Neuzen inHerentHout

‘NeuzeN iN ...’ is eeN uitgave vaN curieus vzw • www.curieus.be • iNformatie@curieus.be

curieus is een progressieve vereniging die door een andere bril naar cultuur en de samenleving kijkt. We organiseren frisse, originele en gedurfde activiteiten die je goesting geven in cultuur.

4

Iedere stad of gemeente heeft haar curiositeiten. En daar neuzen wij graag in. In die bij zondere plekjes, aparte verhalen en originele tips.

Dan zie je het allemaal door een andere bril. Kijk eens naar Herenthout zoals je het nog nooit gezien hebt. Luister naar Herenthoutenaren

die je amper kent. ontdek Herenthout alsof je er voor de eerste keer komt. of je er nu woont of ge woon op bezoek bent. welkom. Het is ons Herenthout. onze eigenzinnige keuze. steek je neus eens in

Herenthout, haal diep adem en proef ervan op een compleet andere manier. misschien ruikt het naar meer…

Neuzen inHerentHout

5

Er was eens...Al van in de late ijzertijd (475 tot 57 voor Christus) woonden hier mensen. Dat bewijzen de Halistatt-grafurnen die bij archeologische opgravingen aan de Nijlensesteenweg werden gevonden. geschiedschrijver melchior van gorkum beweert zelfs voldoende aanwijzingen te hebben dat de finale veldslag tussen de menapiërs en de romeinen in He-renthout werd uitgevochten.

“Walteri de villa terram de Herentholt”. Zo staat het in een oorkonde van 6 sep-tember 1186 uit de abdij van Tongerlo. Dit is de oudst bekende vermelding van onze gemeente. De naam Herenthout verwijst met “Herent” naar de oude benaming “herenteer” voor haagbeuk en “hout” voor bos.

LEEnmannEn

Tot de 15de eeuw was Herenthout horig aan de hertogen van brabant en kende het heel wat leenmannen: de van Her-laers, de van vriessele, de van brimeu en meerdere afstammelingen van de familie Sandelyn. Door enorme schul-den, waarvan hij de intresten zelfs niet meer kon betalen, moest Eduard August Sandelyn de heerlijkheid in 1683 over-laten aan de familie Van Reynegom de buzet. De laatste van reynegom de buzet overleed in 1941 in antwerpen. Het stenen waterslot van Herlaar, nu “het hof” genoemd, was oorspronkelijk een mottekasteel met aarden wallen, palissades en grachten.

6

De leenmannen gaven sommige gron-den in de heerlijkheid ook weer verder in leen. Zo ontstonden de leengebieden Herlaer, Zelle, Uilenberg, Wimpel, Wie-kevorst, stade en beerne. vooral in de 13de eeuw breidde Herenthout opval-lend uit met het gehucht Wiekevorst, waar turf werd ontgonnen. op 5 februari 1621 werd de heerlijkheid Wiekevorst door het concordaat van Albrecht en Isabella definitief afgescheiden van Herenthout.

En nu

Herenthout bleef tot het begin van de 20ste eeuw overwegend een landbouw-gemeente. Het was maar met de komst van de diamantbewerking dat er wat industrie kwam. De kleine ateliers voor diamantbewerking zijn haast allemaal

verdwenen. In het oosten van onze gemeente vind je nog een grensover-schrijdend industriepark. Ten westen van ons centrum vind je de merodese bossen en in het zuidwesten het be-schermde landschap Kruiskensberg.

siNt-gummaruskerk

achter de gevel?

DE TorEkEnsschooL in DE sinT-GummaruskErk

Dit zaalkerkje, dat bestaat uit een schip met dakruiter en een iets smaller drie-zijdig gesloten koor, is al op 28 oktober 1948 geklasseerd als monument. aan de noordkant zie je een aanzet tot rondboogvenster, een restant uit de 12de – 13de eeuw. De fragmenten van de zandstenen spitsboogvensters in het koor dateren dan weer uit de 16de eeuw. In 1774 werd de westkant van de kerk aangepast met onder meer een korfboogdeur.

Door de afscheiding van Wiekevorst in 1621 telde de kerk in de franse periode erg weinig parochianen. In 1803 werd

haar functie als parochiekerk opge-heven. Antoon De Kepper was al sinds 1801 eigenaar van het gebouw. Het meubilair en de schilderijen werden gedeeltelijk overgebracht naar de St.-Pieterskerk.

