In Namibië worden vrouwen met hivtegen hun wil gesteriliseerd. Het is maarbeter dat ze geen kinderen meer krijgen,vinden veel Namibische artsen. JenniferGatsi spande met succes een rechtszaakaan en begon een landelijke discussieover gedwongen sterilisatie.

In Nederland maakt Yasmine Soraya zichsterk voor Indonesische werksters zonderverblijfsvergunning. Deze meiden werkenhard, hebben in Indonesië geen toe-komst, maar kunnen hier elk momentworden gearresteerd. Yasmine vocht totin Genève voor hun zaak.

In Pakistan vecht Gulalai Ismail met haarmeidenorganisatie voor gelijke rechten.Want ze vindt het niet normaal dat vrou-wen geslagen worden of doodgaan vanwege een onveilige abortus. Haar tele-fonische hulplijnen worden druk geraad-pleegd door jonge vrouwen.

Er zijn tienduizenden vrouwen zoals Jennifer, Yasmine en Gulalai, die zichsamen met anderen organiseren en zichsterk maken voor vrouwen- en meiden-rechten. Mama Cash voert de komendeweken campagne voor vrouwen zoals zij, om nog voor het einde van het jaareen aantal vrouwengroepen te kunnensteunen. Lees meer op de volgende pagina’s en doe mee met onze campagne (she opens your eyes)! >>

(she has news)>Nieuwsbrief #03 > december 2012 > een uitgave van Mama Cash

(she opens your eyes)

(she changes the world)

Wereldwijd hebben vrouwenen meiden te maken metonrecht, geweld en discri-minatie. Ze ervaren ongelijk-heid, onderdrukking en wetteloosheid. Ze kijken niet machteloos toe, maarstrijden voor wat er andersmoet en anders kan. Zefocussen op structurele verandering, voor zichzelf,voor hun gemeenschap enhun land. Ze laten zienwelke obstakels en proble-men ze daarbij tegenkomenen hoe ze deze overwinnen. Ze openen onze ogen.

CAMPAGNE-EDITIE

Met jouw bijdrage kan Mama Cash ditjaar nog diverse vrouwen- en meiden-organisaties steunen. Groepen die zichnet als Namibische vrouwen met hiv,

Indonesische huishoudelijk werksters inNederland en meiden in Pakistan voor100% inzetten voor gelijke rechten en eenrechtvaardige wereld.

Vrouwennetwerk wintrechtszaak tegen sterilisatievan hiv-positieve vrouwen

Vrouwen met hiv kunnen maar beter geen kinderen krijgen. Dan is er geen risico op verdere verspreiding van de ziekte, en zij kunnen toch niet goed voor hun kinderen zorgen. Dat gelovenveel artsen in Namibië. Tijdens de bevalling laten zij vrouwen eenvaag document tekenen en gaan na de keizersnee meteen overtot sterilisatie.

Rechtszaak “Ik mag dan oud zijn en al kinderen hebben, maar niemand heeft het recht over mijn lijf te beslissen!”, is de felle reactie van de 47-jarige Ndinaomukulili Moses. Ze sloot zich aan bij hetNamibian Women’s Health Network (NWHN). Dit netwerk vanmeer dan 1.500 vrouwen met hiv eist een einde aan deschending van hun rechten, op alle gebieden.

NWHN spande met succes een rechtszaak aan tegen deNamibische overheid, die verantwoordelijk is voor de staats-ziekenhuizen waar deze wanpraktijken plaatsvinden. Toen dezaak voorkwam, stonden vrouwen met een groot spandoek voor het rechtsgebouw: “Het is mijn lijf, mijn baarmoeder en het zijn mijn rechten!”

Publieke discussie“Met een gedwongen sterilisatie wordt een heel basaal rechtgeschonden”, vertelt Jennifer Gatsi, oprichtster van het netwerk.“Wij hebben de nationale èn internationale wetgeving aan onzekant. Toen we de zaak wonnen en publiciteit kregen, kwamenveel meer vrouwen met hun verhaal naar buiten. Zo kregen weeindelijk de publieke discussie op gang.”

