Nr 01 26 augustus 2015

Onafhankelijk magazine van de vrije Universiteit — www.advalvas.vU.nl

Nr 126 augustus 2015

Tabitha Saliba wil een duurzame VU

Nieuw hier? Zorg dat je het heel druk hebt

Vrienden maken? Zo doe je dat dus niet

De nieuwe rector hoopt op echt debat

pag 10

@UilenstedeEen dorp vol studenten

(en potloodventers)

HOE VER KIJK JIJ?We leven in een snel veranderende samenleving, met grote maatschappelijke vraagstukken. Dat vraagt om mensen die verder kijken. Verder dan het voor de hand liggende, verder dan het bekende. Mensen die verder kijken zijn op hun plek bij de VU. De VU stimuleert haar medewerkers buiten hun eigen afdeling en eigen vakgebied te kijken. Om nieuwe wegen in te slaan. Om samen te werken aan toonaangevend onderzoek en onderwijs. De VU is een universiteit die midden in de maatschappij staat. Met de blik gericht naar buiten. VU is verder kijken.

Ben jij een medewerker van de VU? Kijk dan voor een overzicht van alle interne vacatures op:

WWW.VU.NL/VUNET/VACATURES

Ben jij geen medewerker van de VU maar wel geïnteresseerd om bij de VU te werken? Kijk dan op:

WWW.WERKENBIJDEVU.NL

3nr 1 — 26 augustus 2015ADVALVAS

INHOUD jaargang 63 — nr 1

En verder Online nieuws 4

Opinie: bestrijd seksisme op de VU 8 Column: Nico van Straalen 9

Uilenstededag 16

Onderzoeksnieuws 24

Opinie: De Verrekijker 26

Column: Roos 27

Campus: rector Vinod Subramaniam 28

Cultuur: Griffioen en restaurant 30

Uilensteders 31

Griff 32

Het volgende nummer verschijnt 16 september 2015.

RedactieadresDe Boelelaan 1105kamer 1-D-401081 HV [email protected] SchilpRedactieFloor Bal, Peter Breedveld, Dirk de Hoog, Marieke Kolkman, Welmoed VisserEindredactieWin Castermans, Welmoed VisserSecretariaatAnna Jansen (020) [email protected] OntwerpLuis Mendo - GOOD Inc. VormgevingRob Bömer - behance.net/rbbmr

MedewerkersYvonne Compier, Merlijn Draisma, Peter Gerritsen, Roos van Rijswijk, Dick Roodenburg (Griffioen), Bas van der Schot, Peter Valckx, Berend Vonk

Copyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam

VU-advertentieszie secretariaat

Commerciële advertentiesBureau Van Vliet (023) 5714745

Druk Opmeer drukkerij BV, Den Haag

ONAFHANKeLIJK MAGAZINe VAN De VRIJe UNIVeRSIteIt

Masterstudent Tabitha Saliba begint met minder vlees 6

Op Uilenstede ben je nooit alleen 10

Student van het jaar: 4 kandidaten en hun studietips 18

Vrienden maken? Ga zoveel mogelijk naar college 22

3

VU NUVrijdag 21 augustus 2015, 11.20

»Elfkamp op Uilenstede,

levend sjoelen met eerstejaars.Foto peter gerrItseN

Coverfoto Peter Gerritsen

rSS feedabonneer je op het laatste nieuws online

Voor al het laatste nieuws: advalvas.vu.nl

Barbara Vis

Van alle hoogleraren aan de VU is 18,6 procent vrouw. Dat is lager dan het streef-cijfer van twintig procent, maar hoger dan het lande-lijke gemiddelde van 17,8.Actieplatform Charter talent naar de top is

lovend over het beleid en de maatregelen van de VU. De organisatie verwacht dat de VU het streefcijfer van twintig procent in 2015 gaat halen. twintig procent is natuur-lijk nog steeds een vrij bescheiden doel-stelling. De man-vrouw-verhouding onder promovendi en universitair docenten is ongeveer fifty-fifty. Het verschil ontstaat bij de universitair hoofddocenten. Van hen is nog maar 26 procent vrouw.

WetenschapstalentHoogleraar politieke wetenschappen Barba-ra Vis is een van de jonge vrouwelijke talen-ten die de VU in huis heeft. Zij is samen met 25 andere jonge topwetenschappers geno-mineerd voor de titel Wetenschapstalent 2015 van het magazine New Scientist. De verkiezing loopt via internet. (PB)

Meer hierover op advalvas.vu.nl>nieuws> 18 en 20 augustus.

VU scoort goed met vrouwelijke hoogleraren‘Ik wil maatschappe-

lijk werk inzetten als ruilmiddel voor een studentenwoning’Het Amsterdamse gemeente-raadslid Reinier van Dantzig (D66) wil studenten laten samenwonen met ouderen, vluchtelingen en gedetineer-den.

Ouders twijfelen over bijdrage studieNu nieuwe studenten per 1 september geen basisbeurs meer ontvangen, krijgt budget- instituut Nibud veel vragen van ouders die twijfelen hoeveel geld ze maandelijks moeten geven.

Europa heeft extra potje voor open accessOnderzoekers kunnen van europa alsnog geld krijgen om hun artikelen te publiceren in tijdschriften die voor iedereen gratis te lezen zijn. Het is een nieuwe stap in de strijd om de toegang tot wetenschappelijke literatuur.

Speurtocht naar eerstejaars: de introductiedagen

De buitenlandse studenten zijn geland

Bussemaker: studen-ten mogen zelf weten hoe ze hun geld besteden

Wat bekokstoven ze allemaal in Den Haag qua hoger onder-wijs?

nr 1 — 26 augustus 2015 ADVALVAS4

FOTO

VU/

Yvon

ne C

ompi

er

Eerstejaarsstuden-ten weten vaak niet genoeg van wiskunde om een studie aan de economiefaculteit te kunnen volgen. Dat schrijft de faculteit

economische Wetenschappen en Bedrijfskunde op haar Facebook-pagina.Verse studenten bedrijfskunde en economie en bedrijfseconomie krijgen daarom het advies om hun wiskunde bij te spijkeren. Ze kunnen via faculteitsvereniging

Aureus bijles krijgen, een online cursus gaan doen of zelf aan de studie gaan.“Het niveau van wiskunde in de economieopleidingen wordt onderschat”, zegt docent Reinout Heijungs, die een wiskundetoets voor aankomend studenten ontwikkelde. “Scholen adviseren jongeren die iets met economie willen doen om wiskunde A te doen, maar voor een studie economie is wiskunde B toch echt beter.”Studenten die op de toets een

onvoldoende halen, blijken ook een grote kans te hebben om na hun eerste jaar te moeten stoppen met hun studie, Of de toets die alle nieuw ingeschreven studen-ten toegestuurd hebben gekre-gen, en het advies om nog snel een stoomcursus te doen, zullen helpen om het wiskundeniveau van studenten op peil te brengen, moet nog blijken. Het is de eerste keer dat de faculteit studenten aanspoort om al aan de slag te gaan nog voordat het collegejaar begonnen is. (MK)

VWO niet goed genoeg voor economieDe faculteit Economische Wetenschappen en Bedrijfskunde roept nieuwe studenten al bij voorbaat op om een aanvullende cursus wiskunde te doen.

(re)tweetsEen selectie uit de opvallendste tweets van de afgelopen dagen

Onderzoeks-buro Jansen & Janssen stelt dat VU-weten-schappers zich voor het karretje van

het Openbaar Ministerie (OM) hebben laten spannen. Het gaat om een onderzoek van promovenda Marleen Weulen Kranenbarg en haar begelei-der Wim Bernasco, hoogle-raar ruimtelijke analyse van misdaad. Weulen Kranenbarg wil cybercriminelen verge-lijken met verdachten van andere delicten, zoals diefstal of geweld. “Van gewone crimi-

nelen hebben we een vrij goed beeld”, verduidelijkt Bernas-co, “maar van cybercrimine-len weten we niet zo veel.”Weulen Kranenbarg heeft een lijst met namen van verdach-ten van cybercrime en andere criminaliteit gekregen van het OM. Maar dat de respon-denten op een verdachtenlijst staan en dat het OM erbij betrokken is, wordt ze volgens Buro Jansen & Janssen niet goed duidelijk gemaakt. Omdat de respondenten bovendien wordt gevraagd om ‘bijnamen van kennis-sen, delicten die recent zijn begaan en contacten’, stelt

het bureau dat het onderzoek een zweem van lokonderzoek krijgt.Bernasco benadrukt dat het onderzoek langs alle autori-teiten is gegaan die toestem-ming moeten geven en dat alle gegevens veilig bewaard worden. Niks van de data wordt bovendien doorge-geven aan het OM. en het OM komt volgens Bernasco ook niet te weten wie van de mensen op de lijst hebben meegewerkt aan het onder-zoek. (MK)

Meer hierover op: advalvas.vu.nl>nieuws>24 augustus.

nr 1 — 26 augustus 2015ADVALVAS 5

aDValVas_ONlINe

twitter/facebook/issuu

rbbm

r

onderzoekers: geen kongsi met oM

@JelleJolles24-8_Optimaal gebruik van de smartphone in de les? Druk op de knop ‘UIT’! 2 specialisten over multitasken http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2052612-multitasken-is-compleet-inefficient.html …

@IvanWolffers23-8_Terug naar het soort onderzoek uit de jaren 50 en 60: in elkaars ogen staren kan leiden tot hallucinaties. http://www.psy-journal.com/article/S0165-1781%2815%2900321-2/abstract … Liefde?

@miriamvanreijen23-8_Yes! Very unexpected win OD #triathlonklazienaveen powered by @Trisportpharma @evanderlinden #tldtPromovenda bewegingswetenschappen Miriam

van Reijen publiceert niet alleen over hardlopen, maar kan zelf ook behoorlijk meekomen, zo bleek maar weer eens in Klazienaveen.

@Marco_Langbroek23-8_Zou historicus @markrutte beseffen dat ‘terug naar Gouden Eeuw’ o.a. omvat: alle ruimte voor zuivere wetenschap; open voor vluchtelingen 1/2

@Marco_Langbroek23-8_2/2 Dat staat tamelijk haaks op huidige kabinetsbeleid. @markrutte

@Molfers 22-8_Terras Amsterdam noord aan t IJ, ben de enige zonder een t-shirt of rok met wit blauw streepje overdwars. Er is blijkbaar Dress-code-#Sail

@jaapseidell 22-8_Nederlandse studenten die korter slapen eten meer. Geen specifieke voorkeur voor voedingsstoffen of maaltijden. http://www.jcircadianrhythms.com/article/10.5334/jcr.ag/ …Het onderzoek vond plaats onder 51 Maastrichtse

studenten, die gemiddeld 7,9 uur per etmaal sliepen. De korte slapers, sliepen minder dan zes uur.

