Vallende sterren 3.3

22

Transcript of Vallende sterren 3.3

Page 1: Vallende sterren 3.3
Page 2: Vallende sterren 3.3

geheime gevoelens en een geslaagde

première

hoofdstuk 3

Page 3: Vallende sterren 3.3

Deel 3

Page 4: Vallende sterren 3.3

“Wat doe je?” Vraagt Nora, als ze ziet dat Thom op het zachte tapijt van de vloer is gaan liggen en gelukzalig zijn ogen sluit. Nora stapt uit bed en gaat naast hem op het tapijt zitten. “Ik stel mezelf voor dat ik in Londen ben.”

Page 5: Vallende sterren 3.3

Nora kijkt glimlachend op hem neer. Bijna helemaal naakt ligt Thom op de vloer. Alleen zijn kleurige boxer draagt hij nog; de rest van zijn kleren liggen her en der verspreidt door zijn kamer, evenals haar kleren. Nora is alleen nog maar gehuld in haar lingeriesetje.

Page 6: Vallende sterren 3.3

“Waar in Londen?” Verzucht Nora. Ze kan haar ogen niet van hem afhouden. Ze kijkt naar zijn gesloten oogleden, zijn strakke buik, zijn sterke handen… Hij is perfect. “Ergens achteraf, in een klein, wit huis met blauwgekleurde luiken.”

Page 7: Vallende sterren 3.3

“En wat doe je daar?” “Ik woon daar.” Antwoordt Thom, alsof het de normaalst zaak van de wereld is. “En op dit moment lig ik in de knusse achtertuin, op het gras.” “Alleen?” Thom opent zijn ogen. Hij kijkt haar indringend aan, waardoor Nora’s adem stokt.

Page 8: Vallende sterren 3.3

“Jij zit naast me. En we zijn alleen.” Thom gaat rechtop zitten. “Er is niemand anders, helemaal niemand.” Nora heeft het gevoel alsof haar buik op ontploffen staat. Ze weet zich geen raad met zichzelf. Ze weet niet waar ze heen moet.

Page 9: Vallende sterren 3.3

Thom trekt haar met zich mee overeind en sluit haar in zijn armen. Haar buik ontploft. Ze klemt zich aan hem vast, alsof hij haar laatste redding is. Dan springen de tranen in haar ogen. “Ik houd zoveel van je.” Zegt ze snikkend.

Page 10: Vallende sterren 3.3

Thom zoekt naar haar volle lippen en neemt haar mee in een passionele kus. Nora voelt het licht in haar hoofd worden. Het duizelt haar. Het verwart haar. Ze maakt zich los uit de armen van Thom, ze rukt haar lippen van de zijne, ze neemt afstand van hem.

Page 11: Vallende sterren 3.3

“Het is te ingewikkeld.” Thom voelt dat de warmte plaatsmaakt voor de kou. Hij rilt. “Wat wil je, Nora? Wat wil je echt?” Nu lopen de tranen over haar rozige wangen. “Ik wil wat jij net zag. Ik wil dat huis met de blauwe luiken, ergens tussen de weilanden, met jou samen.”

Page 12: Vallende sterren 3.3

Nora voelt de tranen in haar mondhoeken glijden. “Maar ik weet niet of dat mogelijk is.” “Waarom niet? Alles is mogelijk, zolang je het maar een kans geeft.” Nora schudt haar hoofd. Ze loopt doorheen de kamer en raapt haar kledingstukken bijeen.

Page 13: Vallende sterren 3.3

Thom houdt het niet meer en pakt Nora bij de schouders beet. “Dit doe je mij niet aan, niet nog eens. Ik wil je geen tweede keer verliezen.” “Er is nooit een eerste keer geweest.” Zegt Nora mat.

Page 14: Vallende sterren 3.3

“Verdomme, Nora!” Schreeuwt Thom, zo hard dat zelfs Nora ervan schrikt. “Hoe kun je, nog geen paar minuten geleden, zeggen dat je van me houdt en mij vervolgens in de steek laten?”

Page 15: Vallende sterren 3.3

“Dat doe ik helemaal niet!” Nora smijt haar kleren op de grond. “Wat doe je da-” En daar is ‘ie weer; de zoete smaak van haar lippen. Thom duwt haar van zich af. “Denk je dat je hiermee alles oplost? Door mij te bedwelmen met die kussen van je?

Page 16: Vallende sterren 3.3

Ik wil dat je met me práát! Ik wil weten waarom je dit doet. Waarom ben je zo streng voor jezelf? Waarom kun je niet luisteren naar je hart?” “Dat kan ik je niet zeggen!” Schreeuwt Nora.

Page 17: Vallende sterren 3.3

“Er is iets… Wat is er aan de hand, Nora? Wat maakt je zo bang? Zeg het me, je weet dat je alles tegen me kunt zeggen. Ik kan je helpen.” “Nee, dat kun je niet. Niemand kan dat.” Nora legt haar handen om zijn gezicht.

Page 18: Vallende sterren 3.3

“Het was fout om naar je toe te komen. Ik dacht, nee, ik hoopte dat het misschien mogelijk was om… Maar ik besef nu dat het niet kan.” Nora streelt met haar lippen langs de zijne, snuift voor de laatste keer zijn geur op.

Page 19: Vallende sterren 3.3

“Ik houd van je, Thom, maar we kunnen niet samenzijn.” Met pijn in het hart maakt ze zich van hem los en raapt haar hoopje kledingstukken van de grond. “Nora, alsjeblieft…” Ze loopt naar de deur, opent deze en verlaat zijn kamer.

Page 20: Vallende sterren 3.3

Eenmaal op haar kamer gooit ze haar kleren in een hoek en sluit de deur. Maar ze kan zich niet losmaken van de deurknop. Ze betrapt zichzelf erop dat ze hoopt dat ze voetstappen zal horen, dat er op haar deur wordt geklopt, dat ze de deur opent en dat Thom voor haar zal staan.

Page 21: Vallende sterren 3.3

Maar dat gebeurt niet. Ze kent Thom goed genoeg om te weten dat als hij te diep gekwetst is, hij alleen wil zijn. En dat weet ze ook, omdat ze Thom al te vaak gekwetst heeft. Nora slentert naar haar bed, kruipt onder de lakens en huilt zichzelf in slaap…

Page 22: Vallende sterren 3.3