1230 augustus 2005NR03

11 september | 2008Erasmus Magazine

WELKOM IN ROTTERDAM?Te weinig kamers voor buitenlandse studenten

Geen Koude Oorlog, wel bang Topsport én studie is zwaar

Inter

national

News in

side

www.erasmusmagazine.nl

pagina EM 03 rubriek reactie

04 11 september 2008 inhoud redactie@em.eur.nl

De Kwestie08 | Banger dan tijdens de Koude oorlogNa het militaire machtsvertoon op de Kaukasus rest het Westen slechts doem-denken: de Koude Oorlog laait weer op! Een beetje voorbarig, vindt defensie-deskundige Ko Colijn.

Achtergrond16 | Chaos rond huisvesting buitenland-se studentenDe universiteit wil graag steeds meer buitenlandse studenten aantrekken. Maar in de praktijk betekende dat dit jaar vooral een tekort aan kamers voor de studenten. Een reconstructie.

20 | Topsport en studie is zwaarSporten op topniveau en studeren is een lastige combinatie. Zeker als docenten niet meewerken. Moeten de topsporters minder haast hebben? Of heeft de uni-versiteit te weinig begrip?

22 | DNA verklapt oogkleurOnderzoekers van het Erasmus MC kunnen steeds meer ontdekken in DNA: waar iemand vandaan komt en welke kleur ogen hij heeft. Maar alleen in Ne-derland mag de politie de methode gebruiken.

In&Uit24 | Spoorzoeken, Wereld van Witte de With en kroegrecensieLees hier waar je de komende weken moet zijn voor een leuke avond in Rotterdam.

En verder...10 | Campus 14 | Ongehoord 24 | In&Uit26 | Vooraf 29 | Service 36 | Achterpagina

Commentaar

International33 | Food for students: startersWhat do foreign and Dutch students eat when they leave their mother’s kit-chen? Five students tell their kitchen secrets.

Omstandigheden De huisvesting van buitenlandse studenten was de afgelopen weken een zootje. Waarbij ik meteen wil aantekenen, dat dit niet lag aan de mensen die dagelijks betrokken zijn bij het zorgen voor onderdak van deze gasten. Zij stonden de afgelopen maand, om het maar eens in ouderwetse termen te zeggen, met hun poten in de modder. Maar slechts met een klein schepje in de hand.

En zoals het bij dit soort complexe en vervelende zaken gaat, is het zwarte-pieten begonnen en komt het er op neer dat iedereen en dus niemand de schuld heeft.

Hooguit de omstandigheden. (Maar in omstandigheden kan je niet wonen.)

Ondertussen is er wel een groot aantal buitenlandse studenten in jeugdherbergen, bij kennissen op de bank of in een caravan (zo’n kip-geval waar je 60+ voor moet zijn!) ondergebracht. Het is aan de inzet en medemenselijkheid van de mensen met de schepjes te danken, dat een groot aantal buitenlandse studenten alsnog een veilig en betaalbaar onderkomen heeft gevonden.

Maar hoe kan het dat de EUR zich zo heeft laten verrassen? Het is toch niet zo dat het aantrekken van buitenlandse studenten geen prioriteit heeft. Sterker: in 2013 moet een kwart van de studenten-populatie van de Erasmus Universiteit bestaan uit gasten van over de grens. Zo mochten we tijdens de opening academisch jaar uit de mond van onze voorzitter optekenen. De wens om veel bezoekers te trekken was uitgesproken.

Het waren ‘omstandigheden’ die roet in het eten gooiden. Stukje gebrekkige communicatie, onvoldoende verwachtingsmanagement en botte pech. Maar een wijze vrouw hoorde ik deze week zeggen. “In het leven zijn er altijd omstandigheden die anders zijn dan je dacht. Maar een ware leider toont zich juist onder omstandighe-den.”

Waar ik alleen nog aan wil toevoegen, en laat ik dat maar meteen in het Engels doen:

‘Be careful what you wish for, it may come true.’

Wieneke Gunneweg,hoofdredacteur Erasmus Magazine en EM. Onlinegunneweg@em.eur.nl

pagina

05

20 | Topsport 24 | Kroegrecensie

22 | DNA

16 | Studentenhuisvesting

UitgaveErasmus Universiteit Rotterdam

Redactie-adresBestuursgebouw Woudestein, kamers ET 21-27, Burgemeester Oudlaan 50, 3062 PA Rotterdam, tel: 010-4081115, fax: 010-4089192, e-mail: erasmusmagazine@em.eur.nl

PostadresErasmus Magazine, Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam

EM. Onlinewww.erasmusmagazine.nl

Secretariaat/abonnementenJosé Luijpen, tel: 010-4081115, e-mail: erasmusmagazine@em.eur.nl. Een abonnement kost € 20,- per jaar.

RedactieWieneke Gunneweg (hoofdredacteur), Gert van der Ende (eindredacteur), Daan Rutten (wetenschapsredacteur), Lindemarie Sneep (webredacteur), Marloes Kanselaar (stagiair)

Aan dit nummer werkte meeMicha Jacobs, Kees Vermeer; Geert Maarse (In&Uit); Korneel Luth, Vytautas Serys, Alexander Broekman, Christian Mathis (International Pages); Gijs van Oenen, Gail Whiteman, Tessa van Doeveren (columns); Ronald van den Heerik, Levien Willemse (fotografie); Bas van der Schot (cartoon); Ype Driessen (3Hoog)

HOPEM is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau

Advertentie-exploitatieHennie Boes, tel: 010-4081827, fax: 010-4089192, e-mail: advertenties@em.eur.nl

VormgevingUnit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven

RedactieraadProf. dr. Marlite Halbertsma (voorzitter), drs. Liesbeth Noordergraaf-Eelens, Deirdre Boer, Olaf van Vliet, drs. Martijn Kleppe, Sophie Konings, Hidde Brugsma

DrukHollandia Printing, Heerhugowaard

CoverFotografie Levien Willemse

Volgende editieEM 4 verschijnt op 25 september, deadline is 15 september

Advertentie-overzichtGDCC, EM lokaal EurekacommissieBerenschot Stadswonen

ColofonErasmus Magazine/EM onafhankelijk opinie- en informatieblad van de Erasmus Universiteit Rotterdam

pagina EM 03 rubriek reactie

06 11 september 2008 uitvergroot redactie@em.eur.nl

pagina

07

Zaal muisstil Als het goed is zitten er 550 eerstejaars rechtenstu-denten bij het eerste colle-ge ‘Inleiding in de rechts-wetenschap’ op maandag 1 september; de eerste dag van het nieuwe acade-misch jaar. Voor aanvang van het college kijkt stu-dente Perwina Oemraw zoekend om zich heen en weet niet of ze bij de goede zaal staat. “Ik vind het heel spannend allemaal. Door omstandigheden heb ik niet mee kunnen doen met de Eurekaweek dus ik ken nog niemand.” Ilona Wolters en Daniëlle de Kok hebben al een jaartje hbo achter de rug en zijn vooral benieuwd naar het tempo en de leerstof.

Prof. Jeanne Gaakeer is achteraf positieve verwon-derd over de instelling van de eerstejaars. “Iedereen was bijzonder aandachtig en goed voorbereid, precies zoals het hoort.” LS

(foto: Ronald van den Heerik)

Ze hebben weer eens flink hun spierballen laten zien, die Russische soldaten die een korte, maar hevige oorlog tegen Georgië hebben uitgevochten over de onafhankelijkheid van Zuid-Ossetië. Na het militaire machtsvertoon op de Kaukasus rest het Westen slechts doemdenken: de Koude Oorlog laait weer op! Een beetje voorbarig, vindt defensie-deskundige Ko Colijn. “Het conflict zal niet leiden tot kern-oorlogen zoals die vroeger nog wel eens gevreesd werden.”tekst Micha Jacobs fotografieANP, Ronald van den Heerik

>> De kwestie

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: staan we inderdaad aan de vooravond van een nieuwe Koude Oorlog? “Het is niet helemaal te voorspellen, maar ik denk het niet. De Koude Oorlog had namelijk zo zijn eigen redenen. Be-halve machtspolitieke oorzaken had het ook een hele sterke ideologische dimensie, namelijk het communisme versus het kapitalisme. Daar is nu natuurlijk helemaal geen sprake van. Er is wel enigszins sprake van een gevecht om invloedsfe-ren, maar die confrontatielijn loopt nu niet van Noord- naar Zuid-Europa – het beroemde IJzeren Gordijn – maar die ligt op de Kaukasus. Als je het dan toch wilt uitdrukken in termen van Koude Oorlog, dan is het meer een laatste episode, een soort afwikkeling, van unfinished business van een Koude Oorlog die voorbij is. Meer nog dan een eerste fase van een nieuwe.”

De term Koude Oorlog is in het huidige conflict op de Kaukasus dus niet gelukkig gekozen, aan-gezien het niet meer over het communisme en het kapitalisme gaat, maar gaat het dan over econo-mische macht? “Niet per se. Wat de Russen nu bezighoudt is een klassiek machtsconflict, niet een economische machtsverdeling. Het is het fi-nest hour van neorealisten: mensen die zeggen dat de hele wereldpolitiek draait om de internationale machtsverdeling en niet om economie, toerisme of allerlei andere internationale zaken. Dat ongelijk-heden in de machtsverdeling conflicten uitlokken en dat de overlevingsstrijd van staten eigenlijk al bepaalt hoe staten zich zullen gedragen. Dat ongelijkheden daarin worden rechtgetrokken. Dat gebeurt soms met veel wapengekletter, soms al-leen maar met dreiging of met escalatie.”

Hoe is de dreiging nu? “Nou, het kan puur gaan over het corrigeren van enorme machtsongelijk-heden die zijn ontstaan na de val van de Muur in de jaren negentig en dat de Russen nu tijdelijk de middelen hebben om daar íets op terug te winnen. En dat ze het daarbij laten, dat beide partijen het hoofd koel houden en er een streep onder zetten, dat is scenario één. Scenario twee is dat er toch enkele heethoofden zijn die zeggen dat ze het wél helemaal gaan interpreteren in termen van Koude

Oorlog, die graag armpje willen drukken, kijken wie de baas is.”

Wie is de baas eigenlijk? “Dat zijn natuurlijk de Amerikanen. Veruit superieur als je kijkt naar defensie-uitgaven en het economische potentieel dat erachter zit. Nog steeds. Het nationaal inko-men van Rusland is nog geen tien procent van dat van de Verenigde Staten. In dat geval is er zelfs niet eens sprake van rivaliteit. Het enige is dat de Russen een kernmacht hebben, maar in al het gekletter van deze strijd is het woord kernwapen nog niet gevallen. Ik denk niet dat deze partijen ook maar in de verste verte aan het armageddon denken, wat ze in de Koude Oorlog wél deden.”

Maar waarom zijn wij nu dan toch zo bang voor Rusland? “De Russen hebben natuurlijk wel een hefboom om ons onder druk te zetten. Omdat we voor pakweg de helft van ons energiegebruik afhankelijk zijn van olie en gas dat uit Rusland komt. De Russen hebben één keer eerder, tijdens een geschilletje met Oekraïne, aangetoond het gaswapen te kunnen inzetten door de kraan even een tijdje dicht te draaien. Gaan ze dat bij óns doen, dan zitten wij straks in de kou. En wie helpt ons dan?”

In het conflict met Georgië wijst iedereen momen-teel met beschuldigende vinger naar Rusland. Is dat terecht? “Nee, in technische zin niet. De geschiedenis moet hier nog geschreven worden – ook daar rollen de claims over elkaar heen – maar de gangbare opvatting nu is dat Saakasjvili, de

president van Georgië, de ‘agressor’ was. Hij heeft op een gegeven moment gezegd orde op zaken te zullen stellen in Zuid-Ossetië, een gebied dat formeel tot Georgië behoort. Daarbij heeft hij, en dat is écht een zwak punt van hem, geweld gebruikt waarbij Russische vredestroepen gevaar liepen en waarbij sommigen zelfs gedood zijn. De Russen hebben geen moment geaarzeld om terug

pagina EM 03 rubriek reactie

08 11 september 2008 de kwestie redactie@em.eur.nl

‘De paradox zou kunnen zijn dat Amerika en Rusland elkaar nu wél treffen in allerlei kleine conflictjes die uit de hand lopen’

BANGER DAN TIJDENS DE KOUDE OORLOG

Russische tanks verlaten Zuid-Ossetië (foto: ANP)

Prof. dr. Ko Colijn (1951) is bijzonder hoogle-raar Internationale betrekkingen, in het bijzon-der mondiale veiligheidsvraagstukken aan de Faculteit der Sociale Wetenschappen van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Sinds 1978 is hij ook werkzaam bij Vrij Nederland. Hij schrijft over alles wat met oorlog en vrede te ma-ken heeft: de Koude Oorlog, internationale wa-penhandel, buitenlandse politiek, oorlogen, ter-rorisme en de War On Terror. Colijn treedt regelmatig op als defensiedeskundige in diverse radio- en televisieprogramma’s, zoals het NOS Journaal, Nova en het Radio-1 Journaal. Daar-naast is hij als gedetacheerd onderzoeker / do-cent verbonden aan Instituut Clingendael en aan de postdoctorale opleiding Journalistiek van de Erasmus Universiteit.

te slaan. Sterker nog: ik denk dat de Russen zelfs de val hebben gelegd voor Saakasjvili, waar hij nogal naïef ingetuind is.”

U zegt dat het een truc is geweest? “Misschien. De Russische vloot en luchtmacht lagen klaar, de tanks stonden gereed aan de andere kant van de tunnel bij Noord-Ossetië. Ze hadden er wel héél erg op gerekend dat Saakasjvili hier over de grens zou gaan. Dan is de overreactie van de Russen wel zeer kwalijk te nemen. Ze hebben zich niet beperkt tot het weer eruit gooien van de Georgiërs en misschien nog tot het nemen van een strafmaatregel tegen diegenen die de Russische vredessoldaten hebben gedood. Nee, ze zijn verder gegaan. Op dit moment bevindt Rusland zich op het territorium van een onafhankelijke, soevereine staat en dat kan niet. Ook de Russen hebben zich te houden aan de onschend-baarheid van grenzen in Europa. Tsja, dat is de treurige situatie waar we ons in bevinden.

Een situatie waarin macht soms de doorslag geeft boven recht.”

Is dat anders dan in de Koude Oorlog van de jaren zeventig en tachtig? “Nee, al kun je zeggen dat we er toen minder last van hadden. De paradox van de Koude Oorlog was dat men zó bang was voor het ontsporen van het ideologische conflict tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, dat men er ook alles aan deed om dat te voorkomen. Er ontwikkelde zich toen een alternatieve gedrags-code, een soort omgangscode, waardoor we ons in die tijd relatief veiliger voelden dan nu. Ik geloof namelijk dat niemand in die tijd werkelijk bang was voor de kleine kans op de enorme catastrofe en dat we nu meer redenen hebben om bang te zijn voor de grote kans op een kleine catastrofe.”

Waarom? “Omdat zowel de Sovjet-Unie als de Verenigde Staten verdraaid goed door hadden dat we gevaarlijk dicht bij de nucleaire oorlog waren

geweest. Dat beiden ook erkenden: ‘Dit niet. Dit is het ons niet waard.’ In dat klimaat kon zich een mechanisme van wapenbeheersing, van vertrou-wenwekkende maatregelen over en weer, soms zelfs een periode van ontspanning ontwikkelen die er nu helemaal niet meer is. Het merkwaardige is dat de zaak zich nu heeft omgekeerd. We zijn het kernwapen bijna vergeten, we zijn er niet meer bang voor. Díé angst heeft ons toen veel beheer-ster gemaakt dan nu. De paradox zou dus kunnen zijn dat Amerika en Rusland elkaar nu wél treffen in allerlei kleine conflictjes die uit de hand lopen – hoewel ik niet geloof dat ze het echt willen. Er zou in de Zwarte Zee een Russisch schip tegen een Amerikaans schip kunnen opvaren en dan hebben we íets dat in de Koude Oorlog ondenkbaar zou zijn geweest. Maar dat zijn kleine catastrofes. Het conflict zal niet leiden tot kernoorlogen zoals die vroeger nog wel eens gevreesd werden.”

pagina

09

BANGER DAN TIJDENS DE KOUDE OORLOG

pagina EM 03 rubriek reactie

10 11 september 2008 campus redactie@em.eur.nl

Boeken kun je beoordelen naar hun kaft, is het gezegde. Een rubriek met aandacht voor promovendi en proefschriften met looks. Judith de Bont (29) wordt neuroloog en schreef een proefschrift over de biologische kenmerken van hersentumoren.

“De tekening is een spotprent uit de negentiende eeuw, ‘The Headache’ van George Cruikshank. Ik vond deze illustratie eigenlijk al in het begin van mijn onderzoek. Ik wilde geen fotoafbeelding. En de-ze tekening zegt iets over mijn werk. Wij weten-schappers zijn eigenlijk de duiveltjes, wij graven diep in het hoofd. Ik onderzocht bij hersentumoren die frequent voorkomen bij kinderen, naar actieve genen en eiwitten die de tumor nodig heeft om te groeien. Deze genen of eiwitten kunnen gebruikt worden om beter een diagnose te stellen of om pa-tiënten beter te kunnen behandelen met bijvoorbeeld nieuwe medicijnen.In de negentiende eeuw was de betekenis van de te-kening waarschijnlijk nog iets anders. Hoofdpijn was behalve ellendig ook iets onbestemds. Vandaar de duivels die het hoofd pijnigen. Voor een groot deel is dit nog steeds zo. Van veel ziektebeelden, zo-als hersentumoren en hoofdpijn, is de precieze oor-sprong en achtergrond nog niet bekend.” DR

>> Wetenschap

Kaftwerk

>> Wetenschap

Private zorg nadelig voor patiëntEconomisch handelen door geprivatiseerde ziekenhuizen is niet in het belang van de patiënt, stelt bedrijfskundige Clau-dia Brandenburg in het proefschrift waarmee ze 4 september promoveerde aan de EUR.

Het klassieke ziekenhuis, dat een scala aan zorgservices en producten aanbiedt, lijkt te verdwijnen. Het private zie-kenhuis raakt steeds meer in zwang. Private ziekenhuizen zouden volgens Brandenburg meer redeneren in kosten-ba-ten analyses – wat levert het de onderneming op? En dat werkt volgens Brandenburg ‘segmentatie, specialisatie en selectiviteit’ in de hand. De meest profijtelijke zorg wordt ingekocht. Zorg die weinig of geen winst oplevert, wordt af-gestoten.Volgens de promovenda is de patiënt beter af wanneer een zorgverzekeraars het hele zie-kenhuis in eigendom hebben en beheren. Zorgverzekeraars zijn volgens hun code verplicht om verzekerden en dus patiën-ten adequaat te helpen. Zij zul-len winster eerder investeren om medische innovatie te be-werkstelligen, waar private ondernemingen de winsten in de zak steken. DR.

