max: 25 ˚min: 18 ˚

windkracht: 2-3

Enkele regen- en onweersbuien, met kans op hagel en forse

windstoten. Later in de middag en ’s avonds wordt het droog

met meer opklaringen.

Nicotinetekort? Zwaar behoefte aan een shaggie? Niet in de tenten, wel op het terrein! Aan de peukenpijp!’

PARKPRAOTDONDERDAG 7 AUGUSTUS 2008

‘Ik was al twee keer deze week bij haar koffie gaan drinken, bij me ­vrouw Van Bommel­van Dam. Wat een inspirerende dame! Nog altijd rokend aan zo’n Oud Kampen­ sigaar, zo’n La Reina. Schitterend. Ik moest haar komen geruststellen dat ze zonder problemen met haar rolstoel naar buiten kon als we haar achtertuin weer volgebouwd hadden met podia en als haar stoep weer bezaaid was met fietsen.’ Van Strijp geniet van interacties als deze. Dat de oude dame echter niet meer het Zomerparkfeest mag mee­maken – vorige week dinsdag over­leed zij plotseling op 97­jarige leef­tijd – is een smet op het feest. Het hoort bij het voorzitterschap van het Zomerparkfeest. Kleine dingen oplossen, het aanspreekpunt zijn, mensen enthousiasmeren. Van Strijp schikt zich helemaal in zijn rol in het park. Trots is hij dat hij het mag doen, dat hij het overzicht heeft en minder in details hoeft te treden. Dat hij blij is dat het feest vanavond weer losbarst, het feest waar hij al een jaar naar uitkijkt. Hij oogt relaxed en vlot. Het drie­dagen­baardje op zijn

kin en zijn donkere haardos verraden een ongedwongenheid, ogenschijn­lijk ver verwijderd van welke stress dan ook. Zijn overhemd hangt losjes over zijn schouders als hij onderuit­gezakt onder een parasol voor het Venlose stadhuis zit, nippend aan steen koude pils.Hij praat graag. Over zijn afkomst, zijn achtergrond, zijn liefde voor het echte stadsfeest. ‘Ik ben geboren in Amsterdam, in een Brabants nest’, zegt Van Strijp. ‘Mijn ouders komen uit Tilburg en Goirle. Vaak zijn we verhuisd voor het werk van mijn vader. Ik heb zelfs een tijdje in Vlaan­deren gewoond, net buiten Brussel. Ik kon in dialect met iedereen altijd meepraten. Heb me, denk ik, ook meerdere accenten aangeleerd. Uiter­aard hoor je dat ik geen Limburger ben. Of beter gezegd: ik ben niet in Limburg, laat staan in Venlo, gebo­ren. Toch woon ik hier al sinds 1984. Mijn halve leven dus. Ik ben aan de stad vergroeid.’Desondanks heeft het feit dat hij geen dialect spreekt hem aan het denken gezet toen hij werd benaderd voor het hoogste ambt binnen het

Zomerparkfeest. Vijf jaar voorzitter zijn van de technische commissie, de laatste jaren optredend als vice­voorzitter en rechterhand van Sef, hadden hem er niet van overtuigd dat hij de enig juiste kandidaat was voor de vrijgekomen functie. ‘Ik vond dat een wezenlijke vraag tijdens mijn sollicitatie, inderdaad’, meent Van Strijp. ‘Hoe zagen ze mij wel niet? Ik heb mij nooit een buiten­staander gevoeld, integendeel zelfs, maar enige onzekerheid was mij niet vreemd. Dat is ook niet erg, nee. Onzekerheid is de motor van veran­dering.’Hij lacht als hij terugdenkt aan afge­lopen vastelaovend, toen hem al hos­send een twaalf jaar oude anekdote werd verteld over het moment dat hij voor het eerst lid werd van het bestuur. ‘1996. Ach, man. Het schijnt dat er toen al geluiden opgingen dat ik als de ‘nieuwe Sef’ ben binnengehaald. Noem het naïef, valse bescheiden­heid zo je wilt, maar ik ben hier dus nooit mee bezig geweest. Anderen blijkbaar wel.’Dat Van Strijp geen gelijkenis ver­

