nhoud - protagoras.tue.nl · Brekelmans wil feliciteren. Als laatste wil ik mijn bestuursgenootjes...

Juni 2006Protatype

�

nhoud

InhoudRedactioneelVan de voorzitter...BMT Docent Award 200624-uursprojectProt goes ScienceColumnOh zit dat zo!BatavierenraceAfstuderen bij.... W-HoogfeestProtpuzzelDionysos goes OxfordBMT on Stage SymposiumBorrellezing PIE Medical ImagingLieve BouzoDe maat aller dingenProtagendaColofon

�23458

�0��2�5�7�8�92�222426272728

Protatypej8n4.indd 1 20-6-2006 12:12:29

Protatype Juni 2006

2

edactioneel

Het begint lekker zomer te worden. Het derde trimester is in volle gang en nu lig je waarschijnlijk deze protatype te lezen in het zonnetje. Maar dit wil niet zeggen dat het allemaal stil is in de biomedische wereld. Natuurlijk ben je zelf druk met tentamens, maar ook in de onderzoekswereld zitten ze niet stil. In Groot-Brittanië is voor het eerst een kloppend hart getransplanteerd. Bij de conventionele methoden wordt het hart gekoeld tot een ischemische staat, dit wil zeggen dat er geen bloed doorheen stroomt. Nu het hart kloppend kan worden gehouden, neemt de kans op schade aan het hart af en kunnen artsen beter controleren op afwijkingen van het te implanteren hart. Een prachtige biomedische oplossing! Dus toch even alle energie bij elkaar schrapen en je luie gat uit de zon sleuren en weer boven de boeken, er is vraag naar biomedici!In de vierde protatype van dit jaar vind je natuurlijk een verslag van het zeer geslaagde symposium “Cells out of control” en natuurlijk over de Batavierenrace waar we weer met een leuke groep Protagorianen hebben een sportief, maar ook zeker gezellig weekend van gemaakt hebben. Verder vind je weer een artikel in de rubriek “Afstuderen bij....” Pim Pullens verteld over zijn afstudeerwerk in Maastricht, maar niet Maastricht zoals de meesten het kennen, het is Maastricht maar dan een beetje anders. Natuurlijk staat er ook weer een leuke Protpuzzel in. De puzzel uit de vorige editie is massaal gemaakt en ingeleverd en hopelijk kunnen we er deze keer ook weer veel verwachten. Verder is er voor de tweede keer de BMT Docent Award uitgereikt. Jullie hebben allemaal massaal gestemd en de uitslag kun je lezen op pagina vier. Het was een spannende strijd maar er kan er maar één winnen. In de top vijf eindigen is natuurlijk al een hele mooie prestatie, vandaar dat ik nogmaals vanaf deze plaats dhr. Nicolay, dhr. Hilbers, dhr. van Genderen, dhr. Martens en dhr.

Brekelmans wil feliciteren. Als laatste wil ik mijn bestuursgenootjes bedanken voor de hulp die ze hebben geboden bij het maken van deze Protatype. En natuurlijk wens ik je heel veel leesplezier met deze één na laatste Protatype van dit jaar!

Yvette KoekenHoofdredacteur


Juni 2006Protatype

3

an de voorzitter

Yes! De zomervakantie komt eraan. Eindelijk tijd om eens eventjes lekker te chillen, ontzettend te lamballen en heerlijk lekker…. op het terras te zitten. Waarschijnlijk hebben jullie ook dit gevoel en ik denk dat naarmate het weer (hopelijk) beter wordt, dit gevoel alleen maar sterker wordt. Toch, met de haven in zicht, moet er nog veel werk verzet worden, want op het moment stapelt zich om mij alleen maar meer werk op.

Sinds kort heb ik er twee “projectjes” bij genomen. Ik mag gedurende drie weken een groep van 25 vrijwilligers, afkomstig uit alle uithoeken van Europa, begeleiden tijdens de EUC. En dat terwijl ik toch niet al te sportief ben. Het is echter nog een hele operatie om die 25 vrijwilligers hier te krijgen. Dagelijks ontvang ik mails met de meest uiteenlopende vragen over vliegreizen, dus ik kan aan mijn cv toevoegen dat ik ook ervaring genoeg heb om op het reisbureau te werken.

Mijn tweede projectje is mogelijk nog vetter dan het eerste, want ik mag samen met Kim, Alex(TIW) en Sjef(GeWis) de opening van het academisch jaar verzorgen. Als je gewend bent om bij een vereniging als Protagoras altijd op de centjes te letten, dan is dit echt een ware revelatie. Geen middel ontbreekt ons, wat hopelijk ook resulteert in een schitterende dag. Om maar vast een tipje van de sluier te lichten, Guido Weijers komt en ’s avonds komt de Hermes House Band en dj Eric-E! Verder is het bier goedkoop en is er een spectaculaire lichtshow tijdens het feest. Schrijf alvast 4 september in je agenda met grote letters, want het zal van �6.00 uur tot �.00 uur één groot feest worden!

Ook als voorzitter van Protagoras ben ik natuurlijk hard aan het werk. De afgelopen periode hebben we een heleboel leuke activiteiten gehad, waaronder het geweldige symposium en de stagevoorlichting (die ikzelf in het garen heb mogen hangen). Verder heb ik de eer gehad om mijn goede conditie te mogen showen tijdens de bata, na een sprintje van ongeveer een kilometer, waarbij ik duidelijk in de kopgroep zat, ben ik vervolgens alsnog afgezakt naar de 295ste positie. Gelukkig is mijn uithoudingsvermogen wel goed, want ik zat wel in het winnende team van het 24up en dit hebben we vervolgens nog “eventjes” gevierd bij het feest van Demos. Al met al is de voorzitter dus niet alleen overdag druk, maar ook de avonden zijn nog steeds prima gevuld.

Maarten MerkxVoorzitter


Protatype Juni 2006

4

Het onderzoek binnen BMT wordt op hoog niveau uitgevoerd en er wordt veel moeite in gestoken om dit zo te houden. Dit kan echter alleen als ook het onderwijs op hetzelfde niveau gehouden wordt. Door de goede samenwerking tussen studenten en docenten is het onderwijs binnen BMT uiterst dynamisch en past het zich aan op lopend onderzoek binnen onze faculteit. Zo is onderwijs op een technische universiteit bedoeld.

Deze BMT Docent Award draag ik op aan Fons Sauren, degene die als opleidingsdirecteur altijd in nauw overleg met studenten de kwaliteit van het BMT onderwijs hoog gehouden heeft. Hij heeft de redactie persoonlijk gevraagd om dit jaar opnieuw deze activiteit te organiseren.

Dit jaar ging de stemming anders dan vorig jaar. Bij de eerste editie mocht er door iedereen gestemd worden op zijn of haar favoriete docent. Maar omdat er maar één generatie gewisseld is, moest de redactie haar creatieve geest aanroepen. Dit jaar kon er alleen gestemd worden op docenten waarvan zij dit collegejaar college gehad hebben. De Docent Award is gegaan naar de docent die relatief de meeste stemmen had. Omdat sommige docenten meer studenten hebben of meerdere vakken geven, zijn vooraf bepaalde correctiefactoren toegepast. Uit alle docenten binnen BMT, is door vele BMT studenten de volgende top 5 gekozen:

�. Marcel Brekelmans (Analyse van continua)2. Frans Martens (Calculus, Multivariabele analyse)3. Marcel van Genderen (Basischemie,

Materiaalkunde)4. Peter Hilbers (Java, Moleculaire simulaties,

Computersimulaties)5. Klaas Nicolay (Moleculaire imaging)

Het is mooi om te zien dat de derde plaats is gegaan naar Marcel van Genderen, tevens onze nieuwe opleidingsdirecteur. Het feit dat een opleidingsdirecteur zelf doceert, is belangrijk binnen het onderwijs en het is zeker goed meegenomen dat de colleges van Marcel van Genderen tot de beste behoren. Iedere eerstejaars

zal herkennen als ik wijs op de overduidelijke opbouw van begin tot eind en een duidelijke samenhang tussen verschillende onderwerpen. Soms lijkt het bij BMT alsof je na een blink met je ogen opeens niet meer bij kunt benen, want er moet meestal zoveel mogelijk stof door heen worden gedrukt. Geen nood bij meneer van Genderen, op een of andere manier wordt er tijd gespaard voor die handige samenvattingen, die je weer helemaal terug op het spoor brengen.

