ToplichtD is de digitale nieuwsbrief van ... · zetten. De leden werden getrak-teerd op een...

ToplichtD_nr 25 mei 2017

ToplichtD is de digitale nieuwsbrief van ‘Watersportvereniging Langedijk’

en verschijnt 4x per jaar.

Door hardnekkige technische problemen met de pagi-

nanummering en met de inhoudsopgave, is het op dit

moment niet mogelijk een paginagewijs overzicht te

geven van de artikelen in dit nummer van ToplichtD.

De redactie spreekt de hoop uit dat desondanks alle

lezers plezier zullen beleven aan deze editie.


Bestuur Watersportvereniging Langedijk

Berichten aan de vereniging kunt u sturen naar de secretaris van de wa-tersportvereniging: C.J. Poland, De Strook 32, 1767 BX, Kolhorn. Betalingen naar RABOBANK rek.nr. NL50 RABO 017 0048 691 t.n.v. WSV Langedijk. Internet: http://www.watersportver.blogspot.com Sluitingsdatum voor het aanleveren van uw kopij of advertentie in ‘ToplichtD’ nummer 26 is: zondag 3 september 2017

Kopij voor TOPLICHT sturen naar: Redactie ToplichtD

Jacques Vogels: 06-37608459, email: [email protected]

Nancy Gelderman: 0224-540604, email: [email protected]

De redactie behoudt zich het recht voor

om ingezonden kopij aan te passen.

Algemeen en havenzaken Agaath Jol - van der Hulst Oosterstraat 25 1723 WG Noord Scharwoude 0226-316955 E-mail: [email protected]

Algemeen en communicatie Jany Kos - Droog, Dorpsstraat 246 1722 EA Zuid-Scharwoude Tel: 0226-315333 E-mail: [email protected]

Voorzitter Gerard Valk Oostelijke Randweg 25 1722 GP Zuid-Scharwoude 06-50213152 E-mail: [email protected] Secretaris en vicevoorzitter Cor Poland De Strook 32 1767 BX Kolhorn Tel: 0224-533302 E-mail: [email protected] Penningmeester

Piet Bruijn

Dorpsstraat 767

1724 NM Oudkarspel

Tel: 0226-314236

Email: [email protected]

http://www.watersportver.blogspot.com/

mailto:[email protected]



Voorwoord van het bestuur Weersverwachting Volgens de kalender is de zomer nu echt begonnen, alleen heeft het weer daar geen boodschap aan. Maar zoals elk jaar zijn er goede en minder goede dagen en aan het eind kan je de balans opmaken. Persoonlijk vind ik Nederland een prachtig vaarland, je kan over het algemeen de mensen verstaan, de natuur is prachtig, de steden zijn over het algemeen zeer aantrekkelijk, alles is redelijk goed geregeld. Alleen het weer is minder be-trouwbaar. Natuurlijk zijn er in het buitenland ook prachtige vaarwegen en na-tuur.

Het is een keuze die je zelf maakt wat je gaat doen en die is sterk afhankelijk van jouw moge-lijkheden. Dat goed geregeld is wel aan verandering onderhevig. Er wordt

hard aan gewerkt om het met name in de provincie Noord-Holland wat aantrekkelijker te maken om ook hier wat meer rond te gaan varen en langer te verblijven. Meer dan Amsterdam Zo is er een organisatie bezig die heet Noord-Holland boven Am-sterdam. Dat is een organisatie die pro-beert het teveel aan toeristen in Amsterdam de provincie in te krijgen. Dat betekent dat ze pro-beren de toeristische beziens-waardigheden meer bekendheid te geven, dus meer folders van wat er allemaal te doen is in deze provincie. Aan ons de taak in de haven om de bezoekers zoveel mogelijk te informeren over de activiteiten in deze omgeving, zoals de Broeker Veiling en het Rijk van de 1000 eilanden. Want ook dat is per sloep of huurboot een prachtig vaarge-bied, maar ook het hele kustge-bied is zeer aantrekkelijk en de stad Alkmaar niet te vergeten. Er is dus genoeg te bieden. Promotie Langedijk Langedijk heeft een eigen stich-ting van vrijwilligers die Langedijk willen promoten.


Stichting Toeristische Promotie Langedijk www.toerismelangedijk.nl Ook die willen net als wij de toe-risten faciliteren en zij zijn daar heel actief in met dorpswandelin-gen onder begeleiding en ver-zorgen rondvaarten als daar vol-doende belangstelling voor is. Er komt een folder uit met de moge-lijkheden. Ze ijveren er ook voor om een soort van vaarverbinding te ma-ken van het Station Heerhugo-waard naar de Broeker Veiling: ideeën zijn welkom. Sloepennetwerk Daarnaast is er een club actief die heet Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord. Die is actief boven Alkmaar en die gaat proberen om de onder-nemers die de faciliteiten in de bestaande vaarwegen willen ver-

beteren actief te steunen en daar is ook geld voor beschikbaar. Deze club is ook actief met een sloepennetwerk om dit op te zet-ten en te voorzien van vaarwij-zerborden. Deze club zet zich ook in voor het open houden van de sluis in Oude Sluis en die van Rustenburg. Ook de camping in het Robbenoord Bos wordt weer nieuw leven ingeblazen. Ze doen dat dus niet zelf maar ondersteu-nen dit waar mogelijk. Er gebeurt veel in de provincie waar we als watersportvereniging en als jachthaven actief in deel nemen. Maar dat is winterwerk en nu breekt de zomer aan en gaan we weer varen en genieten van het mooie weer en land-schap. De eerste leden zijn al vertrokken. Het bestuur wenst iedereen een behouden vaart en een fijne en onbezorgde zomer!

