TCD-oktober12

-------------- Oktober 2012

HOOFDSPONSOR

SPONSORS:

Van de redactie ** INHOUDSOPGAVE ** Beste lezers, Seizoenen wisselen elkaar af. De cyclus van de natuur. Iets wat we niet kunnen beïnvloeden. Hetzelfde geldt in principe ook voor de cyclus van de mens. We worden geboren, we leven ons leven en vervolgens overlijden we. Helaas heb we dit niet altijd zelf in de hand. We moeten het accepteren zoals het komt, of dat nu eerlijk is of niet. Reden om even stil te staan bij het lief en leed van afgelopen periode. Wat liggen lief en leed toch dicht bij elkaar. Bij de één is er vreugde om een geboorte, terwijl er een paar straten verderop diep wordt gerouwd. En dan hebben we het nog niet eens over de tijdelijk geblesseerden Gemengde gevoelens resten. Wat hartverwarmend dat we als vereniging zo dicht bij onze leden en hun familie staan bij zulke momenten. Dat mag best wel een keer worden gezegd. Bij deze. Zullen we jullie dan nu maar uitnodigen om kennis te nemen van de inhoud van dit clubblad? De redactie

Van de Redactie Van de Voorzitter Van de Toercommissie Schoonmakerslijst Reanimatiecurcus Baanwielrennen Apeldoorn Gelre fietstocht 8 september Ledenmutaties Derde Kerstdag… Lief en leed Fietsreis Frankrijk MM Travel Het Roode Hert maandmenu Vrienden van de Toerclub Toerclub Dalfsen (gegevens) Uiterste inleverdatum

03040713141518192024274243444546

Van de voorzitter Politiek Dit keer wou ik het maar eens kort houden. Druk, druk, druk… zeggen ze dan. Als je het echt druk hebt, zeg je gewoon 1 keer druk… Maar goed, zowel zakelijk, privé en met Toerclub Dalfsen heb ik momenteel nogal wat te stellen. Als voorzitter zal ik het maar bij de drukte rondom TCD houden. We zijn volop bezig met de toekomst van Kadans. We (bestuur en commissie) hebben ons een tijdje op de vlakte gehouden op verzoek van de gemeente Dalfsen. En ook de politiek blijkt trouw ons clubblad te lezen, want ik ben al eens op zaterdagmorgen uit mijn bed gebeld met de vraag hoe wij nu toch tegen de nieuwe Trefkoele aan kijken. Dus ook nu zal dit weer gelezen worden dus hebben we maar besloten om de stand van zaken aan de leden te melden tijdens onze evaluatieavond. Dit gebeurt als ik het schrijf komende woensdag en als jullie het lezen is het al geweest. Het alternatief wat nu geboden wordt voldoet aardig aan onze wensen en ik hoop dat we er uitkomen. Ook ben ik al benaderd door een wethouder die toch wel aangeeft dat we deze kans moeten benutten en dat het ook aan de gemeente Dalfsen erg gelegen is dat we hierop ingaan…tja, maar zoals afgesproken gaan we dat als club gezamenlijk beslissen. De seizoenovergang is nog nooit zo duidelijk geweest volgens mij. De herfst heeft zijn intrede gedaan en de MTB liefhebbers hoeven niet meer te twijfelen. Zelf heb ik voor het eerst op de MTB gezeten door een prachtige tocht vanuit Nutter te fietsen, de VasserHeuvelen Classic had alles in zich. Prachtig weer, veel blubber (van de zaterdag ervoor) en klimmen. Kortom, een mooie start van het MTB seizoen. Bert

Van de redactie ** INHOUDSOPGAVE ** Beste lezers, Seizoenen wisselen elkaar af. De cyclus van de natuur. Iets wat we niet kunnen beïnvloeden. Hetzelfde geldt in principe ook voor de cyclus van de mens. We worden geboren, we leven ons leven en vervolgens overlijden we. Helaas heb we dit niet altijd zelf in de hand. We moeten het accepteren zoals het komt, of dat nu eerlijk is of niet. Reden om even stil te staan bij het lief en leed van afgelopen periode. Wat liggen lief en leed toch dicht bij elkaar. Bij de één is er vreugde om een geboorte, terwijl er een paar straten verderop diep wordt gerouwd. En dan hebben we het nog niet eens over de tijdelijk geblesseerden Gemengde gevoelens resten. Wat hartverwarmend dat we als vereniging zo dicht bij onze leden en hun familie staan bij zulke momenten. Dat mag best wel een keer worden gezegd. Bij deze. Zullen we jullie dan nu maar uitnodigen om kennis te nemen van de inhoud van dit clubblad? De redactie

Van de Redactie Van de Voorzitter Van de Toercommissie Schoonmakerslijst Reanimatiecurcus Baanwielrennen Apeldoorn Gelre fietstocht 8 september Ledenmutaties Derde Kerstdag… Lief en leed Fietsreis Frankrijk MM Travel Het Roode Hert maandmenu Vrienden van de Toerclub Toerclub Dalfsen (gegevens) Uiterste inleverdatum

03040713141518192024274243444546

Van de voorzitter Politiek Dit keer wou ik het maar eens kort houden. Druk, druk, druk… zeggen ze dan. Als je het echt druk hebt, zeg je gewoon 1 keer druk… Maar goed, zowel zakelijk, privé en met Toerclub Dalfsen heb ik momenteel nogal wat te stellen. Als voorzitter zal ik het maar bij de drukte rondom TCD houden. We zijn volop bezig met de toekomst van Kadans. We (bestuur en commissie) hebben ons een tijdje op de vlakte gehouden op verzoek van de gemeente Dalfsen. En ook de politiek blijkt trouw ons clubblad te lezen, want ik ben al eens op zaterdagmorgen uit mijn bed gebeld met de vraag hoe wij nu toch tegen de nieuwe Trefkoele aan kijken. Dus ook nu zal dit weer gelezen worden dus hebben we maar besloten om de stand van zaken aan de leden te melden tijdens onze evaluatieavond. Dit gebeurt als ik het schrijf komende woensdag en als jullie het lezen is het al geweest. Het alternatief wat nu geboden wordt voldoet aardig aan onze wensen en ik hoop dat we er uitkomen. Ook ben ik al benaderd door een wethouder die toch wel aangeeft dat we deze kans moeten benutten en dat het ook aan de gemeente Dalfsen erg gelegen is dat we hierop ingaan…tja, maar zoals afgesproken gaan we dat als club gezamenlijk beslissen. De seizoenovergang is nog nooit zo duidelijk geweest volgens mij. De herfst heeft zijn intrede gedaan en de MTB liefhebbers hoeven niet meer te twijfelen. Zelf heb ik voor het eerst op de MTB gezeten door een prachtige tocht vanuit Nutter te fietsen, de VasserHeuvelen Classic had alles in zich. Prachtig weer, veel blubber (van de zaterdag ervoor) en klimmen. Kortom, een mooie start van het MTB seizoen. Bert

Van de Toercommissie Weg met de weg!? De tijd vliegt. Het wegseizoen zit er weer op. We kunnen als toerclub terugkijken op een geslaagde fietszomer. Goed bezochte evenementen en ritten. Minder valpartijen, hoewel elke buiteling er één teveel is en voor de betrokkene erg vervelend. De sluitingsritten op zaterdag 29 september werden, voor de tijd van het jaar, goed bezocht. Het weer was uitstekend, de wind uitdagend. De gehaktballen van Hendrie na afloop waren weer zeer de moeite waard en markeerden het einde van een geslaagde 6 maandelijkse periode op de dunne bandjes. Ook de kersverse nieuwe loot aan onze tempogroepenverzameling, de groep Fanatiek, heeft het wegseizoen afgesloten. Deze hardrijders hebben zich in stijl uitgeleefd in het vlakke Noordgroningse land tijdens een ploegentijdrit tussen de profs en de amateurs bij windkracht 5. Je leest er ongetwijfeld meer over in dit clubblad. Een groep met ambitie en mooie initiatieven!! Banden wisselen De leaserijders onder ons hebben al weer de bekende brief in huis gehad. De banden moeten weer gewisseld worden. De zomerbanden eraf, de winterbanden er weer op. Bij onze toerclub is dat halfjaarlijks ritueel eigenlijk niet anders. Hoewel, niet alleen de banden worden aangepast aan het seizoen. Zelfs het hele vervoermiddel wordt als gevolg van de verwachte klimatologische omstandigheden vervangen. Zo ook het rijgedrag en de omgeving waarin we ons verplaatsen. Beetje vreemd, maar wel lekker: het weer wordt slechter en dan zoeken we ook nog eens de paden en zandwegen op die er bij voorkeur zo beroerd mogelijk bijliggen. De (nog) niet mountainbikers onder ons kan ik het echter wel aanbevelen: - Lekker op de zaterdagmiddag in de buitenlucht sportief bezig zijn. - Samen met een gezellige groep soortgenoten. - De paden, zandwegen, weilanden en alle andere niet geplaveide

ondergronden in ons mooie Vechtdal verkennen. - Na afloop een beetje moe, maar zeer voldaan “evalueren” in Kadans. - Af en toe een (dag)tocht in binnen- en buitenland. Tsja, om aan al dit moois mee te willen doen is het wel handig wanneer je je af en toe een beetje een kruising voelt tussen een kind en een varken en

er thuis niet moeilijk wordt gedaan over de was…. PROBEER HET OOK EENS!!! Tempogroepen. Bij het mountainbiken kennen we verschillende tempogroepen. Op de zaterdagmiddag hebben we 3 mogelijkheden: 13.30 uur Sportief tempo Trefwoorden: doortrappen, sportieve prestatie, o.a. heuvels bij Hellendoorn, Ommen (nieuwe MTB route!!) en Hardenberg, 40 – 60km, samen uit, samen thuis. 14.00 uur: Toer tempo Trefwoorden: wel een beetje doorfietsen, bananenstop, Vilsteren, Soeslo, Krieghuusbelten, Lemelerberg. 35 – 50km, samen uit, samen thuis. 14.00 uur Recretatief tempo Trefwoorden: rustig aan, genieten van mooie paden in de wijde omgeving van Dalfsen, 25 – 35 km, even stoppen om wat te drinken of een banaan. Uitermate geschikt voor beginners en het grootste deel van de dames en 55+ groep. Samen uit, samen thuis. Alle groepen zijn rond 16.30 uur weer terug bij Kadans, waar gelegenheid is voor een hapje en een drankje. Een paar nuttige tips:

1. Ga vanaf het begin van het seizoen mee. 2. Ga mee met de groep de qua tempo het beste bij je past. 3. Vergeet niet om je ATB, die je afgelopen februari aan de wilgen

hebt gehangen, even na te kijken of alles nog goed functioneert. Onze eerste uitdaging, ook voor de regelmatige wegfietsers goed te doen, staat er al weer aan te komen:

Van de Toercommissie Weg met de weg!? De tijd vliegt. Het wegseizoen zit er weer op. We kunnen als toerclub terugkijken op een geslaagde fietszomer. Goed bezochte evenementen en ritten. Minder valpartijen, hoewel elke buiteling er één teveel is en voor de betrokkene erg vervelend. De sluitingsritten op zaterdag 29 september werden, voor de tijd van het jaar, goed bezocht. Het weer was uitstekend, de wind uitdagend. De gehaktballen van Hendrie na afloop waren weer zeer de moeite waard en markeerden het einde van een geslaagde 6 maandelijkse periode op de dunne bandjes. Ook de kersverse nieuwe loot aan onze tempogroepenverzameling, de groep Fanatiek, heeft het wegseizoen afgesloten. Deze hardrijders hebben zich in stijl uitgeleefd in het vlakke Noordgroningse land tijdens een ploegentijdrit tussen de profs en de amateurs bij windkracht 5. Je leest er ongetwijfeld meer over in dit clubblad. Een groep met ambitie en mooie initiatieven!! Banden wisselen De leaserijders onder ons hebben al weer de bekende brief in huis gehad. De banden moeten weer gewisseld worden. De zomerbanden eraf, de winterbanden er weer op. Bij onze toerclub is dat halfjaarlijks ritueel eigenlijk niet anders. Hoewel, niet alleen de banden worden aangepast aan het seizoen. Zelfs het hele vervoermiddel wordt als gevolg van de verwachte klimatologische omstandigheden vervangen. Zo ook het rijgedrag en de omgeving waarin we ons verplaatsen. Beetje vreemd, maar wel lekker: het weer wordt slechter en dan zoeken we ook nog eens de paden en zandwegen op die er bij voorkeur zo beroerd mogelijk bijliggen. De (nog) niet mountainbikers onder ons kan ik het echter wel aanbevelen: - Lekker op de zaterdagmiddag in de buitenlucht sportief bezig zijn. - Samen met een gezellige groep soortgenoten. - De paden, zandwegen, weilanden en alle andere niet geplaveide

ondergronden in ons mooie Vechtdal verkennen. - Na afloop een beetje moe, maar zeer voldaan “evalueren” in Kadans. - Af en toe een (dag)tocht in binnen- en buitenland. Tsja, om aan al dit moois mee te willen doen is het wel handig wanneer je je af en toe een beetje een kruising voelt tussen een kind en een varken en

er thuis niet moeilijk wordt gedaan over de was…. PROBEER HET OOK EENS!!! Tempogroepen. Bij het mountainbiken kennen we verschillende tempogroepen. Op de zaterdagmiddag hebben we 3 mogelijkheden: 13.30 uur Sportief tempo Trefwoorden: doortrappen, sportieve prestatie, o.a. heuvels bij Hellendoorn, Ommen (nieuwe MTB route!!) en Hardenberg, 40 – 60km, samen uit, samen thuis. 14.00 uur: Toer tempo Trefwoorden: wel een beetje doorfietsen, bananenstop, Vilsteren, Soeslo, Krieghuusbelten, Lemelerberg. 35 – 50km, samen uit, samen thuis. 14.00 uur Recretatief tempo Trefwoorden: rustig aan, genieten van mooie paden in de wijde omgeving van Dalfsen, 25 – 35 km, even stoppen om wat te drinken of een banaan. Uitermate geschikt voor beginners en het grootste deel van de dames en 55+ groep. Samen uit, samen thuis. Alle groepen zijn rond 16.30 uur weer terug bij Kadans, waar gelegenheid is voor een hapje en een drankje. Een paar nuttige tips:

