1

Nieuwsbrief

2016 - 2017

Beste ouder(s)/verzorger(s),

De tijd vliegt! We hebben de zomerkleding nog maar net opgeborgen en zijn al weer druk bezig met de voorbe-reidingen voor de kerst. Over een paar weken zijn we aan de tweede vakantie van het schooljaar toe, de kerst-vakantie.

Ik hoop dat uw kind zich goed op zijn of haar plek voelt in de klas en op school en dat de prestaties zijn zoals u gehoopt of verwacht had. De eerste rapporten zijn uitgedeeld en u bent van harte welkom op de gesprekken met de docenten over uw zoon of dochter.

Er is weer veel gebeurd dit schooljaar. De Cambridge-certificaten zijn uitgereikt aan een grote groep leerlingen, de Norbertusquiz was weer een geweldig succes, we hebben Halloween gevierd, enkele leerlingen zijn in ver-band met het 100-jarig bestaan van Omo naar Rome geweest en we hebben een prachtig nieuwe kantine-inrich-ting gekregen.

Uiteraard zijn we ook druk doende met de voorbereidingen voor het nieuwe lyceum dat we volgend jaar samen met het Gertrudiscollege gaan starten. Deze voorbereidingen verlopen prima en we hebben er met elkaar veel zin in!

Het is nog een paar weken hard werken en daarna mag uw kind gaan genieten van een welverdiende kerstva-kantie. Ik wens u mooie kerstdagen toe en een heel goed 2017!

Marieke van den HurkCollegedirecteur

December 2016 nr. 1

2

Stand van zaken nieuwe lyceum

Vanaf september zijn we hard aan het werk om samen met het Gertrudiscollege plannen te maken voor de gezamenlijke brug-klas die we in 2017-2018 op de Lyceumlaan gaan starten. Wij zien de huidige ontwikkelingen als prachtige kans. Een kans om een school voor havo en vwo in de markt te zetten die leerlingen opleidt voor een vervolgstudie en maatschappelijke loopbaan in de 21ste eeuw. Kortom, modern en toekomstbestendig onder-wijs.

We blijven onderwijs op hoog niveau, met veel keuzemogelijkhe-den voor verschillende vakkencombinaties en extra examenvak-ken, zoals informatica, Spaans en kunst. Het Econasium, mas-terclasses, bèta-excellent-programma’s, DELE, DELF, Goethe en Cambridge-Engels zijn onderdelen die zoveel meerwaarde heb-ben dat ze zeker moeten blijven worden aangeboden. Dat geldt eveneens voor alle mooie reizen en excursies zowel voor havo als vwo. En omdat een gymnasiumopleiding een heel mensenle-ven van grote meerwaarde is, hoort bij uitdagend vwo-onderwijs uiteraard een sterk gymnasium.

De afgelopen periode hebben we voorlichting gegeven aan ou-ders van leerlingen van groep 8 tijdens de scholenmarkten die in Roosendaal georganiseerd worden. Ons verhaal werd door de meeste ouders positief en vol vertrouwen ontvangen.

We zullen de plannen verder ontwikkelen in nauwe samenspraak met de ouders. Vooral de ouderraden van beide scholen zullen hierbij een actieve rol gaan spelen. Ook de leerlingen zullen actief betrokken worden bij het proces. Wij zullen u hierover in januari nader informeren.

Als u meer wilt weten over onze plannen dan verwijs ik u naar de website www.nieuwescholenroosendaal.nlOnder de werknaam: ‘het nieuwe lyceum” vindt u alle informatie. Inmiddels hebt u een oproep ontvangen om mee na te denken over de nieuwe naamgeving van het nieuwe lyceum en de nieuwe mavo.

Wat betekent dat voor de zittende leerlingen?Mogelijk vraagt u zich af wat dat voor uw kind betekent. We zijn ons er zeker van bewust dat alle leerlingen het beste onderwij-moeten blijven krijgen. Bij een veranderingsproces ligt altijd een risico op de loer dat alle aandacht uitgaat naar het nieuwe en dat

daardoor dat wat al was minder aandacht krijgt. We garanderen u dat uw kind het onderwijs blijft krijgen dat u van ons gewend bent. We streven ernaar bepaalde onderdelen van het nieuwe programma ook te verwerken in het programma voor de huidige leerlingen zodat ook zij de voordelen hiervan mogen ervaren. Op het moment zijn we aan het onderzoeken hoe we dat het beste kunnen gaan doen. Ook van deze ontwikkelingen houden we u op de hoogte. Zoals ik toegelicht heb op de ouderavonden aan het begin van het schooljaar zullen we in 2017-2018 gaan starten met een gezamenlijke brugklas van de nieuwe school op de Lyceum-laan.