Yasmine Soraya vecht voor de rechten van Indonesischearbeidsmigranten

In Nederland werken honderden Indonesische huishoudelijkwerksters zonder dat ze de juiste verblijfspapieren hebben.Vooral vrouwen, die vaak op weg hierheen al door tussen-personen zijn beroofd of bedrogen, zijn hierdoor kwetsbaar. Ze kunnen niet terug, want in hun thuisland wacht werkloosheiden vaak een schuld. Hun werk in de huishouding wordt nieterkend als ‘arbeid’, dus kunnen ze geen aanspraak maken op alle bijbehorende rechten. En ze kunnen ze ieder momentworden opgepakt.

OntslagYasmine Soraya staat aan het hoofd van de Indonesian MigrantWorkers Union (IMWU), een organisatie van met name Indone-sische huishoudelijk werksters. Yasmine: “Vooral Indonesischevrouwen en meiden, maar ook andere buitenlandse huishoude-lijke hulpen lopen gevaar. Wie geen verblijfspapieren heeft, is zókwetsbaar. Misbruik op het werk, uitbuiting, geweld en discrimi-natie zijn aan de orde van de dag. In Nederland worden dezevrouwen zelfs ontslagen als ze een dag ziek zijn. Het IMWU iservoor om dat te bestrijden.”

Naast het verlenen van directe steun aan de betrokken vrouwen,vecht IMWU tot op het hoogste niveau voor de rechten vanmigrantenarbeidsters met en zonder verblijfspapieren. Yasmine:“Op de International Labour Conference in Genève is ‘conventie189’ aangenomen, welke stelt dat huishoudelijk werkers dezelf-de rechten hebben als andere werknemers. De Nederlandseregering heeft deze conventie nog niet geratificeerd. Maar wehouden vol, totdat het goed geregeld is!”

Jennifer Gatsi, Namibian Women’s Health Network Yasmine Soraya, Indonesian Migrant Workers Union

2

“Wist je dat in Namibië vrouwen met hiv zonderhun toestemming worden gesteriliseerd?”

“Wist je dat zelfs in Nederland vrouwen ontslagenworden omdat ze een dag ziek zijn?”

Laat zien dat jouw ogen geopend zijn en doneer vandaag nog aan Mama Cash. Hartelijk dank!www.mamacash.nl

3

Pakistaanse vrouwengroepredt levens door de ‘Safe Abortion Hotline’

Waarom mag mijn broertje wel zijn school afmaken en ik niet?Waarom moet mijn vriendin van 15 trouwen met een veeloudere man? Waarom sterven zo veel vrouwen die een abortuslaten plegen? Als je een meisje van 16 bent en je woont in de Pakistaansestad Peshawar, dan stel je dit soort vragen niet. Dan vind je deongelijke behandeling van mannen en vrouwen heel normaal.

Maar Gulalai Ismail vond het niet normaal en had het lef dathardop te zeggen. Ze startte met andere meiden een discussieover hun rechten en de noodzaak van een cultuurverandering.En dat was het begin van de organisatie Aware Girls. Nu, tienjaar later, is Aware Girls een professionele meidenorganisatiedie opstaat tégen onderdrukking, geweld en discriminatie enstrijdt vóór politieke invloed, vrouwenrechten en toegang totgezondheidszorg.

Jonge meidenAware Girls leidt meiden op tot actieve, politiek geëngageerdeburgers. Ook runt de organisatie twee hotlines: één voormeiden die te maken hebben met geweld, en één voorvrouwen die een veilige abortus nodig hebben. Beide hotlinesworden veelvuldig geraadpleegd.

“Het zijn juist de jonge meiden die ons inspireren. Zij staanopen voor verandering en zijn bereid om onze samenleving teveranderen”, vertelt Gulalai. “Ons land heeft vrouwelijke leidersnodig en juist jonge vrouwen hebben vaak die ambitie.”

Gulalai Ismail, Aware Girls

Heb jij oog voorvrouwenrechten?Doe mee aan onze (she opens your eyes) Facebook-actie!

Zo werkt het:

> Ga naar facebook.com/mamacashfund

> Vorm een bril met je handen

> Maak een foto van jezelf – hoe opvallender,

hoe beter!

> Upload de foto op de Facebook-pagina

van Mama Cash

> Zet je foto op je eigen profielpagina

en tag Mama Cash

> Deel onze actie met je vrienden!

