1

Op een plastic kuipstoeltje

Verzamelde blogstukken van André de Raaij over Harry Bout

In De Telegraaf

13 november 2005

Verschenen op: http://christianarchie.blogspot.nl/2005/11/in-de-

telegraaf.html

Harry Bout is een Nederlander wiens levenspad het mijne gekruist

heeft - indirect of direct, het verschil is niet van belang.

Hij is de Nederlander die het langst in den vreemde gevangen zit.

En dat nog wel voor iets wat hij niet gedaan heeft. De afgelopen

maanden is zijn zaak aan de orde geweest in diverse gedrukte

media: Nieuwe Revu, Dagblad van het Noorden (tevens Tubantia

en BN/De Stem). Vandaag komt het langste en ingrijpendste artikel

in de zondagseditie van De Telegraaf.

Hoe het mogelijk is dat degene die de moord gepleegd heeft waarvoor Harry Bout vastzit vrij

rondloopt is een van de raadselen rond de dodelijke kermis van het VS-rechtssysteem.

Misschien was het niet eens een moord, maar doodslag althans zelfverdediging. Het lijkt in

de hele zaak geen rol gespeeld te hebben.

Donderdagochtend fietste ik met een foto van Harry B. naar de burelen - Station Sloterdijk is

snel te bereiken op de fiets, maar dan begint de ellende van een stadsinrichting zonder stad.

De tocht maakte mij nog eens duidelijk hoe treurig het er met dit land voorstaat: CWI,

Belastingdienst, Arboned, al die inktvissengebouwen waar mensen werken die het leven van

anderen zuur moeten maken. Een grimmige vaststelling: er wordt in dit zogenaamde

industriegebied bijna niets GEMAAKT. Er zijn wat drukkerijen, een daarvan is die van De

Telegraaf. Ook dat is al een hele vaststelling: die wordt (er) dan nog wel gemaakt.

De foto waarmee en waarvoor ik de fietstocht heb gemaakt staat waarschijnlijk niet in deze

zondagsTelegraaf.

Maar toch een hele prestatie voor de tweevrouwsgideonsbende van freeharrybout.org (zie

het menu links).

Ziehier de tekst van het verhaal. [link verdwenen]

2

Negen uur op een plastic kuipstoeltje met 1 sanitaire pauze

30 april 2006

Van: http://christianarchie.blogspot.nl/2006/04/negen-uur-op-een-plastic-

kuipstoeltje.html

Negen uur lang bezoek in een gevangenis in de VS, Carson

City Michigan. Ik ben het afgelopen jaar direct getuige

geweest hoe de campagne voor Harry Bout, de

langstzittende Nederlandse gevangene in het buitenland,

en in het algemeen overigens, ontwikkeld werd. Tot op

het punt waarop de kern van de steungroep voor Harry

Bout uitgeleide gedaan werd door een filmploeg van

SBS6, afgelopen donderdagochtend.

Harry is een zeer Indisch aandoende man met zachte stem

(wat er ook bij hoort) die voortdurend zijn woede

uitdraagt over het onrecht dat hem is en wordt

aangedaan. Als het Nederlandse ministerie van

buitenlandse zaken niets of zo goed als niets voor hem wil

doen kan dit onmogelijk gerechtvaardigd worden met het verhaal dat hij gee nbinding heeft

met Nederland. In de eerste plaats - en tamelijk verrassend voor iemand die op zijn tweede

geëmigreerd is - spreekt hij Nederlands. Zijn Amerikaans-Engels heeft een sterk Indisch-

Nederlandse kleur, ik zou het zelfs een fors accent willen noemen...

Ten tweede: hij doet regelmatig mee aan Nederlandse verkiezingen. Hij heeft tijdenlang

GroenLinks gestemd, maar deze partij heeft het geheel laten afweten in zijn zaak, dus die

stem zijn ze kwijt. En verdiend. Maar iemand die in zijn VS-cel regelmatig verkiezingsbiljetten

krijgt geen echte Nederlander noemen is uiteraard volstrekt ongeloofwaardig.

Harry gaf een glasheldere omschrijving van wat hij anarchisme ziet en waarom hij dit streven

geheel onderschrijft. Een bekering die geheel in deze omgeving heeft plaatsgevonden. Het

maakt niet uit voor de mate waarin hier en in aanpalende gewesten voor zijn zaak gewerkt

wordt maar het is een aardige bijkomstigheid.

Bij het afscheid moest hij een beetje huilen. Ik geloof dat ik de enige in het gezelschap was

die dit ook deed - de andere drie aanwezigen waren vrouwen. Uitleg en verder verhaal

volgen nog.

(...)

3

Harry Bout vertelde ons gisteren dat hij als een soort robot had gehandeld en geleefd nadat

hij had moeten merken dat zijn vriendinnetje zijn vriend Al had doodgeschoten in het huis

van zijn moeder. Hij kon alleen mechanisch handelen, zichzelf opdrachten geven: Harry, nu

ga je lopen - en dan liep hij. Enzovoort.

De robottoestand bepaalde zijn handelen in de uren en dagen na de moord.

Twee jaar na de gebeurtenissen, hij zat al gevangen voor de moord die hij niet gepleegd had,

kreeg hij te horen wat de verklaring was voor zijn irrationele robotachtige handelwijze.

"Shock," had de arts gezegd. Hij kon het ook toen nog nauwelijks geloven. Shock, dat was

iets spectaculairs, en eigenlijk een beetje aanstellerigs. Op de een of andere manier dichtte

voor mij dit verhaal het laatste gat waardoor enige twijfel had kunnen doorsijpelen over zijn

betrokkenheid bij de moord (in ieder geval bij het wegmoffelen van het lijk). Je moet hem

gezien hebben zoals hij er bijna twintig jaar nadat de arts hem dit gezegd heeft over vertelt:

deze man is nog steeds oprecht verbaasd over zijn eigen handelen destijds.

Shock? Ik?

(...)

Iets over Harry Bout, langst vastzittende Nederlander

19 mei 2006

Van: http://christianarchie.blogspot.nl/2006/05/iets-over-harry-bout-langst.html

Hij is op zijn tweede geëmigreerd, spreekt met een Indisch-

Nederlands accent Amerikaans-Engels en is geladen over

"de Amerikanen." Nederland heeft de roep van een

vrijzinnig land - waarom toch? Het kan alleen ontleend zijn

aan het gedoogbeleid ten aanzien van hennepproducten.

Of het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht. En

nog zo het een en ander. Maar dat de Nederlandse

overheid een benauwend en benepen netje over haar

objecten werpt - hij wil het niet geloven. "Moet je met een

gordel om in de auto zitten?" "Nu ook in de touringcar!"

