EEN VERRASSEND WANDELPARCOURS

beeldhouwkunst, schilderkunst, tekeningen, fotografie, ...

lange violettestraat • gent

KUNST

KIJKEN

in het

Begijnhof

•

2015

2324 3031 MEI2015za en zo14u - 18u

Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyengent begijnhof

Pasen leuk voor jong en oud Sober maal lokt buren Grenzeloze Nid&Sancy

MEIJUNI

NIEUWSBRIEF BEGIJNHOF ONZE-LIEVE-VROUW TER HOYEN

#83JAARGANG 20 vu M. Van Speybroeck,

Lange Violettestraat, 193B, 9000 Gent.

2015

2

Juist, we vallen met de deur in huis: op zaterdag 23 en 30 mei en op zondag 24 en 31

mei, telkens vanaf 14 uur tot 18 uur zetten kunstminnende bewoners hun poortje open

en tonen eigen werk en/of dat van gastkunstenaars. Maar in ons krantje staat nog veel

meer…

Ter herinnering: wie graag iets wil laten publiceren in ons krantje kan altijd contact

opnemen met de redactie die bestaat uit Martine Bogaert, nr. 127, Nicole Bonne, nr. 83,

Sonja Vanoutryve, nr 263b. Je kan ook mailen naar sonja.vanoutryve@skynet.be

Wat valt er te lezen?

Pasen: p. 2, 3, 4 en 5

Sobere maaltijd: p. 6 en 7

What’s in a name?: p. 8

Bart en Jan: p. 9

Nid&Sancy: p. 10 en 11

Moestuinen: p. 12 en 13

Marleen ging heen: p. 13 en 14

Een kleurrijk Paasfeest

Pasen blijft een vrolijke of zalige gebeurtenis voor groot en klein. We (de organisatoren) vreesden een beetje het ergste. Niet alleen de weergoden leken ons helemaal niet te zullen verwennen maar de inschrijvingen bleven ook nogal lang achterwege. We moeten het wel toegeven, zoveel kleine kinderen zijn er niet meer in ons Begijnhof. Dus waren het vooral de grootouders die hun kleinkinderen en kinderen van vrienden uitnodigden om aan de eierenraap deel te nemen. Zodoende werd het nogal een zondag van de diversiteit. Er waren kinderen uit Ierland bij, kinderen die afkomstig zijn uit Ingoesjetië, kindjes met Afrikaanse kleuren en grote kinderen die nog net uit hun bed werden getrommeld om deel te nemen.

3

En de weergoden vonden het ook best: op zondag scheen zelfs de zon!

4

5

Het verhaal bij de foto’s. Eerst zijn er de paashazen… Deze keer deden mee: Nancy, kleinkind, Vera en Peter. Daarna komt de verwelkoming door Marc en het ongeduldig wachten voor de gesloten poort. Dan kan de zoektocht beginnen. Het immense blauwe ei had ook dit jaar het meeste succes. Sommigen zoeken met de voetbal aan de voet, de meisjes (soms) een beetje rustiger. Bij Nicole worden de geraapte eitjes verzameld en weer uitgedeeld… En Andrea schenkt al lustig in voor de kinderen en samen met Alex voor de groteren. De tafel met de hapjes lonkt, wordt dan overrompeld en wordt nagenoeg leeg achtergelaten. Op het einde komt de “opruimploeg” en deze keer bedanken we extra de heer en mevrouw Dendooven. Van het opruimen is geen beeld genomen, de fotograaf was …. netjes aan het glazen drogen.

Foto’s: Jan, Dirk, Martine, Nicole

Sonja

6

Sobere maaltijd met de bisschop

Op 21 maart, in de vastentijd, heeft de Sint-Michielsbeweging samen met de parochie en de begijnhofbewoners de traditionele vastenmaaltijd georganiseerd. Eerst was er de viering in de Godelievekapel om 16u30, voorgegaan door de bisschop met pr. Marcel en pr. de Hemptinne als medeconcelebranten. Aansluitend was iedereen welkom voor de sobere maaltijd in het Sint-Michielshuis. Het was een succes met zo'n 60 deelnemers, de oude pastorij zat mooi volgepakt. Zoals elk jaar, konden we ook deze keer weer rekenen op de lekkere soep van slagerij Franky, waar we dankbaar voor zijn. In combinatie met vers Turks brood en eau de la pompe werd het een sobere maar toch erg smakelijke maaltijd. Na de maaltijd kon iedereen naar godsvrucht en vermogen een vrije bijdrage doen voor het project van Broederlijk Delen in Peru. Het idee was om hetgeen we uitgespaard hadden op een maaltijd, aan dit project te schenken. En ook dit was geslaagd: 535 euro werd opgehaald! Hartelijk dank aan alle aanwezigen! Anton

7

Hier kon ook jouw

reclame staan, vind

je niet?