We zullen het jaar daarna, dus in 2018-2019 de leerlingen die nu in klas 2 zitten samen laten beginnen aan de bovenbouw, aan klas 4 dus. Eveneens op de Lyceumlaan. In 2019-2020 gaan de huidige eersteklassers, die dan derdeklasser zijn, samen met de huidige brugklassers van het Gertrudiscollege. Het is de bedoe-ling dat het samengaan van de twee scholen in 2020 is afgerond.

In schema ziet er dat als volgt uit: Nieuwe lyceum Norbertus2017-2018 Brugklas Klas 2, 3, 4 ,5, 62018-2019 Brugklas, klas 2, klas 4 Klas 3, 5, 62019-2020 Brugklas, klas 2, 3, 4, 5 Klas 6

Dat betekent dus dat de leerlingen die nu in klas 3 of hoger zitten geen deel gaan uitmaken van het nieuwe lyceum.

Het gebouwHet gebouw aan de Lyceumlaan kan zo’n 1400 leerlingen huis-vesten. Dat betekent dat we waarschijnlijk volgend jaar nog geen maatregelen hoeven te nemen om de huisvesting van alle leerlin-gen mogelijk te maken. De ontwikkelingen betekenen ook dat het gebouw na 2018 verbouwd zal moeten gaan worden. We weten nog niet in welk jaar dat gaat gebeuren. Dat is van verschillende factoren afhankelijk. Wat we wel kunnen zeggen is dat uw kind niet zal hoeven pendelen tussen twee locaties en dat het onder-wijs zonder enige verstoring zal worden voortgezet. Zodra we meer weten brengen we u hiervan meteen op de hoogte. Uiteraard zult u ook meteen worden geïnformeerd zodra de plan-nen invloed gaan hebben op de klas van uw kind.

Marieke van den Hurk, collegedirecteur

3

COLOFON

Ontwerp: Jeroen van der ZandenFotografie: Timo ReisigerEindredactie: Kristin van der Zanden

Kantine of huiskamer?De kantine van het Norbertus is altijd dé ontmoetingsplek voor leerlingen met een tussenuur, de verblijfplaats om tussen de middag de meegebrachte boterhammen óf op te eten óf ze ach-ter te laten in de buurt van een prullenbak.

Op het aanzien van de kantine was echter wat sleet gekomen, het zag gedateerd uit, meubilair dat al meer dan 20 jaar oud was, sombere muren en kleuren, waar zelfs de veelkleurige schil-deringen van monsters en onderwatertaferelen niet veel aan kon-den veranderen. Daarom was er al jaren een stille wens om de kantine eens een flinke oppimpbeurt te geven. Een tijd lang was het heel stil vanuit het management om hier iets structureels aan te doen, omdat het te duur zou zijn. Toch is er niet stil ge-zeten want op een gegeven moment kwam er wel groen licht en dat licht ging steeds feller branden toen bleek dat er financiële ruimte gevonden was voor een totale make-over van de kantine. Zo zie je maar, geduld wordt heus wel eens beloond.

Er werd een commissie gevormd met als belangrijkste deelne-mers de leerlingenraad, want die moest de juiste input geven, opdat het een kantine van de leerlingen zou worden. Omdat er inmiddels goede ervaringen waren opgedaan met het herinrich-ten van de kantine van het Gertrudis, is hetzelfde ontwerpbureau dat daar de klus heeft geklaard, Livin uit Breukelen, ingeschakeld om met enkele ideeën te komen. Nadat de leerlingen input had-den gegeven over hun wensen en ideeën omtrent de inrichting van de kantine, is het ontwerpbureau aan de slag gegaan. Het bijzondere aan de invulling van de ideeën was dat de leerlingen steeds het laatste woord hadden en dat er niet over geld werd gesproken. En toen kwam het definitieve ontwerp: een sfeervolle eigentijdse huiskamer met zitjes, planten, fraaie lampen, modern meubilair, grote prints met bladmotieven, zelfs doorgetrokken tot de prullenbakken en met groen in al zijn varianten als kleur. Een groot enthousiasme maakte zich toen meester van de commissie en stilletjes vroeg men zich af of dit echt wel gerealiseerd zou worden, zo was men onder de indruk van het geschetste beeld.Enfin, de klus is geklaard. Het resultaat is uiteindelijk geworden zoals het beloofd was: een eigentijdse moderne kantine, die eigenlijk die naam niet meer verdient: een gerieflijke plek waar eenieder zich op zijn gemak voelt, met prettig licht, witte muren,

