Verschenen boeken
1
Critical Care nr. 05/2010 pagina 20 ESBL. Dragerschap hoeft niet behandeld te worden, en de patiënt heeft hier over het algemeen ook geen last van. Op de ic echter, liggen patiënten die een verminderde weerstand hebben en vaak ook antibiotica gebruiken. Dit maakt hen vatbaarder voor infecties en voor hen is een infectie met een ESBL-dragende bacterie lastig te behandelen, omdat de keu- ze van het antibioticum beperkt is. Reden dus om ESBL- positieve patiënten nauwkeurig af te schermen van de an- dere patiënten. Naleven van een correcte en stipte eilandver- pleging is vooral dan uiterst belangrijk. Voor gezonde mensen, zoals medewerkers, is een ESBL- bacterie niet gevaarlijk. Er is nog weinig bekend over de duur van dragerschap. Ervaring wijst uit dat patiënten de ESBL-dragende bacterie binnen de ziekenhuismuren maar moeilijk kwijt raken. Ook buiten het ziekenhuis duurt het vaak vrij lang (weken tot maanden) voor de bacterie niet meer gedetecteerd kan worden. Zolang bij de patiënt risi- cofactoren aanwezig zijn (diepe lijnen, beademing, won- den) en zolang als de patiënt antibiotica krijgt, zal de ESBL zich makkelijk kunnen handhaven. Het heeft dan geen zin om microbiologische kweken af te nemen om te beoorde- len of het ESBL-dragerschap al tot het verleden behoort. Goed bezig? Alles overziend, is werken volgens het eilandprincipe een uitvoerbare en effectieve methode om vrijwel alle besmet- Verschenen boeken Leidraad kleine spoedeisende aandoeningen Patiënten met laagcomplexe aandoeningen die zich melden op de afdeling SEH van een ziekenhuis of bij een huisartsenpraktijk, worden steeds vaker geholpen door verpleegkundig specialisten die deze patiëntengroep zelfstandig, zonder tussenkomst van een arts, kunnen diagnosticeren en behandelen. Dit boek is geschreven om deze behandelaars te ondersteunen in de praktijk, op de werkplek. SEH-artsen, nurse-practitioners en semi-artsen brengen in dit boek voor een heel scala aan laagcomplexe aandoeningen adviezen samen, waardoor een eenduidige handelwijze binnen een team wordt gestimuleerd. Het boek is ingedeeld in hoofd- stukken als dermatologie, gynaecologie, kno, oogheelkunde, wonden en fracturen, wat het makkelijk maakt het juiste advies snel op te zoeken. Brussé CA, Linden C van der (red.) Bohn Stafleu van Loghum – 1e druk – 269 pag. – ISBN 9789031380596 – € 33,50 tingroutes op een ic te doorbreken. Wanneer we de patiënt en zijn omgeving als een fictieve kamer beschouwen, zijn we goed bezig. Noodzakelijk is echter wel dat iedereen die zich met de zorg voor deze patiënten bezighoudt, zich ook daadwerkelijk aan de afspraken houdt. Doet men dit niet, dan is het risico van het ontstaan van kruisbesmetingen en infecties groot. Overigens is dat niets nieuws: het niet vol- gen van de voorzorgsmaatregelen levert zowel bij werkei- landverpleging als bij de klassieke vorm van verplegen risico’s op voor de patiënten die aan onze zorgen zijn toe- vertrouwd. Semmelweis wist het al: een effectieve infectiepreventie is eigenlijk een kwestie van gezond verstand. < Literatuur > Werkgroep Infectiepreventie, WIP-richtlijn 39, Infectiepreventie op de intensive care-afdeling. Leiden, juli 1999. > THIP-DOC: vraag en antwoord. Desinfecteren en/of reinigen. THIP-DOC 2001;4:VII-VIII. > THIP-DOC: werkeiland op de intensive care, THIP-DOC 2002-3. > Girou E, et al. Misuse of gloves:the foundation for poor compliance with hand hygiene and potential for microbial transmission. J Hosp Infect 2004; 57:162-169. > Project Handhygiëne in Nederlandse ziekenhuizen. Drs. Vicky Erasmus. Project i.s.m. Erasmus MC, ZonMw en VHIG 2008.
