“... een parelsnoer van betekenisvolle daden.” (foto: Marieke Koopmans)

Barmhartigheid is voor velen een groot en ook wel een moeilijk te verstaan woord. Vaak schiet direct het verhaal te binnen van de barmhartige Samaritaan: rovers, een gewonde man, passanten in een lang vervlogen tijd. Natuurlijk snappen we best dat het een verhaal is, een metafoor, maar toch is de vertaling naar ons dagelijks bestaan nog niet zo gemakkelijk. Neem de zeven werken van barmhartigheid: komen er hongerigen en dorstigen op ons pad, kennen we gevangenen en heeft iemand van onze naasten dan geen kleren aan het lijf? En als dan opeens de nood van de ander zich aan ons voordoet dan lopen we nogal eens met angst, vooroordeel en schaamte om onze medemens heen. Toch is het minder moeilijk en ver weg dan we denken om de kwetsbaarheid van de ander te zien, ons hart te laten spreken en ons te leiden naar onmiddellijke bewogenheid en beweging. Stilstaan bij de ander of gaan zitten aan een bed, een arm om de schouder van de bedroefde of een zorgzaam telefoontje, je vakantie uitstellen omdat een dierbare op sterven ligt, de eenzame

in je flat of straat bezoeken of wat spulletjes voor iemand die ineens zijn huis kwijt is. Barmhartigheid is een parelsnoer van kleine maar zeer betekenisvolle daden die het hart van de ander verwarmen en daar als een dierbare herinnering worden bewaard. Lang geleden wist ik het even niet meer, wist niet hoe ik verder moest; alles leek zo zinloos en ik wist geen weg met mijn idealen. En toen was daar die oudere man die opeens naast me zat, een soort opa die ik nooit had gekend. Hij stelde belang in mij en mijn toekomstdromen. Hij stelde vragen, hij luisterde en gaf me eenvoudige en wijze raad. Maar het meest belangrijke: hij nam me zoals ik was en gaf me alle vertrouwen. Hij hielp me mijn koers te verleggen maar ook gaf hij mij een voorbeeld dat ik sindsdien vele malen in praktijk heb mogen brengen: stilstaan bij en luisteren naar de ander, luisteren naar dromen en verlangens en iemand een stukje op weg helpen, op naar een nieuwe toekomst. Als nou ieder de barmhartigheid die hij eens heeft ontvangen weer aan anderen zou schenken dan komt een barmhartige wereld heel dichtbij.

Nieu

ws

br

ief#

48

ok

tober

2009 | #48 | fr

aters c

mm

Zien - b

ewogen w

orden - in bew

eging Kom

en bvb

woord van de redactie

In deze Nieuwsbrief maken we kennis met Fie Gommers. Als opvolger van Wim zal zij nauw bij de Nieuwsbrief betrokken zijn.

Barmhartigheid speelt zich af in het dagelijkse leven. Daarover gaat het ook in de verschillende bijdragen.

En zoals u weet: het thema van de landelijke dag van Barmhartigheid van 21 november is hetzelfde: Barmhartigheid dichtbij!

Bijdragen van u voor de Nieuwsbrief zijn van harte welkom.

Barmhartigheid dichtbij Marius BuitingVoorzitter bestuur bvb

ov

er

weg

iNg

eN

ba

rm

ha

rtig

e

2

barmhartig geraakt

Ja, hoe doe je dat: je voorstellen aan zo’n 1800 participanten van een ideële Beweging als die van Barmhartigheid. Ik kan natuurlijk vertellen dat mijn naam Fie (van Sophie) Gommers is, geboren in Alkmaar op 16 februari 1954, achtste in een gezin van twaalf kinderen, inmiddels al ruim 37 arbeid-zame jaren achter me heb, waarvan als laatste standplaats dekenaat Veghel, waar ik ruim 8 jaar als coördinator heb gewerkt. Maar ja, dat wordt al snel een opsomming, als ik niet oplet. Laat ik daarom maar vertellen hoe ik met de Beweging van Barmhartigheid in aanraking ben gekomen. We zijn immers allemaal betrokken bij deze organisatie en dan zijn raakvlakken wellicht interessanter.