"Moet je een helm dragen op de motor?" "Ook op de

bromfiets." Het valt allemaal wat tegen. Toch - wij Nederlanders, tegenover hen.

En dan de orwelliaanse passage in de vorige uitspraak van een gerechtshof over zijn zaak. Ja,

het klopt dat de Conventie van Wenen is geschonden doordat hij geen contact met het

consulaat heeft kunnen hebben in 1985, maar het staat niet vast dat hij hierdoor in zijn

4

belangen is geschaad. Als je het op valse gronden tot levenslang veroordeeld worden

gewoon vindt, en vindt dat consulaire bijstand hierbij niets uitgemaakt zou hebben, dan kun

je daar best gelijk in hebben. Al ligt de tegenstrijdigheid al in de formulering begrepen.

"This seems to be a contrived argument." Harry briest en zijn woede is niet te stuiten. "Een

rechtertje in Michigan beledigt hiermee het hele Nederlandse volk. Dat wordt als een

stelletje bedriegers afgeschilderd." Zo kun je contrived lezen - een andere, en waarschijnlijk

de juiste is: met de haren er bij gesleept. Het blijft grof. Inderdaad, een rechtertje in

Michigan, een deelstaat waar naar iedere Nederlandse provincie behalve Flevoland een

plaats vernoemd is, waar je struikelt over de (Oost-)Nederlandse familienamen - veel -

kampen, -ma's en -stra's -, waar tulpenfestivals gehouden worden en gevulde koeken en

chocoladehagel op de schappen liggen in de supermarkt - maar waarvan ik mij toch afvraag

of men enig idee heeft waar Nederland ligt en wat de hoofdstad is (twee antwoorden goed

te rekenen). Michigan onderhoudt geen diplomatieke betrekkingen met Nederland. Alles

welbeschouwd doen de Verenigde Staten als geheel dat nauwelijks of niet - het heeft de

afgelopen jaren tergend lang geduurd voordat het regime een hoerafiguur gevonden had die

in Den Haag wilde gaan zitten.

Maar waarschijnlijk zal het gevecht om Harry Bouts lot op het diplomatieke niveau gevoerd

moeten worden. Om tenminste één persoon uit deze Goelag te redden.(Op de foto: de

Hervormde kerk van Overisel, Michigan).

Harry Bout in De Volkskrant

29 augustus 2006

Van: http://inclarameijersgeest.blogspot.nl/2006/08/harry-bout-in-de-

volkskrant.html

De correspondent van De Volkskrant in New York is naar Michigan geweest om onder anderen met

Harry Bout te praten - de langst vastzittende Nederlander in het buitenland, en op valse gronden

zoals hier wel eerder besproken. Ik kan slechts verwijzen naar de papieren editie van maandag 28

augustus, het artikel komt vermoedelijk niet op het net.

Voor wie de notities hier en op Freeharrybout.org [met verdere verwijzingen] heeft gelezen staan er

niet veel nieuwe dingen in. Correspondent Van Hoogstraten laat ook de advocaat, een getuige à

décharge en de officier van justitie Varis Klavins aan het woord. Deze laatste laat zich kennen: hij lijkt

volkomen gemotiveerd door een persoonlijke rancune tegen degene die hij levenslang heeft laten

opsluiten. Toch wel opmerkelijk, want dat moet deze figuur met meer mensen gedaan hebben. Van

Hoogstraten heeft het door Klavins bewaarde dossier-Bout gezien en stelt droogjes vast dat hij er

een bedankbriefje van de echte moordenares Dawn Bean in aantrof.

5

Over Cecil McKinney, een vriend van de moordenares: "In 2003 heeft hij onder ede gezegd dat ze de

moord tegenover hem bekende. Zij was een racist, zegt McKinney. Ze droeg een .32-kailber pistool

bij zich - het moordwapen - en schepte op over de schietpartij."

McKinney is naar mijn weten niet vervolgd wegens meineed.

Nog iets wat mij hetzij ontschoten is voor de reconstructie van de avond van de moord en de

nasleep, of Harry heeft het niet verteld: de auto van het slachtoffer is naar het vliegveld van

Indianapolis gereden om de indruk te wekken dat hij het land verlaten had. Dat klopt - dit heeft

Dawn Bean gedaan, maar dit vermeldt de Volkskrant niet.

Advocaat Lawrence schat de kansen in de hoogste-instantie-procedures niet hoog. En gratie "ligt

evenmin voor de hand. 'Een wegens moord veroordeelde man laten gaan', weet Lawrence, 'is

politiek niet echt verstandig'."

Hier klinkt de politiek van de VS als gesticht weer door. Als Harry Bout niet de moordenaar is laat

gouverneur Granholm van Michigan de echte moordenaar vrij rondlopen. Mij dunkt dat deze

mevrouw soft on crime is.

Voor wie de papieren versie van De Volkskrant na dezen ter hand neemt (Tussen criminelen, p.9): de

foto van de gevangenis van Carson City is genomen in de nor van Carson City in Nevada. In The Land

of the free zijn veel gelijke plaatsnamen en zit een op de honderd mensen achter slot en grendel, dus

de vergissing - het is trouwens een mooie foto - is begrijpelijk. In Carson City Michigan zijn de deuren

massief.

En de liefste wordt "een Amsterdamse vrouw" genoemd. Daarbij denk je als snel aan iemand die

even van achter de tobbe vandaan komt om een gevangene te redden. Tja, De Volkskrant als

stilistisch hoogstandje - enfin, de boven geciteerde zinnen spreken al voor zich.

Inmiddels staat de tekst hier op het net te lezen.

Volkskrant, 28 augustus 2006

Tussen criminelen

Harry Bout werd in 1985 veroordeeld wegens moord. Ook na 21 jaar in de Amerikaanse cel

blijft de Nederlander volhouden dat hij onschuldig is. Hij hoopt op een nieuw proces, of op

uitlevering naar Nederland. "Ik hoor hier toch niet thuis"

Door Diederik van Hoogstraten

Voor Onunwa Iwuagwu beloofde 7 maart 1985 geen gewone donderdag te worden. De

Nigeriaanse immigrant in de Verenigde Staten - hij werd er Al genoemd - had een afspraak

6

gemaakt met zijn goede vriend Harry Bout. Al zou het bed delen met Dawn Bean, de vriendin

van Bout. "Een beetje vreemd, maar ja, dat was de deal", zegt Bout, een Nederlandse

Amerikaan. De dag werd inderdaad gedenkwaardig, maar om een andere reden. In een

bescheiden huis in Grand Rapids, een stad in Michigan, overleed Al door drie kogels in zijn

hoofd. Het was Bout (toen 26) of Bean (indertijd 17) die de Nigeriaan vermoordde. Later

bracht Bout de auto van Al Iwuagwu naar een vliegveld, zodat het leek alsof die per vliegtuig

was vertrokken. Het lijk werd in cement gestort in de kelder van het huis van Bouts moeder,

waar Iwuagwu ook was gestorven. Zo trachtten Bout en Bean de moord te verhullen.

