1  

TOESPRAAK  METROPOLIET  ATHENAGORAS  VAN  BELGIE  BIJ  DE  PRIESTERWIJDING  VAN  LEONID  D’HOE  

 Brugge  –  23  mei  2015  

     «Het   priesterschap   is   inderdaad   een   aardse   aangelegenheid,   maar  het  behoort  tot  hemelse  sferen…»  (Johannes  Chrysostomos).         Dierbare  Diaken  Leonid,       We   zijn   hier   allen   samen   –   clerus   en   gelovigen   -­‐‑   in   deze  feestvierende   kerk   van   de   Heiligen   Konstantijn   en   Helena   te  Brugge,   om   je   met   veel   liefde   te   omringen   op   deze   grote   dag   in  jouw   leven,   waarbij   je   door   de   oplegging   van   mijn   onwaardige  handen  de  tweede  graad  van  het  priesterschap  mag  ontvangen.         Wij,  de  verzamelde  gemeenschap  van  gelovigen,  begrijpen  dat  jouw   gedachten   en   jouw   hart   erg   begaan   zijn   met   de  vreeswekkende   verantwoordelijkheid   en   de   heilige   zending   die   je  heden  op  jouw  schouders  opneemt.  Tot  nu  was  je  de  diaken  “van  de  goddelijke,   heilige,   vlekkeloze,   onsterfelijke,   hemelse   en   levendmakende  mysteriën  van  Christus”,  terwijl  je  er  straks  de  liturg  van  wordt.  Alle  grote  Kerkvaders,  maar  ook  vele  hedendaagse  heiligen  hebben  over  de  grootsheid   en  het   belang  van  het  priesterschap  geschreven.  Zo  hebben   ze   elk   aspect   van   dit   groot   sacrament   geanalyseerd.   Van  deze  rijke  schat  van    Heiligen  verwijzen  we  het   liefst  naar  Basilios  de   Grote,   maar   ook   naar   de   woorden   van   de   Heilige   Silouan   de  Athoniet,   die   zei:   “…indien   de   priester   voor   zichzelf   zou   uitmaken   in  welke   hemelse   heerlijkheid   hij   zich   bevindt   bij   de   viering   van   zijn  dienstwerk,  dan  zou  hij  een  grote  asceet  worden  en  dan  zou  hij  alles  in  het  

  2  

werk  zetten  om  de  genade  van  de  Heilige  Geest,  die  in  hem  leeft,  toch  niet  teleur  te  stellen  of  droevig  te  maken…”.               Straks  wordt  je  door  Gods’  genade  tot  priester  gewijd,  en  toch  wordt  je  opnieuw  en  voor  altijd  een  diaken  van  de  Heilige  en  Grote  Kerk  van  Christus.  In  de  praktijk  betekent  dat  dat  je  voortaan  twee  voorname   verantwoordelijkheden   zal   dragen:   a)   als   econoom   of  bedienaar  van  de  verlossingwekkende  sacramenten  van  de  Kerk;  b)  als  dienaar  van  de  kudde  van  Christus,  nl.  dezen  die  Christus  zelf  “mijn  geringe  broeders  en  zusters”  noemt.         Daarom   ook   is   er   het   charisma   van   het   priesterschap   in  Christus,   nl.   opdat   God   op   aarde   kan   neerdalen   en   de  mens   kan  opstijgen  naar  de  hemel.  Dit   is  niet   zonder  belang   in  de  moeilijke  tijd   waarin   wij   leven   en   in   het   bijzonder   in   de   spirituele   crisis  waarin  onze  gemeenschap  zich  bevindt.  Niet  zonder  belang,  omdat  dit  charisma  verbonden  is  met  de  transfigurerende  zending  van  de  Kerk  en  dus  ook  van  het  priesterschap.       Het  is  niet  eenvoudig  om  heden  het  priesterschap  als  zending  op   zich   te   nemen.  We   leven   immers   in   een   samenleving  die   geen  respect   meer   heeft   voor   het   religieuze   en   voor   de   clerus.   Dit   is  uiteraard   deels   te  wijten   aan   de   houding   van  de   geestelijken   zelf.  Het   is   in   grote   mate   ook   te   wijten   aan   een   tendens   van  onverschilligheid   en   onwetendheid.   Jongeren   krijgen   in   hun  vorming,   thuis   en   op   school,   niet   voldoende   meer   mee   van   het  religieuze  en  vooral  van  de  godsdienstbeleving.  De  vraag  die  zich  dan   ook   stelt,   is   of   we   voldoende   investeren   in   het   catechetisch  instrueren   van   onze   jongeren   en   de   andere   gelovigen,   allereerst  door   ons   eigen   voorbeeld   en   vervolgens   met   onze   woorden?  Nochtans   lijkt   de   hedendaagse   spirituele   crisis   mij   vooral   een  uitdaging  en  een  doel  te  zijn.  Ze  zal  alleen  met  Gods’  bescherming  kunnen  worden  getrotseerd.  Christus  zelf  zegt  het  trouwens  met  de  

