VERSLAAFD AANEEN LOVERBOY

Sara, een mollig meisje van 19 1aar, zit in

haar zwarïe, satijnen ochtendjas in de woon-

kamer op de bank. Te staart naar de rook die

uit haar mond komt en frummelt aan haar

ingevlochten, blonde haar. Plotseling zegl ze:

"Soms verlang ik zo naar pijn. Als je elke dag

wordt geslagen en ineens houdt dat op, dan

mis je die pijn."

Sara zit nu drie weken in opvanghuis Asja,

nadat ze op een onbewaakt moment was weg-

gelopen uit het huis waar haar loverboy haar

vasthield. Aanvankelijk kwam ze bij het Leger

des Heils terecht. Daar werd zij doorverwezen

naar Asja in Leeuwarden, waar ze meteen de

volgende dag vanuit Den Haag per trein naar-

toe reisde. Vanaf het station werd ze naar het

opvangtehuis gebracht. Zoals gebruikelijk

werd daar haar tas gecontroleerd op drugs en

wapens. Haar mobieltje moest ze inleveren.

De eerste week mocht ze alleen onder bege-

leiding naar buiten. Haar verblijfplaats moet

Sara geheim houden. Voor iedereen.

Sara was 15 en zat nog op school toen ze

Remco ontmoette. De één jaar oudere Remco

gaf haar het gevoel da| ze bijzonder was.

Sara: "Hij was een mooie jongen; met groene

ogen en een prachtig lichaam. Hij was erg lief

voor me. Hij kocht jurkjes voor me die aan

de voorkant alleen met een veter bij elkaar

werden gehouden. Kort, met tijgerprint en

glitters. Als ik die jurkjes voor hem aantrok,

zei hij dat ik er mooi uitzag. Zoiets had nog

nooit iemand tegen mij gezegd, ik dacht altijd

dat ik lelijk was. Die aandacht en die compli-

mentjes mis ik nog steeds."

Remco gaf haar de aandacht die ze thuis -met

een moeder die veelvuldig werd opgenomen

in psychiatrische ziekenhuizen en een vader

die een eigen zaak had en daardoor nooit

thuis was- tekort kwam. "lk dacht dat het mijn

schuld was dat mijn moeder gek was gewor-

den," zegt Sara. "Mijn ouders gaven mrj altrld

het gevoel dat ik niks waard was. Daarom

ging ik naa( buiten. Rondhangen op het

schoolplein bij ons in de buurt. Daar zag ikRemco voor het eerst."

Sara raakte in de ban Remco. Maar Remco

bleek een loverboy. Als blanke Nederlander is

ALS ER'S NACHTSEEN AUTO LANGS.R|JDï Ztr SARARECHTOP IN BED..MIJN POOIER KOMTME HALEN, DENK IKDAN. EN WEET JE WATHET ACHTERLIJKE IS?ALS HIJ ECHT VOORMIJN NEUS STAAÏ GAIKZO MET HEM MEE'

Remco een uitzondering. Meestal zijn lover-

boys van Marokkaanse, Turkse of Antilliaanse

afkomst. Met dure cadeaus, veel aandacht en

snelle auto's maken ze indruk op meisjes. En

ze hebben snel door welke daar gevoelis voor

zijn. De meisjes worden verliefd en worden

vervolgens door hun plots niet-meer-zo-lieve

vriend gedwongen de prostitutie in te gaan.