De politie vond het lichaam. Na een rechtszaak kreeg Bout levenslang. De aanklager sloot

een plea bargain met Bean: in ruil voor een lichte straf legde zij een getuigenis af waaruit

bleek dat Bout de trekker had overgehaald. De jonge vrouw zat kortstondig vast en is daarna

verdwenen.

Bout leeft nog steeds achter de tralies in Michigan. Tot zover de onbetwiste feiten. Harry

Bout is een kleingebouwde man van 48, geboren in Zeist en al sinds zijn tweede levensjaar in

de VS. Vandaag draagt hij een spijkerbroek en rood overhemd. Wanneer hij bezoek ontvangt

in de gevangenis in Carson City, mag hij de donkerblauwe plunje verruilen voor gewone

kleding. Bout heeft een flesje sinaasappelsap binnen handbereik, maar drinkt er nauwelijks

uit. Hij heeft het te druk met praten. "Ik heb het niet gedaan." Bout betoogt in redelijk

Nederlands met een accent dat hij onterecht vastzit, al 21 jaar. Het probleem is dat de jury in

het eerste proces en de rechters in hoger beroep tot een andere conclusie kwamen: Bout is

schuldig. In de cel, die hij deelt met een medegedetineerde, blijft Bout weigeren die

uitspraak te aanvaarden. "Ik hoor hier niet", zegt hij in de bezoekzaal. Andere gevangenen

praten en bidden met hun familie en vrienden. Gewapende bewakers houden toezicht. "Ik

zit hier tussen criminelen. Ik hoor hier toch niet thuis."

Varis Klavins, de aanklager van destijds, is intussen gepensioneerd en reageert zonder

aarzeling op Bouts uitspraken: "Onzin. Hij moordde met voorbedachten rade. Luister, Harry

is een con man" - een zelfverzekerde bedrieger. "Ik weet dat hij probeert iedereen wijs te

maken dat hij onschuldig is. Maar ik zou hem nog niet geloven als hij zegt dat het regent.

Harry kreeg wat hij verdiende." Bout bewandelt twee wegen. Enerzijds heeft hij het

Hooggerechtshof van Michigan verzocht zijn zaak te heropenen. Dat gebeurt "niet vaak",

zegt Bouts advocaat, James Lawrence. Als dit hof bereid is Bout te horen, kan de zaak

worden terugverwezen naar de eerste rechtbank waar Bout terechtstond. Als het Hof nee

zegt, kan Lawrence nog een zitting aanvragen voor het federale Hooggerechtshof in

Washington. Daar wordt de kans op succes minimaal geacht. Bout en Lawrence betogen dat

Dawn Bean -per definitie de dader als Bout onschuldig is- leugens vertelde om vrij te komen.

Ook zouden zijn eerste twee advocaten slecht werk hebben verricht. Politiemensen zouden

onder ede verhalen hebben verzonnen. De aanklager en rechter waren tegen hem.

7

De tweede route loopt naar Nederland. Nadat hij was opgepakt, had het Nederlandse

consulaat in Chicago juridische bijstand kunnen verlenen. De jonge, niet al te wereldwijze

Harry Bout wist van niks. De politie had het consulaat moeten bellen en Bout moeten

vertellen dat hij contact kon opnemen. Dit gebeurde niet. Door hem toegang tot zijn

landgenoten te ontzeggen, werd de Weense Conventie voor consulaire betrekkingen

geschonden.

Gert-Jan Knoops, de Nederlandse advocaat die de zaak ondersteunt, vindt het vreemd dat

de rechter oordeelde dat de schending van de conventie geen rol speelde. "Dit is in mijn

visie in strijd met het internationale recht." Hij hoopt dat het hof deze factor alsnog zal

meewegen.

Bout wil worden uitgeleverd aan Nederland. Zo'n verzoek tot overdracht Van het strafvonnis

kan worden ingediend nadat het hof in Michigan erover heeft besloten, mogelijk later dit

jaar. Het consulaat staat Bout hierin bij. Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag

volgt de zaak op afstand. Er is volgens een woordvoerder "behoorlijk wat contact" met Bout.

Als de staat Michigan akkoord gaat, zou hij de rest van zijn tijd in Nederlandse cel kunnen

uitzitten.

In de Nederlandse praktijk zou dat, na meer dan twintig jaar cel, vrijheid betekenen. 'Hij

heeft zijn tijd nu wel gehad', zegt Annabelle P., een Amsterdamse vrouw die Bout steunt.

Bout vindt het ironisch: "Ik heb het niet gedaan, en toch zit ik in Amerika mijn hele leven

vast. Als ik het in Nederland wel had gedaan, zou ik nog niet zo lang vastzitten." Hij is al 46

jaar weg, maar gevangene nummer 180741 voelt zich Nederlander. Na twee decennia onder

de verschoppelingen van de Amerikaanse samenleving wil hij weg uit het land dat hem

'nooit accepteerde', veroordeelde en voor altijd opsloot. Zijn moeder is dood. "Ze kon niet

meer wachten totdat ik vrij zou komen", zegt Bout. "Ik wil naar mijn eigen mensen."

Bout betoogt dat hij de moord niet gepleegd kan hebben. Hij was beneden een drankje aan

het inschenken toen hij boven schoten hoorde. Toen hij met een geweer de trap op liep,

werd hij gezien door Evelyn Schneider, een oudere vrouw die ook in huis woonde. Volgens

de politie kon Schneider Bout nooit hebben gezien. De vrouw leeft niet meer, maar haar

getuigenis blijft de kern van het betoog dat Bout onschuldig is. Het zou vanuit haar kamer

wel mogelijk zijn dat zij Bout de trap op zag komen. Bout, Lawrence en P. stellen deze vraag:

waarom zou Schneider hebben gelogen? Aanklager Klavins antwoordt: om Bout vrij te

pleiten.

Ander tegenbewijs is afkomstig van een toenmalige vriend van Dawn Bean, Cecil McKinney.

In 2003 heeft hij onder ede gezegd dat ze de moord tegenover hem bekende. Zij was een

8

racist, zegt McKinney. Ze droeg een .32-kaliber pistool bij zich -het moordwapen- en schepte

op over de schietpartij.

