acceptatie

Het bijbrengen van empathie bij kinderen is essentieel Mindfull ouderschap

Kinderen en hun kracht 12 manieren om je kind te helpen omgaan met heftige gevoelens Kinderen zijn altijd gelukkig met ons Tuinieren met kinderen Positieve communicatie ... Met voorleesverhaal van Hein

Van Helteren.“Het Indianenverhaal”

JAARGANG 5 NR. 1 FEBRUARI 2015

PURE CHILDDIGITAAL MAGAZINE VOOR DE KINDEREN VAN NU

acceptatie

Lieve mensen,

Met weerom een grote passionele gedrevenheid van alle medewerkers kwam de eerste editie "Pure Child" van 2015 tot stand. Met dit magazine willen wij jullie - ouders, leerkrachten, opvoeders, gewoonweg iedereen die betrokken is bij de opvoeding van kinderen - actief ondersteunen. Velen van jullie hebben belangrijke vragen waarop niet zo snel een duidelijk antwoord voorhanden is. "Waarom luistert dit kind niet?" "Hoe pak ik dit probleem aan?" "Hoe moet ik met zovele uitdagingen omgaan?"In onze "Pure Child" willen wij jullie graag oplossingen en inzichten aanreiken waardoor jullie kinderen kunnen helpen om te groeien als gelukkige, unieke kinderen. Wanneer een kind gelukkig en gezond is, ben je als ouder of leerkracht toch ook gelukkig? En dat geldt eveneens andersom!

Probleemgedrag? Spiegel van de wereld

Sinds de start van het nieuwe jaar, is er in de wereld weeral heel wat gebeurd. Telkens weer sta ik ervan versteld hoe de media het voor elkaar krijgt om mensen in hun angsten te duwen. Angst voor de anders denkende mens, angst voor tekorten, angst voor griep, enz. Oorlog, geweld en gruwel zijn dagdagelijkse kost in de berichtgeving. Heb jullie er al eens bij stil gestaan wat dat doet met onszelf en wat dat doet met onze kinderen? We tonen in films zoveel geweld, verdriet, angst, depressie, haat, vijandschap.

Sommige kinderen ervaren dit ook zelf in hun eigen omgeving. Ik begrijp steeds beter waarom kinderen het volwassenen zo moeilijk maken met hun gedrag, zoals niet willen luisteren, koppig zijn, agressief zijn of pesten. Zij spiegelen de gevoelens van angst, agressie en ongelukkig zijn die ze via onszelf of via tv of computer bewust of onbewust ervaren.

De gedragingen van kinderen zijn niet enkel een gevolg van de vele emoties die zij opvangen en moeten verwerken. Ook op het vlak van voeding loopt er een en ander mis. En laat dit mijn stokpaardje zijn: kijk hoe kinderen reageren op suikers, kleurstoffen en andere stoffen in de voeding die daar niet thuishoren. Ze worden hyperactief, onverdraagzaam, krijgen allergieën en ziektes. Ze tonen ons dat bewerkte, chemische en synthetische voeding nefast is voor de gezondheid. En dit heeft niet enkel betrekking op henzelf, maar op alles en iedereen, de natuur, onze wereld.

De hand in eigen boezem steken

In februari hebben vele scholen zowel in Nederland als in België meegewerkt aan “De week zonder Pesten “. Een goed initiatief op het eerste gezicht, maar wat spiegelen de kinderen ons? Veel opvoedkundigen denken het pestgedrag te kunnen doen stoppen door hierover afspraken, regeltjes, liedjes, praathoekjes enz. met kinderen te houden. Maar er wordt vaak vergeten dat kinderen eigenlijk zelf niet weten waarom ze dit doen. Dit komt doordat

Wanneer men weet dat kinderen spiegels zijn van ons, volwassenen, dan is het van groot belang dat er eerst gekeken wordt naar hoe wij onderling met elkaar omgaan, als leerkracht, ouder, grootouder, ...

acceptatie

kinderen heel gevoelig zijn en onbewust heel veel opvangen van wat rondom hen gebeurt. Wanneer men weet dat kinderen spiegels zijn van ons, volwassenen, dan is het van groot belang dat er eerst gekeken wordt naar hoe wij onderling met elkaar omgaan, als leerkracht, ouder, grootouder, ... Hoe gaat de directie met de leerkrachten om en omgekeerd? Wordt er op de werkvloer soms gepest? Hoe gaan wij als ouder zelf om met de andere medemens? Hoe gaan de politiekers en wereldleiders met elkaar om?

Ik ben OK, jij bent OK.

Men zou er, denk ik, meer baat bij hebben wanneer de focus gelegd wordt op de bewustmaking bij elk kind dat hij of zij er volledig mag zijn, zoals hij of zij is. Kinderen bewust maken dat het goed is dat iedereen anders is, dat iedereen een eigen uniek “iets” heeft waarin die goed is. Deze houding zouden ook leerkrachten en ouders moeten trachten in te zien, te voelen en daar zelf voor te leven. Ik ben wie ik ben en ik ben oké. De ander is anders en die is ook oké. Wij zijn niet elkaars vijand maar elkaars medemens. Met al deze differentiatie kunnen we elkaar helpen en kunnen we een mooie wereld opbouwen. Immers, hoewel iedereen anders is, zijn we tegelijkertijd diep van binnen ook gelijk.

Signalen leren begrijpen

Het is onwaarschijnlijk hoe knap het leven in elkaar zit. Kinderen helpen in feite volwassenen op een onbewust niveau de eigen onverwerkte emoties op te lossen. Om alles wat uit balans gehaald is, opnieuw in harmonie te brengen. En dit geldt werkelijk op alle vlakken.

Kinderen zijn in mijn ogen “superwezens.“ Het wordt hoge tijd dat wij naar hun gedragingen kijken als een signaal om naar ons innerlijke zelf te kijken, naar ons eigen innerlijk kind en aan de slag te gaan met onze eigen onverwerkte emoties van verdriet, onmacht, haat, schuld of minderwaardigheid.

Het is zo belangrijk dat wij als volwassenen onze eigenwaarde, ons eigen gevoel van liefde voor onszelf opnieuw kunnen voelen. “Ik ben goed zoals ik ben, ik hou van mezelf.“

Dit is de belangrijkste opdracht die wij als opvoeders voor onze kinderen moeten voorleven. “Jij bent prachtig. Jij kan zoveel, ik hou van jou zoals je bent. “

Ik wens jullie veel leesplezier.

Magdalena

Magdalena TrochHoofdredactriceinfo@purechild.be

Disclaimer: indien je na het lezen van artikels besluit iets te veranderen aan je dieet of andere gezondheidsbehandelingen wilt aanwenden, raadt de redactie van Pure Child je steeds aan eerst een arts of expert te raadplegen.Pure Child en aanverwanten kunnen niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele gevolgen van het in de praktijk brengen van adviezen en inhoud van onze artikels.De redactie is het niet noodzakelijk eens met de inhoud van artikels die is geschreven door derden.

acceptatie

HET BIJBRENGEN VAN EMPATHIE BIJ KINDEREN IS ESSENTIEELWe hebben hier te maken met wat de kinderpsychiater Bruce Perry 'kinderongeletterdheid' noemt. Voor de allerjongsten mag niet het formele leren (dat is wat we op school leren) op de voorgrond staan, maar de mogelijkheid om de talenten te ontwikkelen op basis van sociaal-emotionele stabiliteit. Alle formele leren, vanaf ongeveer 6 jaar, wordt daar vervolgens op geënt.

Wanneer baby's in voldoende mate worden gekoesterd, kan zich empathie ontwikkelen. De essentie van empathie is dat je mee kunt voelen met andere mensen. Empathie is diep in de biologische opmaak van ons brein geworteld. De ontwikkeling ervan begint al in het eerste levensjaar door de interactie tussen ouders en kind.

De aandachtige zorg die van de ouder uitgaat, beïnvloedt ook de reacties van de baby. Er ontstaat een responsenetwerk dat zich vastlegt in het limbische systeem. Dit systeem ligt diep verankerd in het brein en ontwikkelt zich eerder dan de meest naar buiten gelegen hersengebieden, de cortex, die taal, abstract denken en planning mogelijk maken.

De vroeg opgedane ervaringen met relaties en emoties, die ons empathisch vermogen doen ontwikkelen, zijn allesbepalend voor ons latere functioneren. Moeilijkheden met empathie of misvattingen over de gevoelens van anderen vormen een belangrijk onderdeel van het ontstaan van psychiatrische stoornissen.

acceptatie

Kinderen mogen geen object zijn van economische groei

De eerste koestering door de ouders wordt vervolgens voor peuters en kleuters spelen de basis voor de ontwikkeling van empathie. In het spel met andere kinderen leren ze naar elkaar te luisteren en verschillende standpunten in te nemen.

Vooral in het fantasiespel oefenen kinderen ook de verbeelding, de basis voor het later kunnen verstaan van cultuur: schilderkunst, beeldhouwkunst, muziek, dans, proza en poëzie.

Helaas komen jonge kinderen steeds meer terecht in strak geregisseerde, door volwassenen gedomineerde activiteiten. Hierdoor kunnen ze hun basistalenten onvoldoende ontwikkelen: leren praten, controle krijgen over de grove en fijne motoriek, denkstappen maken, concentratie opbouwen.

Zelfvertrouwen

Wanneer deze vaardigheden onvoldoende vanuit spontane ontwikkeling tot stand zijn gekomen, is de uitrusting om aan het formele leren te beginnen niet toereikend. Jonge kinderen ontwikkelen zich op basis van zelfvertrouwen dat ontstaat door het ervaren van sociaal-emotionele stabiliteit in de omgang met hun ouders en andere opvoeders. Wie dit niet begrijpt, heeft geen verstand van kinderen en is in pedagogisch opzicht een analfabeet.

Kinderen mogen geen object zijn van economische groei. Kinderen moeten, fasegewijs, uitgedaagd worden om zich te kunnen ontwikkelen naar de talenten die ze hebben meegekregen. Die fasegewijze ontwikkeling start met de emotionele ontwikkeling.

Wanneer we die negeren, lopen we zelf gevaar. Wanneer pedagogisch analfabetisme gecombineerd wordt met een individualistische cultuur die competitie bevordert in plaats van samenwerking, dan heb je een wereld waarin de empathie bedreigd wordt. Intelligentie zonder empathie leidt tot maatschappelijke blunders en persoonlijke tragedies.

