Welkom bij LAAC Twente · Created Date: 10/9/2016 5:02:59 PM

oktober 2016 | LAAC Duurloper | 1

Opgericht 18 oktober 1984Aangesloten bij de Atletiekunie

LAAC Duurlopernummer 5 | oktober 2016 | verschijnt 6 keer per jaar

RedactieJon Severijn 06 52 47 67 04Gerry Visser 06 21 97 75 77Bart Vos 074 267 04 46Miranda Bruins 0541 53 22 14(wedstrijduitslagen en -kalender)Anja Ligthart 06 53 12 07 72(vormgeving)

Foto’sDaniel Visscher 06 13 91 58 33

Verzending DuurlopersWim Molenberg

Redactieadres: [email protected]

Website www.laactwente.nlJoop Vriend 053 43 42 [email protected]

BestuurGjalt Gjaltema 074 27 80 125voorzitter | technische commissiePascal Butterhoff 053 47 73 061penningmeester | beheer en financiënElly Buijvoets 0541 53 23 25bestuurslid | activiteitencommissie Marian Spijker 074 27 75 939bestuurslid vacaturebestuurslid | secretaris vacaturebestuurslid | wedstrijdcommissie

Vertrouwenspersoon seksuele intimidatiePaulien van Bruggen 053 43 64 426

Omslag: Rick Wildeman, DUS Brand Design

LedenadministratieDick en Marian SpijkerP. Monteuxstraat 14 7558 EA HENGELO074 2775 [email protected]

Secretariaat LAAC TwentePostbus 777570 AB OLDENZAALBankrekening Rabobank Oost Twente: NL65 RABO 015 68 31 589 t.n.v. LAAC Twente te [email protected]

WedstrijdsecretariaatJan OlsmanKluppelshuizenweg 12 7608 RL ALMELO06 23 945 [email protected]

Contributie 2016Wedstrijdleden: € 93,40Recreatieleden: € 71,85Jeugdleden: € 47,85

Bankrekening Rabobank Oost Twente: NL65 RABO 015 68 31 589 t.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal

inhoudsopgave

Van de voorloper . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3

Van de bestuurstafel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5

Van de redactie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5

De Loopster . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8

Zo kan iedereen 100 kilometer hardlopen. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9

Lopen doe je met . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

Lezen over lopen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

10 vragen aan een LAAC’er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

Hallo, ik ben . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

De doorloper . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17

Onze wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

Van de trainers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Van de jury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

Foto’s Huttenkloasloop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

LAAC’ers bij de RunForestRun . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33

Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34

Hardlopen met spierpijn nee . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35

Zaaltraining 2016-2017 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31

Wedstrijduitslagen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37

Wedstrijdkalender . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

2 | LAAC Duurloper | oktober 2016


Met al dat mooie weer in september en begin oktober zou je bijna denken dat je dit jaar in korte broek en shirt met korte mouwen zou kunnen uitlopen. Wellicht doen de echte bikkels dat ook wel.Maar het ‘normale’ herfstweer is nu toch een beetje begonnen, het is een stuk kouder. Zoals jullie kunnen ervaren is dat voor het hardlopen helemaal niet erg, het is prima hardloopweer!En dat hebben de lopers van de 10e Huttenkloasloop ook zo ervaren. Heerlijk loopweer met een klein beetje wind. Het heeft er mede toe geleid dat zowel bij de heren als bij de dames het parcoursrecord is aangescherpt. En als je naar de finishtijden kijkt, begint het er echt op te lijken. De eerste acht zijn binnen de 1:20 uur binnen gekomen. Wat een snelle jongens en meisjes! Maar ook in de breedte is er prima gelopen. Wel sneu voor de lopers die er ruim twee uur over doen. Het meeste publiek is dan al verdwenen, voor hen was het net te koud. Jammer! Hoewel er dit jaar een aantal verbeterpunten zijn opgeschreven, was het ook dit jaar weer een feestje op het Plechelmusplein. En iedereen laaiend enthousiast over het parcours. Dankzij vele vrijwilligers is deze jubileumeditie, het was de tiende, van de Huttenkloasloop prima verlopen. Ik wil dan ook iedereen hartelijk bedanken voor zijn of haar bijdrage. Extra grote dank aan de Huttenkloascommissie zelf die er weer heel veel voorbereidingstijd in heeft gestoken. Ik heb hen bedankt tijdens de afterparty, maar een extra bedankje is zeker op zijn plaats.Brengt mij tenslotte op het feit dat dit de laatste keer was dat deze wedstrijd onder deze naam heeft plaats gevonden. Voor de start van de halve heeft wethouder Rob Christenhusz van Oldenzaal de nieuwe naam bekendgemaakt: ‘De Halve Marathon Oldenzaal’. En onder die naam zal de loop volgend jaar van start gaan. Ik heb gemerkt dat er veel reactie is op de naam. Omdat het verhaal achter de naamwijziging niet echt bekend is, wil ik dat bij deze met jullie delen.Het bestuur heeft de commissie al eerder de ruimte gegeven om eventueel de naam aan te passen. Daar is de commissie onder professionele leiding van Buro Bam! uit Oldenzaal, mee aan de slag gegaan. Gekeken is naar de doelstellingen van de wedstrijd. Die is drieledig: de halve als belangrijkste afstand qua deelnemeraantal maken, meer deelnemers voor het totale evenement en naast de lopers uit de regio ook lopers uit de rest van Nederland en/of Duitsland aantrekken. Zodoende is de naam tot stand gekomen. Wellicht minder inspirerend als de voorgaande naam maar voor aspirant deelnemers heel duidelijk qua afstand en locatie. Nu gaan we vooral gas geven om de puntjes ook op de uitvoerings-i te zetten en dan komen er vast nog een aantal deelnemers bij zodat we structureel boven de 3.000 deelnemers uit komen!

Jullie voorzitter, Gjalt Gjaltema

K o o p b i j o n z e a d v e r t e e rd e r s



Van de redactie door Anja Ligthart

Sluitingsdatum kopij 5 december 2016

Van de bestuurstafel

Op woensdag 26 oktober a.s. staat de thema-avond voor leden op het programma. Dit organiseren we bij de locatie van Paal 12 in Oldenzaal. Jullie ontvangen via een nieuwsbrief verdere details.

Doel van deze avond is dat we met elkaar zaken binnen de vereniging bediscussiëren. Iedereen mag onderwerpen aandragen. In de ledenvergadering van april heeft Huub dat als eerste gedaan en daar gaan we het dan ook uitgebreid over hebben via de vraag: moet LAAC meer doen voor jeugdige lopers en het initiatief van Huub binnen de vereniging halen?

Wij zijn zeer benieuwd naar jullie mening en eventuele andere onderwerpen. Komt allen!

Ook dit jaar weer aan de kant bij de Huttenklaosloop, maar met een heel ander perspectief dan vorig jaar. Want al liep ik niet mee met de halve marathon, ik loop wel en sinds kort ook weer op de baan!

“De jaren hebben geen vat op jou”, hoorde ik afgelopen donderdag. En inderdaad, het leek of ik niet weg ben geweest. En dat komt ook doordat ik bij LAAC betrokken bleef door de Duurloper. Niet om te lezen, want als de Duurloper op de mat valt weet ik precies wat er in staat. Maar wel doordat we met de redactie regelmatig bij elkaar kwamen na de training en ik via de redactiemail allerlei wetenswaardigheden voorbij zag komen. Zo blijft de band met de club bestaan, ook in tijden van (langdurige) blessures.

Misschien een idee voor andere geblesseerde lopers? Zet je een tijdje in voor LAAC en voor je het weet is de periode waarin je gedwongen aan de kant staat weer voorbij. En heb je het gevoel dat je niet ‘weg’ bent geweest...

Wat is jouw ervaring? [email protected]


d e l o o p s t e r

Dick Zeedijkdoor Jon Sever i jn - redact ie

Dick is begonnen met hardlopen rond 1989. Het was in en na een tijd van de grote veranderingen. Natuurlijk was er de val van de Muur, maar op persoonlijk vlak was er rond dezelfde periode tijd de verhuizing van een oudere (volks)buurt in Hengelo naar de nieuwbouwwijk Slangenbeek, de geboorte van de dochters, het overlijden van de vader van zijn vrouw Titia en het wegvallen van een passie, de activiteiten van de Nationale Reserve. In die crisisachtige situatie bleek hardlopen een geweldige oplossing en uitlaatklep. Na gewoon wat lopen kwam het georganiseerd lopen, maar dat begon niet bij LAAC, maar bij AV Texel.

Dat lijkt raar, maar het is logisch, want Dick heeft een speciale band met Texel en een deel van Texel heeft ook een speciale band met Dick. Het begin van die band ligt ver weg. Zijn oma kwam van Texel, maar is vanwege liefde het vasteland opgegaan met zijn opa, tot in Boekelo.

Voor alleen maar een verhaal over hardlopen moet je niet bij Loopster Dick Zeedijk zijn. Dat wist ik al en dat bleek nog eens tijdens ons interviewgesprek. Ik kreeg veel andere informatie en weet nu iets over productietechniek, Texel, motoren en de vijver in woonwijk Slangenbeek (Hengelo).


Later zijn zij vanwege oma’s heimwee nog wel weer teruggegaan tot in Den Helder, omdat oma dan Texel kon zien. Die Texelse wortels van de familie zorgden voor veel verblijven en vakanties op Texel, ook toen Dick en Titia kinderen hadden. Dat was onder andere op de boerderij van de Van Rijsselberghe’s (de ouders van de beroemde windsurfer Dorian). Met bekenden uit deze kring is hij het Texelse hardlopen ingerold. Dick kwam bij LAAC omdat hij door Herman Moelard (collega bij Thales) werd gevraagd om mee te doen bij de recordpoging van LAAC ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan.

Bij LAAC trainde Dick aanvankelijk bij Herman Moelard, maar hij ging later een niveau rustiger trainen. Zo merkte hij dat je van langzamer trainen snellere wedstrijden kunt lopen. En op den duur leerde hij hij hier de lopers kennen die Tafel Twee zouden gaan vormen. Dick praat met enthousiasme en tegelijk weemoed over het samen lopen, samen feestvieren na het lopen en (loop-)activiteiten bedenken. De gezamenlijke deelname van een grote groep LAAC’ers met

‘aanhang’ aan de marathon van Berlijn in 2005 is voor een heel belangrijk deel aan deze groep lopers te danken. En er waren altijd wel lopers van Tafel Twee te vinden voor bijzondere activiteiten, bijvoorbeeld ’s avonds naar een optreden van Normaal en de volgende middag een wedstrijd lopen. Dick ziet de lopers en loopsters uit deze tijd nog wel, maar ze lopen niet meer of geen wedstrijden meer.