Het gebouw werd overgedragen aan de gemeente die ze eerst als opslagplaats en vanaf 1820 als gemeenteschool gebruikte. Zo ontstond ook de naam “de Torekensschool”. Later diende het gebouw nog als vesperschool en als stempellokaal. Vanaf de jaren ’60 van de vorige eeuw werden er diverse cultu-rele activiteiten georganiseerd.

9

En graag verklappen we jullie nog een goed bewaard geheimpje: naar alle waarschijnlijkheid trouwde de bekende antwerpse schilder Quinten matsijs omstreeks 1490 in deze kerk met zijn eerste vrouw Aleydis Van Tuylt.

© bart vaN laer

afbeelDiNg matsijs iN De uileNbergkapel

© bart vaN laer

het huirthuits dialect soms… vErsTaanbaar

Een leraar Nederlands die gepassio-neerd is door het Herenthouts dialect? Wij hebben hem. Een raar taaltje? Dat is relatief. Iedereen beschouwt zijn dialect als “normaal” en bestempelt al de rest als een afwijking. Hij werkt al enkele jaren met tussenpozen aan een groot dialectwoordenboek van He-renthout. Er gaat geen week voorbij of hij heeft wat extra woorden op een kat-tebelletje genoteerd. Hij schrijft ze op zoals ze uitgesproken worden. Niet met fonetische tekens, maar met de gewone letters van het alfabet. Want iedereen moet de tekst kunnen lezen.

Dat het woordenboek voorlopig nog een ruwbouw is, komt doordat hij ook nog uitgever is van de Schoakel, een blad met uitsluitend nieuws uit het stoeters-dorp.

Hij meent dat de jeugd nog wel dialect-klanken spreekt, maar nauwelijks He-renthoutse woorden en uitdrukkingen kent. Vraag maar eens aan een tiener: “No wao némde ‘t?” De kans is groot dat hij dan niet door heeft dat je wilt weten waar hij naartoe gaat.

Zo’n inventaris van dialectwoorden staat niet op nen hik en ne flik op papier

12

huirThuiTsE woorDEn

keuts nao de zessen: iets over zes uurne loekedoe: een brave,goedhartige maneen zip: een jasne rijtek: een schommelhosklos: zonder veel overlegalle hoonsgezijken; om de paar minutenne poempstiejen: een afwasbakvétjaowen: een overzorgd iemandiet van kjeskeschiet: iets makkelijksne jammekloewete: iemand die het wat hoog in de bol heefttrippeleren: dribbelen

het monument Daar sTa jE bij sTiL

Iedere stad of gemeente heeft haar monument. maar bij ons in Herenthout is dat monument een levend geval dat stevig stil kan staan.

Stefan Laenen staat stevig stil. Als levend standbeeld won hij al prijzen in binnen- en buitenland. Hij overtuigde de jury altijd met zijn humor. “De meeste standbeelden wuiven eens naar hun publiek. Daar hou ik niet van. Er mag ook eens gelachen worden. Interactie en improvisatie zijn belangrijk. Ik communiceer zonder woor-den. Enkel met mimiek en gebaren. Toch verstaan ze mij van Engeland tot Spanje.”

Stilstaan is een kunst.

15

misTEr mini

Stilstaan is een kunst. “Per optreden sta ik ongeveer 4 uur stil. Concentratie speelt een grote rol. Vergelijk het maar met mediteren. Natuurlijk beweeg ik als iemand centen in mijn schaaltje werpt. In mijn repertoire zitten verschillende figuren. mister mini, een goochelende tuinkabouter, is de lieveling van het publiek.”

vakanTiE

Wedstrijden hoeven niet meer voor ons Herenthouts monument. “Ik hou niet van competitie. Elk jaar krijg ik een uitnodiging voor het wereldkampioen-schap Living Statues, maar de wereld-titel ambieer ik niet. Ik sta ook niet meer in winkelstraten. Geef mij maar

16

de zomerse straattheaterfestivals. Als artiest word je daar in de watten gelegd. Ik doe mijn act één keer per dag. Nadien geniet ik zelf van het festival. boven-dien logeer ik in chique hotels. Eigenlijk is het meer vakantie dan werken.”

jonG GELEErD

jong geleerd, is oud gedaan. “ik begon ermee op mijn zestiende. ondertussen ben ik bijna dubbel zo oud. Gelukkig heeft leeftijd op beelden geen vat. Toch overweeg ik om te stoppen. De mooiste festivals bezocht ik al. bovendien is een levend standbeeld ook zo uniek niet meer. Vroeger waren ze zeldzaam, nu zie je ze overal. Tijd voor een andere creatieve uitlaatklep.”

