EditorialIk stond samen met Kimberly in de supermarkt toen we hoorden dat we in de ReAKTie zaten. Uiteraard was ik mijn telefoon vergeten waardoor Kimberly me moest vertellen dat ik voorzitter werd van deze leuke commissie. Ook mijn allerliefste mentorbuddy Babette was gebeld dat ze er bij zat. Met z’n drietjes hadden we deze zomer al heel veel ideeën voor de ReAKTie verzonnen en hadden erg veel zin om nu ook ons eerste blaadje te gaan maken! Na de eerste vergadering wist ik meteen dat we samen met Mark en Maaike een leuk clubje zouden vormen. En zo geschiedde: tijdens het maken van de eerste ReAKTie hebben we met zijn vijven gelachen, gepraat, gebrainstormd, geyoutubet, gegeten, gediscussieerd, genotuleerd, gezongen, gereisd, ge-e-maild, maar vooral hard gewerkt om deze eerste editie uit de grond te stampen. Ik wil mijn hele commissie daarom on-ge-loof-e-lijk hard bedanken voor hun inzet en leukheid. Tenslotte wil ik ook iedereen bedanken die heeft meege-holpen door een stukje te schrijven, een foto te photoshop-pen, te vormgeven, een reactie in te sturen of iets anders waardoor deze ReAKTie tot stand is kunnen komen! Nuja, hier is ie dan, hoop dat jullie er veel plezier aan beleven. ReAKTie, BITCH!

Ik wens iedereen een fijn 2012 en kijk al uit naar de vol-gende ReAKTie!

Veel liefs,

Chiomara

Voorzitter ReAKTie 2011/2012

Cover: Ruben Labree

Colofon

VoorzitterChiomara Wilrycx

VormgeverBabette Straus

EindredactriceKimberly Krul

SecretarisMaaike van der Ploeg

PenningmeesterMark van Heusden

Met dank aan:Loek de Bakker

Hugo EmmerzaelRosa Falkenburg

Matthijs HoekSander Huisman

Max LaaneRuben Labree

Sigrid MerxTeun Pelleboer

Sarah RotteveelAndre van der Velden

Imar de Vries

4

5

InhoudBestuurscolumn...............................................................................................

Sanders kerstvakantie...................................................................................

The Black Keys - El Camino...........................................................................

Al you ever wanted..........................................................................................

The Pretty Reckless @ Tivoli..........................................................................

dEUS @ Vredenburg.........................................................................................

Tussen Kunst en Glitch...................................................................................

Filmaanbod 2011...........................................................................................

Girl with the Dragon Tattoo @ H&M.............................................................

Interview Let’s Go Eskimo..............................................................................

2011 volgens 3 docenten..............................................................................

Aap en Beer @ SSBU......................................................................................

Het beste van 2011 volgens jullie................................................................

Groetjes van....................................................................................................

blz. 7

blz. 8

blz. 9

blz. 10

blz. 12

blz. 16

blz. 18

blz. 20

blz. 22

blz. 24

blz. 26

blz. 28

blz. 29

blz. 32

6

Connect the dots

7

BestuurscolumnTerwijl ik dit schrijf is het pakjesavond en zit ik met mijn bestuursgenootjes heel burger-lijk met chocolademelk en speculaas bij de kachel. Volgens mij beginnen de donkere dagen elk jaar vroeger en het schijnt dat de eerste natte sneeuw vannacht valt. Dat betekent sjaals om en dicht tegen elkaar aan kruipen in de collegezaal. Maar ook gezellig met elkaar naar feestjes als A5 en borrelen op de Sintborrel! Zo aan het eind van het jaar blader ik mijn agenda van 2011 door. Het 007-gala, Don Giovanni voor een prikkie, het geweldige AFF, het kamping-volk in Epe, Clash of the Comics, de liftwedstrijd naar Brugge (of voor mij naar Breda, verder kwamen we niet).. We sluiten het jaar af met een paar AKTiviteiten van onder andere

TheaterAKT en AKTfilm waar je je vingers bij af kunt likken! Maar december is ook de maand van vooruitblikken en ik kan niet wachten op dat nieuwe jaar met een winter-sportreis, een grote reis naar een warm land en heel veel ander AKT-geweld. AKT laat dus ook niet los in het nieuwe jaar! Vergeet trou-wens na kerst en Oud en Nieuw niet je pak of jurk naar de stomerij brengen, want op 4 januari proosten we met een glas cham-pagne op een knallend nieuwjaar tijdens de nieuwjaarsborrel in de Stadsgenoot. Hopelijk tot dan en geniet van de feestdagen!

Met kusjes van AKT,

Loek – Voorzitter

9

The Black Keys - El Camino

Met El Camino levert het bluesrockduo The Black Keys alweer hun 7e plaat af. Zij heb-ben mij tot nu toe nog niet teleurgesteld dus de verwachtingen voor El Camino waren hoog. Laat het maar aan The Black Keys over om aan die verwachtingen te voldoen!

Voor degenen die The Black Keys nog niet kennen, schaam je… Dan Auerbach (gitaar en vocalen) en Patrick Carney (drums) vor-men samen The Black Keys, vernoemd naar de zwarte toetsten op een piano. Ze be-gonnen met muziek maken in een garage, zonder enig plan om een band te beginnen. Ze hadden er erg veel plezier in om gruizige bluesgaragerock te maken en dat ging jaren zo door. Er is sindsdien weinig veranderd, in principe doen ze nog steeds hetzelfde. Hun nummers ontstaan voornamelijk uit jam-sessies en zo maken ze prachtige albums. Ze halen hun inspiratie van de bluesrock uit de jaren ’70. Ze maken oude rock en steken dat in een modern jasje en dat is geweldig. Vooral in een samenleving waarin Lady Gaga en Justin Bieber hit na hit scoren, terwijl de songtekst niet meer dan drie woorden bevat en het deuntje waarschijnlijk gejat is van een onbekend bandje. (Mijn excuses aan alle Be-liebers en Gaga-fans… Stuur alsjeblieft geen boze brieven.)

El Camino onderscheidt zich van de vorige albums doordat deze een stuk dansbaarder is. De gruizige bluesrock herken je nog wel terug, maar het album bestaat vooral uit swingende nummers die meer naar de pop-kant neigen. Persoonlijk heb ik liever een le-

kker ruig album zoals Magic Potion (2006), maar El Camino valt zeker niet tegen. Sterk-er nog, El Camino is het perfecte album om deze donkere winterdagen door te komen. Bijvoorbeeld nummers als Lonely Boy, Gold on the Ceiling en Run Right Back zorgen voor een glimlach op het gezicht van de meest cy-nische personen en zullen nog dagen in je hoofd blijven spoken. De drumpartijen zijn erg goed en vooral de geweldige gitaarriffs van Dan Auerbach zorgen ervoor dat je onge-merkt mee gaat bewegen met de muziek.

