tips voor meer tijd met je gezin Quality time

42

Vogelhuisje helemaal zelfgemaakt!

mama!mama! de rol van je leven

nieuwe special

+ exclusief voorlees verhaal

OnderhandelendOssier OpvOeden

LIB

ELL

E M

AM

A--

---

01/1

020

103.

50

54

14

29

81

39

16

1

00

11

0

libelle specialnovember 2010 d3.50

mama Openhartig

smoorverliefd op een andere papa

Straks maken we samen pannen-koeken

Dikke knuffel van mama

dringend gezOcht!

sorry de choco

was op :-)

+ 12 gratis kaartjes voor in de

boekentas of brooddoos

of gewoon nee zeggen?

balancerend op mijn moeders pumps en met haar mooiste juwelen aan Claudia, 36 jaar

libelle mama! 3

Ik keek naar haar en zag in een flits mezelf, 30 jaar geleden...

welkom

libelle mama! 1110 libelle mama!

MAMA! team

100% mamaEven kennismaken: wij zijn het Libelle

Mama!-team. Net als jullie voelen ook

wij ons 100% mama, en dat willen

we graag met jullie delen. En ja, ook

wij kennen ze, die momenten die je dat

adembenemende gevoel geven:

ik ben mama!

”Laatst zei mijn oudste van zestien: ’Later wil ik een

tattoo op mijn arm.’ Ik verslikte me haast bij die

bekentenis, maar toen zei hij: ’Zo’n hartje, met mama

erin.’ Noah, mijn zoon van elf, was meteen mee: hij

wilde net dezelfde. En ik kon het opeens zo voor me

zien: twee stoere bonken, met een hartjestattoo met ’mama’ erin. En ook al ben ik geen tattoo-fan,

ik voelde me toch even heel bijzonder...”

Redacteur Frauke (38), mama van Benson (16), Noah (11) en Lou (4)

”Zes weken te vroeg kwam hij. Mijn zoontje Finn. Mijn hele wereld in nog geen vier uur tijd helemaal op z’n kop. Finn was te klein en moest de couveuse in. Mijn ’roze wolken’-beeld van stralend in bed met zoonlief in mijn armen, viel helemaal in duigen. Ik lag alleen, Finn lag tussen zijn vriendjes. Heel klein en breekbaar. Gek hoe sterk je op zo’n moment naar je eigen moeder verlangt. Een uur na de bevalling kwam ze mijn kamer binnengestapt. Haar blik vertelde alles. Van ontroering, via medeleven, tot trots. Trots op haar jongste die haar twaalfde kleinkind op de wereld had gezet. ’Ze waren ooit van jou, ik wed dat ze ook hem beeldig zullen

staan’, fluisterde ze me toe. Een stapel vers gestreken en zorgvuldig opgevouwen hemdjes met overslag en strikje legde ze op mijn bed. Dit pakte me zo. Al die tijd had ze die voor me bewaard. Tot de dag waarop ik zelf mama werd. Het mooiste geboortecadeau. En inderdaad, Finn was er prachtig in!”

Redacteur Barbara (37), mama van Finn (1) en Matthijs (7)

” ’Waarom mag ík niet in het grote bed en papa wel?’ Die oprechte, diepe verontwaardiging waarmee hij dat zegt, doet me elke keer weer smelten...”

”Wat mijn moederhart telkens weer warm maakt: de tekening die mijn dochtertje op dit moment elke dag opnieuw voor me maakt. Omdat ik in haar oogjes overduidelijk de allermooiste mama ben. Met lange, gouden haren, een wapperende jurk en armen die altijd openstaan om haar op te vangen en te omhelzen. En niet alleen ikzelf, maar alle wolkjes, de zon en de bloemen lachen de meest gelukzalige glimlach.”

”Mijn jongste dochter Eva moest voor moederdag in de klas een kadertje versieren met bloemen. Daarin kwam een gedicht dat de juf had geprint. Een klassiek versje over de deugden van een moeder. Beetje aan de saaie kant, dus. ’Ik vond dat dat helemaal niet bij jou paste’, zei Eva later tegen

me, dus had ze aan de juf gevraagd of ze niet zelf een gedicht mocht schrijven. Dat heeft ze dan keurig over het printje geplakt. Het kadertje hangt boven mijn bureau en mijn hart loopt nog altijd over, elke keer als ik het lees.”

Redacteur Kathleen (47), mama van Margot (16), Lukas (14) en Eva (12)

”Het mooiste juweel ooit? Een macaroniketting, aaneengeregen door kleine, vierjarige vingertjes. De allermooiste handtas? Eentje van karton, volgeplakt met stukjes crêpepapier, héél veel lijm, en vilten bloemetjes in alle kleurtjes die hij mooi vindt. En het mooiste moment? Dat kleine mannetje, glunderend en vol verwachting met zijn handjes achter z’n rug, dat zegt: ’Oogjes dicht, mama, nog niet piepen, ik heb een cadeautje voor jou!’ ”

Art director Leen (35), mama van Rio (6)

”Bloemen en cadeaus had mijn man in gedachten

als passend geschenk bij de geboorte van onze

dochter. Maar door een chaotische bevalling

kwam daar niets van in huis. In de plaats

schreef hij een ontzettend lief en grappig

kattebelletje dat ik na al die jaren nog steeds in

mijn portefeuille bewaar.”

Redacteur Kaat (42), mama van Rebeca (9)

Coördinator Sigyn (39), mama van Ilias (15), Felix (11) en Mila (5)

Eindredacteur Els (32), mama van Mathijs (4) en Felix (1)

84 libelle-lekker.be libelle-lekker.be 85

Xxxxxxx VIGNET samEN op stap

Aan het roer staan van een oude IJslandvaarder, schatten zoeken bij James Ensor: Oostende is een ontdekking voor kinderen, óók in het najaar. Redacteur Sylvie D’Hoore deed de test!

Duik samen in het

vissersleven!IN OOSTENDE

Het perfecte dagje quality time

met het hele gezin!

86 libelle mama!

”Aan de Vistrap kiezen de kids vers gepelde garnaaltjes. ’Smakelijk! En pas op voor de meeuwen, die lusten dat ook’, geeft de verkoopster mee”

”Mama-a, nemen we de schopjes en emmer-tjes ook mee?” We zitten bijna allemaal ver-trekkensklaar in de auto, als Leon (6) plots bedenkt dat die noodzakelijke strandattribu-ten toch wel mee moeten nu we een dagje naar zee gaan. Hij kijkt bedenkelijk als ik zeg dat we ze voor één keertje niet nodig zullen hebben. Niet dat je in de herfst of winter niet aan het strand kunt spelen, maar deze keer willen we vooral ándere dingen ontdekken. Oostende is immers veel meer dan alleen maar strand en zee. Oostende leeft. Ook op kindermaat. En dat is iets wat ze bij de dienst Toerisme van de stad ook graag duidelijk maken. ”Oostende is een stad met een hart voor kinderen”, zegt Isabelle D’Hondt van Toerisme Oostende. “Niet alleen wordt er in de zomer een heuse kinderweek georgani-seerd, het hele jaar door zijn er activiteiten en bezienswaardigheden speciaal op kindermaat. Het is alleen een kwestie van kiezen uit het grote aanbod.”