17

DorpszicHt HereNtHout Door vaN griekeN

onze schilder jEf van GriEkEn

jef van grieken is in 1950 in Herenthout geboren en studeerde aan de academies van antwerpen en mechelen. in 1983 verscheen al een monografie met zijn vroeg etswerk, tekeningen, pastels en schilderijen. ondertussen belichten ook de naslagwerken “De getekende stilte” (2000) en “Verbeelde leegte/Verstuivend licht” (2011) het werk van deze fijn rea-listische kunstenaar.

De werken van jef van grieken zijn tentoongesteld over heel de wereld. Hij ontving talloze onderscheidingen in binnen- en buitenland. jef van grieken is dan ook de uitgelezen schilder van

vergezichten, landschappen, verlaten gebouwen, verstilde stegen en pleinen. Zijn oog voor detail is bepalend voor de composities die gedragen worden door technische perfectheid en fragiele tin-ten. Hij exploreerde zowat alle wereld-delen om telkens weer nieuw bronma-teriaal mee te brengen. Zijn werken zijn dan ook het resultaat van nauwkeurig fotografisch observeren en intimistisch registreren. Vaak toont hij uitersten, maar steeds op een persoonlijke en artistiek hoogstaande manier, en voorde toeschouwer altijd herkenbaar.

19

Onder druk van de bevolking werd het origineel terug in de kapel opgehangen.

De gestolen matsijs van de uilenbergop het kruispunt van de uilenberg met de Wiekevorstsesteenweg staat de kapel van de Uilenberg. Dit bakstenen zaal-kerkje met een driezijdig koor werd in 1704 ingewijd. Het staat op een heuveltje omgeven door linden.

De kapel is gewijd aan onze-lieve-Vrouw-van-Zeven-Smarten en verving een eerdere kapel die in 1670 werd gebouwd. boven het houten altaar vind je een kopie van het voormalige altaarstuk “De kruisafname”. ja, een kopie, want in 1974 werd het originele schilderij

gestolen samen met het miraculeuze beeld van onze-lieve-vrouw en vier kandelaars. In mei verdween dan ook nog het beeld van de Heilige Anna.

QuinTEn maTsijs

Het originele schilderij zou geschilderd zijn door Quinten matsijs, de stichter van de antwerpse schildersschool. matsijs verbleef in de priorij van “Den Troon”. Tijdens zijn wandelingen in Herenthout ontmoette hij Aleidis Van Thuylt.

21

Wat later trouwde hij met haar in de st. gummaruskerk. om haar vader te bewijzen dat hij een kunstschilder was, schilderde hij de kruisafname. Een ander verhaal beweert dan weer dat matsijs het schilderij schilderde uit dankbaarheid voor zijn miraculeuze genezing tijdens een verblijf in herberg “Den Uil” op de Uilenberg.

pastoor brouwers gaf de plaatselijke kunstschilder lode bosmans de op-dracht om het schilderij te restaureren. bosmans maakte tevens een kopie van het werk dat in de kapel werd opgehan-gen. Het origineel werd in de pastorij bewaard. maar onder druk van de bevol-king werd het origineel terug in de kapel opgehangen. tot het dus in 1974 werd gestolen. Nu hangt in de kapel opnieuw de kopie van lode bosmans.

22

elaine borges van elst werd op 14 sep-tember 1967 geboren in são paulo, met 20 miljoen inwoners de tweede grootste stad van het Amerikaanse continent. elaine studeerde rechten. om beter Engels te leren lezen en schrijven werd aan de studenten opgedragen te corres-ponderen met jongeren van over heel de wereld. en zo werd johan van elst uit Herenthout de pennevriend van Elaine.

een bezoekje aan brazilië leidde al meteen tot meer: een huwelijk. omdat Elaine haar familie, vrienden en car-

rière niet zomaar wou opgeven, besloot het koppel in são paulo te blijven. maar johan kon niet wennen aan de levensstijl daar. são paulo is een echte stedelijke wildernis in vergelijking met Herenthout. Na drie maanden besloot het koppel om het eens in belgië te proberen. Als het niet zou lukken, zou-den ze terugkeren naar het platteland buiten San Paulo.

