Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last...

17
doorgang Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 ‘Gerda’s boodschap blijft’ Darm: 'weg open voor orgaansparende operatie' Marga kreeg zeldzame ziekte PMP Algemeen 'kanker: niets om bij stil te staan'

Transcript of Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last...

Page 1: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

doorgangMagazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62

‘Gerda’s boodschap blijft’

Darm:'weg open voor orgaansparende

operatie'

Marga kreeg zeldzame ziekte

PMP

Algemeen'kanker: niets om

bij stil te staan'

Page 2: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Verkrijgbaar in de smaken:

aardbeichocoladevanille

Nestlé Health Science, Hoevestein 36G, 4903 SC Oosterhout Tel. : 020 569 95 88 • www.NestleHealthScience.nl

* voor de smaken aardbei en vanilleDieetvoeding voor medisch gebruik - Gebruiken onder medisch toezicht.Dit document is uitsluitend voorbehouden aan de health care professional.

Lekker zoet doet het goed

Lekker vol en romig

Lekker in een klein volume

Kant-en-klaar, super gemakkelijk

Energie- & eiwitrijk (188 kcal* en 11g eiwit per cupje)

Extreem lekkerrrrr

GOURMANDLekker met een Franse tongval

Adv RS Gourmand A4 NL 1801.indd 1 1/02/18 14:50

Doorgang 62 | 3

Inhoud

Algemeen

In Memoriam Gerda Schapers 4

Recti� catie 4

Editorial: Veranderingen 5

Nieuwe voorzitter Bert Abbas

steld zich voor 9

Maart internationaal uitgeroepen

tot darmkankermaand 9

Bezinningshuis Den Dolder 13

Column: Gerda's 14

Recept: Gewokte kipnoedels 18

A spoonful of love 19

Beweeg je leven vanuit je hart... 22

'Kanker: niets om bij stil te staan' 25

Biochemicus Sharp 'ontwerpt'

miniscule bouwwerken om

immuunsysteem uit te lokken 30

Deze schotel is zacht, warm, hartig en hoog in smaak: zo eet u beter en lekkerder tijdens chemotherapie.

Onderzoekwat in je leeft

Patiënten met endel-darmkanker kunnen nu al in zeven centra in Nederland terecht voor een endeldarmsparende behandeling.

"dankbaar voor wat ik nog

wél kan"

Cover: Gerda Schapers

Darm

Het is eenzaam geconfronteerd

te worden met een zeldzame ziekte 6

Onderzoek en medische zorg:

onlosmakelijk verbonden 10

Toch nog problemen? CORRECT

studio wil er iets aan doen 12

Spinnen op de � ets of

spinnen opde snelweg 15

Orgaansparende operatie bij

beperkte endeldarmtumor 20

Samenwerking SPKS en IKNL

op gebied van informatie patiënten 28

Onderzoek gericht op betere

behandeling van darmkanker 29

doorgangMagazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62

‘Gerda’s boodschap blijft’

Darm:'weg open voor orgaansparende

operatie'

Marga kreeg zeldzame ziekte

PMP

Algemeen'kanker: niets om

bij stil te staan'

Page 3: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

4 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 5

EditorialAlgemeen

COLOFONDoorgang, nr 62, maart 2018Doorgang is het driemaandelijks magazine van SPKS (Stichting voor Patiënten met Kanker aanhet Spijsverteringskanaal).

KopijKopij aanleveren op [email protected]

Redactie: Marie-Louise Brueren (hoofdredactie)[email protected]

Peter Craghs [email protected]

Ab Hermans [email protected]

Marianne Jager [email protected]

VoorzitterBert Abbas, [email protected]

PenningmeesterHenk de Roode, [email protected]

SecretarisMonique Peters, [email protected]

BestuurslidAndré Willems, [email protected] Timmermans, [email protected]

Bestuurslid vrijwilligersVacature

Bestuursadviseur marketing en communicatieJolanda Thelosen, [email protected]

Bestuursadviseur Hans Smiers, [email protected]

Vormgeving en drukMEO, Alkmaar

ContactVoor lotgenotencontact is SPKSbereikbaar via:• Secretariaat SPKS 0880 02 97 75• E-mail [email protected]• www.spks.nl en www.DarmkankerNederland.nl© 2018

SPKS.Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie. Hoewel SPKS de grootst mogelijke zorg-vuldigheid betracht inzake haar informatievoorzie-ning, aanvaardt zij hiervoor geen aansprakelijkheid. Zie voor meer informatie onze websites. ISSN 1879-7121

In memoriam Gerda Schapers

Onze geliefde Gerda is op 12

december op 69 jarige leeftijd

overleden.

Zij werd opgeleid als onderwijs-

socioloog. Zij was trainer, publicist,

casemanager website Opereren Zonder

Snijden en 'patient advocacy' van

inspire2live.

Gerda toonde ons dat je met veel

overtuigingskracht zelf de regie van je

behandelingen in handen kunt nemen.

Voor velen gold ze als een voorbeeld

van 'patient empowerment'.

Gerda werd in 2010 al opgegeven,

maar Gerda was vastbesloten om

daar niet zomaar genoegen mee te

nemen, gesteund door haar buddy

André Willems.

Een uitspraak van Gerda: "Ik heb

evidence based mazzel". Maar die

mazzel dwong ze wel zelf af!

Gerda was lid van de redactie van

ons magazine Doorgang. Ook was

zij actief in de WIWO (Werkgroep

Inbreng Wetenschappelijk Onderzoek)

van de SPKS en zette ze zich met

hart en ziel in voor de werkgroep

Opereren Zonder Snijden.

Wie haar verhaal wil horen, kan kijken

en luisteren naar een interview met

Gerda dat staat op de website:

https://www.mmv.nl/ervaringen/

gerda-organiseerde-eigen-behande-

ling

Gerda was lid o.m. van de redactie van

ons magazine Doorgang. We zijn Gerda

dankbaar voor haar inzet en visie.

Onze gedachten gaan uit naar haar

familie en ieder ander voor wie ze veel

heeft betekend.

Marianne Jager, mede namens de

redactie van Doorgang

Gerda

Adem in

Adem uit

H et kan u niet ontgaan in

deze Doorgang: Gerda is

overleden.

Ze was vroeger mijn ‘juf’ toen ik een

beroepsopleiding deed. Door haar

ben ik bij deze redactie gekomen.

Vrolijke, stoere, energieke Gerda.