In zijn rommelige kantoortje in Detroit geeft advocaat Lawrence toe dat Bouts kansen niet

erg groot zijn. Een nieuwe procesgang waarbij de veroordeelde zegeviert, heeft de advocaat

nog nooit meegemaakt. Gratie door gouverneur Granholm van Michigan, als opmaat voor

uitlevering, ligt evenmin voor de hand. 'Een wegens moord veroordeelde man laten gaan',

weet Lawrence, "is politiek niet echt verstandig." Een probleem voor Bout zijn z'n vage

verleden en acties na de dood van Iwuagwu. De toen nog getrouwde Dutch-American was al

eens veroordeeld voor geldvervalsing. Hij bewoog zich in een wereld van kleine criminaliteit

en onbetrouwbare types. Dawn Bean was een prostituee die Bout onder zijn hoede had

genomen. Bovendien reed hij de auto van Iwuagwu naar het vliegveld van Indianapolis en

begroef hij het lijk.

"Een cover-up", oordeelt Klavins. "Waarom doe je dat als je niet schuldig bent." Het ligt voor

de hand dat de omstandigheden de jury in 1985 beinvloedden.

"Het was niet slim. Ik was jong en ik was niet goed bezig", zegt Bout. "Maar dat is wel iets

anders dan moord." Tijdens gesprekken met Bout en met Klavins in diens riante huis in

Grand Rapids wordt duidelijk dat de twee een beladen relatie hebben. Ze zijn voor altijd

verbonden door de moord. Klavins heeft nog steeds een klein dossier-Bout. Naast

krantenknipsels en een bedankbriefje van Bean zit er veel post van Bout bij. In die lange

brieven gaat een palet van emoties schuil. Soms uit Bout een enorme toorn tegenover

Klavins, die "zal branden in de hel". Dan weer een wanhopige toon: "Ik zal je vertrouwen en

hoop dat je me zult helpen een uitweg te vinden uit deze rotzooi waar ik mezelf in heb

gekregen." Elders [..] sarcasme:

"Je hebt je werk goed gedaan." Bout vindt het veelzeggend dat zijn oude vijand de post

bewaart. "Hij weet dat hij verkeerd zit." Haten doet hij Klavins niet. "Ik kan niet haten. Ik

geloof in de bijbel: vergeef ons onze schulden..." Hij stopt middenin de zin.

Dan, fel: "Klavins weet dat hij zelf de gevangenis in moet als de waarheid wordt

blootgelegd." Een ding staat vast: de eindeloze nasleep van de moordzaak is "zeer

persoonlijk". Misschien niet voor Klavins, zegt de aanklager, maar wel voor Harry Bout -en

zeker voor de nabestaanden van Onunwa Iwuagwu. Gratie voor Harry Bout ligt niet voor de

hand. 'Een wegens moord veroordeelde man laten gaan, is politiek niet echt verstandig.'

Steun

Twee Nederlandse vrouwen hebben de zaak van Harry Bout opgepikt en zetten zich nu voor

hem in. Sandra K. uit Hoogeveen en Annabelle P. uit Amsterdam weten zeker dat Bout

9

onterecht gevangen zit. Samen met geestverwanten bepleiten ze zijn vrijlating, onder meer

op de website www.geocities.com/freeharrybout.

Innocence Denied, een Amerikaanse groep voor mensen die onterecht zijn veroordeeld,

staat ook achter Bout. "Ik heb niet lang getwijfeld aan zijn onschuld", zegt P. "Moet je het

bewijsmateriaal zien. Dat kun je niet verzinnen. Voor mijn gevoel klopt zijn verhaal gewoon."

De Nederlandse vrouwen bieden Bout morele steun door het sturen van brieven en, zoals

onlangs gebeurde, het afleggen van een bezoek aan de gevangenis in Carson City, waar Bout

gedetineerd is. Ze bieden hem tevens financiële steun in zijn juridische strijd. De herinnering

aan het bezoek is bijzonder voor Bout. Zijn gezicht wordt een grote glimlach als hij erover

vertelt. "Ze zijn fantastisch. Dat is nu mijn familie. Het helpt me om te weten dat ik vrienden

heb in Nederland."

Harry Bout maakt een aantal bezwaren tegen dit stuk. Hier zijn ze opgesomd:

* Dat Harry een "Dutch-American" is vindt hij niet de waarheid: hij is 100% Nederlander.

* Hij maakt bezwaar tegen het geschrevene waar staat dat hij de auto van het slachtoffer

naar een luchthaven heeft gereden. Dawn Bean zou dat gedaan hebben. Dit heeft hij

mondeling aan de journalist medegedeeld. Dawn Bean zou dit in de rechtszaal ook

toegegeven hebben.

De andere helper na de moord, Elvin W. Shaver Jr, heeft dit ook duidelijk in zijn Affdavit

(1986) gezegd.

*Elvin Shaver, die door de politie gedwongen werd een vals getuigenis af te leggen tegen

Harry, maar dat hij dit later schriftelijk heeft ingetrokken. Dit is van belang om te laten zien

dat de zaak tegen Harry Bout uit veel valse getuigenissen is opgebouwd. Dit vond Harry niet

terug in het stuk, ook al heeft hij het wel genoemd aan de journalist.

*Harry voelt zich in de maling genomen, omdat de officier van justitie, die hem in 1985 heeft

vervolgd, zijn woordje mag doen, en Harry afschildert als een bedrieger.

Hierop heeft Harry geen weerwoord kunnen hebben, omdat hij niet wist dat dit in het artikel

kwam. Ook vindt Harry dat er verkeerd uit een van zijn brieven aan deze officier van justitie

is geciteerd.

*De foto in het artikel laat een cel ergens zien, met een hand die een sigaret vasthoudt.

Harry zegt dat dit absoluut niet CCCF is, waar hij zit (er zijn daar geen getraliede deuren), en

dat hij niet rookt.

10

Judge rejects killer's request for new trial

Thursday, August 31, 2006 By John Agar The Grand Rapids Press

GRAND RAPIDS -- The state Supreme Court has rejected appeals by Harry Bout, whose

conviction in a 1985 killing has drawn intense interest in the Netherlands, his native country.

Bout insists he is innocent and was railroaded by police, a prosecutor and his own attorney.

Dutch officials and media have followed his case, which has generated sympathy on Internet

sites.

Judges have not bought his arguments, however. He has been in prison since his conviction

in the killing of Onunwa Iwuagwu, a Nigerian immigrant. His appeals ran out years ago, but a

new attorney two years ago asked a Kent County Circuit judge for a new trial. He said Bout's

previous attorney talked him into a written confession, despite his innocence. He also

claimed Bout was denied contact with the Dutch consulate, which should have been allowed

under a 1969 interna[…]

Persbericht aangaande Harry Bout

31 augustus 2006

Van: http://inclarameijersgeest.blogspot.nl/2006/08/persbericht-aangaande-

harry-bout.html

In de zaak van Harry Bout, een Nederlander

die al 21 jaar vastzit in Michigan, de VS, op

verdenking van moord, heeft de Hoge Raad

van Michigan besloten geen heropening van

zijn zaak te geven. De rechter achtte het niet

voldoende bewezen dat een internationaal

verdrag was geschonden.