Na een vierde plaats in de BMT Award 2005, neemt Frans Martens revange waardoor hij deze editie tot een tweede plek geklommen is. Zonder de eerstejaars tekort te doen, is duidelijk dat de moeilijkheidsgraad niet beïnvloedt hoe studenten over colleges denken. Want Calculus staat ieder jaar weer

bekend als een moeilijk te nemen barrière. Toch besteed Frans Martens veel aandacht aan de overgang tussen VWO en TU/e en uiteindelijk loodst hij alle studenten door de lastige periode van complexe getallen en differentiaalvergelijkingen. En naast de colleges duikt dhr. Martens ook nog wel eens op bij een gezellige donderdagmiddagborrel, wat altijd tot leuke gesprekken leidt.

MT Docent Award 2006


Juni 2006Protatype

5

Ongelofelijk maar waar. Ondanks duizenden (achteraf bedachte) correctiefactoren te hebben geprobeerd, was de uitslag niet te beïnvloeden. Net als vorig jaar is Marcel Brekelmans de winnaar van de BMT Docent Award. De redactie hoopt dat hij dit jaar net zo tevreden is om de Award in ontvangst te mogen nemen. Zoals hij zelf zegt ‘gewoon ouderwets met bord en

krijt” krijgt hij de abstracte, droge, lastige stof (frustratievak schrijver) toch overgebracht op de tweedejaars studenten.

En deze manier van college geven is natuurlijk voor de student rustgevend. In plaats van binnen 3 milliseconden een hele sheet vol met formules op je netvlies te krijgen, kun je bij dhr. Brekelmans complexe rekenformules volgen terwijl ze op het bord gevormd worden. Daarnaast zal iedereen de altijd openstaande deur herkennen, waarachter hij altijd bereid is voor verdere uitleg en verdieping. Beste meneer Brekelmans, de redactie wil u in deze Protatype en namens alle studenten nogmaals feliciteren met het verkrijgen van de BMT Docent Award.

Bram Coolen

uursprojectMedical applications and possibilities of magnetic fields and near infrared radiation

Omdat het 24-uursproject vorig jaar een groot succes was, werd besloten het dit jaar voor de tweede maal te organ-iseren, ditmaal met Japie. De commissie werd samen-gesteld en een onderwerp was ook al vrij snel gevonden: medicijnafgifte door middel van magnetische velden en infrarood. Twee PhD studenten bij scheikunde, Stefan Rovers en Micky Vertommen, waren bereid deze case voor ons te schrijven. Ondertussen werden de catering, locatie en de ontspannings-activiteiten ook vastgelegd, dus alles leek voorspoedig te gaan. Tot het moment van inschrijving kwam, helaas was de animo bij Japie zo laag, dat zij beslo-ten zich terug te trekken uit het project. Op dat moment hadden wij tien inschrijvingen en aangezien alles verder geregeld was en de commissie het volste vertrouwen had dat er nog meer inschrijvingen zouden komen, werd beslo-ten het project gewoon door te laten gaan. Helaas vielen

de dag van tevoren en de dag zelf nog mensen af, zodat we uiteindelijk maar zes deelnemers over hielden. Hiervan werden, aangevuld met twee commissieleden, twee groepjes van vier van gemaakt.


Protatype Juni 2006

6

Op �2 april om �7.00 uur ging het project van start. Eerste werd er een presentatie gegeven en een experi-ment gedaan om de inhoud van het project toe te lichten. Ondertussen werd in In Vivo het diner klaargezet, zodat de deelnemers met een goed gevulde maag aan het proj-ect konden beginnen. Toen beide groepjes aan het werk waren, kwamen de begeleiders en de overige twee com-missieleden er achter dat je met koffiezetten en zorgen voor voldoende snacks en begeleiding niet echt 24 uur kunt vullen. Er werd daarom een gigantische stapel sudoku’s uit-geprint en ik verzeker je dat ik na die 24 uur geen sudoku meer kon zien!

Om de deelnemers wakker te houden was er gezorgd voor voldoende ontspannende activiteiten, zoals X-boxen, tafel-voetbal en een workshop capoeira. Voor het ontbijt had-den de deelnemers de gelegenheid om een frisse duik te nemen in het zwembad van het Studenten Sport Centrum, zodat ze fris aan de ochtend konden beginnen. Na het ontbijt kwam professor Keurentjes langs om de voortgang van het project met de groepjes te bespreken en Dirk van Asseldonk kwam langs om het over de management achter het project te hebben.

Na de lunch begonnen beide groepen aan hun presentatie en rond �5.30 uur werden de resultaten gepresenteerd aan een vakkundige jury. Zij waren erg te spreken over de goede resultaten die de groepen hadden behaald. Helaas kan er maar één de beste zijn, hoewel beide groepen aan elkaar gewaagd waren, en de winnende groep kreeg bon-nen om bij de Sizzling te eten en daarna naar de bioscoop te gaan. Na afloop werd er nog geborreld en de echte die-hards gingen ’s avonds nog naar het Demos-feest. Al met al een vermoeiende, maar zeer geslaagde 24 uur!

Kim Schilders


Protatype Juni 2006

8

Melk met fruit, kiemen en vezels als vervanger van je ontbijt, gepureerde groentes met toevoegingen, nog beter dan de verste groenten, vernieuwde blikgroenten, net zo gezond als vers en dan als klap op de vuurpijl de verse groenten die nu nog gezonder zijn dan ze al waren en dus ook (nog steeds/weer) gezonder zijn dan de groenten in blik die al zo ontzettend gezond waren en dan de biologische groente die nog gezonder claimt te zijn dan de

gangbare variant!

Maar zijn al deze ‘nieuwe’ groenten en andere gezonde producten wel zo gezond als ze beweren te zijn? Daar gaat deze Prot goes Science over. Over of al deze mooie nieuwe technieken wel zo goed zijn als er geroepen wordt.

Laten we eerst beginnen met waarom al deze groenten nou eigenlijk zo goed zijn. De ‘gezonde’ bioactieve stoffen in de groenten zijn bijvoorbeeld de zogeheten anti-oxidanten die vrije zuurstof radicalen wegvangen en stoffen die ontgiftigingsenzymen stimuleren. Bekende anti-oxidanten zijn flavonoïden en carotenoïden, respectievelijk veel te vinden in ui, appel, thee of cacao en spinazie, worteltjes, tomaat of citrusvruchten.

Uit onderzoek van Matthijs Dekker en Ruud Verkerk is gebleken dat concentraties van bovengenoemde stoffen in verschillende soorten groenten en fruit erg uiteenlopen. Dit verschil is zowel aangetroffen tussen verschillende soorten, als ook tussen verschillende rassen, teelt, opslag maar ook de verwerkingsmethode (zowel in fabriek als keuken).

