VW: Happy Family?Generaties:

(1.) Nel (ouderdom)

(2.) Jeffrey (ouderdom) x Carlijn (honger)

(3.) Rebecca (ouderdom) x Xander (geest), Lara (ouderdom) x Ciske (geest) x Tom, Marc (honger)

(4.) Nina, Tessa & Adam, Roy, Patrick

(5.) Sanne, KevinDe vorige keer was voor Tessa en Adam de mooiste dag van hun leven: ze gingen trouwen! Roy probeerde de dag te verpesten, maar Tessa negeerde hem.

Op één van de vele feestjes bij Roy, ontmoet Patrick een meisje op wie hij meteen smoorverliefd is.

Nu: 3 dagen kijken, en 1 dag spelen.

Na lang zeuren mocht Tessa eindelijk een stukje lezen van het nieuwe boek waar Adam mee bezig was.

Nerveus zocht Adam een stukje op, en bleef achter zijn vrouw staan wachten. Wat zou ze ervan vinden?

‘Het is nog niet af.’ zei hij nogmaals.

3 dagen kijken

- Dag 1

Tessa’s ogen flitsten over het scherm, en ze bleef een hele tijd stil.

Toen draaide ze zich met twinkelende ogen om.

‘Het is prachtig. Ik wist niet dat jij zoveel van oorlogen af wist?’‘Doe ik ook niet. Het zit allemaal hier.’ Adam tikte tegen zijn hoofd.

‘Mag ik nog meer lezen?’ smeekte Tessa, maar Adam zette snel de computer uit. ‘Je mag het lezen zodra het af is.’

In de andere huizen rond het pleintje werd iedereen langzaam wakker.

‘Mama, wil je me nog even voorlezen voor we naar school gaan?’‘Vooruit.’ glimlachte Nina en ze knielde bij Sanne neer met een boek.

Even later reden de schoolbus en de carpool luid toeterend de straat in. Adam kuste snel zijn vrouw en zwaaide haar nog even uit. Toen sprong hij onder de douche, trok iets gemakkelijks aan, en kroop weer achter de computer.

Een nieuwe werkdag was begonnen – ook voor hem.

Adam was al gauw zó verdiept in zijn verhaal, dat hij alles om zich heen vergat.Hij keek dan ook verbaasd op toen hij getoeter hoorde, en stemmen op het pleintje.

Daar was iedereen alweer!

Glimlachend keek Adam uit het raam, naar zijn schoonzus in haar blauwe mantelpakje.Haar twee kinderen sprongen enthousiast om haar heen.

‘Mama, mama! Ik heb een 10 voor topografie!’ schreeuwde Kevin trots.‘En ik heb een uitstekend voor mijn spreekbeurt!’ riep Sanne.

‘Wauw hee jongens, super!’ gilde Nina, al even enthousiast.

Patrick was meteen uit de carpool doorgelopen naar zijn huisje. Snel had hij zijn trainingspak op bed gegooid, en was hij onder de douche gesprongen.Hij moest dat meisje echt weer zien… Sinds hij haar bij Roy in het bubbelbad ontmoet had, kon hij haar niet meer uit zijn hoofd zetten.

Gelukkig had hij haar telefoonnummer. Nu nog de moed om haar te bellen…

Die avond was het weer feest op het plein.Dit keer geen bruiloft, maar een verjaardag. Een dubbele zelfs!

De tweeling groeide op tot tieners.

‘Er zijn er twee jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat zijn WIJ!’ zongen Kevin en Sanne grijnzend in koor.

Schaterend gaven ze elkaar de vijf, en concentreerden zich toen op hun taarten.

En zo stonden er even later twee grotere versies van de tweeling.

‘Chill.’ zei Kevin.

‘Echt wel.’ zei Sanne, nog een beetje onwennig.

Kevin trok haastig een grijze sweater uit de kast, en begon toen een stuk taart naar binnen te werken.