mooie kleuren, geen bonte kermis, gevarieerde zitplaatsen en voldoende aansluitpunten voor telefoon/laptop, planten, welis-waar nep, maar bijna niet van echt te onderscheiden: het lijkt wel een huiskamer…….

Paul van Ginneken, docent beeldende vorming

Nieuwe collega’sHet Norbertuscollege heeft het genoegen zijn onderwijsteam met een aantal nieuwe enthousiaste collega’s te mogen verster-ken. Hieronder stellen zij zich aan u voor.

”Graag wil ik van deze gelegenheid gebruik maken mijzelf aan jullie allen voor te stellen als nieuwe conciërge van het Norber-tuscollege. Mijn naam is John Potters, ik ben 57 jaar en ik woon samen met mijn vrouw Maai in Roosendaal. In mijn vrije tijd hou ik van actieve, verre reizen en wintersport. Tevens doe ik er alles aan om in conditie te blijven, alhoewel dit niet meevalt als Bourgondiër. Voordat ik in dienst kwam bij het Norbertus ben ik 7 jaar conciërge geweest op het Gertrudiscollege, daarvoor ben ik geruime tijd werkzaam geweest bij TNT-post in Roosendaal.Met deze overstap voelde ik me als een brugklasser, alles nieuw en onbekend zoals gangen, lokalen, docenten, werkwijze, etc. Inmiddels ben ik al druk in de weer in een leuk team en ga ik met veel plezier deze nieuwe uitdaging aan binnen het Nobertuscol-lege.”

Mijn naam is Martijn Franken, 30 jaar, wonend in Roosendaal met mijn vriendin en 2 dochters van 5 en 2 jaar. Vorig jaar ben ik begonnen op het Gertrudiscollege dit schooljaar heb ik ook een halve baan op het Norbertus en een halve baan op het Gertrudis. Daarvoor heb ik 8 jaar tennistraining gegeven, u zult het al raden; tennis is dus mijn hobby. Als docent LO vind ik het natuurlijk hartstikke leuk om allerlei sporten te volgen. Het liefst zou ik er ook meerdere zelf willen uitvoeren, maar helaas door de tijd ga ik dit niet kunnen inplannen. Op het Norbertus geef ik 14 uur les en heb ik allerlei klassen, brugklassen, een havo 3 klas, een vwo 4 en 6 klas. Deze variatie in klassen lijkt me heel leuk. Ik heb veel zin om dit jaar naast het Gertrudis ook de lessen te verzorgen op het Norbertuscollege.

4

De weg op!

We zien ze dagelijks in grote getalen fietsen: leerlingen met een flinke rugzak op, slingerend over de weg om het groep-je waarmee ze rijden niet kwijt te raken. Door weer en wind rijden ze van huis naar school en nemen echt deel aan het verkeer op de grote weg. Dit gaat (soms) niet zonder slag of stoot, daarom vond op 14 oktober de verkeerseducatie voor de brugklassers plaats, met als thema: “de school-thuisroute”.

Tijdens deze educatieve dag hebben de leerlingen hun kennis over de verkeersregels weer opgefrist en zijn ze aan de slag gegaan met bewustwording van hun eigen gedrag en dat van andere verkeersdeelnemers. Als die auto uit een uitrit komt, heb jij dan voorrang? Of: Waar moet je rekening mee houden op een rotonde? Een belangrijk punt dat hierbij naar voren kwam is dat ze, naast zichzelf aan de verkeersregels te hou-den, ook altijd rekening moeten houden met andere wegge-bruikers die zich al dan niet aan de verkeersregels houden. Hierop kunnen anticiperen en letten op mededeelnemers aan het verkeer was zo echt een belangrijk leerdoel.