toont met zijn voorganger is nogal een understatement. ‘Sef heeft mij weleens gezegd dat ik een teddybeer ben en hij een cactus. Ik heb nooit precies geweten wat hij daar echt mee bedoeld heeft’, zegt hij. ‘Ik ben veel zakelijker ingesteld dan hij. Heb een technische achtergrond aan de Technische Universiteit van Delft en werk al jaren bij Océ. Ik ben meer van de structuur in een bestuur, neem sommige beslissingen meer met mijn verstand, terwijl Sef voor­namelijk zijn hart liet spreken.’Van oud­bondscoach Marco van Basten van het Nederlands voetbal­elftal was bekend dat hij zijn leer­meester Johan Cruijff meer dan eens om raad vroeg. ‘Hoe vaak ik Sef de laatste tijd heb gebeld? Minder vaak dan je denkt’, zegt Van Strijp. ‘Nu moet je wel weten dat ik in de jaren van mijn vice­voorzitterschap al veel taken van Sef heb overgeno­men. Nu merk je hoe breed het voor­zitterschap is en waar je allemaal bij betrokken wordt.’Het Zomerparkfeest kan niet snel genoeg voor hem beginnen. Van Strijp: ‘Het is altijd weer fantastisch om te voelen hoe die honderden vrij­willigers, de kurk waar het Zomer­parkfeest op drijft, het hele jaar door bezig zijn met deze vier dagen in augustus. Ik zie dat toch wel met spanning tegemoet. Maar ook met vertrouwen. En erg veel plezier.’

Van Strijp, nieuwe man op het pluche van het parkEen en een is twee. Vanavond mag Rom van Strijp (Amsterdam, 1959) als nieuwe voorzitter van het Zomer-parkfeest de tweeëndertigste editie van het festival openen. Dat hij vorig jaar unaniem als opvolger van Sef Derkx werd gekozen is voor iedereen een simpel rekensommetje. Behalve voor hemzelf. ‘Een voorzitter van een echt Venloos stadsfeest zonder Venlose tongval is geen vanzelfsprekendheid. Ik heb me écht afgevraagd of dat geen bezwaar zou zijn.’ Een gesprek over onzekerheid, structuur, vrijwilligers en zijn nieuwe rol in het Julianapark. Door Micha Jacobs

AANRADERS

Ernst Jan Hölscher, programmeur Perron55Dez Mona & Go_Tell | 20.30 | SpiegeltentAls een sympathiek zuiderbuurs bandje óók nog een appetijtelijk jongedames­gospelkoor meeneemt voor een optreden in de oh­zo­gemütliche Gpiegeltent, dan ben ik verkocht. Op dit soort zaken kan men nou eenmaal geen natuurwet­ten loslaten.

Marcel Tabbers, programmeur ZPF (Algemeen)The Hong Kong Dong | Spiegeltent | 22.30We hebben al zoveel Belgische bands op het Zomerparkfeest ge ­had, het moet toch eens uitgeput zijn, zou je zeggen. Maar niks is minder waar. Telkens weer eigen­zinnige, tegendraadse verse waar! The Hong Kong Dong viel mij op tijdens StuBruPuntUit in Gent. Het prettige enthousiasme sloeg me heerlijk om de oren! Dit moet naar Venlo!

Geert (muziekspeciaalzaak Sounds)Milow | Grote Tent | 22.30Vanavond wordt ook wat mij be ­treft een Belgische aangelegen­heid. Singer­songwriter Milow zal ontroeren met sterke, simpele gitaarliedjes van ongekende schoon­heid. En helaas, op hetzelfde tijd­stip in de Spiegeltent The Hong Kong Dong. Ik verwacht veel van hun soulfulle rock met hier en daar een scheut blues en dance. Een beetje vreemd, dat ook. Daar zijn het Belgen voor.

Micha Jacobs (Parkpraot)Room Eleven | Hoofdpodium | 21.30Twee woorden: Janne Schra. Een stem om bij weg te dromen – jazzy en zwoel – en een uitstraling to die for. Haast nog mooier dan de laid-back, perfecte zomeravondmuziek van deze Utrechtse oud­Essent Awardwinnaar.

