THUISKRANT 5e jaargang Nr. 21 Januari 2006 Verschijnt zeer onregelmatig Woonzorgcentrum Akapella

Parallelweg 10 1880 Kapelle-op-den-Bos

Tel: 015/71.50.20 Fax: 015/71.18.07

E-mail: info@akapella.be Website: www.akapella.be

Medewerkers:

Emmanuel De Boeck Griet De Broeck Magda De Prins Heidi Geuens Karel Lambrechts Lucienne Masson Marc Peeters Yves Peleman Wim Schaerlaecken Katrien Spolspoel Mim Van Keer

INHOUD 3 Op het nieuwe jaar

4 Welkom in Akapella

7 Wij gedenken

Actie HOOP

8 Dag Blondine

9 Zij versterken ons team

Proficiat

10 Ten huize van... Louis De Wit

13 De Pluim voor Ali

14 Verjaardagen

16 Humor

17 Radio Harold

18 Reisverslag van onze zevende 11.11.11 -reis

19 Goudkorrel

20 Niet te missen

22 Zo was het vroeger: de vrouwengilde

23 Griet van Hubert van Suska van den ijzerwinkel

24 Samen verdraaien we de wereld

25 Pater Damiaan: De grootste Vlaamse Belg

26 Nieuws van op het tweede

27 Oplossing vorige prijsvraag

Prijsvraag 21

28 Peerjannekes (4)

31 Van ons moeder hare voorschoot

3

OP HET NIEUWE JAAR

Aan

Al die lieve bewoners,

Al die fijne familieleden,

Al die pareltjes van medewerkers,

Al die schatten van vrijwilligers,

wensen wij van harte alle goeds toe dat het

nieuwe jaar 2006 kan brengen, overtuigd dat

het beste ook ieder van u nog wacht.

Marc, Yves en Karel.

4

WELKOM IN AKAPELLA

Bogaerts Marcel - Wooneenheid 138

Marcel zag het levenslicht op 3 februari 1923 te Ramsdonk. Hij groeide op in Kapelle-op-den-Bos en is er altijd blijven wonen. Marcel had geen broers of zussen, hij was enig kind.

Hij volgde het lager onderwijs en later het technisch secundair onderwijs, een opleiding tot mechanieker. Zijn vader was werkzaam bij NV Zeekanaal, moeder hield café en zorgde voor het huishouden.

Marcel en zijn vrouw kregen 3 kinderen, 2 dochters en 1 zoon. In 1990 trouwt hij voor de 2de keer met Maria Van Essche. Marcel was een gekende figuur in Kapelle-op-den-Bos. Hij ging graag een pintje drinken.

Sedert 31 augustus 2005 woont Marcel bij ons.

Van harte welkom !

Deputter Yvonne - Wooneenheid 148

Yvonne werd geboren op 28 maart 1924 te Merkem. Tot haar 7 jaar werd ze opgevangen door haar grootmoeder in Merkem. Ze had nog één zus.

Haar vader was afkomstig van Middelkerke, hij was mechanieker van tractoren. Moeder was huisvrouw.

Yvonne werkte 24 jaar in een verffabriek te Vilvoorde, waar ze ook woonde voor ze naar Akapella kwam.

Vroeger deed ze graag daguitstappen, nu kijkt ze graag TV.

Sedert 9 september 2005 woont Yvonne in Akapella.

Van harte welkom !

5

Vranckx Bertha - Wooneenheid 206

Bertha zag het levenslicht op 9 april 1915 te Steenhuffel, waar ze ook opgroeide. Ze was enig kind. Bertha volgde lager onderwijs tot haar 14e.

Nadien hield ze café, ze was een goede cafébazin en hield van het contact met klanten.

Bertha ging vroeger graag met haar familie op restaurant en houdt ook van TV kijken. Ze is niet graag alleen, het liefst van al heeft ze mensen om zich heen.

Sedert 20/09/2005 woont ze bij ons op afdeling 2.

Van harte welkom !

Schaerlaecken Maria - Wooneenheid 013

Maria zag het levenslicht op 15 oktober 1918 te Willebroek. Haar vader was chef-conducteur bij Eternit en moeder zorgde voor het huishouden.

Maria had 1 zus en 2 broers. Ze woonden in Willebroek tot haar 6 jaar, en verhuisden nadien naar

Kapelle-op-den-Bos. Maria ging naar school tot haar 14e en ging daarna dienen in Brussel. Later volgde ze kookles en verzorgde ze communiefeesten, e.d.

Na haar huwelijk met Albert Van den Berghe in 1941 verhuisden ze naar de Bormstraat in Tisselt. Later bouwden ze hun eigen woning op de Westdijk. Ze kregen samen 4 dochters.

Maria is heel graag onder het volk, ze is een heel sociale dame met een waaier aan interesses.

Sedert 09/10/2005 woont ze in Akapella.

Van harte welkom !

6

De Cloedt Idalia - Wooneenheid 209

Idalia werd geboren op 17 juli 1913 te Boom, waar ze ook opgroeide. Haar vader was metaalbewerker op de scheepswerf en moeder was huisvrouw. Er waren 6 kinderen in het gezin.

Idalia ging naar school tot haar 14e en ging nadien werken in een steenbakkerij en een sloefenfabriek.

In 1937 trouwt ze met Chelle Persoons en zorgt ze voor het huishouden. Ze woonden samen met hun 3 kinderen aan de melkerij te Blaasveld. Haar man was metaalbewerker en werkt mee aan de brug van Willebroek en bij de “Grever”.