Hoewel ze al ziek was toen ik haar

ontmoette, geloofde ik eigenlijk toch

niet dat ze zou overlijden. Of wilde ik

het niet geloven, dat kan ook.

Ze is elke dag in mijn gedachten.

Er zal u nog iets niet ontgaan: deze

Doorgang ziet er anders uit dan de

vorigen én hij is iets dunner. Geen

enorme metamorfose, maar toch. En

dit heeft het reden. Vanaf januari is

Doorgang ondergebracht bij een andere

vormgever, ‘Wij zijn Meo’. Een stichting

die werkt met mensen met een wat

grotere afstand tot de arbeidsmarkt.

Mooi toch? Persoonlijk vind ik zo’n

bedrijf goed passen bij de SPKS.

Graag wil ik gebruik maken van de

gelegenheid om MDesign, Martine, te

danken voor vele jaren noeste arbeid

voor Doorgang.

Maart is darmmaand. Daarom

deze Doorgang veel aandacht voor

‘darmzaken’. De CORRECT studie, voor

wie klaar is met de behandeling maar

moeite heeft weer een � jn leven te leiden

en een artikel over orgaansparende

operatie bij endeldarmkanker. Leest

u vooral ook het interview met Marga

Weststrate, die getroffen is de zeldzame

‘blindedarmkanker’ PMP en het

bijzondere verhaal van Raymond de

Bruyn.

Vorig jaar oktober vond de landelijke

contactdag plaats in het prachtige

kasteel de Haar in Haarzuilens. Druk

bezocht, het was een succes. Een van

de lezingen ging over mindfulness, een

interview met de ‘spreker’ vindt u ook

in deze Doorgang. Adem in, adem uit,

niets is vanzelfsprekend.

Marie-Louise

Veranderingen

De strategie naar kankerceldood,

Doorgang 61

In dit artikel van Van Veenendaal en

Kapitein staat diabetes 1, in plaats

van diabetes 2: “We zijn dus heel

goed toegerust om langere tijd zonder

voedsel te kunnen.” gaat dus over

obesitas en diabetes 2.

RECTIFICATIE

Page 4: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm Darm

6 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 7

Het is eenzaam geconfronteerd te worden met een zeldzame ziekte

Marga was die ene op het miljoen met PMP ‘blindedarmkanker’

“Ze gaan mijn buik openmaken. Dan snijden ze de tumor los, halen hem eruit, naaien me weer dicht en daarmee is het klaar en gaat het leven weer vrolijk verder. Zo naïef was ik toen.” Aan het woord Marga Weststrate, geopereerd aan een tumor, die bij nader inzien PMP bleek te zijn. Nog aan het bijkomen van de narcose, staat er een assistent in opleiding naast haar bed die in één klap een eind maakt aan deze illusie: “Mevrouw, uw baarmoeder is eruit, uw eierstokken, het vetschort, het buikvlies, de blinde darm, een gedeelte dan de dunne darm en de lever is afgeschraapt.” En toen was Marga nog niet eens goed wakker…..

heet (pseudo = vals, onecht, schijnbaar),

dat is toch gewoon ‘een soort van’ en

dat zal heus niet ernstig zijn, toch?”

Je werd snel uit die droom geholpen?“Inderdaad. Ik heb de mildste vorm van

PMP, maar alsnog een zeer ernstige

kanker met een heel zware behandeling.

Als je bedenkt hoeveel organen er tijdens

de ruim 8 uur durende operatie zijn

weggehaald, wil dat zeggen dat mijn hele

buik dus eigenlijk behoorlijk aangedaan

was.”

Dus zo uit het niets, heb je ineens een zeldzame vorm van kanker.“Klopt, dat is enorm beangstigend

en ingrijpend. En het lastige aan de

zeldzaamheid van de ziekte is dat mijn

huisarts bijvoorbeeld niet bekend was

I k zit aan tafel bij Marga, 69 jaar oud,

al 45 jaar getrouwd, 2 kinderen en

maar liefst 8 kleinkinderen. Ze woont

in Veenendaal, waar ze actief lid is van

de kerk.

Het begon allemaal in 2009, toen

Marga last kreeg van obstipatie,

haar buik dikker werd en

afvallen maar niet hielp. De

huisarts voelde met schrik een

verdachte verdikking in haar

buik en stuurde haar meteen

door naar de gynaecoloog.

Deze dacht in eerste instantie aan

eierstokkanker - er werd een tumor

van 4 kilo aangetroffen-, maar het bleek

Pseudo Myxoma Peritonei (PMP), het

1e stadium van een zeer zeldzame en

daarom voor velen volstrekt onbekende

vorm van kanker. Marga: “Ik bleef goede

moed houden, want iets dat ‘pseudo’

met deze ziekte: ik moest het hem

gaan uitleggen. Gelukkig is hij zich er

meteen in gaan verdiepen. Achteraf

heb ik nog geluk dat men tijdens de

operatie herkende wat voor soort kanker

ik had. Was ik in een klein streek-

ziekenhuis geopereerd, dan was ik er nu

waarschijnlijk niet meer geweest. Ook

mijn naaste omgeving wist niet wat ze

met deze ziekte-informatie aan moest.”

En dan heb je een heel zware operatie ondergaan…

“Dat hakt er heel erg in: bij thuiskomst

stond er een bed in de kamer; ik was zó

snel moe. Daarnaast was mijn hele darm-

functie ernstig verstoord. Iedereen heeft

weleens last van diarree of verstopping,

maar bij mijn kon het maanden duren.”

Maar je was nog niet ‘uit-geopereerd’.“Er was mij verteld dat ook de milt eruit

moest maar daar heb ik me enorm tegen

verzet. De milt zorgt voor de aanmaak

van witte bloedcellen, die essentieel zijn

om weerstand op te bouwen. Zonder

milt ben je heel vatbaar voor infecties en

kun je overlijden aan iets waar je normaal

misschien niet eens ziek van wordt. “

Milt eruit en HIPEC behandeling“Maar het moest toch gebeuren. Een

paar maanden later werd ik opnieuw

geopereerd. Tijdens deze operatie werd

mijn milt verwijderd en kreeg ik tevens

een HIPEC behandeling*.”

HIPEC is echt een paardenmiddel; het

doodt alle kankercellen maar ook alle

gezonde cellen en is een drama voor

je darm� ora en bacterie-huishouding.

