De bezem erdoor Een culturele bruggenbouwer€¦ · en ondernemers uit de buurt getrak-teerd op een...

juli 201425ste jaargang nummer 2

Druk, drukker, drukstSteeds grotere groepen toeristen bezoekende binnenstad. Wie wordt daar beter van? > 3

René Wildeman verlaat het DamrakVijftien jaar directeur van de Roode Leeuw.Zijn wens? Behoud van de karakteristieke serre > 5

Project 1012 ‘2.0’Welke uitdagingen liggen er voor denieuwe Amsterdamse coalitie? > 6/7

Zo'n kind uit de Korte NiezelDe jeugd van Adrie Saarloos op de Wallen.‘Die dames maakten reclame voor kousen.’ > 9

Aan een pleintje dat grenst aan deNes ligt het Vlaams Cultuurhuis deBrakke Grond. Op het terras drinktmen pinten, wat het Vlaamse karak-ter direct zichtbaar maakt. Naast hetcafé zijn er ruimtes voor exposities,theater en repetities.Terwijl in het Nederlandse model demusea, schouwburg en bibliotheekover diverse locaties verspreid zijn,geldt bij de Brakke Grond het vasteBelgische model van één huis, waarinalle culturele disciplines fysiek zijnsamengevoegd.

Piet Menu is sinds februari 2012 direc-teur van de Brakke Grond. Alsof de du-vel ermee speelde, brak op het momentvan zijn aantreden een discussie losbinnen de Vlaamse overheid. Kon menhet pand aan de Nes maar niet beterverkopen? Was zo’n kostbaar gebouwin hartje Amsterdam wel nodig om deVlaamse cultuur zichtbaar te makenvoor Nederland? Uiteindelijk beslootde Vlaamse regering dat het ‘toch beterbehouden zou blijven’. Wel plaatste deminister als kanttekening dat het ge-bouw meer een ‘middel’ moest gaanworden, en geen ‘doel’.Menu: ‘Als je oudere jaarverslagenleest, vind je daarin allerlei statistiekenover bezoekersaantallen en niet zozeereen terugblik op de gerealiseerde pro-jecten. Die rol van Vlaamse-missiona-ris-in-Nederland hebben we nu inge-wisseld voor de rol van actieve brug-genbouwer. Zo stellen we ons gebouwter beschikking aan Amsterdamse festi-vals zoals IDFA of Dancing on theEdge. Daarbij zoeken we naar de win-win. We zijn altijd actief betrokken bijde programmasamenstelling.’Menu is uiteraard opgelucht dat het ge-

bouw in Vlaamse handen blijft: ‘Hetheeft een grote ruilwaarde. Met dit ge-bouw kunnen we als een genereuzeVlaamse partij de samenwerking zoe-ken.’

KennismakenBij de activiteiten die de Brakke Grondzelfstandig ontplooit staat niet altijd deVlaamse cultuur in het middelpunt. Zowerden op zaterdag 12 april bewonersen ondernemers uit de buurt getrak-teerd op een groots ontbijt met als the-ma ‘arbeid’.In zijn welkomstwoord vroeg Menuaandacht voor de historische ambach-

ten die ooit bloeiden tussen de Staal-straat en de Nes. Hij spoorde bewonersen ondernemers aan met elkaar kenniste maken en daarbij te spreken over deeigen hedendaagse arbeid in de buurt.Menu vindt die kennismaking belang-rijk. Hij woont zelf met zijn vriendinaan de Oudezijds Voorburgwal. ‘Dit isgeen gemakkelijk gebied. Er zijn hierveel anonieme gezichten, die en massepasseren. In een stad als Antwerpen hebik een andere focus. Ik loop daar methet continue idee mensen te zullen her-kennen. Maar in Amsterdam gevenwinkeliers waar ik vaak kom pas een te-ken van herkenning na ongeveer mijntiende bezoek, omdat ze zijn ingesteld

op de dagjesmensen.’Hij geeft hiermee geen waardeoordeel;hij wijt dit verschijnsel louter aan hettoeristische karakter van het Wallenge-bied.

CultuurpolitiekMenu erkent dat er wel degelijk ver-schillen bestaan tussen Nederland enVlaanderen, bijvoorbeeld in de cultuur-politiek.‘In Vlaanderen wordt cultuurpolitiekfundamenteel anders bedreven dan inNederland. Vergeet niet: toen België in1830 een staat werd, moest cultuur alsinstrument worden ingezet voor de vor-ming van een Vlaamse identiteit. Zokreeg Hendrik Conscience de betaaldeopdracht van de koning om De Leeuwvan Vlaanderen te schrijven. Nogsteeds geldt cultuur als politiek instru-ment voor de vorming van Vlaamseidentiteit. Het budget is ruim en erwordt niet op beknibbeld, zelfs niet indeze crisistijd.’‘Het onderwerp cultuur is weliswaargeen stemmentrekker, maar je kunt alspoliticus veel stemmen verliezen als hetcultureel centrum in jouw stad de deu-ren moet sluiten. Het regionale kiesstel-sel dwingt daarmee de politicus om inde eigen regio de cultuur actief te bewa-ken.’Hoe beziet hij de regio Amsterdam indit daglicht? Menu: ‘Amsterdam staatbekend als de stad van de vrijheid.Maar dat is het niet. De cafés moetenhier bijvoorbeeld ’s nachts om één uursluiten. Daarmee wordt impliciet ge-zegd: U moet nu gaan slapen.’‘Misschien wordt het dus ook hier tijdvoor een regionaal kiesstelsel’, lachthij.

Een culturele bruggenbouwerBrakke Grond De bezem

erdoorHuisvuil en zwerfvuil houden hetstadsdeel dagelijks bezig. Oude pro-blemen lijken te verdwijnen, maarnieuwe steken de kop op.

Vuilnisbelten op de hoek van elke straatwaren jarenlang een bron van ergernis.Twee jaar geleden telde de buurt groepWallen Schoon in een half jaar tijd nogruim dertienduizend zakken vuilnis opdagen dat er geen vuilnis wordt opge-haald. Het stadsdeel nam maatregelenen nu lijkt het beter te gaan.Interventieteams en ‘vliegende briga-des’ van de reinigingsdienst verscherp-ten het toezicht en achterhaalden vuil-nisdumpers, zowel particulieren als be-drijven, met forse boetes als gevolg. Ende meeste horecaondernemers, die vooreen groot deel van de vervuiling verant-woordelijk waren, hebben inmiddels af-valcontracten afgesloten. De grote vuil-nisbelten bij de Waag en op het Oude-kerksplein zijn hierdoor bijna verdwe-nen.

Vooral bij de vuilcontainers in de buurtis er verbetering zichtbaar. Het stads-deel leegt ze nu bijna altijd voordat eenovervolle bak overlast oplevert. Op deNieuwmarkt zijn de ondergrondse con-tainers bovendien vervangen door nieu-we en op de Bantammerbrug worden debovengrondse nu beter schoongehou-den.Er gaat er een preventieve werking uitvan de vernieuwing van de openbareruimte. Het Oudekerksplein is drastischopgeknapt en de dumpplaatsen bij dehoekpanden op de Oudezijds Achter-burgwal zijn mede dankzij herprofile-ring zo goed als verdwenen. Kleinerevuilnisbelten zoals bij de Sint Jans-straat en de Stoofsteeg behoren tot hetverleden. Alleen het afval uit illegale‘hotels’ is nog een hardnekkig pro-bleem: dat belandt steevast bij de eerstede beste boom, zonder enig verbandmet het ritme van de vuilnisophaal-dienst.

Het stadsdeel heeft het dumpen van devuilniszakken dus beter onder controle.Maar het aantal bezoekers groeit, waar-mee ook het zwerfvuil in de binnenstadtoeneemt. Tijdens de staking van de rei-nigingsdienst werd pijnlijk duidelijkdat de snelle hap bij patatboeren en piz-zeria’s binnen een etmaal tot grote vuil-nisbergen leidt.Veegploegen hebben elke dag hun han-den vol aan alle nonchalant weggewor-pen lege pizzadozen, bierblikjes, wod-kaflessen en sigarettenpakjes. Ditvormt een grote kostenpost voor hetstadsdeel. Maar het is ook een dilem-ma, want driemaal daags het zwerfvuilwegvegen achter de kont van de bezoe-kers lijkt het egoïstische wegwerpge-drag te legitimeren.

Piet Menu: ‘Zoeken naar de win-win’

Surf naar onze facebookpagina www.facebook.com/Oudebinnenstad

Op 22 juni is de Oude Kerk in éénklap een kunstwerk én 118 gebor-duurde stoelen rijker geworden.Maandenlang is er in het atelier in dekerk, onder leiding van kunstenaresSara Vrugt, gewerkt aan het borduur-project. Daarbij hebben letterlijkbloed, zweet en tranen gevloeid, vol-gens Vrugt. ‘Weet u wat de allerbeste

remedie is als er bloed op de stof komt?Spuug van het slachtoffer zelf. De eer-ste keren ging dat nog wat schuchter.Maar allengs werd er naarstig op losgespuugd bij een ongelukje.’

Pagina 11: Stof tot nadenken

Bloed, zweet en tranen

Directeur Jacqueline Grandjean en Sara Vrugt tijdens de presentatie

De drukte in de binnenstad neemt toe.Bureau Onderzoek en Statistiek (O+S)schrijft er trendrapporten over, cijfersover de toenemende drukte zijn er vol-doende en op conferenties constateertmen nuchter: ‘Dit is nog maar het be-gin, het zal nog veel drukker worden.’Maar hoe is het voor bewoners en on-dernemers als zij zich elke dag door een

menigte dagjesmensen moeten persenom bij hun woning, winkel of bedrijfte komen? De tsunami aan toeristenzet ook de buurteconomie steeds meeronder druk. Welke zakken vult dit toe-nemende massatoerisme eigenlijk?Het stadsbestuur lijkt toe te kijken.

Pagina 3: Massatoerisme

Kijken, kijken, niet kopen

Toeristen-tsunami op het Oudekerksplein

d’Oude Binnenstad2 juli 2014

Joep de Groot

Tijdens de wandeling met deNoord-Hollanders kwamen weéén van de bierfietsen tegen ophet Rokin, met een hele rijontevreden fietsers er achteraan.

Herrie

Veel mensen ergeren zich aan her-rie. Nu is herrie niet ongewoonvoor deze buurt; het is er altijd ge-weest. Het punt is of je je eraan er-gert.

Ook in de jaren zestig was er al veelherrie in de buurt. Toen beschouw-de men dat niet echt als een pro-bleem. De buurt was vol industriëleactiviteiten, het verkeer stond dehele dag vast. ’s Avonds had iederekroeg de jukebox kneiterhard aanstaan, vooral op de Zeedijk, met dedeur wagenwijd open. Van isolatiehad men nog nooit gehoord.Zeker op mooie zomeravondenhadden bewoners een kussentje inde vensterbank liggen en genotenze zichtbaar van de levendigheid opstraat. Zelfs toen de drugsoverlastenorm was, was het voor velen vanhen nog genieten. Meer dan nu wa-ren veel van die bewoners verbon-den met de buurt. Men werkte hiervaak en men kende elkaar.Die verbinding met de buurt is eenstuk minder geworden. Men accep-teert minder overlast, wil duidelijkminder dan vroeger getuige zijn vanwat er op straat gebeurt, trekt zichterug in zijn woning en wil rust.