Holderdebolder door het zandDe zilte zeelucht komt je meteen tegemoet, zodra je in Oostende uit de auto of trein stapt. Meeuwen cirkelen boven je hoofd, dagjesmensen kuieren langs de uitgestrekte Albert I-promenade. Het is nog frisjes, maar de zon straalt al haar restjes warmte af die ze nog heeft. Het is er vrij druk voor de tijd van het jaar, maar in niets te vergelijken met de overvolle stranden tijdens de zomermaanden. De zonnebaders hebben plaatsgemaakt voor strandwandelaars en kinderen met vliegers. Al merken we ook een eenzame zwemmer op, die het koude water probeert te trotseren.Een bezoek aan Oostende begint hoe dan ook bij de zee. Van de dienst Toerisme is het hoog-uit honderd meter stappen tot de dijk en de uitgestrekte horizon met aan- en afrollende golven. ”Alleen in Oostende kleurt de zee tur-kooisachtig blauw”. Het zijn de woorden van geboren en getogen Oostendenaar Arno. En hij heeft gelijk. Alice (10) en Oscar (8) rennen meteen het strand op, met in hun kielzog Leon, die meer moeite heeft om tegen het zand op te boksen. Is er voor kinderen iets heerlijkers dan zorgeloos rennen over een uit-gestrekte zandvlakte die doet alsof ze er al-leen voor hen is? Vlak voor de naar filmster-ren genoemde strandcabines liggen hoge

hopen aangevoerd zand die meteen tot de verbeelding spreken en aan een hoogte-onderzoek worden onderworpen. Rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan: het lijkt wel of mijn kinderen hier in Oostende het liedje van Herman Van Veen in praktijk willen brengen. En dan is er nog de zee, die kat en muis speelt met Oscar en hem meteen natte voeten en dito broekspijpen bezorgt. En de schat aan schelpjes, die de zoektocht van Leon compleet maakt.

Ah, de koning!Maar hoe zalig ze ook is, we zijn vandaag voor méér dan alleen de zee gekomen. Dus tronen we ons trio mee. Eerst naar de Vene-tiaanse, dan naar de Koninklijke Gaanderij-en: met zuilen afgebakende galerijen die in 1905 gebouwd werden door Leopold II om hem en zijn gevolg tegen weer en wind te

beschermen tijdens hun vierhonderd meter lange wandeling naar de Wellingtonrenbaan. De kinderen kunnen het zich met moeite voorstellen. Al wanen ze zich zelf eventjes koning en koningin, mét een gevolg van lakeien en diensters, om dan weer over te gaan tot verstoppertje spelen of één-twee-drie piano. Leopold II had het moeten zien. Ter hoogte van de drie Gapers – drie door-gangen naar de stad – komen we hem trou-wens tegen, ten volle geadoreerd door aan de ene kant de Congolezen en aan de andere

kant de Oostendenaren zelf. En wie goed kijkt, vindt zelfs een olifantenslurf op het beeld. Even verderop nog meer koninklijk bezoek: koning Boudewijn, zij het in een bronzen gedaante. Alice vindt dat hij nogal klein uitvalt. Maar volgens Oscar ligt dat aan de breedte van zijn regenjas. Hij wrijft en passant ook maar eens over zijn neus, je weet nooit of dat geluk brengt. ”In Firenze doen mensen dat toch ook als ze een bronzen beeld tegenkomen?”Na een korte gocartrit en een terrasje om de eerste dorst weg te spoelen, brengt de Albert I-Promenade ons naar het Zeelieden-monument, dat werd opgetrokken in 1953 op de plaats waar ooit de eerste Oostendse vuur toren stond. Bovenaan een zeeman die fier en vol vertrouwen over de zee uitkijkt. Onderaan een droevige matroos die al zijn makkers herdenkt die ooit op zee zijn gestor-ven. Leon wordt er een beetje stil van. ”Waar-

om zijn die mensen gestorven? En wat ge-beurt er dan als iemand doodgaat op zee?” Het monument is meteen voer voor een geanimeerd gesprek met onze zesjarige.

Vangst van de dagHet is ondertussen al middag, en onze magen beginnen te knorren. Omdat het James Ensor Huis over de middag gesloten is, besluiten we eerst verder te gaan richting Vistrap, de plaatselijke vismarkt waar je elke dag verse vis kunt kopen. De geur, die alleen afkomstig

libelle mama! 87

Ook een bezoekje waard!De Mercator

Een indrukwekkend zeilschip dat tussen 1932 en 1960 dienst deed als opleidings-schip voor de officieren van de Belgische koopvaardij. Het is nu een museum met een authentiek interieur en een schatkamer vol voorwerpen verzameld tijdens de lange om-vaarten. Mercatordok, tel. 059-51 70 10.

Playcity Beach

Een indoorspeeltuin met lasergames langs een donker parcours. Vlaanderenstraat 21 A, tel. 051-25 12 26.

Glowyland Safari

Een indoorgolfterrein in hartje Oostende. Van Iseghemlaan 46, tel. 059-80 64 40.

Dikke Mathille

Een bronzen beeld uit 1954 dat symbool staat voor de weelderigheid en sensualiteit van de zee.

De Japanse tuin

Een prachtig aangelegde tuin in Kaiyu-shikistijl. Koningspark, ingang Koningin Astridlaan, tel. 059-80 55 00.

Mu.Zee

Het kunstmuseum aan zee met werk van James Ensor, Leon Spilliaert, Magritte, Delvaux en de Cobrabeweging, enzovoort. Romestraat 11, tel. 059-50 81 18.

Domein Raversijde

Een openluchtmuseum, van de Middeleeu-wen tot de Tweede Wereldoorlog.

libelle mama! 89

”Op de Amandine wordt het harde vissersleven in beeld gebracht. Leon weet nog niet wat hij later worden zal, maar visser al zeker niet...”

Zin om er meteen een weekendje van te maken? Deze hotels beschikken over familiekamers:• Sandton Mondo, L. Spilliaertstraat 1, tel. 059-70 08 06, www.sandtonmondo.be• Golden Tulip Bero, Hofstraat 1a, tel. 059-70 23 35, www.hotelbero.be• Ostend Hotel, Londenstraat 6, tel. 059-70 46 25, www.hotelostend.be

Nachtje Oostende met de kinderen?

