Noordzandnieuws nr. 27 12/2014

JAARGANG 14 - NR. 27 / DECEMBER 2014V.U. F R A NS COOL , N OORDZ A NDS T R A AT 76 , 8000 BRUGGE

BIOTOOPSTUDIE VOOR HET EERSTE JAAR IN PROVINCIEDOMEIN BULSKAMPVELD IN BEERNEM PAGINA 24

Je vindt er meer dan je zoekt

Geef eens een boekenbon, da’s een waaier van cadeausBij Standaard Boekhandel vind je echt meer dan je zoekt. Neem nu onze boekenbon: die kan in meer dan145 Standaard Boekhandels worden ingeruild voor een boeiend boekenaanbod van literatuur tot reisgidsen,van geschiedenis tot informatica, van hobby’s tot gastronomie… Maar ook voor te gekke strips, inspirerendetijdschriften, dvd’s en nog zoveel meer. Geen betere manier om het juiste cadeau te schenken!Voor een Standaard Boekhandel in je buurt, surf naar www.standaardboekhandel.be

Standaard Boekhandel, Vlamingstraat 64, 8000 Brugge, 050 33 51 34

Een boekenbon,daar zit meer indan je denkt

SB A4 boekenbon Brugge.indd 1 2/12/11 09:28

Geachte lezer

Verandering is onder alle omstandigheden een kenmerk van het onderwijssysteem. Je kan gerust stellen dat er zonder verandering ook geen vooruitgang of vernieuwing mogelijk is. ‘School in bewe-ging’ is een rubriekje van ons schooltijdschrift dat verwijst naar vernieuwingen binnen onze school. Elk jaar zijn er wel thema’s die onze aandacht vragen en waarbinnen we streven naar vernieuwing, hetzij vanuit nieuwe evoluties en verwachtingen binnen onze maatschappij, hetzij door verwachtin-gen van personeel, leerlingen of ouders. De centrale gedachte is telkens: op welke manier kunnen we de kwaliteit van het onderwijs of onze school verbeteren?

Dit schooljaar is het niet anders. Na een eerste aanloop eind vorig jaar ging dit schooljaar het vernieuwde leerlingenparlement van de tweede en derde graad aan de slag en voerden leerkrachten voor het eerst coachingsgesprekken met hun leerlingen.

Via het vernieuwde leerlingenparlement willen onze leerlingen meer betrokken worden bij bestaande projecten en tegelijkertijd meer ruimte krijgen om zelf initiatief te nemen. En naar aanleiding van het attituderapport waren leerlingen vragende partij om een gesprek te hebben met de leerkracht(en) om een toelichting te krijgen bij evaluaties die betrekking hebben op hun persoonlijkheid.

Beide vernieuwingen verwijzen naar de wens van leerlingen om meer betrokken te worden bij het schoolleven. Uiteraard kunnen we hierover alleen maar verheugd zijn. Een grotere betrokkenheid kan alleen maar leiden tot een groter welbevinden bij de leerlingen wat op zijn beurt kan leiden tot betere resultaten op school.

Begin oktober werd de school geconfronteerd met het plotse overlijden van een leerlinge van het zesde jaar. De verslagenheid onder de leerlingen en het personeel was groot. Samen hebben we afscheid genomen van Bieke maar we zullen haar niet vergeten en haar foto een plaats geven op onze school. We leven mee met haar dierbaren, de familie en vrienden die zij achterliet.

Traditiegetrouw willen we u, via ons schooltijdschrift, nog beter vertrouwd maken met wat er op onze school gebeurt, zoals het uitwisselingsproject van leerlingen van het vierde jaar met leerlin-gen van Lauaxeta Ikastola uit Baskenland, berichten uit de klassieke hoek, reizen en didactische uitstappen, sportieve prestaties van onze leerlingen… Toen ik de leerkrachten en directeur van de Baskische school tijdens de middagpauze een deel van de infrastructuur van onze school liet zien, kwamen ze in aanraking met het bruisende leven op school: de middagsport, een vergadering van het leerlingenparlement, musicerende leerlingen, vrijwilligers die Spaanse les volgen, een voetbal-match tussen leerlingen en leerkrachten, leerkrachten die bijles geven… Ze waren vol bewondering voor wat er tijdens een middagpauze gebeurt. Ze voelden de sfeer van onze school.

Een zalig kerstfeest en een prettig eindejaar!

Frans Cool - Directeur

WOORD VOORAF

1

ColofonTijdschrift van de Sint-Jozef Humaniora Brugge Verschijnt halfjaarlijks

Redactieadres Noordzandstraat 76 8000 Brugge Tel. 050 47 17 17 [email protected] www.sintjozefhumaniora.be

Redactie Sabine Deprez, Charlotte De Vriese, Bert Selter, Liesbeth Van Maele, Dirk Verduyn, Marijke Verplancke

Eindredactie Inge Callens

Technische ondersteuning Annemie Reybrouck, Stefaan Lecomte

Vormgeving Arti·tude

Druk Drukkerij Jacobs

Verantwoordelijke uitgever Frans Cool

InhoudWoord vooraf 1De cirkel is rond 2Klassieke rubriek 6School in beweging 10In de dagboekkamer 14Jos & Fien vliegen uit 16Een venster op de wereld 22Natuur en wetenschap 24Als het kriebelt … 26It runs in the family 27Jos & Fien ontmoeten 29Caleidoscoop 30De trendwatcher 32Een nieuwe lente, een nieuw geluid 34

2

Mijn naam is Bénédicte Ver-cruysse en ik ben leerkracht op deze school sinds 1 september. Ik geef hier wiskunde aan het derde jaar. Velen zullen mij mis-schien nog niet gezien hebben, omdat ik niet altijd op school aanwezig ben. Ik geef namelijk ook nog les in het Technisch In-stituut Heilige Familie in Brugge. Daar geef ik informatica aan het

derde, vierde en zevende jaar. Elke dag pendel ik met de trein van Kortrijk naar Brugge om hier les te geven.In mijn vrije tijd ben ik vooral sportief bezig. Ik speel al 20 jaar ten-nis en 12 jaar volleybal. Naast het zelf spelen van volleybal in Bevo Roeselare geef ik sinds dit jaar training aan de kadetten in AVC Harelbeke. Ik ben dus iemand die graag kennis doorgeeft, zowel in school als op sportief vlak.

Op 1 september 2014 stapte ik voor de eerste keer binnen in Sint-Jozef Humaniora. Veel leerlingen uit de tweedes kennen mij al, voor anderen ben ik nog nieuw en daarom stel ik mij kort even voor. Op 9 november 1990 zag ik het levenslicht in Izegem, de stad van Filip Kowlier, Michael Lanzo, Spil-lie uit Big Brother en ’t Hof van Commerce. Na mijn lagere schooltijd trok ik richting Roeselare om Latijn-Grieks te studeren in Barnum. Daarna trok ik naar Leuven waar ik eerst mijn diploma van Master in de Taal- en Letterkunde heb behaald en vervolgens het diploma van leraar. Vorig jaar startte ik mijn carrière als leerkracht. Na wat

heen en weer reizen tus-sen scholen mocht ik zes maanden in Ieper vertoe-ven. Mijn mama vraagt me nog altijd: ‘Hoe was het op school?’ Ook al ligt dat nu anders dan vroeger. Broers of zussen heb ik niet, ge-lukkig heb ik wel een liefje

met wie ik alles kan delen. Ook al ben ik enig kind, ik heb altijd een groot soci-aal gevoel gehad. Vanaf het eerste leerjaar ging ik iedere zaterdag naar de Scouts. Twee jaar geleden ben ik gestopt als leidster bij de kapoenen maar je kan mij nog geregeld in het lokaal vinden. Eens een Scouts, altijd een Scouts. In de Scouts kreeg ik de totem ‘Eerlijke Stekelstaart-zwaluw’ en die totem past perfect bij mij: een stekelstaartzwaluw past zich snel aan nieuwe broedplaatsen aan. Hij houdt ervan in grote groepen te leven. Af en toe lijkt hij erg gehaast, doet hij wat zenuwachtig en heeft hij minder aandacht voor zijn omgeving. De stekelstaartzwaluw is behulpzaam, dankbaar en meestal eerlijk en openhartig. Mijn liefde voor kinderen en jongeren is groot en die liefde werd alleen maar groter door op kamp te gaan met de Zon-nebloemblaadjes. Wij organiseren ieder jaar een kamp voor jongeren met een mentale en/of fysieke beperking. Na zo’n kamp heb je wel een week rust nodig maar een lach of een knuffel van zo’n kind is meer dan goud waard. Naast deze twee hobby’s ben ik ook sportief geëngageerd. Enerzijds ben ik lid van IVAC, een loopclub en van de Izegemse zwemclub, anderzijds ga ik op zaterdagavond stijldansen met mijn vriend. Als ik dan ooit nog eens wat tijd overheb, reis ik graag nog terug naar mijn studentenstad Leuven of maak ik een tripje naar de zee of lees ik een goed boek. Geef mij een podium en een verkleedkoffer en ik ben helemaal in mijn element. Verder geniet ik enorm van het lesgeven en de inspirerende gesprekken met jonge mensen. Hier op school kan je mij vinden in het 2de jaar Latijn, het 2de jaar Grieks en het 3de jaar Nederlands.RoMa - Roselien Maddens

Mijn naam is Karen Van der Elstraeten. Op 5 juli 1991 zag ik het levenslicht. Ou-denaarde is the place to be, daar ben ik geboren en getogen. Ik ben een weten-schapper in hart en nieren, zoals mijn vol-ledige familie. Na mijn middelbare studies in de richting wetenschappen wiskunde begon ik aan de studies van ingenieur biowetenschappen te Gent. Daarna heb ik nog een lerarenopleiding gevolgd, aangezien ik van toen ik klein was altijd al leerkracht wou

NIEUWE LEERKRACHTEN

DE CIRKEL IS ROND

3

N O O R D Z A N D N I E U W S D E C E M B E R 2 0 1 4

worden. Toneel is mijn grote passie, op een podium voel ik mij thuis. In de zomer ben ik hoofdmonitor bij Kazou. Kazou organiseert elke zomer tal van kampen voor jongeren tussen 6 en 18 jaar. In mijn vrije tijd kan je me ook vaak in de keuken vinden, ik kook namelijk graag (vooral desserts want ik ben een echte zoetebek). Een quote die heel toepasbaar is bij mij, is ‘Een dag zonder chocolade, is een dag niet geleefd’. Er gaat namelijk geen dag voorbij zonder dat ik zwarte chocolade eet.

Terug van weggeweest…1 september weer aan de slag:veel bekende gezichten, zoals steeds met een glimlach…Sophie Busschaert is mijn naam,Sint-Jozef Humaniora een school met faam…Een interim voor de vakken geschiedenis en Latijn:och, wat is het lesgeven reuzefijn…Ook de refter en de studiezaal kenden geen geheimen,al wordt het moeilijk om hierop te rijmen…3A, jullie zijn een megatoffe klas!Ik ben blij dat ik weer even bij de Jozefienen was…

Impressies van een “groentje”Wanneer ik op het domein van de school rondloop, vragen collega’s mij dikwijls: “En? Lukt het een beetje?” Het antwoord daarop gaat steeds ge-paard met een brede glimlach. Ik zie mezelf niet meteen als een ervaren rot, maar na zeven jaar in het beroepsonderwijs steek je wel wat op wat betreft klasmanagement.Toch is de nervositeit tijdens die eerste weken in een nieuwe school nadrukkelijk aanwezig. Je komt terecht in een volledig nieuwe om-geving waar je de mensen niet kent en waar andere regels gelden. Gelukkig mocht ik vanaf de eerste dag al vaststellen dat de nieuwe collega’s heel behulpzaam en begripvol zijn. Niet onbelangrijk voor een groentje.Wat me het meest is opgevallen tijdens de eerste maanden, is de ongedwongen, zelfs amicale sfeer in de leraarskamer. Ik voelde me meteen thuis. Een zeldzaam gevoel dat ik ook tijdens de eerste twee jaren van mijn nog jonge carrière ervaren heb bij de collega’s in de Zilverstraat. Na heel wat omzwervingen in de Brugse scholen kan ik zeggen dat dit uitzonderlijk is.Eén ding is zeker: dit is een school waar collega’s niet enkel collega zijn. En ook dit kan tellen voor een groentje…Tim Van Ranst

Bij ons op school wordt veel moeite gedaan, opdat de kleinsten zich vlug in de jozefienensamenleving thuis zouden voelen. Ook de zesdejaars doen hierbij een duit in het zakje: zij zorgen voor de ontgroening en allemaal worden ze tot peter of meter van een eersteklasser verklaard. Enkele zesdejaars en hun mete-/petekindjes hebben verteld hoe ze dit ervaren.

Sammy Bouton (6B), peter van Arne Callewaert (1B), voelt zich een beetje verant-woordelijk voor de jongen. Hij wil dat Arne zich op school goed voelt en hier een leuke tijd doormaakt.Als eerstejaar had hij een meter. Behalve de cadeaus en snoepjes die hij van haar kreeg, vond hij het eigenlijk een overbodig initiatief: hij wou liever zijn eigen weg gaan. Als zesdejaar met meer levenservaring (= Sammy’s woorden!) vindt hij het nu belang-rijk er voor anderen te zijn. Arne heeft in het begin van het schooljaar eenmaal een beroep op Sammy gedaan, omdat hij niet meer wist welke letter bij welk gebouw paste.

LIEFSTE METER/PETER(over het meter-/peterschap op school)

4


De jongen uit 1B zou het zonder zijn peter ook goed stellen, maar het contact met iemand uit het zesdejaar vindt hij “tof”. Ik merk zelfs wat bewondering, wanneer hij Sammy typeert als: voetballer, tof, zesdejaar. En dat hij al snoepjes en bij de ont-groening een sleutelhanger kreeg, verwondert me helemaal niet.

Emilie Gassman (6A) heeft twee metekindjes: Marjoleine Wouters en Roosmarijn Twoney (1 A). Ook zij ziet zichzelf als een steun op school voor de eerstejaars. In haar reactie op de ontmoetingsbrief van de eerstejaars maakte ze duidelijk dat ze altijd op haar konden rekenen. De twee kleine meisjes zijn vragende partij om meer contact met hun meter te hebben: nu en dan een praatje slaan vinden ze wat weinig. Marjoleine had een interessant voorstel: vorig schooljaar was ze als leerlinge van het zesde leerjaar zelf meter van een nieuweling en de school organiseerde maandelijks een activiteit waaraan ze samen deelnamen. Ze zijn onder andere naar het bos getrokken om daar spelletjes te doen. Een dergelijk initiatief zouden Marjoleine en Roosmarijn toejuichen.Zelf heeft Emilie nooit een peter of meter op school gehad en ze heeft die gemist: haar eerste jaar van het secundair onderwijs volgde ze in een zeer grote school. Daar waren een ASO-, een TSO- en een BSO-afdeling en heel wat onoverzichtelijke gebouwen. Emilie heeft er veel tijd verloren met letterlijk en figuurlijk haar weg te zoeken.

