Kohosi en zijn vriendjes. 

Er was eens een roze olifantje dat huppelde in de groene weitjes vol gras en bloemetjes,

terwijl hij zong: “Ik ben zo eenzaam zonder jou...” Plots dwarrelde een roze papiertje langs zijn slurf. En hij werd blij, want hij

was niet langer eenzaam. Het papiertje viel neer en rustte voor de pootjes van de olifant...

Hij keek er naar en dacht dat het dood was, er verscheen een traantje van verdriet,

het traantje viel als een vliegje naar beneden op het papiertje. Het papiertje sprong op en begon te dansen, opeens verdwenen de traantjes

en begon de olifant mee te dansen. Kohosi, de olifant, was heel blij. Het werd een groot feest.

Ze bleven dansen en dansen. Plots trapte Kohosi met zijn poot op het papiertje en het scheurde in twee.

Maar Kohosi was heel blij, want nu had hij twee vriendjes. Al dansend gingen ze door het leven en ze leefden nog lang en gelukkig.

                                                                                                              Laura Tops en Annelien Geert