Onderw

ate

rhoc

ke

yclu

b A

sta

cus

de

riv

ierk

ree

ft

ONDERWATERHOCKEYCLUB STEIN

Astacus

ALGEMEEN

Aangesloten bij N.O.B. onder nr. 224

Ingeschreven bij K.v.K. onder nr. V40188844

REGIO-bank nr. 65.45.55.834

REDACTIE

Aan dit nummer hebben meegewerkt: Britt, Roger, Isa, Siem, Lieke, Raymond, Karsten

Het drukwerk is verzorgd door Marion en Cor, de digitale versie door Cor.

Eindredactie en grafische vormgeving zijn verzorgd door Marion.

BESTUUR

Voorzitter Secretaris Penningmeester Bestuurslid Bestuurslid

Raymond Smeets

Aan de Maas 4

6243 NA Geulle

-

(06) 15 09 15 08

raymond@astacus.nl

Lieke Claassen

A. Lipkensstr 18D32

6221 AT Maastricht

-

(06) 45 95 52 71

lieke@astacus.nl

Patrick Peeters

Smeetstraat 64

6171VD Stein

-

(06) 14 51 99 79

penningmeester@astacus.nl

René Jansssen

Mauritslaan 62

6129 EN Urmond

(046) 433 66 681

(06) 54 62 23 98

rene@astacus.nl

Van Kruchten

Oestererf 5

6413 LM Heerlen

(045) 563 15 40

(06) 44 10 42 04

marion@astacus.nl

TRAINERS

Roger Cox Raymond Smeets Veerle Stijnen

Roger@astacus.nl Raymond@astacus.nl Veerle@astacus.nl

(06) 20 60 34 25 (06) 15 09 15 08 (06) 54 62 23 98

TRAININGEN

Donderdag: 19.30 – 21.00 uur Vrijdag: 20.00 – 21.00 uur

Zwembad:

Geusseltbad, Discusworp 4, 6225 XP Maastricht (043) 35 045 00

WEBSITE:

astacus.nl

INFO

Voor meer informatie of documentatie kunnen geïnteresseerden contact opnemen met een van

de trainers of met een van de bestuursleden.

In dit 54ste nummer

• Bruisend voorwoord door de voorzitter

• Op weg naar de beker, jeugdcompetitie

• Pannenkoekentoernooi Dordrecht

• Wist je dat?

• Limburgs Kampioenschap te Hoensbroek

• Euroclubs in Rome

• Loleetoernooi in Almelo

• De Stick

• Kopje onder met…..

• Noteer in je agenda

Advertentie - tarieven

Een advertentie bestaat uit een halve of een hele

pagina. Bij twee keer achtereenvolgens plaatsen,

dus 1 jaar, 50% korting op de tweede plaatsing!

Halve pagina één keer plaatsen: €16, -

Halve pagina twee keer plaatsen: € 24, -

Hele pagina één keer plaatsen: € 24, -

Hele pagina twee keer plaatsen: €36,-

Bruisend voorwoord door de voorzitter Beste leden,

We hebben een bruisende eerste helft van het jaar achter de rug.

De toernooien en competities zijn afgelopen, de zomervakantie nadert en de half

jaarlijkse pauze staat voor de deur.

Terugkijkend op de eerste zes maanden kijken we terug op een bruisende tijd:

• Bruisend was de opkomst op de Algemene Ledenvergadering! Als bestuur vinden wij

dat prettig om zoveel volk over de vloer te hebben.

• Het jeugdteam heeft na een haperende start met goed gevolg de competitie

beëindigd. Niet waar we wilden eindigen in eerste instantie, maar we hebben er een

leerjaar van kunnen maken en de 'jongelingen' een hoop ervaring kunnen laten op

doen. Volgende competitie gaan we voor het hoogst haalbare niveau!

• Op het Limburgs Kampioenschap waren we niet met het eliteteam aanwezig.

Een domper van jewelste. We zijn hét anker van onderwaterhockey in Limburg en zijn

dan niet aanwezig op een LK. Hopelijk was dit de eerste en enige keer, we hebben wat

goed te maken! Wat daarentegen weer bruisend was, was de 2e plaats van het

jeugdteam op het LK. Niet verwacht, maar zeker verdiend.

• Bruisend was ook het optreden van een seniorenteam op het Lolee toernooi. Wat een

lollig team was dat! Eindelijk weer een seniorenteam op een Nederlands toernooi

onder de naam van Astacus.

• Bruisend was ook de eerste Droge Taktiek Training. Volgende keer gaan we nog dieper

op de materie in, maar hopelijk heeft iedere aanwezige op zijn of haar manier er iets

blijvends van opgestoken.

• Bruisend was ook weer de einde seizoen-afsluiting. Lekker veel deelnemers en weer

eens wat anders. Raften op de Maas en Belgische frieten na afloop!

Bruisend wordt ook de twee helft van het jaar!

• We hebben 13 september ons eerste Mosamtoernooi in het Geusseltbad voor zowel

het jeugdteam als ook het eliteteam, spannend.....

• We gaan in navolging van de droge tacktiektraining een spelregeltraining tegemoet.

• We gaan ter versterking en continuïteit van de vereniging een nieuw soort

ledenwerving opstarten en natuurlijk staat 1 november de bruisende Steakavond weer

op de planning.

Los van de competities en toernooien, ik heb er zin in! Verder wens ik eerst nog een

bruisende vakantie voor iedereen!

Raymond

Op weg naar de beker……..

Jeugdcompetitie seizoen 2013-2014 door: Isa en Siem

Dit seizoen zijn er weer 4 toernooien, jammer

genoeg zijn we maar met een team

ingeschreven.