@RonaldBon9020-8_@advalvas_vu: En dan te bedenken dat ik vandaag mijn MBA heb gehaald.. Dat was makkelijker dan die @#$% CAPTCHA! ;) #geintjenatuurlijk

groot vertrouwen in wetenschap

Nederlanders hebben meer vertrouwen in wetenschap dan in de rechtspraak, de media, de politiek en het bedrijfsleven. Wetenschap scoort van alle onderzochte gebieden het hoogst op vertrouwen, zo blijkt uit een onderzoek van het Rathenau Instituut. Meer dan de helft van de acht-

honderd ondervraagden vindt het prima dat de weten-schap haar eigen agenda bepaalt. Zo’n veertig procent wil graag meebeslissen. (HOP)

Meer hierover op: advalvas.vu.nl>nieuws>24 augustus.

De wetenschap krijgt van nederlanders een 7 als het gaat om vertrouwen.

Nu echt onlineDe universiteit moet vergaand digitaliseren. Dan dient ze de maatschappij pas echt, vindt Sicco de Knecht. Lees verder op advalvas.vu.nl>opinies

Hospitereneindelijk vind je een kamer, maar ho… eerst moet je hospiteren. Zeven tips om erdoor te komen op advalvas.vu.nl>tips&trucs

VU-voedsel-monopolieStudent Jitske Huitema: ‘Ik denk dat dit mijn grootste en meest onnodige kosten-post is dit jaar’ op advalvas.vu.nl>blogs&columns

‘Je begint met minder vlees’

student Tabitha Saliba

6 nr 1 — 26 augustus 2015 ADVALVAS

nr 1 — 26 augustus 2015ADVALVAS 7

IN actIe

Masterstudent rechten Tabitha Saliba (25) is manager van de Green Office, die de VU kampioen duurzaamheid gaat maken.

DOOR PETER BREEDVELD FOtO PeteR VALCKX

Op de VU hebben steeds minder mensen een eigen werkplek. Maar Green Office heeft een enorme ruimte naast de mensa tot zijn beschik-king. Hoe heb je dat

voor elkaar gekregen? “De VU vindt het belangrijk dat we duurzaamheid promoten vanaf een vaste plek die voor iedereen toegankelijk en makkelijk te vinden is. Alles wat met duurzaamheid te maken heeft, van recycling tot een duur-zame minor, zal via ons lopen. Wij kijken altijd of we mensen met elkaar in contact kunnen brengen. Laatst hebben we op voorstel van de ondernemingsraad een actie opgezet om alle Zuidas-medewer-kers tegen een gereduceerd tarief zonne-panelen op hun huis te laten zetten.“Sinds maart hebben we nieuwe mensen aangenomen, allemaal student-assisten-ten, die ieder een portefeuille beheren. Zo houdt iemand zich bezig met het project Join the Pipe: op de campus komen straks watertaps, waar studenten hun flesje kunnen bijvullen. een ander campusproject is Meatfree Monday. We willen studenten en medewerkers moti-veren om minder vlees te consumeren, te beginnen met de vleesloze maandag.”

Bemoeien jullie je zelfs met het onder-wijsprogramma? “Zeker, we zijn bezig met het ontwikkelen van een minor en colleges over duurzaamheid die voor studenten én medewerkers toegankelijk zijn. Niemand mag weg van de VU voor-dat zij of hij iets heeft geleerd over duur-zaamheid.”

Hoe dan? “Door vrienden en familie te vragen het licht uit te doen als ze een kamer verlaten en om afval te scheiden.”

Word je dan niet verschrik-kelijk irritant? “Ik loop niet constant achter ieders kont aan, maar ik let wel op. Het zijn allemaal kleine dingetjes die op zich misschien niet meteen veel verschil maken. Maar als ieder-een zich bewust wordt van zijn consumptiegedrag, maakt het uiteindelijk natuurlijk wel heel veel uit.”

Ben je gestopt met vlees eten? “Helaas nog niet, maar ik eet wel veel minder en ik let op waar het vandaan komt.”

Je eet scharrelvlees? Dat moet je wel kunnen betalen. “Dat is waar. Luister, ik probeer geen heilige te zijn en we passen voor een geitenwollensokkenimago. We verwachten ook niet de perfect duurzame student bij

Green Office. Het is juist goed voor anderen om te zien dat wij ook maar gewoon studenten zijn die proberen hun leven wat duurzamer te maken. Het is een proces. Je hoeft niet in één keer je hele leven om te gooien. Je begint met minder vlees en uiteindelijk lukt het je misschien om helemaal vegetarisch te eten. O, en onze lievelingschocola is natuurlijk tony Chocolonely.”

Green Office is een landelijk verschijn- sel? “Internationaal zelfs. Vorig jaar waren we in Berlijn op de european Green Office Summit, voor workshops en brainstormsessies. Daar hebben we het idee voor Meatless Monday opgedaan.”

Sinds Green Office hier actief is, inmiddels een klein jaar, is de VU flink gestegen op de ranglijst van duurzame universiteiten van studen-tennetwerk Morgen. “De VU eindigde altijd onderaan die lijst omdat Morgen dat bepaalt aan de hand van een enquête die de universiteiten zelf moeten invul-len. tot voor kort was er niemand die een compleet overzicht had van wat er alle-maal aan duurzaamheid gedaan wordt. Dit jaar hebben wij de lijst samen met de Facilitaire Campus Organisatie en de dienst Communicatie & Marketing inge-vuld en heeft de VU zelfs een prijs gewon-nen voor snelste stijger op deze ranglijst.”

En jij bent de baas van het stel? “Ik ben de manager, degene die de activiteiten coördineert. Maar we zijn allemaal gelijk-waardig aan elkaar hoor.”

Had je altijd al wat met duurzaam-heid? “Vorig jaar had ik als SRVU-bestuurslid duurzaamheid in mijn porte-feuille en realiseerde ik me hoe belangrijk het is om de aarde leefbaar aan de volgende generaties na te laten. Geleide-lijk is het mijn levensstijl geworden. Dus ik koop bewuster, probeer plastic verpak-kingen te vermijden, minder water en energie te gebruiken en mijn omgeving bewust te maken.”

Green Office VUGreen Office is een platform voor studenten en medewerkers die graag een groenere, duurzamere universiteit willen. Meer info via: greenofficevu.nl en studentenvoormorgen.nl.

Tabitha Saliba2014 - nu Manager en medeoprichter Green Office VU

2013 - nu Jongerenambassadeur, Checkpoint Zuid-Oost

2014 Student-assistent diversiteit en studiesucces, VU Introductiedagen

2013 –2014 Bestuurslid, Studentenvakbond SRVU

2010 – 2013 Vrijwilliger, Kinder- en jongerenrechtswinkel


DOOR PIM KLAASSEN ILLUStRAtIe BAS VAN DeR SCHOt

Vlak voor de zomervakantie surveilleerde ik, een 35-jarige mannelijke academicus, bij een tentamen ethiek voor levenswetenschappers. Bij het inleveren van hun tenta-mens bleek een student niet

ingevuld te hebben wie zijn werkgroepdo-cent was - relevant voor de cijferverwerking. Navraag leverde het volgende antwoord op: “Dat weet ik niet meer, maar het was een klein grietje; deed geen pijn aan mijn ogen.” Nadat eerst mijn mond was opengevallen, wees ik de student erop dat dit geen gepaste manier is om over docenten te spreken. “Waarom niet?” was zijn vraag. Hij leek te denken dat ik, die toch niet zoveel van hem verschilde, wel moest begrijpen wat (of wie) hij bedoelde.Dat er seksisme schuilt in het eerst en vooral omschrijven van een docent in termen van haar uiterlijk, en dan ook nog zo weinig verhullend, was deze student geheel vreemd. Dat hij, nota bene bij een tentamen ethiek, werd aangesproken op onwenselijk gedrag, maakte dat hij gepikeerd wegbeen-de. Hij was zich blijkbaar van geen kwaad bewust.

Een docent is geen grietje

Docent Pim Klaassen roept collega’s en studenten op seksisme aan de universiteit te bestrijden.

Net zo min als Nobelprijswinnaar tim Hunt: die kwam in juni in de publiciteit met de opmerking dat vrouwen in het lab zorgen dat ‘je’ verliefd op ze wordt en dat ‘ze gaan huilen als je ze bekritiseert’.eveneens in juni publiceerde WomenInc. onderzoek dat laat zien dat de kwaliteit van de zorg lager is voor vrouwen dan voor mannen, onder meer doordat onder-zoek vaak niet is toegesneden op vrouwe-lijke eindgebruikers. Seksisme in de wetenschap betreft dus zowel de alledaagse omgang met elkaar op de werkvloer als de inhoud van onder-zoek.

Gelukkig wordt er werk van gemaakt. Begin juni zag Athena’s Angels het levens-licht, een initiatief van vier vrouwelijke hoogleraren die pleiten voor seksegelijk-heid in de wetenschap. In juli belegde de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) een bijeenkomst over Gendered Innovations. Centraal in beide: de (on)gelijkheid tussen mannen en vrouwen en de betekenis daarvan voor zowel de inhoud van academisch onder-zoek als voor de aanwezigen op de acade-mische werkvloer, en hun rolverdeling. Belangrijke thema’s krijgen de aandacht die zij verdienen.