Vervolgens zijn de leerlingen gezamenlijk de straat opgegaan om onveilige punten op de routes te observeren. De leerlin-gen vertrokken in groepjes om filmpjes en/of foto’s van deze punten te maken. De creativiteit van de leerlingen zorgde voor leuke taferelen. Zo liep een jongen al pokémon-go spelend midden over de rotonde en was er een groepje dat bij toeval gefilmd had dat een voorbijganger met haar telefoon in haar in haar handen fietste waarna iemand uit het groepje kei hard riep: “Hee dat mag niet hè!” De filmpjes en foto’s werden later op de dag in de klas gepresenteerd aan de hand van drie vragen: ‘Wat kan ik veranderen aan mijn eigen gedrag?’, ‘Wat kunnen anderen veranderen aan hun gedrag?’ en ‘Wat kan er veranderd worden aan de indeling van de weg?’. Na afloop werd hun kennis getest door middel van een proefexamen. Het was een geslaagde ochtend, en nu: veilig de weg op!

Léonie Ooms, assistent leerlingen

Norbertusquiz

Het Norbertus staat tot ver over de landsgren-zen bekend wegens zijn schier oneindig aanbod aan avondlijke activitei-ten. Lonely aan de top van deze reeks staat al sinds 1934 de Norbertus-quiz.

Met teams van vier leer-lingen en twee docenten wordt op één avondje duidelijk wier kennis het meest encyclopedisch is,

wie hun analyses het best kunnen synthetiseren, wie op de hoogte zijn van actualiteit én geschiedenis, mee zijn met de hypes van hun tijd en ook hun klassiekers kennen, wie er tot slot met recht mogen uitgeroepen worden tot homines universalissimi.

18 november was er dus geen plekje meer vrij in de Roosendaalse restaurants. 31 teams gingen namelijk eerst uit eten, herhaalden hun Amerikaanse presidenten, de kwadraten van 2, de hoofdste-den van Oceanië en de leden van de Travelling Wilburys . Teams met zwoele namen als De Sappige Panda’s, Losophers en #Syl-vanadenkeensna streden daarna vier uur lang om de oppergraal, bestaand uit een boek, zoenen van de directrice maar vooral: de wetenschap dat je een jaar lang met bewonderende blikken wordt aangekeken door zowat elke leerling en docent op onze school.

Finaal waren het de Thieletubbies die hun naam met gouden letters mochten inschrijven in de annalen van het Norbertuscolle-ge: dhr. Thiel, dhr. Van der Pol, Jeneau van Wonderen, Merijn van Sprundel, Simone Arnold en Quinta van Kelle.

Felicitaties van de jury!

Pelle Pauwels, docent klassieke talen

5

Van onze verslaggever ter plaatse

Sinterklaastraditie op het nippertje gered!

De novembermaand is van oudsher een spannende maand in het paleis van Sinterklaas. De pieten vliegen in de rondte om de laatste pepernoten op de i te krijgen en Sinterklaas is met zijn stijltang bezig om de zomerdreads uit zijn baard te strijken. Bovenop deze toch al cortisol verhogende uitput-tingsslag naar 5 december toe, kwam er dit jaar om 1 voor 12 ook nog eens een flinke kink in de goedheilige kabel.

De anders zo gehoorzame pieten waren in opstand gekomen toen zij ontdekten dat de kleding waarin zij al jaren naar het

Norbertuscollege komen, niet aansluit bij smaak van de huidi-ge merkledingpuber. Bang om uitgelachen te worden weiger-den zij daarom om naar het Norbertus te gaan. Sinterklaas zou Sinterklaas niet zijn als hij zijn hulptroepen niet de vrij-

heid zou geven iets aan dit gevoel van minderwaardigheid te doen en zodoende togen de pieten naar de exclusieve kledingzaak Stofmeel&Stofmeel voor een make-over. “Goed advies is kost-baar”, zei de verkoper, maar gelukkig had de Sint hierin voorzien met een gezegende carte blanche, dus geld speelde geen rol. Volledig gerestyled en voorzien van de nieuwste fruitige gelaats-kleuren - zwart is zó 2015 - liepen de pieten door het kasteel te pronken. Daar werden zij er door de thuis gebleven stijlpiet, de van politiek correcte vegen voorziene autoriteit op het gebied van swagger, echter al snel fijntjes op gewezen dat ze compleet voor aap liepen. Figuurlijk dan. Ze waren opgelicht! Volledig genezen van hun modieuze aspiraties stoven de pieten terug naar de win-kel om verhaal te halen bij Stofmeel en hem zijn eigen gebakken koekje met fysieke overtuiging terug te bezorgen. Weer in hun oude vertrouwde pietenkloffie en met bijpassend gezicht, moes-ten zij zich nog haasten om op tijd in de Lyceumlaan te zijn.