El Camino is het meest commerciële album van The Black Keys tot nu toe, maar dat maakt niets uit. Dit maakt het ‘t perfecte kennismakingsalbum voor als je ze nog niet kent. Niet zozeer het beste album van 2011, maar zeker een genietbare plaat die je nog lange tijd in je cd speler zal laten zitten, of op de playlist van je Ipod.

Recensie door Mark van Heusden

10

All You Ever Wanted

1. Vampire Hunting Kit

Met deze kit kan je Spike uit Buffy, Eric uit True Blood of die glinsterende vamp-ier wel aan. Of je kan het ook gewoon gebruiken op je vervelende huisgenoot, natuurlijk. En een houten staak in je tas bewaren is altijd handig voor noodgeval-len. Let op: werkt niet op weerwolven en Maaike Bleeker.

Door Kimberly Krul and Chiomara Wilrycx

2. Anatomisch correcte hartketting

Vind jij die BFF-kettingen of een hang-ertje met een hartje van je geliefde ook zo afgezaagd? Wees origineel en ga voor het echte werk. Succes gegarandeerd!

3. Zombie deurstop

Deze charmante deurstop brengt een glimlach (of een gil) op het gezicht van iedereen die binnenkomt. Ook heel ef-fectief tegen dieven of kleine broertjes en zusjes.

11

4. Hete worst-houder

Heeft het nut? Nee. Bevat het een penis-grap? Ja. Dus willen we hem hebben? Jaaaaaaaaa!

5. Boen-de-vloer-terwijl-je-sloftslippers

Verplicht item voor elk studentenhuis. De gemiddelde vloer van een studen-tenhuis kan wel een schoonmaakbeurt gebruiken. Maar zeg nou zelf, niemand heeft daar zin in. Deze slippers lossen dat probleem voor jou op.

6. “Eindelijk slaap tijdens college” kus-sen

We hebben het altijd al nodig gehad en nu hebben we het gevonden. Met dit kus-sen slaap je heerlijk door de monologen van Mirko, Imar en André heen.

7. Piratenschiphuis

Zeg onmiddellijk je kamer op! Bevat meer luxe dan de gemiddelde studenten kamer. Yo-ho-ho!

12

The Pretty Reckless

In november speelden The Pretty Reck-less voor de derde keer afgelopen jaar in Nederland, dit keer in het uitverkochte Tivoli. Al is de band nog maar krap twee jaar oud, dat ze aardig aan de weg tim-meren is een feit. Dat succes lijkt vooral te wijten aan het boegbeeld van de band, Gossip Girl-icoon Taylor Momsen. De rol in de dramaserie, waarmee het voorma-lige model bekend is geworden, is het visitekaartje van de band. De poster die op de deur van het poppodium vermeldt onder de bandnaam ook, ‘Taylor Mom-sen, Gossip Girl’. In de serie speelt ze het icoon Jenny Humphrey, een onzek-er meisje wat er alles voor doet om bij de Upper East Side te horen. In augus-tus liet Taylor echter weten dat ze niet meer die brave Jenny wil zijn en stapte uit Gossip Girl. De zangeres verklaarde voortaan alleen maar bezig te willen zijn met haar muziek. Daar mee veranderde ook haar kledingstijl. Taylor kleedt zich nu veel uitdagender en ziet er uit als een echte rockchick. Een stijl die overigens heel goed bij hen muziek past. Je zou The Pretty Reckless kunnen vergelijken met Paramore (pop-rock), The Runaways (rock) en Hole (grunge). Maar ook met het wat ‘hardere’ Evanescence waar ze vorig jaar een tour mee deden. Het eerste al-bum van de band, ‘Light me up’ staat vol

met (helaas maar tien) swingende rock-nummers. Rustige elementen ontbreken ook niet, de breekbare ballad ‘You’ is hier een voorbeeld van. Toch bestaat het overgrote deel van het album uit snelle, hit-achtige nummers.Tevens het live- optreden van The Pretty Reckless valt niet tegen. Taylor zingt zuiv-er, doet de juiste moves terwijl de rest van de band energiek speelt en de noten goed raakt. Wel wordt weer duidelijk dat

Door Maaike van der Ploeg

13

het 18 jarige icoon de hoofdrol speelt en de muzikanten blijven netjes op hun plek staan terwijl Taylor de show steelt. Jammer is het dat de band na veertig minuten spelen wel uitgerockt is en dat terwijl ze al later begonnen waren. Daar worden fans die al uren wachten niet heel blij van zou men denken. Dat valt mee, al is dat misschien te wijten aan het feit dat het overgrote deel van het publiek bestaat uit wannabe-Taylors of kwijlende puberjongens. Meestal wordt er laatdunkend over dit soort fans ges-proken maar niemand kan beweren dat ze niet toegewijd zijn! Elk nummer, van de hitjes ‘Make me wanna die’, ‘Just To-night’ en ‘Miss Nothing’ tot de wat on-bekendere meezingers ‘My Medicine’ en ‘Goin Down’, word meegebleerd.Bij het laatstgenoemde nummer klim-men er zelfs vier tienermeisjes het po-dium op die vervolgens onder luid ge-joel hun shirts uit trekken, waarna er bij elkaar passende glitterbh’s tevoorschijn komen! De meisjes kunnen hun geluk niet op zo dicht bij hun idool te staan en beginnen enthousiast te dansen, oftewel met hun kont te schudden. Bij het zin-netje ’Cause i am going down’ moet er natuurlijk tegen Taylor aangereden worden. De jeugdige frontvrouw lijkt dit helemaal niet erg te vinden en ‘danst’ vrolijk mee. Aan het eind van het waarschijnlijk in-gestudeerde ‘onderonsje’ (dit fenomeen vond namelijk ook plaats op Rock Wer-chter en in het Paradiso) gaat er echter nog wat fout. Één van de overenthousi-aste fans tracht Taylor een afscheidszoen te geven en hier is mevrouw de rockster niet zo van gediend. Het meisje wordt

resoluut doch vriendelijk weg geduwd en al snel worden de groupies door de beveiliging van het podium gehaald. Met haar commentaar, ‘Wow, that was a nice suprise ladies’ bewijst Momsen toch een goede actrice gebleven te zijn. Hiermee word het akkefietje beëindigd, al word er door de strippende fans in de toiletten nog luid over na gepraat.