Nico van straalen hoogleraar dierecologie


OpINIe wIsselcOlUMN

FOTO

Yvo

nne C

ompi

er

Docenten, eis academische vrijheid

Met de organisatie van het onderwijs is iets raars aan de hand. In tegenstelling tot de situatie bij het onder-zoek is het onderwijs grotendeels ingebed in

de bedrijfsvoeringspoot van de universi-teit. Het onderwijs lijkt een kwestie van roosters, zalen, tentamens en cijferregis-tratie, dingen die vergelijkbaar zijn met gebouwonderhoud, computerfaciliteiten en financiën. Die situatie is fundamen-teel verschillend van het onderzoek dat een kwestie is van crea-tiviteit, vindingrijkheid, baanbrekende gedachten, dwarse ideeën en zo nog wat meer. Bedrijfsvoe-rende ondersteuning is nodig om het primaire proces van het onderzoek goed te laten verlopen, maar is niet bepalend. Je moet uren registreren omdat de subsidie-gever dat vraagt en achteraf moeten de boeken kloppen, maar de kwaliteit van het onderzoek hangt helemaal niet af van die ondersteuning.Bij het onderwijs daarentegen voeren de centrale diensten en het onderwijsbureau een groot deel van het primaire proces uit. Die diensten vallen in de universi-taire structuur onder de bedrijfsvoering en worden ook centraal aangestuurd. Onder invloed van het accreditatiespook

en de gevoelde noodzaak tot externe verantwoording is deze centrale aanstu-ring de laatste jaren enorm versterkt. Met als doel het rationaliseren en harmoni-seren van de dienstverlening. Alles moet op rolletjes lopen. Daar is niks mis mee, maar je moet de kwaliteit van de onder-steuning niet verwarren met die van het onderwijs. Het risico is namelijk dat een groot deel van het onderwijsproces zich gaat afspelen buiten de belevingswereld en de invloedssfeer van de docent.Dat moet we niet willen. Is het onderwijs niet een zaak van inspiratie, enthou-

siasmering en emotie? een zaak van studenten die begeleid, uitgedaagd en gestimuleerd worden door een bevlogen docent die het beste in hen naar boven weet te halen?Dezelfde academische vrijheid die een onderzoe-ker gegund wordt – sterker

nog, die een onderzoeker zich toeëigent en koestert, en op basis waarvan hij gewaardeerd wordt – moet ook de docent opeisen. Daarom is het belangrijk dat het onderwijs zich organiseert in sterke facultaire eenheden, schools en colleges, vergelijkbaar met de onderzoeksafdelin-gen, die met de bedrijfsvoering in een ondersteunende rol, de hoofdeigenaar zijn van het primaire onderwijsproces.

Je moet de kwaliteit van de ondersteuning niet verwarren met die van het onderwijs

Reageren? Mail naar [email protected]? Mail naar [email protected].

Alhoewel… De laatste zin van de aankon-diging van de KNAW-bijeenkomst luidde: ‘Om inhoudelijke redenen, maar ook omdat de europese Commissie daar bij het toekennen van subsidies op gaat letten.’ De pijnlijke vraag dringt zich op of gender misschien alleen om het geld op de KNAW-agenda staat.Daarom, en om te voorkomen dat de discussie over sekseongelijkheid er een blijft tussen beleidsmakers en gelijkge-stemden, waar de hierboven genoemde student weinig of niets van meekrijgt, wil ik eindigen met een oproep. Om seksisme tegen te gaan is gedragsver-andering nodig, en die kan en móét ook langs andere wegen worden bevorderd. Om alledaagse vormen van (niet zo goed verhuld) seksisme te bestrijden, moeten man en paard genoemd én besproken worden. Athena’s Angels verzamelt meldingen van misstanden: meld die daar. Maar doe er ook direct zelf iets mee, geachte (mannelijke) collega’s en studen-ten.

Pim Klaassen werkt aan het athena Instituut als docent en onderzoeker bij rrI Tools, een Europees project dat responsible research and Innovation promoot.

“Niemand weet waarom”, zegt haar Canadese huisge-noot Diana, student resource management. “Het enige wat je kunt doen, is de politie bellen.” – “en anderen waarschuwen via Facebook”, vult Ina Vangen, student computer science, uit Noorwegen haar aan.Schennisplegers zijn er regelmatig op Uilenstede, aldus Kuiper. “er wonen veel appetijtelijk ogende dames in de leeftijd van 18 tot 27 jaar, en die zijn vaak nog frivool gekleed ook.” Hij verbaast zich erover dat de slachtoffers geschokt zijn op dat bospaadje door de potloodventer te zijn lastiggevallen. “Ik zou mijn dochter hier ’s avonds laat nooit alleen laten lopen.”Als politieman kijkt Kuiper een beetje anders naar zijn wijk dan de bewoners. Waar wij een bospaadje zien, ziet hij een risico. Op de twaalfde verdieping van een oude flat moppert hij over de kwaliteit van het slot aan het raam dat opent op een overloop, waarlangs je gemak-kelijk op de balkons kunt komen. en daar, wijst hij, heeft bijna iedereen de deur openstaan vanwege de hitte. een makkie voor inbrekers.Die oude flats zijn voor iedereen toegankelijk. De voor-deur is niet op slot en via de lift kun je op elke verdieping komen. Als er op een eenheid - waar twaalf studenten wonen - een feestje is, kun je ook daar zo naar binnen. Niemand die zich afvraagt wie jij bent en of je daar wel hoort. Zo heb je toegang tot iPods, laptops en smartpho-nes in de studentenkamers. “Studenten kunnen soms ontzettend naïef zijn”, zegt Kuiper.

Allah AkbarDe nieuwe flats zijn daarentegen alleen toegankelijk voor de bewoners zelf en de wijkagent. Maar hier spot Kuiper weer andere risico’s. een trappenhuis waar mensen twaalf verdiepingen naar bene-den kunnen vallen of iets naar beneden kunnen gooien. een raam dat te gemak-kelijk opengaat op de bovenste verdie-ping. Branddeuren die gesloten hadden moeten zijn. De fietsenstalling, waarop je van buiten met één blik goed zicht hebt, stemt hem tevreden.Niet dat Uilenstede zo’n onveilige wijk is, helemaal niet. Het is een van de veiligere wijken in de buurt. Maar er blijven altijd aandachtspunten. Feestende studenten die het leuk vinden een winkelwagentje vanaf de hoogste verdieping naar beneden te gooien, de buurtsuper waar ’s avonds maar één persoon achter de toonbank staat en die dus kwetsbaar is voor overvallers of lastige klanten. Kuiper neemt me mee naar een bankje in het park achterin de wijk. “Daarop stond met viltstift geschreven dat er een aanslag zou worden gepleegd op de Bijenkorf

Begin dit jaar werd de studentenwijk Uilen-stede geplaagd door twee potloodventers. Schennisplegers, noemt wijkagent Fred Kuiper ze. Zelfs het tienjarige nichtje van een bewoonster ontkwam er niet aan. In de lift deed een van de vieze mannen zijn broek naar beneden om met zijn piemel

te spelen. Die man, zonder bekende woonplaats, is op heterdaad betrapt en bij verstek veroordeeld.De andere schennispleger was een moeilijker geval. Hij hield zich bij voorkeur op in de bosjes aan de rand van de wijk, waar hij voorbijgangers de stuipen op het lijf joeg. Samen met beveiligers van de VU, medewerkers van woningbouwvereniging Duwo en buitengewoon opsporingambtenaren van de gemeente Amstelveen zorgde Kuiper ervoor dat er in Uilenstede twee weken lang continu gesurveilleerd werd. “Maar hij was niet op heterdaad te betrappen”, vertelt Kuiper. “Hij had wel een vast patroon. De man bevond zich altijd op Uilenstede vóór twaalf uur ’s middags en na zes uur ’s avonds, als hij van zijn werk kwam.”er was een goed signalement van de potloodventer, dus het was niet moeilijk om de verdachte tijdens zijn vaste routine aan te spreken. Nadat Kuiper dat had gedaan, is ook van die man niets meer vernomen. Inmiddels is er trouwens weer een nieuwe potloodventer actief.

Frivool gekleedAlle vrouwen van een groep internationale studenten (uit een oude flat op Uilenstede) hebben met de potlood-venter te maken gehad. “Hij kwam achter je aan als je de lift instapte”, zegt de Noorse student sociale weten-schappen Magdalena Ostrowska. “en dan liet-ie ’m gewoon zien.”

Hier ben je nooit alleen

Na de renovatie is studentenwijk Uilenstede een stuk gezelliger geworden. Los van enkele potloodventers of een vallend winkelwagentje van twaalf hoog is het leven er heel gemoedelijk.

DOOR PETER BREEDVELD FOtO’S PeteR GeRRItSeN

Waar wij een bospaadje zien, ziet wijkagent Fred Kuiper een risico


Uilenstede


wONeN

op de Dam”, vertelt hij. “er stond Allah Akbar achter, maar met dezelfde stift waren er ook piemels bij gete-kend. Ik heb het gemeld, dan moeten de deskundigen maar bepalen wat ze ermee doen.” De bank is inmiddels schoongeschuurd.Ook moest hij een keer bij een bewoner van Afghaanse afkomst op bezoek. Omwonenden hadden gemeld dat hij een halfjaar naar Afghanistan was geweest en dat vonden ze eng. “De man was gewoon op familiebezoek geweest”, aldus Kuiper.

Vrij zorgeloosVoor de meeste bewoners, zo’n 3500 studenten van voor-al de VU, een klein aantal vluchtelingen en een klein aantal oudere bewoners die er sinds hun studententijd nooit meer zijn weggegaan, is het leven op Uilenstede vrij zorgeloos. Op een warme dinsdagavond zitten er veel te barbecueën op het veld voor het sportcentrum. Anderen hebben hun eethoek naar buiten gedragen om daar hun spaghetti carbonara op te eten. Van houten kratten is een dj-booth geïmproviseerd, waar twee jonge-mannen zorgen voor de muzikale omlijsting.eerstejaars psychologie Lucinda Kamphuis (VU) en tweedejaars bouwkunde ed Gallas van de Hogeschool van Amsterdam (HvA) zitten er ook. Ze hebben het naar hun zin op Uilenstede, zeggen ze. Ook het wonen in een groep bevalt ze goed. “Je bent nooit alleen”, aldus Gallas, “maar je bent ook nooit met dezelfde mensen in huis.” – “Het is altijd een verrassing wie je in de keuken tegenkomt”, aldus Kamp-huis. “en we gaan geregeld met elkaar uit, of we hebben een filmavond met z’n allen.”