Toen ik onlangs naar MuseumcaféMokum aan de Kalverstraat fietste,zag ik op het Singel en in de Spui-straat drie bierfietsen. Ze werdenuitgeladen en klaargemaakt voor devolgende slachtoffers.Museumcafé Mokum is vaak hetbegin voor de wandelingen vanMee In Mokum, de organisatie dieals eerste stadsrondleidingen orga-niseerde en nu al met zijn 26ste jaarbezig is. Ik ben daar één van de 110gidsen en wij laten de mensen inkleine groepjes de stad zien. Ditkeer kwamen er vier mensen uit dekop van Noord-Holland.

De overlast van rondleidingen in debinnenstad begint overigens despuigaten uit te lopen: het zijn tegrote groepen, die geen rekeninghouden met de buurt, en de gidsenhangen de wildste verhalen op omzo een goede fooi te vangen. Alsbuurtbewoner ben je ertoe veroor-deeld die onzin keer op keer temoeten aanhoren. De beeldvormingvan het Wallengebied is daardoor,net als die van de Jordaan, niet ergrealistisch. Men hoort vaak devreemdste ideeën over een buurt. Ikprobeer zo veel mogelijk rekeningte houden met de buurt, niet te fantaseren en ook de mensen bij tebrengen hoe dit Wallengebied func-tioneert. Al met al is het dankbaarwerk om mensen wegwijs te makenin Amsterdam.

Toen we de Bloedstraat doorgelo-pen waren vroeg één van de vrou-wen waar nou die travestieten waren. Die moest dus met haarschoondochter het straatje nog-maals op en neer. Tijdens de wan-deling met de Noord-Hollanderskwamen we één van de bierfietsentegen op het Rokin, met een hele rijontevreden fietsers er achteraan.Wat voor die kermis op straat geldt,is trouwens ook van toepassing ophet water. Eén gigantische bende.Het grote verschil met de kermis opde Dam is dat die laatste een begin-tijd en een eindtijd heeft.

Colofon

d’Oude BinnenstadKwartaaluitgave van bewonersen ondernemers in deAmsterdamse binnenstad.

Postadres: Dr. Willem Dreesweg 211188 KA Amstelveentel: (020) 627 24 24fax: (020) 627 13 13E-mail: [email protected]

Coördinatie: Huub Michielsen

Redactie: Eddy Appels, Eveline Brilleman,Eveline van Dijck, Lotte Grimbergen,Joep de Groot, Michiel van Haelst,Teun van Hellenberg Hubar, Wim de Jong, Greet van der Krieke, WandaNikkels, Willem Oosterbeek, JoostRompen, Edwin Schölvinck, Gerrit vande Veen, Herman Vuijsje.

Fotografie: Marian van de Veen-Van Rijk

Secretariaat: HEM Automation

Eindredactie: Ewout van der Hoog, Huub Michielsen, Bert Nap

Vormgeving: (Parenthese:)

Drukker: drukkerij Atlantic

Eindelijk heeft ook Amsterdam een nieuw College. Devraag is natuurlijk wat dat betekent voor de Wallen, zekernu D66 en de SP samen met de VVD het stadsbestuurvormen. De SP was immers altijd tegenstander van hetopkopen van bordelen door de gemeente; de overheidmoest zich volgens de SP beperken tot het bestrijden vancriminaliteit in de buurt. En D66 liet in de aanloop naarde verkiezingen doorschemeren dat het opkopen wel eenfors tandje minder kon.In het coalitieakkoord staat nu te lezen dat er minder geldzal worden besteed aan het opkopen van prostitutie -panden. Hoewel dit bij sommige bordeeleigenaren dechampagnekurken heeft doen knallen, zal dit natuurlijkniet betekenen dat er nu geen middelen meer zijn om hetaantal ramen terug te dringen. Het zal zeker niet zo zijndat het nieuwe stadsbestuur het pokerspel van de exploi-tanten zal belonen.Het moet kennelijk steeds opnieuw uitgelegd worden aanmensen die het niet kunnen of niet willen geloven: er iseen democratisch besluit van de gemeenteraad en dedeelraad om het Wallengebied te saneren en de balanstussen wonen, werken en uitgaan te herstellen. In dat

beleid past het reduceren van het aantal bordelen en cof-feeshops. Dat is de eerste pijler.Daarnaast is het bestrijden van de criminaliteit in 1012een speerpunt, zowel van de gemeente als van de politieen het OM. Dat is de tweede pijler. Zoals blijkt uit hetinterview in deze krant met Jolanda de Boer, officier vanjustitie voor mensenhandel, zijn vrouwenhandel,misbruik, geweld en financiële criminaliteit fenomenendie in onze buurt niet te ontkennen vallen. Niet doorKRO Brandpunt Reporter en niet door degenen die wer-ken in de prostitutiebranche.Overigens is hiermee niet gezegd dat alle bordeelhouderszich hieraan schuldig zouden maken; het gaat vaak om depooiers. Maar ook bordeelhouders spelen een belangrijkerol. Zij hebben een zorgplicht ten aanzien van de prostitu-ees. Als ze het vermoeden hebben dat iemand zichschuldig maakt aan misbruik, moeten zij dat melden.

Het nieuwe college moet zich niet op een dwaalspoorlaten brengen, maar het coalitieproject 1012 onvermin-derd voortzetten op basis van de harde feiten.

Eindelijk een stadsbestuur – nu aan het werk

Commentaar

Wilt u informatie over stadsdeel Centrum Kijkt u dan op: www.centrum.amsterdam.nl. U kunt zich ook abonneren op de wekelijkse e-nieuwsbrief van stadsdeel Centrum met eens in de twee weken een link naar de laatste editie van de stadsdeelkrant, ga naar: www.centrum.amsterdam.nl/nieuwsbrief.Op www.amsterdam.nl/1012 kunt u zich aanmelden voor de e-nieuwsbrief over Project 1012.

U kunt het stadsdeel telefonisch bereiken op het informatienummer 14 020. U kunt ook mailen: [email protected]. Volg stadsdeel Centrum op Twitter via @20centrum en klik op 'Vind ik leuk' op de Facebookpagina Stadsdeel Centrum Amsterdam.

Voor vragen over afval en reiniging belt u tel. 020 256 3555. Online een melding doen over beheer en onderhoud openbare ruimte en digitaal aanmelden van grofvuil: www.centrum.amsterdam.nl/afval. U kunt ook mailen naar: [email protected].

Bezoekadres stadsdeel Centrum:Stadhuis, Amstel 1, 1011 PN Postadres:Postbus 202, 1000 AE Amsterdam

Wilt u het hele jaar door geïnformeerd blijven?

'Like' onze facebookpagina www.facebook.com/Oudebinnenstad

In typische yoga-outfit, met een zonne-bril op en een tas vol oud papier in dehand, loopt Bettina Merten van haarhuis in de Lange Niezel naar de Nieuw-markt. De ultieme zaterdag voor deze30-jarige lerares Duits op Scholen Ge-meenschap Reigersbos in Zuidoost.

Een ideale dag als vandaag begint meteen yogales in de Jordaan en daarnastruint ze de biologische markt op deNieuwmarkt af. ‘Soms word ik gek vanal die toeristen hier in de buurt, maarop de markt zie je ze nooit. Het is eenkleine oase.’Een bezoekje aan de biologische marktis voor Bettina meer dan alleen de we-kelijkse boodschappen binnenhalen.Het is een ritueel: eerst moeten er eenharing en een oester gegeten worden.Vandaag helaas geen oester. De visboerkon geen fatsoenlijke exemplaren vin-den en het blijft bij een verse, vetteHollandse Nieuwe als ontbijt.

Bij de groentekraam wordt flink inge-slagen. Bananen, een courgette, kersen,groene kool en appels – voor de dage-lijkse smoothies. ‘Ik vind het belang-rijk om gezond en lekker te eten, omgoed voor mijn lichaam te zorgen. Ikprobeer dat mijn leerlingen ook bij te

brengen op school. Die kids eten zó on-gezond. Ze zitten om negen uur meteen zak chips in de klas. En al die litersenergiedrank; onvoorstelbaar.’

Bijna de helft van haar leven woontBettina in Nederland. Een groot deelvan de familie leeft nog in Ilmenau, eengemeente in de Duitse deelstaat Thü-

ringen. Teruggaan ziet ze zichzelf nooitmeer doen, hier is ze gelukkig.‘Het is gek, ik ben geboren in de com-munistische DDR en nu woon ik in deraarste buurt van Nederland. Misschienis het omdat hier in Amsterdam alleskan. Ik voel me dan ook niet meerDuits en geen echte Nederlander, maareigenlijk vooral Amsterdammer.’

Bettina: ‘De biologische markt is een kleine oase’

Ochtendritueel met haring en oester

MIJN PLEK OP DE WALLENBIOLOGISCHE MARKT NIEUWMARKT

d’Oude Binnenstad 3juli 2014

BuitenBeter AppZwerfvuil, fietswrakken, overlopende af-voerputten of losliggende stoeptegels? DeBuitenBeter app stelt u in staat om in vierstappen het probleem snel en eenvoudigaan de gemeente te melden:1. Maak met uw smartphone een foto vanhet probleem. 2. Bevestig de locatie(wordt meestal automatisch vastgelegd).3. Omschrijf het probleem met behulp vaneen lijst met meest voorkomende meldin-gen. 4. Verzend de melding naar de ge-meente.U krijgt een bevestiging van ontvangst,waarmee u online kunt volgen wat er metuw melding gebeurt. Zodra het probleemis opgelost, zal de gemeente u hieroverper e-mail informeren.

De vraag Welk bedrijf ver-meldt, compleet met straaten huisnummer, vestigingenin het buitenland? is dooracht lezers goed beant-woord: Mr B leather rubbertoys, met vestigingen inBerlijn (Motzstrasse 22) enParijs (24 Rue du Temple).

De prijs van 15 euro gaat na loting naarSjaak Groot.

Onze nieuwe prijsvraag luidt: De meesteadverteerders in onze krant komen van-zelfsprekend uit postcodegebied 1012.Hoeveel komen er echter uit het aangren-zende gebied 1011?

Mail uw antwoord naar [email protected]. Onder de inzenders van het goede antwoord verloten we ook dit keer een cadeaubon van 15 euro, te besteden bij eenadverteerder in deze krant, te kiezen doorde winnaar.

Win 15 euro!

Massatoerisme loopt buurtonder de voet

Drukte in de stad

Het is druk in de binnenstad.Te druk, volgens sommigen.Dat verschilt natuurlijk per buurt: in sommigedelen van het centrum is het altijd zondagoch-tend. Maar op de Wallen loop je nooit alleenop straat. Je kunt je hier ergeren aan het wan-gedrag van sommige bezoekers, zoals kotsen-de en brallende Britten, ruziënde junkies enwildplassende dagjesmensen, maar drukte opstraat dat hoort er nu eenmaal bij.En nu heeft iedereen het erover. De bewoners‘van buiten’ die altijd maar op de hei moetengaan wonen als zij niet tegen grootstedelijkongemak zijn opgewassen. De bewoners diehier zijn geboren en getogen. De ondernemersdie in de horeca of elders hun geld verdienenaan het toerisme – met rondleidingen, de ver-koop van souvenirs of fietsenverhuur. En ookde raamexploitanten.