>> Opening

Rotterdam karakterstadSpeciale gast bij de opening van het academisch jaar op maandag 1 september was minister-president Jan Peter Balkenende. Vlak voor zijn vertrek naar een EU-spoedoverleg over Rusland sprak hij over Nederland als karakterland.

De kern van zijn betoog luidt dat de glo-balisering niet heeft geleid tot een wereld vol anonieme, inwisselbare plekken, en dat het karakter van een stad of regio er wel degelijk toe doet. In een stad als Rotterdam zit dat wel goed met de haven als inspiratiebron, aldus de minister-pre-sident. “Samen met de universiteit, die kennis over de stad en haar inwoners combineert, is Rotterdam een prettige leer- en ontwikkelomgeving. En door de fysieke kenmerken van de havenstad kunnen in onze tijd dubbeltjes uitgroeien tot kwartjes – of euro’s”, voegde Balke-nende toe.Traditiegetrouw werd de opening van het academisch jaar bijgewoond door de eer-stejaars van de Rotterdamse studenten-verenigingen. Sommigen viel het, gezien de weken die ze achter de rug hadden, zichtbaar zwaar de aandacht erbij te hou-den.LS

Foto: Levien Willemse

pagina

11

Voeten een klein beetje over de rand, armen gespreid buiten het bakje. Drie, twee, één: ik laat me vallen op 45 meter hoogte met een elastiek aan mijn be-nen. Ik schreeuw. Zelfs al zou ik het willen tegenhouden, het komt vanzelf. Het grote zwarte kussen ‘voor het geval dat’ komt op me af, ik veer weer naar boven en stort opnieuw met een vaart naar beneden. Jammerlijke kreten klin-ken uit mijn keel als ik mezelf afvraag waarom ik als webredacteur van EM vrijwillig mijn leven waag.

Met mij hebben ‘s middags 4 septem-ber tussen twaalf en vier ongeveer 70

studenten deze letterlijke sprong ge-waagd. De bunjeejumpactie was geor-ganiseerd door Integrand, die voor stu-denten bemiddelt in stages en afstu-deeropdrachten. ‘Met Integrand maak jij de sprong van je leven!’ was niet voor niks de slogan. In eerste instantie zou ik een Scad Dive maken, een vrije val in een net, maar vanwege de wind was het veiliger om te springen met een elastiek. Voorzitter Rutger Kamp hoopt dat de-ze stunt bij veel studenten de aandacht heeft getrokken en dat de naam Integrand langer bij studenten blijft hangen. Iedereen die de sprong van

zijn of haar leven heeft gemaakt, kan op de website van Integrand de foto’s bekijken.

Tijdens het afdalen vergeet ik mezelf op te trekken aan het touw en draai talloze rondjes om mijn as. Gevolg: een rode kop, misselijk, maar ook de kick van ‘het toch gedaan hebben’. In de verte hoor ik mensen klappen. Waarschijnlijk mijn minder stoere col-lega’s die blij zijn dat ik weer veilig ge-land ben. Lindemarie Sneep

Er tekent ze een waarachtige tweedeling af: degenen onder de plak en de eenzame donders blijven vooral wat ze zijn. Die trend bestaat in elk geval ook bij hoger opgeleiden, weet de datingsite. Waar het door komt dat singles geen relatie hebben? Jasper Jan de Koning, oprichter van E-Matching, zei bij het naar buiten brengen van het onderzoek: “Het is mij op dit moment niet duidelijk of dit een vrije keus is van hen of dat zij simpelweg minder goed in de relatiemarkt lig-gen, bijvoorbeeld omdat ze te kritisch zijn in hun partner-

keuze of minder aantrekkelijk zijn als partner. Daar is nader onderzoek voor nodig.” E-Matching onderzoekt ook waar studenten hun nieuwe lief-de vinden. Via vrienden vindt 27 procent een nieuwe part-ner. Via een studentenvereniging is de slaagkans 10 procent en aan online dating wordt door studenten, wanneer je ze mag geloven, nauwelijks gedaan: 3 procent. Eerder bleek uit een enquête van de krant DAG dat 34 procent van de stu-denten een levenspartner vindt op de universiteit. DR

>> Studenten

Bungeejumpen voor een stage

>> Studenten

Student langer singleVrijgezelle studenten zijn, gerekend vanaf hun 18e, veel langer single geweest dan studenten die wel een relatie hebben. Dat blijkt uit een survey door E-matching (een datingcommunity voor hoger opgeleiden). Pas dus op: hoe langer je single blijft, hoe moeilijker het is om een relatie te krijgen.

Kort nieuwsBiertje nu duurder dan 2 euroVroeg jij je ook al af waarom die portemonnee tegenwoordig zo snel leeg is? Hier is een verkla-ring: in één jaar tijd is een biertje in de regio Rotterdam bijna 20 procent duurder geworden. Kost-te een pilsje vorig jaar gemiddeld nog 1,90 euro, nu betaal je voor een vaasje al 2,25 euro. Ook fris of wijn is meer dan 10 procent duurder geworden. MK

Van de tap naar het labMinister Plasterk trekt één mil-joen euro uit om te experimen-teren met de benoeming van ‘Akademie-assistenten’, een idee van voormalig KNAW-president Frits van Oostrom. Zo’n 150 stu-denten kunnen hun bijbaantje verruilen voor een uitdagend stu-dentassistentschap. Het plan van Van Oostrom draagt het motto ‘van de tap naar het lab’. Facul-teiten moeten dan wel met goede plannen komen, die de KNAW zou toetsen. Want: “Assisteren bij een practicum of het in stilte ver-werken van survey-gegevens, hoe nuttig en leerzaam ook, zijn niet direct zaken waaraan de KNAW in dit verband denkt.” HOP

Cadeautje EUR: 250 euroWie jarig is trakteert. En de EUR wordt dit jaar 95 dus reden voor het uitdelen van een cadeautje. Daarom krijgen alle medewer-kers van de EUR, die in novem-ber in ‘bezoldigde’ dienst zijn, 250 euro netto op hun rekening bijgeschreven. Beetje sneu: stu-dent-assistenten zijn uitgesloten van deze regeling. WG

Foto: Ronald van den Heerik

Lees het laatste nieuws op www.erasmusmagazine.nl

pagina EM 03 rubriek reactie

12 11 september 2008 campus redactie@em.eur.nl

>> CampusBrood en melk duurder in mensa

Het is je misschien al opge-vallen: de dagelijkse lunch in de kantine is een stukje duurder geworden.

Sinds 1 september zijn de prij-zen weer omhoog gegaan. De ‘basis’ etenswaren gingen met 2 procent omhoog en de ‘luxe’ happen met 5 procent. Betaalde je voor een wit bolletje eerst 28, nu 30 eurocent, en een beker melk is met 1 cent omhoog ge-gaan naar 52 eurocent. De districtmanager van cate-raar Avenance, Jerry van Eijke-lenburg, legt uit waarom de ver-koopprijzen gestegen zijn. “In verband met de hogere grond-stofprijzen hebben wij de pro-ducten iets duurder moeten ma-ken. In de periode van een jaar zijn, als gevolg van ontwikke-lingen op de wereldvoedsel-markt, onze grondstoffen met ongeveer 7,5 procent gestegen. We hebben op basis van afspra-ken met het Erasmus Facilitair Bedrijf, de prijsverhoging van producten uit het basispakket (brood, melk, etc) weten te be-perken tot ongeveer 2 procent. De prijzen van ‘luxere’ produc-ten zijn met 5 procent ver-hoogd.” Eijkelenburg legt uit dat net zoals de supermarkten, duurdere grondstoffen en sala-risverhogingen doorberekend worden aan de consument. “Avenance streeft ernaar de pro-ducten in de restaurants zo gun-stig mogelijk in prijsstelling aan te bieden en daar zijn we, hoe vervelend we elke prijsverho-ging ook vinden, ook deze keer weer keurig en binnen de af-spraken mee omgegaan.” MK

De 70-jarige Otto Ruys is vanaf 1 september steward in de Universiteitsbibliotheek. Drie dagen in de week van 12 tot 4 uur zorgt de veel jonger ogende steward ervoor dat de rust in de bibliotheek gehandhaafd wordt.

Wat zijn precies uw taken als steward?“Ik spreek studenten aan die te rumoerig zijn en dus an-deren storen tijdens het studeren. Daarnaast mag er na-tuurlijk niet mobiel gebeld worden, dus studenten die dat doen tik ik op de vingers. Ook zie ik erop toe dat de mandjes netjes opgeruimd worden en dat er geen tassen mee naar binnen genomen worden. Maar het belangrijk-ste vind ik preventie. Dat de studenten toch in hun ach-terhoofd hebben dat er toezicht is en dat ze zich bij voor-

baat aan de regels houden”

Wat voor reacties krijgt u van de studenten?“Tot nu toe alleen maar positieve reacties. De studenten luisteren meteen als ik ze ergens op aanspreek. Ik geloof ook niet dat ze bewust de regels overtreden; als een stu-dent te hard aan het praten is, is dat gewoon onnaden-kendheid.”

Hoe bent u aan deze baan gekomen?“Mijn schoondochter heeft op de EUR gewerkt en atten-deerde mij op deze baan. De enige eis die gesteld werd was dat je mbo gedaan moest hebben en dat heb ik, dus ik werd al gauw aangenomen. Ik werkte vroeger als ge-meenteambtenaar, dus dit is wel even heel iets anders. Ik heb mijn hele leven gewerkt, ook na mijn pensioen heb ik altijd baantjes gehad. Zo werk ik op dit moment ook als surveillant bij Hogeschool INHolland. Voor mij is iedere dag zondag, en ik vind dit een leuk tijdverdrijf. Mijn vrouw werkt ook nog steeds. We zijn er allebei niet voor in de wieg gelegd heel de dag thuis te zitten.”

En levert het nog iets op?“Ja, het is een fijne aanvulling op mijn pensioen. Van wat ik hier verdien ga ik in januari naar de Canarische Eilan-den, dus dat is mooi meegenomen.” MK

Niemand zou daar meer mogen ver-dienen dan 176 duizend euro, inclusief bonussen, liet Minister ter Horst van Binnenlandse Zaken op 4 september aan de Tweede Kamer weten. Ook OCW-minister Plasterk wil de be-stuurders van de instellingen aan de ‘Balkenende-norm’ houden.De meest verdienende bestuurder in het hoger onderwijs was afgelopen jaar vertrekkend collegevoorzitter Bert Vork van de Hogeschool Leiden. Die kreeg 615 duizend euro, inclusief een vertrekpremie. Dat blijkt uit een overzicht dat de Algemene Onder-

wijsbond heeft samengesteld uit de jaarverslagen van hogescholen en uni-versiteiten. In totaal verdienden 45 be-stuurders meer dan het gemiddelde ministersalaris van 169 duizend euro. Dat bedrag is de norm voor open-baarmaking van salarissen. Ook de drie leden van het College van Be-stuur van de EUR verdienen meer dan de premier, volgens het AOb.Opvallend genoeg is het niet de voor-zitter of de rector die volgens die cij-fers het meest verdient, maar college-lid Kees van Rooijen. Hij sleept vol-gens de onderwijsbond jaarlijks ruim

193.000 euro binnen, dit is inclusief extra’s en pensioen. Rector Steven Lamberts ontvangt jaarlijks ruim 185.000 euro en voorzitter Jan Willem Oosterwijk strijkt ruim 175.000 euro op. Overigens zijn zij nog geen topverdie-ners in vergelijking met de bestuur-ders van de Wageningen Universiteit die dik boven de twee en drie ton per jaar zitten. De vakbond heeft alle in-komsten bij elkaar opgeteld: bruto sa-laris, pensioen- en vertrekpremies, on-kostenvergoedingen en bonussen. HOP/WG/DR

Het kabinet wil dwangsommen opleggen aan universiteiten en hogescholen die hun personeel te hoge sala-rissen en bonussen geven. Bestuurders van universiteiten zitten nu vaak boven de norm.

>> Bestuur

Collegelid zijn is lucratief

>> Vier vragen aan…

Otto Ruys

Advertentie

pagina

13

Sinds GroenLinks-parlementariër Wijnand Duyvendak moest opstappen vanwege zijn actieverleden, is de vraag ineens weer actueel: hoe ver kun je gaan in je protest? Mogen studenten faculteiten bezetten?

VVD-voorman Mark Rutte haalde zich als staatssecretaris van onderwijs de woede van universiteits- en hbo-bestuurders op de hals toen hij de studenten aanspoorde om eens een paar dagen een faculteit te bezetten als er niet naar hen geluisterd werd. “Daar zijn hele praktische middelen voor”, zei hij destijds in het TV-programma Netwerk. “Lint kopen, het bord vinden waar de stop-pen op zitten, noem maar op.” Hij wilde wel met de koffie rondgaan.Daar staat hij nog altijd achter, zegt zijn woordvoerder nu: “De grens ligt volgens de VVD bij de wet. Een faculteit bezetten valt binnen de wet, want je mag demonstreren. Alleen kun je niet een jaar lang blijven zit-ten. Vernielingen, geweld en bedreigingen zijn natuurlijk uit den boze.”Daar kunnen de studentenbonden zich wel in vinden. “Geen vernielingen, geen per-soonlijk leed en geen geweld”, zegt ISO-voorzitter Merel van Wanrooij. “En we moe-ten altijd eerst proberen om met elkaar rond de tafel te zitten. Actie is het allerlaatste redmiddel.”“Radicalere studentenacties, zoals de bezet-ting van de Hoftoren in januari 2003, wor-

den niet door de LSVb georganiseerd”, legt János Betkó van de Landelijke Studenten Vakbond uit. “Meestal kennen we de actie-voerders wel, maar ze richten dan een eigen platform op. Zulke acties vallen de LSVb dus nooit aan te rekenen.”Toen studenten in 2005 in Amsterdam het roemruchte Maagdenhuis bezetten in pro-test tegen de ‘leerrechtenplannen’ van Mark Rutte, wilde de VVD-staatssecretaris niet met hen praten. En dat terwijl hij zelf tot ac-tie had opgeroepen, smaalden de studenten. Het pand werd hardhandig ontruimd en de actievoerders moesten boetes betalen. De studentenbonden deden vervolgens aangifte tegen Rutte wegens opruiing, maar dat heeft nergens toe geleid. HOP

Achteraf

Glory to our Alma MaterWaar: Sao Paolo zaal M-gebouw, WoudesteinWanneer: maandag 1 september 14.00 – 17.00 uur

Waar dirigent Ger Lugtenberg de inspiratie vandaan haalt is me een raadsel, maar ook in 2008 weet hij wederom op de proppen te komen met een nieuwe bewerking van de twee toch danig afgezaagde aca-demische songs ‘Io Vivat’ en ‘Gaudeamus Augitur’. Die is zeker het aanhoren waard, dankzij de onvolprezen parttime campussopraan Marna Bakker. Rommelig is het wel, er vallen nogal wat stiltes; de stoet professoren moet dit jaar dan ook een lange weg afleggen naar zijn gestoelte. Omdat de Aula nog niet af is, is de opening van het academisch jaar namelijk verplaatst naar een soort parkeergarage-achtige ruimte in het M-gebouw. Ondanks de daardoor veel grotere capaciteit, moet veel volk de gebeurtenis staande beleven. Natuurlijk is er ook altijd wel weer iemand wiens tele-foon afgaat, precies wanneer een korte stilte – 20 se-conden schijnt tegenwoordig al als afdoende te worden beschouwd – wordt gevraagd voor de overledenen van het afgelopen jaar. Dan mag de premier van Nederland achter het katheder om te verhalen over het karakter van zijn land. Speciaal voor hem is het aanvangstijdstip van de happening met ruim een half uur vervroegd; hij heeft in Brussel nog een overleg over Georgië voor de boeg. Ondanks dat JP later die dag op het Journaal te zien zal zijn, heeft zijn rede weinig om het lijf; iets met dat we allemaal harder en langer moeten werken. Meteen na zijn professioneel afgestoken praatje – getiteld ‘Nederland: internationaal georiënteerd land met karakter’ – vertrekt hij met ge-zwinde spoed richting Zestienhoven.Collegevoorzitter Oosterwijk stipt vervolgens de inter-nationalisering van de universiteit aan. Hebben we nu zo’n 3500 buitenlandse studenten rondlopen, in 2013 moet dat aantal zijn verdubbeld. Dat komt de kwaliteit van onderwijs en onderzoek ten goede. En de camping-beheerders rond Rotterdam.Hoogtepunt deze middag is het muzikale intermezzo, verzorgd door de voor de gelegenheid met een baret getooide sopraan Miranda van Kralingen. ‘Mio bambino caro’ van Puccini wisselt ze moeiteloos af met het jazzy ‘In the wee small hours’ en ‘Cent mille chansons’ van Frida Boccara. Voorafgaand heeft het koor van zanglus-tige medewerkers nog een lustrumlied ten gehore ge-bracht, met een Nederlands couplet en een Engelstalig deel. Glory to our Alma Mater; Ninety five, still going strong. –tja.We zijn inmiddels anderhalf uur op streek als de rector de onderzoeks- en onderwijsprijswinnaars in het zon-netje zet. De uitgeïntroduceerde eerstejaars kuchen nog eens extra vaak en hard. JP de MP is tegen de tijd dat de goegemeente aan de drank kan, waarschijnlijk al geland in Brussel.

Gert van der Ende

>> Studenten

’Alles OK’ in African InnHet AD kwam vorige week met het alarmerende bericht dat een beveiligingsbe-drijf is ingehuurd bij de African Inn, een gebouw waar vooral buitenlandse studenten wonen. Blijkbaar trok de studentenhuisvesting criminelen aan en was de maatregel nodig. Maar de leefomstandigheden zijn inmiddels een stuk verbeterd voor de tachtig studenten van de EUR.

De African Inn aan het Afrikaanderplein in Rotterdam-Zuid huisvest sinds 2002 in to-taal 150 studenten van hogescholen en de universiteit. Het pand is van corporatie Stadswonen. Het interieur van het gebouw krijgt momenteel een facelift en daarmee wordt tevens de schade die van de zomer is ontstaan doordat een onbekend persoon de brandkraan openzette, weggewerkt. Dit gebeurde in juli, toen het gebouw haast leeg stond omdat de nieuwe buitenlandse studenten nog niet waren gearriveerd.Patricia Kouwen van Stadswonen legt uit de de studentenkamers in de African Inn pri-ma zijn en dat er op dit moment geen sprake meer is van vandalisme rondom het ge-bouw. Een van de bewoners, Koen Willems uit België, zegt dat hij zich prima op zijn ge-mak voelt in de multiculturele buurt en in de African Inn. Toch kent hij ook de reacties van mensen die, als ze horen waar hij woont, niet positief zijn. En ja, de gangen en liften zijn nog in onderhoud, maar Willems, masterstudent CESM, is tevreden met zijn kamer en de buurt. KL

Lees meer over de huisvesting van buitenlandse studenten vanaf pagina 16

>> Studenten

Hoe hard mogen studenten actie voeren?

