Nieuwsbrief mei 2015

2
NIEUWSBRIEF ZWOLLE NUMMER 1, MEI 2015 Dichterbij jongeren in Zwolle ZWOLLE Monique (35) woont samen met haar drie opgroeiende kinderen in de wijk. Samen met haar oudste zoon Raylison (15) vertelt ze over haar contact met Youth for Christ. START Eigenlijk is de dochter van Monique, LaToya, het begin van het contact met Youth for Christ. Zij is via de pannakooi bij de meidenclub terecht gekomen. Door de contacten die ze binnen Youth for Christ had is ze uitgenodigd om mee te lunchen op zondagmiddag. Steeds kwam ze thuis met de vraag of haar moeder ook eens meeging. “Ik had er in eerste instantie niet zoveel oren naar, want zondag is mij enige vrije dag.” Maar uiteindelijk heeft Monique toch de stap gezet en is ze een keer komen kijken. Dat was rond oktober 2014. “Ik ging er eigenlijk zonder verwachting heen. Ik vond het wel spannend. Het is toch elke weer aftasten in wat voor groep mensen je terecht komt.” OP DE HOEDE Ook Raylison is rond die tijd eens meegagaan naar de lunch en viering. “Ik was de eerste keer wel extra op mijn hoede, ja dat doe je toch altijd bij nieuwe mensen. Maar ze zijn heel open en spontaan. Ze luisteren, laten je uitpraten. En hebben geen oordeel over me.” Monique vult aan: “Ik was in het begin bang voor roddels. Ik lette erg op wat ik zei want ik wist niet waar het terecht zou kunnen komen. Nu ben ik daar niet meer bang voor, ik weet dat als ik iets vertel het bij diegene blijft.” HEILIGE MENSEN “En zij maken ook gewoon fouten. Het zijn niet allemaal heilige mensen.” Tot die mooie conclusie kwam Monique al snel. “Toen ik voor het eerst binnen stapte was ik bang dat mensen me asociaal zouden vinden, ik ben natuurlijk een vrouw met tatoeages en dan vinden mensen je al snel een aso. Ik voelde me anders. Maar ik werd geaccepteerd!” GOD? Na de lunch is er altijd een moment van delen over het geloof. Aan de hand van een Bijbelverhaal of lied wordt er met elkaar over het geloof nagedacht. Monique is met de kerk opgevoed, tot haar 13 e levensjaar ging ze elke week mee naar de kerk. “De dingen worden hier wel anders benaderd dan vroeger. Vroeger sprak de dominee kennelijk de waarheid en moest ik dat maar gewoon geloven. Dat vond ik lastig. Hier kun je in discussie met elkaar, maar niemand hoeft z’n gelijk te halen. Als we het aan het eind van het gesprek niet eens zijn is dat prima. Mijn mening wordt ook geaccepteerd.” Ook Raylison vindt de vieringen interessant, hoewel hij niet in God gelooft. “Ik heb geen God. Maar ik vind het wel interessant om te horen hoe ze de bijbel uitleggen. Maar er zijn zoveel verhalen. Zoals de Noren, die hebben wel 10 goden! Die hebben zelfs een god van de oorlog, die hebben jullie niet of wel? Monique & Raylison

description

Nieuwsbrief Youth for Christ Zwolle mei 2015. Interview Monique en Raylison, verslag van het kamp in Duitsland, UIT Vormgingsjaar, de Huiskamer in gebruik.

Transcript of Nieuwsbrief mei 2015

Page 1: Nieuwsbrief mei 2015

NIEUWSBRIEF ZWOLLE NUMMER 1, MEI 2015

Dichterbij jongeren in Zwolle

ZWOLLE

Monique (35) woont samen met haar drie opgroeiende kinderen in de wijk. Samen met haar oudste zoon Raylison (15) vertelt ze over haar contact met Youth for Christ. START Eigenlijk is de dochter van Monique, LaToya, het begin van het contact met Youth for Christ. Zij is via de pannakooi bij de meidenclub terecht gekomen. Door de contacten die ze binnen Youth for Christ had is ze uitgenodigd om mee te lunchen op zondagmiddag. Steeds kwam ze thuis met de vraag of haar moeder ook eens meeging. “Ik had er in eerste instantie niet zoveel oren naar, want zondag is mij enige vrije dag.” Maar uiteindelijk heeft

Monique toch de stap gezet en is ze een keer komen kijken. Dat was rond oktober 2014. “Ik ging er eigenlijk zonder verwachting heen. Ik vond het wel spannend. Het is toch elke weer aftasten in wat voor groep mensen je terecht komt.” OP DE HOEDE Ook Raylison is rond die tijd eens meegagaan naar de lunch en viering. “Ik was de eerste keer wel extra op mijn hoede, ja dat doe je toch altijd bij nieuwe mensen. Maar ze zijn heel open en spontaan. Ze luisteren, laten je uitpraten. En hebben geen oordeel over me.” Monique vult aan: “Ik was in het begin bang voor roddels. Ik lette erg op wat ik zei want