Sanne hoefde geen taart, zij rende naar boven waar ze alle tijd nam voor haar nieuwe look. Tevreden glimlachte ze naar zichzelf in de spiegel.Ze was nu echt een grote meid!

Later die avond maakte het echtpaar De Beer zich klaar om naar bed te gaan.

Tessa kwam net onder de douche vandaan, en stond nu in haar lingeriesetje bij de wasbak.Adam trok zijn kleren uit en stapte onder de douche. Vanuit haar ooghoeken keek Tessa naar hem, en glimlachte. Ja, dat was haar man!

Hij was niet ‘knap’ zoals filmsterren, maar voor Tessa was hij veel aantrekkelijker. Iéts in hem maakte haar gek. Hij was zo intelligent, zo grappig, zo vol verrassingen. En dan de manier waarop hij soms naar haar kon kijken…

Weer glimlachte Tessa en ze keek hoe Adam zijn haar waste.

‘Zeg, ga jij je tanden eens poetsen.’ zei Adam, zonder te bewegen.

Tessa schrok. Had hij al die tijd gemerkt dat ze naar hem keek?

Ze grinnikte.

‘Ja, meneer de Beer.’ piepte ze gehoorzaam.

De volgende dag was weer zoals alle andere.

Iedereen vertrok naar school of het werk, en Adam kroop achter de pc om aan zijn boek te werken.

Dag 2

Al snel ratelden zijn vingers onophoudelijk over de toetsen.

Ja, dit ging goed. Hij barstte van de inspiratie!

Dit verhaal speelde zich af tijdens een oorlog. Dat was best moeilijk om te beschrijven, maar Adam was tot nu toe erg tevreden.

Buiten hoorde hij het doffe geluid van het wegtrappen van een voetbal.

Patrick was druk bezig zijn skills te verbeteren. En hoewel dat in je eentje niet zo makkelijk ging, had hij er best lol in.

Toen Tessa die middag thuis kwam van de basisschool, was ze uitgeput.

‘Ga lekker naar bed.’ zei Adam en hij kuste haar op haar wang.

Ze had geglimlacht en was meteen in slaap gevallen zodra ze onder de dekens lag.

Adam bleef nog een tijdje bij haar zitten kijken.

Die avond at de oude Tom bij zijn stiefdochter Nina en haar tweeling. Hoewel hij geen echte familie van hen was – hij was de tweede man van hun oma – voelde het altijd al alsof hij hun echte opa was.

Met een gelukkig gevoel van binnen lag hij die avond op bed. Hij had een mooie familie, en een leuke baan als gastdocent op de universiteit. Zijn leven was goed!

Na een nacht slapen was het voor iedereen alweer tijd om zich klaar te maken voor een nieuwe dag.

‘Mis jij nooit een vader?’ vroeg Sanne ineens toen ze haar broer tegenkwam in de badkamer. ‘Ben je nooit benieuwd naar onze vader?’

Dag 3

‘Mens, ik ben net wakker.’ gromde Kevin, maar hij bleef toch staan. ‘Nee, eigenlijk niet.’ zei hij toen. ‘Die vent heeft onze moeder in de steek gelaten, en daarmee dus ook ons.’

‘Maar vraag je je nooit af hoe hij eruit ziet?’

‘Ik lijk niet op mam, dus waarschijnlijk lijk ik op hem.’ zei Kevin simpel.

‘Is het geen goed idee om hem ooit weer op te zoeken? Als mam dat ook wil, natuurlijk. Zou je hem niet willen ontmoeten?’ ging Sanne door.

‘Pff…’ zuchtte Kevin en zijn blik ging nadenkend de badkamer rond. ‘Dat is zoveel gedoe. Ik ben eigenlijk wel blij met ons leven zoals het nu is.’

‘Ja, ik ook… Maar denk erover na.’ glimlachte Sanne.

Even later vertrok iedereen naar school. Behalve Kevin, die stond nog onder de douche. Alles was een beetje uitgelopen door dat gesprek met zijn zus, en nu was hij dus te laat.