(On)gehoord(On)gehoord is de brie-ven- en opinierubriek van Erasmus Magazine. De pagina’s staan open voor iedereen die wil reageren op de inhoud van Erasmus Magazine of een opiniebijdrage wil schrijven over zaken die de Erasmus Universiteit in de meest brede zin of het hoger onderwijs in het algemeen betreffen. Anonieme bijdragen worden niet geac-cepteerd. Ingezonden stukken dienen te zijn voorzien van naam, adres en telefoonnum-mer of emailadres. De redactie behoudt zich het recht voor stukken in te korten, dan wel (in overleg) aan te passen. Wilt u reageren, stuur uw bijdragen dan naar opinie@em.eur.nl

pagina EM 03 rubriek reactie

14 11 september 2008 (on)gehoord redactie@em.eur.nl

EM Panel

‘Relatie tussen docent en student mag niet’

Diana Kartojudoict-medewerker faculteit Economie

Ruben Vermaakstudent marketing

“Ik zie geen reden om zo’n gedrags-code in te voeren. Het gaat hier om volwassen mensen, die zelf in staat zijn om beslissingen te nemen en keuzes te maken. In Leiden moeten docenten tegenwoordig een intieme relatie met een student melden, maar met welk doel? Ok, het wordt geregistreerd en dan? Worden hoge cijfers van de betreffende student bij de betreffende docent aan een ‘se-cond opinion’ onderworpen? Worden contactmomenten tussen beiden tijdens lesuren kritisch bijgehouden? Wordt er geregistreerd of er niet teveel oogcontact is? Op welke basis eventuele rechtspositionele conse-quenties kunnen worden getrokken lijkt mij zeer onzeker. Men kan zich beter richten op het voorkomen en/of juist afhandelen van ongewenste intimiteiten in plaats van op deze manier docenten en studenten te betuttelen.”

“Een beleid over dit onderwerp wordt bestempeld als ‘nieuwe truttigheid’. Maar je zou het ook ‘oude truttigheid’ kunnen noemen. Het zou evengoed in het beleid van de jaren ‘50 van de vorige eeuw passen. De mogelijkheid bestaat dat intieme relaties tussen docent en student onwenselijke gevolgen zouden kun-nen hebben. Maar we hebben het hier over mentaal gezonde volwassenen (in de meeste gevallen), waarvan je verwacht dat ze verantwoorde keuzes kunnen maken en zelf de eventuele gevolgen zullen dragen. Het is niet het zelfde als bijvoorbeeld een relatie tussen een psychiater en een patiënt.De Leidse docenten moeten intieme relaties met studenten melden. Ik vind het al lastig om nevenwerkzaam-heden op te geven aan mijn leiding-gevende, laat staan dat ik (als ik een docent was) een intieme relatie met wie dan ook zou moeten opgeven. Het verbieden of registreren van do-cent - student relaties toont aan dat er twijfels zijn over de volwassenheid en het verantwoordelijkheidsgevoel van de docenten. Een goed werk- en studieklimaat creëer je hiermee in ieder geval niet.”

“Een relatie tussen leraar en leerling is iets wat ook wel eens voorkomt op een middelbare school. In dat geval is de ophef best te begrijpen. Vaak gaat het dan om een minderjarige scholier die een relatie heeft met een oudere docent, wat door de maatschappij niet wordt goedgekeurd. Afgezien van het leeftijdsaspect is er ook nog het probleem dat de leraar de leerling in kwestie zou kunnen bevoordelen qua cijfers. Bij een relatie tussen een professor en een student op de universiteit voorzie ik minder problemen. In de meeste gevallen zijn beide partijen namelijk al volwassen. Verder heb je vaak maar 10 weken college van een bepaalde professor, in tegenstelling tot een docent van het middelbaar onderwijs die je vaak meerdere jaren les geeft. Ook het nakijken van de meeste tentamens wordt niet direct door de professor gedaan, dus kan hij of zij weinig begunstigen als het om resultaten gaat.In mijn optiek behoeft een docent zijn privé-leven niet te melden bij een instantie op de universiteit. Wel heeft een professor een voorbeeldfunctie en men verwacht niet van hem of haar dat hij of zij en publique op het universiteitsterrein diens relatie uit met de desbetreffende student. Dat blijft een privéaangelegenheid, dus discretie is wenselijk.”

Aan de Leidse universiteit moeten een docent die een ‘intieme relatie’ heeft met een student, dat melden bij de baas. Dit moet het werk- en studieklimaat veiliger maken. Nieuwe truttigheid of een terechte manier om machtsmisbruik te bestrijden?

Karen Maas promovenda faculteit Economie

Het EM Panel bestaat uit medewerkers, on-derzoekers en studenten van de EUR die iedere editie reageren op een actuele ontwikkeling op de EUR, in het hoger onderwijs, onderzoek of studentenzaken. Ook deelnemen? redactie@em.eur.nl

Trend Even een testje. Het bestaat uit twee vragen. Voor de mannelijke lezers: is je partner aanzienlijk ouder dan jij? En: heeft zij een aanzienlijk hogere opleiding dan jij? Voor de vrouwen het omgekeerde: is je partner aanzienlijk jonger dan jij? En: heeft hij een aanzienlijk lagere opleiding? Scoor jij de volle twee punten op deze test, dan voldoe jij geheel aan het trendbeeld van vandaag! Vooral de tweede kwestie is hot: het schijnt dat er tegenwoordig flink wordt downgedate, door vrouwen dan dus. En oja, deze testjes zijn alleen voor hetero’s; bij tijdschriften die deze trends signaleren, zoals de Viva, hebben ze het niet zo op homo’s en lesbo’s. Of in ieder geval hebben ze het er nooit over. Leuk om te weten, zo’n trend. Maar nog leuker is om te weten wat hij nu precies impliceert. Het probleem, of eigenlijk is het goed nieuws, luidt als volgt. Traditioneel daten (of trouwen) mannen met vrouwen die een lagere opleiding hebben dan zijzelf. Misschien omdat ze een dom blondje prefereren, maar misschien ook eenvoudig omdat vrouwen traditioneel nu eenmaal een minder hoge opleiding hadden. Maar dat is nu anders! Er gaan steeds meer vrouwen steeds hogere opleidingen volgen, en met succes. De mannenbroeders blijven achter – zoals overigens ook al onze eigen rector drie jaar terug signaleerde in zijn Diesrede die nogal wat stof deed opwaaien. Wij mannen blijven dus niet alleen intellectueel achter, maar ook relationeel. Vrouwen willen namelijk nog steeds een slimme(re) man, maar daarvan zijn er inmiddels dus te weinig voorradig. Ergo: de nieuwe downdating trend. Zo zie je maar weer dat een trend altijd zowel een aspect van cultureel bij de tijd blijven kent, als een materieel of (in dit geval) sociografisch aspect. Hoe dan ook geldt: je kunt de trend maar beter snel volgen, anders ben je te laat en blijf je alleen achter. Toch moet er nog meer aan de hand zijn, zou je zeggen bij wat nadere reflectie. Denk bijvoorbeeld aan de effecten van positieve discriminatie. Daarvan wordt meestal alleen ‘het topje van de ijsberg’ waargenomen, namelijk dat de beoogde minderheid – bijvoorbeeld vrouwen – doordringt tot de top van het beoogde milieu – bijvoorbeeld de wetenschappelijke geledingen van de universiteit. Maar het meer algemene effect van zo’n beleid is dat op alle niveaus alle leden van zo’n minderheid een stap hoger terecht komen dan anders het geval zou zijn. Zoiets zou met het downdaten ook het geval moeten zijn, me dunkt. Alle mannen worden als het ware een stapje lager op de intellectuele datingladder geduwd dan voorheen. Het effect zou moeten zijn dat onderaan de datingladder straks een aanzienlijke groep van de relatief domste mannen overblijft; zij kunnen immers niemand anders meer van de datingladder verdringen. Misschien kunnen zij dit effect compenseren door relatief nog oudere vrouwen te daten? Anders zit er maar één ding op voor die trieste reservebank van de datingwereld: studeren alsof je leven ervan afhangt! Alleen dan stijg je nog op de datingladder. En passant haal je nog een diploma ook.

Gijs van Oenen is universitair docent aan de Faculteit der Wijsbegeerte gijs@em.eur.nl

pagina

15

Brief

‘Is Houtman verbitterd?’Het lijkt alsof dhr. Houtman verbitterd getuigt van een onverwerkt eigen ver-leden.In zijn interview (EM 2, red.) laat hij het niet na telkenmale een strijd tus-sen links en rechts aan te halen als achtergrond van de affaire Duyvendak. “...Een politieke actie van rechtse krachten als Geen Stijl, Elsevier en De Telegraaf. Die hoek.” Dick Houtman leest, wellicht in een poging zijn eigen linkse veren af te schudden, misschien De Volkskrant niet meer, maar ook daar werd finaal afgerekend met de minderheidsdictatuur van het activisme, vraag maar aan Femke Halsema. Ach, dhr. Houtman mist natuurlijk de dagen van Kneepkens en Hulsman toen werd gepleit voor opheffing van het strafrecht en je vanuit de kelder van de EUR alleen werkervaring in de rechtswinkel mocht opdoen als je een verklaring ondertekende dat de kennis zou worden aangewend voor het socialistisch ideaal. Those were the days... Overigens zou ik denken dat ook activisme niet geheel onder de van oorsprong sociaal-economische tweedeling links-rechts, valt te vatten. Hoe valt anti-globalisme of anarchisme bijvoorbeeld te rijmen met het internationaal georiënteerde socialisme en het idee van een verzorgingsstaat? Toegegeven, dit superieuriteitsdenken is, als je toch naar rechts en links wilt indelen, meer onder links dan onder rechts te vinden, maar dhr. Houtman gaat nu wel erg kort door de bocht. Activisme is niet alleen iets van de jaren 80. Recentelijk gooide Greenpeace nog rotsblokken in zee en in 2002 werd Pim Fortuijn vermoord. Dit soort activisme komt van mensen die zo overtuigd zijn van hun gelijk dat het onwetende en democratisch opererende deel der natie dat maar moeten slikken. Het is sociologisch erg interessant om de tijdgeest te beschouwen en natuur-lijk speelt dit een rol bij een schuldvraag, maar er wordt uiteindelijk afgerekend naar de maatstaven van de huidige tijd. Misschien gelukkig maar. Hannah Arendt schrijft in haar boek ‘Eichmann in Jerusalem’ dat het wel mogelijk is dat het Duitse volk in de loop van de Tweede Wereldoorlog anders is gaan aankij-ken tegen vergassing en eventueel deze ‘zachte dood’ als een humane oplos-sing is gaan zien. Inderdaad, alles in de tijdgeest. Natuurlijk zijn de agenten, die door de stoeptegels waar dhr. Houtman het over heeft, blijvend invalide zijn geworden, niet te vergelijken met de holocaust. Ook de ambtenaren, hun kinderen en tientallen anderen die bedreigd werden zijn slechts slachtoffers van ‘jeugdzonden’ die nu niet zo kinderachtig opgehaald moeten worden. Het klinkt allemaal bijna romantisch: “Sex Pistols, the Clash en leren kleding”, maar ook toen kon iedereen een duidelijke lijn trekken tussen modieus gedrag en geweld, bedreiging en inbraak. Rechtssociologen erkennen zelfs nog de mo-gelijkheid van burgerlijke ongehoorzaamheid, zolang het maar geweldloos is en men bereid is de straf te ondergaan. Uiteindelijk was zelfs Karl Marx er van overtuigd dat een ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen daden.

Marnix Koets – student rechten

Van der Schot

Gijs van Oenen

pagina EM 03 rubriek reactie

16 11 september 2008 achtergrond redactie@em.eur.nl

CHAOS ROND KAMERS BUITENLANDSE STUDENTEN

Het regent al de hele dag. In jeugdher-berg Stayokay aan de Rochussenstraat, centrum Rotterdam, doden de pas gearri-veerde, nieuwe economiestudenten Mau-rizio Talenico uit Rome en de Oekraïense

Lyuba Novikova samen de tijd met internet (stie-kem via de draadloze ontvanger, want internetten kost hier vijf euro per uur). Lyuba ontvangt zojuist een e-mail. Ze had de zoveelste kijkavond bezocht, maar ze is alweer afgewezen voor een studentenka-mer. Verzuchting. “Weer zo’n standaard afwijzing. Ze willen zeker geen Oekraïner. Het is vreselijk.”De Erasmus Universiteit beloofde, weet Lyuba, dat Stadswonen, (het bureau waar de universiteit de huisvesting voor internationale studenten aan heeft uitbesteed) haar een aanbod zou doen in het begin van de zomer. “Maar ik heb nooit een aanbod gehad. Nu begreep ik dat ze mensen in caravans willen stoppen. Ik keek op de kaart waar die zou-den staan. Dat is zo ver weg. Ik hoorde ook van de African Inn die Stadswonen verhuurt, maar die flat staat in een buurt die zeker voor dames te onguur is.” Ook Maurizio zoekt nog naar een kamer, maar probeert het niet meer via Stadswonen. “Ik heb geen zin om zeshonderd euro of meer te betalen. Vier of vijfhonderd euro moet genoeg zijn.”

Piepklein De Stadscamping in Rotterdam ligt aan de Kanaalweg, ergens op de vlakte benoor-den de wijk Blijdorp. Dertig tourcaravans staan op een veldje achteraf. De kamernood is zodanig, dat de centrale dienst Erasmus Facilitair Bedrijf van de universiteit ze beschikbaar heeft gesteld voor inter-nationale kamerzoekers. Anastasia en Dennis Ros-hal zijn een getrouwd stel uit Israël. Ze beginnen aan de studie IBA. De eerste periode na aankomst konden ze nog terecht in het appartement van een vriend. Daar moeten ze binnen een week uit. Ze bekijken nu of de caravan iets voor ze is. De sleutel hebben ze al gekregen. Dennis Roshal opent het deurtje van de caravan: “Met zijn tweeën mogen we niet in een appartement van Stadswonen. Dus de caravan is waarschijnlijk toch de enige mogelijkheid voor ons op dit moment. Piepklein, geen stromend water. De universiteit en het centrum zijn ver weg. En er stopt hier alleen een bus. Het is geen echt adres, dus je mag je ook niet

inschrijven in de gemeente. Daardoor kunnen we ons ook niet fatsoenlijk inschrijven bij een ander woningbureau. En we moeten er ook gewoon voor betalen, terwijl eerst gezegd was dat de caravans de eerste maand gratis zouden zijn. It sucks!”Deze verhalen staan niet op zichzelf. De universi-teitsraad heeft de huisvesting hoog op de agenda staan. In de vergaderingen van de faculteitsraden bij economie en RSM, niet toevallig de faculteiten met veel exchange-studenten, wordt al langer de-zelfde ergernis uitgesproken. Onderwijsdirecteur Ivo Arnold van de economische faculteit sprak bij de laatste faculteitsvergadering nog van een ‘cru-ciale bedreiging’ voor de uitstraling van het inter-nationale onderwijs. Veel inspanningen om zo veel mogelijk internationale studenten binnen te halen, worden op deze manier teniet gedaan, is de angst bij de faculteitsraden. Want gebrek aan huisvesting kan wel eens gaan ‘rondzingen’ onder de studenten. De raadsleden van de economische faculteit hebben hun bedenkingen bij het adagium van de universi-teit: ‘internationalisering, zonder grenzen, zonder holle frasen’.

Zeshonderd euro Daarover zijn de meningen verdeeld. In de mensa van het L-gebouw zitten drie studenten aan de warme maaltijd. Ekaterina Bozoukova uit Duistland, de Italiaanse Sarah Bellosi en Samuel Merkli uit Zwitserland. Ze schreven zich in voor een management-programma (CEMS). Gevraagd naar hun huisvesting, betrek-ken de gezichten direct. Ze hebben weliswaar nog een kamer kunnen bemachtigen, maar schrokken van het aanvankelijke aanbod dat ze van Stadswo-nen kregen: een kamer van ruim zeshonderd euro per maand, dik een half uur verwijderd van de cam-pus. Merkli en Bozoukova vonden - via via - een kamer van circa vijfhonderd euro. Bellosi vond net op tijd een kamer in een herenhuis voor driehonderd euro per maand. Ze mag de sleutel in het weekeinde ophalen. Deze studenten zitten er uiteindelijk nog warm bij. Anderen zijn minder fortuinlijk. De international offices van de faculteiten, die nieuwe buitenlandse studenten begeleiden, melden bijna allemaal meer klachten over huisvesting dan andere jaren. Rondvraag leert dat meer dan vijftig studenten van

de groep die aangaf een woning te zoeken (bij rechten, RSM, economie en de sociale faculteit) op 1 september nog geen passende woonruimte had gevonden. Veel meer studenten zaten in augustus nog in de stress. Vermeld moet worden dat de aantallen niet altijd helemaal duidelijk zijn, omdat studenten soms niet meer reageren op de vraag of ze woonruimte hebben. Ze klagen dat ze zich in eerste instantie wel bij Stadswonen hadden gemeld, maar ‘nee’ verkocht kregen. Of ze vonden de kamer veel te duur. De Stadswonen-appartementen die nog be-schikbaar zijn in het voormalige verzorgingstehuis Wilgenborch, kosten 625 euro inclusief gas, water, licht en internet, en liggen op geruime afstand van de universiteit, bij Rotterdam Airport. Een veelgehoorde klacht is ook dat een student er een minimale periode moet blijven wonen. Gang-baar is bij Stadswonen dat het contract vaststaat

V

“Alles van kwaliteit is internationaal”, was de pakkende oneliner van collegevoorzitter Jan Willem Oosterwijk bij de opening van het academisch jaar. O, ironie. Dit najaar of-freert de EUR de zo welkome internationale studenten cara-vans. De studenten klagen. Sommigen zien zelfs af van het buitenlandavontuur. Hoe kon dit gebeuren? Een reconstruc-tie van een aantal hectische weken. tekst Daan Rutten en Gert van der Ende fotografie Levien Willemse

Het Israëlische studentenstel probeert hun caravan uit.

pagina

17

CHAOS ROND KAMERS BUITENLANDSE STUDENTEN

voor de duur van het verblijf. Voor enkele panden (Wilgenborch, African Inn) geldt een gunstiger minimaal verblijf van drie maanden. Alleen bij ern-stige problemen, wanneer een student gedwongen is tot vertrek uit Nederland, is ontbinding mogelijk. Tijdelijk gebruik maken van een aanbod dat je eigenlijk niet zint, is dus moeilijk. De studenten verblijven daarom bij vrienden op de bank of zitten in een caravan, een jeugdherberg of een hotel. Zowel bij economie als bij RSM meldde zich zeker één student die afziet van het bezoek aan de Rotter-damse universiteit, met de uitgesproken reden dat

er geen woning voor hem was geregeld.