Cor Poland, vice-voorzitter

E-mail: [email protected] / website: www.vetusmotor.nl

http://www.toerismelangedijk.nl/


http://www.vetusmotor.nl/


Van de redactie 40-jarige vereniging, nieuw vaar-seizoen, nieuwe voorzitter. Hoe mooi kan je het seizoen be-ginnen? Meteen al een feest! Onze watersportvereniging is een blijvertje want dit jaar bestaat de vereniging 40 jaar. Dat werd beklonken met een mooi feest bij petanquevereniging Les Mille Illes. De zaal was bomvol, maar liefst 80 leden vierden het feest mee. Onze nieuwe voorzitter Gerard Valk werd aan de leden voorge-steld. Gerard heeft ervaring in het voorzitterschap en wil graag zijn schouders onder deze taak zetten. De leden werden getrak-teerd op een verenigingsvaantje en een flessenopener met logo

en daarmee was gelijk het start-schot gegeven voor een nieuw vaarseizoen. Koude start Hoewel we best nog wel veel

koude dagen hebben (gehad), zijn enkele clubgenoten al op pad. Ron en Ank Tol hebben al meerdere grote vaartochten on-derno men, maar deze vaartocht is toch wel extreem lang. Ze hebben het plan opgevat om via de Waddenzee naar de Oostzee te varen en vandaaruit door naar Kopenhagen, even buurten in Zweden en dan door naar Gdansk en Warschau om dan via Berlijn op weg naar huis te gaan.

Naar huis is dan wel een maand of vijf verder. Ron en Ank hebben zich goed voorbereid op de reis. Een en ander hangt natuurlijk ook van het weer en de water-standen af. Het is natuurlijk heel speciaal dat ze voor ‘Motorboot’ een blog bijhouden en ook nog ‘s gevolgd worden door ‘Watersport tv’. Ook hebben ze hun eigen reisblog www.mssilver-lining.nl waarop je van dag tot dag hun grote reis kunt volgen. Op 5 mei werden ze uitgezwaaid door en-kele watersportleden. Ook Age

http://www.mssilver-lining.nl/


Jan en Jannie Korf zijn uitgeva-ren. Hun tocht gaat richting de Moezel. We wensen beide schippersstellen een behouden vaart en een prachtige vakantie toe! Goed nieuws, slecht nieuws Het is helaas niet altijd rozengeur en maneschijn. Er is ingebroken in de boot van Fred en Anneke Bakker. Er is flink veel vernield, maar zo mogelijk is het nog erger dat de hele boot bevuild werd met ontlasting en urine. Het is onbegrijpelijk dat mensen zoiets kunnen doen. Ook bij Frans en Emmie Koger is ingebroken. Al was er minder troep gemaakt: het is vervelend. Tja en een dub-bel gevoel heb ik bij het bericht dat Arie Kramer zijn boot einde-lijk heeft verkocht. Aan de ene kant mooi, maar ik denk dat Arie en Wil de boot ook wel gaan missen. Gelukkig is hij ‘op het dorp gebleven’, dus Arie en Wil kunnen hem af en toe nog even zien. Generale repetitie Met de Hemelvaarttocht in het vooruitzicht kunnen wij ook uit-zien naar een leuke tocht. Er is weer een mooie tocht uitgestip-peld en als het weer meezit, dan kunnen we heel wat uurtjes met elkaar doorbrengen. De Hemel-vaarttocht is ook een soort gene-rale waarbij de gebreken voor de

dag komen en dan is het door-gaans prettig als er hulp of ad-vies van anderen binnen handbe-reik is. Gezien de drukte van mijn werk kunnen we de Specht pas in de zomer van een grote beurt voorzien. Het wordt tijd, want hij is al jaren niet meer op de kant

geweest. Gelukkig is het in de zomer niet zo druk op de werf en hebben we vermoedelijk mooi weer om de verf goed te laten uitharden. Koop een boot… Hoe het ook zij: een ieder heeft het warme winternest verlaten en is in touw om de boot te koeste-ren, te verwennen of te bewer-ken. Of…… juist te verguizen vanwege het vele werk. Het hoort erbij en voor menigeen is ook dat iets wat bij het varen hoort. We wensen alle leden van de watersportvereniging een heel fijn vaarseizoen!

Nancy Gelderman, redactie


40-jarig bestaan van watersportvereniging Langedijk De catering hadden we vanwege het jubileum uit handen gegeven, dus voor de activitei-tencommissie werd het ook een gezellige feest-feestdag. Grote opkomst De opkomst was gewel-dig, we dachten eerst dat de zaal van jeu-de-boulesvereniging ‘Les Mille Illes’ te klein zou zijn, maar dat viel alles mee. Bij binnenkomst kregen we heerlijke koffie met gebak en konden we ff gezellig bijkletsen. Vergaderen Om 16.00 uur opende Cor Po-land de jaarvergadering, hij wilde het kort houden en dat lukte aar-dig. Karel Popall, een van de oprichters van de watersportver-eniging werd nog even in het zonnetje gezet en Jany had een mooie herinnering voor hem ge-maakt. Ze schonk hem een pla-cemat met een foto van zijn boot en aan de andere kant een foto waarop hij samen met water-sportvrienden staat.