Voor deze heel zware behandeling moet

je zo � t mogelijk zijn, dus Marga heeft

geprobeerd in de tijd tussen de

1e operatie en deze behandeling te

gaan sporten.

“Sporten viel niet mee, want ook toen

merkte ik hoe verzwakt ik was. Wel

was het heerlijk om op de sportschool

gewoon een ‘sporter’ te zijn in plaats

van een zieke.”

En hoe ging het na de HIPEC behandeling?“Ik had geen bed meer in de kamer; daar

word je zo’n eeuwige patiënt van, maar

wat is dit een aanslag op je conditie!

“zeldzame ziekte is beangstigend” “te weinig

aandacht voor partner”

Page 5: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Algemeen

Doorgang 62 | 9

Darm

8 | Doorgang 62

Ik kon in het begin bijna niks hebben,

bezoek was eerder een bezoeking, dus

bijna niemand was welkom. Je bent

totaal gesloopt en het duurt heel lang

voor je weer een beetje opkrabbelt.

Bovendien ben je zonder milt onbe-

schermd. Ik draag altijd antibiotica bij

me; vanaf 38,5 graden koorts moet

ik dit meteen innemen en me melden

bij een huisarts of HAP. Ook pas ik

heel erg op wat ik eet. Komt het uit

een schone keuken? Heeft het eten

niet in de zon gelegen? Is het water

echt drinkbaar? Dus buiten Europa op

vakantie gaan doen we om die reden

ook niet meer.”

“Ik ben christen en heb wel erg veel

steun gehad aan het geloof. Ik voelde me

gedragen door de liefde van God; zijn

aanwezigheid was soms bijna tastbaar. Het

gaf veel vertrouwen dat ik het bewijs van

zijn bestaan op die manier kon ervaren.”

Hoe was het voor jouw man?“Over het algemeen is er echt veel te

weinig aandacht voor de partner en

dat gold zeker ook voor mijn man. Hij

heeft net zo goed te maken met stress

en de angst om mij te verliezen, plus

dat hij te maken krijgt met een andere

partner dan voor de ziekte. Ik was altijd

een sterke motor die heel actief was,

maar nu is de motor er nog wel, maar

wil het lichaam gewoon niet meer. Dat

is niet alleen voor mij moeilijk, maar

ook voor mijn man. Ik heb toentertijd

nog weleens aan deze of gene laten

doorschemeren dat mijn man ook wat

extra zorg en aandacht kon gebruiken,

maar dat werd nauwelijks opgepikt.

De aandacht van de omgeving gaat

toch vooral uit naar de patiënt zelf. Het

zou wellicht een aardig idee zijn om bij

lotgenotencontactdagen ook ruimte

creëren voor de partners om met elkaar

in gesprek te gaan. Die behoefte is er

zeker, denk ik!”

Hoe is het nu met je?“Het gaat goed met me. Ik eet weer lekker.

Maar het wordt nooit meer zoals het

was. Ik ervaar bijvoorbeeld meer stress

en ben veel emotioneler geworden, in

het algemeen of als het over mijn ziekte

gaat. Dat merk ik ook aan mijn man; de

tranen zitten gewoon veel hoger.

En de angst, die gaat eigenlijk nooit

meer helemaal weg. Maar ik waak

ervoor nog steeds vooral Marga te zijn

en geen patiënt. En dat gaat me steeds

beter af. Ik probeer positief te blijven

en ben dankbaar voor wat ik nog wél

allemaal kan.”

Interview: Marie-Louise Brueren,

foto’s: Leanda Eisma

LotgenotencontactEr zijn wellicht veel meer patiënten

met deze ziekte, maar zonder dat

te weten. Daarom is het belangrijk

dat er meer bekendheid aan wordt

gegeven. Sinds 2012 is er een

landelijke lotgenotengroep opgericht

door patiënten en hun partners. De

groep bestaat uit 30 leden en biedt

naast uitwisseling en informatie ook

gezelligheid.

Voor meer informatie,

zie www.pmpinformatiesite.nl,

of mail naar Orna:

[email protected]

of Marga:

[email protected]

PMP = PseudoMyxoma Peritonei is een

zeldzame slijmvormende tumor die vaak

ontstaat vanuit de blinde darm. Er vindt

overmatige slijmproductie in de cellen aan

de binnenkant van de blinde darm plaats.

Dit leidt tot een zwelling van de blinde

darm. Door de zwelling van de blinde

darm knapt deze en verspreidt de ziekte

zich in de buikholte. Door vermenigvul-

diging van de cellen wordt de buik almaar

dikker. Er zijn 3 stadia van deze ziekte,

waarbij het percentage slijmcellen bepa-

lend is: veel slijm en minder snel delende

kankercellen is gunstiger dan weinig slijm

en veel afwijkende cellen. Jaarlijks krijgen

ongeveer 35 mensen deze diagnose.

André Willems draagt het stokje over

Nieuwe voorzitter Bert Abbas stelt zich voor

M ijn naam is Bert Abbas, geboren in juni 1959,

getrouwd, geen kinderen,

buismaag. Waarom nu pas een vermel-

ding in ‘Doorgang’ vraagt u zich misschien

af? Welnu, ik ben van mening dat u,

de patiënt, partner en belangstellende,

belangrijker is voor een KPO dan een

voorzitter die zich voorstelt.

A ndere bezigheden Ik heb zitting in de cliëntenraad van

UCN (Uitvaart-vereniging Noordhol-

landse Coöperatie U.A.) en ben al jaren

secretaris bij één van de Zaanse loges

van de I.O.O.F.. Muziek, reizen, lezen

zijn hobby’s en ik heb een enigszins

bourgondische leefstijl. Dit laatste tot

wanhoop van artsen en chirurgen.

Vreemd genoeg niet van diëtisten…

En waarom word je dan voorzitter

van de SPKS? Op de vrijwilligersdag

in maart 2017 zag ik een voorzitter -

André Willems - die op dat moment

de indruk maakte ‘er doorheen te

zitten’. Na lang wikken en wegen en

gesprekken met het thuisfront heb ik in

mei 2017 een brief geschreven en mij

beschikbaar gesteld als voorzitter. Een

dag later had ik André aan de telefoon

en van het één komt het ander.

Toekomst? Het netjes afwikkelen van

de afscheiding van de darm-sectie uit

de SPKS en mij sterk maken voor het

overblijvende deel: maag/slokdarm, van

SPKS. Op het moment van schrijven

28 december 2017 is er nog teveel

onduidelijk met betrekking tot de

scheiding SPKS en de darm-sectie.