Toen Joyce Aernoudt (6C) het briefje van Celine Cuypers (1C) las, vond ze onmiddel-lijk dat ze samenpasten . Ze lijken ook twee zusjes. Er is tussen hen heel regelmatig contact via gsm of msn. Celine vindt het leuk dat ze Joyce altijd kan bereiken.

Zorg en vertrouwenspersoon beschouwt Ellen Cogghe (6E) als belangrijke eigenschap-pen van een goede peter of meter. Daarom betreurt ze het dat de zesdejaars pas in de tweede helft van september hun mete-/petekindje kennen: op dat moment hebben de eerstejaars hun weg al grotendeels gevonden en is de steun van een oudere peter of meter wat overbodig geworden. Het liefste had ze in de loop van

de eerste dag een ontmoetingsmoment met Anastasia Maltseva en Lotte Velter (1E) gehad, zodat ze haar rol van ‘oudere zus’ ten volle kon waarmaken.Lotte vindt het peter-/meterschap niet écht nodig, omdat er voor de eerstejaars al heel veel opvang gebeurt door hun klassenleraar, de vakleerkrachten, de klasgenoten, leerlingen van het internaat die ze dan vaker ziet… Anastasia omschrijft deze relatie als “wel handig”. Waarschijnlijk denkt ze aan de handschoenen die ze nodig had en waarvoor Ellen gezorgd heeft. De twee meisjes verwachten van hun meter dat ze vaak contact met hen heeft en dat ze samen leuke dingen doen.

Céline De Fruyt (6D) vraagt geregeld aan Lies Dehouck (1D) hoe het met haar gaat, hoe de examens waren of hoe ze bepaalde activiteiten op school beleefd heeft. Ze vindt dit erg belangrijk. Als eerstejaar vond ze het zelf heel leuk dat ze een sociale meter had, die haar regelmatig aansprak. Céline bekijkt Lies als haar ‘kleine zusje’ op school, dat ze een beetje kan helpen, omdat zij het hier al gewoon is en zo ervaart

Lies het eigenlijk ook.

Hoewel de contacten beperkt blijven, staan de geïnterviewde leerlingen positief tegen-over het meter-/peterschap. In de nieuwsjaarsbrief van de eerstejaars zou de volgende tekst niet misstaan:Liefste meter, liefste peter,Bedankt dat ik je in het voorbije jaar 2014 mocht leren kennen,je mag me in de eerste helft van 2015 nog wat meer verwennen,zodat ik je daarna succes met je hogere studies kan toekennen.Je mete-/petekindje

5


ONTMOETINGSDAGEN SEPTEMBER 2014

6

DE KLASSIEKEN EN DE LEERKRACHT - AFLEVERING DRIE

De klassieke literatuur is een onpeilbare schatkamer, vol verborgen hoekjes en schemerige nisjes, waar hier en daar een bestofte parel in bewaring lijkt te liggen. Als leerkracht klassieke talen geniet je het voorrecht om af en toe en vooral wanneer je dat het minst verwacht zo’n juweeltje in handen te krijgen. En wat blijkt wanneer die leerkracht de parel in kwestie heeft afgestoft en opgeblonken? Heel af en toe ziet hij daar zichzelf gereflecteerd: in sommige teksten gaat het over lesgeven, over leerkrachten, over leerlingen, over school en over vorming. En dan lijkt het soms alsof hij in de spiegel kijkt – een bolle lachspiegel. Dan klinkt het soms alsof hij in de lerarenkamer staat. In deze rubriek diepen we elke aflevering zo’n spiegelende parel op.

“Een grote lantaarn, maar weinig licht” - of: Elsschots leslokaal -

Net zoals het heel moeilijk is geen blik te werpen in een spiegel die men passeert, zo oefenen ook literaire passages waarin een klasge-beuren tot leven wordt getoverd (of krantenartikels en nieuwsitems over het onderwijs) een vreemde fascinatie uit op leerkrachten en – wie weet – ook leerlingen. Tot nu toe diepte ik in deze rubriek telkens een passage op uit een antieke tekst, waarin een tijdloos lestafereel figureerde. Nog fascinerender evenwel – althans voor de classicus – zijn de bladzijden uit moderne fictie waarin lesuren klassieke talen tot leven ritselen.

Afgelopen zomer was om vele redenen een waarlijk idyllische zomer ten huize Selter. Daartoe droeg ondermeer het verzameld werk van Willem Elsschot bij – een boek waarop ik mezelf ooit trakteerde na-dat ik op de Jozefienen een jaar Nederlands had gegeven in het zesde jaar. Ik bevecht even de aandrang om mezelf te verliezen in een be-schrijving van de manier waarop de volstrekt rimpelloze schoonheid van die zomer in mijn jonge geest op metonymische wijze vervat leek te liggen in de pagina’s vol Els-schots heldere proza, pagina’s die als die lange dagen met zachte hand leken omgeslagen te worden. Het was mooi. Ik herinner mij in het bijzonder hoe ik op zo’n zachte avond, één voet uit bed bungelend, het tweede hoofdstuk van “Een ontgoocheling” bereikte en daar,

samen met het hoofdpersonage Kareltje, in de Latijnse les verzeild geraakte.“Een ontgoocheling”, dat Elsschot tot zijn ‘liefste’ werk rekende, verscheen in 1921, toen de auteur de veertig na-derde en lijkt wel een voorstudie van het bekendere “Kaas” (1933). De korte novelle verhaalt ons de mislukte – of beter: tot misluk-ken gedoemde – poging van ‘Kareltje’ De Keizer om te zijn wat hij niet is, om advocaat te worden. Zijn poging strandt al heel vroeg, meer bepaald op de schoolbanken van het eerste jaar humaniora, waar Kareltje voor het derde jaar op rij zijn broek verslijt, tussen me-deleerlingen boven wie hij ondertussen uittorent. Kareltje wordt door mijnheer de directeur vriendelijk verzocht zijn ambitie op te bergen en wordt dan maar loopjongen.Toch is Kareltje nooit ontgoocheld over zijn gefaalde schoolloopbaan. Neen, hijzelf is de ontgoocheling uit de titel, meer bepaald de ont-goocheling van zijn vader, wiens problematische natuur het onzicht-bare thema van de roman vormt: voor De Keizer en zijn snobistische, kortzichtige aard zijn professioneel succes en sociale status (twee zaken die hij vooral aan uiterlijkheden afmeet) het richtsnoer van het leven. Elsschot heeft slechts één enkele zin nodig om het hele zielen-leven van deze man bloot te leggen. Hij begint zijn novelle namelijk met de volgende, glasheldere, messcherpe openingszin: “De Keizer was sigarenfabrikant.” Het woord “was” fungeert hier als een gelijk-heidsteken: sigarenfabrikant is alles wat hij was. Tenminste, dat is hoe De Keizer zichzelf ziet en hoe hij zijn eigen identiteit construeert. Door deze verenging van identiteit tot beroep krijgt het falen van zijn sigarenhandel (hij krijgt zijn waren alleen verkocht aan een handvol

KLASSIEKE RUBRIEK

7


familieleden en kennissen) en het feit dat achter zijn rug gelachen wordt om zijn “fabrikaat” (“stinkstokken”, aldus enkele leden van de whistclub waarvan hij de voorzitter is – nog zo’n ridicuul statussym-bool) een meer existentiële dimensie. Ook dat heeft Elsschot reeds na twee zinnen overgebracht: De Keizer “kwam niet vooruit in het leven”. Zijn beslissing over de toekomst van zijn zoon Karel (“reeds bij de geboorte van zijn enige zoon [had hij] gezworen dat de jongen geen sigarenfabrikant zou worden”) is dan ook niet zozeer ingegeven door de vaderlijke reflex om voor zijn kinderen een betere toekomst uit te bouwen, maar is niets meer of niets minder dan een verkapte poging om zelf via zijn zoon een tweede kans te grijpen: indien die het namelijk zou maken in het leven, dan zou ook hij, de vader, het gemaakt hebben – aldus De Keizers redeneringen.

En het is hier dat de les Latijn op de proppen komt. Omdat Kareltje over een opvallend groot hoofd beschikt, neemt De Keizer aan dat “er wat in steekt”: hij ruikt zijn kans en besluit dat de jongen moet gaan studeren. Volgens al even kromme, maar de man kenmerkende denkpistes valt de keuze van De Keizer op de advocatuur (“In de eerste plaats was het hem opgevallen dat de meeste advocaten in mooie huizen woonden. Verder begreep hij niet goed waar zij zich buiten de pleidooien eigenlijk mee onledig hielden, maar in ieder geval was hij ervan overtuigd, dat zij met zeer weinig werken schat-ten gelds verdienden.”). Kareltje wordt derhalve ingeschreven in de Latijnse afdeling van het athenaeum – noodzakelijke stapstenen op weg naar de advocatuur. Elsschot trakteert ons, na al deze heerlijke, maar in snelle pennentrekken geschetste portretten, op een enkele scène uit Kareltjes al te korte schoolcarrière, een scharniermoment, zo vroeg in het verhaal, omdat we Kareltje zien falen in zijn hoofdvak, een scène die meteen het einde van zijn schooltijd inluidt. Ik geef ze u even volledig:

“In de tweede week van zijn derde schooljaar had de Latijnse meester hem voor ’t laatst een beurt gegeven.Het was een man met een zware stem, die tevens kolonel was bij de schutterij. Hij ondervroeg alsof hij commandeerde.‘De Keizer,’ had hij gevraagd, zijn tan-den stokend, ‘comment dit-on en Latin le seigneur?’Kareltje was net bezig dropjes in zijn lessenaar te rangschikken, en toen hij zo opeens zijn naam hoorde noemen, iets wat hem in geen maanden meer overkomen was, schrikte hij op en keek verbijsterd rond.‘Tu ne comprends pas, De Keizer? Tu dormais sans doute? Je veux savoir comment on dit en Latin le-seign-eur.’Hij werd al kwaad, dat kon je horen aan ’t afbijten van de letter-grepen.

Kareltje, die thuis altijd Vlaams sprak, raakte met dat Frans dadelijk in de war. Hij wist trouwens niet hoe ‘le seigneur ’ in ’t Latijn gezegd wordt.Terwijl hij zat na te denken, keken al de jongens zijn kant uit, want ze wisten dat het leuk zou worden.‘Toe nou, De Keizer,’ moedigde de mees-ter hem tegemoetkomend aan, ditmaal in strijd met het reglement óók Vlaams sprekend, opdat Kareltje zich meer op zijn gemak zou voelen, ‘het is een mannelijk zelfstandig naamwoord dat in de spraakleer als voorbeeld wordt aangehaald voor de tweede verbui-ging. Meer mag ik je niet zeggen.’Kareltje keek hem sprakeloos aan, trachtend de lange zin te volgen.‘Het is een zelfstandige spraakleer die als mannelijk voorbeeld wordt aangehaald voor de tweede verbuiging. Een zelfstandig voorbeeld dat als mannelijke verbuiging wordt aangehaald voor het naam-woord van de tweede spraakleer,’ ging het in zijn hoofd.Juist toen de meester een andere leerling te hulp wilde roepen, be-merkte Kareltje een strookje papier dat zich aftekende op de donkere rug van de jongen, die vóór hem zat. Hij zag dat er iets op geschre-ven stond, leunde voorover tot hij de letters onderscheiden kon en riep nog net op tijd:‘Rosa!’Drie of vier van de besten schaterden dadelijk, waarop de twijfelaars óók invielen. Ze lachten zó geweldig dat de leraar van klas vier zijn hoofd door de deur stak.‘Silence! ’ gebood de meester, met rollende ogen.En toen alles stil was:‘Wat denk je later te worden, De Keizer?’Kareltje stond op het punt ‘advocaat’ te antwoorden, zoals hij op dergelijke vragen sedert jaren deed. Hij opende zijn mond, doch sprak het woord niet uit. Zijn groot hoofd was aan ’t denken gegaan en opeens begreep hij zelf dat zijn volslagen onkunde van Latijn en van de andere vakken waar Frans bij te pas kwam, het voleindigen der voorgenomen studies voorlopig onmogelijk maakte.‘Ik weet het nog niet, mijnheer’ antwoordde hij.De jongens lachten weer.‘Bindennn’ klonk het van de straat, met een weemoedige neusklank.‘Word stoelenbinder, jongen’ zei de meester, ‘daar behoef je geen Latijn voor te kennen.’Kareltje lachte nu mee, want hij durfde niet langer ernstig blijven uit vrees voor erger dingen.‘Rosa’ zei de meester hem dromerig na.En na hem een tijd te hebben aangekeken:‘Grote lantaarn, maar weinig licht. Van Geertruiden, comment dit-on le seigneur? ’‘Dominus, génitif domini,’ zei Van Geertruiden.

8


Sedert die Rosa werd Kareltje voor-goed met vrede gelaten, en kort daarop werd vader De Keizer bij de directeur ontboden ‘om eens over zijn zoon Karel te praten’.

Het scherpe observatievermogen van Elsschot verleent het tafereel zijn ge-detailleerde levendigheid en maakt de spot bijtend herkenbaar voor Els-schots tijdgenoten. Ook voor ons valt er heel wat te observeren en te leren.