Al 50 jaar Uilenstede bestaat sinds 1965. Ooit was het een grijze, deprimerende studenten-wijk die ook nog eens bekendstond om een uitzonderlijk hoog aantal zelfmoorden. Jumping Amsterdam werd Uilenstede cynisch genoemd. Maar er zijn maatregelen genomen. De noodtrappen langs de flats zijn bijvoor-beeld voorzien van deuren die vanzelf in het slot vallen, zodat ze niet toegankelijk zijn voor buitenstaanders.en de wijk wordt grondig gerenoveerd. “Dankzij de vijf miljoen die de gemeente van de Stichting Leefomgeving Schiphol heeft losgekregen”, vertelt Marja Weverling van studentenhuisvester Duwo. De gemeente stelde even-eens een bedrag van grofweg vijf miljoen beschikbaar (voor onder meer een kunstgrasveld, renovatie van de wegen en riolering en fitnessapparatuur). Duwo sloopte een van de oude flats en bouwde elders in de wijk nieuwe woningen, waaronder een flat. “Maar het totaal aantal woningen blijft gelijk omdat er een maximaal aantal inwoners onder de aanvliegroute van Schiphol mag wonen”, aldus Weverling.Met het verdwijnen van die ene flat, middenin de wijk, is heel Uilenstede drastisch veranderd. Het hele gebied is nu open en licht met het plein als centrale ontmoe-tingsplek, van alle kanten toegankelijk. De wijk wordt niet langer door de flat in een voor- en een achterkant verdeeld. er is een nieuw eetcafé ‘Il Caffè’, waar eige-naar Maarten Jonker de studenten een goede maaltijd

Sommigen dragen hun eethoek naar buiten om daar hun spaghetti carbonara te eten


Uilenstede

voor weinig geld aanbiedt. een biertje kost er €1,75, een maaltijd tussen de €7,50 en €12,50. “Weinig winstmarge, want zelfs de mayonaise maken we zelf, maar het geeft veel bevrediging”, zegt Jonker. Bij het plein vind je Griffioen, het cultuurcentrum van de VU, maar ook vele bedrijfjes, waaronder een buurt-super annex slijterij, een pizzeria die ook döner kebab verkoopt en een audio-opleidingscentrum. Om de hoek

is fietsenmaker Het Wiel, waar Jochem van Kuijk banden plakt en fietskettingen vervangt. een lekke achterband plakken kost 19 euro. “Ik ben niet de goedkoop-ste”, zegt Van Kuijk, “maar ik doe het wel goed.”

Op jezelf in een studioIn de wijk zijn nu ook studio’s waarin studenten op zichzelf wonen met een eigen keuken, douche en toilet. “Vanwege de toenemende individualisering neemt

de vraag naar zelfstandige wooneenheden toe”, zegt Weverling.Masterstudent communicatie- en informatieweten-schappen Suzanne (wil niet met haar achternaam in Advalvas) huurt zo’n studio. Ik mag even bij haar binnen kijken. De studio is compact en comfortabel. een glazen schuifdeur aan de achterkant geeft toegang tot een glooiend grasveld. “Ik heb vier jaar met dertien huis-genoten in een flat gewoond en dat was gezellig, maar op een gegeven moment wil je iets voor jezelf”, zegt ze. Suzanne betaalt er 328 euro voor, na aftrek van de huur-toeslag. De studenten in de oudere woningen betalen 278 euro inclusief huurtoeslag als ze de keuken en de badkamer delen en 332 euro als ze een eigen douche en toilet hebben.HvA-student productdesign tim (ook geen achternaam) is net bezig gaten in zijn muur te boren om zijn gitaren op te hangen. Hij woont met dertien andere studenten

in een unit van een oud flatgebouw. Behalve hij is alleen zijn vrouwelijke huis-genoot aanwezig, die beleid & manage-ment studeert en niet met haar naam in Advalvas wil. “Als je met veertien mensen samenwoont, is de kans groot dat er mensen bij zijn met wie het klikt”, zegt ze. “Je bent nooit alleen”, aldus tim. “en als je wel alleen wilt zijn, ga je op je kamer zitten.”Ook hier doen de huisgenoten veel met elkaar: sporten, televisiekijken, op z’n tijd

een feestje. een opblaasbare palmboom herinnert nog aan het laatste feestje.

Huzarenstukje UilenfestMet tim loop ik mee naar de bewonersvereniging, waar hij de klopboor heeft geleend na achterlating van een onderpand. Die vereniging is net verhuisd naar de ruimte boven het nieuwe eetcafé. Bestuurslid en HvA-studente bouwkunde Lindsay tegelaar zit er alleen achter een laptop, tussen de verhuisdozen. De bewonersvereniging leent gereedschap uit en bemid-delt bij klachten van bewoners. Over kapotte verlichting of geluidsoverlast. “Maar we organiseren ook elke twee

Een opblaasbare palmboom herinnert nog aan het laatste feestje

In de jaren zestig noemden ze Uilenstede nog cynisch Jumping Amsterdam



Uilenstede

maanden een feest in het café”, vertelt ze. “Om de socia-le samenhang te bevorderen. Daarmee zijn we anderhalf jaar geleden begonnen en het aantal deelnemers wordt steeds groter. Laatst waren het er tweehonderd.”Het huzarenstukje van de bewonersvereniging is echter Uilenfest, dit jaar op donderdag 3 september, een muziekfestival met 23 bands. “Daar komt enorm veel bij kijken”, aldus tegelaar. “Van vergunningen, tot bevei-liging, geluid, het podium. We zijn eind vorig jaar al begonnen met de voorbereidingen.”

Sfeerbepalend GriffioenZeer belangrijk voor de sociale samenhang is volgens wijkagent Kuiper het cultuurcentrum van de VU, Grif-fioen. Dat biedt naast een uitgebreid programma van podiumkunsten en filmvoorstellingen ook cursussen aan. en niet alleen aan studenten en VU-medewer-kers, iedereen uit de omgeving is welkom. “Griffioen speelt een centrale rol in de wijk”, zegt Kuiper tegen twee medewerkers van het cultuurcentrum. “Maar de gemeente Amstelveen heeft wel de subsidie aan Grif-fioen afgeschaft”, antwoordt een van hen. Kuiper belooft binnenkort eens langs te komen met de burgemeester.Volgens Griffioen-directeur eme van der Schaaf heeft zijn cultuurcentrum niet dezelfde grote invloed als het sportcentrum, waarvan vrijwel íedere inwoner gebruik-maakt. “Ongeveer twintig procent van onze bezoekers komt van Uilenstede, de rest uit de buurt en van de VU”, zegt hij. “Maar we zijn wel heel sfeerbepalend voor de wijk. We zijn erg vaak open en zenden altijd licht uit, waarmee we het gevoel geven dat er wat te doen is op Uilenstede. We zorgen voor een zekere levendigheid.”De cursussen, vooral de danscursussen, trekken veel studenten. “en veel internationale studenten”, aldus Van der Schaaf. en wie op zijn muziekinstrument wil oefenen zonder de buurt tot last te zijn, kan in het cultuurcentrum gebruikmaken van een muziekkamer.

Flinke aderlatingDe VU speelde een paar jaar geleden met de gedachte de subsidie aan zowel Griffioen als het Sportcentrum geleidelijk af te schaffen, maar daar is het uiteindelijk niet van gekomen. De gemeente Amstelveen heeft haar subsidie wel flink verlaagd. “Dat scheelt vijf procent van ons totale budget, dus dat is een flinke aderlating”, aldus Van der Schaaf. “We vangen de kortingen steeds op door efficiënter te werken, met minder personeel, maar de rek was er al wel uit. Als de door het kabinet voorgestelde btw-verhoging zou zijn doorgegaan, hadden we echt een acuut probleem gehad.”

Diversiteit onder sportersGriffioen blijft nog tot zomer 2018 op Uilenstede. Gesproken wordt over een verhuizing naar de VU-campus. Daar zou Griffioen samen met filmtheater Rialto voorstellingen verzorgen in de multifunctionele collegezalen van het NU.VU-gebouw, waarvan de funde-ring nu wordt gelegd.Sportcentrum VU blijft wel op Uilenstede. Het wordt zelfs twee keer zo groot, daarvoor heeft het van de universiteit een voorfinanciering van 5,3 miljoen euro gekregen. “Deze investering verdient het sportcentrum in de loop van de jaren terug, met andere woorden, wij

betalen het uiteindelijk grotendeels zelf”, vertelt direc-teur Jan Snellen. “er komt een tweede sporthal bij, die ook als tentamenhal kan dienen.” Met dat laatste is hij blij, “want dan is het voor de VU-studenten die hier niet wonen, ook meteen duidelijk dat wij hier zitten.”Zeventig procent van de bewoners maakt gebruik van het sportcentrum. De rest van de klandizie komt uit de omgeving en van de VU-campus. In samenwerking met

de gemeente Amsterdam verzorgt het sportcentrum ook nog een bewegings-programma voor ouderen. “Hier zie je hoe goed diversiteit werkt”, zegt Snellen. “Studenten, buitenlandse studenten, ouderen, gehandicapten, hoofddoekjes, topsporters en amateursporters sporten hier samen en de sfeer is altijd goed. er valt echt nooit een onvertogen woord.”Maar daar is altijd subsidie voor nodig, waarschuwt hij. “Anders moeten de

prijzen omhoog en we zijn al niet de goedkoopste.” Met jaloezie kijkt hij naar andere universiteiten, waar studenten voor een prikkie op de campus vrijwel elke sport kunnen doen die ze willen. “Wij hebben geen eigen tennisbanen en studenten die willen schermen of hockeyen, verwijzen we naar verenigingen in de buurt.”

Virtuele dorpspompJarenlang heeft Uilenstede zijn eigen tv-zender gehad, UilentV. Maar daar herinnert alleen een al tijden niet meer geüpdate website nog aan. Het gebouw waar de studio was, staat leeg en wordt schoongemaakt door twee studenten. Uilenstede heeft een virtuele dorpspomp en dat is Face-book. Op de besloten Uilenstede-pagina klagen de bewo-ners over elkaars geluidsoverlast, waarschuwen ze voor inbrekers en bieden ze hun spullen te koop aan. ‘Dit is niet oké’, schrijft een studente onder de foto van een plas kots in de lift, die ze op de pagina heeft geplaatst.

en iemand anders: ‘Wordt er op de 5e etage GtA gespeeld? even kijken of mijn gehoor goed is. Groeten van de 4e etage.’ Ook de woningendoorstroom gaat groten-deels via Facebook: ‘Omdat er binnenkort een kamer vrijkomt op onze eenheid, zijn wij op zoek naar een nieuwe leuke huis-genoot!’Wijkagent Kuiper heeft een eigen twit-ter-account. Op Facebook komt hij niet, maar hij heeft goed door hoe sociale media werken: “Als ik een boodschap

kwijt wil, zet ik die op twitter en dan vindt die vanzelf zijn weg wel naar Facebook.”Het vernieuwde plein trekt ook gasten van buiten Uilen-stede. Als ik op de fotograaf van Advalvas zit te wachten, hoor ik achter me een groep opgeschoten jongens die elkaar in grofgebektheid proberen te overtreffen. Ze lijken zo indruk te willen maken op drie vrouwelijke studenten die een eindje verderop zitten. echt sfeerver-hogend is het niet. In twee minuten valt wel dertig keer het woord kanker.Kuiper vermoedt dat hij weet welke jongens het zijn, als ik hem het voorval vertel. “Ik zal binnenkort eens met hen en hun ouders gaan praten”, zegt hij.