Gerard Valk werd voorgesteld als 5e bestuurslid: iedereen stamde hier mee in. Met zijn achtergrond als binnenschipper was hij tot vorig jaar nog bestuurslid van de Koninklijke Schuttevaer afdeling Zuid-Holland en daarmee past Gerard goed in het bestuur. Piet en Willem Droog overhan-digden een cadeau namens de Koninklijke Schuttevaer. Het prachtige stormglas met koperen herinneringsplaatje heeft inmid-dels een mooie plaats in het ha-venkantoor gekregen. Piet en


Willem werden tevens lid van onze vereniging. Spelleiding Om 16.30 uur kwam Hans Jon-ker van de jeu-de-boulesvereniging en deelde kaar-ten uit om groepjes te maken voor het spel. De vrijwilligers stonden al klaar om ons te hel-pen bij het speelveld. Na het eerste spel werd er een korte pauze gehouden en wer-den er nieuwe groepjes gevormd. Onder het genot van hapje en een drankje werd er fanatiek ge-speeld en gelachen.

Om 18.30 uur stond er een heer-lijk buffet klaar met nasi, verschil-lende salades en saté. Er werd heerlijk gesmuld.

Voetjes van de vloer Na het eten kwam Trio Eigenwijs optreden met hun accordeons. Er werd gezongen en gedanst. Klaas Mulder van het trio vertel-de ook nog een heel leuk ver-haal. Het was supergezellig om hen erbij te hebben. Er zijn ook nog prijzen gewonnen met jeu de boules: de winnaars waren 1 Gees Kuiper, 2 Hans Vonk, 3 Cor Poland. De troost-prijs was voor Jannie Korf. Het was een TOP-middag/avond!

Activiteitencommissie: Els Guit, Nel Bruijn, Riet Vogels, Jany Kos.


In de schijnwerper is een rubriek die elke editie van ToplichtD terugkomt. Hierin interviewen we leden van onze watersport-vereniging en willen we hen ‘in de schijnwerper’ zetten door hun ervaringen met en van de watersport te delen…

In gesprek met Mark de Graaf: “Ik doe graag Effe Nix” Als je de kop van dit interview opper-vlakkig leest, kan snel de indruk ont-staan dat Mark iemand is die er bij voorkeur zijn gemak van neemt. Als je, zoals ik, echter wat langer met hem in gesprek bent, krijg je een heel wat genuanceerder beeld. De betekenis van de uitspraak boven dit artikel is niet dat Mark houdt van niks doen. Nee, dat is bepaald niet zijn stijl! Hij (58) zit nog volop in het arbeidsproces, net als zijn vrouw Hanny overigens. Samen hebben ze zeer goed gevulde weken, mede doordat Hanny een verantwoordelijke baan in de zorg heeft waarbij ze heel vaak weekenddienst heeft. “Effe Nix” – de boot van Mark en Hanny heet niet toevallig zo – om-schrijft juist heel goed hun drukke leven. De boot is bij uitstek hun mid-

del om op zijn tijd tot rust te komen. Rust, balans, genieten en tevreden-heid, dat omschrijft goed het beeld dat Mark tijdens en na ons gesprek op mij achterlaat.

Geboren en getogen Noordhollander Mark is geboren in Moerbeek, heeft een tijd in Heiloo gewoond, terug naar Moerbeek en uiteindelijk terechtgekomen in Schagen. Woont daar al zijn hele leven zeer naar zijn zin met Hanny. Hun twee zoons wonen even-eens in Schagen. Mark werkt al jaren bij een bedrijf dat zorgt voor de verwerking van staal-afval bij Hoogovens. Wat voorheen meestal enigszins oneerbiedig slak-


verwerking werd genoemd, noem je tegenwoordig met recht recycling. Immers, de slakken worden weer omgezet in bruikbare materialen en het staalafval gaat de oven weer in, een bijdrage aan de duurzame samenle-ving. Al lang in de watersport? Ik ben er niet echt mee opge-groeid, aldus Mark. Hoewel mijn vader er wel altijd druk mee was. Maar dat beperkte zich voorna-melijk tot het maken van boten. Zodra er weer een af was, werd ie van de hand ge-daan. Alleen een mooie Helderse vlet ligt nog in de haven van Schagen; onze jongens varen er nog mee. Tijdens mijn verkering met Hanny heb ik in een van die bootjes ‘wat beter met haar kunnen kennismaken’. Dat kan zij trouwens be-ter uitleggen dan ik . Een paar jaar gele-den pas is de water-sport echt een rol gaan spelen in ons leven. Vanaf het moment dat we onze boot kochten zijn we eraan verslingerd geraakt. Af en toe het water op, dat is precies wat we nodig hebben in ons best drukke leven. Elk weekend, dat lukt niet vanwege Hanny’s werk; onze vakanties met de boot moe-ten we afstemmen op haar werkweekenden. Maar we zijn al

heel tevreden met de mogelijk-heden die we wél hebben. En naast het varen en het werk moet er wat mij betreft ook tijd overblijven voor mijn andere hobby: ik hou erg van het werken in ons volkstuintje. Ook dat geeft

mij veel voldoening. De boot is een belangrijk onder-deel van ons leven geworden. We hoeven niet persé lange tochten te maken. We genieten vanaf het eerste moment dat we opstappen totdat we vanwege verplichtingen weer huiswaarts moeten, ook al kan een vaar-tochtje maar één dag duren. We komen allebei erg tot rust als we op het water zijn. We liggen het


