IN DIT NUMMER:

- DE REDACTIE STELT ZICH VOOR- RISOUL 2012 - 2013- CHINESE GENEESKUNDE- SITUS INVERSUS- HET EXCELLENT STUDENT PROGRAMMA

#52

Op z’n Kop

Beste lezers,

Heb jij weleens het gevoel dat je wereld op zijn kop staat? Of leef je in de omgekeerde wereld?Deze uitgave staat de Prik op zijn kop. Je kan hierbij denken aan gewoon een tekstje on-handig leesbaar op zijn kop gezet, maar we gaan hiermee iets verder. Zo staat er een lek-ker recept in, waarmee je eventueel ook nog je wereld op zijn kop kan zetten. Wordt de geneeskunst aan de andere kant van de wereld belicht en staat er een artikel in over Situs Inversus. Het is dit collegejaar inmiddels alweer de 2de prik die uit komt. Daarom wordt het maar eens tijd dat de commissie zich voor gaat stellen. Met een aantal fanatieke schrijvers en een aantal creatieve leden die de lay-out doen, maakt de commissie elke keer weer een mooie Prik. Lees snel op de volgende pagina’s de voorstelstukjes van de commissieleden!

Roos de Jong Bestuurslid Intern

2 3

19 In de ban van onze ring

20 Je zal het maar hebben.. situs Inversus

23 Dokter Prik

24 Thuis bij

4 Commissie stelt zich voor

6 Medisch Interfacultair Congres

7 Gedicht

8 Excellent Student Programma

11 Net niet verschenen Moderne sprookjes

12 Fotocollage

14 Recept

16 Reisverslag Skireis

18 Geneeskunde aan de andere kant van de wereld

4 5

De Prik stelt zich voor

Bij deze zou ik me graag willen voorstellen als één van de commissieleden van de Prik. Ik ben Lisa Schapink, 18 jaar en een half jaar geleden ben ik vanuit Woerden naar Nijmegen verhuisd om hier geneeskunde te gaan stud-eren. Inmiddels voel ik me hier helemaal thuis tussen alle gezellige accenten en een heleboel gekke, leuke mensen. Naast commissielid van de prik mag ik mezelf ook commissielid van de promocie en de filmcie noemen. Ook ben ik sinds een paar maanden adspirant bij het Medisch Damesdispuut Formosa Lasciva. Wanneer ik niet druk ben met een commissie of Formosa ga ik graag op stap, houd ik nog wel is etentjes en met een beetje geluk sport ik tus-sendoor ook nog wat. Voor de prik zal ik me voornamelijk bezig houden met het schrijven van artikelen. Zo heb ik deze prik getracht een recept in elkaar te zetten van een tarte tatin met wiet. Zelf nog nooit geprobeerd, maar als jij het toch aandurfde hoor ik graag hoe hij was!

Als coördinator der Prik valt mij ook de eer toe om mijzelf voor te stellen. Ik ben Kim van Ulsen, ik ben 20 jaar en ik ben afkomstig uit het prachtige Hanzes-tadje Zwolle. Inmiddels loop ik alweer drie jaar over de medische faculteit als geneeskunde student. Misschien heb je me weleens voorbij horen stormen, aangezien ik nog wel eens wordt herkend als ‘het meisje met de hoge hakken’. Omdat stilzitten niet een van mijn beste kwaliteiten is, vul ik mijn tijd op met de meest uiteenlopende activiteiten. Zingen, dansen en theater maken is hiervan een groot deel. Ook bijkletsen, spelen met mijn honden en koken doe ik graag. (Mocht je eraan denken om te willen schrijven/lay-outen voor de Prik, ik chanteer met zelfgebakken cake) Centjes verdien ik als bijlesdocent, reisleider en als student-assistent op de snijzaal (dat klinkt morbide, maar eigenlijk is het alleen maar leuk). Oh, en natuurlijk schrijf ik ook nog voor de Prik, wat geen baantje is, maar met een gezellige commissie is dat natuurlijk ook geen straf.

“Wil je graag schrijven voor de Prik?” werd mij gevraagd toen ik me aanmeldde voor de Prik commissie. (inmiddels anderhalf jaar geleden) Waarop mijn antwoord natuurlijk nee was, omdat ik van mezelf weet dat ik rampzalig ben met taal. Dat en veel moeten onthouden waren dan ook mijn zwaktes op de middelbare school. Dacht ik daar mooi vanaf te zijn met de studie biomedische wetenschappen, komen ze gelijk het tweede blok met functionele morfologie aanzetten. Woordjes leren all over again. “Dus je komt lay-out doen?” was de logische en correcte tweede reactie van mijn komst bij de eerste prik vergadering. Ja, want ik vind het heerlijk om een zondagmiddag te rotzooien in InDesign. (het liefst nog creatiever, vandaar ook de invoering van de strip) Een heel aantal zondagmiddagen verder werd er ineens gevraagd om een stukje te schijven waarin je jezelf voorstelt. Ten eerste: schrijven? Ten tweede: wat moet je in vredesnaam over jezelf vertellen? En gezien ik waarschijnlijk al aan het aantal woorden zit die daarvoor mocht gebruiken, zal ik het kort moeten houden. Beste lezers, ik ben Talitha Kunneman.

Bij deze ook aan mij de eer om mezelf voor te stellen als commissielid van de prik. Ik ben Eline Kooijmans, 20 jaar en kom oorspronkelijk uit een ieniemieniedorpje in west-brabant. Inmiddels loop ik alweer 3 jaar op deze mooie faculteit rond, waar ik het zo naar mijn zin heb dat ik nog steeds 2ejaars vakken volg om te tijd nog een beetje te rekken . In mijn vrije tijd ga ik graag sporten, Nijmegen op z’n kop zetten (toch wel vaak onder invloed van een aantal biertjes) of dingen onder-nemen met vriendinnen. Zo nu en dan sta ik ook nog gehaktballen te draaien en slavinken te knutselen bij een slagerij. Een schrijftalent bezit ik helaas niet, vandaar dat ik me bij de prik meer bezighoud met de layout en elke keer opnieuw de strijd aan ga met mijn favoriete programma Indesign.Veel leesplezier!

De gezellige redactie van dit mooie blad heeft eindelijk besloten uit de schaduw te stappen en zichzelf voor te stellen! Daarom heb ook ik, een doorgewinterd lay-out lid, de eer wat letters van mijn toetsenbord aan de Prik toe te voegen (naast mijn eerste artikeltje over Chinese ge-neeskunde!). Ik ben Esther Simons, een twintigjarige Bredase derdejaars die erom bekend staat altijd net iets te laat te komen, die altijd een iets overvolle agenda heeft en die regelmatig in het sportcentrum te vinden is. Mijn geld verdien sinds kort niet meer in de horeca, maar door bijlessen te geven aan middelbare scholieren, in wiskunde nota bene! En stiekem vind ik dat nog erg leuk werk ook. Helaas komt aan mijn tijd bij de Prik bin-nenkort een einde, want in april vertrek ik naar Londen, en wel vanwege het ietwat beruchte Honours Programme. Gelukkig weet ik naast al mijn overijverige bezigheden alsnog de tijd te vinden voor een gezellige avond onder vrienden, of natuurlijk voor de layout van de Prik!