1. Ga vanaf het begin van het seizoen mee. 2. Ga mee met de groep de qua tempo het beste bij je past. 3. Vergeet niet om je ATB, die je afgelopen februari aan de wilgen

hebt gehangen, even na te kijken of alles nog goed functioneert. Onze eerste uitdaging, ook voor de regelmatige wegfietsers goed te doen, staat er al weer aan te komen:

ZATERDAG 3 NOVEMBER

12 PROVINCIENTOCHT 5e etappe ROTTERDAM – HEERLE (N-Br.)

Vertrek 07.00 uur per bus vanaf Kadans Tempo: Toer

Na de warming up van een maandje in het bos, wordt het hoog tijd voor een wat langere rit. Na de uiterst geslaagde vorige edities zijn we toe aan de Lustrumeditie van onze 12 Provincientocht. Heb je de vorige 4 niet mee gereden, dan heb je wat gemist en wordt het tijd om dit goed te maken. Het is een off-the-road tocht, waarbij we in etappes van ca. 100km ons prachtige Nederland onder de genopte banden door laten glijden. Niet overal liggen singletracks en heuvels. Nee, de komende editie vindt plaats in het Zuidwesten van ons land, met als kenmerken wijdse landschappen en water. Qua terreinzwaarte zal het dus deze keer wel meevallen. Qua omgeving hebben onze routebouwers hun best gedaan om ons door een voor velen onbekend stukje Nederland te loodsen. We starten in het centrum van Rotterdam en komen via de provincie Zeeland uit bij onze eindbestemming Heerle in het westen van Noord-Brabant. Daar kunnen we douchen en een patatje eten, waarna waar MM-Travel ons weer oppikt en vakkundig in de loop van de avond weer in Dalfsen aflevert. Voor de kosten hoef je het niet te laten. Deze bedragen ca. Eur. 35 p.p. Hiervoor krijg je: busreis Dalfsen - Rotterdam + Heerle - Dalfsen, koffie + appelgebak, lunch, douchegelegenheid. Minimum deelname: 20 personen, dus spoor je fietsmaten bij de TCD aan om mee te gaan. Opgave: zo snel mogelijk inloggen op onze website www.toerclubdalfsen.com – evenementen – 12 Princientocht. Vinkje zetten bij “Aangemeld?” en klaar is Kees. Info: Gerard van Bennekom, tel. 433277

Ten slotte: - Voor de liefhebbers die (nog) geen afscheid kunnen nemen van de

smalle bandjes bestaat de mogelijkheid om komende winter in clubverband door te fietsen. Elke zaterdagmiddag in Toertempo, vertrek: 13.30 uur.

- Denk je nog aan onze traditionele mountainbike verrassingstocht op 3e kerstdag? Je weet wel, die tocht waarbij we vorig jaar de IJssellinie bij Olst hebben bezocht, maar ook al eens in de huifkar achter de trekker + accordeonist naar Kadans zijn teruggekeerd. Leg de datum alvast vast voor de voortzetting van deze vaste traditie!!! Nadere info volgt, hoewel deze vast wel weer summier zal zijn i.v.m. het verrassende karakter.

Sterkte met de overgang en nog vele mooie gezonde winterkilometers toegewenst. Namens de toercommissie, Bert Lindeboom tel. 0654652787 [email protected]

ZATERDAG 3 NOVEMBER

12 PROVINCIENTOCHT 5e etappe ROTTERDAM – HEERLE (N-Br.)

Vertrek 07.00 uur per bus vanaf Kadans Tempo: Toer

Na de warming up van een maandje in het bos, wordt het hoog tijd voor een wat langere rit. Na de uiterst geslaagde vorige edities zijn we toe aan de Lustrumeditie van onze 12 Provincientocht. Heb je de vorige 4 niet mee gereden, dan heb je wat gemist en wordt het tijd om dit goed te maken. Het is een off-the-road tocht, waarbij we in etappes van ca. 100km ons prachtige Nederland onder de genopte banden door laten glijden. Niet overal liggen singletracks en heuvels. Nee, de komende editie vindt plaats in het Zuidwesten van ons land, met als kenmerken wijdse landschappen en water. Qua terreinzwaarte zal het dus deze keer wel meevallen. Qua omgeving hebben onze routebouwers hun best gedaan om ons door een voor velen onbekend stukje Nederland te loodsen. We starten in het centrum van Rotterdam en komen via de provincie Zeeland uit bij onze eindbestemming Heerle in het westen van Noord-Brabant. Daar kunnen we douchen en een patatje eten, waarna waar MM-Travel ons weer oppikt en vakkundig in de loop van de avond weer in Dalfsen aflevert. Voor de kosten hoef je het niet te laten. Deze bedragen ca. Eur. 35 p.p. Hiervoor krijg je: busreis Dalfsen - Rotterdam + Heerle - Dalfsen, koffie + appelgebak, lunch, douchegelegenheid. Minimum deelname: 20 personen, dus spoor je fietsmaten bij de TCD aan om mee te gaan. Opgave: zo snel mogelijk inloggen op onze website www.toerclubdalfsen.com – evenementen – 12 Princientocht. Vinkje zetten bij “Aangemeld?” en klaar is Kees. Info: Gerard van Bennekom, tel. 433277

Ten slotte: - Voor de liefhebbers die (nog) geen afscheid kunnen nemen van de

smalle bandjes bestaat de mogelijkheid om komende winter in clubverband door te fietsen. Elke zaterdagmiddag in Toertempo, vertrek: 13.30 uur.

- Denk je nog aan onze traditionele mountainbike verrassingstocht op 3e kerstdag? Je weet wel, die tocht waarbij we vorig jaar de IJssellinie bij Olst hebben bezocht, maar ook al eens in de huifkar achter de trekker + accordeonist naar Kadans zijn teruggekeerd. Leg de datum alvast vast voor de voortzetting van deze vaste traditie!!! Nadere info volgt, hoewel deze vast wel weer summier zal zijn i.v.m. het verrassende karakter.

Sterkte met de overgang en nog vele mooie gezonde winterkilometers toegewenst. Namens de toercommissie, Bert Lindeboom tel. 0654652787 [email protected]

Dickhof Rijwielen Hét adres voor al uw nieuwe en gebruikte fietsen. Tevens voor al uw onderdelen op Race, ATB en (stads) fiets gebied. Dealer op Race gebied van ondermeer: Colnago, Pinarello, Look, Cannondale, Concorde, Eddy Merckx, Jan Jansen en Batavus Dealer op ATB gebied van: Be One, Cannondale en American Eagle Dealer stadsfietsen van: RIH, Batavus, en Peugeot Service Center van: Shimano, Campagnolo en Mavic

Ook voor al uw wielerkleding en schoenen

Nieuwleusen, Grote Markt 21b Tel. (0529) 48 49 63 Fax (0529) 48 17 34 Dalfsen, Wilhelminastraat 2-4 Tel. (0529) 43 03 40 Fax (0529) 43 05 60 www.bloemendorp.nl mail: [email protected]

*** Mheneweg Noord 20 8097 PJ Oosterwolde Tel. 0525 – 621 456

Openingstijden:

Ma t/m Do 08.00 – 19.30

Vr. 08.00 – 21.00 Za. 08.00 – 16.00

Dickhof Rijwielen Hét adres voor al uw nieuwe en gebruikte fietsen. Tevens voor al uw onderdelen op Race, ATB en (stads) fiets gebied. Dealer op Race gebied van ondermeer: Colnago, Pinarello, Look, Cannondale, Concorde, Eddy Merckx, Jan Jansen en Batavus Dealer op ATB gebied van: Be One, Cannondale en American Eagle Dealer stadsfietsen van: RIH, Batavus, en Peugeot Service Center van: Shimano, Campagnolo en Mavic

Ook voor al uw wielerkleding en schoenen

Nieuwleusen, Grote Markt 21b Tel. (0529) 48 49 63 Fax (0529) 48 17 34 Dalfsen, Wilhelminastraat 2-4 Tel. (0529) 43 03 40 Fax (0529) 43 05 60 www.bloemendorp.nl mail: [email protected]

*** Mheneweg Noord 20 8097 PJ Oosterwolde Tel. 0525 – 621 456

Openingstijden:

Ma t/m Do 08.00 – 19.30

Vr. 08.00 – 21.00 Za. 08.00 – 16.00

Schoonmakerslijst clubgebouw Kadans

November 2012

In november zijn de volgende clubleden aan de beurt om het clubgebouw schoon te maken: Week 44 Jan Braam Henri Dunantstraat 9 Week 45 Herman Brandwagt Polhaarweg 10 Week 46 Gert Dalhuisen Baarsmastraat 18 Week 47 Aart van Dijk Koestraat 4 Week 48 Gert Duijndam Spiekermanserf 7 De sleutel doorgeven aan de volgende op de lijst. Mocht je door omstandigheden niet kunnen dan het vriendelijke verzoek zelf voor een vervanger te zorgen!

Hallo allemaal, Hieronder volgt de indeling, voor de herhalingslessen van de reanimatie. Kun je niet op de avond waar jouw naam onder staat, ruil dan met iemand van de andere avond. Als je ruilt, meldt dit dan op de cursusavond aan de docent. Wil je er helemaal mee stoppen geef dat dan even aan mij door. De kosten zijn € 12,50, te voldoen op de cursusavond. Vergeet niet je diploma mee te nemen. De cursus wordt gegeven in het clubgebouw en begint om 20.00 uur. Woensdag 31 oktober Donderdag 1 november Henk Klein Lugtebeld Alexander Bouwman Johan Veldman Harrie Koerhuis Henk Baarslag Ruud Rollema Anneke den Bouwmeester Theo Eilert Gert Kamermans Bert Lindeboom Jan Eleveld Ina Jansen Anne-Marie Broeks René Ohms

Bertus Paarhuis Gé Paarhuis Henk Hoogeboom Jan Lindeboom Ria Holterman Hennie Ekkelenkamp Betsie Brandwagt Herman Hilgenkamp Gert Dalhuisen Gert Duyndam Andries Heibrink Susan Scheltens Wim Schutte Jan Nijman

Reanimatiecursus

Schoonmakerslijst clubgebouw Kadans

November 2012

In november zijn de volgende clubleden aan de beurt om het clubgebouw schoon te maken: Week 44 Jan Braam Henri Dunantstraat 9 Week 45 Herman Brandwagt Polhaarweg 10 Week 46 Gert Dalhuisen Baarsmastraat 18 Week 47 Aart van Dijk Koestraat 4 Week 48 Gert Duijndam Spiekermanserf 7 De sleutel doorgeven aan de volgende op de lijst. Mocht je door omstandigheden niet kunnen dan het vriendelijke verzoek zelf voor een vervanger te zorgen!