De Braziliaanse van herenthout

België en haar nieuwe Herenthoutse familie hadden haar hart veroverd.

23

Thuis in hErEnThouT

Amper een jaar later wou Elaine niet meer terug. belgië en haar nieuwe Herenthoutse familie hadden haar hart veroverd. Ze woont nu al 18 jaar in Herenthout en werd belgische in 1999. Herenthout bevalt haar vooral om de “familiale mentaliteit”. “Als ik op straat loop is er altijd wel iemand om een praatje mee te doen. Dat geeft een veilig gevoel,” zegt ze zelf.

Elaine werkte in een textielfabriekje in Herentals waar ze met haar collega’s haar eerste Nederlands leerde. Daarna leerde ze onze taal aan het DTL in Herentals en ging ze aan de slag op de ministeriële kabinetten van minister baldewijns en stevaert. Nu werkt ze voor het ministerie van de vlaamse

Gemeenschap, afdeling wegen en ver-keer.

In haar vrije tijd speelt Elaine cello aan de Herentalse muziekacademie en in het orkest. Daar haalde ze ook haar di-ploma piano. Verder zet zij zich in voor dieren in nood. zo hielp ze mieke De wit in Herenthout al een paar keer in haar asiel voor vogels en wilde dieren. In de toekomst wil ze jaarlijks een week vrij-willigerswerk doen in een hondenasiel in Portugal.

25

Made in herenthout ooiT schiTTErDE hET hiEr aLs DiamanT

In 1585, bij de inname van Antwerpen door de Spanjaarden, werden de joden en de protestanten uit de stad verdreven en verplaatste de diamantindustrie zich naar amsterdam. in de 19de eeuw kwam door de ontdekking van diamant in de Zuid-Afrikaanse mijnen en de rol van de Antwerpse haven hierin, de diamantnij-verheid weer terug naar onze streken. toen daar op het einde van de 19de eeuw ook nog eens een loonconflict in Amsterdam op volgde werd Antwerpen weer een grote diamantstad.

In de Antwerpse Kempen profiteerden we daar mee van. De diamantwerk-plaatsen (slijperijen, zagerijen en snij-kamers) rezen uit de grond. Een nieuwe bedrijfstak was geboren. Tussen de twee wereldoorlogen kwam ongeveer de helft van de bevolking in Herenthout aan de kost met “het steentje”. Na de Tweede Wereldoorlog werden door de invoering van nieuwe technieken ook grotere diamanten in de Kempen be-werkt. De slijpers werden omgeschoold om schitterende briljanten te maken.

Tussen de twee wereldoorlogen kwam ongeveer de helft van de bevolking in Herenthout aan de kost met “het steentje”.

26

De diamantstiel, meestal uitbetaald in stukwerk, bracht welvaart in de gemeente.

Door de toenemende industrialise-ring en de concurrentie met lage loonlanden sloten de kleine ateliers echter een voor een de deuren. Van de 25.000 arbeiders in de diamant-sector blijven er nu nog slechts een duizendtal over. ook Herenthout deelde in de klappen en telt nu nog slechts één atelier waar diamant wordt bewerkt.

27

rivier De wimpe aaN Het museum

neuzen in de Wimpe hET GEzELLiGsTE musEum van hErEnThouT

maar de wimpe is nog meer dan alleen maar een ambachtenmuseum. Het is ondergebracht in een kelderruimte en vertelt het verhaal van onze voorouders houtbewerkers zo omstreeks 1900. met levensechte sculpturen wordt het schrijnwerker-, klompen-, wagenmaker- en kuipersambacht voorgesteld. je voelt je er echt 100 jaar teruggeworpen in de tijd.

oude publiciteitsborden in email, een originele toog en veel hout zorgen voor de natuurlijke warmte. Tijdens koude dagen wordt dit effect nog versterkt door de vlammengloed van twee grote

houtvuren. Kaarsen branden alom.

je zit hier middenin de museumcol-lectie en kunt er ook genieten van een streekgerecht met aangepaste drank.