Bron: www.trouw.nl

Sieneke Goorhuis-Brouwer: lector early childhood aan de Stenden Hogeschool Noord-Nederland

PURE

CH

ILD

DEC

EMBE

R 20

14

Jonge kinderen ontwikkelen zich op basis van zelfvertrouwen dat ontstaat door het ervaren van sociaal-emotionele stabiliteit in de omgang met hun ouders en andere opvoeders. Wie dit niet begrijpt, heeft geen verstand van kinderen.

acceptatie

PURE

CH

ILD

DEC

EMBE

R 20

14

Mindful ouderschap:4 gouden regelsIn wat voor situatie je ook zit met je kind, Mindful Ouderschap is de basis van een gelukkig kind. Volgens Claudia Gold – auteur van het boek “Het geheim van een gelukkig kind” verminderen ook problemen vanuit de basis van een kind en kunnen deze soms zelfs oplossen. Met Mindful Ouderschap geef je je kind een mooie basis mee.

Mindful ouderschap is niets meer en niets minder dan volledig in het hier en nu je kind accepteren wie het is en wat het laat zien. Dat klinkt heel eenvoudig, maar in de praktijk is dat wel eens anders. Soms lijkt niets meer te werken en heb je alles al geprobeerd wat je wordt aangeraden te doen. Feit is dat jij

zelf de ouder bent van jouw kind en dat jij het beste aanvoelt wat jouw kind nodig heeft. Er is geen universele gebruiksaanwijzing die jou kan zeggen wat je moet doen en jou zegt wat werkt voor jouw kind, want ieder kind heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing.

Toch heb ik een 4 – stappenplan ontwikkeld naar Mindful Ouderschap toe. Dit stappenplan schrijft jou niet voor wat je moet doen, maar verklaart wel wat er gebeurt als je op een bepaalde manier met je kind omgaat. Het geeft je tevens inzicht in hoe het anders kan, zonder dat je wilt dat je kind verandert, het gaat er vooral om hoe jij er in staat. In principe is dit stappenplan een uitvoering van de Wet van Aantrekking – een Universele Levenswet – gericht op hoe je kunt omgaan met je kind en wat er gebeurt als je dat niet doet. Het brengt jou verlichting en het ondersteunt jouw kind te zijn wie het is, zodat het kan opgroeien in zelfvertrouwen en een gezonde eigenwaarde. Een ding is zeker,

acceptatie

als je het te pakken krijgt, zal er veel in jullie leven gaan veranderen!

Stap 1: volledige acceptatie

Mindful Ouderschap begint bij een volledige acceptatie van wie jouw kind is en wat jouw kind laat zien en dat begint bij de bewustwording van jouw eigen reactie op je kind. Veel mensen denken dat zij hun kind al accepteren en goedkeuren zoals het is. Toch merk ik in de praktijk dat dat vaak anders ligt. En wat is nu werkelijke acceptatie precies? En kun je dat zelfs als jouw kind zich heftig gedraagt en het niet wil luisteren en doen wat jij wil?

Veel mensen verwarren volledige acceptatie met het goedkeuren van gedrag, maar dat is niet wat ik daarmee bedoel. Ik bedoel dat je elk gedrag – ongeacht wat je kind je ook laat zien – er kunt laten zijn, zonder alles goed te keuren en zonder over jouw grenzen heen te laten gaan. Het is juist de kunst grenzen te stellen terwijl je rekening houdt met de gevoeligheid van je kind.

Op het moment dat je het gedrag er kunt laten zijn, gaat er geen negatieve energie meer naar het gedrag van je kind toe en wordt de situatie dus niet meer gevoed. En denk er dan eens aan dat elk gedrag – hoe naar ook – altijd een reden heeft. En hoe naarder het gedrag, hoe moeilijker je kind het heeft.

Het lijkt soms een enorme uitdaging en eerlijk gezegd, vraagt het ook wel wat discipline, maar als je eenmaal de knop hebt gevonden, wordt elke situatie beheersbaar.

Stap 2: heb vertrouwen in je kind

Mindful ouderschap betekent ook vertrouwen hebben in je kind. Het betekent erop vertrouwen dat je kind het aankan. Dat is een fijne en uitdagende energie voor het kind, waardoor er mogelijkheden gecreëerd worden, terwijl het ook goed is als de tijd daar nog niet rijp voor is. Dan tune je werkelijk in op de mogelijkheden en het vermogen en eigen kracht van je kind zelf. Dan kan daar alleen maar meer van komen.

Volledige acceptatie van je kind zelf en zijn gedrag en het vertrouwen in je kind zorgen ervoor dat je kind zelf leert te vertrouwen op zijn eigen kracht. Dan leert je kind zijn eigen emoties reguleren, krijgt meer zelfvertrouwen en bovendien verhoogt het ook nog eens de eigenwaarde van je kind.

Vertrouwen hebben in je kind betekent ook vertrouwen hebben in de ervaringen van je kind, wat je kind ook overkomt. Gun je kind vooral zijn eigen ervaringen, het is hier juist op aarde om te ervaren. Als je erop vertrouwt dat je kind het makkelijk aankan, zend jij een positieve energie uit. En denk dan ‘Mijn kind kan het aan, want anders was het er niet.’

Dan leert je kind zijn eigen oplossingen te vinden en te vertrouwen op zijn eigen (innerlijke) wijsheid. Dat betekent overigens niet dat je nooit meer mag helpen, jij bent de ouder en je hebt de taak jouw kind te beschermen als dat nodig is of voor je kind op te komen, maar dan wel vanuit het vertrouwen dat zij het aankan. Hoe moeilijk soms ook.

Onthoud dat weerstand alleen nog maar meer oplevert van iets wat je juist niet wil. Dan richt je namelijk jouw energie juist op de ongewenste situatie. En dat waar jij je aandacht op richt, komt alleen maar meer van volgens de Wet van Aantrekking. Niet doen dus.

Volledige acceptatie van je kind zelf en zijn gedrag en het vertrouwen in je kind zorgen ervoor dat je kind zelf leert te vertrouwen op zijn eigen kracht.

PURE

CH

ILD

DEC

EMBE

R 20

14

acceptatie

Stap 3: erkenning van je eigen stuk en spiegelgedrag

Mindful ouderschap betekent ook dat je naar jezelf kijkt, naar je eigen stuk. Wat is van jou en wat is van je kind? Als je op deze manier naar je kind leert kijken, leer je veel over jezelf en je leert de energiestromen van je kind en jezelf te onderscheiden.

Als de volledige acceptatie van (het gedrag van) je kind en het leren vertrouwen op het vermogen van je kind problematisch is, of als je elke keer (diep) geraakt bent door de omstandigheden van je kind of door iets dat anderen jouw kind ‘aandoen’, dan is de kans groot dat het een stuk van jezelf is, van vroeger, wat je nog geen plek hebt kunnen geven.

Als je daar naar leert kijken, is de eerste stap je eigen stuw eruit te halen, zodat je je kind in staat stelt zelf een oplossing te vinden voor zijn of haar probleem wanneer de tijd daar rijp voor is.

In dat geval help je je kind door je zelf de volgende vraag te stellen: ‘Is het mogelijk dat dit stuk van mij is?’ Als het je raakt, ga er dan maar van uit dat het antwoord altijd bevestigend is. En besef dan dat je kind jou niet is. Er zijn wellicht in meerdere of mindere mate overeenkomsten, maar er zijn ook duidelijke verschillen. Bovendien leeft jouw kind in een andere tijd en heeft het andere ouders.

Spiegelgedrag

Juist de kinderen van Nu, geboren met een steeds hoger bewustzijn zijn in staat mee te trillen op onze frequenties. Dit noemt met spiegelgedrag. Vooral de hoogsensitieve

kinderen voelen veel van ons. Met gedrag en zelfs met ziekte laten zij zien dat je (ook) zelf aan de slag mag of dat het juist anders mag. Ga er maar van uit dat als je diep geraakt wordt door je kind, dat het altijd (ook) een eigen stuk is.

Je kind daagt je uit

Het kind van nu daagt jou uit. Niet om jou te pesten, maar om jou te laten zien dat je zelf aan het werk mag en dat is soms ontzettend heftig. Je kind spiegelt oude stukken, maar ook allerlei dagelijkse en praktische omstandigheden, zoals jouw drukke agenda of een vol hoofd.

Soms laat je kind je zien dat het ook wel anders zou mogen, omdat jouw standpunten misschien wel achterhaald zijn. Het kind van nu wil gewoon graag met respect behandeld worden en gezien worden als een volwaardig gesprekspartner.

Je kind zal je uitdagen terug te keren naar het hier en nu en in het werkelijk aanwezig zijn voor je kind. Zodat jij kunt leven vanuit je hart en vrij van elke ballast vanuit je verleden.

Stap 4: volledige zelfacceptatie en zelfvertrouwen

Uiteindelijk betekent Mindful Ouderschap ook dat je jezelf volledig kunt accepteren wie

PURE

CH

ILD

DEC

EMBE

R 20

14

acceptatie

je bent, dat jij ok bent, dat je vertrouwen hebt in je eigen kunnen. Dat je goed bent zoals je bent en dat je het waard bent te leven zoals jij dat wenst. Ook of misschien wel juist ook als ouder. En wat er ook in je leven gebeurt, vertrouw er maar op dat je het aan kan met gemak. Want anders was het er niet. En het mooie is, dat ook dit stuk door je kind gespiegeld wordt.

Zie het als een kans om te helen en je kind te helpen.

Het geeft niet als het Mindful Ouderschap even niet lukt en het wordt je te veel. Als je maar in staat bent weer terug te keren naar het nu en als het nodig is je excuses kunt aanbieden en hulp kunt zoeken. Weet dat er nooit sprake is van schuld. Je doet altijd wat je kan en dat is altijd goed genoeg. Jij bent de ouder, jij houdt van je kind. Altijd. En dat is goed genoeg.

Je maakt ook geen verkeerde keuzes. Die bestaan niet. Je leert en je ervaart. En alles is altijd nodig geweest om verder te komen. Dat geldt ook voor je kind. Je kind heeft jou uitgezocht en heeft deze ervaringen nodig om te zijn wie het is. Net als jij. Het is er niet voor niets! En het is ok.