VANDAAGIN PARKPRAOT

Zomerparkfeest op duurzame toer(pagina 2)

Parkcast in beeld? Vodcast!(pagina2)

Pieter de Graaf, virtuoos op toets(pagina 3)

ZPF’s eigen kunstproject zoekt naar Venlose identiteit(pagina 3)

foto

: Léo

n va

n U

lft

PARKPRAOT 2

De formule blijft natuurlijk hetzelf­de. Elke dag worden de meest uit­eenlopende artiesten geïnterviewd. Hopelijk heeft de stagiair dit jaar wel zijn interviews voorbereid. Dit jaar staan onder andere Is Ook Schitte­rend, Friska Viljor, Room Eleven en de Janse Bagge Bend op de plan­ning.Daarnaast zijn er de oude, vertrouwde rubrieken. Doctor W. Nietes zal dage­lijks een wetenschappelijke lezing verzorgen over het Zomerparkfeest. Erik en Angela zijn al een poosje uit de culinaire elite van Venlo verdwe­nen, maar de oude meesters laten

nog één keer zien hoe het echt moet. Koks in wording: kijk en leer van de gerechten waar zelfs Jamie Oliver het water van in de mond loopt. Voor de echte fans is Sjef Dings dit jaar ‘d’r ok wir bie’! De Teenagecumshotfacials, die eigen­ handig een muzikale revolutie heb­ben ontketend in Venlo en sneller t­shirts verkopen dan missionarissen Bijbels, krijgen ook een eigen ru ­briek. Zal het ze lukken om hun jon­gensdroom te verwezenlijken, name­lijk optreden op het hoofdpodium van het Zomerparkfeest? Volg ze iedere dag op hun weg naar het grote

publiek! Voor de meiden is er een moderubriek, waar de Parkfeest­haute couture onder de loep wordt geno­men. Ook nieuw dit jaar is hun web­log. Hier zijn ze de hele dag te volgen en zullen ze je op de hoogte houden van alle avonturen die ze beleven. Verder posten ze hier de foto van de dag, maffe anekdotes, interviews met artiesten en er kunnen zelfs fantasti­sche prijzen worden gewonnen met de prijsvraag.De Parkcast kijken kan gewoon van­uit je luie bureaustoel. Surf naar de website, grijp een zak chips, klik op de uitzending van je keuze en haal de idioterie in huis van Parkcast 2.0.

Nu al willen kijken?zomerparkfeest.nl/parkcast

T-shirt van het Zomerparkfeest willen kopen? Voor slechts vijf bonnen bij de infobalie! Lees morgen Parkpraot!

Het klimaat staat al enkele jaren hoog op de agenda. Ook festivals realise­ren zich meer en meer dat ze iets bij kunnen dragen. Tienduizenden men­sen in het Julianapark kunnen in vier dagen tijd een wolkendekoverschrij­dende berg puin veroorzaken. Als innovatief festival laat het Zomer­parkfeest zien dat het ook anders kan. Niet alleen op cultureel vlak wil

het ZPF een verlichtend voorbeeld zijn voor de omgeving, maar ook op het gebied van milieubewustzijn.Op het oog lijken het gewoon bekers van plastic. Ze zijn flexibel, stevig en zelfs helderder dan de plastic bekers uit het verleden, weet de nieuwe voorzitter van het Zomerpark­feest, Rom van Strijp, ons te vertel­len. De nieuwe bekers zijn gemaakt

van maïszetmeel en zijn volledig com posteerbaar en daarmee honderd procent milieuvriendelijk. De maïsbekers staan niet op zichzelf, als milieuvriendelijke maatregel. Het maakt onderdeel uit van een duur­zame koers die het Zomerparkfeest dit jaar inslaat. Het Freefunk­festival speelde ook met deze kwestie en het duurde dan

ook niet lang voordat een samenwer­king was geboren. Samen zetten de twee Julianaparkfestivals zich in voor het realiseren van groene stroom in het park, ook de milieuvriendelijke bekers zijn een gezamenlijke zet. Groene stroom in het park is een pro­ject van de lange adem. Samen wordt er gekeken hoe dat gerealiseerd moet worden. ‘Welke sleuven moeten wor­den gegraven, welke kabels aange­sloten en dergelijke. Dat is een inge­wikkeld technisch verhaal, maar de gemeente ziet er ook wel heil in’, legt Van Strijp uit.Op het gebied van duurzaamheid noemt de voorzitter deze editie een echt overgangsjaar, een experimen­teerjaar waarin de organisatie onder­zoekt welke ideeën realistisch zijn en hoe het festival groener kan worden. Zo experimenteren vrijwilligers dit jaar met fietsen als vervoersmiddel in het park. Van Strijp: ‘Als dit goed werkt willen we het volgend jaar in samenwerking met een sponsor een aantal bakfietsen regelen.’ Worden nu nog vaak de gators gebruikt, de wel­bekende tweezitswagentjes met laad­bak, straks nemen vrijwilligers een tweewieler om het klusje te klaren. ‘We hopen dat onze mentaliteit overstraalt op de bezoekers, zodat het een soort van state of mind wordt. Je moet er constant mee bezig zijn in je hoofd, wil het werkelijk effectief worden.’

