PU; Huisje Boompje

Kindje

De volgende ochtend is Pim de eerste die wakker is. Met een grote glimlach over zijn gezicht loopt hij naar het wiegje. Nienke is al wakker en kijkt haar vader met haar lieve ogen aan.

Vertederd kijkt Pim naar zijn kleine meisje. ‘Ik ruik het al, jij hebt flink je best gedaan.’ Zegt hij en haalt haar uit haar wiegje. Voorzichtig legt hij haar op de commode en verschoont haar luier.

‘We laten mama nog even in bed liggen.’ Fluistert hij en neemt Nienke mee naar de woonkamer. Het flesje staat al klaar en Nienke begint gulzig te drinken.

De deur gaat zachtjes open en Carmen komt de woonkamer in. Vertederd kijkt ze hoe Pim lieve woordjes fluistert. ‘Je bent toch al wakker.’ De stem van Pim doet haar opschrikken.

Carmen knikt en zet een paar stappen naar voren. ‘Ik stond even te kijken hoe lief je voor haar bent.’ Zegt ze en dan richt ze zich tot Nienke. ‘Hallo meisje. Heb je lekker geslapen?’ vraagt ze met een lieve stem.

Nienke brabbelt wat en haar ouders kijken haar vertederd aan. Dan loopt Pim naar de wieg die in de kamer staat. ‘Zal ik jou hier even lekker in leggen dan kunnen papa en mama zich even aankleden.’

Voorzichtig legt Pim Nienke in de wieg. Nienke steekt haar kleine handjes uit naar haar vader en Pim geeft haar voorzichtig een kus op haar kleine hoofdje.

Hij kijkt nog even hoe Nienke om zich heen kijkt en loopt dan met een lach naar de slaapkamer. Hij trekt zijn kleding aan. ‘Kan jij het geloven? Een prachtige, gezonde dochter.’ Zegt Carmen dromerig.

‘Tessa en je ouders zullen zo wel komen.’zegt ze en loopt naar het wiegje. Nienke ligt rustig te slapen en Carmen aait haar even over haar hoofdje. ‘Mijn meisje.’ Fluistert ze.

Even later gaat de bel en Pim loopt naar buiten. ‘Gefeliciteerd!’ roept Tessa meteen en slaat haar armen om haar broer. ‘Bedankt. Kom snel binnen. Het regent veel te hard om buiten te blijven.’ Zegt Pim en trekt Tessa mee naar binnen.

Nienke is intussen al wakker geworden en Carmen haalt haar uit haar wiegje. ‘Klaar om je tante te ontmoeten?’ vraagt ze.

Tessa loopt meteen door naar Carmen en roept vertederd: ‘Wat een prachtig meisje! Hallo Nienke, ik ben je tante Tessa.’ Zegt ze en de blauwe ogen kijken haar vrolijk aan.

Vrolijk steekt Nienke haar handjes uit naar haar tante. ‘Wat ben jij een leuk meisje.’ Zegt Tessa en kietelt Nienke op haar buikje.

‘Wil jij haar anders even vasthouden?’ vraagt Carmen. ‘Dan pak ik even wat te drinken.’ ‘Natuurlijk.’ Zegt Tessa enthousiast en neemt Nienke van haar over. Zachtjes wiegt ze de baby heen en weer. Over een paar jaar staat zij misschien weer zo, maar dan met haar eigen kindje bedenkt ze zich en houdt Nienke even tegen zich aan.

Pim kijkt stilletjes toe hoe Tessa daar met Nienke staat. ‘Jullie hebben echt een prachtige dochter.’ Zegt Tessa en Pim voelt hoe hij begint te stralen.

Tessa legt Nienke terug in haar wiegje en samen met Pim en Carmen gaat ze op de bank zitten. Samen praten ze over van alles en vooral over Nienke.

Wanneer de bel gaat, staat Pim op en loopt naar de deur. Vrolijk begroet hij zijn ouders. ‘Laten we snel naar binnen gaan voor het nog harder begint te regenen.’ Zegt hij terwijl hij zijn moeder omhelst.

‘Gefeliciteerd jongen.’ Zegt Daan terwijl ze naar de wieg lopen. ‘Jullie ook met jullie eerste kleindochter.’ Zegt Pim lachend.

Voorzichtig haalt hij het kleine meisje uit haar wiegje. Hij voelt het warme lichaampje in zijn armen en voelt de liefde in hem voor dit kleine meisje.

‘Wat een mooi meisje.’ Zegt Susan en kijkt ademloos naar het wezentje in de armen van haar zoon. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat zij de jongste tweeling in haar armen hield.

Ook Daan komt in beweging en bekijkt zijn kleindochter. ‘Hallo meisje, hier is je opa.’ Zegt hij tegen het meisje. De blauwe ogen nemen haar grootouders onderzoekend op en ze kijkt hen lachend aan.

Een klein gaapje komt uit haar mondje. ‘Je begint moe te worden, hé meisje?’ Zegt Pim en houdt Nienke tegen zich aan. ‘Zal ik je maar lekker in je bedje leggen?’

Pim legt Nienke in haar bedje en gaat dan bij Carmen, Tessa, Daan en Susan op de bank zitten. ‘Het is echt een geweldig meisje.’ Zegt Daan bewonderend.

‘We hebben echt een prachtige kleindochter.’ Zegt Daan en Susan knikt. ‘En dat terwijl ik me nog helemaal niet zo oud voel.’ voegt ze eraan toe en de andere beginnen te lachen.

Tot de volgende update!