liefst ‘in de rietschoot’, zeg maar de 3 x 24 uurs-plekken; als we maar natuur om ons heen zien, hebben we het naar onze zin. Geen besognes, geen televisie, wél radio aan boord, met z’n tweeën in en mét de natuur. Ons favoriete plekje voor korte tocht-jes is Hargen. Daar voelen we

ons echt op onszelf. Onze actieradius is, zoals ge-zegd, niet zo groot. Daarom va-ren we graag in Noord-Holland en – iets verder maar ook veel drukker – in het groene hart van Holland. Een tochtje naar Edam en verder door naar Marken be-viel ons prima. Edam is erg leuk om doorheen te varen. Marken is weliswaar een beetje druk maar je voelt je op een plezierige ma-nier onderdeel van het toerisme. Komende zomer denken we rich-

ting Randmeren en/of Flevoland te gaan. Onderhoud: lust of last? Ik ben geen expert op alle on-derdelen van een boot, maar ik weet voldoende van de belang-rijkste zaken om zelf het onder-houd aan de boot te doen.

‘Effe Nix’ is in bepaalde opzichten een lastige boot: hij is wat windge-voelig en ligt ietsje ach-terover. Dat is niet een-voudig te corrigeren met bijvoorbeeld ballast, het zit gewoon ook in het model. Tijdens het va-ren heeft de boot de neiging zichzelf achter dieper in het water te trekken. Dat werkt remmend op de snel-heid, we houden meestal ongeveer 8 km

p/u aan. Niet dat dat ons hindert, want haast kennen we niet. Daartegenover heeft de boot een hele praktische hoogte: 2,15 m. We kunnen bijna alle bruggen hebben en wat heel handig is: van de spoorbrug hebben we geen last. We varen, zeker op wat minder bekend water, met navigatie en dat vaart heel prettig als je nog maar een klein deel van de Nederlandse vaarwegen kent.

Afgelopen winter heb ik de boot grondig onderhanden genomen.

Speciaal drie weken vakantie opgenomen en bij Bijvoet in de


loods allerhande klussen ge-daan, binnen en buiten. Er zat voor 40 jaar verf op en die begon te scheuren. Dus hebben we dat er tot het kale staal afgeschuurd en opnieuw opgezet. Ik heb daarbij veel steun van Sam Bij-voet en andere watersporters gekregen; in de vorm van advie-zen maar ook door als het nodig was een handje bij te zetten. Het was prettig werken daar. ‘Effe Nix’ is helemaal klaar voor het nieuwe seizoen, nu Hanny en ik nog. De watersportvereniging Je zou verwachten dat jullie als inwoners van Schagen de boot dáár in een van de havens zou-den leggen. Toch niet dus? We lagen eerst in De Haukes. Leuk plekje, mooie omgeving, midden in de natuur, helemaal naar onze smaak. Maar wat ons op de duur ging tegenstaan was dat we steeds uren hetzelfde stuk moesten varen om ergens te komen. De bezwaren van De Haukes gelden tot op zekere hoogte ook voor de havens in Schagen. Maar bovendien heeft Schagen het bezwaar dat ‘iedereen’ daar Hanny kent en omgekeerd, door haar werk en haar verenigingsle-ven. Allemaal aardige mensen hoor, maar die zien en horen we

al genoeg door de week. Daarom keken we ook naar andere opties en zo kwam drie jaar terug Broe-kerhaven in beeld.

De contacten met de mensen van Watersportvereniging Lan-gedijk waren van meet af aan heel plezierig. En de ha-ven(faciliteiten) bevielen ons ook direct, dus de beslissing om lid te worden was gauw genomen. Zowel de haven als de sfeer in de vereniging zijn zeer naar onze zin. We proberen dan ook zoveel mogelijk mee te doen aan activi-teiten die georganiseerd worden. De schaarse vrije tijd die we hebben legt ons ook beperkingen op, je kunt niet aan alles mee-doen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we daarom


soms bewust voor onszelf kiezen en (moeten) afzeggen voor een evenement of activiteit. Altijd een prikkelende vraag: is er wel eens iets goed misgegaan met varen? Hanny en ik zijn in de loop van de paar jaar dat we samen va-ren, goed op elkaar ingesteld. We begrijpen elkaar meestal zonder al te veel woorden en hebben geen harde stem nodig om elkaar iets duidelijk te maken. Natuurlijk gaat er wel ’s iets mis! Overal toch? Twee voorvalletjes, die overigens los staan van de samenwerking tussen Hanny en mij, zijn wel aardig om te melden. We voeren een keer al een heel tijdje met de mast overeind, een rustig gangetje op weg naar huis. Bij Alkmaar draaien we het ka-naal Alkmaar-Kolhorn op en kort

daarna dachten we het geluid te horen van ons mastje dat ‘onvrij-willig gestreken werd’. Viel ge-lukkig mee, alleen ons toplicht lag eraf. Een andere keer moesten we een verbinding nemen tussen de Vecht en Vinkeveen. Normaal gesproken geen enkel probleem; de brugopening was 3,40 m breed, nét genoeg voor onze boot. Althans…… zónder stoot-willen. Maar die hingen er nog wel, aan beide kanten. Heel apart, dat flipperkastgevoel! Twee akkefietjes waarbij je op het moment zélf even ontregeld bent, maar waarop je later met een glimlach terugkijkt.