14

15

16

dEUS @ VredenburgWij Nederlanders willen graag geloven dat Belgen een beetje simpel zijn, getuige de enorme hoeveelheid Belgenmoppen. Ik heb hier niets op tegen, maar in het geval van Tom Barman wil ik toch graag een uitzonder-ing maken. Toegegeven, het is een aparte man, maar de muziek die hij schrijft voor zijn vijfkoppige band dEUS valt niet minder dan geniaal te noemen. Tom Barman is sinds de oprichting van dEUS de frontman van de band. Als je hun albums beluistert zie je, of beter gezegd, hoor je de muzikale on-twikkeling die ze hebben gemaakt. In het be-gin maakten ze redelijk simpele vervreem-dende muziek, maar daarna zijn ze tot rust gekomen en werd de muziek complexer, interessanter. Na het tegenvallende album

Vantage Point kwam dit jaar het nieuwe al-bum Keep You Close uit. Keep You Close is het meest commerciële album van dEUS tot nu toe en bevat een hoop lekkere popnum-mers. Onze zuiderburen kunnen er wat van! Op woensdag 23 november 2011 trad dEUS op in Vredenburg Utrecht en ik was erbij!

In het begin voelde ik me eerlijk gezegd een klein beetje ongemakkelijk. Ik, 19 jaart jong, stond ingesloten tussen een massa van alle-maal 30 plussers. Er waren wel wat mensen van mijn leeftijd, maar we waren behoorlijk in de minderheid. Het feit dat ik helemaal vooraan, maar dan ook hélemáál vooraan, bij Tom Barman stond maakte echter veel goed. Voordat ik dEUS de hemel in prijs,

Recensie door Mark van Heusden

17

moet ik ook nog even een woordje kwijt over het voorprogramma. Als opwarmertje voor dEUS speelde de, eveneens uit België afkom-stige, band Intergalactic Lovers. Ik kende ze niet en verwachtte er niet veel van, omdat bij het vorige concert waar ik was geweest het voorprogramma zwaar tegenviel. (Dit was de band Morning Parade, ik waarschuw je dat het niet gezond is om daarnaar te luisteren, werkelijk afschuwelijke muziek. Maar dat is natuurlijk mijn mening…). Inter-galactic Lovers presteerden echter meer dan goed tot mijn verbazing en bliezen me van mijn sokken voordat het ‘echte con-cert’ was begonnen. De muziek deed me een beetje denken aan Warpaint, maar dan iets minder psychedelische. Heerlijk rustige, meeslepende muziek.

Uiteindelijk kwam dEUS het podium op. Zoals verwacht speelden ze de pannen van het dak. Natuurlijk is het leuk om naar een optreden van één van je favoriete bands te gaan, maar als ze dan ook nog eens zo strak spelen dan gaat er al helemaal een droom in vervuling. Ze wisselden oude, klassieke nummers af met nummers van de nieuwe plaat en maakten er een indrukwekkende show van. Ik vond vooral het contrast tus-sen zanger/gitarist/songwriter Tom Barman en gitarist Mauro Pawlowski mooi. Tom Bar-man, de frontman, stond er eigenlijk een beetje bij als een zwerver. Een geweldige muzikant, maar zijn haar stond alle kanten op en er zaten scheuren in zijn blouse. Paw-lowski heeft echter stijl en stond gekleed in een zwart pak naast hem, zijn haar netjes. Ook schaamt Barman zich nergens voor en trekt hij alle aandacht naar zich toe, terwijl Pawlowski redelijk bescheiden is en zich liever op de achtergrond houdt. Toen de band ook nog eens mijn favoriete nummer speel-de (Bad Timing) kon mijn avond niet meer stuk. Wat een energie en wat een kracht zit er in dat nummer! Die opbouw is niet minder

dan geniaal en komt live alleen nog maar meer tot zijn recht.

Al met al een zeer geslaagde avond. Toen het concert was afgelopen kwam ik erachter dat ik mijn laatste bus en trein naar huis had gemist en moest ik tot 7 uur ’s ochtends wachten tot ik weer naar huis kon. Eenmaal thuis kon ik gaan werken en daarna meteen weer terug naar Utrecht. Maar dat maakte me eigenlijk niets uit, want ik had een gewel-dige avond gehad!

18

Voor wat het waard isDe Sint is alweer het land uit een het vol-gende grote ding stond alweer voor de deur. CtrlAktDel was door SETUP uitgenodigd om langs te komen bij de opnames van ‘Tussen Kunst en Glitch: The antique roadshow goes digital’, een variatie op het bekende AVRO programma waarbij veelal oude mensen hun zolder opgeruimd hebben en een rits aan oude zooi meenemen om dat te laten waar-deren. Daarnaast kregen we een rondleiding door het grote Nutrecht waar FREEMOTE ’11 plaats vond dit jaar. De vragen deze avond zijn: wat is deze nieuwe mediakunst waard? Is deze kunst te conserveren? Is het über-haupt kunst? Websites uit de begin tijd van het internet zijn niet meer toegankelijk, al-leen nog via de ‘Way-Back’ machine. Wat voor effect heeft de keuze van de vorm en software voor het kunstwerk? Na de rondlei-ding rezen deze vragen bij ons. Hoog tijd voor een lesje nieuwe mediakunst waarderen bij Tussen Kunst en Glitch! We vielen midden in het intro van Mariska de Groot binnen: twee draaiende schijven met gaten erin waar klaarblijkelijk muziek of geluid mee geproduceerd werd. Moeilijk, moeilijk. Gelukkig was onze gastheer Erwin Wieringa ook een n00b in nieuwe medi-akunst, zoals hij zelf begon met: “I’m an out-sider, a layman. I’m probably the only person here who doesn’t really understand all this technology”. Nou, hij was zeker niet de enige. Zelf had hij een schilderijtje meegenomen waar drie paarden op stonden en wat hij ver-schrikkelijk mooi vond. Was het kunst? Nee. Maar voor hem was dit schilderijtje van on-

schatbare waarde, hij had het namelijk van zijn oma gekregen... Aan tafel! Er was een lange tafel klaargezet waaraan gastheer Erwin Wieringa ons door de avond leidde. Als eerste werk werden de schijven van Mariska behandeld. Mediacriticus Ed-ward Shanken zette deze performance in een historisch perspectief en zei “It’s defi-nitely worth something”, een antwoord wat niet heel bevredigend was. Ik wilde tel-evisiespektakel zien, mensen die, zoals bij Tussen Kunst en Kitsch, in tranen uitbarsten als ze horen dat hun mooie kunstwerkje niks waard is, maar een prullaria dat beter op zolder had kunnen blijven staan. Gelukkig werden we op ons wenken bediend bij het volgende werk. Mark de Vreede van de HKU had samen met een groep medestudenten een interactieve installatie gemaakt waarbij hij stoer uitlegde dat er driehoeken op de grond werden geprojecteerd die met Ki-Nect op beweging van mensen reageerden. Heel

