STOET ROND DE TENT

Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyengent begijnhof

Wie kent heilige Aya? Op bezoek in Brugs begijnhof Afscheid van Guido Van Poucke

SEPTEMBEROKTOBER

NIEUWSBRIEF BEGIJNHOF ONZE-LIEVE-VROUW TER HOYEN

#85JAARGANG 20 vu M. Van Speybroeck,

Lange Violettestraat, 193B, 9000 Gent.

2015

13 SEPTEMBER 2015 van 10u. - 16u.

GODELIEVEKAPEL

KERKGROOTHUIS

PRESENTEERT OP OPEN MONUMENTENDAG

IEDEREEN WELKOM !

HEILIGE-GRAFKAPEL

Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyenvzw begijnhof

Lange Violettestraat - Gent

WWW.KLEINBEGIJNHOF-GENT.BE

Wie graag een handje wil bijsteken, helpen toezicht houden op de verschillende plaatsen, geef een berichtje aan :Robert: olvterhoyen@skynet.be ofJohan: johanbegijnhof@icloud.com

2

Ter herinnering: wie graag iets wil laten publiceren in ons krantje kan altijd contact opnemen met de redactie die bestaat uit Martine Bogaert, nr. 127, Nicole Bonne, nr.83, Sonja Vanoutryve, nr 263b. Je kan ook mailen naar sonja.vanoutryve@skynet.be Wat valt er te lezen? Barbecue op zaterdagmiddag: p. 2, 3, 4, 5, 6 Feest in de pastorij: p. 7 What’s in a name: p. 8 Kunstnesten in Brugge: p. 9, 10 Noémie en het kleine vrouwtje: p. 11 Parkeren?: p. 12 Lezen voor iedereen: p. 12 Crea Ten Hove Sint-Amandsberg: p. 13, 14 Muziek en vrede: p. 14 Buren op pukkelpop: p. 15 Afscheid van Guido: p. 16 Portret: p. 17 Barbecue op zaterdagmiddag… Voor velen blijkbaar een moeilijke dag en uur, maar gelukkig nog een groep mensen die zich vrijgemaakt hebben voor de traditionele samenkomst op het laatste weekend van de zomervakantie. Traditie? En deze keer een barbecue uitgeprobeerd, naar vraag van velen… En zo konden de aanwezigen gezellig tafelen op een heel zonnige zaterdag. Er was duidelijk minder volk, en ook een beetje minder uitbundigheid. Maar misschien moeten we niet altijd de lat hoog leggen en hopen dat wie er was een leuke namiddag beleefd heeft. Alleszins, de barbecue was lekker, alleen de veggie-versie kon beter. Dat was een terechte opmerking gemaakt door de meeste niet-vleeseters. De PocoLoco-singers kleurden het koertje met nostalgische muziek van vorige eeuw, en later kwam de zangeres zich bijvoegen om met haar warme jazz-stem de namiddag af te ronden. Tussendoor was er ook nog een optreden van de kleurrijk geklede Tine Vandenbussche met musette op accordeon en ze slaagde erin de kinderen te lokken voor een spel samen. Bedankt aan iedereen die hielp om alles te organiseren, de boel op te zetten en zeker ook alles nadien weer op te ruimen. Alhoewel er altijd nog kan geschaafd worden aan de formule mogen we toch niet vergeten dat zonder de inzet van ons allemaal, niets tofs kan gebeuren. Foto’s Tim Deschaumes.

Lange Violettestraat 45 9000 Gent

Tel 09 223 55 86

3

4

5

6

BRABANTDAM – 9000 GENTB.V.B.A.

BRABANTDAM – 9000 GENTB.V.B.A.

Hier kon ook jouw reclame staan, vind je niet?