Eerste wedstrijddag zondag 24 november

2013

Het was een sneeuwvrije zondag, want het

vorige seizoen was dat niet het geval. Ik (Isa)

werd opgehaald door de limousine van Esther.

Siem en ik werden liggend op de achterbank

naar Zeist vervoerd. Op naar de eerste

competitie van dit seizoen, en tevens ook een

van de belangrijkste competitie dag, want

deze dag bepaalt in welke poule je speelt de

rest van het seizoen.

De wedstrijden

Argonauta-Astacus 5-0

OSCS-Astacus 3-1

Orca Bilzen-Astacus 3-2

Njord2-Astacus 0-8

Astacus-Barcuda 0-1

Astacus-GOV 3-1

Jammer genoeg kwamen we in Poule B terecht.

Tweede wedstrijddag zondag 12 januari 2014

Deze keer werd Siem met de limousine opgehaald door Paul, weer lagen we

allebei op de achterbank. Bij de carpool in Urmond werd verzameld en samen

gingen we op weg naar Zeist. Deze keer wonnen we alle wedstrijden met maar 1

tegengoal (dit in opdracht van Roger).

Derde wedstrijddag zondag 9 februari 2014

De eerste wedstrijd tegen GOV wonnen we met 5-1, dit was tevens onze enige

tegen goal, want de rest van de wedstrijden wonnen we dik.

Vierde wedstrijddag zondag 9 maart 2014

Dit was een spannende dag want we konden kampioen worden.

Wederom wonnen we weer alle wedstrijden met maar 1 tegengoal, en werden

we kampioen in de B poule.

De wedstrijden van deze dag:

VRB-Astacus 0-6

Orca Bilzen 2-Astacus 1-3

Astacus-Njord 2 5-0

GOV-Astacus 0-2

Astacus-Argonauta 4-0

Helaas werd de prijsuitreiking niet

aansluitend gehouden, want die

was zaterdag 12 april 2014 op het

einde van het

pannenkoekentoernooi waar

jammer genoeg niet alle

jeugdleden aanwezig waren.

Daar werden we naar voren

geroepen. Iedereen kreeg een

medaille, een team beker en we kregen een foto ingelijst van het team dat die

dag mee deed aan het toernooi. Het was een leuke afsluiting van het seizoen.

Ons team is de beste: YEL YEL YEL ASTACUS KOMT ER WEL!

Isa en Siem

Pannenkoekentoernooi

12 april 2014 Dordrecht door: Roger

Op het laatste moment toch nog een team bij elkaar gekregen om deel te nemen

aan het toernooi. Dankzij 2 jeugdspelers van ZON (Hoensbroek), konden wij gaan

met 9 spelers. Teamsamenstelling: Bart en Koen van ZON, Anouk, Dana, Isa,

Siem Siobhan, Tuur en Valerie.

Wij spelen in de U16 poule met als tegenstanders: OSCD 2 (Dordrecht), Njord en

TSW 2 (Engels team, winnaar van vorig jaar).

De 1e wedstrijd spelen wij tegen onze Brabantse vrienden (Njord). Wij scoren

vrij snel de 1-0, maar hierna gaar het spel de andere kant op. Njord komt op

gelijke hoogte en houdt druk op onze doelbak. Ze scoren nog 2x, waardoor de

stand 1-3 wordt :( .

Gelukkig maken wij vrij snel de aansluitingstreffer 2-3. Hierna blijven in de

aanval en in de laatste minuut maken we de gelijkmaker 3-3 (pfff!)

De volgende wedstrijd was tegen OSCD 2. Dordrecht speelt met 1 team

competitie, maar op dit toernooi met 2 teams (1 team U19 en 1 team U16),

misschien dus een kans om te winnen. Nou nee dus....Eindstand 0-9

De laatste poulewedstrijd is tegen de winnaar van vorig jaar. Dus dat belooft niet

veel goeds. En inderdaad TSW is te sterk voor ons, 0-7.

Na de poule-wedstrijden worden er kruisfinales gespeeld met de teams uit de

andere U16 poule.

De 1e kruisfinale spelen wij tegen Argonauta 2. Als dit hetzelfde team is als in de

competitie, moeten wij dit kunnen winnen. Al snel blijkt dat dit zo is .

We winnen makkelijk van Argonauta met 9-1.

De 2e kruisfinale is tegen TSW 1....

Weer het Engelse team, maar nu het 1e. Het werd inderdaad dezelfde wedstrijd

als tegen TSW 2, 0-9.

Hierna spelen wij geen 3e kruisfinale omdat wij in de kleinste poule zaten. Voor

ons is het toernooi afgelopen. Achteraf blijkt dat we laatste zijn geëindigd

doordat we 1 kruisfinale minder hebben gespeeld.

Zoals gewoonlijk waren er na de wedstrijden pannenkoeken, die werden dan

ook volop werd gegeten (tenminste door mij :) )

Roger

Wist je dat……

� Zowel het elite-team als het jeugdteam van Bilzen het Limburgs

kampioenschap 2014 gewonnen hebben?

� Astacus hoopt dat beide bekers in 2015 weer naar Nederlands Limburg

gehaald gaan worden?

� We Maud Smeets willen feliciteren met haar Eerste Heilige Communie?

� Er in huize Vogten ook een communicant was dit jaar?

� Wij Rick Vogten ook nog even willen feliciteren?

� De Rivierkreeft alleen nog maar in zwart/wit versie zal verschijnen?

� Je voortaan een kleurenexemplaar digitaal zult ontvangen?