StagnatieHet is heel erg druk op de Wallen.Het is druk met groepen.Groepen van ‘tientallen honderdplussers ach-ter een vlaggetje’, zegt een voormalig cof-feeshophoudster in Het Parool. Of noem het‘honderden demente tachtigjarigen’ of ‘de zil-verspoelingvloot’.Groepen van tientallen werknemers van eenautomatiseringsbedrijf, die in het kader vanteambonding op Segways door de smallestraatjes scheuren. Met een workshop paal-dansen als toetje.Schoolklassen van 12- en 13-jarigen, te oudvoor de Efteling maar volgens hun meesterzeker niet te jong voor de wereld van coffee -shops en betaalde seks.Cruiseschippassagiers, met oortjes in waarinde gids zachtjes informatie fluistert.Russische reisgezelschappen, die onderrichtkrijgen via een megafoon.Jonge Italianen of Spanjaarden, die hun rond-leiding beginnen op de Dam met een groeps -yell.Groepen op gele fietsen of autostepjes, of opouderwetse bromfietsjes die speciaal uit Bra-bant worden aangevoerd.En groepen die door de buurt worden geleiddoor Spaanse, Litouwse of Portugese jonge-ren, die de crisis thuis zijn ontvlucht en inAmsterdam een nieuw bestaan hebben opge-bouwd als toeristengids.Die groepen kotsen niet, ze pissen niet tegengevels aan en ze maken zelden troep of herrie.Maar waar ze lopen, stagneert het overige le-ven.

Grote bekNeem de boerenmarkt op de Nieuwmarkt opzaterdag.

Een groep van ongeveer zestig toeristen onderbegeleiding van een gids betreedt de smallegangen tussen de kramen en bekijkt, als warehet hier de Amsterdamse versie van de Mercatde la Boqueria in Barcelona, de uitgestaldekoopwaar. Het tempo ligt door de gemiddeldhoge leeftijd laag. Het duurt ongeveer vijftienminuten totdat de hele groep van kop totstaart de rij kramen is gepasseerd. Een kwar-tier lang zijn de kramen voor het publiek vanbuurtbewoners en individuele toeristen onbe-reikbaar.‘En kopen, ho maar’, zegt een marktkoop-vrouw.Dat laatste beaamt een winkelier op de PrinsHendrikkade. Zijn assortiment is typisch toe-ristenwaar: snoep, drank en heel veel souve-nirs. De komst van de touringcarhalte zag hijoptimistisch tegemoet. Maar het tegendeelblijkt waar. ‘Ik heb de afgelopen weken twin-tig procent minder omzet gedraaid dan vorigjaar. Die groepen staan voor mijn deur, maarniemand koopt wat.’Het ergste zijn volgens hem de Russische ge-zelschappen. ‘Pakt zo’n gids de ansichtkaar-ten uit het rek om alvast een inleiding te hou-den op wat ze gaan zien, zet ze vervolgens te-rug en loopt dan verder. Als je zegt dat ze dekaart moeten kopen of anders ervanaf moetenblijven, krijg je een grote bek.’

AmerikaansBelangengroeperingen zoals de touringcar-branche en ondernemersverenigingen zoalsAmsterdamCity hameren op het enorme eco-nomische belang van het toerisme.

Toen in maart van dit jaar tien nieuwe rivier-cruiseschepen van de Amerikaanse rederij Vi-king in de Amsterdamse haven werden ge-doopt – goed voor 250.000 passagiers per jaar– liet het Havenbedrijf een ronkend persbe-richt uitgaan: Jaarlijks bedragen de bestedin-gen vanuit de rederijen en haar passagiers ca.€ 35 miljoen per jaar en levert de riviercrui-sevaart ca. 1100 FTE aan werkgelegenheid.Dergelijke cijfers zijn gebaseerd op interna-tionale standaardbedragen: een excursietjehier, een kopje koffie daar. Maar Viking isAmerikaans. Eten en drinken – dat vanuitDuitsland wordt aangevoerd – krijgen de pas-sagiers op de boot. Zelfs voor een souvenirhoeven de passagiers niet van boord af. Daarvoorziet de rederij zelf in.Dus persen al die cruisegezelschappen zichdoor de smalle straatjes en grachtjes van thefamous Red Light District in een georgani-seerde avondwandeling (duur: twintig minu-ten) en vergapen ze zich aan de meisjes achterhet raam. Maar het blijft vooral bij kijken.Uit cijfers van AmsterdamCity blijkt dat

kleine winkels nauwelijks profiteren van hettoerisme.

VerkazingDe gevolgen voor de Wallen zijn nog niet onderzocht, maar de eerste tekenen wordenzichtbaar. Naar verluidt staan ramen in hetweekend leeg omdat geen klant meer langs de drommen touringcargezelschappen komt, maken de seksshops plaats voor kaaswinkels(‘verkazing’, heet dat) en heeft het stadsdeelvoorlopig geen ander antwoord op de druktedan de twee belangrijkste hoofdstraten, deWarmoesstraat en de Zeedijk ... fietsvrij temaken. Althans ... dat wordt onderzocht.Dat de buurt steeds meer het domein van dekeurige toerist van bovengemiddelde leeftijdwordt die achter een opgeheven parasolletjeaansloft, is slechts een schrale troost voor die-genen die de overlast van de brallende Brittenzat zijn.Pierre van Rossum, de ambtelijke baas vanhet 1012-project, heeft de enorme groei vanhet (georganiseerde) toerisme intussen al eenautonome ontwikkeling genoemd waarop degemeente nauwelijks invloed kan uitoefenen.En burgemeester Van der Laan heeft op hetBurgwallenoverleg erkend dat het massatoe-risme een grote schaduwzijde kent.Maar waar de ene bestuurder zijn zorgen uitover de aantasting van buurt en stad, zet deandere de poorten wagenwijd open.

De winnaars zijn de grote ondernemingen,zoal rederijen, touringcarbedrijven en hotel-ketens, en deels ook de gemeente die flinkebedragen aan liggeld incasseert.De verliezer, dat is de buurt – de bewoners énondernemers – die zo langzamerhand onderde voet wordt gelopen.

Als een golf perst de toeristengroep

zich door de Warmoesstraat heen.

De her en der geparkeerde fietsen

worden nog wel ontweken, maar al

het tegemoetkomende verkeer

– voetgangers, fietsers, scooters –

kan niets anders doen dan zich

tegen de gevels drukken en zich zo

klein mogelijk houden.

Pas nadat de pakweg honderdtwin-

tig toeristen van de reisgroep zijn

gepasseerd, kan de rest van het

verkeer zijn weg vervolgen.

Nieuw gezichtOpgebouwd uit welgekozen fietsonderde-len heeft een gevel in de Bethaniënstraat(hoek Kloveniersburgwal) een nieuw ge-zicht gekregen. Bedenker en maker is dekunstenaar en cultureel ondernemer PeterDoeswijk, eigenaar van het pand. Hijheeft gekozen voor rode halve wielen alslippen, een wit fietszadel als neus en blau-we wielen als ogen. Hollandser kan hetniet! En in het minituintje maken tweewitte fietswielen de compositie compleet.Jarenlang hebben graffiti deze gevel ont-sierd, stonden hier dealers en bijna dage-lijks werd er vuilnis gedumpt. In januarigingen er zelfs afgedankte matrassen envuilniszakken in de fik, met duizenden euro's schade aan een vezip en een elektri-citeitskast. Het was géén gezicht. Geluk-kig breekt na deze zwarte periode nu eenkleurige toekomst aan voor het pand – endaarmee voor de buurt.

Naast het feestgedruis ...

Prijsvraag

... de grijze golf.


Open 7 dagen per week8 AM - 10 PM

The best value in town

www.houthandelschmidt.nl

Met eigen boot aanlegsteiger

tel: 0654 71 70 70

MichielsenAdministratiekantoor

AdministratieAdviesBegeleiding

bij persoonlijke dienstverlening

Bridges inspired by Ron BlaauwOudezijds Voorburgwal 197 | Amsterdam | 020 555 3 560 | Valet parking

[email protected] | www.bridgesrestaurant.nl

Van de beste vissoorten uit het seizoen tot aan de perfecte bereiding van oesters, delicate vis-tartaar en kraakverse vis, bij ‘Bridges inspired by Ron Blaauw’ draait de hernieuwde samen-werking tussen Ron Blaauw en Joris Bijdendijk om vis.

Naast culinair genieten aan de Raw Bar of in de gezellige binnentuin, is het ook mogelijk om privé te dineren in de Private Dining met uitzicht op de Vinothèque, het geklimatiseerde domein waar de sommelier de wijnen proeft en selecteert. Sea you!

O.Z. VOORBURGWAL 181, 1012 EW AMSTERDAMtel. 020-624 87 66, www.yucca.nu

KLEDING & SIERADEN

��

�� !��" �#��$�� !��% ��

&'&�(')''&*+��',)��!!!-��.��-��

sinds 1984

restaurant

Oude Waal 111011 BZ Amsterdam 020 - 624 32 03 www.hemelsemodder.nl

(parenthese:)b u r e a u v o o r v o r m g e v i n g ,d t p e n d i g i t a l e m e d i a

huisstijlen, brochures,leaflets, affiches, catalogi, omslagen,boekproducties, folders,(digitale) formulieren,advertenties, websites etc.

www.parenthese.nl | [email protected]

Kom met de Vereniging Vrienden van deAmsterdamse Binnenstad (vvab) op voor:• behoud en herstel van de historische

bebouwing van de binnenstad• het bevorderen van een goed woon- en

werkklimaat

Nog steeds worden plannen gemaakt enontwikkelingen geïnitieerd, die een bedreiging vormen voor het unieke karakter van onze binnenstad. Plannen, die het monumentale karakteraantasten of ontwikkelingen, die eerderpassen in een pretpark dan in onze mooiebinnenstad. Nu meer dan ooit is het nodig voor devvab om op te komen voor de binnenstad.

Meer informatie over de vereniging vindt u op:

www.amsterdamsebinnenstad.nl

VERENIGING

VRIENDEN VAN DE AMSTERDAMSE BINNENSTAD

met hart voorde stad

draag uw steentje bij en word lid!Meld u aan als lid op www.amsterdamsebinnenstad.nl/lidworden


Wildeman is geen geboren Amsterdammer.Hij heeft er zelfs nooit gewoond. Geboren inDen Haag en opgegroeid in Wassenaar volgdehij de hogere hotelschool in het ZwitserseLausanne.In de twintig jaar dat hij in Zwitserland ver-bleef, klom hij op van receptionist tot adjunct-directeur van verschillende prestigieuze ho-tels. Hij trouwde een Deense en kreeg samenmet haar twee zoons. In de jaren tachtig keer-de hij met zijn gezin terug naar zijn geboor -teland. Hij heeft nog in een aantal andere Amsterdamse hotels gewerkt en begon toen inde Roode Leeuw.Eind dit jaar gaat Wildeman met pensioen.Niet echt van harte, want in de vijftien jaar dathij hier directeur is heeft hij zijn ziel en zalig-heid in het bedrijf gestopt. ‘Ik ga iedere mor-gen met plezier naar mijn werk’, vertelt hij.‘Ik heb hier een geweldig team van jongemensen om me heen. Dat houdt mij ookjong.’

Rode LoperHet Damrak staat zo’n beetje op z’n kop tijdens de werkzaamheden om van deze toe-gangspoort, dit visitekaartje van de stad, eenmooie Rode Loper te maken. Nou ja, rood:een deel wordt rood en een deel wordt grijs,maar een kniesoor die daarop let. Het wordtgroots en ruimtelijk met brede stoepen en zoweinig mogelijk obstakels.Alle gevelaanbouwsels op de begane gronden overdekte terrassen zijn inmiddels verdwe-nen op één na: die van hotel-restaurant deRoode Leeuw. Al meer dan een eeuw is hetrestaurant niet alleen een begrip in Amster-dam, maar ook ver daarbuiten. Het overdekteterras dateert van 1935 en was oorspronkelijkeen serre met openslaande ramen, opgetrok-ken in de stijl van het zes jaar eerder zo jam-merlijk afgebrande Paleis voor Volksvlijt. Hetis ook een van de oudste overdekte terrassenvan de stad.Een terras met bestaansrecht, zou je zo zeg-gen, en dat is ook wat directeur René Wilde-man in de nu al anderhalf jaar durende ge-sprekken met de gemeente iedere keer weerbenadrukt. ‘Kennelijk hebben ze dat in hetverleden ook zo opgevat, want tijdens de her-profilering van het Damrak begin jaren ne-gentig moesten alle aanbouwsels en terrassenhet veld ruimen – behalve ons terras.’

