Peter Vanvelthoven

voor Limburg

ideeën& kracht

3

Samen bouwen aan Limburg, dat is mijn ambitie.

Dit boekje, Ideeën & Kracht, vertelt daarom 13 uiteenlopende

verhalen. 13 verhalen van Limburgers, die geloven in de

toekomst. 13 verhalen die mij inspireren om aan politiek te doen.

Deze gesprekken waren stuk voor stuk leerrijk. Soms ging

het over technische, politieke onderwerpen, meestal over

gewone dingen, die verschillende generaties bezighouden.

Bereikbaar zijn voor mensen en luisteren naar hun ideeën, is

de bron van veel wijsheid.

De volgende jaren wil ik alles doen om de dromen van de

Limburgers waar te maken. Ideeën zijn een onuitputtelijke

bron van kracht. Kracht die we samen nodig zullen hebben

om onze dromen waar te maken.

Dit boekje weerspiegelt verwachtingen voor onze provincie

Limburg. Er komen mannen en vrouwen aan het woord,

jongeren en ouderen, bekende figuren en Limburgers die

aan het begin van hun loopbaan staan. Maar ondanks hun

verschillen delen ze één ding: een ontembare levenslust. Stuk

voor stuk geloven ze in een warm en solidair Limburg, net als

ikzelf.

Peter Vanvelthoven

Ideeën & krachtvoor Limburg

5

Kunst is de rode draad doorheen het leven van Koen

Vanmechelen. Zijn werk draait rond twee thema’s: bioculturele

diversiteit en identiteit. “Kunst geeft betekenis aan het leven.

Zonder kunst zijn we geen mensen.”

“Alles is cultuur. En toch kleven mensen vaak een financiële

waarde op kunst. Maar kunst laat zich niet meten. Wat is de

waarde van kunst? Nooit zal ik de tranen vergeten van het

ontroerde vrouwtje, dat me na een vernissage aanklampte.

Ze pakte mijn arm vast, maar kreeg geen geluid uit haar keel.”

Diversiteit is het sleutelwoord in de maatschappijvisie van

de kunstenaar: “Cultuur verbindt ons, leidt tot solidariteit.

Zonder cultuur zijn we niet anders dan andere diersoorten.

Culturele en biologische diversiteit zijn een voorwaarde voor

een gezonde planeet.”

Een maatschappelijke discussie die ook politiek speelt. Koen

heeft een eigenzinnige visie op het politieke gebeuren:

“Cultuur is gedegradeerd tot een onbeduidend onderdeeltje

van het beleid. Terwijl alles net zou moeten bekeken worden

door een culturele bril. We moeten een krachtige cultuurcel

uitbouwen: een denktank die alles overziet en beslist wanneer

welk maatschappelijk segment moet evolueren.”

Koen

“ Alles is cultuur”Kunstenaar Koen Vanmechelen (1965) is een Limburger, maar vooral een

wereldburger. Hij geniet internationale erkenning voor zijn Cosmopolitan Chicken

Project, waarbij hij een kosmopolitische kip kweekt door nationale kippenrassen

te kruisen.

“Economie kan inspiratie putten uit kunst”

Koen brengt via zijn

kunstwerken maat-

schappelijke thema’s onder

de aandacht: kinderrechten,

respect voor de vrouw en

klimaatverandering, om er

maar drie noemen.

Hij schudt ons wakker.

Net als Koen verkies ik

een diverse, solidaire

samenleving boven een

bekrompen maatschappij

met een kerktorenmentaliteit.

Zo heeft de stad Lommel

zustersteden in Nicaragua

(Ciudad Darioen) en Namibië

(Ongwediva). Het kunstwerk

de CosmoGolem, het resultaat

van een samenwerking

tussen Koen en Lommelse

studenten, symboliseert de

samenwerking.

Limburg bevindt zich op een

kantelmoment. Profileren we

ons als een regio waar kunst

en wetenschap samenkomen?

Onze economie heeft nood

aan inspiratie, en die kunnen

we putten uit de kunst.

Peter

7

Een wandeling door het dierenasiel is een belevenis. Honden

en katten kijken je vragend aan, begroeten je met vrolijk

geblaf, vertederen met hun blik. Geen wonder dat Philip

Zurinckx en Line Caudry hun hart verpand hebben aan deze

dieren.

“Elk jaar vinden een 2000-tal dieren hier een onderkomen.

Onze vrijwilligers verzorgen de dieren, zodat ze in topvorm

zijn wanneer ze een nieuwe thuis vinden.”

De tomeloze inzet is hartverwarmend. Maar financieel blijft

het puzzelen: “Het dierenasiel steriliseert katten, om het

aantal zwerfkatten onder controle te houden. Wij brengen

ook een ‘chip’ in, zodat de dieren altijd teruggevonden

kunnen worden. Hoewel we kunnen rekenen op de steun van

leden, sponsors, de provincie en de gemeenten, blijft het hard

werken om het budget rond te krijgen.”

Ondanks het krappe budget hangt er een vleugje romantiek

in de Haspengouwse lucht: “Met ‘Meet your match’ vind je de

kat van je leven. Deze test bepaalt welke kat qua karakter het

best bij jou past.” Echte trendsetters, die Truienaren.