Mededogen De woningnood brengt andere benarde situaties met zich mee: een student bij sociale wetenschappen zocht zelf naar een kamer. Om verzekerd te zijn van een dak boven zijn hoofd moest hij zijn eerste huur op een rekening storten. Die rekening bleek Nigeriaans. Weg centen, geen huis. Veel medewerkers van de international offices ste-ken kostbare tijd in het ‘creatief helpen’ van de dak-lozen. Uit mededogen met de studenten screenen

ze alle mogelijke websites af (à la kamernet.nl en marktplaats.nl, die vanwege de taal onbegrijpelijk zijn voor de studenten). Al zet Annemieke Koel-mans, van het international office bij de rechtenfa-culteit, haar vraagtekens bij een al te meegaande aanpak: “Het is eigenlijk onze taak niet. Ik denk bijna: misschien moet alles gewoon een keer flink in de soep lopen, om snel tot een oplossing te komen.”Waarom zijn er geen kamers en waarom zijn de be-schikbare kamers zo duur? Feit is dat de universiteit dit jaar voor het eerst het huisvestingbeleid voor de internationale studenten heeft uitbesteed aan Stads-wonen. Deze instelling is volgens het afgesproken contract ‘verantwoordelijk voor het, zowel in kwantitatieve als kwalitatieve zin, accommoderen in woonruimten’ voor de internationale studenten. Erasmus Facilitair Bedrijf (EFB) grijpt in principe alleen nog in “wanneer het misgaat”, zegt Bas Ta-kens, die dertig tourcaravans regelde.Maar wordt de zwarte piet hier te gemakkelijk rich-ting Stadswonen gespeeld? Volgens Tjitte Alkema, die als hoofd van het Onderwijs Service Centrum bij de faculteit economie internationale studenten assisteert en bij de meeste besprekingen rond de huisvesting aanwezig was, moet de universiteit de hand ook in eigen boezem steken. Hij riposteert: “Het EFB is ook verantwoordelijk. Zij hebben het contract opgesteld en de EUR heeft er het meeste belang erbij dat iedereen gehuisvest wordt.” Afgezien van het feit dat er altijd studenten zijn die zich simpelweg te laat aanmelden en de deadline missen, ziet Alkema het probleem zo: “De afgelo-pen jaren is de verantwoordelijkheid voor huisves-ting wel vier keer ergens anders komen te liggen. Dan lekt er steeds kennis weg. In een vroeg stadium heb ik er bij het EFB op gewezen dat Nederlandse, vertrekkende studenten moeten worden geïnventa-riseerd. Die konden hun kamers dan onderverhuren aan internationale studenten. Dat is niet gebeurd.” Takens van EFB zegt hierop dat die verantwoor-delijkheid nog steeds bij de faculteiten ligt: “Zij hebben inzicht in die gegevens en hadden de gelegenheid om die lijsten op tijd in te leveren bij Stadswonen.”Alkema vindt ook dat Stadswonen verkeerd heeft ingeschat hoe ingewikkeld het proces van huisves-ting is. “Wij gaven de prognoses van het verwachte aantal studenten op tijd door. En het beeld bij de vergadering in juni was toch: er zouden genoeg kamers beschikbaar zijn. Stadswonen hanteerde echter een andere, vroegere deadline in juli voor het aanvragen van een kamer. En voor de restgroep stu-denten die kwam ná die datum, garandeerde ze in elk geval niets. Nog iets: In het aanvraagformulier (Accomodation Request Form, red.) voor een kamer konden studenten aangeven tot welke maximale prijsklasse ze wilden gaan. Dat werd vaak niet ge-honoreerd in het aanbod dat ze kregen.

‘It sucks!’

pagina EM 03 rubriek reactie

18 11 september 2008 achtergrond redactie@em.eur.nl

Een duurder aanbod zul je als student dan minder snel accepteren. Niet iedereen heeft daar het geld voor. “The devil is in the details”, vervolgt Alkema. “Al-lerlei kleine dingetjes leidden ertoe dat de tijdbom ontplofte.” Zo lukte het ook niet om een groot aantal particuliere verhuurders binnen de deur te houden. Van de 200 waren er nog maar 80 over. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat Stadswonen daar verder geen belang bij heeft. Zij moeten hun eigen leegstand opvullen.” Ook wordt gesuggereerd dat de particuliere ver-huurders niet altijd met Stadswonen willen samen-werken omdat ze dan te maken krijgen met formele onderhuurcontracten - en dus controle van de fiscus. Volgens Jean-Baptiste Benraad, de directeur van Stadswonen, is dat echter een misverstand. “Wij gaan niet voor hen naar de fiscus. Ik denk eer-der dat men soms huiverig is voor overlast van in-ternationale studenten uit bijvoorbeeld de zuidelijke landen, die nog wel eens keten tot diep in de nacht.”

Kosten leegstand Benraad reageert met merkbare irritatie op de huisvestingsproblema-tiek. “Wij gingen ervan uit dat er een particulier bestand verhuurders was en dat het G-gebouw op de campus beschikbaar zou komen. Dan had je tweehonderd kamers meer gehad. Onder die voor-waarden kunnen wij aan de vraag van internatio-nale studenten voldoen. Nu ligt dat anders.”De klacht dat de huisvesting te duur wordt ver-kocht, wuift Benraad weg. “Huisvesting is tegen-woordig gewoon van die prijs. De kamers zijn compleet ingericht. Daarbij komt dat het risico op leegstand in de prijs zit verwerkt. Short stay-kamers beschikbaar houden kost geld. In het najaar wil iedereen tegelijkertijd een kamer voor een aantal maanden. Vanaf december staat de helft leeg. De

universiteit legt bij in deze leegstand-kosten maar dat dekt lang niet alles van het bedrag dat in de ton-nen loopt.”In het contract staat dat Stadswonen én de univer-siteit ‘gelijkelijk’ opdraaien voor de kosten in leeg-stand. Stadswonen berekent die kosten door aan de studenten. Huisvesting garanderen en goedkopere kamers aanbieden kan volgens Benraad alleen wan-

neer de universiteit meer bijdraagt in het risico op leegstand, of wanneer de universiteit ervoor zorgt dat de concentratie exchange-studenten, die voor een semester blijven, beter verdeeld wordt over het jaar. Ook vindt hij dat de gemeente toeschietelijker moet zijn. “Het is moeilijk om nieuwe panden aan te kopen. Maar wanneer een multinational een kantoor wil bij de haven, is dat morgen nog voor elkaar.”Maar kunnen studenten, zoals Anastasia en Dennis Roshal, niet gewoon samenwonen in een duurder appartement? Benraad: “Ik heb eerder meegemaakt wat daarvan komt. Men gaat bijvoorbeeld klagen over gebrek aan privacy – ‘ik wil nier meer met die persoon op een kamer’. Mensen kunnen ook een bijbaan zoeken om hun kamer te betalen.”

Niemand dakloos Het is inmiddels 4 september en het collegejaar is écht begonnen. Kees van Rooijen, verantwoordelijk lid van het College van Bestuur: “Niemand is dakloos op dit moment. Een tiental caravans is nu in gebruik. Maar dat is natuurlijk nooit de bedoeling geweest.” Hij deelt de mening van Bas Takens van EFB, dat er meer communicatie had moeten plaatsvinden tussen de faculteiten, EFB en Stadswonen. Van Rooijen is er overigens van overtuigd dat Stadswonen ‘echt niet aan de kamers verdient, het is tegen de kostprijs’. Gezien de internationalise-ringambitie neemt Van Rooijen de klachten ‘zeer serieus’. Toch vermoedt Van Rooijen dat het pro-bleem niet zomaar uit de wereld is. “Elk jaar komen er zo’n 1000 internationale studenten. Dat aantal fluctueert. Er zijn 500 à 600 woningen beschikbaar. We gaan ervan uit dat een deel gewoon een kamer in de vrije markt vindt. Wanneer dat moeilijk gaat, en er bijvoorbeeld ook vijftig studenten meer komen dan gedacht, heb je toch weer een probleem. Het blijft moeilijk in te schatten. Bedrijfseconomisch kunnen we ook niet zomaar veel meer kamers be-schikbaar houden en voor de leegstand opdraaien. En studenten meer verspreiden over het jaar blijft moeilijk. Het eerste semester komt toch het beste uit voor de faculteiten.” Van Rooijen ziet wel iets in een summerschool,

zodat kamers in elk geval in de zomerperiode ver-huurd kunnen worden. Dat scheelt enige leegstand. En hij hoopt erop dat het F/G-gebouw, goed voor 110 kamers, volgend jaar dan toch echt beschikbaar is. De toestemmingsaanvraag is nog in behandeling bij de gemeente. Door vergunningsperikelen is dat proces reeds twee jaar vertraagd. Economiestudenten Lyuba Novikova en Maurizio Talenico zitten vooralsnog wel even goed in de jeugdherberg aan de Rochussenstraat. Al zegt Maurizio ook: “Wanneer ik hier nóg een week zit, met zijn achten op een slaapkamer voor 25 euro per nacht, geef ik me over. Dan kies ik eieren voor mijn geld en neem ik desnoods een dure kamer.”

‘Cruciale bedreiging’ voor de uitstraling van het internationale onderwijs

BEETJE VRIJE WIL IS OOK OKÉ

e moderne mens heeft natuurlijk een vrije wil. Wanneer we iets gaan doen, beredeneren we dat eerst in ons hoofd. Nut en noodzaak, kosten, baten, morele consequenties en de aanklevende risico’s

kunnen we in elk geval overwegen. Dat idee staat fier overeind in ons maatschappelijk leven. Dat moet ook wel. Hoe moet je anders beslissen voor die of die studie? Hoe kan je anders iemand ver-antwoordelijk houden voor een keuze? Toch is het in de wetenschappen de vraag of we eigenlijk wel een vrije wil hebben.Mooi niet dus, zeggen die wetenschappen, met een monkelend genoegen. Tenminste, daar wijst zowat elk recent wetenschappelijk onderzoek ons op.

Seconden voordat iemand zich er bewust is van is of-ie zijn vinger gaat bewegen, is in het brein reeds zichtbaar hoe die keuze gaat uitvallen. Dat laat hersenonderzoek zien. En de beste beslissingen neem je gewoon intuïtief, zegt ‘s lands populairste psycholoog Ap Dijksterhuis. Maureen Sie geeft nog zo’n voorbeeldje. Psychologen etaleerden een aantal panty’s op de tafel. Mensen mochten kiezen welke panty hun voorkeur had. Ze gaven allerlei redenen bij hun keuze. De beste snit, de fijnste stof. De panty’s waren echter allemaal exact hetzelfde. Het bleek dat vooral de meest rechts liggende panty werd gekozen. Gewoon, omdat de mens klaarblijkelijk een voorkeur heeft voor rechts.

Ons onbewuste regelt alles. De vrije wil bestaat niet. Redeneren is zinloos. Tot die schokkende con-clusie komen we nu. Zeg maar dag tegen de vrije mens! Maar Sie gaat hier toch protesteren. “Je zou er misschien pessimistisch van worden. Het ligt echter genuanceerder. Allereerst is het al niet zo’n nieuwe gedachte; bij Thomas Hobbes (Engelse filosoof, 1588-1679), dus al in de zeventiende eeuw, zag je het zogenaamde ‘determinisme’, alles wordt volledig bepaald door causale verbanden en processen. We moeten dus inderdaad niet over de vrije wil denken alsof ze aan die bepaaldheid kan ontsnappen.”Maar toch. De EUR-filosofe denkt dat er wel de-gelijk iets af te dingen valt op die radicale stelling dat de mens louter voor spek en bonen spreekt over zijn morele keuzes en motivaties. Al was het maar omdat de zin van haar eigen denken en bere-deneren - het denken van een filosoof - er ook mee in twijfel wordt getrokken. “Ha, dat heb ik al vaker gehoord”, zegt Sie. “Toch raak ik er zelf niet ongerust van. Ik geloof ook ze-ker niet dat wij alle keuzes en handelingen overwe-gen. Ik zie mijn brein als onderdeel van mijn lijf. Zoals bij topsporters. Een sport of spel kan zo snel gaan, dat veel op intuïtie moet. Toch kan je zeggen dat de ene speler slimmer speelt dan de andere. En we vinden dat ook een hele verdienste dat zij of hij slim speelt. Ook al is niet alles beredeneerd.”Belangrijk in haar onderzoek is de stellingname dat wij als morele wezens onszelf kunnen begrij-pen, ook al is het grootste gedeelte van ons gedrag onbewust. “Redeneren heeft een nuttige functie, ook al bedenken mensen de argumenten soms pas ‘achteraf erbij’. Je rent naar je werk. Was dat om-dat je op tijd wilde zijn? Of omdat je je boze baas al voor je zag? Daar heb je misschien niet eens over nagedacht terwijl je rent. Sommige mensen geven niets om feestjes en vergeten daardoor een verjaardag. Min of meer onbewust. De jarige, die er wel om geeft, kan zich daar boos over maken. Dan is het toch goed dat je dan allebei je verhaal doet. Dit is een simpel voorbeeld. Het kan natuur-lijk op alle niveaus doorwerken.”“Met elkaar praten kan duidelijk maken waar we moreel en sociaal gezien staan. Normen en waarden worden op die manier helder. Dat soort communicatie, ook al zijn het verhalen achteraf, kan wederzijds onbegrip verhelpen, en met elkaar samen leven mogelijk maken.”

Maureen Sie kreeg een Vidi-subsidie van 600.000 euro, om samen met een postdoc en een aio on-derzoek te doen naar het onbewuste in relatie tot ons moreel handelen.

D

Achttien academische beloften van de Erasmus Universiteit zijn door NWO beloond met de vermaarde Veni- of Vidi-sub-sidie. In de zes portretten vraagt EM naar de achtergronden van hun onderzoek. Aflevering 2: Filosofe Maureen Sie (41) onderzoekt of ons onbewuste gedrag radicale gevolgen heeft voor ons morele handelen. Kun je bijvoorbeeld nog beweren dat wij handelen uit vrije wil? tekst Daan Rutten fotografie Ronald van den Heerik

EM 03 rubriek reactie

11 september 2008 wetenschap redactie@em.eur.nl

VENI

VIDI

VICI

pagina

19

pagina EM 03 rubriek reactie

20 11 september 2008 achtergrond redactie@em.eur.nl

aart 2008. Claire Verhage is not amused. De derdejaars student psy-chologie en tophockeyster blijkt een essentieel onderdeel van haar studie nog niet te hebben afgerond. Ze moet

namelijk nog aan de aanwezigheidsplicht van één blok uit het tweede studiejaar voldoen. Vanwege de trainingen voor het WK Zaalhockey heeft ze in dat blok meer dan drie maal verstek moeten laten gaan. Hoewel Verhage voor de bloktoets een onvol-doende mocht halen – zij had namelijk de overall voortgangstoets over dat jaar al gehaald – is de aanwezigheidsplicht een absolute eis. Nu is de kans ruimschoots aanwezig dat Verhage in september niet aan een master mag beginnen, en dus een stu-diejaar verliest. Verhage, in 2007 met het Nederlands team we-reldkampioen zaalhockey, en in maart nog serieus kanshebster voor uitzending naar de Olympische Spelen in Beijing, is vooral ontstemd over het gebrek aan medewerking vanuit de faculteit. Wat haar het meest stoort is dat de Erasmus Universiteit zich profileert als een universiteit waar topsporters terecht kunnen, maar waar sommige structurele en vanzelfsprekende regelingen lijken te ontbreken. “Het Erasmus Topsportbureau (ETB) is enorm enthousiast, de decaan steekt zijn hand voor me in het vuur, en ook de studieadviseur van de faculteit helpt me desgevraagd altijd. Maar docenten en de examencommissie werken amper mee. Ze zijn slecht ingelicht en volslagen onbekend met het concept topsport. Den Boogert bemiddelt wel en legt hen van alles uit, maar bij elk akkefietje moet ik het zelf allemaal regelen, zelf met ideeën komen, en dat kost vreselijk veel energie – energie die ik nodig heb om überhaupt studie en sport te kunnen combineren.” Waarom die haast? “Binnen de faculteit loopt Claire op de informele manier vast.

Men heeft haar verwezen naar de Open Universiteit en de docent kwam in zijn wijsheid niet verder dan: ‘Dan sla je toch gewoon een paar trainingen over”, vertelt decaan Bernard den Boogert. Hij is sinds een paar jaar belast met het wel en wee van topsportende Erasmus-studenten, een kleine honderd in totaal. “Sporters kunnen weliswaar terecht bij de examencommissie, en in beroep binnen de EUR, en daarna naar het College van beroep voor het Hoger Onderwijs, maar dat kost allemaal tijd.” Den Boogert ziet Verhage als een casus “waar we al lang op gewacht hebben om aan te geven dat een aantal studies met sommige topsporten heel slecht te combineren is. Universiteit en sport zijn twee top-sporten tegelijkertijd – fysiek en intellectueel”, stelt hij. “In verreweg de meeste gevallen gaat het goed, maar soms dus niet. Het probleem begint er vaak mee, dat de meeste studenten pas bij mij komen als er problemen zijn. Het liefst zie ik de studenten die hier willen gaan studeren en topsporten, vóór ze gaan studeren. In al die tijd heb ik dat maar één keer meegemaakt: een jongen van 17 die met zijn moeder langskwam, een supertalent op golfgebied. Ik heb de sport- en studieprogramma’s naast elkaar gelegd en geprobeerd die te matchen. Dat bleek in dit geval niet mogelijk. Heb ik gezegd: ‘Joh, je bent pas 17, ga lekker een paar jaar golfen.’ Krijg ik als antwoord: ‘Nee, want ik heb vwo gedaan, ik moet studeren.’ Dan denk ik: ‘Wat maakt een of twee jaar nou uit? Waarom die haast?’ Dat is het punt.”Den Boogert vervolgt: “Ik leg topsportstudenten uit dat ook de docenten honderd procent voor hun vak staan. Dat docenten dus ook van hen inzet verwachten. Dat als je aan docenten ontheffing van je aanwezigheidsplicht vraagt, dat dit precies het-zelfde is als je tegen je sportcoach zegt: ‘Ik kom drie keer niet op de training.’ Je bent als topsportstudent knecht van twee meesters. Studenten hebben heus

wel in de gaten dat ze ergens tegenaan zullen lopen. Maar de beeldvorming na het vwo is er meestal eentje van ‘dat gaat wel geregeld worden.’ Dat wil-len we als universiteit natuurlijk niet.”