� Wij sinds kort een gediplomeerde verpleegster in ons midden hebben?

� Veerle Stijnen haar diploma HBO verpleegkunde heeft gehaald?

� Astacus haar daarmee van harte feliciteert.

� Er nog meer diploma’s behaald zijn dit jaar?

� Wij Jenôt Bastiaens feliciteren met zijn HAVO diploma?

� Het 20 jaar geleden is, dat Astacus’ secretaris heeft meegedaan aan een

officieel toernooi?

� Wij voor het Lolee toernooi niet onze oude ‘troef’ Lucas van stal hebben

gehaald, maar onze jongeling Lieke?

� Aloys na de zomerstop met 2 nieuwe knieën in het zwembad zal liggen?

� Astacus hem een spoedig herstel wenst na de operatie.

� Lucas ook een tijdje uit de ‘running’ is, door operaties aan zijn beide ogen.

� Wij hem na de zomervakantie ook weer willen zien in het water?

� Wij hopen op 13 september ons eerste toernooi te kunnen organiseren in

het Geusseltbad?

� Dat dit zowel een jeugd als seniorentoernooi zal worden?

� De eerste training na de zomerstop donderdag 28 augustus is?

� Het bestuur jullie een fijne warme zomer toewenst?

Limburgs kampioenschap 27 april 2014 door: Raymond

Voor de 4e maal in successie wordt het LK gehouden. Ditmaal is ZON/S&S de

gastheer.

Vanwege de vakantieperikelen, een sterk vermagerde selectie en een zwaar

internationaal toernooi te Rome zorgen ervoor dat Astacus Elite team niet

aanwezig is. Geen goede zaak, wel een feit.

Het Astacus jeugd daarentegen is met een nagenoeg volledige selectie aanwezig.

Voor de gelegenheid is Raymond coach van de dag.

De strijders van vandaag heten, in alfabetische volgorde: Anouk, Dana, Isa, Jelle,

Jesse, Joep, Juul en Valerie.

Na een kleine tactische bespreking, gingen we inzwemmen. We moeten immers

de eerste wedstrijd spelen.

De eerste wedstrijd is tegen Koraal Genk. Geen nieuwe club, maar wel hun

debuut op het LK in de U19 klasse. Ze worden fanatiek gecoacht, maar het mag

niet baten. De neuzen van Astacus staan de juiste kant op en er wordt met 3-1

gewonnen. De spierballen wonnen het niet van de juiste instelling met de juiste

tactiek. En wij blij dat we de eerste wedstrijd gewonnen hadden.

Zelfs bij Astacus jeugdteam al 'Angstgegner' nummer 1.

De 2e wedstrijd gaat tegen favoriet Bilzen. Hoewel we goed ons best doen, zelfs

scoren, verliezen we met 4-1. Na de wedstrijd overheerst echter het feit dat we

genoeg kansen gehad hebben maar niet benut. We hebben het psychologische

aspect te weinig gebruikt.

Wedstrijd 3 is tegen de thuisploeg. Zij spelen 2x per week in dit superkleine,

ondiepe badje en hebben dus het thuisvoordeel.

Met een kleine aanpassing in onze startprocedure proberen we het

psychologische voordeel op te zoeken door de 1e goal te scoren. Iets dat lukt!

We kraken ZON en winnen de wedstrijd met 4-1. Zeer goede inzet wederom. En

we hebben de 2e plaats in zicht!

Dan draait de competitie en gaan we tegen de dezelfde ploegen aan de slag.

Koraal Genk weet nu wat er te doen staat, maar wij ook. Hoewel het een zware

pot wordt, met overtredingen over en weer, staan we snel op voorsprong. Genk

knokt zich terug maar komt op een gegeven moment met een man minder.

Astacus kan hier niet van profiteren maar houdt Genk wel in de greep.

Uiteindelijk scoren we nog en winnen met 4-2.

Nu staat de wedstrijd tegen Bilzen op het menu. ZON heeft tot de 9e minuut met

2-2 gelijk gestaan. Wij hebben gewonnen van ZON. Het zou dus moeten

kunnen. We halen bij de start al onze krachten naar boven en na enkele

seconden staan we met 1-0 voor! Het zal toch niet? Maar nee, Bilzen is een

geoliede machine die, als ze alles wat ze geleerd hebben in de praktijk brengen,

weer de touwtjes in handen neemt. Hoewel we niet weggespeeld worden,

benutten we onze kansen te weinig. Bovendien gaat de vermoeidheid parten

spelen. De eerste krampverschijnselen worden zichtbaar.

We verliezen met 5-1.

Uithuilen en opnieuw proberen. ZON heeft intussen van Koraal gewonnen, en

niet zo zuinig, maar met 5-1.

Onze start is goed, maar niet goed genoeg. We komen wel tot aan hun goal,

maar kunnen niet doordrukken. De fysiek sterke jongens en meisjes van ZON

breken door met een counter en we kijken tegen een achterstand aan. Het

wordt nog erger! Halverwege de wedstrijd staan we met 3-0 achter..... Met een

alles of niets poging kunnen we er 3-1 van maken. Daarna blijven we druk

zetten, maar kunnen we niet meer scoren. We moeten onze fysiek te veel

missen vanwege kramp. 3-1 blijft ook de eindstand.

Gelukkig was onze start van het toernooi goed. Dankzij de eerste helft aan

wedstrijden behalen we zelfs een verdiende 2e plaats! Orca wint, ZON wordt

(voor mij althans) verrassend 3e voor Genk, als 4e geëindigd, waar ik meer van

verwacht had. Een leuk toernooi, met gelijkwaardige wedstrijden. Een positief

gevoel na afloop bij iedereen.