PromotieWildeman: ‘Ik kan me de eerste keer dat ikvanaf het Centraal Station het Damrak op liepnog goed herinneren. Het verschil met Genè-ve, waar ik toen net vandaan kwam, was welheel erg groot. Het was hier toen nog een on-gelooflijke puinhoop. Ik dacht: waar ben ik interechtgekomen. Dat is nu natuurlijk heel an-ders. Er is heel veel goeds tot stand gebracht.’Daar heeft hij zelf trouwens best een aandeelin gehad. Hij trad al snel toe tot het bestuurvan de Vereniging Amsterdam City en enkelejaren geleden werd hij ook voorzitter van de

Ondernemersvereniging Damrak. Hij was on-der meer zijdelings betrokken bij het projectWelcome Amsterdam met de touringcar ste-wards op de Prins Hendrikkade voor het Victoria Hotel, en bij de bundeling van alleAmsterdam promotieclubjes tot één samen-werkende organisatie Amsterdam Marketing.

Serre?Het is wel een beetje jammer dat de eigenaren– het hotel is vanaf de oprichting in 1911 nogaltijd in handen van dezelfde twee families –de serre ergens in de jaren tachtig hebben la-ten verbouwen in een voor die tijd wat moder-nere versie. Wildeman: ‘Dat was voor mijntijd, maar zo dacht men toen. Dat men nu an-ders omgaat met historische en monumentalezaken heeft veel te maken met voortschrij-dend inzicht.’Als het aan stadsdeel ligt, zal ook dit befaam-de hotel-restaurant binnenkort zijn overdekteterras moeten verwijderen. In overleg met degemeente heeft Wildeman echter een architectin de arm genomen om te kijken of een ver-bouwing in de stijl van de oorspronkelijkeserre met openslaande ramen wellicht aan-vaardbaar is.‘Afgezien van het feit dat ons terras al bijnazeventig jaar de entree heeft gedomineerd, beslaat dit deel ongeveer een derde van onzerestaurantcapaciteit. En dat is een fors deelvan onze omzet. Bovendien zullen we de in-gang moeten veranderen volgens de huidigerichtlijnen en dat zou betekenen dat we nogeens een aantal tafels en stoelen kwijtraken.’

HollandsDe Roode Leeuw heeft in zijn meer dan hon-derdjarige bestaan al verschillende verbou-

wingen ondergaan. Het aantal kamers is in deloop der jaren fors uitgebreid en onder leidingvan Wildeman is het restaurant omgetoverdtot een brasserie met mooie warme kleuren encomfortabele banken en stoelen.Aan de grote leestafel wordt ’s morgens hetontbijtbuffet geserveerd. Op de kaart staan regionale gerechten zoals erwtensoep metroggebrood en spek, stamppotten en Holland-se haring met korenwijn. Daarnaast is het res-taurant befaamd vanwege zijn mosselen enstaan in het seizoen traditiegetrouw de asper-ges op het menu. Ook het Captain’s Dinner,kapucijners met onder meer spekjes, uitjes enzuur, is een specialiteit van het huis. In de bui-tenlandse gidsen wordt het restaurant dan ookaangeprezen als typisch Nederlands en meni-ge toerist heeft zich al tegoed gedaan aan eenechte ‘Hollandse’ maaltijd.

CadeauNa zijn pensionering zal Wildeman zich zekerniet terugtrekken achter de geraniums. Inte-gendeel, al een paar jaar is hij examinator bijeen ROC en daar gaat hij gewoon mee door.Verder heeft hij al hier en daar contact in dehotelwereld over een adviseurschap. Daar-naast is hij een fanatiek sporter en doet hij aanhardlopen en fietsen.Zijn vurigste wens voor nu is echter dat zijnpleidooi voor het behoud van de serre vruch-ten zal afwerpen. ‘Het zou toch mooi zijn alsik met die wetenschap aankomende decemberafscheid kan nemen. Dat zou nog eens eenprachtig cadeau zijn.’

René Wildeman: ‘Ik dacht: waar ben ik in terechtgekomen’

René Wildeman:‘Ons terras heeft bestaansrecht’

De Roode Leeuw

René Wildeman, altijd in keurigekrijtstreep, is sinds 1999 directeurvan de Roode Leeuw op het Dam-rak. Eind dit jaar gaat hij metpensioen. Zijn vurigste wens is dathet overdekte terras van het hotel-restaurant mag blijven. Want zegnou zelf: moet de Roode Leeuwopzij voor de Rode Loper?

Kegelen en biljarten

De Roode Leeuw is niet het eerste pandmet deze naam in Amsterdam. Al in devijftiende eeuw zat er een logement metdezelfde naam op ongeveer dat deel vande Dam waar nu het wassenbeelden - museum Madame Tussauds en het kledingbedrijf van Peek & Cloppenburgzitten. In 1838 moest dit pand wegensbouwvalligheid gesloopt worden.Daarna herrees de Roode Leeuw nog alsNoord-Zuid Hollandsch Koffiehuis aande Vijgendam, zoals de Dam toen werdgenoemd, tot ook dit pand begin twin-tigste eeuw gesloopt moest worden.Het waren de jonkheren Bicker en Pesters, beiden nazaten van oude Amsterdamse regentengeslachten, diein 1911 besloten tot de oprichting vaneen ‘nieuwe’ Roode Leeuw in tweenaast elkaar liggende panden aan hetDamrak. In de kelder werden kegel -banen aangelegd en op de eerste ver-diepingen feestzalen en hotelkamers.De kegelbanen zijn allang verdwenen,net als de feestzalen met het grote biljart waar vaders op zondagmiddaghun gezin mee naar toe namen, hunvrouw en kinderen met een versnape-ring aan een tafeltje parkeerden en vervolgens met al die andere vaders eenlekker potje gingen biljarten. Dat warennog eens tijden!

6 juli 2014

Reportages als van de KRO (en eerder vanFrans Bromet) slaan een valse toon aan in deinformatievoorziening over de AmsterdamseWallen. Steevast wordt bij deze beeldvormingvoorbijgegaan aan de feiten over misstandenop de Wallen.Die feiten spreken voor zich.In 1996 kwam de commissie Van Traa meteen rapport dat er niet om loog. Eén van deconclusies was dat er op grote schaal crimi-neel verworven kapitaal werd witgewassendoor investeringen in onroerend goed in het1012-gebied, met een grote verwevenheid vande boven- en de onderwereld. Het Emergo-rapport uit 2011 toonde schrijnende misstan-den aan in de prostitutie.In voorgaande jaren waren er al diverse signa-len dat de situatie in het Wallengebied uit dehand liep en dat de overheid haar greep op debuurt dreigde te verliezen. Het zijn vooral de inspanningen van bewonersen ondernemers geweest die hebben geleid totde uiteindelijke Strategienota: coalitieproject1012.

UitdagingenNu er een nieuw stadsbestuur is aangetreden,mag het doel van het coalitieproject niet uithet oog worden verloren. Het tegengaan van‘fout vastgoed’, gevolgd door het goed behe-ren van verworven panden is een eerste voor-waarde om de balans in de buurt terug tebrengen. Het mag niet zo zijn dat het gewon-nen terrein nu weer wordt prijsgegeven.Maar het bestuur staat voor meer uitdagingen.Terwijl de mensenhandel steeds zichtbaarderwordt gemaakt, is de justitiële capaciteit nogsteeds ontoereikend. Naast de aanpak van de top-600 zal dus ook de bestrijding van misstanden in de prostitutie hoge prioriteitvragen.Ook de druk die het toerisme op de buurt legtzal initiatieven vragen van B & W. Bewoners

maken zich, ondanks geruststellende woordenvanuit de politie en het stadsbestuur, grotezorgen nu het politiebureau van de Wallenverdwijnt. De openbare ruimte van en deopenbare orde op de Wallen hebben voortdu-rende aandacht nodig, en dat ondervangt eengemeentelijke dienst niet met handhaverszonder politieopleiding.

Wie rond Pinksteren – de drukste dagen vanhet toeristenseizoen – naar 14020 belde ominzet van de dienst Handhaving te vragen,kreeg na enig doorverbinden te horen: ‘Umoet begrijpen dat ’t wel Pinksteren is ... danis veel van ons personeel met vakantie.’Zo is de slag om de Wallen nog niet gewon-nen.

De slag om de Wallen1012: Beelden en feiten

De sluiting van politiebureau Beursstraatkomt eraan. Maar blijft de buurt daarnawel veilig en leefbaar? Volgens HermanHilgeman, Chef Basisteam Burgwallen,hoeven de bewoners zich geen zorgen temaken over de inzet van de politie.

Hilgeman: ‘Wij moesten dit pand wel uit,want het werd echt te klein. Op zoek naar eengroter pand, het liefst zo dicht mogelijk bij deWallen, zijn we uiteindelijk uitgekomen op dehoek van de Nieuwezijds Voorburgwal en deNieuwezijds Kolk. Ik verwacht dat wij in ja-nuari 2016 naar die nieuwe locatie verhuizen.’

Hoe kan de politie garanderen dat er vol-doende capaciteit in het Wallengebied be-schikbaar blijft?‘De locatie van een politiebureau is niet bepa-lend voor de inzet van agenten op straat’, zegtHilgeman. ‘Ons team begint iedere ochtend inde omgeving van het Zuiderkerkhof en hetCentraal Station, omdat we weten dat daar dehangers en slapers vaak de grootste overlastveroorzaken. Overdag ligt de nadruk van deinzet op het winkelgebied en tegen de avondverplaatst ons werk zich richting Wallenge-bied, waar het dan het drukst is. Zo zorgen weervoor dat we steeds daar zijn waar het nodig

is. Qua inzet zal die systematiek niet verande-ren. Ook niet na een verhuizing.’

Blijven meldenHilgeman begrijpt wel dat buurtbewoners bezorgd zijn als bureau Beursstraat verdwijnt.‘Onze zorg is en blijft of we wat wij hier bereikt hebben, ook zo kunnen houden. Het iszo’n kwetsbare buurt, je kunt hier niets losla-ten. Voordat je het weet, heb je bijvoorbeeldde drugsproblematiek weer terug.’‘Onze normale inzet wordt bepaald door hetanalyseren van informatie over aangiftes en

meldingen, aangevuld met eigen bevindingen.Om zicht te krijgen en te houden op overlasten criminaliteit moet het publiek ons dat blij-ven melden. Daarmee krijgen wij een beelden daar wordt de inzet naar bepaald. Maar wekunnen niet overal tegelijk zijn en we moetendus keuzes maken. Ook al lijkt het soms alsofer niets met een melding wordt gedaan, tochgebruiken we deze in het wekelijkse overzichtom te bepalen hoe de buurt eruitziet. Die in-formatie is erg belangrijk voor ons.’

‘Inzet politie staat los van plek politiebureau’

Rechtop in bedOverlast verspreidt zich langzaam door debuurt. Ook in aanvankelijk rustiger stratenis de hinder steeds nadrukkelijker aanwe-zig. Een bewoner van de Achterburgwalvraagt zich af waar het naartoe gaat.