“Wist je dat in Pakistan 800 vrouwen perjaar sterven door een onveilige abortus?”

www.facebook.com/mamacashfund

“Gelukkig staat geweld tegen vrouwen enmeisjes tegenwoordig hoog op de agenda.Er worden steeds meer initiatieven ontplooidop het gebied van preventie en opvang, endat is mooi. Het gros daarvan richt zich opeen zo effectief mogelijke aanpak voor zoveel mogelijk vrouwen. De gemene delerwordt dan al gauw ‘vrouwen die wordenmishandeld en misbruikt door hun man’. Dat is belangrijk, natuurlijk. Maar door die focus vallen vrouwen die buiten demainstream vallen en te maken hebben metandere vormen van geweld, gemakkelijkbuiten de boot. Als je daar geen oog voorhebt, worden zij dubbel geraakt.

Mama Cash richt zich expliciet op vrouwen,meiden en transgenders die zich in demarges van hun gemeenschappen bevinden,en ook door de mainstream vrouwenbewe-ging in hun land of regio vaak over het hoofdgezien of buitengesloten worden. Precies diegroepen die kampen met geweld op gebie-den waar bestaande wetgeving en hulpverle-ning niet in voorzien. Om ook dit geweldtegen te gaan, is een herdefiniëring van watonder geweld wordt verstaan op zijn plaats.

‘Geweld tegen vrouwen’ bestaat uit meerdan verkrachting, seksuele intimidatie enmishandeling. En ‘huiselijk geweld’ kentmeer vormen dan mannen die hun echt-genotes slaan. Denk aan opsluiting van en‘eergerelateerd’ geweld tegen meiden dieniet willen trouwen, die lesbisch zijn, die het ‘wagen’ zwanger te worden zondergetrouwd te zijn, of die op andere manierenniet voldoen aan de verwachtingen van hunfamilie en gemeenschap. Denk aan politie-geweld tegen sekswerkers. Aan economischgeweld zoals afpersing, het achterhoudenvan loon en ontzegging van het recht opbezit. Aan gedwongen sterilisatie vanvrouwen met hiv.

Mama Cash zet in op structurele verande-ringen. Op groepen die niet blijven steken inhet organiseren van opvang en counseling,maar fundamenteler te werk gaan en demechanismes achter geweld tegen vrouwenaan de kaak stellen. Dat neemt niet weg datwe vaak zien dat groepen die we steunenóók praktische diensten verlenen, omdat dievoor henzelf en de vrouwen voor wie zijwerken simpelweg niet elders voorhandenzijn. Omdat bestaande systemen –wetgeving en beleid, medische zorg enopvanghuizen – niet zijn ingericht op deproblemen die zij ervaren.

Dat bleek ook op de bijeenkomst ‘Refra-ming and ending violence’, die wij eindaugustus organiseerden in de Keniasehoofdstad Nairobi. Door ons gesteundeAfrikaanse en Latijns-Amerikaanse organisa-ties die actief zijn in de strijd tegen geweld,wisselden daar ervaringen uit. Zij bogen zich over de vraag hoe je voorkomt dat jealleen bezig bent met symptoombestrijding.Hoe je geweld aan de kaak stelt dat buitende bestaande wetgeving en definities valt. En hoe je bewerkstelligt dat antigewelds-organisaties oog gaan krijgen voor állevormen van geweld. Alleen dan kan daad-werkelijk een einde komen aan geweld – tegen álle vrouwen.”

Nicky McIntyre

Column - Prangende vragenDirecteur Nicky McIntyre beantwoordt vragen van donateurs. Dit keer de vraag:

“Veel organisaties investeren in het bestrijdenvan geweld tegen vrouwen. Wat doet Mama Cash anders dan anderen?”

Ook een prangende vraag aan Mama Cash? Mail ’m naarshesupports@mamacash.nl.

4

Deelnemers aan de bijeenkomst ‘Reframing andending violence’ in Nairobi, Kenia (augustus 2012).

Zuid-Afrika The One in Nine Campaign

The One in Nine Campaign ontstond in2006, tijdens de beruchte verkrachtings-zaak tegen Jacob Zuma, de presidentvan Zuid-Afrika. In eerste instantie richttede groep zich op wettelijke gerechtigheidvoor het slachtoffer en andere overleversvan seksueel geweld. Inmiddels focustOne in Nine op het veranderen van opvat-tingen over geweld en hoe daarmee omte gaan. Want de Zuid-Afrikaanse wetmag op papier mensen rechten waarbor-gen: de praktijk leert anders.