Het nu zo’n 6 jaar geleden dat Wim Verschuren ‘over barmhartigheid’ kwam vertellen bij het pastoresberaad in dekenaat Veghel. Wim vertelde over de geloofscrisis en de daaropvolgende zoektocht van de fraters die uiteinde-lijk geleid heeft tot de Beweging van Barmhartigheid. Dit raakte me zeer: ik voelde me vooral erkend in mijn desil-lusie over de rooms-katholieke opvoe-ding die ik genoten had. Ik wist opeens waar mijn jarenlange boosheid vandaan kwam. Dat luchtte zeer op.En die Beweging bood me, op die dag, zomaar de gelegenheid om daar nu eens korte metten mee te gaan maken! Met mijn besluit om de leerroute te gaan volgen is mijn leven dan ook duidelijk een andere koers gaan varen. Elke zater-dag, als ik terugreed na een inspan-nende, leerzame leerroutedag, voelde ik me opgetild, bevrijd van een hoop ballast die ik jaren met me meegedra-gen had. De inzichten, de ontdekking van patronen, en vooral het ontdekken van hoe ON-barmhartig een mens voor zichzelf kan zijn. Ik kreeg handreikin-

gen om te oefenen, voorbeelden, lees-voer en ruimte om op zoek te gaan naar mijn eigen barmhartige mogelijkheden. Ik kwam in een stroomversnelling die niet meer te stoppen is – nog steeds niet. Ik merkte dat er dingen in mijn leven gingen veranderen, mijn visie, mijn (werk)houding, mijn humeur. Het deed me goed, erg goed, kan ik wel zeggen. Het verhaal van Wim was voor mij op de juiste tijd en op de juiste plaats gekomen.

Inmiddels zijn we zo n zes jaar verder. Om elkaar regelmatig te blijven appel-leren aan die Barmhartige houding (ik schrijf sindsdien Barmhartigheid altijd met een hoofdletter), zijn we met een vijftal oud-deelnemers een intervisie-groep gestart die éénmaal per zes weken samenkomt. Steeds weer een kostbare ontmoeting. Voorbeelden van (on-)Barmhartigheid uit ons dagelijks leven worden er ingebracht en behandeld.In Veghel is al enkele jaren een verdie-pingsgroep Barmhartigheid waaraan zowel participanten als niet-partici-panten deelnemen. Daar hebben we gestudeerd op onderwerpen als De barmhartige Samaritaan, De Verloren Zoon (aan de hand van het boek Eindelijk Thuis van Henri Nouwen, een aanrader!), Oordelen en Vergeven. En natuurlijk probeer ik zoveel als mogelijk deel te nemen aan de lande-lijke dagen. Het zijn allemaal bronnen waaraan ik me kan opladen.Barmhartigheid is niet meer uit mijn

leven weg te bannen. Het is als een soort van dagelijkse ontmoeting, een maatje met wie ik elke dag optrek, bij wie ik steeds te rade kan gaan. Het is een levenshouding die zich alsmaar sterker ontwikkelt. Bij de manier waarop ik de dag begin, waarop ik voor mezelf zorg, met mensen omga, ruimte geef en neem, en de dag weer afsluit.

En nu heb ik dus de kans gekregen om bij deze Beweging van Barmhartigheid te gaan werken. Een buitenkans die ik met beide handen heb aangenomen. Per 1 augustus j.l. werk ik 16 uur per week (in principe op dinsdag en woensdag) in het mooie kantoor dat vorig jaar speciaal voor de Beweging door de fraters is neergezet. Ik zal de coördinerende taken van Wim overnemen voor wat betreft de lan-delijke dagen, de ondersteuning van de vrijwilligers en de communicatie daaromtrent. De eindredactie van de Nieuwsbrief en het verzorgen van lezingen in den lande blijven voorals-nog in de handen van Wim. Wim heeft in de afgelopen tien jaren een stevige basis gelegd onder de Beweging van Barmhartigheid. De komende jaren zal deze basis verder moeten worden geprofessionaliseerd en zullen activi-teiten worden uitgebreid. Samen met het bestuur, het secretariaat en de vele vrijwilligers moet dat lukken! En Barmhartigheid is daarbij een goede inspiratiebron.