‘Ongeveer een jaar woon ik nu in het zuidelij-ke Burgwallengebied. Sindsdien denk ik re-gelmatig aan Herman Finkers. Dat zit zo. Fin-kers had ooit een sketch waarin hij een mede-werker van de meubelafdeling van een waren-huis speelde. De verkoop van kussentjes liepheel slecht. Als een klant vroeg: “Verkoopt uook kussentjes”, antwoordde hij dan ook:“Nou, we hebben ze wel, maar we verkopenze nooit.” Ik moet altijd aan deze sketch den-ken als ik een van de dienstwagens met daar-op groot het woord HANDHAVING van degemeente Amsterdam zie rijden. Ze hebbenwel handhavers, maar handhaven ze ook?’ Aan bestrijding van overlast lijkt vrij weinigte worden gedaan. Nachtelijk lawaai is daar-van een voorbeeld.‘Er zijn steeds vaker groepjes toeristen die ’snachts lallend over straat gaan. Toen ik hiernet woonde, fungeerden de Damstraat, deOude Doelenstraat en de Oude Hoogstraatnog als een duidelijke scheidslijn: enorm drukaan de noordkant, opvallend rustig aan dezuidkant. Nu, slechts een jaar later, is diescheidslijn behoorlijk vervaagd. Ook in hetzuidelijke deel van de Burgwallen veroor -zaken groepjes toeristen nu steeds vaker geluidsoverlast met hun dronkemansge-schreeuw. Ik heb nog nooit gezien dat dedienst Handhaving of de politie zo’n groepjedaarop aanspreekt. Gebeurt dat eigenlijkooit?’Een andere bron van ergernis zijn de taxi’s.‘Zoveel als er over de Burgwallen rijden, iskrankzinnig. Eindeloos zijn ze op zoek naarklanten. Na een uur of half tien ’s avonds isvrijwel iedere rijdende auto in het gebied eentaxi. Dit is op zich natuurlijk niet verboden en“dus hoeft er kennelijk ook niets gehandhaafdte worden.” Zoals zo vaak is het halve Rus-land door taxi’s geblokkeerd. En op de brugstaan de chauffeurs gezellig met elkaar te pra-ten naast hun taxi’s. De motoren draaien. Dit speelt zich dagelijks af, vrijwel de heledag door. Maar de dienst Handhaving heb ikhier nog nooit iets aan zien doen, terwijl hetmonotone motorgeluid van stilstaande taxi’suiterst irritant is, om over de luchtvervuilingmaar te zwijgen.’Beste handhavers, verkoopt u ook kussentjes?

d’Oude Binnenstad

In maart en april zond KRO Brand-punt Reporter een tweeluik uit onder de titel De slag om de Wallen.De reportages schetsten een tamelijkeenzijdig beeld van een falende gemeentelijke overheid. De aan hetwoord gelaten prostitutie-exploitan-ten huilden krokodillentranen overzoveel onrecht dat hen werd aan ge-daan. En in de beklaagdenbank zatde burgemeester – niet de mensendie het fout-geldcircuit in stand houden.

7juli 2014

Jolanda de Boer: ‘Dat we dithebben gepikt en toegestaan!’

Mensenhandel

Waar komt het misbruik van vrouwen in deprostitutie vandaan?In 2000 is prostitutie een legaal beroep gewor-den, zodat mondige vrouwen als zzp’ers eenbestaan kunnen opbouwen. Maar vervolgensging de overheid achterover leunen. Totdat deogen opengingen, onder meer door het onder-zoek waarin Saban B. een rol had. Daaruitbleek dat veel vrouwen in verschillende ste-den werden uitgebuit, vaak met geweld. Zemoesten alles afstaan. Overal zag je hetzelfdebeeld. Daarna kwam het Emergo-project.We weten nog steeds niet zeker of het bij hetmisbruik in Amsterdam nu om tien of omtachtig procent van de prostituees gaat. Maarzelfs bij tien procent heb je het nog over zo’n400 gevallen per dag.De schattingen komen onder andere van deprostitutiecontroleurs. Ik krijg veel zaken uitde prostitutie, die bijna allemaal op de Wallenspelen. Het zijn twintig tot dertig zaken perjaar met verdachten die vervolgd worden. Perzaak gaat het dan om één tot zeven verdach-ten, per dossier zijn er één tot tien slachtoffersen dat is nog maar het topje van de ijsberg. Eris gewoon te weinig capaciteit om alles aan tekunnen pakken.Bovendien is de aangiftebereidheid laag. Poli-tie en stadstoezicht doen veel controles, maarzolang een meisje blijft volhouden dat er niksaan de hand is heb je weinig aanknopingspun-ten. Maar we moeten niet op aangiftes gaanzitten wachten. Het zijn de raamexploitantenof de beheerders van een bordeel die onmid-dellijk de politie zouden moeten bellen als zijhet vermoeden hebben dat iets niet pluis is.Zij zijn het eerste contact met een prostitueeop haar werkplek. Er zijn meisjes uit Honga-rije bij, die vaak geen woord Engels of Neder-lands spreken. Daarom is een intakegesprekmet een taaltoets nu verplicht.

Welke instrumenten heeft de handhavingmomenteel?Allereerst doet het gemeentebestuur enormzijn best om de nieuwe procedure goed vanstart te laten gaan. Er zijn bijvoorbeeld workshops voor exploi-tanten om een bedrijfsplan te helpen opstel-len. Zij hebben enorm veel ondersteuning nodig. Dan volgt het handhaven en dat zalnaar verwachting stevig gebeuren. Als een ex-ploitant zich niet aan de regels van de APVhoudt, kan de vergunning worden ingetrok-ken. De APV is vorig jaar aangescherpt.Exploitanten zijn ondernemers in een gelega-liseerde bedrijfstak. Ze hebben een zorg-plicht. Ik verwacht daarom in de toekomstveel meer meldingen, ook van hen, want ikzie in de dossiers wat er jarenlang met eenmeisje is gebeurd. Ik kan het niet geloven alseen exploitant zegt nooit iets gemerkt te heb-ben. Laten we hopen dat de bestuursrechterhierin meegaat.En als ik bijvoorbeeld in een dossier lees dateen meisje iets belastends over een exploitantzegt, zal ik dat delen met het gemeentebe-stuur. Voorheen werd dat niet gedaan.Let wel: Hoewel ze zelf overigens bijna nietmeer in het Wallegebied komen zijn er in recente zaken wel degelijk pooiers voor men-senhandel veroordeeld tot flinke celstraffen.

Er is een gestage stroom van zaken en somshalen ze de publiciteit, zoals een zaak in ja-nuari. Een hoofdverdachte hoorde dat tweedames aangifte tegen hem hadden gedaan. Hijwerd in Duitsland aangehouden toen hij evenwilde zorgen dat ze de aangifte zouden intrek-ken. De straffen waren toen tien en zes jaar. En de Belastingdienst is sinds een paar jaarnauw betrokken bij de aanpak, ook met on-derzoek naar exploitanten. Er valt genoegvoor ze te halen. Het Regionaal Informatie enExpertise Centrum, ten slotte, beschikt overeen cluster mensenhandel. Daar wordt infor-matie uitgewisseld en er worden analyses ge-maakt. Het cluster is binnen het RIEC nu bij-na een jaar bezig. Resultaten zien we nu al.Over vijf jaar kunnen we echt zeggen hoe effectief het is.Het is voor bestuurders trouwens soms bestlastig om in hun politieke omgeving de rugrecht te houden. Eenzijdige beeldvorming,zoals onlangs in KRO Brandpunt Reporter,helpt ook niet.

Het gaat er kennelijk hard aan toe.Ja. Ik vind het onvoorstelbaar dat er in een

land als Nederland zich zoveel misstanden afspelen en dat hier relatief weinig aandachtvoor is. Men denkt kennelijk nog steeds dathet wel meevalt.

Er wordt geschat dat tachtig procent van devrouwen op de Wallen van Oost-Europese afkomst is. Arme Oost-Hongaarse vrouwenworden geronseld door pooiers, of door vrou-wen die eromheen hangen. Ze komen met debus naar Amsterdam omdat het heel eenvou-dig is om een raam te huren. Ze weten dat jehier veel geld kunt verdienen, ook al is de af-spraak dat ze de helft of meer aan hun pooiermoeten afstaan.In werkelijkheid moeten ze vaak elke dag hetgrootste deel van hun verdiende geld afstaanen en mogen ze net genoeg geld houden omeen hamburger en sigaretten te kunnen kopen.Ze worden vaak bedreigd en soms zelfs meteen knuppel bewerkt en durven dus vaak geenaangifte te doen. Ik heb er in de loop van deafgelopen jaren minstens honderd gesproken.In verhoren zeggen Hongaarse meisjes altijddat andere Hongaarse meisjes worden uitge-buit – behalve zijzelf. Want, zo zeggen ze, eenHongaars meisje redt zich niet in haar eentje.

Maar als er zoveel bordelen sluiten, ver-plaatst het probleem zich misschien naar deescort?Nee. Ten eerste zal de toevoer vanuit de men-senhandel aanzienlijk afnemen als je het min-der makkelijk maakt. Dat bereik je ondermeer met minder ramen.Verder weten we uit onderzoeken en strafdos-siers dat er in de prostitutie ‘schotten’ bestaantussen de sectoren. Een raamprostituee gaat,zeker als ze geen Nederlands of Engelsspreekt, niet zomaar in een club werken. Roe-meense dames in de escort zijn over het alge-meen niet eerst raamprostituee geweest. Uitonderzoeken zie je dus niet dat de problema-tiek zich verplaatst.Bovendien je moet ergens beginnen, zeker alshet zo zichtbaar is. Als we alles maar zo wil-len houden omdat het nu tenminste zichtbaaris, ja, dan gaan we dus met zijn allen zittenkijken naar allerlei misstanden. De politieheeft nu al zijn handen vol aan de aanpak vanmisstanden op de Wallen zelf. Er is nu weinigcapaciteit om misbruik buiten dat circuit aante pakken. Had de politie meer tijd om op in-ternet te rechercheren, dan zouden ze waar-schijnlijk veel meer zaken van escort vanminderjarige meisjes opsporen. Die zien wenu bijna niet.Rotterdam kent geen raamprostitutie. Er isdaar wel een officier van justitie voor mensen-handel. Dat levert een heel ander soort zakenop dan in Amsterdam; minderjarige Neder-landse meisjes die slachtoffer zijn van lover-boys, bijvoorbeeld. In Amsterdam lukt dit dusnog niet goed zolang de misstanden in deraamprostitutie nog zoveel capaciteit vergen.Legaliseren van de prostitutie alleen heeft hetprobleem van het misbruik niet opgelost.Strengere en geconcentreerde handhavinggaat daar hopelijk wel een stevige bijdrageaan leveren.

Wordt er wel streng genoeg gestraft?Tussen 2005 en 2013 is de maximale gevan-genisstraf op de meest eenvoudige vorm vanmensenhandel verdubbeld van zes naar twaalfjaar. Dat geeft aan hoe serieus de politiek hetneemt en het is ook een signaal aan de rech-ters. Vroeger las je in een vonnis nog weleensdat de rechter het minder strafwaardig, dusminder erg vond. Tsja, denk ik dan. Gelukkigzijn er nu gespecialiseerde rechtbanken, diede problematiek kennen.Ik geef nog een voorbeeld van de hardnekkig-heid van de daders. Recentelijk kreeg een ver-dachte een gevangenisstraf van tien jaar. Maarin 2009 was hij ook al eens veroordeeld, vooruitbuiting van vijf vrouwen met geweld. Hijkreeg toen maar 21 maanden! Zodra hij konbellen in de gevangenis ging hij gewoon verder, weer met minstens vijf vrouwen. Diemoesten alle dagen van de week werken, dub-bele diensten draaien en verantwoording afleggen over hun verdiensten. Ze mochtenniets zelf houden. Dat is de wereld waar wehet over hebben.