ZON had gezorgd voor lekkere hotdogs als afsluiting.

Nu weer hard trainen en de volgende keer die grote beker weer mee naar Zuid

Limburg!

Raymond, coach van de dag

Niels en Francis, gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon Rowan

Sponsor Astacus door

al je online aankopen

te doen via onze

website:

www.astacus.nl

Euroclubs in door: Britt

Donderdag 2 mei 2014 was het eindelijk zo ver; de dag dat ik samen met Veerle,

Ellen en Saskia zou vertrekken naar Rome om daar de Euroclubs te gaan spelen

samen met de andere meiden van het U23 team. Aangezien je natuurlijk niet

elke week in Rome komt, besloten we twee dagen voor Euroclubs al te

vertrekken zodat we Rome nog wat konden verkennen.

Donderdagavond kwamen we op 21.00u aan op het vliegveld in Rome.

Vanaf het vliegveld moesten we nog een stuk reizen met de trein om bij het

hotel te komen waar we één nacht zouden blijven. Na een korte wandeling door

donkere steegjes zei onze TomTom dat de bestemming bereikt was.

Eerst dachten we dat Tom de kluts kwijt was, maar na nog een keertje goed

kijken zagen we dat het flatgebouw voor onze neus op de zevende verdieping

een lichtgevend bordje had met “HOTEL” erop. Na flink wat traplopen kwamen

we dus eindelijk om 23.30u aan in ons ‘hotel’. Al snel bleek er dat er heel wat

miscommunicatie geweest was met het hotel, want er zouden helemaal geen

kamers voor ons gereserveerd zijn. Gelukkig, met behulp van wat gebarentaal,

Italianen zijn niet zo thuis in de Engelse taal, wisten we toch ieder een kamer te

krijgen waardoor we de nacht konden blijven.

Als je denkt aan Rome dan denk je

natuurlijk meteen aan lekker weer. Nou,

wij dus ook, maar Rome besloot vrijdag

eens fijn de zon achterwegen te laten.

Jammer, maar dat weerhield ons er zeker

niet van de stad te gaan verkennen. Ik

was nog nooit in Rome geweest en was

zeer benieuwd naar alle mooie dingen die

de stad te bieden had op het gebied van

kunst en cultuur.

We begonnen de dag gelukkig toch met een klein zonnetje bij het Sint

Pietersplein. Hier begonnen we onze selfie-reeks. In een sneltreinvaart zijn we

heel Rome door geweest. Waar mensen normaal een hele week over doen,

hebben wij in één dag heel Rome gezien (hoezo topsporters?!). De regen kon

ons niet stoppen. Hieronder enkele voorbeelden uit onze selfie-reeks, met als

hoogtepunt uiteraard de ‘Colosselfie’.

Vrijdagavond zijn we samen met wat andere

Nederlanders doorgereisd naar het hotel waar we de

volgende drie nachten zouden overnachten. Daar

aangekomen bleek er een gigantische chaos bij het

hotel te zijn door miscommunicaties met reserveringen,

maar dat verhaal zal ik jullie besparen, want dat is

totaal niet interessant. Laten we het erop houden dat

we blij hadden dat wij wél een bed hadden om in te

liggen, in tegenstelling tot 200 andere hockeyers.

Zaterdag begonnen de wedstrijden om 14.00u. Het

zwembad lag iets te ver van het hotel om erheen te kunnen

lopen, dus werden we hier met een pendelbusje naartoe gebracht. Deze dag

waren alle teams in poules ingedeeld. Er waren 13 dames teams. Het waren

teams uit België, Frankrijk, Tsjechië, Duitsland, Italië, Spanje, Turkije, Engeland,

Schotland en natuurlijk Nederland. Er zouden twee poules met vier teams zijn en

één met vijf teams. Helaas zaten wij in de poule met 5 teams, wat inhield dat wij

drie wedstrijden moesten winnen om de volgende dag door te kunnen naar de

toppoule. De eerste twee van elke poule zouden zondag namelijk in de toppoule

belanden. Daarbij kwam ook nog dat wij helaas bij alle sterkste teams ingedeeld

waren. We wonnen echter al twee wedstrijden, dus we waren goed op weg. We

zouden alleen nog de wedstrijd tegen Spanje hoeven te winnen en dan zouden

we door zijn naar de toppoule. We gingen goed en het leek er ook daadwerkelijk

op dat we zouden gaan winnen. Met nog één minuut op de klok leek de winst

binnen, we kregen die laatste minuut nog een vrije puck mee. Ik heb de longen

uit mijn lijf geschreeuwd vanaf de kant (ik lag in het wisselvak) om mijn team

duidelijk te maken dat het nog maar één minuut was, aangezien de klok slecht

zichtbaar was vanuit het water. Helaas hoorden mijn teamgenootjes het niet en

besloten ze op het laatste moment nog een tricky ‘hammer’ te doen. Deze

mislukte, waardoor Spanje nog de kans kreeg om in de laatste vijf seconden te

scoren. Super jammer, want dit betekende voor ons dat we de dag erna in de

subpoule zouden belanden, terwijl wij toch wel degelijk in de toppoule

thuishoorden. Voor ons was dit dus een heel goed leermoment.

Moe (en stiekem ook wel een beetje sip door het verlies) gingen we na de

wedstrijden weer richting hotel. Hier zouden we met alle hockeyers gezamenlijk

gaan eten. Net zoals de rest van de organisatie van Euroclubs was het eten

‘super goed’ geregeld, dus besloten we ergens anders te gaan eten. We werden

gebeld door de Nederlanders die een eind verderop op een camping gedropt

waren. Ze zeiden dat we daar konden komen eten, dus dat besloten we. Er was

ons verteld dat er daar ‘wat pizza was waarvan we gewoon wat konden pakken’,

dus ik verwachtte niet al te veel.