In de eerste plaats treffen ons vooral de didactiek en de pedagogi-sche aanpak als relicten uit een ver en barbaars verleden. En dan heb ik het niet eens over de communicatie in dit leslokaal: eenrich-tingsverkeer, met militaire gestrengheid en in een vreemde taal. Ka-reltje lijkt wel een Vlaamse boerenzoon die tegen wil en dank in een loopgraaf uit de Groote Oorlog is terechtgekomen. Zijn overlevings-strategie bestaat er in zich in te graven in zijn lessenaar en zich onzichtbaar te maken. Zo de leerkracht al niet de vijand is, is hij op zijn minst een bevelhebber uit een ander segment van de militaire hiërarchie – het onderscheid was in 1921 wellicht niet altijd scherp.Neen, het is wat ‘de meester’ vraagt van zijn leerlingen, dat van-daag niet meer aangemoedigd wordt. Er wordt gevraagd om vanuit het Nederlands/Frans het Latijn te geven. Zonder context bovendien. Dat dat eerste tegenwoordig niet meer gebeurt, weten de meeste lezers wellicht. Het tweede zal misschien meer verbazen, want ver-moedelijk liggen de eindeloze grammaticale driloefeningen nog vers in het geheugen van het iets oudere segment van het lezerspubliek. Zij die daar een jeugdtrauma aan overgehouden hebben, begrijpen waarschijnlijk goed dat men vandaag de dag niet langer gelooft in de heilzame werking van dat soort dril. Het grote probleem met contextloze driloefeningen is dat ze de leerling geen enkele houvast bieden. Wie het antwoord niet langs de conventionele weg vindt, die heeft geen enkele andere oplossingsstrategie ter beschikking, kan nergens naar teruggrijpen, maar spartelt en verdrinkt. Het is veel-zeggend dat de reddingsboei die Kareltjes meester werpt, een vage grammaticale hint, de watertrappelende jongen tegen het hoofd knotst en kopje onder duwt: in zijn hoofd dansen de woorden non-sensicaal door elkaar. Men kan natuurlijk opwerpen dat men op deze manier wel goed actief Latijn leert en dat precies de hoge graad van abstractie een goede denkoefening biedt. Dat geldt evenwel enkel voor de sterksten onder de leerlingen; voor het grootste deel werkt dit frustrerend en demotiverend. “Wat is het nut hiervan?” vragen zij zich af. Velen haken ontgoocheld af.

Bovendien zijn ook de doelstellingen van de vakken klassieke talen ondertussen veranderd. Latijn kennen is niet langer het einddoel. Dat mag vreemd klinken, maar in de leerplannen lezen we als eerste doelstelling: “Teksten van Griekse/Latijnse auteurs begrijpen naar vorm en inhoud: die teksten ontleden, interpreteren en commentarië-ren met gebruik van de nodige hulpmiddelen. Het betreft behandelde en analoge niet- behandelde teksten.” De focus ligt op lectuur van teksten. Kennis van het Latijn is alleen nog relevant in die mate waarin het bijdraagt tot dit einddoel. Het soort oefeningen dat Ka-reltje voorgeschoteld krijgt, heeft in deze visie op het klassieketa-lenonderwijs eigenlijk geen plaats. Tijdens het lezen van een tekst moet men zich immers nooit afvragen hoe men in het Latijn ‘heer’ zegt. Falen in dit opzicht hoeft vandaag niet langer te betekenen dat iemand afgeschreven wordt voor Latijn. Leerlingen worden ge-motiveerd om alle pistes die tot succes kunnen leiden te verkennen. Wie vandaag grammatica studeert, wordt hopelijk steeds duidelijk gemaakt welk doel dat dient. Dat werkt motiverend.Doch het motiveren van leerlingen is duidelijk geen bekommernis van Kareltjes meester Latijn. Waarom zou hij? De motivatie was er vanzelf: de toekomst. Zonder Latijn, geen toekomstperspectieven voor Kareltjes klasgenoten, die droomden van een leven als arts, advocaat of notaris. De moderne leerkracht, die voortdurend de hete adem in zijn nek voelt van allerhande juridische nachtmerries waarin hij figureert, zou zonder meer terugdeinzen voor het soort uitspraken dat de meester Latijn bij Elsschot geheel spontaan en onbekommerd doet: hij lacht met Kareltjes ambities, met zijn intellect en zelfs met zijn uiterlijk.

En dat brengt ons bij een tweede, nog belangrijkere observatie: het snobisme achter de keuze voor het Latijn. Onze vakken hebben zich heel lang in de comfortabele positie bevonden van het evidente: vanzelfsprekend waren ze belangrijk. Iedereen die iets wou gaan betekenen moest er immers langs passeren. Wie enigszins besla-gen is in de logica, ziet in dat we hier met een drogredenering te maken hebben: post hoc, ergo propter hoc. Het is nog maar de vraag of men succesvol werd omdat men Latijn had gestudeerd, of gewoon nadat men Latijn had gestudeerd. Het is een vraag die ons te ver zou leiden. In ieder geval gaf deze situa-tie aanleiding tot de snobistische en elitaire houding, die we bij Elsschot aan de kaak gesteld zien. Men kan proberen die houding ook vandaag nog te handhaven en te doen alsof er niets veranderd is, maar dan kan

9


BOMEN?GRIEKSE AVOND 2015

“Laat ons een boom en wat gras dat nog groen is” zong Louis Neefs ooit. Of was het “een bloem”?De aandachtige lezer heeft gemerkt dat onze Klassieke Hoek in dit tijd-schrift opgesierd wordt door allerhande bomen. Dat heeft alles te maken met het kleine spektakel dat de leerlingen en leerkrachten Grieks in alle stilte aan het voorbereiden zijn. Veel kunnen we daarover nog niet zeggen, tenzij misschien dat bomen centraal zullen staan. Bomen vol bladeren, vol dieren, vol mensen, vol goden, vol nimfen, vol orakelspreuken, vol gedaan-teverwisselingen, vol verhalen. Net als de studie van het Grieks zelf zijn ze van een kwetsbare schoonheid. Net als de boom op een Grieks dorpsplein brengen ze mensen samen, die samen zitten, praten en verhalen ophalen.Hopelijk brengen onze Griekse bomen ook heel wat kijklustigen samen voor een avond vol dans, muziek en toneel in het vijfjaarlijkse evenement waar elke leerling Grieks op onze school éénmaal in zijn carrière aan kan mee-bouwen: de Griekse Avond!Meer info volgt in de loop van het tweede trimester.Bert Selter

niemand ons nog ernstig nemen. Dan zijn we Don Qui-chote, Turnus of Don Fabrizio: tragische figuren verloren in het verleden.

De wereld is veranderd en vandaag is het belang van de klassieke talen niet meer zo evident. De weg naar maat-schappelijk succes is niet langer geplaveid met Griekse kunstwerken of Latijnse vervoegingen. Dat is niet alleen een vloek, maar ook een zegen: geen enkel vak heeft zichzelf de laatste decennia zozeer moeten buigen over haar eigen waarde en positie in de humaniora; geen vak heeft zozeer moeten nadenken over zichzelf. Hoeveel leerkrachten krijgen op oudercontacten en infodagen de vraag “Wat het nut is van jullie vak”? Wie vandaag zijn kinderen inschrijft voor klassieke talen, die ontmoet leer-krachten die zichzelf en hun vak elke dag in vraag stellen. En vooral ook: leerlingen die vandaag voor Latijn kiezen, volgen geen automatisme, maar maken een echte keuze. Dat maakt onze klaslokalen mooier dan dat van Elsschot.Het is toch iets.Bert Selter

10

Al jaren bestaat de leerlingenraad. Hierin zetelen de verkozen klassenverantwoorde-lijken per graad, onder begeleiding van de graadcoördinatoren. Zij evalueren in die “raad” de voorbije activiteiten die op school plaatsvonden en blikken ook vooruit op de komende activiteiten.

Een jaar geleden werd in de leerlingenraad van de tweede en derde graad het functioneren van die raad besproken. Is die nog wel no-dig? Kunnen de andere leerlingen buiten de klassenverantwoordelij-ken zich hiervoor ook engageren?Er werd dus gezocht naar een nieuw concept voor de tweede en derde graad.

Na lang zoeken en het bekijken van verschillende mogelijkheden werd het leerlingenparlement geboren. Hierin kunnen alle leerlingen van het derde tot en met het zesde jaar zich engageren om activitei-ten op poten te zetten binnen de schoolmuren.Sinds midden vorig schooljaar ging het leerlingenparlement van start. We organiseerden al enkele topactiviteiten. Zo hebben we de paaseierenraap in het leven geroepen. Op paasmaandag kwamen de leerlingen tijdens de speeltijd niets-vermoedend op de speelplaats en niemand minder dan de paashaas was gekomen. Toen de leerlingen paaseieren zochten (en aten), kon een foto met één van de paashazen natuurlijk niet ontbreken.Ook werd de Kiekjesdag vorig jaar grondig onder handen genomen. Leerlingen konden zich volledig laten onderdompelen in photo booths met als thema’s: de Belle Epoque en Hawaï. Ook was er de gelegen-heid om de hele dag foto’s te nemen en dat bracht dan uiteraard ook een geweldige sfeer met zich.Sinds dit schooljaar ziet het leerlingenparlement er wat anders uit. Omwille van de grote opkomst hebben we vier werkgroepen opge-start. Zo kunnen alle leerlingen van het derde tot het zesde jaar zich engageren voor het leerlingenparlement.

In de werkgroep Sociaal en Milieu worden allerlei activiteiten geor-ganiseerd die sociaal gericht zijn of goed zijn voor het milieu. Deze werkgroep daagde jullie dit jaar al uit met Fata Morgana. Tijdens het jaar zijn er vijf sterren te verdienen. Wanneer alle sterren zijn verzameld, komt er een heuse verrassing. Onlangs was er al de eer-ste uitdaging: “Schrijf - Ze - Vrijdag”. Leerlingen konden hier brie-ven schrijven voor Amnesty International. Dit ging gepaard met een heerlijk kopje zelfgemaakte pompoensoep en uiteraard wat sfeer-volle muziek.Werkgroep Cultuur spitst zich uiteraard toe op de culturele activitei-ten. In oktober was er de leukste dag van het jaar voor alle jeugd-bewegingen: Dag Van De Jeugdbeweging. In de voormiddag werd een groot spel gespeeld: het vlaggenspel. In heel de school waren

vlaggen verstopt van de verschillende jeugdbewegingen. De gevon-den vlaggen werden dan bevestigd aan de indrukwekkende sjorcon-structie die was gemaakt door de werkgroep. De jeugdbeweging met de meeste vlaggen werd bekroond tot “jeugdbeweging van het jaar”: de Scouts. In de middagpauze werden er, hoe kan het ook anders, sfeervolle liedjes gezongen rond het “kampvuur”.Het takenpakket van de werkgroep Media omvat het onderhouden van de Facebookpagina, het maken van introfilmpjes, foto’s en af-fiches, want het is dan ook heel belangrijk om wat herinneringen te hebben aan al die gewel-dige momenten en activiteiten. Sinds kort is er muziek in de overdekte ruimte. Die wordt ook verzorgd door de werk-groep Media.De kerngroep is een beperkte groep van een 10-tal mensen die het reilen en zeilen van het leerlingenparlement bespre-ken. Hierin zetelen automa-

HET LEERLINGENPARLEMENT, WAT IS DAT NU PRECIES?

SCHOOL IN BEWEGING

11


VRIJWILLIGERSWERKAls je op woensdagmiddag bij Poverello binnenstapt, dan zie je daar leerlingen van onze school helpen bij het opdienen van de maaltij-den. Het is ook goed mogelijk dat je op diezelfde woensdagmiddag bij een bezoekje aan de Wereldwinkel geholpen wordt door één van onze leerlingen. In de herfstvakantie zag je misschien een groepje andersvaliden van Oranje, begeleid door één van onze vijfdejaars. In de huiswerkschool van Integraal zijn elke maandag en donderdag leerlingen aan de slag. Zij helpen van 16.30 uur tot 17.30 uur an-derstaligen uit het lager onderwijs bij het maken van hun huiswerk.Dit is al een tijdje zo. Niet verwonderlijk, in het vijfde jaar kiezen im-mers nog altijd veel leerlingen voor het seminarie vrijwilligerswerk. Een opmerkelijk en hartverwarmend gegeven, het seminarie bestaat voor een groot deel uit praktisch werk waar de leerlingen effectief vrijwilligerswerk verrichten. We werken daarvoor samen met een aantal organisaties in het Brugse. Dit jaar zijn dit de huiswerkschool van Integraal, waar de meeste leerlingen helpen, Poverello, de We-reldwinkel, Oranje, de Kringloopwinkel en Ter Dreve.De leerlingen bereiden zich voor op dit vrijwilligerswerk door eerst een werkje te maken over de organisatie waarvoor ze kiezen. Na een bezoek en een rondleiding bij de organisatie kunnen ze starten. Na hun vrijwilligerswerk maken ze een presentatie voor het 4de jaar

waarin ze hun organisatie voorstellen engetuigen over hun ervaringen.De formule is nog steeds succesvol. Voor de leerlingen is het een verrijkende ervaring. Ze steken de handen uit de mouwen, ze leren samenwerken met anderen, ze ondervinden hoeveel vrijwilligerswerk al verricht wordt en hoe broodnodig dit is. Ze worden soms gecon-fronteerd met een wereld waarmee ze niet vertrouwd zijn: de wereld van kansarmen, anderstalige kinderen, andersvaliden. Ook de orga-nisaties zelf zijn blij. Door de leerlingen gedurende een lange periode op regelmatige basis te laten helpen, is het meer dan eventjes toe-kijken hoe het eraan toegaat. Er ontstaat een band met de mensen ter plaatse. Hun inbreng betekent zo echt wel een meerwaarde. Op sommige plaatsen rekenen ze ook op die steun van onze leerlingen en zijn ze graag gezien. Dit blijkt keer op keer als we samen met de mensen van daar een evaluatie opmaken. Als wij merken dat som-mige leerlingen zich dan ongevraagd verder inzetten voor Oranje, zelf het initiatief nemen voor een taalkamp in Integraal in de zo-mervakantie of als Zwarte Piet Sinterklaas helpen in Poverello, dan kunnen we niet anders dan tevreden besluiten: ons doel is bereikt.

Diederik Maes

tisch de voorzitters van elke werkgroep, maar ook andere leerlingen kunnen zich hiervoor engageren. In de kerngroep bespreken we onder andere het welzijnsbeleid op onze school, de haalbaarheid van acti-

viteiten, de financiële kant en evalueren we de voorbije activiteiten.Over activiteiten gesproken, er staan er voor jou heel wat klaar dit jaar. Be prepared! Bavo Debaere (6C)

12


Hoe het begon…Als school vinden we het belangrijk dat er op school ook gewerkt wordt aan attitudevorming. Het ‘zinnetje’, dat als bijkomend com-mentaar op het rapport werd geschreven, voldeed al lang niet meer aan de verwachtingen van leerkrachten, leerlingen en hun ouders. We wilden iets anders, maar zijn daarbij niet over één nacht ijs gegaan. Een grote groep leerkrachten volgde toen nascholing over het onderwerp en op een pedagogische studiedag werd het terrein van de attitudebeoordeling verder verkend. Het pedagogische team kreeg de opdracht per graad een attituderapport te ontwerpen. De voorstellen en de procedure werden voorgelegd aan de directieraad, geamendeerd en bijgestuurd door het pedagogische team.We kozen ervoor om de geselecteerde attitudes in concrete en ob-serveerbare attitudegedragingen uit te schrijven. Daarbij werd erop gelet dat de formulering op een positieve wijze gebeurde en in een verstaanbare leerlingentaal werd gegoten. Het attituderapport was geboren. Leerkrachten verzamelden gegevens en het resultaat werd genoteerd op het attituderapport. Aanvankelijk gebeurde het volle-dige proces van informatievergaring en -verwerking op papier, maar vrij snel werd er overgeschakeld op een digitale verwerking.