Nieuwe voorzitter - Bert Abbas

Wat ik er nog wel over kwijt wil is

dat ik mij ervoor in zal zetten dat de

communicatiestromen met betrekking

tot dit soort ontwikkelingen binnen de

SPKS en naar de belanghebbenden

beter zal worden geregeld. Nu doen

nogal wat verhalen de ronde maar

waar deze op gebaseerd zijn is nogal

onduidelijk.

Op 10 maart organiseert SPKS Leven

met darmkanker de darmkankerdag.

Kom je ook?De ontvangst is om 9:30 uur, het

programma is van 10:00 tot 16:00 uur.

Tijdens de darmkankerdag krijg je

informatie over nieuwe therapieën

(onder andere immuuntherapie), HIPEC

/ PIPAC, de nieuwste inzichten over

rectumkanker, beweging en voeding,

mindfullness en kanker en werken. Ook

is er ruimte voor lotgenotencontact en

een meet & greet. Programma volgt.

Waar?Locatie volgt (omgeving Amersfoort),

zie de website van de SPKS in de

agenda.

U kunt ook informeren bij uw eigen

ziekenhuis naar speciale ‘darm’

activiteiten in maart.

Maart internationaal uitgeroepen tot darmkankermaand

*HIPEC: hierbij wordt de buik van

boven naar beneden zo ruim mogelijk

opengesneden en wordt de buikholte

zo’n anderhalf uur gespoeld met warme

chemo. Het is dus een combinatie van

chirurgie en chemotherapie.

“dankbaar voor wat ik nog

wél kan”

Page 6: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm Darm

10 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 11

Professor dr. Miriam Koopman

Professor dr. Miriam Koopman studeerde

geneeskunde en promoveerde aan

de Radboud Universiteit te Nijmegen.

Vervolgens heeft zij stage gelopen bij het

internationaal gerenommeerde Dana-

Farber Cancer Institute in de Verenigde

Staten. In 2017 werd zij benoemd tot

hoogleraar Medische Oncologie aan

de Universiteit Utrecht. Daarnaast is

zij bestuurslid van de Dutch Colorectal

Cancer Group (DCCG) en een van de

hoofdonderzoekers van het Prospectief

Landelijk CRC Cohort (PLCRC). Dit

onderzoek richt zich voornamelijk op het

voorspellen welke patiënten voordeel

hebben van een bepaalde behandeling en

het verbeteren van behandelmethoden.

Onderzoek en medische zorg: onlosmakelijk verbonden

Eerste professor dikkedarmkanker

Professor Koopman is de eerste hoogleraar Medische Oncologie in Nederland die dikkedarmkanker als bijzonder aandachtsgebied heeft. Ze is verbonden aan het UMC Utrecht en ze zal in maart, tijdens de internationale darmkankermaand, haar inaugurele rede uitspreken. Gedurende deze maand zal zij in het bijzonder aandacht vragen voor onderzoek naar darmkanker.

gesteld. Inmiddels is de levensduur

verdubbeld naar 36 tot 40 maanden.

Onderzoek heeft dus zeker geleid tot

verbetering.” legt Koopman uit.

Niet iedereen volgens de standaard behandelenOnderzoek is ook noodzakelijk om

patiënten een behandeling op maat te

kunnen bieden. ‘We behandelen nog

steeds een grote groep van de patiënten

op dezelfde manier, terwijl we weten dat

er steeds meer verschillende groepen

van patiënten met dikkedarmkanker te

herkennen zijn. Dit vormt een probleem

omdat onderzoek heeft laten zien

dat niet elke darmkankerpatiënt baat

heeft bij de standaardbehandeling

die volgens de richtlijn gegeven moet

worden. De groepen patiënten die een

andere behandeling moeten krijgen zijn

echter lastig in kaart te brengen doordat

slechts een klein deel van de

darmkankerpatiënten deelneemt

aan onderzoek. “Het gevolg is dat

we in de spreekkamer alle patiënten

volgens een richtlijn behandelen

die gebaseerd is op onderzoek

waaraan slechts 5 tot 10% van het

totale aantal darmkankerpatiënten

meedeed. We hebben gegevens van

alle patiënten nodig om het effect van

onze behandeling in de dagelijkse

praktijk goed te kunnen meten. Dat

helpt onderzoekers om kleine groepen

patiënten te vinden die we op een

andere manier dan de standaardtherapie

moeten behandelen.” Om ook het effect

van behandelingen in speci� eke kleine

groepen patiënten te onderzoeken

heeft Koopman samen met anderen

het Prospectief Landelijk CRC cohort

(PLCRC) opgezet (Meer hierover in deze

Doorgang: Onderzoek gericht op betere

behandeling van darmkanker).

Zorg en onderzoek horen bij elkaar Waarom doen er relatief weinig

patiënten mee aan onderzoek?

Volgens Koopman zijn hier

verschillende redenen voor. “Niet

alle ziekenhuizen doen mee aan

studies naar darmkanker. Daarnaast

kost het ook extra tijd voor artsen

B elang van onderzoek Miriam Koopman begon

haar carrière als arts met

de gedachte dat zij zich vooral zou

richten op de klinische kant van haar

vak, bestaande uit de medische zorg

voor de patiënt aan het bed en op de

polikliniek. Hoe anders zou het lopen:

ze werd gegrepen door het onderzoek

naar darmkanker. Inmiddels combineert

ze wetenschappelijk onderzoek met

haar werk als internist-oncoloog, een

vak dat zich voornamelijk richt op de

behandeling van kanker met medicijnen.

In haar werk heeft Koopman gezien

hoe belangrijk onderzoek is voor de

dagelijkse praktijk: “Toen ik 12 jaar

geleden begon met onderzoek naar

dikkedarmkanker hadden we slechts

drie medicijnen beschikbaar tegen

dikkedarmkanker, inmiddels hebben

we er zeven. Niet alleen het aantal

geneesmiddelen is gestegen, ook

de levensduur van patiënten met

darmkanker is verbeterd. Zo leefde een

patiënt met uitgezaaide dikkedarmkanker

twaalf jaar geleden gemiddeld 18

maanden nadat de diagnose werd

om uitleg aan patiënten te geven

over onderzoeksmogelijkheden. Als

diagnose en het behandelplan zijn

besproken, is er vaak weinig tijd in de

spreekkamer over om ook onderzoek

onder de aandacht te brengen.”

