Leerdag 9 mei 2014 bovenbouw

Vandaag hebben we voor het eerst gesplitst gewerkt met een boven- en middenbouw. Dit verslag is van de ochtend in de bovenbouw en van het gezamenlijke middagprogramma.

In de kring zijn we begonnen met uitleg over de splitsing. De kinderen vonden dat helemaal prima! Zeker ook omdat ik vertelde, dat we nog dingen samen zouden blijven doen . Ik heb de kinderen het dagboek van Anne Frank laten zien n.a.v. de premire van het toneelstuk op 8 mei en n.a.v. dodenherdenking en 5 mei. Ik had een dagboekversie uit 1947, van vlak na de Tweede Wereldoorlog en een versie uit 1990, een vernieuwde versie met 5, later gevonden, bladzijden uit haar dagboek. We hebben gesproken over het feit dat Otto Frank het dagboek van zijn dochter gecensureerd heeft uitgegeven. (Niemand van de leerlingen kende dat woord censuur.) Anne had zich nl. nogal brutaal/grof uitgelaten over haar moeder. En Otto Frank vond het zeer onkies om over zijn overleden echtgenoot zulke uitlatingen te laten lezen. Anne was een puber van 13 jaar, toen zij in het achterhuis onderdoken samen met een andere familie. Haar seksuele gevoelens gingen de natuurlijke gang en Anne schreef daar vrij openlijk over. Ook over haar gesprekken met Peter, de zoon van de andere familie. Ook dat vond Otto Frank niet kies en hij heeft daarom hele passages weggelaten. De verhalen over de oorlog barstten los en Yorick vertelde over zijn opa, die in het verzet heeft gezeten en dat hij misschien wel een keer wil komen vertellen. We hebben nog gesproken over discriminatie. Dat dat niet alleen iets is van de 2de W.O., maar dat dat nu nog gebeurt. We spraken o.a. over Geert Wilders, Marokkanen en homodiscriminatie.

We hebben nog 8 leerdagen voor de zomervakantie en ik probeer de kinderen uit te dagen tot het nemen van hun verantwoordelijkheid. Ik liet een kaart zien met daarop de uitspraak: Life begins at the end of your comfort zone. Wat wil je nog doen? Wat wil je nog verbeteren/veranderen? Waar heb je misschien extra hulp bij nodig? Als je hier allemaal dingen doet, die je al kan/weet, heb je niets nieuws geleerd/geprobeerd. Kom uit je comfortzone en ga uitdagingen aan. In onderwijstaal werk je dan in de zone van de naaste ontwikkeling. Het klinkt zo makkelijk, maar het is heel moeilijk voor ons allemaal. We hebben daar vertrouwen en steun bij nodig. Ik zal het deze leerdagen nog vaak blijven herhalen.

Er is hard en goed gewerkt in Math, rekentuin en taalzee; de meesten durfden in de zone van de naaste ontwikkeling met een beetje aanmoediging en steun.

Ik heb voorgelezen uit het dagboek van Anne Frank, tijdens de drink/eet pauze.

Na de pauze hebben we gezamenlijk de video gezien over de ontwikkeling van stoomtrein tot TGV/HSL/Magnetische trein. Een ontwikkeling die de leefwereld van de mensheid enorm vergrootte. Daarna zijn we ieder op eigen niveau info gaan lezen en vragen gaan beantwoorden over dit onderwerp. Eerst hebben we uitgebreid stilgestaan bij het belang van lezen/begrijpend lezen en enkele strategien besproken.

Na de pauze en na de smartgames zijn de kinderen in gemengde groepjes aan de slag gegaan met de Pittige Plustoren. Kristallen maken, papier maken, autos met verschillende aandrijving, een skyrail, bamboepiramides en een heftruck. Het maakt eigenlijk niet uit welk onderwerp wordt gekozen: De leermomenten zitten in het ontwerpen, het analyseren, vragen stellen en het construeren. Hoe ga je stap voor stap om met een nieuw vraagstuk?

Leerdag 16 mei 2014 bovenbouw.

