BALKON

„Kolku se mogubrojni delata Tvoi Gospodi...“

I ovoj den e u{te edno novo poglavje. Kolku i da se nejasni po~etocite. Gi zalivame korenite. Zaludno. Go

budime svetot, za da probie mirizbata na na{ata prikazna. Popusto. Utro sivo kako kraj na svetot, {to mo`ebi ve}e

se slu~il. [to bi vredelo da se ponese za spomen od Zemjata? [um na {kolka, svetli oblaci, mala ptica, sin kit?

Minerali ili planini? Seme ili drvo? Detska broenka? [to bi mo`elo da mu se sprotivstavi na ma{iniziraniot

na{ `ivot, vo ve{ta~kata okolina i seop{tata prezafatenost?

„Za{to Ti si ja sozdal mojata vnatre{nost

i me prifati od maj~inata utroba“

Balkon. Odbrano mesto - xep vo prirodniot poredok. Spru`ena vrz stariot drven sandak na baba mi, niz

gustite oleanderi gi nabquduvam yvezdite. Gledam ugore no i udolu. Celosno opkru`ena so sjajot i veli~estvenosta

na nebesata. Toa dramati~no go pomestuva mojot rakurs... Stanuvam male~ka, odvaj zabele`liva. To~ka od fotografi-

ite na dale~ni galaksii i me|uyvezdeni oblaci.

Se gledam sebesi kako izbledena fotografija; zamislena nad svetot {to od den na den go nasleduvam. Gi pre-

brojuvam ne{tata od minatoto - denovi, migovi, asocijacii. Minatoto s# u{te smeta so idninata, i s# u{te ja nema

dene{nata patina.

83P

remin, juli 2004

Premin ,juli 2004

82

Premin, juli 2004

Prem

in, juli 2004

B A L

BALKO

N

Ta

wa B

ituqa

nuP

lav{

i}

85P

remin, juli 2004

Premin ,juli 2004

Premin, juli 2004

Prem

in, juli 2004

„Otvori gi o~ite moi, i }e gi razberam

~udesata na Tvojot zakon“

Balkonot e vonvremenski xep vo vremeto. Stegnati, vo stroj nani`ani betonski konstrukcii, bez ispakna-

tini, kaskadi ili razigranost za terasite. Vo vakvite kubisti~ki povoeni zgradi tie se samo niza od zatemneti,

nezastakleni otvori vo siviloto. Odnadvor se kako vlez vo pe{tera, odnatre se par~e nebo, zayidano odozgora,

bo~no i delumno frontalno, {to pozasileno go naso~uva pogledot. Osobeno ako balkonot e posleden vo nizata od

posledniot kat... Se dobiva izolirano, do polovina zayidano kat~e {to penetrira vo neboto. Vistinski xeb vo

Vselenata. Edinstvena mo`na relacija so nadvore{niot svet, na ovaa to~ka od zemjinata topka me|u Isto~niot i

Zapadniot blok. Me|u Sever i Jug...

Pred da zapo~neme realnosta da ja zamenuvame so markirawa i znaci - IMITACIJA NA @IVOTOT.

Film {to }e stane osnovna opisna edinica za emocii. Pred da go otkrieme Tarkovski. Pred da go raskrinkame pod-

molnoto ubistvo na sekoja simbolika napraveno so taftologijata na holivudskite filmovi...

„Se setiv za delata na Gospoda;

se setiv za Tvoite prvi ~udesa“

Iznajdov sopstven PRIRODEN PRIBOR za pottiknuvawe voshit: kaleidoskop i mala skr{ena le}a so koja

so stravopo~it gi istra`uvav cvetovite od kaktusot na majka mi. Bea del od tainstvenite ne{ta {to me

opkru`uvaa. Nekoi gi sozdavav sama, inspirirana od kaleidoskopot. Zakopuvav vo zemjata mali par~iwa staklo i

pod niv - monista i zlatca od ~okolado, izmazneti me|u dve stranici od kniga...

84

Kako izlezena od stranicite na nekoja starinska kniga baba mi, vdovica postojano vo crno, se prestoruva vo

edinstvena vrska so realnosta srede magijata na Balkonot. Bdee nad decata so samo dva zbora: „Sramota e... Greota

e...“. Ne go tolkuva svetot, i ona {to $ se slu~uva. Ne se ni obiduva. Prifa}a, naso~uva, ohrabruva i ute{uva. Ja pro-

glasiv za Li~nost od Balkonot, zaedno so kup drugi li~nosti od knigite {to imaa sli~na mo} - rasejuvawe svetli-

na: deteto {to vo gradina bere portokali, predsmrtniot otvoren balkon na Lorka, Maliot Princ, Galebot Xonatan

Livingston, Petar Pan. Me|u Leta~ite zaluta i dobro popolnetata sosetka koja sekoja moja taga ja lekuva{e so

vanili~ki. Drugarka mi so smea yunliva kako vino`ito. Temniot bar{un na Sa~mo: "Wonedrful world"... Ne e lesno

da se bide Li~nost od Balkonot. No toa e mo} pogolema od silata na vodata {to $ go vra}a `ivotot na isu{enata

zemja. „Ako umram, ostavete go balkonot otvoren…“, pee Lorka.

„Neka e blagosloven Bog

Koj ne ja otfrla molitvata moja“

Vo kakov svet `iveeme? [to znam... finansii, krizi, sudiri, haos. Do maksimum iscrpena energija, razni{ani

duhovni temeli. Slu~aj i haos. Seme slu~ajno frleno vo negovoto okru`uvawe gravitira i vle~e nadolu... R'ti vo

konfuzen, zastra{uva~ki svet.

Korewata mu se mnogu poplitki od Neboto i Zemjata. No popusto gi potturnuvam. Nema da is~eznat, baraat

plevewe. Izbuvnuvaat od temnata strana koja retko se gleda: omraza, al~nost, gordost, strav, destrukcija - scenari-

ja {to, uporno, si vireat vo podrumot. Podrumski glasovi! Denovive gi slu{am vo sebe, i naokolu, pove}e odo{to

e potrebno. Ne znam... Mo`ebi zatoa gi povikuvam svetlinite na Balkonot. Svetlonosnite staklenca, yvezdi,

likovi i zborovi. Molitvite na onie za koi{to znam deka me sakaat i se molat. Zrnca nade` koi{to Gospod gi

vgnezdil vo na{ite srca, so skri{en sjaj, kako staklencata od detstvoto. Zakopani bogatstva, {to, mislam, bi gi

prona{la i denes, ako se vratam vo predelite nekoga{ni.

86

Premin, juli 2004

Prem

in, juli 2004

„Zatoa me usli{i Gospod,

go ~u glasot na moleweto moe“

Denes ima mnogu pove}e li~nosti od Balkonot otkolku porano. Znam nekolku, a osobeno Eden. Neophodni mu se na

~ovekot, kako drvoredite na ~ove{tvoto. Koga moeto poglavje }e zavr{i, kolku bi sakala da mo`am da se svrtam

nanazad bez strav i sram, pred nozete na Gospoda, jas - onaa od Balkonot.

„I }e vi raska`am s# {to napravi

On za du{ata moja.“

B A L K O N