Tot slot

Ik hoop dat dit stappenplan jou een eerste aanzet geeft om op een andere manier naar je kind en naar jezelf te kijken. Elke stap in dit proces wordt je aangereikt door je kind en daarmee is het een kans om te doorleven en los te laten, door te accepteren, wat de uitkomst ook moge zijn. Het is een kans op beter, voor je kind en voor jezelf.

En als je deze stappen werkelijk zet, dan zie je het terug in je leven.

Auteur: Simone RutgersSimone Rutgers werkt sinds 2010 als energetisch therapeut en coach in haar eigen praktijk en ondersteunt hoogsensitieve kinderen en hun ouders met behandelingen en speciale coach- en begeleidingstrajecten. Zij staat voor ‘Zijn wie je werkelijk bent’ en voor spiritualiteit in het dagelijks leven.’

Bron : www.nefertum.nl

PURE

CH

ILD

DEC

EMBE

R 20

14

Weet dat er nooit sprake is van schuld. Je doet altijd wat je kan en dat is altijd goed genoeg. Jij bent de ouder, jij houdt van je kind. Altijd. En dat is goed genoeg.

acceptatie

PURE

CH

ILD

DEC

EMBE

R 20

14

www.primrose.be

Tel België : +32 (0)50 230 230Tel Nederland: +31 (0)30 265 77 20

acceptatie

In Frankrijk werd op 29 januari een wet aangenomen die wifi-installaties in kindercrèches verbiedt. Die nieuwe wet geldt als primeur in Europa. Vanaf nu is wifi in Frankrijk verboden in alle locaties waar kinderen onder de drie jaar worden opgevangen. Franse basisscholen wordt geadviseerd hun wifi-verbinding uit te schakelen wanneer ze niet wordt gebruikt.

Ook België heeft richtlijnen opgesteld voor de kinderopvang. Voorzichtigheids-halve wordt aanbevolen het gsm-gebruik bij kinderen te beperken.

Omdat er nog onzekerheid is over mogelijke langetermijneffecten, wordt aangeraden om hier toch voorzichtig mee om te springen, zeker bij kinderen.

Zie hiernaast enkele tips:

✴Laat een kind niet met een gsm spelen of schakel de gsm uit of op ‘vliegtuigmodus’.

✴Leg de gsm, babyfoon of draadloos toestel niet te dicht bij de kinderen (niet in het bedje, op nachtkastje,...).

✴Plaats de zender (access point van de wifi, basisstation van draadloze telefoon) verder van de kinderen en hou de afstand zeker groter dan 1 meter.

✴Beperk de beltijd: hoe langer je belt, hoe langer je wordt blootgesteld aan straling. De blootstelling is het hoogst tijdens de eerste seconden wanneer het toestel verbinding zoekt.

✴Stuur een sms of bel met een vaste telefoon.

✴Bel op plaatsen waar je een goed bereik hebt. Dat vermindert de straling.

✴Bel liefst niet met een baby op de arm

✴Vaste telefoontoestellen (met een draad) zijn geen probleem i.v. m. straling.

✴Zet het gsm-toestel uit als je het niet nodig hebt.Bron; Aleph nieuwsbrief

http://www.zorg-en-gezondheid.be/

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

Hoe omgaan met GSM en WiFi wanneer kinderen in de buurt zijn?

acceptatie

The new teaching:

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

12 MANIERENOM JE KIND TE HELPEN OMGAAN MET HEFTIGE GEVOELENS

acceptatie

Het is moeilijk voor elke ouder: zien dat je kindje pijn of verdriet heeft of een boze uitbarsting meemaken. Hoezeer we ook ons best doen om een veilige en liefdevolle omgeving voor onze kinderen te creëren, de minder leuke ervaringen zijn nou eenmaal ook een onderdeel van ons leven.

Gelukkig zijn er dingen die we kunnen doen. Hier zijn 12 manieren om onze kinderen te helpen omgaan met heftige gevoelens, zodat ze kunnen opgroeien tot emotioneel gezonde volwassenen.

1. Haal een keer diep adem

In vrijwel elke situatie is er wel even tijd voor jou om een keer rustig en diep adem te halen. Als we zien dat ons kind pijn heeft willen we er graag direct heen rennen en het ‘oplossen’ maar een paniek reactie helpt niet. Probeer rustig te blijven, observeer de situatie en ga dan je kind helpen.

2. Vraag je kind wat het nodig heeft

Hoe moeilijk het ook is voor ons om onze kinderen te zien huilen, direct opgetild en geknuffeld worden is niet altijd wat onze kinderen het liefste willen of nodig hebben. Wanneer ze zelf de keuze mogen maken, kiezen kinderen er soms voor om even zelf met hun gevoelens te worstelen.Voorkom dat je je eigen behoeftes op je kind projecteert en vraag wat hij of zij zelf wil: “Je bent gevallen. Wil je een knuffel, of wil je liever even op jezelf blijven?”gegeven.

3. Erken gevoelens en geef ze ruimte

Gevoelens willen gevoeld worden. Hoe harder we ze wegdrukken of ontkennen, hoe harder ze gaan schreeuwen. Voor veel ons is het moeilijk

om onze kinderen te zien huilen of boos te zien zijn. Het voelt niet fijn en het liefst zouden we willen dat het snel weer over is. Dat is een erg begrijpelijke reactie.

Kinderen hebben echter de behoefte om hun gevoelens te uiten, volledig en vrij, zodat ze deze los kunnen laten en verwerken. We kunnen ze helpen door te laten merken dat gevoelens helemaal ‘okay’ zijn.

Gevoelens die geuit worden, worden niet opgekropt en dat is een belangrijke les om te leren. Als onze kinderen in contact blijft met hun echte gevoel zal dat ook later in het leven veel voordeel opleveren: Het helpt ze te voelen wat ze willen, keuzes te maken en met het voelen en aangeven van hun grenzen.

Als je moeite hebt met de heftige gevoelens van je kind, onthoud dan dat ze nooit persoonlijk zijn, en dat ze vaak een pijnplekje in onszelf weerspiegelen. Door eerlijk naar jezelf en je eigen onverwerkte gevoelens te kijken en je eigen innerlijke kind te helen, wordt het steeds makkelijker om met de gevoelens van je kind om te gaan.

4. Stel duidelijke grenzen

Veel emotionele uitbarstingen komen voort uit een behoefte aan heldere grenzen. Kinderen hebben liefdevolle en duidelijke grenzen nodig om zich veilig te voelen. De meesten van ons weten dat onze kinderen bijzondere zielen zijn met een diepe innerlijke wijsheid. Daardoor kunnen we soms geneigd zijn om ze volledige vrijheid in alles te geven.

Maar ondanks de grote innerlijke wijsheid van onze kinderen, zijn ze niet onafhankelijk van ons en hebben ze ons nodig om te overleven. Met heldere, duidelijke grenzen laten we zien dat wij de kalme, geaarde, sterke ouders zijn die hen veilig door het leven heen begeleiden. Als je

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

onduidelijk bent door steeds over je grenzen heen te (laten) gaan of inconsistent bent met het stellen van grenzen dan zal je kind dit naar je reflecteren.

5. Maak tijd voor “100%-Aanwezig” momentenStel duidelijke grenzen

Kinderen laden op in onze onverdeelde, 100%-aanwezig, liefdevolle aandacht. Ze hebben dit nodig. Aandacht is een basis behoefte in kinderen om te overleven. Daarom zullen kinderen wanneer deze behoefte niet vervult wordt, allerlei gedrag gaan ontwikkelen om dit toch te krijgen.

Dat betekent niet dat je altijd en overal fysiek bij je kind aanwezig hoeft te zijn. De behoefte varieert afhankelijk van de leeftijd van je kind en is anders voor elk kind. Als je vermoed dat het gedrag van je kind te maken heeft met een behoefte voor aandacht, zorg dan dat je er tijd voor maakt zodra dat mogelijk is.

Dat betekent niet dat je in dat moment met het gedrag van je kind mee hoeft te gaan, gezonde grenzen zijn immers ook belangrijk, maar zodra de bui gezakt is kun je een momentje inplannen om samen even weer helemaal op te laden.

6. Trek schone kleren aan

Wanneer je kind overstuur of erg moe is kan het goed helpen om schone, frisse kleren aan te trekken. Stof absorbeert gemakkelijk energie. Als onze kinderen overstuur zijn of gevoelens van anderen hebben opgepikt, kunnen die gevoelens en energieën blijven hangen in hun kleding.

7. Gebruik de magie van water

Bijna niks werkt beter bij overstuur zijn dan water. Laat je kind een douche of bad nemen of zwemmen als het dat wil. Het voelen van water over ons lichaam werkt ontspannend en helpt ons kalmeren. Het werkt ook heel goed voor onze kinderen om hun energie op te schonen en energieën en gevoelens die opgepikt zijn van anderen weer kwijt te raken.

Het is een goed idee om na het douchen, badderen of zwemmen schone kleren aan te trekken en eventueel het bed te verschonen. Als je kind vaak druk, overstuur of vermoeid uit school komt kan een douche en schone kleren aan ook wonderen verrichten.

8. Schoon het energieveld van je kind op

Als je kind emotioneel of overstuur is kun je helpen door zijn of haar energieveld op te schonen. Dit kun je zelf voor je kindje doen door te visualiseren dat een helder wit licht vanaf de top van het hoofd van je kindje langzaam naar beneden stroomt en zijn of haar hele lichaam vult, terwijl het onderweg alle energie opschoont en balanceert.

Wanneer je kind oud genoeg is en het leuk vindt kun je dit ook door je kind zelf laten doen met een spelletje of een liedje. Het werkt ook ontzettend goed voor het slapen en je kunt naast een lichaam ook fysieke ruimtes op deze manier opschonen: van slaapkamer tot klaslokaal.

9. Maak tijd voor het ontdekken van nieuwe dingen

Kinderen hebben een behoefte om te avonturieren en nieuwe dingen te ontdekken. Dat is hoe kinderen leren en het is ook een manier om hun creativiteit en levensvreugde te uiten. Onze kinderen hebben een veilige omgeving nodig, en een zekere ‘voorspelbaarheid’ in hun leven maar avonturen beleven en nieuwe dingen ontdekken vervult ook een diepe zielsbehoefte.

Onze kinderen hebben tijd nodig om te spelen zonder onderbrekingen en zonder afleiding van ons of elektronische apparaten, zodat ze hun eigen innerlijke nieuwsgierigheid kunnen volgen. Onze kinderen hebben vrije, ononderbroken speeltijd nodig om in balans te blijven.