Door Max Laane

19

tof, maar in een gesprek met Bianca van Dil-len werd de vraag weer gesteld: is het kunst? Waarop Bianca doodleuk “Nee” zei. De blik van Mark was priceless. Zijn mond viel voor een moment open en zijn ogen werden groot en hij begon te stamelen “Maar.. dat uh.. was ook uh heluhmaal niet duuuhh bedoeling. Het is uh geen kunst”. Na dit korte moment van hele mooie televisie hernam hij zichzelf en mat zich weer zijn stoere pose aan. Dit wilde ik zien! Echte mensen die echt geraakt worden wanneer een expert er iets over zegt. Net zoals op de televisie. Verder was er nog een balk uit de installatie “Spatial Sounds”, een installatie die je overigens echt moet bekijken op youtube, of als je de kans hebt in het echt. Een geluidsbox die met 100km per uur ronddraait - need I say more? Het coolste artifact vond ik de Virtual Boy, een mislukt Nintendo project uit de vroege jaren ’90. Gamejournalist Javier Sancho had hem meegenomen en Niels ’t Hooft was de expert die zijn kennis over het voorwerp

deelde. De Virtual Boy was een massagepro-duceerde spelcomputer en je kon er in 3D (3Ds much?!) spelletjes mee spelen. Om dit te kunnen zien moest je jezelf in de meest ongemakkelijke positie plaatsen wat er voor zorgde dat je nooit echt in de flow van de game kwam. Het was dan ook de grootste flop van Nintendo tot dan toe en een uniek stukje gamegeschiedenis. Zelf mocht ik na afloop ook even spelen, wat heel leuk was.Ik kan niet zeggen dat ik nu alles van nieuwe mediakunst snap. Het is nog steeds heel ontastbaar, dat virtuele. Maar dat de discus-sie over de waarde en conservatie van deze vorm van kunst of producten aangezwengeld dient te worden lijkt me duidelijk. Het In-stituut voor Beeld en Geluid in Hilversum is bijvoorbeeld al bezig tweets van politici op te slaan. Het relaxte format van de AVRO is zeer geschikt om op een speelse manier te prob-eren deze vragen te beantwoorden.

20

Uitschieters en uitschotHet filmaanbod van 2011 volgens Teun Pelleboer

La piel que habitoEen goede film beklijft en gaat onder je huid zitten. Dat doet deze film uitzonderlijk goed, zelfs in het Spaans.

Tree of LifeDeze film is veel van alles maar niet te veel en dat is precies genoeg. (Gewoon kijken!)

Super 8Close Encounters meets The Goonies. Need I say more?

LimitlessAls ik impulsiever was geweest had deze film me ge-garandeerd weten te verleiden tot een experimentele drugsperiode. Gelukkig laat deze film zien dat kloten met je neurotransmitters nooit een verstandige keuze is. Bradley Cooper bewijst daarnaast dat hij als acteur meer in zijn mars heeft dan het spelen van een man met een kater.

21

Harry Potter and the Deathy Hallows Part TwoEen waardige afsluiter van de tien jaar durende film-reeks. Het acteerwerk van het drietal is het beste tot nu toe en bijna alle personages krijgen hun moment om te stralen. Een gelukkig einde en de langverwachte dood van de neusloze slechterik, die ik vooral niet bij naam zal noemen, maken deze filmreeks helemaal af.

Twilight Saga: Breaking DawnAls een glimmende, vegetarische, vampier seks heeft gehad met een uitdrukkingsloze en besluiteloze vrouw weet je zeker dat er weinig goeds van kan komen.

All Stars 2Grootste Nederlandse filmmisser van het jaar. De serie was (veel!) leuker.

Cars 2 (3D)Slechte opvolger van Cars. In tegenstelling tot het eerst deel is deze film op sommige momenten zeer geweldadig en naargeestig (vooral voor kleuters en hoogsensitieven). De film is niet grappig, niet span-nend en niet vermakelijk.

The BeaverIk geef toe dat ik Mell Gibson moeilijk serieus kan nemen. Met een beverpop om zijn hand wordt hij echter nog pijnlijker om te aanschouwen dan in The Passion of the Christ.

Sucker PunchDeze film bewijst net als Transformers 3 dat schaars geklede dames, distructie en CGI alleen niet genoeg zijn om een film goed te maken.

22

Dragon tattoo @ H&M

De Versace gekte was nauwelijks overge-waaid of H&M bracht al weer een nieuwe collectie uit. En dit keer heel iets anders! Geen felle kleuren en drukke prints maar outfits met donkere tinten, studs en rafels. Een kledinglijn met een urban-grunge look gebaseerd op de stijl van Lisbeth Sallander, de anti-heldin uit de film ‘The Girl with the Dragon Tattoo’.De kleding is ontworpen door kostu-umontwerpster Trish Summerville en was vanaf 14 december online en in geselect-eerde winkels te koop. Om half 7 ’s ochtends waren de eerste kledingstukken op de H&M-site al uitverkocht waaruit bleek dat de alter-natieve collectie bij de klanten in ieder geval in de smaak viel. Toch beweerden boze ton-gen dat H&M met de kledinglijn verkracht-ing verheerlijkte. De donkere punkstijl van de Lisbeth Sallander, die inspiratie bood voor de collectie, zou verwijzen naar haar traumatische verleden en zo impliceren dat seksueel geweld ‘glamoreus’ is. H&M was

echter van mening dat het hoofdpersonage uit de film juist een sterke vrouw is die op komt voor haar idealen. Ze wilden met deze kledinglijn niet provoceren en juist een groot publiek bereiken. De collectie moest kracht uit stralen, stoer en alternatief net als de hel-din van de film. Trish Summerville is verantwoordelijk voor de kl-eding van de acteurs in de film en ontwierp de collectie. Volgens haar is Lisbeth iemand die graag op de achtergrond, in de schaduw blijft. De kleding moest daarom niet ‘flashy’ worden en draagbaar zijn voor gewone vrou-wen. ‘I tried to pick pieces from the film and adapt them to make them a little more fash-ionable for real-life women.‘De lijn bevat leren jassen, t-shirts, vesten en broeken in de kleur zwart, wit en rood en zien er hier en daar wat verwassen of gescheurd uit. Aan bijpassende schoenen en accessoires is ook gedacht; riemen met studs, tribal-oorbellen, leren armbanden en laarzen maar ook enkellaarjes met sleehak. Zo’n complete outfit ziet er misschien iets

Door Maaike van der Ploeg

23

te overdreven en ruig uit maar volgens Trish is het ook niet de bedoeling dat vrouwen de befaamde stijl van de anti-heldin kopiëren. Haar wens is dat vrouwen hun favoriete ‘Sal-lander-item’ kiezen en deze mixen met hun eigen stijl. Anna Norling, ontwerpster voor H&M Divided haakt hier op in.‘Het draait bij de kleding om de uitstraling - stoer en smaakvol tegelijkertijd. Deze collectie is veel meer dan een stijl die op een film is gebase-erd - het is een modestatement, het is mod-ern en helemaal van nu.’

‘The Girl with the Dragon Tattoo’ is een ver-filming van het boek ‘Mannen die Vrouwen haten’. De Zweedse Stieg Larson liet zijn be-stseller al eerder succesvol in zijn moeder-taal verfilmen. Toen konden de Amerikanen natuurlijk niet achter blijven. De film werd geregisseerd door David Fincher (The Social Network, The curious case of Benjamin But-ton) De hoofdrollen worden vertolkt door Daniel Craig (James bond) en Rooney Mara (A Nightmare on Elmstreet).