Idalia houdt van sociaal contact, ze is heel graag onder de mensen.

Sedert 15/11/2005 woont ze bij ons in Akapella.

Van harte welkom !

Kerremans Jeanne - Wooneenheid 126

Jeanne kwam bij ons wonen op 22 november 2005. Ze zag het levenslicht op 23 februari 1922 te Ramsdonk en had 4 zussen en 1 broer.

Haar vader was landbouwer en moeder zorgde voor het huishouden en de kinderen. Jeanne groeide op in

Kapelle-op-den-Bos en heeft altijd in het ouderlijk huis gewoond. Tot 14 jaar ging ze naar school en nadien hielp ze thuis op de boerderij. Ze heeft steeds hard gewerkt.

Jeanne was vroeger lid van het zangkoor van de kerk, maar nam verder niet deel aan het verenigingsleven.

Jeanne is graag op zichzelf en houdt van TV kijken en naar de radio luisteren.

Van harte welkom !

7

Vansteenwinkel Elise - Wooneenheid 119

Elise zag het levenslicht op 4 juni 1923 te Eppegem. Ze was de oudste van 2 kinderen. Haar vader was spoorweg-arbeider, terwijl moeder huisvrouw was.

Elise heeft op vele plaatsen gewoond : in Eppegem, Mechelen, Bornem en opnieuw in Eppegem.

Zij was lid van de KVLV, Oudstrijders, zong in een zangkoor en was graag actief in het verenigingsleven. Elise houdt van TV kijken, ze zit niet graag alleen en is veel liever in gezelschap.

Sedert 4/12/2005 woont Elise in Akapella.

Van harte welkom !

WIJ GEDENKEN

Wiske Casteels, overleden op 12/09/2005

Roos Van Camp, overleden op 29/09/2005

Werner Verhaeghe, overleden op 26/10/2005

Blondine De Decker, overleden op 29/11/2005

ACTIE HOOP

Pakistan werd op 8 oktober getroffen door een aardbeving. Er vielen meer dan 90.000 slachtoffers en door de barre winterkou dreigt dat aantal nog sterk op te lopen. Noodhulporganisaties waren snel ter plaatse, maar hun middelen raken op. Daarom doen ze beroep op onze solidariteit zodat ze hun werking in het getroffen gebied verder kunnen zetten.

Helpen kan door een gift over te maken op het rekeningnummer van deze organisaties. In het cafetaria zetten we een collectiebus waarvan we de opbrengst overmaken aan Artsen Zonder Grenzen.

HOOP Help Ons

Overwinteren In Pakistan 000-0000060-60 000-0000025-25

8

DAG BLONDINE Blaasveld, 2 december 2005

Dag Blondine, Verleden donderdag had ik je beloofd om deze week terug op bezoek te komen. Je leek me opnieuw te herkennen. Toen ik zei dat je bij mijn vorig bezoek sliep, antwoordde je: “je mag me altijd wakker maken, ik trek mij daar niets van aan.” Op 22 april heb ik je voor het eerst ontmoet. We kenden elkaar nog geen jaar en toch waren wij, in je heldere momenten, vriendinnen. In het begin was je niet zo enthousiast met mijn bezoek. “Mag ik eerlijk zijn?” vroeg je. “Ik wil alleen zijn en iedereen moet mij gerust laten.” Wie was ik Blondine, een vreemde vrouw die eens langs kwam? Toen je merkte dat ik elke week op post was, begon je me te vertrouwen. Wij hebben veel gelachen. Je vertelde me over het verleden, over mijn grootmoeder Clemence Cornelis, die ik nooit gekend heb. Ik vertelde je over het heden, dat jij niet (meer) kende. En jij, noch ik, wisten de toekomst. Eind oktober beweerde je nog: “Ik heb zo graag dat je komt” Toen ik zei: “ik kom vrijdag terug” antwoordde je: “ik weet niet of ik er dan ben. Vraag naar mij”, alsof je bang was dat ik je niet zou vinden. Verleden donderdag had ik je beloofd om deze week terug op bezoek te komen. Je was niet meer in Akapella, ik kon je niet meer wakker maken, maar vandaag heb ik je gevonden. Hier ben ik dan, Blondine, voor de laatste keer. Mim

9

ZIJ VERSTERKEN ONS TEAM

Nehat Benhamou – Verzorgende

Hey, ik ben Nehat Benhamou, ik ben van Marokkaanse afkomst en ik ben 21 jaar.

Sommige van jullie kennen mij wel of hebben mij al zien rondlopen. Ik heb hier eerst stage gedaan en dan mocht ik weekendwerk doen. Dat heb ik een jaar

gedaan en nu ben ik begonnen als verzorgende!!

Ik vind het hier heel aangenaam om te werken met toffe collega’s en schatjes van bewoners!!

Sandra Ceuppens – Interieurzorg - keuken

Dag mensen allemaal,

Mijn naam is Sandra Ceuppens. Ik ben 23 jaar jong en ik woon nog thuis bij mijn ouders. Mijn hobby’s zijn: uitgaan, shoppen, weggaan met vrienden en eens goed uitslapen.

Viola Strojna - hulpkok

Hallo, mijn naam is Viola Strojna. Ik ben geboren op 30 mei 1983 en zoals je aan mijn naam kan zien heb ik Poolse voorouders. Ik verblijf in België van toen ik 11 jaar was. Momenteel woon ik met samen met mijn vriend David en 2 franse buldoggen in Londerzeel St. Jozef.