‘One in Nine’ slaat op het aantal vrouwendat na een verkrachting aangifte doet:één op de negen. Slechts in een fractiedaarvan komt het tot een veroordeling.Dit komt volgens One in Nine door debejegening van vrouwen door politie,media en het rechtssysteem, én door demate waarin geweld als ‘normaal’ ervarenwordt.

One in Nine klaagt het falende rechts-systeem aan en richt zich op een bredementaliteitsverandering, om zo een eindte maken aan de vele vormen van geweldwaar vrouwen in Zuid-Afrika mee temaken hebben.

Burundi Association desMamans Célibataires

De Associatie van AlleenstaandeMoeders (AMC) stelt de stigmatiseringvan en het geweld tegen ongehuwdemoeders aan de kaak. Ze begon met eenjarenlange strijd om wettelijke registratievan haar naam, omdat ‘alleenstaandemoeder’ in Burundi niet werd erkend alseen rechtmatige identiteit. Inmiddels is deorganisatie erin geslaagd alleenstaandmoederschap, tot voor kort een groottaboe, in de openbaarheid te krijgen.

AMC wist haar analyse van de beroerderechtspositie van ongehuwde moeders teverbinden aan kwesties die alle vrouwenraken. Denk aan de intimidatie en hetverbale geweld ten aanzien van meisjesop school en het systeem van de bruids-schat die van vrouwen economischehandelswaar maakt. Hierdoor heeft AMCeen beter begrip weten te bewerk-stelligen voor hoe structurele gender-ongelijkheid geweld tegen ongehuwdemoeders in de hand werkt. Inmiddelsbeginnen ook de media en anderevrouwenorganisaties kwesties als deverstoting van zwangere meisjes uit degemeenschap en uit het schoolsysteem teduiden als geweld en rechtenschending.

TanzaniaWoteSawa

WoteSawa (‘All are equal’) komt op voorde rechten van adolescente meiden diewerkzaam zijn in de huishouding. Dezejonge vrouwen zijn zeer kwetsbaar voorallerlei vormen van geweld, van mishan-deling en seksueel misbruik tot econo-misch geweld in de vorm van schendingvan de meest basale arbeidsvoorwaarden.

WoteSawa leert jonge huishoudelijkwerksters wat hun rechten zijn. Ze lerendat hun werk veilig moet zijn, dat ze rechthebben op rusttijd en vrije dagen, dat hunwerkgever hen regelmatig en rechtstreeksmoet betalen (in plaats van hun loon aanhun familie te geven) en dat seksuelehandelingen niet tot hun takenpakketbehoren. Daarnaast traint ze hen in effec-tieve strategieën om met hun werkgeverste onderhandelen over betere arbeids-voorwaarden.

Ook organiseert WoteSawa trainingenvoor werkgevers en lokale overheids-beambten. Zo creëert ze een omgevingwaarin meiden voor hun rechten kunnenopkomen en daarin gesteund wordendoor de gemeenschap. <<

Acties tegen geweld van de One in Nine Campaign, de Association des Mamans Célebataires en WoteSawa

Afrikaans activisme tegen geweldOf het nu vrouwen met hiv of landarbeidsters zijn, lesbische vrouwen of ongetrouwde moeders: de meestegroepen die Mama Cash steunt hebben het beëindigen van geweld hoog op hun agenda staan. Zo ook de onderstaande drie Afrikaanse organisaties, die deelnamen aan de bijeenkomst ‘Reframing and ending violence’. Alledrie komen ze op eigen wijze op voor vrouwenlevens die vrij zijn van geweld.

5

Tussen 2002 en 2010 steeg in Hondurashet aantal vermoorde vrouwen met maarliefst 257%, om van het aantal gevallenvan seksueel geweld, mishandeling engewelddadige verdrijving van hun landmaar niet te spreken. De activistes dievoor vrouwenrechten opkomen, wordenop hun beurt ook weer geconfronteerdmet buitensporig geweld: moord, ver-krachting, bedreigingen en willekeurigearrestaties. Bescherming van de kantvan de overheid valt niet te verwachten;veel van dit geweld wordt zelfs gepleegddoor overheidsfunctionarissen. Honder-den bondgenoten van IM Defenderswereldwijd kwamen op 11 oktober jl. in actie en vroegen de Hondureseambassade in hun land om een eindeaan geweld tegen voorvechters vanvrouwenrechten.

Campagne Vogelvrije VrouwenIn de vorige nieuwsbrief berichtten we alover de gulle bijdrage van de NationalePostcode Loterij aan Mama Cash voorde IM Defenders in Meso-Amerika.Daarmee kunnen we ook campagnevoeren in Nederland.