Hallo allemaal, Hieronder volgt de indeling, voor de herhalingslessen van de reanimatie. Kun je niet op de avond waar jouw naam onder staat, ruil dan met iemand van de andere avond. Als je ruilt, meldt dit dan op de cursusavond aan de docent. Wil je er helemaal mee stoppen geef dat dan even aan mij door. De kosten zijn € 12,50, te voldoen op de cursusavond. Vergeet niet je diploma mee te nemen. De cursus wordt gegeven in het clubgebouw en begint om 20.00 uur. Woensdag 31 oktober Donderdag 1 november Henk Klein Lugtebeld Alexander Bouwman Johan Veldman Harrie Koerhuis Henk Baarslag Ruud Rollema Anneke den Bouwmeester Theo Eilert Gert Kamermans Bert Lindeboom Jan Eleveld Ina Jansen Anne-Marie Broeks René Ohms

Bertus Paarhuis Gé Paarhuis Henk Hoogeboom Jan Lindeboom Ria Holterman Hennie Ekkelenkamp Betsie Brandwagt Herman Hilgenkamp Gert Dalhuisen Gert Duyndam Andries Heibrink Susan Scheltens Wim Schutte Jan Nijman

Reanimatiecursus

Baanwielrennen in Apeldoorn

De toerclub organiseert in het nieuwe jaar weer een opstapavond bij De Adelaar te Apeldoorn. Op vrijdag 18 januari zijn 8 plaatsen gereserveerd voor leden van de toerclub Dalfsen voor een opstaptraining op de baan. De training start exact om 19.00 uur en eindigt om 21.00 uur. Je wordt verwacht rondom de klok van 18.15/18.30 uur i.v.m. formaliteiten die moet en worden afgehandeld. De avond staat onder begeleiding van ervaren trainers en deze laten je veilig kennis maken met het baanwielrennen. De kosten p.p.: KNWU daglicentie € 3.00 (dit in verband met verzekering) Dagtrainingskaart € 10.00 Huur van baanfiets € 10.00 Zelf meenemen: wielerkleding, handschoenen, helm, schoenen en je eigen pedalen (Alle clicksystemen toegestaan). Wil je deze uitdaging aangaan, schrijf je dan vanaf 10 oktober in via de website van onze eigen toerclub: www.toerclubdalfsen.nl Deelname gaat in volgorde van aanmelding. Nadere info is te verkrijgen bij Andries Heitbrink: Tel. 06-38924803 [email protected]

Baanwielrennen in Apeldoorn

De toerclub organiseert in het nieuwe jaar weer een opstapavond bij De Adelaar te Apeldoorn. Op vrijdag 18 januari zijn 8 plaatsen gereserveerd voor leden van de toerclub Dalfsen voor een opstaptraining op de baan. De training start exact om 19.00 uur en eindigt om 21.00 uur. Je wordt verwacht rondom de klok van 18.15/18.30 uur i.v.m. formaliteiten die moet en worden afgehandeld. De avond staat onder begeleiding van ervaren trainers en deze laten je veilig kennis maken met het baanwielrennen. De kosten p.p.: KNWU daglicentie € 3.00 (dit in verband met verzekering) Dagtrainingskaart € 10.00 Huur van baanfiets € 10.00 Zelf meenemen: wielerkleding, handschoenen, helm, schoenen en je eigen pedalen (Alle clicksystemen toegestaan). Wil je deze uitdaging aangaan, schrijf je dan vanaf 10 oktober in via de website van onze eigen toerclub: www.toerclubdalfsen.nl Deelname gaat in volgorde van aanmelding. Nadere info is te verkrijgen bij Andries Heitbrink: Tel. 06-38924803 [email protected]

Gelre fietstocht zaterdag 8 september Voor de tweede keer werd zaterdag 8 september de Gelre fietstocht georganiseerd door mensen van het Gelre ziekenhuis in Apeldoorn. Ik had om 06:00 uur de wekker gezet, want ik had wel zin in een mooie tocht. 07:15 uur bij het clubgebouw, alle fietsen op de kar en om half 8 vertrokken we met 17 man (en vrouw) naar Apeldoorn. Voor vertrek konden we in het ziekenhuis de nodige gezondheidschecks laten doen. Zo heb ik mijn bloeddruk, vetgehalte en glucose waarden laten testen. Bij mij, en voor zover ik weet ook bij de anderen, was alles in orde, dus op naar de start. Om stipt 09:00 uur loste de wethouder het startschot. Vooraan stonden allemaal fanatiekelingen uit Dalfsen... dat moet er wel mooi uit gezien hebben! Vlak na vertrek belandden we al in een prachtig mooi natuurgebied met heeeeel veel heide die volop in bloei stond en een stralend zonnetje erbij... wat wil je nog meer op een zaterdagmorgen in september.... uuhh heuvels... en ja hoor ook die kwamen voorbij. Na een kilometer of 30 kregen we koffie of thee en een banaan. De koffie kostte dan wel een euro maar die ging naar het goede doel: Unicef. Zelf heb ik dit seizoen nog niet heel veel gefietst vanwege een chronische ontsteking aan mijn dikke darm (colitis ulserosa). Maar het gaat inmiddels alweer veel beter dan het begin van het seizoen. Vandaar dat ik hier dolgelukkig aan de start sta. Ondanks dat het nu beter gaat, had ik het tijdens de tocht nog wel regelmatig erg zwaar. Maar gelukkig sleepten mijn vertrouwde clubgenoten mij door de laatst kilometers heen. Zeer voldaan kwam ik weer aan in Apeldoorn waar een warme kop soep en verse broodjes voor ons klaar stonden, fantastisch! Na de lunch wachtte ons binnen nog meer aangename verrassingen, we konden namelijk kiezen uit 4 mooie cadeaus als aandenken aan deze mooie tocht. Een wielershirt, een bodywarmer, een windstopper of een fietstasje. Zelf heb ik gekozen voor het fietstasje voor de tochten die ik fiets met mijn gewone fiets. Tot slot konden we ook nog gebruik maken van een warme douche en daarmee was de dag voor mij helemaal compleet! Mijn complimenten voor de organisatie en ik doe volgend jaar zeker weer mee! En in het bijzonder: Bert, bedankt voor de uitnodiging voor deze onvergetelijke tocht. Groeten Joline Bosscha

Ledenmutaties

Nieuwe leden Geke Hultink-van Leussen Elli Hulst Plaatskamp 15 Waanderskamp 28 7721 WR Dalfsen 7721 VA Dalfsen Henri Feijen Boskerserf 1 7722 AE Dalfsen Opzegging Arjan Kleinlugtenbeld Ruitenborghstraat 61 Dalfsen

Reportage van onze speciale verslaggever Zo bij het wisselen van seizoen en het wisselen van fiets gaan ook de gedachten weer naar de 3e kerstdag rit. Komt die wel, komt die niet? Waar gaan we heen? Onze speciale verslaggever is op onderzoek uit geweest en heeft uit, niet nader te noemen, bronnen het volgende vernomen: Komt er een 3e kerstdagrit? Ja, dit jaar daags na de kerst op 27 december. Waar gaan we naar toe? Buitengebied van Dalfsen Voor wie? Alle leden van de TCD, in het

bezit van een cross of ATB-fiets en een redelijke conditie.

Kunt u als iets noemen omtrent tijdstippen? Jazeker, we vertrekken als

het licht is en zijn voor donker terug. Dat is althans de planning.

Omstandigheden van de rit? Het zal weer zijn, welk weer

kunnen we nu nog niets van zeggen maar 28/12 kunnen we u daaromtrent nader informeren.

Verdere informatie ontbreekt tot nu toe.

Ledenmutaties

Nieuwe leden Geke Hultink-van Leussen Elli Hulst Plaatskamp 15 Waanderskamp 28 7721 WR Dalfsen 7721 VA Dalfsen Henri Feijen Boskerserf 1 7722 AE Dalfsen Opzegging Arjan Kleinlugtenbeld Ruitenborghstraat 61 Dalfsen

Reportage van onze speciale verslaggever Zo bij het wisselen van seizoen en het wisselen van fiets gaan ook de gedachten weer naar de 3e kerstdag rit. Komt die wel, komt die niet? Waar gaan we heen? Onze speciale verslaggever is op onderzoek uit geweest en heeft uit, niet nader te noemen, bronnen het volgende vernomen: Komt er een 3e kerstdagrit? Ja, dit jaar daags na de kerst op 27 december. Waar gaan we naar toe? Buitengebied van Dalfsen Voor wie? Alle leden van de TCD, in het

bezit van een cross of ATB-fiets en een redelijke conditie.

Kunt u als iets noemen omtrent tijdstippen? Jazeker, we vertrekken als

het licht is en zijn voor donker terug. Dat is althans de planning.

Omstandigheden van de rit? Het zal weer zijn, welk weer

kunnen we nu nog niets van zeggen maar 28/12 kunnen we u daaromtrent nader informeren.

Verdere informatie ontbreekt tot nu toe.

Asselsestraat 164, 7311 EV Apeldoorn Directeur: Huub Peters, Koezenkamp 8, 7721 VD Dalfsen

Tel. (0529) 43 22 89

RADIO-T.V. • VIDEOSERVICE • TELECOM-SERVICE

_________________________

Fijko Drenten / _________________________ Vilstersestraat 1 Tel. (0572) 37 17 43 8152 AA Lemelerveld Fax (0572) 37 27 21 Mob. (06) 53 744 552 Alles op het gebied van • mobilofoons • portofoons • 27 mc

verkoop/reparatie

www.cyclesportapeldoorn.nl

Lief en leed Zaterdag 15 s eptember is Bert Mol na een lange periode van ziek zijn overleden. Velen van ons zijn vrijdag 21 s eptember bij de condoleance of de afscheidsdienst geweest. Bely, kinderen en kleinkinderen, we wensen jullie sterkte bij het verwerken van dit verlies nu jullie een weg moeten vinden zonder Bert. De vader van Henk Hoogeboom is na een voorspoedige operatie een paar dagen later toch nog onverwachts overleden. Henk, na een paar intensieve weken van zorg, wensen we jou en je moeder voor nu en de komende tijd veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies. Herman Brandwagt is in de dinsdagmiddag groep naar komen te vallen en daardoor een paar weken uitgeschakeld om te fietsen. Als de schouderblessure genezen is zien we hem vast weer snel op z’n fiets. Die zelfde dag in de ochtendgroep kwam Ria Holterman ten val en heeft daarbij haar sleutelbeen gebroken. Ook voor Ria een paar weken rust. Henk Kleinlugtenbeld ging voor een mooi weekend Limburg. Dat was van korte duur want al vrij snel in de eerste rit ging Henk onderuit waardoor hij een sleutelbeen breuk, hersenschudding en diverse kneuzingen op liep. Dus ook Henk even pas op de plaats. Wij wensen deze drie pechvogels een voorspoedig herstel! Jan en Dini Teeselink hebben niet alleen een kleinzoon gekregen maar ook nog eens een stamhouder en naamgenoot, want hij heet ook Jan. Genieten dus van al dit moois. We feliciteren Betsy en Herman Brandwagt met de geboorte van hun 4e kleinkind Mette. Theo en Ria Obbink waren zaterdag 22 s eptember 40 jaar getrouwd. Gefeliciteerd met jullie robijnen huwelijk. Het wegseizoen is afgelopen zaterdag afgesloten en 6 Tcd-ers hebben deze dag meegedaan aan het Nederlands Clubkampioenschap tijdrijden. We feliciteren deze mannen met hun mooi behaalde zege van 38 gemiddeld op de teller. Een mooi resultaat om mee verder te gaan. Groet Minie

Asselsestraat 164, 7311 EV Apeldoorn Directeur: Huub Peters, Koezenkamp 8, 7721 VD Dalfsen

Tel. (0529) 43 22 89

RADIO-T.V. • VIDEOSERVICE • TELECOM-SERVICE

_________________________

Fijko Drenten / _________________________ Vilstersestraat 1 Tel. (0572) 37 17 43 8152 AA Lemelerveld Fax (0572) 37 27 21 Mob. (06) 53 744 552 Alles op het gebied van • mobilofoons • portofoons • 27 mc

verkoop/reparatie

www.cyclesportapeldoorn.nl

Lief en leed Zaterdag 15 s eptember is Bert Mol na een lange periode van ziek zijn overleden. Velen van ons zijn vrijdag 21 s eptember bij de condoleance of de afscheidsdienst geweest. Bely, kinderen en kleinkinderen, we wensen jullie sterkte bij het verwerken van dit verlies nu jullie een weg moeten vinden zonder Bert. De vader van Henk Hoogeboom is na een voorspoedige operatie een paar dagen later toch nog onverwachts overleden. Henk, na een paar intensieve weken van zorg, wensen we jou en je moeder voor nu en de komende tijd veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies. Herman Brandwagt is in de dinsdagmiddag groep naar komen te vallen en daardoor een paar weken uitgeschakeld om te fietsen. Als de schouderblessure genezen is zien we hem vast weer snel op z’n fiets. Die zelfde dag in de ochtendgroep kwam Ria Holterman ten val en heeft daarbij haar sleutelbeen gebroken. Ook voor Ria een paar weken rust. Henk Kleinlugtenbeld ging voor een mooi weekend Limburg. Dat was van korte duur want al vrij snel in de eerste rit ging Henk onderuit waardoor hij een sleutelbeen breuk, hersenschudding en diverse kneuzingen op liep. Dus ook Henk even pas op de plaats. Wij wensen deze drie pechvogels een voorspoedig herstel! Jan en Dini Teeselink hebben niet alleen een kleinzoon gekregen maar ook nog eens een stamhouder en naamgenoot, want hij heet ook Jan. Genieten dus van al dit moois. We feliciteren Betsy en Herman Brandwagt met de geboorte van hun 4e kleinkind Mette. Theo en Ria Obbink waren zaterdag 22 s eptember 40 jaar getrouwd. Gefeliciteerd met jullie robijnen huwelijk. Het wegseizoen is afgelopen zaterdag afgesloten en 6 Tcd-ers hebben deze dag meegedaan aan het Nederlands Clubkampioenschap tijdrijden. We feliciteren deze mannen met hun mooi behaalde zege van 38 gemiddeld op de teller. Een mooi resultaat om mee verder te gaan. Groet Minie