Line en Philip

“Bij ons vind je de kat van je leven”

“Ook dieren verdienen een stem in Brussel”

Line Caudry en Philip Zurinckx hebben een hart voor dieren. Zij zetten zich in voor

het dierenasiel van Sint-Truiden, dat dit jaar 50 jaar bestaat. Daarmee is het één

van de oudste asielen in Limburg, zelfs in België. Het werkingsgebied omvat Zuid-

Limburg, in de brede zin van het woord.

Ik heb een zwak voor

dieren. Daarom diende ik

een wetsvoorstel in dat

nertsenkwekerijen verbiedt.

Pelsdieren fokken, enkel

en alleen om hun pels, is

barbaars.

Philip en Line hebben

heel wat terechte

bekommernissen. Ik steun

bijvoorbeeld hun vraag om

dierenwelzijn (dat Vlaamse

materie wordt) onder te

brengen bij welzijn, niet bij

landbouw: een dier kan je

niet beschouwen als een

‘economische opbrengst’.

Ook de vraag om een

database voor katten in

te voeren, is logisch: het

chippen van katten is pas

zinvol wanneer ze ook

digitaal geregistreerd

worden. Hier maak ik de

komende jaren werk van.

Want ook dieren verdienen

een stem in Brussel.

Peter

9

Voor hij zich ontpopte tot ondernemer, werkte Eric Martens

voor de VDAB. De Bilzenaar kent de arbeidsmarkt dus als zijn

broekzak. “Het systeem van de dienstencheques is een schot

in de roos.”

De dienstencheque is een betaalmiddel waarmee je kan

betalen voor huishoudelijk werk. Het gaat om werk in

huiselijke sfeer, binnen of buiten: schoonmaken, wassen,

strijken, boodschappen doen...

Eric waardeert het systeem: “Het gaat om jobs die vroeger

bijna altijd ‘in het zwart’ gedaan werden. Dankzij de

dienstencheques krijgen werknemers een officieel contract.

Zo hebben ze werkzekerheid, bouwen ze een pensioen op en

genieten ze wettelijke bescherming.”

De huishoudelijke hulp neemt bovendien de druk op jonge

gezinnen weg: “Een job combineren met de opvoeding van

een kind én het huishouden, dat is teveel van het goede.

Huishoudhulp maakt gezinnen het leven makkelijker.”

De toekomst van de dienstencheques is echter onzeker: “De

laatste jaren steeg de prijs tot 9 euro per cheque. Als we de

psychologische grens van 10 euro doorbreken, vrees ik dat

gebruikers massaal zullen afhaken.”

Eric

“ Huishoudhulp maakt gezinnen het leven makkelijker”

Eric Martens is algemeen directeur van HR-dienstverlener Flexpoint. Eén van de

activiteiten van Flexpoint is thuishulp met dienstencheques. Met maar liefst 1500

werknemers is deze onderneming één van de grootste dienstenchequebedrijven

van onze provincie.

“Systeem van de dienstencheques absoluut behouden”

De dienstencheques zijn een

ontegensprekelijk succes:

de sector stelt meer dan

150.000 mensen tewerk,

800.000 gezinnen huren een

huishoudhulp in.

Toch gaan er stemmen

op om het systeem aan

te passen. sp.a doet alles

om deze aanvallen af te

weren. Dienstencheques

creëren niet alleen jobs, de

thuishulp is ook onmisbaar

voor heel wat hardwerkende

Limburgers.

Om het systeem

betaalbaar te houden,

stel ik voor het fiscaal

voordeel af te schaffen.

Op die manier kunnen

we de dienstencheque

zelfs goedkoper maken:

de consument zal de

korting onmiddellijk in de

portefeuille voelen.

Peter

11

“Politiek, politiek. Ik ben er niet, ik ken ze niet. Politiek, politiek.

Ik kijk niet en ik zeg niets.”, zingt Bram Vermeulen op de radio

wanneer Peter de gezellige living van Jef Geurts en Marie-Louise

Donckers binnenkomt. Soms past een puzzel perfect in elkaar. Dat

was ook zo in het dossier van de grensarbeiders.

Jef Geurts startte zijn loopbaan dicht bij huis: “Ik was de eerste

arbeider ooit van Ford Genk. Later mocht ik ook de eerste

metrolijn van Brussel aanleggen.” Het buitenland lonkte echter.

Jef en Marie-Louise gingen in Nederland aan de slag.

Als voormalige grensarbeiders hadden Jef en Marie-Louise recht

op een ‘koopkrachttegemoetkoming’ van 33 euro per maand:

“De Nederlandse regering wilde deze toelage op het pensioen

echter enkel uitbetalen aan personen die voor minstens 90%

van hun inkomen belastingplichtig waren in Nederland. Dankzij

een protestactie, onder impuls van Peter, werd deze beslissing

ingetrokken.”

Met dit geld kocht het Genkse koppel een elektrische fiets. Op

rustige avonden kijken Marie-Louise en Jef samen tv: “Ja, we

houden nog steeds elkaars hand vast. Hou ouder je wordt, hoe

minder je elkaar kan missen.” Op de achtergrond klinkt ‘I will

always love you’ van Mariah Carey. De puzzel past.