De uitspraak werd op 29 augustus gedaan in

het Hoge Gerechtshof in Lansing, de

hoofdstad van Michigan.

Hiermee is de zaak van Harry Bout voor de Staat Michigan afgesloten. Een volgende stap zou het

federale hof (US Supreme Court) zijn. De Nederlandse advocaat van Bout, mr. G.G..J. Knoops, acht

een kans mogelijk om de schending van het internationale verdrag van Wenen aan te vechten.

Andere mogelijkheden, zoals terugkeer naar Nederland onder het WOTS-verdrag, moeten nu weer

bekeken worden. Ook behoren diplomatieke oplossingen tot de mogelijkheden die bekeken kunnen

11

worden, aldus de Amerikaanse advocaat van Bout, mr. J. Lawrence te Detroit.

De Free Harry Bout Support Groep, bestaande uit Sandra uit Hoogeveen en Annabelle uit

Amsterdam, zegt door te gaan met de ondersteuning en te blijven fondsenwerven voor eventuele

kosten van een zaak voor de US Supreme Court.

De uitspraak kwam niet geheel onverwacht, want de Hoge Raad in Michigan had nog nooit een zaak

als deze laten heropenen. Het was een noodzakelijke stap om verder te komen, aldus de

supportgroep. “Veel mensen hebben bijgedragen in de kosten van de stap naar de Hoge Raad, en we

gaan ervan uit dat dit een stap op weg naar de rechtvaardigheid voor de zaak van Harry Bout is.”

Meer informatie:

Freeharrybout.org.

Press release about Harry Bout - to serve a servile press

1 September 2006

From: http://inclarameijersgeest.blogspot.nl/2006/09/press-release-about-harry-

bout-to.html

The Michigan Supreme Court decided on August 29th that the case of Harry Bout, a Dutchman who

has been detained for 21 years, suspected of murder, will not be re-opened. The judge did not think

there was sufficient proof that his rights had been violated although the Vienna Convention was

neglected during his trial in 1985.

This ends the case of Harry Bout as far as the State of Michigan is concerned. A possible next step

may be the Federal Supreme. Bout’s Dutch lawyer, Mr. G.G.J. Knoops, sees possibilities to fight the

violations against the Vienna Convention.

Other options, such as return to the Netherlands on the basis of a treaty between the Netherlands

and the USA, should now be considered too. Diplomatic solutions might be taken into consideration

according to Bout’s US lawyer, Mr. Lawrence from Detroit.

The Free Harry Bout Support Group, formed by Sandra from Hoogeveen and Annabelle from

Amsterdam, says it will continue to support and will look for funding for a case before the US Federal

Supreme Court.

Harry Bout’s case is also endorsed by Innocence Denied.

The judgement was not entirely unexpected, as the Michigan Supreme Court never in its history had

re-opened a case like this. It was a necessary step to procede, the Support group argues. “Many

people have contributed in the cost of this Supreme Court ruling and we think it will be a step on the

12

road to justice in the case of Harry Bout.”

The case

Mr Bout fights false murder charges against him based on the fact that he could not have shot the

victim, Mr Iwuagwu, because he was downstairs in the house when he heard shots being fired. He

then ran up the stairs with the shotgun of his mother, and shouted to his girlfriend Dawn Bean who

was upstairs with Mr Iwuagwu: “are you alright?” Going upstairs he passed the bedroom of a lodger,

who rented the room next to the one where the shooting had taken place and who happened to be

at home, Mrs Evelyn Schneider. She came out of her bedroom and saw Mr Bout running up the

stairs. In court, the police argued that Mrs Schneider could not have seen Mr Bout on the stairs,

showing to the judge and jury a drawing of the house with wrongful information. The judge then

prohibited the jury from seeing the premises for themselves. They then decided on the instigation of

the D.A. that the police should be believed, to condemn Mr Bout.

The witness-account of Mrs Schneider was discarded. The bullets found on the body of the victim

came from a small gun, not from the shotgun Mr Bout was carrying upstairs. The murderess, Ms

Dawn Bean, 17 at the time and a former prostitute, was under the impression that Mr Iwuagwu had

to be held up, until a third friend showed up to confront him about counterfeit plates. When this

friend did not show up (he had no knowledge of this date), and when Mr Iwuagwu saw that she did

not want to have intercourse with him, he decided to go. That was the time she thought she should

keep him there, and so she shot him. Weeks earlier, she had shot and killed the dog of the family of

Mr Bout.

Mr Bout decided under shock of what had just happened to call his friend, Mr Shaver, who had not

been there, and the three of them decided to hide the body in the cellar. This was the ill judgement

Mr Bout made. He did buy cement and he did help discard the body, but he did not murder Mr

Iwuagwu.

Mr Shaver was arrested, threatened with parole violation and life imprisonment as a habitual

criminal if he did not cooperate. Shaver took the police to where the body was buried. With the

threat of life imprisonment for being a habitual criminal, the police were able to get Shaver to lie for

them in exchange for having the prosecutor drop the habitual criminal charges.

Dawn Bean and Harry Bout were then arrested. Ms Bean proceeded with an insanity defense that

was not receptive to the judge. After she obtained her third lawyer, she placed the blame on Mr Bout

and made a deal with the prosecutor five days before she was to be on trial for first degree murder.

This left only Mr Bout to take the fall for a murder he did not even commit. The real murderer walked

out of the courtroom with probation, while Harry Bout was convicted and sentenced to life

imprisonment without the possibility of parole. Ms Bean, who had struck a plea bargain and testified

against Mr Bout, is the witness that the Grand Rapids and Michigan newspapers are talking about.

Later on, a former friend of Dawn Bean’s testified under oath that she had confessed the killing to

13

him. He had seen the handgun in her handbag for himself. This testimony was also discarded by the

court, because he was in prison when he made the testimony.

Questions about why Mr Bout would have wanted to kill his friend in his mother’s house remain

unanswered by the court decision.

The Vienna Convention

All foreign prisoners are entitled to notify their consulate in case of arrest in the foreign country,

according to an international convention also signed by the United States of America, in the interest

of their own people in other countries. Mexicans and Germans have fought violations of this treaty,

and the Dutch government has written two letters to the Michigan court to honor the treaty. This

issue remains unsolved, because the court dismissed it.

