Suriname Landenonderzoek

Juli Hoekstra & Kirsten Ravensbergen

Minor Internationalisering 2014- 2015‐

Inhoudsopgave INLEIDING ............................................................................................................................................................... 3

ONDERWIJS (SOCIOLOGISCH/HISTORISCH) ................................................................................................ 4

HOE ZIET HET SURINAAMSE ONDERWIJS ERUIT? ................................................................................................................. 4

HOE IS DE KLASSENVERDELING? IS DE TOEGANG/VERDELING TUSSEN

JONGENS EN MEISJES GELIJK? ..................... 6 HOEVEEL MENSEN IN SURINAME ZIJN ANALFABEET?

......................................................................................................... 6 IS ER IN SURINAME VERNIEUWINGSONDERWIJS AANWEZIG?

............................................................................................ 6

DEMOGRAFIE ......................................................................................................................................................... 7

WAT IS HET INWONERAANTAL EN WELKE STEDEN ZIJN HET DICHTST

BEVOLKT? ........................................................ 7 WELKE VERSCHILLENDE BEVOLKINGSGROEPEN ZIJN TE ONDERSCHEIDEN IN

SURINAME? ......................................... 7 WELKE TALEN WORDEN ER IN SURINAME GESPROKEN?

................................................................................................. 10 WAT IS DE VERHOUDING TUSSEN JONGEREN EN OUDEREN?

GEBOORTE/STERFTECIJFER? ...................................... 10

GEOGRAFIE ........................................................................................................................................................... 11

WAT IS DE LIGGING VAN HET LAND? ................................................................................................................................... 11

WAT VOOR SOORT KLIMAAT KENT HET LAND? .................................................................................................................. 11

WELKE FLORA EN FAUNA KOMEN ER IN SURINAME VOOR? ............................................................................................ 12

WELKE VERSCHILLENDE DISTRICTEN ZIJN ER IN SURINAME? ........................................................................................ 15

GESCHIEDENIS ..................................................................................................................................................... 19

WAT WAS DE GESCHIEDENIS VAN SURINAME VOOR DE KOLONISATIE DOOR

NEDERLAND? ..................................... 19 WAT WAS DE GESCHIEDENIS VAN SURINAME TIJDENS DE KOLONISATIE

DOOR NEDERLAND? ................................ 19

2

WAT WAS DE GESCHIEDENIS VAN SURINAME NA DE DEKOLONISATIE? ........................................................................ 20

HUIDIGE POLITIEK ............................................................................................................................................. 22

HOE ZIET DE SURINAAMSE POLITIEK BESTUURLIJKE INDELING ERUIT? ....................................................................... 22

WELKE POLITIEKE PARTIJEN ZIJN HET GROOTST IN SURINAME? ................................................................................... 23

WIE IS DE HUIDIGE POLITIEK LEIDER VAN SURINAME? ................................................................................................... 25

HOE ZIT HET MET DE CORRUPTIE IN SURINAME? ............................................................................................................. 26

ECONOMIE ............................................................................................................................................................. 27

WELKE MUNTEENHEID BEZIT SURINAME? ........................................................................................................................ 27

WAT IS HET BRUTO NATIONAAL PRODUCT PER HOOFD IN SURINAME? ........................................................................ 28

WAT ZIJN DE GROOTSTE INKOMSTENBRONNEN VOOR SURINAME? ............................................................................... 28

WIE ZIJN DE BELANGRIJKSTE AFNEMERS EN LEVERANCIERS VAN DE

SURINAAMSE EXPORT EN IMPORT EN WAT

ZIJN DE IMPORTPRODUCTEN VAN SURINAME? ................................................................................................................... 30

LITERATUURLIJST .............................................................................................................................................. 31

Inleiding

Wij zijn Juli Hoekstra en Kirsten Ravensbergen. Twee

studenten uit het derde jaar van de opleiding Pabo die

wij volgen op de Hogeschool in Leiden. Wij hebben

gekozen voor de minor internationalisering en gaan naar

3

Suriname. In de afgelopen periode ging het bij ons allebei

steeds meer kriebelen om in het 4e jaar deel te

kunnen nemen aan deze minor. Wij hebben elkaar

pas ontmoet tijdens deze bijeenkomsten. Daar kwamen we

erachter dat onze interesses hetzelfde waren en zo besloten

wij om dit avontuur aan te gaan. Na vele bijeenkomsten

en een berg aan informatie was de keuze duidelijk!

Wij willen naar Suriname! Een land vol met culturen en

avonturen. Met dit landenonderzoek gaan we op zoek naar

antwoorden op de vele vragen die wij nu al hebben

over dit land op het gebied van onderwijs, demografie,

geografie, geschiedenis, politiek en de economie.

Onderwijs (sociologisch/historisch)

4

Hoe ziet het Surinaamse onderwijs eruit? Het onderwijs in Suriname wordt gegeven in de

Nederlandse taal. Er is leerplicht tot en met je 12de jaar.

Tot deze tijd ben je verplicht om naar school te gaan.

Kleuters hebben geen leerplicht, maar in Paramaribo en andere

grote steden gaan de meeste kinderen gewoon naar

een kleuterschool. Er zijn openbare scholen en privéscholen.

Ook zijn er scholen waar wel of juist geen geloof

aan is verbonden. Op school wordt een schooluniform

gedragen om het verschil tussen rijk en arm minder

zichtbaar te maken (Bos, 2008).

De peuter- ‐ en de kleuterschool

Een klein deel van de kinderen gaat vanaf hun derde

jaar naar de peuterschool. Vanaf vier jaar kunnen de

kinderen naar de kleuterschool. Hier worden vakken gegeven

als zingen, tekenen, gym, voorbereidend rekenen en

lezen. De dag begint om 08.00 uur en eindigt om

12.00 uur (Bos, 2008).

De lagere school

Vanaf zes jaar kan je als kind naar de lagere school.

Dit duurt in totaal zes jaar. Het schooljaar begint

pas in oktober na een lange vakantie. Dit komt omdat

het in de zomer erg warm is. Een schooldag begint

om 08.00 uur en eindigt om 12.30 voor de twee

laagste klassen en om 13.00 uur voor de rest.

Voordat de kinderen naar de klassen gaan wordt

gezamenlijk het volkslied gezongen op het schoolplein. Tot

1975 leerden de kinderen er veel over Nederland, maar

5

na de onafhankelijkheid zijn de boeken vernieuwd en meer

gericht op Suriname (Bos, 2008).

Na de lagere school

Na de lagere school kan er worden gekozen tussen

verschillende richtingen voor het voortgezet onderwijs. Er

kan daarna doorgeleerd worden via het hoger

beroepsonderwijs, het instituut voor de opleiding van leraren

of de universiteit van Paramaribo. Er zijn ook kinderen

die kiezen voor een vervolgstudie in Nederland of Amerika

als de studiemogelijkheden niet aanwezig zijn in

Suriname zelf (Bos, 2008).

6

Het huidige onderwijssysteem van Suriname. Onderwijs in het binnenland

In grote delen van het binnenland van Suriname is

het geven van onderwijs niet vanzelfsprekend. Er zijn vaak

te weinig opgeleide leerkrachten en te weinig

leermiddelen aanwezig. Ook wordt er in het binnenland vaak

een andere taal gesproken waardoor de Nederlands sprekende

leraren niet begrepen worden. Het komt voor dat kinderen

in het binnenland helemaal niet naar school gaan, omdat

zij moeten helpen op het kostgrondje of op moeten

passen op de broertjes en zusjes. In het binnenland zijn

7

alleen lagere scholen aanwezig. Voor vervolgonderwijs

moeten de jongeren naar de stad verhuizen. Zij komen

dan terecht in hiervoor bestemde internaten. Zo kunnen

zij toch naar school (Bos, 2008).

Hoe is de klassenverdeling? Is de toegang/verdeling

tussen jongens en meisjes gelijk? In Suriname komen

veel combinatieklassen voor. Dit komt grotendeels door een tekort

aan leerkrachten of lokalen. Ook kan het zijn dat

er niet veel leerlingen op een school zitten, waardoor

de klassen te klein worden. Een klas bestaat gemiddeld

uit 15 leerlingen. Zowel jongens als meisjes zijn

verplicht om naar school te gaan (Eerstelling, 2012).

Hoeveel mensen in Suriname zijn analfabeet? Er zijn geen recente data bekend, maar volgens de laatste

statistieken ligt het aantal analfabeten op circa 35.000.

De meeste analfabeten wonen in het binnenland in

gebieden als Brokopondo en Sipaliwini. De afdeling

Alfabetisering is wel bezig met onderzoek naar het analfabetisme.

Dit gebeurt in samenwerking met het centraal bureau

van statistiek (redactie Suriname, 2013).