Toen ik te horen kreeg dat ik een stukje over mezelf moest schrijven, wist ik niet zo goed waar ik moest beginnen. Schrijven doe ik dan ook niet voor de Prik, lay-out is meer mijn ding! Mijn naam is Kirsten van Heugten, ik ben 19 jaar en ik loop inmiddels als tweedejaars Geneeskunde over de faculteit. Ik woon in het altijd gezellige Bakel en ben dus een echte Brabantse. In mijn vrije tijd doe ik graag iets met vrienden of ga ik naar de sporthal om een potje badminton te spelen. Daarnaast heb ik een grote familie waar ik veel tijd mee doorbreng en ben ik in de avonduren aan het werk in de lokale supermarkt. Naast al deze activiteiten heb ik gelukkig ook nog genoeg tijd om aan de lay-out van dit leuke blad te werken. Geniet van deze Prik en nog heel veel leesplezier!

In onderstaand stukje tekst heb ik, als commissielid, de eer mezelf aan jullie voor te stellen. Mijn naam is Dylan Henssen, 19 jaar en ik kom oorspronkelijk uit een pittoresk Limburgs dorpje nabij Sittard. Inmiddels ben ik alweer aan mijn tweede jaar geneeskunde begonnen en daarom woon ik dus ook al een tijd in het oh-zo-mooie Nijmegen. In mijn spaarzame vrije tijd ga ik graag uit (ook naar de MFVN-feesten uiteraard), naar de film, uiteten, soms wat sporten maar toch meestal gewoon gezellig bij vrienden/huisgenoten zitten en bi-jpraten. Daarnaast heb ik een hele lading aan bijbaantjes en bezigheden die ik naast mijn opleiding en relaxtijd moet zien te voltooien en die dus mijn eigenli-jk oh-zo-rustige studententijd op hun kop zetten. Zo hoop ik bijvoorbeeld voor dit blad een positieve bijdrage te leveren qua inhoud. Met een beetje geluk en wijsheid worden de artikelen een mengelmoes van serieuze onderwerpen, besproken op luchtige toon.

En ook ik mag me voorstellen als commissielid van de Prikredactie. Mijn naam is Roos de Jong, ben 20 jaar oud en kom oorspronkelijk uit Tilburg en ben 3de jaars BMW’er. Ik ben van mezelf niet echt een schrijftalent en heb dan ook niet specifiek gesolliciteerd voor de Prik De Prikredactie valt naast 5 andere commissies onder mijn departe-ment. Ik mag me namelijk sinds oktober bestuurslid Intern van de MFVN noemen. Ik mag de Prik in elkaar zetten en zorg dat de Prik naar de druk-ker gaat, maar de geschreven stukken komen zeker niet van mijn hand. Ik hoop dat jullie de Prik met evenveel plezier als wij de Prik maken!

“Nee hoor mevrouw, die pincet zat al in uw darmen….”

Wat doe jij als er een kind met blauwe plekken bij jou op spreekuur komt? Negeer je het omdat het jouw zaken niet zijn, houd je het in de gaten omdat je niet zeker bent van kindermishandeling of spreek je de ouders erop aan en onderneem je stappen? Artsen hebben een zorgplicht voor kinderen die schade door kindermishandeling kun-nen oplopen. Misschien wist je dit al maar weet je ook wanneer je aan de bel moet trekken? Je wilt namelijk niet dat ouders vals worden beschuldigd, maar mishandelen ze hun kind wel, dan wil je ze ook niet zomaar hun gang laten gaan... Hoe kan het dat gereedschap in het lichaam achter blijft na operatie, mensen onder narcose zijn maar toch alles van de operatie kunnen voelen of dat Ernst Jansen Steur jarenlang zijn gang heeft kunnen gaan? Dit zijn enkele voorbeelden van medische missers en blunders die helaas nog vaak voorkomen. Patiënten die het slachtof-fer zijn lopen vaak veel schade op. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk kunnen ze een harde klap krijgen, waardoor ze bijvoorbeeld een angststoornis of depressie ontwikkelen. Maar tja, wat is nou het juiste handelen?

Bovengenoemde onderwerpen vormen in de medische wereld nog steeds taboes. Het zijn onderwerpen die liever vermeden worden en de ware aard van het onderliggende probleem blijft onbesproken. Medische ta-boes is een onderwerp waar niet veel onderwijs over wordt gegeven binnen de opleiding Geneeskunde. Om geneeskundestudenten en andere gezondheidsgerichte studenten toch met deze onderbelichte the-ma’s in aanraking te laten komen, wordt er één keer per jaar door Stichting MIC een congres georganiseerd!

Ben jij nieuwsgierig naar de antwoorden op de vragen van bovengenoemde voorbeelden van me-dische taboes? Of ben je benieuwd welke taboes er nog meer in de medische wereld afspelen?Kom dan 6 april naar de jaarbeurs in Utrecht! Het grootste congres voor medische studenten georganiseerd door Stichting MIC met als thema ‘Medische taboes; het einde in zicht?’ zal dan plaatsvinden. Deze dag zul-len er lezingen zijn van bekende artsen en prominente onderzoekers. Tevens vind je informatie over aller-lei zaken voor de rest van je medische loopbaan en zijn er leuke leerzame workshops die je net dat extra zetje geven richting een succesvolle carrière. Natuurlijk is er ook ruimte voor ontspanning. Er wordt een heerlijke lunch geserveerd en na afloop is er een borrel. En hier stopt het niet! Ga gezellig mee dineren en sluit de dag goed af met een vet feest in de Woolloomooloo. Er komen medische studenten uit het hele land, een leuke ma-nier dus om ook eens geneeskundestudenten te ontmoeten van andere faculteiten en je blikveld te verbreden!

De kaartverkoop start eind februari. Zorg dat je erbij bent!

Medisch Interfacultair Congres

‘Medische taboes; het einde in zicht?’De weg naar jou van

een lange donkere gangzonder eindeis wat men zegtik weet wel beter

lichtbundels langs mijn lichaamdaalt mijn schaduw neer tot een lange streep je silouet net zo donker

de randen van mijzelf die bij elke trede een scherpe hoek vormentot mijn hoofd je voeten raaktschuiven de zwarte randen op

de wetten lopen door elkaarop de kop of diagonaalalles een eigen richting

het moment dat het licht je gelaatstrekken vormten mijn schaduw de jouwe is

sta ik ineens aan de andere kant

een lange donkere gangalles is andersis wat men zegtik weet niet beter

6 7

Welk hoorcollege van ons curriculum stond meer op haar kop dan dat van Eva Morava over icterus? Je weet wel, dat hoorcollege over de pipi, de poepoe en dat gele vogeltje! Voor de meerderejaars een zoete herinner-ing en voor de eerstejaars een vervlogen droom, want dr. Morava doceert niet langer aan ons eigen St. Radboud... Echter, wat ze ons naliet, naast herinneringen aan een gniffelende Lammerszaal, is het Excellent Student Programma. In dit programma leert de student volgens Hongaarse tra-ditie de praktijk van een doorgewinterde expert! Helaas een programma dat naast de bekendheid van Honours enigszins verbleekt en daardoor onder ons studenten onbekendheid geniet. Tijd voor verandering, zo bes-loot PRIK en dus bij dezen een uitgebreide ontmoeting met het excellent student programma van Nijmegen en kennismaking met haar mogelijkh-eden voor de studenten van onze medische faculteit.