Op 29 september 1966 wordt de 16 jaar oude Harriet Vanger als vermist opgegeven. Ze keert niet meer terug. Veertig jaar later

krijgt journalist Mikael Blomkvist een op-dracht van haar oom, grootindustrieel Hen-rik Vanger. Hij gelooft dat zijn nichtje destijds vermoord is en vraagt hem het mysterie op te lossen. Mikael’s bevindingen leiden hem helaas op een dood spoor totdat hij onze heldin Lisbeth Sallander tegen komt. Lisbeth is een getraumatiseerde vrouw met veel ta-toeages en piercings (waaronder een tattoo van een draak) maar een vernuft onderzoek-er en computerhacker. Samen vervolgens ze de zoektocht naar het ware lot van Harriet, deze zoektocht is alleen niet zonder gevaren.

24

Let’s go Eskimo

Wanneer en hoe is Let´s Go Eskimo opgericht en zijn er vanaf dat moment nog bandleden vertrokken of bijgekomen?In 2008 is Let’s Go Eskimo opgericht. Ik kwam Sander (achternaam?) tegen, de gi-tarist en songwriter van de band. Hij begon net als ik aan TFT en we waren allebei uit onze band gestapt en waren op zoek naar iets nieuws. Sander was een beetje bezig met het formeren van een nieuwe band en toevallig kwam hij bij mij uit. We zijn op een gegeven moment samen gaan spelen en toen sloeg de vonk over. Vanaf dat mo-ment heeft de band dezelfde bezetting ge-houden, we maken nog steeds erg graag muziek met elkaar.Vanaf het begin zijn we ook onze eigen nummers gaan spelen. We zijn alledrie ei-genlijk te lui om covers te leren. Meestal heeft Sander een paar riffjes en gaan we daar op verder jammen en verzint Sander er een tekst bij. Een erg leuk proces en er komen soms ook nog hele leuke resultat-en uit!

Wie is je voorbeeld op muzikaal gebied en met welke artiest (dood of levend) zou je graag samen mee willen optreden?Mijn favoriete artiest verschilt eigenlijk per maand, haha. Maar als er iemand is van wie ik altijd al onder de indruk ben gew-eest, dan is dat Dave Grohl. De meeste

mensen zullen hem kennen als de front-man van de Foo Fighters, maar zijn gewel-dige drumwerk bij Nirvana en The Queens of the Stone Age mag zeker niet vergeten worden. Toen ik begon met drummen zette ik ook erg graag het album Songs for the Deaf (van Queens of the Stone Age) op mijn oren en ging ik mee drummen met de partijen van Dave Grohl.Hij zou dan ook de artiest zijn waarmee ik wel eens zou willen optreden. Op zich maakt dat me niet zo heel veel uit, zolang ik maar lekker kan spelen.

Wanneer ben je begonnen met drummen, met welke reden en heb je een eigen speeltechniek?Ik begon met drummen toen ik ongeveer veertien of vijftien was. Ik had de gewoon-te om thuis op de tafel en ander meubi-lair te trommelen. Mijn vader werd daar uiteindelijk helemaal gek van en stelde drumlessen voor. Dat vond ik erg gaaf. Voor mijn vader maakte dat niet heel veel uit want hoewel de meubels nu met rust gelaten werden werd hij gek van het ge-drum dat door heel het huis galmde. En tsja een eigen speeltechniek, ik vind dat mijn drumwerk functioneel moet zijn in verband met de andere instrumenten. Ie-dere slag moet een betekenis binnen de nummers hebben en niet zomaar voor de

Interview met drummer Max LaaneTekst: Mark van Heusden

25

sier uitgevoerd worden.

Wat voor soort muziek heeft ter inspira-tie gediend voor Let’s Go Eskimo en wat maakt jullie uniek?Eigenlijk komen we alledrie uit een andere hoek. Sander luisterde vooral punk, Robert neigt meer naar de psychedelische muziek en ik ben meer van de stevige rockmuz-iek. Ik denk niet dat er iets is dat ons per definitie uniek maakt, maar we spelen al-tijd wel heel strak en energiek. Ook is het wel interessant dat wij eigenlijk deze drie muzieksoorten samenvoegen en deze mix kenmerkt Let’s Go Eskimo wel een beetje.

Hebben jullie plannen om een EP of album op te nemen?Toevallig hebben we net een EP opgenom-en. We hebben een aantal dagen in de opnamestudio gezeten en ik vond het erg leuk om te doen. Er staan vijf nummers op en we zijn bezig met het mixen van

de nummers. We hopen dat hij in januari klaar is en dan zijn we van plan hem te re-leasen in Utrecht ergens in Maart.

Treden jullie vaak op en waar zoal?Ja, we treden best vaak op. Eigenlijk zo’n beetje overal in Nederland. In een bepaald opzicht hebben we onze naam ook wel gevestigd, aangezien we regelmatig gevraagd worden om op bepaalde plaat-sen te spelen en ons nergens hoeven op te dringen. We krijgen meestal ook positieve reacties op onze muziek, dus dat is ook wel heel erg leuk.

Ben je van plan je brood te verdienen met muziek maken?Nee, ik vind het echt geweldig om te doen, maar ik wil hier niet mijn beroep van mak-en. Ten eerste moet je wel realistisch bli-jven en ten tweede vind ik nieuwe media heel erg interessant. Dan ga ik liever iets doen met nieuwe media, ik zit ook niet voor niets bij CtrlAktDel.

Als je moest kiezen tussen de bands Blur en Oasis, welke zou je dan kiezen?Blur, ik vind persoonlijk dat Oasis een beetje zeikmuziek maakt. Ik kan daar niet echt naar luisteren. Blur vind ik wel gaaf, die bandleden zijn ook gewoon erg cool. Nog even een TFT vraag ertussendoor: Wat is je favoriete film/serie/toneelstuk?

Ik ben momenteel verslaafd aan de serie Game of Thrones, echt een aanrader!

Wat dachten jullie ervan om een nummer te schrijven getiteld: ‘Kimberly slapped in the face with a fish’?Ik krijg er niet direct warme gevoelens bij.

26

2011 volgens...Sigrid Merx

Wat vindt u de belangrijkste gebeurtenis van 2011?Dat kun je eigenlijk nooit zo kort na afloop van een jaar zeggen. En iets kiezen betekent ook altijd andere dingen buiten beschouwing laten.Wat me het meest heeft verrast is de Ara-bische Lente, wat me het meest heeft bed-roefd zijn de bezuinigingsmaatregelen van Zijlstra.

Wat vindt u het beste en het slechtste televi-sie programma van 2011?Slechtste programma van 2011: O, o, Cher-so. Beste programma: VPRO’s Import.