Koopman voegt hier aan toe dat

onderzoek de enige manier is om

verdere vooruitgang in de behandeling

van darmkanker mogelijk te maken.

‘Ik denk dat onderzoek een veel

belangrijkere plek in de zorg moet

krijgen. Zorg en onderzoek moeten

niet worden gezien als twee aparte

onderdelen, maar zouden volledig in

elkaar moeten overvloeien. In de zorg

zouden we onszelf moeten verplichten

om bij elke patiënt informatie over

mogelijkheden van onderzoek mee

te nemen in de voorlichting van de

patiënt over zijn behandeling. Het zou

voor elke patiënt volstrekt normaal

moeten zijn dat zodra je een stap in

ziekenhuis zet, je gevraagd wordt om je

gegevens beschikbaar te stellen voor

onderzoek. Een manier van denken

waarbij de patiënt bij binnenkomst in

het ziekenhuis zich al afvraagt: wat

voor onderzoek kan het ziekenhuis mij

bieden en waar kan ik toestemming

geven voor deelname?

Samen tegen darmkanker Naast een cultuuromslag wat

betreft de rol van onderzoek in

de zorg pleit Koopman ook voor

meer samenwerking: “De enige

manier waarop we vooruit kunnen

komen in darmkankeronderzoek is

door iedereen de krachten te laten

bundelen. Ik zet me in voor een

samenwerkingsverband waarin de

patiënt en de ziekte centraal staan, en

waarin alle organisaties, stichtingen

en subsidiegevers die de behandeling

van darmkanker willen verbeteren bij

elkaar worden gebracht. Door middel

van het recent gestarte initiatief

‘Samen Tegen Darmkanker’ willen we

dit voor elkaar krijgen.”

Op het gebied van darmkanker zijn vele

belangrijke ontwikkelingen gaande.

“Een van de meest interessante

ontwikkelingen vind ik de kleine stukjes

DNA van darmtumoren die we in het

bloed kunnen opsporen. Ik hoop en denk

dat dit uiteindelijk het nemen van een

biopt van uitzaaiingen kan voorkomen.

Een andere belangrijke ontwikkeling is

de toepassing van immunotherapie bij

darmkanker.” Bij immunotherapie wordt

het afweersysteem geactiveerd om

tumoren aan te vallen. “Nu weten we dat

5% van de dikkedarmkanker patiënten

baat lijkt te hebben van immunotherapie.

Nieuwste ontwikkelingDe nieuwste ontwikkeling bestaat uit

het gevoelig maken van de tumoren die

niet gevoelig zijn voor immunotherapie.

Tenslotte is therapie op maat de

toekomst: steeds meer de behandeling

aanpassen op de speci� eke patiënt op

basis van de beschikbare gegevens.”

Onderzoek en de daarvoor vereiste

bereidheid van patiënten om hun

gegevens te delen zijn de drijvende

kracht achter dit soort ontwikkelingen.

Hoewel er nog stappen gezet kunnen

worden, zitten we volgens professor

Koopman op de goede weg: “De

samenwerking die we in Nederland

hebben laten zien de afgelopen

jaren op het onderzoeksgebied van

dikkedarmkanker is al heel bijzonder.

Het Prospectief Landelijk CRC cohort

is zelfs wereldwijd uniek en krijgt

internationaal veel belangstelling.” De

boodschap van deze gepassioneerde

en enthousiaste hoogleraar is duidelijk:

onderzoek en medische zorg zijn

onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Interview: Dave van der Kruijssen,

Communicatie ‘Samen tegen Darmkanker’

“Ik denk dat onderzoek een

veel belangrijkere plek in de zorg moet krijgen”

Page 7: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm Darm

12 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 13

Toch nog problemen? CORRECT studie wil er iets aan doen

Nieuw initiatief voor (ex)darmkankerpatiënten

U heeft darmkanker gehad en bent regelmatig angstig, somber, moe of heeft moeite met alle lichamelijke veranderingen, terwijl u de behandeling voor darmkanker heeft afgerond. Is dit voor u herkenbaar? Om in deze situatie, waar mogelijk, verbetering te brengen, hebben Radboudumc en VUmc voor deze doelgroep de CORRECT behandeling ontworpen.

problemen, omgang met bijv. een stoma

of pijn en zich emotioneel instabiel

voelen.

Nieuw initiatief: de CORRECT studieWie behoefte heeft aan ondersteuning bij

de hierboven geschetste problematiek

kan meedoen aan de CORRECT studie.

De CORRECT studie is een onderzoeks-

project van de afdeling Medische

Psychologie van het Radboudumc, in

samenwerking met de VUmc. Er wordt

onderzocht of deze behandeling effectief

is voor mensen die darmkanker hebben

gehad en de medische behandeling

Z oals we allemaal weten, hebben

kanker en de bijhorende behan-

delingen een enorme impact op

het dagelijks leven van patiënten.

Darmkankerpatiënten kunnen direct na

hun medische behandeling opgelucht zijn

dat de behandeling afgerond is, maar

na een tijdje valt een aantal patiënten in

een gat. Kanker doet meer met mensen

dan men denkt. Uit onderzoek blijkt

dat ongeveer 35% van de darmkanker

patiënten soms zelfs tot 5 jaar na a� oop

van hun medische behandeling last

van problemen blijft houden. Dit zijn

problemen zoals somberheid, angst,

onzekerheid, vermoeidheid, seksuele

hebben afgerond:

• Personen die colon of rectaal kanker

(stage 1-3) hebben gehad;

• Personen die 6 maanden tot 5 jaar

geleden de behandeling afsloten.

Deelnemers krijgen dan gesprekken met

een psycholoog, die zich richten op:

• het verbeteren van de kwaliteit

van leven;

• het leren omgaan met fysieke en

psychische klachten ten gevolge van

darmkanker.

Wat houdt de studie in? Deelnemers worden door middel van

loting verdeeld in twee groepen:

• Groep 1 krijgt gedurende vier maanden

de CORRECT psychologische

behandeling (een individuele cognitieve

gedragstherapie*) bestaande uit vijf

gesprekken met een ervaren therapeut

(in het Radboudumc of VUmc), (online)

oefeningen en telefonisch advies

aangeboden.