Vanmorgen wilde ik Anne Frank nog even aanhalen voor degene, die er vorige week niet waren en ook omdat ik de aanleiding voor het dagboek van Anne wilde gebruiken als introductie op de filosofieles van vanmorgen. Ik wilde nl. het thema wat maakt jou jij of wat maakt mij ik introduceren. Anne ging schrijven, niet omdat het oorlog was en niet omdat ze joods was, maar omdat ze geen intieme vriendin had, zoals ze zelf zegt in de inleiding. Genoeg lieve familie en kennissen, maar niet iemand met wie je je diepste gevoelens deelt. Zij had daar, door wie zij was, behoefte aan en noemde haar dagboek daarom Kitty. Voor de kinderen was dit een verrassing. Op mijn vraag waarom ze ging schrijven, kwamen allemaal andere antwoorden. En bij die antwoorden weer zoveel associaties over de WO II, dat ik daar ruimte voor heb gegeven en volgende week het filosofiethema nogmaals zal introduceren.

Er is daarna hard gewerkt met de digitale reken- en taalprogrammas. Rustig, doelgericht en geconcentreerd.

Na de pauze hield Julius een spreekbeurt over lavendel. Een feest om naar hem te kijken en te luisteren. Op een rustige wijze heeft hij heel geordend, uit zijn hoofd, uitgebreide, interessante informatie gegeven. Al onze zintuigen werden door deze spreekbeurt gevoed. Visueel via een mooie powerpoint, auditief via zijn rustige stem, reuk via plantjes, zeep en honing, smaak via heerlijke zelfgebakken lavendelkoekjes en soepstengels met lavendelhoning en tast via de lavendelplant zelf. Hij kreeg dan ook veel lof van de luisteraars. Ook dat was een genot om te horen, want de feedback was soms om kippenvel van te krijgen: positief, opbouwend en goed verwoord. Daarna hadden we nog een kwartiertje tijd om de vragen over de informatie over treinen van vorige week af te maken.

In de pauze, na lekker gegeten te hebben, heerlijk buiten gespeeld, waarbij de juffen af en toe corrigerend moesten optreden, opdat het oorlogsspel dat ze spelen, niet uitmondt in echte ruzie.

De tijd in de middag is bijna helemaal besteed aan de projecten, waar de kinderen vorige week mee gestart zijn. Ria en ik zijn druk bezig met de begeleiding. Om alle stappen goed te doorlopen, vraagt nog wel wat sturing. Moed inspreken, doorzettingsvermogen aanboren als het niet direct lukt, samenwerking stimuleren en ook om soms even afstand te nemen en rustig af te wachten en na te denken kan goed zijn. Tijdens de evaluatie waren de meeste kinderen, ondanks alle ondervonden tegenslagen, redelijk tevreden en wilden graag volgende week verder. Het hele proces van start tot eindproduct is een continue leerervaring met diepte- en hoogtepunten, dat hopelijk resulteert in een goede leer- en onderzoek houding t.o.v. allerhande verschillende probleemsituaties. De twee oudste jongens zijn vandaag intensief bezig geweest met het opbouwen van een website. Volgende week gaan ze die afmaken en kunnen wij de site gaan bezoeken en bekijken.

Leerdag, 23 mei 2014.

We verwelkomden Quinten en speelden even kort een namenspel . Wat past bij jou als je in een vervelende situatie bent? Ga je vluchten/onderduiken, ga je je aanpassen, ga je je verzetten of ga je heulen met de vijand? Het ging er niet om een antwoord te geven; het was meer bedoeld om over na te denken en over te praten met elkaar. In het boek Oorlogswinter van Jan Terlouw komen al deze vormen van gedrag voor. Ik heb een stukje voorgelezen over de barones, waarvan het lijkt of ze zich aanpast aan de Duitsers, maar ondertussen geheime plannen smeedt om onderduikers en verzetsmensen te helpen de IJssel over te steken. We hebben afgesloten met de constatering dat je kan hopen dat je je als een held gedraagt, maar dat je pas weet of je dat kan, als je in de situatie verkeert.

Doordat er problemen waren met internet hebben we ons programma omgegooid en zijn we na de kring begonnen met de pittige plustorenopdrachten. Iedereen was goed bezig. En project, zoals de skyrail, is min of meer afgerond. Gelukkig is het toch nog gelukt om een goede rails te maken, mede dankzij Diederik, die met een paar tips en handigheidjes, de moed bij de jongens weer nieuw leven in kon blazen. Volgende keer het evaluatieformulier nog invullen. Ik ben benieuwd hoe de reflectie op het proces zal zijn? Ook de kristallen zijn gevormd. Bij het tonen ervan brak de grote klomp kristal wel, dus de meisjes hebben opnieuw het geheel in aluin gezet. Hoe ziet de kristal er over 2 weken uit?