Van hieruit kun je kano’s of kajaks huren om zowel de Kleine als de Grote Nete af te varen. ook huifkartochten langs de Kempische trekpleisters en plattelandswegen worden op aanvraag georganiseerd.

meer info: www.vzwdewimpe.be

29

3 herenthoutse reuzen

freddy kerkhofs is een geboren Herenthoutenaar. Hij is al 30 jaar ge-meenteraadslid en van 1983 tot 1988 was hij schepen van sport. Hij kent alle hoekjes en kantjes van Herenthout maar een favoriet plekje in het dorp kiezen vindt hij niet eenvoudig: “Het kasteel, de watermolen, de kasteelvijver… we hebben zoveel mooie plekken!”

Na lang aandringen, gaat zijn voorkeur dan toch uit naar ’t Schipke. Het prach-tige landschap van de vallei van de Grote Nete en de Wimp. “Het Schipke” is eigenlijk de naam van een boerderijtje, dat tussen 1842 en 1845 gebouwd werd aan een aanlegplaats aan de Grote Nete.

vanaf 1902 zorgde een veer voor de overzet op deze plek. in 1949 kwam er een voetgangersbrug die Herenthout met Itegem verbindt.

PaLLiETEr

In betere tijden was de Nete nabij ’t Schipke de favoriete zwemplek voor de Herenthoutse jeugd. Nu vind je er soms een zeldzame visser die hooggelaarsd op zoek is naar visaas op de rivierbo-dem. De schuur van ’t Schipke is nu een moderne taverne, maar het vroegere woonhuis en later herbergje is nog steeds intact.

mijn favoriete plekjeIn betere tijden was de Nete de favoriete zwemplek voor de Herenthoutse jeugd.

33

De omgeving van ’t Schipke werd destijds gebruikt als locatie voor de verfilming van “Pallieter” van felix timmermans. ondanks de verhoging van de dijken blijft een ochtendwandeling langs de kron-kelende Nete een enige belevenis. Stap in de richting van Itegem en je ontdekt in de verte het kasteel van Herlaar en je ziet de Wimp in de Nete uitmonden. “Een wandeling die in alle seizoenen de moeite waard is,” aldus freddy kerkhofs.

café ‘t scHipke

Een herenthoutenaar in Londen

En Dan noG wEL aan hET hoofD van TaTE moDErn

chris Dercon werd in 1958 zoals zoveel Herenthoutenaren geboren in lier. van 1976 tot 1982 studeerde hij kunstgeschiedenis, theaterstudie en filmtheorie in Amsterdam en Leiden. van 1983 tot 1988 gaf hij les aan het video- en filmdepartement in brus-sel. Tot hij programmadirecteur werd van het moma ps1, een filiaal van het New Yorkse museum of modern art in Queens, gekend om zijn vernieuwende tentoonstellingen.

hEDEnDaaGs

in 1990 werd chris directeur van het centrum voor moderne kunst in rotterdam. in 1996 werd hij direc-teur van het museum boijmans van geuningen in rotterdam. ondertussen leidde hij ook tot 2011 het Haus der kunst in münchen. Daar zorgde hij voor een grondige transformatie door ook hedendaagse artiesten in huis te halen zoals patti smith, Yoko ono,

37

Zaha Hadid, Rem Koolhaas en Robert Storr.

Nu wordt van Chris verwacht dat hij het tate modern hervormt tot een museum voor de 21ste eeuw. Hij wil het programma van het museum opfris-sen met de inbreng van architectuur, design, film en fotografie. Een plek waar iedereen zijn gading vindt. met de olympische spelen en een spectacu-laire nieuwbouw zal het werk van deze Herenthoutenaar de volgende jaren nog vaak genoeg in het nieuws zijn.

.

38

Groeten uit herenthout

Aanstormend talent bono harzé, kickT oP kickboksEn

Hij is nog een tiener maar toch al een sportheld met Europese en Wereldtitels. Dat wil wat zeggen. En dan nog in het kickboksen.