Ik heb hotelschool gevolgd en nadien altijd in de horeca gewerkt. Hier vervang ik Serge als kok. Ik ben heel graag in Akapella en dank al mijn collega’s voor hun hulp en goede raad !

PROFICIAT

Wij wensen de fiere ouders Heidi Craen (verzorgende) en Danny Desmet van harte proficiat met de geboorte van Dasha op 21/11/2005

10

TEN HUIZE VAN … LOUIS DE WIT

We horen hem niet veel, maar als hij er niet is, missen we hem ! Dat is mijn gastheer in een notendop.

Onze informatie kregen we hoofdzakelijk van zijn kinderen en die begonnen uiteraard bij het begin, namelijk dat Louis geboren werd in Hombeek op 4 augustus 1913. Na wat zoeken ging hij bij Eternit werken en daar ontmoette hij ook zijn toekomstig vrouwtje Yvonne, met wie hij huwde in 1938. Samen kregen ze 4 kinderen : (Au)gust, (Fran)çois, Edward en Rosette.

De oorlog was een harde tijd, Louis werd 2 x opgeroepen en zijn huis op de vaartdijk in Kapelle werd gebombardeerd. Ondertussen behaalde hij met avondschool het getuigschrift van “ajusteur” waarmee hij zijn carrière bij Eternit kon beginnen. Het waren drukke tijden, maar toch vond hij nog tijd voor zijn sociale bewogenheid en lag hij mee aan de basis van de Kapelse CVP en de KWB.

Toen zijn vierde kind en enige dochter op komst was vroeg Eternit hem naar Congo te gaan om daar voor hen te werken.

11

Hij vertrok op 5 mei 1952 en 3 dagen later werd Rosette geboren. Dat was even tanden bijten maar over het algemeen beviel het hem er echter zo goed dat hij besloot terug te gaan met vrouw en kinderen. Louis kan nu nog uren vertellen over zijn Congo-avontuur: de watervallen, de unieke Congostroom en de missies ver in de brousse zijn nog steeds diep in zijn geheugen gegrift.

Terug in België werkte hij verder bij Eternit als brigadier en nu is hij al 30 jaar op pensioen. Hij hielp zijn kinderen bij het bouwen van hun huis en was jarenlang voorzitter van de “Bond van de gepensioneerde werklieden van Eternit”.

Ondertussen had zijn familie ook niet stilgezeten. Louis heeft momenteel 9 kleinkinderen en 7 achterkleinkinderen en ’t zullen de laatsten nog niet zijn … (allé Tom, voor achter-achterkleinkinderen moette gij de spits afbijten jong !).

In 2001 stierf helaas zijn vrouwke Yvonne, met wie hij 63 getrouwde jaren lief en leed had gedeeld. Dat viel hem zwaar, ze waren altijd samen geweest.

12

Alleen in zijn groot huis ging uiteindelijk niet meer en daarom kwam Louis bij ons wonen op 24 januari 2004 in kamer 20. Nu nog heeft Louis graag dat zijn kinderen en kleinkinderen hem regelmatig (= dagelijks) komen bezoeken.

’s Avonds zit hij graag in onze cafetaria met zijn vriend(inn)en Mariake, Mariëtte, Julienne en Maria tot één van zijn vele “sjoukes” hem naar bed brengt, nog liefst in aanwezigheid van één van zijn kinderen.

Louis is een rijk man, en nu heb ik het niet over wereldse goederen maar over zijn nageslacht, een familie die mekaar graag ziet en hun vader, opa of overgrootvader niet vergeten, niewaar Louis ?

Bedankt aan Rosette als tussenpersoon en aan Gust als reële informatieverstrekker en uiteraard ook bedankt Louis, en blijf als het even kan nog lang bij ons in Akapella !!!! Magda.

13

DE PLUIM

VOOR ALI

Op 5 december zetten de Koning Boudewijnstichting en Ring-TV de finaleronde in van de tweede editie van ‘De Pluim’.

Met deze actie willen ze mensen belonen die zich belangeloos inzetten voor hun naasten en de maatschappij.

Een jury had eerst een selectie gemaakt uit de mensen uit onze regio. En hier zat onzen Ali bij.

Vanaf maandag 5 december tot en met vrijdag 9 december kon je kennismaken met de vijf kandidaten. Ring-TV stelde dan elk van hen aan u voor in een reportage in hun nieuwsuitzendingen.

Van 10 tot en met 16 december kon je stemmen via email. Tijdens de kerstmarkt hebben vele bewoners, familieleden en medewerkers bij Wim gestemd.

Op maandag 19 december maakte Ring-TV in hun nieuwsuitzending bekend wie ‘De Pluim 2005’ op zijn hoed mocht steken. En de winnaar, met meer dan 700 stemmen, was niemand minder dan de man met de moeilijke naam, Alireza Farzanehkish.

Voor Ali is de erkenning die hij hiermee op menselijk vlak kreeg, veel meer waard dan zijn "geldprijs".

Aan Ali, een dikke proficiat vanwege alle bewoners, vrijwilligers personeel en directie.

En van Ali: aan iedereen een welgemeende dankuwel voor de vriendschap en de erkenning.