Meer info?Toerisme Oostende, Monacoplein 2, tel. 059-25 53 16, www.toerisme-oostende.be

kan zijn van zeeverse vis, komt ons al van ver tegemoet. Geen wonder dat ook heel wat meeuwen eropaf komen. Kabeljauw en tong, tongscharretjes en krabbenpoten... het assor-timent hangt af van wat de vissers ’s nachts in hun netten kregen. Voor wie houdt van vis, is deze plek toch wel het summum. Verse vis kunnen we nu niet meenemen naar huis, maar een van de bereide visgerechten aan de kraampjes een beetje verderop, zien we wel zitten. Wat zouden we kiezen: een portie wulloks? Warme escargots op Oostendse wij-ze? Nee, toch maar niet. Een assortiment vis en schaaldieren voor ons en een portie verse gepelde garnaaltjes voor de kids. ”Smakelijk, kindjes. Maar oppassen voor de meeuwen, want die pikken alles mee wat ze krijgen kun-nen”, geeft de verkoopster als wijze raad mee. Leon is er niet gerust in als hij zijn klei-ne garnaaltjes in zijn handen krijgt, maar hij slaagt er toch in om ze zonder al te veel moeite op te eten én vriendjes te blijven met die reusachtige vogels.

Op weg naar IJslandEven voorbij de Vistrap ligt de Amandine, de laatste IJslandvaarder die in 1995 definitief Oostende binnenvoer. Het schip werd omge-bouwd tot museum, waar je het vissersleven aan boord door de vele beelden en attributen levendig voor je ziet. Van de visserskleren, tot het eten dat ze bij zich hadden, de slaap- en kookruimtes, de machine kamer en zelfs het gepiep van de morse tekens die werden ge-seind om de positie van de boot door te ge-ven. Alice, Oscar en Leon kruipen vol enthou-siasme achter het grote roer dat hen naar verre IJslandse oorden brengt. Al zouden ze nooit zo lang op zee willen als de vissers zelf, die soms zes maanden van huis waren. En dat je vier dagen heen en vier dagen terug nodig had voor de reis van en naar IJsland, vinden ze toch ook niet evident. Bovendien ziet het leven van de vissers aan boord er zo onbe-schrijflijk hard uit dat Leon toch maar besluit dat hij nog niet weet wat hij later worden zal, maar visser zeker niet...De Amandine is overigens een van de be-zienswaardigheden die je kunt bezoeken met de Oostende City Pass. Voor 12 euro per vol-

wassene en 4 euro per kind kun je deze digi-tale pas aanschaffen en krijg je 24 uur de tijd om de Oostendse musea en attracties een bezoekje te brengen. Dat is niet alleen han-dig, maar ook heel voordelig. Ook het Noordzee-aquarium staat op het lijstje van de City Pass. Daar zie je alle vissen uit de Noordzee de revue passeren. Echt onder de indruk zijn we hier niet, maar als korte stop kan het wel dienst doen.

Even aanbellen bij EnsorVeel meer indruk maakt het James Ensor Huis. De kunstenaar, die 150 jaar geleden in Oostende het levenslicht zag en daarom dit jaar extra in de kijker staat, is een van de belangrijkste vernieuwers van de moderne kunst in België. Niet alleen is er een wande-ling door Oostende waarbij verteld wordt door de meester himself – de techniek staat voor niets – en overal in het straatbeeld vind je wel iets van hem terug. Zijn huis zelf is een beetje een rariteitenkabinet, met een verza-meling van schelpen en geraamtes, poppen en maskers. En boven zijn het salon en de eetkamer in al hun glorie hersteld. Mét een orgel en een piano. En een luchter waarin je jezelf kunt spiegelen! Het James Ensor Huis niets voor kinderen? Toch wel. Als je maar op kindermaat vertelt over de blauwe kamer waar de meester werkte, las en schilderde. En over de maskers die hij gebruikte omdat hij

vond dat ieder mens een soort masker op heeft en nooit zijn binnenkant toont. En dat hij pas na zijn dood de erkenning heeft gekre-gen die hij eigenlijk verdiende. Ik zie mondjes openvallen van verbazing als de kids horen dat Ensor op een dag al zijn schilderijen wilde verkopen voor een luttele 8000 Belgische frank en ze zelfs dan nog niet verkocht kreeg omdat niemand ze wilde. ”Zo erg, mama”, dixit Alice.

Napoleon was hierDe frisse najaarszon staat ondertussen al weer vrij hoog aan de hemel. Op de achter-grond blijft de zee ruisen. Het strand oogt nog steeds heel aanlokkelijk, maar we trek-ken verder het binnenland in. We willen immers nog een bezoek brengen aan het Fort Napoleon en daarvoor hebben we de kusttram – richting Knokke, halte Duin en zee – nodig, of de auto. Fort Napoleon ligt ver-scholen in de ongerepte duinen van Oosten-de. Wie binnenstapt in de vijfhoek met de metersdikke muren, kan de krijgsbouwkunde zo voor zich laten spreken. Het verhaal begint er bij Napoleon Bonaparte, een figuur die vooral de fantasie van de jongens aanwak-kert. Om het voor de kinderen helemaal spannend te maken, kunnen ze een rond-leiding volgen met een kauw, een soort kraai, als audiogids die hen meeneemt naar het einde van de achttiende eeuw, toen de Franse

krijgsheer het bewind voerde over onze ge-westen. ”Napoleon was bang voor een aanval vanuit Engeland op de haven van Oostende en liet daarom in 1811 dit fort bouwen”, weet Alice vijf minuten later te vertellen. En ook dat het nooit tot een Britse aanval is ge-komen: het fort deed alleen dienst als wapen opslagplaats en als verblijfplaats van het Franse leger. Het uitzicht vanaf Fort Napoleon is in ieder geval fenomenaal. Met onze haren in de wind genieten we van de weidse vergezichten en de blauwe zee. Oscar ziet zelfs Engeland in de verte liggen, zegt hij.

Ravotten toegelaten!Als apotheose van een mooie dag trekken we tegen valavond eerst nog langs kinderboer-derij De Lange Schuur en dan naar het Maria Hendrikapark, een oase van rust vlak bij het centrum van Oostende. Grote bezieler van het park was – alweer – Leopold II, die het zelfs zijn ’Bois de Boulogne’ noemde. Voor kinderen is dit een echt paradijs. Met een vernieuwde speeltuin, verschillende vij-vers, een echt speelbos, tal van fiets- en wan-delpaden, picknicktafels en zelfs pedalo’s. ”Waarom zijn we hier nu pas?!” klinkt het unaniem. Alice, Oscar en Leon hebben onder-tussen hun energie al grotendeels verspeeld, maar nog even ravotten in de speeltuin en een hapje eten in het Koninginnehof lukt nog net. En vlak voor ze in de auto in slaap vallen, hoor ik er nog eentje vragen: ”Komen we nog eens terug naar Oostende?”

88 libelle mama!

samEN op stap

Tekst: Sylvie D’Hoore. Foto’s: Stefan Jacobs.

Heb je zelf ook nog een leuk ontdek-adresje in Oostende?

Mail het naar mama@libelle.be

!