Opvanghuis Asja behoort tot de stichting Blijf

van m'n Lijf. Deze bekende opvanghuizen voor

mishandelde vrouwen en hun kinderen hebben

-net als Asja- een geheim adres. Asja biedt

sinds 1998 meisjes tussen de 16 en 23 jaar

die gedwongen in de prostitutie hebben geze-

ten, tijdelijk een veilig onderkomen. De mees-

te slachtoffers van loverboys zijn autochtone

Nederlandse meisjes. In totaal kunnen er

negen meisjes terecht, die er gemiddeld zes

maanden blijven. Het tehuis voorziet in een

grote behoefte. Harde cijfers over jeugdprosti-

tutie zijn er niet, maar jaarlijks komen in

Nederland 1000 tot 1500 minderjarige prosti-

tuees in contact met de instanties. Daarnaast

is er volgens schattingen een groot aantal net

meerderjarige vrouwen dat seksueel wordtgeëxploiteerd. Voor deze groep is Asja momen-

teel het enige opvanghuis. In Den Haag en

Amsterdam wordt onderzocht of zij ook zo'n

opvang zullen openen.

De bewoonsters van Asja kunnen maar moei-

lijk afscheid nemen van hun vriend annex

loverboy - zo merken de groepsleidsters, die

24 uur per dag aanwezig zijn. Asja heeft achtgroepsleidsters in dienst. Eva (40) is een van

hen. Met haar korte, griize haar en zachte

stem maakt zii een rustige indruk. Zii

probeert, net als de andere leidsters, niet te

oordelen over het verliefde gedrag van de

loverboy-slachtoffers. "De meiden zijn echtgehersenspoeld," zegt Eva. "De eerste perio-

de hier, is het moeilijkst. Ze missen hun lover-

boy, houden ondanks alles van hem. Het is

ook niet gemakkelijk om toe te geven dat die-

gene die jou eerst op een voetstuk heeftgeplaatst je vervolgens heeft belazerd.

Eenderde van de meiden verlaat Asja vroegtij-

dig. Veel van hen gaan vermoedelijk terug

naar hun loverboy."

Het is twaalf uur. De middag begint. Sara

heeft zich aangekleed. Ze wijst op haar strak-

ke, roze broek. "lk heb 'm speciaal voor

Remco gekocht. Om mooi te zijn voor hem.

Bijna elke ochtend sta ik op met een spook

naast mijn bed: Remco. Op zulke dagen mis

ik hem ontzettend en denk ik de hele dag aan

hem. Wat doet hij nu? Zal hij me zoeken?

Probeert hij me te bellen? lk ben niet verliefd

op Remco; ik ben verslaafd aan hem."

Dan zegt ze fluisterend: "Afgelopen zaterdag

heb ik hem gebeld, ik wilde zijn stem horen. lk

kreeg zijn voicemail. Dat is maar goed ook,

want hij had me vast overgehaald om weer

naar hem toe te komen. En dan zou ik diezelf-

de avond nog moeten tippelen in Den Haag."

Nancy, 20 jaar, tenger, kort bÍond haar, seri-

euze blik in de ogen, komt met grote stappen

van het toilet de woonkamer ingewandeld.

"Wr.; hebben onze eigen WC," zegt ze. "De

leiding heeft een andere. Wr1 zrln namelijk

wandelende SOA-machines." ledereen lacht,

behalve Sara. Na een tijdje vraagt ze aan

groepsleidster Eva: "Word je van syfilisonvruchtbaar? Yrildag krijg ik de uitslag van

mijn bloedtest en van mijn aidstest."Eva weet het niet, zegl ze. "lk zal het voor je

opzoeken. "

Veel meisjes in Asja hebben geslachtsziek-

ten; chlamydia, syfilis, genitale wratten en

een enkele keer aids. Wanneer ze eenmaal zo

Nieuwe Revu 11 / 50

ve( ziJn dat ze naar de klanten gaan, hebben

de Nederlandse meisjes meestal veilige

seks, maar vaak gaat het voor die tijd al fout,

bij de eerste keren gedwongen seks.

Sara vertelt hoe het verkeerd ging met haar

en Remco."Hij stopte me drugs toe. Pillen, coke... 'Kijk

eens, ik heb wat lekkers voor je,'zei hij. Alsje onder de coke zit, maakt het je niet meer

uit wat er met je gebeurt. Hij nam me mee

naar het huis van vrienden. Daar moest ikmet één of twee van hen naar bed. Remco

kreeg daar geld voor. In het begin zei ik nee.

maar hij sloeg en schopte me. Vervolgens

gebeurde het toch: met geweld en zonder

condoom. Remco stond er altijd bij te kijken.