Bij interesse, contacteer a.u.b

de redactie om jouw reclame te

bespreken

BRABANTDAM – 9000 GENTB.V.B.A.

BRABANTDAM – 9000 GENTB.V.B.A.

8

Wat schuilt er achter de namen van onze huizen?

Franciscus is een naam die vandaag weer heel bekend in de oren klinkt. Daar heeft het aantreden van paus Franciscus I zeker mee te maken. Deze naam treffen we aan bij het huis met nummer 133.

Franciscus van Assisi leefde in de twaalfde-dertiende eeuw en is daarmee een van de jongste heiligen die we tot nog toe bespraken. Hij werd als ‘Giovanni’ geboren, maar werd later door zijn vader wegens regelmatige reizen naar Frankrijk ‘Francesco’ genoemd. Hij leefde in een zeer begoede familie, bedrijvig in de lakenhandel. In

het uitgaansleven was hij een graag geziene gast. Bij een veldslag tussen Assisi en het nabijgelegen Perugia, werd hij gevangen genomen en werd wellicht hierdoor ernstig ziek. Hij genas, maar was ondertussen toch geraakt door het lot van de melaatsen in zijn stad. Hij trok zich terug en ging leven in armoede en dienstbaarheid aan zieken en armen. Nadien zou hij bij een visioen gevraagd zijn om de kerk ‘wederop te bouwen’. Hij trok zich nog verder terug als kluizenaar en bleef voor armen instaan en… herstelde en onderhield ondertussen waar het kon kerkjes en kapellen. Zijn vader was het hier helemaal niet mee eens en probeerde hem terug te winnen voor de familie en de zaak, maar onder de bescherming van de toenmalige bisschop dreef Franciscus zijn wil door.

Hij ging door op de weg van nederigheid, armoede en dienstbaarheid en vond al snel enige volgelingen. Hij stond open voor dialoog en ging daar ver in: tijdens de kruistochten had hij meer interesse in de gesprekken met de moslims dan in vechten en zo. Zijn volgelingen kregen van Franciscus een kloosterregel opgelegd, nu gekend als deze van de franciscanen of minderbroeders. Deze broeders dragen een bruingrijze pij, maar zijn sinds jaren uit ons straatbeeld verdwenen. Zij omgorden zich met een touw, met drie knopen, verwijzend naar hun drie geloften. In Gent hadden zij een klooster in de Oude Houtlei. De kloosterkerk bestaat nog: deze wordt vandaag gebruikt als sociaal restaurant ‘Parnassus’. Franciscus stond heel dicht bij, en hield erg van de natuur. Dit mag blijken uit teksten, liederen en afbeeldingen die hierover gemaakt zijn. Op latere leeftijd kreeg hij de stigmata, zijnde de littekens zoals Jezus die had bij zijn kruisiging. Hij zou de eerste heilige zijn in de geschiedenis die deze tekenen kreeg. Zijn naamfeest wordt gevierd op 4 oktober. Hij wordt dikwijls afgebeeld met een lelie, een kruis of een schedel. Deze laatste verwijst naar de vergankelijkheid van alle goederen. Ook de pij, de gordel en de stigmata keren regelmatig terug. Hij is een voorbeeld van inzet voor de allerarmsten in de maatschappij en tezelfdertijd ook voor wie in een gezonde samenhang met de natuur wil leven. Soms wordt beweerd dat Franciscus aan de basis ligt van het christelijk gebruik van de kerststal, maar dit lijkt historisch niet juist te zijn. Marc

9

Bart en Jan : “Heerlijk dorpsgevoel

In een interview met de bijlage Goesting van De Morgen raken Jan Vermassen en Bart De Sitter (foto) niet uit de superlatieven.