ZELF maken

libelle mama! 101Libelle-mama 33

Dit heb je nodig• voor de achterwand: geschaafde houten plank van 18 cm x 45 cm x 1,5 cm (of smallere plankjes die je tegen elkaar lijmt tot dezelfde af-metingen) • voor het bodem bakje: geschaafd houten plankje van 17 cm x 14 cm x 1,5 cm • voor het bovenste bakje: geschaafd houten plankje van 11 cm x 9 cm x 1,5 cm • voor het dak: 2 ongeschaafde plankjes van 18 cm x 10 cm x 2 cm • fijne latjes voor de randen van de voederbakjes, van ca. 2,5 cm x 0,5 cm • grillige tak • schroeven of nagels • kleine nageltjes • hamer en schroevendraaier • schuurpa-pier met fijne korrel • houtlijm • verf voor buiten, en penseel • haakje • stukje ijzerdraad • verstekbakje • boormachine

Nu de dagen korter en kouder worden, is het stilaan tijd om aan een vogelvoederhuisje te denken. En dan het liefst eentje met een eigen, persoonlijke touch, toch? Rol je mouwen op en timmeren maar!

Vogelswelkom

ZELF maken

100 libelle mama!

102 libelle mama! libelle mama! 103

Zo maak je...

Zo maak je het1 Zaag alle planken op maat en schuur de ge-zaagde kanten glad met schuurpapier.2 Zaag de achterwand bovenaan aan weerskanten schuin af met het verstekbakje, in ’n hoek van 45°.3 Lijm de 2 stukken voor het dak aan elkaar met houtlijm, druk stevig aan en laat drogen. Schilder daarna in een kleur naar wens, gebruik daarbij verf die geschikt is voor buiten, of gekleurde tuinbeits.4 Bevestig de 2 voederbakjes aan de achterwand van het huisje: boor een 3-tal gaatjes door de wand op de plaats waar de bakjes komen. Zet de plankjes tegen de achterwand en draai de schroeven door de gaatjes, zodat de plankjes tegen de achterwand bevestigd worden.5 Zaag de fijnste latjes op maat, schuur de randen glad met schuurpapier, en lijm ze rond de voeder-bakjes. Zet nog extra vast met enkele fijne nagel-tjes. Maak een opening in een van de hoeken zo-dat regenwater kan wegvloeien. 6 Lijm het dak op de achterwand en zet extra vast met een schroef of nageltje aan beide kanten.7 Boor een gat boven het bovenste voederplankje en wring hierdoor een stevige tak. Zorg ervoor dat het boorgat iets kleiner is dan de doorsnede van de tak. Snij de tak aan het uiteinde lichtjes bij, zodat hij stevig in het gat zit.8 Bevestig een haakje – of twee kleine spijkers waarrond je de uiteinden van een stukje ijzerdraad wikkelt – aan de achterkant van het huisje.9 Sla kleine nageltjes in de onderkant van het dak voor een pindasnoer en een vetballetje.10 Werk het voederhuisje af met tuinbeits. Klaar om op te hangen!

• Hang het vogelvoederhuisje hoog genoeg (op z’n minst 1,5 meter) zodat er geen katten bij kunnen.• Werk het voederhuisje bij voor-keur af met een neutrale tuin-beits voor extra duurzaamheid.• Zet bij vriesweer een kommetje water op de voederplankjes zo-dat de vogels kunnen drinken. Voeg eventueel wat suiker toe zodat het water niet te snel bevriest en vervang regelmatig het water. Span ook een stukje gaas over het kommetje zodat de vogels geen bad kunnen nemen; ze zouden bevriezen!• Gebruik voor de voedervet-balletjes nooit oud frituurvet, dit bevat te veel zout.• Maak het voederhuisje regel-matig schoon met heet water en een borstel, om te voorkomen dat de vogels ziek worden door rot of beschimmeld voedsel.

.

Extra handig!

een pindasnoer Rijg pindanoten met behulp van een grove naald met fijne punt aan een stevig stuk touw.

voedervetballetjes Smelt rundvet op een laag vuurtje in een pan met dikke bodem. Zodra het vet gesmolten is (niet heet laten worden), kun je zaden en granen (lijn-zaad, zonnebloempitten, maanzaad, hennepzaad, maïskorrels, krenten...) toevoegen. Roer regelmatig om zodat de zaden niet naar de bodem zakken. Giet de warme massa in een vormpje (leeg yoghurtpotje, blikje...) waarin een stevig stuk touw ligt, en laat stollen.

Eerst het voederhuisje...

En dan nog het eten!

Met dank aan Ramon en

Hilde&co (www.hildeenco.be)

voor de kleding.Tekst en foto’s: Christl Exelmans.

libelle mama! 5958 libelle mama!

mama OPENHARTIG

Carine (45) werd verliefd op de papa van haar dochters schoolvriendinnetje.

”Hoe konden we ooit toegeven aan onze verliefdheid? Zijn dochter kwam op míjn dochters verjaardagsfeestjes...”

Mijn dochter is een champignon, is die tweede boom van links jouw dochter niet?’ Dat was het eerste wat Ronny ooit tegen me zei. We zaten naast elkaar op het schoolfeest van onze kinde-ren, en het thema was ’Het Bos’. Ik kende hem alleen van naam. Zijn dochter Laura zat samen met mijn dochter, ook een Laura, in het tweede leerjaar en was vorig jaar nog op mijn dochters verjaardags-feestje geweest. Ik had al een paar keer een praatje gemaakt met zijn vrouw Lien, maar die was er op het schoolfeest niet bij. Net als mijn man Frank. We hadden die ochtend slaande ruzie gehad en hij had beslist dat hij samen met zijn zoon aan de auto zou werken in plaats van naar het schoolfeest van zijn dochter te komen.

Die middag kreeg ik voor het eerst sinds lang nog eens de slappe lach. Ronny bleek een uitzonderlijk grappige man te zijn. We bleven ook na het feest nog een uur of twee napraten, en ik was helemaal gechar-meerd. Na die fijne middag samen, begon ik te merken dat ik naar hem uitkeek op oudercontacten en schoolfeesten. Ik be-trapte mezelf erop dat ik op onverwachte momenten aan hem dacht, en omdat hij vaak zijn kinderen kwam afhalen van school, deed ik elke dag extra mijn best om er goed uit te zien. Ik was duidelijk ver-liefd op Ronny. En het feit dat mijn relatie met Frank al een tijdje scheef zat, hielp ook niet echt...

Ik was 20 toen ik trouwde met Frank. Hij was een man van weinig woorden, rustig en standvastig, net wat ik nodig had na een turbulente tienertijd. Maar een paar jaar en twee kinderen later bleek die man op wie ik verliefd was ge-worden ook conservatief en stug te zijn. Ik wilde een eigen huis, hij liever niet, wegens te veel werk. Ik wilde na de geboorte van onze zoon Stijn weer aan het werk, Frank

vond dat moeders thuis hoorden. Ik wilde af en toe leuke dingen doen: een dagje Zoo, een weekje vakantie... Frank wilde vooral thuis blijven. Na negen jaar was alle fut uit ons huwelijk. Vrijen deden we al sinds de geboorte van Stijn niet meer. In het begin deed ik nog mijn best om hem te verleiden, maar hij was gewoon niet meer geïnteresseerd.