De mentor is natuurlijk ook van belang gedurende het programma. De mentoren moeten enthousi-ast maken voor het doen van onderzoek en niet alleen de docentrol aannemen, maar ook de functie van rolmodel vervullen. Als rolmodel tonen ze zich zowel arts en/of onderzoeker op zowel klinisch gebied, als ook op meer fundamenteel gebied. Zo kan men terecht komen op het laboratorium maar ook meelopen in de kliniek en daarmee deel uitmaken van een patiëntgebonden onderzoek. In het project zal de mate van begeleiding variëren en afhangen van de student en mentor zelf, maar ook van het stadium waarin het onderzoek zich bevindt. In het prille begin zullen mentor en student uiteraard veel meer contact hebben om o.a. afspraken te maken, dan verderop in het programma. Daarnaast zal het in het begin voor beide partijen even aftasten zijn, waarbij men op zoek gaat naar een onderzoek dat bij de student past. Het onderzoek dat men uitvoert zal zich bij de meeste deelnemers afspelen op de afdeling Kindergeneeskunde en binnen het IGMD (Institute for Genetic and Metabolic Diseases). Echter, naarmate de bekendheid van het programma toeneemt, neemt ook het aantal afdelingen dat zich moeit met het programma toe en kunnen studenten terecht op talloze afdelingen binnen het UMC St. Radboud.

Het onderzoeksprogramma van de student is langdurig en zal zelfs tijdens de coschappen (bij geneeskunde) voortschrijden. Echter is men er zich terdege van bewust dat dit voor studenten een drukke periode is en hierop wordt het programma van de student dan ook aangepast. In de coschappen zullen de aard van werkzaamheden veranderen van het daadwerkelijk bezig zijn met onderzoek tot het opschrijven van re-sultaten, het bespreken van de literatuur of het presenteren op een congres(!). Ja dat leest u allen goed, het is dus in zoverre jouw onderzoek dat jij als student op (inter)nationale congressen kunt presenteren! Nog een leuke bijkomstigheid, waardoor PubMed aangenamer wordt, is dat je op eerdergenoemde database je eigen naam en publicaties kunt vinden (wow!). De Commissie Excellent Student organiseert één keer per jaar een congres waarin studenten in de gelegenheid worden gesteld hun resultaten en/of onderzoeksopzet te pre-senteren aan collegae uit het programma. Daarnaast blijkt uit ervaring dat bij terugkomblokken voldoende tijd aanwezig is voor finishing touch van jouw onderzoek, maar ook hier is niets verplicht en kan het pro-gramma afgestemd worden op de wensen van de student en de mogelijkheden van de afdeling!

Afsluitend is het belangrijk om te vermelden dat dit programma niet enkel voordeel voor de student-en biedt. Het is ook belangrijk dat de afdelingen van jou profiteren, jij moet jezelf natuurlijk bewijzen als aanwinst voor het onderzoek en hoewel het soms frustrerend kan zijn om vast te lopen binnen je onderzoek, moet jij juist dat doorzettingsvermogen bezitten! Want zoals altijd sta je er ook nu niet alleen voor, je hebt je collegae om op terug te vallen en aan het eind van je reis wacht (hopelijk) een prachtige bestemming. Echter het vermelden waard is dat je ook zeker moet genieten van de weg naar je resultaten toe!

“Ik vind het de ideale manier om kennis te maken met de onderzoekswereld voor studenten. Op een verantwoorde wijze staat het leerproces van de student centraal, wat uniek is bij zulke onderzoek-sprogramma en waar studenten zo vroeg in hun studie in mee kunnen doen. Iedere student krijgt persoonlijk een mentor toegewezen die een er-varen onderzoeker is en met wie de student samen onderzoek doet. Oftewel je staat direct in contact met een ervaren deskundige waar je als jonge stu-dent veel van kan leren.”

“Het programma is een aanrader omdat onder-zoek doen naast je studie studeren een extra dimensie geeft: je verdiept je op een breder vlak. Het contact met artsen/onderzoekers geeft je een nieuw perspectief en het programma vindt plaats in een veilige leeromgeving, ook omdat je altijd bij de commissie terecht kunt. Ook kun je er op persoonlijk vlak veel van leren: commu-niceren, presenteren, dingen aanpakken, asser-tiviteit, dingetjes uitzoeken, enz. .”

Ben jij geënthousias-meerd door boven-staande tekst, zoek je naast je studie een uitd-aging en verdieping en wil je dolgraag meedoen aan het excellent student programma, meld je dan aan vóór 1 maart via: CUKZonderwijs@cukz.umcn.nl. De sollicita-tierondes volgen in de tweede week van maart!

“Naar mijn eigen ervaring wordt er niet teveel van je verwacht, maar ligt de inbreng meer in jezelf. Wil je er zelf veel uit halen dan is die mogelijkheid er, wil je het rustig aan doen i.v.m. studiedrukte wordt je ook die vrijheid gegeven. De tijdsbesteding is erg afhankelijk van je eigen inbreng en het is ook erg gevarieerd. Ik zelf ben soms enkele weken meer dan 10 uur per week in het ziekenhuis, maar soms ook enkele weken helemaal niet bezig met het onder-zoek. Al met al is het goed te combineren langs je normale studiebezigheden.”

Kitűnő Tanuló Projekt(a.k.a. Excellent Student Programma)

Natuurlijk om te beginnen de vraag wat dit programma eigenlijk in-houdt. Het excellent student programma geeft studenten (zowel ge-neeskunde als BMW) de mogelijkheid om al vroeg in hun studie kennis te maken met wetenschappelijke onderzoeksmethodiek. Al wat de geneeskundestudenten leren tijdens o.a. MPV2 en waarvan de biome-dische studenten (stiekem) zoveel meer weten, wordt tijdens dit pro-gramma in de praktijk gebracht. Studenten worden, na selectie, gekop-peld aan een mentor. Deze mentor, één van de stafleden van het UMC St. Radboud, start vervolgens met de student een individueel gericht, longitudinaal programma, waarbij de interesses, talenten en doelen van de student de boventoon zullen voeren. Misschien het meest aangename aspect voor ons studenten is het feit dat het programma als flexibel en ongedwongen bekend staat! Toch wordt van de studenten verwacht minimaal zo’n 20 uur per maand bezig te zijn met het onder-zoek, omdat er anders geen voortgang geboekt wordt in onderzoeksre-sultaten en -vaardigheden en dit blijft natuurlijk de belangrijkste reden van participatie.