Frankrijkspecial: Zaterdag 25 augustus Na een zeer voorspoedige heenreis, waarbij de nodige goudgele rakkers waren genuttigd kwam de bus 's ochtends rond half 9 aan in Allemond. Omdat iedereen de Alpe d'huez al kon ruiken werd er besloten direct stevig te ontbijten om vervolgens op de fiets te stappen. Onderaan de Alpe verzamelde de hele groep zich, om daarna samen te starten. Alpe d'huez: De koppies stonden gespannen, klaar om de krachtmeting aan te gaan. Voor iedereen was het duidelijk: Hier op de Alpe moet je laten zien uit welk hout je gesneden bent. Hoor je bij de berggeiten of wordt het 13 kilometer harken? Bekende landgenoten als; Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper en Peter Winnen deden ons het kunstje al eens voor, nu was het aan ons! Om toch niet al te competitief te worden . zal ik maar zeggen dat iedereen de Alpe lekker in zijn eigen tempo omhoog is gefietst. Het weer was goed en het bleef gelukkig droog. Eenmaal op de top stonden Cor en Linda ons op te wachten met een uitgebreide lunch, waar iedereen dankbaar gebruik van maakte. Al met al een zeer geslaagde start van 'Le tour de france'. Bas

Zondag 26 augustus: Allemond naar Vars Zoals Rob Kleiss zondagmorgen 26 augustus in zijn toespraak zei, zou die dag de eerste serieuze verplaatsingsetappe van de tour worden met daarin 140 km en ca. 3500 hoogtemeters verdeeld over drie niet misselijke cols. Na een stevig energieontbijt in het fietshotel Auberge La Douce Montagne in Allemond vertrokken we richting Briancon. Voor we daar aankwamen moest er nog wel het nodige klimwerk verricht worden. Namelijk de beklimming van de Col du Lautaret (+2058m). Onderweg was het genieten van het uitzicht op de gletsjers van de La Meije, het verdere verloop van de Col du Galibier en de MM Travel bus, die na een haarspeldbocht opdook.

Na Briancon lag de volgende hindernis op ons te wachten, die eruitziet als een ruig maanlandschap: Col d’Izoard (+2360m) of zoals Andries Heitbrink hem noemde: “die Col die-zo-zwaar-is”. Na een mooie afdaling vervolgden we onze weg naar Guillestre waar de laatste beklimming van die dag op ons wachtte, Col du Vars om zo uiteindelijk in Vars te finishen. Helaas moest Bas van der Vegte langs het ziekenhuis in Embrun om een paar hechtingen te halen want zoals de dokter zei was de valpartij van Bas ‘a classic one’ (touche achterband van voorganger). Gelukkig kon Bas als een echte tourrenner deelnemen aan de volgende verplaatsingsetappe want de tour wacht op niemand. Osco

Frankrijkspecial: Zaterdag 25 augustus Na een zeer voorspoedige heenreis, waarbij de nodige goudgele rakkers waren genuttigd kwam de bus 's ochtends rond half 9 aan in Allemond. Omdat iedereen de Alpe d'huez al kon ruiken werd er besloten direct stevig te ontbijten om vervolgens op de fiets te stappen. Onderaan de Alpe verzamelde de hele groep zich, om daarna samen te starten. Alpe d'huez: De koppies stonden gespannen, klaar om de krachtmeting aan te gaan. Voor iedereen was het duidelijk: Hier op de Alpe moet je laten zien uit welk hout je gesneden bent. Hoor je bij de berggeiten of wordt het 13 kilometer harken? Bekende landgenoten als; Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper en Peter Winnen deden ons het kunstje al eens voor, nu was het aan ons! Om toch niet al te competitief te worden . zal ik maar zeggen dat iedereen de Alpe lekker in zijn eigen tempo omhoog is gefietst. Het weer was goed en het bleef gelukkig droog. Eenmaal op de top stonden Cor en Linda ons op te wachten met een uitgebreide lunch, waar iedereen dankbaar gebruik van maakte. Al met al een zeer geslaagde start van 'Le tour de france'. Bas

Zondag 26 augustus: Allemond naar Vars Zoals Rob Kleiss zondagmorgen 26 augustus in zijn toespraak zei, zou die dag de eerste serieuze verplaatsingsetappe van de tour worden met daarin 140 km en ca. 3500 hoogtemeters verdeeld over drie niet misselijke cols. Na een stevig energieontbijt in het fietshotel Auberge La Douce Montagne in Allemond vertrokken we richting Briancon. Voor we daar aankwamen moest er nog wel het nodige klimwerk verricht worden. Namelijk de beklimming van de Col du Lautaret (+2058m). Onderweg was het genieten van het uitzicht op de gletsjers van de La Meije, het verdere verloop van de Col du Galibier en de MM Travel bus, die na een haarspeldbocht opdook.

Na Briancon lag de volgende hindernis op ons te wachten, die eruitziet als een ruig maanlandschap: Col d’Izoard (+2360m) of zoals Andries Heitbrink hem noemde: “die Col die-zo-zwaar-is”. Na een mooie afdaling vervolgden we onze weg naar Guillestre waar de laatste beklimming van die dag op ons wachtte, Col du Vars om zo uiteindelijk in Vars te finishen. Helaas moest Bas van der Vegte langs het ziekenhuis in Embrun om een paar hechtingen te halen want zoals de dokter zei was de valpartij van Bas ‘a classic one’ (touche achterband van voorganger). Gelukkig kon Bas als een echte tourrenner deelnemen aan de volgende verplaatsingsetappe want de tour wacht op niemand. Osco

Maandag 27 augustus: Vars naar Valberg Het is nog maar kwart voor zeven 's ochtends als ik buiten het hotel iemand mijn naam hoor roepen. Keurig met voor- en achternaam. Als ik uit het raam naar beneden kijk blijkt Bert Lindeboom daar te staan. Al volledig in fietstenue: shirt, broek en schoenen. Alleen de helm ontbreekt er nog aan. Hij vraagt of ik hem even binnen wil laten want hij heeft zichzelf buitengesloten. Op mijn vraag wat hij zo vroeg al in zijn fietskleren buiten doet zegt hij: "Als je vroeg wakker bent, begin je gewoon vroeg met de voorbereidingen." Ik ken ook mensen die zich gewoon nog even omdraaien in bed.... Dag 3 zou ons naar het 'dak' van Europa brengen: de Col de la Bonnette. Met 2810 meter de hoogste geasfalteerde pas. De dag ervoor eindigden we een kleine acht kilometer onder de top van de Col de Vars en dat betekende automatisch dat we deze derde dag startten met een klim naar de top van de Vars. In de kou stapten we met stijve benen maar goedgemutst op de fiets. Beter zo, dan meteen een afdaling, want je fietst je wel snel warm. Na een kilometer of twee klimmen reden we door het plaatsje Vars. Een klein wintersportplaatsje dat zo aan het einde van het zomer een troosteloze uitgestorven aanblik biedt. Geen toeristen, hier en daar wordt de weg een beetje opgelapt voor de start van het wintersportseizoen en de meeste winkels zijn gesloten. De boulanger gelukkig niet; Cor en Linda staan er dan ook voor de deur om inkopen te doen voor de tussenstops van vandaag. Aangekomen op de top van de Col de Vars zijn de verschillen nog niet zo groot. Iedereen is bij de start van de dag nog redelijk fris. Net als op alle andere bulten beginnen we 'en groupe' aan de lange afdaling. Afdalen is nooit mijn grootste hobby geweest en dat zou het na vandaag ook niet worden. Op een snelle rechte strook sloeg het noodlot toe. Met een korte harde fluittoon hoorde ik mijn achterband de geest geven. Een klapband. In een eerste reflex kneep ik mijn remmen pompend dicht. Op hetzelfde moment liepen mijn binnen- en buitenband van de velg en sloegen vast in mijn achterwiel, waardoor het wiel volledig blokkeerde. De volgende paar honderd meter waren spannende meters. Ik kon alleen mijn voorrem nog gebruiken. Mijn achterwiel gleed op de velg over het wegdek. Ik dweilde van links naar rechts over de weg en kon met kunst en vliegwerk tot stilstand komen. Ik was vooral blij dat ik niet gevallen was. De schrik moest blijkbaar nog komen. De bus was al verder naar beneden, maar Leo en Ria konden mij met de volgauto gelukkig nog oppikken en in de auto gingen we verder naar beneden. Bij de koffiestop een reservewiel gestoken om vervolgens als allerlaatste aan

de klim naar de Bonnette te beginnen. Een prachtige klim met een lengte van 24 kilometer. Langzaam wordt het landschap kaler en kaler. De schapen die er rondliepen ook. 'Scrablleskoapen' volgens Egbert. Ieder schaap bleek gemerkt te zijn met een letter en met een beetje fantasie - laat dat maar aan Egbert over - zou je er een mooi woord van kunnen maken.

De laatste kilometer van de Bonnette bleek een ware beproeving. Met een stijgingspercentage tot 15 procent kregen we de top bepaald niet cadeau. Boven aangekomen wachtte ons een fantastisch uitzicht op een enorm bergmassief. Een machtig landschap waarin je je als simpele fietser nietig voelt. De afdaling van de Bonnette heb ik in de bus gedaan. Met de schrik van de klapband nog in de benen zette ik mij in de stoel achter de veilige rug van Cor en legde zo de eerste 22 kilometers van de afdaling af. Sindsdien weet ik niet wat enger is: op de fiets naar beneden of in een bus, hoog boven het wegdek zonder dat je de rand van de weg kan zien. Het is net alsof je voortdurend boven de afgrond hangt. Nou hoef je bij Cor in de bus niet bang te zijn, want hij rijdt als een tovenaar die zijn 18 meter bus in alle rust bocht na bocht behoedzaam naar beneden loodst. Na 22 kilometer dalen is het tijd voor een late lunch. Het is inmiddels half drie als we ergens langs de kant van de weg neerstrijken. Linda staat klaar met

Maandag 27 augustus: Vars naar Valberg Het is nog maar kwart voor zeven 's ochtends als ik buiten het hotel iemand mijn naam hoor roepen. Keurig met voor- en achternaam. Als ik uit het raam naar beneden kijk blijkt Bert Lindeboom daar te staan. Al volledig in fietstenue: shirt, broek en schoenen. Alleen de helm ontbreekt er nog aan. Hij vraagt of ik hem even binnen wil laten want hij heeft zichzelf buitengesloten. Op mijn vraag wat hij zo vroeg al in zijn fietskleren buiten doet zegt hij: "Als je vroeg wakker bent, begin je gewoon vroeg met de voorbereidingen." Ik ken ook mensen die zich gewoon nog even omdraaien in bed.... Dag 3 zou ons naar het 'dak' van Europa brengen: de Col de la Bonnette. Met 2810 meter de hoogste geasfalteerde pas. De dag ervoor eindigden we een kleine acht kilometer onder de top van de Col de Vars en dat betekende automatisch dat we deze derde dag startten met een klim naar de top van de Vars. In de kou stapten we met stijve benen maar goedgemutst op de fiets. Beter zo, dan meteen een afdaling, want je fietst je wel snel warm. Na een kilometer of twee klimmen reden we door het plaatsje Vars. Een klein wintersportplaatsje dat zo aan het einde van het zomer een troosteloze uitgestorven aanblik biedt. Geen toeristen, hier en daar wordt de weg een beetje opgelapt voor de start van het wintersportseizoen en de meeste winkels zijn gesloten. De boulanger gelukkig niet; Cor en Linda staan er dan ook voor de deur om inkopen te doen voor de tussenstops van vandaag. Aangekomen op de top van de Col de Vars zijn de verschillen nog niet zo groot. Iedereen is bij de start van de dag nog redelijk fris. Net als op alle andere bulten beginnen we 'en groupe' aan de lange afdaling. Afdalen is nooit mijn grootste hobby geweest en dat zou het na vandaag ook niet worden. Op een snelle rechte strook sloeg het noodlot toe. Met een korte harde fluittoon hoorde ik mijn achterband de geest geven. Een klapband. In een eerste reflex kneep ik mijn remmen pompend dicht. Op hetzelfde moment liepen mijn binnen- en buitenband van de velg en sloegen vast in mijn achterwiel, waardoor het wiel volledig blokkeerde. De volgende paar honderd meter waren spannende meters. Ik kon alleen mijn voorrem nog gebruiken. Mijn achterwiel gleed op de velg over het wegdek. Ik dweilde van links naar rechts over de weg en kon met kunst en vliegwerk tot stilstand komen. Ik was vooral blij dat ik niet gevallen was. De schrik moest blijkbaar nog komen. De bus was al verder naar beneden, maar Leo en Ria konden mij met de volgauto gelukkig nog oppikken en in de auto gingen we verder naar beneden. Bij de koffiestop een reservewiel gestoken om vervolgens als allerlaatste aan

de klim naar de Bonnette te beginnen. Een prachtige klim met een lengte van 24 kilometer. Langzaam wordt het landschap kaler en kaler. De schapen die er rondliepen ook. 'Scrablleskoapen' volgens Egbert. Ieder schaap bleek gemerkt te zijn met een letter en met een beetje fantasie - laat dat maar aan Egbert over - zou je er een mooi woord van kunnen maken.