Fie GommersCoördinator bvb

Fie en Wim: beiden barmhartig geraakt (foto: Lex van der Poel)

Fie (foto: Judith Gommers)

ov

er

weg

iNg

eN

ba

rm

ha

rtig

e

3

barmhartig geraakt het duister tegenkracht biedenen zoeken naar het licht IKON, Het vermoeden

Twee jaar geleden kreeg Sara Kroos (27) al een cabaretprijs en nu is ze genomi-neerd voor de Poelifinario voor het beste cabaretprogramma van dit seizoen: bries. Het is haar vierde solovoorstelling en ze speelt voor uitverkochte zalen.

Dat succes begon tien jaar geleden, toen ze ‘met de moed der wanhoop’meedeed aan het Leids Cabaretfestival. Sara: “ik wilde tenminste geprobeerd hebben om mijn droom te verwezen-lijken.” Na een periode van zware depressies had ze de keuze: óf een psychiatrisch patient blijven óf de

Een kind schreef op de actiedag van kinderen en armoede

“Mijn moeder is een held, ze zorgt voor ons en geeft ons te eten, in het weekend iets lekkers erbij.Zo gauw de kinderbijslag er is, krijgen we nieuwe kleren en schoenen als die nodig zijn. Ze heeft op mijn roze bloes van vorig jaar een roze bies gestikt.Nu hoor ik er helemaal bij. Ze heeft gevoel voor mode.Laatst nog heeft ze het geld, dat we kregen van de gemeente om ons te laten sporten, gebruikt om de huur te betalen, want de woningbouw deed moeilijk.

Toen heeft ze het betalen van de energie twee weken opgeschoven om onze sport te betalen. Met het geld uit Groningen voor onze schoolkosten heeft ze toen het ener-giebedrijf betaald, toen daar een dreigbrief van kwam.En de school heeft ze gevraagd te wachten tot de kinderbij-slag binnen is.En nou is alles weer mooi rond. Knap hè?Mijn moeder is een held. Maar ik kan niet over haar opscheppen, omdat ze niet wil dat iemand weet dat we zo weinig geld hebben.”Uit: de Arme Kant van Nederland

een kind schreef

Fie en Wim: beiden barmhartig geraakt (foto: Lex van der Poel)

Vrij van angst zijn bevrijdt anderen (foto: Antoin Buissink)

Heilige tekst van Sara Kroos:

Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.Onze grootste angst is dat we mateloos krachtig zijn.Het is ons licht, niet onze schaduwdie ons het meest beangstigt.Wij vragen ons af: Wie ben ik om briljant te zijn,prachtig, talentvol, fantastisch?Maar wie ben jij om dat niet te zijn? Je bent een kind van God.Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.Er is niet verlichts aan je klein maken opdat anderemensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen.Wij zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.Wij zijn geboren om de glorie van God die in ons is te openbaren.Die is niet alleen in sommigen van ons;die is in iedereen!En als wij ons licht laten stralen,geven we onbewust andere mensen toestemminghetzelfde te doen.Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst,bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.

Marianne Williamson

verantwoording nemen voor haar eigen leven en het slachtofferschap achter zich laten. Niet verbazend dus, dat Sara Kroos als basisthema heeft: het duister tegen-kracht bieden en zoeken naar het licht. Vandaar ook haar keuze voor de tekst van Marianne Williamson uit haar boek Return to love die ook door Nelson Mandela is gebruikt in zijn inaugurele rede bij het aanvaarden van het presi-dentschap van Zuid Afrika. Want met Williamson – én Mandela – gelooft Sara Kroos dat wij bedoeld zijn om te stralen als kinderen.

ge

da

ch

t e

N g

ed

ich

t b

ar

mh

ar

tigeHET VERSCHIL

Hoe fier draagt zij de kruik op hethoofd,het kind slapend op haar rug;haar ebbenhoutkleurige lijf nat, bezweet.