Hij schokschouderde en ging naar de keuken, waar hij vier kommen havermout vond en ze allemaal naar binnen schrokte.

‘Waar was jij?!’ riep Sanne verontwaardigd uit toen ze die middag de trap op kwam.

‘Hier. Thuis.’

‘Waarom? Meneer Visser ging helemaal door het lint, tegen mij, omdat jij er niet was!’ Sanne was duidelijk boos op haar broer.

‘Jôh, één zo’n dagje.’ zuchtte Kevin. ‘Ze doen altijd zo moeilijk daar op die school.’

‘Je weet dat je voor spijbelen een 40-urige werkweek kan krijgen. Of een week lang om 8 uur melden. Of erger –’

‘Ja, ja, ik weet het!’ onderbrak Kevin zijn zus snel. ‘Ik weet het.’

‘Okee dan.’ glimlachte Sanne. Het was weer goed.

Ondertussen kwam Patrick het pleintje oplopen, gekleed in zijn dikke, knalgele winterjas en met een boodschappentas in zijn hand.

Hij zag zijn vader bij het parkje zitten en liep naar hem toe.

‘Hee pa, alles goed?’

‘Prima, jongen.’ knikte Tom, en hij klopte naar zich op het bankje.

‘Nee, ik moet naar huis, ik heb ijs gekocht wat naar de vriezer moet.’ lachte Patrick.

‘Ah, okee. Maar verder met jou ook alles goed, Pat?’

‘Ja, top! Gaat goed met de voetbal. Er is alleen wel iets met een meisje…’ aarzelde Patrick.

‘Een meisje?’ Toms ogen begonnen te glinsteren. ‘Vertel maar aan je ouwe vader.’

‘Nou,’ begon Patrick. ‘Ik heb haar één keer gezien, op een feestje bij Roy. Ik vind haar echt heel leuk, en zij mij volgens mij ook wel. Ik heb zelfs haar nummer gekregen… Maar kan ik haar nu zomaar bellen?’

‘Hoe lang is dat feestje geleden?’

‘Drie dagen.’

‘Dan kun je haar nu wel bellen.’ knikte Tom. Het klonk alsof hij er verstand van had. Patrick lachte.

‘Bedankt pa! Ik moet nu echt gaan, anders heb ik straks geen ijs meer over.’

Tom keek zijn zoon na toen die het pleintje overliep en in zijn huis verdween.

Pas toen het donker werd, stond hij op van het bankje, strekte zijn stramme spieren en ging naar huis.

De nacht viel, en daarmee een diepe, stille rust.

In Toms huis gebeurde echter iets.

Iets vreselijks.

Tom had de schaduw niet zien aankomen, maar ineens was hij daar.

Magere Hein kwam hem vertellen dat zijn tijd erop zat…

‘Maar ik ben pas 69!’ riep Tom geschrokken uit.

Beelden van zijn zoon, van zijn stiefdochters, van zijn kleinkinderen flitsten aan hem voorbij. Gedachten aan zijn werk op de universiteit, aan zijn eigen boekwinkeltje, zijn droom…

‘Niks te maren. Het is zover.’

Een uurtje later stond Patrick voor de deur van zijn vaders huis.

Hij wilde toch nog even gezellig wat met hem babbelen, hoewel het al best laat was. Hopelijk had zijn vader nog meer advies over dat meisjes-gedoe!

Hij belde nogmaals aan, maar er kwam geen reactie.

Patrick liep naar een raam en tuurde naar binnen. De lichten brandden gewoon, zijn vader moest thuis zijn.

‘Pa?’ riep hij luid, en gaf een korte roffel op de ruit.

Toen bekroop hem een vreemd, koud gevoel.Hier was iets mis.

Hij haastte zich terug naar huis, waar hij een extra sleutel voor zijn vaders huis had.