For more information on the case of Harry Bout:

Website of the Supportgroup in The Netherlands

Website of Attorney Lawrence (Detroit) with photographic and video evidence

freeharrybout at yahoo dot com

Volksvertegenwoordiging

3 juli 2007

Van: http://christianarchie.blogspot.nl/2007/07/volksvertegenwoordiging.html

Aanwezig geweest - ter politicologische

ondersteuning, zal ik maar zeggen - bij de

overhandiging van een petitie met betrekking

tot Harry Bout. Een petitie die een verdere

strekking zou kunnen hebben: Nederland

mag wat beter op zijn ingezetenen letten die

elders zitten.

We hadden ons voorgesteld dat er een streng

of juist verveeld kijkende commissie zou

zitten, die toegesproken moest worden (een

kwartier lang, zei de agenda) en dan de

petitie in ontvangst zou nemen. Leden zouden onder anderen enkel mensen zijn die ook getekend

hebben, maar ook bijvoorbeeld Wilders. Zou de wet-en-orde-man het winnen van Nederlanders-

gaan-voor-man, en moeten we daar opportunistisch op inspelen?

Het dilemma werd ons bespaard.

14

Het bleek dat de overhandiging plaats had in de hal, staande tegenover de voorzitter van de

commissie buitenland (Ormel, CDA) en de griffier. Er bleken drie verdere leden aanwezig. Een van

hen had de petitie zelf getekend: Harry van Bommel van de SP. En opmerkelijk - het gaat om zorg

voor een Nederlander en de waarde van het Nederlanderschap - Fatma Koşer Kaya van D66 en

Coskun Çörüz van het CDA. Nieuwe Nederlanders die deze waarde misschien beter aanvoelen?

Het recht van petitie is bevochten, in de negentiende eeuw. Hoewel ik heel wat lijsten heb getekend

was dit de eerste die ik zelf mede aanbood aan wat doorgaat voor de volksvertegenwoordiging. Bij

het overhandigen kon ik slechts het gevoel hebben dat dit op dat ogenblik klopte - zo vaak is de

Tweede (of Eerste) Kamer helemaal geen volksvertegenwoordiging, maar het praatcollege dat de

repressie die bij de Tucht van de Markt hoort goedpraat en bekrachtigt. Hier was nu even niets van

te merken. En Van Bommel werd zelfs terzijde genomen door de verslaggevers en sprak voor camera

en microfoon als iemand die op de hoogte is van de zaak. De beste minister van buitenlandse zaken

die Nederland niet gehad heeft?

Maar wie weet... Ook Koşer Kaya - haar partij heeft ook het een en ander achter de schermen gedaan

voor Harry Bout - en Çörüz waren uiterst vriendelijk en meedenkend. Nu verder afwachten - Van

Bommel vond dat er wel druk uitgeoefend kon en moest worden.

Collecte voor Harry Bout

13 oktober 2007

Van: http://inclarameijersgeest.blogspot.nl/2007/10/collecte-voor-harry-bout.html

Er zijn op 8 oktober Kamervragen gesteld over Harry Bout

door D66. De steungroep kan hier slechts dank voor zeggen

- het is een goede vraag waarom via een kort geding

afgedwongen zou moeten worden dat Harry Bout als

Nederlander behandeld wordt door de Nederlandse

overheid.

De vragen aan de minister van buitenlandse zaken:

- Wat is de huidige status van de zaak van de in een Amerikaanse

gevangenis verblijvende Harry Bout?

- Waarom wordt de WOTS-aanvraag van dhr. Bout niet in behandeling

genomen door het ministerie van Justitie?

Als het kort geding tegen de Nederlandse regering doorgang moet vinden is er het risico dat Harry

Bout wordt veroordeeld tot de kosten van het geding, bij verlies. De advocaat wordt wel bekostigd

door toevoeging, maar deze kosten worden niet gedekt.

15

Met leedwezen dus een vraag om geld aan u, dierbare lezer(es), vriend(in), kameraad.

Dank u.

Nog steeds de langstzittende Nederlander in den vreemde

29 februari 2008

Van: http://christianarchie.blogspot.nl/2008/02/nog-steeds-de-

langstzittende.html

Op de dag waarop bekendgemaakt wordt dat een op de negenennegentig volwassen VS-ingezetenen

zich achter tralies bevinden verwijder ik de verwijzingen naar de zaak van Harry Bout uit de linkslijst.

Ik heb vaak over zijn zaak geschreven hier, ik noem slechts dit stuk, als u interesse heeft tikt u zijn

naam maar in de zoekmachine in linksboven (ook bij In Clara Meijers Geest). Het is ook zeker niet de

bedoeling zijn zaak te laten rusten maar zij gaat wel uit de etalage.

De tweevrouwsactiegroep de Free Harry Bout Support Groep was in feite sinds afgelopen zomer een

eenvrouwsactiegroep geworden. Die ene kijkt nu niet over mijn schouder mee maar is wel degene

aan wie ik boven alles loyaal zal zijn. Waarom de tweede koos voor passiviteit zou om een

overweging kunnen vragen, maar deze ga ik hier zeker niet maken. Tegen het einde van het

afgelopen jaar brak er iets, (nader) definitief.

Omstreeks die tijd werd de celgenoot van Harry vrijgelaten na vijf jaar detentie. Deze man werd door

Harry Bout beschreven als "zo goed als mijn zoon, een familielid". Na aanhoudend vragen of

betergezegd aandringen werd deze persoon opgenomen in het familiehuis te Grand Rapids, waar een

nicht (oomzegster) van Harry woont. Het huis ook van de moord waarvoor Harry ten onrechte

levenslang vastzit. De betrokkene stelde dat zijn gehele familie verongelukt was op weg naar hem in

de gevangenis. Een treurig verhaal waar toen hij eenmaal vrij was niet veel van over bleef. En of het

een goed idee is iemand die vijf jaar heeft vastgezeten - waarvoor dan ook - te huisvesten bij een 21-

jarig meisje is niet eens een vraag. Haar vader noch haar vriend waren gecharmeerd van het idee. En

inmiddels kwamen de emails met klachten van de moeder, Harry's zus, binnen over het tamelijk

voorspelbare slechte gedrag van deze aangenomen zoon van Harry Bout. Zodanig dat hij

weggebonjourd werd naar Tennessee, goed uit de buurt.

Iemand moet de kwaaie pier zijn, en dat was dan de liefste, de Free Harry Bout Supportgroep

zogezegd. Zij wees Harry Bout op het onverstandige, nee onverantwoorde, van het aandringen op

huisvesting bij zijn nichtje. Dit werd beantwoord met denigrerende opmerkingen over het nichtje. En

een verklaring van liefde over de inmiddels allang uit het zicht verdwenen zogenaamde zoon.