Marie-Louise en Jef

“Met toelage op pensioen kochten we een elektrische fiets”

Jef Geurts (82) en Marie-Louise Donckers (76) leiden een zorgeloos leven in

Gelieren, een deelgemeente van Genk. Al 56 jaar vormen ze een onafscheidelijk

koppel. Ze leerden elkaar kennen op het ‘bal van de rijkswacht’, en trouwden in

het jaar van de wereldtentoonstelling. Ondertussen hebben ze twee dochters, vier

kleinkinderen en zelfs achterkleindochters.

“De pensioenen bevriezen, daar krijg ik het koud van”

Na uw loopbaan verdient u

een volwaardig pensioen.

Want dat is uw garantie op

een aangename oude dag.

Andere partijen willen de

pensioenen bevriezen, maar

daar krijg ik het koud van. sp.a

wil minstens drie kwart van

het loon als pensioen na 42

jaar loopbaan.

De regeling voor grens-

arbeiders was een

overduidelijk geval van

discriminatie: 57.000

Limburgerse grensarbeiders

kwamen plots niet meer in

aanmerking voor een toelage.

Daarom overhandigde ik een

massa protestbrieven aan de

Europese Commissaris, die

Nederland op het matje riep.

Nederland zwichtte onder de

druk en trok de maatregel in.

We hebben toch doorgezet,

gelukkig maar. “Que sera,

sera.”

Peter

13

Het belang van openbaar vervoer, daar hoef je François Hoekx

niet van te overtuigen. “Natuurlijk is Limburg een fietsparadijs.

Maar onze provincie is uitgestrekt, en niet iedereen kan met

de fiets of de auto rijden.”

“Een vlotte busverbinding is voor heel wat mensen van

levensbelang”, weet de Lommelse buschauffeur. “Ga maar

eens kijken op de drukbezette buslijnen Lommel – Hasselt en

Hasselt – Genk.”

Mensen van alle leeftijden en standen nemen de bus. En

die passagiers worden steeds mondiger: “Als de bus in de

file staat en één minuut te laat komt, krijg je kritiek. Ook de

ouderen laten van zich horen. Vroeger kon iemand van 65 bij

wijze van spreken ‘nog juist over zijn schoen pissen’. Nu zijn

senioren veel actiever.”

De bus nemen, dat is meer dan je verplaatsen van punt a

naar punt b: “Je hebt een vertrouwensband met je passagier.

Ze vertellen me soms zaken die ze zelfs niet aan hun eigen

man of vrouw zouden vertellen (lacht).” Om te besluiten met

een serieuze noot: “De politiek moet haar schouders onder

het openbaar vervoer zetten. We hebben dat echt nodig in

Limburg.”

François

“Soms vertellen busreizigers meer aan mij dan aan hun eigen man of vrouw”

François Hoekx is buschauffeur bij De Lijn, waar hij al 31 jaar op de teller heeft

staan. Op dit moment is hij de fiere bestuurder van de Lommelse belbus. François

kent het Limburgse busnet als geen ander, maar is ook een vertrouwenspersoon

voor zijn passagiers.

“Meer openbaar vervoer, de enige echte manier om files te voorkomen”

In Limburg sta je zelden of

nooit in de file, de Noord-

Zuidverbinding buiten

beschouwing gelaten. En

dat willen we zo houden. De

enige echte manier om files te

voorkomen is meer openbaar

vervoer. Openbaar vervoer,

dat is het snelste en meest

milieuvriendelijke alternatief

voor de wagen.

sp.a pleit voor gratis openbaar

vervoer voor 65-plussers. Zo

sparen we niet alleen heel

wat autoritten uit, bovendien

blijven onze senioren mobiel.

Om elektrische wagens te

promoten, stel ik voor dat

deze voertuigen gebruik

mogen maken van busbanen,

zodat ze sneller ter plaatse

zijn. En met de sneltrams van

het Spartacusplan bent u in de

toekomst in een mum van tijd

in Hasselt, Lommel, Maastricht

en het Maasland. Of u nu

met de trein, de tram of de

bus reist: sp.a verdedigt uw

openbaar vervoer.

Peter

15

Na zonneschijn komt regen, en daarna hopelijk opnieuw

zonneschijn. Zo kan je het verhaal van de kranige Nele

Froidmont samenvatten. Als alleenstaande combineert ze

twee jobs om haar droomhuis te verwerven.

Twee jaar geleden kochten Nele en haar partner het perfecte

huis in Hoeselt. Amper een maand later liep de relatie echter

spaak: “Sindsdien is het ploeteren om rond te komen. Ik zou

hier dolgraag blijven wonen.”

Om haar droom waar te maken, combineert Nele haar dagtaak

met een tweede job: “Na de kantooruren ga ik poetsen. Rond

20u30 zit mijn werkdag erop. Van maandag tot donderdag is

het keihard knokken, in het weekend kom ik op adem. Gelukkig

springen mijn ouders bij in het huishouden.”

Ondanks die inspanningen lopen de gesprekken met de bank

stroef: “Omdat ik pas na 16 uur kan beginnen poetsen, is het

moeilijk een vast contract te versieren. En dat is nodig om een

lening te krijgen. Die onzekerheid knaagt.”

Een situatie waarin heel wat mensen het hoofd zouden laten

hangen. Maar Nele blijft positief: “Mijn droom geeft me de

kracht om door te gaan.”