"Toch weet ik dat hij ook gevoelens voor mij

heeft. Een keer sloeg een jongen me ver-

schrikkelijk hard terwijl hij seks met me had.

Toen zei Remco: 'Doe een beetje rustig aan.'

Als hrj niet om me gaf, zou hij dat toch niet

zeggen?"

Door Remco heeft Sara het contact met haar

familie verbroken, vertelt ze. "'lk moet geld

hebben!' schreeuwde hij, terwijl hij een mes

op mrln keel zette. lk pakte het geld uit de

portemonnee van mijn vader. Maar dat was

nog niet genoeg. Hij dreigde dat hij mijn

broertjes iets aan zou doen. lk pakte de

trouwringen van mijn ouders, zodat hij die kon

verpatsen. Maar mijn ouders kwamen erach-

ler. Ze zeiden: óf we kri.lgen de ringen terug,

óf je vertrekt. Maar ja, die ringen waren

natuurlijk allang verpatst. Toen hebben ze me

uit huis gezeï."

Sara, inmiddels 17, belandde bij een vriendin

van Remco rn huis, 'n meisje dat in Rotterdam

tippelde. Sara hoefde niet direct de straat op;

ze 'mocht' wachten tot ze 18 was. Dat had

louter een praktische reden: sinds de prosti-

tutie in oktober 2000 legaal is geworden,

wordt er streng op leeftijd gecontroleerd.

Minderjarige meisjes die tot prostitutie wor-

den gedwongen, worden tot ze meerderyarig

zijn in achterafkamertjes of, zoals bij Sara, in

het huis van vrienden aan het werk gezet.

Voor hulpverleners en de politie is het erg

moeilijk om die meisjes te bereiken.

,WIJ HEBBEN ONZEEIGEN WC,',Z,EGTNANCY. 'DE LEIDINGHEEFT EEN ANDERE.WIJ ZIJN NAMELIJKWANDELENDE SOA-MACHINES'

Een week na haar 1-8de verjaardag neemt de

vriendin van Remco Sara mee naar de tippel-

zone. Daar gaat ze voor 25 euro mee met

klanten. Meer dan de helft van wat Sara per

nacht verdient -tussen de 100 en 400 euro-

gaat naar Remco. Van de rest koopt Sara

drugs. "Om dit werk te kunnen doen heb je

coke nodig, anders gaat het niet," zegt ze.

De mishandelingen gingen door. "Hij sloeg

me omdat ik niet genoeg geld binnenbracht,

of gewoon omdat mijn hoofd hem op dat

moment niet aanstond."

Toen loverboy Remco een paar dagen naar het

buitenland was, liep Sara weg. Via het Leger

des Heils, met de trein naar Leeuwarden, naar

Asja. Toch blijft ze bang dat Remco haar vindt.

Als er 's avonds een auto langsrijdt, zit Sara

rechtop in haar bed. "Hij komt me halen, denk

ik dan. En weet je wat nou zo achterlijk is? Als

hij eens echt voor mijn neus staat, ga ik zo

met hem mee."

Vlak voor het avondeten gaat de bel - volgens

een speciale code. zodaï de meisjes direct

weten dat het een van de andere bewoon-

sters is. lnge (19), een bleek meisje met korthaar en een wenkbrauwpiercing, komt terug

van haar vrijwilligerswerk in een buurthuis. Ze

ploft neer, steekt een sigaret op en negeert

het gesprek tussen Sara en Nancy.