Pedagogische visieBij het beoordelen van attitudes hebben we vooral oog voor het leer-proces van de leerling(e). De leraar heeft hierbij een hoofdzakelijk coachende taak. ‘Leer-lingen’, what’s in a name, mogen fouten ma-ken, als ze er maar uit ‘leren’. Het is de taak van de leerkracht om leerlingen in hun groeiproces op een professionele wijze te begelei-den en te coachen.We mogen ervan uitgaan dat de meeste leerlingen dag in dag uit hun best doen. Zo dragen zij ertoe bij om van de school een aange-name leer- en leefomgeving te maken. Dat positieve leerlingenge-drag beklemtoont men in een positief bevestigend attituderapport. Het rapport is dus in de eerste plaats bedoeld als een bevestigend en begeleidend instrument. Het reikt leerlingen handvaten aan om verder te werken aan hun persoonlijkheidsontwikkeling. Indien leer-lingen echter bepaalde attitudes niet of onvoldoende bereiken, kan er eventueel sanctionerend worden opgetreden, bv. via een werkstu-die. Samen met de leerling(e) moeten we dan op zoek gaan op welke manier de leerling(e) zijn attitudegedrag kan verbeteren.

“GEEF ZE EEN PLUIM EN ZE KRIJGEN VLEUGELS”COACHINGSGESPREKKEN VOOR HET ATTITUDERAPPORT

In het schooljaar 2009-2010 werd voor het eerst een afzonderlijk attituderapport met de leerlingen van onze school meegegeven. De invoering van het attituderapport was voor de school een ingrijpend gebeuren dat toen grondig werd voorbereid. In het kader van onze kwaliteitszorg hebben we het proces van attitudebeoordeling geëvalueerd en bijgestuurd. Als voornaamste element van bijsturing en vanuit de visie dat feedback motiveert en inspireert, bespreekt de klastitularis of de hulpklastitularis dit schooljaar het attituderapport met de leerlingen vooraleer het wordt meegegeven.

13


Attitudes beoordelen is teamwerk en gebeurt door een groep van leerkrachten die elk afzonderlijk de gekozen attitudes beoordelen. Op die wijze proberen we een objectievere beoordeling te krijgen. Het invullen van het attituderapport vergt een serieuze inspanning van de leerkracht. De digitale uitbouw van het registratiesysteem zorgt ervoor dat het invullen van het attituderapport een haalbare opdracht is. Tevens kunnen we, door het digitaal ingeven van de resultaten, bijkomende informatie over leerlingen over verschillende jaren opvragen. Zo kunnen we ook zien hoe een leerling(e) evolueert in zijn (haar) groeiproces.

Grotere betrokkenheid van de leerling(e) is wenselijkMeestal zijn leerlingen en hun ouders niet onverschillig tegenover wat op het attituderapport staat. Leerlingen hechten veel belang aan de beoordeling van leerkrachten. Soms gebeurt het wel eens dat zij zich ook niet herkennen in de attitudebeoordeling. Of leerlingen met een positieve beoordeling ervaren dat ze weinig positieve beves-tiging krijgen als het rapport wordt uitgereikt.Langs de andere kant stellen leerkrachten zich soms de vraag of de leerling(e) en/of zijn (haar) ouders wel voldoende aandacht beste-den aan of voldoende reflecteren over de attitudebeoordeling. Welke inspanning zal de leerling(e) doen om hieraan te werken als dit wen-selijk is? Moeten er dan geen verdere afspraken gemaakt worden waaraan de jongere zich probeert te houden?Zowel de leerlingen als de leerkrachten waren dus vragende par-tij voor een gestructureerd reflectiemoment waarbij zowel de leerling(e) als de leerkracht stilstaan bij de attitudebeoordeling. De leerling(e) is trouwens de hoofdrolspeler rond wie alles draait en dan

is het belangrijk dat hij/zij een actievere rol mag/moet spelen. We vragen dan ook aan de leerling(e) dat hij/zij, ter voorbereiding van het gesprek, zelf op voorhand een blanco attitudetrapport invult. We geloven dat hierdoor de betrokkenheid aanzienlijk zal verhogen en dat hij/zij zich daardoor meer verantwoordelijk zal voelen voor zijn/haar eigen leerproces.

CoachingsgesprekkenOp de pedagogische studiedag van 3 oktober ll. stonden leerkrach-ten en directie stil bij de vraag hoe je een dergelijk reflectiemoment of coachingsgesprek kunt voeren. Na de studiedag werd er nage-dacht over de modaliteiten en ging het pedagogische team aan de slag om voor de leerkrachten een leidraad op te stellen voor het coachingsgesprek op 20 november. Het is de bedoeling dat het coachingsgesprek als volgt verloopt:› bij het begin van het gesprek wordt het attituderapport van

de kernklassenraad vergeleken met de zelfevaluatie door de leerling(e);

› bij positieve attitudebeoordelingen bevestigt de coach de leerling(e);

› bij een negatieve attitudebeoordeling of wanneer er een groot verschil is tussen de beoordeling van de kernklassenraad en de beoordeling door de leerling(e) volgt een gesprek. Het is de be-doeling dat de leerling(e) tijdens het gesprek zelf voorstellen for-muleert;

› na het gesprek wordt het digitale attituderapport verder aange-vuld.

De volgende dag wordt het attituderapport afgedrukt en meegege-ven met de leerling(e).

Hopelijk zijn die gesprekken goed verlopen en betekenen ze een meerwaarde in de attituderapportering. We zullen dit in elk geval evalueren en bijsturen waar nodig, met dit ene doel voor ogen: dat hierdoor het welbevinden van de leerling(e) verhoogt en dat hij/zij hierdoor betere resultaten behaalt.

Frans Cool

14

Aan sportief talent is er op school klaarblijkelijk geen gebrek. Uit de brede waaier aan sporten die op hoog niveau beoefend worden, kozen we tennis en hadden we een gezellige babbel met Jente Smit (5B).Jente komt uit een sportief gezin. Haar vader en broer hebben ook iets met ballen en netten van doen, maar dan wel tijdens de voet-balwedstrijden van FC Kleit. Jente deelt wel een prima balgevoel met haar broer en vader. Dat werd al op prille leeftijd opgemerkt en als zevenjarige koos ze resoluut voor de tennissport. Dat resulteerde al snel in heel wat uren op het oefenveld. Weinig kinderen van negen jaar kunnen het opbrengen om zes keer in de week te trainen, maar onder impuls van haar trainer Bob Madou werd haar talent stelsel-matig uitgebouwd. Ook mag de ondersteuning en begeleiding van

thuis uit niet onvermeld blijven: haar mama is er steeds bij, wanneer ze naar een training of wedstrijd gevoerd moet worden.

Een sportcarrière uitbouwen kan enkel maar als je een ijzersterke gezondheid hebt en precies daar dreigde het voor Jente mis te lopen. Na een longontsteking vorderde het herstel zo moeizaam dat ze naar Leuven gestuurd werd voor een grondig onderzoek. Daar werd vast-gesteld dat door een slechte verbinding tussen haar hart en longen een hartoperatie dringend nodig was. Die operatie volgde in 2008 en de revalidatie nam meer dan een half jaar in beslag. Na die ingreep voelt Jente dat haar uithouding fel verbeterd is en dat is noodzakelijk als je lange rally’s moet uitvechten. Haar stijl omschrijft ze als aan-vallend en gebouwd op een meer dan behoorlijke technische bagage.In maart 2014 kwam klierkoorts nog eens roet in het eten gooien, maar ook dat probleem is nu enkel nog een nare herinnering en sa-men met haar Australische coach Adrian Target (what’s in a name?) werkt ze nu keihard om haar klassement te verbeteren. Om volwaar-dige tegenstrevers te bekampen trekt Jente geregeld naar het bui-tenland en op die ITF-tornooien kan ze af en toe wat prijzengeld mee-pikken en dat helpt haar om verder te investeren in haar carrière.Op de Belgische ranking staat ze momenteel 39ste, maar de ambitie is groot om dat het komende jaar gevoelig te verbeteren. Met een goede gezondheid en een lange tijd zonder blessures hoopt ze dat volgend jaar te realiseren.Jente heeft het bij momenten erg lastig om de combinatie tennis en school tot een goed einde te brengen. Dat is een probleem waar heel wat jonge getalenteerde sporters mee te kampen hebben en we wen-sen haar dan ook alle sterkte en succes toe om op beide terreinen te scoren in de komende jaren!

Dirk Verduyn

JENTE MEPT EROP LOS!

IN DE DAGBOEK- KAMER

15


Op school vinden we een uitgebreide waaier van sporten terug die door onze leerlingen beoefend worden. Fiebe is actief in een erg onbekende neventak van de zwemsport: het synchroonzwemmen. Hoewel ze net als haar broer en zus aanvankelijk de weg van de atle-tieksport leek in te slaan, werd Fiebe al van bij haar eerste zwemles-sen ontdekt als een natuurtalent.Zelf voelt ze dat ook. In het water is ze in haar element. Dat is maar goed ook, want als je voor synchroonzwemmen kiest, betekent dat vele uren per week in het water vertoeven om te oefenen en je voor te bereiden op wedstrijden. Voor Fiebe betekent dat minimum 10 uren per week. Daarbij komt nog de zogenaamde droge training, die be-staat uit allerlei turnoefeningen om de bewegingen die in het water uitgevoerd moeten worden nog eens extra in te oefenen.In de Brugse Zwemkring (BZK) is er een team van zo’n 80 meisjes actief in haar discipline. Aangezien ze de meeste meisjes al leerde kennen van in de lagere school, zijn daar heel hechte vriendschaps-banden gegroeid, ook al omdat de meisjes steeds drie jaar in een bepaalde leeftijdscategorie samen zitten.In het synchroonzwemmen zijn er drie onderdelen: individuele num-mers, waarbij je zo synchroon mogelijk moet zwemmen met de mu-ziek, duetten die ze zwemt met haar vriendin en vaste zwempartner Demi Devriendt en ten slotte de teamnummers die met 8 meisjes uitgevoerd worden.Haar ambities zijn erg duidelijk: ze wil haar scores verbeteren, zodat ze ook internationaal aan diverse tornooien zou kunnen deelnemen. Daarvoor moet ze bij de Vlaamse top zitten, zodat ze kan deelnemen aan buitenlandse tornooien in de hoop de limiet te behalen om deel te nemen aan het EK in Servië in 2015.Momenteel ligt haar gemiddelde op een ‘hoge zes’, zoals ze dat zelf omschrijft. Internationaal begin je pas echt te tellen als je een 7.5 haalt. Die punten worden een beetje zoals in het turnen toegekend: 5 juryleden geven je een quotering tussen 1 en 10 en de hoogste en

laagste scores vallen steeds weg. Zij beoordelen vooral op basis van kracht en stabiliteit.In maart zal ze deelnemen aan het Belgisch Kampioenschap en dat vraagt heel veel intense voorbereiding. De wedstrijddag omvat 4 zwemonderdelen: in de voormiddag moet ze een technische oefe-ning zo perfect mogelijk uitvoeren. Die oefening bestaat uit 4 ver-schillende figuren. In de namiddag volgen dan nog drie wedstrijden: individueel, in duet en met het team van 8 zwemmers. Vooral het laatste onderdeel is erg veeleisend. Je moet alles ‘goed’ krijgen in de uitvoering van de figuren en in het perfect timen van de diverse bewegingen. De muziek, die ook onder water te horen is, moet ook perfect samenvallen met alle bewegingen.Aangezien alles ook mooi moet ogen, zijn de wedstrijdpakjes ook be-langrijk. Die kleurrijke zwempakken moet Fiebe uit eigen zak beta-len. Dat kost al snel een kleine 100 euro. Gelukkig kunnen de pakjes volgens eigen ontwerp gemaakt worden en hoeft men niet ver te zoeken voor een atelier, aangezien de zwempakken in Sint-Michiels gemaakt worden.Het voorjaar zal erg druk worden, met wedstrijden in januari, maart en mei. Dat alles combineren met schoolwerk is voor Fiebe een echte uitdaging, maar volgend jaar wordt alles nog wat moeilijker, aange-zien zij kine wil gaan studeren en ze niet langer zal kunnen rekenen op Demi Devriendt als vaste duo-partner. Alle aandacht zal dan in de eerste plaats op de solo-uitvoeringen gericht zijn. We wensen haar alvast nog een ‘spetterende’ zwemcarrière toe!

Dirk Verduyn

EEN SIERLIJKE SIRENE OP SCHOOL: FIEBE VANDE KERCKHOVE

16

CANTERBURY REVISITED...

[…] Than longen folk to goon on pilgrimages(And palmers for to seken straunge strondes)To ferne halwes, couthe in sondry londes;And specially, from every shires endeOf Engelond, to Caunterbury they wende,The holy blisful martir for to seke,That hem hath holpen, whan that they were seke. […]

Heb je van het voorgaande geen jota gesnapt, dan is dat bijzonder begrijpelijk, gezien Middelengels niet langer een courante taal is, maar misschien zijn de woorden ‘Engelond’, ‘Caunterbury’ en ‘mar-tir’ je wél opgevallen. Deze tekst is namelijk een stukje uit de proloog van een wereldvermaard boek, de ‘Canterbury Tales’ van Geoffrey Chaucer. Hierin beschrijft hij hoe pelgrims op weg naar Canterbury elkaar verhalen vertellen om de tijd te doden.In het zog van de pelgrims van toen trekken elk jaar weer vele toe-risten naar het pittorekse, Engelse stadje om er de kathedraal en andere bezienswaardigheden te bezoeken. Onder die bezoekers ook elk jaar een delegatie van onze school, bestaande uit de leerlingen van het vierde jaar en hun leerkrachten-begeleiders. En dit jaar konden we elkaar ook best wat sappige verhalen vertellen om de tijd te vergeten, aangezien de ferry-goden ons niet bepaald gunstig gezind waren: zowel op de heen- als de terugreis bleken vaarten te zijn geschrapt, waardoor we veel langer op het tarmac stonden dan gewoonlijk, ongeduldig wachtend op onze boot.