Jacques Vogels, redactie

______________________________________________________

Aan boord van ‘Effe Nix’…. met Hanny de Graaf De 53-jarige Hanny de Graaf is pas laat gaan varen: 3 jaar geleden koch-ten zij en haar man een boot. En dat terwijl hun verkering juist begon met een boot… 31 jaar getrouwd: hoe zijn jullie begonnen? Marc komt oorspronkelijk uit Heiloo, zelf ben ik in IJmuiden geboren. Later zijn mijn ouders naar Schagerbrug verhuisd, waardoor ik in Schagen naar

school ging. Ik was toen 17. Ik fietste geregeld onze straat uit, op weg naar school en Marc werkte daar in de buurt voor een loonbedrijf. Aan het eind van die weg lag een ijsbaan en hij dacht dat ik daar te vinden was. Aan


die kronkelige weg lagen wel enkele huizen en hij vermoedde dat ik daar zou wonen, maar wist niet waar. Hij wilde me ontmoe-ten en ging naar de ijsbaan in de hoop dat ik daar was, maar daar was ik dus niet. Toch kwam het tot een ontmoeting. Tijdens het uitgaan in Schagen kwamen we elkaar tegen. Zelf zag ik in het begin een verkering niet zo zit-ten, Marc was immers vijf jaar ouder dan ik. Maar ja: hij had daarentegen een mooie auto en dat was wel interessant. Hij bleek uiteindelijk een heel leuke jon-gen, dus we kregen verkering. Buiten die auto had hij ook nog een kajuitbootje waar we op een dag een tochtje mee maakten. We gingen richting de Rijd in Nieuwe Niedorp. We besloten

dat we daar zouden overnachten, maar niet in de haven natuurlijk: we wilden wel wat privacy. Marc legde het bootje in de rietschoot een aangezien het heerlijk weer was, ik me lekker vrij voelde, kreeg ik zin om te zwemmen. Een badpak had ik niet mee, dus ‘plons’ met kleren en al de plomp in! Marc schrok zich rot; hij dacht dat ik overboord was gevallen. Druipnat klom ik weer aan boord en heel lief kreeg ik van hem een lekker warme schipperstrui, waardoor ik niet met die natte plunje hoefde rond te lopen. De volgende dag waren mijn kleren weer droog. Dit was mijn eerste ervaring met het varen en voor mij onvergetelijk.


Groot Jacht We hadden veel plezier van het bootje en Marc maakte natuurlijk de blits als er ook nog familie of vrienden mee mochten varen. We maakten heel wat vaartocht-jes, maar toch verkocht Marc op den duur het bootje. Het onder-houd werd hem te veel, want inmiddels waren we getrouwd en hadden in Schagen een huis gekocht. Al snel kwamen er kin-deren, we hebben twee jongens. Tijdens de vakanties sliepen we in een tent. Die tent werd op den

duur ingeruild voor een vouwwa-gen en uiteindelijk stond en dan een caravan voor de deur. Toen de caravan te oud werd en ge-breken ging vertonen, begon het toch weer te kriebelen wat betreft een bootje. De kinderen waren inmiddels al de deur uit, dus we hadden wat meer vrijheid. We hadden het er geregeld over,

maar ik ging nog uit van het for-maat van het kajuitbootje van destijds. Dat we niet op hetzelfde spoor zaten bleek op de dag toen we met de auto richting Wierin-gerwaard gingen en Marc riep: “kijk, zo’n boot lijkt me wel wat!” Hij wees een boot aan die ik mijn ogen het formaat van een jacht had. Vanaf toen gingen we ge-richt zoeken naar een boot ‘van formaat’. We bezochten diverse jachthavens en al lag er heel wat te koop, we konden toch nog geen boot vinden waar we gelijk

verliefd op werden. Op een dag kwamen we aan in de Haukes. Er lag een boot te koop waarvan ik dacht: dat is hem! We belden de eigenaar op en vroe-gen of we de boot mochten bekijken. Ko-bus kwam er aan. Hij had heel wat praatjes en prees zijn boot tot in de hemel, maar daar keek Marc doorheen. Zelf was ik gelijk ge-charmeerd van het

grote aanrecht en de knussigheid in de boot. De boot had vier slaapplaatsen en dat stond me ook erg aan. Het houtwerk bin-nenin was echter niet zo mooi en daarom zag Marc het eigenlijk niet zitten. Maar ja: de boot had een mooi model en de buitenkant was in een goede staat. Ook had


de boot een praktisch formaat, want de diepgang en hoogte wa-ren gunstig om makkelijk onder bruggen door te kunnen varen en in kleinere sloten te kunnen va-ren. We vroegen aan Kobus of we een stukje konden varen, maar we hadden zo het idee dat hij zelf niet zo goed overweg kon met de boot, want we dwarrelden door de wind alle kanten op. Dat waren in de ogen van Marc bij-komstigheden die verholpen konden worden zodat hij toch overstag ging en we de boot kochten. De boot eigen maken - eigen boot De boot hebben we nu drie sei-zoenen terug gekocht. We heb-ben er inmiddels al een hoop aan gedaan om hem eigen te maken. Zo hebben we het schilderwerk grondig aangepakt en heeft Marc er inmiddels zelf een boeg-schroef in geplaatst. Het varen gaat nu een stuk makkelijker. In het begin waren we beiden erg onzeker met het varen: we had-den ook weinig ervaring met een grote boot en hebben alles zelf uit moeten vinden. Maar we kij-ken elkaar aan en we begrijpen elkaar gelijk: dat is natuurlijk heel prettig. We zien wel eens anders bij stellen die elkaar afsnauwen en waar ze totaal niet met elkaar communiceren. In het begin vond ik het afmeren heel eng: vooral