Is er in Suriname vernieuwingsonderwijs aanwezig?

8

Er is niet veel te vinden over het vernieuwingsonderwijs

in Suriname zoals wij dat hier kennen in Nederland.

Verschillende vormen van onderwijs zoals het dalton onwijs,

jenaplan, montessori etc. zijn daar niet aanwezig. Als je op

zoek gaat naar het vernieuwingsonderwijs in Suriname kom je

vooral artikelen tegen op het gebied van vernieuwingen

binnen het reguliere onderwijs. Zo geeft minister Shirley

Sitaldin van onderwijs en volksontwikkeling aan dat er wel

degelijk vernieuwingen zijn in het onderwijs op gebied

van leerkrachtscholing, verbetering van leerprestaties en het

aantrekkelijker maken van het leerklimaat. Door verschillende

trainingen voor leerkrachten moet het percentage zitblijvers en

vroegtijdige schoolverlaters afnemen. Verder is er vernieuwing

van schoolboeken en worden verenigingen als

naschoolse opvang verder uitgebreid (Sitaldin, 2012).

Demografie

Wat is het inwoneraantal en welke steden zijn het dichtst bevolkt? Aantal inwoners : Circa 530.000 inwoners, iets meer dan 3 % ten opzichte van Nederland.

Ongeveer de helft van de inwoners woont in Paramaribo.

De tweede plaats is Lelydorp met 17.000

inwoners. Dan volgen Nieuw Nickerie ( 10.000) en

Moengo (7000). In Nederland wonen ruim 345.000

Surinamers.

Bevolkingsgroepen: Het grootste deel betreft Hindoestanen 27,4

%, Creolen 17,7 %, Marrons (bosnegers) 14,7 % en Javanen

14,6 %. Het aandeel van de inheemse ‘ Indianen’

ligt op een paar procent. Andere kleine groepen zijn

9

Chinezen, Libanezen, Joden, en blanke Europeanen (Schuring,

2012).

Welke verschillende bevolkingsgroepen zijn te onderscheiden in Suriname?

Suriname is een land met vele

bevolkingsgroepen afkomstig

uit verschillende

werelddelen. De

oorspronkelijke bewoners zijn

de Indianen, ook wel

inheemsen genoemd.

Daarnaast heb je de

Creolen, Marrons, Chinezen,

Europeanen, Hindoestanen,

Javanen, Joden, Libanezen en inwoners van buurlanden. Deze

etnische groepen onderscheiden zich van elkaar door

verschillende waarden en normen, culturele uitingen en de

geestelijke belevingswereld. De uiterlijke verschillen tussen deze

bevolkingsgroepen worden steeds minder. De trek naar de

stad om economische redenen heeft ervoor gezorgd dat

de gewoonten en gebruiken van elkaar zijn overgenomen.

Zo leven veel verschillende mensen naast elkaar

zonder al te veel radicale spanningen (Leuwsha, 2005).

Inheemsen

Dit zijn de huidige Indianen. Columbus dacht dat hij

in Indië was beland en noemde de bevolking zo ten

10

onrechte Indianen. De term inheemsen geeft de toename aan

van het zelfbewustzijn van deze kleine groep. Deze

bevolkingsgroep is de eerste bewoner van

Suriname en leefde er al ongeveer 10.000 tot

7.000 jaar geleden (Leuwsha, 2005). Marrons

Dit waren slaven die van de plantages wegliepen. Veel

van deze slaven waren afkomstig uit West-‐ en

Midden- Afrika‐ en werden gebruikt om het zware werk

op de plantages te verrichten. De term is afgeleid van

het Spaanse woord Cimarron, wat ontsnapt vee betekent.

De naam veranderde in bosneger voor de Marrons met

wie het gouvernement vrede had gesloten. Tegenwoordig is

het begrip Marron weer van toepassing uit trots op

de voorouders die de vrijheid wisten te veroveren. De

Marrons leven vooral in dorpen langs de oevers

van de rivieren en leven van landbouwgrond, de

visvangst en de jacht (Leuwsha, 2005). Creolen

De Creolen stammen af van de vroegere negerslaven.

Dit woord stamt af van het Portugese woord criar,

wat in huis geboren of eigen kweek betekent. Rond

de 16e eeuw werd deze term voor het eerst gebruikt voor

personen, die uit Portugese of Spaanse ouders in Zuid--

Amerika geboren werden. Deze kinderen die geboren werden

kregen de naam creool. Vanaf het begin

van de koloniale overheersing ontsnapten er slaven. Zowel

in het bos als in de stad ontstonden zwarte

gemeenschappen. Wanneer er tegenwoordig gesproken wordt

over

11

Creolen bedoelt men de negerbevolking van de stad en

kuststreek (Leuwsha, 2005). Hindostanen

Nadat de slavernij was afgeschaft in 1863 ontstond er al

snel een arbeidstekort op de plantages. Zo werden er

krachten uit Brits- Indië‐ gehaald, uit het toenmalige Hindoestan.

Deze groep vormt tegenwoordig het grootste deel van

de Surinaamse samenleving en is niet meer weg te denken

(Leuwsha, 2005).

Javanen

Toen de Nederlanders problemen kregen met de Hindostaanse

arbeiders, wilden zij arbeidskrachten uit hun eigen

kolonie Nederlands- Indië‐ halen. Deze Javaanse immigranten

behoren tegenwoordig ook tot een van de grotere

bevolkingsgroepen van Suriname. De Javanen zijn bescheiden en

in economisch en politiek opzicht achtergesteld bij de

andere bevolkingsgroepen. De Javaanse keuken is erg

populair en veel Surinaamse huisvrouwen weten hun gasten

behoorlijke nasi of bami schotels te serveren (Leuwsha,

2005).

Overige bevolkingsgroepen

De overige bevolkingsgroepen bestaan uit de Joden,

Chinezen, Libanezen, Boeroes en fortuinzoekers. De Joden

hebben nog maar sinds kort invloed op de Surinaamse

gemeenschap. Dit aantal bedraagt nauwelijks 1 %. In

het verleden is de betekenis van de Joden zeer groot

geweest. Zo telde de kolonie rond 1700 driemaal zoveel

Joden als christenen onder de blanke bevolking.

12

Veel gebruiken in taal, voeding en gewoonten, persoons-‐ en

plaatsnamen zijn terug te voeren op de invloed van de

Joden uit het begin van de koloniale periode van

Suriname. Ook de Chinezen zijn niet meer weg te denken

uit de

Surinaamse samenleving. Deze kwamen rond 1853 als

contractarbeiders richting Suriname. Tegenwoordig is op elke

hoek van de straat wel een winkel van Omu Snesi (oom

Chinees) te vinden. Zo zijn er ook veel Chinese winkels

met kruiden, medicijnen, specerijen etc. De Libanezen zijn

in de loop der jaren richting Suriname gekomen om geld

te verdienen in de textielhandel. Deze groep is

vrijwillig geëmigreerd (Leuwsha, 2005). De Boeroes worden

gezien als Hollandse boeren en bewerkten

landbouwgrond. De akkers waren slecht en er was

weinig vee. De leefomstandigheden waren zwaar en velen

overleden aan tropische ziektes. De overblijvers werden

vooral specialisten op het gebied van melkvee (Wesselink, 2008).

Als laatste groep heb je nog de fortuinzoekers.

Dit zijn de mensen uit de buurlanden die een nieuw

leven wilden opbouwen in Suriname.

Welke talen worden er in Suriname gesproken? In Suriname geldt het Nederlands als de officiële voertaal.

Maar buiten deze voertaal zijn er nog vele andere talen.

Omdat bijna iedere bevolkingsgroep ook een eigen

‘thuistaal’ heeft, is het Sranantongo (Surinaams, ook wel

verouderd Neger- Engels‐ genoemd) de contacttaal in het

dagelijkse leven. Het Sranan is geen ‘taki- taki’,‐ dit is

13

een term voor de Surinaamse taal, maar een omgangstaal,

beïnvloedt door het Afrikaans, Portugees, Engels en Nederlands.

Tussen het deftige Nederlands en het Sranantongo bevindt

zich nog het Surinaams-Nederlands. Dit is de Surinaamse

versie van de Nederlandse taal. Hier worden woorden anders

gebruikt. Zo wordt het werkwoord ‘gaan’ bijvoorbeeld

toekomend gebruikt als: ‘Wij gaan gaan’ of ‘Ga je gaan?’.

Het Nederlandse woord ‘zetten’ wordt gebruikt

in de betekenis van ‘leggen’: ‘Zet die dinges daar’.