Volgens voedingsdeskundigen zijn glucosinolaten goed, omdat ze beschermen tegen lage concentraties carcinogene stoffen, welke tumoren kunnen veroorzaken. Dit is gebleken uit onderzoek met proefdieren, waarbij is gebleken dat de glucosinolaten zorgen voor stimulatie van ontgiftigingsenzymen. Ook bij mensen zijn dergelijke effecten gevonden: als proefpersonen net spruitjes hadden gegeten, bleken ze een aantoonbare activatie van dergelijke ontgiftigingsenzymen te hebben. De Wageningse onderzoekers Dekker en Verkerk maten de glucosinolaatconcentraties in honderden monsters van

diverse groenten waaruit bleek dat algemene uitspraken over de gezondheid van bepaalde typen producten hachelijk zijn. Zo blijkt het een fabel te zijn dat gezonde stoffen verloren gaan bij industriële verwerking. Er is onderzoek gedaan aan voorgesneden, gekoelde witte kool in zakjes, zoals je deze veel in de supermarkt in het koelvak ziet liggen. Hierin werden de concentraties van vier verschillende glucosinolaten gemeten op verschillende tijdstippen. Wat bleek: in twee dagen oude kool zaten veel meer glucosinolaten dan in verse kool! Deze toename liep voor één van deze glucosinolaten op tot wel twaalf keer de concentratie in de verse kool. Dit is echter wel verklaarbaar, als in het veld een plant gebeten wordt door een insect, dan zal de plant ook deze stoffen aanmaken om zich

rot goes ScienceGezondere groenten uit een potje?


Juni 2006Protatype

9

te verdedigen. Blijkbaar blijft dit mechanisme ook in de zak werkzaam. Een door snijden beschadigde cel zorgt dus voor eenzelfde reactie als een cel beschadigd door een insect. Er zijn meer voorbeelden van bewerkingen die desastreuze gevolgen hebben voor bepaalde gezondheidsbeschermende stoffen. Zo bleken bij spruitjes en rode kool in pot bepaalde glucosinolaten vrijwel geheel te ontbreken. Door verhitting tot �20 graden worden de glucosinolaten erg snel afgebroken en verdwijnen dus uit de groente. Flavonoïden in appelsap bijvoorbeeld, appelsap bevat 90 procent minder flavonoïden dan verse appels. Dit komt doordat flavonoïden vooral gebonden zijn aan vezels en schil, welke er tijdens het productieproces (ook bij troebele sappen) uitgefilterd worden. De sinds

afgelopen jaar op de markt zijnde geconcentreerde groente en fruit flesjes bevatten waarschijnlijk meer flavonoïden, aangezien ze ook vezels en stukjes groente of fruit bevatten. Echter, dit is nooit bewezen!Je zou nu denken dat door het verhogen van de concentraties van deze stoffen (of het beperken van het verlies tijdens verwerking van de producten) je de gezondheid erg zou helpen. Helaas, uit laboratoriumonderzoeken is gebleken dat het ene laboratoriumexperiment de positieve werking van een bepaalde stof kan bevestigen, maar dat een ander laboratoriumexperiment juist kan aantonen dat (in andere concentratie of in combinatie met andere stoffen) diezelfde stof juist ineens tumoren kan stimuleren in plaats van

tumorgroei remmen. Verder blijken meestal niet de plantenstoffen door ons lichaam te circuleren, maar de afbraakproducten hiervan. Van deze metabolieten is echter nog maar zeer weinig bekend.Als epidemioloog Ilja Arts van de Universiteit Maastricht gevraagd wordt of groenten en fruit gezond zijn vanwege de bioactieve stoffen (naast de natuurlijke vitamines, mineralen en vezels), blijft het lange tijd stil. “Mijn gevoel zegt dat bioactieve stoffen gezond zijn, maar eerlijk gezegd is er nog maar weinig wetenschappelijk bewijs voor. Uit epidemiologisch onderzoek is nooit duidelijk verband aangetoond tussen flavonoïdeninname en de vorming van kanker, echter tonen verschillende studies wel aan dat er een gunstig verband is tussen flavonoïden en hart- en vaatziekten. Maar bij epidemiologisch onderzoek is het nooit zeker of zulk effect daardoor komt of door andere factoren.” Arts acht het niet makkelijk de gezondheidseffecten van bioactieve stoffen aan te tonen, dit omdat in laboratoriumexperimenten vaak hoge doseringen worden toegedient om binnen het tijdsbestek van het experiment resultaten waar te kunnen nemen. Deze experimenten zeggen vervolgens weinig over de effecten bij normale doseringen van dezelfde stof.

Tot het moment dat al dit soort zaken goed zijn onderzocht en bewezen zijn, zou ik zeggen: laat het gevoel spreken. Het gevóel zegt dat bioactieve stoffen goed zijn en daarom willen wij mensen groenten met zoveel mogelijk goeds, want hoe meer hoe beter, zegt ons gevoel vaak ...

Henk-Joost Crooijmans

bron: NRC Handelsblad 03-06-2006, Wetenschap & Onderwijs katern


Protatype Juni 2006

�0

Eindelijk, eindelijk, wat hebben we hebben we hier lang op gewacht. Eindhoven kwam in het nieuws als ‘studentenstad’. Nou, ligt er natuurlijk aan hoe je nieuws en studentenstad definieert, er stond in elk geval een bericht in de Metro over onze studentenverenigingen. Eenieder weet denk ik inmiddels wel waar ik het over heb, het veelbesproken incident tussen SSRE en het E.S.C., of beter gezegd Pael, een van de disputen. Ik hoef het hele gebeuren waarschijnlijk niet meer uit te leggen, maar voor de onwetenden onder ons een samenvatting: op een reünistenavond van Pael besloten een aantal oud-leden dat het wel leuk zou zijn om eens in de societeit van SSRE in te breken en daar flink de boel te vernielen, waarna op niet al te smakelijke wijze ook nog wat geurvlaggen zijn achtergelaten. Als wraak hierop werden een aantal huidige leden van het dispuut Pael enige dagen later gekidnapt, vernederd en kaalgeschoren, waarna ze achtergelaten werden op het TU-terrein, vastgebonden aan een boom. De gemiddelde TU student zal zich waarschijnlijk even achter de oren krabben, vreemd opkijken en dan hoofdschuddend verder gaan met zijn dagelijks bezigheden. Het hele verhaal leek dus ook met een sisser af te lopen. Helaas, niets was minder waar: de Pael-leden besloten aangifte te doen van mishandeling en vrijheidsberoving. De TU zelf stelde een onderzoek in naar de hele gang van zaken. Naar mijn persoonlijke mening werd hier een mug opgeblazen tot een olifant, die daarna vrolijk zijn weg kon vervolgen door de porseleinkast die het Eindhovense studentenleven heet. Natuurlijk hield het er hier niet mee op, want het CvB besloot er schande van te spreken en gaf zelfs als dreigende waarschuwing mee dat SSRE wel heel goed op haar tellen moest passen. Bovendien werd het bestuur van SSRE met klem aangeraden om toch maar af te treden. Als buitenstaander heb ik mij ernstig verbaasd