Na 23 jaar zowel gek als homofiel in de nor geworden, het is niet opmerkelijk. Maar dit gedoe, dat in

16

feite in het geheel niets met de zaak te maken had, was net te veel voor degene die geen enkele

steun meer kreeg van degene(n) van wie zij die had mogen verwachten. En de liefde voor de

zogenaamde zoon moet zo hoog gezeten hebben dat de liefste gemaand werd geen contact meer te

onderhouden met de advocaat die zij zelf voor Harry Bout geregeld had. Dat zal iemand anders dan

wel doen. Het zal wel. Zij werd ontslagen als steungroep, om precies te zijn.

Bajesmaf - zo mag je iemand wel noemen die op deze wijze zelf zijn eigen zaak saboteert. Waarmee

de eigenaardige figuur ontstaat dat je iemand zou moeten helpen die dit niet eens wil en tegen wie

je inmiddels een grote tegenzin hebt. Om der gerechtigheid wille doorgaan?

U hoort er vast nog wel over.

De zaak-Harry Bout: een avond in april 1985

24 mei 2006

Van: http://inclarameijersgeest.blogspot.nl/2006/05/de-zaak-harry-bout-een-

avond-in-april.html

Vera, Dawn, Al en Harry waren uitgeweest. De eerste haakte

af, Al ging nog mee om door te drinken in het huis van

Harry's moeder waar hij op dat ogenblik met Dawn woonde.

Er was nogal wat drank gevloeid daarna. Al en hij hadden

samen bijna een hele fles whiskey op, Dawn ongeveer

anderhalve fles wijn in haar eentje. "Gebruikten jullie er nog

iets bij?" vroeg ik, om een nader beeld van de stemming te

krijgen. "Ja, coke." Hiermee blijkt een zoetig bruin drankje

bedoeld te zijn dat de werking van de whiskey juist versterkt

moet hebben.

Hij ging met Dawn, die tot voor kort straatprostituee was geweest. Ze was zeventien. Een

deel van wat gebeurd is moet verklaard kunnen worden aan de hand van zijn vraag, nu nog:

"Vind je haar niet mooi?" Als je het echt eerlijk wilt weten: ik zie niets bijzonders aan haar.

Over deze reactie is hij verbaasd en bijna verslagen. Wij zitten hier tenslotte door haar

toedoen, dus wij kijken er anders tegenaan. Maar hij zit daar ook door haar toedoen.

Hij was nog getrouwd met Robin, die zwanger van hem was, maar zij waren al uit elkaar. Hij

was eerst nog met een vriendin van Dawn gegaan. Zij bleek nota bene een vroeger

buurmeisje te zijn. Zonder plichtplegingen of redelijke aanleiding had zij de hond van zijn

moeder doodgeschoten ("Hij wilde mij bijten"). Dit moest verdoezeld worden voor zijn

moeder. Het maakte hem blijkbaar niet minder verliefd. Hij was 26.

17

En op die avond besprak hij met Al dat hij wel eens wat wilde doen met Vera, de vriendin

van Al (die overigens ook netjes getrouwd was en niet in scheiding lag). En Al wilde wel eens

met Dawn. Het leek die avond bedisseld en uitgevoerd te zullen worden, althans het tweede

deel van de partnerruil. Dawn had haar afkeer van zwarte mensen in het algemeen niet

onder stoelen of banken geschoven. Maar Al en zij gingen naar boven, voor een tamelijk

zakelijk nummertje onder invloed.

Harry had al eens wat opgeknapt wegens valsemunterij. Zijn broeder in deze kwade zaak

was Elvin Shaver, die vrij was op erewoord. Met Al had hij een nieuwe drukpers geregeld om

nieuwe stoute dingen te gaan doen - aandelen drukken om zo'n typisch Nigeriaans opzetje

te gaan uitvoeren waarmee echt geld binnen te slepen was. "Niet mooi van ons, slecht,"

weet hij, en tegelijkertijd verzucht hij: "We hadden miljonair kunnen zijn." Shaver

vertrouwde de hele zaak met die drukpers niet en was bang dat hij er weer de nor voor in

zou draaien. Dawn had contact met Shaver, wist Harry.

Hij schonk nog eens in terwijl Al en Dawn naar boven waren. Er klonken twee schoten. Harry

greep een jachtgeweer, laadde dit en rende de trap op. Mevrouw Evelyn Schneider, die in

een kamer op de eerste verdieping woonde, zag hem de trap op komen - zij had de schoten

natuurlijk ook gehoord. "Wat is er aan de hand?" "Niets," antwoordde hij, of iets van die

strekking, en hij sloot haar deur, "slaap verder." "Harry, Harry," riep Al vanuit de grote

slaapkamer, en er klonk nog een schot.

Zij zat op het ontklede lijk van Al. Al bloedde heftig uit zijn hoofd, waar de kogels

terechtgekomen waren. Toen het er op aan kwam had zij toch niet gewild, en Al had boos

willen weglopen. Dawn wist dat Shaver langs zou komen om te vragen hoe het nu zat met

die drukpers. Blijkbaar vond zij het de beste manier om de confrontatie door te laten gaan

om hem neer te schieten. Dood.

"Should not you go to the bathroom?" vroeg hij in ontsteltenis kijkend naar het bloedbad.

"Ach nee, waarom?" Zij bleef op het lijk zitten, tilde het hoofd op aan zijn haren en zei tegen

het dode hoofd: "You certainly don't need a bathroom, do you?"

Nadat Dawn tenslotte toch van het lijk was opgestaan brachten Harry en zij de nog steeds

bloedende Al naar beneden en zij legden het lijk in het bad.

Shaver, Dawn en hij wisten niets beters te doen dan het lijk in een gat in de grond in de

kelder te verstoppen. Het werd provisorisch met cement afgedekt. Maar er stak nog wel

stoffelijk overschot naar buiten.

"Ik heb mijn vriend niet eens een behoorlijke begrafenis laten hebben," hij is er nog steeds

ontdaan over.

Na de moord was hij nog steeds verliefd genoeg op Dawn dat in de tijd die verstreek tussen

de moord en het uitkomen van de zaak er aan een zwangerschap gewerkt kon worden die

18

loos alarm bleek. Hij moest voor zijn gevoel wel bij haar blijven omdat uitzetting naaar

Nederland vanwege de valsemunterij dreigde.

Hij deed alles sinds die avond mechanisch. Moest zichzelf opdrachten geven, alsof hij buiten

zichzelf stond. Een arts vertelde hem jaren later dat dit een shocktoestand was. Deze

brokstukken van die avond opschrijvend moet ik als chroniqueur wel concluderen dat ook de

dader zelf, Dawn, in een andere staat van bewustzijn geweest moet zijn in die tijd.