Op blote voeten gaat zij voort.Zij heeft nog ver te gaan;haar ogen moe en hol.

Duizenden kilometers daarvandaanstroomt en stroomt de kraan…

Wij sproeien de tuin,spoelen borden, kopjes.Het bad loopt vol.

Myriam Gommers-Simonis

ZORGEN WERKEN

Zorgen werken als een sterke zijwindhet wordt steeds moeilijker “gewoon’’gewoon rechtop staan, gewoon oversteken

Ze werken ook zoals de trek in zeeéén zwemt, de ander zit daarop een handdoek op het strand.Het is niet ver, maar onder golvensleurt iets zijdelings die ene mee.

Judith Herzberg

De mens bestaat uit twee mensen; de ene waakt in de duisternis, de ander slaapt in het licht.Kahlil Gibran

De manier om mens te worden is de gelaatstrekken van God te leren herkennen in de prachtige variaties van het gezicht van de mens.Joseph Campbell

HERFST

Dit jachttafereel schuift ineennu de langzaamste schilder het oppert.

Praalgraf, orgeltonen,blazoenen van herten en pauwen.

Geen woorden, geen regen,geen oordeel,

het afscheid verzonnengaat in tot zichzelf,

een dier dat wil slapenomdat het de winter gehoord heeft,

het halali van de weemoedop het scherp van de middag,

het vertrek van steeds iederafzonderlijk blad.

Cees Nooteboom

WEEMOED VAN DE HERFST

De tijd van milde zon, van kracht en eindeloos verre luchten,waar vogels mediteren met meeslepend ver geluidbladeren waaien weerloos op de maat van wind en regen,spreiden een kleurenloper voor een argeloze bruid,de herfst draagt in verwondering, de opbouwende gedachtenaan huiselijkheid, geborgen-zijn en ‘t nieuwontdekt gevoel.Alles heeft zin in ’t leven, wie het diepe duister toelaatbegrijpt het tere levenslicht in een onontkoombaar doel…

Margreet van Hoorn (derde couplet)

ge

da

ch

t e

N g

ed

ich

t b

ar

mh

ar

tige

Zoals er een spreken is dat stil maakt, zo is er een stilte die spreekt

IK DENKals het regentlaat ze niet nat worden

en als het stormtvat ze geen kou

en ik denk ookdat dat denkenniet helpt

want je wordt nooit meernat noch vat je een kou

want het regentnoch waait ooitmeer voor jou

Bert Schierbeek

Als het water van de beken zachtkabbelend over rotsige stenenstroomt langs dichtbegroeide oeversen heuvels en gras

als de dauw ’s ochtends als dikke mistopstijgt uit de velden volverwachting van het eerstezonnelicht

als het vuur brandtbij de vijver en de volle maan in langgerekte schaduwen de weideverlicht

als de regen over de huizen raast en met dikke tranen de aarde troostals de mensen schuilenbij zichzelfbij elkaar

hier zingt de aardehier zingt mijn hart

Uit: Nieuwsbrief 8 van Wim van Daalen, Atie bos uit les busserolles

PSALM 128

Man, vrouw, hier geboren,maar ook jij vreemdeling, bijwonerbinnengesmokkeld meisjeaan de pooier verkocht

met zovelen als je bent:gezegend.

Mannen, met je eigen handenverdien je je broodvrouwen, zwaar als druiventrossen -je dochters wuivende palmenje zonen olijftakkenrondom je tafel

Tel je zegeningen - wat is geluk?

Zo moge het zijn en durenhier in het land waar je woontin steden dorpen gehuchten

tot in de uithoekenvan deze wereld.

Voor je buren en je buurtzing vredevoor je kindskinderen en hun geliefden

Vrede op aarde, nu.

