Delta governance: over de realisatie van meerwaarde

Arwin van BuurenVakgroep Bestuurskunde

Erasmus Universiteit

Hoe gaan de dingen in de Dutch Delta?

1. Tal van partijen doen hun eigen ding binnen hun eigen domein

2. Veel afstemming vindt plaats op basis van negatieve coördinatie

(samenwerking als omgevingsmanagement)

3. Meestal is het non-interventiebeginsel leidend

4. Eenieder probeert zijn eigen realiserend vermogen te maximaliseren

5. Schakels worden verzorgd, maar de keten krijgt geen aandacht

Maar, zien we een kentering?

In de slipstream van het Deltaprogramma gebeuren mooie dingen…

1. Inzicht in kansrijke cross-overs tussen water, ruimte en economie

2. Meer oog voor wat de markt kan en wat burgers kunnen betekenen

3. Ontluikend perspectief op meerwaardecreatie in ketens

4. Wat ligt er? Aansprekende oogst slimme, samengestelde oplossingen

En is daarmee succes verzekerd?

Helaas niet, want als puntje bij paaltje komt…:

1. Blijkt het uitvoeren van slimme combinaties vaak lastiger dan het

ontdekken ervan

2. Zijn standaardreflexen (kernrigiditeiten) hardnekkiger dan gedacht

3. Wordt de slimme combinatie weer opgeknipt in sectorale blokjes

(zodat het geheel hooguit gelijk is aan de som der delen…)

4. Laait de emotie en ratio van de eigen “turf” weer op: wij doen ons

eigen ding, op onze eigen manier

5. Is het moeilijk om ‘beyond compliance’ te denken en te handelen

Stelling

Veel meerwaarde wordt uiteindelijk

niet verzilverd, omdat partijen niet in

staat zijn hun eigen hulpbronnen te

delen, en omdat ze bang zijn zich

afhankelijk te maken van een ander.