Bij alle gezelligheid ging het uiteindelijk wel om presteren en dat op loopgebied. Dick heeft in deze periode belangrijke pr’s gelopen. Met name 2007 was een oogstjaar. Hij liep de 60 kilometer van Texel (!) net boven de zes uur, de marathon van Berlijn in 3 uur 14 en de halve marathon in 1 uur 26 minuten. Het presteren is nu wat meer naar de achtergrond gedreven, want Dick heeft chronisch last van zijn stembanden, wat bij inspanning flink last geeft. >>>

Voor de recentere leden, uit de oude doos: die poging bestond er uit om zoveel mo-gelijk kilometers in 100 uur te lopen, in het stadion, door middel van rondjes van 400m. En dat alles ter gelegenheid van het 10-jarig jubileum van LAAC. Ik meen me te herinneren dat de behaalde afstand een record betekende, maar dat er iets aan de technische randvoorwaarden niet goed was. Niettemin, voor iedereen die meedeed een mooie 100 uur, en wat is een Guinness record?


PR’s van Dick:60 km 6.00,27 Texel 2007Marathon 3.14,06 Berlijn 2007 Halve marathon 1.26,02 Borne 200715 km 0.59,47 Zevenheuvelenloop 10 km 0.38,47 Woolderesloop5 km 0.19,01 Baanwedstrijd3,2 km 0.11,06 Dubbele Mijl Hengelo

>>> Dat geldt niet alleen voor schreeuwen, maar ook bij wedstrijdtrainen of wedstrijdlopen. Het wachten is op een operatie (in Leiden) om dit probleem uit de wereld te helpen.

Op zich loopt Dick graag en veel wedstrijden. Als ik hem vraag welke afstand hij het liefst loopt is het antwoord niet duidelijk. De 5 kilometer is leuk, maar de halve marathon ook, net als de hele marathon en de 60 kilometer was wel een heel bijzondere wedstrijd. Dat geldt ook een beetje wanneer het gaat om de leukste wedstrijden. Hij houdt van onze Twentse klassiekers (Woolderesloop, Singelloop, Enschede Marathon), maar hij heeft bijna elke wedstrijd wel eens gelopen. Dat blijkt wel als de la met wedstrijdmedailles wordt opengemaakt (en daar zitten de trimloopjes-herinneringen nog niet bij). Afgezien van fraaie individuele exemplaren heeft hij een volledige serie medailles van de halve marathon van Texel (elk jaar een tikje anders). Deze wedstrijd bestaat net zo lang als de Huttenkloas, trouwens.

Bij wedstrijden horen verhalen. Het verhaal van de 60 van Texel is vooral dat Dick nat zand in zijn schoenen kreeg, weliswaar wisselde van sokken, maar door blaren met een bloedbadje in zijn schoenen liep. Van de marathon in Berlijn in 2005 kon ik me herinneren dat Dick tijdens de wedstrijd zout uit een zakje frummelde om te nuttigen. Dat blijkt niet beperkt tot die wedstrijd, hoewel hij meestal vóór en na de wedstrijd zout water drinkt.

Tijdens het trainen is drinken eigenlijk wel gewenst, maar lopen met een belt met flesjes is een gruwel: “Het is te ruim, het zakt af, het loopt niet lekker.” Dus wanneer het niet te warm is en hij niet verder dan 2,5 uur gaat, loopt hij zonder drinken, in het volle besef dat dat tot zere spieren leidt.

Zijn trainingen zijn natuurlijk ook bij de club, op donderdag, maar een vast onderdeel is ook het lopen van tempo’s rond de vijver (Slangenbeek), 1.410 meter. De duurlopen variëren qua richting, maar op dit moment is het gebied rond Hof Espelo behoorlijk favoriet.

Een vaste vraag is van welke wedstrijd de Loopster het meest baalt. Hoewel Dick zegt: “Dat zijn er nogal wat bij mij”, springt er één uit, in Groningen, waar hij eerst blij werd gemaakt met de 2e plaats, toen de 3e en vervolgens net naast het podium terecht kwam.

Maar over wedstrijden waar je mogelijk over zou kunnen balen, heeft Dick een uitgesproken mening: “Er zijn wedstrijden die niet mogen mislukken en die mislukken dan ook niet.”

Jon Severijn, redactie


Door Diederik van Hoogstraten | ‘Ieder van ons bezit het potentieel van zijn eigen avontuur.’ De Nederlandse koning van het ultralopen, wijlen Jan Knippenberg, schreef het in De mens als duurloper (1987). Terwijl ik steeds langer en verder hardloop in de Californische bergen spreekt dat idee van dat intrinsieke avontuur me aan.Een ultra is elke run langer dan de marathon. Dit extreme duurlopen is in opmars. Met name op onverharde paden – trailrunning – maar ook op de weg begint de ultraloper een vaste verschijning te worden.

Lopen is goed voor elk orgaan, inclusief het brein, en bovenal voor het humeur. De wetenschappelijke literauur is glashelder. Maar ik denk dat het de behoefte aan avontuurlijke ontdekkingsreizen is die steeds meer sportievelingen weg lokt van ons zittende bestaan.

In The Race That Eats Its Young (2014), een documentaire over de ongeëvenaard zware Barkley-ultra van 160 kilometer in het ruige achterland van Tennessee, zegt de organisator: „Je moet serieus nemen wat je hier probeert te doen, maar ook om jezelf kunnen lachen. We hebben te maken met hoogopgeleide mensen. Ze zijn gewend te slagen. Maar ze zijn niet bang om iets te proberen waar ze vermoedelijk niet in zullen slagen.”

Weg van telefoons en verplichtingen gaat de duurloper op zoek naar grenzen. Zeker op de zachte trails buiten de bebouwde kom kan je eigen avontuur vorm krijgen. ‘Terug naar de essentie van het hardlopen’, zoals Abdelkader Benali schrijft in het voorwoord van Los. ‘Met de natuur als bewustzijnsverruimend middel.’

We hoeven niet te doen alsof we Kilian Jornet zijn, de sublieme Spaanse ‘mountain ultra trailrunner’ die nu probeert zonder extra zuurstof de Mount Everest in een recordtijd te beklimmen. Maar een ultra is te wel degelijk doen voor vrijwel iedereen die wil. Zeven trainingstips.

lees verder >>>


1. Maak tijdTrainen voor een ultra dwingt tot keuzes en offers. De ‘korte’ ultra van vijftig kilometer duurt zo’n vier uur op de weg, zes uur op de trails. Voor de meeste stervelingen nog veel langer. Mijn beste ‘50-miler’ door de onherbergzame Santa Monica Mountains was tachtig kilometer en kostte me meer dan negen uur. Adieu, zaterdag. Om een ultra te volbrengen, is bovendien een uitgekiend, maandenlang trainingsbeleid noodzakelijk. Runs komen in plaats van de kroeg of tv. Maar een paarse zonsopgang boven de rivier verslaat andere opties makkelijk. Zelfs uitslapen of een avondje Netflix.

2. Doe het samenIk liep al als een bezetene toen ik nog alleen in New York woonde. Maar nu ik de natuur rond Los Angeles intrek, is een partner die weet wat ik bedoel een extra stimulans. Mijn vrouw steunt me als coach en bevoorrader tijdens wedstrijden. Ze rent zelf ook, als ‘normale loper’. We gaan geregeld samen traag de trails op. Zo delen we die spectaculaire lichtval, dat adembenemende uitzicht, de totale stilte van de lange afstand. Mijn enorme eetlust kan ze zo ook beter begrijpen.

3. Eet allesGoed, een Big Mac is niet aan te raden voordat je aan 35 kilometer door de polder begint, maar lang lopen gaat niet zonder veel eten. Vooraf, tijdens, achteraf. Veel lopers gaan ondervoed op weg of eten niet direct na afloop. Maar wie 4.000 calorieën verbruikt, moet ook zoveel innemen.Sportdranken helpen, net als gels; zakjes gelei-achtige smurrie bomvol voedingsmiddelen, waar je marathonlopers ook verwoed aan ziet zuigen. Een solide ontbijt kan je redding betekenen. Tijdens georganiseerde ‘50-milers’ heb ik ook de aangeboden chips, M&M’s, gezouten stukjes aardappel en brood met jam gegeten. Plus de hoofdprijs: bekertjes lauwe cola om zoutjes mee weg te spoelen. Ook voldoende water is belangrijk.Dan zijn er nog de ultra-bevlogenen die twee etmalen lang door de Alpen rennen. Zij nemen onderweg nog weleens borden steak-frites en pullen bier tot zich, soms al voor het ontbijt.

4. Word een gear junkieZodat je het niet zelf hoeft te proberen: ik heb lange afstanden gelopen in te ruime sokken, te krappe schoenen, een gloednieuwe sportbroek. Dat ging schaven, schuren, irriteren, bloeden. Het verhaal over mijn mislukte ‘100K’, honderd kilometer over steile paadjes, is in essentie het verhaal over een knellende rechterschoen.Alle sportmerken maken speciale trailschoenen die grote afstanden in elk weertype kunnen doorstaan. Een hardloopschoen moet lekker voelen, rechtstreeks uit de doos – het idee van ‘inlopen’ is verouderd. Het geheim van een ongehavende voet zit ’m in een perfect passende hardloopsok. T-shirts, hemdjes, shorts en jacks: kies nauw passende loopkleding.De vederlichte ultrarugzak, met een drinkwaterzak waar twee of drie liter in kan, voelt na veertig kilometer alsof die bij je lijf hoort. Een gps-horloge voltooit de ultra-uitrusting.

5. Hallo, ochtendmensAls de wekker gaat, heb ik soms geen idee waar ik ben. Dat heeft niet met de plek van het bed te maken – dat staat altijd tegen dezelfde muur. Maar om vier uur is het doodstil en aardedonker.