Wat is het uw favoriete boek en/of cd van 2011? En welke film/voorstelling vond u goed of slecht?Melancholia, prachtige film.Ik heb ook mooie boeken gelezen - Een Vrouw op de Vlucht voor een Bericht van Amoz en cd’s gedownload - Andreya Tirana - maar die zijn niet uit 2011.

Wie wenst u wat toe voor 2012 (goed of kwaad...)?Iedereen die het aangaat wens ik oog voor de menselijke maat.

Imar de Vries

Wat vindt u de belangrijkste gebeurtenis van 2011?De publicatie van mijn boek Tantalisingly Close.

Wat vindt u het beste en het slechtste televi-sie programma van 2011?Ik kijk nog maar weinig televisie vanwege de vaak overmatige nadruk op reality-/competi-tie-elementen in programma’s; ik kan geni-eten van Dexter.

Wat is het uw favoriete boek en/of cd van 2011? En welke film/voorstelling vond u goed of slecht?Boek: Spacesuit: Fashoning Apollo van Ni-cholas de Monchaux.Film: The Tree of Life van Terence Malick.Muziek: Secret Agent channel op soma.fm.

Wie wenst u wat toe voor 2012 (goed of kwaad...)?Ik wens MCW toe dat het relatief onge-schonden uit de bezuinigingsstrijd komt.

Docenten verklaren nader

27

André van der Velde

Wat vindt u de belangrijkste gebeurtenis van 2011?De crisis rondom de Euro. Cruciaal voor de toekomst van Europa, niet alleen econo-misch, maar ook politiek en sociaal.

Wat vindt u het beste en het slechtste televi-sie programma van 2011?Geen idee; twee jaar geleden heb ik m’n TV “eruit gegooid”. Heerlijk, kan ik iedereen van harte aanraden.

Wat is het uw favoriete boek en/of cd van 2011? En welke film/voorstelling vond u goed of slecht?Favoriete boek: Peter van Dam, Staat van Ver-zuiling, over een Nederlandse mythe. Geen totale topper of zo, maar wel een boek(je) dat me stevig en productief aan het denken zette over het onderzoek waarmee ik bezig ben (history of movie going in Nederland). Favoriete voorstelling: optreden van een professionele operazangeres afgelopen zomer in het buurthuis (een oude en nogal krakkemikkig winkelpandje) in onze straat, in het kader van de Rotterdamse oper-adagen. Super. Heel kleinschalig voor een heel divers publiek van buurtbewoners; we stonden er met onze neus, of liever gezegd met onze oren bovenop, waardoor je uit-stekend het vakman(vrouw)schap van die zangeres, het technische aspect van stemge-bruik, ademhaling etc. meekreeg, waardoor het publiek ook enorm geboeid en enthousi-ast raakte.M’n favoriete CD van 2011: Alabama 3, al-bum: There will be Peace in the Valley... When we get the Keys to the Mansion on the Hill.

Wie wenst u wat toe voor 2012 (goed of kwaad...)?Onze onderwijsdirecteur Joost Raessens,

departementsdirecteur Karl Kügle en al onze opleidingscoördinatoren wens ik heel veel bestuurlijke wijsheid bij het loodsen van ons TFT-bootje door de extreem ruige zee van bezuinigingen en gelijktijdig door te voeren onderwijsvernieuwing.

28

Aap en Beer

Aap en Beer is uitverkocht. Zelden zie ik voorstellingen in een volle zaal, maar kennel-ijk zijn jonge ouders en hun telgen dankbaar publiek op de zondagmiddag. In de kleine, sobere foyer van de Blauwe Zaal hangen geen slingers en er is ook geen clown. Het is er stampvol met onrustige kinderen en lege flesjes Fristi – met drie rietjes. De barmedew-erkers bekijken de ravage alsof hun einde nabij is. Ik vraag mij af of ik voor jonge moed-er (zonder kinderen) door kan gaan. Binnen vijf minuten zijn alle kaartjes gescheurd en sluiten de zaalwachten – duidelijk opgelucht – de deuren. Aap en Beer, twee vrienden, zijn op zoek naar een schat. De schat bevindt zich op punt X. Om X te bereiken, moeten zij een weg afleggen langs alle letters van het al-fabet: Via Aap en Beer komen zij langs een Deur, een Fles, Kunst en de Quizmaster. De zaal wordt ingepakt; zo nu en dan klinkt een schel ‘achter je!’ en ‘de R van Roos-marijn!’, gevolgd door een aanzienlijk lager lachsalvo, maar gedurende het uur dat de voorstelling duurt is het 5+ publiek verder behoorlijk stil. Ook ik heb het naar mijn zin; ik moet lachen, kijk mijn ogen uit en ben zelfs on-troerd. De spelers doen alle decorwissels zelf en hebben duidelijk plezier in wat zij doen. Bovendien ben ik niet de enige kinder-loze toeschouwer; naast mij zit een groepje leeftijdgenoten en aan mijn andere zijde een artistiek Belgisch stel, dat duidelijk reper-toirekennis is komen opdoen. Hun conclusie is dat het bijna Belgisch-goed is. Gelukkig

maar. Als het licht uit gaat en het applaus nad-ert, vraag ik mij een fractie van een seconde af of de kinderen zich niet belazerd zouden voelen, als zij zien dat Aap en Beer eigenlijk gewoon twee jongens zijn die voor een uurtje de schijn ophielden. Wat kunnen zij nog voor waar aannemen? Wie zijn zij eigenlijk echt? Zij trekken echter en masse het decor in, gaan op de enorme schuimletters zitten en willen met Aap en Beer op de foto. Als vol-waardige kleutermeesters gaan Raaijmak-ers en Geerlings in op verzoekjes en vragen zij de kinderen niet aan de spullen te zitten, want “het moet nog een tijdje mee”. Ik heb de kinderen duidelijk overschat. Het doet me denken aan het ‘straattheater’ van Sinterk-laas. Opa en oma hebben de vijfentachtig niet gehaald, maar Sinterklaas stapt op zijn vierhonderdste verjaardag nog als een soepele jongen op het paard. Moet kunnen. Dit uur heb ik mij beter vermaakt dan bij het gros van de voorstellingen die voor een volwassen+ publiek zijn gemaakt. De reac-ties van het jonge publiek waren in feite veelal uitingen van mijn gedachten (‘pas op, achter je!’) en helemaal niet storend. Het waren zelfs kinderen die hun leeftijds-genoten zo nu en dan te luidruchtig vonden (‘SSSSSSSSSST!’). Waarom zou ik mij nog dwingen tot twee uur concentratie, als mijn spanningsboog dit mij niet bepaald in dank afneemt? Ik voel mij beter dan een uur geleden. Gelukkig kopen ouders hiervoor een kaartje. Nu nog wat extra stoelen, zodat meer kinderlozen hun theatrale horizon kun-nen komen verbreden.