8 9

MFVN

- S t r i p - De verhaaltjes van Andersen, Grimm en vele anderen zijn nu in een modern sprookjesboek samengevoegd!

Door Anne Gudde

Ali Baba en de veertig Belgen“Allee, laten we gaan heh?!” Ali Baba ging met de veertig Belgen op pad om de schatkamer open te maken. Het scheen dat de Belgen wisten welke spreuk moest worden gezegd om de grot in te kunnen. De Belgen probeerden het. “Tarwe, open u!”, riep de ene Belg. “Mais, open u!”, riep de andere Belg. “Volkorenbiscuit, open u”, riep Belg nummer 3. “Maanzaad, open u”, zei de vierde. Nog steeds was de grot niet open, en Ali Baba begon de Belgen te wantrouwen. Krijgt Ali Baba de Belgen zover om de juiste zin te zeggen?!

Hans en MietjeHans heeft gehoord dat er een groot huis van snoep is in het bos! Hans wil er graag naartoe. Maar zijn vriend Mietje is homo, en durft dat eigenlijk niet. Bovendien word je van snoep toch alleen maar dik. Toch gaat Mietje mee, want hij is verliefd op Hans. Wanneer ze het bos inlopen, maakt Mietje zich vooral zorgen over zijn handgemaakte Italiaanse lederen instappers en zijn nieuwe Louis Vuitton, die vies zouden kunnen worden. Durft Mietje Hans tijdens de spannende tocht de liefde te verklaren?

Sneeuwwitje en de zeven douchebagsAls Sneeuwwitje wegvlucht van haar boze stiefmoeder, ziet ze zeven douchebags met gouden kettingen en ringen en laaghangende broeken staan. “Kijk die mooie meisje!”, zegt de jongen met de laagste broek tegen de andere douchebags. De jongens willen Sneeuwwitje wel helpen in ruil voor een wederdienst. Maar Sneeuwwitje is een proper meisje en is niet gediend van vunzige innuendo’s! Hopelijk werken de vergiftigde appels ook op bijzondere figuren.

Telefonere en het BeestDe Samsung deed het niet meer. De iPhone van haar moeder ook niet. T-mobile lag er weer eens uit. Zelfs de Nokia had het begeven. Maar om de betovering te verbreken, moest Telefonere via een mobiel haar liefde aan het beest verklaren. Dat moest ook nog eens gebeuren voor twaalf uur middernacht. Zou de netwerkprovider op tijd zijn met het oplossen van de storing?

ZwartkapjeZwartkapje gaat op bezoek bij haar zieke oma. Ze zet Within Temptation op haar iPod aan en ze gaat op weg. Zwartkapje is horrorfilm verslaafd. Daarom houdt ze van het bos, want daar is alles lekker donker en eng, en kan ze in haar eentje The Blair Witch Project naspelen. Ze komt een wolf met een grote mond tegen. “Freak!”, roept de wolf met de grote mond. Zwartkapje vindt dit niet leuk, en ze bedenkt een plan-netje om de wolf met de grote mond terug te pakken. Misschien kan die leuke jager een handje helpen…

Het meisje met de satéstokjesOp een doordeweekse donderdag in de winter van ’65 staat het meisje voor de zoveelste keer achter haar kraam. Ze verkoopt satéstokjes, gemaakt van plofkip. Omdat ze het zoveel honger heeft, eet het meisje erg veel saté, maar door de grote hoeveelheden antibiotica die zijn verwerkt in het kippenvlees, begint ze te hallucineren. Ze begeeft zich plotseling in een droomwereld met gespierde mannen in zwembroek en blauwe zeeën en palmbomen. Hier beleeft ze de wildste avonturen.

Net niet verschenen..

10 11

Geachte lezers, Na een succesvol symposium over de grenzen van het menselijk lichaam komt er in maart een nieuwe sym-posium aan namelijk: ‘Geloof in de Geneeskunde’! Ti-jdens dit symposium zullen er casussen uit de praktijk worden besproken en belicht vanuit verschillende in-valshoeken. Op welke manier worden behandelingen en keuzes nu beïnvloed door verschillende geloofsover-tuigingen? Er zal een islamitische geestelijkverzorger, een Jehova getuigen en een huisarts een lezing verzor-gen.

Het symposium zal plaatsvinden op maandagavond 11 maart. Verdere informatie volgt.

We zien jullie graag dan! Met vriendelijke groet, Symposiumcommissie der Medische Faculteits Vereniging Nijmegen

Jouw studieverenigingwil het je zo voordelig en makkelijk mogelijk maken. Dus hebben ze eenboekenleverancierdie daarbij past.

Jouw studievereniging werktnauw samen met studystore.En dat heeft zo z’n voordelen.Doordat we snugger te werk gaan, kunnen we jouwcomplete boekenpakketsnel aanbieden tegen een scherpe prijs.

Tarte Tartinmet optioneel een snufje wiet

Aangezien de Prik deze keer als op z’n kop staat, geven we jullie de richtlijnen voor een taart op z’n kop, waar je zelf ook wel een beetje van ondersteboven zou kunnen raken.

Benodigdheden:- 150 g bloem- 125 g koude roomboter- 150 g kristalsuiker- 6 zoete appels- springvorm (Ø 24 cm)

Bereiden:1. Zeef de bloem boven een kom en leg hier 100 g boter in. Snijd de boter kruislings met twee messen in kleine blokjes.

2. Voeg een klein beetje zout toe, 75 gram kristalsuiker en ongeveer 2 à 3 eetlepels ijskoud water. Kneed dit mengsel vervolgens tot een stevig geheel. Laat het deeg een uur ingepakt in vershoudfolie rusten in de koelkast.3. Schil de appels, snijd ze in tweeën en ontpit ze.

4. Verhit de rest van de boter met rest van de suiker in een steelpan op laag vuur tot het mengsel lichtbruin van kleur wordt.

5. Verdeel de ontpitte appelhelften met de bolle kant naar beneden over de springvorm en giet hier overheen het mengsel dat je net verhit hebt.

6. Creëer een werkvlak bestuift met bloem en rol de deegbal hierop uit met een met bloem bestoven deegroller. Zorg ervoor dat de lap die nu ontstaat iets groter is dan de taartvorm.

7. Leg de deeglap op de appels die in de springvorm lig-gen en vouw de zijkanten rond de appels. Even aandruk-ken.

8. Bak de taart in ongeveer 20 minuten goudbruin en gaar in een op 200 °C voorverwarmde oven.

9. Laat de taart hierna 5 minuten in de vorm zitten voor-dat je de tarte tatin stort op een groot bord.

Optioneel:Tarte tatin maken met een beetje wiet? Hiervoor hoef je simpelweg het wiet te vermengen met de boter die gebruikt wordt bij het recept. Hoeveel gram wiet je hier-voor gebruikt is optioneel en hangt er ook vanaf hoeveel mensen van de taart gaan eten (0,5 gram pp is in prin-cipe voldoende).

LET OP: Voor wietboter is roomboter nodig met dierlijke vetten, geen plantaardige!