Wat doe ik dan in godsnaam in de keuken? Koffie maken, volkorentoast met pindakaas wegwerken, en gaan. De vroege ochtend biedt enkel voordelen. Het is nog niet warm. De straten zijn leeg. Niemand hoeft iets van je. Wie om zes uur door de Gelderse bossen of de Hollywood Hills rent, waant zich alleen op de wereld. Een bevrijdend gevoel voor de stedeling die zich altijd van deadline naar afspraak spoedt, gekluisterd aan het beeldscherm.Begin je om half negen aan je werk, heb je al drie uur rennen en twee maaltijden achter de kiezen. Dat besef geeft zo veel voldoening dat het ‘waar ben ik’-gevoel van vier uur ’s ochtends een gekoesterde herinnering wordt.

6. Overweeg een hondTijdens lange runs waarin de omgeving je lijkt op te slokken, is de beste makker een stille makker. Na dertig kilometer kan elk woord er één te veel zijn. Maar een zwijgende compagnon die voorop gaat en voor vermaak zorgt door als een soort Dafne Schippers achter hagedissen aan te stuiven? Ideaal.Een hond moet altijd maar naar buiten. Wat wil de hardloper nog meer? Onze Charlie is een Hongaarse vizsla. Snel, loyaal, goed te trainen. Van ‘niet afsnijden’ heeft het beest nooit gehoord, maar door de pijn heen ploeteren hoeft nu niet meer alleen. Bergafwaarts flitsen gaat beter als ik naar haar soepele pas kijk.

7. Oefen geduldDe afgelopen jaren heb ik kilometers gevroten met docenten, huisvrouwen, martketingtypes, professionele sporters, bijbelgeleerden, werklozen, oud-militairen. Ga langzaam, vertellen zij. Wat ze gemeen hebben, is een soms stoïcijnse vastberadenheid en het besef dat er in het hart van een lange run bevrijding wacht wanneer het echt lekker gaat. Dat gaat alleen niet vanzelf. Trainen, oefenen, herstellen, te weinig slapen, feestjes overslaan, de desastreuze gevolgen van overmoedig te ver gaan: iedere duurloper kent het. Het is het waard. Neemt de loper ‘het risico om te ver te gaan’, in de woorden van de schrijver T.S. Eliot, dan kan de beloning na zes wilde uren een sensatie zijn alsof je zweeft door tijd en ruimte.

Diederik van Hoogstraten schreef het boek Los: Hoe ik mezelf terugvond in trailrunning, met een voorwoord van schrijver Abdelkader Benali. Het verschijnt eind oktober bij uitgeverij De Geus.

Geplaatst met instemming van NRC en Diederik van Hoogstraten


...verhuizen

columnhardlopen doe je met...

door Bart Vos - redactie

Samen met Gjalt til ik een tafel op. Hij blijkt loodzwaar te zijn, want het blad is van dik glas. We zeulen hem naar buiten, om de tuindeuren heen, over het muurtje en naar de auto. Met vereende krachten tillen we hem in de aanhanger. En we gaan weer snel naar binnen om het volgende stuk huisraad op te halen: een grote plant in een zware pot. Hop, ook in de open aanhanger. Nee, dat kan niet, dan gaat-ie kapot op de snelweg. Dus toch maar in de aanhanger met de huif. Uit de klamme kelder komen nog wat stoelen en zo gaan we nog even door tot alles vol is en rijden we in colonne van Oldenzaal naar Borne.

Wij zijn een LAAC-lid aan het verhuizen: Hans verruilt een vakantiewoning in Oldenzaal voor een vrijstaand huis in de Bornsche Maten. Hij heeft een deel van zijn loopmaatjes ingeschakeld om ‘de laatste dingen’ over te brengen naar zijn nieuwe huis. Die ‘laatste dingen’ is een rekbaar begrip. Als we voor de tweede keer rijden denken we dat we snel klaar zijn. “Nog even boven kijken, jongens”, zegt Hans. Daar wacht ons een verrassing. De hele inventaris van de hobby-/werkkamer van zijn vrouw blijkt nog aanwezig…. Maar vele handen maken ligt werk en met nogmaals twee volle aanhangers rijden we weer naar Borne en laten we een lege vakantiewoning achter.

In Borne zijn de spullen snel uitgepakt in het ruime huis. Als extra hulp komt André nog langs en al snel zitten we moe maar voldaan aan de heerlijke lunch die de vrouw des huizes heeft geregeld. Er heerst toch altijd een bijzondere sfeer bij zo’n verhuizing. “Waar is de hagelslag? Oh, ergens in die doos daar.” Je bent een beetje aan

het kamperen in je eigen huis. En dat de keuken er nog niet in zit werkt natuurlijk ook niet echt mee.

Helaas begon ik tijdens het sjouwen van de laatste zware dingen mijn enkel al wat te voelen. Ik was er afgelopen weken een paar keer doorheen gegaan tijdens het lopen en nu had ik er last van. Maar dat is de volgende ochtend wel over, denk ik. Het blijkt wel wat beter te gaan, maar toch niet helemaal top. En als ik zelfs tijdens een beginnend duurloopje te veel pijn krijg, moet ik na drie kilometer al naar huis; het voelt niet goed. Dus maar naar de fysio, die ziet het gelukkig niet zo somber in. Oefeningen en rustig lopen, dan moet het snel weer beter gaan. Maar dat doet het niet en dan komt de fysio met een martelwerktuig: de elektrodes. Het apparaat jaagt een programma van snellere en langzamere stroomstoten door je enkel en dat schijnt goed te zijn voor het herstel…..

Veel tijd om te herstellen krijgt mijn enkel niet. Ik loop weliswaar al twee weken nauwelijks nog hard, maar er zijn dingen waar je niet omheen kan. Ik ben nu zelf aan het verhuizen. En hoewel ik de zware, grote dingen als kasten, tafels en bedden door de verhuizer laat doen, blijft er nog genoeg te sjouwen over. Mijn enkel lijkt zich er redelijk goed onder te houden, maar ik loop nog maar even niet hard. Er is in het nieuwe huis nog zoveel te doen en te klussen, dat ik niet wil dat een enkel die niet meewerkt roet in het eten gooit. Dus ik doe rustig aan, ik werk me door de verhuizing heen en ga zondag wel weer eens rustig een wat korter duurloopje doen. Vanuit mijn nieuwe huis, met nieuwe routes.

Want hardlopen doe je met… verhuizen.


Lezen over lopenHardloopgeschiedenisJe zou denken dat wij mensen altijd hebben hardgelopen. Zo gek is het ook niet om iets anders te proberen dan langzaam lopen. Hardlopen hielp waarschijnlijk onze zeer verre voorouders bij het jagen. En zeker was het handig bij het overbrengen van berichten in de goede oude tijd. Marathon (de plaats) heeft twee legendes opgeleverd: over de boodschapper die te voet op pad gaat om hulp te vragen van de Spartanen tegen de Perzen (circa 240 kilometer) en die over de boodschapper die naar Athene rent om de overwinning te melden (de schappelijke afstand van dik 40 kilometer). Maar hardlopen als sport is eigenlijk nog jong. Een boek waar de begingeschiedenis van hardlopen in Nederland in beschreven wordt, is ‘Hardloper Huizenga’. Die beschrijving is een bijvangst, want eigenlijk gaat dit boek over deze legendarische hardloper, die honderd jaar geleden - in 1915 en 1916 - vrijwel alles won waar hij liep. Legendarisch was hij vooral in Groningen, waar hij het meeste liep, maar ook daarbuiten versloeg hij alle concurrentie.

Als de sport hardlopen in die tijd werd beoefend op de baan, dan was dat de grasbaan, die vooral voor draverijen werd gebruikt. Wedstrijden op de weg gingen vaak over de kinderkopjes-bestrating die toen zeer gebruikelijk was. Dat dat zijn uitwerking had op de snelheid is duidelijk, maar de

tijdwaarneming zelf bleek ook soms dubieus. In het boek zie je dan ook eindtijden van Huizenga die niet te rijmen zijn met zijn andere tijden. Soms verplettert hij met 17 km/uur de concurrentie op een 5 mijlswedstrijd, soms met 19 km/uur op een 10 mijlswedstrijd.

Opvallend is de rol van de geïnterneerde Engelse militairen, die in Groningen moeten blijven omdat het oorlog is (de 1e WO), en die al wel echt kunnen sporten en een beetje van trainen weten. Zij brengen de Nederlandse atletiek op een hoger niveau. Maar vanuit Engeland komt ook de afkeer van professionele sport. In ieder geval mocht sport niet betaald worden en eigenlijk mocht er ook niet getraind worden, omdat dat een onsportieve voorsprong gaf. Toen er wel getraind werd, in de tijd van Huizenga, was het vooral zeer hard rondjes lopen in trainingswedstrijden. Voedseladviezen waren naar huidige inzichten nogal dubieus (vooral veel eiwitten in de voorbereiding, weinig drinken in de wedstrijd).

Een extraatje in het boek is de kijk in de keuken van de NAU (ze hadden toen nog niet de K van koninklijk), met een grote NAU-bons in Groningen (Muda) die tegelijk manager van Huizenga was.

Voor dat soort weetjes lees je niet een heel boek. Althans ik doe dat niet. Maar de levensgeschiedenis van hardloper Huizenga is boeiend. Hij was een volkomen outsider. Verreweg het jongste kind in het gezin en ook nog eens katholiek in een protestante omgeving. Hij vermaakte zich als kind met achter de tram aanlopen en over daken van boerderijen lopen (die beginnen bijna op de grond in dat deel van Groningen). Toen hij in zijn beroep terecht kwam (zijn vader was slager, hij was eerst slagersknecht, later slager) liep hij nog steeds heel veel, ook om bestellingen te bezorgen. Toen hij zich meldde bij de training van Vitesse als ‘niet-atleet’ was dat dan ook maar deels waar. Maar hij won wel meteen de trainingswedstrijd en de wedstrijden voor de vereniging en dat met overmacht. Omdat hij zo goed liep, werden er ook wedstrijden georganiseerd met één deelnemer (Huizenga) om (Nederlandse) records op diverse afstanden aan te vallen. Dat betekende onder andere dat hij meerdere marathons liep, met ook tijdwaarneming op de 1 km t/m 7 km voor de nieuwe records. De marathon toen was trouwens 40,25km (25 mijl) en die liep hij in circa 2:30 uur.