14

VERJAARDAGEN

JANUARI

02/01/1959 Peleman Yves

03/01/1927 De Hertogh Leona (wooneenheid 108)

04/01/1941 Vervloessem Agnes (vrijwilligster)

07/01/1928 Van den Bergh Jeanne (wooneenheid 105)

07/01/1921 De Heel Mariëtte (wooneenheid 120)

09/01/1929 Collijs Lucienne (wooneenheid 009)

09/01/1957 De Ridder Liesbeth (vrijwilligster)

12/01/1979 Denorme Els (kinesiste)

13/01/1974 Ardies Patricia (interieurverzorgster)

13/01/1953 Clymans Paul (vrijwilliger)

14/01/1967 Van Nieuwenhuysen Christel (verzorgende)

22/01/1929 De Souter Jean (vrijwilliger)

22/01/1945 Lauwers Harold (vrijwilliger)

24/01/1986 Vriens Steve (weekendstudent)

27/01/1975 De Beule Nabora (hoofdverpleegkundige)

29/01/1947 Van Muylders Stefaan (vrijwilliger)

31/01/1919 Debruyn Victor (wooneenheid 001)

FEBRUARI

02/02/1926 Van den Bergh Virginie (wooneenheid 024)

03/02/1923 Bogaerts Marcel (wooneenheid 138)

03/02/1937 Andries Godelieve (vrijwilligster)

04/02/1923 Van Der Weyden Irma (wooneenheid 123)

05/02/1955 Buggenhout Maria (vrijwilligster)

08/02/1935 Carlier Paul (vrijwilliger)

09/02/1920 Uytterhoeven Georgette (wooneenheid 136)

10/02/1961 Brodelet Jacky (verpleegkundige)

15

12/02/1926 Teughels Jos (wooneenheid 215)

13/02/1955 Van Geet Astrid (interieurverzorgster)

14/02/1955 Van Bosch Annemie (keukenhulp)

15/02/1960 Lambrechts Karel

15/02/1950 De Beule Alfons (vrijwilliger)

17/02/1920 Van den Broeck Frans (wooneenheid 115)

23/02/1922 Kerremans Jeanne (wooneenheid 126)

29/02/1904 Van der Zeyp Florentine (wooneenheid 141)

MAART

03/03/1969 Van Hemelrijck Sonja (verzorgende)

05/03/1925 De Ridder Jeanne (wooneenheid 121)

08/03/1923 Spoelders Maurice (wooneenheid 207)

08/03/1955 Karamera Emile (vrijwilliger)

11/03/1988 De Donder Veerle (vrijwilligster)

13/03/1920 Cuypers Maria (wooneenheid 131)

13/03/1929 De Decker Fin (wooneenheid 002)

14/03/1938 Vervloet Maria (wooneenheid 025)

14/03/1919 Van Roy Lydia (wooneenheid 214)

14/03/1974 Roosemont Anja (verpleegkundige)

15/03/1962 Van Assche Ingrid (vrijwilligster)

19/03/1922 Vander Elst Leonie (wooneenheid 005)

19/03/1944 Peeters Jos (vrijwilliger)

22/03/1906 Verbruggen Maria (wooneenheid 026)

23/03/1924 Van Rompaey Pier (wooneenheid 124)

24/03/1919 De Maeyer Bère (wooneenheid 004)

27/03/1927 De Groef Frans (wooneenheid 003)

27/03/1950 Delestré Wilfried (vrijwilliger)

28/03/1916 Vanhoof Jeanne (wooneenheid 133)

28/03/1924 Deputter Yvonne (wooneenheid 148)

16

29/03/1920 Vekemans Maria (wooneenheid 109)

29/03/1920 Mertens Jeanne (wooneenheid 142)

30/03/1914 Peeters Jetteke (wooneenheid 137)

31/03/1930 Braet Josephine (wooneenheid 209)

31/03/1963 Leyssens Veerle (verzorgende)

HUMOR

Een verliefd koppel zit in een restaurant. Man: "Hmmm Bea liefje, ik zou je wel kunnen opeten ! Ober: "En wat wil u er nog bij drinken meneer ?" Man in restaurant: "Ober, wat doet die vlieg in mijn soep?" Ober: "Rugzwemmen meneer." Wat is de waarheid in een krant? De prijs en de datum. Een aardappel komt hijgend naar zijn vriend toegelopen en roept: "help mijn moeder zit in de puree!" Welk dier kan zich na zijn dood nog 150 keer ronddraaien ???. Een kip aan het spit

17

RADIO HAROLD

Ik zou graag een plaatje aanvragen voor …… Vanaf 27 januari 2006 heeft Akapella haar eigen Lutgard Simoens. Radio Harold is de naam van ons spiksplinternieuwe verzoekplatenprogramma dat wordt samengesteld aan de hand van de verzoekbriefjes, ingevuld door bewoners, familie, bezoekers en medewerkers van Akapella. In dit programma kan je een plaatje (CD) laten draaien voor elkaar, misschien kan je wel iemand verrassen met zijn verjaardag, iemand beterschap wensen of zo maar de groeten doen. De presentatie is in de deskundige handen van vrijwilliger Harold, in een van zijn vorige levens gewaardeerd medewerker van Radio Flamingo uit Humbeek en Radio Sint-Jan uit Tisselt. Onze Radio Harold zal vanaf januari om de 2 maanden uitzenden. Altijd op een vrijdagnamiddag vanaf 15u00. En, voor hen die niet kunnen stilzitten en luisteren, zorgen we voor een kleine dansvloer. De aanvraagformulieren met verzoekplaatjes, wensen of groeten mogen gedeponeerd worden in de ideeënbus. Aanvragen voor het eerste programma op vrijdag 27 januari 2006 kunnen tot en met vrijdag 20 januari 2006 in de ideeënbus gestopt worden.

