onverwachte ontdekkingen en een pittige confrontatie

hoofdstuk 4

Deel 4

Nico vindt Iris achterin de tuin. Iris is niet echt een buitenmens, maar als ze tot rust wil komen of na wil denken, dan zit ze altijd hier. Dit is haar plekje. Ze heeft het immers ook zelf ontworpen.

Het uitzicht op de heuvels is adembenemend. Er moest en zou hier iets komen, want dit uitzicht mocht niet zomaar verloren gaan. Zodoende heeft Iris hier twee terrasjes geplaatst. Eentje met vier ligstoelen en de ander om heerlijk te kunnen barbecueën.

Nico blijft op een afstandje staan en kijkt even naar haar. Soms zou hij willen dat ze nog jonger waren, dat ze nog vooraan in het leven stonden – klaar om te beginnen, dat ze nog samen kinderen konden krijgen.

Hij zucht. Wat had hij graag kinderen gehad. Hij is dol kinderen. Als hij en Iris elkaar eerder hadden gevonden, voor Maria en voor de eerste man van Iris, dan hadden ze er nu zeker een paar gehad.

Maar aan de andere kant, dan was Nora er nooit geweest en hij houdt van Nora. Zijn leven zonder haar zou een stuk leger zijn. Hij glimlacht bij de gedachten aan zijn stiefdochter. Ze lijkt meer op Iris dan ze wil toegeven, daarom botsen die twee zo met elkaar.

Nico loopt naar Iris toe en gaat voor haar staan. Iris kijkt op. Nico ziet dat ze tranen in haar ogen heeft en meteen verandert zijn gezichtsuitdrukking. “Liefje, maak je geen zorgen. Dokter van Dijk is net weg en alles is weer in orde met Nora.”

Iris veegt de tranen die over haar wangen lopen weg. “Wat was er?” Vraagt ze. “Ze had een te hoge bloeddruk. Voor de zekerheid heeft hij gezegd vandaag in bed te blijven en het goed in de gaten te houden, maar morgen zal ze weer helemaal de oude zijn.”

“Dat is fijn.” Snikt Iris. Nico trekt haar overeind. “Hé, gaat het wel? Je trilt helemaal en je gezicht is spierwit.” Iris nestelt zich in zijn armen. Hij troost haar met lieve woorden. Ik houd zielsveel van hem, denkt Iris, maar ik heb hem bedrogen…

En kijk eens waar die stomme actie hen heeft gebracht! Ze is niet alleen een verschrikkelijke moeder, ze is ook een verschrikkelijke echtgenote. Ze verdiend geen dochter, geen echtgenoot. Ze verdiend helemaal niemand. 

Plotseling weet ze wat haar te doen staat. Ze rukt zich los uit Nico’s armen. “Ik ga even een kijkje nemen bij Nora.” Zegt ze. “Als ik haar zie, dan zal ik me zo weer beter voelen.” Nico glimlacht. “Doe maar.” Iris draait zich om en loopt richting het huis, op weg naar Nora…