Na de katapult-achtige carrière omhoog volgt de snelle neergang, waarbij zijn onbegrip over regels (als amateur: geen geld voor prestaties, alleen voor onkosten) en een veel te grote mond het meeste verklaren. Na jaren niet meer mogen lopen volgen er wel rehabilitatie-pogingen, maar het wordt niet meer zoals het was. Dit is een leuk boek voor lezende lopers die iets willen weten van de geschiedenis van het lopen in Nederland en die een biografie daarbij niet uit de weg gaan.

Hardloper Huizenga | Job van Schaik | Uitgeverij L.J. Veen | 2009Het boek is niet meer bij de boekhandel, maar nog wel bij de schrijver verkrijgbaar: www.hardloperhuizenga.nl


1Waarom ben je lid geworden van LAAC? En wanneer was dat?? Ik ben in 1997 lid van LAAC geworden, na twee keer deel te hebben genomen aan de hardloopclinics van Marti ten Kate. Je hebt echt de diversiteit aan

trainingen nodig als je je wilt verbeteren.

2Wat vind je het leuke van LAAC? Zoals hierboven genoemd, de afwisseling in de trainingen, enthousiaste trainers, natuurlijk het sociale aspect en de gezamenlijke duurlopen ter

voorbereiding op een marathon.

3Ben je getrouwd, verliefd, verloofd? En zo ja, wat vind je partner ervan dat je zoveel loopt en/of met hardlopen bezig bent? Ik ben bijna 40 jaar samen met Ans. Soms mag het hardlopen van haar wel

een tandje minder.

4 Wat vind je de leukste wedstrijd? En waarom? Ik vind de Zevenheuvelenloop de leukste wedstrijd van het jaar. Met één van de bedrijventeams proberen we elk jaar zo hoog mogelijk te eindigen. Het parcours leent zich uitstekend voor een toptijd op de 15 km. Na afloop onder het genot van een hapje

en een drankje even napraten.

5Gaan je hardloopschoenen ook mee op vakantie? Op vakantie naar Frankrijk gaan, naast de racefiets, de hardloopschoenen zeker mee. Leuk om de omgeving op die manier te beleven.

6 Wat is het gekste dat je ooit hebt meegemaakt tijdens een training? Ik kan me zo geen rare voorvallen herinneren. Wel kwamen er een keer twee grote honden dreigend op mij af tijdens een lange duurloop. Dat was wel even schrikken. Het is handig een paar hondenkoekjes bij je te hebben.

7 Wat voor auto/fiets/vervoermiddel heb je naast je loopschoenen?Gemotoriseerd verplaats ik mij in een Hyundai Matrix. Daarnaast meestal op de Trek T 500 hybridefiets, Bulls racefiets of Merida mountainbike.

8 Wat doe je als je niet hardloopt, oftewel: heb je nog meer hobby’s?In het najaar en de wintermaanden pak ik regelmatig de mountainbike en doe mee aan de diverse georganiseerde tochten van wielerverenigingen

in de omgeving. Verder probeer ik een avond of zaterdagochtend per week de zwemtrainingen van WS Twente in Hengelo te volgen. Dit in verband met het meedoen aan enkele sprinttriatlons in het voorjaar en de zomer.

9 Wat was je zwaarste wedstrijd? Enkele jaren geleden, tijdens de zomervakantie in Frankrijk, heb ik een halve marathon bergop gelopen: Bedoin – Mont Ventoux, 22,6 kilometer met 1620

hoogtemeters. Dat was de laatste kilometers best afzien.

10 Wat is je grootste droom op het gebied van lopen? Ik hoop nog vele jaren in goede gezondheid mee te lopen in het ‘peloton’ en bij de wekelijkse trainingen de conditie op peil te houden.

10 vragenaan een

LAAC’er

Nico Langeslag

Bij Tien vragen aan de LAAC’er wordt het schrijfstokje per Duurloper doorgegeven aan een ander LAAC-lid, te kiezen door de schrijver van deze editie. Let op: bij het doorgeven mag er één vraag vervangen worden door een andere vraag. Welke vraag wordt vervangen? En welke vraag komt ervoor in de plaats? Dat is geheel aan degene die de vragen zojuist heeft beantwoord.


Hoi, ik ben Jolijn en ik ben een “Viva-loopster”.

Aldus mijn moeder. Zij verbindt de definitie Viva-loopster aan: jong, hippe hardloopkleding en oortjes met muziek. Loopt omdat hardlopen #helemaalhot, #helemaal-van-nu, #hartstikke-ontspannend en #freakinghealthy is. #FITGIRL! Het enige wat ik miste was een flesje Spa-water dat 'nonchalant' wordt meegenomen tijdens #morningrun. Om vervolgens al deze hashtags te verwerken in een foto voor hun Instagramprofiel.

Dat gesjouw leek mij overigens maar niks. En ook post ik geen foto's van elke hardloopstap die ik zet. Dus. Inmiddels is zij teruggekomen op het feit dat ik d'r zo'n één ben. Hoe kreeg ik dit voor elkaar?

In november 2015 kreeg ik het voorstel om mee te doen aan het evenement MudMasters in Weeze. Twaalf-kilometer-met-je-bek-door-de-drek-en-oh-24-obstakels. Maar... ik moest daarvoor wel 10 kilometer kunnen hardlopen. Daar ging het 'mis'.

Ik begon met lopen. Te lang, te veel en te hard. Eigenlijk alles niet goed voor een beginner. Kreeg last van mijn knie en gaf mijn knie de schuld. #stomding. Maar ik liep!

Mijn moeder stelde voor om me in te schrijven bij de Woolderesloop, 5,1 km. Zo gezegd, zo gedaan. Ik had mijn eerste streeftijd onder de 30 gezet en na 26:40 kwam ik over de finish. Dit moest en zou sneller. Mijn PR werd uiteindelijk 24:01. En ik werd 5e overall en sleepte zelfs een prijs in de wacht.

Waar het eerder mis ging, escaleerde het nu. De 10 kilometer tijdens de Enschede marathon in april 2016 moest er ook aan geloven. Onder de 50 leek mij een strak plan. Misschien iets te enthousiast, want mijn laatste tijd stond op 51:30, die van twee weken eerder (halve van Hengelo).

Na 8 kilometer gaf ik mijzelf twee keuzes: uitstappen of flauwvallend over de finish. Het laatste was de beste optie. 49:27! Hup! Ik had het gehaald zonder neer te storten, flauw te vallen of andere rariteiten. Ik merkte dat ik steeds meer ging houden van langere afstanden en kwam pas op gang na 8 km.

MudMasters is al verleden tijd, maar mijn hardloopdrang nog in volle bloei. Op 2 oktober 2016 neem ik deel aan de Huttenklaosloop; mijn eerste halve marathon. Streeftijd staat al hoor!

En mijn moeder? Zij durft de term Viva-loopster niet meer aan mij te koppelen. Deze term ben ik allang voorbij gestoven, dankzij haar trouwe support! Viva-loopster? Dacht het effe niet, mam!

Hoi, ik ben Jolijn en ik ben een lange-afstandsloper!

Een nieuw lid van LAAC stelt zich voor...


columnde doorloper

door Gerry Visser - redactiebeeld

Heb je je wel eens afgevraagd hoezeer de naam van een evenement het beeld bepaalt dat je ervan hebt? Veel namen zijn in de loop van de tijd een begrip geworden. Voorbeelden genoeg: de Berenloop is Terschelling, de Singelloop is Enschede, bij de Ravijnloop denk je eerder aan Nijverdal dan aan de bergen en ook de Hoge Lage Torenloop heeft geen nadere uitleg nodig. En neem deze herfstperiode, wanneer er weer heel wat LAAC’ers meedoen aan de Zevenheuvelen-, Pingel-, Diepe Hel Holterberg-, Bommelas-, Springendal-, Snert-, Dinkel- en Lageveldloop. Je ziet de beelden meteen voor je, of je ze nu ooit gelopen hebt of niet.

Het verklaarde mede de verontwaar-diging die ontstond toen de Midwinter Marathon in Apeldoorn een paar jaar geleden besloot de marathonafstand te schrappen, maar de naam doodleuk in stand hield. Een 25km is geen marathon en verdient die naam dus niet. Blijkbaar vonden ze dat zelf ook, want vanaf 2017 is er weer een marathon aan het evenement verbonden. Weliswaar niet meer als hoofdafstand, maar dat mag de pret niet drukken: de marathon is terug en daar gaat het om. Zowel de naam van het evenement als het beeld dat door de jaren heen is ontstaan kloppen weer met de inhoud, en iedereen is blij.

Des te opvallender is het dat de Huttenkloas-loop, na tien jaar toch zeker een begrip geworden, besloten heeft zich voortaan Halve marathon van Oldenzaal te noemen. Iets met uitstraling buiten de regio, zo lezen we, en vindbaarheid op internet. Dat zal best, en daar zal vast onderzoek naar gedaan zijn. Maar jammer is het wel. Want juist door het sterk regionale karakter van zowel naam als parcours was een sterk merk ontstaan, en daar houden lopers van binnen en buiten de regio erg van. Nog wat organisatorische dingetjes oplossen, en je hebt een superloop. Want zie je bij de naam Huttenkloasloop niet vooral een prachtig landschap met glooiende heuvels en maisvelden voor je, vol sfeer en beleving? En waar je aan denkt bij de Halve van Oldenzaal? Die zal vast lijken op de Halve van Renswoude, de 20 van Alphen, de Marathon Eindhoven en de Marathon Amsterdam. Snel parcours, veel asfalt, prima vindbaar, helemaal helder. Maar of hij ook de moeite waard is om er helemaal voor naar Oldenzaal te komen? Een halve marathon kun je overal wel lopen. Maar de Huttenkloas kon alleen in Twente.


onze wedstrijdWat: Brandlechter DorflaufWaar: Brandlecht (Dld)Wanneer: 29 juli 2016Afstand: 5 kmWie: 13 LAAC’ers

Op een dinsdagavondtraining bij LAAC attendeerde Ronald Stinenbosch ons op een wedstrijd in Brandlecht in Duitsland. Brandlecht is een klein dorpje onder de rook van Nordhorn waar de plaatselijke voetbalvereniging jaarlijks een hardloopwedstrijdje organiseert. Trainer Huub hamert er op om veel 5km-wedstrijdjes te lopen in de zomer om de basissnelheid te verhogen, dus dit was een mooie gelegenheid om naar onze oosterburen te rijden.