Nieuwe Revu 11 ' 5I

Nancy: "Als je een jonge gozet in een BMW ofeen Mercedes ziet, dan moet je meteen weg-

wezen, want dan is het een pooier." Sara:

"Remco had zelfs een dvd-speler in z'n

Mercedes. Allemaal verdiend met de vrouw-

tjes." Nancy: "Weet je wanneer mijn pooier

vet aan mij heeft verdiend? lk ging een heel

weekend met een rijke gozer op stap. Uit

eten, mee naar ziln hotel... Heeft mijn pooier

15OO euro voor gekregen."

Even later schuift Inge aan bU het avondeten.

Een van de meisjes heeft macaroni klaarge-

maakt. De hele maaltijd is lnge stil. Na het

eten zegt ze: "Weet je waar ik de hele tijd aan

moet denken? Vandaag zei een collega in het

buurthuis tegen me: 'Jij hebt vast in de pros-

titutie gezeten. Je hebt zo'n hekel aan man-

nen.' lk werd helemaal rood, maar ze zei dat

ik me niet hoefde te schamen."

Inge had haar verleden liever geheim gehou-

den. "ledereen vindt hoeren vies," geeft ze

als reden. "Je hebt zoveel mannen over je

heen gehad. Mensen denken dat hoeren het

lekker vinden om met iedereen naar bed tegaan, of dat we snel veel geld willen verdie-

nen. Dat we gedwongen worden, komt bij nie-

mand op."

Ze praaï niet graag over wat er is gebeurd.

Liever kijkt ze naar de toekomst. "lk wil over

tien jaar mijn ouders kunnen opbellen en zeg-

gen: 'Kijk, ik heb alles wat mtjn hartje

begeert.' Wat dat is? Een normaal leven, met

mijn eigen huisje, geen geldproblemen en

leuk werk als doktersassistente."

Inge gebruikte veel drugs. Op hardcore-fees-

ten slikte ze pillen of gebruikte ze GHB. Thuis

maakten Inge's ouders de hele dag ruzie.

Inge zelf kwam regelmatig stoned thuis en

was agressief. Op haar 18de werd ze door

haar ouders de deur uit gezet. Ze ging bij een

vriendin in een flat wonen. In hetzelfde huis

woonden twee Marokkaanse jongens.

lnge: "Zi1 zeiden dat ze me wilden helpen,

maar dat ik dan wel mee moest betalen aan

de huur. 'Waarom ga je niet achter de ramen

staan?' vroegen ze. 'Kun je lekker verdienen.

Sparen voor een eigen huisje. Gaan we daar-

na samen leuke dingen doen.' Ze brachten

me met de auto naar de wallen in

Amsterdam. lk ging achter het raam staan en

werd de hele dag van een afstandje in de

gaten gehouden. Na de eerste dag wilde ik al

niet meer, ik voelde me zo smerig. lk kreeg

een pistool tegen mijn hoofd gedrukt. 'Als je

niet gaat, dan pakken we je,' zeiden ze."

Twee weken duurde het voordat Inge's

ouders hoorden wat er was voorgevallen. Ze

belden haar en vroegen haar weer naar huis

te komen. Inge pakte wat kleren en ging

terug. Inge: "lk heb niet lang in de prostitutie

gezeten, maar ik heb wel het gevoel dat in die

tr.yd mrln eigenwaarde van me is afgenomen.

lk wachtte altrjd heel lang voordat ik met een

jongen naar bed ging. Maar in die twee weken

heb ik Jan en alleman over me heen gehad.

Zelfs kerels van boven de 40."Maar eenmaal bij haar ouders thuis, durfde

ze de deur niet meer uit; bang dat haar pooi-

ers op de hoek van de straat stonden. Haar

ouders stapten met haar naar de politie, die

haar vervolgens doorverwezen naar opvang-

huis Asja. "Hier, in deze stad, voel ik me vei-

lig. lk hoef niet constant achterom te kijken

om te zien of mijn pooiers me achtervolgen.

Hier wil ik mijn leven op poten zetten."