Toonaangevend is toch iets of iemand anders

12 december 2008

Van: http://christianarchie.blogspot.nl/2008/12/toonaangevend-is-toch-iets-of-

iemand.html

Het was op of omstreeks mijn verjaardag, eerder dit jaar, dat ik op het idee kwam

ondanks het wegvallen van de Harry Bout Supportgroep misschien toch wat

verder speurwerk in de zaak Harry Bout te doen, het spoor verder uit te zoeken

aangaande de gebeurtenissen van die avond in april in Grand Rapids.

Het meest voor de hand liggend zou het opsporen van degene die de moord

gepleegd heeft, Dawn Bean, zijn geweest. Omdat deze mevrouw als vuurgevaarlijk zou kunnen

gelden een niet ongevaarlijk te achten onderneming. Ze heeft in korte tijd die wij van haar bestaan

overzien de hond van Harry en zijn vriend Al doodgeschoten. Zeker, iemand die 23 jaar geleden een

moord heeft gepleegd zal hoe dan ook niet meer dezelfde zijn. Maar zij weet dat iemand anders in

haar plaats gevangen zit, en zal zeer moeilijk benaderbaar zijn over dit onderwerp. En nee, ik ben

misschien wel enigszins een speurneus, maar geen criminoloog en ook geen privé-detective.

Hoe dit aan te pakken - het bleek al snel geen punt meer te zijn want iemand was mij voor geweest:

een undercoveragent ten dienste van het televisieprogramma van Peter R. de Vries. En ook deze kon

het niet aanpakken. Zodra Bean doorhad dat er over de zaak-Bout vragen gesteld zouden worden

belde zij de politie en liet zij de undercoveragent uit haar omgeving weghalen. Het zou geen Jorannig

succesverhaal worden. Voorzover die stunt nou eigenlijk een succesverhaal genoemd mag worden.

Blijkbaar moest De Vries toch wat doen met wat ongetwijfeld een investering was voor een

programma bij een commerciële omroep. Het debacle bij Bean laten we gewoon zitten, weet je wat:

we zeggen dat zij onschuldig is, dat heb de rechter tenslotte ook gezegd en er loopt nog steeds die

officier van justitie rond die graag kwijt wil dat Harry Bout het heb gedaan en graag verder geen

moeilijke vragen hoe het zit met die mevrouw Bean die dan toch op zijn minst medeplichtig is.

Harry Bout is depressief en wil dat er tegen Peter R. de Vries gestreden wordt. Tja. Al met al: de man

is tenslotte nauwelijks journalist, laat staan rechercheur al dan niet particulier. SBS 6 heeft eerder

19

wel als positief althans niet-negatief ervaren aandacht besteed aan de zaak-Harry Bout. En we

moeten eerlijk zijn: als hij wat meer van zijn werk had gemaakt en niet had lopen knoeien na het

vinden van de moordenares, en niet had geparasiteerd op de inspanningen van degenen die zich

inzetten voor Bouts vrijheid, dan zou hij op handen gedragen zijn, deze misdaadverslaggever die

eerder de lof heeft gezongen van de bommengooiers van Radio Veronica.

De charlatannerie van Peter R. de Vries

7 maart 2009

Van: http://inclarameijersgeest.blogspot.nl/2009/03/de-charlatannerie-van-peter-

r-de-vries.html

Een brief van onze vriend Harry Bout, de langstzittende

gevangene van Nederland, en dan nog zittend voor iets

wat hij niet gedaan heeft ook.

HIj wil dat we "iets doen" aan het bedrog van

zelfbenoemde rechercheur Peter R. de Vries. Dit lijkt mij

geen goed uitgangspunt.

Naar leven en welzijn zullen we zijn zaak weer opnemen

binnenkort.

Harry Bout #180741

Ionia Maximum Correctional

1576 W. Bluewater Highway

Ionia, Michigan 48846-8594

U.S.A

Dear ...,

January 31st,2009

Just a short letter to let you know that I did listen to the Peter R. de Vries program over the phone

even though I could not see it. It was 100% against me and they mistranslated into Dutch what my

1985 trial lawyer (Mr. Beason) said in English, from "I got a guilty" (as in verdict) to "hij IS schuldig"

he IS guilty. This was clearly a deliberate mistranslation. Then Peter R. de Vries ridiculed the other

Dutch media for giving my case attention without knowing the facts, as if the supportgroup does not

know the facts, to discourage the other media from giving my case any further attention and in this

way make sure the facts he withheld would never be told by the other media. Peter R. de Vries relied

on his reputation as an investigative crime reporter to create the false appearance that he

thoroughly looked into the facts of my case to justify his conclusion while discrediting the

supportgroup as not knowing the facts, facts like these:

20

1. What Elvin Shaver said in his affidavits that prosecutor and detectives forced him to lie; Elvin being

taken off the witness stand by the detectives while giving his testimony (witness tampering) because

he was going to tell the court that he was being forced to lie;

2. Cecil McKinney (the one time pimp of Dawn Bean) confessing that he gave Dawn the murder

weapon; That Dawn confessed to him that she committed the murder and bragged about it;

3. Dawn' s probation officer (Kim Hage) who knew of Dawn´s background as a street prostitute who

was known to carry a gun and switchblade knife was never interviewed;

4. The false diagram of the crime scene and the false police testimony to falsely discredit the

testimony of the only eyewitness not involved in the crime (Evelyn Schneider);

5. The false testimony by attorney Richard Holst about his involvement with the writing and

smuggling of letters to Dawn; The false testimony by Holst that he never provided me with the police

report of Iwuagwu attacking a city housing inspector with a knife and being on probation for it; the

false testimony by Holst that ne never gave me the criminal jury instructions for the defense he

fabricated, all of which Holst later admitted to having done 7 years later in a Civil lawsuit;

6. That prosecutor Klavins & detective Roelofs driving all the way to the prison in the upper peninsula

of Michigan to threaten Elvin Shaver and remove Elvin from the prison and personally bring him back

to Grand Rapids for the court hearing where Elvin was scheduled to give testimony against Klavins

and Roelofs, and then make Elvin plead the Fifth Amendment right of silence so he would not give

testimony against them or else face life imprisonment;

7. That. Dawn from the very beginning tried to proceed with an insanity defense; That Dawn failed 2

lie detector tests, and on the 3rd test the results were inconclusive.

8. That I asked prosecutor Klavins for a lie detector test and that Klavins refused to let me have one.

9. Detective Roelofs being caught lying on the witness stand saying that Evelyn Schnieder never

before the time of trial said that she seen me coming up the stairs even though the original police

interview transcipt of Evelyn 4 months earlier clearly shows that she told the police this the very

same day I was arrested April 5th, 1985.

10. That attorney James Lawrence who discovered the evidence proving that the diagram was false

and that the police testimony was false, was never interviewed, and neither was my Dutch attorney

G.G.J Knoops interviewed.