De laatste kilometer van de Bonnette bleek een ware beproeving. Met een stijgingspercentage tot 15 procent kregen we de top bepaald niet cadeau. Boven aangekomen wachtte ons een fantastisch uitzicht op een enorm bergmassief. Een machtig landschap waarin je je als simpele fietser nietig voelt. De afdaling van de Bonnette heb ik in de bus gedaan. Met de schrik van de klapband nog in de benen zette ik mij in de stoel achter de veilige rug van Cor en legde zo de eerste 22 kilometers van de afdaling af. Sindsdien weet ik niet wat enger is: op de fiets naar beneden of in een bus, hoog boven het wegdek zonder dat je de rand van de weg kan zien. Het is net alsof je voortdurend boven de afgrond hangt. Nou hoef je bij Cor in de bus niet bang te zijn, want hij rijdt als een tovenaar die zijn 18 meter bus in alle rust bocht na bocht behoedzaam naar beneden loodst. Na 22 kilometer dalen is het tijd voor een late lunch. Het is inmiddels half drie als we ergens langs de kant van de weg neerstrijken. Linda staat klaar met

soep en pasta en buiten de bus staan op een lange tafel brood, beleg, fruit en yoghurt klaar. Als extraatje van de dag zijn er zelfs warme flensjes. Meer dan voldoende om de rest van de etappe goed te kunnen verteren. Na eerst nog een heel eind licht dalen, doemt dan eindelijk de slotklim op. De Col de la Couillole. De start van de klim is erg warm en de weg is zo smal dat Cor en Linda er met de bus maar net naar boven kunnen. Na een kilometer of 5 klimmen, steken we een riviertje over en kunnen we eindelijk lekker in de schaduw rijden. Ik rij met Harrie Koerhuis naar boven. Harrie is geen grote prater maar laat zich nu toch ongevraagd ontvallen dat schaduw beter is dan zon. Zo'n 5 kilometer onder de top rijden we langs het prachtige dorpje Roubion, dat tegen de rotswand aangeplakt lijkt te zijn. Ik kom alleen en als eerste boven aan en word door de mensen die onderaan in de bus zijn gestapt onthaald met applaus. Kippenvel. Vanaf de top van de Couillole is het nog zo'n 15 kilometer naar het hotel in Valberg. Na een hele lange maar prachtige dag komen tegen zeven uur de laatsten binnen. We hebben in 134 kilometer 3400 hoogtemeters weggetrapt. De fietsen gaan de kelder onder het hotel in en na een douche en een paar biertjes gaan we om acht uur dan eindelijk aan tafel. Moe maar vol daan bijtanken voor de volgende dag. Mark

Dinsdag 28 augustus: Valberg – Digne-Les Bains Na een goede nachtrust en een goed ontbijt werd nu in tegenstelling van de vorige dagen rond 9 uur gestart voor de vierde etappe. Vanaf Valberg gingen we direct afdalen. Een korte maar mooie afdaling heerlijk in het ochtendzonnetje om de eigenlijke route te bereiken. Aan het eind hiervan hadden we een kort oponthoud omdat Hilly moeilijkheden had met het inklikken in de pedalen. De reis werd voortgezet over een mooie weg al slingerend en licht dalend door een heel mooi dal met links en rechts mooie rotspartijen. Op een geven moment werd er besloten om via een parallel lopend weggetje aan de andere kant van het dal verder te gaan maar dit was geen succes. Na eerst een lekke band van Bas gerepareerd te hebben bleek deze weg dood te lopen, dus weer terug om de route te vervolgen. Hier kwamen we op een prachtig stuk met wel 17 grote en kleine tunnels door de rotsen. Een prachtig gezicht en op de meest onverwachte momenten stonden onze fotograaf Ria en Leo met de video mooie plaatjes van ons te maken. Ook hier kregen we nog een lekke band van Joris en natuurlijk s tonden Cor en Linda ons weer op te wachten voor de koffie wat elke dag voortreffelijk verzorgd werd door MM Travel. Nadat iedereen zich weer tegoed had gedaan aan koffie en andere heerlijkheden en de schoenplaatjes van Hilly vervangen waren, werd er weer verder gefietst. Omdat er direct geklommen moest worden, dacht Catrien ‘ik ga vast dan heb een voorsprong dan halen ze me wel weer in’. Maar na een kilometer of 4 geklommen te hebben dacht Catrien ‘dit kan niet want Mark of Harrie moeten mij in ieder geval al hebben ingehaald’. Dus toch maar even bellen en ja kreeg ze te horen dat ze een afslag gemist had. Op een dergelijk moment zie je het nut van een volgauto want Leo werd op geroepen en is Catrien gaan ophalen. Onderweg werden wij het laatste groepje boven aan de beklimming door Cor en Linda opgewacht en hebben wij gewacht tot Catrien teruggebracht werd om samen weer verder te gaan. Nadat we geluncht hadden, weer uistekend verzorg met soep, broodjes, worstjes etc. , werd de reis weer voortgezet. Ook hier zat weer een moeilijk punt in de route want je moest scherp linksaf richting Castellande langs een heel groot stuwmeer. Terwijl wij deze afslag als laatste groep nemen, zitten we met elkaar te overleggen. Zou hier iedereen wel de afslag genomen hebben? Goede raad is duur toch maar even met Leo bellen of deze iedereen al voorbij heeft te zien gaan. Terwijl wij staan te bellen komt er uit de achtergrond een eenzame fietser. Dit blijkt Bert Lindeboom te zijn. Die dacht na een paar kilometer ‘laat

soep en pasta en buiten de bus staan op een lange tafel brood, beleg, fruit en yoghurt klaar. Als extraatje van de dag zijn er zelfs warme flensjes. Meer dan voldoende om de rest van de etappe goed te kunnen verteren. Na eerst nog een heel eind licht dalen, doemt dan eindelijk de slotklim op. De Col de la Couillole. De start van de klim is erg warm en de weg is zo smal dat Cor en Linda er met de bus maar net naar boven kunnen. Na een kilometer of 5 klimmen, steken we een riviertje over en kunnen we eindelijk lekker in de schaduw rijden. Ik rij met Harrie Koerhuis naar boven. Harrie is geen grote prater maar laat zich nu toch ongevraagd ontvallen dat schaduw beter is dan zon. Zo'n 5 kilometer onder de top rijden we langs het prachtige dorpje Roubion, dat tegen de rotswand aangeplakt lijkt te zijn. Ik kom alleen en als eerste boven aan en word door de mensen die onderaan in de bus zijn gestapt onthaald met applaus. Kippenvel. Vanaf de top van de Couillole is het nog zo'n 15 kilometer naar het hotel in Valberg. Na een hele lange maar prachtige dag komen tegen zeven uur de laatsten binnen. We hebben in 134 kilometer 3400 hoogtemeters weggetrapt. De fietsen gaan de kelder onder het hotel in en na een douche en een paar biertjes gaan we om acht uur dan eindelijk aan tafel. Moe maar vol daan bijtanken voor de volgende dag. Mark

Dinsdag 28 augustus: Valberg – Digne-Les Bains Na een goede nachtrust en een goed ontbijt werd nu in tegenstelling van de vorige dagen rond 9 uur gestart voor de vierde etappe. Vanaf Valberg gingen we direct afdalen. Een korte maar mooie afdaling heerlijk in het ochtendzonnetje om de eigenlijke route te bereiken. Aan het eind hiervan hadden we een kort oponthoud omdat Hilly moeilijkheden had met het inklikken in de pedalen. De reis werd voortgezet over een mooie weg al slingerend en licht dalend door een heel mooi dal met links en rechts mooie rotspartijen. Op een geven moment werd er besloten om via een parallel lopend weggetje aan de andere kant van het dal verder te gaan maar dit was geen succes. Na eerst een lekke band van Bas gerepareerd te hebben bleek deze weg dood te lopen, dus weer terug om de route te vervolgen. Hier kwamen we op een prachtig stuk met wel 17 grote en kleine tunnels door de rotsen. Een prachtig gezicht en op de meest onverwachte momenten stonden onze fotograaf Ria en Leo met de video mooie plaatjes van ons te maken. Ook hier kregen we nog een lekke band van Joris en natuurlijk s tonden Cor en Linda ons weer op te wachten voor de koffie wat elke dag voortreffelijk verzorgd werd door MM Travel. Nadat iedereen zich weer tegoed had gedaan aan koffie en andere heerlijkheden en de schoenplaatjes van Hilly vervangen waren, werd er weer verder gefietst. Omdat er direct geklommen moest worden, dacht Catrien ‘ik ga vast dan heb een voorsprong dan halen ze me wel weer in’. Maar na een kilometer of 4 geklommen te hebben dacht Catrien ‘dit kan niet want Mark of Harrie moeten mij in ieder geval al hebben ingehaald’. Dus toch maar even bellen en ja kreeg ze te horen dat ze een afslag gemist had. Op een dergelijk moment zie je het nut van een volgauto want Leo werd op geroepen en is Catrien gaan ophalen. Onderweg werden wij het laatste groepje boven aan de beklimming door Cor en Linda opgewacht en hebben wij gewacht tot Catrien teruggebracht werd om samen weer verder te gaan. Nadat we geluncht hadden, weer uistekend verzorg met soep, broodjes, worstjes etc. , werd de reis weer voortgezet. Ook hier zat weer een moeilijk punt in de route want je moest scherp linksaf richting Castellande langs een heel groot stuwmeer. Terwijl wij deze afslag als laatste groep nemen, zitten we met elkaar te overleggen. Zou hier iedereen wel de afslag genomen hebben? Goede raad is duur toch maar even met Leo bellen of deze iedereen al voorbij heeft te zien gaan. Terwijl wij staan te bellen komt er uit de achtergrond een eenzame fietser. Dit blijkt Bert Lindeboom te zijn. Die dacht na een paar kilometer ‘laat

ik de routebeschrijving er eens bijpakken’ en zag toen al gauw waar hij mis was gereden. Zo zijn we toen maar verder gegaan naar Castellande.

Hier stond iedereen op elkaar te wachten om samen aan het laatste stuk te beginnen maar hier bleek dat ook Martin en Theo de afslag hadden gemist. Toen ze op een gegeven moment de bus van Cor bij een winkel zagen staan, is Martin naar binnen gegaan om Linda en Cor te zoeken en zo weer op de goede weg te geraken. Ook werd hier Joris, die was gevallen, verzorgd en verbonden door mensen uit Almelo die hier met een camper stonden . Ook hij kon zijn weg vervolgen. Na eerst nog een eind te zijn

afgedaald, moesten we rechtsaf en begon de laatste beklimming. Deze was hier en daar best steil maar naarmate de beklimming vorderde, werd het weer minder. Hierdoor moesten we het laatste deel van de klim en de afdaling in de regen doen dus voorzichtigheid geboden. Maar iedereen is veilig in Digne-Le- Bains aangekomen. Na even gezocht te hebben kwamen we hier rond vijf uur bij Hotel Campanile aan, nat maar voldaan, en konden we ons lekker gaan douchen. Na deze opfrissing hadden we nog even tijd om te borrelen en na te praten over deze dag. We gingen we om zeven uur aan tafel voor een goed diner. Hierna werd er nog even wat onderhoud aan de fietsen gepleegd/ Een ander ging een eindje wandelen en rond tien uur werd door de meesten de kamer en het bed opgezocht voort een welverdiende nachtrust. Andries

Woensdag 29 augustus: Digne-Les Bains - Sault 137km – 2485 hoogtemeters Vandaag de rit Digne naar onze “eindbestemming” Sault. De regenbui van gistermiddag is gelukkig al lang overgetrokken, en het is opnieuw prachtig fietsweer. In vergelijking met de eerste dagen van de reis lijkt de route van vandaag op papier niet al te zwaar. Slechts één echte col, de Col Signal de Lure. Volgens Rob moeten we deze Col echter niet onderschatten, en is hij qua zwaarte te vergelijken met de Giau, die we kennen van de Dolomietenmarathon. De aanloop naar de col verloopt over glooiend terrein met hier en daar wat korte klimmetjes. Een enkeling meent in de verte de Mont Ventoux al te zien liggen. Dat blijkt echter de vandaag te beklimmen Col Signal de Lure te zijn, waarop -evenals op de Mont Ventoux- een radiomast staat. Bij een wegomlegging zijn we genoodzaakt even een stukje om te fietsen, maar na enkele kilometers zijn we alweer terug op de door Jan van Tolij uitgestippelde route.