ROMPRAOT

Voor sommigen begint het Zomer­parkfeest al meteen ná Aswoensdag, voor anderen als de eerste krijt­streep door het gras getrokken wordt. Voor wéér anderen in het voorjaar als de familievakantie eromheen gepland wordt. Voor de meesten als het dak van het hoofd­podium de daken van de Deken van Oppensingel overstijgt of als die vreemde ‘Parkfeest’­posters weer in de stad verschijnen. Bij onze sponsoren kriebelt het al op woensdagavond. Voor vrijwilligers als ze weten wanneer ze mogen werken. Voor de bewoners van de Deken van Oppensingel begint het Zomerparkfeest altijd in de voor­tuin. Voor jongeren begint het al vroeg op de donderdagavond met Room Eleven. Ouderen kijken dan vanuit de Beerendonk naar het ge ­krioel in het park. Bij Frans begint zijn vakantie met het Zomerpark­feest. Enkelen missen het festival, omdat ze vanwege collega’s dan juist moeten werken of omdat ze in de zomer de lang gekoesterde wan­deltocht naar Assisi gaan maken of omdat ze dan juist tijd vinden om thuis de muren te sauzen. Voor de kassadames begint het met tellen. En voor tappers met tappen. Som­mige Venlonaren worden pas op zondag in de namiddag wakker bij de Janse Bagge Bend, anderen sla­pen uit om te kunnen dansen op Apparatchik. Festivalmakers en de tandartsassistente krijgen het virus al in de lente. Voor sommige ge meenteambtenaren begint het Zomer parkfeest elke dag met een inspectieronde. Sommige Parcaho­lics, met een hoofdletter, slapen zelfs in het park. Cateraars begin­nen al veel eerder met blancheren en geluidsmensen gaan eerst sound­checken. Voor vriendengroepen begint het vanaf de eerste minuut op het talud, met Is Ook Schitterend. Voor de Vrienden van het Zomer­parkfeest begint het al op dinsdag­avond als ze hun ‘Vrienden’­T­shirt aantrekken.En misschien begint voor jullie het Zomerparkfeest wel bij het lezen van deze Parkpraot. Zó maakt ieder­een zijn eigen Zomerparkfeest.

Veel luistergenot en kijkplezier,

Rom

COLOFON

RedactieMicha Jacobs Lucas BremmersMatthijs Hoex Jeroen Laven

VormgevingMaud van Rossum

FotografieChris Munten Rob Rouleaux Marius Suiker Paul Thissen Léon van Ulft

Stripwww.kwills.com

DrukwerkVanGrinsven drukkers Venlo bv

Maïsbekers en fietsen voor een schoner park

‘…want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.’ Zeg dit de komende dagen tegen je drinkbeker en je spreekt de glasharde waarheid. Deze bekers zijn geen lang leven beschoren. Werden de oude hard-plasticbekers nog her-gebruikt, deze nieuwe bekers vergaan in een natuurlijk proces tot een simpel hoopje compost. Door Matthijs Hoex

Na drie jaar internetradio op het Zomerparkfeest hadden de mannen van Parkcast zin in een nieuwe uitdaging. Ze hebben dit jaar hun krachten gebundeld met reclamebureau Opslaan Als en hun krakkemikkige radio-keet verbouwd tot hypermodern tv-station. Dagelijks zullen ze internet-televisie maken vanuit hun hoofdkwartier in het park. Door Andy Leenen

foto: Paul Thissen

foto

: Pau

l Thi

ssen

Parkcast 2.0: Eindelijk! Beeld bij alle idioterie!!

PARKPRAOT 3

Voorstelling bezoeken? Meld je op tijd aan bij de infobalie. Er is slechts plek voor dertig personen!

Hooligan of alleskunner op de toets? SAY YEZZ!