En zodra hij zijn vaders huis binnen stapte, zag hij het meteen.

Zijn vader…was gestorven.

‘Nee!’ jammerde Patrick en hij kneep zijn ogen dicht tegen de tranen.‘Nee, pa!’

Duizenden gedachten schoten door zijn hoofd. Waarom had hij zich die middag zo’n zorgen gemaakt over zijn ijsjes? Waarom was hij niet gewoon naast zijn vader gaan zitten, op dat bankje?

Nu zou dat nooit meer kunnen.

Patrick kon zichzelf wel voor zijn kop slaan.

In zijn hart was nu een grote leegte. Zijn vader was zo belangrijk voor hem geweest…

Patrick bracht zijn vader naar het kerkhof bij de speeltuin op het pleintje. Tom lag nu naast zijn vrouw Lara…

Met de tranen over zijn gezicht stromend, belde Patrick bij zijn zussen aan om hen het nieuws te vertellen.

Nina en Tessa barstten ook meteen in huilen uit.

Urenlang bleven ze op het kerkhof rouwen, om de man die hun hele leven zo’n geweldige vader voor hen geweest was.

Ook de tweeling was er kapot van. Hun lieve opa…

Sanne huilde zichzelf in slaap.

Toen Tessa midden in de nacht weer thuis kwam, was ze koud tot op het bot.

Adam gaf haar een doos tissues aan, en sloeg een deken om haar schouders. Toen gingen ze samen op bed liggen.

‘Ik ga hem zo missen.’ snikte Tessa.

‘Ik ga hem zo missen.’ dacht ook haar tweelingzus, op dat moment.

Ze liep naar boven, waar ze haar zoon met een boek op de grond zag zitten.

‘Hey.’ zei ze zacht. Hij stond op.

1 dag spelen

- Dag 1

‘Opa was nog zo jong.’ mompelde Kevin met een trillende stem.

’69.’ knikte Nina. ‘Hij had nog lang niet mogen gaan.’

Nina omhelsde haar zoon, die naar zijn bed ging en liep toen weer naar beneden. Daar zag ze Sanne op de bank zitten.

‘Meissie, wat doe je nou beneden?’ vroeg ze bezorgd.

‘Ik kan echt niet slapen.’ zuchtte Sanne treurig. ‘Dat snap ik.’ Nina ging dicht naast haar dochtertje zitten.

‘Mam, wat gebeurt er nu met het boekwinkeltje?’‘Dat weet ik niet, schat.’

Ze zwegen allebei, en wisten dat, met het sterven van Tom, ook zijn droom gestorven was.

Na een onrustige nacht werd iedereen weer wakker.

Tessa had de hele nacht haar moeder en Tom voor zich gezien, jong, gelukkig – zoals ze waren toen zij zelf ook nog jong en kinderlijk was.

Ze miste ze zo…

Ineens voelde ze zich heel erg misselijk, en ze rende naar de badkamer.

Nog net op tijd bereikte ze het toilet.

‘Je bent zwanger!’ riep Adam meteen. Hij was achter haar aan gekomen en stond nu met grote ogen naar zijn vrouw te kijken.

‘Adam…’ zuchtte Tessa en ze schudde haar hoofd. ‘Doe niet zo gek. Eén keer overgeven hoeft echt niks te betekenen. Ik voel me gewoon niet zo lekker door Toms overlijden.’

‘Hmm, dat kan. Maar we zullen zien!’ riep Adam enthousiast.

Hoewel Tessa zich niet zo lekker voelde, kleedde ze zich toch aan en ging even later naar buiten, op weg naar de carpool.

De moed zonk haar meteen in de schoenen toen ze zag dat Roy vandaag in dezelfde auto als zij reed…

‘Ah, als we daar die perfecte mevrouw De Beer niet hebben!’ beet Roy haar toe zodra ze ingestapt was. ‘Hoe bevalt het huwelijk? Je voelt je wel veilig zeker, met die vent van je?’