Bij interesse, contacteer a.u.b de redactie om jouw reclame

te bespreken

7

Feest in de pastorij…

Zaterdag 18 juli 2015 ‘s avonds: de Sint-Michielsbeweging nodigde Jan De Wilde uit voor een optreden in de kerk van ons begijnhof, en blijkbaar hadden veel mensen daar oor naar. Het eerste weekend van de Gentse feesten werd ook bij ons groots ingezet. We kunnen misschien van een stukje nostalgie spreken bij de muziek van Jan De Wilde, maar toch zat er een goeie mix van jonge en oudere mensen in het publiek.

Ook de nummers wisselden van poëtisch, naar strijdlustig, grappig… vaak ook ironisch tot sarcastisch getint… En dan zie je dat de artiest, hoe dan ook, nummers gemaakt heeft die ingebakken blijven zitten bij velen van ons: de fanfare van honger en dorst, de eerste sneeuw,… Het is en blijft een grote naam. Voor een eigenlijk veel te bescheiden man.

‘t Was dus een goed idee van de Sint-Michielsbeweging. Op de foto Tony Van Parys met de organisatoren. Martine Bogaert Ondertussen vernemen we dat Jan De Wilde, na enkele jaren in de luwte, opnieuw zin kreeg om Vlaanderen rond te trekken. Maar het moest meer worden dan zomaar een reeks optredens. Met een aantal getrouwen werd een nieuw JDW-project opgezet: enkele nieuwe liedjes zien in september het levenslicht, een cd-box vol verzameld werk verschijnt in oktober en er volgt een heus boek over leven en werk van Jan. Op zaterdag 7 november start Jan zijn muzikale tocht door Vlaanderen. Het brengt hem tot maart 2016 naar 24 cc’s en schouwburgen in alle Vlaamse provincies. Hij speelt in grote bezetting: met vijf vaste ‘Vrienden’ (Eddy Peremans, Jo Soetaert, Liesbeth De Lombaert, Kries Roose en Mario Vermandel) en met vier blazers (Bart Coppé, Johan Van Neste, Wim De Pauw en Geert Vanhassel). Op www.jandewilde.net vind je de volledige concertagenda.

De fanfare indachtig is Jan het zijn status verplicht om ook in Gent te spelen. Hij kiest voor de Minardschouwburg in de Walpoortstraat. En wel op zaterdag 0 januari 2016.

7

Feest in de pastorij…

Zaterdag 18 juli 2015 ‘s avonds: de Sint-Michielsbeweging nodigde Jan De Wilde uit voor een optreden in de kerk van ons begijnhof, en blijkbaar hadden veel mensen daar oor naar. Het eerste weekend van de Gentse feesten werd ook bij ons groots ingezet. We kunnen misschien van een stukje nostalgie spreken bij de muziek van Jan De Wilde, maar toch zat er een goeie mix van jonge en oudere mensen in het publiek.

Ook de nummers wisselden van poëtisch, naar strijdlustig, grappig… vaak ook ironisch tot sarcastisch getint… En dan zie je dat de artiest, hoe dan ook, nummers gemaakt heeft die ingebakken blijven zitten bij velen van ons: de fanfare van honger en dorst, de eerste sneeuw,… Het is en blijft een grote naam. Voor een eigenlijk veel te bescheiden man.

‘t Was dus een goed idee van de Sint-Michielsbeweging. Op de foto Tony Van Parys met de organisatoren. Martine Bogaert Ondertussen vernemen we dat Jan De Wilde, na enkele jaren in de luwte, opnieuw zin kreeg om Vlaanderen rond te trekken. Maar het moest meer worden dan zomaar een reeks optredens. Met een aantal getrouwen werd een nieuw JDW-project opgezet: enkele nieuwe liedjes zien in september het levenslicht, een cd-box vol verzameld werk verschijnt in oktober en er volgt een heus boek over leven en werk van Jan. Op zaterdag 7 november start Jan zijn muzikale tocht door Vlaanderen. Het brengt hem tot maart 2016 naar 24 cc’s en schouwburgen in alle Vlaamse provincies. Hij speelt in grote bezetting: met vijf vaste ‘Vrienden’ (Eddy Peremans, Jo Soetaert, Liesbeth De Lombaert, Kries Roose en Mario Vermandel) en met vier blazers (Bart Coppé, Johan Van Neste, Wim De Pauw en Geert Vanhassel). Op www.jandewilde.net vind je de volledige concertagenda.