Op maandag 10 december aanstaande – de Internationale Dag van de Mensen-rechten – geven Mama Cash en IM Defenders het startschot voor decampagne Vogelvrije Vrouwen – Defendwomen who defend human rights!

In een jaar tijd gaan we in Nederland zo veel mogelijk aandacht vragen voor het onacceptabele geweld tegen vrouwen-rechtenactivisten in Meso-Amerika. Wezullen verslag doen van hun belangrijkebijdrage aan meer rechtvaardigheid in deregio. Ook zullen we jou en vele andereNederlanders oproepen solidariteit tebetuigen en in actie te komen tegen hetongebreidelde geweld tegen vrouwen en

vrouwenrechtenactivistes. Een aantalgezichtsbepalende Nederlandsevrouwen, waaronder Margriet van derLinden en Adelheid Roosen, hebben zichal achter de campagne geschaard engaan zich inzetten als spokeswomen.

In actie voorVogelvrijeVrouwen!Wil je ook in actie komen? Ga dan naarwww.vogelvrijevrouwen.nl. Hier vind je alle informatie over de campagne, devrouwen van IM Defenders en de uit-dagingen waar zij voor staan. Tijdens decampagneperiode vind je er ook petitiesdie je kunt ondertekenen en handige toolsom informatie te delen met je netwerk.

Zelf ideeën om de campagne onder deaandacht te brengen? Laat het onsweten via info@vogelvrijevrouwen.nl. <<

Vrouwenrechtenactivistesin gevaarIn oktober riep het Mesoamerican Initiative for Women Human Rights Defenders (IM Defenders) op tot eeninternationale ‘dag van solidariteit’ met Hondurese vrouwenrechtenactivisten. Deze activisten komen op tegenhet alledaagse geweld tegen vrouwen dat hun land teistert.

JASS Mesoamérica, MexicoAWID, Mexico

Colectiva Feminista, El Salvador

UDEFEGUA, Guatemala

FCAM, Nicaragua

Consorcio Oaxaca, Mexico

6

IM Defenders bestaat uit 6 organisatiesdie gevestigd zijn in Meso-Amerika. Deze regio beslaat Mexico, Guatemala,Belize, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama.

7

Andere sympathieke initiatieven

< De Duchesses op hun auto Mathilde. Vlnr: Annemieke Langeraar, Judith Warrink, Yvonne Zwols.

In actie voor Mama Cash!

The duchesses of HazzardMet een oud barrel, in vijf dagen 2000 kilometer rijden in zwarewinterse omstandigheden. Ziehier de essentie van de CarbageRun die eind januari via Duitsland, Oostenrijk en Italië naarSlovenië koerst. Annemieke, Yvonne en Judith gaan als ‘Team0001 – The duchesses of Hazzard’ de uitdaging van deze ludieke autorally aan met hun 18 jaar oude auto ‘Mathilde’.

Via sponsoring willen ze daarbij zo veel mogelijk geld ophalenvoor Mama Cash. “Want wij zijn ons er zeer van bewust dat wijde mogelijkheden hebben om zo’n leuke uitdaging aan te gaan,maar dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Wij willen graagvrouwen steunen die strijden voor gelijke kansen, economischerechtvaardigheid en een veilige leefomgeving.”

Lees meer op www.team0001.nl en opwww.facebook.com/team0001.

• Margot vierde haar 65e verjaardag in september met een high tea voor vrienden, en zamelde daarbij maar liefst € 735 invoor Mama Cash.

• Harriet van der Vleuten werd 50, en vroeg vrienden en familieook om donaties voor Mama Cash als verjaarscadeau. Datleverde € 500 op: precies 10 euro per levensjaar!

• Sabine Meulenbeld organiseerde ter ere van de unieke blauwemaan die op 31 augustus te zien was een Volle Maan Kring,een ritueel waarbij vrouwen de godinnelijke krachten in zichzelfen elkaar aanspreken. De deelneemsters doneerden alsvrijwillige bijdrage in totaal € 220 voor Mama Cash. <<

Op 23 september vond de 28e Dam tot Damloop plaats. Bij dit hardloopevenement in en omde hoofdstad kunnen renners zich laten sponsoren om geld op te halen voor een goed doel.Liesbeth Theunissen koos voor Mama Cash.