Huub Oosterhuis

WANDELING

Onze gesprekken werden langzaamonze vragen beantwoordden we met kijkennaar de langzame wereld om ons heen

we gingen zitten kijken naar deze prachtigeonverschilligheid van de wereldnaar de overbodigheid van onze vragen Rutger Kopland

ac

tivite

iteN

ba

rm

ha

rtig

e

6

Van woensdag 29 juli tot zaterdag 1 augustus 2009 waren wij te gast in de Trappistenabdij De Achelse Kluis voor de abdijwandeldagen die de Beweging van Barmhartigheid jaarlijks organiseert. Er waren 14 deelnemers en de begeleiding was dit jaar in handen van Henk Kanters en Dorine Sweere. Gewoonlijk bege-leiden Hans en Rina van der Hulst deze dagen maar zij waren voor een langere periode naar Brazilië.De Achelse Kluis is een hele mooie, verstilde abdij waar wij ons als groep zeer welkom voelden. Als groep beschikten we over een eigen ruimte, de Mariazaal. In de ochtend en avond hadden we er een groepsprogramma, ‘s middags was ieder vrij om naar eigen believen in te vullen. Een aantal mensen wandelde, samen of alleen, sommigen fietsten, anderen rustten. Daarnaast namen we vaak deel aan de getijdenge-beden die de vaste momenten vormen in het dagritme van de monniken. Het werden vier abdijdagen met een mooie mix van bezinning en ontspanning, van rust en ontmoeting.

Ook deze abdijdagen waren gecentreerd rond het drieluik van barmhartigheid: zien - bewogen worden - in bewe-ging komen. Er zijn veel bijzondere momenten noemenswaardig, we willen er graag één uitlichten.In de ochtend van de tweede dag legden we elkaar de vraag voor: naar wie gaat op dit moment jouw mededogen uit? Die vraag hebben we beantwoord door een boeket bloemen te maken. We hadden verschillende bloemen op een tafel gelegd en ieder koos daaruit een bepaalde bloem en terwijl de deelnemer die in een grote vaas zette vertelde hij of zij voor wie de bloem bestemd was en waarom zijn/haar mededogen op dat moment naar die persoon uitging. Het werd een prachtig boeket met ontroerende verhalen. Een zonnebloem voor mijn moeder, al zolang geleden overleden, een gerbera voor mijn vrouw die alle steun kan gebruiken, een lelie voor de monniken van de abdij die ons zo gastvrij ontvangen, een geel-oranje roos voor de vervolgde Tibetaanse monniken…

Het boeket heeft de rest van dagen stra-lend in ons midden gestaan, getuigend van onze verbondenheid als groep en van onze verbinding met de mensen en de wereld om ons heen. Op zaterdag hebben we het boeket van mededogen bij het Mariabeeld in de abdijkerk achter-gelaten. En ook daar stond het flink te stralen.

Het was ons een eer om de abdijdagen te mogen begeleiden.

OEFENING: PRIORITEITEN STELLENNeem eens een moment om terug te blikken op je leven. Zie de dingen die je bereikt hebt en waar je gelukkig mee bent. Zie wat zinvol voor je is, kleur geeft. Probeer het je voor te stellen en luister hierbij naar je verlangen en intuïtie. Probeer je bevindingen dan samen te vatten in drie prioriteiten, waar jij dagelijks zo veel mogelijk je aandacht op wil gaan richten.

OEFENING: KEuZES MAKENMaak een lijst van alle dagelijkse acti-viteiten in een doorsnee week en ga na welke aansluiten bij je prioriteiten (+), welke minder (±) en welke ermee in strijd zijn (–). Welke activiteiten wil je behouden, beperken of uit je agenda schrappen?

oefeningen vooraandachtig leven

een boeket van mededogen...