over de hele gang van zaken. Hoe kon iets dat begon als een vrij klein incident, dat prima binnenskamers afgehandeld had kunnen worden (aangezien Pael al had aangeboden de veroorzaakte schade te vergoeden) zo kunnen escaleren dat het bijna leidt tot een afzetting van een bestuur en aangiftes van mishandeling? Als onze studentenverenigingen niet eens op een normale manier met elkaar zoiets kunnen oplossen, moeten we dan niet eens gaan nadenken over hun voortbestaan? Voordat er een keer iemand echt over de scheef gaat en er ongelukken gebeuren?Je merkt het al, zelfs een buitenstaander wordt al meegesleept in de vraag tot op welk niveau je iets als studentikoze actie kunt beschouwen, en wanneer iets daadwerkelijk te ver gaat. Ik zal hierbij eerst antwoord geven op mijn eigen bovengestelde vraag: ja, ik vind zeker dat onze studentenverenigingen het recht hebben om voort te bestaan. Waarom? Ze verzorgen een bepaalde studentikoze gezelligheid die toch een aantal mensen aanspreekt, en het zou zonde zijn om deze mensen buiten te sluiten. En die problemen van de laatste tijd? Zoals ik al eerder in dit stuk stelde, lijkt het mij een uit de hand gelopen actie, die erger wordt voorgedaan dan dat het in werkelijkheid is. Natuurlijk dienen de betrokkennen zich eens af te vragen of dit nou de manier was om een punt te maken, maar een beetje rivaliteit en spanning hoort toch ook wel weer bij studentenverenigingen. En dan valt het in Eindhoven nog reuze mee, want wees eerlijk, als je het artikel uit de Metro langs een artikel van een tijd geleden uit Leiden had neergezet, zijn wij toch maar braaf. Bij ons geen schorsingen vanwege verkrachtingen en zware mishandeling met ziekenhuisbezoek als gevolg. Gelukkig zijn we nog niet dat soort ‘studentenstad’.

Geert Litjens

olumn


Juni 2006Protatype

��

Een feromoon wordt volgens Wikipedia gedefinieerd als een chemische boodschapper die boodschappen overbrengt tussen individuen van eenzelfde soort. Volgens de Van Dale is het een lokstof die door een bepaald dier wordt uitgescheiden en een reactie teweegbrengt bij andere dieren van dezelfde soort. Maar is een feromoon nou ook dé manier om een nieuwe partner te versieren? Op internet wordt er in ieder geval al wel reclame voor gemaakt. Bij dieren is de functie van feromonen al lang duidelijk, maar of ze ook bij mensen werken?

Bij dieren worden feromonen gebruikt voor verschillende doeleinden: om het territorium af te bakenen, om partners te lokken en om gevaar te signaleren. Ook worden feromonen gebruikt om soortgenoten te lokken om kolonies te vormen. Bijvoorbeeld, een loopse teef produceert feromonen die over een kilometer afstand mannetjeshonden kunnen aantrekken.Feromonen zijn makkelijk te produceren door het lichaam, ze kosten niet veel energie. De signalen zijn efficiënt in gebruik, ook in het donker zijn ze nog af te lezen.In de landbouw worden al jaren feromonen gebruikt om (schadelijke) insecten en knaagdieren te lokken en te vangen in feromoonvallen. Deze methode is erg effectief en onschadelijk voor andere dieren en het milieu.

Feromonen worden opgevangen door het vomeronasale orgaan (VNO). Zoals het woord al zegt, bevindt dit orgaan zich in de neus: vomero verwijst naar het vomer-botje van de neus, nasaal betekent met de neus opnemen.Dit vomeronasale orgaan hebben mensen ook. Omdat dit orgaan in je neus zit, zou je denken dat je feromonen kunt ruiken, maar ze zijn in lage concentraties geurloos. In hogere concentraties kan er een lichte muskgeur zijn.

Het VNO bestaat uit twee kleine receptoren die direct verbonden zijn met de hypothalamus. Op deze manier gaan de signalen niet langs de hersenschors waardoor je de feromonen niet bewust waarneemt, maar ze in de hypothalamus onbewust inspelen op je emoties. Omdat het VNO dus wel in je neus zit, kan het zijn dat iemand zegt “Hé, wat heb je een lekker geurtje op”, maar eigenlijk merkt die persoon dan iets van je feromonen die hij/zij naar binnen snuift, sámen met het geurtje van je simpele

standaardshampoo.Mensen produceren niet zo heel veel feromonen meer na vele jaren evolutie, lang niet meer zoveel als dieren. De feromonen worden vooral uitgescheiden met zweet, maar dat lopen wij mensen er elke dag af te douchen. Het is

natuurlijk ook niet erg aantrekkelijk als iemand ontzettend naar zweet stinkt, hoeveel feromonen er dan ook in dat zweet zitten. Niet alle mensen produceren evenveel feromonen, sommige mensen hebben er maar heel weinig, andere veel meer. Dit is een verklaring waarom sommige niet ontzettend aantrekkelijke personen toch erg mooie partners kunnen hebben. De productie is het hoogste rond je twintigste jaar, daarna neemt het hard af.

Mensen hebben al heel lang door dat geur en aantrekkingskracht wel iets met elkaar te hebben, daarom worden er elk jaar miljoenen euro’s besteed aan lekkere luchtjes. Uiteraard was dit een gat in de markt, daarom worden er nu ook synthetische feromonen geproduceerd.

feromonenh zit dat zo!


Protatype Juni 2006

�2

Er zijn verschillende soorten feromonen, waarvan er twee erg populair zijn als synthetisch feromoon. Dit zijn androstenone en androstenol. Androstenone zorgt voor een uitstraling van kracht, agressie en dominantie. Dit zorgt ervoor dat vrouwen erdoor worden aangetrokken, maar mannen juist afstand houden. Dit zou dus een goed feromoon zijn voor mannen op zoek naar een vrouw. Het tweede feromoon, androstenol, wordt geassocieerd

met jeugdelijke vruchtbaarheid en trekt vooral mannen aan. Allebei deze feromonen worden door mensen geproduceerd in zweet.

Als je na het lezen van dit stukje nou meteen naar de winkel wilt rennen om feromonen te halen, bedenk dan wel dat feromonen geen ‘instant effect’ hebben. Er zijn verschillende experimenten gedaan met feromonen en er bleek wel degelijk een invloed te zijn op mensen. Het is echter niet zo, dat zodra je een synthetisch feromoon zou gaan gebruiken, alle vrouwen of mannen ineens op je af vliegen. Het verschilt per persoon hoe hij of zij reageert op een feromoon, de reacties gaan van meer oogcontact en vaker worden aangesproken tot meer expliciete seksuele reacties. Misschien toch maar eens extra opletten als mensen vinden dat je een lekker luchtje op hebt?

Irene Kaashoek

atavierenrace

SlotAl met al waren deze paar dagen zeker zeer gezellig doch vermoeiend te noemen, maar zeker wel geslaagd en aan te raden! Tot volgend jaar!!

TerugreisToen ook ik m’n tent had afgebroken en in de auto van Chris had gelegd, konden we eindelijk als eerste wegrijden; een slapende groep Protagorianen achter latend. Eenmaal op weg ging alles prima volgens plan, inclusief onze Zutphense shortcut. De rest ging uiteraard met de trein, waarna iedereen terug in Eindhoven belandde.

FeestOok was er buiten een ‘live’ dj-act waar een honderdtal studenten uit hun bol gingen. Veel mensen gingen al vroeg naar bed na de vermoeiende avond/dag/nacht; deze mensen hadden weinig moeite met het vroeg opstaan en zij gingen daarom al vroeg met de auto weg. Martijn, Chris en Dennis waren als eerste klaar met het afbreken van hun tent. Toen ik nog...