Gelukkig zat het voor de rest wél mee die donderdag, 2 oktober 2014! Het weer was prachtig: een lekker zonnetje en hemelse tem-peraturen voor de tijd van het jaar én goed gezelschap. Al meteen toen we in Canterbury van de (nieuwe) bus stapten, werden we be-toverd door de mooie omgeving. Op weg naar het oude stadscen-trum genoten we van een klaterend beekje in het rustige groen en aan de kathedraal werden de laatste instructies gegeven voor de zoektocht met opdrachten in de quasi verkeersvrije straten van het oude stadsgedeelte. ’s Middags kon de honger worden gestild in een gezellig eettentje (of in de overal aanwezige McDonald’s of Pizza Hut) en in de namiddag stond een bezoek aan de ronduit impres-sionante kathedraal geprogrammeerd. Wie vlijtig had gewerkt, hield nog voldoende me-time over om een terrasje mee te pikken of de lokale shopmogelijkheden te exploreren.Dat deze excursie door de eerder vermelde problemen met de ferry later eindigde dan voorzien, was niet zozeer voor de leerlingen een probleem (die ’s anderendaags gewoon konden uitslapen) als wel voor hun werkende ouders (sorry dat jullie hierdoor aan kostbare slaap moesten inboeten) en hun begeleidende leerkrachten (die op vrijdag voor de pedagogische studiedag present moesten tekenen na een wel heel korte nacht). Maar laat ons wel wezen: we hoefden niet te voet zoals de pelgrims van toen, voor de rest verliep alles rim-pelloos en we kijken dan ook met plezier terug op deze fijne uitstap.

Inge Callens

JOS & FIEN VLIEGEN UIT

17


WETENSCHAPSACTIVITEIT EN BRUGGE IN DE GROTE OORLOG

De wetenschapsdag was een dag waar ik eigenlijk wel naar uitkeek: de onderwer-pen die aan bod zouden komen, hadden mijn nieuwsgierigheid aangewakkerd. Zowel sterrenstelsels en Wereldoorlog I als de BIN-normen, waar ik eigenlijk niet zoveel van afwist, leken mij wel interessante onderwerpen. Bij het gedeelte over sterrenstelsels kregen we mooie beelden te zien over sterren, planeten, de lancering van een raket … De uitleg erbij was boeiend en de meneer die de uitleg gaf, leek wel alles te weten. In de namiddag kregen we een lesje over de BIN-normen, die bij ons eindwerk of in het hoger onderwijs waarschijnlijk nog van pas zullen komen. Als laatste gingen we naar de Stadshallen en bezochten er de tentoonstelling “Brugge in Oorlog”. De ten-toonstelling focuste zich, zoals je wel kan raden, op de oorlog in Brugge. De gids wist allerlei weetjes te vertellen over hoe Brugge eraan toe was in de oorlog. Om alles even kort samen te vatten: het was een geslaagde en interessante wetenschaps-dag.Astrid Defevere (5C)

Op dinsdag 21 oktober 2014 hadden alle vijfdejaars wetenschapsdag, dit was in het kader van de lessen aardrijkskunde. De dag begon met twee uren les en daarna een korte speeltijd. Na de speeltijd zijn we naar de studiezaal gegaan en heeft er iemand van de volksterrenwacht van Urania uitleg gegeven over het zonnestelsel. We hebben alle planeten besproken, filmpjes gezien van astronauten die in een ruimteschip aan het werken waren, we hebben ook prachtige foto’s gezien van het heelal en we hebben het gehad over toestellen die op Mars onderzoek doen. Op het einde van de presentatie heeft hij ons verteld dat er op 20 maart 2015 een totale zonsverduistering te zien zal zijn in België. Na de middag zijn we in de gietende regen naar de Stadshallen gegaan voor de tentoonstelling “Brugge in Oorlog”. Daar heeft een gids ons een rondleiding gegeven over hoe het leven was tijdens de oorlog in Brugge. Vervolgens zijn we terug naar de studiezaal gegaan en hebben we nog extra informatie gekregen. De medewerker van Urania heeft ons laten voelen aan een echte ruimtesteen. Hij heeft ons ook handige applets getoond waarmee je zelf het heelal kan gaan ontdekken. Het was een heel interessante en leerrijke dag!Laura Wanneyn (5B)

EROTISCHE KNIPOGEN EN ONDERTITELS WETENSCHAPSDAG 2014 VOOR DE MODERNE TALENEr is nog hoop!Een tip voor al die jonge leerkrachten die volgens de media o zo moe worden van het onderwijs: verzamel 14 jonge dames uit de richting Latijn rond je, neem de trein richting Brussel, maak daar een wandeling en neem deel aan de Wetenschapsdag. Je zult merken:(a) dat de jeugd nog lang niet verloren is(b) dat ook talen - in weerwil van wat men soms zou denken - wetenschappelijk kunnen zijn.Op dinsdag 21 oktober mocht ik figureren in het bovenstaande scenario. In de voormiddag werd ik samen met de leerlingen vergast op een college Middelnederlandse literatuur (erotische poëzie!) van prof. dr. Sleiderink van de KULeuven, in de namiddag mochten we in een heuse VRT-ondertitelingsstudio aan de slag. Tussen de middag mocht ik de dames meetronen op een korte wandeling door het hart van het uitge-regende Brussel, dat gelukkig veel galerijen kent en een brasserie waar men bij zijn boterham een authentieke Brusselse geuze geserveerd krijgt (of mocht ik dat niet zeggen?).Conclusie (b) trokken we zelf, na de twee voornoemde, interessante workshops.Conclusie (a) werd getrokken door niemand minder dan mijnheer de professor zelve, die onze leerlingen uitdrukkelijk wenste te complimen-teren met hun kennis van het Middelnederlands en hun enthousiaste houding. Omdat ik aan die kennis van het Nederlands weinig verdienste heb, zag ik mij genoodzaakt de complimenten door te spelen aan de leerkrachten die daarvoor verantwoordelijk zijn. Daarom, en om mijzelf niet te moeten herhalen, een uniek experiment in het Noordzandnieuws: een Smartschoolbericht op papier!Bert Selter

18


DONDERDAG 11 EN VRIJDAG 12 SEPTEMBER 2014DE ZESDES OP TWEEDAAGSE IN DE ARDENNEN

Naar jaarlijkse traditie trokken de zesdejaars er voor twee dagen op uit, klaar voor een dagje kajakken en een dagje bezinnen: een mooie combinatie om het schooljaar zinvol te starten!

Voor dag en dauw, gepakt en gezakt (want wat is het telkens toch een opgave om te weten wat we nu moeten inpakken voor in de boot en wat voor erna), zijn we dan die donderdagmorgen vertrokken. Als de bus ons afzet in Anseremme kunnen we niet wachten om de lange afvaart van de Lesse te beginnen! Zwemvesten aan, peddels in de hand en hup : daar gaan de duo’s het water in. Bij de een vlot het al beter dan bij de ander… takken en rotsuitsteeksels omzeilend, samen in de cadans geraken en we zijn vertrokken tot aan de eerste halte ’s middags: picknicken aan de camping en eventueel al droge kleren aantrekken (na eventuele kantelmomenten). Ook ’s middags is de zon gelukkig van de partij, als we van de ene waterval in de andere rollen, gelukkig! Toch zijn we blij dat we na 18 km het eind-punt hebben bereikt: ja, douches! Ja, warm water! Ja, verse kleren! Ja, warme chocomelk!

De bus brengt ons naar onze verblijfplaats: een charmante vier-kantshoeve met mooi binnenplein. De kamerverdeling kan beginnen en de kip met frietjes staan klaar! Een kampgevoel dringt zich op: allemaal gezellig samen, ambiance met livegitaar en klaar om de klassenbattle te beginnen. Het betreft een avondspel waar de 6des het als klas tegen elkaar opnemen aan de hand van allerlei doe-opdrachten. Ze krijgen anderhalf uur om zo goed mogelijk allerlei opdrachten gezamenlijk te volbrengen en zoveel mogelijk punten te verzamelen. Na een bezinningstekst wordt de winnaar bekend ge-maakt en kan het barmoment beginnen. We sluiten de avond gezellig samen af met een glaasje!

Op vrijdag gaan we per klas op pad, de natuur in, door berg en dal. De tocht brengt ons langs prachtige plekjes in de natuur en nu en dan houden we halt om even stil te staan, te praten, onszelf en de ander beter te ontdekken: wat maakt ons gelukkig, wat houdt ons bezig, wat brengt ons in de flow, hoe zien we onze toekomst, hoe zien we de anderen van de klas? Na de wandeling van 15 km zijn we blij dat ons een lekkere spaghetti in de hoeve wacht! Een mooie afsluiter van een geslaagde tweedaagse!

Charlotte De Vriese

19


WISKUNDE OP DE “DAG VAN DE WETENSCHAPPEN”

Op 21 oktober 2014 was het weer zover, de tweejaarlijkse “Dag van de wetenschappen” over heel het Vlaamse land... En zeg nu zelf, op zo’n dag kan de wiskunde, de moeder van alle wetenschappen (wat mevr. Vermeulen ook mag beweren over haar vak aardrijkskunde) natuurlijk niet ontbreken. Dus trokken we met de 11 leerlingen 8u (lees 6u+2u) wiskunde naar de Universiteit Gent, meer bepaald naar het departement analyse in de Galgenlaan (what’s in a name?) voor een boeiende wiskundedag met als titel “It’s a maths world” (ondertitel: of je het nu wilt of niet, wiskunde is in jouw dagelijkse leven overal aanwezig...).Het werd een dag met heel gevarieerde onderwerpen. We begonnen met de Grafentheorie of hoe er uit chaos symmetrie kan groeien (ook voor het dagelijkse leven kan dit een hele troost zijn...). Daarna was er theorie en praktijk over RSA-codeersystemen (hoe worden codes in de praktijk beveiligd... en gekraakt). De lekkere broodjes ‘s middags werden afgesloten met een aantal wiskundige puzzels...In de namiddag kwamen er nog twee thema’s aan bod. In de eerste sessie werd er getoond hoe uit abstracte complexe getallen heel mooie fi-

guren kunnen ontstaan, met de al even mooie naam fractalen. Misschien heb je wel al eens ge-hoord van onderstaande beroemde Mandelbrot fractaal (of ben ik nu echt wat te optimistisch?).

De dag werd op een heel leuke wijze afgesloten met “wiskundige raadsels” met een paar uit-blinkende leerlingen, die met de problemen wel overweg konden. Probeer je ook eens ééntje?“Er zijn 4 kaboutertjes aan een kant van een eng bos. Ze moeten door het bos naar de andere kant. Ze hebben helaas maar één lampje bij zich en dat lampje geeft maar genoeg licht voor 2 kabouters. De kabouters kunnen ook niet allemaal even snel lopen. Eén doet het in 1 minuut, één in 2 minuten, één in 5 minuten en één in 10 minuten. Wanneer er twee kabouters aan een kant van het bos zijn, dan moet

er natuurlijk een kabouter weer terug om het lampje terug te brengen. Kunnen de kabouters in 17 minuten aan de andere kant van het bos komen?”(De gouden tip: ja, het kan... maar hoe?). Veel plezier ermee...Jo Dhaenenss

Place: Noordzandstraat 46

te Brugge

When? 28 februari 2015

om 20 uur

Doors: 19.30 uur

Tickets: Silver E 15 Gold E 20

Diamond* E 30

Contact: [email protected]

0470 51 76 30

* 2 flessen cava + hapjes per tafel van 6 personen

20


Ook dit jaar trokken de leerlingen van het tweede jaar moderne we-tenschappen – klassen 2Cb, 2D en 2E - naar Brussel. Ze bezochten er het Federale Parlement en mochten zich na een ‘toelatingsproef’ in de voormiddag als echte reporters uitgeven in de namiddag! Ge-wapend met een microfoon en tablet bestookten ze de parlementari-ers met interessante vragen. Straks maken ze in de ICT-lessen hun eigen montage van het interview… We kijken alvast uit naar een mooi eindresultaat.Jessica Morseau

Enkele impressies van de leerlingen van 2D:In Brussel heb ik heel wat meer bijgeleerd over de politiek en hoe het in zijn werking gaat. Niet alleen ik maar ook de anderen hebben het verschil leren kennen tussen het halfrond van de Senaat en het half-rond van de Kamer. Ikzelf vond het heel indrukwekkend. Ik weet nu al dat politiek niet echt iets voor mij is maar de uitstap was wel eens interessant. De parlementariër was heel vriendelijk en spontaan. Deze uitstap vond ik zeker voor herhaling vatbaar!Rhune (2D)

Het bezoek aan het Federale Parlement in Brussel was een bijzon-dere excursie voor mij. Ik vond het supertof en ik heb ook veel dingen bijgeleerd.Bahramudin (2D)

Ik vond onze excursie naar Brussel heel leerrijk. Het is een goede manier om iets op een toffe manier bij te leren, ik heb er veel van onthouden. Maar toch is politiek niet echt iets voor mij. Het leukste aan de hele dag vond ik het interviewen zelf.Britt (2D)

Ik was goed voorbereid door de lessen van SEI. Politiekers gebruiken veel woorden om iets simpels uit te leggen. Wat mij vooral opgeval-len is, zijn de verschillen in de Senaat en de Kamer.Timon (2D)

Verslagje 2CbOp dinsdag 25 november 2014 maakte 2Cb zich klaar voor een in-terview met Franky Demon (CD&V) in het Federale Parlement. De eerste vragen verliepen wat stroef, maar na enkele minuten konden de leerlingen zich helemaal in hun rol van interviewer, cameraman of verslaggever inleven. Tijdens de rondleiding in het Federale Par-lement kregen ze nog enkele extra’s te zien: Alexander De Croo aan het werk in een commissiezaal en opnames van ‘Tegen de sterren op’ in de Kamer. Soetkin Smets

Klas 2D samen met Franky Demon op de foto, we haalden zelfs de krant.

Klas 2E samen met Wouter De Vriendt.

EXCURSIE NAAR HET FEDERALE PARLEMENT REPORTERS VAN DE DEMOCRATIE

21

Uw kinderen zijn de hele dag intensief bezig. Leren, spelen, sporten. Een gezonde voeding is dan ook essentieel. Het levert hen de broodnodige energie om te groeien. Dag in, school uit.

Een evenwichtige voeding is ook de basis van een gezonde levensstijl. Dat leren we uw kinderen graag. En vanuit onze zorg voor het milieu bouwen we aan een duurzame wereld. Een wereld waarin uw kinderen nog lang en goed kunnen leven.

We verwennen uw kinderen dus niet alleen met lekker eten. Scolarest geeft hen ook een leerrijke eetbeleving en een duurzame levensstijl mee. Want gezonde voeding is meer dan eten alleen.

Haachtsesteenweg 1179, 1130 Brussel | 02 243 22 11 | [email protected] | www.scolarest.be

22

Eni, hoelang woon je nu al in België?Ik woon al twee jaar in België.