Beleid Het topsportbeleid van de Erasmus Universiteit is gestoeld op drie poten. Allereerst is er de studiebegeleiding door studentendecanen. Die overleggen met faculteiten en examencommissies van de faculteiten als er onderwijs- en tentamenregelingen moeten worden getroffen. Ten tweede is er het Erasmus Topsport Bureau (ETB), dat wordt bemand door enkele studenten. Zij kennen een beperkte financiële ondersteu-ning toe vanuit een fonds dat de universiteit en Rotterdam Topsport samen bekostigen. Bovendien treedt het ETB op als intermediair tussen sport-bond en universiteit. En als laatste geldt topsport als zogeheten ‘persoonlijke omstandigheid’ waar bij het uitbren-gen van het bindend studieadvies rekening mee

‘Sommige docenten zeggen doodleuk: dan ga je toch

minder trainen’

M

Claire Verhage: ‘Docenten en examencommissie zijn slecht ingelicht en volslagen onbekend met het concept topsport.’

Tegelijkertijd topsport beoefenen en studeren is een tijdro-vende combinatie. En niet altijd gaan die twee moeiteloos samen. Ongewenste studievertraging kan het gevolg zijn, zo ondervond onlangs nog tophockeyster Clair Verhage. Is de EUR nu wel of niet topsportvriendelijk? tekst Gert van der Ende fotografie Ronald van den Heerik

KNECHT VAN TWEE STRENGE MEESTERS

pagina

21

wordt gehouden. “De meeste dingen worden zo wel opgelost, maar ik ben nog niet helemaal tevreden”, aldus Den Boogert. “Wij proberen verwachtingen van stu-denten daarom enigszins te temperen, want je hebt uiteindelijk te maken met verschillende faculteiten. Een studie geneeskunde bijvoorbeeld, is moeilijker te combineren met topsport dan bedrijfskunde. Er zijn zeer regelmatig voortgangstoetsen, er zijn vakken en tentamens waaraan acht docenten heb-ben samengewerkt… die gaan heus niet voor één student die moet snowboarden een apart tentamen maken. Aan de andere kant kan ik ook niet zomaar tegen zo’n student zeggen: ‘ga maar ergens anders studeren.’ Sommigen studeren hier al een paar jaar, voordat de eerste problemen zich voordoen.”Volgens Den Boogert wringt de schoen vooral bij de vraag of de EUR een topsportuniversiteit wil zijn of niet. “Zo ja, dan houdt dat in dat de sport centraal komt te staan en dat daaromheen een studieprogramma wordt gefabriceerd. Zo niet, ook prima, want we zitten hier per slot van rekening

niet in de Verenigde Staten. Maar die keuze moet je wél maken en dat vervolgens ook bekendmaken.”

Vervelend Kees van Rooijen, lid van het College van Bestuur en uit dien hoofde onder meer belast met sport, is niet blind voor problemen die door de combinatie van sporten en studeren kunnen ontstaan, maar vindt het universitair beleid vooralsnog afdoende. “Er zijn allerlei regelingen getroffen, maar of studeren en tegelijk topsport bedrijven zonder al te veel obstakels verloopt, is persoonsgebonden. Dat is afhankelijk van het type sport, het soort studie en de tijdsinvestering die een sportende student moet plegen. Je moet de mogelijkheden per sporter bekijken, zo goed en zo kwaad als het kan; en natuurlijk in samenwerking met de studiedecaan. Het blijft echter een zware combinatie van twee zaken die beide fulltime aandacht vergen.” Dat de EUR zich laat voorstaan als sportuniver-siteit en te weinig voorlichting verstrekt, bestrijdt Van Rooijen. “Zelfs al spreken wij over een ‘uitste-kend topsportklimaat’, dan moet een aankomende topsportstudent zich nog steeds goed laten infor-meren.” Hockeyster Verhage reageert: “Voor studies die in combinatie met topsport voor problemen hebben gezorgd, moet de voorlichting beter. Topsporters zouden, voor zij zich inschrijven, moeten weten of het überhaupt mogelijk is om hun studie te com-bineren met hun specifieke sport. Als teamsporter heb je bijvoorbeeld geen inspraak in trainingstij-den. Als je dan ook nog eens psychologie studeert, waarbij er een strenge aanwezigheidsplicht geldt, zitten er gewoon te weinig uren in een dag.” “Desalniettemin”, stelt Van Rooijen: “staan er gelukkig geen drommen bij de sportdecaan op de deur te kloppen. Ik vind individuele gevallen waar-

in het misgaat, zoals bij Claire, vervelend, maar in zijn algemeenheid is het goed geregeld.”Een radicale keuze om topsportuniversiteit te zijn, zit er eveneens niet in. “Wij hebben als universiteit een maatschappelijke plicht en die is een zo goed mogelijke opleiding te verzorgen”, zegt Van Rooijen resoluut. “Wij zijn er niet om topsporters te kweken en iedereen te laten zien: ‘Kijk ons eens’. We zet-ten heus wel eens een van onze topsporters op een podium, maar dan wel om die te eren en niet ter meerdere glorie van onszelf.” Terug naar Den Boogert. Hij pleit ook voor een gesprek voor aanvang van de studie. “Vervolgens stellen we dan per jaar een convenant op met een schema, met de knelpunten en wat er geregeld kan worden. Dat convenant zal dan bij psychologie en geneeskunde wellicht wat magerder uitpakken, het zij zo. Vervolgens moeten de gemaakte afspraken goed doorgegeven worden aan de faculteitsdirecteuren, examencommissies en docenten, zodat die ook bewust zijn van wat topsport inhoudt. Nu zitten waarschijnlijk nog veel docenten thuis voor de buis naar de Olympische Spelen te kijken en denken dat die topsporters uit de lucht komen vallen.”

September 2008 Met Claire Verhage is het dit jaar ‘niet meer goed gekomen’ wat betreft de voortgang van de studie (en ze werd uiteindelijk ook niet geselecteerd voor Beijing). “Ik heb uiteindelijk twee blokken niet gehaald, maar de rest wel. Ik ben nu toch wel redelijk tevreden. Volgend jaar doe ik dus een paar vakken van het derde jaar. En ik ga een minor volgen, omdat ik anders een beetje te weinig doe op de universiteit. Ik blijf er bij dat het moeilijk meewerken van mijn faculteit heeft meegespeeld in het feit dat ik nu een jaar opnieuw moet doen.”

Bernard den Boogert: ‘De beeldvorming na het vwo is er meestal eentje van ‘dat gaat wel geregeld worden.’

KNECHT VAN TWEE STRENGE MEESTERS

pagina EM 03 rubriek reactie

22 11 september 2008 achtergrond redactie@em.eur.nl

nderzoekers van het Erasmus MC wilden graag weten hoe je via DNA-onderzoek kan vaststellen waar iemand vandaan komt en wat de uiterlijke kenmerken zijn van deze persoon. Want hoewel DNA-

onderzoek al langer wordt gebruikt bij het oplossen van misdaden, was het tot nu toe niet mogelijk een beeld te vormen van een persoon zonder een match met DNA-gegevens in de DNA-databank van men-sen die eerder zijn veroordeeld of eerder verdacht waren in een strafzaak. Kortom: heb je een match, dan heb je een verdachte. Maar is dat niet zo, dan is er dus geen directe verdachte en moet de politie zoeken naar een onbekend persoon, en hoe ziet die er uit en waar komt die persoon vandaan? “Ons onderzoek helpt om een daderprofiel te speci-ficeren en zo de zoektocht naar een dader te begren-zen. Het is ook nuttig bij de identificatie van een onbekend persoon aan de hand van DNA van een lichaam of lichaamsdeel”, legt prof. dr. Manfred Kayser, hoofd van de afdeling Forensische Mole-culaire Biologie van het Erasmus MC, uit. Deze

afdeling doet basaal onderzoek op het gebied van menselijke biologie en genetica. Met, zoals de naam al aangeeft, een forensische blik.

Markers Het onderzoek gebeurt door te zoeken naar genetische markers: stukjes DNA die bepaalde groepen mensen met elkaar gemeen hebben. Er zijn inmiddels heel wat van zulke markers bekend. Om ze te vinden wordt DNA van verschillende grote groepen mensen met elkaar vergeleken. De onderzoekers zoeken dan naar overeenkomstige stukjes DNA bij bijvoorbeeld mensen met blauwe ogen, of mensen van Zuid-Europese afkomst. Als deze groepen mensen bepaalde stukjes DNA gemeen hebben én als die stukjes anders zijn dan van mensen met bruine ogen of mensen van Noord-Europese afkomst, dan zijn deze stukjes te gebruiken als markers. Als die markers vervolgens ook aanwezig zijn in DNA van een onbekend persoon, is het waarschijnlijk dat die persoon blauwe ogen heeft, of uit Zuid-Europa komt.

Er waren al wel markers bekend voor de geogra-fische afkomst van een persoon. “Maar daarmee konden we alleen vaststellen van welk continent iemand afkomstig is”, vertelt Kayser. “Dat is te bepalen met tien markers. Maar er waren nog nau-welijks markers voor regionale verschillen binnen een continent, bijvoorbeeld Europa.”Nu dus wel. Een uitkomst voor politie en justitie zou je zeggen, maar voorlopig mag het alleen in Neder-land en hebben buitenlandse collega’s het nakijken.Maar eerst even dit: hoe zijn de onderzoekers tot hun ontdekking gekomen? Daarvoor onderzochten ze het DNA van 2.500 personen uit 23 plaatsen in Europa op maar liefst 300.000 markers. Dat lijkt een helse klus, maar gelukkig is daarvoor tegenwoordig de zogeheten DNA-chip technologie beschikbaar. Machine en computer (‘en zeer gemo-tiveerde medewerkers’) doen het meeste werk. De resultaten van de mega-screening hadden resultaat: er zijn maar kleine verschillen tussen het DNA van verschillende Europese mensen. Maar toch, die kleine verschillen zijn voldoende om te achterhalen uit welke Europese regio iemand af-komstig is. Kayser: “Hoe verder mensen van elkaar vandaan leven, hoe meer genetisch verschillend ze zijn. In die kleine DNA-verschillen zit dus geogra-fische informatie. We kunnen bepalen of iemand uit Noord-, Oost-, Zuid, West- of centraal Europa komt.”

Blauw of bruin Nu is bij een misdrijf meestal geen overvloed aan DNA voorhanden voor de rechercheurs. Meestal gaat het om sporen van DNA die op bijvoorbeeld kleding worden gevonden. Dat DNA is vaak ook niet meer intact, maar bestaat uit kleine fragmenten. Met zulke

Waar komt de dader van een misdrijf vandaan en hoe ziet hij er uit? Of: wie is die onbekende persoon die in de Maas is gevonden? Dat zijn brandende vragen voor rechercheurs en forensisch onderzoekers. Onderzoekers van het Erasmus MC ontdekten hoe je met DNA-onderzoek kan vaststellen uit welk deel van Europa iemand komt en welke kleur ogen deze persoon waarschijnlijk heeft. Mooi resultaat, dat echter al-leen in Nederland gebruikt mag worden. Prof. dr. Manfred Kayser: ‘Als je er over nadenkt, gaat het niet over privacyge-voelige informatie.’ tekst Kees Vermeer fotografie Levien Willemse

O

DE DADER HEEFT BLAUWE OGEN

pagina

23

DNA-sporen is geen uitvoerig onderzoek met DNA-chips mogelijk. Daarom wil Kayser nu gaan onderzoeken wat het minimum aantal markers is om iemands regionale afkomst in Europa te kunnen bepalen. Maar misschien nog wel belangrijker dan iemands afkomst, is het uiterlijk. Hoe ziet de onbekende er uit? Ook dat bestuderen de Rotterdamse onderzoe-kers. Over de kleur van de ogen is al iets bekend, laat Kayser weten: “Met drie markers kun je tot 90 procent zekerheid voorspellen of iemand blauwe of bruine ogen heeft. Dat soort informatie beperkt het aantal verdachten na een misdrijf. We zoeken ook naar markers voor andere kenmerken, zoals haar-kleur en lichaamslengte.”Wellicht zullen sommige mensen nu achter hun oren krabben. Want hoe zit het met de privacy? Is het wel goed om dit soort informatie over personen te hebben in forensisch onderzoek? Weten ze straks niet alles van je? Kayser kan de critici geruststellen: “Privacy speelt hierbij geen rol. De markers die wij gebruiken voor uiterlijke kenmerken, vertellen niets méér dan dat anderen al weten. Het gaat immers om karakteristieken die iedereen kan zien. Wat dat betreft is er dus geen risico. Bovendien gebruik je deze onderzoeksmethode alleen als je met andere technieken niets meer kunt. Dit onderzoek is ook niet bestemd voor in de rechtszaal, want met bij-voorbeeld de oogkleur wijs je geen dader aan omdat oogkleur geen specifiek kenmerk is van één per-

soon. Misschien komt het ooit zo ver dat je met een druppel bloed iemands gezicht op het beeldscherm te zien krijgt. Maar dat is de verre toekomst.”

Marianne Vaatstra Toch is het juist het aspect van de privacy waardoor dit onderzoek in andere landen niet is toegestaan. Het is alleen mogelijk in Nederland, door een wetswijziging in 2003. Die wetswijziging kwam er naar aanleiding van de geruchtmakende moord op Marianne Vaatstra, op 1 mei 1999 in het Friese Veenklooster. Aanvankelijk waren twee mannen uit het Midden-Oosten verdacht, omdat de moord plaatsvond op een kilometer afstand van een asielzoekerscentrum. Maar na analyse van het DNA uit achtergebleven lichaamsmateriaal van de dader door het Forensisch Laboratorium voor DNA-Onderzoek in Leiden, bleek dat de dader uit Europa afkomstig moest zijn. Eigenlijk had dat genetische onderzoek, in 2000, niet mogen plaatsvinden, vertelt Kayser. “Toen was het in feite nog niet toegestaan. In Duitsland, waar ik vandaan kom, zou dat meteen een rel zijn. Ze zouden mogelijk de vergunning afpakken van de onderzoeker en er lelijke dingen over zeggen in de pers. Dat is in de Nederlandse pers ook wel gebeurd, maar uiteindelijk heeft dat hier zeer waar-schijnlijk bijgedragen tot de publieke discussie over dit onderwerp. Want als je er over nadenkt, gaat het niet over privacygevoelige informatie. En in

Nederland is er gelukkig over nagedacht en is het sinds 2003 wettelijk toegestaan om met onderzoek uiterlijke kenmerken vast te stellen aan de hand van DNA-materiaal. Ik weet niet waarom het in andere landen nog steeds niet mag. Ik verwacht wel dat zij op den duur zullen volgen, maar dat kan nog een tijd duren.”Kayser is verheugd dat Nederland met dit onder-zoek voorop loopt. Het onderzoek vindt plaats samen met het Nederlands Forensisch Instituut in Den Haag en het Forensisch Laboratorium voor DNA-Onderzoek in Leiden. In het verleden werkte hij ook samen met de forensische laboratoria van de FBI, in de Verenigde Staten. Maar zelfs ‘the Feds’ mogen dit soort genetisch onderzoek niet doen. “Juist in Amerika ligt dit onderwerp erg gevoelig, bijvoorbeeld als je het hebt over huidskleur. De FBI is nog lang niet zo ver hiermee.”De recherche in andere landen zal dan ook de Ne-derlandse collega’s benijden. Want dit onderzoek is uitermate geschikt om cold cases een nieuwe wen-ding te geven. Of actuele misdaden te helpen oplos-sen. Kayser: “In Duitsland, Oostenrijk en Frankrijk zijn 31 misdaden bekend, waaronder vier moorden, die waarschijnlijk door één vrouw zijn gepleegd. De politie heeft DNA, maar ze kunnen er niets mee doen omdat het DNA-profiel geen match geeft met de databank. Dat is natuurlijk erg frustrerend voor de politie en de slachtoffers en hun familie.”

‘De markers die wij gebruiken voor uiterlijke kenmerken, vertellen niets méér dan dat anderen al weten’

DE DADER HEEFT BLAUWE OGEN

pagina EM 03 rubriek reageer

24 11 september 2008 in & uit cultuur@em.eur.nl

>> Debatcentrum

De Uni goes Unie Ruim een half jaar zijn de ramen afgeplakt geweest, maar in het weekend van 19, 20 en 21 september vindt de officiële heropening van De Unie plaats. De zaal is ambitieus: ‘We willen De Balie van Rotterdam worden.’

De Unie gaat weer open. Het cultureel centrum aan de Mauritsweg moet na een grondige verbouwing uitgroeien tot hét Rotterdamse podium voor debat, muziek, film en kunst. De cultuurzaal, die verbonden is aan de Rotterdamse Raad voor Kunst & Cultuur, streeft naar een interdisciplinaire plek voor zowel reflectie als productie, legt artistiek leider Liesbeth Levy uit. “Een intellectueel-artistiek labo-ratorium, waar je de geest kunt scherpen en de ziel kunt voeden.” Doordeweeks zullen er vooral lezingen en debatten plaatsvinden, het weekend is voor culturele uitingen en muziek. De tribune van De Unie, die voorheen tachtig mensen kon herbergen, heeft nu een capaciteit van 120. Daarnaast worden, om de functie van ontmoetingsplek te benadrukken, de openingstijden van het bijbeho-rende café-restaurant ruimer (elke dag van elf tot één). Inhoudelijk wordt de de-batprogrammering geïntensiveerd en zijn er voor de totstandkoming hiervan meer samenwerkingsverbanden gesloten. Ook de EUR is van de partij. Studium Generale en Erasmus Podium maken deel uit van de gevormde debatfederatie en organiseren programma’s onder de paraplu ‘De Uni goes Unie’. De EUR wil zich meer laten zien in de stad, vertelt Ger Lugtenberg van Erasmus Podium, en een van de podia waarop deze ‘wetenschapscommunicatie’ plaatsvindt is De Unie. “De universiteit is op allerlei manieren verbonden met de stad, maar weet dat niet altijd even zichtbaar te maken. Er zijn zoveel dwarsverbanden te leggen tussen wetenschap, stad en actualiteit, en dat blijft nogal eens beperkt. We hebben de stad heel veel te bieden qua kennis.”De Unie probeert ook dwarsverbanden te leggen tussen uiteenlopende maat-schappelijke segmenten. Het verwijt dat het een plek is waar alleen de intellectue-le elite aan zijn trekken komt wuift Levy dan ook weg. “Het is een plek voor Rotterdamse burgers, waar iedereen welkom is, maar waar mensen wel kunnen rekenen op kwaliteit en zorg voor openbaarheid. We proberen verschillende groe-pen bij elkaar te brengen: de intellectuele Rotterdammer, de boze Rotterdammer, de allochtone Rotterdammer, de jonge Rotterdammer. En dus ook graag de Rotterdamse student.” GM

Kijk voor meer informatie over het openingsprogramma en de agenda op www.deunie.nu.

>> Activiteit

Spoorzoekertje voor eerstejaarsRotterdam leren kennen door er te verdwalen, dat is het idee van ‘Get Lost’. Erasmus Magazine deed een poging.