1. Vul een kom voor ¼ met water. Breng dit water tegen de kook aan (niet laten koken!) en doe daar de boter bij.

2. Zodra de boter gesmolten is, voeg je de gemalen wiet toe. 3 gram is zat maar minder is ook prima. Vervolgens goed roeren.

3. Laat het geheel op het vuur staan maar vooral NIET koken. De boter moet ongeveer 4 uur op het vuur staan. Roer elk uur even door.

4. Laat na die vier uur het mengsel in een kom afkoelen.

5. Na een uurtje kan de kom de koelkast in. Geef het mengsel 3 à 4 uur de tijd om te stollen.

6. Haal de kom nu uit de koelkast. Neem een mesje en snij de bovenste laag van het stolsel af: dit is de boter. Hieronder zit als het goed is water. Dat water kan je weg-gooien. Na dit proces is er misschien minder boter over dan nodig is voor het recept: vul dit dan gewoon aan met wietloze roomboter.

14

Moeten we nu met z’n allen Gotcha maar boycot-ten? Nee, dat niet zozeer, maar misschien zouden de personen die zich aangesproken voelen van te voren een stresstest af moeten leggen om te ki-jken of zij wel voldoende stressbestendig zijn. Daarbij is er natuurlijk nog niet gesproken over de positieve effecten van Gotcha. Helaas ga ik me daar maar niet aan wagen, want ik voel me toch meer geroepen tot de groep waar de overlevings-drang iets te erg naar boven komt.

Winnaars: 1e prijs: Vliegcursus gewonnen door Rick Naaktgeboren2e prijs: 2x Starterspakket Holland Casino gewon-nen door Irma Dekker3e prijs: 3 Heats Karten gewonnen door Elmar Bijlsma

Troostprijs: 2x Biermenu gewonnen door Larissa RuczynskiCreatiefste moord: Dinerbon á €25,- gewonnen door Joey GijbelsMeeste moorden: 10 kaartjes Laserquesten gewonnen door Rick Naaktgeboren

16 17

De volgende avond was het alweer Oud&Nieuw. De avond begon met een gang-feest waar de champagne al vloeide en de stem-ming kwam er al lekker in. Later op de avond zijn we met de hele groep naar de yeti-bar gegaan om er een mooi feestje van te maken. Als je de ochtend erna nog energie over had om te gaan skiën, had je de pistes voor jezelf. Woensdagavond was het tijd voor een pubquiz volledig in winterthema. Na gegokt te heb-ben hoe groot de grootste sneeuwvlok was en in welke kerstfilm Arnold Schwarzeneg-ger gespeeld had was de winnaar bekend. Deze groep ging naar huis met een grote fles Jägermeister en een beeldige muts. Dit result-eerde natuurlijk weer in een gezellige avond.

Na nog een paar geweldige dagen geskied te hebben en mooie avonden in de yeti-bar te hebben doorbracht, was het einde al-weer in zicht. Na nog een keer gezamenlijk gegeten te hebben mochten we al om kwart over acht in de ochtend klaar staan om ons appartement te laten controleren. De laat-ste dag konden we ons nog amuseren op de pistes om daarna in de bus te stappen naar Nijmegen. Al met al een TOP VAKANTIE!

Mede mogelijk gemaakt door: De reiscommissieNamens Manon Reinders en Guus van Dam

Onze wintersport ging van start op vrijdag 28 december. In de regen deelden wij onze mooie groene truien uit. Ondanks de regen zag je dat iedereen er heel veel zin in had. De bus kwam aan en 52 studenten stapte in om een heer-lijke busreis naar Risoul in de Franse Alpen te hebben (en dat is wel 1850 meter hoog!). 1200 km en 14 uur later bevonden we ons in de besneeuwde bergen. We hebben daar gezamenlijk in de buitenlucht onze ski out-fits aangetrokken. Heerlijk knus met z’n allen in de sneeuw. Met enige vertraging stonden we die middag toch nog op de ski’s. Aan het eind van de dag hebben we helemaal uitge-put de weg gevonden naar het stapelbed. Nadat ’s ochtends het stokbrood naar binnen gewerkt was, was het tijd om la Forêt Blanche onveilig te maken. Met een strakblauwe lucht en het zonnetje op onze helmen gingen we de pistes verkennen. Aan het eind van dag haast-ten we ons naar beneden om in de Yeti-bar ons gratis biertje te nuttigen. Na het hossen op onze waterscooters en onze ketchup song moves te hebben geshowd, werd het tijd om ons te voorzien van zelfgemaakt vakantievoedsel.

Gedurende de hele week hebben wij een aan-tal activiteiten georganiseerd om als groep de vakantie door te brengen. Als kennismaking-sactiviteit was er een borrel-rouler. Iedereen had eigen drank meegenomen en ging hier mee alle kamers af om elkaar te leren kennen. Na 10 kamers en meerdere shotjes, waar we ook nog kennis mee moesten maken, was het uiteindelijk een geslaagde avond.

Risoul 2012 - 2013

18 19

In de ban van onze ring,

“My precious” is waarschijnlijk de meest kenmerkende woordgroep uit de zogenaamde literatuur die door het hele volk gelezen wordt. Voor eenieder bij wie niet meteen een enorme klok gaat luiden bij het horen van deze aanwijzing zal ik u mededelen dat het hierbij gaat om de boeken van JRR Tolkien, een Brits hoogleraar der Engelse taal. Hij schreef een drietal fantasy-boeken, waaronder de Hobbit en In de ban van de Ring. De tragische figuur Gollem uit de boeken van Tolkien, die de eerder genoemde zin als lijfspreuk lijkt te heb-ben, ondergaat ernstige symptomen van schizofrenie waarbij de boosaardige ring, die alle andere ringen zou moeten over-heersen, zijn ziel parten speelt. Zijn boosaardige kant, Gollem, genoemd naar de kokhalzende geluiden die hij produceren kan, en goedaardige kant, genaamd Sméagol, zijn Hobbit-naam, willen nogal eens in een onderling conflict verzeild raken. Een conflict tussen waan en werkelijkheid dat voor de lezer of filmliefhebber een hilarisch karakter kan hebben, alhoewel dit voor de schizofreen alles behalve aangenaam kan zijn.... Schizofrenie is een vroege hersenontwikkelingsstoornis waar-bij depressie, wanen en hallucinaties veelvuldig voorkomen, en zelfs hersenscans tonen inmiddels aan dat de wereld van deze patiénten volledig op hun kop staat! Deze ziekte wordt veroorzaakt door een combinatie van velerlei factoren, waarbij vooral erfelijkheid een belangrijke rol speelt. Echter, dit zijn familiaire afwijkingen, waarbij men nog niet specifiek één gen heeft kunnen aanwijzen. Vervolgens is er een hele reeks niet-erfelijke factoren die de vrucht in de baarmoeder al kunnen beénvloeden en de hersenontwikkeling verstoren. Voedseltekort in de eerste drie maanden van de zwangerschap leidt tot een verdubbeling van het risico, zo bleek na de Hongerwinter van 1944-1945 in Amsterdam (dit bleek echter recentelijk ook uit de Chinese hongerperiode gedurende 1959-1961 van Mao Zedong zijn Grote Sprong Voorwaarts in de provincie Anhui). Ook een slecht werkende placenta heeft eenzelfde effect... Toxische stoffen hebben natuurlijk invloed, maar ook je geboortedatum is van belang! Zo blijkt dat kinderen die in november-december geboren worden een grotere kans op schizofrenie hebben dan kinderen van juli-augustus. Even een stichtelijk woord tot al onze dubbel-gepunnikte asteristische koffiedikkijkers: dit ligt natuurlijk niet aan de stand van de sterren en laat staan van de stand van Jupiter in het laatste kwadrant van Mars, maar aan de infecties door bepaalde virussen. In de maan-den november-december zijn er meer infecties (bijv. het borna-virus) en dus toxoplasmosen dan in de zomerse maanden!Eén van de grootste mysteries omtrent dit ziektebeeld is ech-ter of de problematisch verlopen geboorte oorzaak of gevolg van schizofrenie is. Men ziet dat mensen met schizofrenie ook een lastigere geboorte hebben gehad. Denk hierbij bijvoor-beeld aan tangverlossingen, een te laag geboortegewicht, een vroeggeboorte, et cetera. Van oudsher werden deze kenmerken oorzakelijk beschouwt voor het ontstaan van schizofrenie. Echter weten we dat de hersenen van zowel moeder als kind