OEFENING: DOELEN STELLENRicht je een dag lang op de goede eigen-schappen van jezelf en anderen. Dwaalt je aandacht af naar de onaangename eigenschappen, erken dat dan: ‘Ja, ik vind dit een onaangename eigenschap’. Spreek vervolgens uit: ‘Ik geef er de voorkeur aan mijn aandacht te richten op de aangename eigenschappen’ en verschuif je aandacht naar de aange-name eigenschappen. Zo kun je ook je aandacht dagelijks richten op de doelen die in het verlengde liggen van je priori-teiten, bijvoorbeeld schoonheid, liefde, genegenheid, vriendelijkheid, samen-werking, etc.Als je aandacht toch afdwaalt naar de onprettige dingen in het leven, erken het slechts en accepteer het en richt je soepel op het positieve.

CONSTRuCTIEF PROBLEMEN OPLOSSENHoe ga je om met voor- en tegenspoed? Ontkennen of ertegen vechten is niet constructief. Door bewust met je aandacht om te gaan ben je wel construc-tief en kun je tegelijkertijd je aandacht blijven richten op je prioriteiten.Rooster dagelijks of één keer per week een vast tijdstip en een vaste tijdsduur in, waarin je constructief werkt aan de oplossing van je problemen. Buiten deze momenten verschuif je, als je merkt dat je loopt te tobben, je aandacht soepel naar iets prettigs, positiefs en aangenaams. Ervaar je geen problemen? Super, dan rooster je toch gewoon tijd voor iets leuks in!

bron: www.gezondheidvanbinnenuit.nl

Henk Kanters / Dorine Sweere

ter

atte

Ntie

ba

rm

ha

rtig

e

7

ter attentie

¶ 17 oktober internationale dag voor uitroeiing van armoedeEen initiatief van ATD- vierde wereld en in 1992 erkend door de Verenigde Naties.Eénoudergezinnen met kleine kinderen komen structureel maandelijks zo’n 150 euro tekort om ‘gewoon’ te kunnen leven. 70 % van hen die van een minimuminkomen moet leven zit in de schuldhulpverle-ning. Daarnaast zijn er duizen-den medeburgers die in ‘stille armoede’ leven.Velen ervaren dit als een uit-zichtloze situatie; een enorme psychische en emotionele last en een afnemen van het gevoel van eigenwaarde.Landelijk worden op deze dag diverse bijeenkomsten gehouden.Info: www.atd-vierdewereld. nl/17okt.html

¶ schipholwakes Aan het eind van een startbaan op Schiphol staat een gevan-genis voor mensen die niet in Nederland mogen blijven omdat ze niet over voldoende papieren beschikken.Elke woensdag staan mensen van de Herdenkingsgroep

Schipholbrand stil bij wat er in deze gevangenis met mensen gebeurt.Zo wil men een teken geven van solidariteit aan de grens-gevangenen. Tevens maakt men zo duidelijk grote vragen te hebben bij het opsluiten van mensen die niets misdaan hebben. Dit gebeurt door mid-del van wakes bij het cellen-complex Schiphol Oost.Deze wakes worden telkens vanuit de traditie en het gedachtegoed van een andere geloofsgemeenschap gehou-den: deze beginnen om 14.00 uur en duren een klein uur.Info: www.schipholwakes.nl

¶ Maand van de spiritualiteitOp 31 oktober 2009 is de openingsmanifestatie in het Archeon, Alphen aan de Rijn. Het thema is dit keer ‘wortel schieten’.Niet alleen spirituele en reli-gieuze vragen en stromingen hebben met ‘wortel schieten’ van doen, ook veel maat-schappelijke vraagstukken vin-den hun kern in ontwortelen en wortel schieten, aldus de initiatiefnemers. Traditionele religiositeit laat mensen wortelen in een traditie. Maar ook nieuwe spiritualiteit en met name