Nele

“12 uur per dag werken voor droomhuis”

De 35-jarige Nele Froidmont is afkomstig van Tongeren, maar woont in Hoeselt.

Nele werkt al 14 jaar bij De Voorzorg. Deze dame heeft al heel wat watertjes

doorzwommen: voorheen was ze actief als receptioniste bij Relaxhoris en werkte

ze in een schoenwinkel, een bakkerij en een horecazaak.

“Betaalbaar wonen met woonbonus en hoger nettoloon”

Voor heel wat gezinnen

of alleenstaanden weegt

de maandelijkse lening

loodzwaar. Ik heb onnoemelijk

veel respect voor mensen

zoals Nele, die twee ‘officiële’

jobs uitoefenen en zich niet

laten verleiden tot zwartwerk.

Dat is op termijn positief,

omdat je een pensioen

opbouwt.

Amerikaanse of Duitse

toestanden, waarbij je

verschillende mini-jobs moet

combineren om rond te

komen, moeten we echter

vermijden. Indien het rijkste

deel van de bevolking meer

belasting betaalt (belasting

op de winst op vermogens),

kunnen we met dit geld de

belasting voor werkende

mensen verlagen, zodat het

nettoloon stijgt. Anderzijds wil

ik de woonbonus behouden,

die mensen een financieel

duwtje in de rug geeft

wanneer zij een huis kopen.

Peter

17

Een ontmoeting met Christel is altijd een belevenis. De ont-

vangst is hartelijk. Maar het hart van thuisverpleegster Christel

ligt bij zorg: “Ik zie mijn patiënten vaker dan mijn eigen

moeder”.

“Vroeger bleven patiënten langer in het ziekenhuis, tegen-

woordig zijn ze een paar dagen na een operatie al thuis. Onze job

is met de jaren complexer geworden. Je volgt best opleidingen,

wil je de technologische vooruitgang bij kunnen benen.”

Dat blijkt wanneer Christel haar bloeddrukmeter rond de arm

van Peter spant. Geen ouderwets instrument, maar een digitaal

apparaat: “Jouw bloeddruk is iets te hoog, je bent precies druk

bezig? Of al nerveus voor de verkiezingen (lacht)?”

Ook palliatieve zorgen vergen veel: “Mensen willen thuis

sterven, in een vertrouwde omgeving. Hoewel wij ‘getraind’

zijn in afscheid nemen, doet het soms nog echt pijn.”

Thuisverpleegsters verzorgen niet alleen, ze bieden ook een

luisterend oor. “Sommige mensen zien op een ganse dag

tijd enkel de verpleegster, dus vinden ze het fijn wanneer je

een koffietje blijft drinken. Onlangs verhuisde een vrouw van

102 jaar oud, die ik al meer dan 20 jaar verzorgde, naar het

rusthuis. Dat doet je wat.”

Christel

“Een helpende hand, maar ook een luisterend oor”

Zelfstandig thuisverpleegster Christel Vanbilsen woont, leeft en werkt in Hasselt.

Al 24 jaar verzorgt ze haar patiënten met hart en ziel. In drukke periodes bezoekt

zij tot 35 à 40 patiënten per dag. Verzorgen is een passie. Een passie die Christels

dochter deelt: onlangs trad zij in dienst bij haar moeder. De appel valt niet ver

van de boom...

“Zorg moet betaalbaar blijven voor iedereen”

Thuisverpleging laat mensen

toe om langer thuis te wonen,

in familiale kring. Daarnaast

mag je de sociale functie niet

onderschatten: de dagelijkse

babbel is voor veel patiënten

even belangrijk dan de

verpleging zelf.

Dankzij de ziekteverzekering

is thuiszorg volledig gratis.

Onze sociale zekerheid

helpt jaarlijks enorm veel

Limburgers. Gezondheidszorg

mag nooit afhankelijk

worden van de financiële

mogelijkheden van de patiënt.

Noodzakelijke medische

ingrepen, medicijnen en

verzorging moeten betaalbaar

blijven voor iedereen.

Onze sociale zekerheid

is uniek in Europa en de

wereld. Door de vergrijzing

zal de vraag naar zorg nog

toenemen. De topkwaliteit die

onze sociale zekerheid biedt,

wil sp.a blijven garanderen.

Peter

19

“Waar gaat die doos met dat meisje naartoe?”, grapt Sanne,

wanneer ze voor de foto poseert met een reusachtige

pizzadoos. Deze jongedame heeft haar draai helemaal

gevonden, en dat is heerlijk om zien.

Na haar studies werkte Sanne een tijdje in het ziekenhuis,

maar daarna was ze 1,5 jaar werkzoekend. Net toen kondigde

Ford Genk aan de deuren te sluiten: “Het was een kantelpunt.

In plaats van het hoofd te laten hangen, stak ik een tandje

bij. Want zodra Ford dicht is, wordt de concurrentie op de

arbeidsmarkt nog heviger.”

Sanne zocht en vond de job van haar leven, bij Bruno’s Food

Corner: “De Group Bruno gaf mij vorig jaar een kans, in de

vorm van een inloopstage. Ondertussen ben ik voltijds aan

de slag. Ik geniet van het contact met de klanten en bedien

iedereen met de glimlach. Nu ik werk heb, kan ik ook op zoek

naar een eigen huisje.”