moeten samenwerken tijdens de geboorte. Samen zorgen ze voor oxytocine-(knuffelhormoon)release, waardoor de weeén tot stand komen en het kind wordt geboren. Om de effectivit-eit van goede hersenen weer te geven, gebruikt men vaak het voorbeeld van kinderen met anencephalie (ook wel de katten-kopjes). Deze kinderen hebben in hun ontwikkeling de grote hersenen (cerebrum) niet meegekregen en zijn daardoor niet in staat om hormonaal hun eigen uitdrijving te reguleren, waar-door deze bevallingen moeilijker zijn dan doorgaans normaal. De kattenkopjes zouden dus een bewijs kunnen voeren dat de lastige geboorte van schizofrene patiénten ontstaat door hun schizofrenie. Voor zij die denken dat schizofrenie enkel een geestesziekte is en waarbij een stel overspannen huisvrouwen hun geklaag tentoon spreiden bij de psycholoog, er zijn daadwerkelijk veranderingen in de hersenen aanwezig. Zo blijkt in de hip-pocampus een hoog percentage van de hersencellen in volle-dige chaos door elkaar te liggen. De meeste mensen worden opgenomen als jongvolwassenen in de kliniek en gelukkig gaan we inmiddels wat coulanter en zorgzamer om met deze patiénten dankzij de nieuwe bewijsvoeringen. Een bekende misvatting is dat schizofrenie ontstaat door een te koele moeder dat het kind niet veel liefde gaf. Inmiddels zou men buttons moeten gaan uitdelen:“ Krankzinnigheid is erfelijk, je krijgt het van je kinderen” (Dick Swaab)

Door Dylan henssenHier in ons westerse curriculum bestaat er maar een geneeswijze die echt meetelt: de reguliere. In China heeft zich echter in de loop van de eeuwen een andere vorm van geneeskunde ontwikkeld. Ons curriculum plaatst deze geneeskunst onder het kopje alternatieve geneeswijzen, om niet te zeggen kwakzalverij. Maar is dit wel helemaal terecht? Zouden ze daar aan de andere kant van deze mooie planeet in al die tijd dan maar wat hebben aangerommeld?

Om dat uit te zoeken besloot ik me eerst te verdiepen in de Chinese filosofie. Deze stelt dat alles en iedereen bestaat uit Qi, ook wel levenskracht of vitale energie genoemd. Deze energie kan Yin of Yang zijn. Yin staat

onder andere voor vrouwelijkheid, aarde, kou en het noorden. Yang staat onder andere voor mannelijkheid, de hemel, warmte en het zui-den. Yin en Yang zijn geen tegenstellingen, ze vullen elkaar juist aan.

In ons lichaam concentreert de Qi zich in banen, die meridianen ge-noemd worden. Een obstructie van een van die banen, of een ver-storing van de balans tussen Yin en Yang in het menselijk lichaam zou de oorzaak zijn van ziekte. Deze obstructie of disbalans kan mogelijk opgeheven worden door bepaalde punten op de meridianen te manip-uleren, door er bijvoorbeeld een paar naaldjes in te prikken. Nee geen voodoo, acupunctuur!

Ik vind het een mooi verhaal, maar hierdoor raak ik eerlijk gezegd toch niet overtuigd. Toch noemt de WHO acupunctuur een effectieve be-handelmethode van onder andere nier- en galsteenkolieken, allergische rhinitis (waaronder hooikoorts!), pijn, misselijkheid en reumatoïde artritis. En inderdaad, er zijn artikelen te vinden waaruit blijkt dat acu-punctuur effectief is.

Natuurlijk was er al snel een stel nuchtere Hollanders dat nog steeds niet overtuigd was. Er kwamen een aantal studies die het effect van het gebruik van de officiële acupunctuurpunten met het gebruik van andere punten of het slechts indeuken van de huid met tandenstokers vergeleken. Het bleek dat hoe nauwkeuriger het onderzoek was, des te geringer het effect van acupunctuur leek te zijn. De conclusie luidde dan ook placebo effect.

Toch wel teleurgesteld stuitte ik op een interessante opmerking: ook op dieren heeft acupunctuur een pijn-verminderend effect! De veronderstelde verklaring is als volgt: door accupunctuur worden de pijncentra in de hersenen gestimuleerd. Als reactie hierop worden endogene opioïden geproduceerd die pijn verminderen. Naloxon is een stof die de receptoren voor deze opioïden blokkeert. En ja hoor! Na toediening van naloxon wordt het analgetisch effect van accupunctuur opgeheven. Problem solved!

Het mooie verhaal achter de Chinese geneeskunst geloof ik met de strenge EBM leer die we hier opgevoed krijgen dan niet, maar na dat laatste verhaal moet ik toch concluderen: ik ben om. Ook naast de ac-cupunctuur vermoeden wetenschappers dat er nog een breed scala aan potentieel krachtige geneesmiddelen verscholen zit in de Chinese kruidenkast. Nee, ik schrijf onze onderburen liever nog niet af!

GENEESKUNDE - AAN DE ANDERE KANT VAN AAN DE WERELD

Door Esther Simons

Het zal je maar gebeuren. Je allereerste co-schap. De eerste dag waarop je je nog oppermachtig voelt in een witte jas en een stethoscoop om je nek. Totdat je bij je patiënt naar de hartslag wil luisteren. Maar dat is pech, hartslag weg! Terwijl de patiënt zo gezond is als een vis. Om je vertwijfeling niet te tonen, hum en aha je zeer aandachtig. Toch hoor je nog steeds niks, totdat je uit frustratie je stethoscoop rechts neerzet. En waarachtig daar hoor je een hartslag die klinkt als een klok. Betekent dat dan dat dit hart aan de rechterkant van het lichaam ligt? Zou dit zo’n ‘eens-in-je-leven’ casus zijn, die je anders alleen bij dokter House ziet?