Protatype Juni 2006

�3

Laatste etappeOf Maarten nu na Emmy finishte weet ik niet meer zeker maar de finish was geweldig. Beiden waren helemaal uitgeput, al wilden ze het natuurlijk niet toegeven. Hierna werd er door een aantal man gedouched en door iedereen onder het genot van een (of meer) biertjes gegeten. De festiviteiten die geregeld waren (live muziek & dj’s) kwamen na het eten. Het optreden van een band bestaande uit Enschedese studenten in de kantine vond ik persoonlijk erg leuk, de rest echter niet zo...

BusjeToen wij als middagploeg aankwamen op het startpunt bleek na wat communicatie met de ochtendploeg dat deze het busje gesloopt hadden (iets met een eruit liggende deur?!) Dit leidde tot een wat moeilijke situatie bij de eerste twee etappes in de middag waardoor er een iets wat illegale wissel moest plaats vinden. De laatste etappe begon in het centrum van Enschede en zou eindigen op de campus van de universiteit. Deze etappe werd gelopen door Maarten en door Emmy.

SlapenToen de tenten eindelijk stonden konden er wat biertjes gedronken worden en wat friet gegeten in het campuscafé. Waarna er nog meer biertjes gedronken werden en krokussen vernield. De avond eindigde redelijk vroeg, zeker voor de mensen uit de ochtendploeg. Toen de ochtendploeg opstond werd door de organisatie bekend gemaakt dat de start en dus het hele evenement een vertraging opliep. Het klaarmaken voor de start bestond verder uit omkleden en ontbijten, naar de bus lopen en naar de start rijden.

Tenten opzettenNooit gedacht ooit uit te stappen recht voor het FC Twente stadion. Na die treinrit waren we allemaal wel toe aan een eindje wandelen, maar het bier woog zwaar. Dit maakte

de wandeling voor mij redelijk zwaar en lang. Maar goed, wat moet je zonder bier. Toen we eenmaal aangekomen waren, plaatsten we ons naast de W’ers. Voor enkelen met (terechte) tegenzin, maar het gebeurde; mening van de meerderheid geldt.

TreinDe dag begon rond een uur of vier, het bij elkaar komen van de middagploeg om gezamenlijk met de trein naar Enschede te gaan. Kim en ik besloten dat er toch iets te drinken moest komen, daarom gingen wij eventjes bier halen! Alhoewel dit niet al te soepel verliep (open springende blikjes/zware tassen) was toch iedereen hier wel blij mee.

BeginHier zittend in een ‘coffeeshop’ in Londen, denk ik terug aan de Bata. Herinnerend wat voor mooie dagen het waren.

Remi Verhoeven


Juni 2006Protatype

�5

fstuderen bij...

Wat als je een onderwerp hebt waar je op wilt afstuderen, in dit geval het brein, maar er is op de TU niets te vinden? Dan ga je gewoon zelf op zoek! In mijn geval wilde ik graag iets doen met de hersenen, bijvoorbeeld functionele MRI, waarbij hersenactiviteit gemeten kan worden. Prof. Nicolay had wel een paar contacten voor me, onder andere in Amsterdam, Utrecht, Leiden en Groningen. Dat werd dus even goed gebruik maken van de OV-kaart en veel met mensen praten. Ik kan iedereen aanraden zo’n soort rondje te maken, als je interesse hebt in een bepaald vakgebied. In Groningen hadden ze wel interessant onderzoek voor me, maar geen begeleider. Zij adviseerden me in Maastricht te gaan kijken bij ene professor Goebel.

Deze professor Goebel was echter geen kleine jongen in het hersenonderzoek, met recent nog publicaties in Science en Nature Neuroscience. Met knikkende knietjesMet knikkende knietjes dus naar Maastricht getogen, naar de faculteit Psychologie nota bene. Wat moest ik daar nu weer? Bleek dat ze eenWat moest ik daar nu weer? Bleek dat ze een state-of-the-art 3T MRI scanner speciaal voor imaging van hersenen in de kelder hebben staan, 24 uur per dag beschikbaar. Van BMT had hij (uiteraard, zou ik bijna willen zeggen) nog nooit gehoord, maar hij was onder de indruk van wat wij kunnen en onmiddelijk bereid me een afstudeerplek te geven, in overleg met Klaas Nicolay.

Vorig jaar mei ben ik dan ook begonnen, met als eerste opdracht het in kaart brengen van de witte stof van de hersenen. Als ik even de vergelijking maak met een computer, dan zit in de buitenste �.5 cm van de hersenen de grijze stof (de processoren) en de witte stof bestaat uit bedrading, die informatie van onder meer het ruggemerg doorgeleid naar de grijze stof. Met behulp van diffusie tensor imaging is de witte stof in beeld te brengen.

Hierbij maak je gebruik van het feit dat water diffusie in de hersenen richting heeft, namelijk in dezelfde richting van de zenuwvezels. Je kunt uiteindelijk een vectorveld construeren van waterdiffusie in een slice. Als je nu dit vectorveld visualiseert door middel van stroomlijnen, krijg je een globaal idee van de architectuur van de witte stof. Dit proces heet fibertracking. Ik heb uiteindelijk een atlas gemaakt, vergelijkbaar met het materiaal op www.wmatlas.org. Hiervoor moest ik mijn gevonden fibers en MRI scans vergelijken met plaatjes uit neuro-anatomische literatuur, wat enige voeten in de aarde had.

Fiber tracking van het corpus callosum, de grote “kabel” die de linker met de rechter hersenhelft verbindt.

Bij het maken van de atlas bleek al dat sommige fibers niet overeenkwamen met de literatuur. Ofwel, het fibertracking algoritme vond fibers die er in de hersenen niet zijn. Een groot probleem is echter dat je je resultaten niet kunt valideren, want dan zou je je proefpersoon moeten opensnijden en in z’n hersenpannetje moeten gaan staren. Dit probleem probeer ik op te lossen door een model (fantoom) van een zenuwbundel te maken uit zeer dunne draadjes, die ik dan bundel met een krimpkous. Het blijkt een aardig model te zijn en ik heb er al mooie resultaten

Afstuderen in Maastricht – maar dan anders


Protatype Juni 2006

�6

mee geboekt. Tevens heb ik me beziggehouden met het implementeren en evalueren van meer geavanceerde fiber tracking algoritmen.De mission statement van de vakgroep is zo’n beetje “to unravel the neural mechanisms that underlie mental activity, such as perception, motor control, attention and language.” Ofwel, hoe wordt bijvoorbeeld visuele informatie verwerkt?

De licht gekleurder gebiedjes laten zien dat er activiteit is in dat gedeelte van de hersenen

Experimenten die gedaan worden zijn bijvoorbeeld het laten zien van bepaalde stimuli, zoals een flikkerend scherm, en dan te kijken wat voor gebieden in de hersenen actief worden. Ook wordt er door echte biomedical engineers (uit Italië) gewerkt aan methoden en

algoritmen voor analyse van de MRI data. Dit wordt dan geïmplementeerd in het software pakket “BrainVoyager” (www.brainvoyager.com).

Al met al vind ik het zeer boeiend onderzoek. Het is ook verfrissend om in een andere omgeving dan die je gewend bent af te studeren. De groep waar ik in zit is zeer internationaal, minder dan �/3 van de mensen is Nederlands en de voertaal is Engels. Ik word ook als onderdeel van de groep gezien (ze denken vaak dat ik een PhD aan het doen ben). Ik denk zeker dat er in de toekomst ruimte is voor meer BMT-ers die geïnteresseerd zijn in hersenonderzoek en de methoden die daarbij gebruikt worden. Zelf ga ik in ieder geval vanaf � september werken voor het bedrijf van mijn professor, BrainInnovation, dat BrainVoyager op de markt brengt.