18

REISVERSLAG VAN ONZE ZEVENDE 11.11.11-REIS.

Dit jaar namen we jullie mee naar Burundi. Gedurende onze projectweek gingen we op zoek naar de mysteries van het donkere continent. We keken naar de schoonheid van Afrika, maar ook naar de problemen van een land dat te kampen heeft met geweld, armoede en de bittere naweeën van een 10 jaar durende oorlog.

Samen met de kinderen van de lagere scholen beleefde we informatieve, poëtische, creatieve en ludieke momenten.

Zo konden we samen met de kinderen genieten van de sprookjesfilm: Kirikou en de heks. Het was een grappige film, soms een beetje spannend en met prachtige tekeningen en muziek.

Op dinsdag hebben we prachtige hoofddoeken gemaakt. We kleurden de repen wit katoen met stukjes crêpepapier. Dat doe je door de stukjes papier in de natte stof te draaien. Wanneer de stof opdroogt krijg je prachtige kleurschakeringen.

Op woensdag kwamen de kinderen samen met ons genieten van Afrikaanse verhalen. In de namiddag maakten we samen prachtige parels met de kinderen van de naschoolse opvang.

19

Donderdagvoormiddag gingen de kinderen op tocht door Afrika… Ze liepen door de gangen van Burundi, de Afrikaanse eetzaal en langs het dorpshoofd van Akapella. Het opdrachtenspel bracht de kinderen bij de bewoners zodat ze samen de vragen en opdrachten konden oplossen.

De namiddag bracht ons weer een nieuwe klas. Samen nadenken, gokken maar vooral veel lachen deden we tijdens de 11 reeksen van onze 11.11.11.-quiz

Op vrijdag sloten we onze week af met een stel leuke muzikanten. We waanden ons bijna in Afrika. Akapella was warm die dag, en eigenlijk de hele week.

De warmte van vriendschap tussen jong en minder jong, tussen dichtbij en veraf.

Wij geloven sterk dat projecten als deze de kloof tussen noord en zuid, jong en minder jong kunnen verkleinen. Maar ook dat wij als woonzorgcentrum een sociale rol hebben in onze gemeente.

Een week als deze laat ons even stilstaan en nadenken. De “financiële bijdrage” die wij leveren tijdens een week als deze is minder belangrijk dan het gevoel van solidariteit en vrede. Want “gevoel” kan je met geen geld betalen.

Griet

GOUDKORREL

In ons gesprek met onszelf...

Zeven belangrijkste woorden: Hoe doe je het morgen nog beter?

Zes belangrijkste woorden: In jouw handen ligt je geluk.

Vijf belangrijkste woorden: Wat zijn jouw vijf talenten?

Vier belangrijkste woorden: Niet schijnen maar zijn.

Drie belangrijkste woorden: Wees gelukkig vandaag.

Twee belangrijkste woorden: Handel nu.

Eén belangrijk woord: Leef.

20

NIET TE MISSEN

Elke maandag om 10 uur in de polyvalente zaal: ochtendgymnastiek met Patricia

Elke dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag op afdeling 2: ochtendgymnastiek met Katrien

Elke woensdag om 15uur in de polyvalente zaal: handwerk met Maria en Julia en Hortense.

Elke donderdag rond 10 uur: marktbus en om 15 uur in de polyvalente zaal: bingo met Antoinette en Isidoor

Elke woensdag om 11 uur in de zithoek op de benedenverdieping: boekenwurm met Annemie

JANUARI

Vrijdag 5 januari Nieuwjaarsreceptie & Drie Koningenfeest

Vrijdag 17 januari Zitdans

Vrijdag 20 januari Feesten met de buren: Feest van het schaap

Maandag 23 januari Verjaardagstaart bakken

Dinsdag 24 januari Verjaardagsfeest

Vrijdag 27 januari Radio Harold

21

FEBRUARI

Vrijdag 10 februari Zo was het vroeger: Bijnamen

vrijdag 17 februari Zitdans

Vrijdag 24 februari Zingen

Maandag 20 februari Bakken

Dinsdag 25 februari Verjaardagsfeest

Dinsdag 28 februari Verjaardagsfeest van Florentine en carnavalsfeest met optredens

MAART

Vrijdag 3 maart Zitdans

Vrijdag 10 maart Zo was het vroeger: Gaan dienen

Dinsdag 14 maart Feesten met de buren Hindoe nieuwjaarsfeest

Vrijdag 17 januari Radio Harold

Maandag 27 maart Verjaardagstaart bakken

Dinsdag 28 maart Verjaardagsfeest

Vrijdag 31 maart Zitdans

22

ZO WAS HET VROEGER: DE VROUWENGILDE

Wie kent er niet “Ons Kookboek”? Ik denk niet dat er een jong getrouwd koppel bestond die dit boek niet cadeau heeft gekregen.

Het kookboek van den boerinnenbond… Zo zijn we aan de praat geraakt. We speelden die namiddag een vragenspel. Diegene die “gebeten werd door de krokodil” kreeg een herinneringsvraag.