Buiten het feit dat het een lekker woord is om te typen (met die dub­bele z) en het een kraker is bij scrab­ble, is de moderne jazz ook lekker om naar te luisteren. Want jazz is en blijft luistermuziek. En waar kan men begin augustus beter van een jazz­trio genieten, dan op het Vrien­

denpodium? Nergens! Ja, misschien was de Spiegeltent nog een trapje beter geweest. Maar daar mag niet meer gerookt worden, en bij jazz hoort roken. Vandaar dat vanaf 21:30 uur het Pieter de Graaf Trio het Vriendenpodium als domein heeft.De setting is dus al perfect, de podi­

umbezetting is niet minder. Het Pie­ter de Graaf Trio heet niet voor niets zo, want zonder de (contra­)bassist Ludo van der Winkel en de drummer Jasper van Hulten tekort te doen, het gaat om Pieter de Graaf op de toet­sen.Daar waar deze virtuoos bij de rapgroep Illicit en bij Wouter Hamel

genoegen neemt met een bijrol als ‘ondersteunend lid’, daar is hij nu de absolute leider. Pieter de Graaf blijkt achter de piano werkelijk een alleskunner. Soms inge­togen (het blijft jazz), maar meestal energieker dan een ADHD’er aan de pep speelt hij de sterren van de he ­mel. Dat Pieter de Graaf geen rusti­ge, ingetogen stilzitter is, mag blij­ken uit het feit dat hij hun nummer ‘Stress Chicken’ autobiografisch noemt, dus men kan en mag wel wat verwachten.Het vreemde aan dit trio in het alge­meen, maar aan Pieter de Graaf zelf in het bijzonder, is dat ze absoluut niet voldoen aan het stereotype beeld van een jazz­artiest dat er bij de meesten ongetwijfeld aanwezig is. Op hun persfoto’s lijkt het eerder een stel Engelse hooligan­aanhan­gers van Leeds, of een groepje jonge Fransozen die naar les Pays­Bas zijn gekomen pour les drogues. Eenmaal op het podium valt alles op zijn plaats: het getik op de ketels, het gepluk aan de snaren en het geweld op de toetsen laten je binnen 10 seconden voelen wat échte jazz is.

Pieter de Graaf Trio is 15 augustus a.s. finalist in de categorie Jazz van de Zomerterrasconcoursen in Vlaar-dingen. Alles op zijn tijd. Het Vrien-denpodium, vanavond om 21.30 uur, is een goede generale.

Een veelgehoorde opmerking wanneer jazz ter sprake komt, is de vraag of alle bandleden tegelijkertijd een ander nummer spelen. Jazz is voor velen een muziekstroming die niet gewaardeerd kan worden. ‘Te moeilijk, niet te volgen, ontspoorde melodietjes.’ Maar dat was vroegâh, dat was de oude en vooral ouderwetse jazz. Want jazz mag tegenwoordig, jazz kicks ass, jazz is über-hip (terwijl dat woord zelf het waarschijnlijk al niet meer is). Jazz dus. Door Lucas Bremmers

Atelierruimte aan de Noord­Buiten­singel in Q4, hartje Venlo. Op loop­afstand van de Maas, achter het Mgr. Nolensplein zitten Mo’Jones (muziek), Gijs van Bon (beeldende kunst), Daniël Dee (literatuur) en Linda

Savelkouls (theater). Op deze plek zijn ze nog nooit geweest, kennen zelfs elkaar niet. Wat precies de bedoeling is? Heel simpel, weten ze bij de kick­off van ‘Venlo is…’, het concept van Saartje Hoogland, Mie­

ke Ummels, Gita Schmitz en Anne­marie Staaks. In opdracht van het Zomerparkfeest krijgen de kunste­naars vijf dagen lang carte blanche, totale vrijheid om inhoud te geven aan hun visie op de stad. Die is bij