En komt dit ooit nog goed?Op korte termijn ziet ik niet veel verbetering.Het wetsvoorstel Regulering prostitutie is uit-gekleed. De registratieplicht is eruit omwillevan de privacy, en ook de vergewisplicht komter niet. Dat zijn gemiste kansen!Maar op de middellange termijn wordt hetwél beter. Mijn droom is dat we ooit zeggen:‘Dat we dit hebben gepikt en toegestaan!’ Alshet nieuwe College van B&W van Amsterdameen kijkje wil komen nemen in de wereld vande mensenhandel, bijvoorbeeld op een zittingof bij een voordracht, dan zijn ze bij dezenvan harte uitgenodigd.

Jolanda de Boer: ‘Onvoorstelbaar dat er zo weinig aandacht is voor de misstanden die zichafspelen’

d’Oude Binnenstad

Jolanda de Boer is officier van justitie in het arrondissement Amsterdam. Zij is sinds zeven jaarbelast met mensenhandel. ‘Het valtniet mee op de Wallen,’ zegt De Boer.‘Het is anders dan KRO BrandpuntReporter en anderen ons misschienwillen doen geloven.’ Een interview.


Zeedijk 471072 AR Amsterdam

+ 31 (0)20 625 84 67+ 31 (0)20 620 33 49

[email protected] www.nvzeedijk.nl

Sugar&Spice Bakery

Zeedijk 75

De lekkerste home-made muffins,

broodjes en koffie bij Sugar & Spice

Bakery. Kom gezellig ontbijten of

lunchen op de Zeedijk.

Alles is ook ‘to go’.

beveelt aan:

NV Zeedijk: buurtverbetering door sociaal beheer

tel: 0654 71 70 70




Private Banking echt private maken. Dat is het idee.

Elk vermogen heeft zijn eigen verhaal.

Rabobank. Een bank met ideeën.

www.rabobank.nl/privatebanking

Dat verhaal is het vertrekpunt van alles wat wij doen. Wat uw doelen, persoonlijke ambities of idealen ook zijn, wij helpen u de keuze te maken die bij u past. Zo maken we Private Banking ook echt private.

Warmoesstraat 691012 HX Amsterdam020 489 80 00www.debakkerswinkel.nl

openingstijden:ma-vrijdag: 8.00-17.30 uurza-zondag: 9.00-18.00 uur

De Bakkerswinkel MeenemenWarmoesstraat 1331012 JB Amsterdam020 320 64 36

Geniet van het nieuwe De L’EuropeHoofdstad Brasserie Gelegen aan de Amstel met prachtig uitzicht op De Munt.3-gangen-menu voor € 35,- inclusief wijnarrangement voor € 48,-Dagelijks geopend van 07.00 – 23.00 uur

Freddy’s BarGeniet van het perfect getapte biertje ofeen mooie klassieke cocktail in de hotelbarwaar De L’Europe’s gasten en Amsterdammers graag samenkomen.Dagelijks geopend van 15.00 – 01.00 uur

De L’Europe Amsterdam, Nieuwe Doelenstraat 2-14Amsterdam, T: +31 (0)20 531 17 77 E: [email protected]

Geniet van het nieuw

t van

dam,Amsterope ’EurDe L

+31::Tdam,Amstope

t rouwen dineren vergaderen

(privé)concerten | presentaties | congressen/symposia | (diploma)uitreikingen | en meer...

www.bethanienklooster.nlBarndesteeg 6b Tel. 020 - 625 00 78

FUNDERINGSTECHNIEKEN

• Plan ontwikkeling, constructeur en vergunning aanvraag.

• Trillingsarm heien en trillingsvrij persen Ø114 t/m Ø406 mm.

• Inpandig aanbrengen van stalen damwand.

• Heimachines met een doorrijdbreedte vanaf 63 cm.

• Minimale werkhoogte 1,35 meter.

• Funderingsherstel inclusief sloop en betonwerkzaamheden.

• Opvijzelen en rechtzetten van woning en gebouwen.

• Paaladvies en paal controleberekeningen.

Daam Schijfweg 22-24, 1507 BD ZaandamTel.: 075 - 616 39 04, Fax: 075 - 635 67 [email protected] / www.decoogh.com

FUNDERINGSSPECIALIST

Rinus Wil Rob


Haar wieg stond op de Zeedijk, maarwaar Adrie Saarloos (1938) preciesgeboren is weet ze niet zeker. Mogelijkin het huis op Zeedijk nummer 53.

Het gezin Saarloos verhuisde al vrijsnel naar de Nieuwe Brugsteeg, waarvader Saarloos toentertijd het caféThree Horses had. ‘Ja, ik denk dat hetdaardoor komt, dat ik altijd vrolijk ben.We hadden in het café zo’n ouwerwetsorgel en mijn box stond daarvoor. Muziek, lawaai om me heen, dat kan ikwel hebben.’Als Adrie elf jaar is, vestigt het gezinzich voorgoed op de hoek van de KorteNiezel en de Achterburgwal. Het cafédaar wordt eerst gerund door haar ou-ders en daarna nog 28 jaar lang doorAdrie en haar man. Het heet: De Zee-vaart.

De damesHoe was dat nou, zo’n jong meisjemidden op die Wallen?, vragen wehaar.‘Als kind zie je dat allemaal niet zo.Dat is gewoon, eigenlijk. We speeldenop straat, deden een soort dieffie metverlos op de Zeedijk. Daar was eenouwe dame met een café, die deed danvoor ons de deur open, konden we onsdaar verstoppen. Het was wel veel rus-tiger dan nu. Je zag nauwelijks auto’s.En boodschappen doen voor de hoeren,ja, dat deed ik ook wel. Ze waren altijdheel vrijgevig hoor. Ik weet niet beterdan dat ze er altijd waren.’En hoe vertel je aan een kind in die tijd,dat de dames er zaten om met seks aan

centen te komen?‘Nou, dat was simpel. Als je aan kwamlopen, zag je in zo’n spionnetje een uit-gestoken been met een mooie kous er-omheen. Dan wist je, dat werd mij toenverteld, dat ze er zaten om reclame temaken voor die kousen. Daar nam jegenoegen mee als kind. Ja, en ik ben

ook wel streng opgevoed. Laat op straathangen was er niet bij. M’n vaderkwam me wel halen, hoor, als we wel-eens gingen dansen bij Kras.’Adrie trouwde, kreeg een mooie doch-ter en heeft 28 jaar hard gewerkt in dezaak. Soms achter de bar gestaan, hetcafé schoongemaakt samen met haar

vader. ‘Bang was ik ook niet. Toen debank nog op het Damrak zat, liep ikrustig met de opbrengst van het café ineen plastic zakkie over straat.’

De ballen van A3Saai is het leven van Adrie niet ge-weest. Ze schiet in de lach: ‘Mijn bal-len waren beroemd. Zo stond dat ge-schreven op het leitje, boven de bar: deballen van A3 zijn er weer. Als jij eenswist hoeveel kilo’s gehakt ik gedraaidheb. En goede kwaliteit. Nee, voor rot-zooi komen de mensen niet terug. Omelf uur gingen we ’s morgens open, totlaat, maar altijd een gezellige sfeer ennatuurlijk ook veel gelachen.’Adrie vraagt zich weleens af, hoeveelvan de oorspronkelijke bewoners nogop de Wallen zijn blijven wonen. Enwaarom zijn ze eigenlijk weggegaan?Haar uitzicht is niet veel veranderd. Devroegere goktent Mata Hari is nu eenrestaurant en verder is het veel drukkergeworden. ‘Maar ja, ik houd van men-sen, ik ben niet zo moeilijk, ik houdvan gezelligheid.’Nee, achter de geraniums zul je haarniet vinden. Ze gaat alleen eropuit,maakt een reisje naar hier of daar engaat ten minste eenmaal per week naarhet kroegje. ‘Dat hoort er voor mij bij,ik kom graag bij De Barderij op deZeedijk en café Wiener in de LangeNiezel. Dat vind ik gezellig aan de bar,lekker met een wijntje.’En zo wil ze – als het dan toch moet –op de foto: aan de bar, met een glas inhaar hand. Adrie Saarloos, 75 jaar, gaatnooit weg uit de buurt.

Adrie (rechts) met de onafscheidelijke Truus in De Zeevaart

Zo’n kind uit de Korte Niezel

Zomaar een zaterdagavond na tienuur. We lopen een rondje door debuurt. Veel bewoners ervaren over-last van taxi’s. Die overlast zou ver-minderen met de komst van de nieu-we Taxiwet in 2013. Wat is daar nouvan waar?

In de Oudebrugsteeg meldt een bord-je: ‘Motor af’. De standplaats naast dezijkant van de Beurs van Berlage isvoor maximaal drie taxi’s. Er staan ervijf en een zesde sluit aan. De achterstedrie met draaiende motor. Klaar omweg te rijden, mocht er politie of hand-having in aantocht zijn. Zodra de voor-ste van het rijtje vertrekt, schuift erweer een nieuwe achteraan.Bij het Barbizon-hotel is geen ruimtevoor taxi’s om stil te staan. Dus rijdenze langzaam voorbij. Op de kop van deZeedijk staan er gemiddeld één of tweemet draaiende motor. Bij het opstap-punt voor de toeristenbussen op dePrins Hendrikkade tegenover het Barbi-zon signaleren we drie taxi’s, het rijtjegroeit snel aan tot vijf. Na middernachttellen we er zelfs tien.De Geldersekade is nu aan de westzij-de bij de Schreierstoren voor auto’s afgesloten. Hier heerst een weldadigerust. Maar als we verder lopen, staat erop de brug bij de Stormsteeg een ron-kende taxi te wachten op een vrachtje.Erachter schuift een collega aan.Op de taxistandplaats bij de Nieuw-markt is het rond elven rustig. Taxi’sstoppen meestal op de hoek van deMonnikensteeg. Bij de taxistandplaatsbij de Kloveniersburgwal staan er op de

vijf beschikbare plekken slechts drietaxi's.Op het Rusland bij het Radisson-hotelstaat een taxi op een laad- en losplek.Verderop zien we wachtende taxi’s opde brug met de Oudezijds Achterburg-wal.Op de brug van de Damstraat met deOudezijds Voorburgwal komen we eencarrousel van taxi’s tegen. Hier staanpermanent twee of meer taxi’s met

draaiende motor half op de stoep. Eenonafgebroken stroom taxi’s draait inslow motion van Hotel The Grandlinksaf de Damstraat in.Op de Dam, voor hotel Krasnapolsky,waar duidelijk géén taxistandplaats is,wachten geruime tijd twee taxibusjesop groepjes toeristen.We besluiten ons rondje bij de OudeKerk.Behalve de onafgebroken stroomtoeristen krioelt het van de fietstaxi’s.

Een enkeltje Waterlooplein blijkt bijnavraag 25 euro te kosten.

Helaas moeten we constateren dat desituatie sinds invoering van de Taxiwetniet structureel is verbeterd. Handha-vers kunnen in dit gebied veel bonnenuitschrijven en zich daarmee in no timeterugverdienen. Ze zijn ze nergens tebekennen, helaas.