  3  

gekende   woorden:   “Als   de   wereld   jullie   haat,   bedenk   dan   dat   zij  Mij  vóór   jullie   heeft   gehaat.   Als   jullie   van   de   wereld   waren,   zou   de   wereld  jullie   als   het   hare   erkennen   en   liefhebben.   Maar   jullie   zijn   niet   van   de  wereld:   Ik   heb   jullie  uit   de  wereld  uitgekozen,   en  daarom  haat   de  wereld  jullie”  (Joh.  15,  18-­‐‑19).  En  Hij  gaat  verder  en  zegt:  “Als  ze  Mij  hebben  vervolgd,   zullen   ze   ook   jullie   vervolgen;   en   voorzover   ze  mijn  woord   ter  harte  hebben  genomen,  zullen  ze  ook  dat  van  jullie  ter  harte  nemen”  (Joh.  15,  20).       Dierbare  Diaken  Leonid,       Dit  zijn  ò  zo  profetische  en  realistische  woorden!  Daarom  kan  je   zonder   de   hulp   van   Boven   en   jouw   strijdvaardigheid   en  waakzaamheid,   de   moeilijke   weg   van   het   priesterschap   niet  bewandelen.   Vandaar   dat   van   het   ogenblik   dat   je   “ja”   zei   op   de  roeping   en   uitnodiging   van   de   Heer,   je   gesteund   wordt   door   de  gemeenschap   van   gelovigen.   De  Heer   laat   je   geen   enkel   ogenblik  alleen.  Dat  zal   je  meer  en  meer  gewaarworden  in  jouw  dienstwerk  en   je   zal  God  danken   en   verheerlijken   voor  Zijn  weldaden.   Je   zal  gesteund  worden  door   jouw  bisschop  -­‐‑  met  wie   je  voortdurend   in  contact  zal  blijven  om  hem  raad  te  vragen  of  hem  te  informeren  -­‐‑  ;  door  de  rector  van  de  Parochie  van  de  HH.  Kyrillos  en  Methodios  te  Oostende,  Vader  Bernard;  door  de  broeders  in  het  priesterschap  en  de  diakens  van  ons  Heilige  Aartsbisdom;  door  de  monialen  van  ons  Heilig  Monasterium;  door  de  gelovigen  van  onze  parochies;  en  uiteraard  niet  in  geringe  mate  ook  door  jouw  geliefde  echtgenote.         Zeker   is   dat   het   doel   van   het   priesterschap   groots   en  hoogstaand  is  en  ver  verwijderd  is  van  seculiere  diensten.  Het  gaat  om  iets  totaal  verschillend.  In  één  van  zijn  preken  tot  de  gelovigen  van   zijn   bisschopsstad   Thessaloniki   zei   de   Heilige   Gregorios  Palamas   dat   het   volk   van   de   herders   waarlijk   iets   hoogstaands  verwachten.   I.p.v.   zich   bezig   te   houden   met   een   sociaal   werk,  