haar aanhangers hameren erop dat ze met beide voeten op de grond staan, ’aards’ of ’geaard’ zijn’. Zweverigheid tegenover ’aarden’. Werkelijke spiritualiteit is geworteld in onze werkelijkheid, in bloed en botten, in hart en geest (Annemarie Postma). Nieuwe spiritualiteit vertoont een nogal losse samenhang in denken en houdingen door het patch-work aan ideeën en tradities waaruit de spirituelen putten. ’Wortel schieten’ biedt de kans dat in beeld te brengen en is daarmee tevens een kritische invalshoek richting de nieuwe spiritualiteit. Tussenvormen groeien inmid-dels ook. Ze schieten in uiteen-lopende bodem wortel. Levenskunst en levensvragen komen ook in beeld. De vraag: Waar heb jij wortel geschoten? biedt de kans om een breed scala aan levensverhalen in beeld te krijgen, van orthodox christelijk tot aan mensen die een B&B zijn begonnen in een tropisch land. Info: www.maandvandespiri-tualiteit.nl

¶ charter of compassionOp donderdag 12 novem-ber 2009 zal wereldwijd de lancering plaatsvinden van

het Charter for Compassion, gevolgd door de Week van Compassie (13-19 november). Dit Charter is een initiatief van de Britse schrijfster Karen Armstrong.Zeven steden in de wereld nemen hierin het voortouw en organiseren o.a. lezingen, debatten, schrijfwedstrijden, concerten en tentoonstellingen rond Compassie en de Gulden Regel. In Nederland zal deze lance-ring plaatsvinden in de Mozes & Aäronkerk te Amsterdam. Het ochtendprogramma omvat een aantal colleges over de betekenis van dit charter; ’s middags is er een keuze uit 14 workshops en/of colleges. Ook Wim Verschuren, samen met Ank Pelzer van het FNV zal een workshop geven.Programma en inschrijving via: www.mozeshuis.nl.

¶ raak niemand aan!Een aangrijpende film over pater Damiaan die zijn leven lang onder melaatsen leefde en werkte. Wat heeft deze pater Damiaan ons te zeggen? Film en nabespreking:17 oktober 10.00-16.00 uur, Elim, Tilburg. Info: www.elimgroep.nlLeiding: Caspar Geertman

Naar het boek van Bernhard Schlinkgeregisseerd door Stephen Daldry

HEt VErHAALWanneer de jonge Duitse scholier Michael Berg (David Kross) op weg naar school ziek wordt, zorgt de twee keer zo oude tramconductrice Hanna (Kate Winslet) ervoor dat hij heelhuids thuiskomt. Eenmaal genezen gaat hij naar haar op zoek. Tussen beiden ontstaat al snel een geheime gepas-sioneerde relatie. Michael ontdekt dat Hanna het heerlijk vindt om te worden voorgelezen en dat hun vriendschap daarmee intenser wordt. Het ene boek na het andere, totdat Hanna, tot groot

film: the reader verdriet van Michael, van de ene op de andere dag opeens verdwenen is.

Als Michael (Ralph Fiennes) acht jaar later als jonge rechtenstudent het Nazi tribunaal bijwoont, ziet hij haar weer terug, maar wel in een totaal andere setting. Ze staat terecht voor een verschrikkelijk misdrijf, maar weigert zich te verdedigen. Dan realiseert Michael zich dat zijn jeugdliefde een geheim bewaakt dat zij als een grotere schande ziet dan moord.

BArMHArtIGHEIDDeze film laat op een indrukwekkende manier de kwetsbaarheid van een mens

zien. Beide personen leven hun leven met een geheim wat een soms bijna onverdraaglijke eenzaamheid met zich meebrengt. Een eenzaamheid die zich als een olievlek uitbreidt naar anderen. Het mooie van de film is dat je eigen-lijk niet kunt praten over goed of fout. Dat je niet kunt zeggen hoe het had moeten zijn. Je ziet de mens in al zijn en haar onvermogen.

Het zet aan tot denken en tot mede-dogen en is bovendien ook nog heel mooi gemaakt en heel goed gespeeld. De film draait al sinds april, maar is in een aantal bioscopen nog steeds te zien. Ook als DVD verkrijgbaar.

Marjolein Hamer

een boeket van mededogen...