Het Sranantongo klinkt soms een beetje streng, maar

ondanks dit is het een levendige taal met humor. Ook

bestaat er een vorm van het

Sranantongo die ‘wakamantaal’ wordt genoemd. Dit wordt door de wakamans

(rondhangende jongeren) gesproken. Het Sranantongo is een

echte spreektaal en geen schrijftaal. Zo wordt er met de

officiële spelling speels omgegaan (Leuwsha, 2005).

Wat is de verhouding tussen jongeren en ouderen? Geboorte/sterftecijfer?

Leeftijd Aantal

Mannen

Vrouwen

0- 14‐ jaar 26.4%

66.440

63.469

15- 64‐ jaar

67.3%

164.739

166.139

>65 jaar

6.3%

13.300

17.902

De

bevolking van Suriname is vrij jong. Zo is te zien in

14

bovenstaande tabel dat de leeftijdsgroep van 15- 64‐ jaar

het grootst is met 67.3% (Republiek Suriname, z.j.).

Daarnaast is bekend dat het geboortecijfer in Suriname is

17,44 geboortes op de 1000 inwoners en het

sterftecijfer 6,17 doden op de 1000 inwoners. Er is dus

een geboorteoverschot in Suriname (Index Mundi , 2012).

Geografie

Wat is de ligging van het land? Suriname ligt aan de noordkust van

Zuid- Amerika,‐ vlak boven de

evenaar en behoort tot het

gebied

Guyanaschild, een gebied ingesloten

tussen de rivieren de Orinoco in

het westen en de Amazone in

het oosten en zuiden.

Guyanaschild is een vulkanisch uitgebarsten gesteente dat

gevormd is in de oertijd. Suriname maakt ondanks

de ligging geen deel uit van het Zuid-‐Amerikaanse cultuur-‐ en taalgebied. De afstand van oost naar

west is circa 350 kilometer en van noord naar zuid 450

kilometer. Dit brengt de totale oppervlakte van Suriname

op 164.000 vierkante kilometer. Het land is ruim vier keer

zo groot als Nederland (Leuwsha, 2005). Suriname grenst

aan de buurlanden Guyana, Frans Guyana en Brazilië,

en ligt aan de Atlantische oceaan. Het land is te

verdelen in drie gebieden. In het Noorden ligt de

15

kustvlakte. Dit is een gebied met veel zoetwatermoerassen.

Deze zijn nog geen meter diep en de bodem bestaat

uit een dikke laag veen. Tussen de moerassen groeien

struiken en bomen. In het zuiden ligt het grote

tropische regenwoud. Dit regenwoud is zo’n 80 % van de

totale oppervlakte van Suriname en maakt deel uit van het

Amazone regenwoud, het grootste regenwoud ter wereld (Bos,

2008)

Wat voor soort klimaat kent het land? Door de ligging dicht bij de evenaar heeft Suriname een

tropisch klimaat met een erg hoge luchtvochtigheid. De

gemiddelde temperatuur is 27 graden. De neerslag in

Suriname bedraagt meer dan in Nederland en is gemiddeld

60 millimeter per maand. Door deze omstandigheden is het

grootste gedeelte van het land bedekt met oerwoud. Er

wordt onderscheid gemaakt tussen een lange en een

korte regentijd. Het korte regenseizoen is van december

tot februari, gevolgd door een korte droge periode.

Van eind april tot half augustus is de grote regentijd met

daarna de grote droge tijd. In deze periode valt de

Surinaamse schoolvakantie vanwege de hitte. In de droge

periode kan het ook regenen en de seizoenen kunnen

per jaar nogal wisselen. Het weer in Suriname is erg

wisselvallig. De regenbuien die vallen zijn kort en hevig.

Dit wordt een sibibusi (‘bosbezem’) genoemd. Het land

wordt schoongeveegd door de regen (Leuwsha, 2005). De

zon komt iedere ochtend rond zes uur op en gaat in

de avond tussen half zeven en zeven uur weer

onder. De seizoenen herfst, winter, lente en zomer zoals

wij die kennen komen in Suriname niet voor. Hier wordt

16

onderscheid in jaargetijde gemaakt door de regentijden

en droge tijden.

Suriname ligt tussen twee grote rivieren in. De Corantijn

aan de westkant en de Marowijne aan de oostkant. In

beide rivieren liggen eilandjes. Andere grote rivieren zijn

de

Coppename, de Saramacca en de Surinamerivier. Door het

regenwoud stromen veel verschillende rivieren. Veel ervan

met sula’s ( stroomversnellingen), waar het water wild

tussen de rotsen doorloopt. Voordat je door een sula gaat

mag je de naam ervan niet noemen uit respect.

De rivieren zijn erg belangrijk voor de Surinamers. De

vis uit de rivieren wordt gegeten, de afwas wordt

er gedaan, de kleding gewassen en ook de mensen

17

wassen zich in de rivier

(Bos,

2008)

Welke flora en fauna komen er in

Suriname voor?

Planten

Ongeveer 90% van Suriname is bedekt met bos. Dit grote

bos werd lange tijd als niemandsland beschouwd, maar nu

de natuurlijke hulpbronnen van het binnenland in kaart zijn

gebracht, staan de belangen van bos-‐ en stadbewoners

tegenover elkaar. De bomen zijn hoog en de stammen

kaarsrecht. Onder het bladerdak dat weinig licht door laat,

kan op de dikke humuslaag nog maar weinig anders

groeien dan schimmels en zwammen. Er zijn vele planten-‐

en boomsoorten die nog niet allemaal naar familie en

geslacht zijn ingedeeld. Alles wat bruikbaar en eetbaar is

wordt gezien als nuttig en krijgt een naam. De

rest is brandhout. De bodem van het binnenland is arm

aan voedingsstoffen. De belangrijke stoffen in de humuslaag

worden door de zware regenval weggespoeld. Fruitbomen

komen hier niet voor. Verder zijn er wel eetbare

gewassen te vinden. Van de cassave worden alleen

de knollen gegeten, van de bredebon (broodboom) worden

de grote vruchten gegeten. Deze boom is door de

Britten hier naartoe gehaald en was bestemd als

goedkoop voedingsgewas om de slaven in leven te

houden. De zaden van de kastanje broodboom kunnen

ook worden gegeten, de cacaoboom levert chocolade, de

bosvrucht mopé is een oranjegele vrucht en wordt

veel verkocht in de steden. Verder word er uit het

bos veel bruikbaars gehaald.

In Suriname komen ongeveer zestig palmsoorten voor.

De bladeren van deze bomen worden gebruikt als

bedekking van de daken en de vezels worden gebruikt

en verwerkt tot touwhangmatten. Verder wordt bamboe

18

nog voor vele andere dingen gebruikt. De kantantri is

een heilige boom voor de bosbewoners. De Marrons

geloven dat de geesten van hun voorouders in de

woudreus wonen. Een bosbewoner haalt dus voedsel,

materiaal en geneesmiddelen uit het bos (Leuwsha, 2005).

Dieren

Bijna alle diergroepen zijn in Suriname te vinden. Van

zoogdieren tot vogels, reptielen, amfibieën, vissen en

insecten. Ook bij de dieren geldt: eetbaar is

bruikbaar. In het binnenland wordt nog veel gejaagd.

Niet alleen eetbare dieren, maar ook angstaanjagende,

gevaarlijke of giftige dieren worden vaak gedood.

Katachtige dieren (tigri’s), bosspinnen (vogelspinnen), makslagen

(bosmeester), anaconda’s (wurgslangen) en pirengs (piranha’s)

worden zeer gevreesd.

Insecten

De insecten zijn niet te missen in dit land. Er zijn

honderdduizenden insectensoorten in

Suriname van mooi tot eng. Neem

bijvoorbeeld de morpho

vlinder.

Dit is een staalblauwe dagvlinder van zo’n 10 cm groot.

Minder zijn de mot en de plantenetende sprinkhanen.

Verder zijn er vele soorten muggen. Deze kunnen zorgen

voor ziektes als gele koorts en malaria. Vogels

19

De vele insecten worden

weer opgegeten door verschillende

vogels. Vogels zoals

de stern, de blue wing,

de visarend, de

koprofowru en de

voerenzwaluw komen

jaarlijks uit Noord- Amerika‐ om aan de kust te

overwinteren. Ook de rode ibis is een bekende vogel

in Suriname en wordt vaak verward met flamingo. De

reigersoorten worden sabaku genoemd en komen in

veelvoud voor. Behalve het kustgebied is ook de omgeving

van Paramaribo een goudland voor vogelliefhebbers: wevervogels

(banabeki en ponpon), zangvogels (pikolet en twatwa),

blauwgrijze tangara, blawki (blauwtje), katoenvogeltje, gotromotyo

(straatslet), powisi, zwarte hokko, marai (jonge

kalkoen), busi-‐ kaka (roodpoot caracara), kwetkwetyaba

(roepende piha), papegaaien (24 soorten), parkieten,

raafparkieten, toekan en het rotshaantje. Daarnaast zijn in

Suriname 48 soorten roofvogels gesignaleerd. Zoogdieren

De zoogdieren laten zich niet makkelijk zien. Het grootste doelwit

van een jager is de bofru die 250 kilogram kan

wegen. Dit dier is in grote delen uitgeroeid en laat

zich nog maar weinig zien. Ook wilde zwijnen komen

veel voor, zoals de pingo en de pakira. Er zijn drie

hertensoorten aanwezig; het savannehert, en het groot

en klein boshert. Deze grazen veel op open plekken in

het bos en de savanne en zijn makkelijk waar te nemen.