Tijdens het drinken heeft Diederik getrakteerd. Vandaag was zijn laatste dag op Kronenburgh. De aankomende vrijdagen gaat zijn klas veel tijd besteden aan de afscheidsmusical en daar wil je als groep 8-ter natuurlijk bij zijn. We zullen zijn inbreng in de groep zeker gaan missen.

Na de pauze deed het internet het weer en konden we inloggen op de computerprogrammas. Met een heel tevreden gevoel sloten we Math af. Er was goed gewerkt en voor mij was het bevredigend om veel tijd te hebben om feedback te kunnen geven op het leerproces en de resultaten

Na de tostis en het buitenspelen was het tijd voor een bijzonder moment. De opa van Yorick kwam ons vertellen over zijn vader en zijn opa. Hoe is het gezin de oorlogstijd doorgekomen? Ons gesprek in de morgen over manieren van reageren, kwam nu weer boven. Opa zat in het verzet en is al in 1941 opgepakt en heeft in allerlei kampen(Buchenwald, Auswitch en Mauthausen) gezeten, die hij gelukkig heeft overleefd. Ondertussen bleef oma alleen in huis achter met 2 dochters, maar heeft daar een onderduikadres van gemaakt voor verschillende verzets- en joodse mensen. En van de dochters werd verliefd op een onderduiker. Dat was wederzijds en na de oorlog zijn ze getrouwd. Uit dat huwelijk is de opa van Yorick geboren. Hij liet ons zien, wat de oorlog gedaan had met zijn vader, door 2 fotos van zijn vader tijdens en vlak na de oorlog. De kinderen waren erg geboeid door het waargebeurde verhaal en stelde goede vragen. Het was goed om op deze manier informatie te krijgen over deze periode uit onze geschiedenis. Doorvertellen om er hopelijk iets van te leren. Een van de belangrijkste doelen van het vak geschiedenis.

Volgende week is het vakantie. De volgende leerdag is op 6 juni as.. Tot dan!!

Leerdag, 6 juni 2014.

Vandaag is het precies 70 jaar geleden dat de Geallieerden met operatie Overlord de zwaar verdedigde kust van Normandi bereikten: het begin van de bevrijding van Europa; bekend onder de naam D-Day of the longest day. Omdat de Tweede Wereldoorlog nu al een aantal weken onderwerp van gesprek is, hebben we ook bij deze herdenking stilgestaan. Het is opvallend hoezeer dit onderwerp de leerlingen aanspreekt en nieuwsgierig maakt. En ik denk ook, dat het goed is om erover te praten. Zeker, als we steeds in de gaten houden, dat we dit doen om er iets van te leren.

Vandaag geen opvallende zaken over de digitale reken- en taalprogrammas. Er is goed gewerkt, de processen en resultaten zijn steeds gecontroleerd en afgevinkt. Op deze manier wordt de tijd heel goed benut. Een enkeling heeft de neiging om te snel naar de leukere gedeeltes van Math te gaan, maar dat gebeurt sporadisch en ook daar valt iets te leren.

Na de pauze is een nieuw onderwerp gentroduceerd: vervoer over water. Tijdens het korte inleidende gesprek is veel aan de orde geweest: drijven en zinken, duikboten, aandrijving met spier-, wind en motorkracht, de haven van Rotterdam, zeeschepen, binnenvaartschepen, radar, loods en natuurlijk de sluizen, bruggen en veerponten. Daarna hebben we gekeken naar een educatief filmpje, waarin bijna alle onderwerpen nog eens visueel werden herhaald. In een informatieve tekst kwamen alle soorten schepen aan de orde. We eindigden deze morgen met vragen maken over de tekst, waarbij ik dit keer alleen de moeilijkere(hogere orde) denkvragen heb geselecteerd. Volgende week gaan we enkele onderwerpen verder uitdiepen.

In de middag ging de projecttijd veel te snel. Voordat iedereen weer gemotiveerd en doelgericht aan de gang gaat, is er al enige tijd voorbij. Toch is ook dit leertijd. Regelmatig moeten we doelen bijstellen of zelfs veranderen. Het is wel van belang om het uiteindelijke einddoel in de gaten te houden. Kortom de projecten zijn uitstekend geschikt om doelgericht te leren werken, te leren genieten van het proces (het bezig zijn met elkaar) en ook om flexibel om te leren omgaan met tegenvallers en fouten en ook te proberen daarvan te leren. Lessen voor het leven, in een speelse context.