“Ik ben beginnen te kickboksen toen ik zes jaar was. Vroeger kon niet, want ik durfde nog niet. maar ik had mijn papa wel beloofd dat ik er op mijn zesde ver-jaardag mee zou beginnen. Nu is hij mijn hevigste supporter. En ook nog eens mijn trainer. Hij geeft mij goede raad en maakt mij beter. Ik aanvaard dat ook van hem want hij is mijn grote voorbeeld.”

“Ik wil wereldkampioen worden.”

boNo

wErELDkamPioEn

bono heeft geen tijd voor andere hobby’s. Al zijn vrije tijd steekt hij in zijn sport en daarnaast heeft hij natuurlijk ook nog veel werk voor school. “Ik ben 3 à 4 keer per week bezig met mijn sport. Iedere keer anderhalf uur per training.”

maar hij mikt dan ook hoog. “ik wil wereldkampioen worden. Dat is de waar-devolste titel voor mij. En ik wil ook grote toernooien winnen want daar kan ik prijzengeld mee verdienen.”en je naam, bono? waren je ouders fan van U2?

bono: “Nee, absoluut niet. mijn ouders vonden dat gewoon een mooie naam. En ik ben er ook tevreden mee.”

bono vertelt nog dat er heel wat mensen zijn die kickboksen en dat er bij zijn club aardig wat mensen uit Herenthout lid zijn.

meer info op www.contactsports.be

42

vijver voor kasteel vaN Herlaar

Beschermd herenthoutHerenthout heeft 70 onroerende ei-gendommen die deel uitmaken van het cultureel erfgoed van belgië. maar veel schiet je daar niet mee op, want de dorpsvilla van bavo claes op de hoek van boeyendal en de itegemse-steenweg stond ook op die lijst en is ondertussen gesloopt. Veilig zijn enkel de onroerende goederen die beschermd zijn, of zoals wij zeggen: “geklasseerd”.

In de lijst van beschermde gebouwen zitten toch enkele verrassingen. Top-per is het kasteel van Herlaar met zijn dienstgebouwen, kapel en molenhuis. maar wist je dat ook de wegwijzer naar het kasteel naast de dreef aan de Itegemsesteenweg en de boerderij tus-

sen de kasteelvijver en de Pauwelstraat beschermd zijn? Dat ook de kerk, de St. Gummaruskapel of Torekensschool, de Kapel van de Uilenberg en Het Schipke (het vroegere veerhuis aan de Nete) op de lijst van beschermde gebouwen staan zal wel niemand verbazen.

vErrassinGEn

maar in de pauwelstraat kun je toch nog twee verrassingen vinden. op nr. 29 is er een fraai gerenoveerd breedhuis dat gedeeltelijk uit de 18de eeuw dateert en in de zijgevels sporen van muurvlech-tingen vertoont. Het gebouw is omringd door een fraaie tuin met zwembad en

44

KASTEEL VAN HERLAAR

laat helemaal niet vermoeden dat het beschermd is. op nr. 24 in dezelfde straat staat een deels aangepaste lang-gestrekte hoeve van het einde van de 19de eeuw die eveneens “geklasseerd” is. Deze lange lage hoeve werd voor het eerst ingetekend in het kadaster in 1893 op een voorheen onbebouwd perceel. Weinigen kennen de echte cul-turele waarde van dit gebouw.

46

De bh’s van HerenthoutGa naar Wikipedia en je vindt er 3 bekende Herenthoutenaren. en wij voe-gen er toch nog eentje aan toe.

wim vanDEkEybus (°1963)

Choreograaf, regisseur, acteur en foto-graaf. Wim is de zoon van dierenarts Vandekeybus die een praktijk had aan de bouwelsesteenweg. Hij woont niet meer in Herenthout maar is met o.a. Anna Teresa De Keersmaeker een in-ternationale topper in de hedendaagse dans.

charEL cambrE (°1968)

Illustrator. Charel werkte aanvankelijk voor verschillende buitenlandse teken-filmstudio’s. Daarna zette hij zijn eerste stappen in de stripwereld bij o.a. Studio vandersteen en studio 100. met “jump” bracht Charel zijn eigen reeks uit.