hen ver te zoeken, zo blijkt. ‘Venlo? Dan denk ik aan een troosteloze, grijze provinciestad, dicht bij de grens’, zegt Van Bon. ‘En – cliché – ook aan drugs. Maar hoe ver Venlo bijvoorbeeld van Duitsland ligt? Geen idee.’ Dat hij dat broodje dat hij zojuist ter hand heeft genomen zonder enige moeite over het Schwa­nenhaus kan gooien, ach.Jones is er ook zo klaar mee. ‘Dat wordt dan een erg lege voorstelling. Venlo is toch een lege stad, of niet?’ Ze gaan zo rondlopen. Sfeer proe­ven, de straten ruiken, geluiden uit de nog stille Vleesstraat of Parade opvangen, de krant lezen. Indrukken opdoen op nog onbekend terrein. En dan je creativiteit loslaten. Op een doek, in een lied, een gedicht mis­schien, of – doe eens gek­ een dans­voorstellingRock ’n roll is het wel, kunnen doen en laten wat je wil, je lusten, lasten en artistieke energie botvieren op het stedje van lol en plezeer. Dat het ook nog eens pure reality tv oplevert – op de achtergrond draait er voort­durend een camera mee om het pro­ces vast te leggen – geeft de gewaag­de onderneming extra cachet. Je kunt ‘Venlo is…’ zien op zaterdag om 14.00, 15.00 en 16.00 uur. Zon-dag om 12.30, 13.30 15.00 en 16.00 uur. De film van Louk Voncken draait op zaterdag vanaf 15.30 in Museum van Bommel van Dam.

Gewaagd kunstproject legt ziel van Venlo bloot

Vier kunstenaars, vijf dagen samen onder één dak, één missie: denk eens na over waar de stad Venlo voor staat, probeer dit tot uiting te brengen in welke vorm dan ook en laat dit vervolgens zien tijdens het Zomer-parkfeest. Lastig? Zeker. Geen van allen komt hier vandaan, laat staan dat iemand het verschil weet tussen Genooi en het Jaomerdal. Wellicht nog lastiger: probeer maar eens de creatieve geesten van een muzikant, een beeldend kunstenaar, een schrijver die kan dichten en een theatermaakster één kant op te sturen. Cross over-kunst gegarandeerd. Door Micha Jacobs

BOÈTELUUJ

Michel en Mirjam van Elderen komen al van kleins af aan op het Parkfiës. ‘Het zou een gemis zijn als het Parkfeest wegvalt, het hoort bij Venlo.’ Sponsor zijn we gewor­den zodat de kinderen onderdak hebben als wij dan lekker wat gaan drinken met onze vrienden en de artiesten bekijken. Maar bovenal om het Zomerparkfeest te steunen zodat we volgend jaar weer kun­nen komen.

VRIEND VAN DE DAG

Marc Receveur De Vriend van het Zomerparkfeest van vandaag heeft zó’n stem. En zijn naam klinkt Frans, maar het is Marc, wel met een c. Hij is de patron van het ‘Retraite Centrum’ voor Parcaho­lics die er even tussenuit willen. Om preciezer te zijn, van Cham­bres d’Hôtes Domaine la Fonteine in Soubran (Frankrijk). Eigenlijk dus un Ami du Parc Festival d’été.

foto

: Pie

ter d

e G

raaf

foto

: Rob

Rou

leau

xfoto: M

arius Suiker

PODIUMPRAOT

‘Wie wegrent bij Moke kan het begin van de Voicst-show net halen.’ Anders dan op Pinkpop dit jaar, zoals de Volkskrant schreef, hoef je je op het Zomerparkfeest níet te haasten. Moke stond vorig jaar in de Grote Tent, Voicst morgenavond.

‘eej alain / zaterdag zuipen in ven-lo op park feesten / ik zie je wel achter de schermen / jij trakteerd hahaha / zuipen met alain / gr. ron-nie’ Don’t we all love Hyves! Wedden dat Ronnie Maessen (31) uit Venlo vooraan staat als Alain Clark zater­dagavond het hoofdpodium bestijgt? ‘Everytime I look at you…’

‘We hebben ongeveer tien- tot elf-duizend mijlen gereisd tijdens de laatste tour. We hebben zo’n acht-duizend dollar uitgegeven aan ben­zine. De bus rijdt zo’n vijf mijl op een gallon (bijna 3,8 liter). We betaalden bijna 80 dollarcent per mijl. Mijn God!’Mailtje van de tourmanager aan Drive­By Trucker Patterson Hood. Hoe lang zal hij wakker liggen als hij zou weten hoe ver Venlo ligt van Trucker­town Athens, Geor­gia, USA? Hij heeft nog tot zondag de tijd om zich te bedenken. Niet te hopen…

PARKPRAOT 4

Kijkje achter de schermen van het Zomerparkfeest? In very slecht Engels, yes? www.qik.com/joostbackus