1 Het PYGGELMAE PROJECT

EDITIE JULI 2012

MAANDELIJKE E-ZINE OVER KUNST, CULTUUR & MEERHetPYGGELMAEProject

TINY HOUSE MAGAZINE

2 Het PYGGELMAE PROJECT

Domum parvam sed meam

Het is een klein huis, maar het is mijn huis

Schaalvergroting, institutionalisering en overvloedige regelgeving hebben in een tijd waarin de

ene crisis de andere opvolgt, er voor gezorgd dat het eerder logische gedachtegang dan

superieure vernuftigheid is om te gaan denken over ‘klein wonen’.

3 Het PYGGELMAE PROJECT

4 Het PYGGELMAE PROJECT

In Amerika bestaat de Tiny House Movement nu iets minder dan een decennium. Toen een ranchhouder vanwege een verbouwing iedere keer een half uur kwijt was om water en levensmiddelen te halen bij de dichtstbijzijnde hardware store kwam hij op het idee een faciliteit te bouwen die niet hoog genoeg was om de onderkant van de brug te raken en net breed genoeg was om een bankstel neer te zetten. Op het dat dat maar

een schuine zijde had, zodat hij regenwater kon opvangen, bouwde hij zonne panelen die weer voor energie zorgden. Door gebruik te maken van inventieve en goedkoop aan te schaffen materialen ontstond er een klein, fijn en mooi huis en werd er gebruikgemaakt van anders braakliggend terrein.Gaande weg werd de overbodige overvloed van de comfort in zijn ‘normale ranch’ duidelijk. Zijn voor-beeld werd door velen gevolgd en er bestaat een heuse Tiny House Movement op het continent van onbegrensde mogelijkheden.

Het overgrote deel van de Nederlanders heeft zich neergelegd dat hun woon lot in handen is van overheden, projec-tontwikkelaars en regelgevers. Het is een klein no-toir groepje dat in feite bepaalt hoe, waar en tegen

welke kosten er gewoond mag worden in de lage landen. De individuele bewoners, lijkt vaak klein, machteloos en onwetend.

Toch is elders op de wereld en in het verleden aangetoond dat het heel goed mogelijk is om zonder kadrering van boven af ee-nvoudige, comfortabele, goedkope en duurzame onderkomens te bouwen. Vaak getuigen de bewon-ers deze huisjes ook van een verfrissende vindingri-jkheid en variatie. Ook lijkt het ecologisch besef op

een aantoonbaar hoger niveau te liggen.

In Nederland heeft de entrepreneur Tjalle Kymmel een plan voor een ‘klein, fijn en mijn’- minidorp ontwikkeld. Het Pyggelmae project ontstond in het brein van de ex-horeca exploitant toen hij in Italie in een klein vakantie huisje er-achter kwam dat hij eigen-lijk niet veel meer ruimte nodig had om te bestaan dan wat het huisje bood. Het Pyggelmae project beoogd inzicht en inspi-ratie te bieden aan kleine zelfbouwers. Het moet een

5 Het PYGGELMAE PROJECT

staalkaart worden van wat op dit moment wereldwijd te kopen, te maken of om te vormen is om eenvoudig, goed-koop en duurzaam te wonen. Hij denkt niet aan favellas of krotwoningen, maar aan strohuizen, containerwonin-gen, yurts, pipowagens, pallethuizen, piepschuimtoepassingen, houten zelfbouwpaketten , schuurtjes, blokhutten, kleiwoningen, domes, etc.Kymmel’s voorstel ziet het volgende voor zich:Op een kavel aan een stadsrand van 5 a 6 duizend m2 komen 33 onderkomens/kleine huisjes die voldoen aan de volgende criteria:- max 24m2 voor twee en 40m2 voor vier personen- eigenhandig(eventueel met hulp)neergezet en zelf te bewonen.- smaakvol,veilig,duurzaam en vindingrijk- niet duurder dan 50.000 euro

verder:- per unit 100m2 eigen terrein ,gepacht van gemeente.- 3000 m2 gezamenlijk gepacht van gemeente voor algemene voorzieningen van moestuin en speeltuin tot washok of broodoven, naar keus van de gemeenschap van bewoners.- bewonersbestuur en daarnaast een actief dagelijks begeleidende commissie van toezicht die gegadigden uitkiest en toeziet op de uitvoering conform gestelde criteria. Deze commissie zal over bevoegdheden moeten beschikken.- de dorpsbewoners moeten instemmen met de eis dat er maximaal eens in de drie maanden aan het publiek de mogelijkheid wordt geboden om binnen te kijken.- het dorp en de commissie vormen een platvorm/informatiebron voor analoge initiatieven.

Op het eerste gezicht lijkt het plan van Kymmel regelrecht uit het hippie-tijdperk te komen waarbij vrouwen in bloemetjesjurken om middernacht rond een kampvuur met knetterende stukken brandhout op blote voeten de heksennacht uit dansen. Maar wie inzoomt en logisch nadenkt zal zien dat het plan weldegelijk een levensvatbaar alternatief op de goedbedoelde maar vaak overbodige, belangen dienende regelgeving rond wonen biedt. Mede door de economisch bizarre tijden zijn een groot aantal mensen in de randstad in een positie terecht ge-komen dat ‘Pyggelmae wonen’ welkome adem zou bieden. Daardoor kunnen er een nieuwe gestroomlijnde woon infrastructuren ontstaan.