Tessa wist niet wat hij daarmee bedoelde, maar besloot te zwijgen.

‘Zeg eens, hoe doet ‘ie het in bed? Of gebeurt er niks?’ grijnsde Roy.

Ze negeerde hem – het kostte moeite, maar ze negeerde hem.

Intussen startte iedereen de dag op zijn eigen manier.

Nina nam afscheid van haar kinderen, die aan het ontbijt zaten.

Patrick dagdroomde over het meisje.

En Adam was weer aan de computer gaan zitten, om verder te schrijven.

Toen Tessa die middag thuis kwam, liep ze meteen naar het kerkhof.

Roy had die ochtend nog veel hatelijke opmerkingen over Tom en haar moeder naar haar hoofd geslingerd.

De tranen sprongen haar in de ogen. Roy sloeg haar nooit meer, maar zijn bijtende woorden deden nóg meer pijn.

‘Tessabeer!’ riep Adam vrolijk toen ze de keuken binnen stapte.

‘Hey.’ zei ze, een beetje sipjes.

‘Ik heb een lekker kommetje soep voor je gemaakt, speciaal voor jou!’

Tessa keek naar zijn glunderende gezicht en voelde zich gelijk beter.

Met smaak begon ze te eten.

Ondertussen maakte Adam koffie, en vertelde honderduit over de vorderingen van zijn nieuwe boek.

‘De uitgever heeft het concept goedgekeurd.’ zei hij en hij ging tegenover zijn vrouw zitten. ‘Nu moet er een deadline gesteld worden.’

Tessa knikte met volle mond. Ze was er niet echt met haar gedachten bij vandaag.

‘Tess?’ begon Adam ineens. ‘Wil jij kinderen?’

Een klein glimlachje vormde zich rond haar lippen.

‘Natuurlijk gekkie, dat weet je toch?’

Ze keek hem lachend aan, hij lachte terug en nam een slok van zijn koffie.

‘We zijn allebei de jongste niet meer.’ zei Adam toen.

‘Nee, dat is waar.’ zei Tessa toen. ‘Maar we hebben nog tijd genoeg voor één kindje.’

‘Ik hoop het.’ knikte Adam.

Ze glimlachten naar elkaar.

‘Wat zouden jullie ervan zeggen als we vanavond uit eten gaan?’

Met die woorden liep Nina de kamer in, waar haar kinderen druk bezig waren met hun eigen dingen.

‘Wij met z’n drietjes?’ vroeg Sanne verrast.

‘Ja, lijkt je dat gezellig?’

‘Super!’

‘En jij dan, Kev?’

‘Ja, best.’ mompelde Kevin, met zijn aandacht bij zijn huiswerk.

‘Nou, graag of niet hoor!’

‘Okee okee, graag!’ grinnikte Kevin.

Sanne sprong nog snel even onder de douche.

‘Weet je zeker dat je dat redt? De taxi komt al over een kwartier.’ had haar moeder gezegd, maar Sanne was al weg.

‘San! Sanne, de taxi is er!’ Nina moest wel vijf keer roepen voor ze een reactie kreeg.

‘Okee! Kom eraan!’

‘Opschieten!’

Nina had haar jas al aangetrokken en liep vast naar de taxi. Ze wilde hem niet laten wachten.

Er lag sneeuw op het plein. Toen ze langs Patricks huis liep, zag ze hem op de bank zitten. Hij keek tv.

Lachend stak ze haar hand naar hem op, hij zwaaide terug.

Even later kwam de tweeling ook naar de taxi gerend, Sanne met natte haren en haastig aangetrokken gympen. Onder het rennen maakte ze nog snel haar jas dicht.

In de stad kwamen ze terecht in een gezellig, simpel eettentje en ze gingen aan de bar zitten.

Nina en Sanne bestelden taco’s, Kevin een hotdog. Het was gezellig, maar ineens kwam het gesprek op ‘papa’.