* Cognitieve gedragstherapie is een

psychotherapie die je − voorname-

lijk door oefeningen − leert om anders

tegen problematische situaties aan te

kijken en om er anders mee om te gaan.

In cognitieve gedragstherapie worden

het gedrag en de gedachten die ervoor

zorgen dat je je niet goed voelt, bespro-

ken en behandeld. Dat deze behandeling

snel effect heeft is gebleken uit weten-

schappelijk onderzoek bij verschillende

ziektebeelden.

• Groep 2 komt in de ‘controlegroep’

en vult gedurende het onderzoek alleen

de vragenlijsten in.

Beide groepen vullen op drie momenten

vragenlijsten in om het effect van deze

behandeling te kunnen beoordelen.

Samenwerking met SPKSHet CORRECT onderzoeksteam

en de SPKS-Werkgroep Inbreng

Wetenschappelijk Onderzoek (WIWO)

Op de foto de onderzoekers Belinda Thewes en Sarah Döking.

Stichting Het Bezinningshuis heeft in

januari jl in Den Dolder de deuren van

Het Bezinningshuis geopend.

Het Bezinningshuis is een plek van

waaruit mensen met een levens-

bedreigende ziekte en hun naaste

ruimte wordt geboden om te bezinnen

over hun (on) sterfelijkheid.

Ook voor anderen die worstelen met

grote levensvragen rondom de dood

en voltooid leven is er ruimte; de dood

uit de taboesfeer. Daarnaast worden

er in Het Bezinningshuis, rondom dit

thema, regelmatig bijeenkomsten

voor geïnteresseerde professionals en

particulieren georganiseerd.

Voor initiatiefnemers Hilda en Robin

Zuidam uit Amersfoort is de opening

een bijzonder moment. “Doordat we

de kans krijgen om in het bedrijfs-

gebouw van de Willem Arntsz Hoeve

een ruimte te betrekken, kunnen we

veel eerder dan verwacht met onze

activiteiten starten en hopelijk vele

mensen bijstaan in hun zoektocht

naar steun en begeleiding bij de grote

vragen rondom leven en dood,” aldus

Hilda Zuidam.

Voor meer informatie:

www.bezinningshuis.nl

Bezinningshuis Den Dolder Voor vragen over leven en levenseinde

werken samen sinds het begin van

het project in 2016. Sarah Döking en

Belinda Thewes, twee onderzoekers van

het Radboudumc, hebben de voortgang

van de CORRECT studie gepresenteerd

aan de WIWO. Een nieuwe ontwikkeling,

die door de WIWO positief is ontvangen,

is dat de onderzoekers de mogelijkheid

voor darmkankerpatiënten willen verkennen

om bij interesse in de CORRECT behan-

deling zelf contact met de onderzoekers

op te nemen. Tot nu toe is dit contact

alleen via deelnemende ziekenhuizen

mogelijk.

Voor vragen en informatie, kunt u

vrijblijvend contact opnemen met

coördinerend onderzoeker Sarah Döking,

E-mail: [email protected],

Tel.: 02436-10048.

Vanaf eind februari kunt u over de

CORRECT studie ook informatie vinden

op de website kanker.nl:

www.kanker.nl/kankeronderzoek.

Page 8: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm

Doorgang 62 | 15

Spinnen op de fiets of spinnen op de snelweg

Een ervaringsverhaal over endeldarmkanker

Raymond de Bruyn (48) heeft ervaring met allebei. Voordat hij getroffen werd door darmkanker, gaf hij in zijn vrije tijd spinningles in de sportschool. Later, bij vervoer naar een bestralingssessie, spinde hij over de snelweg. Hoe dat is gebeurd, leest u hier.

het wel een scene uit ‘The Exorcist’.

Omdat het lang duurde kreeg hij ook

nog een slang voor voeding via een

bloedvat. Dat was ook geen � jne ervaring.

Omdat hij in die periode ’s nachts ook nog

eens niet sliep, kreeg hij slaapmedicatie

toegediend waarvan hij in een psychose

raakte. Maar gelukkig, na bijna anderhalve

week, kwamen de darmen eindelijk weer

op gang en konden alle slangen er weer uit.

Chemo en bestraling Vervolgens kreeg Raymond 6 weken

bestraling gecombineerd met 2 weken

opnames voor de chemo. Voor de

bestraling moest hij dagelijks vanuit

Amersfoort naar het UMC Utrecht. Eerst

met taxivervoer maar dat ging de eerste

keer al mis want ze waren vergeten

hem op te halen. Daarna heeft hij het

zelf georganiseerd en met hulp van

vrienden en bekenden lukte dat goed.

Tot op die ene dag Een vriend reed met

zijn auto. Raymond lag achterin want hij

kon niet goed zitten.

H oe het begon Raymond leefde een

redelijk normaal leven toen

ineens in 2014 de bliksem insloeg.

Hij had een wat vervelend drukkend

gevoel in zijn endeldarm. Hij zag een

keer bloedspetters bij zijn ontlasting

en hij kreeg ook last bij het zitten. Hij

ging daarmee naar zijn huisarts die

dacht dat het wellicht een inge-

groeide aambei was maar om

toch zeker te zijn, heeft hij hem

toen doorgestuurd naar het

ziekenhuis. Bij een coloscopie

bleek het een grote endel-

darmtumor te zijn. Zijn wereld

stond daarmee plotseling op

zijn kop. Vanwege de ligging vlak

achter de sluitspier en de grootte

van de tumor, werd besloten eerst

een tijdelijke colostoma aan te leggen.

Vervolgens volgden bestraling en chemo.

Een stoma Na de tijdelijke colonstoma kreeg hij een

operatie. Die ging goed maar omdat

na de operatie de darmen niet op gang

kwamen en hij langzaam opzwol, kreeg

hij een maaghevel (= maagcatheter).

De slang zat er in en vervolgens spoot

de complete maaginhoud eruit, het

hele bed zat onder. Volgens hem leek

Column

14 | Doorgang 62

Hierboven staat ‘Gerda’s’ want ik maak gebruik van de plek die in elk nummer van Doorgang was toebedeeld aan haar column.

Gerda nam de lezer mee in haar worsteling met kanker. Haar columns hadden altijd een boodschap. Daar kon je het mee doen. Titels als ‘Dan maak je maar zin’, ‘Verliezen of winnen’, ‘Ochtendhumeur’, ‘An is ziek’, ‘Grafruimen’, ‘Samen beslissen’ en ‘Laatste-reis-begeleider’ zetten de lezers aan tot nadenken over zijn of haar verhouding tot het leven en de mensen om zich heen, inclusief de artsen.