Ronkende mallemolen Taxi’s

Het Masterplan van de Oude Kerk,volgens welk plan het oudste gebouwvan Amsterdam een Centrum voorhedendaagse kunst moet worden, ligtsinds de presentatie ervan ondervuur.

Op 9 april is een prominente groep Am-sterdammers in debat gegaan met deStichting Oude Kerk. Onder leidingvan Felix Rottenberg vond een rondeta-felgesprek plaats. Deskundigen op hetgebied van erfgoed, geschiedkunde, architectuur, bestuurskunde en kunstgaven hun visie op de toekomstplannenvan de stichting.Algemeen vonden de critici de plannenvan directeur Jacqueline Grandjean teeenzijdig en niet bij het monument aan-sluiten. De programmering vond menweinig ruimte bieden voor bijvoorbeeldmuziek en de historie van de OudeKerk. Als uitkomst van dit gesprek zul-len de voorzitter van de Oude Kerk Flo-ris van Hall, directeur Grandjean en eendelegatie van de aanwezigen de huidigeplannen gaan doorlichten. Binnenkortkomt er een voortgangsrapportage overeen nieuw te formuleren toekomstplan.Een tweede punt van zorg was de ver-bouwing van de toreningang. StadsdeelCentrum wilde de toren tot hoofdin-gang van het nieuwe museum makenom zo het nieuw geprofileerde Oude-kerksplein meer ‘gezicht’ te geven.Daarna kwam er een modern architec-tonisch ontwerp dat op veel kritiek vanerfgoedliefhebbers stuitte.Op 19 mei heeft hierover een gesprekplaatsgevonden op het stadhuis, waarinde plannen nog eens kritisch tegen hetlicht zijn gehouden. De uitkomsten vandit gesprek zijn opmerkelijk. Het toren-ontwerp wordt aangepast, waarbij reke-ning wordt gehouden met de monu-mentale uitstraling van de kerk en detoren. De grote deuren gaan open endoor een glazen wand zullen wande-laars als een spannende kijkdoos het interieur van de kerk kunnen zien. Detoeristeningang blijft aan de zijkant vande kerk. Zo wint het Oudekerkspleinaan aantrekkelijkheid en kan ook hetkerkelijk monument meer bezoekerstrekken.

Oude Kerk:plannenna overlegherzien

Adrie Saarloos


LEATHER RUBBER TOYS

AMSTERDAM WARMOESSTRAAT 89

BERLIN MOTZSTRASSE 22

PARIS 24 RUE DU TEMPLE

24/7 MISTERB .COM

FACEBOOK.COM/MRB.AMSTERDAM

tel: 0654 71 70 70




C A P S I C U MN A T U U R S T O F F E N

Oude Hoogstraat 1Amsterdam

www.capsicum.nl

020 6231016

voor uw ramen

GRAND CAFE MATHILDEDam 9

1012 JS Amsterdamt. +31 (0)20 - 554 6114

KONINKLIJK GENIETEN MET UITZICHT OP DE DAM

een verborgen schat

Oudezijds Voorburgwal 40 Amsterdamwww.opsolder.nl

Thee— en �eramie��outique�

S�ecia�iteiten van Ho�andse �odem�

Oude Hoogstraat 221012 ce Amsterdam

020 -752 7585www.hetkleinstehuis.nl

Eetcafé de Brakke Grond

Dagelijks geopend voor koffie, lunch, borrel en diner.


Politie:Niet spoedeisend 0900-88 44

Wijkteam Beursstraat:Buurtregisseurs:Rob Oosterbaan 06 53 87 93 92Hermanjan Jansen 06 22 94 41 19

Brandweer:Alarmnummer 621 21 21Centraal Bureau 692 93 94

Gezondheidszorg:GG&GD (Ambulance) 555 55 55Eerste hulp (OLVG) 599 30 16Centr. Doktersdienst 088 00 30 600Kruispost 624 90 31Dierenambulance 626 21 21

Gemeente Amsterdam:Internet: www.amsterdam.nlStadhuis 256 91 11Horeca Overlastlijn 421 45 67Milieudienst 14 020Ombudsman 625 99 99

Stadsdeel Centrum:Internet: www.centrum.amsterdam.nlAlgemene informatie 14 020Meldpunt Zorg & Overlast 256 44 42Meldpunt Overlast water 0900-93 94Meldpunt Openb. Ruimte 14 020(Reiniging, bestrating, groen, etc.)Inspectie Bouwen en Wonenma/vrij 09:00-10:00 256 46 30

Nuon (Energie Noord West):Afdeling Binnenstad 597 16 16Openbare verlichting 597 26 26Storingen elektra 597 12 34Storingen gas 597 12 35

Dienst Stadstoezicht:Hoofdkantoor: 251 21 21Parkeerbeheer: 251 33 22Wegslepen: 251 33 23

Wijkcentrum:d’Oude Stadt 638 22 05

Taxi:TCA-Centrale 0900 677 77 77Taxi Direct 020 6 333 333Stadsmobiel 441 00 55

Alarm: 112

Rond 1480 werd de Schreierstoren ge-bouwd als afsluiting van de middel-eeuwse stadsmuur. Het was een stevigeverdedigingstoren met dikke muren.Met zwaar geschut kon het IJ bestrekenworden. Een palissade in het IJ metdrijvende bomen die ’s avonds werdengesloten, beschermde de stad tegen in-dringers vanaf de zeezijde.De toren rees aanvankelijk uit het waterop. Later werd de Geldersekade er te-genaan gelegd. In de grachtmuur zijnnog zandstenen delen te zien die af-komstig zijn uit de oude stadswal. Hetgedeelte van de Prins Hendrikkade bijde toren heette eertijds OudezijdsHouttuinen, omdat er voornamelijkhouthandel plaatsvond. Later, tot aan1879, kreeg het de naam Teertuinen.

De toren dankt zijn naam aan de scher-pe hoek in de stadsmuur waarop hij isgeplaatst. Men sprak eertijds van eenscreyhouck of scrayhouck, wat scherpeof scheve hoek betekent.Al heel lang heet het dat vrouwen hunzeevarende mannen vanaf deze plaatshebben uitgezwaaid en daarbij veel tra-nen hebben geplengd. Daarbij wordtverwezen naar een steen met reliëf uit1569 in de buitenzijde van de torenwaarop een vrouw staat afgebeeld. Devrouw is gekleed in een lang klassiekgewaad. Ze heeft een lint in het haar enontblote boezem. Niet bepaald de ma-nier waarop men de zeevarende uit-zwaait!De steen verwijst echter naar de Amster-damse stedenmaagd. En de mythe overde wenende zeemansvrouwen is ont-staan doordat er ook een oud werkwoord

schrayen bestaat, dat schreien betekent.Op 4 april 1609 vertrok Henry Hudsonin opdracht van de VOC met zijn schipDe halve Maen. Hudson was een Engelsman in dienst van de republiek.Op zijn tocht ontdekte hij de later naarhem genoemde rivier, nu de haven vanNew York. De halve Maen was 21 me-ter lang en had een laadvermogen vancirca 80 ton, met een gemengd Neder-lands-Engelse bemanning van twintigkoppen aan boord.Hudson kreeg de opdracht om eendoorvaart naar Indië te vinden via NovaZembla, maar hij negeerde deze op-

dracht en koos een noordwestelijkeroute. Zo belandde hij in de Hudson -rivier. Die bleek te ondiep en het schipkeerde terug naar Dartmouth; dus nietnaar Amsterdam, omdat Hudson bangwas daar veroordeeld te worden wegenshet negeren van zijn opdracht. In 1618ging het schip bij Jakarta na een aanvaldoor de Engelsen brandend ten onder.Hoewel het schip indertijd vanaf derede van Texel is vertrokken en nietvanaf de Schreierstoren, heeft deGreenwich Village Historical Societyin 1927 toch een bronzen plaquette te-gen deze toren geplaatst.

BUURTHISTORIE

SchreierstorenWillem de Jong van Poelgeest

De nieuwste loot aan de stam van devele Aziatische winkels in Chinatownis het Vietnamese eethuis Little Saigon.Het heeft in maart 2014 zijn deuren ge-opend op Zeedijk 88-90.

Naast vele Chinese restaurants, winkelsen toko’s hebben zich op de Zeedijksteeds meer andere Aziatische onderne-mingen gevestigd, zoals een Aziatischetrendstore en een Maleis, Vietnamees,Indonesisch en ook enkele Thaise res-taurants.De focus van Chinatown is dus nietmeer alleen op China, maar steeds bre-der op Azië als geheel gericht. Ook destaf van Little Saigon is een mooiedwarsdoorsnede van Azië. De hoofd-kok is Vietnamees en er is een tweedeTibetaanse kok. Allemaal kennen ze deAziatische keuken door en door, aldusde (Indonesische) servicemanager Sil-via Wijaya.

StreetfoodLittle Saigon is het kleine zusje van hetluxueuzere restaurant Saigon Café aande Leidsestraat, dat drie jaar geleden isgeopend. Little Saigon richt zich metzijn kleinere kaart meer op Vietnameesstreetfood. Het motto is dat het snel,

goedkoop en lekker moet zijn, verteltWijaya.Beide vestigingen richten zich groten-deels op Pho, het nationale noedelsoep-gerecht van Vietnam. Het anderehoofdgerecht is Bun, een kom mihoen-salade met loempia’s en diverse top-pings. Pho en Bun worden in Vietnamallebei bij stalletjes gegeten en niet inrestaurants: vandaar de benamingstreetfood. De keuken van Little Saigonis trouwens ook te klein om meer ge-rechten te maken.Vanaf de opening zit de loop er goed in.Er staan regelmatig rijen wachtendemensen voor de deur van het kleine enintieme eethuis. De helft van de clientè-le bestaat uit mensen uit de buurt en deandere helft is toerist. In het weekendzijn er wel erg veel dronken mensen,zegt Wijaya. De eerste keer dat ze op deZeedijk kwam kon ze haar ogen nietkon geloven. Problemen heeft ze er nogniet mee gehad. Om de andere gastenniet te storen laat ze dronken groepenniet binnen. Veel buurtbewoners zijnondertussen al vaste gast geworden vandeze nieuwe aanwinst op de Zeedijk.

Little Saigon is elke dag geopend van12 tot 22 uur (in het weekend tot 22.30uur). Afhalen is ook mogelijk.

Schreeuwen, wildplassen en afval dum-pen op straat. Met die vormen van over-last heeft het Wallengebied geregeld temaken en de daders zijn vaak bezoe-kers, al dan niet in groepen en al danniet onder invloed. Bewoners en onder-nemers die hen op hun gedrag willenaanspreken, weten echter niet altijd hoeze dit moeten doen of voelen zich nietzelfverzekerd genoeg. Daarom biedtstadsdeel Centrum hun een training‘Omgaan met overlastgevers’ aan.

De reacties op de eerste training op 10juni waren zeer positief. Later dit jaarorganiseert het stadsdeel daarom op-nieuw een training van één dagdeel,waarop u tips en truuks te horen krijgten leert wanneer aanspreken effectief isen wanneer dit juist averechts werkt.Heeft u interesse om deel te nemen,mail dan naar [email protected]. De exacte dag en tijd van denieuwe training worden u dan later be-kendgemaakt.