Sinterklaas had ondertussen ook niet stil gezeten. Als de pieten moderniseren kon hij toch niet achter blijven? Toen hij zich trots in driedelig pak met hoge hoed op het podium van de school ver-toonde, niets meekregen hebbende van wat er zich ondertussen in het paleis had afgespeeld, ontving hij echter niet de loftui-tingen waar hij op gehoopt had! De pieten, vol berouw van hun onbezonnen actie, wisten de Sint gelukkig snel over te halen de hele modernisering van heilige garderobe te laten varen en hem in het oude vertrouwde rood met goud te hijsen. Eind goed en alles weer bij het oude, kon dan eindelijk begonnen worden met het vullen van puberhanden met verse pepernoten.

En voor wie er niet bij was; mooi roze is niet lelijk!

Jeroen van der Zanden, docent beeldende vorming

6

In het spoor van wereldkampioen Thalita de Jong100 jaar OMO fietsevenement

Op woensdag 6 oktober reden we in een volle de bus daarin de drie scholen van Sg Tongerlo naar het Zuidwestcollege in Ossendrecht, want daar vond het 100 jaar OMO fietseve-nement plaats. Wereldkampioen Thalita de Jong opende de dag – natuurlijk – fietsend: via een fietsergometer liet zij een virtueel fietsertje over de finish rijden. De dag kon beginnen!

Er kon in Ossendrecht worden deelgenomen aan een MTB- tocht van 35 kilometer of een fietskermis met allerlei spel-letjes die iets met fietsen te maken hadden. Als enige school van Sg Tongerlo namen wij deel aan de MTB-tocht. Deze tocht was onder begeleiding van Thalita de Jong: wereldkampioen veldrijden 2016.

Ons team - Sara Commissaris, Lotte van Meer, Maartje van den Ende, Britt Konings, Julie van Dort, Elle Gunter, Sietze van As, Jesse Koster, Andy van Poeijer, Hens Verbaten, Sven van Vugt, Amber van Gastel, Elise de Leeuw, Gaby Voorbraak, Roel van der Velde en twee docenten, Dhr. Kuijpers en Dhr. Laros – mocht als eerste starten met de tocht. De MTB-tocht bestond uit een toertocht met een Vossenjacht eraan gekoppeld. We moesten een uitgepijlde route volgen, die enkele malen onderbroken werd door een opdracht waarbij een Vos gezocht moest worden. Bij deze posten ontvingen we een enveloppe met letters waarmee we later een zin moesten vormen.

We gingen van start en volgden Thalita, die blijkbaar niet gewend was om pijlen te volgen, want al na drie minuten reed ze rechtdoor waar we linksaf moesten. Gelukkig zagen de achtersten in de rij de pijl wel en riepen zij de verkeerd gereden leden van onze groep terug. Daarna verliep de tocht, die door de mooie bossen in de omgeving van Ossendrecht liep, foutloos en vonden we de Vossen redelijk snel. Onderweg kregen we goed te eten en was er zelfs een momentje met de BN’er ingepland: allemaal gingen we op de foto met Thalita. Aan het einde bleek dat wij de route foutloos hadden gere-den en alle Vossen hadden gevonden. De zin vormen met de

gekregen letters was voor onze slimme leerlingen natuurlijk ook geen probleem. Bij de afsluiting bleek dat wij gewonnen hadden, we waren allemaal kampioen: nog niet van de wereld, maar wel van OMO! Op vrijdag 18 november aten we samen de prijs die de organisatie had laten bezorgen; een lekkere slagroomtaart.