10. Maak gebruik van het goede van de natuur

De vrije natuur is een heerlijke plek voor kinderen om rond te rennen. Vrij spelen en rond rennen buiten in de natuur heeft als groot voordeel dat het onze kinderen helpt om te balanceren, om te gronden in hun lichaam en om energieën en gevoelens die opgepikt zijn van anderen weer kwijt te raken.

11. Gebruik fysieke aanraking

Fysieke aanraking is een menselijk behoefte. Het helpt onze kinderen om te gronden en om zich veilig en comfortabel in hun lichaam te voelen. Knuffels doen wonderen en zijn helend.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Afhankelijk van de leeftijd en behoeften van je kind kun je (baby-) massage proberen, lekker dicht tegen elkaar aan kruipen bij het voorlezen of een andere activiteit, of zelfs rustig en speels een beetje stoeien samen.

12. Center, grond en balanceer jezelf

Als wij onhelder, on-geaard en uit balans zijn dan pikken onze kinderen dit op en reflecteren dat in hun gedrag. Is het je wel eens opgevallen dat die momenten dat je echt moe bent en het even niet kunt hebben, soms wel een uitnodiging lijken te zijn voor je kind om een drukke bui te hebben?

Maak er een gewoonte van om regelmatig goed voor jezelf en je eigen balans te zorgen. Haal een paar keer diep adem, laat je energie rustig terugzakken in je lichaam. Leg je hand op je hart of je buik als je dat fijn vindt. Roep alle energieën terug van jou die je ergens achter hebt gelaten en laat alle energieën en gevoelens los die niet van jou zijn. Vanuit je eigen centrum en balans is het veel makkelijker om te gaan met de

gevoelens van je kind, en je kind zal hierop reageren.

Ik hoop dat deze suggesties behulpzaam voor je zijn. Voel je vooral niet schuldig als het een dagje even niet lukt. Daar heeft niemand wat aan, ook je kind niet. We zijn allemaal ook menselijk, en niets is zo waardevol in ouderschap als een gezonde dosis humor en relativering.

Bron: www.nieuwetijdskind.com

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

KINDEREN EN HUN KRACHT

In het samenleven en werken met kinderen is het belangrijk dat we hen de ruimte

geven om hun innerlijke kracht te leven en te zijn. Hiertoe kunnen we ons baseren

op een aantal basistools of sleutels die eenvoudig zijn, maar die van ons als ouders,

leerkrachten of begeleiders een grote openheid en diepgang vragen, een bereidheid

om naar en in onszelf te kijken. In elk van de volgende artikels in Pure Child zal ik

jullie telkens 1 basissleutel meegeven.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

Basisvisie: Anders kijken, aandacht voor dromen - door M. Nauwelaers

acceptatie

Een eerste vereiste is dat je je opent voor het ‘anders’ kijken naar het kind. Hiertoe dien je verwachtingen los te laten en dien je de tijd te nemen om in te voelen wie het kind in essentie is en waarvan het kind droomt. Je keuze om anders naar het kind te kijken zal een onmiddellijke en diepgaande impact hebben op de gevoelswereld en het gedrag van het kind.

Creatie van jouw persoonlijke diepgang als ouder, leerkracht, of begeleider van kinderen – Het leven en dansen van jouw droom. Dromen (dag- en nachtdromen) tonen ons de weg naar een meer hartsverbonden leven. C.G.Jung, die de psychologie van dromen diepgaand bestudeerde, stelde dat onze dromen een resultante zijn van onze psyche. Indien we onze dromen negeren, keuzes uit de weg gaan, worden we vaak rigide en angstig, worden we star en nors, gaan we vaker oordelen of veroordelen, voelen we ons leeg, vermoeid, of worden we zelfs ziek. Indien we gaan voor onze keuzes geven we onszelf de vrijheid om te bewegen, om fouten te maken, om te doen wat goed voelt, om te zijn wie we in essentie zijn, mét onze kwaliteiten en mindere kantjes. Hoe meer we onszelf deze ruimte geven, hoe meer dit bevrijdend zal werken en hoe meer we harmonie of evenwicht zullen gaan ervaren. Angst verdwijnt en maakt plaats voor vertrouwen, voor een mooie zelfwaarde, voor meer zelfliefde. Dit evenwicht is duidelijk voelbaar en zichtbaar in ons lichaam (gezondheid), onze gevoelens (denken) en emoties (zielsverbonden) en wordt weerspiegeld in al onze relaties, in ons werk, in onze woning én in ons gezin. Dus ook in ons contact met onze kinderen of met de kinderen die we begeleiden.

Het nastreven van harmonie is dan ook een prachtige basis om evenwicht in jezelf en rondom jezelf te creëren. In het streven naar dit persoonlijk evenwicht geef je namelijk ook de anderen om je heen de vrijheid om zichzelf te zijn en zichzelf te laten zien. Doordat je zelf meer verbonden bent met wie je bent, met je dromen, leef je authentieker en nodig je ook de kinderen uit om zich over te geven aan hun dromen. En laat net dàt het eerste sleutelpunt zijn om kinderen te begeleiden naar het leven van hun kracht.

Basissleutel 1: zien van het kind door aanvaarding van jezelf

Kinderen willen graag ‘gezien’ worden. In dit ‘zien’ willen zij in hun meest volledige zijn gewaardeerd worden. Zo ook voor jou. Ook jij wil graag gezien en gewaardeerd worden.Een bij deze woorden opborrelende vraag is: ‘ Wat betekent het om een kind volledig te zien? Dit betekent dat wij, als volwassenen, ouders, leerkrachten of begeleiders, uitgedaagd worden om ‘anders’ naar hen te kijken. Dit anders kijken impliceert :

1. Kijken naar hun dromen – Waar droomt het kind van?

Moedig dromen aan. Het brengt het kind in contact met zijn intuïtie, gevoelens, emoties en diepste wensen. Het minimaliseren, niet

au-serieux nemen, negeren of afwijzen van dromen voelt daarom vaak als een afwijzing van het zelf, wat de vertrouwensband tussen de volwassene en het kind, of de band van het kind met zijn ziel of zelf diepgaand kan beschadigen.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

2. Kijken naar hun kwaliteiten - Waar is het kind goed in?

Waar wordt het blij en opgewonden van? Wat is zijn passie? Wat wenst het kind later te worden?Stimuleren van de kwaliteiten en passies van het kind, maakt dat de eigenwaarde en zelfliefde van het kind gestimuleerd worden.

3. Loslaten van je oordeel over het kind, gebaseerd op maatschappelijke of persoonlijke verwachtingen. Geen labelling van het kind. Loslaten van perfectie. Niet is zo beperkend en afbrekend voor de eigenwaarde van het kind dan een volwassene die hen door een ‘beperkende bril’ bekijkt. Elk kind is het waard om als ‘heel’ en ‘volwaardig’ gezien te worden. Altijd. Het is niet omdat ons denken beperkend is of hun lichaam of mogelijkheden als beperkt worden gezien dat zij beperkt dienen te worden in wie zij zijn. Er is geen juist, noch fout. Vaak zien we slechts een deel van het geheel omdat we ons afsluiten voor de schoonheid die we in onszelf nog niet gezien of aanvaard hebben. Weet dat als jij als ouder of begeleider een kind niet of moeilijk zal kunnen inspireren om te doen wat het graag doet als je dat zelf niet doet, als je zelf in een onevenwicht leeft,

wat zichtbaar en voelbaar is doorheen je lichaam, je emoties, je gevoelens, je totale ‘zijn’. Kinderen zijn uiterst gevoelig en pikken dit onevenwicht of non-authenticiteit gemakkelijk op. Zij zullen in dit geval ‘voelen’ en ‘weten’ dat jij niet in balans bent en jou hierin spiegelen. Het anders kijken naar het kind, vraagt van jou dus ook een anders kijken naar jezelf. Stel jezelf daarom dezelfde vragen als toen je naar het kind keek.Wat zijn jouw dromen? Waar word jij blij van? Waar belemmer je jouw vrijheid door perfectie te eisen? Waar oordeel jij over jezelf of anderen en wat zegt dat over jouw eigenwaarde, zelfliefde?…

Hoe meer je zelf in contact zal komen met je eigen dromen en waarheden en hoe meer je die ook zal leven, hoe meer je jouw kind of de kinderen die je begeleidt zal uitnodigen om zichzelf te zijn. Je zal hen m.a.w. inspireren en ruimte geven om ook hun ‘dromen te gaan dansen’.Dit is tevens de basisvisie van al mijn werk en dansbegeleiding van kinderen en jongeren in scholen (gewoon onderwijs, buso, bijzondere jeugdzorg), persoonlijke begeleiding of van mijn dansbegeleiding van volwassenen : Het ‘zien’, aanmoedigen en bekrachtigen van de unieke dans die in elk kind en in elk van ons reeds aanwezig is. © Maggie Nauwelaers

Dans, Feng Shui en Transformatie-coach voor kinderen, jongeren en volwassenen

Mede oprichtster WCU-Dance vzwCoördinatrice scholenwerking en verantwoordelijke opleiding kinderdanscoachDansbegeleiding voor volwassenen met CVS, Burn-out, Depressie, of andere.www.wcud.be

Het nastreven van harmonie is dan ook een prachtige basis om evenwicht in jezelf en rondom jezelf te creëren. In het streven naar dit persoonlijk evenwicht geef je namelijk ook de anderen om je heen de vrijheid om zichzelf te zijn en zichzelf te laten zien.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

KINDEREN ZIJN ALTIJD GELUKKIG MET ONS door Yves Boone

'Mijn kind gelukkig, ik gelukkig!' Een stelling die we toch allemaal nastreven, niet? Maar klopt ze wel? Ik zal er een volmondige 'nee' op zeggen. Een kind is in staat om liefdevol te gaan (na)leven wat er in een ouder, opvoeder of leerkracht ingeleefd aanwezig is. Zijn wij daar al voldoende van op de hoogte? Het kind onderneemt van alles om ons wijze lessen te leren. Ze kunnen haarfijn onze onverwerkte emoties, trauma's en dergelijke aanraken. Daar vertelde ik je al meer over in de vorige editie van Pure Child.

Hoe deed jij dat als kind?