Griffioen speelt een centrale rol in de wijk

‘In het sportcentrum valt echt nooit een onvertogen woord’



Eerstejaars

21-08-15, elfkamp op Uilenstede. Eerstejaars ‘bedanken’ hun mentoren met zelfgemaakte taarten. Bijna tweeduizend studenten deden mee aan de introductiedagen. Zie voor reportages ook de website en Facebook van advalvas.advalvas.vu.nl; facebook.com/advalvasFoto: Peter Gerritsen


INtrODUctIe

Afkijken aanbevolenDe kandidaten voor de StudenTalentprijs zijn niet altijd briljant. Leer van hun fouten en tips, misschien win jíj dan ook 5.000 euro.

DOOR FLOOR BAL FOtO’S PeteR GeRRItSeN

Jip Bartels (22), net afgestudeerd bachelor bestuurs- en organisatiewetenschap.

“tijdens het eerste halfjaar van mijn studie dacht ik nog dat ik profvoetballer zou worden. Ik voet-balde eerst bij Ajax, later bij FC Utrecht. Doordat ik drie keer mijn kruisband scheurde, moest ik met

vervroegd pensioen. Ik ben genomineerd omdat ik mijn leven een andere draai gegeven heb en alles uit mijn studie haal. Ik voetbal nog steeds in de hoogste amateur-klasse bij teC tiel. Daarnaast geef ik bij SV Kampong in Utrecht training aan de F-jes. Ik vind het geweldig om die kinderen te stimuleren, dat voelt niet echt als vrijwil-ligerswerk.”

Beginnersfout “Ik zou sneller uitzoeken hoe alles werkt. Omdat ik eerst nog veel met voetballen bezig was, wist ik bepaalde dingen niet. Waar ik collegezalen kon vinden, waar de studieadviseurs zaten. Hoe ik me moest inschrijven voor tentamens. Zo hoorde ik pas redelijk laat in mijn eerste jaar over een honoursprogramma. Mijn gemiddelde cijfer was toen te laag, daarom heb ik mijn laatste vier tentamens hard geleerd en geknald. Zo mocht ik alsnog meedoen. Nu mijn broertje hier komt studeren, heb ik hem dat allemaal meteen verteld.”

Wat wél werkt “Besef dat het meeste werk voor een paper niet in het schrijven, maar in het denkwerk zit. Maak eerst de structuur, lees je in en ga dan pas aan de slag. In het begin kreeg ik telkens onvoldoendes voor mijn essays. Ik ging zo snel mogelijk schrijven. Met het gevolg dat ik essays schreef zoals ik een verhaal in de kroeg vertel. Alle informatie zat er wel in, maar het had geen samenhang en de nadruk lag op de verkeerde dingen. Uiteindelijk heeft mijn moeder me uitgelegd hoe je het moet doen. Zij schrijft veel rapporten voor haar werk.”

‘Zoek snel uit hoe alles werkt’


De genomineerden

Myriam Sillevis Smitt (25) doet de researchmaster human movement sciences.

“een vriendin van mij was tien toen ze de diagnose Fibrodysplasia Ossificans Progressiva (FOP) kreeg. Dat is een heel zeldzame ziekte, waarbij spieren en bindweefsel in bot omgezet worden. Vaak ziet

men de ziekte voor botkanker aan en dat is gevaar-lijk. Bij beschadiging van het weefsel, bijvoorbeeld door een operatie, wordt juist extra bot aangemaakt. Daarom zet ik me in voor de FOP Stichting Nederland. Ik werf mensen voor de Dam tot Damloop om geld voor onderzoek in te zamelen. Daarvoor hou ik vaak, samen met studiegenote Sofia el Manouni, een praatje bij de medisch gerelateerde opleidingen in Amsterdam. Volgens mij zijn er nog weinig geneeskundestudenten die er níet van gehoord hebben.”

Beginnersfout “Ik besteed niet altijd voldoende aandacht aan secundaire eisen bij een opdracht. Mijn grootste valkuil is dat ik heel erg op de inhoud gericht ben en daarin soms kan doorslaan. Dan gebruik ik al mijn tijd om literatuur te lezen en kom ik door tijdnood niet aan de opmaakeisen toe. en zo haalde ik laatst opeens een onvoldoende. In de wetenschap moet je ook zo scherp en bondig mogelijk met literatuur om kunnen gaan, en aan álle eisen voldoen. Dan maar tien boeken in plaats van twintig boeken lezen.”

Wat wél werkt “Voor tentamens is het handig om te onderzoeken wat voor vragen een docent kan gaan stel-len. Is iemand erg op de feiten of juist op de onderlig-gende processen gericht? Waar praten ze over in het werkcollege? Heeft een docent een passie? Dan komt daar vast een vraag over. Moet ik stampwerk doen, dan schrijf ik de informatie in de periode voor het tentamen vaak een paar keer over. Het is bewezen dat je het dan beter opslaat. Soms lees ik ook dingen aan mezelf voor. Voor de rest maak ik vaak mindmaps, waarbij ik de stof in een schema weergeef.”

‘Onderzoek welk soort vragen je docent gaat stellen’


stUDeNt VaN Het Jaar

Deze jaarlijkse prijs is een initiatief van de universitaire studentenraad. De genomineerden combineren alle vier hoge cijfers en vrijwilligerswerk met inzet voor de universiteit. Ze zaten in het bestuur van een studievereniging of waren lid van de facultaire studentenraad.

Elke faculteit draagt een topstudent aan, waaruit vier genomineerden gekozen worden. Tijdens de opening academisch jaar wordt de student van het jaar bekendgemaakt. Die ontvangt 5.000 euro.

Sina Zolnoor (24) deed twee masteropleidingen: econometrics en finance. Na de zomer gaat hij werken bij de Londense tak van The Royal Bank of Scotland.

“Als gastdocent gaf ik wiskunde op de weekend-school in de Bijlmer. Oneerbiedig gezegd: hiermee hopen we kinderen uit sociaal zwakkere milieus van de straat te houden en ze iets leuks en leer-

zaams mee te geven. Veel studiegenoten waren erg carrièregericht. eén student was anders: hij praatte met passie over zijn vrijwilligerswerk met deze basisscholie-ren. Dus heb ik me ook aangemeld.”

Beginnersfout “Op de middelbare school was ik echt een zesjesleerling, meestal begon ik pas de dag voor een tentamen met leren. toen ik ging studeren, zag ik mezelf niet als een topstudent, eerder als een sociale student. Ik vond het al heel wat als ik mijn studie zou afronden. Het is een cliché, maar ik geloofde niet in mezelf. Bij econo-metrie zitten heel slimme studenten en ik dacht dat ik daar niet bij hoorde. Pas vlak voor mijn master ontdekte ik dat je een hoogvlieger kunt worden als je echt ervoor gaat.”

Wat wél werkt “Het klinkt paradoxaal, maar je moet minder tijd nemen om te studeren. Zorg dat je het heel druk hebt, dan moet je het wel goed aanpakken. In het laatste jaar van mijn bachelor zat ik in het bestuur van studievereniging Kraket en deed ik ook vrijwilligers-werk. Dat gaf druk. Voorheen nam ik een week om voor een tentamen te leren en zat ik de helft van de tijd series te kijken. In mijn laatste jaar ging ik aan het eind van de dag nog even twee uur in de stilteruimtes zitten. Gsm uit en leren. Opeens haalde ik al mijn vakken met heel hoge cijfers: voor finance sta ik nu gemiddeld een 9,5 en voor econometrie een 8,6.”

‘Zorg dat je het heel druk hebt’

StudenTalentprijs


De genomineerden

Michael Vermeer (21) studeerde social sciences aan het Amsterdam University College. Hij neemt een tussenjaar voordat hij een master gaat doen.

“Ik ben een van de medeoprichters van Jeugdlab in de Indische Buurt. Ik woon en studeer op Science Park, en merkte dat er weinig contact is tussen studenten, onderzoekers en buurtbewoners. Al

die wetenschap was helemaal niet toegankelijk voor de lokale kinderen. twee keer per week organiseren we iets leuks. Op een laagdrempelige manier leggen we dan bijvoorbeeld uit hoe onze handen werken. We maken dan een robothand om het te demonstreren.”

Beginnersfout “Ik werk goed onder stress, maar daar-door laat ik dingen vaak te lang liggen. Soms heb ik het gevoel dat ik meer uit mijn studie had kunnen halen als ik beter gepland had. Zo heb ik in het eerste semester van dit jaar een hele nacht doorgewerkt om iets op tijd af te maken. Ik zei dat ik dat nooit meer zou doen. Maar toen ik tegen de deadline van mijn scriptie aan zat, gebeurde het weer. Dan zette ik maar door tot acht uur ’s ochtends, douchte even en ging naar college. Dat moet beter kunnen.”

Wat wél werkt “Doe veel naast je studie. Om mij heen zie ik vaak dat mensen op hun cv gefocust zijn. Maar uiteindelijk is het belangrijker dat je iets doet wat je leuk vindt. Dan word je er vanzelf goed in en bouw je je cv op zonder dat je je ervan bewust bent. en je hebt altijd een onderwerp voor een paper. Je studententijd is een mooie periode om allerlei dingen uit te proberen. Zelf deed ik eerst een andere studierichting, pas in mijn laatste jaar kwamen mijn studie en vrijwilligerswerk samen.”

‘Focus niet te veel op je cv, doe iets wat je leuk vindt’

Op dinsdag 1 september hoor je in de VU-aula niet alleen wie de student van het jaar wordt, maar ook wie de junior en senior onderwijsprijs winnen. Er is cabaret door jan en Daan. Frank Van der Duyn Schouten draagt zijn rectoraat over aan Vinod Subramaniam.

Verder spreken Wim Kuijken, voorzitter raad van toezicht VU-VUmc, en Eberhard van der Laan, burgemeester van amsterdam. VU-bestuursvoorzitter jaap Winter sluit af en dan is het tijd voor de borrel in de foyer. Van 14.30 tot 17 uur.

Studenten en medewerkers zijn van harte welkom.