als we een sluis in gingen werd ik behoorlijk zenuwachtig. Als Marc tijdens het varen naar het toilet moest vroeg hij aan mij het stuur over te nemen en dan stond ik toch een beetje gespannen ach-ter het roer. Maar ja aldoende leert men en door de ervaring gaat het er al een stuk relaxter aan toe. Als ik nu een stukje moet varen, dan vind ik het leuk om te doen, maar een sluis in varen en afmeren: dat doe ik nog steeds niet. Maar door het varen zijn Marc en ik een echt team geworden. We zijn beiden zelf-verzekerder en dat geeft ook meer ontspanning. Effe Nix De naam van jullie boot zorgt gelijk voor een glimlach: hoe ko-men jullie hieraan? We hebben beiden een drukke baan die ook nog eens onregel-matig diensten met zich mee-brengen. Daarbij hebben we ons werk aan huis en de volkstuin. Ik sport veel en als hobby verzamel ik gedichten en spreuken. Die


verwerk ik in mooie boeken, ik maak ook scrapboeken. Maar het is fijn als je af en toen niks hoeft. Effe Nix dus… Dan is de keuze voor een bootnaam snel ge-maakt. De boot heette eerst ‘Faucon’: Frans voor valk, maar dat vonden we nix, dus toen hebben we hem omgedoopt. Dat ‘Nix’ nemen we heel letterlijk, we hebben bijvoorbeeld bewust geen tv aan boord. We genieten van de natuur en de rust, de knussigheid in het geheel. Als we ergens een plekje hebben, bij voorkeur niet in een jachthaven of drukke afmeerplek, dan gaan we lekker op onze stoeltjes de boel bekijken en doen even de oogjes dicht. Lekker zonnen of lezen totdat het te donker wordt. Met de kaarsjes en lichtjes aan doen we dan een spelletje waar-bij we een biertje of wijntje in-schenken. Stukje kaas erbij, wat hapjes: nou, dan geniet je toch? ’s Ochtends lekker rustig ontbij-ten en ’s middags lekker koken. We vinden het ook prettig om een wandeling te maken door de stadjes of dorpjes die we aan-doen. Een terrasje pikken staat ook op de lijst van leuke dingen. Zelfs boodschappen doen vind ik fijn om te doen. Ik haal dan ook niet veel proviand aan boord, want er is altijd wel een super-markt of weekmarkt te vinden waar je eten kunt kopen.

Kledingkast Hoewel ik dus weinig of geen proviand meeneem, neem ik ge-noeg kleding mee voor mezelf. Ik vind het heerlijk om elke dag wat anders aan te trekken en soms verkleed ik mezelf zelfs twee keer op een dag. Ik vind het fijn om er leuk uit te zien en besteed veel aandacht aan mijn uiterlijk en kleding. In het begin had ik weinig kastruimte, maar Marc heeft voor mij een hangkast ge-timmerd waar ik heel blij mee ben. Opmerkelijk verhaal? Ja, waar ik meteen aan moet denken was die keer dat we op een rustig plekje aan de Grecht onze boot afmeerden. Het leek wel een eiland te zijn. Hoewel er plaats voor drie boten was, wa-ren wij de enigen. Heerlijk! Toch kwam er aan het eind van de dag nog een boot bijliggen. Met de man hadden we eigenlijk geen contact en dat vonden wij wel best. In het schemerduister za-gen we een licht in de verte. Het maakte slingerende bewegingen en kwam steeds dichterbij. Het bleek een motoragent te zijn. We zaten een beetje in de piepzak omdat we dachten dat we op een verboden plekje lagen, maar hij moest kennelijk bij onze buurman zijn. Er werd nogal heftig gespro-ken en omdat het verder stil was, luister je ongewild toch mee.


Blijkbaar was buurman zonder wat te zeggen met zijn boot ver-trokken waardoor zijn vrouw en familie ongerust waren geworden en de politie een zoektocht was begonnen. Toen de agent ver-trokken was begon de man op luidruchtige toon te bellen: naar zijn vrouw, waarmee hij kennelijk in scheiding lag, naar zijn familie en vrienden en het ging er be-hoorlijk heftig aan toe. “Wat maak jij me nou? Stuur je politie op mijn dak”, wat vloekwoorden enz. Dat ging de hele avond en een deel van de nacht zo door: weg rust! Op zo’n moment denk je: Nu effe nix….. Wat betekent varen voor je? We zijn enorm rijk en gelukkig met onze boot. Als we aan boord zijn, begint de vakantie. Zelfs als we aan de boot werken, voelt dat als vrijheid. Als je aan boord stapt is ook gelijk alles binnen handbereik. De kopjes en bord-jes staan er, er liggen lakens en slopen in de kast en er is altijd wel een blikje soep of zo aan boord.

We zouden echt nooit meer zon-der onze boot willen. Hij geeft ons onze rust en ontspanning die we af en toe nodig hebben. Na de koop heeft hij nog een tijd in de haven van de Haukes gele-gen, maar dat was niet ideaal. Je hebt altijd hetzelfde op-en-neertje en het duurt bijvoorbeeld al twee uur om in Kolhorn te komen. De andere kant op richting Den Hel-der is een stuk over het Balg-zandkanaal wat ook niet aantrek-kelijk is. Nu hebben we een mooie ligplek in de Broekerha-ven. Je kunt van daaruit veel leukere tochtjes maken. We vin-den het fijn om lid van de water-sportvereniging te zijn en hebben met sommige mensen goed con-tact. We vinden het een warme vereniging. We vinden het leuk dat we nu geïnterviewd worden en in ToplichtD komen. We wa-ren ook helemaal niet zenuwach-tig hiervoor. Het is fijn om over onze vaarervaring te praten en dit met anderen te delen. Zoals gezegd varen we nu drie jaar, maar het voelt alsof het al-tijd zo geweest is!