Waar woonde je daarvoor?In Korinthe1, dat is dicht bij Athene. Ik zat toen in het vierde jaar en ik had heel veel vrienden. Het schoolsysteem was heel anders: we hadden les van 8.30 tot 14.00 uur, maar omdat we onder de vrien-den zoveel plezier hadden, bleven we altijd veel langer op school of gingen we samen een koffie drinken, vooraleer we naar huis gingen. Als er een leerkracht ziek was, moesten we niet naar een studiezaal, maar mochten we op de speelplaats blijven zitten.

Waarom zijn jullie uit Griekenland weggegaan?Door de crisis. Mijn ouders zijn kleermakers: mijn mama werkte thuis en mijn papa naaide voor een winkel van herenkledij. Na vele ja-ren dienst zei zijn baas dat ze hem niet meer konden betalen. Grote paniek was de eerste reactie, maar het duurde niet lang of mijn papa zei dat we naar België zouden vertrekken, omdat mijn oom daar woonde en ons kon helpen. Ik vond dat verschrikkelijk want ik moest alles en iedereen achterlaten: mijn vrienden, de school,

de leerkrachten, mijn volley-balploeg, de fanfare waarbij ik dwarsfluit speelde... Ik kende België wel van de vakanties die we hier doorgebracht hadden, maar ik had nooit gedacht dat ik ooit in België zou wonen! Ik was superverdrietig!

Wat gebeurde er dan in België?Mijn oom had voor een appartement gezorgd. Daarna moesten alle papieren geregeld worden: heel veel keren zijn we naar het stadhuis geweest. Er waren problemen, omdat mijn papa de Albanese natio-naliteit heeft. Om alles in orde te krijgen, zijn we zelfs naar een rech-ter in Gent moeten gaan. Dit heeft allemaal veel tijd en geld gekost. Nu verblijven we legaal in België. Ik heb een jaar in de onthaalklas van het Technisch Instituut Heilige Familie Nederlands gevolgd en vanaf januari 2014 zat ik daar in het derde jaar wetenschappen. In september ben ik dan hier in het vierde jaar begonnen.

Vlot het Nederlands goed?Dat gaat, maar ik begrijp niet alles. Meneer Verhelle was iets tegen mij aan het zeggen en de hele klas lachte, behalve ik, want ik snapte het niet. Ook met uitdrukkingen heb ik het moeilijk, omdat die soms anders zijn. Met het schrift heb ik nooit problemen gehad: in Grie-kenland hadden we ook Engels en Duits met dezelfde tekens.

Hoe vind je het nu hier in België?Beter. Ik denk in de eerste plaats aan mijn toekomst. Mijn Griekse vrienden die nu in het zesde jaar zitten, moeten examens afleggen van het volledige middelbare onderwijs, van de zes schooljaren dus. Dit systeem zorgt voor enorm veel stress, want het resultaat bepaalt

DE SCHOOL OPENT HET VENSTER OP DE WERELDEen school is de weerspiegeling van de maatschappij. We leven nu in een smeltkroes van vele nationaliteiten. In deze reeks kwamen al leerlingen uit (Wit-)Rusland, Nepal, Kenia en het Groothertogdom Luxemburg aan bod. Deze keer is de schijnwerper op Eni Kabashi gericht. Sinds september zit deze vriendelijke en ijverige leerlinge in 4E.

EEN VENSTER OP DE WERELD

1 Korinthe: stad in het zuid-oosten van Griekenland, telt ca 58 000 inwoners en ligt aan de zee

23


de rest van je leven. Zelfs als je naar de universiteit kunt, zijn de problemen nog niet voorbij: met een universitair diploma ben je in Griekenland niks meer, de meesten werken dan als ober!De levenskwaliteit in België is goed, maar de mentaliteit is heel anders dan in Griekenland: ik lachte altijd, ik heb zo veel plezier gemaakt, ik was altijd buiten en met mijn vrienden samen, op 13-ja-rige leeftijd bezochten we al discotheken, maar we kenden iedereen, daar was niks mis mee… Hier is de school pas om 16 uur uit, daarna ga ik naar huis om huiswerk te maken en te studeren. Jammer ge-noeg is er dan geen tijd meer om met vrienden naar buiten te gaan. Ik ben nu ook lid van een volleybalploeg en dat vind ik heel leuk.

Heb je al goede vrienden gemaakt?Ik heb een goede vriendin, zij heeft dezelfde mentaliteit als ik, want ze komt uit Kosovo en dat ligt dichtbij Albanië en Griekenland.

Maak eens een vergelijking tussen Griekenland en België.Griekenland is veel geloviger: iedereen hangt het Grieks-orthodoxe geloof aan en we vierden veel kerkelijke feesten zoals de Heilige Paulus en Onze-Lieve-Vrouw op 15 augustus. Dan stonden er overal kraampjes die allerlei dingen verkochten en trokken we met de fan-fare doorheen de stad. Ook tijdens de Goede Week, de week voor Pasen, gingen we met de fanfare door de stad en moesten we ver-drietig kijken, omdat Jezus Christus zou sterven. Ik vond dat leuk! Ook woonde ik in Griekenland bijna elke zondag een misviering bij, hier doe ik dat niet.Op de Griekse scholen waren er geen computers of grafische reken-toestellen. De Vlaamse leerkrachten zijn ernstiger en geven beter les dan de Griekse, misschien omdat hun lonen niet verminderd werden, wat in Griekenland door de crisis wel gebeurde. Het gevolg is dat mijn beste vriendin die graag volgend jaar filologie wil studeren, verplicht is betaalde bijles te volgen, omdat ze anders nooit een plaatsje aan de universiteit zal krijgen. Het kostenplaatje hiervoor is misschien € 1 000.Het Belgische eten bevalt me wel: mijn favoriet is mosselen met friet. Toch mis ik het lekkere Griekse eten: Griekse pita met souvlaki2 en tsatsiki3.In Griekenland worden de meeste regels overtreden: men bouwt hui-zen waar men wil, in een stijl naar keuze, voor een rood verkeerslicht wordt niet gestopt, bij een inbraak komt de politie pas na meer dan een uur langs.

Hoe gaat het met je ouders?Mijn ouders werken: mijn papa in een frituur en mijn mama bij Chips and Dips in de Sint-Amandsstraat. Ze willen in de eerste plaats de taal leren, maar ik beheers het Nederlands beter dan zij. Als mijn mama naar de dokter gaat, ga ik met haar mee om te vertalen. Zij hebben die beslissing in functie van mij genomen. Een echte toe-komst zien zij hier niet voor zichzelf.

Bevalt het je hier op school?De meisjes van mijn klas zijn vriendelijk, maar het is erg moeilijk om écht aansluiting te vinden: er zijn vriendengroepen en ik wil niet lastig zijn. Er zijn meisjes uit 4C die altijd vragen om bij hen te staan en dat is supervriendelijk.Het was gemakkelijker in de Maricolen, mijn punten zijn niet schitte-rend, maar in de tweede periode zal ik nog harder werken om betere resultaten te halen. Ik krijg bijles Frans, omdat ik in Griekenland dit vak nog nooit gekregen had: ik had Duits gekozen. Bij Integraal krijg ik nog meer bijles Frans.

Heb je nog contact met je Griekse vrienden?Jazeker, via Skype of Viber communiceren we regelmatig en elke zo-mer verblijf ik een volledige maand in Griekenland. Dan bezoek ik al mijn vrienden daar en we praten bij. Mijn beste vriendin daar is jaloers op mij: ze zou ook de kansen van België willen krijgen. Wat de studies betreft ben ik het daar volledig mee eens, maar niet voor het leven in het algemeen: de mentaliteit is anders, het regent hier veel, de zon schijnt weinig…

Waar zie je jezelf over vijf jaar staan?Succesvol hopelijk. Ik zou graag iets met chemie studeren.

Beste Eni, ik koester heel veel bewondering voor de manier waarop jij en je ouders op de problemen in Griekenland gereageerd hebben. Met jouw positieve ingesteldheid verdien je de realisatie van je toekomst-droom. Het allerbeste!Sabine Deprez

2 Het is een spies van blokjes gemarineerd kip-, lams- of varkensvlees, dat op een houtskoolvuur wordt gegrild. 3 Griekse yoghurt met veel look en komkommer

24

DINSDAG 30 SEPTEMBER EN DONDERDAG 2 OKTOBER 2014BIOTOOPSTUDIE VOOR HET EERSTE JAAR IN PROVINCIEDOMEIN BULSKAMPVELD IN BEERNEMIn de les natuurwetenschappen leerden we al heel wat over planten en dieren. Er werd veel visueel materiaal meegebracht naar de klas, maar planten en dieren leven in de natuur. Dus zijn we zelf de natuur ingetrokken op onderzoek naar hoe de planten en dieren in een biotoop leven.

Voor het echte meet- en zoekwerk startte, gaf de gids uitleg over wat biotische en abiotische factoren zijn. Alle levende factoren die het leven in een biotoop bepalen, verzamelen we onder de noemer biotische factoren. Abiotische factoren zijn de niet-levende factoren, zoals temperatuur, vochtigheid, windkracht … Onze gids toonde ons met welke toestellen we deze factoren konden meten en hoe die toe-stellen werken. We moesten heel goed opletten, want daarna was het onze beurt.

Op een open veld werd een groot zeil gelegd met de verschillende la-gen in de plantengroei. We startten bij de abiotische factoren van de lucht. Er werden verschillende metingen gedaan, zowel in het bos als

op een open veld. Met de hygrometer onderzochten we de vochtig-heidsgraad, met een lichtmeter de lichtsterkte, met een anemometer de windsterkte, … Ook de bodemeigenschappen (qua vochtigheid, temperatuur en hardheid) werden grondig onderzocht. De resultaten werden daarna genoteerd op het grote zeil.

NATUUR EN WETENSCHAP

25


Ook dit schooljaar waren er drie workshops nodig om alle ingeschreven leerlingen aan bod te laten komen.Met veel aandacht en een grote dosis creativiteit zijn er weer een heleboel glazen mooi gegraveerd.Er zullen straks originele cadeautjes onder de kerstboom te vinden zijn…Caroline Schoonbaert

WORKSHOPS “GLAS GRAVEREN” IN NOVEMBER

Daarna was het de beurt aan de biotische factoren. In klas hadden we al bomen, struiken en kleine diertjes op naam leren brengen met zoekkaarten en determineertabellen. Tijd om aan de leerkracht te tonen dat we het konden. Er werd naarstig gezocht naar de juiste na-men van bomen, struiken, kruiden en zwammen. Ter controle brach-ten we een blaadje mee naar het zeil. Aan de zwammen mochten we niet komen, omdat ze beschermd en giftig zijn. Als kers op de taart zochten we met een loepenpotje naar diertjes uit de strooisellaag.

Tot slot was er de nabespreking. Al onze metingen en vondsten lagen heel overzichtelijk op het zeil. We vergeleken de gevonden waarden

van het open veld met die van het bos en we leerden hier zelf con-clusies uit te trekken. We kregen ook wat meer informatie over de dieren. Geen enkele vraag was te veel voor onze gids.

Na een leerrijke dag keerden we terug met heel wat interessant ma-teriaal om in klas verder mee te werken.Caroline Schoonbaert

26

Met de korte winterdag in zicht blikken we even terug op een mooie nazomer waarin verschil-lende leerlingen deelgenomen hebben aan 1 of meerdere loopcrossen in en rond Brugge. In de tabel hiernaast vind je de namen van onze sportievelingen en hun behaalde prestaties.Elke, Lize en Noëmi hebben tevens deelgeno-men aan het provinciaal kampioenschap veld-lopen in Roeselare waarin Elke en Noëmi zich konden plaatsen voor het Vlaams kampioen-schap veldlopen in Sint-Niklaas. Lize kon zich helaas op enkele luttele seconden na net niet plaasten.Op woensdag 19 november 2014 trokken we richting Sint-Niklaas waar beide leerlingen een puike prestatie neerzetten. Elke werd 15e op 41 deelnemers en Noëmi eindigde op de 14e plaats op 22 loopsters. Proficiat, dames en dank aan alle leerlingen die hun woensdagna-middag sportief invulden.Benedikte Van Vlaenderen

LOOPCRITERIUM SVS

ALS HET KRIEBELT …

EINDRANGSCHIKKING OP

KLAS NAAM CROSS 1 CROSS 2 CROSS 3 CROSS 4 CROSS 5

1A De Logi Gust 22

1A Suykerbuyck Senne 14 9 13

1B Vankerschaever Paulien 6

1D Vervisch Lisanne 4 4 9 11 7

1E Van Campenhout Merel 28 25 20

1F Puype Quinten 17 19 18

2A De Jaeger Amy 25

2A Storme Sander 8

2A Sys Jonas 4

2C Rufo Molero Luna 13 13 9

3B Strubbe Elke 3 4 5 5 2

3D Devos Sarah 9 9 8

3D Allemeersch Lize 4 2 3 3 3

4D De Jaeger Ellen 14 7

6A Van Hyfte Noëmi 2 3 2 1 2

MAJORETTES

Ik zit al 8 jaar in het majorettenkorps van Hoger Op Aartrijke. Eerst heb ik enkele maanden notenleer gevolgd bij de fanfare, maar dat was niets voor mij. Dan ben ik samen met mijn nichtje naar de majorettes gegaan. We trainen eenmaal per week met de volledige groep in Jonck-hove (de sporthal in Aartrijke) voor 2 uur met ongeveer 40 meisjes. Wanneer het wedstrijd is (midden oktober), trainen we 2 maal in de week, in totaal 7 uur. We treden op wanneer er wedstrijd is en op het lenteconcert van de fanfare, maar we hebben ook nog de gewone uitstappen. We hebben 2 uniformen: het pakje voor in de zomer en lente, de training voor in de winter en de herfst. Op uitstap werken we samen met de fanfare, voor een wedstrijd hebben we onze eigen muziek. www.hogeropaartrijke.beAmber Vermeersch (4D)

De groep van wedstrijd

27


VOETBAL / VOLLEYBAL / ZWEMMEN

De schoolploeg voetbal uit de derde graad wist zich te plaatsen voor de kwartfinale van de provinciale competitie S.V.S. Na drie wedstrij-den tegen het V.H.S.I., Abdijschool Zevenkerken en Sint-Rembert Torhout werden ze tweede in de voorrondepoule. Een spetterende 5-1 tegen Sint-Rembert gaf hierbij de doorslag. Op naar de kwartfinale op 7 januari 2015 tegen Sint-Lodewijks!Deelnemers zijn Thomas Carlier, Robin Genouw, Bert Bonte, Sammy Bouton, Emiel Heyman, Thomas Vangeenberghe, Maxim Vlaemynck, Sebastiaan Derudder, Jonas Hespel, Gregory Van Kerrebroeck, Dries Van Eenoo, Laurens Puype, Thibault Titeca, Matisse Desmedt, Lander Morel en Arne Defour.