Sanne besluit met een boodschap voor haar generatiegenoten:

“Voor ons, de Limburgse jeugd, is het niet makkelijk om werk

te vinden. Werkgevers zoeken personeel met ervaring. Maar

de jongeren moeten ook willen werken, de juiste mentaliteit

tonen. Als je doorzettingsvermogen toont, kom je er!”

Sanne

“Mijn werkgever gaf me een kans, ik greep ze met beide handen”

De 22-jarige Sanne Noukens is afkomstig van Kaulille, maar woont in Opglabbeek.

Na haar studies ‘grootkeuken’ was ze een hele tijd werkzoekend. Maar Sanne zette

door, en vond na enkele jaren haar droomjob. Bruno’s Food Corner gaf haar een

kans, Sanne greep ze met beide handen.

“Onze sociale zekerheid is geen hangmat, maar een trampoline”

Toen ze zocht naar werk,

kon Sanne rekenen op een

werkloosheidsuitkering.

Het was geen hangmat,

maar een trampoline. Onze

maatschappij ving Sanne

tijdelijk op, maar daarna

veerde ze krachtig recht.

Ze vond een werkgever die

in haar geloofde, en bloeit

nu helemaal open. Dankzij

tewerkstellingsmaatregelen

kon Sanne wennen aan de

werkvloer.

sp.a wil de werkloosheid

bestrijden, niet de werklozen.

De rechtse partijen willen

de werkloosheidsuitkering

beperken in de tijd. Wij maken

liever werk van extra jobs,

door gerichte maatregelen die

jongeren en vijftigplussers aan

het werk helpen.

Ik stel voor dat jongeren in

hun wachttijd stage kunnen

lopen in de bedrijfswereld. Zo

zetten zij hun schoolse kennis

om in praktijkervaring.

Peter

21

Ignace Schops weet zijn liefde voor de natuur als geen ander

te vertalen in concrete projecten. De borden met ‘Regionaal

Landschap Hoge Kempen’ langs de autosnelweg herinneren

de Limburger hier geregeld aan. Samen met Peter ijvert

Ignace voor een groene ‘tax shelter’.

“Onze maatschappij geraakt langzaam maar zeker

doordrongen van het belang van natuur”, stelt Ignace vast.

“Mensen waarderen een groene omgeving. De overheid moet

deze trend volgen door te investeren in natuur.”

Vandaag worden natuurgebieden veelal aangekocht en

beheerd door natuurverenigingen. De overheid subsidieert

een deel van de aankoop. De rest moeten deze verenigingen

zelf bijpassen, via tal van pannenkoekennamiddagen,

sponsorwandelingen, …

Ignace Schops wil het ook voor bedrijven aantrekkelijk maken

om te investeren in natuur: “Ik stel voor om een groene ‘tax

shelter’ op te richten, naar analogie met de tax shelter voor

de Belgische filmwereld: bedrijven die investeren in film-

en televisieproducties mogen 150 % van hun investering

aftrekken van hun vennootschapsbelasting.”

Ignace

“Wat voor onze filmindustrie kan, moet zeker ook kunnen voor onze natuur”

Ignace Schops is directeur van het Regionaal Landschap Kempen en Maasland. De

voorbije jaren grossierde hij in groene eretitels. Hij won de prestigieuze Goldman

Environmental Prize (de ‘groene Nobelprijs’), werd uitgeroepen tot World Leading

Social Entrepreneur en aangeduid als International Ambassador for Biodiversity. Als

klap op de vuurpijl selecteerde Al Gore Ignace voor het Climate Leadership Corps.

“Ons groene paradijs nog opwaarderen”

Limburg is een groen

paradijs. Dankzij onze

uitgestrekte bossen, prachtige

vergezichten en parelwitte

bloesems. Het is hier zalig

om te wonen en te verblijven.

Lommel geeft, samen met

de Limburgse bedrijven, het

goede voorbeeld door zijn

industriezones te beplanten

met vlindervriendelijke planten.

We moeten onze natuur niet

alleen beschermen, maar ook

opwaarderen. Daarom schoot

ik dadelijk in actie, toen Ignace

Schops met het idee op de

proppen kwam om een groene

tax shelter in te voeren.

Eind 2013 kaartte ik bij de

minister dit voorstel aan. De

volgende jaren zal ik er alles

aan doen om dit idee erdoor

te drukken: indien bedrijven

investeren in natuurgebieden

(die uiteraard open blijven

voor het publiek), tillen we de

Limburgse natuur naar een

nog hoger niveau.

Peter

23

Victor is een geboren marktkramer, maar hij begon ooit als…

kapper: “Op mijn 14de ging ik op leercontract als haarkapper.

Daarna werkte ik twee jaar in Wallonië, alvorens aan mijn

legerdienst te beginnen. Na die periode als milicien vond ik

mijn roeping: sinds 1972 schuim ik de markten af.”

In die hoedanigheid toert Victor voortdurend door Limburg:

“Ik sta natuurlijk op de markt van Tongeren, maar ben ook in

Lanaken, Bilzen en Eisden van de partij. Blikvangers zijn de

befaamde markt van Luik (La Batte, de grootste en oudste

markt van België) en de multiculturele markt van Heusden-

Zolder.”