Weet je nog wel: de vergaderingen van de vrouwengilde, de naailessen, kooknamiddagen of gespreksavonden.

We zochten naar de betekenis van de afkortingen: SVG, KVLV, KAV,…

Nieke vertelde over de tijd toen ze nog in het bestuur zat en bracht ons het prachtig ingelijste ereteken. We praten over de ontspanningsverantwoordelijken van de vereniging en over hoe ze steeds weer de kerst- en paasfeesten opvrolijkten. Of over de wijkverantwoordelijke die regelmatig bij je langskwam.

Er is een groot verschil tussen de activiteiten van vroeger en nu. Toch zien we dat het eigenlijke doel hetzelfde blijft.

De vrouwengilde brengt mensen samen. Mensen leren van elkaar, genieten van een rustige praatavond of van een vernieuwende kookles. Men steekt creatieve nieuwe ideeën op voor de volgende feestdagen of geniet gewoon van het “vrouwen-onder-elkaar-gevoel”.

Het was een aangename namiddag met tal van heerlijke herinneringen

Griet

23

GRIET VAN HUBERT VAN SUSKA VAN DEN IJZERWINKEL

Ik ben Griet van Hubert van Suska van den ijzerwinkel.

Mijn meter, Suska dus, had een prachtige winkel met “ne grote bascule” om de nagelkes en krammekes te wegen. Alle nagels lagen proper in de verschillende schuifjes tegen de muur. Onze peter (ne goeie schrijnwerker) timmerde die schuifjes secuur in mekaar en zette er een schoon geel kleureke op. Boven de blinkende handvaten had meter proper opgeschreven wat er in zat.

Naast de bascule lagen de stukjes gazettenpapier proper in reepjes gescheurd. Meter maakte er dan tipzakskes van zo sterk als karton.

Meter verkocht ook stoofbuizen, steriliseerbokalen, rekkers voor de brooddoos, een stoopeke voor de vaders hunne schoofzak, papierekes voor de confituur….. te veel om op te noemen. Als ge iets nodig had ging je naar moeder Suska.

25 november waande ik me terug een klein meisje in ons meter hare ijzerwinkel. We hadden een reminiscentie over de winkels van vroeger. We kregen bezoek van de dames van de verschillende vrouwengilden uit het dorp en vertelden over de winkels van Kapelle. De verhalen van de korsetten van bij “die van de sjampetter” en de snoepwinkel van soike.

Kapelle was zo rijk aan winkels als Akapella aan verhalen. Het was een zalige namiddag met veel herinneringen en deugnietengedachten aan onze kindertijd. Het delen van herinneringen brengt weer nieuwe herinneringen met zich mee.

De komst van onze vrienden van de vrouwenverenigingen maakte deze namiddag nog mooier, nog gezelliger. Hopelijk zullen we in de toekomst nog vele mooie reminiscentiemomenten met elkaar kunnen delen.

Griet

24

SAMEN VERDRAAIEN WE DE WERELD…

ofte een goed voornemen voor 2006 Met mijn ogen dicht kan ik de wereld zien :

ze draait om zichzelf, ze draait om de zon, en zet zo zichzelf in het zonnetje

Met mijn ogen open denk ik dat ik de wereld ben :

ik draai om mezelf en zet mezelf in het zonnetje.

Met mijn hart gesloten hoor ik dat jij op mijn wereld staat : mijn wereld draait door en zet jou uit het zonnetje.

Met mijn hart open weet ik dat ik een deeltje van de wereld ben, met jou en de anderen, allemaal wereld-deeltjes :

samen verdraaien we de wereld, om nu eens in de schaduw en dan weer in het zonnetje te staan. Magda (uit de Chiromis van Christus Koning 2005)

25

PATER DAMIAAN: DE GROOTSTE VLAAMSE BELG

Iedereen onder ons kent Pater Damiaan, de priester die bij de melaatsen op het eiland Molokaï ging wonen en werken.

Waarom is hij nu juist dezer dagen in het nieuws ? Wel, hij werd, en dat hebben jullie waarschijnlijk allemaal gevolgd op TV, verkozen tot “Grootste Belg aller tijden”.

Jozef De Veuster, alias Pater Damiaan, werd geboren in Tremelo op 3 januari 1840 en begon zijn priesterstudie te Leuven in 1859. Hij trad toe tot de Congregatie van de H. Harten van Jezus en Maria en trok op 23 oktober 1863 naar Molokaï (eilandengroep van Honolulu op Haïti) om er te leven en te werken voor en tussen de melaatsen.

Ter gelegenheid van 175 jaar België werd er op de VRT een verkiezing van de “Grootste = belangrijkste Belg” op touw gezet.

Daar kwam Pater Damiaan met 40 % van de stemmen als winnaar uit. Hij werd gevolgd door Paul Janssen (misschien minder bekend maar belangrijk in de wereld van de farmaceutica, cfr. Janssen Pharmaceutica) en op de derde plaats werd iemand verkozen die jullie zeker allemaal kennen, namelijk Eddy Merckx.

Waarom nu Pater Damiaan ? Wat die man presteerde en waar hij uiteindelijk ook zijn leven bij liet – hij stierf zelf aan lepra in 1889 – is ongeëvenaard. Als enige gezonde mens gaan leven tussen melaatsen, moeten opboksen tegen zijn oversten en pas na lange tijd hulp en mensen krijgen om hem bij te staan, niemand deed het hem na.