Kom naar de opening academisch jaar



Vriendschap

FOUT 1 niet op UilenstedeDe keuze voor mijn kamer was mijn eerste fout. Voordat ik geschiedenis ging studeren, had ik er al een hbo-opleiding op zitten. In mijn studentenhuis in Zwolle had ik mijn portie huisgenotengenot wel gehad. esther die de wc nooit doortrok, Margo die keihard Nederlands-talige muziek draaide. tonny die het huis uitgeschopt werd omdat hij met oud en nieuw op het dak een rondje vuurspugen deed. Je kent het wel. Mijn nieuwe bestaan moest huisgenotenvrij worden, dacht ik toen.Uilenstede, waar je een gang met dertien anderen deel-de, leek mij de diepste laag van de hel. Ik wilde op stand wonen, in het centrum. Na een jaar fanatiek zoeken, lukte me dat. Ik vond een kamer van twaalf vierkante meter met uitzicht op een blinde muur. Met een hospita die nooit thuis was. In de Haarlemmerstraat, dat wel.Wat ik niet besefte, is dat Uilenstede een campus vol mensen biedt die net als ik ook pas verhuisd waren en wel wat aanspraak kunnen gebruiken. Aangezien de meeste eenheden een gedeelde keuken hebben, is dat een uitstekende plek om lotgenoten te treffen. Maar goed, daar keek ik toen op neer. Zodat ik die huisgeno-ten al snel begon te missen. Nu had ik niemand waar ik aan het eind van de dag een beetje tegen kon ouwe-hoeren.

FOUT 2 geen introductiedagenUit een onderzoek van VU-socioloog Gerhard van de Bunt naar vriendschappen onder eerstejaars blijkt dat de basis voor de verschillende vriendengroepen al tijdens de introductieweek zichtbaar waren. Had ik dat maar geweten toen ik aan mijn studie begon. tijdens de introductie van de School voor Journalistiek, vier jaar daarvoor, werd ik drie dagen lang onderworpen aan een regime van middernachtelijke droppings, slapen op de vloer van sporthallen en eieren uit een bak bier happen. Dat moest ervoor zorgen dat ik vrienden voor het leven zou maken. Deels werkte dat: ik vond meteen een lotge-noot in een studente die net als ik een hekel had aan al die verplichte vrolijkheid. Maar aan het begin van mijn tweede studie peinsde ik er niet over om me weer aan die ongein te onderwerpen. Het gevolg was dat bij het eerste college iedereen elkaar al kende. en ik in mijn eentje stond.

FOUT 3 geen studieverenigingIk dacht dat ik tijdens de koffiepauze van colleges wel voldoende tijd zou hebben om mensen aan te spreken. een goed plan, maar op één ding had ik niet gerekend. elk college vond er een merkwaardig fenomeen plaats: mijn medestudenten vertrokken tegelijkertijd met mij

Vrienden maken? Zo doe je dat dus nietEen nieuw sociaal netwerk opbouwen is moeilijk, ontdekte redacteur Floor Bal toen ze in Amsterdam ging studeren. Ze deed echt alles fout en zat alleen op haar kamer.

DOOR FLOOR BAL ILLUStRAtIe BeReND VONK

Daar zat ik dan. In mijn nieuwe kamer in het centrum van de stad. te wachten tot mijn moeder zou bellen. Zo had ik me dat niet voorgesteld toen ik als 22-jarige student naar Amsterdam verhuisde. Groots en meesle-pend zou mijn nieuwe leven worden. Met

veel feesten, spannende activiteiten en leuke vrienden. In plaats daarvan was ik die week al voor de tweede keer naar de bibliotheek geweest. Het filiaal aan de Prinsen-gracht, de grootste van Nederland, voldeed in elk geval aan mijn verwachtingen. Naast mijn bank stond een stapel boeken te wachten om gelezen te worden. en nu zat ik uit pure verveling te wachten totdat mijn moeder, zoals beloofd, van zich zou laten horen. Wat ze prompt vergat. Van je moeder moet je het hebben.Dit wordt een sneu verhaal. Over hoe ik naar de ande-re kant van het land verhuisde en nieuwe vrienden wilde maken. en daarbij werkelijk elke fout maakte die je kunt maken kunt.


eersteJaars

uit de collegezaal, maar ze kwamen nooit aan bij de koffiecorner op de achtste verdieping. Ik vermoedde een zwart gat in het trapportaal dat heel selectief studenten opzoog en alleen twee gescheiden vrouwen in de veertig en mij doorliet. Zodat ik elke pauze in het geweeklaag over ex-mannen zat.Pas in het tweede jaar ontdekte ik waar iedereen zat: in de kamer van studievereniging Merlijn. een studie-vereniging! Ik vermoedde dat ik hier te maken had met de facultaire variant van een studentenvereniging. Het waren de laagtijdagen van het corps, waar elk lidmaat-schap gegarandeerd een bijna-doodervaring, een gebrek aan studiepunten en een permanente leververgroting betekende. Ik keek dus wel uit. Ondertussen had ik niet door dat een studievereniging me juist in contact zou brengen met studenten met dezelfde interesses als ik (dikke boeken! reeds lang overleden mensen!). Om nog niet eens over de korting op studieboeken en stapels proeftentamens te spreken.

FOUT 4 meteen aftaaienHoe spannend de verhalen van Gerda en Marianne over hun exen ook waren, meestal voelde ik me niet zo op mijn gemak tijdens colleges. Zodra het kon, taaide ik af. Naar mijn bijbaantje bij de Albert Heijn, naar de bibliotheek of naar huis waar ik eindeloos lang met mijn vriendinnen in de provincie belde. Zo ontnam ik mezelf de kans om alsnog met mensen bevriend te raken. Want

uit hetzelfde onderzoek van Van de Bunt blijkt dat je kans om vrienden te worden, flink vergroot als mensen je vaker zien. Hoe meer studenten elkaar bij colleges treffen, hoe eerder ze vrienden raken. Het blijkt zelfs dat mensen makkelijker vrienden worden met iemand die eigenlijk niet bij ze past, dan met een geschik-tere persoon die ze weinig zien. Gewoon veel rond-hangen loont dus.

Na die avond dat ik vruchteloos op een telefoontje van mijn moeder had gewacht, besloot ik in actie te komen. Ik werd lid van een sportvereniging zonder enge intro-ductierituelen, vond een leesclubje vol mensen die ook van dikke boeken houden. en ik trok een paar net afgestudeerde provinciaaltjes aan door ze op de gunsti-ge arbeidsmarkt in Amsterdam te wijzen. Vanaf dat moment negeerde ik weer de bezorgde telefoontjes van mijn moeder. Zoals het een echte student betaamt.

Tips & trucsHoe je wel nieuwe vrienden maakt, lees je op onze site Daar vind je ook tips over andere onderwerpen: een paper schrijven in één nacht, een tentamen leren in één dag, en hoe je hospiteerrondes doorkomt. www.advalvas.vu.nl>tips&trucs.


Jonge christe-nen en moslims hebben veel over-eenkomsten, stelt antropoloog Daan Beekers in zijn dissertatie. “De

jongeren kampen met twijfels doordat ze dagelijks worden geconfronteerd met studie-genoten of collega’s die niet of anders geloven. Daarnaast worstelen ze met de afleidin-gen van hun smartphones en populaire cultuur en hebben ze moeite het gebed in te passen

Nederlandse politie-agenten moeten beter getraind worden. Dat zegt Peter Renden, die deze zomer bij Gedrags- en Bewe-

gingswetenschappen promoveer-de. De politie zelf strijdt met de huidige cao-acties onder andere voor méér training.

Renden vindt dat politietrainin-gen realistischer moeten worden, zodat de agenten op straat zich zelfverzekerder voelen. Agenten die tijdens hun werk met geweld geconfronteerd worden, voelen zich meer gestrest als ze minder getraind hebben. Daardoor schie-ten ze minder vaak raak en treden ze minder kordaat op.Renden ontdekte dat als agenten

onder meer oefenen met een elektrisch geladen mes dat bij contact flink pijn doet, dat een betere leerervaring geeft dan als er een zacht, rubberen mes wordt gebruikt. Momenteel krijgen agenten nog geen zes uur per jaar dit soort praktijktrainingen. (FB)

Zie proefschrift via tinyurl.com/politietraining.

Crowdsourcing helpt musea bij het digitaliseren van hun kunstcollectie. Experts kunnen namelijk helpen bij de beschrijving van de collectie. Dit concludeerde informaticus Lora Aroyo, samen met collega’s van TU Delft, in het tijdschrift Computer Networks.

Iman van Lelyveld is benoemd tot hoogleraar banking and financial markets. Met zijn leerstoel wil Van Lelyveld het toezicht op de banken verbe-teren, zodat risicovol gedrag van banken en crises eerder gesig-naleerd kunnen worden.

Per 1 september is Renée van Schoonhoven benoemd tot bijzonder hoogleraar onderwijsrecht met betrekking tot het beroeps-onderwijs. De leerstoel is ingesteld door de Stichting Bijzondere Leerstoelen Onderwijsrecht. Het beroepsonderwijs heeft een relatief korte geschiedenis van weten regelgeving.

Hoogleraar Stefan Paas krijgt de J.H. Bavinck-leerstoel voor missiologie en interculturele theologie. Bavinck was hoogleraar missiologie aan de VU en de toenmalige Theologische Hogeschool in Kampen. Deze leerstoel gaat onder meer over godsdienstwetenschappe-lijke bezinning op zending.

VIPs

Zittende bejaarden

Ouderen liggen of zitten overdag buitengewoon veel: gemiddeld 10,3 uur per dag. Marjolein Visser, hoogleraar

gezond ouder worden, ontdekte dat de meest inactieve ouderen 83 procent meer kans hebben om binnen 4,5 jaar te overlijden dan actieve ouderen. Ook neemt hun mobiliteit sneller af. Vooral oude-ren die in de stad wonen behoren tot de risicogroep, net als ouderen met een hoge Body Mass Index (BMI). (FB)

Jonge gelovigen lijken op elkaar

Erik

van

roek

el

goffe

Stru

iksm

a

Politie moet beter trainen

in hun drukke dagelijkse leven.” Beekers vindt dat er te weinig aandacht is voor de overeen-komsten tussen beide groepen. “In onderzoek worden moslims vooral bestudeerd in het licht van integratieproblematiek. Christenen worden eerder benaderd tegen de achtergrond van ontkerkelijking.” Beekers deed veldwerk onder soennitische moslims en protes-tantse christenen tussen de 18 en 28 jaar en interviewde 48 jongeren, onder wie evenveel mannen als vrouwen. (DdH)

“In het verleden werd heel zwart-wit over thuis bevallen gedacht. Dat vond men slecht of juist heel goed. Wij hebben ontdekt dat het voor sommige vrouwen geen extra risico geeft, terwijl het voor andere vrouwen wel gevaarlijker is.

Het zijn de vrouwen met een sociaal-zwakkere achtergrond die meer kans op kindersterfte hebben. In Nederland mag een verloskundige je alleen bij een thuisbevalling helpen als je weinig risico op complicaties hebt. Deze screening wordt door de verloskundige gedaan. Bij laagopgeleide vrouwen is het moeilijker om vast te stellen of alles goed gaat. Ze hebben moeite om over hun eigen lichaam en gezondheid te communiceren. Daardoor kiezen deze vrouwen soms voor een thuisbevalling terwijl ze eigenlijk in het zieken-huis horen. Dit is trouwens geen taalprobleem: juist vrouwen van allochtone herkomst kiezen vaker voor een ziekenhuisbevalling.