Ook apen komen voor in Suriname. Er zijn acht soorten.

De brulaap (babun), kapucijnapen (keskesi’s) en de

witkopaap (wanaku) zijn moeilijk te vangen. Helaas voor

20

de zwarte spinaap (kwata) schijnt zijn vlees bijzonder

lekker te zijn. De zwarte pluimstaart van de baardaap (pisa)

kan tot plumeau dienen. Doodskopaapjes (monkimonki)

en zijdeaapjes (saguwenke) zijn zo klein, dat ze niks

waard zijn. Beide soorten komen dan ook in heel

Suriname voor. De Paramaribo Zoo in de Cultuurtuin heeft een

aardige verzameling groot wild. De kans om groot

wild in het echt tegen te komen is klein. Eén

exemplaar zwerft rond in een enorm groot jachtgebied

van wel 6000 ha. In Suriname komen de jaguar,

geelbruine poema, de kleinere ocelot (tigrikati),

boomkat/margay (pikin tigrikati) en de jagoearoendi

(blakatigrikati) voor.

Vissen

Er is een groot aanbod in zoet-‐ en

brakwatervissen. Niet alle

soorten worden gegeten,

bijvoorbeeld door teveel graten,

een giftige soort of een

verbod. Bekende roofvissen zijn

de anyumara en de

piranya, die met hun sterke en scherpe tanden vingers

of tenen kunnen afhappen. Veel mensen zijn er

bang voor, maar toch wordt de mens

zelden aangevallen. De anyumara is een geliefde vis en komt veel voor in het van

Blommenstein stuwmeer. Verder zijn de pataka en de kubi voedzame vissen.

21

Slangen en kaaimannen

Ook slangen en kaaimannen zijn veelvoorkomende diersoorten

in Suriname. De slangen komen veel voor in hoog gras

en de kaaimannen in sloten. De kaaiman lijkt op

een alligator en leeft vooral in de buurt van

stroomversnellingen. Deze dieren zien er vaak

angstaanjagend uit, maar leveren geen direct gevaar op.

Een paar slangen zijn maar giftig. De beet van een

lanspuntslang kan de dood tot gevolg hebben. Ook de

bruine ratelslang is giftig. De grootse giftige slang met

een lengte van ruim drie meter is de bushmaster

(Leuwsha, 2005).

Welke verschillende districten zijn er in Suriname? In Suriname zijn meer dorpen dan steden. De steden

die er zijn, bevinden zich in de kuststrook. Suriname is

opgebouwd uit de tien districten (zoiets als provincies)

Paramaribo, Nickerie, Coronie, Marowijne, Commewijne, Saramacca,

Para, Brokopondo, Wanica en Sipaliwini. Het grootste district

is Sipaliwini, dat voornamelijk uit regenwoud bestaat.

Het kleinste district is Paramaribo, maar hier wonen

wel de meeste mensen. District Paramaribo

Paramaribo is de hoofdstad van Suriname, tevens het

economisch centrum van het land. De naam stamt af

van Parmurbo, een vroeger indianendorp. Naast de

moderne gebouwen

staan er ook nog veel houten huizen in de stad. Dit

zijn overblijfselen uit de koloniale tijd toen hier rijke plantage

eigenaren woonden. In de kleinere houten huisjes

woonden de armere mensen, onder wie de slaven.

Deze bebouwing is uniek en zorgt er voor dat de hele

22

stad op de UNESCO wereld erfgoedlijst staat. Paramaribo is

het kleinste district van

Suriname en biedt plaats aan de helft van de

Surinaamse bevolking. District Nickerie

De tweede grote stad is Nieuw- Nickerie,‐ tevens de

hoofdstad van het district Nickerie, ontstaan in het jaar

1879. De stad bevindt zich aan de monding van de

Corantijn en de Atlantische oceaan. In de koloniale tijd

lagen hier veel plantages, waar koffie, cacao, suiker,

bananen, aardvruchten en mais werden verbouwd. Maar na

hevige en langdurige regenval, begon de malariamug dood en

verderf te zaaien. De mensen gingen dood en de

plantages raakten in verval. Rond 1900 bloeide de balata

(rubber) industrie hier op, toen dit product niet meer

genoeg opbracht ging men over op de rijstbouw. Tegenwoordig

heeft het district ongeveer 41000 inwoners. Ruim een

kwart hiervan woont in Nieuw Nickerie. Rijst en banaan

zijn grote exportproducten.

District Coronie

Het district Coronie heeft maar een inwonersaantal van

ongeveer 3500 mensen. Totness is de hoofdstad van het

district. De naam van dit dorp is schots en komt

uit de tijd van de Britse overheersing. Ook veel andere

Engelse namen kom je nog tegen in dit district

door het tijdelijke Engelse bestuur in het begin

van de 19e eeuw. Coronie stond bekend als het

‘kokosdistrict’, omdat er kokosolie werd verhandeld van geperste kokosnoten.

23

Tegenwoordig is de kokoshandel sterk verminderd door onder

andere de komst van andere producten. Naast

kokosolie staat Coronie nu bekend om de rijst, honing

en varkensveeteelt. De bevolking is overwegend Creools.

Het grootste gebied is onbewoond en de meeste

mensen wonen langs de oost- westverbinding.‐

District Marowijne

De hoofdstad van dit district is Albina. Albina heeft

een belangrijke ligging. Vanuit hier vertrekken veel boten

naar het dorp Galibi aan de monding van de Marowijne.

De bewoners in dit district zijn voornamelijk

afstammelingen van de plantagearbeiders. Het district telt

ongeveer 20000 inwoners. De meeste inwoners zijn

bosnegers en Creolen. Er wordt vooral geleefd van

de visserij.

District Commewijne

Nieuw- Amsterdam‐ is de hoofdplaats van dit district. Tussen

1734 en 1747 werd hier een fort gebouwd dat diende als

verdedigingslijn tegen vijandelijke vloten. In de koloniale

tijd lagen hier de meeste plantages. Vandaag de dag

zijn er hier nog een paar van over die bezichtigd kunnen

worden.

District Saramacca

Sarramacca telt maar 13000 inwoners en is daarmee redelijk

dun bevolkt. Het voor ons bekende Groningen siert het

plaatsnaambord van de hoofdstad van het district Saramacca.

De naam stamt uit de tijd van de Nederlandse

boeren. Het is een klein dorpje. De grond in dit

gebied is erg vruchtbaar en daarom zijn er veel

24

landbouwbedrijven. Ook bevinden zich in Sarramacca de grootste

olieputten van het bedrijf Staatsolie. Daarnaast liggen er

twee belangrijke natuurreservaten: de Coppenamemonding en de

Boven- Coesewijne.‐ District Para

De hoofdstad van het district heet Onverwacht. Para telt

15000 inwoners. De grootste bevolkingsgroep bestaat uit Javanen.

Daarnaast wonen er ook Creolen en Hindoestanen.

Voor toeristen is Para een aantrekkelijk district. In dit district bevinden zich de

Jodensavanne en de Johan Adolf Pengel Airport (beter

bekend als vliegveld Zanderij). Verder vindt er in

het gebied veel bosbouw plaats, is er sprake van

veeteeld en er wordt bauxiet gewonnen.

District Brokopondo

Dit district telt ongeveer 8000 inwoners. Bijna alle inwoners

zijn bosnegers. In dit district met de gelijknamige

hoofdstad ligt het enorme Brokopondo Stuwmeer. Er

wordt aan goudwinning

gedaan, maar ook aan houtkap,

steenkoolwinning en veeteelt. Veel

toeristen bezoeken dit district

om de eilanden in het

stuwmeer te bezoeken of om

te wandelen op de Brownsberg.

District Wanica

Wanica is een van de kleinste

districten, echter niet qua

25

inwonersaantal. Het inwonersaantal betreft namelijk ruim 76000

mensen. Hiermee komt dit district na het district

Paramaribo op de tweede plaats. De belangrijkste plaats

van het district is Lelydorp. Begin twintigste eeuw

legde gouveneur Lely hier een spoorweg aan. In Wanica

wonen veel Javanen en daardoor zijn hier veel

eettentjes te vinden.