Niet zonder reden heeft Paus Johannes Paulus II hem op 4 juni 1995 zalig verklaard. Aan alle Belgen, een gegronde keuze !

Magda. Uit de weekendeditie van Het Nieuwsblad 3-4/12/2005.

26

NIEUWS VAN OP HET TWEEDE

Dag iedereen, Het lijkt maar net geleden dat we jullie een heel gelukkig nieuwjaar toewensten en nu is het weer zo ver. Het was een heel druk, maar plezierig jaar. Samen praten over de winters van vroeger, verliefd zijn, de fanfare, de processie, eerste communie, de Congo, vakantie, werken op het land, de oorlog, de vrouwengilde, de winkel en spel en speelgoed. Waren jullie af en toe niet aangenaam verrast door onze antwoorden op de gestelde vragen?

We vonden het ook fijn om samen met jullie te feesten met de buren. Als er gefeest wordt zijn we er zeker graag bij. Tevens hebben we stilletjes genoten van alle projectweken: taalvakantie, speelpleinwerking, relaxatie-, senioren-, en 11.11.11-week.

Maar weten jullie waar we eens naar uitkijken? Dat jullie niet terughoudend, maar nieuwsgierig zouden zijn om samen met ons dingen te doen op onze eigen afdeling. Want voor sommige onder ons is het te verwarrend om naar beneden te komen en eigenlijk missen deze bewoners zo veel gezellige namiddagen. Durven jullie volgend jaar? Wij nodigen jullie alvast van harte uit!! Weer iets om naar uit te kijken voor ons.

27

Spijtig genoeg hebben we net zoals jullie afscheid moeten nemen van enkele medebewoners: Wiske, Florent, Maria, Jan en Céline. En ook Josfine, maar zij is verhuisd. Misschien horen we nog wel eens iets van haar. Zo zien jullie dat het voor ons, net als voor jullie, een jaar was met grote plezieren en kleine verdrietjes.

In dit eerste krantje van 2006 willen we ook het team 2 (bewonder ze maar langdurig op de foto!) en al onze vrijwilligers heel hartelijk danken voor hun toegewijde en liefdevolle zorgen. We hopen dat we hiervan nog lang mogen genieten. Maar bovenal wensen we jullie, medebewoners van 0 en 1, het aller-, allerbeste voor 2006!!

OPLOSSING VORIGE PRIJSVRAAG

Het juiste antwoord op de vorige prijsvraag was: Maria Diddens.

Het antwoord op de schiftingsvraag was 59 want op 01/08/2005 telde Akapella 59 actieve vrijwilligers.

Julienne De Laet (WE 12) met als antwoord 67 vrijwilligers was het dichtst bij de juiste oplossing van de schiftingsvraag en mag een prijsje afhalen bij Wim.

PRIJSVRAAG 21

In het verhaal van Peerjannekes kan u lezen dat men zich afvraagt wat een zwezerik is? En daarmee is deze keer de prijsvraag gekoppeld aan het verhaal, dus wat is een zwezerik?

Je kan er twee varkenspoten mee winnen !

Schiftingsvraag:

Hoeveel mensen hebben zich van 01/07/1997 tot 31/12/2005 op de wachtlijst voor opname in Akapella laten inschrijven?

28

PEERJANNEKES EN DE JEUGD VAN TOEN (4)

De grootste hoogdag voor het kleine grut uit de buurt van Peerjannekes was die ene keer in het jaar dat het varken werd geslacht. Van uit een naar paarden ruikende kar mochten wij toekijken. Het varken werd met een mand over de kop achterwaarts naar de binnenkoer geschoffeld, even kalm gehouden met enkele schijfjes biet en dan met een geweldige houten hamer buiten westen geslagen. Niemand in Kapelle kon op die manier zo onfeilbaar varkens slachten als Gust Van Riet. En toen Gust, wat ouder geworden, den bibber in zijn armen kreeg en zelfs bij Peerjannekes een glimp van de moderne tijd zijn opwachting maakte, nam Fokke het werk over met een slachtpistool.

Op een keer moet Fokke toch eventjes gemist hebben. Een schampschot of zo. Met een verontwaardigde “KNORRR ...” zette het varken het op een lopen met Louis van Peerjannekes bengelend aan de staart. Gans de boomgaard door. Geen houden aan. Ge kunt niet geloven hoe sterk een verontwaardigd varken is. Maar lossen bestond bij Louis niet. Tenslotte is het varken tot stilstand gekomen toen Louis klem geraakte tussen twee struiken stekelbessen. En dan denkt ge dat hij een serenade van vloeken gaat afsteken, niet dus. Behalve een doffe “gotfer...” waarvan ge nog niet zeker kon horen of het nu van Louis of van het varken kwam, werd er geen woord gesproken.

Bij een tweede schot legde het varken zich gewillig op zijn rechterzij en was het incident gesloten. Routinematig volgde dan het kelen, afbranden en opensnijden zonder tralala. Degenen die er niet tegen konden, kwamen volgend jaar gewoon de kar niet meer in. Simpelweg. Geen flauw gedoe. Bij het kelen moest onze nonkel Jef het bloed vullen in een kom waarin voor de rest van het jaar het katteneten werd bewaard. Zo nauw stak dat allemaal niet. Hygiëne, dat was voor ’t rijk volk, doktoren en pastoors. En die stierven even rap als de werkmens.