Ook vrouwen die verder van het ziekenhuis wonen, kiezen vaker voor een thuisbevalling. Misschien omdat ze geen zin hebben om twintig minuten met weeën in de auto te zitten.” (FB)

Reyn van Ewijk is onderzoeker bij econometrie aan de VU en aan Universiteit Mainz. Hij deed het onderzoek met Meltem Daysal en Mircea Trandafir van de University of Southern Denmark.


ONDerZOeksNIeUws

Lowlands was de ideale onderzoeksomgeving voor jurist en psycho-loog Jean-Louis van Gelder, die onderzoek doet naar crimineel gedrag: op

zo’n festival hebben veel mensen namelijk drank op. In de echte wereld vinden veel delicten plaats onder invloed van alcohol. Als je wilt weten wanneer mensen over de schreef gaan, is zo’n festival daarom een buitenkansje.Van Gelder zette zijn proefperso-nen een virtual-reality-bril op. Ze zagen een situatie gefilmd vanuit hun eigen perspectief waarbij ze 360 graden in het rond konden kijken. Naderhand moesten ze vertellen of ze zich konden inle-ven in het gefilmde perspectief en of ze anders of hetzelfde zouden reageren. De komende tijd gaat Van Gelder de resultaten analyse-ren. (WV)

Liggeld

Onderzoeker Reyn van Ewijk ontdekte dat thuisbevallingen gevaarlijker zijn voor vrouwen uit armere regio’s en wijken.

Thuisbevalling is gevaarlijker

W onen aan het water is geliefd. Economen van de VU onderzochten aan de hand van gegevens uit het kadaster hoeveel meer Nederlanders betalen voor huizen die direct aan het water liggen. Dat blijkt

6 procent te zijn. Huizen die 10 meter van het water liggen, zijn 2 tot 4 procent duurder. En na 40 meter is er geen prijsverschil meer. (WV)

Meer informatie op www.tinbergen.nl/discussionpaper/?paper=2305

Bij het verlenen van subsidies en vergunnin-gen die met het milieu te maken hebben, kan het voor de overheid slim zijn om de vorm van een veiling te kiezen: de over-heid is de koper die van verschillende aanbieders bijvoorbeeld landschapsbeheer inkoopt. econoom Justin Dijk laat in zijn

proefschrift zien dat dit goedkoper en efficiënter is dan werken met vaste partners. Wel plaatst hij de kantteke-ning dat een veiling niet altijd ook de beste manier is om subsidiegeld te verdelen, omdat soms andere factoren een rol spelen, zoals eerlijkheid tegenover samenwer-kingspartners. (WV)

Milieubeleid veilen

Huizen aan het water zijn 6 procent duurder.

Lowlands-experiment

rbbm

r


Charley Ranzijn huisdichter van De Verrekijker OpINIe

stimuleren, maar dat hoeft niet altijd in een starre vorm van een spreker aanhoren of aan tafel vergaderen. Dat kan ook met een biertje aan de bar. “Voor de zomer was docent socio-logie en actievoerder Boris Slijper te gast. toen kwam ook de rector binnenlopen en hadden we een heel boeiende en gezellige avond. Door onze open opzet verlopen discussies heel anders dan in het formele vergadercircuit.”

Kwade tongen beweren dat in De Verrekijker vooral acti- visten van de UvA en krakers komen… “Ons collectief bestaat grotendeels uit VU-studenten en medewerkers. Of je wel of niet studeert, iedereen is welkom, mits je maar respect voor de anderen toont. Maar het klopt

dat hier in het begin vaak mensen van de UvA kwamen. We maken allemaal deel uit van de beweging voor De Nieuwe Universiteit. Probleem is dat studenten snel moeten studeren en promoveren. Dat merken we nu na de zomer. een aantal mensen dat actief was, is weg bij de VU. Dus nieuwe vrijwilligers zijn zeer welkom.”

Reageren? Mail naar [email protected].

‘Wij zijn de poëzie van de VU’Iedereen is welkom in De Verrekijker. Het is vooral een ontmoetingsplek, vindt Charley Ranzijn. ‘Draag hier jouw werk voor!’

Is het nou een café of een debatcen-trum? “Vooral een ontmoetingsplek. Hier kom je studenten tegen van aller-lei studierichtingen, wat interessante gesprekken oplevert. We willen de discus-sie over de toekomst van de universiteit

Charley ranzijn

TEKST EN FOTO DIRK DE HOOG

Bestaat De Verrekijker nog? Sinds 17 juli staan er geen nieuwe berichten op jullie Facebook. “In de zomer is het altijd stil op de univer-siteit. Dus bij ons ook. Maar we gaan weer volop aan de

slag met het doel elke dag wat te doen. Natuurlijk willen we veel debatten orga-niseren en sprekers uitnodigen, maar ook spelletjesavonden en films draaien.”

Jij bent naast je studie ook campus-dichter. Komt er poëzie in De Verre- kijker? “Wij zíjn natuurlijk de poëzie van de VU. Hier gebeurt alles op een speelse manier. Voor de zomer hebben we al enkele poëzieavonden gehouden. en ik ga er ook een cursus creatief schrijven geven. Als mensen hier zelf iets willen organiseren, graag! Dus hierbij een oproepje aan alle nieuwe dichters die aan de VU zijn komen studeren. Kom je werk voordragen en je krijgt gegarandeerd een warm applaus. Ook andere kunstvormen en uitspattingen van individualisme zijn welkom.”

De VerrekijkerEen groep studenten kraakte 19 mei een leegstaande ruimte in het Wis- en natuurkundegebouw om er een academisch café te beginnen. De actie was onderdeel van het brede protest tegen het rendementsdenken. Hier moeten ideeën ontstaan voor De nieuwe Universiteit. Het VU-bestuur gedoogt De Verrekijker.

ICOO

n gr

egor

Čre

šnar

/nou

npro

ject


cOlUMN

Het nieuwsseizoen van advalvas.vu.nl opende dit jaar met een komkommer-potloodventer. Hij is actief in een studentenwijk, waar, aldus de wijkagent, veel vrouwen rondlopen

die ‘frivool gekleed zijn’. Ach ja, Uilen-stede, met haar witte stranden onder strakblauwe luchten, windluwe zomer-middagen, met de zachte muziek die overal uit de kleine witte huizen sijpelt en waar alleen maar mooie meisjes wonen die gehuld in piepkleine lapjes naar college huppelen, of naar een stil stukje gras waar ze lekker boekjes kunnen lezen terwijl ze elkaar masseren en tussen al hun lieve teentjes een madeliefje steken. Geef die potloodventer eens ongelijk, behalve dan het feit dat hij misschien zijn piemel beter binnenboord zou kunnen laten en iets onschuldigs met zijn leven zou kunnen doen als cocktails mixen in een kokosnoot. Dat zijn natuurlijk de replieken waar je, als je een potloodventer tegenkomt, pas later op komt. Mijn engste exhibitionist (misschien wel

Staart tussen de benen

de enige écht enge) zag ik toen ik vijftien was. Ik stond met mijn fiets in een lift en tegenover mij begon een man zijn lid te beroeren. Hij liep naar me toe. In het uur dat de lift er voor mijn gevoel over deed om omhoog te komen, naar het stationsplein, was het mijn hartstochtelijke doel hem uit te schelden. Alleen; ik was zo verbaasd en bang dat er geen geluid kwam. eenmaal buiten kwam mijn stem pas terug toen die lul al lang en breed in de massa op was gegaan. Nu, vijftien jaar later (een leven vol gewenste en onge-wenste intimiteiten, al dan niet gelardeerd met penis-sen), was het anders gegaan. ervaring heeft geleerd dat een schreeuw vaak helpt, of zelfs hard lachen of een gevatte grap (ik herinner me het verhaal van een fors gebouwde kennis; ze zette een lage stem op, leunde naar haar belager toe en zei: die van mij is groter). Ze rennen weg met de metaforische staart tussen de benen.Het is makkelijk om achteraf en op veilige afstand lollig te doen over dit soort types, maar het is ook riskant om te ginnegappen over potloodventers. Want: er gaat er

weleens eentje verder. en de andere kant op: er is er ook weleens eentje danig in de war, met grote behoefte aan hulp. Boven-dien, mag je wel grappig doen over iets dat wellicht symbool staat voor de seksu-alisering van vrouwen in het algemeen? Beetje jammer alleen, dat je zo’n kerel (met bakkebaarden en in trainingspak, kom op hee) niet kapot kan relativeren als je ’m tegenkomt. Je kunt ’m zelfs niet ter plaatse onschadelijk maken door hem een voorliefde voor kleurplaten voor volwassenen toe te kennen, of door te bedenken dat hij waarschijnlijk maar één vriend heeft, via internet, dat die hem filmpjes stuurt van auto-ongelukken en de vieze man daar ’s avonds niet van kan slapen. Nee, je moet 112 bellen of al je ballen bij elkaar schrapen en hopen dat de potloodventer niet te fijnbesnaard is voor je hilarische opmerkingen over zijn lid.Afijn, als u me zoekt: ik ben even buiten. Madeliefjes tussen m’n tenen, hardop ongepaste grappen maken. Het werd wel weer eens tijd.

Tegenover mij begon een man zijn lid te beroeren

roos van rijswijk


DOOR DIRK DE HOOG FOtO PeteR GeRRItSeN

De kamer van Vinod Subra-maniam staat begin augus-tus vol met verhuiskrat-ten. Niet dat de nieuwe VU-rector zich nog moet installeren, maar het bestuur gaat verhuizen

naar de D-vleugel van het hoofdgebouw. Verhuizen is Subramaniam wel gewend. Hij is in 1967 geboren in Madras (India), ging naar school in New Delhi, studeerde elektrotechniek en technische natuur-kunde aan twee universiteiten in de Verenigde Staten, werkte in Duitsland en engeland. In 2004 kwam hij naar Neder-land als hoogleraar nanobiofysica aan de Universiteit twente, waar hij fundamenteel onder-zoek deed naar eiwitten die te maken hebben met de ziekte van Parkinson. Sinds 2013 is hij ook direc-teur van het wetenschap-pelijke instituut Amolf in Watergraafsmeer.‘Hij brengt diversiteit, internationale ervaring en perspectief mee’, aldus het persbericht over zijn benoeming. In de sociale media verschijnen al snel opmerkingen dat hij vooral is benoemd vanwege zijn etnische afkomst. er komt een brede glimlach op zijn gezicht als ik vraag of hij zich een excuus-allochtoon voelt. “Binnen de universiteit is een zorg-vuldige sollicitatieprocedure gevolgd.