9

Wat schuilt er achter de namen van onze huizen? Aya is een rare naam. We vinden deze vrouwelijke heilige terug bij huisnummer 103. Er is ook een afbeelding te zien op de frontgevel van onze begijnhofkerk. Waarom is Aya een rare naam? De naam is afkomstig uit het Grieks en betekent ‘heilig’. Het gaat hier dus over de heilige Heilige. Dubbelheilig dus. Denk ook aan de Aya (Hagia) Sophia in Istanbul, wellicht het mooiste (en grootste) nog bestaande Byzantijnse bouwwerk, vroeger het centrum voor de orthodoxe kerk, vandaag een belangrijke moskee. Maar die Aya, wie was dat eigenlijk? We keren terug naar de 8ste eeuw. Zij was de dochter van hertog Brunulf van de Ardennen. De familie zorgde voor nogal wat heiligen: haar oom, Walbert IV van Henegouwen had 2 dochters, de latere heiligen Waltrudis (beschermheilige van de stad Bergen) en Aldegonde. Onze Aya huwde met Hidulf, ook een devote man. We spreken over de beginjaren van

het doordringen van het christelijke geloof in onze contreien en beide echtelieden stonden de jonge geloofskernen met raad en daad en geld bij. Voor zichzelf zouden ze uitgemaakt hebben dat ze allebei maagd zouden blijven. Op het einde van hun leven trokken ze zich terug in een klooster, Aya bij haar nicht Waltrudis. Haar naamfeest wordt gevierd op 18 april en haar verering is vooral in de streek van Bergen levendig. Er wordt gezegd dat op haar graf vele wonderen gebeurd zijn. Ze wordt vooral aanroepen voor onterechte dagvaardingen en veroordelingen. Dit is gesteund op een oud verhaal: zij zou bij leven een aanzienlijke som geld geschonken hebben aan de kerk van Bergen. Na haar dood werd dit betwist door haar familie. Bij

een zoveelste confrontatie in de kerk zelf, zou een stem uit haar graftombe de gift nogmaals bevestigd hebben, waarmee het conflict van de baan was. Zij wordt zowel Aya van Lorraine als Aya van Mons genoemd. In Antwerpen is er nog een kapel van de gilde van de lakenscheerders, in de Keizerstraat, waar relikwieën van haar bewaard worden. Marc Van Speybroeck

10

Begin augustus was ik in Brugge en natuurlijk ben ik door het begijnhof daar gepasseerd. In dit stukje rustige Brugge had een kunstenaar voor de Triënnale 2015 zijn inspiratie laten werken en zo kwam hij tot de volgende creatie:

Tadashi Kawamata: Tree Huts in Bruges – Begijnhof In het kader van de Hedendaagse Kunst en Architectuur Triënnale Brugge 2015 installeerde de Japanse kunstenaar Tadashi Kawamata, samen met leerlingen van de Academie Kunsthumaniora Brugge, een tiental van zijn iconische boomhutten in het Begijnhof. Tree Huts in Bruges De boomhutten zijn poëtische sculpturen die de grenzen tussen kunst, architectuur en natuur aftasten. In deze eeuwenoude omgeving, die een en al rust uitstraalt, brengt hij iets tijdloos en universeels dat stadsbewoners van over de hele wereld aanspreekt: plekken van afzondering en contemplatie, hoog boven het lawaai en de drukte van de stad. Bij zijn bezoek aan Brugge was Tadashi Kawamata gecharmeerd door de stilte en rust die de binnentuin van het Begijnhof in Brugge uitstraalt. In het grasveld, omringd door de Begijnhofkerk en de eeuwenoude huisjes, staan hoge bomen. De ideale plek om een aantal boomhutten te installeren die een verrassende aanwezigheid op deze plek vormen. Het kinderlijke, speelse en avontuurlijke van een boomhut in een context van spiritualiteit, rust en ernst. Net daarom doen deze houten constructies de passant wegdromen. Hoog in de bomen lijken ze als minzame wachters op de bezoekers en bewoners neer te kijken. Als beschermers van bovenaf, met een alziend wakend oog. Maar ook als plekken om je in terug te trekken – althans in gedachten. De onbereikbare structuren doen verlangen naar een plek van geborgenheid en rust, helemaal voor jezelf. Zo brengt Kawamata binnen het Triënnale-thema van de megapolis een element binnen dat levensnoodzakelijk is voor stadsbewoners van overal, of het nu om kleine steden als Brugge gaat of om miljoenensteden als Tokio: rust en afzondering, ‘far from the madding crowd’.