Eenmaal daar aangekomen stonden er hele lange gedekte tafels voor ons klaar

en al snel kwamen er gigantische borden pasta en duizenden pizza’s onze kant

op. Snel hadden we door dat het een goede beslissing was om naar de camping

te komen, het eten was namelijk super lekker (en super veel!).

Zondag zouden we zes wedstrijden moeten spelen in de subpoule. Deze wonnen

we allemaal vrij gemakkelijk, we kregen slechts één tegendoelpunt. Het waren

leuke wedstrijden waarin we veel konden experimenteren en leren, dus dit

maakte het verlies van zaterdag weer goed. Aangezien we alle zes de

wedstrijden gewonnen hadden moesten we erna nog een finale spelen. De

finale speelden we tegen de Duitse dames. Het was een leuke wedstrijd waarin

we ons van onze beste kant

hebben laten zien. Toen

het eindsignaal klonk

waren we dan allemaal ook

heel euforisch. Het gaf ons

toch een beetje het gevoel

alsof we Euroclubs

gewonnen hadden. We

waren allemaal enorm blij

en gaven nog een extra

‘hoeraatje’ na de wedstrijd

voor Frits, aangezien dit de

laatste wedstrijd was

waarbij hij onze coach was.

Na een douche, met champagne van de Duitsers (zij voelden zich kampioen, ze

hadden namelijk nog nooit een wedstrijd gewonnen) en (g)een prijsuitreiking

gingen we terug naar het hotel om ons op te frissen voor het eindfeest. Over dit

eindfeest zou ik graag veel willen vertellen, maar tequila drinken op een lege

maag na een dag sporten doet niet veel goed voor je geheugen.

Maandag werden we voorzichtig wakker. Het zonnetje scheen lekker deze dag,

dus we besloten met een aantal dames nog gezellig ergens te gaan lunchen. We

namen onze koffers mee en stapten in de trein richting vliegveld. We zijn bij een

willekeurige halte uitgestapt en hebben hier nog gezellig geluncht in het

zonnetje om ons Rome-avontuur af te sluiten.

Al met al waren het enorm leuke dagen! Ik heb me enorm vermaakt, heb super

veel geleerd en heb veel leuke en gekke nieuwe mensen ontmoet.

Britt

Lolee toernooi, 7 juni Almelo door: Lieke

Jaaa eindelijk was het dan zover mijn eerste toernooi, mijn eerste echte

wedstrijd stond voor de deur. In alle vroegte met een “lollig team”naar het Lolee

toernooi. Het team was erg gevarieerd en bestond uit Niels van Kruchten, Roger,

Siobhan, Patrick, Jenôt aka “de Captain”, Sacha, Johan (Njord) en ik. Van

jeugdspeler tot volwassen speler, van beginneling tot veteraan.

Het toernooi lag niet naast de deur, we moesten helemaal naar Almelooo

afreizen. Dat betekende vroeg op en voor mij zelfs eerst nog een stukje met de

trein van Maastricht naar Sittard waar Roger zo lief was om mij op te halen. De

heenweg zat ik samen met Roger, Sacha en Niels in de auto en door de goede

hitjes van Roger hadden we al snel de stemming er in zitten. Niels en ik, beiden

negentigers, uit volle borst hitjes uit de jaren ’90 mee zingen. Dit werd niet altijd

even goed gewaardeerd door onze medereizigers maar gezellig was het wel.

We moesten immers toch 3 uur samen in de auto zitten en nog een aantal

wedstrijden met elkaar tot een goed einde brengen.

Uiteindelijk rond 13.00 waren we in Almelo. Allereerst was er een teamcaptain

meeting. Maar ja wie werd de teamcaptain? Democratisch besloten dat dit Jenôt

werd, waar hij erg blij mee is geweest. Iedere keer als we iets wilden weten was

het: Captain…. Ik vrees dat hij er nog trauma’s aan over heeft gehouden.

De eerste wedstrijd van het toernooi moesten wij meteen spelen. Dit betekende

niet of nauwelijks inzwemmen en meteen laten zien wat we met dit team

konden. Ik vond het eerlijk gezegd best een beetje spannend. Het was toch weer

anders dan andere wedstrijden die ik gewend was. Het zwembad was ook korter

dan het Geusseltbad dus daar moest ik ook even aan wennen. En ik was als de

dood dat ik iets verkeerds zou doen en we door mij zouden verliezen of dat ik de

regels niet zou begrijpen. Zodoende had ik geloof ik al drie keer gevraagd wat de

scheidsrechterspuck, vrije puck en strafpuck waren en welke nu voor mij van

belang was.

De eerste wedstrijd was tegen Aqua Delfia. Ik had een wisselplek met Siobhan,

waar ik achteraf heel blij mee was want zo kon je optimaal knallen, dus ik begon

op de kant. Toen het startsignaal werd gegeven kwam er meteen een stoot

adrenaline vrij. Waaa op die goal af, kom op! Als je op de kant zit krijg je

natuurlijk ook nog niet alles mee en is het de vraag wat ze nou allemaal aan het

doen zijn onderwater. Je ziet de menigte wel verplaatsen maar verder hoop je

maar dat het goed gaat. Iedere keer als je de meute richting jouw goal ziet

komen krijg je het even benauwd. De eerste goal was volgens mij voor de

tegenpartij, chiiippss!! Maar we hielden de moed erin.