Op een mooie zomerse vrijdagavond 29 juli stonden er 131 deelnemers aan de start van de 5km waarvan dertien leden van LAAC. Ronald vertelde dat het een mooi vlak en snel parcours zou zijn waar een goede tijd zeker mogelijk zou moeten zijn. Na een rondje te hebben ingelopen over het parcours bleek er toch wel veel vals plat in te zitten en was het zwaarder dan Ronald had doen vermoeden. Achteraf gezien was de vorm van de dag bij de meesten goed, waardoor toch veel LAAC’ers een goede tijd neer kon zetten. De twee rondjes door Brandlecht en het buitengebied werden in rap tempo volbracht door de Nederlandse enclave met als resultaat dat de top 4 bestond uit vier Nederlanders en dat er zeven Nederlanders bij de beste 10 zaten.

Bijna iedereen was zeer tevreden over zijn/haar tijd en liet zich na de wedstrijd de typische Deutsche Bratwurst met bijbehorend biertje goed smaken.

Bart Damveld


BaanregelsDe trainingen in het FBK-stadion op donderdagavond zijn, zeker nu het ’s avonds steeds vroeger donker wordt, weer druk bezet. Dat betekent er met veel lopers tegelijk en dus ook met veel verschillende snelheden wordt getraind. Om de training prettig en veilig te laten verlopen zijn er een aantal eenvoudige en heldere baanregels geformuleerd:1. Je loopt je tempo’s in baan 1 (of je nu 10 of 20 km per uur loopt).2. Baan 2 gebruik je om tijdens je tempo’s in te halen. 3. Wanneer je wandelt/dribbelt tussen de intervallen, dan doe je dat vanaf baan 3 en hoger.

Dan zijn er nog een aantal aandachtspunten:• Wil je beginnen met een interval, kijk dan eerst achterom of dat er misschien andere lopers aankomen. • Ga niet al 5 tot 10 meter voor je een interval begint richting de eerste baan, maar blijf in baan 3 tot de

start van jouw interval. • Loop tijdens de tempo’s achter elkaar en niet naast elkaar. Op die manier is er voldoende ruimte voor

snellere lopers om passeren (soms wordt er zelfs dubbel ingehaald).• Kijk bij het finishen altijd uit voordat je naar de zijkant stapt. Beter is het nog om altijd naar de binnen-

kant van de baan te gaan, zo voorkom je botsingen met andere lopers.• Wil je een interval beëindigen in de hogere banen, ga dan niet plotseling naar buiten, maar kijk eerst over

je schouder of er lopers achter je lopen.• Sta niet plotseling stil aan het eind van een interval en blijf niet in de binnenste drie banen stil staan.• Finish bij voorkeur op het rechte eind (200m en 400m lijn) en niet in de bocht.

Wereldberoemd in Winschoten“Ik zag je gisteren lopen in Hoogezand!”, appt een Groningse vriendin van me eind augustus. Dat kan helemaal niet, bedenk ik, want ik ben gewoon in Twente. Dan stuurt ze een foto. Een levensgrote poster staat tegen een lantaarnpaal geklemd, met daarop duidelijk zichtbaar drie lopers: Egbert Oosterhoff, Ron Höfte en ik. Er komen meer foto’s binnen: we zijn gespot in Veendam, in Bedum en uiteraard ook in Winschoten zelf.

De foto herken ik meteen: het is één van de vele foto’s die fotograaf Meijco van Velzen heeft gemaakt tijdens de Run van vorig jaar. Ik heb hem zelf ook in mijn archief. Prima foto, maar om hem nu zo op te blazen en overal in Groningen neer te zetten? Nou ja, noch Meijco noch wij kunnen er wat aan doen, de organisatie vond het blijkbaar een mooie foto en heeft deze uitgekozen voor de promotie van de Run. Na afloop van de Run ligt er voor Ron en mij beiden een poster klaar om mee te nemen naar Twente. Best leuk eigenlijk.

We hebben niet alleen heerlijk gelopen, maar zijn ook even wereldberoemd geweest in Winschoten.

Gerry Visser

Van de trainers


De zomer zit er weer op en de avonden worden korter. Dat betekent dat het ’s avonds al voor het begin van de training donker is. Het is daarom belangrijk is dat we ’s avonds als lopers goed zichtbaar zijn. Wanneer we de openbare weg op gaan (bijvoorbeeld bij een rondje Oldenzaal) is een reflecterend hesje dan ook verplicht voor alle lopers. Zorg er – los daarvan - voor dat je altijd een hesje bij je hebt, want het kan maar zo gebeuren dat er, om wat voor reden ook maar, uitgeweken moet worden naar de openbare weg. Dat geldt zowel voor de dinsdagavond op het Hulsbeek als op donderdag in het FBK-stadion.

Zaaltraining | De komende winter kan er op maandagavond onder leiding van Mieke Pater weer worden getraind in de zaal. Het is niet alleen erg gezellig, maar ook heel erg goed voor o.a. de ‘core stability’, oftewel de rompspanning. Hoe belangrijk dat voor het lopen is, hoeven we inmiddels niet meer uit te leggen. De trainingen beginnen op maandag 7 november en worden gegeven in de gymzaal van het Carmelcollege aan de Titus Brandsmastraat in Oldenzaal. Meer informatie over de zaaltraining vind je elders in deze Duurloper.

Trainerscursus | Op 26 november a.s. start in het FBK-stadion de opleiding voor Basis Looptrainer niveau 3. Een mooie kans dus om deze opleiding in Hengelo te volgen. Er zijn nog een paar plekken vrij, dus heb je altijd al trainer willen worden, of wil je gewoon meer weten over training geven, looptechniek, trainingsmethodes etc., dan is dit een ideale gelegenheid om die plannen om te zetten in praktijk. Je kunt voor meer informatie terecht bij je eigen trainer, bij Herman Moelard (naast LAAC-trainer ook docent bij deze opleiding) en op de website van de Atletiekunie. Hier kun je je ook inschrijven.

Groep Huub (dinsdagavond) | In onze groep wordt al nagedacht over een voorjaarsmarathon 2017 om met een groot deel van de groep naar toe te trainen. Rotterdam is de eerste keus voor 2017. Ik heb de groep geïnformeerd over het plan dat LAAC Twente in 2018 met minimaal 200 lopers aan de start wil staan van de 50e Enschede Marathon. Wij zullen daar als trainers ook aan mee gaan werken.

Groep van Gerry (dinsdagavond) | Een vijftal lopers van de groep hebben inmiddels – na gedegen voorbereiding - meegedaan aan diverse herfstmarathons: de Kustmarathon van Zeeland (1 oktober), de marathon van Eindhoven (9 oktober), die van Amsterdam (16 oktober). Hoe het af is gelopen, is bij het schrijven van dit stukje nog niet bekend, maar wel dat iedereen optimaal gemotiveerd aan de start staat. Voor veel anderen was de Huttenkloasloop uiteraard een belangrijk doel. Nu het winter wordt, zal het aantal wedstrijden afnemen, al staan er voor sommige lopers wel crossjes op het programma (ideaal om sterker te worden) en doen er ook diverse lopers uit de groep mee met de zaaltraining op maandagavond.

Groep Paulino en Joop (dinsdagavond) | Met de Huttenkloasloop is voor velen van onze groep een periode afgelopen waar (op schema) speciaal naar toe getraind is. Daarom nu even een paar weken ontspannen trainen zonder ‘druk’ van het schema. Hoewel sommigen een schema ook als heel prettig ervaren: niet hoeven nadenken óf en zo ja, wat ga ik lopen vandaag, maar simpel even op het ‘rooster’ kijken en dat gaan doen. Met het najaar begint ook altijd weer het cross-seizoen. Niet iedereen is even gecharmeerd van het crosslopen, maar je wordt er wel sterk van en je hebt bij een crosswedstrijd geen druk van de tijd, want iedere cross is onvergelijkbaar met de ander. Daarom: trek af en toe de stoute (cross)schoenen aan en loop lekker door de natuur, het mulle zand, een trapje op en af en word op die manier sterker, zodat je die Berenloop of de heuvels van de Halve Marathon Oldenzaal volgend jaar beter aan kan!

Groep Nico (donderdagavond) | De groep van Nico gaat in april 2017 met zoveel mogelijk leden deelnemen aan de halve en hele marathon van Enschede. Met natuurlijk veel gezamenlijke duurlopen. Meedoen? Kom op donderdagavond naar het FBK en sluit je aan.

De LAAC–trainers


The Finisher

Bovenaan het lijstje van menig marathonloper, de Jungfrau Marathon in Zwitserland. Een marathon in het Berner Oberland, 42.195 meter lang met 1.829 hoogtemeters van Interlaken naar de Kleine Scheidegg met op de achtergrond de Eicher, Mönch en de Jungfraujoch. Velen kijken er als een berg tegenop maar diegenen die deze marathon hebben gelopen, zijn super-enthousiast. Na mijn Alpe d’Huzes van 2015 heb ik de smaak te pakken om in de bergen te lopen.

Het aantal deelnemers is beperkt, dus op zondag 14 februari sta ik met twee laptops en een Ipad om 8.00 uur klaar om in te schrijven. Yeah! Het lukt direct, het plannen kan beginnen.

Al snel een camping gevonden in Unterseen (Renate en Gerwin bedankt) en nu overleggen met de trainers Paulino en Joop hoe we dit aanpakken. Eerst weer de Enschede Marathon lopen als duurloop en het eerste gedeelte staat vast. Daarna het schema vaststellen tot 10 september, inclusief mijn eigen loopjes (estafette

mijn wedstrijd Wie: Alex BodeWat: Jungfrau marathonWaar: ZwitserlandWanneer: 10 september 2016Tijd: 5.35.45


Twenterun en Elfstedentocht).Ik realiseer mij dat een marathon lopen begin september betekent dat er volop moet worden getraind tijdens de geplande zomervakantie. Dat is voor dit jaar Sicilië, een voordeel als je het hebt over de bergen maar de temperaturen zijn een nadeel.