11

Deze twee laatste foto’s zijn door mij genomen, nog net voor de poort op slot ging. Het was 19 uur ’s avonds. Op de onderste foto is een kloosterzuster te zien die nog in het begijnhof woont. Martine Bogaert

12

Dag klein vrouwtje, wie ben jij? Ik ben Noémie en ik wil eens naast jou komen zitten…

Hallo!

13

Waarom niet parkeren in het begijnhof? Buurvrouw Andrea hoorde de brandweer in het begijnhof en stond snel klaar om een foto te nemen. Wat was er gebeurd? In de tuin van het convent 249 was een boom omgevallen. Op het beeld is duidelijk te zien hoe moeilijk de doorgang is voor de brandweerwagen en het heeft daarom ook een tijdje geduurd en wat millimeterwerk gevraagd. Gelukkig was het maar een omgevallen boom… Dit voorval illustreert ook waarom parkeren binnen het Begijnhof niet toelaatbaar is . Lezen voor iedereen Duizendpoot Andrea bouwde verder op een ideetje dat al eerder werd aangebracht: een uitleen of ruilboekenkastje.

Ze zocht en vond uiteindelijk een droog plekje waar iedereen die wil een paar boeken kan leggen: in de ingang van de poort naar de parking. Daar is een uitstekende, brede boord waar boeken geplaatst kunnen worden, zonder dat er iets moet opgehangen of geboord worden. Ze heeft een opschrift met een boekenwurm gemaakt. Heeft iemand wat boekensteunen op overschot? En natuurlijk ook enkele boeken, voor groot en klein. De start zal feestelijk aangekondigd worden in het krantje ! Andrea

14

Crea ten Hove Sint-Amandsberg stelt ten toon

Op vrijdag 21 augustus ’s avonds, opende Crea ten Hove de deuren van de begijnhofkerk, om zo hun tentoonstelling in te luiden. Schilderijen, aquarellen, speksteen en andere beelden, porseleinschilderen, bloemstukken, tekeningen, kalligrafie… werken van het voorbije jaar waren er te zien. Het was lang geleden dat ze dat gedaan hadden, en deze keer hadden ze er werk van gemaakt: een speech van de voorzitter, een jong meisje dat voor zang zorgde, speech van Lieven Decaluwe en daarna van schepen van cultuur en toerisme Annelies Storms… De grootste bekommernis van Crea ten Hove was wel het voort blijven bestaan van de vereniging en vooral de zorg om een gebouw waarin de activiteiten kunnen verder gaan. Waarschijnlijk zullen zij vanaf 2017 niet meer in het Groot Begijnhof kunnen blijven en dat baart natuurlijk grote zorgen. Mevrouw Annelies Storms heeft beloofd dat de stad zal zorgen dat ze niet op straat zullen staan. Ze vindt verenigingen zoals Crea ten Hove zeer belangrijk voor de mens en de samenleving. De tentoonstelling van Crea Ten Hove was gratis te bezoeken op zaterdag 7 en zondag 8 september, tussen 14 uur en 18 uur in het Groot Begijnhof 21 te Sint-Amandsberg.

