hoogtelijn 1-2013 | 7574 | hoogtelijn 1-2013 | tekst en foto’s Pieter roP

Gezinshuttentocht i

n Slovenië

Verrast door de schoonheid Van

triglaV

We hadden dit jaar eigenlijk gekozen voor Huben, Oosten-rijk, als vakantiedoel. Een voor ons bekende plek om Rozemarijn (8), David (6) en Floortje (4) kennis te laten

maken met het huttenleven. Maar de avond voor vertrek liggen we in bed en vraag ik aan Christine: “Wat voor weer zou het zijn in Oostenrijk?” Ik kruip uit bed, duik achter de laptop en zie de weersvoorspelling voor Huben: continu regen. Tijd voor plan B dus. Een kwartier later gaan we slapen met het idee dat we eerst een weekje gaan zonnen bij het Meer van Bled (Slovenië) en dan terug naar Oostenrijk voor de geplande huttentocht.

Mythische verhalenWe vinden bij Bled een leuke camping aan een woeste rivier waar

“een huttentocht in slovenië? Zijn daar bergen dan?” dat is meestal de eerste reactie die we krijgen. op de vlucht voor de oostenrijkse regen ontdekten we ‘toevallig’ het hooggebergte van nationaal Park triglav. om eerlijk te zijn: het was voor ons ook een verrassing hoe mooi het hier is.

we elke avond een mooi kampvuur maken. Het weer is goed, het meer is warm, de mensen zijn aardig; wat wil je nog meer? Bergen! Maar volgens de smartphone regent het nog steeds in Huben. Na een paar dagen komt er ’s avonds een medewerker van het Nationaal Park Triglav mythische verhalen vertellen over deze wilde omgeving. Dat brengt ons op een idee…

ZevenmerentochtZo komt het dat we twee dagen later met zijn vijven op pad zijn in de vallei van de zeven meren. De eerste vallei die tot nationaal park werd verklaard. We starten op 1147 meter met een klim over een karrenspoor door een naaldbos. Het eerste uur is altijd even wennen, de rugzakken zitten niet meteen lekker. We komen bij een berghut aan op 1453 meter en zien daar het eerste meer en de bergen. In de verte ligt de Triglav (2865 m), de hoogste berg van Slovenië. Op dag twee slapen we naast die berg! We praten even met de huttenwaard die ons waarschuwt om straks toch vooral linksom te gaan met het oog op de kinderen. Rechtsom stuit je op een kleine passage met staalkabels. Op de kaart hadden we dit al gezien, maar toch erg attent!We lopen tussen de herdershutjes door over een alpenweide en vervolgen het weggetje, terwijl het bos steeds dunner wordt. Na

een half uurtje komen we op Planina Dedno Polje aan. Een gehucht met zeven huizen waar in de zomer wat boeren wonen. De koeien lopen hier vrij rond met bellen om hun nek. Er staat een waterbak om je veldfles te vullen en je kunt er verse melk kopen.

Taalles in de hutNog een uur lopen, dan is het karrenspoor afgelopen en start het smalle wandelpad dat de kinderen veel leuker vinden. Het terrein wordt meer alpien en na in totaal 3,5 uur lopen komen we bij de hut aan waar we gaan overnachten. Ze hebben een familiekamer voor ons met drie stapelbedden. De kinderen richten hun slaapplek in met hun lakenzak, knuffels en uiteraard de zaklamp. Het is gezellig druk in de hut, we eten wat en doen een spelletje Uno. Als de kids slapen, werk ik aan mijn Sloveens met studenten uit Ljubljana die goed Engels spreken. We leren dat een Koc a (kotje) een kleine hut is en een dom (huis) een grote hut. Verder is een waterval een slap. Lahko noc !