Opgehangen aan een ladder, kop omlaag, werd het varken daarna met een sierlijke uithaal van boven naar onder opengekerfd tot gans het binnenste eruit viel.

29

Vanaf dan volgde voor mij het ene mysterie na het andere. Lang heb ik gedacht dat uit het varken volmaakte pensen en worsten kwamen. Daarom kreeg ons moeder bij mij dat soort vlees met geen stokken naar binnen. Pas veel later, toen ik zelf bij ons thuis moest helpen pensen draaien, wist ik dat de mest uit de darmen werd verwijderd en er een ander binnenste van brood, bloed en gemalen vlees werd ingeperst. En toen ze het varken in stukken sneden, stond ik voor een nieuw raadsel. Het ene stuk werd korteletten genoemd, het andere spek en nog een ander was een hesp. En op biefstuk zat ik tevergeefs te wachten. Ik heb later studies van biologie moeten doen om te weten waarom.

Iedereen die kwam kijken of helpen die dag kreeg een brokje mee van Peerjannekes hun varken. De blaas was speelgoed voor de kinderen. Toon kon die zo hard opblazen dat de aders in zijn nek even paars werden als de bloedvaten van de opgespannen varkensblaas. Maar waarom een ballon van de kermis steevast aan het koordje omhoog wou en de varkensblaas met zoveel asem van Toon erin niet, dat ging mijn jeugdig verstand te boven.

Onze nonkel Jef was verzot op de voorpoten, hij kreeg ze mee. Ik hoor u al denken: wat doet ne mens nu met de voorpoten van een dood varken?

30

Wel, thuis aan tafel kon onze nonkel gerust een uur of zo de laatste restjes vlees tussen de afgekookte tenen zitten zuigen. Hij deed dat zo enthousiast en luidruchtig dat ons moeder er op den duur krikkel van werd. Zij was nochtans de patrones van het geduld in ons huishouden. Om wat orde te houden in een hoop van negen was dat een schone gave. Ongezond moeten afgekookte varkenspoten in ieder geval niet zijn, want onze nonkel Jef is 91 jaar geworden. Gestorven van een krop in de keel (zei Dikke Roos), mannen die niet getrouwd geraken sterven allemaal op den duur van een krop in de keel ... Roos kon soms al eens een verkeerde slag slaan, wij wisten dat, we lieten ze maar zeggen.

Onze vader, die kreeg de zwezerik. Dat vettig stuk vlees, opgehangen aan een lange pees, kon jarenlang dienen om een zaag of andere aalam mee in te vetten tegen de roest. Zelfs als hij al groen zag van de schimmel, vette hij nog even goed in als de beste olie. Maar als ik in mijn kinderlijke nieuwsgierigheid vroeg waarom er in een varken een zwezerik zat, kreeg ik telkens een zeer afwijzend antwoord. Alsof dat ding niet alleen erg vettig was, maar daarbij ook vies of mysterieus. En Fikke Van Moer, in die jaren bij de slimsten van gans de gemeenteschool en groot geworden op de boerderij van Doos over de vaart, schoot in een geheimzinnige lach als ik tegen hem eens over een zwezerik begon... “Ge weet van ’t leven nog niet veel, hé manneke....”

En vertelt gij mij nu eens: wat heeft een zwezerik met het echte leven te maken? Weet iemand van u soms wat die klomp vet in een varken zit te doen? En of ik en gij d’er misschien ook één hebben? Is dat dan ook tegen de roest? ....

Ed. Ebo

31

VAN ONS MOEDER HARE VOORSCHOOT.

Van ons moeder hare voorschoot wil ik u wat vertellen. Hij was heel simpel, maar zei me meer dan al die dure frullen.

Ons moeder hare voorschoot, ’n bonte voor de week, ’n zwarte voor als ’t zondag was, die dan heel deftig leek. Ik zie ons moeder hare voorschoot met brood er tegenaan.

Ze tikte ‘r eerst een kruisje over, eer zou ze nooit aan ’t snijden gaan.

Op ons moeder hare voorschoot zijn er heel wat luiers afgedaan. De ene was nog niet droog of de andere kwam er al aan. Met ons moeder hare voorschoot, onderaan, de rechter tip, poetste ze ons oren uit, en veegde ze siroop weg van ons lip.

Ons moeder hare voorschoot was altijd bij de hand, ze veegde er onze neus mee af, we waren vaste klant.

Ons moeder had ook nog ’n schone, ergens aan een nagel hangen,

die was voor als ze onverwachts de Pastoor moest ontvangen.

In ons moeder hare voorschoot werd koffie fijn gemaald, en van uit het kippenhok de eitjes, nog warm, binnengehaald. Als ons moeder hare voorschoot tot op de draad was versleten,

was hij als stof- of schoteldoek nog lange niet vergeten. Onder ons moeder hare voorschoot zaten géén dure kleren,

maar een hart van goud, waar we nog veel van kunnen leren. Op ons moeder hare voorschoot werd ons bidden aangeleerd, nu dragen veel geen voorschoot meer en bidden .... ’t is precies

verkeerd.

Voor ons moeder hare voorschoot wordt het brood niet meer geweeën,

als het van de bakker komt is ’t lang reeds voorgesneeën. De tijd van moeders voorschoot, ja, hij is reeds lang vervlogen maar mogelijk heeft hij met zich veel warmte meegenomen!

O moeders, met of zonder voorschoot aan, laat toch die echte, warme liefde nooit uit uw mooie huizen gaan.