Kijk even naar jouw eigen pubertijd. Hoe wist jij bij wie je het best terecht kon om geld te krijgen, om af te spreken om hoe laat je thuis moest zijn, of om je hart te luchten? Ging je daarvoor bij je mama of je papa? Misschien ging je voor het ene bij je vader te rade en voor het andere bij je

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

Kinderen zijn altijd met ons geluk bezig. Weet je, beste Leerkrachten in OnderWIJS en ouders in OPvoeding, dat kinderen willen dat we gelukkig zijn met wie we zijn? Weet je dat ze er zelf alles aan zullen doen om je daar te krijgen? Zijn we echt wel gelukkig met wie we zijn? Zien wij hun boodschappen als cadeau of als last? Hebben we überhaupt door dat kinderen dit echt doen?Besef ook dat kinderen daar nooit op mentaal niveau mee bezig zijn.Maar onbewust zijn kinderen altijd met ons geluk bezig, ongeacht hun leeftijd.

acceptatie

moeder. Heb je enig idee waarom je dat deed zoals je het hebt gedaan? Je kon wellicht voelen dat je slaagkansen groter waren bij de ouder die je op dat moment uitkoos. Je wist heel goed bij wie je wat kon verkrijgen. In je pubertijd wist je dat zeker. Maar je stond daar niet bij stil. Ook in de klas wist je hoe je jezelf moest gedragen naargelang de leerkracht die voor je stond. Je wist waar je de boel op stelten kon zetten, bij welke leerkracht je met propjes papier kon beginnen gooien maar je wist ook precies wanneer je je gedeisd moest houden. En soms liep je tegen de lamp. Want ouders en leerkrachten staan graag, vaak onwetend, boven het kind. Veel is een gevolg van hun eigen onverwerkte kinderpijnen. Kinderen zijn in staat deze onverwerkte en vaak onderdrukte pijnen, voor elke volwassene, te gaan leven. Kinderen kunnen zien in welke mate volwassenen overtuigingen van anderen hebben opgeslorpt. Dat deden die volwassenen toen ze nog kind waren. Het kind waar je de meeste 'zorgen' mee hebt, biedt je de grootste levenslessen. Maar zien we niet op tijd wat ze ons voorspiegelen, dan groeien zij daar zelf verder mee op. Een kind zal zich gelukkig voelen als wij dat ook zijn. Alles wat in jezelf aanwezig is en jouw geluk in de weg staat, brengen ze liefdevol op het toneel. Je kan eruit leren, je kan het achter gesloten gordijnen houden of ermee lachen. Durf jij de spiegel echt bekijken?

Let op de valkuil

Vaak is een logisch gevolg dat je de opvoeding, de ouders, de schuld gaat geven van je eigen opvoeding. Soms durf je dat niet en geef je jezelf dan maar de schuld. Of voel je je nu wel schuldig naar wat je moeilijk kan veranderen naar de kinderen. Laten we eerlijk zijn. Is iemand bewust bezig met deze toestanden te creëren? Neen, niemand is daarmee bezig. Iedereen doet wat hij denkt dat het beste is. Dus laten we massaal schuld los en kijken we wat we eruit te leren hebben

Kinderen kunnen probleemloos energie voelen van anderen...

Kinderen krijgen vaak in hun opvoeding niet genoeg voorbeelden van hoe ze grenzen kunnen stellen aan alles wat ze voelen. Reeds vanaf het eerste moment dat ze op aarde zijn kunnen ze haarfijn voelen. Maar ze voelen dan ook echt alles! Ze kunnen alle energie voelen van alle mensen die hen omringen. Stel je voor dat jouw mama verdriet in zich had maar dat onderdrukte… dan is de kans groot dat je dat voor haar bent gaan leven. Je ging bijvoorbeeld veel wenen, soms uren aan een stuk. Dat vond je mama lastig en ze probeerde alles om je stil te krijgen, om je te doen ophouden met wenen want dat kon ze niet aan. De kans dat jij dat verdriet dan bij jezelf hebt gehouden is dan zeer groot. Stel dat jouw papa onverwerkte frustraties in zich had… dan heb jij dat voor hem geleefd want je voelde die energie en begreep niet van waar ze kwam. Je voelde alles haarfijn aan. En later, als je dan zelf volwassen werd, voelde je nog steeds frustraties. Of ging je veel frustraties aantrekken in je relatie, op je job, met je eigen kinderen, enz. Als kind zijn we hier onwetend over, als volwassene weten we er echter niet veel meer over.

Straffen of belonen? Waar kies jij voor?

OPvoeding wordt steeds meer in vraag gesteld. Moet je nu kiezen voor straffen of belonen? Of is er nog iets anders? We zijn allemaal op één of andere manier gestraft

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

geweest. Bij elke straf leer je dat het niet OK is wie je bent of wat je doet. Je moet jezelf veranderen en een straf ondergaan. De indruk of inpakt van deze straf kan enorm zijn. Steeds meer proberen we daar vanaf te stappen en zoeken we naar andere manieren om met onze kinderen om te gaan. Belonen, positieve opmerkingen, ophemelen, prijzen, stickertjes plakken, we bedenken de gekste dingen om het gedrag van kinderen te beoordelen en te corrigeren. Maar in beide gevallen blijft het kind onder de volwassene staan. De volwassene leert het kind om naar de volwassene te luisteren. Wanneer hoort een kind van ons dat het mag luisteren naar zichzelf? Waarschijnlijk ontbreekt dit ook in jouw kindertijd. Elk kind is in staat zelf te bepalen of zijn keuze een juiste keuze was. Wij mogen dat aan het kind overlaten. Wij willen het altijd beter weten, bepalen wat kan en wat niet. Elk kind is perfect in staat dat zelf te bepalen, op voorwaarde dat het de juiste aanpak en begeleiding krijgt. Wat heb je er als kind aan heel de tijd de signalen te krijgen die je erop wijzen dat wie je bent je ouders teleurstelt? Zou jij je als volwassene in dat geval goed voelen met wie je bent?

Het wonderbaarlijke kind

Elk kind is puur en wijs. Al groeiend moet het inboeten aan pure wijsheid. Maar gelukkig kan alles aan de bron worden hersteld. Dat is waar kinderen hun ouders, leerkrachten vaak op wijzen. Iedereen is in staat terug te gaan naar de bron in zichzelf. Moeilijke verhalen en zware trauma's zijn te verwerken. Emoties zijn van hun belemmerende lasten te ontladen. Vaak zijn we in een overlevingsmodus gegaan om pijn te omzeilen. Maar omzeilen is anders dan verwerken. Wat niet werd verwerkt, is er nog steeds, vaak in ons onderbewustzijn genesteld. Dat onderbewuste vertegenwoordigd meer dan 95% van ons systeem. Het leeft onbewust in ons. Het brengt ons in toestanden die soms zeer lastig en zwaar zijn om te dragen en het is moeilijk te begrijpen dat deze onverwerkte

emoties aan de oorzaak liggen van al die ellende en moeilijkheden. Kinderen kunnen dit probleemloos aanraken. Steeds met hetzelfde doel: ons gelukkig zien, zodat ze kunnen leren hoe ze zelf gelukkig kunnen zijn met zichzelf. Wij blijven hun voorbeeld maar wat als we onwetend zijn? Wat als ongelukkig voelen schering en inslag is? Als ouder en leerkracht is ons eigen geluk belangrijk voor elk kind dat ons omringt. Ze kijken naar ons op en leren alles van ons.

Yves BooneKleuterleider, Coach, Therapeut en Eerste en enige mannelijke KINDERTOLK van België

www.b-one-coaching.be

B-One-Coaching Staat voor Bewustwording: Onderbewust Naar Eenheidsbewustzijn. Begeleiding van ouders, leerkrachten en volwassenen. KINDeren hebben bewuste liefdevolle begeleiding nodig waardoor OPvoeden kan evolueren naar liefdevol VOEDEN. Waarin elk kind leert omgaan met zichzelf en zijn/haar verantwoordelijkheid en keuzes.

Kom een lezing of workshop volgen en dompel jezelf onder in een andere kijk op OPvoeding en professionele kinderbegeleiding...Tot 31/05/15 mag je 5 Euro korting rekenen bij elke lezing van B-One-Coaching. Bij je inschrijving vermeld je de KORTINGCODE "PureChild".

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Hoe beginnen?

Begin klein, met een klein stukje tuin voor elk kind. Laat de kinderen hun stukje tuin ook wat ‘pimpen’ met een leuk naambordje. Bedek de grond waar op dat moment niets groeit met stro, karton of worteldoek. Of nog beter, groenbemester! Die hebben dikwijls nog mooie bloemen ook. Om te starten met tuinieren kweek je best enkele snelgroeiende groenten, zoals radijsjes en sla, zodat er snel ook kan geoogst worden. Kinderen eten gemakkelijker groenten die ze zelf gekweekt hebben, ook al lusten ze de groente iets minder graag. Het is fijn om samen te oogsten en de oogst meteen te verwerken zodat er een directe link is tussen de aardappelen die we een paar uur eerder uit de grond haalden en de heerlijke frietjes. Zo maakten we ook soep en paardenbloemconfituur. Paardenbloemetjes plukken gebeurde met evenveel

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

“Marijke, weet je zeker dat dit spinazie is?!” “Ja natuurlijk, we hebben daar toch ook spinazie gezaaid”“Maar … bij ons thuis is dat wel in blokjes hé!”

Het is een cliché dat kinderen niet meer weten hoe groenten groeien en er als plant uitzien. Toch is het zo en dat is een van de vele redenen om met kinderen te gaan tuinieren. Belangrijkst is dat kinderen zich amuseren, buiten, in de tuin. Spelend en groentjes kwekend creëren ze een band met de natuur; een van de belangrijkste factoren om later ook zorg te dragen voor de natuur en te streven naar natuurbehoud. Bij Ina Maka vzw hebben we een zestal jaar getuinierd met kinderen.

Tuinieren met kinderen

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

enthousiasme als paaseitjes rapen. Je kan natuurlijk ook gewoon meteen van de plant plukken en opeten zoals een tomaatje of een blaadje van de dropplant. Als je lekker en gezellig wil picknicken, neem je je boterhammetjes met kaas mee naar de tuin, boterhammetje open en lekker veel sla, rucola, bieslook of goudsbloem tussen stoppen.