Halverwege de wedstrijd was er dan een moment voor mij, geen idee meer hoe

ik het deed maar ik had gescoooooordd!!! Whoehoeee, mijn eerste wedstrijd in

mijn nog jonge onderwaterhockey carrière en ik had gescoord. Niet te geloven.

Ik was er zelf nog wat onderste boven van maar het was gaaf. En waaruit bleek

nou precies dat het mijn eerste wedstrijd was? Zo braaf als wij bij Astacus altijd

de puck uit de goal halen en weer terugleggen.. deed ik dat hier ook. Waarop

Niels mij lichtelijk uitlachte en de scheidsrechters redelijk verbaasd om zich heen

keken waar de puck nu was gebleven. Ja jongens, ik was een groentje. Helaas

verloren we de eerste wedstrijd met 3-5. Deze hadden we moeten winnen. Maar

zonder inzwemmen en met een nieuw team viel het niet helemaal tegen.

De tweede wedstrijd was tegen de Dames onder de 23. Voor de oplettende

kijker onder ons, dat is ook het team waar Britt en Veerle in spelen. Zo trots als

we zijn wilden we deze wedstrijd natuurlijk niet verliezen. En ja hoor.. we

wonnen!!! 7-2 om precies te zijn. En wederom was ik verantwoordelijk voor een

goal! Stiekem dus ook best een beetje trots op mezelf. Ik had gewoon gescoord

tegen Veerle en Britt, twee meiden waar ik wat betreft onderwaterhockey toch

zeker tegen op kijk.

Daarna volgde nog maar liefst 5 wedstrijden. We raakten steeds meer op elkaar

ingespeeld in de loop van het toernooi maar helaas mocht het verder niet baten.

We hebben nog een wedstrijd gelijk gespeeld en jammer genoeg de rest van de

wedstrijden verloren. Wat wel het vermelden waard is, is dat de wedstrijd die

we gelijk gespeeld hadden ontzettend balen was voor de tegenpartij. Zij kwamen

door het gelijkspel tegen ons, net niet op het podium terecht. En er werd net 10

sec te vroeg afgetikt of we hadden gewonnen. Uiteindelijk zijn we met ons lollige

team niet eens als laatste geëindigd, maar als 7de ( van de 8..), maar ik moet

zeggen dat we wel een heel gezellig team hadden. En dat straalde er aan de

badrand ook vanaf.

Na een lange wedstrijddag was er aansluitend ook een barbecue. We waren wel

toe aan een portie energie. Tot grote spijt van de dames moest er zelf

gebarbecued worden. Een mierennest om een barbecue en vechten voor dat

vrije stukje om je vlees op te mogen leggen. Gelukkig werkten de vrouwelijke

charmes van Veerle, Britt en mij mee en werden we toch al gauw geholpen door

een aardige jongeman en hadden we bijna nog sneller gebarbecued dan de

mannen.

Toen was er nog die ellenlange reis terug naar het zuiden. Gaar van de hele dag

zwemmen en zwembad hangen moesten we natuurlijk ook nog de chauffeurs

wakker weten te houden. Om 00.52 zat ik weer in Sittard in de laatste trein naar

Maastricht, voldaan en wel. Tevreden over mijn eerste toernooi en weer precies

bevestigd wat ik eigenlijk al wist: wat is onderwaterhockey toch leuk.

Lieke

door: de Stick

De rivierkreeft heeft in navolging van De Speld zijn eigen, onderwaterversie

genaamd De Stick. Bijgevoegd de eerste versie die we binnengekregen hebben:

De secretaris

De secretaris is in iedere vereniging een spilfiguur. Soms letterlijk, soms

figuurlijk, soms beide. Vanaf onze afgelopen Algemene Leden Vergadering

hebben we, op zijn eigen initiatief, afscheid genomen van Lucas als bestuurslid

en daarmee ook van de allereerste, enige en enigste secretaris die Astacus rijk is

geweest. Ik ken Lucas al zolang als hij lid van Astacus is en zelfs al enkele jaren

langer, toen we nog bij De Stunters zwommen. Lucas' minder uitblinkende

eigenschappen mbt zijn minder horende vermogen en minder flexibel draaiend

in het water werden ruimschoots goed gemaakt door zijn tomeloze inzet

bovenwater. Onderwater wist hij zijn killersmentaliteit uitstekend te benutten

door op precies de juiste plaats te gaan liggen.

Ik heb ze niet geteld, maar volgens mij heeft Lucas meer goals gemaakt dan

Messi en Ronaldo samen!

Onze zoektocht naar een waardige vervanger heeft dan ook wat vinnen in het

water gehad. Uiteraard zoek je naar een capabel persoon die er de schouders

voor de nodige jaren onder wil zetten. Deze denken wij gevonden te hebben in

de persoon van Lieke Claassen. En wat schets onze verbazing?! We hebben de

vrouwelijke variant gevonden! Ik zal u enkele voorbeelden aanhalen waarna u

zelf kunt en mag oordelen:

1) Hun namen lijken als 2 druppels water op mekaar als je ze snel uit spreekt:

Lucas Vaessen - Lieke Claassen. Het rijmt in ieder geval!

2) Het zal wel aan hun beider hogere/universitaire opleiding liggen, maar

mails/whatsapps van beiden krijg je niet tussen 9 en 5u maar pas vanaf 22.00u

tot diep in de nacht!

3) Beiden hebben dezelfde lengte, letterlijk dan. Figuurlijk gezien zijn ze klein

maar fijn en groot genoeg om niet over het hoofd gezien te worden.