Transcript of Verschenen boeken
Critical Care nr. 05/2010
pagina 20
ESBL. Dragerschap hoeft niet behandeld te worden, en de patiënt heeft hier over het algemeen ook geen last van. Op de ic echter, liggen patiënten die een verminderde weerstand hebben en vaak ook antibiotica gebruiken. Dit maakt hen vatbaarder voor infecties en voor hen is een infectie met een ESBL-dragende bacterie lastig te behandelen, omdat de keu-ze van het antibioticum beperkt is. Reden dus om ESBL-positieve patiënten nauwkeurig af te schermen van de an-dere patiënten. Naleven van een correcte en stipte eilandver-pleging is vooral dan uiterst belangrijk. Voor gezonde mensen, zoals medewerkers, is een ESBL-bacterie niet gevaarlijk. Er is nog weinig bekend over de duur van dragerschap. Ervaring wijst uit dat patiënten de ESBL-dragende bacterie binnen de ziekenhuismuren maar moeilijk kwijt raken. Ook buiten het ziekenhuis duurt het vaak vrij lang (weken tot maanden) voor de bacterie niet meer gedetecteerd kan worden. Zolang bij de patiënt risi-cofactoren aanwezig zijn (diepe lijnen, beademing, won-den) en zolang als de patiënt antibiotica krijgt, zal de ESBL zich makkelijk kunnen handhaven. Het heeft dan geen zin om microbiologische kweken af te nemen om te beoorde-len of het ESBL-dragerschap al tot het verleden behoort.
Goed bezig?Alles overziend, is werken volgens het eilandprincipe een uitvoerbare en effectieve methode om vrijwel alle besmet-
Verschenen boeken
Leidraad kleine spoedeisende aandoeningen
Patiënten met laagcomplexe aandoeningen die zich melden op de afdeling SEH van een ziekenhuis of bij een huisartsenpraktijk, worden steeds vaker geholpen door verpleegkundig specialisten die deze patiëntengroep zelfstandig, zonder tussenkomst van een arts, kunnen diagnosticeren en behandelen. Dit boek is geschreven om deze behandelaars te ondersteunen in de praktijk, op de werkplek.
SEH-artsen, nurse-practitioners en semi-artsen brengen in dit boek voor een heel scala aan laagcomplexe aandoeningen adviezen samen, waardoor een eenduidige handelwijze binnen een team wordt gestimuleerd. Het boek is ingedeeld in hoofd-stukken als dermatologie, gynaecologie, kno, oogheelkunde, wonden en fracturen, wat het makkelijk maakt het juiste advies snel op te zoeken.
Brussé CA, Linden C van der (red.)
Bohn Stafl eu van Loghum – 1e druk – 269 pag. – ISBN 9789031380596 – € 33,50
tingroutes op een ic te doorbreken. Wanneer we de patiënt en zijn omgeving als een fi ctieve kamer beschouwen, zijn we goed bezig. Noodzakelijk is echter wel dat iedereen die zich met de zorg voor deze patiënten bezighoudt, zich ook daadwerkelijk aan de afspraken houdt. Doet men dit niet, dan is het risico van het ontstaan van kruisbesmetingen en infecties groot. Overigens is dat niets nieuws: het niet vol-gen van de voorzorgsmaatregelen levert zowel bij werkei-landverpleging als bij de klassieke vorm van verplegen risico’s op voor de patiënten die aan onze zorgen zijn toe-vertrouwd. Semmelweis wist het al: een effectieve infectiepreventie is eigenlijk een kwestie van gezond verstand. <
L i t e r a t u u r
> Werkgroep Infectiepreventie, WIP-richtlijn 39, Infectiepreventie op de
intensive care-afdeling. Leiden, juli 1999.
> THIP-DOC: vraag en antwoord. Desinfecteren en/of reinigen.
THIP-DOC 2001;4:VII-VIII.
> THIP-DOC: werkeiland op de intensive care, THIP-DOC 2002-3.
> Girou E, et al. Misuse of gloves:the foundation for poor compliance with
hand hygiene and potential for microbial transmission. J Hosp Infect
2004; 57:162-169.
> Project Handhygiëne in Nederlandse ziekenhuizen. Drs. Vicky Erasmus.
Project i.s.m. Erasmus MC, ZonMw en VHIG 2008.