Volgende week is het vakantie. We zien elkaar weer op 20 juni as..

Leerdag 20 juni 2014.

We verwelkomden vandaag 2 nieuwe leerlingen, Sebastiaan en Thijs. Zij kunnen nog precies 4 leerdagen met ons meedoen. Want 11 juli is alweer de laatste Leerdag van het jaar. In de filosofiekring hebben we het onderwerp Wat maakt jou jij , wat maakt mij ik met elkaar verkend. We hebben als mensen veel dezelfde kenmerken, maar wij gingen op zoek naar wat ons onderscheidt van elkaar. Wat maakt jou uniek? Geen makkelijk onderwerp maar wel leuk en goed om eens met elkaar over te praten. Volgende week gaan we hier zeker dieper op in.

We konden vandaag in alle rust Math, Rekentuin en Taalzee doen. De achtergrond van het speelveld was veranderd in een voetbalveld, wat de meeste leerlingen leuk vonden. Ikzelf vind de aandacht nogal overdreven voor dat WK. Maar het reken- en taal werk heeft er niet onder geleden.

Julius heeft getrakteerd en even later kwam Oscar uit de andere groep ook langs met een traktatie. Wat bleek: Ze zijn allebei op dezelfde dag . op hetzelfde uur, in hetzelfde ziekenhuis en in het hetzelfde jaar geboren!!

Na de pauze zijn we ons gaan verdiepen in drijven en zinken. Eerst heb ik het verhaal verteld van de wis- en natuurkundige Archimedes. Hij leefde in de 3de eeuw voor Christus en werkte aan het hof van de koning van Syracuse. Het was daar al lange tijd vrede en de koning wilde aan de goden een gouden lauwerkrans offeren. Hij liet hem maken door een goudsmid. Archimedes twijfelde aan de puurheid van de krans. Hij kreeg de opdracht te bedenken hoe je dat kon achterhalen. Om zijn geest, die overuren draaide, te ontspannen, ging hij in bad liggen en daar ontdekte hij de later naar hem genoemde Wet van Archimedes. Hij rende naakt het bad uit: Eureka, Eureka roepend, wat ik heb het gevonden betekent. Als de krans vermengd was met zilver moest hij meer volume innemen, omdat zilver lichter is dan goud. Meer volume betekent meer water uit het bad!! Daarna zijn we zelf gaan experimenteren en onderzoeken met water en zonnebloemolie en allerlei materialen, welke materialen zinken of drijven en welke wel in water en niet in olie enz.. Ook hebben we de het zinken en drijven van een duikboot geprobeerd na te bootsen. Dat experiment lukte niet helemaal door de kleisoort die we gebruikten. Maar ook dat hoort bij onderzoek: ontdekken hoe het komt dat het experiment mislukt.

In de middag is een ieder weer aan de slag gegaan met een project. De een heel enthousiast en voor de ander is het toch een enorme hobbel om aan iets te beginnen, waar je niet helemaal zelf kan doen wat je wil, waar je te maken krijgt met tegenslagen en waar je moet samenwerken. Telkens weer zien we de kinderen kleine stapjes maken in hun ontwikkeling tijdens dit hele proces. Er is vandaag een prachtige hangbrug gemaakt. Terwijl Sebas en Thijs bezig waren, ontdekten ze dat een onderdeel kapot was. Wat doe je dan?? Laat je je hoofd hangen, wacht je op een nieuw onderdeel of ga je, zoals zij deden een andere oplossing bedenken!! Innoveren heet dat met een mooi woord!! Een ander groep kreeg een enorme boost, omdat een oudere leerling zich bij hen voegde, waardoor het proces makkelijker liep. Sommige leerlingen, waarbij het niet lukte, hebben zich op de smartgames gestort. En daar is ook niets mis mee voor een keer. Volgende week pakken die het wel weer op.

Leerdag, 28 juni 2014.

We zijn begonnen met de zoektocht naar dat stukje van ons, dat maakt wie we zijn. Eerst hebben we geconstateerd , dat ons uiterlijk niet veel te maken heeft met wie we werkelijk zijn. Want als je je haar verft of kaal wordt, blijf je toch dezelfde. Ook als je gehandicapt wordt of een ziekte krijgt, blijf je wie je bent. Waar is dan dat stukje zelf en hoe noem je het? Zit het in je hersens, zit het in je hart, noem je het gevoel, karakter of noem je het je ziel!! Hebben alleen mensen een ziel /karakter of dieren ook? Bij zulke vragen gaat het niet om het goede antwoord, maar het zijn meer aanzetjes tot nadenken en praten erover. En dat hebben we gedaan en hopelijk zet zich dat voort.

