Web viewWe weten nog zo weinig van Nederlands-Indië, en wat we wisten, ... naar Japan,...

2
De Java Post houdt u op de hoogte Misschien is het u opgevallen: ik heb het deze zomer wat rustiger aan gedaan. Voorheen bereidde ik de vakantieperiode meestal voor door van te voren enkele artikelen in de publiceerstand te zetten. Vanaf mijn vakantie- adres hoefde ik dan alleen maar op een knop te drukken. Dit keer heb ik daarvan afgezien. Het scheelde nogal wat stress. De zomer had toch nog een vervelend einde. Bij terugkeer kwam ik erachter dat twee belangrijke websites op zwart waren gegaan. Sluiting van de bibliotheek van het KIT/Tropenmuseum leidde tot beëindiging van de websites m.b.t. Indisch erfgoed en de kaartencolectie. Rampzalig en onbegrijpelijk. Afijn, u heeft erover kunnen lezen in mijn artikel ‘Een zwarte augustus’ . We kunnen weer opnieuw beginnen… Voor de Java Post is dit een aderlating, omdat ik bij mijn onderzoek veel gebruik maakte van deze sites. Ze brachten informatie die me hielpen om bij bestaande onderwerpen ‘dichter’ op de geschiedenis te zitten, en inspireerden vaak tot het uitdiepen van nieuwe onderwerpen. Ze hielpen me ook lezers van de Java Post te helpen. Een simpel voorbeeld: Ik krijg regelmatig vragen over straatnamen in Nederlands-Indië. Wist – dankzij de kaarten van het KIT - voorheen bijna alles te vinden. Nu niet meer. Moet het doen met enkele papieren kaarten van de grote steden op Java. Frustrerend. Het positieve nieuws komt uit Den Haag. De regering heeft gemeend een regeling te moeten treffen voor de weduwen van door Nederlandse militairen omgebrachte Indonesiërs. Een goeie zaak, lijkt me, maar wel érg laat. De emoties geven nog nauwelijks ruimte voor een neutrale beoordeling van alle gebeurtenissen. Het lijkt er op alsof het niet willen openen van de archieven door de overheid contra-productief heeft gewerkt. Iets wat 60 jaar lang Politionele Actie heette, wordt nu ‘opeens’ een Koloniale Oorlog. En dat slechts door te herontdekken wat al jaren lang bekend was. Absurd. De Java Post heeft vooral als doel de feiten te doorgronden. We weten nog zo weinig van Nederlands-Indië, en wat we wisten, zijn we al weer bijna vergeten. Er valt daarom nog veel, heel veel te publiceren. De afgelopen maand kwamen onder meer aan bod: - een verslag van een verwerkingsreis naar Japan, geschreven door Henk Anthonijsz; - het Koningin Emma Monument in Soerabaja; - de boeken van Van Hien , door Ad Rek; - het Goebeng-transport , door Jan Somers, - en artikelen van onze nieuwe redacteur, Jacques Lisser, over zijn bevrijding in het kamp te Bandoeng, over de merdeka , en over een bijzondere beroepsgroep in het vooroorlogse Indië.

Transcript of Web viewWe weten nog zo weinig van Nederlands-Indië, en wat we wisten, ... naar Japan,...

Page 1: Web viewWe weten nog zo weinig van Nederlands-Indië, en wat we wisten, ... naar Japan, geschreven door Henk Anthonijsz; - het . Koningin Emma Monument. in Soerabaja;

De Java Post houdt u op de hoogteMisschien is het u opgevallen: ik heb het deze zomer wat rustiger aan gedaan. Voorheen bereidde ik de vakantieperiode meestal voor door van te voren enkele artikelen in de publiceerstand te zetten. Vanaf mijn vakantie-adres hoefde ik dan alleen maar op een knop te drukken. Dit keer heb ik daarvan afgezien. Het scheelde nogal wat stress.

De zomer had toch nog een vervelend einde. Bij terugkeer kwam ik erachter dat twee belangrijke websites op zwart waren gegaan. Sluiting van de bibliotheek van het KIT/Tropenmuseum leidde tot beëindiging van de websites m.b.t. Indisch erfgoed en de kaartencolectie. Rampzalig en onbegrijpelijk. Afijn, u heeft erover kunnen lezen in mijn artikel ‘Een zwarte augustus’. We kunnen weer opnieuw beginnen…

Voor de Java Post is dit een aderlating, omdat ik bij mijn onderzoek veel gebruik maakte van deze sites. Ze brachten informatie die me hielpen om bij bestaande onderwerpen ‘dichter’ op de geschiedenis te zitten, en inspireerden vaak tot het uitdiepen van nieuwe onderwerpen. Ze hielpen me ook lezers van de Java Post te helpen. Een simpel voorbeeld: Ik krijg regelmatig vragen over straatnamen in Nederlands-Indië. Wist – dankzij de kaarten van het KIT - voorheen bijna alles te vinden. Nu niet meer. Moet het doen met enkele papieren kaarten van de grote steden op Java. Frustrerend.

Het positieve nieuws komt uit Den Haag. De regering heeft gemeend een regeling te moeten treffen voor de weduwen van door Nederlandse militairen omgebrachte Indonesiërs. Een goeie zaak, lijkt me, maar wel érg laat. De emoties geven nog nauwelijks ruimte voor een neutrale beoordeling van alle gebeurtenissen. Het lijkt er op alsof het niet willen openen van de archieven door de overheid contra-productief heeft gewerkt. Iets wat 60 jaar lang Politionele Actie heette, wordt nu ‘opeens’ een Koloniale Oorlog. En dat slechts door te herontdekken wat al jaren lang bekend was. Absurd.

De Java Post heeft vooral als doel de feiten te doorgronden. We weten nog zo weinig van Nederlands-Indië, en wat we wisten, zijn we al weer bijna vergeten. Er valt daarom nog veel, heel veel te publiceren. De afgelopen maand kwamen onder meer aan bod: - een verslag van een verwerkingsreis naar Japan, geschreven door Henk Anthonijsz; - het Koningin Emma Monument in Soerabaja; - de boeken van Van Hien, door Ad Rek;- het Goebeng-transport, door Jan Somers, - en artikelen van onze nieuwe redacteur, Jacques Lisser, over zijn bevrijding in het kamp te Bandoeng, over de merdeka, en over een bijzondere beroepsgroep in het vooroorlogse Indië.  

Met enige trots wijs ik er op dat de Java Post wellicht het enige online magazine is, dat zó veel bijdragen publiceert van 80-plussers. Henk Anthonijsz is van 1926, Jan Somers van 1930, en Jacques Lisser van 1925! Verder, in een adem door, noem ik hier de andere 80-jarige scribenten: Leonie van Daalen-Roëll (1930), Peter Schumacher en Gerard Samsom (beiden van 1933) en Piet Scheele (1927). Geweldig dat zij hun herinneringen nog willen delen met een groot publiek! Dank, héél veel dank!

Zoals altijd, veel leesplezier! wenst u een piepjonge eindredacteur,

Bert Immerzeel (1954)