Info op de site www.createnhove.be

15

Misschien een idee voor de toekomst in onze begijnhofkerk… Tekst en foto’s tentoonstelling Martine Bogaert

Wil je genieten van de vrede en van muziek? En gratis...!

Kom dan luisteren op zondag 20 september, de dag voor ‘de internationale dag van de vrede’.

Van 14u tot 18 u brengen 10 muzikanten afwisselend muziek, begeleid door een piano van op een houten boot.

Om 18 u brengen 4 solisten met een gelegenheidskoor “Ode aan de vreugde” van Ludwig van Beethoven Waar? Korenlei Toegang? Gratis Dit evenement is een deel van een gevarieerde activiteitenreeks rond het thema 'Vrede' naar aanleiding van 70 jaar Hiroshima/Nagasaki en de internationale dag van de vrede. Een organisatie van Viadagio vzw, Vrede vzw en Vredesoverleg Gent i.s.m. Vredeshuis Gent en de stad gent. en met de financiële steun van de Provincie Oost-Vlaanderen en de stad Gent

Meer info op: WWW.VIADAGIO.BE klik verder op 'Project Peace- full'en WWW.VREDE.BE

16

Buren op Pukkelpop met Gamelean Voices.

Volgende uitstap: Eind oktober zullen we wellicht bij de buren van de abdij een bezoek brengen. Meer info later via een flyer.

T el: 09/2338338

Fax: 09/3245809

Best.copie@telenet.be

Zuidstationstraat 11 9000 Gent

Uit sympathie

(Jos Vereecken)

17

Afscheid van Guido.

Op 6 juli overleed onverwacht Guido Van Poucke, 69 jaren jong.

Hij was de partner van Monika Triest, ons welbekend van enkele voordrachten bij ons in het begijnhof en de schrijfster van onder andere ‘Grote Madammen’, het boek met de verhalen over de begijnen van het Elisabeth begijnhof in Gent.

Zowel Monika als Guido hadden een bijzondere band met ons begijnhof. Guido was een fervent fotograaf en maakte zeer mooie foto’s van het begijnhof. Hij verzorgde trouwens ook de foto-illustraties in het boek over de Grote Madammen.

Wij leerden Guido kennen als een ogenschijnlijk rustige man, die zich, naast het teamwerk met Monika voor haar boeken, ook heel erg aangesproken voelde door de huidige leefsituatie van de indianen in de Verenigde Staten. Een van de redenen ook voor hun regelmatige reizen naar Noord-Amerika.

Monika en Guido vormden een waar team voor hun onderzoek, het schrijven en het corrigeren van de teksten voor de boekwerken. Hun volgende boek is bijna klaar en zal voor Guido postuum uitgegeven worden. Het zal handelen over de gevolgen van de grote oorlog: ‘De oorlog na de Groote Oorlog. Anti-Duitse repressie in België na WO I’. Hun interesse voor dit onderwerp werd gewekt bij het opsporen van gegevens rond onze begijnhoven en met name rond de familie van Arenberg, jullie weten wel, Engelbert van Arenberg kocht ons begijnhof terug voor de begijnen en organiseerde de bouw van het begijnhof in St Amandsberg. Het boek wordt in oktober voorgesteld.

Zoals Monika het verwoordde op het nagedachtenisprentje:

Moge Moeder Aarde je beschermen

in de diepste canyons in de hoogste bomen

tussen de sterren omstrengeld met liefde

eeuwenlang

Zo willen ook wij hem gaarne gedenken.

18

Het

Portret

Dirk, bijna altijd lachend en tot alles bereid. Zelf zegt hij “actief in het zingen en in de Wereldwinkel, daar haal ik mijn energie”.

Foto Tim Deschaumes

Het portret

Dirk, bijna altijd lachend en tot alles bereid. Zelf zegt hij “actief in het zingen en in de Wereldwinkel, daar haal ik mijn energie”.

Foto Tim Deschaumes