Bij Math heb ik geprobeerd de leerlingen te stimuleren om leerstof op te zoeken die nog moeilijk wordt gevonden of leerstof te zoeken waar ze zich meer in willen verdiepen. Omdat ik de meeste leerlingen al aardig ken, kon ik helpen, als ze het zelf niet wisten.

Na de pauze is het laatste thema van het jaar gentroduceerd: Vervoer door de lucht! Welke instrumenten hebben piloten nodig aan boord , welke aandrijvingen zijn er, speciale vliegtermen als hangar, straalmotor en kerosine zijn genoemd en natuurlijk de wet van Bernoulli, die uitlegt, waardoor een vliegtuig omhoog gaat! Volgende week gaan we zelf proberen een vleugel op te laten stijgen. Om de luchtstroom na te bootsen hebben we fhns nodig. Als u uw fhn een dagje wilt uitlenen, dan graag as. vrijdag meegeven aan uw zoon/dochter. Na de introductie hebben we een Klokhuisfilmpje bekeken en informatie gelezen. Daarna hebben de leerlingen schriftelijk vragen beantwoord over het onderwerp. Aan het eind van de ochtend heeft Yorick de wet van Bernoulli nog eens aan ons uitgelegd.

In de middag is er hard gewerkt met de Pittige Plustoren Projecten. Er is weer een prachtige brug in elkaar gezet: een ophaalbrug(leek op de Tower Bridge), de skyrail is opgebouwd met mooie loopings en hij deed het zelfs zonder batterijen. Echt iets om trots op te zijn. Het record hoogste toren bouwen is verbroken. Na veel gepuzzel hoe de blokken neer te zetten zodat de toren n hoger n stabiel blijft. De 4 autootjes met verschillende aandrijvingen zijn bijna klaar om te testen. Er is een zeil auto gemaakt en ook de piramide van bamboe gaat er steeds mooier uitzien. 4 Meisjes zijn bezig met het maken van sieraden. Volgende week is ook de brug van spaghetti klaar. En terwijl iedereen druk bezig was, kwamen er ook nog ouders met kinderen binnen, die een kijkje wilden nemen om de sfeer te proeven bij Kronenburgh. Die was vandaag heel positief constructief.

Wilt u nog even denken aan het meegeven van een fhn volgende week, indien mogelijk?! Alvast bedankt!!

Leerdag 4 juli 2014.

In de kring verwelkomden we een nieuwe collega, Rob van der Meer, voor volgend jaar. We hebben daarna ons filosofiethema van de vorige keren uitgebreid met: Soms wil je wel eens even, dat je een eigenschap van een ander hebt. We hebben een verhaal gelezen van de rups en de eekhoorn. De rups verzucht op een avond: Eekhoorn ik zou zo graag zoals jij zijn!! De eekhoorn gaat daar diep over nadenken. Kan dat? En als de rups mij wordt, ben ik dan de rups? Wij hebben daar ook over door gepraat. Wanneer wil je wel eens even iemand anders zijn? Waarom is dat dan meestal? Wat is een identiteitsbewijs? Na een intensief gesprek en een bewegingsspel is iedereen met Math aan de slag gegaan.

Na de pauze is de andere groep erbij gekomen en hebben we het prachtige, historische verhaal verteld van de luchtrace van oktober 1934, van Londen naar Melbourne, waar de KLM aan meedeed met een DC-2, DE Uiver. Andere landen hadden speciale vliegtuigen voor de race ontworpen, maar de Royal Dutch Airlines besloot, zuinig als we toen al waren, mee te doen met een gewoon vliegtuig, zodat er ook nog passagiers en een hele stapel post meekon, naast de bemanningsleden o.l.v. gezagvoerder Cees Parmentier. Het is een spannend verhaal: hoe er een noodlanding gemaakt moest worden in Albury, 350 km voor Melbourne, tijdens noodweer en hoe de plaatselijke bevolking heeft meegeholpen om de Uiver op een paardenracebaan te laten landen met behulp van de snel opgetrommelde autos, die met hun koplampen seinden waar de Uiver kon landen; over de afloop van de race; over de Nederlanders die dagenlang aan de radio gekluisterd zaten tijdens de race; over het grote onthaal op Schiphol bij terugkeer; over de Uivergekte die toen ontstond(o.a. pasgeborenen wilden men Uiver noemen) en natuurlijk over de gelijkenis met de voetbalhype nu. In Albury wordt de race nog steeds herdacht, dit jaar 80 jaar geleden en dan worden familieleden van de toenmalige bemanning uitgenodigd voor het feest. De KLM werd ondanks alles 2de en 1ste in de handicaprace.