De laatste jaren merkt hij een duidelijke tendens: “Het leven

wordt almaar duurder, en dus houden klanten de vinger op de

knip. Daarbij komt de crisis, die de mensen onzeker maakt. De

bedrijfssluitingen zorgen voor onrust.”

Daarom zijn klanten spaarzamer: “Er loopt niet minder volk

rond op de markt, maar de mensen spenderen er minder.

Waar ze vroeger nog 12 handdoeken ineens kochten,

beperken ze zich vandaag tot 2 handdoeken per keer. De

Limburger denkt tweemaal na over elke euro die hij uitgeeft.”

Victor

“Mensen kopen niet langer 12 handdoeken ineens, maar 2 handdoeken per keer”

Victor Cluckers, bouwjaar 1950, is een Tongenaar pur sang. Al decennialang staat

hij tussen de mensen in de Eburonenstad. Als lokaal politicus, maar vooral ook

als marktkramer.

“De index: voor een loon dat stijgt, wanneer het leven duurder wordt”

De markt is de

ontmoetingsplaats bij uitstek.

Maar ook de plaats waar

mensen hun inkopen doen.

Als marktkramer ondervindt

Victor de gevolgen van

de crisis aan den lijve: het

beschikbare budget van zijn

klanten krimpt.

sp.a geeft u ademruimte, op

twee manieren. Zo is onze

partij de behoeder van de

automatische loonindex:

in ons land stijgt het loon

automatisch, wanneer

het leven duurder wordt.

Een uniek systeem, dat

de koopkracht op peil

houdt. Onbegrijpelijk dat

andere partijen de index

proberen af te schaffen!

Een tweede instrument

is de groepsaankoop: wij

verenigen consumenten en

kopen collectief stroom,

zonneboilers, isolatie, ... aan,

zodat uw factuur daalt.

Peter

25

We ontmoeten Eda op het kantoor van Mustafa Aytar, waar

ze stage liep. Een hele ervaring: “Op amper 4 weken tijd heb

ik hier zoveel geleerd. Maar uiteindelijk blijft naar school gaan,

samen met mijn vrienden, toch het leukste.”

Die school, dat is de Handelsschool in Hasselt: “De richting

‘handel’ is mij op het lijf geschreven. Dankzij mijn stage

groeide mijn zelfvertrouwen. Sindsdien ben ik vastbesloten

verder te studeren.”

Eda kijkt ook al verder: “Als kind wilde ik agent worden. Maar

nu hoop ik op een bank te kunnen werken of les te geven.

Een degelijke job, zodat mijn ouders fier op mij zijn. Ik heb

niet genoeg geduld met kleuters en weet uit ervaring hoe

tegendraads middelbare studenten soms kunnen zijn (lacht),

dus het lager onderwijs lijkt me ideaal.”

Huisje – tuintje - kindje, zo ziet het ideale toekomstscenario

eruit: “Een gezinnetje stichten in Houthalen-Helchteren en

een voorbeeldige mama worden, dat is de ambitie. Als ik

oud en grijs ben, maak ik een reis naar de Dominicaanse

Republiek: oogverblindende stranden en vissen in alle kleuren

van de regenboog, heerlijk...”

Eda

“Na stage besloten om verder te studeren”

De 18-jarige Eda Akkus heeft familie in Heusden-Zolder, gaat naar school in Hasselt

en woont in Houthalen-Helchteren. Eda staat op een kruispunt in haar leven. Deze

studente handel heeft een duidelijk ideaalbeeld voor ogen: een degelijke job

vinden, een voorbeeldige mama worden en … ooit genieten van de hagelwitte

stranden op de Dominicaanse Republiek.

“Ook wie niet Jan, Piet of Leen heet, deelt het Limburg- gevoel”

De foto met Eda is prachtig.

Niet alleen omdat Eda een

stralende jongedame is, maar

ook door het schilderij op

de achtergrond, geschilderd

door enkele vluchtelingen.

Het schetst een hoopvol

toekomstbeeld. Heel wat

Limburgers hebben hun roots

in Turkije, Marokko, Italië,

Spanje, … Zij brengen kleur in

onze provincie. Hun voornaam

luidt misschien niet Jan, Piet

of Leen, iedereen deelt wel

het Limburg-gevoel.

Onze jongeren moeten

verder kijken dan hun

eigen kerktoren. Indien

elke Limburgse jongere

een paar weken zou

kunnen gaan helpen in een

ontwikkelingsland, leren zij

niet alleen andere culturen

kennen, maar zullen ze ook

beseffen ze dat ze hier in het

paradijs leven.

Peter

27

Hoe scheppen we jobs voor de Limburgers? Dat is de

hamvraag. Over het antwoord is iedereen het eens: de

loonkost moet dalen, door de belasting op het loon te

verlagen. Zo kunnen werkgevers extra personeel in dienst

nemen en stijgt het nettoloon van werknemers.

Discussiepunt is echter: hoe betalen we die loonlasten-

verlaging? “Vandaag betaalt een deel van de bevolking geen

belasting. Denk maar aan fraudeurs, die belasting ontduiken.

Heel grote bedrijven, die profiteren van voordelige systemen.

En miljonairs, die slapend rijk worden door de rente op

hun fortuin. Als zij bijdragen, kunnen we de belasting voor

werkende mensen verlagen.”