Wat is het? Een soort spoorzoekertje op de mobiele telefoon voor eerste-jaars studenten. Een ambtenaar van Rotterdam Marketing zal een keer ge-roepen hebben: ‘Nieuwe media, daar moeten we wat mee doen als we jon-geren willen bereiken.’Hoe werkt het? Door ‘Get Lost’ te SMS-en naar 3010, kun je het spel down-loaden op je telefoon. Met aanwijzingen als ‘Loop een winkel binnen en vraag de verkoper naar zijn of haar favoriete plekje in Rotterdam’ en ‘Vraag waar je de lekkerste appeltaart kunt krijgen’, word je vervolgens door de stad gestuurd. Het idee is niet om een vaste route te lopen, maar om op een verrassende manier de weg kwijt te raken. Nadeel is dat iconen als de Witte de Withstraat, de Kunsthal, Bram Ladage en Dudok wel genoemd, maar nooit bereikt worden.Is het leuk? Voor diegenen die graag de Westzeedijk twee keer op en neer lopen en met plezier zichzelf en anderen voor schut zetten wel. Voor alle an-dere mensen niet. Want in kringetjes door het centrum struinen is niet echt intelligent werk, en wie vraagt er voor zijn plezier aan een barman ‘naar de bekende weg’? Alsof je meedoet aan een flauw spelletjesprogramma met een verborgen camera, wie heeft die aanwijzingen bedacht? ‘Vind je er niets aan? Neem dan de eerste trein naar Amsterdam.’ Het zal vast allemaal lollig bedoeld zijn, maar tijdens de vijftien stappen tellende tocht is de neiging om de telefoon kapot te gooien en een willekeurige kroeg in te duiken maar moeilijk te onderdrukken. GM

Toch proberen? Kijk op getlostinrotterdam.nl

Onze alternatieven1 Ga regelmatig hardlopen en neem elke keer een andere route.2 Zoek vrienden die de stad kennen en laat je op sleeptouw nemen.3 Organiseer je eigen kroegentocht en drink in iedere bar die je tegen-komt één drankje.

in&uit

pagina

25

‘Gij zult genieten’ Is het de open haard, de warmte of de kroegkat? Bier drinken in Locus Publicus (Oostzeedijk 364) voelt als thuiskomen.

Het is geen warme dinsdagavond. Toch zit ik op het terras, want binnen kan men niet meer roken. Tijden veranderen. Naast mij staat een met zand gevulde barbecuebak die langzaam vol met peuken loopt. De straat baadt in het witte lantarenlicht en midden op de dijk ligt een desolate tramhalte, waar Jules Deelder met zijn grauwe kop het Rotterdams Dagblad aanprijst. Als ik mijn glas La Trappe van de wiebelige houten statafel til, danst het water in een glazen asbak. Het lukt de grote luifel van Locus Publicus niet om de mislukte zomeravond buiten te sluiten.Des te troostrijker is het binnen, achter de sierlijk opengeslagen roodfluwelen gordijnen, waar het bierlokaal verlicht wordt door een schitterende kroonluchter. Met open haard, welke alleen in de winter brandt, en met kroegkat, die in een mum van tijd op schoot klimt en al klauwend be-gint te spinnen. Overal is bier: op ouderwetse reclamebordjes aan de muur, in flesjes op de rand van de lambrisering en in een wijnrekachtige stellage. Als dikbuikige soldaten staan ze, dof van het stof, te wachten om in te rukken. ‘Gij zult genieten’, zegt een van de emaillen bordjes. In de hoek naast het raam staat een zwarte piano. Met de klep dicht, een houten stoel bijna gre-tig aangeschoven (alsof die fluistert: Play it, Sam). Maar hij wordt niet bespeeld. In plaats daarvan stampen ‘Crying at the discotheque’ en een misplaatste remix van Bonnie Tyler over onze hoof-den. Toegegeven: eigenlijk is dat het enige mispunt in Locus. We mogen niet bellen, niet roken en niet eten. In deze kroeg wordt gedronken, zoals het hoort. De barman is groot en heeft zijn rossige haar strak studentikoos achterover gekamd. Hij is alleen en schenkt zijn bier vakkundig, een beetje nors, maar bij het voorover buigen om een bestellend stel te kunnen verstaan, zit hij wat onzeker aan zijn haar. Dat siert hem.Locus Publicus is een huiskamer, een kroeg uit vervlogen tijden, met overal tekenen uit het verle-den (klassieke tegeltableaus aan de hoge muren, oude plavuizen). Even droom ik weg, naar een rokerige kroeg in de jaren veertig, Humphrey Bogart. Er zou iemand naar de piano moeten lopen om As time goes by te spelen. Aan de bar zit een trio van tegen de veertig, verder is iedereen van studerende leeftijd. Er wandelen twee bestuursleden voorbij. Ook geen pianisten. Ik kijk op de klok, het is vier voor twaalf. De barman graait in zijn mat, vooruit. We drinken er nog één. GM

Bier: € 2,- (Dommelsch) Sfeer: 9 Studentikoziteit: 7 Sjanskansen: 6

Kunstcentra en jonge kunstenaars presenteren in en rond de Witte de Withstraat een weekend lang hun visie op het thema ‘Groen’. De culturele as van Rotterdam wordt afgesloten voor verkeer en alle instellingen en galeries openen hun deuren. “Het gekozen thema wordt door de kunstenaars in de breedste zin van het woord beschouwd en de grenzen worden opgezocht”, vertelt Rinske Brand van het festival. “Voor hen staat groen ze-ker niet alleen voor natuur en milieu, maar vooral ook als fris, jong en onbevangen.”Interessant voor studenten is de tentoonstelling Ontgroening, van fotografe Enith Stenhuys. Met geënsceneerde beelden geeft zij in het voormalig Nederlands Fotomuseum haar visie op de soms harde introductierituelen die kersverse studenten moeten ondergaan.Naast het culturele programma probeert ook de horeca het tijdens het festival gezellig te maken: van Arminius tot Tiki’s worden feestjes georgani-seerd.

Meer informatie: www.festivalwww.nl

>> Festival

Een weekend Witte de WithOp 12, 13 en 14 september vindt het festival De Wereld van de Witte de With 2008 plaats. Het thema is dit jaar ‘Groen’.

UIT/GAAN

pagina EM 03 rubriek reactie

26 11 september 2008 vooraf redactie@em.eur.nl

16 SEPTEMBER Film: Pan’s Labyrinth In 1944 fascist Spain, a girl, fascinated with fairy-tales, is sent along with her pregnant mother to live with her new stepfather, a ruthless captain of the Spanish army. During the night, she meets a fairy who takes her to an old faun in the center of the labyrinth. He tells her she’s a princess, but must prove her royalty by surviving three gruesome tasks. If she fails, she will never prove herself to be the true princess and will never see her real father, the king, again. Guillermo del Toro, 2006. English spoken, Dutch subtitles. Location: Woudestein, Room B-3. Time: 19.30 – 22.00 hrs.

LEZING

DEBAT

FESTIVAL

TENTOONSTELLING

FILM

21 SEPTEMBERFestival: Seeds of Change Op de Internationale Dag van de Vrede, aan de start van de Vredes-week 2008, staat op het eerste Rotterdamse Seeds of Change Fes-tival het Earth Charter centraal. Dit handvest van de Aarde wordt we-reldwijd onderschreven door men-sen die zich inzetten voor een rechtvaardige, duurzame en vreed-zame wereld. Maak tijdens het fes-tival door middel van een gevari-eerd programma kennis met het Earth Charter: laat je inspireren en leer jezelf en je omgeving positief te veranderen. Ontdek hoe je je ei-gen ideeën voor verandering kunt laten ontkiemen als ‘seeds of chan-ge’. Geen woorden maar zaden!Met o.a. debat, zang, poëzie, film en gasten als Ruud Lubbers, Jan Rotmans, Henk Oosterling, e.a. Lo-catie: Cinerama Filmtheater. Tijd: 12.00 – 19.00 uur. Gratis (aanmel-ding wordt sterk aanbevolen in verband met het beperkte aantal plaatsen, via info@huisvaneras-mus.nl, vóór 15 september)

23 SEPTEMBER Film: Secrets and liesCynthia lives in London with her sullen street-sweeper daughter. Her brother has been suc-cessful with his photographer’s business and now lives nearby in a more upmarket house. But Cynthia hasn’t even been invited round there after a year. So, all round, she feels rather lonely and isolated. Meanwhile, in another part of town, Hortense, adopted at birth but now grown up, starts to try and trace her mother. Mike Leigh, 1996. English spoken, Dutch subtitles. Location: Wou-destein, Room B-3. Time: 19.30 – 22.00 uur.

T/M 19 SEPTEMBERTentoonstelling: World Press PhotoSinds zeven jaar zijn de winnende fo-to’s van World Press Photo weer te be-wonderen in Rotterdam. In het Weste-lijk Handelsterrein kun je tot 19 sep-tember naast heerlijk eten en drinken ook de 185 winnende foto’s bekijken. Pareltjes van foto’s dus, van fotografen van over de hele wereld. Locatie: Wes-telijk Handelsterrein. Zo t/m do 10.00-23.00 uur, vr en za 10.00-02.00 uur. Toegang gratis.

8 SEPTEMBERFilm: Juridische Filmavonden de herfsteditieRechtenstudenten opgelet! Het succes van de eerste serie juridische filmavonden heeft de Fa-culteit doen besluiten aan de filmavonden een vervolg te geven. Deze herfst zijn er op vier maandagen juridische topfilms te zien in Cinera-ma, ingeleid door de hoogleraren Nuytinck, Am-tenbrink en Huls en door mr.dr. Uit Beijerse. De eerste film die op 8 september getoond wordt, is: ‘Kramer vs. Kramer’ met Dustin Hoffman in de hoofdrol. Deze met vijf Oscars bekroonde recht-bankfilm/familiedrama biedt een realistische weergave van de strijd om het voogdijschap na een echtscheiding. Locatie: Cinerama, Westblaak 18. Tijd: 19.00 uur € 5,-, te betalen aan de kassa.

pagina

27

21 SEPTEMBERLezing: Marjolijn Februari spreekt over eigen werk.Marjolijn Februari debuteert in 1989 met de roman ‘De zonen van het uitzicht’. Deze roman werd zeer goed ontvangen en in 1990 onderscheiden met de Multatuliprijs.Vorig jaar kwam haar tweede boek ‘De literaire kring’ uit. Deze nieuwe roman van Februari is niet al-leen een satire op de boekenwereld, maar ook een aanklacht tegen onverschilligheid. De schrijfster studeerde filosofie, kunstgeschiedenis en rechten. Sinds 2001 schrijft ze gevatte, bevlogen en kriti-sche columns die op zaterdag in Het Betoog van De Volkskrant verschijnen. Locatie: NAi, Museum-park 25. Tijd: 11.00 – 13.00 uur. Kaarten vanaf verkrijgbaar bij de balie van het Leeskabinet. Leden € 5,00 niet-leden € 7,50.

23 SEPTEMBERLezing: Nanotechnologie onder het vergrootglasZichzelf vermenigvuldigende minuscule robots die ziektekiemen detecte-ren en opeten, hersenen die in contact staan met computers, zelfreinigen-de kleding. Science fiction of toekomstige realiteit? Nanotechnologie is in ieder geval een revolutionaire techniek waarvoor in hoog tempo onge-kende toepassingen worden gevonden. In deze Cool Science-lezing wordt uitgelegd hoe nanotechnologie werkt en wordt structuur aangebracht in de toekomstige mogelijkheden en toepassingen. Nadrukkelijk wordt ge-keken naar morele dilemma’s die met de opkomst van deze techniek ge-paard gaan.Lezing door prof.dr. Cees Dekker, hoogleraar Moleculaire Biofysica TU Delft. Locatie: Zaal B-3, Woudestein. Tijd: 16.00 – 17.30 uur

25 SEPTEMBERDenkcafé: Komen we de mens ooit te boven?De enorme vooruitgang die geboekt wordt in artificiële intelligentie, hersenonderzoek, nanotech-nologie en genetica lijkt te leiden tot slechts één doel: de menselijke tekorten overwinnen en het creëren van een hogere vorm van intelligentie: transhumaan leven. De Belgische filmmaker Frank Theys duikt in zijn driedelige documentaire Technocalyps in de we-reld van het transhumanisme. De avond start met een column van Tim Gouw (student EUR en freelance journalist). Daarna volgt een gedeelte van de documentaire Technocalyps. Tot slot een debat tussen Frank Theys en Jos de Mul (hoogleraar Wijsgerige Antropologie EUR en auteur van het boek Cyberspace Odysee). Locatie: Arminius, Museumpark 3. Tijd: 20.00 – 21.30 uur.

T/M 30 SEPTEMBERTentoonstelling: 100x Rietveld100x Rietveld is een unieke tentoonstel-ling met 100 meubels van Gerrit Rietveld op schaal 1:3. Voor de tentoonstelling zijn díe meubelontwerpen geselecteerd die zich onderscheiden door hun kleurge-bruik en hun ruimtelijke en constructieve originaliteit. Doordat alle modellen op schaal 1:3 zijn gemaakt, was het mogelijk gebruik te maken van de originele mate-rialen en zijn de originele verbindingen toegepast. Locatie: Centrale Bibliotheek, Rotterdam. Tijd: Ma 13.00 – 20.00 uur, di t/m vrij 10.00 – 20.00 uur, zat 10.00 – 17.00 uur. Gratis.

pagina EM 03 rubriek reactie

28 11 september 2008 service service@em.eur.nl

oktober 2008. Inlichtingen: Ellen van Oers, e-mail: info@tiele-stichting.nl. Telefoon: 070-3140292. Website: www.tiele-stichting.nl.De scriptie dient in papieren vorm in tweevoud te worden gestuurd naar: Jury Scriptieprijs Dr. P.A. Tie-le-Stichting, p/a Gottmer Uitgevers Groep, Postbus 317, 2000 AH Haarlem. Daarnaast dient de scriptie als een PDF-file of Word-document via e-mail ge-zonden te worden aan tiele@gottmer.nl

Volkskrant-DIA Scriptieprijs 2008Scriptie geschreven over een Duits thema? Doe mee met de scriptieprijs en win € 1500,- en een week met een Volkskrant-correspondent in Brussel, Berlijn of Washington/New York. Meer informatie: www.duitslandweb.nl

Ga jij naar de VN?Klimaat, ongelijkheid, eerlijke handel: ver-van-je-bedshow? Jij kan er wat aan doen. Als jongeren- vertegenwoordiger naar de VN praat je namens Nederlandse jongeren mee op (inter)nationale bij-eenkomsten over internationale onderwerpen. Ben jij tussen de 18 en 26 jaar, beheers je de Nederland-se en de Engelse taal goed en ben je gemiddeld twee dagen per week beschikbaar? Stel je dan be-schikbaar als jongerenvertegenwoordiger naar de VN en misschien ga jij wel naar New York! Aanmel-den kan tot 15 september via: www.dewereldvan-devn.nl

SERVICE

VertrouwenspersoonWordt u wel eens lastig gevallen, gepest, (seksueel) geïntimideerd? Neem dan contact op met de ver-trouwenspersoon! Lucille Mac Nack, Bureau Uni-versiteitspsychologen, tel. (010) 408 1132, e-mail: macnack@oos.eur.nl

Bachelor Honours Class sluit af met CongresTer afsluiting van het academisch jaar organiseert de Bachelor Honours Class van de EUR op vrijdag 12 september een congres,waar studenten hun zelf geschreven papers presenteren. Het Trustfonds zal de drie beste papers belonen met geldprijzen van respectievelijk duizend, vijfhonderd en 250 euro. Het congres wordt geopend door de voorzitter van het College van Bestuur, Jan Willem Oosterwijk. La-ter die dag zal Alexander Rinnooy Kan, voorzitter van de SER, een gastcollege komen geven aan stu-denten, genodigden en geïnteresseerden. De Ba-chelor Honours Class is in het leven geroepen om extra uitdaging te bieden aan talentvolle eerste- en tweedejaars studenten aan de Economische Fa-culteit. Meer informatie over de Honours Class en het slot congres is te vinden op: www.few.eur.nl/bachelorhonoursclass

Erasmus Studenten Service CentrumHet centrale servicepunt voor studen-ten. Zie de website voor een overzicht van de diensten. Locatie: C-hal (CB-07), campus Woudestein

Telefoon: (010) 408 2323Openingstijden: werkdagen van 9.30 - 17.00 uur. 3e donderdag van de maand tot 19.30 u.Website: www.eur.nl/essc

Gestudeerd in het buitenland? Doe mee aan de Erasmus Studenten Prijs!Heb je het afgelopen studiejaar met een Erasmus-beurs in het buitenland gestudeerd of stage gelo-pen? Was het geweldig? Of juist niet? Heb je daar iets over te schrijven en te vertellen? Schrijf dan een essay in het Nederlands en win € 250-, € 500,- of € 1000,-! De Nuffic stelt deze Erasmus Studen-ten Prijs beschikbaar. Deadline voor inzending is 31 oktober a.s. Meer informatie is te vinden op www.eur.nl/studerenbuitenland/nieuws.

Taal- & Trainingscentrum (TTC)Inschrijven taalcursussen september - decemberHet TTC biedt taalcursussen Chinees, Duits, Engels, Frans, Italiaans, Japans, Nederlands, Russisch en Spaans. Deadline voor inschrijving voor de begin-nerscursussen (A1 of A1.1) en voor gevorderden die een certificaat van het Taal- & Trainingscentrum hebben van het voorlopende cursusniveau (max. 1 jaar oud) is 19 september. De deadline voor in-schrijving mét intake (voor gevorderden zonder (geldig) certificaat van het TTC) is verstreken.Voor meer informatie over de taalcursussen: kijk op de website: www.eur.nl/ttc.Voor algemene informatie over het Taal- & Trai-

ningscentrum: haal de brochure op bij het ESSC in CB-07

VertrouwenspersonenWord je wel eens lastiggevallen, gepest, (seksueel) geïntimideerd? Neem dan contact op met de ver-trouwenspersoon! Dorie Geers, Bureau Studenten-decanen, kamer G3-10, tel. (010) 408 1139, e-mail: vertrouwenspersoon-studenten@oos.eur.nl

Meldpunt studenten & RSIVoor studenten die last denken te hebben van RSI is er het meldpunt Studenten & RSI. Daar kunnen studenten terecht voor informatie en advies over omgaan met RSI en het voorkomen ervan en wor-den de klachten geregistreerd. Meldpunt Studen-ten & RSI: Dhr. B. den Boogert, studentendecaan, G 3-08. (secretariaat). E-mail: rsi-student@oos.eur.nl

Tentamens en examensVoor praktische informatie over schriftelijke tenta-mens, cijferregistratie, behaalde studieresultaten en afstuderen kan je terecht bij de afdeling exa-menadministratie. Openingstijden: van 9-16 uur op de 5e verdieping van het J-gebouw. Voor algemene informatie: www.eur.nl/ea.