‘Wanneer heb je voor het laatst met hem gesproken, mam?’ vroeg Kevin.

‘Dat…weet ik niet,’ stamelde Nina. ‘Heel lang geleden in ieder geval. Ik wist toen nog niet eens dat ik zwanger was van jullie.’

Nina kreeg haar taco en ze bedankte de man vriendelijk, hoewel ze zich van binnen erg zenuwachtig voelde worden. Waarom begon de tweeling ineens over hun vader?

‘Dus hij wist niet eens dat je zwanger van hem was?’ vroeg Sanne.

‘Nee. Hij was geen…goede man, maar dat zag ik niet doordat ik zo verliefd was. Vaak was hij kwaad, en hij lette niet op mijn gevoelens. De nacht dat hij jullie verwekte, was eigenlijk ook tegen mijn zin.’

Die laatste woorden sprak Nina heel zacht uit – ze waren nog te pijnlijk.

‘Hee, het is allemaal zo lang geleden. Waarom praten we niet over iets anders?’ lachte Nina overdreven. Ze wilde hier echt niet over praten. Scott was afgesloten. Klaar.

‘Maar hoe is jullie relatie afgelopen dan?’ vroeg Kevin door.

‘Ik kon hem nooit meer bereiken. Ik heb nooit meer wat van hem gehoord. Zomaar.’ zuchtte Nina. ‘Dat was het einde van onze relatie.’

‘Wat een lul.’ zei Kevin luid. ‘Zoiets doe je toch niet.’

‘Mam, hoe heette hij?’ vroeg Sanne zacht. Ze wist dat dit moeilijk was voor haar moeder.

‘Scott Stolk.’ zei Nina tussen twee happen door.

‘Zeg, ik weet niet waar deze interesse in hem ineens vandaan komt…’ begon Nina een beetje geïrriteerd. ‘Maar het is niet bepaald mijn favoriete onderwerp om tijdens een avondje uit te bespreken.’

‘Nee, dat snappen we.’ zei Sanne, en ze gaf haar broer onder tafel een duw.

‘Ja, okee.’ zei Kevin toen.

Na het eten gingen ze nog even een paar winkeltjes binnen.

‘Oooh, die oorbellen!’ gilde Sanne dolenthousiast.

‘O jaaa, die zijn echt het einde!’ gilde Kevin overdreven en hij rolde met zijn ogen.

‘Hou je kop, jij!’ grijnsde Sanne en ze stompte hem tegen zijn arm.

‘Vind je die mooi?’ klonk het achter haar. Sanne draaide zich om.

‘Deze, ja.’ zei ze stralend en ze liet haar moeder een setje roze oorbellen zien.

‘Dan krijg je die van mij.’

‘O mam, bedankt!’

‘Wow, Command and Conquer 3! Ik wist niet dat die al uit was!’ riep Kevin vol enthousiasme door de zaak.

Nina draaide zich glimlachend naar hem om.

‘Wil jij die dan hebben?’

‘Ja! Cool man, bedankt!’

Weer thuis rende Kevin meteen naar de computer om het spel te installeren.

‘Maak het niet te laat, hè? Morgen gewoon weer school.’ zei Nina, maar haar zoon was heel ergens anders met zijn gedachten.

Toen haalde ze haar schouders op en ging zelf naar bed.

Patrick had eerder die dag al zijn moed bijeen geraapt en het meisje gebeld.

‘Met Harriët?’ klonk het.

Snel legde Patrick uit wie hij was, en hoe ze elkaar kenden.

‘O, jij! Wat leuk dat je belt!’ riep ze, en ze klonk echt blij.

Nu was het avond en ze hadden afgesproken dat ze even een filmpje zou komen kijken.

‘Hey!’ riep Patrick toen hij de deur open deed.

‘Patrick!’ lachte Harriët stralend.

‘Kom binnen.’ zei Patrick. Hij nam haar jas aan en hing hem weg.