Voor meer info kun je altijd bij mij terecht, of rechtstreeks bij professor Rainer Goebel (hij is zeer benaderbaar en enthousiast) of professor Klaas Nicolay.

Pim Pullens

[email protected] Goebel: [email protected]

Reconstructie van de buitenkant van de hersenen (boven) van MRI scans. Onder een brein waarbij de grijze stof is weggehaald.


Protatype Juni 2006

�8

rotpuzzel

De oplossing van deze puzzel is een plaatje. Dit plaatje kun je vinden door gelijke nummers te verbinden met een pad wat zo lang is als het nummer. Paden mogen horizontaal en verticaal getrokken worden, zolang ze elkaar niet kruisen. Het vakje waar het nummer in staat, telt mee in de lengte van het pad.


Protatype Juni 2006

�9

ionysosGoes Oxford

Een van de belangrijkere activiteiten van het dispuut Dionysos, is het opsnuiven van cultuur in de breedste zin van het woord. Ons laatste uitje verdient daarom wat meer aandacht dan normaal. In het lange pinksterweekend werd de trip naar ons dispuutsgenootje Rob in Oxford gepland.Het plan was waterdicht, zo dachten wij. We kochten vijf tickets naar Londen Luton Airport. Hierna ter plekke tickets kopen voor de busrit naar Oxford, waar we drie dagen zouden gaan feesten en dan terugreizen naar Nederland.

Omdat Kim zich echter echt niet lekker voelde en daarom niet mee kon, gingen we in eerste instantie al niet in volle getalen naar Oxford. Overgebleven dus met vier van de vijf Dionysos’ers.

De vlucht vertrok vrij vroeg, namelijk om 7.00 uur zaterdagmorgen, vandaar dat Bastiaan en ik bij Jeroen thuis bleven slapen en Marloesje thuis in Best, waarna we door ‘onze’

ouders naar Schiphol gereden werden. Easyjet vloog op tijd en de bus had maar één uur vertraging op de heenreis. Een prima vooruitzicht dus!

Eenmaal in Oxford aangekomen zagen we Rob en hebben we een Oxfordtour gekregen die ons van Pub naar Park naar Pizzahut leidde. Bij Rob thuis aangekomen, kwam ik erachter dat ik mijn paspoort kwijt geraakt was. Waardoor ik op een noodpaspoort van de ambassade moest gaan

wachten.De verdere voortzetting van ons weekend kon echter niet stuk. Na het bezoeken van allerlei pubs en clubs, en het bier drinken bij Rob zijn we maandag overdag nog de binnenstad van Londen ingedoken voor een hoog tempo rondleiding langs alle bezienswaardige plekken van

Londen. Aangezien ik in afwachting van mijn noodpaspoort in Londen moest blijven, ging ik eerder dan de rest naar huis, waar ik in mijn eigen bed sliep en de rest de nacht op Luton Airport moest doorbrengen.

Eindresultaat was dus een terugreis met drie van de vijf mensen, best een aanvaardbaar percentage, en een geweldig weekend!

Remi Verhoeven


MT on Stage

Maandag 24 april j.l. ben ik vertrokken naar State College, een plaatsje in het midden van de staat Pennsylvania in de Verenigde Staten. Ik zal hier ongeveer vier maanden verblijven voor een externe stage in het Artificial Heart and Cardiovascular Fluid dynamics lab van de Pennsylvania State University. De eerste dag dat ik hier rondliep was ik overdonderd door de grootte van de campus. Hoewel het stadje niet zo groot is, is de campus echt enorm! De universiteit heeft ruim 42.000 studenten en dat merk je meteen, wel wat anders dan rondlopen op de TU/e campus.

In het laboratorium waar ik de komende tijd werk wordt veel onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van assist devices voor het hart. Er is een 70cc Left Ventricular Assist Device (LVAD) ontworpen in dit lab dat klinisch getest is en succesvol geïmplanteerd kan worden in mensen die lijden aan een verminderde pompfunctie van het hart. Omdat er veel behoefte is aan een

kleinere LVAD voor het overgrote deel van de volwassenen met hartafwijkingen, wordt er gewerkt aan een 50cc LVAD, een geschaalde versie van het 70cc model. Dit model geeft echter meer problemen met thrombusvorming dan het oude model. Er worden aanpassingen gemaakt aan de vorm van het device om het stromingsprofiel zodanig te beïnvloeden

dat het ervoor zorgt dat de pomp zo schoon mogelijk blijft. Er wordt gestreefd naar een roterend stromingsprofiel gedurende de hartcyclus zodat de wand schoon blijft. De stromings karakteristieken kunnen gevisualiseerd worden met behulp van Laser Doppler Velocimetry (LDV) en Particle Image Velocimetry (PIV). Hierna kan met lasers en een camera de beweging van deeltjes in een vloeistof worden gekwantificeerd. Dat is wat ik de komende tijd hier zal gaan doen. De eerste weken ben ik bezig geweest met het in

elkaar zetten van een circulatie systeem waarin de systemische circulatie wordt nagebootst. De druk en flow worden op fysiologische waarden gebracht en een model van het assistantdevice wordt erin geplaatst. Het implanteerbare device bestaat uit een flexibel zakje van polyurethaan met een invoerend en afvoerend vat waarin kleppen zijn geplaatst. Het zakje wordt aan een kant ingedrukt door een pusher plate pomp. Voor de metingen is een model gemaakt van het te implanteren device dat bestaat uit een transparante mal van acryl met een polyurethaan membraan aan de achterkant dat kan worden ingedrukt. Er wordt gebruik gemaakt van een natrium-jodide oplossing als bloed analoog. De stroming in het device wordt op verschillende vlakken en op verschillende tijdstippen in de hartcyclus gemeten. Daarna moet de data bekeken worden en kunnen de probleemgebieden gelocaliseerd worden, waarna eventueel een aanpassing gemaakt kan worden aan het device, zoals een andere oriëntatie van de hartkleppen of een andere vorm van het aanvoerende vat. Pas als het in de experimentele opstelling een goed beeld geeft, zullen er klinische tests gedaan worden met de nieuwe 50cc LVAD.

Pennsylvania State University


Protatype Juni 2006

22

Naast de vele vaardigheden die ik op doe in het lab, maak ik natuurlijk ook een heleboel andere dingen mee. Ik krijg een kans om te zien hoe het er hier aan toe gaat op een universiteit in een ander land en in een ander lab. De sfeer in het lab is erg goed, we gaan regelmatig met z’n allen lunchen of borrelen. Deze maand is er een congres van de American Society for Artificial Internal Organs in Chicago. De studenten die hier in het lab werken moeten dan allemaal een presentatie geven. Ik mag mee naar het congres, een mooie kans om dat eens mee te maken en om ook nog wat van Chicago te zien natuurlijk!

Buiten mijn stageopdracht is er ‘s avonds en in het weekend nog genoeg tijd voor ontspanning en leuke dingen. Aangezien er geen andere buitenlandse studenten zijn op mijn afdeling, leer ik vooral de echte Amerikanen kennen, wat erg leuk is tot nu toe. Ik woon in een 3-kamer appartement met twee Amerikaanse studenten, waardoor ik in de weekenden regelmatig op leuke feestjes terechtkom.

Het stadje heeft een heleboel leuke restaurantjes en café’s waar ik nog lang niet alles van gezien heb. Verder begint de temperatuur hier al aardig op te lopen, het wordt echt zomer nu. Het zwembad bij het appartement (met jacuzzi!) is twee weken geleden officieel geopend, daar ben ik dus ook erg vaak te vinden.