In Asja worden de slachtoffers gestimuleerd

aangifte te doen. Maar bij loverboys is dwang

vaak moeilryk te bewijzen. Bovendien is de

angst voor geweld meestal zo groot dat de

meisjes van aangifte afzien.Inge: "Als ik aan-

gifte doe, maken mijn pooiers me het leven

pas echt zuur. Als ze echt willen, kunnen ze

me toch wel vinden."

In Asja leren de meisjes weer een eigen

bestaan op te bouwen, volgens een vastpatroon. Elke ochtend om half tien staan ze

op en om elf uur 's avonds gaan ze weer naar

bed. Elke avond wordt er om half zes gege-

ten; de meisjes koken zelf. Doordeweeks

mogen de meisjes niet naar buiten.

Tijdens de zes maanden die de meisjes er

gemiddeld verblijven, worden ze geacht naar

school te gaan of vrijwilligerswerk te doen.

Zodoende bouwen ze een vriendenkring op en

komen ze weer in een normaal dag- en nacht-

ritme. Na zes maanden krijgen ze een eigen

woning of ze gaan terug naar hun ouders. De

meisjes worden nog gedurende drie maanden

ondersteund door de groepsleidsters van

Asja en halen zo vaak alsnog! hun middelbare-

INGE: .MENSEN

DENKEN DAT HOEREN'T LEKKER VINDEN OMMET IEDEREEN NAARBED TE GAAN, OF DATWE SNEL VEEL GELDWILLEN VERDIENEN.DAT HET ONDERDWANG GEBEURÏKOMT BIJ NIEMAND OP'

schooldiploma of starten

opleiding.

met een nieuwe

Maar een nieuw leven opbouwen klinkt mak-

kelijker dan het is. De meisjes hebben vrijwel

allemaal schulden. Ze zijn onverzekerd of

moeten nog gepeperde rekeningen van tele-

foonaanbieders betalen. Ze zijn te jong om in

aanmerking te komen voor schuldsanering en

dus moeten de bedragen met hun uitkering

worden afbetaald.

Nancy pakt de post van de deurmat. Ze bla-

dert de stapel snel door. Er zit weer geen brief

van haar ouders tussen. "Die maken zich echt

niet druk om mij, hoor," zegl ze. "Of ik nou

ergens met een spuit in mijn arm liS, of dat ikhier ben: het kan ze echt niets schelen."

Nieuwe Revu 11 / 52

Dan: "Shit! Een brief van de bank." Ze scheurt de envelop open, haar

ogen schieten over de regels. "Gore klootzakken!" Nancy mag van de

bank geen nieuwe rekening meer openen. Naar eigen zeggen omdat

haar pooier en een vriend eerder fraude hadden gepleegd met haar

bankrekening. Zii hackten computersystemen en schreven bedragen

over naar Nancy's rekening. Daarna pakten ze haar pasje af en namen

al het geld -duizenden euro's- op. Nancy: "En dat deden ze echt niet

alleen om op dat moment geld te hebben. Ze weten ook wel dat ik ner-

gens meer bij een bank terecht kan voor een nieuwe rekening, door

hOn fraude! Maar hoe kan ik werken als ik niet eens een rekening heb

om mijn geld op te laten storten? Ze hopen dat ik nergens aan de bak

kom en weer als hoer aan het werk ga. Zo houdt mijn pooier me op

alle mogelijke manieren in zijn macht."

Ook het verhaal van Nancy hangt van -eenzelfde soort- ellende aan

elkaar. In haar geval: een broer die haar misbruikte en een moeder die

haar niet beschermde. Nancy: "Mijn broer sloeg me en dwong me

seks met hem te hebben. Na de eerste keer-toen was ik II jaar-ver-

telde ik het aan mijn moeder. Zij zei: 'Waarom zou je broer het met jou

doen? Wat moet hij met zo'n lelijk kind?' Mijn broer en ik maakten

altijd ruzie, met veel geschreeuw. Op een gegeven moment konden

mijn ouders daar niet meertegen en toen gooiden ze mij eruit."Nancy trok bij David in. Een Surinaamse jongen die ze via via kende.