In juli begin ik enkele pijntjes (geïrriteerde voet) te krijgen. Het blijkt grotendeels te komen door niet goed afwikkelen/lopen op voorvoet. In overleg met de trainers wordt besloten door te gaan. Er is mee te lopen, het probleem met de voet pakken we wel op na de Jungfrau.

Tijdens de zomervakantie de kilometers volgens schema gemaakt, maar oeps dat viel wel tegen om een lange duurloop te doen in augustus op Sicilië. Dat betekent ’s morgens lopen om 05.30 uur zodat je om 09.00 uur klaar bent, want dan is het al rond de 28°C. De voet bleef mij parten spelen maar het was te doen en het allerbelangrijkste, het werd niet erger.

Lekker decadent, 2,5 week na onze vakantie ging ik met Gina weer richting Zwitserland voor een lang weekend van donderdag t/m maandag met als

hoogtepunt op zaterdag de Jungfrau.Donderdag rond 15.00 uur in Interlaken aangekomen bleek het weer net als in Nederland geweldig en misschien wel iets te warm, maar in mijn voordeel waren de voorbereidingen op Sicilië. Direct de omgeving verkennen. Wat geweldig, en hier ga ik een bergmarathon lopen. Wauw!

Vrijdags lekker rustig aan doen. Even naar de Marathon-Expo voor het startnummer en een paar leuke aandenkens en ’s avonds op tijd naar bed.

Zaterdag rond 08.00 uur was ik aanwezig bij de start in Interlaken en na een korte warming up en alpenhorns/vaandelzwaaiers en een onbenullig kanonschot tussen de bergen begint de wedstrijd.

De eerste 26 km gaan van Interlaken/Bönigen/Widerswil naar Lauterbrunnen. Dit stuk is relatief vlak met ‘maar’ 300 hoogtemeters. Ondanks mijn voet heb ik dit relatief makkelijk kunnen lopen met een tijd van 2.21.59 uur. De echte Jungfrau begint echter bij 26 km, de Muur van Wengen.In minder dan 5 km meer dan 500


meter omhoog. Ongelooflijk hoe je kuiten worden opgeblazen en er rest niets anders dan wandelen, met op de achtergrond The Wall van Pink Floyd.Hier begint mijn voet echt op te spelen en aanzetten is niet meer mogelijk, zelfs niet met wandelen.

Ik besef dat het echt afzien wordt om de finish te halen. Ondanks het afzien heb ik wel enorm kunnen genieten van deze geweldige omgeving.Onderweg waren om de vijf kilometer posten met overtreffende trap (medische) verzorging en alles wat de hardloper begeert. Er is water, ISO, bouillon, cola, stukken banaan, gels en nog vele andere zaken om te drinken. Na Wengen gaat het verder richting Allmend, via de Wengeralp, Wixi.

Op aanraden van Benno stond Gina bij Allmend mij toe te juichen en dat gaf mij weer een boost om verder te gaan en ik wist nu een ding zeker: de finish ga ik hoe dan ook halen. De tijd was niet meer belangrijk, dus nu maar genieten van de uitzichten.

Je loopt de laatste 10 km over smalle verharde en rotspaden, met op de achtergrond de besneeuwde flanken van de Eicher, Mönch en de Jungfraujoch naar de Mürren. Dit is een rotsvormig pad over de kam van het laatste stukje berg (op 40 km) met als (en op het) hoogtepunt de verwelkoming door de doedelzakspeler Käslin. Hierna afdalen tot de finish met toch nog mijn

eigen eindsprintje, maar wat was ik op dat moment naar de kloten. Met het uiteindelijke resultaat van 5.35.45 uur was ik gezien de omstandigheden meer als tevreden.

Gina stond bij de finish me op te wachten en op dat moment werd het even teveel. Ik heb het gehaald, ik ben een finisher.

Nadat ik weer snel enigszins hersteld was, kreeg ik de fel begeerde medaille en bidon en mocht ik mijn finishers-shirt ophalen.

Een voorbereiding van zeven maanden waarin je tig kilometers hebt gelopen, een wedstrijd volbrengen van 42,195

meters met 1.829 hoogtemeters en dan is je beloning een ROZE finishers-shirt, niet echt mijn kleur.

Zonder dollen, voor diegene die deze marathon op zijn lijstje heeft staan, heb ik één tip: doen! Een geweldige mooie, maar loodzware marathon.

Langs deze weg wil ik mijn trainers (Paulino en Joop) bedanken voor wederom een topbegeleiding en mijn loopmaatjes voor het gezelschap en aanspraak tijdens de trainingen, duurloopjes en wedstrijden.

Alex Bode


Hans te Nijenhuis

Jurycoördinator

En op dat hoogste niveau, de Olympische Spelen, was de wissel tussen Jamile Samuel en Dafne Schippers bij de series op de 4x100m vrouwen onderwerp van discussie. Dafne vertrok te vroeg, waardoor ze moest inhouden om toch nog binnen de wisselzone het stokje over te kunnen nemen. De opgelopen achterstand bleek te groot om in het vervolg van de race goed te maken. Gelaten reageerde Dafne na de race dat ze de Ghanese loopster voor Jamile had aangezien en dus was gaan lopen.

Na bestudering van de beelden bleek dat dit niet het hele verhaal was. Gregory Sedoc analyseerde bij Studio Sport de slow-motion beelden, die duidelijk lieten zien wat er gebeurd was. De tweede Ghanese loopster liep deels in de baan van Nederland. Op zich is dit nog geen reden tot diskwalificatie, want ze overtrad de lijn aan de buitenzijde. Maar hierdoor zorgde ze er wel voor dat de aanstormende Samuel moest uitwijken om een botsing te vermijden. Jamile moest zo meer meters maken en verloor snelheid om niet uit haar baan te vliegen. In de studio sprak Gregory zijn ongeloof uit over het uitblijven van een protest.

De technisch directeur van de Atletiek-unie, Ad Roskam, reageerde: "We kregen een foto te zien vlak voor de termijn was verstreken (een half uur na het bekendmaken van de uitslag – HtN). We weten echter uit andere voorbeelden dat de jury alleen een protest toekent als er sprake is geweest van fysiek contact of als een atlete het stokje uit de hand van een ander slaat. Dat was hier niet het geval. Samuel noch Schippers werd gehinderd." De TD had er dus weinig vertrouwen in, maar waarom toch niet geprobeerd?

Er speelt bij een estafette namelijk meer dan door Sedoc en Roskam werd genoemd. Naast de definitie van hinderen in het artikel over de loopwedstrijd, staan er nog bijzondere omstandigheden voor de estafettes in het

Wedstrijdreglement. Artikel 170 “Estafettes”, lid 8 omschrijft: ”Atleten moeten voor het ontvangen en/of na het overgeven van de estafettestok in hun baan of zone blijven tot de baan vrij is om zodoende het hinderen van andere atleten te vermijden”. En hier zou je wel een punt hebben. De vertrekkende Ghanese loopster trad duidelijk buiten haar baan en belette zo de mogelijkheid voor Samuel om langs de ideale lijn van haar baan te lopen. Met andere woorden: De Ghanese vermeed het hinderen van andere atleten niet. Achteraf was deze situatie misschien net het verschil tussen kwalificatie en uitschakeling. Het Nederlandse kwartet bleek maar 0.19 seconde tekort te komen.

Gregory had gelijk: de Atletiekunie had een protest moeten indienen. De vrouwen van het team waren gezien hun reacties te beduusd over het missen van de kwalificatie. Maar het begeleidingsteam had moeten ingrijpen. En dan hadden we ook geweten hoe deze wedstrijdregel in de praktijk wordt toegepast.

De wissel van Jamile en DafneEén van de spectaculairste onderdelen van de baanatletiek is de estafette. Dat geldt niet alleen voor de atleten en het publiek, maar ook voor de jury. Bij geen enkel ander baanonderdeel gebeurt er in korte tijd zo veel als bij een wissel op de sprintestafettes. Niet voor niets moet je als scheidsrechter minimaal vier juryleden per wisselpunt als waarnemers tot je beschikking hebben. Want het gaat nog wel eens fout, vanaf het laagste tot het hoogste niveau.

van de jury

Foto’s Daniel Visscher


Vrijwilligers

Foto’s PS Designfotografie



mijn wedstrijd Wie: Bianca MenderinkWat: Runforestrun SpringendalWaar: OotmarsumWanneer: 24 september 2016Afstand: 15kmTijd: 1.24.03


Zaterdagmorgen 24 september. Na de gebruikelijke mueslibollen met appelstroop reed ik samen met medeloper Jos Groeneveld naar Oud Ootmarsum om voor het eerst mee te doen aan een trailrun. Omdat ik volgende week de Huttenkloasloop (halve marathon) doe, leek het mij goed om voor deze eerste trailrun te kiezen voor de 15 km.

Rond 10 uur kwamen we aan bij Camping de Witte Berg waar we ons startnummer konden ophalen. Ik zag veel bekende gezichten, waaronder ook een aantal LAAC’ers. Goed herkenbaar aan hun nieuwe clubkleding. Even gezellig kletsen, een klein beetje warm lopen, de deelnemers aan de 35 en 25 km succes wensend bij hun vertrek en dan is het eindelijk zover en mag ik zelf gaan starten.

We zijn op postcode ingedeeld op de 15km afstand en ik mag om 11.00 uur starten in de eerste groep. Het gaat er erg gemoedelijk aan toe, er is niemand die vooraan in het startvak gaat staan met de vinger op het horloge. Heerlijk, lopen zonder wedstrijdelement. De speaker wenst ons veel succes en daar gaan we. We lopen meteen onverhard het Springendal in en binnen de eerste 2km gaat het al mis. Blind loop ik mijn voorganger achterna de verharde weg op. Na zo’n 150 meter verharde weg en geen oranje linten beseffen we dat we fout zijn gelopen. Achter ons nog een stuk of 5 lopers die dezelfde fout gemaakt hebben. Heerlijk volgzaam volkje zijn we, wij lopers. We lopen terug en vinden gelukkig snel de juiste route. Tja, bij zo’n eerste keer moet je even wennen aan de wijze van route aangeven.

Het parcours is prachtig. Vooral het stuk door het bos – springend over gevallen boomstammen, bukkend onder takken door en de benen prikkend aan lage doornen - vond ik genieten. Ook snap ik nu waarom veel traillopers hoge sokken aanhadden. Een tip voor de volgende keer.