Toen een chirurg haar in een gesprekje van

5 minuten de opwekkende mededeling

meegaf: ‘mevrouw, hier is iets meer aan

te doen’ vroeg ze zich af waarom ze zich

nog ergens druk over zou maken. Maar

ze liet zich niet stoppen. Gerda: “En wat

er gebeurde was het volgende: ik reali-

seerde me opeens, in een � its, dat ik wel

een ziekte heb, maar niet die ziekte ben.

Mijn situatie mag dan wel veranderd zijn

maar ik ben toch als mens niet veranderd?

En ik werd wakker.

Wat is dit eigenlijk voor een ziekte?”

Die vraag hield haar doorlopend bezig.

Behalve in haar columns ook in de

artikelen en boekbesprekingen die ze

leverde, en bij alle andere activiteiten die

ze ontplooide, zoals voor de Stichting

Beeldgestuurde Behandelingen van

Kanker. Ze zoog informatie op en

gebruikte die weer waar het haar nodig

leek. In haar benadering van omgang

met artsen was zij een voorbeeld voor

menig patiënt.

Toen er bij haar najaar 2016 een verdacht

plekje in de buik werd gesignaleerd wat

een week later een vals alarm bleek,

schreef ze: “Als je kanker hebt zijn alle

vaste punten die bij een gezond leven

horen verdwenen (…) Je moet leren

leven met onzekerheid. Dat is de enige

manier waarop je open kunt blijven

staan voor nieuwe informatie over je

toestand.”

In haar laatste column, december 2017,

meldde ze: “Mijn ziekte is in een nieuw

ernstig stadium, het functioneren van

mijn lever komt in gevaar.” (….)“Ik

worstel nog hoe daarmee om te gaan.”

Hoewel zij in het kader van haar ziekte

het woord ‘strijd’ verafschuwde, moest

zij in deze worsteling het onderspit

delven.

Wij missen in de redactie een dierbare

collega, die met haar wijsheid en humor

ons en de lezers telkens weer een

spiegel voorhield. In die spiegel zagen

we hoe kanker ons en onze naasten

kan raken, maar ook hoe we er mee om

konden proberen te gaan.

Die boodschap blijft.

Peter Craghs.

Gerda’s

“Psychose vanslaapmiddel”

Page 9: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm Darm

16 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 17

in het ziekenhuis te horen dat de tumor

goed geslonken was maar zou voor de

zekerheid nog wel 4 nabestralingen krijgen

en daarmee was de behandeling klaar.

Hij is verder niet meer geopereerd

en zijn endeldarm is wel gespaard

gebleven.

De laatste onderzoeken lieten geen

afwijkingen meer zien. Heel blij dus.

Weer werken. Raymond werkte bij een bedrijf in de

commerciële binnendienst. Hij begon

in overleg met de bedrijfsarts een

maand na zijn laatste behandeling weer

langzaam met re-integreren en kon

3,5 maand later, in maart 2015, weer

fulltime aan de slag. Zijn contract werd

in 2015 nog voor een jaar verlengd.

Het bedrijf waar hij werkte, geeft

echter geen vaste aanstellingen, alleen

bij hoge uitzondering, en na zijn laatste

contract was het eind 2015 voorbij.

Raymond zit nu weer thuis en gebruikt

zijn tijd om nu eerst geestelijk te her-

stellen van alle ellende, want achteraf

bezien is hij eigenlijk veel te snel weer

gaan werken.

Spinnen “We reden op de A28 ter hoogte van

Zeist en daar komt er een rijbaan bij.

Mijn vriend week een baan uit naar

links om ander verkeer de ruimte te

geven maar daarbij ging hij iets te ver.

Ik voel een tik tegen de vangrail en toen

nog een tik. Mijn vriend draaide toen in

paniek aan zijn stuur waardoor de auto

op volle snelheid 2 of 3 keer om zijn

as tolde. Op een gegeven moment

stonden we stil, midden op de snelweg.

Ik stapte verdwaasd uit en was in

shock. Ik zag dat mijn auto volledig in

puin lag, maar wonder boven wonder

waren we beiden ongeschonden gebleven.

Het eerste wat ik bedacht was dat ik

wel naar de bestraling moest, mijn

behandelingen mochten onder geen

beding in gevaar komen en een uur

later lag ik inderdaad alsnog bij bestra-

ling op tafel. Ik werd namelijk door de

opgeroepen ambulance alsnog bij het

UMC afgezet.”

Verbetering Na de bestralingen en chemo ging het

langzaam beter. Tijdens een vakantie-

weekend in Limburg kon Raymond

eindelijk weer normaal zitten. Hij kreeg

“We stondenmidden op desnelweg stil”

17 | Doorgang 62

Hij heeft onder meer gesprekken gehad

bij het Toon Hermans Huis in Amersfoort

om het allemaal geestelijk een plek te

kunnen geven en op dit moment zit

hij weer beter in zijn vel. Daarnaast

gaf hij in zijn vrije tijd spinningles op

een sportschool en dat heeft hij na zijn

behandelingen weer geprobeerd op te

pakken maar met zijn stoma wilde dat

niet goed lukken. Bizar detail is dat hij

in 2013 Spinninglessen gaf aan een team

van een stomaproducent in voorbereiding

op hun Alpe d’HuZes uitdaging.

Het stomamateriaal dat zij produceren

heeft hij een jaar later zelf moeten

gebruiken nadat bij hem de stoma was

aangelegd….

Naweeën Twee maanden na de laatste bestralingen

kreeg Raymond toch weer last van pijn

bij het zitten. Na een spoed MRI bleek

er gelukkig geen uitzaaiing te zijn. De

pijn was waarschijnlijk het gevolg van

littekenweefsel. Twee jaar na aanleg

werd zijn colostoma weer opgeheven

en dat ging redelijk soepel. Hij heeft

ook lang mor� nepleisters gebruikt tegen

de pijn. Die gebruikt hij nu nog, maar het

was moeilijk om er van af te komen. Hij

gaat nu binnenkort echter op vakantie in

Thailand en daar doen ze zonder de juiste

medische verklaringen bijzonder moeilijk

over mor� ne. Omdat het zoveel

moeite kost deze verklaringen te

krijgen, is hij daarom nu alsnog

cold turkey afgekickt hiervan. Naar

het toilet gaan is soms ook nog pijn-

lijk omdat de huid rond de kringspier

bijzonder kwetsbaar is sinds de

bestralingen. Gelukkig heeft hij een

modern toilet met warm water en warme

lucht om je af te spoelen. Hij gebruikt

ook psyllium capsules om de stoelgang op

gang te houden en op vakantie gebruikt hij

vochtige doekjes als hulpmiddel.