De vakbond wil meebouwen aan de toekomst: “Nu is er veel

aandacht voor toerisme en logistiek, maar we mogen de

industrie niet over het hoofd zien. We rekenen op de VDAB,

die laaggeschoolden klaarstoomt om vacatures in te vullen,

en op buitenlandse investeerders.”

Vakbonden en werkgevers moeten de handen in elkaar slaan:

“Ik bewonder iemand als Jos Vaessen, een ondernemer die in

eigen regio investeert. Zulke ondernemers moeten op extra

ondersteunende maatregelen kunnen terugvallen.”

Pierre

“Vakbonden en werkgevers moeten handen in elkaar slaan”

Bilzenaar Pierre Vrancken is gepokt en gemazeld als vakbondsmilitant. Toen hij

als 17-jarige puber hoorde dat zijn vader terminaal was, stopte hij met studeren.

Het begin van een lange loopbaan, met onder andere passages bij het ministerie

van openbare werken, stad Bilzen en Ford Genk. Sinds kort is Pierre voorzitter

van ABVV Limburg.

“Minder belasting voor de werkenden, meer voor wie renteniert”

Ik geloof dat de vakbonden

een belangrijke rol spelen. Als

verantwoordelijke vakbonden

en lokaal verankerde

ondernemers elkaar vinden,

oogt de toekomst rooskleurig.

Werk, werk, werk, het wordt

hét doel van de volgende

jaren. Heel wat kleine en

middelgrote bedrijven willen

werkgelegenheid creëren,

maar dan moeten we de

loonlasten verlagen.

Rechtse partijen willen

deze loonlastenverlaging

financieren door de sociale

zekerheid af te bouwen en

ambtenaren te ontslaan. sp.a

zoekt de opbrengst elders. Wij

willen minder belastingen voor

wie werkt, maar meer voor

wie de luxe heeft te kunnen

rentenieren: iemand die

renteniert moet belastingen

betalen op de winst op zijn

vermogen.

Peter

29

Een sterke universiteit op Limburgse bodem… Wat ooit een

verre droom was, is vandaag realiteit. Het Limburgse onderwijs

is meer dan de UHasselt. De hogescholen, het middelbaar en

lager onderwijs: elke schakel telt.

“UHasselt biedt onze jongeren de kans zich in eigen streek te

ontwikkelen. Bovendien is de universiteit een draaischijf voor

innovatie in Limburg. UHasselt heeft een beleidsplan op lange

termijn nodig, met opleidingen die aansluiten bij de speerpunten

van onze regio. Ook de hogescholen kunnen we versterken,

door het Hoger Beroepsonderwijs te promoten als opstap naar

hoger onderwijs.”

In alle lagen van het onderwijs dringt zich een mentaliteits-

wijziging op. Ten eerste in de structuur: “Als je kind niet mee kan

in het ASO, mogen we het technisch en beroepsonderwijs niet

als ‘vuilbak’ beschouwen. Vertrek vanuit de passie en het talent

van de leerling. Als jouw zoon graag meubelmaker wil worden,

dwing hem dan niet om Latijnse te doen.”

Maar zeker ook in de manier van lesgeven: “Studeren is niet

alleen van buiten blokken. Bedrijven zoeken geen werknemers

die enkel kennis reproduceren, maar personen met de juiste

attitude en probleemoplossende vaardigheden, die weten om

te gaan met een grote hoeveelheid informatie.”

Jo

“Studeren is niet alleen van buiten blokken”

Hasselaar Jo De Bruyne is vader, bedrijfsleider (met Katena begeleidt hij mensen,

teams en organisaties in momenten van verandering) en ondervoorzitter van de

universiteit UHasselt. Hij heeft een uitgesproken visie op onderwijs, van 5 tot 25 jaar.

“Laat jongeren hun passie volgen”

Relatief gezien volgen er

minder Limburgers een

hogere opleiding. De laatste

jaren maakte onze provincie

een inhaalbeweging. De

UHasselt bloeit open,

de hogeschool PXL

specialiseert zich. Deze

opleidingsinstellingen

verdienen mijn politieke steun,

voor de volle 100%.

We moeten het talent van

onze jongeren optimaal

benutten, door hen naar

een gepaste studierichting

te begeleiden. Bovendien

moeten onze kinderen

vertrouwd geraken met

internet, een steeds

belangrijkere bron van

informatie. Daarom zou elk

kind in de lagere school

moeten beschikken over een

tablet. Want de studenten van

vandaag zijn de vakmannen,

ondernemers en managers

van morgen.

Peter

31

Politiek heeft Peter altijd aangetrokken. Als

student aan de VUB was hij al lid van de

Jongsocialisten.

In 1994 startte het politieke avontuur definitief.

De eerste jaren was Peter actief in Limburg,

daarna op nationaal vlak. In Brussel kent hij

ondertussen zijn weg. Keer op keer beseft

Peter hoe belangrijk goede persoonlijke

relaties zijn om echt samen iets te kunnen

veranderen.

“Vrij vaak botsen de meningen in Brussel,

en soms zelfs hard. Maar even vaak tref je er

mensen die jouw maatschappijvisie delen. De

wil om dingen ten goede te veranderen, dat

is mijn drijfveer in de politiek. De wereld voor

ons allemaal beter maken, ook voor degenen

die helaas minder kansen krijgen. Daarbij is het

gezamenlijk belang groter dan het individueel

belang: samen komen we makkelijker vooruit,

solidariteit is de rode draad.”