“Het leek mij leuk om, als ik dan toch de longen uit mijn lijf ging lopen, dat voor een goed doelte doen. Mama Cash is bekend en onder mijn vrienden zijn veel dames, vandaar.”

Liesbeth haalde € 138 op voor Mama Cash. Petje af!

Dam tot Damloop

Liesbeth Theunissen met haar startbewijs >

“De IFMSA is een internationale medische studentenorganisatie dieactief is op het gebied van global health. Toen ik een jaar geleden inAmsterdam geneeskunde ging studeren, heb ik me al heel snel bijdeze club aangesloten. Omdat ik het leuk en belangrijk vond om ietspraktisch te doen naast het vele studeren, ben ik actief geworden in de werkgroep Seksuele Gezondheid en Aids en seksuele voor-lichting op basisscholen gaan geven. De werkgroep houdt zich ookbezig met vrouwenrechten. Ik merkte hoezeer me dat fascineerde.Als meisje in Nederland leef je gemakkelijk in een bubble: je hebt allemogelijkheden, je kunt overal gaan studeren. Maar als je hoort dathet salarisverschil tussen mannen en vrouwen nog altijd 20%bedraagt, dan denk je opeens: WAT?? En dan heb je het in Neder-land als vrouw nog altijd heel luxe, terwijl wereldwijd miljoenenmeisjes nog steeds niet naar school kunnen.’’

Vrouwendagacties“Om aandacht te genereren voor ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, organiseerden we vanuit de werkgroep het afgelopenjaar al een paar lokale Vrouwendagacties. In sommige steden werdtoen geld opgehaald voor Mama Cash. De insteek van Mama Cashkomt prachtig overeen met onze doelstelling: think globally, actlocally. Komend jaar willen we Internationale Vrouwendag echtgroots gaan aanpakken en nog veel meer geld gaan ophalen voorMama Cash, met een nationale loterij en allerhande acties op alleacht medische faculteiten in Nederland.’’

“Bij studenten moet je niet aankomen met een potje dat je hen voor de neus houdt en de vraag om geld te geven. Dat doen ze niet. Je moet het een beetje anders aanpakken. Ze moeten er iets voorterugkrijgen. Een borrel organiseren waarbij voor elk verkocht biertje50 cent naar een goed doel gaat, dat werkt. Of een lezing over eenonderwerp dat ze interessant vinden, waarvoor ze dan 3 euromoeten betalen. Ook een loterij, waarbij ze voor 2 euro de kanskopen iets te winnen, triggert studenten enorm. Ik ben nu dus drukbezig om sponsors te zoeken die gratis mooie prijzen ter beschik-king willen stellen voor onze Vrouwendagloterij. Hopelijk wordt heteen groot succes en halen we enorm veel op voor Mama Cash. Een paar duizend euro moet mogelijk zijn!”

Lees meer op: www.ifmsa.nl/internationale-vrouwendag.html <<

(she has news) is een uitgave vanMama Cash en verschijnt 3 maal per jaar.

TEKSTEN

Ingrid VerverMarije Wilmink

EINDREDACTIE & PRODUCTIECOÖRDINATIE

Ingrid Verver

VORMGEVING

WAT ontwerpers

DRUK

Zalsman Kampen

ISSN 1566-3248

Mama Cash / Fonds voor vrouwenPostbus 156861001 ND AmsterdamT 020 515 87 00F 020 515 87 99E info@mamacash.nlI www.mamacash.nl

ING Bank 528

(she changes the world)

www.facebook.com/mamacashfundTwitter.com/mamacash

“Als meisje in Nederland leef jegemakkelijk in een bubble’’

De werkgroep Seksuele Gezondheid en Aids met Maria Meijknecht in het midden.

wie: Maria Meijknecht (20 jaar)

achtergrond: 2e jaars student geneeskunde en coördinatorvan de 8 maartactie van de International Federation of MedicalStudents’ Associations – The Netherlands (IFMSA–NL)

donatie: € 716,44 in 2012, een nog onbekend bedrag in 2013

(she invests)

In actie voor Mama Cash!Wil jij net als Annemieke, Yvonne, Judith, Liesbeth, Margot, Harriet,Sabine én Maria en haar medestudenten in actie komen voor Mama Cash? We horen graag wat je plannen zijn! Neem contact op met Janine van Doorn via 020-515 87 00 of j.vandoorn@mamacash.nl.