8

be

ric

hte

Nb

ar

mh

ar

tige

bvb

berichten van het bestuur

¶ coördinatorWim Verschuren is vanaf het begin van de Beweging voor-zitter geweest en tevens was hij coördinator. Als voorzitter is hij 4 jaar geleden opgevolgd door Marius Buiting. Nu heeft hij te kennen gegeven, gezien

zijn leeftijd, dat hij ook wil terugtreden als coördinator; een taak die hij, samen met Tim van Oostrom, tien jaar heeft verricht. We zijn gelukkig dat Fie Gommers deze taak gaat overnemen en dat wij middelen hebben kunnen vin-den om haar voor twee dagen per week in dienst te nemen.Dit alles betekent niet dat hier-mee ook de betrokkenheid van Wim ophoudt. In de luwte, en vooral gericht op de verdieping van de spiritualiteit van barm-hartigheid, zal Wim zich blijven inzetten voor de Beweging.

¶ barmhartigheid in de ZorgOp 10 oktober start de eerste Leerroute voor de Zorg. Dorine Sweere (030-2731102) en Mechtild Wijdeveld (06-51388629) zullen op deskundige wijze deze leer-route begeleiden. De thema’s zijn: Aandacht, tijd, ruimte en

betekenis. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.Voor nadere informatie kun je bellen naar het secretari-aat, of naar de begeleiders. Inschrijven kun je via onze website: www.barmhartig-heid.nl.

¶ bestuursbezettingSinds augustus is het bestuur een bestuurslid rijker. Zuster Marie-Thérèse Brinkmann is provinciaal overste van de Zusters van Liefde uit Tilburg en is dus zeker niet onbekend met het leven vanuit barm-hartigheid. Ook is zij vanaf het prille begin van de Beweging lid van de kerngroep geweest.

¶ hei-dagen Eind augustus zijn de bestuursleden twee dagen bij-een geweest om zich te buigen over de toekomst (2010-2014) van de Beweging. Immers, het terugtreden van Wim, de komst van enkele nieuwe bestuursleden en een nieuwe coördinator zijn gelegenheden

om weer eens goed naar de koers en de structuur te kijken.

¶ Leerroutes in barmhartigheid Leerroute #10 is op 5 sep-tember van start gegaan met 16 deelnemers. Mariet van den Boer en Ad Jansen zijn de begeleiders. De volgende leerroute is gepland voor sep-tember 2010.Ook zijn er in het najaar voor de deelnemers aan de leerroute weer een aantal vervolgdagen en -weekenden gepland.

¶ LaNdeLijKe dag21 novemberHet thema is bekend: barm-hartigheid dichtbij. Een werk-groep is met de voorbereiding bezig. Het programma en de uitnodiging tot deelname zal binnenkort worden toege-stuurd. Het is ook een dag om elkaar (weer) te ontmoeten, een jaar ná de geweldige viering van ons tienjarig bestaan.

¶ Landelijke dag van barmhartigheid

heb je het nog niet in je agenda gezet; de landelijke dag is dit

jaar op zaterdag 21 november!

het thema zal zijn: barmhartigheid dichtbij. binnenkort zal de

folder met alle informatie worden verzonden.

Let ook op de website: www.barmhartigheid.nl

¶ colofonvoorzitterMarius BuitingcoördinatorFie Gommerse fiegommers@barmhartigheid.nlsecretarisTim van Oostromfraters cmm NederlandJan Koppens

secretariaat bvbBoxtelseweg 60, 5261 NE Vughtt 073-6577044e wjgverschuren@hetnet.nle secretariaat@barmhartigheid.nlGiro: BvB Vught 914 865 6

redactie NieuwsbriefRina van der HulstDe Volmer 192, 7482 HC Haaksbergene hrcivdhulst@hetnet.nlFie GommersPieter-Jan van LieropWim MaarseWim Verschuren

ontwerp en ProductieLandofPlentydruk drukkerij Mart.Spruijt BVwebsite www.barmhartigheid.nl Samen op pad tijdens de abdijwandeldagen (foto: Henk Kanters)