Kweken stimuleert eten en vice versa

Bij kweken hoort ook zaaien en wieden. Wieden is niet de leukste tuinactiviteit, dus proberen we hier extra spelelement in te stoppen en voldoende af te wisselen met randactiviteiten. De boodschap die we de kinderen willen meegeven en laten ervaren is ‘de tuin is een leuke plaats’. Een plaats om groenten, kruiden en fruit te kweken en om te spelen. Er moet gewerkt worden als je wat lekkers wil oogsten, maar er mag ook gespeeld worden.

Op ontdekking

De tuin is een plaats waar je ook heel veel kan ontdekken en het is super om bodemdiertjes of bestuivende insecten even te vangen en in een loeppotje te bestuderen. Het was verbazend voor me hoeveel de kinderen onthielden over de invloed van diertjes op de planten en planten op elkaar. Het spreekwoord ‘al doende leert men’ is

dan ook heel sterk van toepassing. Dan gaat het zonder moeite en beginnen de kinderen ineens wormen aan elkaar cadeau te geven omdat we ze vertelden dat die belangrijk zijn om de grond los te maken en luchtig te houden. Maak de kinderen bewust van het kleine zaadje dat uitgroeit tot een heuse plant, ons eten. Wat een kiemkracht/groeipotentieel zit er toch in zo’n klein zaadje! En als we de plant laten doorgroeien kunnen we alweer zaadjes oogsten om die het volgende seizoen weer te zaaien.

Super! Ik kan er nog uren over vertellen maar raad jullie aan om gewoon naar buiten te gaan en in de tuin bezig te zijn, al dan niet met kinderen. Het is tijd om de grond klaar te maken, er kunnen al enkele dingen gezaaid worden en je kan zelfs al oogsten (vb. aardpeer).

Wil je nog meer tips & tricks, dan kan je bij Vormingplus Waas en Dender terecht voor een vorming rond tuinieren met kinderen, door Marijke van Ina Maka vzw.

Kinderen leren tuinieren:startdatum: 22 april 2015http://vormingpluswd.nettools.be/p_115.htm

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Waarom hadden je ouders geen voedselallergie .... maar jij wel? Hadden je ouders een voedselallergie? Die van mij hadden het zeker niet. Een schrille vergelijking met de immer stijgende voedselallergie epidemie die erger wordt met elke generatie. Maar …. waarom hadden onze ouders eigenlijk geen voedselallergie?Het is eigenlijk heel simpel als je kijkt naar de verschillen van toen en nu.

1. Ze aten onbewerkte voeding naar gelang het seizoen.

Voeding kwam van lokale boeren, lokale markten en de eigen volkstuin rond het begin van de vorige eeuw. Geen conserveermiddelen en andere kunstmatige toevoegingen en de voeding was vers en vitamine / mineralen rijk. Geen kant en klaar maaltijden en intensieve landbouwmethoden waren nog schaars zodat alle benodigde voedingsstoffen nog gewoon verkregen werden uit de voeding. Voor baby's was moedermelk gewaardeerd en het was altijd in het seizoen.

2. Niemand was op dieet, volop lichaamsbeweging en ze aten de voeding die verkrijgbaar was.

Onze grootouders werden niet het slachtoffer van verkeerde vetten

(kunstmatige transvetten) reclame voor (overmatig) eten was schaars, calorieën tellen was overbodig want overgewicht was zeldzaam. Ze hadden een gezonde stofwisseling en er werd gegeten naar gelang de behoefte van het lichaam.

3. De maaltijden werden thuis bereid volgens eeuwenoude traditionele methoden.

Het kopen van kant en klaar maaltijden was geen optie en buiten de deur eten een zeldzame optie. Gelukkig voor onze voorouders was dit alles een garantie voor gezondheid.

4. Ze aten geen GMO's, nano ingrediënten, en de vele kunstmatige toevoegingen (E-nummers).

Voeding werd nog niet kunstmatig bereid met allerlei conserveringsmiddelen, kleurstoffen, en andere E nummers die nadien in zwang kwamen om voeding langer houdbaar te maken wat de winsten van de voedingsindustrie deed stijgen voor rekening van de algemene gezondheid. Er zaten minder of geen pesticiden antibiotica en hormoon resten in de voeding

5. Bij vlees werd het gehele beest verwerkt.

De mineraal rijke botten werden gebruikt om soep te trekken en ook het orgaan vlees werd gegeten. Niets werd verspild en de dieren kregen ook (nog) hun natuurlijke voeding.

6. Niemand ging naar de dokter als ze zich niet goed voelden. Dokters waren voor serieuze zaken als een ongeluk of een levensbedreigende situatie.

Als ze koorts hadden werd dit gewoon ondergaan en met natuurlijke middelen behandeld. Wanneer iemand ziek was werd er soep en andere gezonde voeding genuttigd en voldoende rust genoten. Er was geen dokter beschikbaar voor elk kwaaltje,

acceptatie

geen chemische medicamenten. De voeding was het medicijn, of men zich dat realiseerde of niet.

7. Men leefde veel meer buiten in de natuur.

Onze grootouders hadden niet de keuze om veel binnenshuis te blijven, geen telefoon, spelletjes, TV. Transport was in de meeste gevallen gewoon te voet of met de fiets.

En wat heeft dit te doen met voedselallergieën?

Voeding heeft effect op elke cel van het lichaam. Het helen van de cellen is afhankelijk van onze voeding en leefstijl. Cellen maken weefsel, weefsel maakt organen en wij zijn een samenstelsel van organen. Alsin je voeding de vitaminen, mineralen, enzymen, essentiële oliën en vetten niet optimaal zijn dan zullen al die cellen, weefsels en organen ook niet optimaal functioneren en -uit balans- zijn. Dus zullen we ook gevoelig zijn voor bepaalde voedingsmiddelen.

Bron: http://butternutrition.com/why-your-grandparents-didnt-have-food-allergies/

Vertaling: — Henk Mutsaershttp://www.gedachtenvoer.nl

Wat heb je nodig ?

2 biologische rijpe bananen4 scharrel eitjes1 lepel Extra Virgin kokosnootolie

Een makkelijke bereiding!

Banaan in kleine stukjes doen.

De eitjes er aan toe voegen en alles mixen tot een mooi beslag.

De kokosnootolie in de pan doen, verhitten en kleine schepjes van het beslag op de pan leggen.

Bakken maar. Klaar!

Lust je ze graag wat zoeter, kan je een lepel natuurlijke honing er op smeren. Bananenpannenkoekjes

Glutenvrij & Suikervrij

SMAKELIJK!

acceptatie

SPREKEN VANUIT ANGST

Veel van wat je leerde, toen je opgroeide was: wat je niet mocht doen en wat je moest VERMIJDEN. Het grootste deel van gedragsregels was dus gebaseerd op VERMIJDING, of PREVENTIE van situaties dat schade zou kunnen berokkenen aan jezelf of aan mensen rondom je. “Niet spelen op straat.”“Val je vader niet lastig.”“Niet slaan naar je zus.”

“Speel niet met lucifers”.“Wees niet te laat.”“Wees voorzichtig op je fiets”.

Het is natuurlijk te begrijpen dat wij als ouder onze kinderen willen beschermen en hun willen vrijwaren van de negatieve consequenties. Op zich, als de vermijdende zinnen slechts af en toe zou gezegd worden, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar wat als er constant angstzinnen gezegd worden tegen je …

POSITIEVE COMMUNICATIEIn een psychologische studie werd aan de buik van drie- tot vierjarige kinderen, een kleine bandrecorder gekleefd. Het zou alles opnemen wat tegen hen verteld werd. Nadat de tapes werden geanalyseerd, ontdekte men dat 85% van wat tegen de kinderen verteld was, ging ofwel over wat ze niet mochten doen, ofwel over dat ze slecht waren omwille van hetgeen ze juist aan het doen waren. Door Eva Storm.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Wat als je, elke dag opnieuw hetzelfde moet aanhoren … pas op voor dit … , pas op voor dat …Wat als je, elke drie uur een andere negatieve zin hoort met een onderliggende angst …Voor een overbezorgde ouder, is dit een daad van “liefde”, voor een ander is dit “angst zaaien”. Voor een ouder met weinig zelfvertrouwen, is dat projectie van zijn eigen “laag zelfbeeld”.

Het wordt dus een probleem wanneer het aangeleerde “vermijdingsstrategie” continu en consequent toegepast wordt vanaf jonge leeftijd en dat het een levenslange gewoonte wordt. Het kan lang duren (misschien wel tientallen jaren) voor je ontdekt dat je een neiging hebt, om zaken die écht belangrijk zijn voor jou in je leven, te vermijden!Zij maken dan een afspraak bij een Lazuli Coach en vragen zich af, waarom de dingen gewoon niet lukken in hun leven. Of ze zeggen: telkens als mijn succes juist om de hoek ligt, gebeurt er iets en valt het weg! Maar de meeste mensen hebben het niet eens door!Als kind, leer je dus handelingen en beslissingen UIT DE WEG te gaan, omdat je GEEN PROBLEEM wilt. Je neemt op dat moment ook GEEN verantwoordelijkheid.

SPREKEN VANUIT HET HART

Spreken vanuit het hart, … het lijkt simpel … en eigenlijk is het ook simpel, indien we bewust zijn.

1. Luisteren vanuit je hart

Spreken vanuit het hart, kan maar, wanneer je eerst luistert vanuit je hart. Waarover gaat het probleem? Wat vertelt mijn kind eigenlijk? Luister je naar de woorden, de inhoud, de pijn, de vreugde, het onderliggend patroon? Wat zegt je kind én nog belangrijker: wat zegt je kind niet! Even stil te staan bij deze zaken te midden van alle

drukte, zorgt ervoor dat je kan “doorvoelen” waarover het allemaal gaat. Doordat de focus meer ligt op het luisteren, vooraleer je gaat spreken, krijg je veel meer informatie waardoor je de juiste beslissingen kan nemen.

2. Spreek vanuit “verbinding”

Voel je geconnecteerd van hart tot hart.Nog voor je gaat spreken, sta eens even stil! Stop de wereld en ga naar binnen.Welke emotie zit in de weg om je van hart tot hart te verbinden? Spreken vanuit je hart is actief deelnemen aan een communicatie dat vooral non-verbaal is. Je wordt mild vanbinnen en voelt jezelf neutraal worden. Je hoofd wordt leeg en je aandacht gaat naar je hart. Dit is bewust “zijn” over de emotie van het moment. Wie vanuit zijn hart leeft, doet dit wel 100 keren per dag. Het vraagt niet veel tijd, alleen een moment van stilte, van bewust-zijn en wel minimum 100 keren per dag!