Ze gingen de kamer binnen en bleven even wat ongemakkelijk staan.

‘Ga zitten.’ gebaarde hij.

Op de bank bleven ze elkaar even aanstaren.

‘Leuk dat je er bent.’ zei Patrick toen spontaan.

En toen kwam er een gesprek op gang, met alles wat ze al eerder hadden willen bespreken maar niet konden.

In het bubbelbad bij Roy was de muziek te hard geweest.

Vaag hoorde Patrick dat Harriët vertelde over haar baan als bedrijfsleidster.

Maar God, wat had die meid een mooie ogen. En mooie lippen – wat zou hij die graag zoenen! En wat was ze lief…

‘Patrick?’ klonk het ineens. Patrick schrok op uit zijn gedroom.

‘Uh, ik maak even koffie.’

Snel stond hij op.

Snel begon hij de pads in de senseo te doen en de kopjes klaar te zetten. Hij maakte meer lawaai dan nodig was, en dat kwam vooral omdat hij een beetje zenuwachtig was.

‘Een voetballer. Sexy, hoor.’ klonk het ineens vanaf de bank.

Patrick keek haar vanuit zijn ooghoeken aan. Maakte ze nou een grapje, of flirtte ze met hem?

‘Tuurlijk. Voetballers zijn hot.’ grijnsde hij toen.

De koffie was klaar en hij zette de kopjes op de salontafel neer.

‘Lekker, dankje.’

Patrick voelde dat ze elke beweging volgde met haar blik.

‘Hè hè.’ zei hij en hij plofte weer naast haar neer.

‘Filmpje kijken?’

‘Ja, best!’

Patrick stond op om naar de kast met dvd’s te lopen, maar hij hoorde achter zich dat Harriët ook op stond.

En toen ging alles heel snel – ineens was ze heel dichtbij…

En lag haar mond op die van hem!

Patrick sloeg zijn armen om haar heen en genoot van haar aanraking. Zo stonden ze wel minutenlang met elkaar te zoenen.

‘Geloof jij in liefde op het eerste gezicht?’ vroeg Harriët dromerig.

‘Ja. Zeker weten.’

‘Ik ook.’

‘Of het lot? Dat twee mensen voorbestemd zijn om samen te zijn?’ ging Harriët door.

Patrick knikte.

‘Sinds ik je zag kan ik aan niets anders meer denken. Wij horen bij elkaar.’

‘Blijf bij me, vannacht.’ fluisterde Patrick zacht in haar oor.

Ze keek hem aan en haar ogen flitsten.

‘Mag ik ook langer bij je blijven? Bijvoorbeeld… voor altijd?’

Een moment lang keken ze elkaar stil aan.

‘Natuurlijk!’

‘Het is misschien wat snel allemaal… Maar ik wil niets liever. Ik wil dat je bij me blijft, Harriët.’ zei Patrick.

‘Ik ben zo terug.’ knipoogde Harriët en ze verdween in de badkamer.

Toen ze er weer uit kwam, draaide ze verleidelijk in het rond.

‘En, wat vind je ervan?’

‘Wat ik…ervan vind?’ stamelde Patrick en zijn mond viel open van verbazing.

Daar stond zijn Harriët…mooier dan hij ooit had durven dromen!

‘Je bent schitterend…’

Hij wierp zich op haar en al gauw lagen ze zoenend op de bank.

Al snel had hun zoenpartij zich voortgezet op de grond.

Nog nahijgend van hun wilde avontuur keken ze elkaar aan, Patrick boven Harriët hangend.

‘Je bent zo mooi, weet je dat?’

Harriët glimlachte als antwoord.

Dromerig keek ze naar hem op.

‘Let’s go to the bedroom.’ fluisterde ze ondeugend.

Patrick nam haar wild in zijn armen en droeg haar naar de slaapkamer, waar hij haar op bed gooide en de kleding zowat van haar lijf scheurde.

Het zou nog een lange nacht worden…