n i e u w s b r i e f 1 n e d e r l a n d s e k at h o l i e k e v e r e n i g i n g v a n o u d e r s p a g . 2nieuwsbrief - december 08 nederlandse katholieke vereniging van ouders pag. 2

‘Ziet mijn kind dan niet dat het mis gaat?Denkt hij dan niet aan zijn toekomst?’ Vol-gens psychologe Marine Delfos dringen ou-ders met deze vragen niet door tot de kern.‘Ouders hebben vaak de neiging om hunpuber te willen overtuigen met argumenten.Ze zeggen bijvoorbeeld: “Als je je huiswerkniet doet, haal je nooit je diploma en krijg jelater geen werk”. Dat weet je kind zelf ookwel en is alleen maar slaapverwekkend voorhem. Bovendien, wie argumenteert, zegt niet

wat hij of zij werkelijk vindt en voelt. Daar-naast kunnen argumenten altijd wordenweersproken. Ze lokken uit tot competitie.Pubers voelen die speelruimte. De verleidingis voor hen dan erg groot om daar gebruik vante maken’.

gaan staan‘Jongeren hebben vaak niet in de gaten hoekwetsbaar ouders in hun liefde voor hun kindkunnen zijn. Ze zien hun ouders als de sterke

partij waartegen zij mogen opboksen. Somsmaken ze er zelfs een sport van. Met argu-menteren verlies je altijd, omdat je kind wilwinnen en zich niet wil laten kennen. Oudersmoeten daarom gaan staan voor wat ze wer-kelijk vinden, denken en voelen. Zeg dat jepuber iets écht moet doen, ook al heeft hijgeen zin. Daar gaat gezag van uit. Veel oudersvinden dat heel eng. Ze willen vermijden dathun kind hen niet meer aardig vindt, of zevrezen een heftige, ongehoorzame of brutalereactie. In wezen zijn ze bang om de liefdevan hun kind te verliezen. Die angst is begrij-pelijk, maar ongegrond. Ook al word je kindboos, hij of zij beseft maar al te goed dat ouders onvervangbaar zijn. Blijven staan isdus het devies. Niet soebatten! Dat betekent overigens niet dat je geen moeite hoeft tedoen om je mening uit te leggen. Uitleggen is

‘Als je je kind wilt laten lopen, moet het vuur aan’

V ia de landelijke ouderadviestelefoon 0800-5010 krijgt de NKO regelmatigwanhopige ouders aan de lijn waarvan het kind met geen mogelijkheidvooruit is te branden. Taken in het gezin en het huiswerk worden ver-

waarloosd, ondanks alle ernstige gesprekken, ruzies en begeleiding thuis en opschool. Het regent dan ook onvoldoendes. Zelfs het perspectief van zittenblijven,of – nog erger – verwijdering van school verhoogt de inzet niet.

psychologe martine delfos over het motiveren van pubers

Vervolg op pagina 3

namelijk iets anders dan argumenteren. Jemaakt je standpunt dan (via Ik-boodschappen)duidelijk zonder de discussie aan te gaan.Daarna hoef jezelf niet meer eindeloos te her-halen als je kind je mening al kent’.

hersens aan‘Een ander nadeel van “preken” door ouders isdat de hersenen van pubers hiermee als hetware in de uitstand worden gezet. Ze luisterenniet bewust naar je en wachten rustig af tot destorm is gaan liggen. Beter is het daarom omdie hersenen in de aanstand te zetten. Dat kunje doen door ze vragen voor te leggen in detrant van: “Ik begrijp niets van je gedrag, jehaalt de ene na de andere onvoldoende terwijlje veel beter kunt. Dat weet je zelf ook wel. Wilje dan niet overgaan en bij je vrienden in deklas blijven?”. Of: “Ik denk dat je later er spijtvan zult krijgen als je je diploma niet haalt. Stelje nu eens voor dat ik daar gelijk in krijg …?”. Ook je kind eens zijn neus durven laten stotendoor hem of haar verantwoordelijkheden tegeven, kan soms wonderen doen. Het is danwel belangrijk dat je daarbij een beredeneerdrisico neemt, zodat er geen ernstige, blijvendegevolgen kunnen optreden. Verder is van be-lang dat je kind weet dat je hem of haar niet inde steek laat, maar juist vertrouwen geeft. Ditkun je doen door bijvoorbeeld te zeggen: “Ikheb het gevoel dat je vindt dat ik zeur. Ik doedat om je te beschermen, maar je vindt datkennelijk niet nodig. Zullen we een testje doenof je het echt zelf kunt? Oké, dan houd ik nuop met zeuren”. Je kind weet dan van tevorendat de bal bij hem ligt. Door deze benadering

is de kans groter dat je kind zich inderdaadgaat afvragen: “Waarom doe ik eigenlijk zogek?” Verwacht echter niet dat hij of zij dat zaltoegeven. Het voorhouden van een spiegelwekt bij pubers veelal diepe schaamtegevoe-lens op’.