Little Saigon

Omgaan met overlastgevers

Tenzin Lhashetsang, Silvia Wijaya en Jason Nguyen

De stoelen in de Oude Kerk waren aaneen grote opknapbeurt toe. Kerkbezoe-kers zaten er op bij vieren, trouwen enrouwen, maar door dit jarenlange ge-bruik waren de zittingen zo versleten

dat je de historie letterlijk in je billenvoelde prikken als je erop zat.Nu hebben 118 stoelen een tweede leven gekregen, waarbij de historie figuurlijk voelbaar is gebleven. Kun-

stenaar en ontwerper Sara Vrugt heeftze in haar borduuratelier verrijkt toteen kunstproject.De oude bekleding heeft ze vervangendoor nieuwe stof met unieke dessins,ontworpen op basis van verzameldeverhalen van mensen uit de buurt: my-thes, anekdotes en persoonlijke verha-len die aan de Oude Kerk, de Wallen ofde stad verbonden zijn. De abstractepatronen zijn ontleend aan de architec-tuur van het kerkmonument.Voor elke stoel heeft Sara Vrugt eenapart textielontwerp gemaakt waarin zijuit elk verhaal een beeld en een woordheeft verwerkt. De ontwerpen zijn ver-volgens geborduurd tot nieuwe bekle-dingen, die samen het complete verhaalvertellen.Stadsdichter Anna Enquist heeft aan deverhalen 118 woorden ontleend endaarmee een contemplatief verhaal ge-vormd. Tijdens de eindpresentatie vanhet kunstproject op 22 juni konden bezoekers de stoelen ‘lezen’ in de op-stelling van de dichtregels van Enquisten daarna in gebruik nemen. Maar na-tuurlijk zijn er van de stoelen met hunwoorden ook vele andere opstellingenmogelijk, waardoor allerlei nieuwe zinnen ontstaan. Net koelkastpoëzie.Spelen mag!Het kunstproject van Sara Vrugt strektzich ook uit buiten de muren van deOude Kerk. Aan de prostituees rondomde kerk heeft zij kussens aangebodenmet hetzelfde motief als de kerkstoe-len, maar in een andere kleur. SaraVrugt tijdens de onthulling: ‘Hoeveelverschil is er tussen de mensen die opde stoelen zitten en de dames op hunkussens rondom de kerk?’

Stof tot nadenken

Iedere stoel vertelt een uniek verhaal


nieuws

overzichtmaart24 Barack Obama komt naar het Rijks-

museum. President Xi Jinping be-zoekt het Paleis op de Dam. Op deDam heerst een balkonverbod vooromwonenden.

april9 Een rondetafelgesprek moet een

eind maken aan de impasse rond deplannen met de Oude Kerk, die eenkunsthal zou moeten worden. Eenvan de bezwaren is de verbouwingvan de torenentree. Een nieuw masterplan en een nieuw voorstelvoor de torenentree zijn in de maak.

14 Met veel passen en meten wordt eenenorme dieplader met daarop eengrondwerkmachine door de War-moesstraat, Lange Niezel en de Oudezijds Voorburgwal gemanoeu-vreerd. De machine is nodig om dedamwanden te slaan bij museumOns’ Lieve Heer op Solder.

23 De laatste peepshow van de Wallenen van Nederland, op OudezijdsAchterburgwal 84, gaat dicht. Volgens eigenaar Jan Otten levertdeze vorm van erotisch vermaaknauwelijks nog geld op.

23 De gemeente Amsterdam hoeft deverkoop van softdrugs op de Wallenniet te gedogen. Dit heeft de recht-bank in Amsterdam bepaald in eenzaak die was aangespannen doorcoffeeshophouders.

30 Op de Zeedijk, bij het koffie- entheehuis Van Wijs, is de eerste bit-coinautomaat van de stad in gebruikgenomen. Snel en anoniem wordenhier euro’s omgezet in deze digitalemunt.

mei2 Parfumerie Marjo in de Damstraat

en op de Zeedijk kan toch grote parfummerken blijven verkopen.Met een creatieve verbouwing voertde parfumerie reclame en blijft zijtoch binnen de regelgeving van hetstadsdeel.

7 Stadsdeel Centrum organiseert eencursus ‘Omgaan met overlastgevers’voor Wallenbewoners. Zowel in debuurt als in de (landelijke) mediaoogst de cursus ‘tegen wildplassers’hilariteit.

24 Een derde stroomstoring in eenweek treft de Wallen. Toeval, zegtLiander. De boosdoener blijkt uiteindelijk een kabelbreuk in deWarmoesstraat.

25 In Cannes overlijdt ‘Blonde’ WimWagenaar op 77-jarige leeftijd. Dein de Warmoesstraat geboren, op deZeedijk getogen Amsterdammer wasonder andere bekend als horeca -ondernemer en lijfwacht van verschillende BN’ers.

juni13 De nieuwe coalitie van D66, SP en

VVD wil minder geld besteden aanhet opkopen van prostitutiepandenvoor project 1012. Er komt meeraandacht voor de strijd tegen men-senhandel en de hulp aan prosti -tuees.

18 Vuilnis stapelt zich op als gevolgvan een staking van de vuilophaal-dienst.

19 De Stichting Hartjesdagen kondigtaan dat het dit jaar weerfeest zal zijn op de Zeedijkop 17 en 18 augustus. Dezondag wordt een dagvoor de buurt, de maan-dag voor het grote travestiefestival.

Twintig jaar geleden begon voorma-lig prostituee Mariska Majoor aanhet Oudekerksplein met het Prostitu-tie Informatie Centrum (PIC). Zegeeft er informatie en beantwoordtvragen van toeristen en studenten,maar ook van prostituees en klanten.

De belangrijkste doelstelling van hetPIC is mensen meer begrip en respectbij te brengen voor het beroep en voor-al respect voor de mensen die in deprostitutie werken. Het PIC heeft onderandere het boek ‘De Wallen in beeld’gepubliceerd en in de afgelopen 20 jaarvele evenementen georganiseerd, zoalsde open dagen op de Wallen.

RespectHet belangrijkste wat Majoor ooit voorelkaar heeft gekregen, is misschien welhet standbeeldje Belle. Dit teken vanrespect voor alle prostituees over dehele wereld prijkt sinds 2007 op hetOudekerksplein tegenover de toren. Opde zwarte sokkel staat: Respect sexwor-kers all over the world.‘Ik ben enorm trots op Belle’, zegt Ma-joor. ‘Ze is gemaakt door mijn tante,kunstenares Els Rijerse, en ik denk datik nooit meer een project kan bedenken

dat dit statement overtreft. Belle laatzien hoe ik vind dat mensen tegen eenprostituee aan moeten kijken. Niet alseen slachtoffer of zielig persoon, maarals een sterke en trotse onafhankelijkevrouw (of man) die respect en accepta-tie verdient, ongeacht de omstandighe-den. Ook iemand in moeilijkhedenheeft namelijk meer aan een blijk vanrespect dan aan een blik van Ach gossiewat zielig.’Sinds april heeft het PIC ook de moge-lijkheid om drankjes en hapjes te serve-ren. Er heerst een gezellige huiska-mersfeer in bordeelstijl met fijne mu-ziek, zelfgemaakte appeltaart en altijdverse soep.Daarnaast zit Majoor vol plannen omde buurt en de seksindustrie in een positiever daglicht te plaatsen en desekswerkers van informatie te voor-zien. Er is een informatiekrant in demaak over belasting betalen, en detwintigste verjaardag van het PIC wilze graag groots vieren met de buurt: op24 augustus.

PIC’s praathuys ‘In de ouwehoer’ isgeopend van woensdag t/m zaterdagvan 10 tot 17 uur (en op zaterdag totminstens 19 uur).Zie ook www.pic-amsterdam.com.

20 jaar PIC!

Mariska Majoor: ‘We gaan de verjaardag groots vieren met de buurt’

Met de opening van Het KleinsteHuis (Oude Hoogstraat 22) hebbende eigenaren van Het Cleijne Verschil(Nieuwe Hoogstraat 14), KirstenWehman en Niels Bouwman, op-nieuw een fraaie cadeauwinkel toege-voegd aan het winkelbestand van deHoogstraten.

Kun je in Het Cleijne Verschil terechtvoor cadeautjes in de stijl van de jaren1900-1940, denk aan art deco en ju-gendstil, in Het Kleinste Huis komt degeur van thee je al tegemoet als je overde drempel stapt van dit piepkleinewinkeltje. Slechts tien vierkante meter,maar vernuftig ingericht.Op de planken langs de muur diversesoorten mooi verpakte thee. Daarmeekeert ook een oude bekende terug in debuurt, want verschillende melangesworden geleverd door koffie- en thee-handelaar Geels, die ruim een jaar gele-

den na bijna honderdvijftig jaar uit deWarmoesstraat is vertrokken.De theesoorten hebben mooie namenzoals Hollandmelange en de Zeedijk-melange, krachtig en kruidig zoals destraat zelf. Alle producten in deze win-kel hebben trouwens een Nederlandsesignatuur: niet alleen de thee, maar ookde hier in Amsterdam gefabriceerdehoning en ambachtelijk gebakkenkoekjes. Ook alle bijproducten die bijtheedrinken horen (zoals theepotten,het thee-ei, kopjes en schotels) zijn inons land vervaardigd of zijn Neder-lands ontwerp.Men probeert nog een Nederlandseproducent van originele Oudhollandsesnoepjes te vinden. Dat zal vast wellukken; die zitten dus binnenkort ook inhet assortiment.

Zie voor de geschiedenis van het pandwww.hetkleinstehuis.nl.

Niels en Kirsten met Isa

Zuidertoren 1614 - 2014Op zondag 15 juni was het groot feestin de Zuiderkerk vanwege het 400-jarigbestaan van de Zuidertoren. Dit werdgevierd met een kerkdienst en een re-ceptie in de Zuiderkerk. De dag begon met het feestelijk luiden

van de klokken. Het jubileumcomitébestaande uit Greet en Marten van derKrieke en Henri van Poll bood een ge-denksteen aan van steentypograaf Sa-cha de Leeuw. Hendrik Battjes schreefhet boek Zuidertoren 400 jaar.

In een uitpuilend zaaltje in hotel DeKoopermoolen werd op 7 april het eer-ste resultaat besproken van het projectZeedijk Toekomst. Dit is een initiatiefvan bewoners en ondernemers van deZeedijk om verschillende partijen bijelkaar te brengen en om samen de leef-baarheid van de Zeedijk te bevorderen.Tijdens de avond zochten de aanwezi-gen in een constructieve sfeer naar op-lossingen voor verschillende knelpun-ten. Voor Ton Jacobs en Remco Kam-lag, leden van de projectgroep, ook wel‘brugteam’ genoemd, was de construc-tieve sfeer de grootste verrassing vande avond. ‘Er was niet alleen geentrammelant zoals in vroegere bijeen-komsten over de Zeedijk weleens het

geval was, maar mensen durfden meete denken buiten hun eigen straatje’, aldus Kamlag. ‘Dat geeft ons heel veelhoop voor de toekomst van het project’,vult Jacobs aan. De voorstellen zullennu verder worden uitgewerkt. In het najaar is de definitieve presentatie vaneen leefbaarheidsplan te verwachten.

Ook Janny Alberts, directeur van deNV Zeedijk, is positief en hoopvol. ‘Er gebeurt nu tenminste van alles. Erwordt nog steeds veel gemopperd, dathoort nu eenmaal bij de straat, maar eris nu wel een kans om je frustraties teuiten en gehoord te worden en dat iszeer positief voor de buurt.’

Zeedijk Toekomst

Het Kleinste HuisKlein maar fijn

De bezem erdoor Een culturele bruggenbouwer€¦ · en ondernemers uit de buurt getrak-teerd op een...

Documents

Transcript of De bezem erdoor Een culturele bruggenbouwer€¦ · en ondernemers uit de buurt getrak-teerd op een...