4) Beiden zwemmen met Mares vinnen, Avanti tres, in de kleur blauw.

5) Beiden blinken (nog) niet uit in hun puckbeheersing.

6) Beiden prefereren een positie in de voorste linies.

7) Zeker niet onbelangrijk voor een Astacus' secretaris: type- en spelfouten! In

de bestuursvergadering begonnen, maar inmiddels hebben jullie zelf ook al mee

mogen maken dat er een herstelmail nodig was ivm de genoemde datum.

8) Beiden beschikken over een tomeloze inzet. Astacus staat op zijn minst in de

top 3 van de brainladder. En zo zien we het graag.

9) Een training missen is een oprecht gemis.

10) Beiden willen hun verhaal graag voor aanvang van de training kwijt.

Probleem is alleen dat ze precies bij aanvang van het trainingsuur aan komen

rennen en de training dan begint.

Al met al kunnen we met een tevreden gevoel terug én vooruit kijken. Met Lucas

hadden we ons geen betere secretaris kunnen wensen en met Lieke kunnen we

ons geen betere secretaris voor de toekomst voorstellen!

Lucas bedankt en Lieke veel plezier en succes!

De Stic k

Kopje onder met Karsten……..

Karsten, je bent vrij ‘nieuw’ in de club, vertel eens aan de lezers wie je bent,

hoe oud ben je, hoe ziet je gezin er uit?

Uhm….. ik ben Karsten, 34 jaar oud. Ik

heb een vrouw Beate, zij heeft de duitse

nationaliteit en ik heb 2 zonen, Jorik en

Menke (niet op de foto). Mijn kinderen

zijn allebei geboren in Maastricht. We

wonen hier nu een jaar of 4, 5 of 4½.

Dat we hier zijn komen wonen is een

beetje compromis geweest. Beate werkt

in duitsland en ik in België. Ik ben

cultuurbeleid coördinator in

Diepenbeek en Beate is onderwijzeres

in Duitsland. We zijn dus voor beiden

wat meer centraler gaan wonen

Het bevalt je wel in Maastricht?

Ja het is een heel, heel leuke stad. Ik heb voorheen in Brussel gewoond.

Maastricht is gezellig en heeft heel wat te bieden. Bovendien ligt het in een

mooie regio.

Hoe ben je bij Astacus terecht gekomen? En waarom onderwaterhockey?

Heel toevallig dat ik nu onderwaterhockey speel. Ik heb last van mijn meniscus

en vroeger veel gevoetbald. Dat was geen optie meer om dat verder te doen.

Een jaar of 8 geleden ben ik Brussel al waterpolo gaan spelen. Het was echter

moeilijk om de trainingen vol te houden, ivm mijn blessure. Nu woon ik

inmiddels in Maastricht en ik wilde wat meer sport gaan, doen, ik heb daar ook

behoefte aan. Via de website van het Geusseltzwembad was ik op zoek naar

waterpolo, maar die trainingsuren komen mij niet uit. Toen zag ik iets over

onderwaterhockey. Vervolgens heb ik een mail gestuurd, ik kreeg heel snel

antwoord van jou (Marion) en Raymond. Zo is het dus gekomen.

Hoe bevalt het als Belg tussen al die Hollanders?

Ha ha, het zijn niet allemaal Hollanders, het zijn Limburgers, en andere Belgen.

Het gaat heel goed, jullie zijn een open groep, totaal niet gesloten. Ondanks dat

ik pas nieuw ben en geen Nederlander ben voel ik me geen ‘outsider’. Het is

voor mij allemaal nieuw vanuit België naar Maastricht. De Limburgers zijn heel

open maar de band met België is natuurlijk ook heel sterk.

Voordat ik in Maastricht kwam wonen heb ik gewerkt bij Mercedes, hier in

Maastricht, dus mijn ervaring met de Limburgers loopt al sinds vele jaren.

Je vrouw is Duitse, dat klopt dus? Hoe reageerde zij toen je zei: Schatz, ich

gehe heute abend unterwasser hockeyen?

Ganz Geil, Klasse! Ja ze vindt het geweldig dat ik het doe, want ik moet zeggen,

ik doe al heel lang niks meer aan sport. De laatste sport was 8 jaar geleden, in

Brussel, daar speelde ik waterpolo dus. Verder ga ik wel eens met de fiets naar

de bushalte en dan naar het werk, maar tegenwoordig ook meer met de auto.

Beate is blij dat ik een sport gevonden heb die bij me past…. Als het maar met

water te maken heeft, ik zwem graag.

Vertel je op je werk wat voor je sport je doet?

Ja, ik ben daar heel trots op dat ik dat doe. Mensen vinden het heel interessant

en intrigerend.

Wat vind je zo leuk aan onderwaterhockey?

Leuk? ja dat is een moeilijk vraag. Onderwater zijn ‘an sich’ vind ik al heel leuk

en eigenlijk is het een soort stilte met andere mensen om je heen. Het is geen

balsport, daar houd ik veel van, maar dan toch een sport met een puck. Het

gekke aan de sport is dat het zo veelzijdig is. Je kunt meedoen, maar ook al

zwem je een beetje in de weg, je kunt toch de puck raken als je deze tegen komt

onderwater. Mensen rechts van je, onder je, boven je, indrukwekkend. Heel veel

mogelijkheden…..ik wilde ook eigenlijk gaan snorkelen.

Wat vind je niet leuk aan OWH?

Ja dat is de andere kant….het is zo moeilijk om een bepaald niveau te halen. Ik

zou eigenlijk 1x per week moeten komen trainen, maar dat lukt me niet altijd.