District Sipaliwini

Sipaliwini is verruit het grootste district van Suriname

met een oppervlakte van 130000 vierkante kilometer. Het grootste

deel is onbewoond. Het district telt in totaal

maar 30000 inwoners en is daardoor erg dunbevolkt. Het

district bestaat voornamelijk uit bergen, heuvels en

tropisch regenwoud, die moeilijk te bereiken zijn. De

bewoners zijn

voornamelijk inheemsen en Marrons. Er zijn in dit gebied veel dieren te vinden (Bos, 2008).

Het district is onderverdeeld in zes ressorten: Tapanahony,

Boven- Suriname,‐ Boven-Saramacca, Boven- Coppename,‐ Kabalebo

en Curuni.

Geschiedenis

Wat was de geschiedenis van Suriname voor de kolonisatie door Nederland? De naam ‘Suriname’ komt van ‘Surinen’. Dit indianenvolk

was de oorspronkelijke bewoner van Suriname. In 1499 werd

Suriname ontdekt door de Europeanen. Om precies te

zijn door de Spaanse zeevaarders. De Europeanen

stichtten nederzettingen om handel te drijven met

26

Suriname. Later werden er ook plantages aangelegd. De Surinen

werkten als slaaf op de plantages. In 1613 werd een

Nederlandse nederzetting gesticht in Suriname waaruit later

Paramaribo ontstaat. Zeeuwse ontdekkingsreizigers probeerde

Suriname te veroveren, maar dit mislukte. De Nederlanders

gaven het op en vertrokken. Rond 1651 lukte het

Engeland een volksplanting te stichten. Door die kennis en het kapitaal veranderde

Suriname van handelspost naar landbouwgebied. Al de aangelegde

plantages vereisten heel veel Afrikaanse slaven. In 1667 werd

Suriname veroverd door de Zeeuwen onder leiding van

Abraham Crijnssen. De Engelsen ruilden Suriname met de

Nederlanders voor Nieuw Amsterdam (tegenwoordig New- York).‐

In 1682 werd Suriname overgedragen aan de West Indische

Compagnie (WIC). De aandelen werden verdeeld. Een derde

van de aandelen was voor de WIC, een derde voor

de stad Amsterdam en een derde aandeel was voor de

familie Van Aerssen van Sommelsdijk (Fey, 2003).

Wat was de geschiedenis van Suriname tijdens de

kolonisatie door Nederland? De eerste gouverneur van

Suriname werd Cornelis van Aerssen. Hij vergrootte het aantal

plantages. Hij maakte Suriname aantrekkelijk voor

Europese investeerders. De koffie en suiker uit

Suriname werd op de Nederlandse markt verkocht. In

het derde kwart van de achttiende eeuw kwam

er een weerslag in de ontwikkeling van Suriname. Dit

kwam door de problemen in Europa en de Nederlanden.

De Nederlanden kregen te maken met de macht

van de patriotten, de revolutie van Frankrijk, de opmars

van Napoleon en een crisis op de Amsterdamse beurs.

Hierdoor werd Suriname aan haar lot overgelaten. De slaven

27

bleven wel gedwongen hun arbeid verrichten. Rond die

tijd waren er nog zo’n 50.000 slaven in Suriname.

Engeland wilde voorkomen dat Suriname net als Nederland

in de handen van hun aarsrivaal de Fransen terecht

zou komen. Daarom ontfermde Engeland zich tussen 1799-‐1802 en 1804- 1816‐ over Suriname. Na de tijd van Napoleon

werden de Nederlanden definitief een koninkrijk. Door de

grondwetten van 1814 en 1815 kwam Suriname onder het

gezag van de koning van Oranje. In 1863 wordt de

slavernij in Suriname afgeschaft. Landbouw kreeg economisch

een steeds minder grote betekenis. Door de vondst van

goud kwam er weer meer werkgelegenheid. De Staten van

Suriname werden in 1866 ingesteld. Hierin werden de

sociale machtsverhoudingen weerspiegeld. In 1948 werd het

algemeen kiesrecht in Suriname ingevoerd. Na de tweede

wereldoorlog kreeg Suriname een mate van zelfbestuur verleend.

De positie van Suriname en de Nederlandse Antillen

werden in 1954 in het Statuut voor het Koninkrijk der

Nederlanden geregeld. Er was niet echt sprake van een

industriële ontwikkeling in Suriname. In 1970 kwam 23%

van de inkomsten van landbouw, 15% van industrie en 40%

van diensten, zoals overheid en ambachten. Bij

parlementsverkiezingen in 1973 won de Nationale Partij- kombinatie‐

(NPK). De voorzitter van de NPK, Arron, vormde een nieuwe

regering en wilde Suriname voor het einde van

1975 onafhankelijk maken. Op 25 november 1975 werd

Suriname officieel onafhankelijk.

Gouverneur Ferrier werd de eerste president en premier

Arron bleef leider van de NPK (Fey, 2003).

Wat was de geschiedenis van Suriname na de dekolonisatie?

28

De eerste parlementsverkiezingen in het onafhankelijke

Suriname waren in 1977 en werden gewonnen door de

NPK. Arron vormde opnieuw een regering. In 1980 kwam

er een militaire staatsgreep tot stand. Dit kwam

door een oud conflict tussen de regering en

beroepsmilitairen over de oprichting van een vakbond. Hierdoor

verdween de burgerregering. Een aantal opstandige militairen

waaronder Sital en Desi Bouterse, vormde een Nationale Militaire

Raad (NMR). Ze verklaarden dat ze de macht

overgenomen hadden. Ze wilden zo corruptie beëindigen

en hervormingen invoeren. President Ferrier was bereid

de staatsgreep te legaliseren als er een burgerregering zou

komen. Het parlement aanvaarde een machtigingswet die de

rol van de volksvertegenwoordiging sterk verminderde en de

regering verstrekkende bevoegdheden gaf. De militairen van

Desi Bouterse hadden het laatste woord. In 1982 vonden

de decembermoorden plaats. Hierbij werden vijftien

prominente oppositieleden door de militairen geëxecuteerd. De

populariteit van Desi Bouterse werd minder. Dit kwam door

de politieke onvrijheid, de verslechterde economie en het

ontstaan van guerrilla onder leiding van Ronnie

Brunswijk. Er kwamen nieuwe verkiezingen in 1987,

die de oude partijen weer in het kabinet brachten.

President R. Shankar werd de belangrijkste man van het

land. Toch hielden de militairen, ondanks het verlies, grote

macht. In 1990 vond er een nieuwe staatsgreep plaats door

militairen op kerstavond. Oude partijen werden verenigd in

het Nieuwe Front. Het Nieuwe Front werd de grootste

partij. Ronald Venetiaan werd de nieuwe opvolger

in 1991. Met leden van het Nieuwe Front zocht

hij meer toenadering tot Nederland. In 1992 kwam er

29

een vriendschapsverdrag tussen Nederland en Suriname.

Afgesproken werd om de

grensoverschrijdende misdaad aan te pakken. In 1994 kwam

er een grote sociale onrust in Suriname. Dit kwam

door de uit de hand gelopen inflatie wat er voor

zorgde dat de salarissen van overheidspersoneel steeds

minder waard werden. Suriname moest op de been

worden gehouden door financiële steun vanuit Nederland.

In 1995 bleef nieuwe hulp uit, omdat Suriname het IMF

en de wereldbank niet accepteerde. In 1996 vonden er

nieuwe parlementsverkiezingen plaats. Het Nieuwe Front

raakte de meerderheid van het parlement kwijt. Desi

Bouterse was met de NPD een van de grootste winaars

van de verkiezingen. Jules Wijdenbosch werd bij de

presidentverkiezingen de opvolger van Ronald Venetiaan.

Suriname had op het gebied van drugs een slechte

naam. Vooral de cocaïnehandel speelde daarbij een

belangrijke rol. Bouterse werd verdacht van betrokkenheid bij

drugshandel en later ook door Nederland veroordeeld. In 2000

werd Ronald Venetiaan weer gekozen tot president van

Suriname. Hij wilde de economie verbeteren, vertrouwen van

de Surinaamse bevolking in de politiek herstellen en de

relatie met Nederland verbeteren. In 2005 bij de nieuwe

verkiezingen verloor het Nieuwe Front zetels. De NPD

van Desi Bouterse boekte winst. Ronald Venetiaan werd

weer president en Ramdien Sardjoe werd vicepresident. In

2007 was er een conflict over een olierijk gedeelte voor

de kust tussen Guyana en Suriname. Uiteindelijk krijgen

beide landen een gedeelte. In 2010 wint Bouterse de

verkiezingen. Hij wordt tot president verkozen met steun

30

van twee vroegere vijanden. Bouterse is alleen in

Nederland welkom om zijn straf uit te zitten. In

2012 wordt de amnestiewet in Suriname aangenomen.