Ik was ten einde raad. Met een man die volhield dat er niets aan de hand was, een man die me zelfs verbood om een job te zoeken, daar kon ik echt niet mee blijven leven. Ik was 29, mijn leven was verre van

over, en toch gaf Frank me dat gevoel. Ik had al verscheidene keren mijn hart uitge-stort bij mijn zus en mijn beste vriendin, en zelfs bij de huisarts. Ze zeiden allemaal hetzelfde: Frank is Frank, hij zal nooit ver-anderen. Een paar weken voor het school-feest had ik voor het eerst het woord scheiding laten vallen. Hij vond dat ik over-dreef, en sindsdien was het open oorlog.

Een jaar lang had ik in stilte een boontje voor Ronny. Ik zat in het ouder-comité en omdat ik geen job had, had ik ook tijd om als vrijwilliger een handje toe te steken. Ik kwam Ronny vaak tegen. Op de speelplaats, maar ook in de supermarkt of op het terras van een café. Hij bleef al-tijd een praatje maken, en niemand keek daarvan op. Ronny was een populaire man. Sociaal, aantrekkelijk... Samen met zijn va-der had hij een elektrozaak, en vroeger was hij heel actief geweest in de Chiro en an-

dere verenigingen, én hij was gemeente-raadslid. Iedereen in het dorp kende hem. En zijn vrouw Lien en hun twee dochters, natuurlijk. Ze leken me het ideale gezinne-tje. Lien was niet de meest hartelijke vrouw die ik kende, maar ze was wel mooi en hip. Een beetje glamoureus, zelfs. Ze leek me wel nogal zuur. Maar ik ging ervan-uit dat ik niet objectief was, ik was immers verliefd op haar man...

Het kwam geen seconde in me op dat mijn verliefdheid beantwoord zou worden. Omdat Ronny gelukkig getrouwd

leek, omdat hij de papa van mijn dochters vriendinnetje was, omdat iedereen in het dorp hem kende. Om 1.000 verschillende redenen. Intussen leefde ik met Frank in een wapenstilstand. Ik had relatie therapie voorgesteld, maar hij wilde niet. Ik had dan toch een parttime baan aangenomen, en was aan het sparen om eventueel weg te kunnen gaan. Hoe kouder de sfeer thuis werd, hoe vastberadener ik werd: ik zou scheiden van Frank.

Op het einde van het schooljaar trouw-de een van de juffen. Het feest zou een soort fuif worden, in de tuin van de school. De bruid vroeg of ik achter de bar wilde staan, en toen ik die middag na de kerk-dienst Ronny tegenkwam, bleek ook hij barman van dienst te zijn. Ik vertrok dood-nerveus naar het feest, alsof ik aanvoelde dat die avond alles zou veranderen... Toen het wat rustiger werd op het feest, raakten we aan de praat. Over trouwen, en hoe we

” We hebben gekust als twee tieners. Verlegen, onhandig en kort. Helemaal

overstuur ben ik naar huis gefietst”

60 libelle mama!

”Als we elkaar op school tegenkwamen, deden we koel. Ik was als de dood voor de ellende die onze relatie zou veroorzaken”

onze partners hadden leren kennen. Over relaties en hoe ze toch niet zo simpel zijn. Om een uur of drie waren de meeste gas-ten naar huis, het bruidspaar wilde nog een laatste slow dansen en nodigde ons uit om dat ook te doen. Drie lange minuten stond de wereld stil. De man op wie ik verliefd was, hield me in zijn armen, ik kon amper ademen. Het feest liep op zijn einde, de dj begon in te pakken. Ronny en ik bleven al-leen achter, we zouden de bar opruimen.

Tot zeven uur ’s morgens hebben we in die tent zitten praten. Ik vertelde

dat ik het gevoel had dat Frank en ik langs elkaar heen leefden, dat mijn leven al voorbij was nog voor mijn dertigste ver-jaardag, en dat ik al bij een advocaat was geweest om te informeren naar een schei-ding. Ook Ronny’s huwelijk bleek verre van ideaal. Zijn vrouw vond hem een mislukke-ling, iets wat hij elke dag opnieuw te horen kreeg. Een kleine zelfstandige, lokale politi-cus, dat vond ze maar minnetjes. Hij zag er breekbaar uit die nacht. Het was lang geleden dat ik me zo kwetsbaar voor iemand had opgesteld, maar er was een soort natuurlijk vertrouwen tussen ons. Toen het licht werd, wandelde hij me naar mijn fiets. We hebben gekust als twee tie-ners. Verlegen, onhandig en kort. Helemaal overstuur ben ik naar huis gefietst.

De volgende dag belde Ronny aan,

gaf me een brief en wandelde weg. Hij schreef dat hij verliefd op me was, al een hele tijd, en dat hij geschrokken was toen bleek dat mijn huwelijk zo slecht was. Maar hij wilde geen verhouding, hij wilde zijn vrouw en mij niet kwetsen. Hij stelde voor om wat afstand te nemen, en de din-gen te overdenken.

Een maand later ben ik met mijn kinde-ren verhuisd en was de scheiding in gang gezet. Niet dat ik dacht dat Ronny zijn huwelijk voor mij zou opblazen en dat we nog lang en gelukkig zouden samenleven. Daar durfde ik zelfs niet aan te denken. Ronny was niet de reden van mijn schei-ding, dat was Frank. Maar het feit dat een boeiende, lieve man in mij geïnteresseerd was, gaf me een duwtje. Na mijn scheiding bleef Ronny op afstand. Een vriendelijke goeiedag, een kort praatje op de speel-plaats, meer niet. Toen mijn Laura bijna een jaar later weer jarig was, was ook zijn

dochter uitgenodigd. Ze werd gebracht door Lien, maar opgehaald door Ronny. En voor de tweede keer gaf hij me een brief. Dat zijn verliefdheid niet over was, dat zijn leven met Lien nog moeilijker was gewor-den, dat hij ten einde raad was. En of we eens konden praten.

Hij kwam langs op een vrijdagavond, terwijl mijn kinderen bij mijn intussen ex-man waren. We hebben lang gepraat, en ook gezoend. De volgende maanden waren verschrikkelijk. Ik was tegelijk dolblij dat Ronny mij wilde en genoot intens van onze geheime momenten samen. Maar ik was ook als de dood voor de ellende die onze relatie zou veroorzaken. Hij had Lien op-gebiecht dat hij verliefd was op iemand anders, het hele dorp gonsde van de ge-ruchten, maar niemand wist dat ik ’de an-dere vrouw’ was. Als we elkaar op school of op straat tegenkwamen, gedroegen we ons koel. Zo erg zelfs, dat een vriendin van mij vroeg of ik een probleem had met Ronny. Ook Lien wist van niets.

Ronny ging weer bij zijn ouders wonen, en hakte de knoop door. Hij zou scheiden. Lien deed ontzettend moei-

lijk over de kinderen en de alimentatie, ze dreigde dat ze zou terugkeren naar haar geboortestad, 150 kilometer verder. Dat heeft ze uiteindelijk ook gedaan; op een dag stond er een verhuiswagen en na de zomer bleken Ronny’s twee dochters niet meer naar onze school te komen.