Kees Laros, docent lichamelijke opvoeding

Vrijwilligers gezocht voor de mediatheekIn de mediatheek worden we bijgestaan door een groep trouwe vrijwilligers die ons helpen bij alle voorkomende werkzaamhe-den.

We zoeken mensen die:■ zich betrokken voelen bij de school ■ affiniteit hebben met bibliotheekwerk ■ goed met leerlingen kunnen omgaan ■ kennis hebben van het werken met de computer■ zeker weten dat ze de toegezegde uurtjes kunnen invullen

Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met de mediatheek van het Norbertuscollege: mediatheek@norbertuscollege.nl . Graag uw reactie mailen vóór 13 januari 2017.

Caren Langenhuysen, Anja VerhaartMediatheek

7

Verslag reis naar Rome

OMO bestaat 100 jaar. De Paus heeft dit jaar tot jaar van Barmhartigheid uitgeroepen en het daarmee een heilig jaar gemaakt. Voor een paar initiatiefnemers binnen OMO een reden om een bedevaart reis naar Rome te organiseren voor 100 leerlingen van de verschillende scholen die onder het OMO-bestuur vallen. Daarom hebben (bijna) alle scholen van OMO rond de zomervakantie leerlingen uitgezocht om deel te gaan nemen aan deze reis. Het werden er uiteindelijk 91 en 19 begeleiders. Voor het Norbertus gingen Lena Knook en Carmen Segers mee. Hieronder leest u van beide een dag-verslag:

Zondag 13 novemberZondag vertrokken we naar Rome. Althans, eerst moest ie-dereen op eigen gelegenheid naar Schiphol komen. Ik kan me nog herinneren dat ik het in de auto erg druk had met vragen stellen aan mijn groepsgenoten in de whatsappgroep die wij aangemaakt hadden. Uiteindelijk kwam bijna iedereen zonder problemen op tijd aan op Schiphol, behalve één van onze groepsleiders, hij had zijn paspoort in zijn auto laten liggen en kwam pas later hijgend en zwetend naar onze groep gerend (de dag dat we terug gingen naar Nederland had hij weer zijn paspoort in het klooster laten liggen, haha).

Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Rome zijn we met de bus naar het klooster, onze slaapplaats, gereden. We werden daar ontvangen door één van de paters die in het klooster woont. Hij heette ons allen welkom en legde ons de regeltjes uit. Daarna hebben we onze koffers in een kamer weggezet en zijn we even de omgeving gaan ontdekken. Later kwamen we terug en mochten we met onze koffers de slaapkamers gaan bekijken, dat duurde niet lang dus konden we lekker gaan eten.

Het restaurantje was niet ver van het klooster, daar hebben we gauw gegeten zodat we ook nog een avondwandeling konden maken. We liepen langs het Pantheon en hebben daar bij de fontein een foto gemaakt met ons groepje, eigenlijk

moesten we allemaal ons blauwe jasje (zodat we herkend wer-den) aanhouden, maar voor de foto ging het jasje natuurlijk uit. Na de wandeling zijn we terug naar het klooster gegaan en heeft iedereen van vermoeidheid als een roosje geslapen.

Lena Knook

Woensdag 16 novemberOp woensdag werden wij om half zeven wakker. We hadden een halfuurtje de tijd om on aan te kleden en klaar te maken voor het ontbijt dat om 7 uur begon. Om tien over half acht moesten we allemaal buiten staan bij onze groepen, om daarna naar het Sint Pietersplein te lopen voor de internationale audiëntie. Eenmaal daar, was het nog steeds zo groot als de dag ervoor. De kerk is echt zo groot en zo indrukwekkend. Wij, Nederlanders, hadden een plekje gekregen links voorin, precies in de schaduw. Dus dat was best wel koud. Het was ook heel mooi om de toespraken te zien, maar alle talen maakten het uiteindelijk wel een beetje langdradig, dus dat was wel jammer.

Toen het voorbij was, en we lekker konden opwarmen in het zonnetje, kregen we een beetje vrijheid om rond te lopen en wat shops te bezoeken was hartstikke gezellig was! Daarna gingen we naar de Vaticaanse Musea. Het was ook zó groot en zo mooi! We werden rondgeleid door onze begeleider die ook heel veel wist te vertellen over heel veel kunstwerken.