Hierdoor gaan de verdachten van de decembermoorden vrijuit.

Nederland stopt hierdoor met betalingen aan Suriname. Later treedt

er nog wel een lichte verbetering op in de relatie

tussen Nederland en Suriname (Verrijp & Willems,

2015).

Huidige politiek

Hoe ziet de Surinaamse politiek bestuurlijke indeling eruit? Suriname is een presidentiële republiek met als regeringsvorm

een parlementaire democratie. De meest recente versie

van de grondwet is op 30 september 1987 vastgesteld.

In deze grondwet is de president een belangrijke positie

toebedeeld. De president is naast regeringsleider ook

staatshoofd, te vergelijken met de president van Amerika.

Suriname heeft een eenkamerparlement, De Nationale Assemblee

(DNA), dat 51 zetels telt. Elke vijf jaar worden er

algemene, vrije en geheime verkiezingen gehouden om vast

te stellen wie plaats mogen nemen op de

parlementszetels. Ook voor de verkiezingen wordt Suriname

opgedeeld in tien (kies)districten. Elk district wordt

vertegenwoordigd met een aantal zetels. Dunbevolkte

districten hebben daarbij in verhouding meer zetels op

basis van het aantal inwoners dan dichtbevolkte districten

als Paramaribo. Van de 51 DNA zetels worden er 3

toegekend aan het district Brokopondo, 4 aan

Commewijne, 2 aan Coronie, 3 aan

31

Marowijne, 5 aan Nickerie, 3 aan Para, 17 aan Paramaribo,

3 aan Saramacca, 4 aan Sipaliwini en 7 aan Wanica.

De tien districten zijn hun beurt weer onderverdeeld in

ressorten. Aan het hoofd van het districtsbestuur staat de

districtscommissaris. Ieder district wordt in De Nationale

Assemblee vertegenwoordigd door een evenredig aantal

parlementariërs. In de Nationale Assemblee worden ook de

leden van de ressortraden gekozen. De ressortraden hebben

naast beperkte uitvoerende bevoegdheden vooral een

controlerende functie en signaalfunctie naar de regering

in Paramaribo (Fey, 2003). Er bestaan onder de 10

districten van Suriname 62 ressorten. Die ressorten zijn vooral

wijken. Een gemiddeld ressort is 2600 vierkante

kilometer en heeft bijna 8000 inwoners. De leden van de

ressortraad worden tegelijk gekozen met de 5- jaarlijkse‐

verkiezingen voor De Nationale Assemblee (Ministerie van Regionale

Ontwikkeling).

De regering in Suriname bestaat uit de president, de

vicepresident en de ministers. De eerste twee worden gekozen

in de DNA. Ze hebben daarvoor een twee derde

meerderheid nodig van ten minste 34 DNA- leden.‐ Indien

na twee stemrondes deze meerderheid niet is behaald wordt

de Verenigde Volksvergadering (VVV) opgeroepen. Alle

DNA-‐ leden, maar ook de districtraadsleden en ressortraadsleden

maken deel uit van deze vergadering. De VVV kiest bij

meerderheid van stemmen. De gekozen president mag vervolgens

zijn eigen kabinet van ministers samenstellen (Fey, 2003).

32

De eerstvolgende verkiezingen vinden plaats op

25 mei 2015.

Welke politieke partijen zijn het grootst in Suriname? Suriname heeft veel verschillende politieke partijen. Dit heeft

te maken met het feit dat vrijwel elke partij in

de eerste plaats een etnische bevolkingsgroep

vertegenwoordigt. Een evenwichtige vertegenwoordiging van alle

bevolkingsgroepen is de voornaamste zorg van de politiek,

omdat dit maar niet goed van de grond wil komen. Ook

de gezondheidszorg en het onderwijs zijn aan verbetering toe

(Fey, 2003). Voor de verkiezingen vormen de

politieke partijen vaak combinaties met meerdere partijen om

zo een maximaal aantal zetels te krijgen. Hieronder

worden de belangrijkste partijen en combinaties beschreven

die hebben meegedaan aan de verkiezingen van 2010.

NPS staat voor Nationale Partij Suriname. Deze partij is een grote politieke partij in

Suriname. Johan Ferrier is een van de oprichters van

de partij. In 1973 vormde de NPS een coalitie met

een aantal andere partijen onder de naam

Nationale Partij- Kombinatie‐ (NPK). NPK won de verkiezingen

van 1973 en in 1977 opnieuw. Na een staatsgreep werd de

NPS deel van de Front voor Democratie en Ontwikkeling.

Vier jaar later werd NPS- politicus‐ Ronald Venetiaan president.

Bij de verkiezingen in 2000 maakte de NPS deel uit

van de combinatie het Nieuw Front (NF). NF haalde

33 zetels waarvan 16 voor de NPS. Ook in 2005

won NF de verkiezingen. Ronald Venetiaan werd opnieuw

president. Ronald

33

Venetiaan is nu nog steeds parlementslid voor de NPS.

Gregory Rusland is sinds 2012 voorzitter van de NPS.

NDP staat voor Nationale Democratische Partij. Deze partij is

ook een grote partij in Suriname. Voorzitter van deze

partij is Desi Bouterse. Voor de verkiezingen van 2010 nam

de NDP deel aan een samenwerkingsverband met KTPI en PALU.

KTPI staat voor

Kerukunan Tulodo Prenatan Inggil, een partij die vooral onder Javanen veel kiezers trekt.

Willy Soemita is de voorzitter van de partij. PALU (Progresssieve Arbeiders en

Landbouwers Unie) werd opgericht in 1977 en heeft als

doelstelling om een betere, rechtvaardige verdeling in de

productie te krijgen. Samen vormden de partijen de

Megacombinatie (MC) die in 2010 als winnaar van de

verkiezingen uit de bus kwam.

VHP: staat voor Vooruitstrevende Hervormings Partij. Deze partij

is oorspronkelijk een Hindoestaanse partij. De partij

is momenteel, op de NDP van Desi Bouterse na, de

grootste politieke partij van Suriname. In 2011 trad

Santokhi als voorzitter van de VHP aan. Hierdoor is de

partij ontzettend in populariteit gestegen. De partij ontplooit

meer dan alleen politieke activiteiten. Het is namelijk ook

uitgegroeid tot een grote multi- etnische‐ partij. Samen met

de NPS en SPA vormt de VHP het huidige Nieuw

Front (NF). Ramdien Sardjoe is de ere- voorzitter‐ van de

VHP.

SPA staat voor Surinaamse Partij van de Arbeid. De

Surinaamse Partij van de Arbeid richt zich op personen

34

uit alle bevolkingsgroepen en dan vooral arbeiders, landbouwers,

vrouwen, jongeren en progressieve intellectuelen. Fred

Derby was de eerste voorzitter van de partij. Bij de

verkiezingen van 2005 haalde de partij twee zetels.

Siegfried Gilds werd de tweede voorzitter van de partij,

later opgevolgd door Guno Castelen. Bij de verkiezingen van

2010 deed de SPA als onderdeel van NF weer mee en haalde

maar één zetel.

ABOP: staat voor Algemene Bevrijdings-‐ en Ontwikkelings Partij, de partij van Ronnie

Brunswijk. Doel van deze partij is het nastreven van

maximale ontwikkeling van de Surinaamse natie en van de

Surinaamse bevolking. Dit in het kader van vrijheid en

democratie. Sinds 2005 nemen ze deel aan de verkiezingen

en doen dit als lid van de A-Combinatie. De A-‐Combinatie bestaat uit de ABOP en SEEKA (op

waardige wijze orde op zaken brengen) onder leiding

van Paul Abena. Doel van de A- Combinatie‐ is om de

bewoners van het binnenland kans te geven invloed uit

te oefenen op hun ontwikkeling. De leiders zijn van

mening dat er te lang te weinig aandacht wordt

geschonken aan de mening van de mensen in het

binnenland. Daarnaast streeft de partij ook naar verbetering

voor de gehele Surinaamse maatschappij. Ze voeren een

zo sterk mogelijk economisch en sociaal beleid

Naar het zich laat aanzien zal er bij de eerstvolgende

verkiezingen op 25 mei 2015 sprake zijn van vier combinaties

en een tiental individuele partijen. Het voert te ver om

nu al een voorschot te nemen op de uitslag, maar

zeker is dat er de nodige politieke verandering komt

(Verkiezingen Suriname, 2015).