Na de door Cor en Linda weer prima verzorgde koffiestop beginnen we aan de 23 kilometer lange klim naar de op 1753m hoogte gelegen col. Met een stijgingspercentage van 6 tot 8% blijkt de zwaarte van deze klim best mee te

ik de routebeschrijving er eens bijpakken’ en zag toen al gauw waar hij mis was gereden. Zo zijn we toen maar verder gegaan naar Castellande.

Hier stond iedereen op elkaar te wachten om samen aan het laatste stuk te beginnen maar hier bleek dat ook Martin en Theo de afslag hadden gemist. Toen ze op een gegeven moment de bus van Cor bij een winkel zagen staan, is Martin naar binnen gegaan om Linda en Cor te zoeken en zo weer op de goede weg te geraken. Ook werd hier Joris, die was gevallen, verzorgd en verbonden door mensen uit Almelo die hier met een camper stonden . Ook hij kon zijn weg vervolgen. Na eerst nog een eind te zijn

afgedaald, moesten we rechtsaf en begon de laatste beklimming. Deze was hier en daar best steil maar naarmate de beklimming vorderde, werd het weer minder. Hierdoor moesten we het laatste deel van de klim en de afdaling in de regen doen dus voorzichtigheid geboden. Maar iedereen is veilig in Digne-Le- Bains aangekomen. Na even gezocht te hebben kwamen we hier rond vijf uur bij Hotel Campanile aan, nat maar voldaan, en konden we ons lekker gaan douchen. Na deze opfrissing hadden we nog even tijd om te borrelen en na te praten over deze dag. We gingen we om zeven uur aan tafel voor een goed diner. Hierna werd er nog even wat onderhoud aan de fietsen gepleegd/ Een ander ging een eindje wandelen en rond tien uur werd door de meesten de kamer en het bed opgezocht voort een welverdiende nachtrust. Andries

Woensdag 29 augustus: Digne-Les Bains - Sault 137km – 2485 hoogtemeters Vandaag de rit Digne naar onze “eindbestemming” Sault. De regenbui van gistermiddag is gelukkig al lang overgetrokken, en het is opnieuw prachtig fietsweer. In vergelijking met de eerste dagen van de reis lijkt de route van vandaag op papier niet al te zwaar. Slechts één echte col, de Col Signal de Lure. Volgens Rob moeten we deze Col echter niet onderschatten, en is hij qua zwaarte te vergelijken met de Giau, die we kennen van de Dolomietenmarathon. De aanloop naar de col verloopt over glooiend terrein met hier en daar wat korte klimmetjes. Een enkeling meent in de verte de Mont Ventoux al te zien liggen. Dat blijkt echter de vandaag te beklimmen Col Signal de Lure te zijn, waarop -evenals op de Mont Ventoux- een radiomast staat. Bij een wegomlegging zijn we genoodzaakt even een stukje om te fietsen, maar na enkele kilometers zijn we alweer terug op de door Jan van Tolij uitgestippelde route.

Na de door Cor en Linda weer prima verzorgde koffiestop beginnen we aan de 23 kilometer lange klim naar de op 1753m hoogte gelegen col. Met een stijgingspercentage van 6 tot 8% blijkt de zwaarte van deze klim best mee te

vallen. De training van de afgelopen dagen begint nu waarschijnlijk ook zijn vruchten af te werpen. Op ongeveer 2 kilometer van top de zien we opeens het bordje “Pas de Graille”. Even denken we al op er al zijn, maar Leo, die daar staat te filmen roept dat we door moeten fietsen en dat de echte top verderop is. Boven staan Linda en Cor met de uitgebreide lunch klaar. Zoals op iedere top druppelen de deelnemers geleidelijk binnen. De tijdverschillen tussen de eersten en de laatsten zijn nooit echt groot. Opvallend is, dat Minie vandaag geheel tegen haar gewoonte in als laatste bovenkomt. Dat blijkt echter een goede reden te hebben. Ter hoogte van de Pas de Graille heeft ze telefonisch de boodschap ontvangen dat zij en Leo Oma en Opa zijn geworden! Felicitaties volgen uiteraard. Bij de afdaling is er een meevaller. Vooraf zijn we gewaarschuwd dat het wegdek erg slecht is. Er blijkt echter een splinternieuwe asfaltlaag te zijn aangebracht, zodat we veilig naar beneden zoeven. Het laatste gedeelte van de etappe is slopend. Het is drukkend warm, de weg loopt heel geleidelijk omhoog. Gelukkig staan Linda en Cor op 30km voor de finish nog een keer met een hapje en een drankje klaar. De meesten blijken daar behoorlijk van op te knappen, want in de laatste kilometers komt het peloton weer goed op gang. Het wordt een lange eindsprint naar Sault. Gerrit

Vrijdag 31 augustus: Sault - Sault

Dag zeven, Rit van Sault via de Gorges de la Nesques over de Mont Ventoux weer terug naar Sault Alweer de laatste dag van een zeer mooie, indrukwekkende maar ook een zware fietsreis. Erg jammer dat een aantal leden door diverse omstandigheden niet mee konden. We hebben hun aanwezigheid gemist. Om half 8 ging de wekker voor onze laatste fietsdag. De ogen nog nauwelijks open en de oren al op scherp om te horen of de voorspellingen uit waren gekomen voor wat betreft het weer. Stormde het al of viel het allemaal toch nog mee…..??? Het was in ieder geval droog maar de wind was al wel aardig aangewakkerd zo te horen. Uit bed en voor de laatste keer een duik in de tas om een schoon en droog fietspakje te vinden. Na het ontbijt verzamelden we ons voor het hotel. De eerste kilometers kwamen deze dag langzaam op gang. Wim brak bij het pompen zijn ventiel en nadat de band was verwisseld wilde Osco zijn vriend Bas evenaren, want ook hij ging,net als Bas een paar dagen eerder, onderuit en bekeek het asfalt van dichtbij. De val was niet zo spectaculair als van zijn vriend Bas maar de aandacht had hij wel. De route van vandaag ging via Gorges de la Nesques richting de Mont Ventoux. Prachtige uitzichten onderweg met weer een hoog ooohhhh en aaaahhhhh gehalte. Na de koffiestop fietsten we verder en na een klein half uurtje waren we bij de beklimming van de Mont Ventoux aangekomen. Rob vertelde dat iedereen de keuze had om hier zijn eigen plan te trekken. Of 6 km afdalen naar Bedoin om vervolgens vanaf het dal de beklimming te maken, of de eerste 6 km te laten liggen en vanaf daar de beklimming te vervolgen. Wij hebben ervoor gekozen om eerst af te dalen naar Bedoin en na een heerlijk bakje koffie op het terras de beklimming te maken. Velen van de groep hadden dezelfde gedachte en daalden af naar Bedoin. Zo ook Erhard, hij bezocht nog een leuke fietsenwinkel en kocht daar voor € 10,-- een mooi petje ter herinnering aan deze week. Maar wat hij niet wist was dat hij niet lang plezier zou beleven van dit petje, daarover straks meer. De beklimming vanaf Bedoin is de zwaarste, vanaf het dal is het 23 kilometer met een stijgingspercentage die nauwelijks onder de 8% ligt.

vallen. De training van de afgelopen dagen begint nu waarschijnlijk ook zijn vruchten af te werpen. Op ongeveer 2 kilometer van top de zien we opeens het bordje “Pas de Graille”. Even denken we al op er al zijn, maar Leo, die daar staat te filmen roept dat we door moeten fietsen en dat de echte top verderop is. Boven staan Linda en Cor met de uitgebreide lunch klaar. Zoals op iedere top druppelen de deelnemers geleidelijk binnen. De tijdverschillen tussen de eersten en de laatsten zijn nooit echt groot. Opvallend is, dat Minie vandaag geheel tegen haar gewoonte in als laatste bovenkomt. Dat blijkt echter een goede reden te hebben. Ter hoogte van de Pas de Graille heeft ze telefonisch de boodschap ontvangen dat zij en Leo Oma en Opa zijn geworden! Felicitaties volgen uiteraard. Bij de afdaling is er een meevaller. Vooraf zijn we gewaarschuwd dat het wegdek erg slecht is. Er blijkt echter een splinternieuwe asfaltlaag te zijn aangebracht, zodat we veilig naar beneden zoeven. Het laatste gedeelte van de etappe is slopend. Het is drukkend warm, de weg loopt heel geleidelijk omhoog. Gelukkig staan Linda en Cor op 30km voor de finish nog een keer met een hapje en een drankje klaar. De meesten blijken daar behoorlijk van op te knappen, want in de laatste kilometers komt het peloton weer goed op gang. Het wordt een lange eindsprint naar Sault. Gerrit

Vrijdag 31 augustus: Sault - Sault

Dag zeven, Rit van Sault via de Gorges de la Nesques over de Mont Ventoux weer terug naar Sault Alweer de laatste dag van een zeer mooie, indrukwekkende maar ook een zware fietsreis. Erg jammer dat een aantal leden door diverse omstandigheden niet mee konden. We hebben hun aanwezigheid gemist. Om half 8 ging de wekker voor onze laatste fietsdag. De ogen nog nauwelijks open en de oren al op scherp om te horen of de voorspellingen uit waren gekomen voor wat betreft het weer. Stormde het al of viel het allemaal toch nog mee…..??? Het was in ieder geval droog maar de wind was al wel aardig aangewakkerd zo te horen. Uit bed en voor de laatste keer een duik in de tas om een schoon en droog fietspakje te vinden. Na het ontbijt verzamelden we ons voor het hotel. De eerste kilometers kwamen deze dag langzaam op gang. Wim brak bij het pompen zijn ventiel en nadat de band was verwisseld wilde Osco zijn vriend Bas evenaren, want ook hij ging,net als Bas een paar dagen eerder, onderuit en bekeek het asfalt van dichtbij. De val was niet zo spectaculair als van zijn vriend Bas maar de aandacht had hij wel. De route van vandaag ging via Gorges de la Nesques richting de Mont Ventoux. Prachtige uitzichten onderweg met weer een hoog ooohhhh en aaaahhhhh gehalte. Na de koffiestop fietsten we verder en na een klein half uurtje waren we bij de beklimming van de Mont Ventoux aangekomen. Rob vertelde dat iedereen de keuze had om hier zijn eigen plan te trekken. Of 6 km afdalen naar Bedoin om vervolgens vanaf het dal de beklimming te maken, of de eerste 6 km te laten liggen en vanaf daar de beklimming te vervolgen. Wij hebben ervoor gekozen om eerst af te dalen naar Bedoin en na een heerlijk bakje koffie op het terras de beklimming te maken. Velen van de groep hadden dezelfde gedachte en daalden af naar Bedoin. Zo ook Erhard, hij bezocht nog een leuke fietsenwinkel en kocht daar voor € 10,-- een mooi petje ter herinnering aan deze week. Maar wat hij niet wist was dat hij niet lang plezier zou beleven van dit petje, daarover straks meer. De beklimming vanaf Bedoin is de zwaarste, vanaf het dal is het 23 kilometer met een stijgingspercentage die nauwelijks onder de 8% ligt.