LoDE bosmans (°1925)

Kunstschilder. Lode kreeg in Antwerpen les van o.a. Isidore

47

opsomer en constant permeke. Hij schilderde vooral stillevens, land-schappen en kinderportretten. met pater calixte fimmers begon hij in de St. Gummaruskapel in Herenthout een Vesper-tekenschool. In de jaren ’60 was hij daar de leraar van jef van grieken.

jEf van GriEkEn (° 1950)

je vindt hem niet op wikipedia maar je kunt hem wel googlen. jef was de zoon van Staf Van Grieken, een kruidenier in de jodenstraat. vanaf 1975 bouwde hij een internationale carrière uit als schil-der, tekenaar en graficus met super realistisch werk.

zelfportret vaN griekeN

huirthuit huirthuit viert carnavalal sinds 1892 wordt carnaval gevierd in Herenthout. Wij hebben dan ook zowat de oudste carnavalstoet van Vlaanderen.

De stoet is gegroeid vanuit een soort straattheater en is sindsdien uitgegroeid tot een dynamische optocht met dans, muziek en straattoneel. op een verkeers-vrije omloop van een drietal kilometer krijgt het publiek entertainment van de bovenste plank. Het is je als toeschouwer aangeraden om tijdens de stoet in tegen-overgestelde richting te wandelen want de vijftigtal groepen slagen er nooit in de volledige cirkel rond te maken.

Prins carnavaL

De carnavalstoet van Herenthout is geen praalstoet. Hij heeft echt wel een uniek karakter met haast uitsluitend Herenthoutse groepen. In totaal doen zo’n 900 jongeren en ouderen mee met dansjes, korte sketches en volkse pret zonder politieke persiflages. De gildewagen van Peer (het symbool van de stoet) met de ex-carnavalprinsen en –keizers vormt samen met de nieuwe prins het hoogtepunt. De prins wordt verkozen door het hoofdbestuur en

49

foto prijslijst aaN turkse kapperszaak (cHristoffer?)

gesteund door een Raad van Elf. Uiteraard is hij heel gul met snoep en speelgoed.

Carnaval in Herenthout steunt op au-thenticiteit, traditie en de drive van de groepen. Geldverspillende pracht en praal is niet aan hen besteed. In 2013 bestaat het Herenthoutse carnaval 121 jaar. Ter gelegenheid van deze 11 x 11 zullen de twee stoetzondagen van de krokusvakantie en het kindercarnaval op dinsdag ongetwijfeld extra feeste-lijk zijn.

51

Vroeger en nu

De markt

ColofonNeuzen in Herenthout werd bijeen geneusd door curieus Herenthout: Danny Cannaerts en Peter Liekens, met de hulp van Herenthoutenaren en verenigingen.

Wil je meedoen met curieus herenthout?Neem dan contact op metdanny_cannaerts@hotmail.com ofpeter_liekes@hotmail.com

fotografie: An Haelewaeters

Vormgeving: rob marcelis

Lay-out: Nele Willems

meer info: www.curieus.be/neuzenin

54

CURIEUS?curieus is een sociaal-culturele vereniging voor volwassenen die zich bezig houdt met alles wat mensen kan boeien. je komt ons tegen op meer dan 300

plaatsen in vlaanderen en brussel. je kan er komen proeven van de activiteiten die een kleine of grote groep vrijwilligers organiseren voor iedereen in hun gemeente of wijk: daguitstappen, info- en debatavonden, tentoonstellingen,

filmvoorstellingen, standupcomedy-avonden, internetklasje, quizzen, fiets- of wandeltochten… kortom: alles wat mensen ‘curieus’ maakt.

curieus is er voor mensen die op zoek zijn naar een zinvolle vrijetijdsbesteding. mensen die andere mensen willen ontmoeten in een aangename en

vriendschappelijke sfeer. curieus is er ook voor mensen die graag iets opsteken, die steeds op de hoogte willen blijven en mee willen zijn in deze

steeds veranderende maatschappij.

curieus draagt waarden als respect, gelijkwaardigheid en solidariteit hoog in het vaandel. We kiezen voor een samenleving waarin iedereen gelijke kansen krijgt om zich te ontplooien en de verantwoordelijkheid heeft om deze kansen

te benutten. curieus kiest voor ontmoeting. curieus wil mensen samenbrengen, banden smeden, netwerken bouwen.

www.curieus.be iNformatie@curieus.be

v.u.: jurgen theunissen, p/a grasmarkt 105/41, 1000 brussel. Niet op de openbare weg gooien ajb.

www.zwartopwit.com

printed by