De dag dat zijn scheiding definitief was, kwam Ronny aanbellen. Hij nam mijn hand vast, en samen wandelden we naar een restaurant in het dorp, voor een roman-tisch etentje. De volgende dag wist het hele dorp het. Meer dan twee jaar na die eerste kus waren we een koppel.

Makkelijk was het zeker niet. In een klein dorp als het onze blijf je lang ’de andere vrouw’, zeker als je zo’n mooi koppel hebt ’gebroken’. Ik kreeg heel wat zure reacties. Dat ze dat van mij toch niet verwacht hadden, dat ik altijd zo lief en onschuldig leek en helemaal geen echt-breekster. Ook op school kwamen er wre-velige reacties. Dat was moeilijk, want ik was tegelijk zo intens gelukkig. Ik was echt ontzettend verliefd op Ronny, hij bleek al-les waarvan ik gedroomd had. Een lieve man, spontaan, iemand die me stimuleerde in de dingen die ik leuk vond. Die eerste paar jaar waren we twee verliefde tieners. Zoenen in de cinema, romantische strand-wandelingen, ellenlange gesprekken en lieve briefjes onder de ruitenwisser.

En gelukkig vergeten de mensen snel. Ronny en ik zijn intussen 12 jaar gelukkig getrouwd. Mijn kinderen hebben altijd bij ons gewoond, zijn twee dochters kwamen om het andere weekend en in de vakanties. Omdat ze al wat ouder waren, schoten ze allemaal vrij goed met elkaar op. Er zijn moeilijke periodes geweest, toen Ronny’s Laura als tiener plots liever bij ons kwam wonen, bijvoorbeeld. Maar ook daar zijn we overheen gekomen.

Onze relatie is niet perfect. Ronny werkt te veel en steekt veel tijd in die gemeentepolitiek. Maar als hij er is, dan is hij er helemaal. Ook na 12 jaar voel ik nog vlinders in mijn buik. Voor iemand die op haar negentwintigste dacht dat haar leven voorbij was, ben ik ontzettend gelukkig.

Tekst: Nathalie Le Blanc.

lezen kids

Boeken

Gelezen en goedgekeurd:

de leukste kinderboeken

Saskia (39) las dit boek voor aan zoon Oscar (11) ”Oscar houdt er nog van om voorgelezen te worden, en is nog méér geboeid als blijkt dat de verhalen geen fictie zijn – ’is dat écht gebeurd, mama?’ Zo was hij ook al heel vroeg geïnteresseerd in geschiedenis, zolang het maar genoeg als een verhaal werd gebracht. ’Met flap-oren de wereld rond’ viel dus meteen in de smaak!

In 30 korte verhalen reis je door de Belgische geschiede-nis. De hoofdrol is telkens voor een kind. Zo is er het middeleeuwse verhaal over de vijfjarige Johanna, doch-ter van de graaf van Vlaanderen, die benoemd wordt tot gravin nadat haar vader gevangengenomen is door de tsaar van Bulgarije. In een ander verhaal leren we Petrus en Barbara kennen. Zij helpen hun vader in de Aalsterse drukkerij waar de eerste brief van Columbus over zijn ontdekking van een nieuwe wereld, van de pers rolt. Alle verhalen in dit boek zijn mooi geïllustreerd en wor-den telkens aangevuld met een kadertje met uitleg over de tijdsperiode, en ook dat kon Oscar telkens weer boei-en. En het leukste voor mij? Zien dat zelfs een elfjarige er nog zichtbaar van kan genieten om, fijn tegen mama aan, voorgelezen te worden.”Door Kristien Dieltiens, uitg. Manteau, ISBN 978 90 2232 397 7, € 16,95

Met flaporen de wereld rond

Prentenboek

Wat hebben we vandaag (niet) op school geleerd? Zanger en muzikant Jan De Smet heeft een op-volger klaar voor het succesvolle kleuterluis-terboekje ’Steek je vinger in de lucht’. Nu zijn het de jonge schoolkinderen vanaf een jaar of zeven die mee mogen zingen met ondeugende liedjes over huis-, tuin-, en keu-kenthema’s, zoals oprui-men, school en later. Vrolijke en gezellige meezingers voor thuis of om de autorit naar school wat op te leuken. Door Jan De Smet, uitg. Lannoo, ISBN 978 90 209 9432 2, € 16,95

Zo teken je dierenKinderen tekenen graag, en vooral dieren zijn hun favoriete onderwerp. Maar uitgerekend die zijn niet zo makkelijk te teke-nen. Ook niet voor ma-ma’s en papa’s. Daarom is er nu dit boek, dat je stap voor stap leert hoe je een tijger, een uil, een stekelvarken of een bokje op papier zet. En het laat vooral ook zien hoe je met een paar eenvoudige en mooi gevormde lijnen snel een prachtig resul-taat boekt.Door Ann Davidow, uitg. Leopold, ISBN 978 90 258 5682 3, € 9,95

Ik ben nou eenmaal niet zo dol op spinnen Charlie heeft een zusje, Lola. Ze houdt niet van spinnen. Die vindt ze kriebelig en harig. Charlie, die altijd in de weer is om zijn zusje ge-rust te stellen of iets bij te brengen, laat Lola zien dat spinnen helemaal niet zo griezelig zijn als ze eruitzien, maar best ook heel wat knappe dingen kunnen. Schattig voorleesboekje uit de Charlie en Lola-reeks. Leuke extra: zes pagina’s in het boek zijn tegelijk legpuzzels van telkens 12 stukjes. Vanaf 3 jaar. Door Lauren Child, uitg. Unieboek, ISBN 978 90 475 1352 0, € 9,99

Papa vertelt Ben je benieuwd welke verhaaltjes papa’s als pakweg Tom Naegels, Wouter Van Bellingen, Erik Goossens, Jeroen De Pauw of Bart De Wever zoal bedenken om hun kinderen voor het sla-pengaan in te fluisteren? In ’Papa vertelt’ worden 15 van die zelf verzon-nen verhaaltjes en ge-dichtjes van bekende vaders in een leuk voor-leesboek verzameld. Allemaal grappig, spits-vondig of ontroerend én mooi geïllustreerd door vormgever Madeleine Wermenbol. Voor kids van 4 tot 6 jaar.Uitg. Luster, ISBN 978 94 605 8048 2, € 19,95

Het poepkasteel en andere voor-leesverhalen over De Bende van VierDe tweeling Mies en Jet en hun jongere broertje Kees hebben een prettig gestoorde vader (met wie ze ’de bende van vier’ vormen) en een moeder die hard werkt op kantoor. Met z’n vier-tjes hebben ze het ge-weldig naar hun zin. Ze maken er samen een gezellig rommeltje van en hebben altijd fijne verhalen als mama thuis-komt. Heel herkenbaar! Grappige en leuk ge-ïllustreerde verhalen om voor te lezen. Door Sunna Borghuis, uitg. Gottmer, ISBN 978 90 257 4805 0, € 14,95

Stoute verhaaltjes voor het slapengaanKoning en koningin Bobbel zijn de hoofdrol-spelers in deze knotsgek-ke voorleesverhaaltjes. Het goedlachse stel beleeft de gekste avon-turen met de kok en de lakei. Én ze blijven altijd even optimistisch, zelfs al gaat het soms wel eens mis. Zoals wanneer koning Bobbel vergeet dat hij jarig is, of met kleren en al een chocolade bad neemt. Om voor te lezen aan kinderen vanaf 4 jaar. Door Marianne Busser & Ron Schröder, uitg. The House of Books, ISBN 978 90 443 2690 1, € 12,90

VoorleesboekVoorleesboekVoorleesboek Luisterboek Doeboek

Saskia: ”Een boek over geschiedenis, maar toch

ook leuk om voor te lezen: perfect voor mijn

jongste zoon Oscar!”