risico’s‘Die schaamte speelt vooral bij jongens als ersprake is van competitie. Er is in hun belevingniets erger dan falen in iets waar je werkelijk jebest voor hebt gedaan. Huiswerk leren is al niet“cool”, maar een onvoldoende halen voor huis-werk dat is geleerd, is wel het toppunt van suk-keligheid. Door je huiswerk niet te doen,voorkom je dus een afgang. Het slechte cijfer isdan immers verklaarbaar en geen gevolg vanpersoonlijke zwakheden. De werking van ditmechanisme kan moeilijk worden overschat.Dat geldt overigens ook voor de verslavendewerking van de computer. De spanning en deuitdaging van de virtuele wereld van de gameskunnen pubers helemaal opzuigen. Oudersmoeten daar beslist grenzen aan stellen en alsdat niet lukt professionele hulp gaan zoeken’.

vuur aanwakkeren‘Meestal correspondeert het gebrek aan inzet,met de dwarse jaren in de puberteit. Dat is glo-

baal van 14 tot en met 16 jaar. Je kind groeit ermeestal overheen. Pubers maken in die leeftijdeen enorme ontwikkeling door en er gaat ver-schrikkelijk veel door hun hoofd, ook al denkje dat ze niets doen. Zelf deed ik vroeger ooknooit mijn huiswerk en ben ik meerdere malenblijven zitten. Daar heb ik nu nog wel eens spijtvan, maar ik heb toen wel allerlei andere nut-tige dingen gedaan die ik niet had willen mis-sen, zoals het lezen van heel veel boeken. Datroept de vraag op of je puber echt tot nietskomt, of dat dat alleen maar zo lijkt. Het wordtnamelijk pas echt vervelend als je kind steedsaan zijn huiswerk moet denken, dat vervolgenstoch niet doet, maar zijn tijd ook niet op eenandere, zinvolle manier besteedt. Vooral hethebben van contact met vrienden is van grootbelang voor pubers. Door die contacten slepenze elkaar vaak door de moeilijke fase heen. Ver-der kan het helpen om je te herinneren wat jekind fascineerde als keuter of jong kind. Alsouder weet je waar je kind warm voor loopt.Dat is kennelijk wat je kind moet gaan doen.Niet hoe jij wilt dat je kind moet zijn, moet zijnof haar ontwikkeling bepalen, maar wie je kindís. Daarmee wakker je het heilige vuur in hemof haar aan’.

nico foppen

Vervolg van pagina 2

nieuwsbrief - december 08 nederlandse katholieke vereniging van ouders pag. 3

Dr. Martine F. Delfos is psycholoog, psychotherapeut en wetenschapper. Daarnaast geeftze lezingen en onderwijs. Ze is tevens auteur van een groot aantal publicaties op hetterrein van de psychologie, gespreksvoering met kinderen (Ik heb ook wat te vertellen!Communiceren met pubers en adolescenten) en de verschillen tussen mannen en vrouwen (Verschil mag er zijn. Waarom er mannen en vrouwen zijn). Meer informatie: www.mdelfos.nl

met loot op weg naar de top!Stel, je kind is geselecteerd door zijn of haar sportbond om voor het na-tionale jeugdteam uit te komen, of het wordt door de sportbond totde toptalenten gerekend. De kans is groot dat het dan een zogehetenLOOT-status van het Olympisch Netwerk kan krijgen. LOOT staat voorLandelijk Overleg Onderwijs en Topsport. Met deze LOOT-status kan jekind op één van de LOOT-scholen speciale faciliteiten krijgen om on-derwijs en topsport zo goed mogelijk te combineren. Dit betekent inde praktijk dat er mogelijkheden zijn om vrijstellingen voor bepaaldevakken te krijgen, in minder lestijd dezelfde stof te doen en gespreidexamen aan te vragen. Daarnaast krijgt je kind hulp om zijn of haarrooster zo passend mogelijk bij de sportactiviteiten te maken. Ook iser, als dat noodzakelijk is, de mogelijkheid van bijles en kunnen proef-werken en tentamens in overleg worden verplaatst.

Een aantal bekende sporters heeft een LOOT-verleden: Inge de Bruijn,Klaas-Jan Huntelaar, Martin Verkerk, Sven Kramer, Yoeri van Gelder,Ireen Wüst, Wesley Sneijder en vele anderen.

LOOT-scholen zitten verspreid over heel Nederland. Van Groningen totSittard en van Enschede tot Bergen op Zoom. Als je meer wilt wetenover de mogelijkheden van LOOT, neem dan een kijkje op de website:www.stichtingloot.nl

prijzen vergelijken kinderopvangOuders kunnen in 2009 via internet de prijzen vergelijken van kinder-opvangorganisaties. Staatssecretaris Dijksma van Onderwijs laat daar-voor een vergelijkingsinstrument ontwikkelen. Zij wil op deze manierde transparantie in de sector vergroten en ouders inzicht geven in deprijzen van de kinderopvangorganisaties. Het Ministerie van OCW heeftsignalen ontvangen van ouders over kinderopvangorganisaties die hunprijzen buitensporig verhogen voor het jaar 2009. Voor ouders is niet al-tijd duidelijk of deze verhogingen terecht zijn. Lees verder>>>