Nancy Gelderman, redactie


DROPBOX Zó komt u de eerste keer in de DROPBOX van de Watersportvereniging Langedijk:

1. Ga naar de website http://watersportver.blogspot.nl

2. Klik op dropbox (links onder de foto)

3. Klik op ‘gratis dropbox account’

4. Aanmelden vul bij Gebruikersnaam in: [email protected]

5. Vul bij Wachtwoord in: broekhorn

6. Vink aan ‘gegevens onthouden’ en klik op ‘Aanmelden’

Elke volgende keer dat u in de DROPBOX wilt kijken, hoeft u alleen de stappen 1 t/m 3 te doen. De DROPBOX bevat allerlei soorten gegevens van de (leden van) de ver-eniging.

______________________________________________________

http://watersportver.blogspot.nl/



40-jarig jubileum van Watersportverenging Langedijk

Club viert feest bij club Op 18 maart heeft de vereniging bij jeu-de-boules-vereniging ‘Les Mille IIles’ het 40-jarig jubileum gevierd, te midden van maar liefst 80 aanwezige leden. Om 15.00 uur liep de kantine van de club langzaam vol. Ieder zocht een plek en kreeg gelijk een kop koffie met een gebakje aangebo-den. Zelf wist ik niet beter dan dat jeu-de-boules een spelletje is dat je buiten speelt op een zandbaan. En aangezien het regende zag ik het niet zitten om mijn feestkle-ding en haren nat te laten worden. Verbaasd zag ik dat petanque ook binnen ge-speeld kan worden en dat de vereniging maar liefst 16 binnenbanen heeft! Wat zag de baan er strak uit: ik was heel benieuwd hoe het spel zou zijn. Vergadering(etje) Maar eerst moesten we nog een officiële hobbel nemen: de jaarvergadering. Vice-voorzitter Cor Poland leidde de vergadering aangezien we sinds een aantal maanden Fred de Bruijne als voorzitter moeten

missen. Cor gaf een globale uit-leg over de reden van diens ver-trek. Dit riep verder geen vragen op. Daarna stelde het bestuur een nieuwe voorzitter van de club voor: Gerard Valk, kortgeleden lid geworden van de vereniging. Hij heeft zijn sporen ruim ver-diend in het verenigingsleven, het verenigingsleven, met name in de watersportwereld. Gerard wil graag de uitdaging aangaan om leiding te geven aan het be-stuur en de vereniging.

Stormglas Na het welverdiende applaus kwamen twee vertegenwoordi-gers van de Koninklijke Schutte-


vaer naar voren, Piet Droog en Willem Droog een met een groot pak onder zijn arm. Namens de Koninklijke overhandigde hij het cadeau aan Cor en aan diens blik was te zien dat hij blij was met het geschenk. Het bleek een stormglas te zijn met op het onderbord een inscriptie ‘Ter ere van het 40-jarig jubileum van de vereniging’. Het stormglas krijgt een eervolle plek in het havengebouw van de Broekerhaven. Op de centen Vervolgens las penning-meester Piet Bruin het financieel verslag van het afgelopen jaar voor. De kascommissie verklaarde dat ze de boekhouding in or-de hadden bevonden, waarna het bestuur en de penningmeester door de vergadering werden ge-dechargeerd voor het ge-voerde financieel beleid. Er was bij de leden geen behoef-te aan een rondvraag, zodoende kon binnen het half uur de ver-gadering worden afgesloten. Baanbrekend Op naar de baan! Een bestuurs-lid van Les Mille Illes nam het woord en gaf kort uitleg. Per-soonlijk was ik al na vijf zinnen de draad kwijt, maar ik ging er-

van uit dat de praktijk op de baan wel duidelijkheid zou geven. Maar liefst 70 van de 80 aanwe-zige leden waagden zich in het strijdperk. Via het trekken van speelkaarten werden er teams van drie personen gevormd; steeds namen twee teams het

tegen elkaar op. Elk lid van een team beschikt over drie ijzeren ballen. Er werd een klein balletje (‘but’, Frans voor ‘doel’) de baan opgegooid, als richtpunt voor de ijzeren bal-len. Het team dat een bal het dichtst bij het ‘but’ heeft liggen, geeft dan de beurt over aan het andere team dat moet probe-ren de eerste positie te verove-


ren. Als alle ballen gegooid zijn dan krijgt het team dat één van zijn ballen het dichtst bij het klei-ne balletje heeft liggen een sco-re. Op een telraam kon je de stand bijhouden en winnaar was het team dat als eerste 15 pun-ten had gescoord. Langs de lat Het klinkt misschien allemaal eenvoudig, maar de praktijk leer-de anders. De zandbaan bleek ook kleine kiezeltjes te bevatten en die konden de koers van je bal aardig dwarsbomen. Om

maar te zwijgen van je tegen-standers, die het ‘heel leuk’ von-den om jouw bal weg te ketsen! Zelf heb ik een richtinggevoel van een dronkenlap, dus ik ver-