Dextrocardia is een van de verschijnselen die men kan zien bij situs inversus. Situs inversus (of in officieel Latijn, situs inversus viscerum) is een congenitale aandoening waarbij je interne organen gespiegeld over het saggittale vlak in je lichaam liggen. Deze aandoening is pas rond de 18e eeuw beschreven door Matthew Baillie (die ook de transpositie van de grote vaten (TGV) als eerste identificeerde), hoewel Leonardo DaVinci al in de 15e eeuw tekeningen en notities had gemaakt van dextrocardia. Situs inversus is een zeldzame aandoening, die minder dan 1 op 10.000 mensen treft. Het is een autosomaal recessieve aandoening, maar kan ook X-chromosomaal overgeerfd worden, en kan soms ook gevonden worden in de zo-genaamde ‘mirror-twins’ (tweelingen die letterlijk een exact spiegelbeeld van elkaar zijn). Situs inversus is ook gelinkt aan primaire ciliaire dyski-nesie (PCD). Dit is een aandoening waarbij de trilharen onvoldoende werken. Dit levert al problemen op in het embryonale stadium, daar de cilia ook belangrijk zijn voor het ontwikkelen van een correcte links-rechts-as. 50% van

de PCD patiënten heeft dan ook situs inversus. Is dit verder nog gecombineerd met chronische sinusitis en bronchiëctasieën, dan spreekt men van het Kartagener Syndroom, wat ontstaat door een mutatie in de DYNEIN genen.

In principe hoeft men geen klachten te hebben van deze aandoening, hoewel men soms wel even moet opletten bij de huisarts (symptomen van bijvoorbeeld een appendicitis zitten nu aan de andere kant). Wel is situs inversus een aandoening waarbij het motto geldt: ‘als je het doet, dan moet je het ook goed doen’. Want vaak is de spiegeling van de organen niet volledig, en dat verhoogt de kans op extra congenitale de-fecten.Wanneer de spiegeling volledig is, noemen we dat situs inversus totalis, of situs inversus met dextrocardia. Is het hart echter aan de linkerkant gebleven, dan heet dat situs inversus incompletus of, inderdaad, situs inversus levocardia. Dit is een nog zeldzamere aandoening, die gepaard gaat met een hoge kans op congeni-tale hartziekten (95%). Bij de totalis is deze kans veel kleiner, daar bestaat er een prevalentie van 5-10%, meestal gaat het dan om TGV. Natuurlijk kan het lichaam er ook helemaal een rotzooitje van maken en dat noemen we heterotaxie of situs ambiguus. Daarbij kan bijvoorbeeld het hart gedraaid zijn terwijl de longen gewoon normaal gelobd zijn en de maag hangt dan nog ergens in het midden rond. Tetralogie van Fallot of malformaties als asplenie/polys-plenie worden hier vaak bij gezien. Ook kan door malrotaties van de darmen een vovulus ontstaan.Heterotaxie heeft ook een genetische oorzaak, maar mogelijk is er ook een link met diabetes mellitus en cocaïne gebruik van de moeder.

Je zal het maar hebben: Situs Inversus

Door Kim van Ulsen

Ik stel ze regelmatig aan mezelf, en ik kwam er laatst achter dat ik een heleboel dingen niet begrijp. Ik snap bijvoorbeeld nog steeds niet hoe het kan dat het heelal uitdijt. Ik weet nog steeds niet wat Descartes pre-cies bedoelde met cogito ergo sum en ik vraag me weleens af waarom ketchup in een fles zit en appel-moes in een pot. Waarom mannen broeken dragen en vrouwen rokken. En op andere plaatsen in de wereld weer andersom. Wat het verschil is tussen ‘omdat’ en ‘want’, en waarom we ‘ehm’ zeggen. Waarom mensen geen paarse ogen hebben. Dat soort dingen vraag ik me weleens af en het baart me oprecht heel erg veel zorgen. Want (of omdat, als je de zin een beetje verandert) het maakt mijn leven minder leuk. Zonder deze vragen was ik misschien wel zorgelozer geweest.

Op die momenten, als ik me besef dat ik volstrekt onbelangrijke vra-gen niet kan beantwoorden, wou ik dat ik dom was. Niet een beetje dom -zoals een HBO’er- maar ge-woon intens dom. Zo iemand die de godganze dag in de fabriek hetzelfde knopje staat in te drukken, of zo iemand die alleen maar met z’n Nike Airmax’jes stoer loopt te zijn. Deze mensen (en ik scheer ze natuurlijk absoluut niet over één kam) lijken compleet zorgeloos. Maken zich op z’n hoogst druk over welke kleur ze hun haar nu weer zullen verven. Hoe relaxed is dat?!

Soms, zoals op precies dit moment, baal ik ervan dat ik op de univer-siteit zit. Want met het schrijven van dit stukje is er alweer een beetje geluk uit mijn leven verdwenen. Er is namelijk wederom een onbelan-grijke, niet te beantwoorden vraag bijgekomen: wie kan ik aanklagen voor mijn relatief hoge IQ?

Hoewel je gezond kan opgroeien met situs inversus totalis, zitten er toch wat haken en ogen aan. Zo is het handig dat men bij het lichamel-ijk onderzoek aangeeft dat alles net aan de andere kant zit of dat men, in het geval van onaanspreekbaarheid, een bandje draagt met een subtiele hint. Wel zo vriendelijk voor die panikerende co. Ook als je een nieuw orgaan nodig hebt, kan dat een beetje lastig worden. Over het algemeen hebben donoren namelijk een situs solitus (dan liggen de organen wel zoals het hoort) en probeer dat maar eens een lever in spiegelbeeld in de ontvanger te proppen. Dat past waarschijnlijk niet. Zeker met een hart, wat ontzettend asymmetrisch is. Die kan je niet zomaar even omdraaien. En nadat je dat hart op creatieve wijze ein-delijk in die borstkas hebt gestopt, is er nog de kwestie van aansluiten. Misschien een cursusje ‘creatief met bloedvaten’ volgen?

De vragen des levens

20 21

Prik,Dokter

Lieve

Heb jij een probleem? (medisch of minder medisch)

Mail naar Dokter Prik en je ergste perikelen zullen

verleden tijd zijn.(Prik@mfvn.nl)

RedactieJoëlla BomgaarsKim van UlsenAnne GuddeDylan HenssenLisa Schapink

OpmaakRoos de JongEsther SimonsKirsten van HeugtenTalitha KunnemanEline Kooijmans

SponsorsABN AMROVvAASelexyz

Contact Intern@mfvn.umcn.nltel: 024-3613626

ColofonAlgemene informatie11e jaargang 2011-2012De Prik is een uitgave van de Medische Faculteits Vereniging Nijmegen. De Prik komt vijf keer per jaar uit in een oplage van 750 exemplaren. Het blad wordt verspreid onder studenten geneeskunde en biomedische wetenschappen en onder de co-assistenden en stagelopers. Tevens is het gratis te verkrijgen in de pre-kliniek.