Ik zit voor Amerikaanse begrippen niet zo ver van een aantal grote steden. New York City op 4 uur en Washington is 3 uur rijden. Verder zijn er nog Philadelphia en Pittsbrugh. Ik ben al naar New York geweest, wat ontzettend gaaf was, en de andere plaatsen komen zeker ook nog aan de beurt. Ik zit nu op een derde van mijn tijd hier en ik heb al ontzettend veel nieuwe dingen gezien en meegemaakt. Ik weet zeker dat er nog veel meer onvergetelijke ervaringen bij gaan komen, mijn zomer kan nu al niet meer stuk!

Anneke Lenssen

ymposiumCells out of control

Na drie maanden voorbereiding was het woensdag �7 mei eindelijk zo ver. Het symposium “Cells out of control” kon beginnen. De symposiumcommissie moest deze dag vroeg opstaan om de laatste dingen te regelen. De gasten werden vanaf 9.00 uur verwacht en we hadden een uur de tijd om borden op te hangen, een ontvangstbalie te regelen en de laatste mankementjes in de zaal op te lossen. Dit alles was zo gebeurd en de enige kleine tegenslag van de dag, badges die niet waren uitgeprint, was gelukkig ook zo opgelost. Tegen de tijd dat het 09.00 uur was, stond dan ook alles klaar en kwamen de eerste gasten. Eenmaal binnen bij TNO kreeg iedereen een badge en een map met proceedings en vervolgens moest steeds een commissielid

meelopen naar boven om de mensen naar de zaal te leiden. Als ontvangst kregen alle aanwezigen koffie en thee en kon men nog even goed wakker worden voordat de eerste spreker het spits zou afbijten.


Juni 2006Protatype

23

Voor de symposiumcommissie waren deze eerste uurtjes de spannendste van de dag, omdat het ook voor ons een beetje afwachten was hoe alles zou gaan lopen en wat de sprekers precies zouden gaan vertellen. Alleen de grote lijnen waren ons bekend, dus ook voor ons was het afwachten. Echter, toen de eerste spreker, Sjoerd Rodenhuis, zijn lezing had gehouden bleek iedereen heel enthousiast en viel er een soort van druk van de commissieleden af. Vooral de biologische insteek van Sjoerd Rodenhuis bleek goed te bevallen. Hij wist iedereen op het puntje van de stoel te krijgen, mede dankzij zijn uitstekende Engels.

Na iedere spreker was er een koffiepauze, zodat de mensen tijd hadden om even te bekomen van de lezing en om de innerlijke mens te verzorgen. De tweede spreker, Roel Truyen, sprak over virtuele endoscopie van de darm, wat weer een heel technische insteek had. Evenals Roel Truyen had de derde spreker Willem Mulder ook een heel technische insteek, maar dan vooral op scheikundig vlak, wat betreft contrast middelen voor MRI. Toen deze lezing was afgelopen was het alweer �3.30 uur, tijd voor de lunch. Deze was zeer goed verzorgd door de cateraar en iedereen kon meerdere keren terug gaan naar het buffet. Na de lunch kwamen de laatste twee sprekers. Ze hadden

onderling afgesproken dat ze gingen proberen niet uit te lopen, wat natuurlijk niet lukte. De eerste spreker van de middag was Ben Mijnheer, die sprak over het optimaliseren van straling, zodat gezond weefsel gespaard blijft bij bestraling van tumorweefsel. Prof. Dr. Gert Storm sprak na Ben Mijnheer en benaderde vooral de financiële kant van onderzoek naar kanker.

Uiteindelijk liepen deze twee lezingen zo uit dat er maar weinig tijd over was voor het middagprogramma en er vrij snel geborreld kon worden. Aan het eind van de dag leek iedereen zeer tevreden en de commissieleden waren het er unaniem over eens dat het een geslaagd symposium was, maar de dag was nog niet om. Na alles opgeruimd te hebben gingen we met de commissie en met Willem Mulder eten bij de Schrijver. Dit ging natuurlijk gepaard met een lekker drankje en veel sterke verhalen. Toen we klaar waren met eten, was er een voldaan gevoel. Niet alleen van het heerlijke eten, maar ook van een zeer geslaagde dag. We hopen dat julie het ook een interessant symposium gevonden hebben! Mark PijnenburgVoorzitter Symposiumcommissie 2006


Protatype Juni 2006

24

orrellezing PIE Medical

Op maandag 22 mei was dan eindelijk de eerste borrellezing van dit jaar. Ir. Tristan Slots (afgestudeerd BMT) verzorgde de lezing. Hij is niet de enige afgestudeerde BMT-er die bij PMI werkzaam is. Op dit moment werken er 4 oud BMT-ers en op de 45 werknemers die PMI heeft, is dit best een aanzienlijk aantal.

Pie Medical Imaging (PMI) is gevestigd in Maastricht en onderdeel van het Italiaanse bedrijf Esaote.PMI ontwikkelt software voor kwantitatieve analyse van rontgen en MRI beelden; de zogenaamde CAAS software (Cardiovascular Angiography Analysis System) . De software kan onder andere gebruikt worden voor het berekenen van het percentage stenose in coronairarterien

en parameters omtrent het functioneren van het linker en rechterventrikel (zoals bijvoorbeeld ejectiefractie, ventrikelwandbeweging e.d.)

Een paar voorbeelden van producten van PMI:•CAAS QCA (Quantitative Coronary Analysis)Deze software zorgt voor automatische contour detectie van de coronaire arteries en de analyse van hun

dimensies. Er wordt gekalibreerd door de ader te vergelijken met een katheter en zo worden dan bijvoorbeeld het percentage stenose en de diameter van het vat berekend.

•CAAS LVA (Left Ventricle Analysis)Het ventrikel wordt verdeeld in segmenten. Door middel van x-ray wordt het einde van de diastole (hart is op z’n grootst) en het eind van de systole (hart is op z’n kleinst) bepaald. Dit wordt gekalibreerd op de wandbeweging en deze kan door de segmentverdeling dus per segment bepaald worden en geeft een nauwkeuriger beeld.

•CAAS RVA (Right Ventricle Analysis)Dit gaat op dezelfde wijze als bij het linker ventrikel. Dit wordt apart genoemd omdat kinderen met een hartafwijking vaak een probleem hebben met hun rechter ventrikel.

•CAAS QVA (Quantitative Vessel AnalysisDeze is bedoeld voor kwantitatieve analyse van de perifere vaten zoals bijvoorbeeld de aorta.

De CAAS software is onder andere terug te vinden in de rontgenscanners van Philips, Siemens en Toshiba.


Juni 2006Protatype

25

Binnen PMI zijn er een aantal afdelingen waarin BMT een functie hebben; de afdelingen sales, service & support, research & development en application development. Inmiddeols werken er 3 BMT’ers bij sales, service en support en � bij research en development. Deze divisies werken erg nauw samen. Het is van groot belang dat iedereen up to date blijft en daarom wordt er veel gepraat met professoren en artsen, om input te krijgen voor nieuwe software.Al met al dus een erg leuk en interessant bedrijf voor BMT-ers. Het bedrijf is groeiende en neemt momenteel zo’n 5

personen per jaar aan. Voor meer informatie kun je terecht op www.piemedicalimaging.com.

Moniek Lamers

rotpraat

Nadat Moniek haar dagelijkse boodschappen gedaan heeft (augurken, yoghurt en cruesli), vraagt Kitty: “Stop jij die augurken nou in je cruesli?”

Sander (kliederend in een smoelenboek): “Ik heb m’n pot-lood kapot gemaakt op Mischa!”