wachtte niet veel van mezelf. Dat bleek gelukkig mee te vallen; ik wist me na een tijdje te beheer-sen met het gooien, waardoor de bal soepel naar het balletje rolde. Ook de richting bleek ik vaak goed te hebben en dat zonder Tomtom! Tijdens het spelen werden we geassisteerd door leden van de jeu-de-boule-vereniging, die de regels uitlegden en als een soort scheidsrechter optraden door als het nodig was de afstanden van de gegooide ballen tot het ‘but’ nauwkeurig te meten. Tussen-

door werden we getrak-teerd op een drankje en een hapje. Na de eerste ronde was er een korte pauze ingelast. Opnieuw werden de kaarten ge-schud en tot mijn verbazing moest ik toen tegen mijn eigen man Hans. Wonder-wel leidde dit niet tot een echtscheiding, haha! Hoe-wel ons groepje glansrijk won, bleek dat achteraf niet voldoende om in de prijzen te vallen; anderen hadden meer geluk. Eigenlijk ook helemaal niet belangrijk, want het ging niet om de knikkers maar om het spel. Twee rondes was meer

dan genoeg, want als je natelt heb je de baan heel wat keren heen en weer gelopen. De maag werd hierdoor geactiveerd waar-


door een hongergevoel zich openbaarde. Lid van verdienste Tijd voor het buffet! Vóórdat we daarvan konden smullen werd eerst de oprichter van onze ver-eniging in het zonnetje gezet. Karel Popall kreeg een mooie grote foto van zijn boot aangebo-den, waarmee hij zichtbaar ver-guld was. Het buffet was niet alleen prach-tig om te zien, het smaakte ook nog eens heerlijk. Er was ruim genoeg voor iedereen en er bleef zelfs nog over. Na het eten kwamen de borrels weer op tafel en werd de stem-ming verhoogd door een trio ac-cordeonisten die gezellige dans-muziek speelden. Sommige le-den gingen dan ook al snel met de voetjes van de vloer. De bandleider vertelde in het West-fries een paar verhaaltjes die goed waren voor de lachspieren

Voor herhaling vatbaar Kortom, het was Feest! Feest van de vereniging, die soms in woelig water heeft ver-keerd maar telkens weer tijdig de bakens wist te ver-zetten. Daardoor bleef de groei er toch steeds in. Sinds een paar jaar is de vereni-ging tevens beheerder van de nieuwe jachthaven Broek-horn. Ook dát blijkt nieuwe

leden op te leveren. Mogelijk is een nieuwe doelgroep van leden aangeboord door het organiseren afgelopen zomer van een 1e sloepentocht. Gezien het succes

daarvan is het waarschijnlijk dat er een vervolg komt. De jaarlijkse verenigingstochten, in het voor-jaar de Hemelvaarttocht en in het najaar de Afsluitingstocht, hou-den we er uiteraard in. Dat zijn voor de vereniging de gelegen-heden bij uitstek om vaarplezier en gezelligheid met elkaar te kunnen delen!

Nancy Gelderman


Beste watersportvrienden: het vaarseizoen is weer begonnen. De boot soppen, bedden opmaken, proviand aan boord en de moto-ren weer starten. Het is weer zover, gezamenlijk met z’n allen vieren we het hemel-vaartweekend op 25-26-27 mei 2017. Iedereen is welkom op Woensdag 24 Mei in Jachthaven Broekhorn waar we gezellig in het havenkantoor even een kop koffie en een borrel drinken. Donderdagochtend vertrekken wij om 9.30 vanaf Broekhorn richting Amsterdam, waar we welkom zijn bij de haven van Watersportvere-niging Albatros voor 2 nachten. De 3e nacht zullen wij nog overleggen, dit ook in verband met het weer. In Amsterdam zijn veel mogelijkheden, zoals het scheepvaartmuse-um en eventueel samen een rondvaart maken. Dat horen jullie later.

Aanmelden vóór 18 mei bij: [email protected] / [email protected] Groetjes, Bestuur Watersportvereniging Langedijk

Hemelvaart-

weekend



Kosten lidmaatschap, vlag, adverteren

Contributie € 30,- per jaar Inschrijfgeld eenmalig € 7,50 Verenigingsvlag € 8,50 per stuk Adverteren Leden gatis

niet-leden (1/8 pagina) € 2,50 Advertenties bedrijven Op aanvraag Betalingen WSVL RABOBANK NL 50 RABO 017 0048 691 t.n.v. WSV Langedijk Nieuwe leden: Clydd van der Jagt, Magnolialaan 17

1834 KA St. Pancras

Cees Stoop, Dr. Bloemstraat 8

1641 LK Spierdijk

Piet en Hanny Droog, Dorpsstraat 904

1724 RD Oudkarspel

Willem Droog, Postbus 27

1723 ZG Noord-Scharwoude

Aantal leden 86

Activiteitencommissie Nel Bruijn 06-38375775 Els Guit 0226-314646 Jany Kos-Droog 06-33588355 Riet Vogels 0226-312311 Bestuur Stichting Recreatiehaven Broekhorn Gerard Valk Voorzitter 06-50213152 Cor Poland Vice-voorz/Techn. dienst 0224-533302 Tine Jonker Penningmeester 0226-421349 Agaath Jol - van der Hulst Secretaris 0226-316955 Jaap Crezee Havencoördinator 072-5713495

ToplichtD is de digitale nieuwsbrief van ... · zetten. De leden werden getrak-teerd op een...

Documents

Transcript of ToplichtD is de digitale nieuwsbrief van ... · zetten. De leden werden getrak-teerd op een...