  4  

dienen   de   priesters   zich   in   te   spannen   voor   de   genezing   van   de  wonden  van  de  ziel  van  de  mensen.  Niemand  zal  weliswaar  durven  te   zeggen   dat   de   priesters   zich   niet   mogen   interesseren   aan  materiële,   familiale   en   sociale   problemen.  Maar   ze  mogen   zich   er  niet   tot   beperken!   Het   voornaamste   werk   van   de   priester   bestaat  erin   van   de   mens   te   leiden   naar   het   herstel   van   “het   beeld   en   de  gelijkenis”  in  zich,  iets  dat  weliswaar  slechts  kan  geschieden  dankzij  de  ongeschapen  Genade  van  God.           Dierbare  Diaken  Leonid,       Als   voorbeelden   heb   je   de   twee   gebroeders,   Apostelen   der  Slaven,   Kyrillos   en   Methodios,   de   patroonheiligen   van   onze  Oostendse  parochie,  waar   je   straks  zal  dienen.  Deze   twee   illustere  gebroeders  hadden  immers  werkelijk  in  zichzelf  een  charismatische  gave  van  de  Alheilige  Geest.  Ze   lieten  elke  wereldse  zorg  ter  zijde  en   deden   er   alles   aan   opdat   het   zaaien   van   het   zaad   van   het  Evangelie  voor  de  eeuwigheid  vruchten  zou  afwerpen,  nl.  voor  het  eeuwige  leven,  zowel  voor  de  Slavische  volkeren  als  voor  de  gehele  oecumene.   Deze   twee   heiligen   hielden   heel   veel   van   de   Verrezen  Heer,  waren  met  Hem   verbonden   en   dienden   Zijn  Kerk,  maar   ze  legden  ook  de  basis  voor  een  uitmundend  orthodox  zendingswerk,  door   de   boodschap   van   het   Oecumenisch   Patriarchaat   te  verspreiden.  Wat  de  Heiligen  Kyrillos  en  Methodios  zou  groot  heeft  gemaakt,   is   het   feit   dat   zij   de   mensen   de   boodschap   van   het  Evangelie   hebben   gebracht,   rekening   houdend   met   de   eigenheid  van   de   beschaving.   Het   gaat   om   de   boodschap   van   de   Verrezen  Heer,  die  de  vrijheid  van  de  persoon   en  van  de  mens   respecteert.  Daarbij  herinnerden  ze  hun  omstaanders  ook  dat  Christus  op  aarde  gekomen   is   om   te   redden   en  dit  met   veel   liefde  deed!  Deze   grote  liefde   van   de   Heer   heeft   jou,   dierbare   Diaken,   geroepen   om  voortaan  de  Kerk  te  dienen  als  liturg,  als  priester.    

  5  

    Dit  werk  zal  je  verrichten  met  de  charismen  die  God  jou  heeft  geschonken,  altijd  trouw  aan  en  in  samenspraak  met  jouw  bisschop,  in  wiens  naam  je  de  Goddelijke  Diensten  zal  vieren.  Maar   je  zal   je  ook  steeds  bewust  moeten  zijn  dat   je  dit  werk  zal  volbrengen  met  een  verantwoording  aan  God,  bij  het  Laatste  Oordeel.  Een  priester  is  geroepen  om  sociaal  om  te  gaan  met  zijn  gelovigen.  Maar  vergeet  niet  wat  een  heilige  priester  ooit  zei,  nl.  “wat  baat  het  dat  alle  mensen  je   eren   en   liefhebben,   terwijl   de   Heilige   Geest   weigert   in   jouw   hart   te  blijven?   En   wat   maakt   het   uit   indien   alle   mensen   een   slechte   gedachte  hebben  van  jou,  terwijl  de  Heilige  Geest  bevestigt  dat  je  een  zoon  bent  van  God  en  een  erfgenaam  van  het  Koninkrijk  Gods”?           God  zij  met  jou  tot  uw  laatste  zucht!       Treed   dus  maar   nader,   dierbare  Diaken   Leonid,   om   door   de  oplegging  van  mijn   onwaardige  handen  de   tweede  graad  van  het  priesterschap  te  ontvangen.    Amen.