3. Maak een innerlijk beeld van je kind waarin je hem 100% vertrouwt!

Vooraleer je zinnen gaat vormen, is het handig om eerst een innerlijk beeld te maken van wat je WEL wil. Je wil toch graag “liefde” geven aan je kind? De grootste vorm van

Spreken vanuit het hart, … het lijkt simpel … en

eigenlijk is het ook simpel, indien we

bewust zijn.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

liefde dat je kan geven aan je kind is immers VERTROUWEN. Stel dat je kind ‘s morgens met de fiets naar school vertrekt. Als we zeggen: “pas op, wees voorzichtig”, zou je kunnen zeggen dat dit toch positief verwoord is. Je zegt niet “pas op dat je niet onder een auto rijdt!” Maar het blijft een zin met een onderliggende angst-toon. Je vertrekt vanuit een innerlijk beeld waarin je je kind NIET vertrouwt. Jouw innerlijk beeld is de oorzaak van je angst-zinnen!

In de cursus Kinderen van Nu merk ik regelmatig dat veel ouders een “oud” innerlijk beeld hebben van hun kind. Stel je tiener is 16 jaar en je innerlijk beeld van je kind is 6 jaar. Dan is het normaal dat je taalgebruik, gericht is naar een zesjarige … terwijl je zoon of dochter nu ondertussen wel 10 jaar ouder is. Dit kan een serieuze trigger zijn voor de tiener om jou als ouder, verder weg te duwen. “Wanneer ga je eens beseffen dat ik al 16 ben?” hoor je dan.Maak dus een realistisch beeld van je kind met de juiste leeftijd. Zie jezelf je kind vertrouwen, écht vertrouwen … zodanig vertrouwen dat je het voelt in je eigen lichaam.

4. Formuleer je zinnen positief.

Dit is niet zo gemakkelijk omdat we zelf zo geconditioneerd zijn om vanuit het negatieve te vertrekken.

Wanneer je een innerlijk beeld van je kind maakt, waarin je hem volledig vertrouwt … dan zou het best eens kunnen dat de zin die je tegen je kind zegt: “Hey schat, ik wens je vandaag een superleuke dag!” Je kind vertrekt met de fiets en jouw dag ziet er ook helemaal anders uit, al was het maar omdat je het deze keer super goed gedaan hebt! Pluim voor jou! Je spreekt vanuit een wens voor een positieve toekomst voor je kind.

Als ik de kamer van mijn dochter binnenkom, kan ik twee dingen zeggen: “Sarah, je kamer is een stort, zoveel rommel” of ik kan zeggen: “Ik zie dat je veel werk hebt”. Wanneer ik het eerste zeg, en zij is positief gezind, dan zegt zij: “ja mammie, ik zie je ook graag” of heeft ze juist een stress momentje, dan ontstaat er weerstand. Zeg ik de tweede zin: dan zegt zij zelf: “ja ik weet het, ik ga straks opruimen.” Prachtig toch!

5. Gebruik humor

Op de deur van Sarah, hing ik eens een blad: “Welcome to my brain”. Hiermee liet ik haar weten dat de manier waarop haar kamer er bij lag, zo ook informatie letterlijk op die manier in haar hersenen lagen. Ze vond het grappig! Veranderde niets aan haar kamer, want zo vond ze het prima. En voor mij, maakte het niet veel uit … het is haar kamer én haar brein. Wil ze het anders, dan zal ze zelf wel

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie www.lazuli-coaching.com

beslissen om er iets aan te doen. Maar de humor gebruiken we nog altijd en ik krijg het ook regelmatig op mijn bord, wanneer zij mij betrapt op slordigheid! Dan zegt ze: “Wat een brein mammie!” Geweldig hoe we mekaar in evenwicht houden!

6. Spreek vanuit WAARDERING en verhoog steeds het zelfbeeld van je kind!

Toen Franciska in het begin van het schooljaar, voor de derde keer een nul gekregen had voor wiskunde, was ze zelf zeer gefrustreerd. Ze begreep er niets van en de leerkracht wou het niet uitleggen. De leerkracht vond dat ze maar naar het TSO moest. Niet écht motiverend, vonden we (en zo heb ik het ook doorgebeld naar de directie). Ik ben op zoek gegaan naar een “goede” leerkracht in wiskunde om haar bijles te kunnen geven. Daarna hing ik een quote op haar deur:

“In plaats van de som leverde ik een gedicht in bij de wiskundeleraar; hij snapte het niet, ik zei dat we dan quitte stonden.”

Hiermee liet ik haar weten, dat haar talent ergens anders ligt en dat dit prima is. Ze mag zijn wie ze is, wiskunde is tenslotte een vak en niet wie ze is!

7. Waarnemen versus projecteren.

Als we zeggen wat we waarnemen, zijn we neutraal en hebben we ook altijd gelijk. Maar spreek je vanuit wat je “denkt” dat die ander denkt of voelt, dan sla je de bal gelijk mis,

ook al zou je gelijk hebben! Niemand vindt het leuk dat jij bepaalt hoe de ander denkt of voelt. Wil je dit weten, stel dan vragen. Op die manier heb je een open, luisterende communicatie i.p.v. een gesloten, alles zelf- wetende communicatie. Woorden kunnen positief, inspirerend, toekomstig gericht zijn, zelfbeeld verhogend, motiverend, waarderend, open, verbindend gebracht worden.

Maar de grootste vorm van communicatie is non-verbaal. Dit gaat over je houding en je toon waarmee je je boodschap overbrengt. Spreken vanuit je hart vergt oefenen. Je hart is een spier en die moet getraind worden. Je ziel is de energie die je hart doet groeien. Hoe meer je vanuit je stille, innerlijke kern vertrekt, zoveel meer zielskracht stuur je uit bij elke vorm van communicatie.

Stuur vanaf nu magische woorden mee met de wind, laat ze groeien in een zee van liefde en bestraal ze met zielskracht door de zon zodat je kinderen het effect ervan kunnen voelen en hun voeten goed kunnen aarden. Zeg hen dan: “Hier is het veilig, hier mag jij jezelf zijn.“

Vanuit het hart,Eva Storm

Blog: Evastorm.beLazulicoaching.comEen plek voor volwassenen om hun magische krachten en woorden te ontdekken.

Youniek.orgJij bent uniek! Een project voor kinderen en jongeren om hun magische krachten te ontdekken.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Het indianenverhaalPure Child publiceert in elke editie

een voorleesverhaal uit het boek“Kleuren in de Lucht”

Hein Van Elteren

acceptatie

Na die fijne middag bij Ralf thuis waren Jenny en Ralf weer steeds vaker samen. Wanneer ze maar even vrij hadden zochten ze elkaar op. Dan skeelerden ze door het park, ze keken op hun rug naar de wolken en gaven ze namen, doken van de hoge in het zwembad of zaten te praten in de hut onder de rododendron. Dat kon gerust, want Jenny speelde toch nooit meer met Katja. Katja vond zichzelf te groot voor een hut.

Jenny verzon een nieuw spelletje: ‘Dingen vinden.' Je loopt gewoon door de straat, de een links, de ander rechts, en kijkt goed rond totdat je iets ziet wat je nog nooit eerder hebt gezien. Het leukste is als je vriendje of vriendin het ook nog niet kent. Dan ga je samen verzinnen wat het is, hoe het gemaakt is, waar het vandaan komt en wat je ermee kunt doen.

Zo ontdekten Ralf en Jenny de gekste dingen. Op een keer verzonnen ze een heel verhaal over een geel plastic dopje dat Jenny in de modder bij een vijver vond. Dat dopje zat op een tube met superlijm, die ze in de ruimte gebruiken als er iets kapot gaat aan een raket. Er was een barst in een vliegende schotel gekomen, want dat was per ongeluk een stenen schotel, die te hard vloog, want het stoplicht was kapot, en de remmen ook, en toen kwam er plotseling een raket van rechts…

Intussen was het volop lente. De zon scheen, er bloeiden speenkruid, pinksterbloemen en seringen, en zelfs de meidoorn begon al uit te botten. Jenny droeg meestal een korte broek en ze liet haar haren lekker los waaien. Ralf begon al iets levendiger te worden. Ger en Karolien waren er eigenlijk ook wel blij om, want Ralf was toch wel érg sloom geweest... Nu mocht hij af en toe weer vlees eten en hij hoefde geen zeewierpillen meer.

Op een dag kwam hij aanzetten in een vuurrood T-shirt en een zwarte korte broek. Dát was lang geleden! 'Te gek, joh!' zei Jenny. 'En nu je haren nog!'

Ralf lachte verlegen, maar een week later waren zijn haren flink kortgeknipt. Zo was hij weer een echte jongen. Ze sloeg haar armen om hem heen en gaf hem een kus. Hij keek

haar verstomd aan. Ze schoot in de lach: 'Zo vind ik je juist leuk!'

Een paar dagen later, op 14 april, was Ralf jarig. Tegelijk met Colin, het broertje van Jenny, nog wel. Dat vond Jenny wel best, want nu hoefde ze niet naar Colins feestje. Hij wilde toch alleen maar keet schoppen met zijn vrienden. Dan ging Jenny veel liever naar Ralf. Ze gaf hem een mooie tekening waar hij zelf op stond. Hij was er blij mee. Ze kreeg een stuk bruine taart met noten en vruchtjes. Dat lag zwaar op de maag, maar het smaakte haar wel. En Ger, de nieuwe vader van Ralf, zei: 'Jenny, wij gaan zaterdag naar een groot muziekfeest om de verjaardag van Ralf te vieren. Als je zin hebt kom dan mee.'

'O ja!' riep ze meteen. 'Komt er soms ook nieuwe-tijds-muziek?' Ger lachte: 'Ja, wel zo'n beetje. Wacht maar af; je vindt het vast heel leuk.'

Op zaterdagmorgen gingen ze eerst met de trein naar een andere stad. Het feest begon dus al goed voor Jenny. Ger vertelde dat hij geen auto had, want auto’s waren slecht voor de natuur. Toen ze aankwamen liepen ze nog een eindje naar een gebouw. Binnen was het vol mensen. Jenny keek haar ogen uit. Het leek wel of de mensen uit verre landen kwamen. Ze droegen gekleurde sjaals en lange rokken of wijde broeken en haren vol met priegelige vlechtjes. Niks geen spijkerbroeken en sportschoenen. Er waren heel wat bruine en zwarte mensen en ook echte Indianen met lange vlechten.