Patrick is bezig op de website Hyves: “Hey, waar kan ik mijn vrienden zien?.............Oh hier, onder het kopje vrienden.”

Sjanneke: “Ken jij nog meer mensen met wie jij omgaat?”

Marloes in Oxford: “Hebben ze hier ook al van die irritante Engelse stopcontacten!”

Irene: “Hey Dyon, hoe ver zijn je financiën?”Dyon: “Ja, half twee!”

Esra op een warme dag: “Hé, eigenlijk moet ik iets nuttigs gaan doen. Marnix, ga je mee in de zon liggen?”

Maarten na een avond flink drinken: “Ik ben natuurlijk wel het gezicht van de vereniging! Alleen ziet die er ‘s ochtends niet meer uit...”

Verkoopster in de Mediamarkt nadat de vraag is gesteld of de lens van een bepaalde camera niet te snel beschadigd: “Zal ik je eens een geheimpje verklappen? Dat is een digi-tale camera, die hebben geen lens.”

Nicky: “Ja, ik heb ook een hoge amusementswaarde!”

Jeroen N.: “Ik heb al een vriendin waarschijnlijk...”

Moniek: “Ik moet er niet aan denken zo’n vies geval tussen mijn benen te hebben”


Protatype Juni 2006

26

ieve Bouzo

Lieve Bouzo,

Ik studeer inmiddels al een hele tijd BMT en ik woon dan ook al een hele tijd in Eindhoven. Ik heb het hier prima naar mijn zin en ik zou echt niet meer terugwillen naar het kleine dorpje in Zeeland waar ik vandaan kom. Toch kom ik daar in het weekend nog wel regelmatig om mijn vriendinnetjes van de middelbare school te zien. De meeste zijn allemaal ‘uitgevlogen’ en studeren door het hele land, dus het is erg leuk om in het weekend weer bij elkaar te zijn.Maar ik merk dat die vriendinnen langzaam toch erg veranderen. Vroeger gingen we elke vrijdag en zaterdag stappen met zijn allen, maar nu is iedereen vaak moe of heeft geen zin. Vaak is de intentie er wel, maar uiteindelijk blijven we dan toch op de bank voor de tv hangen en gaat iedereen op tijd naar huis.Maar dit is nog niet het enige. De meeste van mijn vriendinnen hebben allemaal een vriendje. De één langer dan de ander, maar iedereen is wel heel serieus. Er wonen er zelfs al een paar samen en de eerste trouwplannen worden al gemaakt! Het idee om na een relatie die nog geen twee jaar duurt al samen te wonen, of nog erger, te trouwen, benauwt mij enorm. Bovendien studeert iedereen nog, dat is toch zonde van je studententijd? Maar ja, het lijkt wel trendy te zijn om zo vroeg samen te gaan wonen… Bouzo, weet jij wat ik moet doen? Als ik niet ga samenwonen, hoor ik er straks niet eens meer bij! Dan kan ik niet meepraten over laminaat dat niet past en mannen die niets in het huishouden doen. Ik geniet liever zo lang mogelijk van mijn studentenleven, maar ik wil ook mijn vriendinnetjes niet kwijt. Kun jij me helpen?

Liefs, een meisje met een benauwd gevoel

Hoi meisje met een benauwd gevoel,

Het is natuurlijk erg leuk dat jij, na vele jaren in Eindhoven, nog steeds contact hebt met vriendinnen in je oude woonplaats. Maar je moet je ook bedenken dat mensen veranderen naarmate ze ouder worden, de een wordt wat sneller volwassen dan de ander en heeft geen zin meer om iedere zaterdag te gaan stappen. En bij volwassen worden hoort volgens sommigen ook samenwonen en een gezinnetje stichten. Ik snap dat je een gezinnetje stichten niet bij je studententijd vind passen en misschien heb je daar ook wel gelijk in. Maar ik denk dat dit niet de reden is dat veel studentenkoppels al samen gaan wonen. Het heeft meer te maken met de kosten die veel lager zijn als je met twee een appartementje deelt dan wanneer je allebei een dure studentenkamer hebt. En vaak is het ook nog zo dat de een veel dichter bij de universiteit en het uitgaanscentrum woont dan de ander, wat resulteert in het feit dat je praktisch samenwoont op een kleine studentenkamer. Door alles wat ik al eerder zei, denk ik niet dat het trendy is om vroeg te gaan samenwonen. Je moet het zeker niet doen om er maar bij te blijven horen. Misschien moet je proberen de gesprekken over inrichting en het huishouden op andere onderwerpen te brengen, zoals studie, vakantie en vriendjes. Het benauwende gevoel komt denk ik doordat je denkt dat als je gaat samenwonen en trouwt je geen leuke studentendingen meer kunt doen, maar ik denk dat dit niet zo is, je kunt natuurlijk nog steeds gaan stappen, mèt of zonder vriendje!

Liefs, Bouzo


Juni 2006Protatype

27

e maat aller dingen - Het Protagoras lied-

rotagenda

De gapende kloof tussen mens en techniekIs voor ons echt niet meer dan een kier

Eindhovens trots, ja de crème de la crèmeDie mensen die ziet u nu hier

Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveauConcurrenten bezwijken en masseJa, de mens is de maat aller dingen

Dat zei Protagoras

Onze rots in de branding, de esculaapIs Bouzo, gevaarlijk en rood

Zijn blikken vertolken de krachten van ProtZijn macht is dus ongrijpbaar groot

BioMedische ingenieurs zijn wij straksDus vol trots heffen wij nu het glas

Ja, de mens is de maat aller dingenDat zei Protagoras

Ja, de mens is de maat aller dingenLeve Protagoras!

Juni�2 Verkiezings ALV�3 Donateursborrel�4 Borrellezing TNO�5 Actieve Leden BBQ22 Begin laatste(!) tentamenweek

Juli5 Laatste dag tentamenweek

Augustus2� - 25 Introductieweek3� Vervaldatum schrapkaarten

September4 Opening Academisch jaar4 Feest opening Academisch jaar5 Wisselings-ALV6 Vervolg wisselings-ALV�2 Constitutieborrel


Protatype Juni 2006

28

olofon

Jaargang 8, nummer 4“Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie Protagoras. Het heeft een oplage van 350 stuks.

RedactieRenate BoekhoevenBram CoolenIrene KaashoekRemi Verhoeven

HoofdredactieYvette KoekenMoniek Lamers

EindredactieYvette KoekenKim Schilders

KaftYvette Koeken

Foto’s op de kaftBatavierenrace :Tristan Slots & Rob vd Heijden

Winnaar Protpuzzel nummer 3:Dyon de Greef

Inleveradres kopijSvBMT ProtagorasTechnische Universiteit EindhovenW-hoog �.�4 (Prothok)Postbus 5�35600 MB Eindhoven

Tel:(040)(247)2758E-Mail: [email protected]: www.protagoras.tue.nl

Volgende deadline28 juli 2006

AdverteerdersindexNucletron pagina 7Organon pagina �4Occam achterkant kaft

DrukkerijDrukkerij van TuijlTel.(040)243 5705

VerantwoordingAuteurs van artikelen geven de redactie de toestemming om het toegestuurde artikel te publiceren in welke vorm dan ook.De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te weigeren danwel in te korten of te wijzigen zolang dit de essentie van het stuk niet aantast.


nhoud - protagoras.tue.nl · Brekelmans wil feliciteren. Als laatste wil ik mijn bestuursgenootjes...

Documents

Transcript of nhoud - protagoras.tue.nl · Brekelmans wil feliciteren. Als laatste wil ik mijn bestuursgenootjes...