De eerste paar kilometers heb ik alleen geklommen maar al gauw zat Ruud in mijn wiel en hebben we de beklimming voor de resterende kilometers samen gedaan. De wind begon al aardig stormachtig te worden naarmate we hoger op de berg kwamen. Vanaf Bedoin is de beklimming veelal tussen de bomen maar wanneer je even niet tussen de bomen zat merkte je goed dat dit geen gewone wind meer was maar storm. Ik had mijn beslissing al wel genomen, vandaag gaat mijn tocht niet verder dan Challet Reynard. De enorme storm op de kale vlakte van de Mont Ventoux vond ik iets teveel van het goede, de reis was tot dusver goed verlopen en dat wilde ik ook graag zo houden. Na 16 kilometer te hebben geklommen zagen we de bus al staan. Voor het eerst zaten al onze fietsvrienden niet buiten de bus maar in de bus. Het stormde ontzettend en het was te koud om buiten de bus te gaan staan om de inwendige mens te verzorgen. Genietend van mijn soepje en broodje kwam Erhard de bus in, hij was toch nog naar de top gefietst en had tijdens de 7 km afdaling naar Challet Reynard tot overmaat van ramp ook nog een lekke band gehad. Hij was ontzettend koud en vertelde dat het eigenlijk onverantwoord was geweest om naar de top te fietsen. Je stuurmanskunsten had je hard nodig om de afdaling goed te volbrengen, bij de minste of geringste windvlaag werd je bijna van je fiets geblazen. Naar later bleek waren het windvlagen van 140 kilometer per uur!!! Maar……het leuke petje wat

Erhard had gekocht in Bedoin was hij helaas ook alweer verloren, de wind had het meegenomen en de pet ligt nu ergens op de vlakte bij de Mont Ventoux. Plezier van korte duur. Niet alleen Erhard heeft het gedurfd om de top te beklimmen maar ook Jan H en Harrie K. Ik hoop dat ik niemand tekort doe maar voor zover ik weet zijn het er 3 geweest die dit aandurfden. Ruud en Egbert hebben nog wel een poging gedaan maar bij het monument van Simpson zijn ze toch teruggegaan, het was te heftig geweest. De afdaling naar Sault was ook niet echt een pretje met deze storm, regelmatig heb ik het idee gehad dat ik van mijn fiets zou waaien. Af en toe een voetje aan de grond om me toch staande te houden. Teruggekomen bij ons hotel was men nog druk bezig om de fietsen in de bus te zetten. Ook hier stormde het behoorlijk en helaas heeft Rob zijn fiets het hier nog zwaar te verduren gehad. Het dranghek waartegen hij geparkeerd stond waaide met fiets en al om. Gelukkig heeft Rob nog geen carbon fiets, zo zie je maar weer dat aluminium ook zo zijn voordelen heeft. Na een warme douche hebben we met zijn allen een heerlijk biertje gedronken in het plaatselijke dorpscafé. De eigenaar had deze dag een topomzet, niemand hoefde meer te fietsen de volgende dag dus een biertje meer of minder deed er niet meer toe. Henry had nog weer aan de inwendige mens gedacht en had bij de plaatselijke slager nog een paar lekkere worsten gehaald. Na de borrel hebben we weer een heerlijk diner gehad in ons hotel. Niemand hoefde vroeg naar bed en om de tijd nog een beetje leuk in te vullen opperden Leo en Mini om een stuk van de filmopnames te gaan bekijken. De nog ruwe versie toonde maar liefst 20 minuten van de geweldige stuurmanskunsten tijdens een afdaling van Bert Lindeboom. Dat niet iedereen hiervan onder de indruk was bleek uit het feit dat sommigen van de TCD-ers in slaap waren gevallen. De reis zit erop, terugkijkend een geweldige reis, prachtige route, prima gezelschap, fantastisch weer en niet te vergeten; een geweldige verzorging van MM Travel; Cor en Linda BEDANKT! Wim en Elly Cycling is life; the rest are details

De eerste paar kilometers heb ik alleen geklommen maar al gauw zat Ruud in mijn wiel en hebben we de beklimming voor de resterende kilometers samen gedaan. De wind begon al aardig stormachtig te worden naarmate we hoger op de berg kwamen. Vanaf Bedoin is de beklimming veelal tussen de bomen maar wanneer je even niet tussen de bomen zat merkte je goed dat dit geen gewone wind meer was maar storm. Ik had mijn beslissing al wel genomen, vandaag gaat mijn tocht niet verder dan Challet Reynard. De enorme storm op de kale vlakte van de Mont Ventoux vond ik iets teveel van het goede, de reis was tot dusver goed verlopen en dat wilde ik ook graag zo houden. Na 16 kilometer te hebben geklommen zagen we de bus al staan. Voor het eerst zaten al onze fietsvrienden niet buiten de bus maar in de bus. Het stormde ontzettend en het was te koud om buiten de bus te gaan staan om de inwendige mens te verzorgen. Genietend van mijn soepje en broodje kwam Erhard de bus in, hij was toch nog naar de top gefietst en had tijdens de 7 km afdaling naar Challet Reynard tot overmaat van ramp ook nog een lekke band gehad. Hij was ontzettend koud en vertelde dat het eigenlijk onverantwoord was geweest om naar de top te fietsen. Je stuurmanskunsten had je hard nodig om de afdaling goed te volbrengen, bij de minste of geringste windvlaag werd je bijna van je fiets geblazen. Naar later bleek waren het windvlagen van 140 kilometer per uur!!! Maar……het leuke petje wat

Erhard had gekocht in Bedoin was hij helaas ook alweer verloren, de wind had het meegenomen en de pet ligt nu ergens op de vlakte bij de Mont Ventoux. Plezier van korte duur. Niet alleen Erhard heeft het gedurfd om de top te beklimmen maar ook Jan H en Harrie K. Ik hoop dat ik niemand tekort doe maar voor zover ik weet zijn het er 3 geweest die dit aandurfden. Ruud en Egbert hebben nog wel een poging gedaan maar bij het monument van Simpson zijn ze toch teruggegaan, het was te heftig geweest. De afdaling naar Sault was ook niet echt een pretje met deze storm, regelmatig heb ik het idee gehad dat ik van mijn fiets zou waaien. Af en toe een voetje aan de grond om me toch staande te houden. Teruggekomen bij ons hotel was men nog druk bezig om de fietsen in de bus te zetten. Ook hier stormde het behoorlijk en helaas heeft Rob zijn fiets het hier nog zwaar te verduren gehad. Het dranghek waartegen hij geparkeerd stond waaide met fiets en al om. Gelukkig heeft Rob nog geen carbon fiets, zo zie je maar weer dat aluminium ook zo zijn voordelen heeft. Na een warme douche hebben we met zijn allen een heerlijk biertje gedronken in het plaatselijke dorpscafé. De eigenaar had deze dag een topomzet, niemand hoefde meer te fietsen de volgende dag dus een biertje meer of minder deed er niet meer toe. Henry had nog weer aan de inwendige mens gedacht en had bij de plaatselijke slager nog een paar lekkere worsten gehaald. Na de borrel hebben we weer een heerlijk diner gehad in ons hotel. Niemand hoefde vroeg naar bed en om de tijd nog een beetje leuk in te vullen opperden Leo en Mini om een stuk van de filmopnames te gaan bekijken. De nog ruwe versie toonde maar liefst 20 minuten van de geweldige stuurmanskunsten tijdens een afdaling van Bert Lindeboom. Dat niet iedereen hiervan onder de indruk was bleek uit het feit dat sommigen van de TCD-ers in slaap waren gevallen. De reis zit erop, terugkijkend een geweldige reis, prachtige route, prima gezelschap, fantastisch weer en niet te vergeten; een geweldige verzorging van MM Travel; Cor en Linda BEDANKT! Wim en Elly Cycling is life; the rest are details

Zaterdag 1 september: Sault- Dalfsen 1225 km De laatste dag is alweer aangebroken. Nog één keer vroeg op want het vertrek is gepland om 7.00 u. Tijdens het ontbijt houdt Rob nog even een korte speech waarin hij Leo en Ria bedankt voor hun begeleiding. De hele week waren ze met ons onderweg om alles vast te leggen op foto en film. Namens de groep overhandigt Rob een mooie fles Franse wijn. Na het ontbijt gaan we direct met de bagage richting bus. De fietsen zijn een dag eerder al ingeladen zodat we vlot kunnen vertrekken. We worden uitgezwaaid door Minie en Leo en Johan en Ina. Zij zetten de vakantie nog even voort. Vanuit de bus is de Mont Ventoux nog een tijdje te zien. Alles lijkt weer rustig na de mistral van gisteren. Het blijft een bijzondere berg, daar in de Provence. Het is inmidddels 8 uur geweest als we bij Orange de snelweg opdraaien. De reis verloopt vlot, geen files, en zo zijn we tegen zessen alweer in België. De laatste stop is bij een AC restaurant waar we nog wat eten en dan vertrekken voor de laatste etappe naar Dalfsen. Onderweg houdt Rob nog een laatste toespraak waarin hij iedereen bedankt die deze reis tot een succes hebben gemaakt. Met name Cor en Linda voor hun bijdrage, de verzorging onderweg etc. het was allemaal weer fantastisch geregeld. Ook zij ontvangen namens de groep een leuke attentie. Ook Henry komt nog even aan het woord, hij stelt voor om, ter herinnering aan deze reis, een T-shirt te laten bedrukken met daarop de bergen, afstanden en hoogtemeters. Mark heeft inmiddels op z´n I -pad al een mooi ontwerp gemaakt, wat door iedereen wordt gewaardeerd. We zijn benieuwd naar het eindresultaat. Zo vliegt de tijd voorbij en zijn we inmiddels al in de buurt van Zwolle. Om half elf arriveren we bij de Trefkoele waar onze familie en vrienden ons verwelkomen. Fietsen, tassen enz. alles wordt uitgeladen, nog even afscheid nemen en dan in de auto terug naar huis. Samengevat, we kunnen terugkijken op een hele mooie fietsreis door het prachtige Franse land van de Provence. Ha Zet

De bijrijder

Tijdens de voorbereiding van de Alpenreis naar Frankrijk, werd mij gevraagd of ik het leuk zou vinden om mee te gaan met die reis. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd! Natuurlijk had ik daar wel zin in. De bedoeling was, dat ik op de heen- en terugreis in de bus zou zitten. Tijdens de week in Frankrijk zou ik de “bijrijder” zijn van Leo van de Vegt. Leo was gevraagd om tijdens deze reis de fietsers te begeleiden op de plekken waar de bus niet kon komen. Ook werd hij gevraagd om te filmen en te fotograferen. Maar, omdat het noodzakelijk is om 2 handen aan het stuur te houden in dit bergachtig gebied was het makkelijk om een “bijrijder”te hebben. En dat zou ik dus zijn! Op vrijdagavond 24 augustus was het zover. Na een rustige reis met Cor en Linda om beurten aan het stuur, kwamen we tegen half negen ‘s ochtends op ons eerste adres in Frankrijk. We konden daar gelijk aanschuiven aan een heerlijk ontbijtbuffet. Nadat iedereen zijn/haar kamer wat ingericht had ging het “peloton” voor een ”opwarmrondje” de Alpe d’Huez op. De fotocamera werd gelijk in mijn handen gedrukt met de mededeling: ”Jij maakt de foto’s deze week!” De camera is dan ook deze hele week bijna niet meer uit mijn handen geweest. Het was eerst wat oefenen, maar het ging steeds beter. We hadden er zin in, Leo en ik. Samen genieten van” onze” fietsers in hun mooie blauwe pakjes! De prachtige omgeving tijdens de beklimmingen en afdalingen. Het verzorgen van de fietsers, door er voor zorgen dat ze op plekken waar de bus niet was, ze voorzien werden van water en voedsel. Opbeurende woorden als het wat moeilijk werd. Het vervoeren van fietser met fiets bij de kleine ongelukjes. Maar vooral een ”team” zijn samen met iedereen die mee was. En elke dag weer uitkijken in welke omgeving we onze nacht weer door zouden brengen. ’s Avonds met de hele ploeg dineren om daarna weer vroeg onder de wol te gaan. Want om zoveel kilometers met de nodige beklimmingen te fietsen elke dag, dan heb je wel je rust nodig. Door het ongewone werk wat ik overdag had, kon ik zelfs slapen!!!!! En de volgende dagen ging de reis verder en verder, tot dat we in Sault aankwamen waar we 3 nachten hetzelfde hotel