Recensie door Babette Straus

29

Het beste van 2011 volgens...

FilmDriveRonkende motoren over een soundtrack die Kraftwerk en Daft Punk eer aan zou doen, een bijzondere held gespeeld door Ryan Gosling, een prachtig scenario met een oogstrelende cinematografie door de handen van gouden palm winnaar voor beste regie Nicolas Wind-ing Refn. Drive is alles; stoer en soft, sexy en lief, snel en relaxt, uitgesproken en ingetogen, Europees en Amerikaans, yin en yang. Ervaar deze topper. Drive.

CdBad as me van Tom WaitsVoor de mensen die Tom Waits nog niet kennen (schaamt u!), hier de lijst van ingrediënten voor de beste man: neem een jonge knaap. Schuur zijn stembanden met een streng sigaretten dieet. Spoel de teer weg door de zwaarste whisky en andere sterke likeuren. Laat hem dan jaren rijpen tot hij oud en grijs is. Geef hem vervolgens een opnamestudio en volledige cre-atieve vrijheid. Het resultaat: Bad As Me, het album van het jaar. Toch mist er nog iets aan het lijstje… Waarschijnlijk is een amuse van verbrijzeld glas en kokend lood ook nodig om zo een geweldig rauw en intens stemgeluid te produceren.

BoekThe House of Leaves door Mark Z. Danielewski Als een boek over de memoires van een rebelse jongen, die een boekwerk vindt geschreven door zijn blinde buurman over een niet be-staande documentaire over een niet bestaande man die een huis heeft dat van de binnenkant groter blijkt te zijn dan van de binnenkant, je

over je hoofd laat krabben, dan zit je goed met dit boek. The House of Leaves is geen roman, het is een schat. Een gesamtkunstwerk zou je kunnen zeggen. Liefhebbers van architectuur, psychologie, film, muziek, mythologie, romans, spanning, fotografie, beeldende kunst en/of poëzie hebben met dit boek een nieuwe leven-sverrijkende ervaring erbij!

PodiumGeorge Clinton & Parliament-Funkadelic, Het Patronaat, 27-11-11, HaarlemParliament en Funkadelic waren dé pioniers van de funk in de jaren ’70. Hoewel de bands een andere naam hebben bestonden ze uit dezelfde bezetting met als rode draad frontman George Clinton. Na een legendarische erfenis te hebben achtergelaten waar hip hoppers a lá Dr. Dre en Snoop Dogg gretig gebruik van heb-ben gemaakt (check Snoop Doog – Who Am I?) speelden ze 27 november in “harlem”. En spelen deden ze: Ongeveer twintig man op een podium allemaal verkleed en met een lach aan het spelen terwijl overal ballonnen de zaal door zweefden. Wat een feest, net zwarte carnaval!

Youtube20th Century Fox Flute Edition Iedereen kent het introfilmpje van 20th Centu-ry Fox films. De befaamde (en spuuglelijke) 20 die met spots wordt belicht terwijl de camera erom draait. Dit allemaal onder begeleiding van dat net zo befaamde melodietje. Nu is er de fluit editie. Ik kan niet precies uitleggen waarom, maar ik heb in een deuk gelegen van deze grandioze cover. Dit is TFT-proof youtube vermaak van het hoogste niveau!

Hugo Emmerzael

30

Het beste van 2011 volgens...

FilmThe Legend of 1900Deze film van Giuseppe Tornatore vertelt een prachtig verhaal van een jongeman, Danny Bood-man T.D. Lemons 1900 genaamd, die wordt ge-boren op het cruiseschip The Virginian, net na de tweede wereldoorlog. Verlaten door zijn eerstek-las immigrantenouders wordt hij opgevoed door een arbeider in de machinekamers, die hem zijn bijzondere naam geeft. Als 1900 op jonge leeftijd zijn talent voor pianospelen ontdekt, besluit hij de vaste pianist op het schip te worden en het nooit meer te verlaten.

Cd3-2-1 van LiorMisschien niet zo goed ontvangen in Nederland, deze cd, maar Australische singer-songwriter Lior heeft voor mij een bijzondere sound. ‘This Old Love’ werd een redelijk hitje maar de andere nummers zijn het zeker ook waard een keertje te beluisteren. Zijn roots (hij komt oorspronkelijk uit Israel) zijn duidelijk te horen in zijn stemgebruik en spannende instrumentkeuze. Niet om uit je plaat op te gaan of een potje bij te janken, maar zeker fijn als muzikaal warmhoudertje voor deze winterdagen.

BoekMagnus door Arjen LubachIk ben altijd al fan geweest van Arjen Lubach, van zowel zijn podiumkunsten (o.a. Op Sterk Water en het Monica Da Silva Trio) als zijn schrijfwerk. Hij doet gave dingen voor BNN, Pauw&Witteman en De Wereld Draait Door maar schrijft daarnaast ook heel goede boeken. Magnus is zijn derde ro-man en vertelt het verhaal van Merlijn, een jon-gen die al zijn hele leven worstelt met zowel zijn

epilepsie als zichzelf. Als hij in zijn twintigerjaren is, wordt zijn creditcard geskimd en besluit hij de bedragen te volgen, die hem vervolgens naar Zweden leiden. Hier komt hij veel meer tegen dan alleen de dief van zijn bankpas. Het leest als een malle, door de humor, de ontroerende passages en het vreselijk spannende verhaal.

PodiumIk en de wereld door Daniel SamkaldenDit mag je écht niet missen, want deze muziektheatervoorstelling van kleinkunstenaar Daniel Samkalden is al in reprise en echt fan-tastisch. Zijn liedjes variëren van ontroerende ballades met pijnlijk herkenbare teksten tot heel grappige nummers, die worden verweven in een reis om de wereld. Ik vergelijk zijn stijl meestal een beetje met de muziek van Jules de Corte in een modern jasje, maar niemand weet natuurlijk wie Jules de Corte in hemelsnaam was. Dus ik zeg het maar even zo: het is een reteknappe vent die prachtige nummers zingt met humor en inhoud. Gaan zien! Hij staat nog tot april op de planken.

YoutubeChuck Testa - TaxidermyVraag jij je ook wel eens af wie de fuck degene is die de reclames van de PLUS heeft bedacht? You ain’t seen nothing yet. Amerikaanse hillbilly en blijkbaar ‘dodedieren-opzetter’ Chuck Testa maakte een reclamefilmpje voor zijn business. Naast amateuristisch en bizar is het gewoon heel grappig, vooral zijn voortdurend gebruik van het woord: NOPE. De acteerkunsten van de mensen die meewerken in het filmpje zijn ook vrij bij-zonder. Kijk vooral ook de Kids React reply op dit filmpje. Of we het heel serieus moeten nemen is maar de vraag, maar we weten nu in elk geval wat je moet doen als je een neushoorn hebt neerge-schoten.

Rosa Falkenburg

31

Het beste van 2011 volgens...