Grillig bergweerDe volgende morgen start met een discussie over het weer. Het wordt heel slecht, zegt de huttenwaard. We kunnen volgens hem beter teruggaan. Maar als je naar buiten kijkt, is het strak blauw

en schijnt de zon. Iedere alpinist kent deze worsteling. Wat is wijs? We lopen al ruim twintig jaar in de bergen, maar nu voor het eerst met onze kinderen. Dat voelt als een hele verantwoordelijkheid…We kiezen voor doorzetten. Het wordt een mooie tocht langs verschillende meren en door een idyllische vallei. Wat een ongerepte natuur! We zien marmotten, gemzen en de eerste plakjes sneeuw. De kinderen worden steeds vrolijker en hebben geen aanmoediging meer nodig.Ondertussen trekt het dicht boven ons. Reden om de pauzes kort te houden en het tempo hoog. We zijn al rond de middag in de hut. Het is een heel primitieve hut zonder wastafels of watertap. De wc’s zijn klassieke poepgaten boven een rots. Als we vragen om vers water, wijst de huttenwaard naar beneden naar een

We zien onze tweede hut liggen: Zasavska Koc a (2071 m).

Een van de zeven meren bij de eerste overnachting in Koc a pri Triglavskih Jezerih.

De kruising bij Planini Plovcarija (1660 m). Hier moet je links aan- houden. Rechtsom kom je ook bij de

hut, maar alleen via een gevaarlijke passage met staalkabels.

hoogtelijn 1-2013 | 77

Praktische informatie

sneeuwmeertje met een waterslang ernaast. Daar kunnen we ons ook wassen met ijswater. Grappig is dat de kinderen het allemaal erg interessant vinden. Dus zo leefden de mensen vroeger!

Sneeuw op de TriglavAls we wakker worden blijkt er sneeuw gevallen op de Triglav. Het is pas half zeven, maar iedereen is in extase. Wat is dit mooi! We gaan vroeg op pad in de hoop droog beneden te komen. Eerst een stuk klimmen naar het zadel bij Vrata (2192 m). We kruisen twee keer een sneeuwveldje. Even een sneeuwgevecht en dan weer op pad. Omdat we als eerste wandelaars hier omhoog gaan, stuiten we op een groep van acht steenbokken. David vindt ze er maar gevaarlijk uitzien en moet spontaan huilen.“Als we boven zijn op het zadel gaan we pauzeren”, beloof ik de kinderen. Helaas begint het te regenen als we daar zijn. We trekken onze regenjassen aan, zakken snel de berg af en slippen hier en daar uit de bocht. Na anderhalf uur kunnen we bij een huis schuilen voor de regen en wat eten. Nu ziet Floortje van vier het even niet meer zitten. “De bergen zijn niet leuk als het zo regent!” Helemaal mee eens! Als de zon weer doorbreekt, gaan we op weg voor het laatste uurtje naar de auto. We zingen liedjes en zijn blij dat we de tocht goed afgerond hebben! We bestellen bij pizzeria Ema een familiepizza ter grootte van een wagenwiel en een goed glas pivo. Slovenië is een prima gebied voor een huttentocht!

ZevenmerentochtVan Utrecht naar Bled is het 1150 kilometer. Daarvandaan is het nog 25 kilometer naar Stara Fuzina, de start van de huttentocht. De tolweg Stara Fuz ina (546 m) - Planini Blato (1147 m) kost € 10,-, maar scheelt 600 meter klimmen. De markering van de route is duidelijk met strepen en borden. Het eindpunt van de tocht was pizzeria Ema in Srednja Vas.

Documentatie• Kaart: Triglavski Narodni Park, 1:50.000

(uitgave Geodetski Zavod Slovenije), zie ook www.manymaps.com

• Website Nationaal Park Triglav: http://www.tnp.si/national_park/

Accommodatie• Camping Sobec in Lesce (4 kilometer van Bled),

http://sobec.si/eng/• Hutten in Triglav• Koc a na Planini pri Jezeru (1453 m), ++386(0)51 632 738• Koc a pri Triglavski Jezerih (1685 m), +386(0)40 620 783• Zasavska koca na Prehodavcih (2071 m), +386(0)51 614 781

Tip: je kunt zes verschillende huizen op een alm huren via de website van Nationaal Park Triglav (onder tabblad Experience/Accommodation).

“We leren dat een Koc a een kleine hut is en een dom een grote hut.

Een waterval is een slap”

Op de derde dag, richting het zadel bij Vrata, komen we in de mist ons eerste sneeuwveldje tegen. De kinderen zijn helemaal blij. In de zomer in de sneeuw!

Halverwege de tocht naar de tweede hut pauzeren we bij het grootste meer: Jezero Ledvica.

Nog één potje

Uno en dan naar bed.