R.S.B.V. Erasmus BoxingBoksen! Waarom niet?Naast het aanleren van de juiste bokstechniek wordt er tijdens de training ook aan je fysieke en mentale conditie gewerkt. Dit alles in een sociale en stimulerende omgeving. Want to get in shape? Participate! www.erasmusboxing.nl

WebsiteVoor informatie kijk op www.eur.nl/studentenpastoraat

Masterscripties voor EMErasmus Magazine vraagt studenten of hun docen-ten om opmerkelijke masterscripties in te sturen voor een korte bespreking in het universiteitsblad. U kunt een digitaal exemplaar sturen naar weten-schap@em.eur.nl of inleveren bij kamer ET-22 (be-stuursgebouw, Woudestein). De redactie maakt uiteindelijk een selectie van de inzendingen. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met re-dacteur Daan Rutten, t. 408 1820, email: weten-schap@em.eur.nl

Beste scriptie over de boekwetenschapDe dr. P.A Tiele-Stichting looft een prijs van € 1000,- uit voor de beste scriptie op het gebied van de boekwetenschap in de ruimste zin van het woord. Deelname staat open voor iedere studerende van een WO- of HBO-opleiding in Nederland. De scrip-tie (in het Nederlands of Engels) moet afgerond zijn in het academisch jaar 2007 – 2008 en door de onderwijsinstelling aanvaard. Reeds gepubliceerde scripties komen niet in aanmerking. De jury be-staat uit: dr. Nel van Dijk, universitair hoofddocent Faculteit der Historische en Kunstwetenschappen van de Erasmus Universiteit Rotterdam, dr. Ad Leer-intveld, conservator Bijzondere Collecties van de Koninklijke Bibliotheek, en dr. Jeroen Salman, do-cent-onderzoeker literatuur- en boekwetenschap aan de Universiteit Utrecht. De sluitingsdatum is 1

ALGEMEEN

ECONOMIE

OVERIG

STUDENTENZAKEN

SPORT

STUDENTENPASTORAAT SERVICE EM Service is de informatierubriek van Erasmus Magazine. Behalve de agenda en studiemedede-lingen bevatten de servicepagina’s mededelingen en informatie vanuit een scala aan organisatie-onderdelen van faculteiten tot sportverenigin-gen; van studentenpsychologen tot bibliotheek-nieuws. Alle berichten voor deze rubriek, dus ook de studiemededelingen, kunnen per e-mail ge-stuurd worden naar service@em.eur.nl De dead-line is dinsdag voor 12.00 uur 9 dagen voor ver-schijning.

VOLGENDE De volgende EM komt uit op donderdag 25 sep-tember. Inleverdatum voor serviceberichten ui-terlijk op dinsdag 16 september. De daarop vol-gende nummers verschijnen op: 9 en 23 oktober, 6 en 20 november, 4 en 18 december, e.v. . Dead-line telkens 9 dagen voor verschijning (op dinsda-gen om 12.00 u.)

MAIL NAAR: SERVICE@EM.EUR.NL

pagina

29

Met zijn onderzoeksvoorstel ‘Niet alle kinderen met leukemie overleven het’ heeft Erasmus MC’er drs. Brian Balgobind (29 jaar) de Mozaïekprijs 2008 in de wacht gesleept. Deze prijs van de Nederland-se Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) is bestemd voor talentvolle allochtone af-gestudeerden. Met de bijbehorende subsidie kun-nen zij vier jaar lang promotieonderzoek uitvoeren.

De Universiteitsraad heeft op 26 augustus dr. H.H.F.M. (Harry) Daemen herbenoemd als voor-zitter van de Universiteitsraad voor een periode van twee jaar. Daemen is naast voorzitter van de U-raad ook werkzaam als associate professor aan de Faculteit Sociale Wetenschappen.

Dr. Gert-Jan Kleinrensink, univer-sitair hoofddocent bij de afdeling Neurosciences, anatoom en pro-grammaleider van de snijzaal en het Skillslab van het Erasmus MC. heeft tijdens de opening van het Academisch Jaar de Onderwijs-prijs 2008 gekregen uit handen

van rector-magnificus Steven Lamberts. Voor deze prijs stelt de Vereniging Trustfonds Erasmus Uni-versiteit Rotterdam een geldbedrag van zevendui-zend euro ter beschikking, een bedrag waarvan de winnaar zelf de besteding bepaalt.

Per 1 september 2008 wordt Kees Mandemakers benoemd tot hoogleraar ‘Grote Historische Da-tabestanden’ aan de Faculteit der Historische en Kunstwetenschap-pen aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Kees Mandemakers is tevens senior onderzoeker aan het

Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) in Amsterdam. De benoeming geldt voor een periode van vier jaar.

Dean of the Rotterdam School of Management, Erasmus Universi-ty, George Yip, announces that as of September 1st, Prof.dr. Jaap Spronk will become Academic dean of MBA programmes at RSM. Jaap Spronk comes to RSM from the Erasmus University Faculty of

Economics, where he has been serving in a variety of positions

fotosoap door ype driessen

3HOOGNa drieenhalf jaar Olivier, Pien en Karlijn wonen er in Rotterdam vanaf augustus 2008 vier nieuwe bewoners in 3hoog: Willem, de brallerige man des huizes, Stefanie, een naïef blondje, Marjane, een Iraanse exchange student en Ben, de huisjongste.

Ben@em.eur.nl

Stefanie@em.eur.nl

Marjane@em.eur.nl

3HOOGPERSONALIA

Willem@em.eur.nl

11.00 uurForumzaal, gebouw M (W)Promotie E.H.G. BekkersEssays on Firm Heterogeneity and Quality in Inter-national Trade

13.30 uurForumzaal, gebouw M (W)Promotie A.M. van der PoelEmpirical Essays in Corporate Finance and Financial Reporting

16.00 uurForumzaal, gebouw M (W)Oratie Dr.ir. J.C.M. van den Ende‘Innoveren Organiseren’ Leerstoel: Management van Technologie en Inno-vatie

19 SEPTEMBER

11.00 uurForumzaal, gebouw M (W)Promotie J.M. de BontBiological Markers in Pediatric Brain Tumors

13.30 uurForumzaal, gebouw M (W)Promotie L.A.L. de MeijerEthnicity Effects in Police Officer Selection: Appli-cant, Assessor, and Selection-Method Factors

23 SEPTEMBER

16.00 uur Forumzaal, gebouw M (W) Oratie dr. H. BleichrodtBenoemd tot hoogleraar Economie van de gezondheidszorgThe value of health

16.00-17.30 uurZaal B-3, hoofdgebouw (W)Lezing: Nanotechnologie onder het vergrootglasZichzelf vermenigvuldigende minuscule robots die ziektekiemen detecteren en opeten, hersenen die in contact staan met computers, zelfreinigende kleding. Science fiction of toekomstige realiteit?Spreker: prof.dr. Cees Dekker.

24 SEPTEMBER

11.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie A. FeleusNon-Traumatic Arm, Neck, and Shoulder Com-plaints in General Practice; Incidence, Course, and Management

12 SEPTEMBER

11.00 uurForumzaal, gebouw M (W)Promotie E. van MeertenChemotherapy and Chemoradiotherapy Studies in Oesophageal Cancer

16.00 uurForumzaal, gebouw M (W)Oraties Dr. P.P.M.A.R. Heugens en Dr. J. van Ooster-houtDr. P.P.M.A.R. Heugens, Organisatietheorie: Zonnige vooruitzichten voor een permanent falend veld. Leerstoel Bedrijfskunde, in het bijzonder organisa-tion theory, development and change Dr. J. van Oosterhout, Het disciplineringsmodel voorbij: over autoriteit en legitimiteit in corporate governance. Leerstoel Bedrijfskunde, in het bijzon-der corporate governance and responsibility

17 SEPTEMBER

09.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie C. de KlerkThe Psychological Impact of IVF treatment

11.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie K.B. AckemaHox Genes and Mesenchymal Stem Cells

13.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie C.M.P. Buysse Outcome of Meningococcal Septic Shock in Childhood

15.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie L.C.A.C. VermuntOvercoming the Odds: Long-term Psychosocial Outcomes in Survivors of Meningococcal Septic Shock in Childhood, and in Their Parents

18 SEPTEMBER

09.00 uurForumzaal, gebouw M (W)Promotie G.A. Garita BarrantesFinancial Market Liberalization and Economic Growth

pagina EM 03 rubriek reactie

30 11 september 2008 service service@em.eur.nl

13.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie M. van GrotelIdentification of Prognose Genetic Factors in Pedia-tric T-cell Acute Lymphoblastic Leukemia

15.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie M. SchonewilleCelebellar Codings for Control of Compensatory Eye Movements

25 SEPTEMBER

20.00-21.30 uurDenkcafé Arminius, Museumpark 3, RotterdamColumn, documentaire en debat: Technocalyps, ko-men we de mens ooit te boven?De avond start met een column van Tim Gouw, daarna wordt een gedeelte van de documentaire Technocalyps vertoond. Tot slot een debat tussen Frank Theys en Jos de Mul.

H= campus Hoboken, Faculteit Erasmus MC - Dr. Molewaterplein 50, 3015 GE RotterdamW = campus Woudestein, Burg. Oudlaan 50, 3062 PA Rotterdam

WETENSCHAPS

AGENDA

Advertentie

INTERNATIONAL Mail to

international@em.eur.nl

PAGE 32 IMPROPER HOUSING FOR INTERNATIONAL STUDENTS PAGE 33 FOOD PAGE 34 COLUMN GAIL WHITEMAN PAGE 35 THINGS TO DO

INTERNATIONALno.03 September 2008

Exchanging

Fraternities vs Nations and Swedish student life We all know about stu-dent fraternities and unions, which are com-

mon in the Netherlands and beyond. In some of Sweden’s student cities however, like Uppsala, there are student Nations. Traditionally these rep-resented particular regions of the country; now they are open to all students. Contrary to how it works in the Netherlands, student union mem-bership is compulsory in Sweden. It is the only way to get a student card, which in turn is neces-sary for taking exams. Also different from the Dutch fraternity system, membership of one Na-tion grants access to all thirteen existing Nations in town. This is a great advantage because stu-

dent Nations are non-profit organizations and have their own pubs, clubs, restaurants, theaters, libraries etc. Consequently, prices are about twice as low as in regular bars. Even alcohol becomes affordable! Each and every student, including in-ternationals with no experience, can work for any Nation. It is fun and it is some extra income. Entry to the nations is granted only to students and university staff. Members are not obliged to do anything, but are welcome to join various activity groups like singing, art, acting, sports etc. The na-tions have enormous libraries with study books too. Although it is possible to migrate through all Nations at any time, members get discounts and priority to enter their nation without queuing at the door.In case someone does not support the general Nation idea – no problem. There is a fourteenth nation, which is different from the others - it is a fake one. The Nation does not exist in reality, but students can join to get the student card. These students however are not allowed to enter any of

the other Nations and participate in their activi-ties. In general, Swedish student life style is quite different from Dutch student life. It is normal to go out at around 6pm because most of the bars close at 11pm or midnight. Only a few places in the cities stay open till 1am, due to strict Swe-den’s rules and regulations. Therefore, the time around midnight usually feels like 4am in the Netherlands. It makes you feel like going to bed early. It is strange somehow, but after a whole evening of partying you will usually find yourself fit in the morning! Another typical Swedish stu-dent thing is to have corridor parties in the stu-dent housing blocks. One corridor will throw a party in their kitchen and the next time the next corridor will do the same thing!

Vytautas Serys is a student Economics at the EUR and is now an exchange student in Uppsala Swe-den

The extensive welcoming program will consist of two parts. The first part will be the official bit. Speakers will be the EUR’s Rector, Prof.dr. Steven Lamberts, former Finance Minister Dr. Steven van Eijck and head of the Center for Maritime Econom-ics and Logistics Prof. dr. Hercules Haralambides. They will introduce the university to the new students and among other things talk about their own foreign experiences and what it means to be abroad, far from home, both in terms of distance and culture, and what that does to you. In addition, two students will tell about their foreign experi-ences. The second part will be the unofficial part. At the Etude Restaurant everyone will be invited to try very nice and typical Dutch dishes and snacks. There will be live music as well and last but cer-tainly not least, there will be a DJ.This full program must have something for every-one, which is precisely what the university hopes to achieve. The EUR has always lacked an official opening of the year for international students. KL

When: 22 September at 4:30pmWhere: in lecture hall B1

NO PANIC AT AFRICAN INNThe AD newspaper recently reported that a security firm has been hired to provide security for the African Inn and its residents, mostly foreign students. The student housing facility apparently attracts criminals. However, living conditions for the eighty international students of the EUR housed there, seem good at the moment.

The African Inn in the ‘Afrikaander’ area in the south of Rotterdam houses 150 students and is owned and managed by the Stadswonen housing corporation. Students have lived in the building since 2002. The city of Rotterdam and Stadswonen believe the stu-dents to be a valuable contribution to the area. Much of the building’s interior is currently being renovated, including the damage caused by the opening of a fire hydrant last July by an unknown person. In July, the building stood almost empty, with the new international students not yet having arrived.

Stadswonen’s Patricia Kouwen explains that the students’ rooms at the African Inn are really nice and that right now “none of the previous vandalism is happening”. Stadswonen invests heavily in the students’ wellbeing. One of the residents, Koen Willems from Belgium, says he feels perfectly fine both in the multicultural neighbourhood and inside the African Inn. However, reactions of people about the area are not always good. And yes, the corridors and lifts are still being worked on, but Koen, Master-student CESM, is con-tent with both his room and the area. KL

For the first time ever, there will be an official opening of the academic year for international students at the EUR. This way, the university as a whole wants to welcome all new foreign students. The ‘international opening’ takes place on September the 22nd.

OPENING ACADEMIC YEAR INTERNATIONAL STUDENTS

Foto: Levien Willemse

pagina EM 2 rubriek Mail to 2 25 februari 2005 Nieuws agenda@em.eur.nl

RRINTERNATIONAL

Mail to international@em.eur.nl

The ‘City Caravan Park’, north of Rotterdam-Blijdorp: thirty caravans on a field at the back of the park. The need for accommodation is so acute that ‘Facilitair Bedrijf ’ of the university has decided to make these caravans available for international students seeking accommodation. We meet with Anastasia and Dennis Roshal. The married couple

from Israel both have started their IBA study programs. They are staying at a friend’s apartment for now but have to move out within a week. They inspect their caravan. “Very small and no running water. The city centre is far away. There is only one bus into town and it is not an official address useable for registering at the city of Rotterdam. Consequently, we cannot enlist with other housing corporations. It sucks!”Their story is a familiar one. Almost all of the inter-national offices of the faculties report an increase in housing complaints, compared with previous years. Apparently there are more than fifty students of different faculties who, by 1 September had not yet found a place to live. They are part of a group who

indicated they were looking for accommodation. In August many more students still found themselves in this predicament. However, these numbers are not always accurate, as students sometimes fail to report to their faculties that they have found something. Students complain that they initially registered

with Stadswonen to then be rejected, or be offered accommodation beyond their budgets. Apartments still available from Stadswonen in the Wilgenborch-complex cost as much as 625 euro per month. These are located close to Rotterdam airport, at ten kilo-meters from the university. Both at the Erasmus School of Economics and at RSM at least one student decided to stay home and not study in Rotterdam because no accommodation was available. Why are there no student rooms? For the first time, the housing of international students was contract-ed out to housing corporation Stadswonen. Head of Stadswonen Jean-Baptiste Benraad says that “we thought a larger number of student rooms from pri-

vate house owners would be available. In addition we thought the F/G building on the campus would become available, which would have meant an extra two hundred living units. Benraad does not agree that his accommodation is too expensive. “These days rents are at this price level. Also, the rooms are well-equipped. Further-more, the risk of a place sitting empty has been incorporated in the rent. To keep ‘short-stay rooms’ available has a price tag attached to it. In Septem-ber everybody needs a room at the same time for just a couple of months. From Decmber on, half of the rooms are unoccupied again. The university pays some money for this lack of occupancy, but that does not cover all costs.” It will only be possible to guarantee students ac-commodation, or offer them cheaper rooms if the university pays more for the risk of no occupancy. The university could also try to spread the flow of students more evenly over the different terms. But how about students like Anastasia and Dennis Roshal? Would it not be possible for them to move into a more expensive apartment together? Benraad: “We have tried that before. People will start com-plaining about the lack of privacy – ‘I don’t want to share a room with that person’. Students could also go and try to find a side job to make some extra money.”On 4 September Erasmus Magazine spoke with Kees van Rooijen of the university’s Executive Board. Van Rooijen is convinced that Stadswonen does not make a profit with the student accommo-dation. They charge the cost price of the accommo-dation. He adds however: “Ten caravans are now in use by students, which of course is something we never wanted.” He is apologizes for the housing shortage and the EUR’s role in this. Moving the task of housing international students over to Stadswonen has proved a more complicated mat-ter than we first anticipated. People of all parties involved indicate that communication has not been without flaws. As a result, it remained unclear for too long how many Dutch students were leaving for a term abroad. Their rooms could have been used for the visiting international students.Taking into account that the EUR has very ambi-tious plans regarding internationalization, van Rooijen takes these matters very seriously. Yet he expects that the problem will not be solved over-night. “Each year, around a thousand international students arrive in Rotterdam. About five to six hundred student rooms are available. We expect some to find accommodation by themselves. But whenever fifty more students than expected arrive, we will have the same problem again. Addition-ally, it remains difficult to spread students over the different terms. The first term is always the most convenient in the study programs.” He hopes for the F/G-building, which will provide 110 fully equipped living units, to finally become available next year. Because of problems surrounding a necessary license from the city of Rotterdam, the opening of this building has been delayed by two years now.

IMPROPER HOUSING ARRANGEMENTS

This term, the EUR offers their all-too-welcome international students accommodation in the form of caravans instead of student rooms. The guests complain. Some even decide to stay home. text Gert van der Ende and Daan Rutten photography Levien Willemse

To keep ‘short-stay rooms’ available has a price tag attached to it

Two foreign students try out their caravan

pagina

3RR page

33

Some of you may just have gone to live on your own; others may be the pioneers of student life; and some of you lucky ones still enjoy a good home. How are you all feeding yourselves and keeping yourselves healthy? Would you like to know how the average student makes sure he or she survives another day by him or herself? In EM’s coming editions we will give you some useful ideas for easy and tasty student dishes. This way we hope to broaden your scope and allow for your cooking experiences to move beyond deep-frozen food, delivered pizzas, and swiftly-made cheese sandwiches. We will be going around, hunt-ing for the next ‘Jamie Olivers’ among you. Who can teach us some of the basics of cooking and how to make delicious dinners without having to spend an entire day chopping veggies? Who will introduce the flavors of the world to us without having to travel more than a mile from our very own kitchens? Here is a ‘starter’, giving you a first taste of what students cook and eat, both here in Holland and abroad.