Leven in het Begijnhof is als leven in een stil dorp midden de drukke stad, vertellen ze. Ze zijn ook bijzonder tevreden over de inrichting van hun woning waarbij ze kozen voor eenvoud bij de inrichting. We weten nu ook dat Bart graag kokkerelt aan een zwarte AGA-fornuis en dat de verweerde houten tafel aan 16 mensen plaats biedt op typische begijnhofstoelen die niet zo comfortabel zijn. Maar het is vooral de sfeer in het Begijnhof dat het leven hier zo fijn maakt, zegt Jan. “Er heerst hier een dorpsgevoel. Iedereen zegt goeiedag tegen elkaar. Hoewel gezorgd wordt voor de privacy, leeft toch een gemeenschapsgevoel. Er is een krantje, uitgegeven voor een aantal bewoners, regelmatig worden er activiteiten georganiseerd en in de kerk zijn er wel eens concerten of theatervoorstellingen”, zegt Jan die eigenlijk niet veel nadelen kan bedenken aan wonen in een begijnhof.

10

Voor Bart en Tania zijn er geen grenzen

Wie Nid is en wie Sancy laat ik het midden. Ik ken ze beter als Tania en Bart. Maar elders in de wereld gaan ze door het leven als Nid and Sancy of nog Galacticamendum of…. Telkens in de Nieuwsbrief een oproep gedaan wordt voor een “groenere” activiteit krijg ik een mail van Bart/Tania: “ja we zien het zitten voor de fietsberging, of de compost, of eventueel kippenkweek of nog een moestuin”. Meestal zeggen ze er wel bij: “we zijn vaak weg maar we willen toch ons steentje bijdragen. Tania en Bart zijn inderdaad niet zo gemakkelijk te pakken, ook niet voor dit kort gesprekje. Toevallig was het al het vierde interview die dag, en radio Brussel wou graag ‘s avonds nog een telefonisch vraaggesprek. Ik heb dus duidelijk met veel gevraagde mensen te doen. Maar wat gebeurt eigenlijk allemaal ten huize H. Theresa ?

Bart:” We maken muziek!. Ik drumde al toen ik vijf jaar was en Tania was als klein kind veel met bandopnemers in de weer.” En ik krijg meteen een CD in de handen met op de cover een klein blond meisje, Tania. Bij Tania en Bart was het die woensdag 22 zo druk omdat ze precies vanaf donderdag 23 tot zondag 26 april OFFoff op zijn grondvesten zouden doen daveren. Op het programma werden ze zo aangekondigd: “Met hun reputatie van energieke, uplifting electro liveshows gaan zij OFFoff vier dagen lang naar hun hand zetten en ons kennis laten maken met hun wereld. Als een groot Gesamtkunstwerk wordt OFFoff een universum dat knalt van muziek en beeld”.

Het koppel (we zijn al 24 jaar bij elkaar!) leeft dus van optredens over heel de wereld. “We zijn echt geen sant in eigen land” zegt Bart,” hoewel we al 7 keer op Pukkelpop optraden. In andere werelddelen zijn we wel vrij goed bekend. Zowel in Los Angeles, als in Indonesië of nog Australië zijn er communities die ons steeds vragen. Voor het overige komen we aan de kost door muziek te maken voor theater of nog voor modeshows. Neen, ik heb nog nooit een ander werk gedaan”. Over een van hun laatste creaties stond in De Morgen: “ Een modeshow tijdens de New York Fashion Week is niet hun gebruikelijke omgeving maar Nid&Sancy alias het Gentse elektropopduo Tania Gallagher en Bart Demey hebben het daar toch mooi geflikt. Op vraag van de Macedonische ontwerper Marjan Pejoski verzorgden ze de muziek op het New Yorkse debuut van zijn KTZ-label. En nog wat meer :” Pejoski zelf is zot op de al even excentrieke als in-your-face muziek van Nid & Sancy, het Gentse elektropunkduo dat al tien jaar zowel in Europa als in de VS een cultfenomeen is dankzij hun energieke liveshows.”