Tegen de avond mochten we tussen drie items kiezen. Een talen-school bezoeken, naar een mentaal gehandicapten centrum gaan of naar gaarkeukens. Ikzelf koos om de talenschool te bezoeken waar we een Syrische jongen, Majid, hebben ontmoet. Hij was ge-vlucht, hij was een van de mensen die met de paus terug reisde, en leert nu Italiaans en Engels. Het avond eten in het restaurant was ook super lekker, en natuurlijk Italiaans!

Al met al was het een super leuke dag!

Carmen Seegers

8

Dagelijks op de hoogte blijven?

Onze website: norbertuscollege.nlFacebook: facebook.com/norbertusroosendaal Twitter: twitter@ncroosendaal.nl

Cambridge examen

Leerlingen uit v3+ nemen al jaren deel aan het internationaal erkende Cambridge examen op FCE-niveau, zoals ook afge-lopen juni. De certificaten werden op 19 oktober feestelijk uitgereikt. Hieronder vindt u een klein deel van de toespraak die die avond werd uitgesproken door dhr. Stofmeel.

Three years ago you started studying English at a very high level. Every year most first form plus pupils feel upset at first, thinking they will never be able to learn this language they were so amazingly good at at primary school.

On our way up we did lots of hard subjects, like rather ab-stract grammar, complicated books and the Anne Frank project which required both an interest in life in wartime and psychological insight in this troubled thirteen year old girl. I remember Kareem’s comment, though; after a few lessons he found it had been made abundantly clear how ‘’ordinary” Anne was. Whether you agree or not: it is a feature of VWO plus not to take everything for granted. So; well done, Kareem.And then, at the beginning of year three, you were given in-formation about the FCE exam. You were not discouraged, but quite on the contrary started working, trying again and again.Let me give you some detailed information on the results now.You were 49 . 19 of you had Cs (which is more than all right), 17 Bs (a B is great) and a very high number even got As: eleven. And mind: an A means that you have demonstrated C1 abilities, which are officially superior to the FCE level. Two of you even nearly obtained the maximum number of points: Kareem 188 and Kimberley 189 out of 190.

It is not only the best who deserve praise, though: we have deep respect for all those who may have come up with fewer points, but who have put in a lot of effort! And we should not forget two girls who succeeded without following our plus department lessons: Emie Keijzer and Noortje Schrauwen.What struck both Ms Lambregts and me was that both last year´s groups were dead silent most of the time. For a while we even assumed they were terrified of us. I remember feeling awkward in the uncanny silence thinking my zip was undone without anyone daring to tell me.When it comes to advice to future FCE-students many of you came up with sensible remarks , like:

- Try cutting out time consuming easy exercises.- Do not study words and grammar by heart. Practise by making sentences.- Practise your vocabulary.- Watch videos.- If you pay attention in class there is no need to study (!)- Don’t try too hard.- Don’t have a horrible handwriting (written by…. , yes indeed by one of you with a horrible handwriting).

Now, dear parents: it is Gossip Time! I always seize this opportu-nity to inform you on how your offspring really behave. Kaat !This petite girl looks ever so sweet and innocent. However, when I said that `You are having a baby´ means ´you are giving birth to a child`, Kaat added that there is another meaning: ´you are eating a baby`. From a linguistic point of view she was right. What troubles me though, is that she even thought of this canni-balistic second meaning.It is clear: she may look sweet, she is in fact a devil in disguise.She is not the only one, though. Two boys wrote: ´Although we tried to help her, she did not even drown´ Be aware what this means: ´Hoewel we probeerden haar te helpen, verdronk ze niet eens’. (!)

As you see, all in all, a rather weird, sad bunch.No, just kidding.Both Ms Lambregts and I enjoyed teaching our groups a lot. Yes, even the devils in disguise! And even dear Moustapha, whom we had to wait for on exam day.And no, we will not easily forget you. We will remember the morning after your first night with host families in England when most of you were talking about the food they had eaten (and sometimes enjoyed) , but with Kareem only telling me about what was vital to him: that his host family were talking in the accent he had hoped for. It reminded me of my teenage years when I was equally interested in pronunciation, accents and dialects.I realize that your wonderful results did not come easily; thanks to your positive attitude and your willingness to acquire new knowledge you have come very far in just three years.Keep up the good work, so that you can be proud again when you pass your next Cambridge certificate.

Ad Stofmeel, docent Engels