Voorgelezen door een mama

Eerste lezers

Ridder MuisMuis en draak zijn opperbeste vrienden, maar muis is ook een ridder. Af en toe vraagt ze zich af of ze niet te-gen draak moet strijden, want dat doen ridders nu eenmaal. Gelukkig over-wint de vriendschap al-tijd, ook wanneer draak op de teen van muis trapt. Een gepaste straf zou zijn om draak aan mootjes te hakken, maar ze besluiten dat muis op haar beurt op de teen van draak mag trappen. AUW! roept draak, en de eer van muis is gered. Leuke verhaaltjes op AVI 5-leesniveau.Door Dirk Nielandt, uitg. De Eenhoorn, ISBN 978 90 583 8648 9, € 14,95

90 libelle mama! libelle mama! 91

lezen kids

Eerste lezers 7+

Wolf, Hond en KatIn deze schattige verhaaltjes van Sylvia Vanden Heede (die je vast kent van Vos en Haas) proberen Wolf en Hond met de hulp van een troep muizen de angstaanjagende Kat weg te jagen. De meermaals bekroon-de auteur zet in eenlet-tergrepige woorden (dus helemaal op maat van beginnende lezertjes) grappige verhaaltjes neer, met hier en daar ook een knipoog naar bekende oude sprookjes. Door Sylvia Vanden Heede, uitg. Lannoo, ISBN 978 90 209 9288 5, € 12,95

De wraak van KnorKnor is een varken en ook het lievelingsdier van Bette Babs. Als haar opa uit Amerika plots voor de deur staat en bij hen intrekt, wordt de situatie wel heel akelig voor Knor. Opa Tuitjes is immers slager, en een worstenkampioen. Als de jaarlijkse worstenwed-strijd in aantocht is, laat hij zijn oog vallen op die lekkere Knor, dus moet Bette Babs – samen met papa en mama – van al-les bedenken om Knor weg te houden uit de vleesmolen. Hilarisch verhaal met fijne illu-straties van Elly Hees.Door Tosca Menten, uitg. Van Goor, ISBN 978 90 475 1414 5, € 13,99

10+ 11+9+ 9+

Cupido schiet raakArtur is verliefd op Tammi en dat brengt hem behoorlijk van de wijs. Want Tammi is niet alleen de beste vriendin van zijn zus, maar ze is ook nog eens twee jaar jonger dan hij. Ten einde raad neemt Artur zijn beste vriend in vertrou-wen, en dan beginnen de problemen pas echt! Schattig boek over een tot over z’n oren verliefd jongetje en alle toestanden die daarbij komen kijken.Door Mårten Melin, uitg. Lannoo, ISBN 978 90 209 9290 8, € 12,95

De juf die buiten spelen als huiswerk opgafDe nieuwe juf is op z’n minst zonderling te noe-men. Als huiswerk moe-ten de kinderen ’buiten spelen’ en soms doet ze een dutje op de kast. De kinderen vinden haar ge-weldig, maar de ouders denken daar anders over. Net als de directeur, die haar prompt met ziekte-verlof stuurt. Waarop de kinderen plannen verzin-nen om hun lievelingsjuf terug te krijgen. Humo-ristisch en spannend verhaal waarvan iets oudere lagereschoolkin-deren zullen smullen.Door Rien Broere, uitg. Clavis, ISBN 978 90 448 1343 2, € 12,95

9+

Tonje en de geheime brief Tonje is een dartele, klei-ne donder, rechtdoorzee en vol goeie zin. Samen met haar beste vriend Gunnvald beleeft ze de gekste avonturen. Ze testen sleeën, zorgen voor de lammetjes die op komst zijn en de ram die naar de zomerwei moet verhuizen. En dan komt er een brief die een groot geheim bevat en hun leventje voor altijd dreigt te veranderen. Sprankelend jeugdboek in de typische Scandina-vische jeugdliteratuur-stijl, van een jonge, be-loftevolle Noorse auteur.Door Maria Parr, uitg. Lannoo, ISBN 978 90 2099 110 9, € 13,95

Als je terugkomt...Dit tweede jeugdboek van de New Yorkse schrijfster Rebecca Stead (zelf mama van twee zonen) vertelt het ver-haal van Miranda en haar vriendschap met Sal. Als die haar van de ene dag op de andere begint te negeren, begrijpt Miran-da er niets van. En het wordt nog verwarrender als er voorwerpen uit haar huis verdwijnen en ze op eigenaardige plek-ken briefjes vindt met mysterieuze boodschap-pen. Knap verhaal over vriendschap, met een intrigerende plot.Door Rebecca Stead, uitg. Querido, ISBN 978 90 451 1129 2, € 14,95

Honderd deurtjesAls Henry’s ouders op reis worden ontvoerd, trekt hij in bij zijn oom, tante en nichtjes. De tweede nacht in zijn kamertje op zolder ge-beurt er iets griezeligs en spannends tegelijk: hij hoort gebonk op de muur, en ontdekt achter het pleisterwerk 99 deurtjes. Achter eentje hoort hij bladeren ritse-len en regen vallen, ach-ter een ander vindt hij brieven. Hij wil de tover-deurtjes zo snel mogelijk onderzoeken. Maar al gauw blijkt dat ze niet altijd naar de vriendelijk-ste plekken leiden...Door N.D. Wilson, uitg. Van Gennep, ISBN 978 90 551 5965 9, € 16,-

”In dit boek zitten drie verhalen over een meis-je, Toekie. Eigenlijk heet ze Thérèse, maar dat vindt ze veel te saai. In het eerste verhaal, ’Doe eens raar met je haar’, bedenkt Toekie een nieuwe stijl die bij haar past. Maar omdat ze niet goed weet waar ze het mooiste mee staat, bedenkt ze verschillende stijlen: Kakker, Gothic, Discodiva... Daardoor gaat iedereen haar anders bekijken en krijgt ze er ook een nieuwe vriendin bij: Gwen. Samen verzinnen ze de gekste dingen.

In het tweede verhaal, ’4altijd mezelf’, wil Toekie graag modeontwerpster worden. Daar-door ontmoet ze Milo. Maar na een tijdje ont-dekt ze dat hij geen katje is om zonder hand-schoenen aan te pakken. En in ’4altijd verliefd’ is Toekie verliefd op twee jongens tegelijk! Ze weet niet wie ze moet kiezen en daarom ver-zint ze met haar vrienden Gwen en Wouter een soort test. Ze laat de jongens allebei verschil-lende dingen doen, en wie de meeste punten scoort, heeft gewonnen. Maar de test verloopt niet echt zoals ze had gedacht.