Daarna zijn we zelf een vleugel gaan nabootsen en hebben we gekeken of de wet van Bernoulli ook werkte op onze eigengemaakte vleugels. En jawel m.b.v. de meegebrachte fhns werd de luchtstroom aangevoerd en de meeste vleugels gingen keurig omhoog door het drukverschil.

Na de pauze is het de meeste kinderen gelukt om hun project goed af te ronden. We kregen veel bezoek van ouders en kinderen die even een kijkje wilden nemen. Om twee uur was het tijd om afscheid te nemen van Wilmar, die volgend jaar naar het gymnasium gaat. Wilmar heeft vanaf de startdag van de leerdagen in mei 2013 alle dagen meegemaakt. We hebben een verhaal voorgelezen, waarin de mier verteld aan de eekhoorn, dat hij goede herinneringen bewaard in een doosje. Af en toe pakt hij het doosje en dan pakt hij een herinnering en dan lijkt het net alsof alles weer even was zoals toen. We wensten Wilmar toe dat hij zo ook de goede herinnering aan Kronenburgh bewaard en er met een goed gevoel nog eens aan terugdenkt. Zo kan je iets wat voorbij gaat, en alles gaat voorbij, toch bewaren en even oproepen.

Volgende week de laatste leerdag met aansluitend een gezellig samenzijn vanaf 14.15u

Leerdagverslag van beide groepen, 11 juli 2014

Vandaag dan echt de laatste leerdag op Kronenburgh. We zijn begonnen in de kring om even op elkaar af te stemmen. We merkten dat sommige kinderen heel druk waren. Waarschijnlijk hebben deze laatste weken en dagen meer impact op de kinderen dan wij denken. Nieuwe klas, nieuwe school, nieuwe meester/juf en nieuwe leerstof. Hoe ga je daar mee om, als sensitief kind? Het kwam er niet echt uit in woorden, maar wel in gedrag.

Sommige kinderen gingen opruimen, maar de meesten hadden zin om nog een keer te werken in n van de digitale leerprogrammas.

We hebben voorgelezen uit het ondertussen welbekende, filosofische boek: Misschien wisten zij alles. Twee verhaaltjes over afscheid nemen en dingen die voorbij gaan. Jasper heeft getrakteerd en daarna zijn we begonnen aan het spel Levend Ganzenbord. Juf Ria en juf Marina hebben 63 vragen gemaakt over het project van de afgelopen weken Verkeer en Vervoer. De kinderen werden in groepjes verdeeld en moesten steeds gooien met een dobbelsteen en dan op zoek naar de vraag. De vragen hingen verspreid over het hele terrein. Ze moesten het antwoord bij ons melden en dan konden ze weer opnieuw dobbelen. We hadden het spel zelf gemaakt en verschillende soorten vragen verwerkt in het spel. Denk-, doe-, raad-, uitbeeld- en tekenvragen. Moe en voldaan hebben we daarna de laatste Kronenburgh tostis gemaakt en opgegeten. Daarna nog even heerlijk buiten gespeeld en naar het spannende eiland geweest met zn allen.

Weer terug in de klas hebben we naar een DVD gekeken van Wallace en Gromit. Het was stil in de klas. Behalve het geluid van smakelijk gelach, kon je een speld horen vallen. Heerlijk om te zien, hoe jong en oud genoten van de humor en de creativiteit van deze avonturen van een hond en zijn baas, die voor alle praktische problemen, nogal gekke maar heel bruikbare, bijzondere uitvindingen maken.

En toen was het ineens kwart over twee. Tijd om afscheid te nemen en terug te kijken op heel fijne, leerzame vrijdagen, waarop we elkaar goed hebben leren kennen en waarop we veel met elkaar hebben meegemaakt. We kijken er met een goed gevoel op terug. En hebben genoten van deze intensieve, leerzame dagen.

Alle ouders en kinderen willen we bedanken voor het vertrouwen.We wensen iedereen een fijne vakantie toe!