Het blijft een uitdaging, maar ik kan me ook voorstellen dat het frustrerend is als

het na zo lange tijd nog niet lukt.

Wat vind je van de trainingen van Raymond? Kan er nog een schepje bovenop?

Voor mij is het prima zo.

Hoe komt het dat jij zo sterk aan de puck bent?

Het is zwemmen …… Balsport heb ik altijd graag gedaan, ook heb ik getennist,

tafeltennis gespeeld. Als ik maar iets in mijn handen heb, of tegen een bal kan

slaan. De beweging met de pols, balgevoel, bovendien voel ik me heel

comfortabel in het water.

Dit moet ik misschien ook even vertellen: Mijn eerste levensjaren heb ik in Afrika

gewoond, we hebben daar elke dag gezwommen. Tot mijn 11e jaar, ik woonde

in Zaïre. Onderwater zijn voelt voor mij heel gewoon, vertrouwd.

Volgens mij is met je inzet niks mis, klopt dat?

Ja, soms ben ik een perfectionist, ik probeer me zeker wel in te zetten. Ik moet

toegeven, ik hoop in de toekomst meer wat technische bagage te krijgen.

De training van vanavond vond ik heel geslaagd. Ik hoop dat ik niet tot de

categorie ‘houthakkers’ ga behoren. Ik ben natuurlijk wel groot, maar ik ben ook

niet zo snel en lenig, dus zal altijd mijn lichaam mee moeten laten spelen.

(Kort voor deze vraag heb ik even het woord houthakkerstraining laten vallen en

aan Karsten heb ik geprobeerd uit te leggen, wat dit voor soort

trainingen/wedstrijden, met name in Born, waren).

Aan wie trek je je op tijdens een training?

Ik heb niet een specifiek persoon.

Ik kijk op tegen de 2 trainers, Raymond en Roger ….. en wat denk je van Sven, in

een woord geweldig, niet normaal zo snel. Ook onze jonge gasten van 18 jaar,

zoveel discipline om altijd te komen trainen. Ik vind het knap. Maud, zo jong, ook

dat vind ik knap.

Misschien heb ik het meest respect voor de jongeren, zoveel discipline, om

telkens weer te komen.

Wat vind je het leukste gedeelte van de training: Conditie/techniek/spel?

Het spel, dat vind ik het leukst! Ik vind het heel tof, dat jij (Marion) mij zo

ondersteunt. Tijdens de conditietraining kijk ik wel naar jou.

Ik (Marion) moet wel lachen want ik probeer tijdens de conditietraining Karsten

ook altijd ‘bij’ te houden. We zijn wel aan elkaar gewaagd.

Stel dat je een wens mag doen, welke 'owh skill' zou je meteen onder de knie

willen hebben?

Volmondig antwoordt Karsten: Schieten!

Heb je nog andere hobby’s, behalve OWH?

Ik ben nog met een master bezig, geschiedenis, die studie wil ik afronden dit

jaar.

Dan ga ik tijd maken voor andere zaken. Ik ga graag met de kinderen zwemmen.

Ik ga graag naar theater, een expo checken, of bezoek aan een muziekoptreden.

Ik wandel ook graag. In Brussel kon ik zo 2 uur gaan rondwandelen. Hier in

Maastricht ga ik graag te voet de stad in. Met de kinderen gaan we in de stad

naar de dieren kijken. In Heer, aan de grens met de Heeg is het Savelsbos, dat is

een natuurgebied, dat vinden de kinderen heel erg leuk.

Je moet kiezen: Zwart of wit?

Zwart

Conditietraining of puckoefeningen?

Puckoefeningen

Denk je er aan ooit eens aan een toernooi te gaan meedoen?

(Karsten fronst eens met zijn voorhoofd) Ja, onder voorbehoud dat ik niet in de

weg lig.

Is er nog iets wat je nog kwijt wilt?

Ik moet zeggen, ik vind het concept van Astacus heel knap:

Bijvoorbeeld, de mensen die de sport beter beheren, die storen zich misschien

aan de anderen. Ik vind het mooi: we zitten met mensen van 7 tot 77 in het

water. Dat dat kan, dat we samen sporten, dat is heel mooi! Ik heb nooit het

gevoel gehad : ik ben hier niet welkom. Ik voel dat soort zaken ook wel aan. Het

geldt voor iedereen: Limburgers zijn zachtaardige mensen. De Astacusleden zijn

vriendelijk en zachtaardig, ze nemen me gelijk op in de club.

Wie mag er de volgende keer geïnterviewd worden?

Jelle, met dat rode haar, doe die maar.

Bij het uitwerken van dit interview realiseer ik me dat Jelle in Rivierkreeft 51 aan

het woord geweest is. Ik heb Karsten op een later tijdstip naar een andere naam

gevraagd: Jenôt Bastiaens!

Noteer in je agenda

4 juli laatste training voor de zomerstop

28 augustus eerste training na de zomerstop

13 september Astacus organiseert Mosamtoernooi (elite/jeugd)

1 november STEAKavond in Geulle

Lidmaatschap Contributietarieven per maand: Het lidmaatschap van onze vereniging wordt

aangegaan voor een heel kalenderjaar.

Wanneer echter in de loop van het jaar het

lidmaatschap wordt beëindigd, blijft men de

bijdrage voor het gehele jaar verschuldigd.

Daarom geniet het onze voorkeur dat de

contributie voor het gehele jaar vooruit

betaald wordt.

tot en met 11 jaar € 14,-

12 tot en met 15 jaar € 19,-

16 jaar en ouder € 20,-