FilmMicmacs à tire-larigotMicMacs is op het moment mijn aller-lievelings film van de wereld. Een bizar ver-haal, absurd, een beetje gestoord zelfs, maar dat maakt niks uit want je gelooft het. Tot in de kleinste details is nagedacht om de film tot een geloofwaardige absurditeit te maken. Geweldig, je gaat het leven er haast opnieuw door waarderen. Maar hoe kan dat ook an-ders, hij is immers gemaakt door Jean-Pierre Jeunet. En als je van Amélie houdt, dan zal je ook voor deze film als een blok vallen.

CdGrace van Jeff BuckleyHoe kan ik in Gods naam mijn favoriete CD kiezen?! Er bestaan ZO VEEL goede albums! Als ik iets zou moeten noemen dan is dat Grace van Jeff Buckley. Dat is wel een al-bum wat ik voor altijd zal blijven waarderen. Prachtige, hele eigen nummers en erg mooi opgenomen. Een album wat iedereen zou moeten kennen.

BoekThe Curious Incident of the Dog in the Night-time door Mark HaddonVan hetzelfde soort als ‘Extremely Loud and Incredibly Close’. Geschreven vanuit het per-spectief van een jongen met het syndroom van Asperger, die besluit op onderzoek uit te gaan als de hond van de buurvrouw wordt vermoord. Heel overtuigend geschreven en aandoenlijk en grappig tegelijk.

PodiumIk weet niet zo snel wat mijn favoriete con-cert zou zijn. Toen ik Eric Clapton zag was ik zo blij dat ik bijna in mijn broek poepte, maar Angus & Julia Stone in Paradiso was alsof ik in de hemel beland was. En ook Ben Howard maakt me elke keer weer aan het huilen (omdat hij zo goed is). Maar de Vengaboys vond ik ook heel leuk.

YoutubeIk breng verbazingwekkend veel tijd door op youtube. Mijn lievelingsfilmpjes zijn die van de wegwaaiende eendjes en van die kat die in dozen springt (Maru), en stalker cat is ZO LEUK! En verder alle filmpjes die David At-tenborough in heeft gesproken, vooral de paradise birds uit Planet Earth. En de pebble toad. En de waterfall toad. En alle filmpjes over pangolins en olifanten. Eigenlijk ge-woon alles met dieren.

Sarah Rotteveel

Groetjes van...

Lieve Sander,Zonder jou ben ik als kerst zonder mis, Als chocolade zonder vlokken, Als schemer zonder ring, Zonder jou ben ik als TFT’er zonder boeken.. Oh wait, maar dat is niet waar! Want jij staat altijd voor elke TFT’er zonder boeken klaar! Sombere dagen lichten op dankzij jouw webpagina, Sorry, het enige wat hier op rijmt is va... Alle liefs, Josje

Daag Ross ‘Broadskipj’ ten Cate & Shani-qua ‘vlassige tienersnoor’ Schueler, jullie zijn awesome roomies en Ysbrand ‘Su-ukebölle’ Bosma je bent een awesome part-time roomie. KUSJES van Nina

Lieve iedereen, Na al veel te veel essay’s, tentamens en ander school-leed met zn allen knallend het jaar uit! Op nog een jaar ( of twee) met de meest leukste mensen van Neder-land, de AKT-ers! Liefs en xx Annemarijn!

Lieve Marysia, Onze date naar de bioscoop was echt super! We gaan er in het nieuwe jaar een leuke winterAKT vakantie van maken. Kom je snel een keer eten? Kus Robin

Dag Dames! Ik ben een spontane, breedg-eschouderde maar toch ook gevoelige jongeman. Na een eenzame periode, waarin ik vooral terugviel op mijn huisg-noe Pedro, ben ik nu klaar voor een nieuwe start én een nieuwe liefde! Vrienden beschrijven me als: lui, achterbaks en goedkoop, maar ik weet zelf wel beter. In mijn vrije tijd bezoek ik graag tuincentra en verken ik tot dusver nog onbekende muzikale gebieden met mijn panfluit. Ik ben op zoek naar een lieve meid om leuke dingen mee te ondernemen. Het liefst rood-harig, maar daar moeten we samen wel uitkomen. Lijkt dit je wat? Stuur dan een berichtje en ik zorg dat je wildste dromen uitkomen.. Groetjes en kusjes, Dick

Lieve BF, Zonder jou is college een stuk minder leuk. Op naar blok 3! x je BF

Tijdens het introkamp voelde ik mij alleen en kwetsbaar. Maar op het moment dat ik werd toegewezen aan mijn mentor mama’s werd ik mee gesleurd in hun enthousiasme en spontan-iteit, ik zal het onthouden voor de rest van mijn leven. Dinand Hofsteenge

Lieve Sophie, ik vind schildpadden ook leuk. Zullen we er samen een nemen? Of anders een vlaamse reus ofzo. Kunnen we samen roman-tisch wegdromen en knuffelen in je huisje met ons lieve diertje. Want weet je, je bent echt leuk. Maar ik durf dat in het echt nooit te zeggen. Turn your frown upside down. Lieve kusjes van een onzeker weegschaaltje.

Lieve Cocker Spaniel,Tijdens colleges kan ik mijn ogen niet van jouw paarse lakleren heup tasje houden. Keertje blowen?Kusjes van een zelfverzekerde boog schutter

Allerliefst AKT-lid, Ja. Ik heb het tegen jou. Je mag je best aangesproken voelen. Ik wil namelijk iets kwijt. Ik wil heel graag even laten weten dat ik het geweldig met je heb. Dat je leuk bent, gezellig, een goeie vriend of vriendin. En ik hoop dat dit komend jaar zo blijft. Dat het nog leuker wordt, gezelliger, dat onze vriendschap groeit. Of ontstaat, als je me nog niet kent. Daar sta ik wel voor open. Dus. Het beste voor het nieuwe jaar. Dat we maar veel momenten mogen delen. Liefs, Julia

Ha lieve mensen (jullie weten precies wie jullie zijn :)), Dankjewel voor alle lieve woorden en leuke dingen de afgelopen drie weken! Zonder jullie was ik er niet uitgekomen. Huisfeestje, brownies, shoarma, bioscoop: was allemaal top! :) Liefs, jullie weten ook wel wie. super mysterieus haha.

Lieve André,Hoe dieper jou V-halzen, hoe dieper mijn liefde voor jou.Geschiedschrijving was nog nooit zo prikkelend.Laten we samen ge-schiedenis schrijven,Deine blaue Engel

Afscheid is nooit gemakkelijk, maar onvermijdelijk. Al zou je niet willen dat studeren, en dan met name de studie TFT, ooit stopt, het overkomt je toch. Daarom doe ik met pijn in mijn hart de groetjes aan de onafscheidelijke Sander en Wytze. Het ga jullie goed.Liefs, jullie dochter Roos

34

35