076

generation

Knoephard werken en supergedreven zijn, werpt zijn vruchten af: Anne-Greet, Nupur en Vicky hadden voor hun dertigste al

een topfunctie. Inclusief prestatiedruk en bijbehorende stress. Hoe ga je hiermee om? ‘Ik moest leren ‘nee’ te zeggen.’

INTERVIEWS NATHALIE DE G RAAF FOTOGRAFIE VALENTINA VOS STYLING DANIËLLE KEMPEN

“Natuurlijk was het wennen toen ik opeens leidinggevende werd. Spannend ook. Twee jaar lang had ik met een vaste groep redacteuren gewerkt, was ik een van hen. Toen de hoofdredacteur opstapte en ik hem opvolgde, dacht ik: ben ik hier wel klaar voor? Gelukkig blijkt deze rol bij me te passen. We hebben een heel hecht team. Je hoort weleens dat redacties keihard zijn, maar bij ons heerst een familiegevoel. Vanuit die goede sfeer werd ik geaccepteerd als leidinggevende. Ondanks dat ik pas dertig ben.Elke ochtend check ik om zeven uur het nieuws. Om acht uur ben ik op kantoor. Mijn werkdag is pas na de uitzending van ‘RTL Late Night’ afgelopen. Pittig, maar het went. Zeker omdat mijn dagen afwisselend zijn. Humberto kende ik al uit mijn tijd bij BNR Nieuws- radio. Na mijn studie politicologie en bedrijfskunde ben ik daar als redacteur en later sportverslaggever aan de slag gegaan. Mijn passie voor het nieuws en de

Als hoofdredacteur is Anne-Greet Haars (30) eindverantwoordelijk voor ‘RTL Late Night’. Ze werkt zestien uur per dag en stuurt 25 mensen aan. Hoe meer druk, hoe beter.

journalistiek ontstond toen ik tijdens mijn studie politici en mensen uit het bedrijfsleven moest interviewen voor het studentenplatform Room for Discussion. Dát is wat ik wil, wist ik meteen. Elke dag krijg ik een rapportcijfer door middel van de kijkcijfers. De druk om te presteren is hoog. Zeker omdat er ook concurrentie is van andere late night talkshows zoals ‘Jinek’ en ‘Pauw’. Toch presteer ik het best onder druk. Als ik ’s avonds om acht uur last mi-nute een show moet omgooien ben ik in mijn element. Ik heb geleerd om met de mening van de kijker om te gaan. Soms denk ik: ja, daar zit wat in. Zolang ik aan mezelf kan uitleggen waarom ik een bepaalde beslis-sing heb genomen, trek ik het me niet persoonlijk aan. Waar ik wél stress van krijg, is als ik merk dat een van de redacteuren niet lekker in zijn of haar vel zit. Een goede sfeer is belangrijk om te presteren. Er wordt nogal wat van ze gevraagd, dus als het iemand te veel wordt – vaak is de flow dan uit een vergadering of geven ze het zelf aan – dan ervaar ik stress. Ik vind het belangrijk dat het leuk blijft.Elke zondagavond leggen mijn vriend en ik de agenda’s naast elkaar. We plannen bewust tijd voor elkaar, anders leven we langs elkaar heen. Ik zou in de toe-komst graag kinderen krijgen. Mijn motto qua werk, én privé is: als je het voelt, ga ervoor en regel het.”

Anne-Greet Haars

Superkrachten

077

‘Elkezondagavondleggen mijn

vriend enik de agenda’snaast elkaar’

Shirt (Alexa Chung via MyTheresa), denim jack (Zoe Karssen).

078

FO

TO

GR

AF

IE V

AL

EN

TIN

A V

OS

@ W

ITM

AN

KL

EIP

OO

L. H

AA

R E

N M

AK

E-U

P A

LE

XA

ND

RA

BO

RC

ILA

VO

OR

M.A

.C @

N.C

.L R

EP

RE

SE

NTA

TIO

N.

AS

SIS

TE

NT-

FO

TO

GR

AA

F A

NN

E N

OA

MO

OL

HU

YS

EN

, EC

HIC

A Z

AN

TM

AN

. AS

SIS

TE

NT-

ST

YL

IST

RO

OS

OF

MA

N. B

RIT

T W

IRT

Z. A

SS

IST

EN

T H

AA

R E

N M

AK

E-U

P V

ER

A D

IRK

X.

Nupur Kohli (27) is jeugdarts en adviseur voor de gezondheidszorg.

Daarnaast geeft ze lezingen over vrouw & ondernemerschap, is ze internationaal

public speaker én schreef ze een boek.