Zaterdag 1 september: Sault- Dalfsen 1225 km De laatste dag is alweer aangebroken. Nog één keer vroeg op want het vertrek is gepland om 7.00 u. Tijdens het ontbijt houdt Rob nog even een korte speech waarin hij Leo en Ria bedankt voor hun begeleiding. De hele week waren ze met ons onderweg om alles vast te leggen op foto en film. Namens de groep overhandigt Rob een mooie fles Franse wijn. Na het ontbijt gaan we direct met de bagage richting bus. De fietsen zijn een dag eerder al ingeladen zodat we vlot kunnen vertrekken. We worden uitgezwaaid door Minie en Leo en Johan en Ina. Zij zetten de vakantie nog even voort. Vanuit de bus is de Mont Ventoux nog een tijdje te zien. Alles lijkt weer rustig na de mistral van gisteren. Het blijft een bijzondere berg, daar in de Provence. Het is inmidddels 8 uur geweest als we bij Orange de snelweg opdraaien. De reis verloopt vlot, geen files, en zo zijn we tegen zessen alweer in België. De laatste stop is bij een AC restaurant waar we nog wat eten en dan vertrekken voor de laatste etappe naar Dalfsen. Onderweg houdt Rob nog een laatste toespraak waarin hij iedereen bedankt die deze reis tot een succes hebben gemaakt. Met name Cor en Linda voor hun bijdrage, de verzorging onderweg etc. het was allemaal weer fantastisch geregeld. Ook zij ontvangen namens de groep een leuke attentie. Ook Henry komt nog even aan het woord, hij stelt voor om, ter herinnering aan deze reis, een T-shirt te laten bedrukken met daarop de bergen, afstanden en hoogtemeters. Mark heeft inmiddels op z´n I -pad al een mooi ontwerp gemaakt, wat door iedereen wordt gewaardeerd. We zijn benieuwd naar het eindresultaat. Zo vliegt de tijd voorbij en zijn we inmiddels al in de buurt van Zwolle. Om half elf arriveren we bij de Trefkoele waar onze familie en vrienden ons verwelkomen. Fietsen, tassen enz. alles wordt uitgeladen, nog even afscheid nemen en dan in de auto terug naar huis. Samengevat, we kunnen terugkijken op een hele mooie fietsreis door het prachtige Franse land van de Provence. Ha Zet

De bijrijder

Tijdens de voorbereiding van de Alpenreis naar Frankrijk, werd mij gevraagd of ik het leuk zou vinden om mee te gaan met die reis. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd! Natuurlijk had ik daar wel zin in. De bedoeling was, dat ik op de heen- en terugreis in de bus zou zitten. Tijdens de week in Frankrijk zou ik de “bijrijder” zijn van Leo van de Vegt. Leo was gevraagd om tijdens deze reis de fietsers te begeleiden op de plekken waar de bus niet kon komen. Ook werd hij gevraagd om te filmen en te fotograferen. Maar, omdat het noodzakelijk is om 2 handen aan het stuur te houden in dit bergachtig gebied was het makkelijk om een “bijrijder”te hebben. En dat zou ik dus zijn! Op vrijdagavond 24 augustus was het zover. Na een rustige reis met Cor en Linda om beurten aan het stuur, kwamen we tegen half negen ‘s ochtends op ons eerste adres in Frankrijk. We konden daar gelijk aanschuiven aan een heerlijk ontbijtbuffet. Nadat iedereen zijn/haar kamer wat ingericht had ging het “peloton” voor een ”opwarmrondje” de Alpe d’Huez op. De fotocamera werd gelijk in mijn handen gedrukt met de mededeling: ”Jij maakt de foto’s deze week!” De camera is dan ook deze hele week bijna niet meer uit mijn handen geweest. Het was eerst wat oefenen, maar het ging steeds beter. We hadden er zin in, Leo en ik. Samen genieten van” onze” fietsers in hun mooie blauwe pakjes! De prachtige omgeving tijdens de beklimmingen en afdalingen. Het verzorgen van de fietsers, door er voor zorgen dat ze op plekken waar de bus niet was, ze voorzien werden van water en voedsel. Opbeurende woorden als het wat moeilijk werd. Het vervoeren van fietser met fiets bij de kleine ongelukjes. Maar vooral een ”team” zijn samen met iedereen die mee was. En elke dag weer uitkijken in welke omgeving we onze nacht weer door zouden brengen. ’s Avonds met de hele ploeg dineren om daarna weer vroeg onder de wol te gaan. Want om zoveel kilometers met de nodige beklimmingen te fietsen elke dag, dan heb je wel je rust nodig. Door het ongewone werk wat ik overdag had, kon ik zelfs slapen!!!!! En de volgende dagen ging de reis verder en verder, tot dat we in Sault aankwamen waar we 3 nachten hetzelfde hotel

hadden. Vanaf hier werd de beklimming van de Mont Ventoux gedaan. Een belevenis voor de fietsers maar ook voor ons! Want zo heette toch deze Alpenreis: fietsen van de Alpe d’Huez naar de Mont Ventoux. En als je dan op het eindpunt komt is het niet erg dat er menig traantje weggepinkt wordt. Ik wil jullie allemaal bedanken, dat ik met jullie mee mocht genieten. Het resultaat van het fotograferen en het filmen zullen jullie vast nog wel zien. Namens de “Bijrijder”Ria Obbink

Meer foto’s van de Alpenreis op de website

MM TRAVEL Thuis in Europa

Wie zijn wij?

Cor Meewis en Linda Schilt

MM Travel vof Rosengaardeweg 22 Telefoon 0529-432811 7722 PV Dalfsen Telefax 0529-432781 e-mail: [email protected] website: www.mmtravel.nl

Cor : mobiel 06-41134529 Linda : mobiel 06-41167558

Algemene voorwaarden (in hoofdpunten)

1. Wij behouden ons het recht voor wijzigingen in het programma, de route en/of de prijs aan te brengen. Bij prijsstijging kan doorberekening plaatsvinden. 2. Voor gebruik van maaltijden en consumpties wordt voldoende gelegenheid gegeven, maar zijn niet verplicht. 3. Boekingen en betalingen; 50% te voldoen bij inschrijving (na ontvangst van de factuur), het restant uiterlijk 2 maanden voor aanvang van de reis. 4. Wij rijden altijd volgens de Nederlandse rij - en rusttijdenwet. 5. Alle tijden zijn onder voorbehoud van weg - en weersomstandigheden. 6. Persoonlijke wensen zijn na overleg meestal mogelijk. Inschrijfnummer Kamer van Koophandel: 05067752/BTW nummer: NL 8098.13.415.B01

hadden. Vanaf hier werd de beklimming van de Mont Ventoux gedaan. Een belevenis voor de fietsers maar ook voor ons! Want zo heette toch deze Alpenreis: fietsen van de Alpe d’Huez naar de Mont Ventoux. En als je dan op het eindpunt komt is het niet erg dat er menig traantje weggepinkt wordt. Ik wil jullie allemaal bedanken, dat ik met jullie mee mocht genieten. Het resultaat van het fotograferen en het filmen zullen jullie vast nog wel zien. Namens de “Bijrijder”Ria Obbink

Meer foto’s van de Alpenreis op de website

MM TRAVEL Thuis in Europa

Wie zijn wij?

Cor Meewis en Linda Schilt

MM Travel vof Rosengaardeweg 22 Telefoon 0529-432811 7722 PV Dalfsen Telefax 0529-432781 e-mail: [email protected] website: www.mmtravel.nl

Cor : mobiel 06-41134529 Linda : mobiel 06-41167558

Algemene voorwaarden (in hoofdpunten)

1. Wij behouden ons het recht voor wijzigingen in het programma, de route en/of de prijs aan te brengen. Bij prijsstijging kan doorberekening plaatsvinden. 2. Voor gebruik van maaltijden en consumpties wordt voldoende gelegenheid gegeven, maar zijn niet verplicht. 3. Boekingen en betalingen; 50% te voldoen bij inschrijving (na ontvangst van de factuur), het restant uiterlijk 2 maanden voor aanvang van de reis. 4. Wij rijden altijd volgens de Nederlandse rij - en rusttijdenwet. 5. Alle tijden zijn onder voorbehoud van weg - en weersomstandigheden. 6. Persoonlijke wensen zijn na overleg meestal mogelijk. Inschrijfnummer Kamer van Koophandel: 05067752/BTW nummer: NL 8098.13.415.B01

‘Het Roode Hert’ Maandmenu

Het Roode Hert Team presenteert tot het volgende toerclubblad een menu voor leden van de Toerclub Dalfsen (N.T.F.U.pasje op verzoek kunnen tonen. Maximaal twee personen per pasje.

Rundercarpaccio met monnikkapskaas Of

Tomatensoep

Varkenshaasmedaillons Of

Spareribs

Sorbet Of

Koffie Het Roode Hert ______________________________

van € 27,50 voor € 23,50

Telefoon (0529) 43 30 43

Hoofdsponsor:

Univé www.unive.nl

Sponsor:Spoda www.spoda.nlRabobank www.rabobank.nl/ws

Shirtsponsors:Ardesch Interiors www.ardesch.nlSalland 2 Wielers www.salland2wielers.nlWijnberger Pak & Casual www.wijnbergermode.nl

AvondFietsdriedaage sponsor:Het Roode Hert www.hetroodehertdalfsen.nlC1000 Kamphuis www.C1000.nl/supermarkten/dalfsen

Tombola sponsor:IJsboerderij Hof van MillingenHiawatha-actief www.hiawatha-actief.nlQinn WomenswearRestaurant Het Boskamp www.hetboskamp.nlRest-Oco www.resto-oco.nlJopie's Groene Wereld www.jopiesgroenewereld.nlFoto Cambier

Mediapartner:Oprechte Dalfser Courant www.weekkrant.nl

‘Het Roode Hert’ Maandmenu

Het Roode Hert Team presenteert tot het volgende toerclubblad een menu voor leden van de Toerclub Dalfsen (N.T.F.U.pasje op verzoek kunnen tonen. Maximaal twee personen per pasje.

Rundercarpaccio met monnikkapskaas Of

Tomatensoep

Varkenshaasmedaillons Of

Spareribs

Sorbet Of

Koffie Het Roode Hert ______________________________

van € 27,50 voor € 23,50

Telefoon (0529) 43 30 43

Hoofdsponsor:

Univé www.unive.nl

Sponsor:Spoda www.spoda.nlRabobank www.rabobank.nl/ws

Shirtsponsors:Ardesch Interiors www.ardesch.nlSalland 2 Wielers www.salland2wielers.nlWijnberger Pak & Casual www.wijnbergermode.nl

AvondFietsdriedaage sponsor:Het Roode Hert www.hetroodehertdalfsen.nlC1000 Kamphuis www.C1000.nl/supermarkten/dalfsen

Tombola sponsor:IJsboerderij Hof van MillingenHiawatha-actief www.hiawatha-actief.nlQinn WomenswearRestaurant Het Boskamp www.hetboskamp.nlRest-Oco www.resto-oco.nlJopie's Groene Wereld www.jopiesgroenewereld.nlFoto Cambier

Mediapartner:Oprechte Dalfser Courant www.weekkrant.nl

Opgericht : 1985Aantal leden : 229 (per 01-01-2012) 4 ereledenClubkleuren : Geel / BlauwClubhuis "Kadans" : Brethouwerstraat 29, Tel. 433008

7721 XM DalfsenHomepage : www.toerclubdalfsen.comBankrekeningnummer : 31.28.04.032

Bestuur:

Bert van Bruchem : Voorzitter Geerdinkserf 9 Tel. 435306Henk Kleinlugtebeld : Secretaris Pr. Bernardstraat 18 Tel. 430532Frans Broeks : Penningmeester Bontekamp 9 Tel. 431686Bert Lindeboom : lid Winkelkamp 6 Tel. 431420Herma Bremmer : lid Teunisbloem 31 Tel. 434157

Redactie Clubblad:

Anneke den Bouwmeester: Opmaak/kopij Ruitenborghstraat 54 Tel. 431440Diny Roeberts : Logistiek Goldkampstraat 1 Tel. 432227Minie van der Vegt : Coördinatrice Kievitsbloem 6 Tel. 433269

Toercommissie:

Bert Lindeboom : Voorzitter Winkelkamp 6 Tel. 431420Gerard van Bennekom : Ter Culenstraat 33 Tel. 433277Ton Niens : Ankummeres 36 Tel. 434390Andries Heitbrink : facilitair vervoer Bontekamp 40 Tel. 432273Herma Bremmer : Teunisbloem 31 Tel. 434157Harrie Koerhuis : facilitair borden Grasklokje 5 Tel. 433722

Kadans Commissie:

Rieks Mulder : Voorzitter Brinkweg 38 Tel. 432217Bertus Paarhuis : Beheerder Gentiaan 4 Tel. 433185Hanneke van der Werf : Grutterserf 13 Tel. 433302Harrie Koerhuis : Grasklokje 5 Tel. 433722Stini van der Veen : Berkenlaan 9 Nw.leusen Tel. 483752

PR en SponsoringNico van de Vegte : Bontekamp 29 Tel. 434074Wim Alberts : Boskererf 23 Tel. 4322432155

Nuttige e-mailadressen

e-mail redactie : [email protected] toerclub : [email protected] toercommissie : [email protected] voorzitter : [email protected] kleding : [email protected]

Toerclub Dalfsen (gegevens)

De uiterste datum voor het inleveren van kopij voor het clubblad voor november is:

1 november

We zouden de kopij graag ontvangen als word-bestand (indien mogelijk). Wanneer de redactie het ingezonden stuk later ontvangt dan 1 november dan is de kans groot dat het niet meer in het clubblad van de maand november komt te staan, maar pas in die van december. E-mail: [email protected] Het clubblad van november verschijnt vanaf 7 november.