11

Maar hoe komen deze (bijna) wereldberoemde elektro-punkers in ons begijnhof? “We hebben een paar jaar in Londen gewoond maar toen onze jongste naar de kleuterklas moest, ontdekten we dat die daar niet te betalen was. Dan zijn we maar naar Gent teruggekeerd. We hebben in de Langemunt gewoond en aan de Muide”. Op een keer kwam Tania in het begijnhof op bezoek bij haar vriendin Tina. “En dan was ik verkocht. Ik diende mijn aanvraag in bij de Volkshaard en na 15 jaar is het ons gelukt. Het is bovendien een wonder dat we net naast Tina konden komen wonen. Natuurlijk was niet alles ideaal. Het huis stond al een paar jaren leeg en we hebben er serieus moeten aan werken. Om het voor- en achtertuintje mooi te krijgen, hebben we hard én lang moeten werken”. Maar Bart en Tania willen hier nooit meer weg. Waarom houden elektro-punkers zoveel van groen? “ Ik kan uren naar die muur kijken die begroeid is met die Japanse wijnbes”, zegt Bart,” en naar al de bijen die er zitten. Heerlijk is het toch wonen hier, in de stad, in het groen en de rust”. De muziek die Nid&Sancy brengen kan ik hier niet beschrijven. Dus vroeg ik het hen zelf. En schreef Bart: “Onze muziek beschrijven... Ik denk dat het Frank Zappa was die ooit zei : 'talking about music is like dancing about architecture’ (of: spreken over muziek is zoals dansen over architectuur) en daar zijn we het mee eens. Onze muziek beschrijven is trouwens moeilijk geworden omdat we door de jaren op verschillende vlakken verschillende dingen hebben gedaan die muzikaal niet zoveel met elkaar te maken hebben. Ons project Gamelan Voices is bijvoorbeeld iets helemaal anders dan Nid & Sancy, wat op zijn beurt ook weer totaal anders is dan muziek die we maken voor pakweg theater of modeshows. Het varieert dus enigszins’. Goed, maar in een ander interview noemen Tania en Bart zich “echte punkers”. En wat moet ik daarvan maken? Ik zie leuke mensen zitten in hun groene voortuin zonder bijzonder kapsel noch andere attributen. “Punk is intussen een beetje een hol woord geworden, maar voor ons komt het er vooral op neer om voor jezelf te denken en bewust te zijn dat alles met elkaar is verbonden. Hoe je dat beïnvloedt, heeft invloed op het geheel”.

Enkele dagen later…Nid&Sancy hebben ondertussen een bijzonder zwaar weekeinde achter de boeg. Vier dagen traden ze op in Offoff “ En het was goed,” zegt Bart. We hebben samen een set gespeeld met Penny Rimbaud van Crass, iemand die we erg bewonderen. Hij is 72 en heeft heel scherpe en zinnige dingen gezegd. Toch een legende in het begijnhof. Penny heeft al meer dan 50 jaar 'dial house' een open huis in Essex waar iedereen kan verblijven, schilderen. Ze vragen geen geld. Je kan er gewoon naartoe. moet je eens bekijken op Youtube CRASS - PENNY RIMBAUD TALKS. En wie meer wil horen, zien en begrijpen van onze buren moet op 29 mei naar de dansstudio van de Vooruit waar Gamelan Voices voorgesteld wordt. Sonja

12

Lange Violettestraat 45 9000 Gent

Tel 09 223 55 86

MOESTUINEN. MOESTUINEN

Heb jij belangstelling voor moestuinen en vind je het een goed idee dat we een kennismakingsavond organiseren? Dit vroegen we in vorige Nieuwsbrief aan de buren. Ofwel wordt dit krantje onmiddellijk bij het papier gegooid, ofwel lopen echt niet zo veel mensen warm voor het idee. Feit is dat enkel Bart en Tania het de moeite vonden om een mailtje te sturen. Ze schreven: “Ik wou je even laten weten dat we 100 % mee willen doen om compost/kippenen eventueel moestuin in het begijnhof te realiseren. We zijn niet altijd in het land, maar we doen graag mee ons best.” Zo, dat weten we ook. Tel: 09 268 23 00 milieudienst@gent.be

Omdat de stad Gent toch graag gemeenschappelijk moestuinen wil promoten, willen we nog meegeven welke steun geboden wordt.

Er zijn 2 soorten begeleiding:

Een kort traject: voor kleinschalige initiatieven, zoals bv. een kleine schoolmoestuin of een uitbreiding van een bestaande buurtmoestuin, biedt de Stad een beperkte coaching aan om te ondersteunen in een juiste aanpak (bv. hulp bij keuze van materiaal, advies over teelten, advies over organisatie). De ondersteuning bestaat uit 15 uren en wordt in functie van het concrete initiatief zo doeltreffend mogelijk ingezet.

Een intensief traject: voor grootschaligere, nieuwe buurtmoestuinen die een meer intensieve begeleiding nodig hebben. Deze initiatieven zetten in op voedselproductie op grotere schaal of betrekken een bredere groep mensen. De ondersteuning bestaat uit 10 werkdagen over een periode van maximum 1 jaar.