Jenny voelde zich er meteen op haar gemak. Ze was trots op haar roze feestjurk met de blauwe kralen die ze van Ralf gekregen had. Ger en Karolien pasten ook tussen de mensen. Ger droeg een wijde lichtgele broek en een hemelsblauw shirt met een indrukwekkend vliegend paard erop. Karolien, Ralfs moeder, droeg net zo'n lange rok als veel andere vrouwen. Alleen Ralf viel een beetje op in zijn rode trainingspak met zilveren strepen, maar dat kon hem niks schelen. Hij deed weer net zo eigenwijs als vroeger, alleen een stuk rustiger.

Eerst liepen ze de zaal eens rond. Langs de wanden waren overal kramen waar je mooie

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Indiaanse dingen kon kopen: kralenarmbanden, kleine beeldjes van beren, adelaars, wolven en andere dieren; dvd’s over verschillende Indianenvolken, in het oerwoud van Brazilië, in de woestijn van Mexico en op de Canadese prairie, en nog veel meer. En lekkere hapjes. Die probeerden ze allemaal uit tot ze geen hap meer naar binnen kregen. Ze zochten een plaatsje zo dicht mogelijk bij het podium. Het was al flink druk, maar Ralf en Jenny hadden geluk: omdat ze kinderen waren mochten ze vooraan staan.

Het werd stil in de zaal. Daar kwamen de muzikanten. Jenny keek haar ogen uit. Vlak voor haar verschenen wel tien Indianen, mannen en vrouwen, met fluiten, trommels en een soort gitaren. Ze droegen lange mantels in felle kleuren en hun haren waren gevlochten. Er werd luid geklapt. Toen begonnen ze te zingen en te spelen.

Al gauw begon Jenny te dansen. Ze leek wel betoverd. Ze keek Ralf stralend aan. En daar stond hij ook al te swingen! Ze pakte hem bij zijn handen. Alles werd warm en rood. Ze zweefden weg op een gouden wolk. Ze praatten in hun hoofd, maar dat merkten ze niet eens. Het ging vanzelf.

En toen gebeurde er nog iets wonderlijks. Jenny hoorde nog andere kinderen in haar hoofd praten. Eerst Arne, een goede vriend van haar. Hij vroeg nieuwsgierig: 'Wat doen jullie daar?' 'Feest vieren!' dacht ze meteen terug. 'Daar zou ik ook wel bij willen zijn,’ zei hij jaloers. 'Nou, dat kan toch? Blijf maar gewoon kijken en luisteren, dan gaat het vanzelf!' Toen was er een meisjesstem. 'Hallo, hoor je mij?' Verbaasd keek Jenny om zich heen. Was dat een van de andere dansende kinderen? 'Hier ben ik,’ lachte de stem. 'Met die groene jurk.'

O ja, nu zag Jenny haar! Een leuk zwart meisje met een hoofd vol grappige kralenvlechtjes en een glanzende groene jurk. Ze lachten naar elkaar. Ralf lachte ook toen hij het meisje zag. Onderwijl dansten ze

gewoon door. En Jenny hoorde alweer een stem... Het werden er steeds meer!

Na een tijdje waren er wel tien kinderen in de zaal samen aan het praten. Eigenlijk praatten ze niet echt; ze dachten gewoon ongeveer hetzelfde. Het ging over de grote speeltuin en het grote plan. Iedereen was eerst verbaasd dat zoveel andere kinderen hun geheim ook kenden. Maar al gauw voelden ze zich gelukkig, omdat ze elkaar gevonden hadden en zo heerlijk dansten.

De middag vloog voorbij. Nog steeds zongen en speelden de Indianen en nog steeds zweefden de kinderen op hun gouden wolk. Ja, zo moest het altijd blijven! Nu wisten ze zeker dat het grote plan écht was! Op een dag zouden ze samen weer in de bloementuin spelen en dan zou er nooit meer zwart en pijn zijn....

Om dit verhaal beter te begrijpen mag je weten dat het vrij achteraan het boek staat. Jenny had Ralf in de winter een hele tijd niet kunnen zien. Daar had ze veel verdriet van, want ze wist dat het niet goed ging met hem, maar gelukkig is dat in de lente opgelost en spelen ze weer samen.Hoe het zo gekomen was?En ben je nu nieuwsgierig naar het geheim van de dansende kinderen?

Lees het hele boek, als je wilt, en kijk eens op www.kial.nl.

Kleuren in de lucht is te bestellen:# voor Nederland: via www.boekenroute.nl# voor België: via een mailtje aan hein@kial.nlHein van ElterenUit “Kleuren in de lucht”ISBN 9789072475008

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

acceptatie

Boek in de kijker!

DE EIGENWIJZE KIKKER

Auteur: HILDE VAN BULCK

Het geheim van lesgeven en opvoeden. De tijd van aanmodderen is voorbij. Vanuit haar rol als coach, directeur, leerkracht, ouder en oma biedt de auteur Hilde Van Bulck nieuwe oplossingen waar niemand aan denkt. Ze laat in heldere voorbeelden zien hoe we leerproblemen en moeilijk gedrag creatiever kunnen aanpakken dan we tot nog toe deden Wil je dat je kind gelukkig is en talentrijk schittert op school? Dan zetten we in op de eigen-wijs-heid om betere resultaten, prettiger

gedrag en creatieve samenwerking te bekomen. De kinderen worden er blij van. De leerkrachten, de directie en jij ook! De eigenwijze kikker is een boek vol doorleefde ervaringen en concrete oefeningen voor scholen in beweging. Het is geschikt voor elk onderwijsniveau en werd geschreven om volwassenen en kinderen te bekrachtigen. Dit boek is onontbeerlijk in elke lerarenopleiding. Probeer de wereld niet te veranderen. Hou van de wereld. En alles verandert. Die wijsheid ademt De eigenwijze kikker. Een boek dat je leerkrachten, ouders en kinderen gunt. Acceptatie van wie je werkelijk bent. Hoe je ook bent. Het boek zal je verrassen met prachtige inzichten en praktische toepassingen.

HET GROTE DEUGDENBOEK VOOR OUDERS

Auteur: LINDA KAVELIN POPOV

Eenvoudige manieren om het beste in je kinderen naar boven te halen.Dit boek Dit boek helpt ouders en kinderen om het beste in hen naar boven te halen. We begeleiden onze kinderen zodanig dat ze gezonde, gelukkige volwassenen worden. Er wordt gewerkt met 52 deugden. Er wordt op dit moment in meer dan 85 landen met deze methode gewerkt, die in 1994 door de Verenigde Naties geëerd is als 'Het beste opvoedingsprogramma van de hele wereld voor alle gezinnen en culturen.'

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

Boek in de kijker!

POSITIEF EN CREATIEF OPVOEDEN Auteur: TISCHA NEVE

Aan de slag met 77 veelgestelde opvoedvragen Het opvoeden van kinderen is helaas niet altijd even makkelijk. Soms lijkt het wel of we de hele dag alleen maar roepen wat er niet mag …En dat is nu precies een van de grootste opvoedvalkuilen: we gaan vaak vooral in op negatief gedrag van kinderen. Omdat we dat gedrag willen veranderen. We vergeten dan echter dat er ook al veel

wél goed gaat. Hoe goedbedoeld ook, ingaan op negatief gedrag is niet de oplossing. Sterker nog, het werkt meestal averechts.In Positief en creatief opvoeden laat Tischa Neve zien dat kinderen positief benaderen niet alleen leuker is, maar ook veel effectiever. Als je juist op momenten dat een kind lastig is, focust op wat er wel goed gaat, dan heb je veel meer kans dat het gedrag daadwerkelijk verandert.Tischa Neve beantwoordt op de site van J/M voor Ouders elke week vragen van lezers. De meest gestelde vragen hiervan vormen de inspiratie voor dit boek. In het eerste deel beschrijft Tischa de uitgangspunten van positief opvoeden. In het tweede deel beantwoordt Tischa - op haar bekende praktische manier - vragen over uiteenlopende onderwerpen. Het boek besluit met oefeningen om zelf mee aan de slag te gaan.

ONRUST IN HET KINDERHART Auteur: Kita Bronda

Verbonden ouderschap als bron voor het oplossen van gedragproblemen

'Gedragsproblemen bij kinderen kunnen verschillende oorzaken hebben. Het boek gaat over de interactie tussen ouder en kind. Zonder dat de ouder door heeft, kan hij zijn kind beïnvloeden door onverwerkte gevoelens in het familiesysteem. Er is geen perfect ouderschap. Als de ouders open staan om onverwerkte gevoelens te onderzoeken, zijn er meer mogelijkheden om een gedragsprobleem bij hun kind als driftbuien, angst, een negatief zelfbeeld of onrust op te lossen of te verzachten.

PURE

CH

ILD

FEB

RUAR

I 201

5

Abonneer u kosteloos op de digitale versie via onze website:

is een digitaal magazine dat een integrale opvoedkundige visie op het kind promoot.

is eveneens een netwerk van mensen die op een holistische manier met kinderen werken.

hanteert een filosofie die kinderen benadert met een open geest.

biedt ouders handvaten om deze visie in de praktijk om te zetten.

PURE CHILD

www.purechild.beMensen die graag meewerken aan ons gedachtengoed kunnen zich richten aan: info@purechild.be

www.purefoodforchildrenfoundation.com

Nu verkrijgbaar in uw boekhandel of via www.bol.com

Gezond groeien! Een nieuwe kijk op voeding voor kinderen.224 pagina’s - full colour - 17 x 21 cm ISBN 978-90-81685-36-8Uitgeverij Les Iles * € 24,50

COLOFONVerschijnt tweemaandelijks. Kosteloos.Vrijwillige bijdragen zijn welkom.

Contact: info@purechild.be

REDACTIE:Rudy Van DammeMagdalena TrochMieke Hublin

BIJDRAGEN AAN DIT NUMMER van: HILDE VAN BULCK, EVA STORM, HEIN VAN ELTEREN, YVES BOONE,MARIJKE (INA MAKA VZW), MAGGIE NAUWELAERS

PURE CHILDRecente info vind je op onze Facebookpagina.

Neem ook een kijkje opPURE FOOD FOR CHILDRENvoor alle informatie omtrentgezonde voeding voor kinderen.