Abhidip GuhathakurtaIndia, Year 1 IBABack at home things were very different for Abhi-dip, who nostalgically talks about the sweet scents of his mothers cooking. “It is funny to think that my mother is a vegetarian but she cooks meat for the family all the time, and never tastes it!”In Kolkata, Abhidip’s hometown, the diet is very different from European food. Indian basic “must-have” parts of every meal are rice, lentil soup and ‘chapatti’ (a round bread of wheat), which are then complemented with all kinds of additives, like chicken, potatoes and many different spices. A popular dish from India is chicken tandori and chicken curry, but in Abhidip’s region, the river fish is also very popular.The Eurekaweek obviously meant a complete change for Abhidip. “I ate fast food almost every day”. The days following the Eurekaweek Abhidip decided to try more local Dutch food at cafés en restaurants. “Dutch people are very creative with salads” he finds. Also in these cafés, Abhidip tried sate sauce for the first time in his life. The Indian freshman was startled by the choice in bread in Holland as well. “In India bread is just bread.”Now that Abhidip finally got settled here in Rotter-dam, he will have to start cooking for himself.

“I will not be cooking Indian food that often though. It takes too much time and you need too many ingredients that are not available here. I will just adapt to the culture here.”

Saskia de Groot Netherlands, BMG (Health Management)In Saskia’s three-girl student house, cooking does not play a very important role. The girls do eat together, but only once or twice per week. The rest of the time, they are usually busy and out in the evenings, which makes it impossible to have dinner together. Nevertheless, when they manage to gather, they go to the shops together after which they cook together, which is always great fun. “We also give each other tips and ideas. So we learn a lot from each other”, Saskia explains about their cooking evenings. One of their special dishes is chicken marinated in herbs and pesto and then cooked in the oven with cream on top of it. Whenever they cook, they make a special main course, which they then enjoy all together. Most of their dishes are either from the Dutch or Italian cuisines. They all learned a lot about cooking from their parents and developed their skills further by themselves. Sometimes the girls like to have dinner in a restau-rant in the city with friends as well. They try out many different cuisines and food cultures. “There is nothing I wouldn’t eat, because I always try things first”, Saskia says. For her, cooking with the girls is fun, but it is just as nice to go out for dinner with them.

Nick LiChina, Master in Finance and Investment“Back in China I would never know what I was going to get for dinner!” In Nick’s family, dinner is a very important event. Even though in China it is not very common to have big families, Nick can proudly say he enjoys family life because he has a few cousins also living in the same house. Therefore every dinner is a special moment: the family gets to-gether to share the funny moments of the day, they laugh together, or just relax and watch some televi-sion. Cooking takes at least an hour, “but when my mother cooks, it is an hour very well invested”, Nick says. Interestingly, desserts are not very common in China. After the main course the Chinese generally eat some fruit and go for a walk with the whole family to digest the food. According to Nick, the Chinese kitchen is a well-balanced combination of nice-tasting and healthy food.For Nick, arriving in Holland was quite a shock. “I don’t really cook much”, he says. Once in Holland, he had to start trying whatever was available here. Since Nick is also doing an internship, most of his meals are in the university’s cafeteria or at work, where he will have a quick salad for lunch. “I never used to eat salads, or cheese sandwiches, or drink large cups of milk before. But now I don’t have much choice.” Another difference Nick has come across is the many different things the Dutch put on bread. The Chinese do not do this. In China the bread is sweet and only marmalade is added from time to time. Of the Dutch dishes the Chinese

FOOD FOR STUDENTS: A STARTERStudents are busy people, always in a hurry, worried about their ‘full’ schedule and their countless hobbies. Not surprisingly therefore it sometimes happens that a student does not have enough time to prepare a meal. But how is that possible? After having been taught all their lives that proper meals are both healthy and an important way to socialize and relax, has food all of a sudden become less impor-tant for students? text Alexander Broekman and Christian Mathis illustration unit20

Abhidip

Saskia

Melissa

Stefan Nick

pagina EM 2 rubriek Mail to 4 25 februari 2005 Nieuws agenda@em.eur.nlINTERNATIONAL

Mail to international@em.eur.nl

Building ResilienceAfter a long summer of doing nothing, I jumped at the chance to fly to London and do something new. Now, I love London. Even when it rains, I love Lon-don. But what I love even more is a chance to meet with some of the world’s brightest people as they discuss how to move the world to a more resilient place.Resilience is an interesting idea. To be resil-ient is the ability to withstand shocks and rebuild when necessary. We admire resilient people be-cause they have demonstrated the ability to bounce back from adversity. They have faced the unex-pected and risen to the occasion. Resilience isn’t built by avoiding risks, but by successfully rebound-ing from crises. Crises often seem scary. But world renowned ecologist C.S. Holling encourages us to see it differently: “During such times, uncertainty is high, control is weakened and confused, and unpre-dictability is great. But space is also created for reor-ganization and innovation. It is therefore also a time when …individual people have the greatest chance of influencing events.” Resilience can also be used to describe a society. A resilient society is one that effectively deals with the credit crunch, Hurricane Gustav, political upheavals in Georgia or Zimbabwe, and especially climate change. While most of us may prefer security, status, and comfort, science and experience have shown that the world is unpredict-able. How can education contribute to resilience? That was the focus of the London meetings. In the coming years we need to teach people new and more resilient management skills. Resilience is not something we are born with. It’s a trait we learn to develop over time. It takes courage and humil-ity to embrace the unknown. Resilience emerges when we recognize that the only thing certain is uncertainty. A university based upon the principles of resilience is one that builds students’ capacity for learning and adaptation, embraces self-organi-zation and diversity. Such a place has no place for boredom or ego. Indeed, resilience is lost when an institution is closed or inflexible, when it encour-ages the unsustainable use of resources, or has a never-ending focus on efficiency. Self-organization means that students, faculty and staff all have the responsibility and space to create novel learning environments. And perhaps most importantly, a resilient person (or planet) must have ‘slack’ time to learn from mistakes and to experiment. Letting go of our need for control lets us discover new ways to adapt and transform turbulent times. The flip side of crisis is opportunity. The challenge for faculty like me is to learn how to teach this kind of excitement. For more information on the Resilience Alliance, see www.resalliance.org

Dr Gail Whiteman, Associate Professor Rotterdam School of Management

student tried so far, his favorites are to-mato soup and ‘boerenkool met worst’, (green cabbage and potato stew with sausage).

Stefan Weber Germany, Master in FinanceWhen Stefan was in France doing his Bach-elor’s program, he experienced quite a lot of different food cultures and cuisines. Since the prices in restaurants in France are affordable, he tended to go out for dinner quite often. This way he broadened his horizon because he tried out a lot of different dishes. His slogan for exploring foreign cuisines is: “Whatever it is, bring it on”. With this motto, he familiarized himself with many cuisines, ranging from traditional Italian food to mom’s great kitchen from Germany and to the rather special Ameri-can kitchen. Stefan went to America as an ex-change student. His moms original ‘Spaetzle’ is among his all-time favorites.

As for his cooking ventures, he tends not to cook a lot. He mostly eats pre-cooked frozen food, or simple dishes like pasta, but some-times also French or German dishes. In general Stefan is not the kind of person to spend a lot of time in the kitchen preparing his food; only while on vacation he will sometimes make an exception. As far as his health is concerned, he does make sure he eats enough fruit and veg-etables, although he hates it when they start going off in his kitchen because he forgot about them. Since he only recently moved to Holland and is not settled yet, tonight it is going to be kebab and he will enjoy that. He is actually positively surprised about the price-to-value ratio of the kebabs here in Holland.

Melissa LockhorstNetherlands, BMG (Health Management)Living in a student house always creates an interesting food situation. Melissa lives in a mixed student house. Even though one would expect the girls in such a house to be in charge of the cooking with the guys sitting and wait-ing for dinner to be served and watching TV,

Melissa’s house has established a family-like dinner culture. They all have dinner together nearly every evening and each time the food is prepared by someone else. A list at the front door keeps track of how many people will show up for dinner each night. On this list everybody can enter whether he or she will be present, or even bring friends as well. Then one of them goes out to do the shopping and someone else will cook for all later on. This way they spend a lot of time together and they have created a great living environment in their student house. Curiously enough, the girls seem to have a taste for vegetables and healthy food, while the guys in the house are proving themselves very capable of making big meals like meat dishes with hamburgers and that sort of thing. This in itself allows for quite some variation. Another interesting thing about the house is the tradi-tion to write down all the different kitchen ‘cre-

ations’. A little booklet has been put together as a result, in which the students have noted down and collected all their specialties. Most of these dishes are actually things the students know from home and learned from their parents. Nevertheless they will not hold back from trying other types of food from dif-ferent food cultures. As for Asian food however, they tend to buy take-away Asian food, since they are not very good at preparing this them-selves yet.Melissa is especially good at making ‘stamp-pot’ (Dutch potato stew with various vegeta-bles). It is easy to make, also in large quantities for the entire house. It is her specialty because she likes it and it always tastes well. There is only one thing the others cannot make when she is attending dinner and that is Lasagna.

Are you eager to share a recipe with EM, or a recipe for an easy-to-prepare meal from your country’s cuisine, or perhaps you have a recipe of your own you like being published? Please mail alex.broekman@hotmail.com

Gail Whiteman

“Whatever it is, bring it on”

pagina

5page

35

WHAT’S GOING ON IN ROTTERDAM by Christian Mathis

Special September in RotterdamSeptember will be a special month in the city of Rot-terdam. With festivals, concerts, exhibitions, film festivals and theatre performances, September will be a month of art and culture for the entire city. The following events are part of this month’s cultural program. They are great opportunities to explore Rotterdam’s cultural heart.

Jazz International RotterdamAfter North Sea Jazz in July, the vibes and rhythms of Jazz will return to Rotterdam once again. Famous musicians from the US, Great Britain, Belgium and Italy will be performing at various locations throughout the city. For all music and Jazz fans, Jazz International Rotterdam will be a great opportunity to Jazz-up the week and have a great time.23-28 September – www.jazzinternational.nl

De Wereld van Witte de With – The World of Witte de WithThis three-day art festival boasts a large variety of different art projects ranging from movie installa-tions to theater performances, literature debates and dancing shows. It will attract the young and the old and everybody will enjoy the flair of the “Witte de With Straat”. Drop by during one of the days and take a look yourself! Maybe there will be something inspiring and new for you.12-14 September in and around the Witte de With Straat and the Museum Park - www.festivalwww.nl

The international choice of the Rotterdamse SchouwburgAt the Rotterdamse Schouwburg, a wonderful theatre, literature and ballet events will soon be taking place. Artists from all over the world will be performing extraordinary pieces as part of the International Choice by the theatre. Tickets for these performances will be affordable to students as well. Are you a culture-minded student? This is definitely one of the year’s “must go”-events.12-28 September - www.deinternationalekeuze.nl

De FinaleIn the National Architecture Institute (NAI), located in the continuation of the Witte de With straat, a two-day event about the architecture of the Olym-pics is held. There will be lectures about this year’s Beijing Olympics and the architecture around it, but also about future projects. Furthermore there will be debates about the technology and architec-ture already used for building and managing the necessary buildings for the worlds most significant sport event. For anybody interested in architecture, technology or just the Olympics, this might offer a totally new point of view and therefore be worth a visit.18-19 September at the NAI – www.nai.nl

Bridges to fashionImpressions from Turkey meeting the Netherlands, is the topic of this very special fashion weekend, which will turn Rotterdam into the fashion capital of the Netherlands. Both Turkey and the Netherlands are playing an increasingly important role in the international fashion world. This focus on both the Turkish and Dutch fashion scenes will be displayed through several exhibitions here in Rotterdam. Take a look at the website and experience Rotterdam as one of the world’s fashion capitals.18-21 September at several locations www.brigdestofashion.com

Special offers for Cinema TicketsThere are some interesting cinema offers. Check out the special offer this month at Albert Heijn. For every twenty euro you spend on your groceries, you receive a bonus ticket, which allows you to take someone to the cinema for free. But there are other special discounts for students too, for example if you get yourself the so-called Rotterdampass. For only ten euro, you will receive one free ticket for the cin-ema and concession for the period your pass is valid. So there are several ways to make a movie night at the cinema more affordable. www.rotterdampass.nl – www.ah.nl – www.pathe.nl

Erasmus Student Service Centre:the central service point for students. See the website for an overview of the services.

Location: C-hall (CB-07), at the Woud-estein campus. Telephone: (010) 408 2323. Opening hours: working days from 9.30 - 17.00 hours. Website: www.eur.nl/esscinternational

Formal Welcome International StudentsOn 22 September there will be an official welcome for international students. It will start at 16.30 hours, room B1 (CB-017), campus Woud-estein. Followed by a social gathering and informal drinks. For more infor-mation, programme etc. please visit www.eur.nl/essc. (There is no dress code).

LANGUAGE & TRAINING CENTRE

Registration language courses Sep-tember – DecemberThe LTC offers language courses in Chinese, Dutch, English, French, Ger-man, Italian, Japanese, Russian and Spanish. Deadline of registration for the beginners courses (A1 or A1.1) and for advanced students who have a Language & Training Centre certifi-cate of the previous level (not older than 1 year) is 19 September.The deadline of registration with in-take (for advanced students without a (valid) LTC certificate) has expired.

For more information about the language courses: visit the website: www.eur.nl/ltc. For general informa-tion about the Language & Training Centre: pick up the brochure at the ESSC in CB-07.

SPORTS

R.S.B.V. Erasmus BoxingNew! Learn BoxingWant to get in shape? Try Boxing! Learn how to box and get a better physical and mental condition. www.erasmusboxing.nl

E S S C

SERVICE

Hoe kom je aan deze kamer? “Via kamernet.nl kwam ik bij een woning- en kamerverhuurbedrijf terecht, dat verschillende kamers te huur had. Ik heb er een paar bekeken die me niet bevielen tot ik deze zag en meteen verkocht was. Het is met 440 euro huur niet goedkoop, maar daar zit wel alles in, en de ligging in het centrum is ideaal. Het is een kamer met veel ramen en ik houd van veel licht.”

Niet overwogen om thuis te blijven wonen? “Ik was wel toe aan iets meer zelfstandigheid. Mijn ouders vin-den het wel vreemd zonder mij in huis ( ik ben enig kind ), maar staan wel helemaal achter mijn beslissing.”

De stad? “Na achttien jaar in hetzelfde huis in Heerlen te hebben gewoond, lijkt het een hele stap naar een kamer in Rotterdam. Maar bij ons zeggen ze dat Amsterdam op Maastricht lijkt en Rotterdam op Heerlen. En inderdaad ik voelde me hier gelijk thuis.”

De universiteit? “De omvang van het complex en van de zalen is even wennen. Vanmorgen was ik even hele-maal de weg kwijt en kon de collegezaal niet vinden. Bleek dat ik in het verkeerde gebouw liep te zoeken. Was ik gelijk al het eerste college te laat, maar ik was zeker niet de enige. Met honderd man in een zaal is ook niet te vergelijken met een klas op de middelbare school, maar ik weet dat ik heel snel mijn draai zal vinden.”

Werk je? “In Heerlen werkte ik bij AH en nu heb ik me over laten plaatsen naar de AH aan de Oudedijk voor tien uur in de week. Volgende week ga ik beginnen.”

Heb je je kamer zelf ingericht? De hele inrichting komt van Ikea, ik kon er alles in één keer vinden. Het is hele-maal naar mijn smaak.”

Wat mis je het meest? “Mijn vriend! Hij werkt en studeert in Heerlen. In de weekeinden ga ik zoveel mogelijk naar huis en doordeweeks zal hij proberen af en toe naar Rotterdam te komen. Kan hij misschien een nachtje blijven slapen.”

Waarom weet je dat niet zeker? “Ik woon hier pas een dag.”

Sanne Ramaekers, eerstejaars BMG tekst en fotografie Ronald van den HeerikLeeftijd: 18 jaarGeboorteplaats: HeerlenWoonplaats: Rotterdam

Zure sessiesHOBBELEN! NIET ZO CHITCHATTEN! NIEMAND HEEFT GEZEGD DAT HET LACHEN ZOU WORDEN! OPSCHIETEN!Ik krijg de tijd niet om even rustig op adem te komen want dit wordt direct opgemerkt. Door die ‘zure sessie’ krijg ik mijn volgende adrenalinekick en ik blijf maar meerennen met de andere ‘nog- niet-eens-aankomende-eerstejaars-waardige-personen’. Mijn slaapzak glipt weer uit mijn handen. Ik had toch echt een kleinere tas mee moeten nemen…Voor mij is de introductieperiode van mijn stu-dentenvereniging even geleden, maar nu zie ik zwetende kindertjes (die waarschijnlijk voor het eerst een week onder moeders vleugels vandaan zijn) braaf gehoorzamen. Gniffelend wrijven alle ouderejaars in hun handen. De tassen voor ‘de kampweek’ - wat erg gezellig klinkt - worden streng gecontroleerd, zodat geen pakje sigaretten (laat staan sloffen) of überhaupt iets heerlijks, meegaat. Natuurlijk hebben de ouderejaars hier profijt van, want het is natuurlijk zonde om deze ingenomen genotgoederen weg te gooien.; ze kunnen maar beter zo snel mogelijk ‘verwijderd’ worden. En die arme feuten houden hun tas goed in de gaten, vol zenuwen (die de hele periode wel zullen blijven). Naast al dat harde werken om de vereniging met alle mores en tradities snel te le-ren kennen, worden er ’s avonds ‘kennismakings-spelletjes’ gespeeld die niemand echt bevallen. Maar de belangrijkste reden waarom dit kamp minder jofel is dan een doorsnee ponykamp, is dat je echt totaal geen idee hebt wat je te wachten staat. Door de gecreëerde druk ontdek je wél dat je meer dingen kan doen en durft dan je wist. Je merkt dat je binnen twee minuten op kan staan, zonder moeite aan de ochtendgymnastiek kan beginnen en je hebt al vanaf dag één niet meer door dat je stinkt. Als dan eindelijk het einde aan-gebroken is van deze periode van onwetendheid, is het idee over de gebeurtenissen waar je op het moment zelf nog om kon janken, totaal omgesla-gen. Zelfs zó erg, dat je overal de lol van kan inzien en de hele week achteraf helemaal niet zo erg was, maar zelfs hilarisch. Je voelt een bepaalde trots dat je dit toch maar allemaal lekker zelf hebt klaargespeeld. Iedereen die de ontgroening beleefde, zal zeggen: er is geen week waarin je zoveel indrukken opdoet, leert en stiekem plezier hebt als in die introductieperiode.

Tessa van Doeveren, student Geneeskundetessa@em.eur.nl

Tessa