Ik loop heerlijk ontspannen (opdracht van Gerry op mijn schema) en geniet van de omgeving en vooral het parcours. Prachtig!

Onderweg kom ik collega-LAAC-loper Benno Benneker nog tegen die de 25km loopt, respect voor alle deelnemers aan de langere afstanden. Zijn groepje slaat rechtsaf en ik mag rechtdoor, een klaphekje door, op weg naar weer een nieuwe omgeving.

Na zo’n 15 km zie ik de parkeerplaats bij de Witte Berg en de camping. Ik voer het tempo wat op, immers de finish is in zicht. Maar dat is illusie. Als ik van de weg het bospaadje in loop en denk dat ik nog maximaal 100 meter te gaan heb, wijst de pijl op het routebordje naar links. Een mentaal klapje, want ik mag nog een grote ronde lopen. Gelukkig is het een mooie ronde: een wandelpad met stapstenen, vlonders en een waterstroompje.

Daarna zie ik dan toch de camping en kom ik, inclusief extra meters vanwege het niet opletten in het begin, na zo’n 16,5 km over de finish. Het was mijn snelste, mooiste (en eerste) trailrun en ik heb ervan genoten. De route was prachtig, de organisatie had het strak voor elkaar, de vrijwilligers waren erg vriendelijk en de sfeer was super. Dit smaakt naar meer!

Bianca Menderink

Mijn eerste trailrun - Runforestrun Springendal

Foto’s Daniel Visscher


LAAC’ers bij de


Na telkens verhalen in motorbladen te schrijven, het Norton en AJS Matschless clubblad, zal ik nu ook mijn eerste Duurloper-verhaaltje schrijven, op vriendelijk verzoek van mijn trainster.

Nico Langeslag, Renate Pietersma en ik hebben afgelopen zaterdag 17 september meegedaan aan de 1/8 triatlon van Vroomshoop. Deze werd voor de 6e keer georganiseerd. Van te voren was er een briefing voor de deelnemers, waarbij verteld werd dat bij elk ding dat je verkeerd deed, je gelijk gediskwalificeerd werd. Toen de opmerking kwam of er nog vragen waren, zei ik: “Doe maar niet, dan word je gediskwalificeerd.”

Nico en ik zwommen in dezelfde baan, maar hij had de voorsprong. Hij had dit jaar al heel wat triatlons gedaan. Ik wisselde schoolslag en borstcrawl met elkaar af en met mijn techniek wist ik toch de 500 meter in 13’44” af te raffelen. Ik had alleen het gevoel dat ik mijn enkelchip aan het verliezen was. Hij zwabberde een beetje aan mijn enkel. Nico zwom 12’43” en Renate een toptijd van 11’12”.

De wissel van zwemmen naar het fietsen ging niet perfect. Ik had verzuimd om snelsluiters aan de veters te maken. Dit kostte weer één minuut extra. Met het fietsen kon de inhaalrace beginnen en gelukkig mocht er niet gestayerd worden.

De wissel van fietsen op lopen ging perfect en bij het lopen ging de inhaalrace door, maar toch bleef Nico mij nog ruim voor. Over de eindtijd ben ik wel tevreden. Deze was twee minuten sneller dan in 2014.

Bij de finish werden we getrakteerd op lekkere stroopwafels en fruit. Al met al een heel goed georganiseerde triatlon en volgend jaar zal ik zeker weer meedoen.

Tonnie Eppink

mijn wedstrijd Wie: Tonnie EppinkWat: Triathlon Waar: VroomshoopWanneer: 17 september 2016Afstand: 1/8 triathlon


Hardlopen met spierpijn nee……Na een vakantie op Curaçao ben ik vol goede moed weer met bootcamp gestart. Dat ik na twee weken vakantie (waarbij ik nog wel 2 x 5 km op de lopende band hardgelopen heb) zo’n erge spierpijn zou hebben, had ik niet gedacht. Op zondag 18 september had ik me namelijk opgegeven voor de Almelo Allee, 10 km. Ik zou en moest meedoen. Ondanks het feit dat ik al vanaf vrijdag niet normaal kon wandelen, of fatsoenlijk van de bank kon opstaan laat staan gaan zitten, ging ik vol goede moed naar de Almelo Allee. Ik dacht: die spierpijn loop ik er wel uit. Maar nee hoor!

De Almelo Allee werd voor mij een hele zware opgave. Ik begon nog vol goede moed onder de 5 minuten de km. Maar al gauw liep dit heel erg op en werd de spierpijn alleen maar erger. Maar opgeven? Nee! Rustig door blijven lopen. Pff, wat kan 10 km dan lang duren zeg.

Onderweg komen er dan heel wat gedachten voorbij: “Ik kan niet meer harder”, “Zal ik ooit nog op mijn eerdere tempo terugkomen?” “Kan ik de halve van Terschelling begin november nog wel doen?” “Zal ik stoppen?”

Uiteindelijk kwam de finish in beeld en was ik maar wat blij dat ik er was. Toen ik eenmaal stilstond en weer verderliep was de spierpijn nog erger. Gelukkig was er een massage mogelijk en dat heb ik maar gedaan. Uiteindelijk was de spierpijn ‘s maandags over en kon ik op dinsdag weer redelijk meedoen met de training. Het liep in ieder geval weer soepeltjes. En op zondag 2 oktober stond de 10 km Huttenkloasloop op het programma. En daar liep het gelukkig weer wat lekkerder. 10 minuten sneller gelopen zonder spierpijn. Dat geeft me toch weer een beetje hoop en daarom kwam ik lachend over de finish.

Les voor de volgende keer: als ik zo’n erge spierpijn heb dan weet ik wel wat ik doe de volgende keer. Dan blijf ik zondags een keertje op de bank zitten!

Leonie Postma


Zaaltraining 2016-2017De tiende Huttenkloasloop is verleden tijd en zal in de toekomst verder gaan als ‘De halve van Oldenzaal’. We gaan weer richting de winter. Voor menig lid van LAAC Twente tijd om weer aan de wekelijkse zaaltraining te denken. Al jaren een vast onderdeel in het trainingsaanbod voor de LAAC-leden.Vorig jaar hadden we een erg druk bezocht zaalseizoen. Veel leden weten de weg naar de zaal te vinden. Iedere maandag komen meer dan twintig leden. Samen werken aan het verbeteren van je kracht, core-stability en coördinatie. Een prima basis voor de verdere trainingen in het voorjaar. In veel trainingsprogramma's, o.a. de methode Verheul, wordt er gesproken over het belang van een krachttraining in de winter.

De zaaltraining is voor alle leden van LAAC Twente. Het maakt niet uit op welk niveau je loopt. Ook als je al lang geblesseerd bent kan de zaaltraining een prima start zijn voor het weer opbouwen van de training. De ervaring leert dat je na een zaalseizoen sterker aan de zomertrainingen kunt beginnen. Alle reden dus om eens naar de zaaltraining te gaan! Let wel, gezien de opbouw die erin zit, is het verstandig om de trainingen zoveel mogelijk wekelijks te bezoeken.

Waar: Gymzaal van het Carmel Lyceum in Oldenzaal (ingang Titus Brandsmastraat). Er is douchegelegenheid. Wanneer: vanaf maandag 7 november t/m 27 maart 2017, van 19.00-20.00 u. Let op: niet op 26-12 en 27-02Trainer: Mieke Pater

Voor vragen of info, mail naar [email protected]

Deadline laatste

Duurloper van 2016:

5 december

Nieuwe leden:

Jolijn Ehringfeld - Enschede

Rinke Faber - Rossum

Frens Lubberts - Hengelo

Nelson Matembissa - Enschede


wedstrijduitslagen29 juli 2016 Brandlechter Dorflauf DL 5 kmHarald Derks 17.27Bart Damveld 17.41Mark Kleve 18.21Ron Höfte 18.38Bert Wessels 18.57Chris Hollanders 19.14Martin Steenbeeke 19.30Herbert Wijnberg 19.30Pascal Butterhoff 19.46Bob Leuvelink 20.40Iris Ruinemans 20.48Ronald Stinenbosch 24.03 14 augustus 2016 Marathon Monschau 42,2 kmJan Grobben 3.59.32Herman Holterman 5.25.48 27 augustus 2016 Run Bike Run Borne Individueel 6,7 km run - 30 km bike - 5,2 km run Caimin Stevens 1.28.43Arnold Klieverik 1.29.47Lesley Smit 1.32.37Lisanne Meuleman 1.37.34Mark Kleve 1.39.52Ingrid Prigge 1.40.48Tim Bergboer 1.41.00Hans Dat 1.44.07Toon Eppink 1.54.35Daniel Visscher 1.55.38Nico Langeslag 1.58.33Nick Bergboer 2.08.00 Duo's 6,7 km run - 5,2 km run Wouter Doesburg 21.55/16.46Thijs Onstein 25.39/20.36Ron Höfte 25.08/19.27Anja Hofman 29.11/22.28Henk Wessels 34.22/26.24

Gerry Visser 31.34/24.13Leonie Postma 31.57/24.06

29 augustus 2016 Lichtstadloop, Gramsbergen 5 kmHannie Gijlers 21.13 10 kmGerry Visser 44.52 3 september 2016 Plinq loopfestijn, Dalfsen 10 kmMichel Harbers 55.23 21,1 kmHenri Breukelman 1.34.40Clemens Meuleman 1.39.32Miranda Bruins 1.50.03 4 september 2016 Wisenttrail, Apeldoorn 53 kmBé Meerman 6.01.51Jan Grobben 6.49.47Herman Holterman 7.44.19 4 september 2016 Tilburg 10 miles 10 kmLesley Smit 35.50Lisanne Meuleman 37.15 10 �mMark Kleve 1.01.01 10 september 2016 Fish Potato Run, Emmeloord 8 EMRik Spijkerman 48.50 10 september 2016 Run Winschoten 50 kmRon Höfte 4.04.43Gerry Visser 4.40.33 10 september 2016 Jungfrau, Zwitserland 42,2 kmAlex Bode 5.35.45