“Ik hou ervan om veel te doen, heb het ambi-tieuze van huis uit meegekregen. Ik ben in Nederland opgegroeid, mijn ouders zijn Indiaas. Door de vele reizen die ik heb gemaakt, zag ik dat niet iedereen kansen krijgt. Ik besloot dat ik anderen wilde helpen. Toen iemand tegen me zei: ‘Over het menselijk lichaam weten we veel, maar veel ook niet,’ was de keuze voor geneeskunde snel gemaakt. Ik ben nieuwsgierig van aard én wil mijn talent op een goede manier inzetten voor de samenleving. De druk kan soms wel hoog zijn. ‘Gaat het allemaal nog een beetje?’ vroeg een medestudent tijdens onze coschappen. We maakten lange dagen, draaiden avond- en nachtdiensten en zagen veel patiënten. Zelf had ik er niet bij stilgestaan dat het te veel werd. Ik was moe, maar waren we dat niet allemaal? Dus leerde ik ‘nee’ zeggen als er gevraagd werd of ik toch nog een extra patiënt kon bezoeken. Of bij het verzoek een extra dienst te draaien. Ik had graag eerder geweten wat de gevolgen van langdurige stress kunnen zijn. Als je jong bent dan sta je aan het begin van je carrière, je wilt je baan niet verliezen en je wilt laten zien dat je waardevol bent voor je werkgever. Terwijl ‘nee’ zeggen en je grenzen aangeven juist zo belangrijk is. Tegenwoordig ga ik heel bewust met mijn tijd om. Doordat ik voor genoeg rust zorg op een dag – ik wandel en mediteer graag – ervaar ik nog steeds wel stress, maar is het hanteerbaar. Ik let op mijn houding en mijn eten. Daarbij doe ik veel, maar niet alles tegelijk. Op deze manier kan ik bergen verzetten. Het geeft me een gelukkig gevoel als ik mensen kan inspireren gezond te leven.” ‘CHILL!’, HET BOEK DAT NUPUR SCHREEF OVER STRESS EN PRODUCTIVITEIT KOMT BINNENKORT UIT.

Nupur Kohli

‘Ik had graageerder gewetenwat de gevolgenvan langdurige

stress kunnen zijn’

Trui (Gucci via MyTheresa), jeans (Carhartt), oorbellen (privébezit).

079

generation

‘Dachten ze weer datik de stagiair was’

Op haar negentiende richtte Vicky van der Zee (24) naast haar studie Engels een eigen bedrijf op. Ze gaf leiding aan ruim 25 medewerkers. Nu is ze de jongste docent aan de Universiteit Leiden.

“In het begin van een academisch jaar moeten de studenten vaak nog even wennen. Wanneer gaat ze zitten? zie ik ze dan denken. Ze verwachten dat ik een van hen ben. Na een grapje en wat gelach nemen ze me gelukkig wel serieus. Mijn collega’s zijn allemaal boven de dertig, in het begin was het voor iedereen wel even wennen.Mijn gedrevenheid zit in mijn karakter. Op mijn zeven- tiende had ik al mijn eigen bedrijf in beautyboxen. Toen ik op mijn negentiende een studiecentrum oprichtte – we gaven bijles en (examen)trainingen aan alle niveaus, van lagere school tot hogeschool en aan bedrijven – werd ik vaak als stagiair gezien. Zeker als ik collega’s benaderde voor een samenwerking of als ik contact had met investeerders. Dat ik een vrouw ben, hielp ook niet mee. Ik heb me altijd extra moeten bewijzen. Pas als ik zei hoeveel mensen ik in dienst had of dat ik van Oxford kwam, werd ik serieus genomen. Het was keihard werken. Terwijl mijn medestudenten het op een uitgaan zetten, was ik fulltime aan het studeren én aan het werken. Ondanks dat ik uit mijn bedrijf een vast salaris kon halen en had kunnen stoppen met mijn opleiding wilde ik in de top van mijn academisch vakgebied komen. Een paar maanden geleden heb ik mijn bedrijf verkocht. Ik kon in één keer mijn studieleningen afbetalen en mooie reizen maken. Ik verbaas me weleens over de wereld waarin we leven. Het is als vrouw veel makkelijker om je te profileren met je uiterlijk. Vlogs, bewerkte Instagramfoto’s: voor meiden in de beautyindustrie is het minder lastig om publiciteit te genereren. Terwijl het ook belangrijk is dat jonge vrouwen in de media komen vanwege hun kunde in hun vakgebied. Dat ik me extra moet bewij-zen, heeft ook voordelen. Ik ben assertief geworden, kan goed beslissingen nemen. Mijn volgende doel? Promoveren. Ik wilde altijd al professor worden.”

Vicky van der Zee

Trui (Loewe via MyTheresa),

jeans (Closed), sneakers (ETQ).