Peter,actief in Brussel

541 dagen: zolang duurden de laatste onder-

handelingen over de staatshervorming.

“Er is genoeg tijd verloren, laten we de com-

munautaire strijdbijl begraven. Wij laten ons

land niet splitsen en onze provincie niet

afschaffen. Deze verkiezingen gaan niet over

structuren, wel over uw werk, uw gezondheid,

uw pensioen.”

“Samen kunnen we Limburg vooruit helpen.

We moeten dringend af van elk ‘calimero-

gedrag’: wij zijn de groenste provincie, met

de grootste troeven om nieuwe bedrijven

aan te trekken. Laten we dus samen de hand

aan de ploeg slaan.”

33

Peter was nog een jonge advocaat en

praktijklector fiscaliteit aan de Vrije Universi-

teit in Brussel toen hij in 1994, bij zijn eerste

verkiezingsdeelname, onmiddellijk verkozen

werd tot provincieraadslid. Het was de

start van een politieke carrière als volks-

vertegenwoordiger, gedeputeerde, staats-

secretaris en uiteindelijk minister van Werk

(in 2005). Vandaag zetelt hij in het federaal

parlement, waar hij in de commissies

Binnenlandse Zaken en die voor de nucleaire

veiligheid werkt. Acht jaar geleden verkozen

de Lommelaars hem tot hun burgemeester.

Een job die hij met veel overgave uitoefent.

Elke dag is een weer een nieuwe uitdaging.

Samen met vele Limburgers probeert hij van

onze provincie een fijne plek te maken om te

wonen, te werken en te verblijven.

Peter,thuis in Limburg

In zijn jeugdjaren was hij een actief tennisser

en basketbalspeler. Basket, en dan vooral

de Amerikaanse variant, is en blijft een

passie. De weinige tijd die hem rest staat

vanzelfsprekend volledig in het teken van zijn

gezin. Samen een film kijken, of supporteren

voor zijn sportende kinderen Sam en Nathalie.

Kortom, drukte genoeg en meestal tijd tekort.

EUROPA

1 VAN BREMPT Kathleen

2 EL KHADRAOUI Saïd

3 DEL RE Valerie

4 BALTHAZAR Tom

5 DOMS SANNE

6 SOMERS Matthias

7 MAYDA Samira

8 BILICI Hasan

9 DROZDIK Vera

10 MEERT Lieven

11 VAN DER WILDT Francy

12 VAN LANCKER Eddy

Opvolgers

1 MOUTON Nick

2 BUYSE Jutta

3 VANDENBROUCKE Pieter

4 PEETERS Emilie

5 VERDUYCKT Kris

6 LAMAS SANCHEZ Patricia

7 KILIC Yasin

VLAANDEREN

1 LIETEN Ingrid

2 BEENDERS Rob

3 ROBEYNS Els

4 AYTAR Mustafa

5 VANGRIEKEN Jasmine

6 EL OUAKILI Habib

7 ORY Lot

8 STASSEN Gerard

9 EENS Karolien

10 MULDERS Mieke

11 HOEBRECHTS Ellen

12 CUCCHIARA Alessandro

13 DECKERS Daan

14 VERSLEGERS Bernadette

15 WEBERS Maurice

16 DIGNEFFE Jos

Opvolgers

1 QUINTENS Joke

2 MOYAERS Bert

3 DREES Kevin

4 PLESSERS Valerie

5 SCHOENMAKERS Veerle

6 SURKYN Sonja

7 REWEGHS Kathleen

8 VANHEES Rudi

9 STEVENS Michel

10 DE CUYPER Christel

11 PRINCEN Erika

12 LISMONT Patrick

13 ORU Funda

14 KEUNEN Frank

15 VANDENHOVE Ludwig

16 MAHASSINE Chokri

KAMER

1 VANVELTHOVEN Peter

2 KITIR Meryame

3 KOÇ Ahmet

4 GIEBENS Myriam

5 VERWIMP Alfons

6 MOERS Filip

7 LEGEIN Guy

8 GARCIA Sole

9 WILLEMS Lieve

10 DE WAELE Sofie

11 SMETS Brigitte

12 SWENNEN Guy

Opvolgers

1 YZERMANS Alain

2 CARLIER Birgitt

3 KAUR PALWINDER Preeti

4 BRUNO Angelo

5 VRANCKEN Johnny

6 DENEUKER Danny

7 CLAES Hilde

Met trots stel ik u onze bekwame en sociaal bewogen

kandidaten voor. Ik weet dat zij zich honderd procent willen

inzetten voor onze provincie. Zij vormen een zeldzame en

unieke combinatie van ervaring en jeugdig enthousiasme: ik

ben bevoorrecht de federale lijst te mogen aanvoeren.

Onze kandidaten zijn één voor één uw vertrouwen waard, u

kan ze op 25 mei ook één voor één uw stem geven.

Want samen met u willen we het beste voor Limburg.

/peter.vanvelthovenlommel

www.ideeënenkrachtvoorlimburg.be

Verboden op de openbare weg te gooien.V.U. Frank Vandenhoudt, Guffenslaan 108, 3500 Hasselt