Ik vond ’4altijd heppie’ een heel grappig boek, omdat er ook tekeningen en doe-dingen in zitten, en het is leuk verteld. Ik vind dat het een beetje lijkt op de ’Hoe overleef ik’-boeken van Francine Oomen. Ik kon in elk geval niet stoppen met lezen!” Door Elisabeth Mollema, uitg. Van Goor, ISBN 978 90 475 1395 7, € 14,99

Samenstelling: Sigyn Elst. Foto: Thomas Vanhaute.

Gelezen en goedgekeurd:

de leukste kinderboeken

Boeken11+

De ridders van de ronde keukentafel In het land Brittannië trekt koning Uther ten strijde tegen de Saksen. Alle kinderen worden in veiligheid gebracht in kasteel Camelot. De tovenaar Merlijn is de enige oudere op het kas-teel, maar hij heeft het te druk om de leider te zijn. Daarom moet een van de kinderen alles in goede banen leiden: die-gene die Excalibur, het koningszwaard van Uther, kan lostrekken... Spannend en soms ook grappig jeugdboek.Door Mark Tijsmans, uitg. Manteau, ISBN 978 90 223 2497 4, € 18,95

Anna (10) las 4altijd heppie

”Grappig boek, leuk verteld...

ik kon niet stoppen!”

Dit vindt de kinderjury

libelle mama! 9392 libelle mama!

Pascale: ”Al snel merkte ik het verschil tus­sen jongens en meisjes: terwijl Anna geen kik gaf bij het zien van een voertuig, merkte Juul echt álles op met wielen. Elke fiets­tocht werd een ontdekkingsreis: een vracht­wagen, de vuilniskar, een coole auto… Juul is ook heel levendig en energiek, al van toen hij een baby was, en vooral niet snel bang. Als hij gaat schommelen in de tuin hou ik soms mijn hart vast, zo hoog gaat hij. En hij schommelt nog het liefst van al rechtopstaand, zo hard dat hij bijna hori­zontaal gaat... Geen boom is te hoog, geen glijbaan te steil, geen heuvel te angstaan­jagend om met zijn skateboard of fiets op en af te jumpen. Hij is altijd in de weer met van alles en nog wat. Een klein wervelwindje. Maar een gevoelig wervelwindje. Hij houdt van knuf­felen, hoewel dat in sommige situaties niet meer cool is. Maar op een onbewaakt moment vliegt hij me in de armen en geeft me een stevige knuffel en een dikke zoen. Wat ik zo in Juul bewonder, is zijn onbevan­genheid. Hij is heel enthousiast en stapt op alles en iedereen af. En als er al eens een discussie is, vergeet hij het snel. Hij kan boos zijn, maar twee seconden later is het alweer voorbij. Hij is ook heel open en enthousiast. Behalve als hij nieuwe dingen uitprobeert. Hij moet zich vertrouwd voe­len en mensen echt leren kennen voor hij zich helemaal geeft.Samen naar het skatepark gaan, is voor hem een feest. Maar hij geniet ook erg van kleine dingen. Hij vindt het bijvoorbeeld heel fijn als ik gewoon naast hem kom zitten als hij

46 libelle mama!

MAMA & zoon

tv kijkt. Of samen shoppen en dan iets gaan eten. Hij vindt het geweldig om nieu­we kleren te krijgen. Hij weet altijd precies welke broek hij aan wil en welk T­shirt of welke trui erbij moet. Ook als ík iets nieuws aanheb, heeft hij het meteen gezien. Veel sneller dan de meisjes. Dan zegt hij meteen: ’Heb je nieuwe schoenen?’ Of: ’Mooie oor­bellen, mama!’ Hij heeft oog voor detail, er is niet veel dat hem ontgaat. Hij heeft ook heel snel je stemmingen door. Als er iets is waar de meisjes aan voorbijgaan, dan merkt hij het wel op. Natuurlijk botst het ook wel eens. Als Juul iets in zijn hoofd heeft, krijg je het er niet uit. Streng of kordaat zijn, werkt dan niet. Het enige wat lukt, is hem afleiden om hem dan zo te overhalen. En dat kan soms vermoeiend zijn. (lacht) Onlangs bracht ik hem naar de skiles, waar we de papa van een vriendje tegenkwamen die net 40 was geworden. Juul, die wist dat we een paar dagen ervoor naar dat verjaar­dagsfeest waren geweest, sprong glunde­rend recht en begon luid ’Happy birthday’ te zingen. Ik kreeg bijna de tranen in mijn ogen. Dat hij zo attent was! Ik vind het heel tof dat hij zulke dingen onthoudt, daar aan dénkt. En hij is ook een heel fijne, grote broer voor Toine. Hij vindt dat kleine man-neke echt geweldig.Ik hoop echt dat hij altijd zo onbevangen zal blijven als nu. Dat hij altijd even open, spontaan en lief blijft. Dat hij mag zijn wie hij is en dat het niet te veel zal botsen met de wereld rondom hem.”

Pascale ”Juul is onbevangen, hij stapt spontaan op alles en iedereen af. Dat bewonder ik echt in hem”

libelle mama! 47

Tekst: Sylvie D’Hoore. Foto’s: Thomas Vanhaute.

Pascale (38) is mama van Anna (10),

Juul (7), Dora (5) en Toine (1). Met Juul, haar oudste jongen,

ging er een nieuwe wereld open, van bomen klimmen en

horizontaal schommelen, maar ook van stoere

jongensknuffels.

”Soms vliegt hij me plots om de hals, ook al is knuffelen

echt niet meer cool”

21

4

75

8libelle mama! 81

SHOPPING lief!

Lief !

Samenstelling: Sigyn Elst.

1 Warme voetjesSchattige babyslofjes van Camper, verkrijgbaar in blauw en roze, maten 17 t.e.m. 23 (€ 29,-).2 BloemenmeisjeJurkje uit de wintercollectie van Limon, www.vanhassels.be 3 Van groot naar kleinRussische popjes in pinguïn-vorm, reeks van 5. Habitat, www.habitat.be4 WintervogeltjeKerstboomversiering van vilt (€ 2,50). Habitat, www.habitat.be5 Vol kleurKleurrijk tasje in de vorm van een vrolijke rups, van Barts (€ 29,99).www.barts.eu6 SchommelvisTumbling animal van bObbels. Gemaakt van veilig, hard schuim, om op te zitten of over te rollen (vanaf € 29,-). www.diss-id.be7 Schaapje met ’n groot hartBontgekleurd knuffelschaap, C&A (€ 7,50). De opbrengst gaat naar Beyond the Moon, een organisatie die zieke kinderen en hun familie een vakantie aanbiedt.8 Met stip!Lief armbandje, geleverd met touwtjes in verschillende kleuren, Amore & Baci (vanaf € 35,-). www.amoreebaci.com

Zó aaibaar!

63