ik wist niet waar het terecht zou kunnen komen. Nu ben ik daar niet meer bang voor, ik weet dat als ik iets vertel het bij diegene blijft.” HEILIGE MENSEN “En zij maken ook gewoon fouten. Het zijn niet allemaal heilige mensen.” Tot die mooie conclusie kwam Monique al snel. “Toen ik voor het eerst binnen stapte was ik bang dat mensen me asociaal zouden vinden, ik ben natuurlijk een vrouw met tatoeages en dan vinden mensen je al snel een aso. Ik voelde me anders. Maar ik werd geaccepteerd!” GOD? Na de lunch is er altijd een moment van delen over het geloof. Aan de hand van een Bijbelverhaal of lied wordt er met elkaar over het geloof nagedacht. Monique is met de kerk opgevoed, tot haar 13e levensjaar ging ze elke week mee naar de kerk. “De dingen worden hier wel anders benaderd dan vroeger. Vroeger sprak de dominee kennelijk de waarheid en moest ik dat maar gewoon geloven. Dat vond ik lastig. Hier kun je in discussie met elkaar, maar niemand hoeft z’n gelijk te halen. Als we het aan het eind van het gesprek niet eens zijn is dat prima. Mijn mening wordt ook geaccepteerd.” Ook Raylison vindt de vieringen interessant, hoewel hij niet in God gelooft. “Ik heb geen God. Maar ik vind het wel interessant om te horen hoe ze de bijbel uitleggen. Maar er zijn zoveel verhalen. Zoals de Noren, die hebben wel 10 goden! Die hebben zelfs een god van de oorlog, die hebben jullie niet of wel?

Monique & Raylison

Page 2: Nieuwsbrief mei 2015

ZWOLLE

UIT-JAAR Het vormingsjaar UIT is volop in ontwikkeling! In februari zijn bijvoorbeeld de flyers en poster gedrukt met ons eigen logo! De eerste contacten met jongeren worden gelegd (eerste aanmelding is binnen!), kerken worden gemobiliseerd om de promotiematerialen te verspreiden en het trainingsprogramma ligt klaar. Kortom: we staan in de startblokken. In september willen we de eerste groep UITers ontvangen en een jaar met hen optrekken rondom de thema’s Jezus leven, leiderschap en relaties. Wij hebben zin om er op UIT te gaan! NIEUW KERNTEAM Afgelopen jaren zijn we als organisatie gegroeid, er zijn meer jongeren en meer vrijwilligers bijgekomen. Tijd voor verandering in onze leiderschapsstructuur. Daarbij gaf Ronald aan als teamleider een stap opzij te willen doen, waardoor er ruimte ontstond voor nieuwe mensen. Ook Thomas stapte opzij. Een zoektocht naar een nieuw kernteam met veelal nieuwe mensen startte. Dit proces wat uitdagend maar soms ook moeilijk. Een kernteam die de groter geworden organisatie op een juiste manier zal willen leiden. Na een paar maand van zoeken en overleggen zijn we tot de volgende zes personen gekomen: Eisse (teamleider), Tamar, Arian, Gerda, Godelieve en Marten. Het is nodig om een team te hebben die de algemene leiding heeft, maar dit wil niet zeggen dat dit team alles beslist. Input van alle vrijwilligers wordt gewaardeerd en gezocht. AANKOMENDE ZAKEN Er gebeurt steeds meer bij Youth for Christ. Naast de bekende pannakooi en meidenclub, wordt er nu veel tijd geïnvesteerd in de huiskamer, zondagse vieringen, koken met jongeren, en individuele contacten met de jongeren. Daarnaast staan de volgende activiteiten op het programma:

Mei: Talentenweekend

Mei: Kerkdienst voor én door jongeren

Juli: Sonrise

Juli: Meiden (survival)kamp Frankrijk

Activiteiten zijn slechts een middel om relaties te bouwen en te verdiepen met de jongeren en ze door die relatie heen te helpen op verschillende gebieden van hun leven. Met die insteek zijn we in april ook op kamp geweest met 13 jongeren naar Duitsland. En omdat een foto meer zegt dan 1000 woorden:

Groepsfoto van het kamp in Duitsland!

Huis in uitvoering

De huiskamer is inmiddels helemaal in gebruik! Een van de vrijwilligers, Gerdien, doet verslag: Een paar weken terug ging ik woensdag avond naar de huiskamer omdat daar mijn auto gewassen zou worden. Ik had wat werk mee genomen om te doen terwijl ik moest wachten maar, daar is niks van gekomen. Er was daar een hele groep jongeren aanwezig. Jongeren waren buiten aan het voetballen en basketballen. binnen waren ze spelletjes aan het doen en werd er gewoon lekker gekletst. Er hing een gezellige, ontspannen sfeer. Op een donderdag toen ik zelf in de huiskamer zat kwamen er twee jongeren vanuit school naar de huiskamer. We hebben lekker gekletst, gevoetbald en spelletjes gespeeld. Toen Wim Jan binnen kwam met zijn bas gitaar hebben we nog even lekker muziek met elkaar gemaakt. Een van de jongeren bleek vroeger gitaar les te hebben gehad en vond het erg leuk om even op Wim Jan zijn basgitaar wat te proberen. Ook op andere dagen weten de jongeren steeds meer de huiskamer te vinden. Zo kwam Ashley laatst gezellig koekjes bakken, Kwam Jaydon na schooltijd huiswerk kwam maken en komen er jongeren soms even chillen of een praatje maken. Ook de muziekinstrumenten zoals de gitaren en de piano worden goed gebruikt. Ik denk dat ik niet alleen vanuit mezelf spreek dat we erg dankbaar zijn dat deze jongeren hun weg naar de huiskamer hebben gevonden. We hopen en bidden dat er nog meer jongeren naar de huiskamer zullen komen. Bid u met ons mee?

GEBEDSPUNTEN Dank:

Mogelijkheid om met jongeren op kamp te gaan, en het mooie kamp dat we gehad hebben!

Contacten die we mogen hebben in de wijk, zoals met Monique en haar gezin.

Bid:

Ons gebed is dat er gebedsbuddy’s ontstaan in de wijk. Ons verlangen is dat elke jongere (en ouder) die we kennen iemand krijgt die voor ze bidt. Wilt u meebidden voor voorzienigheid hierin?

Spelletjes in de huiskamer