De begeleiding richt zich op moestuinieren op natuurlijke wijze: door bijvoorbeeld niet te spitten, de grond te mulchen, gebruik te maken van groenmateriaal dat aanwezig is op de site, regenwater te hergebruiken, geen kunstmest en geen pesticiden te gebruiken en minimale inzet van biologische bestrijdingsmiddelen.

Geïnteresseerde scholen of buurtbewoners die interesse hebben, kunnen contact opnemen met de Milieudienst van Stad Gent.

13

Moestdazo? Eerste hulp bij Gentse kweek

Naast de gemeenschappelijke moestuininitiatieven, biedt de Stad Gent ook advies aan haar inwoners die groenten, kruiden of fruit kweken. Een expert beantwoordt al je vragen over je eigen moestuin. Woon je in Gent? Dan kan je elke werkdag per mail of telefonisch bij Moestdazo terecht. Tel: 09 268 23 53 Van maandag tot vrijdag 9u - 12u en 13u30 - 17u moestdazo@gent.be Meer informatie Milieudienst, Braemkasteelstraat 41, 9050 Gentbrugge

Marleen is niet meer

Het kwam als een schok voor veel mensen in het begijnhof. ’s Nachts was er een ziekenwagen langs geweest en had Marleen Velleman opgehaald. Een paar maanden geleden was het ook al eens gebeurd maar toen was Marleen, weliswaar aangedaan en gekwetst, toch teruggekeerd. Tijdens de laatste bewonersraad nog, had ze er over verteld. Ook de VZW mensen gevraagd hoe iemand die alleen woont een ziekenwagen kan binnenlaten in het begijnhof nadat de poort gesloten is. Een terechte vraag, met een gepast antwoord vanwege de VZW. Toen hebben we er nog een beetje om gelachen. Vandaag is Marleen, de gulle vrouw, de vrouw die ondanks al haar pijn bleef lachen, niet langer bij ons. In de begijnhofkerk werd afscheid van haar genomen. De h.Dheedene verwoordde het zo:“ Dierbare familie, vrienden en kennissen van MarleenVelleman,ik bied u mijn christelijke deelneming aan namens de parochie-gemeenschap van O.-L.-Vrouw Presentatie en mede namens alle bewoners van het begijnhof.

14

Wij zijn hier samengekomen om afscheid te nemen van Marleen, maar ook om steun te vinden bij elkaar en bij God. Door hier aanwezig te zijn willen we elkaar ons medeleven betuigen. We willen elkaar in woord en daad zeggen dat ook wij deelnemen aan het afscheid en de rouw. We denken terug aan het leven van de overledene. Marleen werd geboren in Gent op 1 december 1954. Zij groeide, samen met haar oudere broer Hugo, op in een gezin. Vader was kleermaker. Ook Marleen had interesse voor textielontwerp. Zij werkte een tijdje in de textielindustrie, later in de horeca. Marleen was ook zeer kunstminnend. Zij volgde academie. Zelf tekende en schilderde ze graag. Zij kon hobby en werk vlot combineren. Samen met Marc woonde ze ruim 10 jaar in het klein begijnhof. Haar zoon Winne werd instrumentenbouwer. Velen hebben haar gekend als iemand met een open karakter, altijd bereid om iedereen te helpen, altijd goed gezind. Ze had veel humor. Maar ziekte sloeg toe op jonge leeftijd. Tot twee keer toe vocht ze tegen haar ziekte, heel moedig en met een enorm doorzettingsvermogen. Ze geloofde telkens in haar genezing. En toch kwam haar overlijden op 11 maart totaal onverwacht. 60 jaar... te jong! Het afscheid valt zwaar voor Marc, Winne, Hugo en de vele vrienden en kennissen van Marleen”. Zowel Marleen als Marc waren graag geziene gasten en helpers op onze activiteiten in het begijnhof. Marleen hielp graag een handje achter de toog bij de picknick. Rustig, bijdehand, met de glimlach, altijd bereid voor een babbel. We zullen haar missen. Wij wensen de familie en vrienden van Marleen veel sterkte toe.

T el: 09/2338338

Fax: 09/3245809

Best.copie@telenet.be

Zuidstationstraat 11 9000 Gent

Uit sympathie

(Jos Vereecken)