David had al snel in de gaten dat hij een gemakkelijke prooi in handen

had. Nancy: "Hij wist dat ik nergens anders heen kon. Pooiers pikken

altijd de meisjes eruit die kwetsbaar zijn." Nancy werkte in een winkel,

maar nadat David het Serucht had verspreid dat zij spullen uit de win-

kel stal, werd ze ontslagen. Daarop vroeg David geld voor de huur.

"Dat had ik natuurlijk niet," zegt Nancy. "Hij zei: 'Je hebt toch seks

met one night stands? Waarom vraagje daar geen geld voor? lk help

je wel.' lk had geen vrienden waar ik naartoe kon en op straat zwer-

ven wilde ik ook niet. lk had geen keuze."

David zette een oproepje op een chat-site op internet, voorzien van

een foto van Nancy. Voor 100 euro konden mannen bij haar thuis met

haar naar bed. Nancy: "De eerste jongen herinner ik me nog goed. Hij

was jong en best knap. lk had hem zo uit de kroeg mee kunnen

nemen. lk liet hem zijn gang gaan. Achteraf zei hij dat hij het leuk

vond. Maar ik vond het smerig en wilde dit nooit meer doen. 'Als jegeld wilt verdienen, moet je zelf maar op je rug gaan,' zei ik tegen

David." Maar daar dacht David anders over. Nancy: "Hij sloeg me inelkaar en sloot me op in het huis. lk moest nu zelf contacten leggen

met klanten via internet. En als ik er niet genoeg regelde, dan sloeg

hij me. Het geld hield hij zelf."

ln de buurt waar ze woonde, werd al snel bekend dat Nancy prosti-

tuee was. Een groep jongens riep haar na: 'Vieze hoer!'Op een avond

sleurden ze haar mee, een auto in, en brachten haar naar een huis.

Nancy: "Ze waren met z'n tienen en ze verkrachtten me om de beurt.

Zonder condoom. Voor hen was ik een hoer, en dus niks waard. lk had

toch al met zoveel mannen geneukt, dus wat maakten die tien nog uit?

Alsof ik geen gevoelens heb."

VERSLAAFD AANEEN LOVERBOY

Dit was het signaal voor Nancy om te vluchten. Toen David een keer

niet thuis was, pakte ze haar kleren én haar fotoboeken, met alle

foto's van vroeger, toen alles nog goed was, en vertrok. Ze zwierf twee

weken over straat en sliep op het station. Via het Leger des Heils

kwam ze in Leeuwarden terecht. "lk probeer nu een nieuw leven te lei-

den," zegt Nancy. "Echte vrienden heb ik niet en van mijn ouders hoef

ik ook niks te verwachten. lk moet het helemaal alleen doen. Maar

steeds als ik denk dat ik het ga redden, word ik weer de grond inge-

trapt. Dat zie je maar weer aan die verdomde bankrekening!"

Vrijdagmiddag, Sara komt thuis van de dokter. "lk heb helemaal

niets," zeglze,juichend bijna. "Geen HIV! Geen syfilis! Ha, ik hoop dat

Remco het allemaal wél heeft. O, ik zou hem nu zo graag willen bel-

len." "Dat mag alleen als je tegen hem zegt dat je wél aids hebt," zegt

Nancy. Want zo zijn de regels. "Nee, niet doen," zeg,l Inge. "Als je dat

doet, vind ik je echt zwak." Even later glipt Sara de gang in. Ze kijkt

om zich heen en pakt de telefoon. "Hee, Remco. Met Sara. lk bel je

om te zeggen dat... nou ja, ik wil gewoon even je stem horen." o

OE NAMEN VAN ALLE BETROKKENEN ZIJN OM REDENEN VAN PRIVACY GEFINGEERD.