Beste dokter Prik,

Sinds een aantal dagen loop ik met gevoelens rond waar ik me eigenlijk heel erg voor schaam. Het begon bij het eerste introductie college van het blok. Daar stond hij: de blokco. Vol trots was hij aan het vertellen over zijn blok, en met ieder woord dat er tussen zijn mooie lippen vandaan kwam voelde ik het meer en meer. Op dit moment kan ik me gewoon niet meer concentreren op de ZSO’s en iedere keer als ik het blokboek open moet ik gewoon even naar zijn foto kijken.

Ik zou heel graag met hem op een romantische date willen en hopen dat het op meer uitdraait. Echter snap ik ook wel dat het niet echt gepast is voor een docent om met een student uit te gaan, maar als het echte liefde is maakt dat toch niets uit?Ik weet op dit moment niet meer zo goed wat ik moet doen en ik durf niemand rechtstreeks om hulp te vragen. Weet U misschien wat ik het beste kan doen?

Groetjes,Een hopeloos verliefde (mannelijke) student

Lieve student,

Als eerste moet je uitzoeken of de bewuste man ook van de herenliefde is. Ik zou dat eerst uitzoeken, en als dat inderdaad zo is: ga ervoor! Verbreek zijn huidige relatie, stuur geparfu-meerde brieven, breng een serenade met een roos in je mond, maak een afspraak bij zijn assistente (en doe alsof je overal pijn hebt, zodat je je wel móet uitkleden), doe een briefje achter zijn ruitenwisser, kortom: maak hem helemaal gek! Op deze manier moet het wel lukken.. Maak er wat moois van, en wie weet zie ik je dan ooit nog een keer als ‘man van’ tijdens een congres!

23

Nu en straks.Met VvAA haal je meer uit je studie, je werk en de rest van je leven: nu en straks. VvAA is namelijk dé dienst-verlener voor de (para)medisch student. Bij VvAA kun je als student niet alleen terecht voor bijvoorbeeld een doorlopende reisverzekering. We helpen je ook bij je verdere ontwikkeling met verschillende workshops en lezingen. Tenminste, als je lid bent van VvAA. En laat dat voor studenten - tot je dertigste - nu eens gratis zijn. Kijk op vvaa.nl/studeren.

Met VvAA haal je meer uit je studentenleven.

Thuis bij...Van Goor en Nagengast

24

Thuis bij: van goor en nagengast

Op een frisse woensdagavond in november fietsen we richting Malden, waar we aan komen bij de residentie van onze gastheer van vandaag. Deze keer is het een duo interview, want deze twee heren worden altijd in één adem genoemd: Fokko Nagengast en Harry van Goor.

Wat zijn jullie specialisaties?Nagengast: Ik ben internist geweest en ben nu MDL-arts, een internist die chirurgische dingen doet, toch meneer van Goor?Van Goor: Nou, eigenlijk meer een chirurg die internist-ische dingen doet! Zo ben ik chirurg.Nagengast: Het vult elkaar in ieder geval heel erg aan. Het is handig als chirurgen internistisch kunnen denken maar het is ook handig als internisten chirurgisch kunnen denken.

Wat kunnen jullie je nog herinneren van jullie studen-tentijd?Nagengast: Nou, we zijn natuurlijk van een andere genera-tie. We hebben ieder een andere studententijd mee ge-maakt want ik ben een stuk ouder dan meneer van Goor.Van Goor: Ja, je had mijn vader kunnen zijn!Nagengast: Nou nee dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat ik al aan het einde van mijn studie zat toen jij nog moest beginnen. Ik ben nu 62 jaar en ben in 1967 begonnen met studeren. Hoe zit dat bij jou?Van Goor: Ik ben nu 52 en ben in 1975 begonnen.Nagengast: We hebben beide in Groningen gestudeerd. Ik ben ook een echte Groninger en meneer van Goor… Ja, waar kom jij eigenlijk vandaan?Van Goor: Zwollywood! Nagengast: In mijn studententijd zaten we in het eerste jaar met 200 man in een collegezaal. Als je niet naar col-lege ging moest je een studiegenoot vragen of hij carbon-papier kon gebruiken om ook voor jou aantekeningen te maken. Tijdens practica heb ik nog ontzettend veel dieren

ontleed. Ik heb boven nog een schetsboek liggen van beesten die ik ontleed heb. Mijn studententijd was vooral een tijd van vrijheid en blijheid. Ik heb mijn hele studententijd vooral op de tennisbaan gestaan. ’s Avonds ging ik vaak schaken met een vriend uit Enschede. Hij zorgde dan altijd voor bier en Franse worst.Van Goor: Het was vroeger allemaal veel minder gestructu-reerd dan nu. Twee keer per jaar hadden we een tentamen-periode, maar we hadden het echt wel een stuk makkelijker dan jullie het nu hebben. De co-schappen hebben we allebei in Enschede gevolgd. Jaja, we hebben heel veel gemeen!

Hoe hebben jullie besloten om arts te worden?Van Goor: Toen ik twaalf was wilde ik graag dierenoppas worden in het Krugerpark in Afrika. Dat heb ik ook nog best wel een tijd volgehouden. Uiteindelijk wilde ik dan toch Geneeskunde doen en ik moest toen meeloten. Als ik niet ingeloot was, zou ik naar de Hoge Hotelschool gaan of naar de Sportacademie. Maar goed dat ik niet naar de Sportacademie ben gegaan want ik zie mezelf absoluut niet iets met sport doen.Nagengast: Ik ben altijd dol geweest op auto’s en op wegen. Ik wilde ook graag Wegenbouw of Architectuur gaan doen, maar mijn leraar wiskunde was bang dat ik het niet zou halen. Biolo-gie vond ik ook wel interessant en ik had bewondering voor mijn leraar biologie, dus ik dacht eraan om dat te gaan stud-eren. Al gauw besefte ik dat het toch een beetje een vak was waarbij je vaak in het onderwijs terecht komt. Het alternatief was dus Geneeskunde. Ik ben toen niet aan Geneeskunde be-gonnen met de gedachte dat ik dokter moest en zou worden. Het drong me bij mijn doctoraal pas door. ‘Oh jeetje, ik word dokter!’ Op dat moment was dat wel raar want in je eerste jaar ben je daar eigenlijk helemaal niet mee bezig. Dan maak je ge-woon je tentamens en je doet je dingetjes en hebt een prima studentenleven. Dus het is eigenlijk pas tegen de tijd dat je je co-schappen gaat lopen dat je denkt: ‘Nu wordt het opeens allemaal wel serieus!’

Verder hebben we nog gesproken over het blok stofwisseling en allerlei andere dingen, maar helaas bleek de voicerecorder halverwege het interview leeggeraakt te zijn en doordat we volgestopt waren met eten en drinken, had ons splanchnische vaatbed al zoveel bloed van onze cerrebrale doorbloeding ontnomen, dat het resulteerde in geheugenverlies over de rest van de avond.

Door Ralf Weijs, Iris Klaver, Yvo Kuca en David Wolthuis