De schoolploeg volleybal uit de derde graad speelde op 1 oktober 2014 wedstrijden tegen het V.H.S.I. en O.L.V. Oostende. De eerste wedstrijd werd overtuigend gewonnen in twee sets. De tweede wedstrijd tegen O.-L.-V. Oostende werd ondanks dapper weerwerk verloren.Deelneemsters waren Eva Schram, Lieze en Lotte Verhaeghe, Justine Busschaert, Lisa Walraeve en Eni Kabashi.

Op woensdag 5 november 2014 vond in Olympia het PK zwemmen plaats. Annelies Alpa, Justine Defloo, Isaura Lips, Fiebe Vande Kerckhove en Melanie Debaere namen deel aan de 50 m vrije slag. Telkens verbeterden zij hun eerder opgegeven richttijd op die afstand en konden zo een mooie prestatie leveren. Fiebe behaalde bij de niet-aangesloten zwemsters een gouden medaille!

Lieven Cloet

IT RUNS IN THE FAMILYGeboortenMarlies, °10/06/2014, derde dochter voor Bram Dammen en Kathy Mermuys (oud-leerlinge) en zus voor Roel, Sara, Pieter en LoreVera, °24/07/2014, tweede dochter voor Bert Selter (leerkracht) en Stefanie, zusje voor StellaGilles, °24/07/2014, kleinzoon voor Cristl Nys (secretariaat)Nand, °06/08/2014, kleinzoon voor Martine Campens (leerkracht)Finn, °11/09/2014, zoontje van Florian Verbelen en Lies Vanhaecke (leerkracht)Hasse, °23/09/2014, dochtertje van Bram Pauwels en Sietske Meulebrouck (leerkracht), zusje van Wolf en NoorHannes, °3/10/2014, zoontje van Geert Vancoillie en Isabelle Vanden Bon (oud-leerlinge)Kobe, °30/11/2014, broertje voor Robbe (2A) en Axelle (5B) VanmaeleElza, °30/11/2014, dochtertje van Andries Pottier (oud-leerling) en Lissa Van der Pluym (leerkracht), zus van Charles en Nora

OverlijdensGeorges Winderickx, °09/06/1940, +05/06/2014, vader van Kris Winderickx (leerkracht)Marguerite Verlinde, °01/10/1924, +09/06/2014, grootmoeder van Linde Sonneville (4E)Marie-Jeanne Deprez, °06/01/1948, +12/08/2014, oma van Wieze Van Oost (3E) en Lien David (2E)Irene Masschaele, °04/04/1934, +04/09/2014, oma van Annette (2A) en Mattie(4D) DemeesterMarcel Vanhulle, °20/05/1932, +02/09/2014, vader van Christine Vanhulle (secretariaat)Pierre Debruyne, °11/10/1921, +28/9/2014, overgrootvader van Emeline Pattijn (4B)Kathleen Vanmaele, °01/05/1968, +07/10/2014, oud-leerlinge en mama van Eline Standaert (oud-lle)

Albertine Deschieter, °30/12/1921, +09/10/2014, schoonmoeder van An Herregodts (leerkracht) en grootmoeder van Annelies, Thomas (oud-leerlingen)Raymonda De Ville, °23/09/1921, +16/10/2014, overgrootmoeder van Baue Depondt (1A)Bieke De Buck, °26/11/1997, +06/10/2014Andreas Aerbeydt, °14/08/1932, +28/10/2014, schoonvader van Cristl Nys (secretariaat)Agnes Loobuyck, °18/07/1926, +29/10/2014, overgrootmoeder van Jana Vindevogel (2B)Albert Vanoost, °26/08/1921, +09/11/2014, vader van Ghislain Vanoost (onderhoudsman)Omer Vanhoecke, °24/02/1930, +18/11/2014, grootvader van Janne Vanhoecke (4C)Sonia Wittesaele, °12/03/1947, +02/12/2014, grootmoeder van Ilian Segarra (3A)

28

’S MORGENS VROLIJK OP STAP,’S AVOND IN ’T DUISTER RUST GEVONDEN

Bieke De Buckgeboren te Brugge

op 26 november 1997en er overleden op

6 oktober 2014.

Laat niet verloren gaanniet een ster aan de hemel,niet het zaad in de aarde,

niet het liedin het hart van de mens.

Niet de droom, niet de hunker.Niet de schoonheid die ons vervulde.

Niet de lach van weleer,Niet de tranen van nu.

Niet het licht in de ogen.Niet het land van belofte.Niet de adem van leven.

Niet de kracht van de ziel.

Laat niet verloren gaan.Geen naam.

Geen ogenblik.

Jouw naam Bieke, zal met ons meegaan,en je hart voor mensen zullen we met je delen.

En je dromen hopen wij waar te makendoor met jouw aandacht

en jouw stille kracht te werkenaan een wereld die vraagt

om meer liefde en genegenheid.

29

BILBAO

Onze school organiseerde een uitwisseling in het kader van de les-sen Engels met de Spaanse school Lauaxeta Ikastola uit Bilbao. We verwelkomden de Spaanse leerlingen met een gezellige lunch en daarna gingen we richting Brugge centrum om met de bootjes op de reien te varen. Dankzij deze leuke activiteit leerden we onze partners wat beter kennen en konden ze al een snelle glimp opvangen van het mooie Brugge. Voor ons werden nog een heleboel andere activitei-ten georganiseerd: een leuk stadsspel in Brugge, een interessante rondleiding in de stad Gent en als slotactiviteit een namiddagje bowlen. We hielden ons ook bezig met enkele activiteiten rond het

vak Engels. Allereerst maakte ieder groepje een werkstuk rond de stereotypen van België of Spanje. Deze stereotypen werden na de

presentatie uitvoerig besproken, waardoor we nieuwe inzichten over beide landen kregen. vervolgens werden we in groepjes verdeeld met Basken en Vlamingen door elkaar. In deze groepjes maakten we een werkstuk rond de ‘grammar’, de Engelse grammatica. Ieder groepje kreeg een onderwerp dat we dan moesten uitwerken in een interac-tief werkstuk. Voor dit project krijgen we nog de tijd om er in Bilbao aan verder te werken. In deze week hebben we veel nieuwe mensen leren kennen en vele vrienden gemaakt. Toen de Basken weer naar huis vertrokken, was er een warm afscheid en klonken de woorden ‘Tot begin volgend jaar!’.Alexia Vermeersch (4C)

JOS & FIEN ONTMOETEN

Our gratitude to the families and members of the staff for your warm welcome. We enjoyed the beauty of the city as well as your company.

THANK YOU VERY MUCH

SCHOOL, MAAR TOCH ANDERS...Ik zit al drie maanden in deze school en ik vind het fantastisch!In een school terechtkomen waar ik niemand kende, was niet gemakkelijk, maar na een tijdje begon ik de mensen hier te kennen en wende ik aan mijn nieuwe leven in deze school. Deze 3 maanden waren vol activiteiten. Zo waren er de bezinningsdag, sportdag en de ontgroening. Deze activiteiten hebben we niet in Wallonië. Ik was verrast om te zien dat er binnen hetzelfde land toch zo veel verschillen optreden. Jullie gebruiken bv. een heleboel technologieën in het onderwijs, wat in Wallonië niet het geval is.Ik heb hier niet alleen een taal geleerd, maar ik ontdekte een andere cultuur, een andere manier van denken. Dat is precies wat ik wilde leren en ik ben heel blij met deze ervaring!Coralie Di Mauro

30

CALEIDOSCOOP

De schaakclub “The Checkmates” floreert dit jaar op onze nieuwe locatie A1.2. Elke middag kunnen de leerlingen er vanaf 12.30 uur terecht. Dit jaar zijn maar liefst 30 leden ingeschreven en op sommige momenten zitten we met een 20-tal mensen te spelen. Een aantal leerlingen hebben ook leren schaken via het initiatief “Start 2 Chess” en zetten zo hun eerste stappen op het schaakbord.Dit jaar mogen we ook weer heel wat meisjes verwelkomen in de club. Zo zie je maar dat het niet per se een mannenspel is.We hopen er een spetterend jaar van te maken, met een spannend toernooi in het tweede trimester.

THE CHECKMATES Dieter Verhelle

30

OPTREDEN KAREN VANHULLE, OUD-LEERLINGE

Op vrijdag 2 oktober 2014 mocht Karen Vanhulle, oud-leerlinge van onze school, het voorprogramma doen bij het concert van Lemon in het GC De Groene Meersen in Zedelgem.Gebeten en gedreven door haar passie voor de muziek schrijft ze haar eigen songs en bracht die met heel veel gevoel voor dramatiek en dy-namiek. Haar teksten vertellen naakte waarheden of herkenbare verhalen, waarbij ze inspiratie put uit de muziek van vele singer-songwriters. Met een klassieke opleiding piano achter de rug en muzikale roots in haar lijf weet deze beloftevolle zangeres harten te veroveren. Ze zong zowel in het Nederlands, Frans als in het Engels. Het was fijn dat ze toelichting gaf bij elk nummer: waarom, wanneer en voor wie ze het schreef.Zo zong ze ook het lied dat ze schreef voor de diploma-uitreiking in juni 2014 bij ons op school. Voor ons, oud-leerkrachten, leerlingen en oud-leerlingen, die talrijk aanwezig waren een bijzonder moment!Tot onze grote verrassing zong ze drie nummers samen met Lemon en het was gewoon prachtig om te zien en om naar te luisteren.Niemand twijfelt aan het grote talent van de zeer bescheiden Karen, we zullen heel zeker nog van haar horen! Veel succes, Karen!Caroline Schoonbaert

31

Uit het woordenboek: enigma, zelfst.naamw [e’nɪxma], speciaal ontworpen moeilijke vraag.Over de moeilijkheidsgraad van elke vraag kan gedebatteerd worden, maar de vragen zijn inderdaad speciaal ontworpen voor een specifiek doelpubliek: leerlingen, leerkrachten en ouders van Sint-Jozef Humaniora.Langs de wondere weg van het elektronische leerplatform Smartschool wor-den de raadsels op ongeregelde tijdstippen bezorgd. Wie onmiddellijk rea-geert, is er meestal aan voor de moeite. Het loont immers om even na te denken (voorwaar een ijzeren wet in een onderwijsomgeving).Natuurlijk mag je ook niet te lang wachten om een antwoord te formule-ren. Enkel de eerste 10 deelnemers van elke categorie delen immers in de punten: respectievelijk 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten. Zoals op het Eurosongfestival!Per vraag vullen tussen 150 en 200 deelnemers het formulier in. Ongeveer twee derde van de gegeven antwoorden is tot nu toe correct. Onder de ou-ders is de concurrentie het grootst. Niet verwonderlijk: zij vormen ook een grote groep. Elke vraag blijft een week oplosbaar. Op het einde van die week worden oplossing en tussenstand doorgegeven.Na 10 vragenrondes spelen we in de maand mei de superfinale tussen de winnaars van elke categorie. De winnaar van die superfinale mag zich dan een jaar lang “Enigmamaster” van Sint-Jozef Humaniora noemen. Een titel die dezelfde waardigheid uitstraalt als “De Slimste Mens Op School”.Iedereen mag nog steeds meedoen! Er zijn nog heel veel punten te verdie-nen…

Ignace Ryheul

PS O ja, onder ons gezegd en niet langer gezwegen: voor wie de herinnering aan de goede oude quizformule “De Slimste Mens Op School” te groot wordt om te dragen, is er goed nieuws: op vrijdag 6 februari 2015 spelen we een aller-allerlaatste keer De Slimste Mens Deluxe, in een organisatie van de ouderraad. Inschrijven kan vanaf begin januari 2015, maar hou alvast de datum vrij!

ENIGMA, EEN NIEUWE MANIER OM ZICH HET HOOFD TE BREKEN...

Opgave 1: welk cijfer hoort in plaats van de X? Antwoord: 3 (het gaat om een sudoku)

Opgave 2: welk beroep oefent deze man uit? Antwoord: Salsadanser

Opgave 3: hoeveel verschillen zijn er tussen foto 1 en 2?Antwoord: 4 verschillen

Opgave 4: via via zijn we op zoek naar de naam van een heilige. Welke?Antwoord: Sint-Joris (vervang de letters door hun plaats in het alfabet en Google de coördinaten)

32

- AFLEVERING DRIE -

Ver, ver boven de speelplaats verheven, op de hoogste plaats van de Jozefienen, in een schemerzone tussen A- en B-gebouw die aan de wetten van tijd en ruimte lijkt ontsnapt te zijn, heeft een duister figuur zijn intrek genomen in een slecht verlicht lokaal. Gezeten voor een wand van videoschermen en geluidsapparatuur observeert hij de mierenkolonie van leerlingen die daar beneden, ver onder hem, in hun dagelijkse bedrijvigheid dooreen krioelen, niet beseffend dat zij door hem geobserveerd worden als een exotische volksstam. Soms blikt hij van op het dak naar beneden, soms dwaalt hij in hun midden over de speelplaats. Steeds met een vinger aan de pols van de jeugd, overal zijn voelsprieten uitreikend, hardnekkige vlieg in vele kamers: niets ontgaat onze orwelliaanse schaduwfiguur. Zijn enige doel? In kaart brengen wat leeft onder de Jeugd en de onbegrijpelijke gedragscodes van deze woeste stam vervolgens vertalen naar de taal van wat zij Oude Mensen noemen. Zijn naam? De Trendwatcher, held van het lerarenkorps, redder van de ouders, antropoloog extra-ordinaire! Deze aflevering buigt onze superheld zich over de raadselachtige aandoening die het lerarenkorps van de Jozefienen teistert…

ENIGMA’S, ENIGMA’S

Zo aan het einde van het jaar, in de donkere dagen, durft de Trend-watcher al eens, zoals de sterre, stille staan. Dan durft hij, wanneer de wereld op school hem te druk wordt, wel eens te rade gaan bij zichzelf, of bij Hierboven. Dan slaat hij zijn stoffige bijbeltje open, laat zijn indexvinger langs de paginaranden ritselen en houdt halt bij een willekeurige passage op zoek naar een antwoord.

1 Corinthiërs, 13:12.“Nu kijken we nog door een spiegel, in raadselen, maar straks zien we van aangezicht tot aangezicht.”