Blijkbaar ben ik als beste beschikbare kandidaat uit de bus gerold. Waarom dat zo is, moet je vragen aan degenen die mij benoemd hebben.”

Over eigen grenzen leren kijkenMaar het thema diversiteit staat wel hoog in zijn vaandel. “De VU heeft relatief veel studenten met een niet-westerse achter-grond. Dat geeft deze universiteit een eigen karakter. Hier tref je duidelijk een afspiegeling aan van de samenleving. Dat spreekt me aan. Culturele diversiteit is een verrijking. Het brengt verschillende perspectieven naar voren, wat de kijk op zaken verbreedt. Bij een homogene gemeenschap is vaak minder debat. en echte discussie is een voorwaarde voor excellentie.”Zo kijkt hij ook aan tegen de van oorsprong gereformeerde identiteit van

de VU. “Levensbeschou-wing is een belangrijk onderdeel van iemands identiteit. Daar hoort religie bij, net als cultu-rele achtergrond. Die bepalen hoe je tegen zaken aankijkt, ook naar de wetenschap. Weten-schap is niet neutraal. Iedereen heeft vooroorde-len en meningen. Het is belangrijk die opvattingen bespreekbaar te maken in een open debat, dat

fel mag zijn, maar wel met respect voor elkaar.”Zo’n debat ziet de nieuwe rector als een bijdrage aan academische vorming. “Dat leer je niet uit een boekje wijsbegeerte en ethiek. Het is belangrijk dat studenten

over hun eigen grenzen heen leren kijken. Dat kan op verschillende manieren. toen ik elektrotechniek studeerde in de VS, volgde ik ook vakken als archeologie en kunstgeschiedenis. en schreef stukjes voor de universiteitskrant. Dat heeft mijn horizon enorm verbreed. Die ruimte moeten alle studenten krijgen en nemen. Actief zijn in een studentenvereniging of in een bestuur draagt ook bij aan die vorming. De universiteit moet dat moge-lijk maken, net als activiteiten buiten het officiële onderwijsprogramma. Het On the Roof Filmfestival begin september vind ik dan ook een mooi initiatief.”

Bij de werkvloerSubramaniam staat vooral bekend vanwege zijn onderzoeksactiviteiten. Amolf, waarvan hij directeur was, staat internationaal hoog aangeschreven als wetenschappelijk instituut voor funda-menteel onderzoek van de materie. De VU heeft echter nog een hoop werk te verzetten op het gebied van onderwijs. Is hij daar dan wel de geschikte man voor?


Rector Vinod Subramaniam

‘Wetenschap is niet neutraal’De nieuwe rector Vinod Subramaniam houdt van een open debat, dat best fel mag zijn. Een kennismaking.

‘Wacht even! Vergeet niet dat ik tien jaar hoogleraar ben geweest’

wat het verschil tussen de VU en de UvA is. Dus zet Amsterdam op de kaart. Daar-bij gaat het om de inhoud, de vorm komt vanzelf wel. Ik weet niet of er per se één bètafaculteit moet komen. Wel dat het verstandig is dat die faculteiten intensief samenwerken.”

Geen toverstafjeHoe denkt hij over de brede onrust in de academische wereld? “Wat op de achter-grond een belangrijke rol speelt is dat er steeds meer studenten komen, maar de universiteiten minder geld krijgen. We moeten de maatschappelijke discussie aangaan hoeveel geld de samenleving overheeft om jonge mensen fatsoenlijk te laten studeren”, aldus Subramaniam. Maar van de specifieke situatie op de VU wil hij nu geen analyse geven: “Ik ga eerst goed luisteren naar wat precies de problemen en pijnpunten zijn. en daarna vragen hoe we die samen als academi-sche gemeenschap kunnen oplossen. Want ik kan dat niet alleen. Ik heb geen toverstafje.”

“Wacht even! Vergeet niet dat ik tien jaar hoogleraar ben geweest in twente. Daar heb ik veel onderwijs gegeven in zowel de bachelor- als masterfase bij vijf oplei-dingen. Onderwijs is een kerntaak van de universiteit. Ik hoop colleges te kunnen blijven geven. Als bestuurder wil ik direct betrokken zijn bij de werkvloer. Hier zijn 25.000 jonge mensen die graag willen leren. Dat vind ik een uitdaging.”De laatste tijd doet de mening opgeld dat er te veel studenten zijn. Zeker nu de overheid steeds minder geld per student geeft en de uitval groot is. Moet er selec-tie voor de poort komen? Subramaniam lacht. “Voordat ik in de VS ging stude-ren, moest ik voor de Indian Institute of technology toelatingsexamen doen. er waren 200.000 kandidaten voor circa 1500 plaatsen. Dat is echt selectie. Maar

ik zie daar niets in. Je laat ontzettend veel talent verloren gaan en het is nog maar de vraag of je echt de beste studen-ten selecteert. Ik ben er wel voor om via matching zoveel mogelijk studenten op hun goede plek te krijgen. Iemand meldt zich bijvoorbeeld aan voor natuurkunde, maar blijkt zich meer thuis te voelen bij scheikunde. Dan moet je dat snel onder-kennen en kunnen regelen. Ik ga ervan uit dat álle studenten talenten hebben. Het is aan de universiteit die talenten optimaal te ontwikkelen en, waar nodig, daar wat extra’s voor te doen. Maar ja, er zullen altijd mensen buiten de boot vallen.”

Amsterdam op de kaartOver de samenwerking VU en UvA kan hij kort zijn. “Ik kijk vanuit internationaal perspectief. Amsterdam heeft op weten-schappelijk gebied een grote potentie, maar dan moet je binnen de regio wél samenwerken. Zo doen andere universi-teitssteden, zoals Boston en Sjanghai, het ook. In India weten studenten echt niet


caMpUs


ZES

KOOP EN VERKOOP UW TWEEDEHANDS BOEKEN

Subramaniam: ‘In India weten studenten echt niet wat het verschil tussen de VU en de Uva is’

Vragen van lezersLezers van advalvas stelden via Facebook ook vragen aan de rector. De antwoorden vindt u op advalvas.vu.nl.

aDVErTEnTIE


Jazz, je moet ervan houden. Voor liefhebbers is Miles Davis het muzikale genie van de twintigste eeuw, anderen scheren zich weg zodra ze het j-woord horen. Maar hoe weet je of je van jazz houdt als je het niet kent?De avond New York Round Midnight is een prima introductie. elf musici uit het puikje van de nederjazz nemen je mee naar het nachtleven in de Broadway-clubs in het New York van de jaren vijftig en zestig. Van de swing van Count Basie en de kwetsbaarheid van Billie Holiday tot de hardbop van Art Blakey en de improvisaties van Oscar Peterson: de muziek klinkt nog steeds actueel.VU-medewerkers betalen slechts drie euro en krijgen daarvoor ook nog twee drankjes.

Dick Roodenburg,publiciteitsmedewerker Griffioen

Canvas

CONCEPT Volksmaaltijden bovenin het oude Volkskrant-gebouw. een plek voor studenten en alleenstaande moeders. Maar ook voor makelaars en punkrockers, dandy’s en dichters. Voor afwassers, onderwaterlassers, biologen, arbeiders, nachtvlinders en kunstenaars, zo staat op de website te lezen.SFEER Open en gemakkelijk. Je zit op leuke, ouderwetse stoelen of de lange bank. Het publiek is dus divers: studenten, toeristen en BN’ers. Het restaurant is vrij donker en er is fijne muziek. Het mooiste is het uitzicht: een panoramaview over Amsterdam.ETEN Je krijgt direct een karaf water. Daarna een broodje met olijfolie en boter. er is een beperkte keuze aan gerechten. Wij bestellen beiden de American escalope; mals kalfsvlees met een crunchy kruidenkorstje, gegrilde groenten en zelfgemaakte frietjes, met daarbij een fles Shiraz. Heel lekker, maar voor een flinke maaltijd moet je hier niet zijn. Meer frietjes bijvoorbeeld was niet verkeerd geweest.BEDIENING Niet opdringerig. Ze dragen eigen kleding, een beetje fabrieksvintage. en ze nemen de tijd om de wijn met je door te nemen. TIP Neem de wijn die een tikje duurder is dan de huiswijn. Dat scheelt je slechts twee euro, maar die is echt beter.AANRADER Ja, voor wie een snelle, lekkere hap wil.PRIJS Voor 50 euro heb je een fles wijn en twee hoofdgerechten. WAARDERING

Volksmaaltijd met panorama

Cultuurcentrum Griffioen Uilenstede

New York round MidnightVrijdag 18 september aanvang 20.30 uur

VU-medewerkers € 3,- Studenten € 13,-

griffioen.vu.nl

Into jazzCANVASWibautstraat 150, 7de etagevolkshotel.nl/en/canvas

Malou Janssen, masterstudent communicatie- en informatiewetenschappen

Medewerkersvoorstelling Restaurant

om de week gaat een student op kosten van

advalvas uit eten en beoordeelt het restaurant.

FOTO

Tho

mas

Hui

sman

Ook gratIs UIt eteN voor advalvas? Mail naar [email protected].


cUltUUr

“De man bij wie ik een kamer in de Bijlmer huurde, blowde elke week voor zo’n dertig euro aan weed. Van op mezelf wonen had ik me iets anders voorgesteld. Ik was blij als ik naar school kon. Dan had ik rust. Omdat hij ’s nachts soms voor mijn kamerdeur stond te roepen,

draaide ik die altijd op slot. Meestal stond hij daar omdat hij dacht dat ik van hem stal. Ik tel mijn bananen gewoon na, rare zwerver, riep hij dan. Ik wist dat als ik eenmaal op Uilenstede een kamer zou hebben, het niet zou tegenvallen. Zes keer ben ik wezen hospiteren. De laatste keer had ik er weer geen goed gevoel over. Maar ik zat nog in de metro naar huis toen ik al door de eenheid gebeld werd om me te feliciteren!

Michaël Sharon 21

Eerstejaars communicatiewetenschappen, Leiden

Flat B

Door Floor BalFoto Peter Valckx

Wil je ook in Uilensteders? Mail naar [email protected].

Uilensteders 01

Op kamers

De eenkamerwoningen van Uilenstedebewoners zijn hetzelfde. Hun verhalen beslist niet.

griffdoor Merlijn Draisma


Nr 01 26 augustus 2015

Documents

Transcript of Nr 01 26 augustus 2015