35

Wie is de huidige politiek leider van Suriname? De huidige president van Suriname is Desi Bouterse. Hij is

geboren op 13 oktober 1945 in Suriname. Na zijn

opleiding vertrekt hij in 1968 naar Nederland. Hier vervult

hij zijn militaire dienstplicht. Daarna meldt hij zich

aan bij de Koninklijke Militaire School in Weert voor

de opleiding tot onderofficier. In 1970 trouwt hij met

Ingrid Figueira en krijgt met haar twee kinderen. Hij werkt

een aantal jaar op een Nederlandse militaire basis

in

Duitsland genaamd Seedorf. In 1975 keert Bouterse terug naar

Suriname. In datzelfde jaar wordt Suriname onafhankelijk.

Bouterse wordt voorzitter van een militaire vakbond. In

1980 neemt hij, samen met vijftien anderen, deel aan

een illegale poging om de macht van het land over

te nemen. De regering van president Arron wordt

hierbij omver geworpen. Hij wordt na deze staatsgreep

bevelhebber van het Surinaamse leger. Desi Bouterse wordt

lid

die ontkent betrokken te zijn. In 1994 doet hij afstand

van al zijn militaire functies. Dit gebeurt na conflicten

met de regering. Hij blijft wel leider van de Nationale

36

van de Nationale

Militaire Raad (NMR). Bouterse

wordt in de NMR een van de

machtigste figuren. In december 1982

worden

vijftien critic

i van het

militaire regime

geëxecuteerd, in de volksmond

de

Decembermoorden

genoemd. De

militairen door wie de

moorden worden gepleegd, staan onder

leiding van Desi Bouterse

Democratische Partij (NDP). In 1996 komt er een coalitie

onder leiding van deze partij. Jules Wijdenbosch

wordt president en Bouterse wordt adviseur van de staat.

In 1997 komt er vanuit

Nederland een internationaal arrestatiebevel tegen Bouterse.

Hij wordt verdacht betrokken te zijn bij de handel

in cocaïne. Het gaat hierbij om de drugslijn Colombia-‐Paramaribo-Schiphol. Bouterse ontkent tot op de dag van

vandaag zijn betrokkenheid. In april 1999 vindt er een proces

tegen hem plaats en wordt hij veroordeeld

tot zestien jaar gevangenisstraf en een boete van 4,6

miljoen gulden. Bouterse vindt zijn veroordeling ‘een politiek

spel van Nederland’. In 2007 begint het proces over

de Decembermoorden.

Bouterse is de hoofdverdachte. Naast hem staan er

nog 24 anderen terecht. Bouterse biedt uiteindelijk wel zijn

excuses aan voor de moorden, erkent dat hij toen politiek

verantwoordelijk was, maar ontkent dat hij erbij betrokken

was. In mei 2010 wint de Mega Combinatie de verkiezingen

in Suriname. De NDP van Desi Bouterse maakt hier ook

onderdeel van uit. De Mega Combinatie kreeg 23 van de

51 zetels. Tot op de dag van vandaag verbiedt

Nederland Bouterse het land binnen te komen. Hij is

alleen welkom in Nederland om zijn straf uit te zitten

(Admin, 2010).

Hoe zit het met de corruptie in Suriname? Op hoger niveau wordt voorgang geboekt in de bestrijding van corruptie in Suriname.

Vooralsnog wordt een deel van de corruptie nog steeds geaccepteerd (Van Der Parre,

2011). Hieronder volgen enkele voorbeelden.

37

Grond. In Suriname is er heel veel onbewoonde en lege

grond. Toch kost het de gemiddelde Surinamer veel moeite om

een stuk grond te kunnen kopen. Dit komt door

ingewikkelde regelgeving en macht van de overheid. Alleen

als een Surinamer in staat is om veel geld te betalen

lukt het om uiteindelijk een stuk grond te bemachtigen.

Er gaan geruchten dat politici grond verkopen die ze

zelf gratis hebben gekregen of de grond weggeven

in ruil voor politieke gunsten.

Twee keer salaris . In Suriname zijn er etnische politieke

partijen die kiezers rechtstreeks belonen. De politieke

partij geeft de kiezer dan bijvoorbeeld een baan of zet

ze op de loonlijst van de overheid. Het gebeurt vaker

in Suriname dat mensen niet werken maar wel loon

krijgen of mensen die meerdere baantjes hebben en

niet komen opdagen. Kleinere betalingen worden in

Suriname niet gecontroleerd. Vandaar dat grote bedragen vaak

gesplitst worden in kleinere bedragen.

Bedrijfsleven. In de journalistiek komt ook corruptie voor. Zo

moeten Surinaamse freelance- journalisten‐ een deel van hun

inkomsten terugbetalen aan de hoofdredacteur die hun de

klus heeft gegund. Daarnaast worden journalisten omgekocht door

politieke partijen en bedrijven in ruil voor goede

berichten.

Kabinet. In 2007 was er het bericht dat een

verjaardagsfeestje van een politicus werd betaald door het

ministerie. Deze politicus moest aftreden. Daarnaast werd een

aantal ambtenaren verdacht van het vervalsen van rekeningen.

38

Economie

Welke munteenheid bezit Suriname? In 2004 heeft Suriname de Surinaamse

gulden vervangen voor de Surinaamse dollar. Er waren

verschillende redenen voor de overstap naar de Surinaamse dollar:

-‐ Er was namelijk een groot aantal bankbiljetten

in omloop waardoor de vervanging, die gemiddeld om

de twee jaar plaatsvond, erg duur was.

-‐ De gulden was niet efficiënt door de vele nullen

op de bankbiljetten en de grote hoeveelheden die

moesten worden gebruikt.

-‐ Er was weinig vertrouwen in de Surinaamse gulden.

Voordelen van de overstap naar de Surinaamse dollar:

-‐ Er werd bespaard op de vervangingskosten van de

bankbiljetten, omdat er minder in omloop waren.

-‐ Het was efficiënter, omdat het rekenen met de

Surinaamse dollar makkelijker ging, omdat er minder

biljetten nodig waren en het geldsysteem werd

vereenvoudigd.

-‐ Er kwam een betere aansluiting op de rest van de regio.

-‐ De waardering van de eigen munteenheid werd hoger.

Een risico was dat de waarde van het geld zou

veranderen. Uiteindelijk heeft de komst van de Surinaamse dollar

niet geleid tot onderbreking van het economisch proces

39

en is de overgang van de gulden naar de dollar

goed verlopen. 1 euro staat gelijk aan 3,68

Surinaamse dollar. Er zijn munten van 1, 5, 10, 25, 100 en 250 cent, muntbiljetten van 1 en

2,5 en bankbiljetten van 5, 10, 20, 50 en 100 Surinaamse dollar (Orie, 2015).

Wat is het bruto nationaal product per hoofd in Suriname? Om te kijken hoe de economie ervoor staat in een

land kan er worden gekeken naar het Bruto Nationaal

Product per hoofd van de bevolking (BNP). Het BNP is

een maat voor de welvaart in een land. Met het BNP

kan ook de welvaart van twee landen worden vergeleken.

Het BNP is alles wat in een jaar door een land wordt

verdiend, gedeeld door het aantal inwoners. Dit bedrag

wordt meestal uitgedrukt in dollars. In 2011 was het BNP

van

Suriname 9600 Amerikaanse dollar. In Nederland was in

2011 het BNP 42700 Amerikaanse dollar. Dat is dus

bijna 4,5 keer zo veel (Indexmundi, 2012).

Wat zijn de grootste inkomstenbronnen voor Suriname? In potentie is Suriname een rijk land volgens economen.

Dit komt voornamelijk door de aanwezigheid van delfstoffen.

Het gaat hierbij om de delfstoffen bauxiet, olie en goud.

Deze delfstoffen vormen een stevige basis voor de

economie van Suriname.

40

Bauxiet. Bauxiet wordt ook wel beschreven als de kurk

waar de Surinaamse economie op drijft. In 1915 werd deze

grondstof in Suriname ontdekt. Deze grondstof wordt gebruikt

voor aluminium en de export hiervan besloeg voor

lange tijd het grootste deel van het totale exportbedrag.

De bauxietwinning is formeel in handen van twee

multinationals genaamd: Alcoa en Billiton.

Olie. In 1980 werd in Suriname voor het eerst olie uit de

grond gehaald. Vooral de olievoorraden aan de kust van

Suriname zijn spectaculair. Door deze voorraden kwam er

al snel meer belangstelling. Hierdoor kwam er een

tijdelijke samenwerking tussen de bedrijven: Staatsolie, Shell,

TotalFina en enkele andere oliemaatschappijen (Fey, 2003).

Tegenwoordig heeft de olie- export‐ de export van bauxiet

al verdreven (Ramdharie, 2013).