Ja, zucht hij dan, ja. Dat is het. Raadselen.Dat is de enige constante van dit schooljaar, de echte trend van 2014. Raadselen. Enigma’s, in algemeen beschaafd Grieks. De in-boorlingen van SJH worden er langs alle kanten mee overvallen. Ze zijn overal en ze houden de schoolpopulatie bezig.Het begon allemaal met de schijnbaar onschuldige raadselcompeti-tie van de heer Ryheul. De gevolgen waren echter niet te voorzien. Dag en nacht zijn leerkrachten, leerlingen en zelfs ouders voort-

aan aan Smartschool gekluisterd, als konijnen voor een lichtbak, in bange afwachting van een nieuwe opgave, een nieuw enigma om zich het hoofd over te breken. Sudoku’s lossen zij gezamenlijk op, collectief speuren ze naar kleine verschillen, gps-coördinaten zetten ze om, anagrammen schudden ze doorheen, terwijl het ware leven met al die belangrijke dingen (sb’s verbeteren, kinderen verversen, brood halen, de trein halen, het gras maaien) aan hen voorbijgaat. Zij leven in angst, mijnheer Ryheul, zij leven in angst! Angst om de opgave als laatste op te merken, angst om het antwoord niet te vinden, angst om net dat tikkeltje te laat te komen met het winnende antwoord. En dan is het nog niet gedaan! Achter gecodeerde namen en pseudoniemen verschuilen zij zich allen. De lerarenkamer gonst daardoor van de hypotheses en verdachtmakingen: Wie is Minion? Achter welk masker kruipt deze of gene? Wie steekt er achter Athenée de Mortemart? Paranoia maakt zich van uw mensen meester, mijn-heer Ryheul! Ze worden langzaam gek van al die raadselachtigheid.Dermate wild – zo zag de Trendwatcher – greep de paranoia spoedig om zich heen, dat alles wat enigszins ongewoon of ongebruikelijk was op school als niets minder dan een raadsel werd beschouwd. In ieders ogen zag hij vraagtekens. Achter alles zocht en zoekt het lerarenkorps iets.

DE TRENDWATCHER

33


Wie wordt er allemaal papa of mama? Wat is spieken 2.0? Zijn wij nu coaches of leerkrachten? Is het nog normaal dat oktober en novem-ber zo warm zijn? Komt het door dat warme weer dat de school half november overspoeld werd door Spanjaarden? Of waren het Basken? En waarom spraken die eigenlijk geen Spaans? En hoe zit het met al die collega’s die de hele tijd verdwenen voor heelder dagen aan een stuk? De directeur met twee jonge vrouwen naar Bilbao? De adjunct met twee oudere mannen naar Lissabon? Om welke mysterieuze re-denen blazen de hoogbegaafden verzamelen in Ljubljana? Wat gaat mijnheer Gryson (een sujet dat door de Trendwatcher nauwlettend in de gaten wordt gehouden) dit keer zoeken in Thailand? Is het waar dat robots het technieklokaal hebben ingepalmd? Of is dat gewoon een nieuwe manier om te staken? Wie doet er trouwens allemaal mee aan die grote staking? Hebben mevrouw Defour en mijnheer Dhae-nens echt rel geschopt in Brussel? Vanwaar al die kleurboeken voor volwassenen op de Boekenbeurs? Zit mevrouw De Corte daar voor iets tussen? En wat spookt zij daar elke vrijdagmiddag op die poë-ziezolder met haar kornuiten uit? Hoe zit het eigenlijk met Vocaloid? Welke complotten moeten wij zoeken achter al die letterwoorden die rondfladderen op school: LVS, SJH+, EFQM, T4U, KKR, OLC, LOC, DR, KA1 of KA2, TBS, TADD of het onuitspreekbare CLIL? Zouden die ook onderdeel zijn van een nieuw enigma van de heer Ryheul? Vast! Wacht, we gooien de letters even door elkaar: ze vormen een

anagram! Neen, we moeten tellen… Of wacht, het is… Aaargh!

Het werd die brave leerkrachten allemaal wat te machtig. Het werd ook de Trendwatcher te veel. Slechts één adres kende hij voor een antwoord op deze vele raadselen, één iemand die de collectieve pa-ranoia een halt kon toeroepen. Doch vlak voor hij kon aanbellen bij de heer Cool, bedacht de Trendwatcher dat uitgerekend deze het grootste raadsel van allemaal was: Zal dit echt het laatste school-jaar van onze aardige, baardige baas zijn? En wie, o wie zal hem opvolgen? Moet hij of zij een baard hebben? Dát, waarde lezer, wordt het grootste enigma van dit jaar. Eentje dat het korps de rest van het jaar in zijn ban zal houden. Neen neen, zo vreest de Trendwatcher, het is voorlopig nog niet gedaan voor die arme leerkrachten.

Gelukkig biedt Paulus ook troost in zijn brief aan de Corinthiërs: “Nu ken ik nog slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben. Deze drie dingen blijven altijd bestaan: geloof, hoop en liefde; maar de liefde is het voornaamste.”

Maar van de liefde zing ik niet, waarde lezer. Die is te schoon en te edel voor dit lied.

Raymond, de Trendwatcher.

INFOAVONDstarten in het secundair onderwijs

voor ouders van toekomstige eerstejaars

WOENSDAG 11 FEBRUARI 2015 om 19.30 uur

ingang via Noordzandstraat 76 - parkeergelegenheid parking ’t Zand

INFODAG ZATERDAG 25 APRIL 2015 van 10 tot 17.30 uur

In september 1997 zette ik mijn eerste stappen in de Sint-Jozef Humaniora. Ik had wel wat meer bekijks dan andere leerlingen, als dochter van twee leerkrachten. Ik begon aan mijn eerste jaar in de studierichting Latijn, later nog gevolgd door Latijn–wiskunde en wiskunde–wetenschappen. Het waren zes toffe jaren, met strenge en minder strenge leerkrachten, goede en minder goede punten en hoogtepunten als de reis naar Parijs, de uitwisseling met een Deense school en de reis naar Egypte.

Na zes jaar verliet ik SJH en ruilde die in voor de Kulak. Met een zevental kozen we niet voor de universiteit van Gent, maar gingen we richting Kortrijk. Daar begon ik aan mijn studie rechten. Nooit spijt gehad van mijn keuze voor de Ku-lak, gezien het een kleine, toffe universiteit is, waar je mensen uit alle studie-richtingen leert kennen. Na mijn kandidaturen ging ik verder rechten studeren in Leuven. Iets heel anders dan het kleine Kortrijk. In tegenstelling tot Kortrijk is Leuven een echte studentenstad, waar er in mijn jaar alleen al bijna even-veel studenten zaten als aan de volledige Kulak. In mijn laatste jaar besloot ik aan Erasmus deel te nemen om mijn Frans te verbeteren. Het werd Orléans, een gezellige stad en dat op een uur van Parijs. Erasmus was een ervaring om nooit te vergeten en heeft me veel bijgeleerd over het zelfstandige leven en mezelf. Ik eindigde mijn hogere studies met een ManaMa fiscaal recht.Dat diploma leverde ook meteen mijn eerste job op: corporate consultant bij Ernst & Young, waar ik meehielp fiscaal advies te geven aan bedrijven. Een jaar later begon ik als bedrijfsjuriste bij een bouwbedrijf in Mechelen. On-dertussen was ik ook verhuisd van Leuven naar Brussel. Ik zou me op dit moment niet kunnen inbeelden in een andere stad dan Brussel te wonen. Het is een zeer boeiende en bruisende stad die zeer veel afwisseling biedt. Het is een stad met veel problemen, maar het is ook een dynamische stad met veel mogelijkheden.Twee jaar geleden ben ik beginnen werken bij de Liga voor Mensenrechten. Ik werk er nu als beleidsmedewerker detentie en internering. De Liga voor Mensenrechten is een mensenrechtenorganisatie die zich bezighoudt met mensenrechten in België, zoals privacy, discriminatie … Het is een boeiende en afwisselende job die veel uitdagingen biedt. We werken met een klein team van zes mensen om de mensenrechten in België te waarborgen. De ene dag help ik mee een studiedag te organiseren, andere dagen ben ik inhoudelijk bezig om een artikel te schrijven. Eén keer per maand heb ik vergadering in de gevangenis van Gent en ik hou me ook bezig met de eindredactie van het tijdschrift Fatik, een tijdschrift van de Liga voor Mensenrechten over gedetineerden. Het is een heel toffe en interessante job die ik nog lang wil doen. Ooit hoop ik deze job op internationaal niveau te mogen doen en me te kunnen bezighouden met mensenrechten in Europa en de wereld.Het enige nadeel is dat het kantoor in Gent ligt en ik dus moet pendelen. Soms zijn er ook late vergaderingen, wat ervoor zorgt dat ik soms maar om 24u in Brussel terug ben. In mijn vrije tijd ben ik ook druk bezig, ik ben ondervoorzitster van jong-CD&V Brussel, actief in de Rota-ract, lid van de Raad van Bestuur van een Europese mensenrechtenorganisatie, alsook van de Vlaams-Brusselse media en GC de Maalbeek, wat er dus voor zorgt dat ik in de week nog heel wat extra vergaderingen heb. In de vrije tijd die dan nog overblijft, probeer ik iets van cultuur op te snuiven of ga ik graag iets eten of drinken in de vele restaurants en bars die Brussel rijk is.Stefanie Gryson - oud-leerlinge

EEN NIEUWE LENTE, EEN NIEUW GELUID

DIGITALE PRINT & KOPIE - HANDELSDRUKWERKFAMILIEDRUKWERK - GROOT FORMAAT

Dirk Martensstraat 19 - 8200 BruggeT 050 32 13 13 - www.x-center.be

VERTAALBUREAU ● AGENCE DE TRADUCTION ● TRANSLATION AGENCY

Zaakvoerder: Ann MichielsGrote Moerstraat 94A – 8200 BRUGGE050/39 74 15 – 0478/378 521 – www.taaladvisie.be

GRAFISCHE VORMGEVING

050 67 85 23 | 0495 47 05 58 [email protected] | WWW.ARTI-TUDE.BE

www.kbc.be

Wat kan KBC voor ú betekenen?

KBC Bank & Verzekering Koningin Astridlaan 130, 8200 BruggeTel. 050 40 53 50 - fax 050 40 53 51

Yves FRANCOALGEMENE ELEKTRICITEIT

SANITAIRCENTRALE VERWARMING

Gistelsteenweg 2428490 Jabbeke

tel. 050/81 47 84fax 050/81 47 85

www.christiaens-bouw.be

Legeweg 1558020 OostkampT 050 36 37 41

[email protected]

Brugge050315107 www.dekeysermilieu.be

BEWAAR MIJ, EENS HEB JE ME NODIG

RUIMEN EN ONTSTOPPEN

BON -E 3* * 1 bon per beurt

www.simatours.be

Totaaloplossingen

Centraal aanspreekpunt

Expertise en ervaring in de KMO-wereld

Objectief advies

Dagelijkse monitoring van uw serverpark

Controle van uw backup

Preventief onderhoud

Snelle interventietijden zowel remote als on-site

Telefonische helpdesk

Eerlijke en persoonlijke samenwerking met onze klanten

Geen dure inhoudsloze onderhoudscontracten

Mavari nv | Torhoutsestraat 122A | 8020 Ruddervoorde | T +32 50 28 98 68 | F +32 50 28 98 69 | www.mavari.be

OPEN CAMPUSzaterdag 28 feb.van 13 tot 17 u.

zondag 1 maa.van 13 tot 17 u.

zaterdag 27 jun.van 9 tot 13 u.

vrijdag 28 aug.van 16 tot 21 u.

BRUGGE · KORTRIJK · OOSTENDE · ROESELARE · TIELT · TORHOUT

VIVES hogeschool design your future

vives.beBIOTECHNIEK bachelor in de agro- en biotechnologie GEZONDHEIDSZORG bachelor in de biomedische laboratoriumtechnologiebachelor in de ergotherapiebachelor in de logopedie en audiologiebachelor in de verpleegkundebachelor in de voedings- en dieetkundebachelor in de vroedkundeHANDELSWETENSCHAPPEN EN BEDRIJFSKUNDE bachelor in het bedrijfsmanagement bachelor in het hotelmanagementbachelor in het office management bachelor in de toegepaste informatica bachelor in het toerisme en recreatiemanagementINDUSTRIËLE WETENSCHAPPEN EN TECHNOLOGIE bachelor in de autotechnologie bachelor in de bouw bachelor in de ecotechnologie bachelor in de elektromechanica bachelor in de elektronica-ICT bachelor in de energietechnologiebachelor in de luchtvaartbachelor in de ontwerpen productietechnologie ONDERWIJSbachelor in het onderwijs: kleuteronderwijs bachelor in het onderwijs: lager onderwijs bachelor in het onderwijs: secundair onderwijs SOCIAAL-AGOGISCH WERK bachelor in de maatschappelijke veiligheid bachelor in de orthopedagogie bachelor in het sociaal werk bachelor in de toegepaste psychologie

Naamloos-10 1 28/08/14 11:28

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

A4 adv- 2014-2015.pdf 1 7/12/14 23:56

OPEN CAMPUSzaterdag 28 feb.van 13 tot 17 u.

zondag 1 maa.van 13 tot 17 u.

zaterdag 27 jun.van 9 tot 13 u.

vrijdag 28 aug.van 16 tot 21 u.

BRUGGE · KORTRIJK · OOSTENDE · ROESELARE · TIELT · TORHOUT

VIVES hogeschool design your future

vives.beBIOTECHNIEK bachelor in de agro- en biotechnologie GEZONDHEIDSZORG bachelor in de biomedische laboratoriumtechnologiebachelor in de ergotherapiebachelor in de logopedie en audiologiebachelor in de verpleegkundebachelor in de voedings- en dieetkundebachelor in de vroedkundeHANDELSWETENSCHAPPEN EN BEDRIJFSKUNDE bachelor in het bedrijfsmanagement bachelor in het hotelmanagementbachelor in het office management bachelor in de toegepaste informatica bachelor in het toerisme en recreatiemanagementINDUSTRIËLE WETENSCHAPPEN EN TECHNOLOGIE bachelor in de autotechnologie bachelor in de bouw bachelor in de ecotechnologie bachelor in de elektromechanica bachelor in de elektronica-ICT bachelor in de energietechnologiebachelor in de luchtvaartbachelor in de ontwerpen productietechnologie ONDERWIJSbachelor in het onderwijs: kleuteronderwijs bachelor in het onderwijs: lager onderwijs bachelor in het onderwijs: secundair onderwijs SOCIAAL-AGOGISCH WERK bachelor in de maatschappelijke veiligheid bachelor in de orthopedagogie bachelor in het sociaal werk bachelor in de toegepaste psychologie

Naamloos-10 1 28/08/14 11:28

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

A4 adv- 2014-2015.pdf 1 7/12/14 23:56

Noordzandnieuws nr. 27 12/2014

Documents

Transcript of Noordzandnieuws nr. 27 12/2014