11 september 2016 Singelloop, Enschede 5 EMArnold Klieverik 27.05Caimin Stevens 27.05Richard Loendersloot 27.38Casper Smit 28.21Wouter Doesburg 28.24Bob Gosemeijer 28.27Alex Stienstra 28.36Lisanne Meuleman 29.25Bert Wessels 30.39Bob Leussink 30.40Joop Vriend 30.45Ingrid Prigge 30.49Dione Scheuten 31.58Johan Almekinders 32.22Tim Bergboer 32.39Clemens Meuleman 33.00Ben Platier 33.01Dick Ramerman 33.19Henry Breukelman 33.44Ronald Stinenbosch 34.26Pascal Butterhoff 35.27Paul Poorthuis 36.04Onne Haitsma 37.14Michel Nijland 38.14Jolijn Ehringfeld 39.40Harry Dessens 39.45Marcel Gerrits 39.57Gé Borgerink 40.13Ronald Doop 40.43Hans Hevink 41.17Theo Kok 42.47Gerda Scholten 43.39Michel Harbers 43.52Sophie Olde Scholtenhuis 44.47Ben Sibon 44.52Susanne Wannee 47.21Juud de Lange 48.17Hans Klomp 47.28Ginie Gerrits 50.40Hugo Kok 50.53Monique Greftenhuis 51.00


Jan van der Zande 52.49Ingrid Voost 1.00.09 17 september 2016 1/8 Triathlon Vroomshoop 500 mtr zwemmen/18,6 km fietsen/5,5 km lopen Nico Langeslag 1.15.41Toon Eppink 1.17.33Renate Pietersma 1.23.17 18 september 2016 Almelo Allee 5 kmEllis Bebseler 20.17 10 kmVanessa Lorkeers 44.59Annet Werger 46.31Michel Harbers 55.36Leonie Postma 57.05 21,1 kmRichard Loendersloot 1.16.24Bob Leussink 1.30.44Clemens Meuleman 1.31.25Henry Breukelman 1.32.39René Roelofs 1.34.23Gerry Visser 1.40.45 18 september 2016 Dam tot Dam loop, Amsterdam 10 EMPaul Poorthuis 1.17.21Daniel Visscher 1.19.53Hannie Gijlers 1.24.26Michel Nijland 1.26.11Isabelle Mensink 1.52.28 18 september 2016 Sint Pieters bear Trail, Limburg 32 kmBenno Benneker 4.01.31 22 september 2016 Baaninstuif, Hengelo 1,5 kmBob Leussink 5.03 3 kmArnold Klieverik 9.29

Mark Kleve 9.58Thijs Onstein 10.05Lesley Smit 10.06Remko Siers 10.07Bert Wessels 10.51Ingrid Prigge 11.04René Bos 11.08Ben Platier 11.10Hans Dat 11.14Dick Ramerman 11.33Anja Hofman 12.21Harry Dessens 13.35 10 kmRichard Loendersloot 34.05Kevin Schaap 35.05Joop Vriend 37.14Ron Höfte 37.40Bob Leussink 38.41Rianne Vossers 48.24 24 september 2016 Run Forest Run, Ootmarsum 7 kmBernadette Nijenhuis 39.45Isabelle Mensink 45.33 15 kmBianca Menderink 1.24.03Paul Poorthuis 1.29.06Rian Ottenhof 1.30.35Susan Siemerink 1.30.35Gerda Koedijk 1.47.16Renate Pietersma 1.47.16Ellie Bijen 2.22.47 25 kmDick Ramerman 2.02.42Gea Siekmans 2.10.46Benno Benneker 2.44.54 35 kmMaik Voppen 2.48.09Kevin Schaap 2.53.17 25 september 2016 Halve marathon Texel 10 kmIrene Zeedijk 1.07.24Kyra van Dijk 1.08.04

21,1 kmDick Zeedijk 1.50.01 25 september 2016 Twickelloop, Delden 5 kmRemko Siers 18.15Ron Höfte 18.53Ellis Bebseler 20.48Jorina Braamhaar 21.00 10 kmRichard Loendersloot 35.39Rik Spijkerman 39.10Ingrid Prigge 42.24Joop Vriend 42.24Hans Dat 45.06Gerrit Bultman 53.07Sonja Kruse 59.54 1 oktober 2016 1e Lageveldloop, Wierden 5 kmJorina Braamhaar 24.35 10 kmGerry Visser 56.10 1 oktober 2016 Kustmarathon Zeeland 42,2 kmClemens Meuleman 3.57.01 2 oktober 2016 Huttenkloasloop, Oldenzaal 5 kmThomas Doesburg 17.05Robin Klamer 17.16Rachel Klamer 17.16Remco Siers 17.48Ben Platier 19.42Benno Benneker 25.19Monique van Olffen 27.23Renate Bolster 39.39 10,1 kmWouter Doesburg 34.22Richard Loendersloot 34.31Arnold Klieverik 35.06Joop Vriend 39.16Johan Almekinders 40.26


Staat jouw tijd

hier niet bij?

Mail je uitslagen - vooral van

wedstrijden buiten Twente -

naar [email protected]

En ook:

Schrijf je bij wedstrijden in

als lid van LAAC Twente,

dan ben je herkenbaar

in de uitslagenlijsten!

Herbert Wijnberg 43.17Maarten Roord 43.41Alfred Atta 44.02Anja Hofman 44.16Marc Raanhuis 44.28Rene Wennink 45.31Wilfried Kroeze 45.48Jan Manenschijn 45.53Peter Koerhuis 45.56Marlou Sommer 46.59Monique Kropmans 47.00Leonie Postma 48.29Karin Klamer 48.42Miranda Bruins 49.04Richard Dalhoeven 50.55Sjef Olde Scholtenhuis 51.20Ronald Doop 51.43Pauline Elzinga 52.57Saskia Blokhuis 54.29Sophie Olde Scholtenhuis 55.34Kristel Vreeswijk 56.21Gerda Scholten 56.31Joop Tiehuis 57.07Hans Klomp 57.27Bart Boomars 57.44Kenneth de Lange 58.08Cilia Wennink 58.11Monique Riesthuis 58.12Bob Leuvelink 58.17Ilse Weiden 58.18Susanne Jongepier 58.31Sonja Kruse 58.36Juud de Lange 59.49Ben Sibon 1.00.07Gerrit de Klein 1.01.42Monique Greftenhuis 1.02.37Ellen Kemerink 1.02.45Isabelle Mensink 1.03.06Marjan Kienhuis 1.03.16Irene Bulter 1.03.42Jon Severijn 1.04.02Huib van Bruggen 1.05.36Kyra van Dijk 1.07.50

21,1 kmBob Gosemeijer 1.19.56Maik Voppen 1.22.06Ingrid Prigge 1.24.21Bob Leussink 1.25.41Bert Wessels 1.26.29Christian Hollanders 1.27.00Martin Steenbeeke 1.28.39Dione Scheuten 1.28.50Wilfried Nijhuis 1.30.07Dick Ramerman 1.31.00Rik Spijkerman 1.31.21Pascal Butterhoff 1.31.59René Roelofs 1.32.52Henry Breukelman 1.32.52Iris Ruinemans 1.32.59Hans Dat 1.35.53Ron Höfte 1.37.51Annet Werger 1.37.55Bé Meerman 1.38.46Paul Poorthuis 1.39.06Gea Siekmans 1.40.46Martijn Wieberdink 1.41.19Gerry Visser 1.41.24Bianca Menderink 1.41.50Rian Ottenhof 1.42.33Harry Dessens 1.42.56Susan Siemerink 1.43.39Daniel Visscher 1.44.30Nico Langeslag 1.46.11Gé Borgerink 1.46.56Michel Nijland 1.47.12Eddy van Essen 1.49.54Henk Offenberg 1.50.28Jolijn Ehringfeld 1.51.07Rianne Vossers 1.51.22Wim Buijvoets 1.52.42Sabine Veldhuis 1.55.01Peter Haven 1.56.28Rutger Tan 1.57.27Harry Bossink 1.58.00Renate van den Ham 1.58.26Jos Jochem 1.58.28Michel Harbers 1.59.40

Elly Buijvoets 2.00.14Jacoline Huiskes 2.02.34Nick Vredenbregt 2.08.22Hugo Kok 2.09.06

6 november 2016 Grote Veldloop Vorden www.hanzesport.nl

7,5 km 15 km

11.00 11.00

6 november 2016 Pingelloop Haaksbergen www.av-haaksbergen.nl

5,6 km 11,2 km

11.40 10.30

6 november 2016 Berenloop Terschelling www.berenloopterschelling.nl

21,1 km 42,2 km

12.00 12.40

13 november 2016 Dinkelloop Losser www.av-iphitos.nl

5 km 10 km

11.45 10.00

12 november 2016 Springendalloop Ootmarsum www.olc93.nl 5 / 10 /15 km 14.00 12 november 2016 Lageveldloop Wierden www.lageveldlopen.nl

5 km 10 km

14.45 13.00

20 november 2016 Bommelasloop Enschede www.rekreatiesporttwente.nl

7,4 / 11,2 km 16,4 /21,1 km

11.00 11.00

20 november 2016 Zevenheuvelenloop Nijmegen www.zevenheuvelenloop.nl 15 km 13.00 27 november 2016 Hoge Lage Torenloop Oldenzaal www.hogelagetorenloop.nl 15 km 13.00 26 november 2016 Zandstuve bosloop Vroomshoop www.loopgroep-dezandstuve.nl

5 km 10 km

14.30 14.30

27 november 2016 Bovenbergloop Markelo www.twentsecrosscompetitie.nl

5 km 10 km

11.45 10.30

4 december 2016 Snertloop De Lutte www.loopgroep.nl

5,3 km 9,6 km

10.17 11.15

10 december 2016 Nijverdalsebergcross Nijverdal www.atletics.nl

5,2 km 10 km

15.00 13.00

11 december 2016 ASV-wintercross Eibergen www.twentsecrosscompetitie.nl

6 km 12 km

12.00 11.00

18 december 2016 Winter Step One-loop Borne www.stepone.to

5 km 10 /21,1km

11.05 11.00

31 december 2016 Oudejaarscross Almelo www.sisu.nl

5 km 10 km

11:00 11:02


wedstrijdkalender

Welkom bij LAAC Twente · Created Date: 10/9/2016 5:02:59 PM

Documents

Transcript of Welkom bij LAAC Twente · Created Date: 10/9/2016 5:02:59 PM