Goud. De goudwinning in Suriname leverde niet alleen

geld op, maar ook werkgelegenheid voor de Creolen. De

mechanische goudwinning mislukte waardoor de kleinschalige

goudwinning opkwam. Eigenaren verhuurden hun percelen aan meestal

Creoolse arbeiders. Dit deden ze voor een bepaald

percentage van de opbrengst (Fey, 2003). De goudkoorts begon

in 2004 toe te nemen waardoor de goudproductie

in Suriname bijna is verdrievoudigd tot jaarlijks meer dan

20 duizend kilo. Het Surinaamse aandeel in de Rosebel- mijn‐ wordt uitgebreid naar 30%. De goudmijn van Newmont

wordt voor 25% van

Suriname. Op deze manier wordt er nog meer aan het goud verdiend (Ramdharie, 2013).

41

Niet alleen delfstoffen leveren een grote bijdrage aan de

economie van Suriname, maar ook het klimaat en de

vruchtbare bodem aan de kust. Hierdoor kan Suriname onder

andere bananen en rijst verbouwen. Maar ook bosbouw

en visserij vormen een inkomstenbron voor Suriname.

Bananen zijn lang een van de belangrijkste exportproducten

geweest van Suriname. De bananen zijn afkomstig uit de

plaatsen Jarikaba en Nickerie en werden geproduceerd

door staatsbedrijf Surland. Het werk aan de bananen is

arbeidsintensief (Fey, 2003). Surland ging failliet en er

werd een doorstart gemaakt onder de naam Stichting

tot Behoud van de Bananensector in Suriname (SBBS).

De SBBS werknemers krijgen slecht betaald en de

werkomstandigheden zijn ook niet goed (Hendriks, 2008).

Rijst. De rijstbouw komt voor rekening van de Javanen en

Hindoestanen, die vroeger in hun families rijst zaaiden

en verbouwden. Dit is uiteindelijk uitgebreid tot een ver

doorgevoerde mechanisatie. Het totale oppervlak aan

rijstvelden in Suriname telt ongeveer 52000 hectare. Niet

alle rijstvelden worden nog intensief gebruikt. Dit komt door

de marksituatie en de verzilting van de grond.

Bosbouw. In Suriname is een uitgestrekt regenwoud. De

houtproductie was lange tijd uiterst winstgevend.

Aziatische bedrijven hebben echter een groot deel van

deze bedrijfstak overgenomen. Zij kregen over een groot

gebied winningrechten en eigendomsrechten over de bossen. Door

slechte controle van de overheid wordt er vrijwel

zeker meer gekapt dan toegestaan. De verwerking van het hout

42

vindt maar gering plaats. Dit komt door gebrek aan

onvoldoende geschoold personeel. Voor de kleine Surinaamse

houtverwerkingsbedrijven is het lastig om aan boomstammen

te komen, omdat buitenlandse bedrijven hogere prijzen

kunnen vragen. Er zijn wel stappen ondernomen

om de kwaliteit van de bosbouw aan te passen. In

1999 is de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht (SBB)

opgericht. Visserij. Vis wordt veel gegeten in Suriname.

De exportvisserij wordt met name uitgevoerd door

buitenlandse vissersboten. In Paramaribo bevindt zich een

visverwerkende industrie

(Fey, 2003).

Wie zijn de belangrijkste afnemers en leveranciers van de Surinaamse export en import en wat zijn de importproducten van Suriname? Hierboven werd al beschreven dat de belangrijkste

exportproducten van Suriname goud, aluminium, olie en

voedingsmiddelen zijn. De meeste producten worden geëxporteerd

naar de Verenigde Staten, België, Verenigde Arabische

Emiraten, Canada en Guyana. In 2013 bedroeg de totale

waarde van de export in Suriname 2,5 miljard

dollar. Terwijl de waarde van de import 1,8 miljard

dollar bedroeg. Dit betekend dat de balans in de handel

voor Suriname positief is. (Verrijp & Willems, 2015).

Volgens statistieken van het CBS uit 2014 bestaat het

grootste deel van de import uit voeding en levende

dieren. Hieronder vallen vleesproducten, zuivel,

graanproducten, groenten & fruit etc. Vervolgens komen de

niet eetbare grondstoffen zoals kurk, hout, textielvezels,

papierstof etc. Op nummer drie staan de diverse

gefabriceerde goederen, op nummer vier de chemische

producten, op nummer vijf de machines en vervoermateriaal,

43

op zes de dranken en tabak en als laatste de

niet genoemde overige goederen. De belangrijkste exportlanden

voor Suriname zijn de Verenigde Staten, Nederland, China,

en de Verenigde Arabische Emiraten (Verrijp & Willems,

2015).

Literatuurlijst

Admin. (2010). Desi Bouterse (1945). Historiek. Verkregen op 20 maart, 2015 van http://historiek.net/desi- bouterse-‐ 1945/7179/‐

Ammerlaan, R. (2005). Koloniale tijd in Suriname bracht verscheidenheid aan culturen. NPO geschiedenis. Verkregen op 20 maart, 2015 van http://www.npogeschiedenis.nl/nieuws/2005/november/Koloniale- tijd-‐ in-‐ Suriname-‐ - bracht- verscheidenheid-‐ aan-‐ culturen.html‐

Bos, K. (2008). Op bezoek in Suriname. Amsterdam: KIT Publishers, cop.

Centraal Bureau voor de Statistiek (2015). Verkregen op 27 maart, 2015, van http://statline.cbs.nl/Statweb/publication/?DM=SLNL&PA=81266NED&D1=0&D2=a&D3= 221&D4=51,64,77- 78&HDR=G1&STB=G3,G2,T&CHARTTYPE=1&VW=T‐

Fey, T. (2003). Suriname Switi Sranan. Amsterdam: Uniepers, Abcoude.

44

Hendriks, H. (2008). Surinaamse bananen, speelbal van de politiek. Parbode Surinaams Magazine. Verkregen op 20 maart, 2015 van http://www.parbode.com/reportage/item/544- surinaamse-‐ bananen-‐ speelbal-‐ van-‐ de-‐ - politiek

Index Mundi (2012). Verkregen op 27 maart, 2015, van http://www.indexmundi.com/map/?t=0&v=67&r=xx&l=nl

Index Mundi. (sd). Nederland . Opgehaald van Index Mundi

: http://www.indexmundi.com/nl/suriname/demografie- profiel.html‐

Leuwsha, T. (2010). Suriname (Wereldwijzer). Rijswijk: Elmar.

Ministerie van Regionale Ontwikkeling. Verkregen op 22 maart, 2015 van http://www.gov.sr/media/283100/brochure_bestuurlijke_indeling_ro_1_.pdf

Orie, W. (2015). De Surinaamse Dollar. Centrale Bank van Suriname. Verkregen op 22 maart, 2015 van https://www.cbvs.sr/nl/externe- links/27-‐ publicaties/publicaties-‐ - stafmedewerkers- cbvs/79-‐ de-‐ surinaamse-‐ dollar‐

Ramdharie, S. (2013). Olie en goud: met Suriname gaat het goed. Volkskrant. Verkregen op 20 maart, 2015 van http://www.volkskrant.nl/buitenland/olie- en-‐ goud-‐ met-‐ suriname-‐ gaat- het-‐ ‐ goed~a3375560/

Redactie Suriname. (2013). Verkregen op 13 maart, 2015 van http://www.dbsuriname.com/dbsuriname/index.php/suriname- telt-‐ ruim-‐ 35-‐ 000-‐ -analfabeten/ Republiek Suriname . (sd). Demografie. Opgehaald van Republiek Suriname: http://www.gov.sr/sr/over- suriname/demografie.aspx‐

Sitaldin, S. (2012). Nieuw schooljaar in teken vernieuwing onderwijs. Opgehaald van http://www.waterkant.net/suriname/2012/10/01/nieuw- schooljaar-‐ in-‐ teken-‐ -vernieuwing- onderwijs/‐

45

Schuring, H. (2012). Suriname. Den Haag: ANWB, cop.

Van Der Parre, H. (2011). Corruptie in Suriname: een handleiding. NOS. Verkregen op 27 maart, 2015, van http://nos.nl/artikel/217866- corruptie-‐ in-‐ suriname-‐ een-‐ handleiding.html

Verkiezingen Suriname (2015). Verkregen op 20 maart, 2015 van http://www.verkiezingensuriname.nl/

Verrijp, A. & Willems, G. (2015). Suriname Economie. Landenweb.net. Verkregen op 22 maart, 2015 van http://www.landenweb.net/suriname/economie/

Verrijp, A. & Willems, G. (2015). Suriname Geschiedenis. Landenweb.net. Verkregen op 22 maart, 2015 van

http://www.landenweb.net/suriname/geschiedenis/

Wesselink, P. (2008). Wij willen weten Suriname. Arnhem: Ellessy jeugd, cop.

46