“Na drie jaar tumor

verdwenen”

En nu verder Afgelopen zomer kreeg Raymond na

zijn laatste MRI eindelijk te horen dat de

tumor geheel verdwenen is en dat hij

daarmee na 3 jaar weer schoon is. Hij zit

nu nog thuis maar is in november aan zijn

nieuwe job beginnen. Raymond is na 2,5

stilstand ook weer begonnen met sporten

en hoopt daarmee zijn gewicht op korte

termijn weer onder controle te krijgen. Hij

kijkt nu wel wat anders tegen het leven

aan, meer relativerend en hij ervaart

minder druk.

De kanker is overwonnen, maar heeft

hem wel veranderd.

Ab Hermans

Weer fulltimeaan de slag

Page 10: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Gewokte kipnoedelsDeze schotel is zacht, warm, hartig en hoog in smaak: zo eet u beter en lekkerder tijdens chemotherapie.

In dit recept kun je kiezen uit eiermie of woknoedels. Verder kun je de genoemde groente vervangen door groente naar keuze en voor een vegetarisch recept vervang je de kip door stukjes omelet of blokjes gebakken tahoe of tempé*.

2 porties:

• 50 gram woknoedels of eiermie

• 1 citroentje voor 2 theelepels rasp

• 4 lente-uitjes

• ½ rode paprika in kleine stukjes

• 6n shiitakes

• ca. 50 gram kip� let

• 1 eetlepel olijfolie

• 1 eetlepel ketjap manis

1 Kook de noedels in kokend water 1

minuut langer dan staat aangegeven. Giet

af en laat afkoelen. Was de citroen en

rasp de schil vrij grof. Halveer de citroen.

2 Maak de lente-uitjes en de

shiitakes schoon. Verwijder pitjes uit

paprika en snijd alle groente in kleine

stukjes. Snijd de kip in reepjes.

3 Verhit olie in een pan en roerbak de

kip 3 minuten op laag vuur. Voeg

groente toe en roerbak nog eens 5

minuten. Voeg de noedels en

citroenrasp toe en warm nog

even goed door. Voeg

ketjap toe, zout en peper

en naar smaak nog een

beetje citroensap.

Gezond eten rond

chemotherapie, José van Mil

en Christine Archer-Mackenzie

Poiesz Uitgevers

*Tempé is een wit plat

sojablok met kleine ovaaltjes,

tahoe is een glad wit blok verpakt

in vocht. Tempé is gezonder,

steviger en heeft meer smaak.

Bak in ruim olie met beetje zout

en sambal en blus af met

veel zoete ketjap.

Algemeen

Doorgang 62 | 19

Recept

18 | Doorgang 62

A spoonful of love is de mooie titel van een kookboek voor kankerpatiënten. Odette Schoonenberg heeft het in april 2017 gepubliceerd. Ze had zelf drie soorten kanker. Baarmoederhalskanker, eierstokkanker en daarbij kreeg ze ook nog een longtumor. Aan de gevolgen van die kankers is ze helaas in oktober 2017 op 48-jarige leeftijd overleden. Maar ze heeft ons een mooi boek nagelaten.

Speciaal voor kankerpatiëntenAls je kanker hebt en je zit midden

in je kuren verandert vaak je smaak.

Sommige gerechten kun je gewoon niet

meer eten. Je kunt bijvoorbeeld walgen

van gebakken aardappelen. Van de

geur alleen word je misselijk terwijl je

het vroeger heerlijk vond. Of alles krijgt

een metaalsmaak. Of je hebt wondjes in

je mond waardoor eten pijn doet en je

veel pijn krijgt bij bijvoorbeeld scherpe

gerechten. Je eetlust kan minder

worden waardoor je ongewenst afvalt.

Goed eten blijft belangrijk Tijdens en na je kuren blijft goed

eten belangrijk. Odette heeft vanuit

haar eigen ervaring allerlei gerechten

gemaakt die passen bij je situatie of bij

wat je nodig hebt of kunt verdragen. Bij

de gerechten staan handige symbolen

zoals zoet, zuur , eiwitrijk, versterkend,

pittig of zacht enz. Er staan allerlei

adviezen in over producten, maar

bovenal zien de gerechten er heerlijk uit.

Het water loopt je in de mond, letterlijk.

Mini-meditaties Tussen de gerechten staan mini-

meditaties die je kunnen inspireren

wanneer je het even moeilijk hebt.

A spoonful of love

Bijvoorbeeld een meditatie over

kankervrije dagen. Odette besloot dat er

dagen moesten zijn waarin niemand het

met haar over kanker mocht hebben.

Of bedenken dat je eigenlijk in een luxe

resort ligt waar je de hele dag naar

Net� ix kunt kijken en je jezelf wijsmaakt

dat je vakantie hebt.

Lekkere gerechten Waar een kookboek voor bedoeld is

zijn natuurlijk de gerechten. Die zijn

veelal zonder vlees of vis en bestaan

voor het grootste deel uit verse en

gezonde ingrediënten. Het boek staat

vol prachtige foto’s. Het heeft een

harde kaft, er zit een lintje in zodat je

weet waar je was en het staat vol met

heerlijke gerechten zoals bijvoorbeeld

mango kurkumahumus, Pitamine -dat

is een vegetarisch alternatief voor een

broodje shoarma-, een Marokkaanse

stoofschotel en nog veel meer. Echt

een aanrader.

Het is geen lepel vol liefde maar

borden vol.

Ab Hermans

A Spoon ful of love, Uitgever: Spectrum

Auteur: Odette Schoonenberg

A spoonful of love is de mooie titel van een kookboek voor kankerpatiënten. Odette Schoonenberg heeft het in april

"Het is geen lepel

vol liefde maar borden vol"

Page 11: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm Darm

20 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 21

bestraling wordt met behulp van een MRI

en een endoscopie (een inwendig kijk-

onderzoek) beoordeeld of de tumor goed

gereageerd heeft op de behandeling.

Dan zijn er in twee mogelijkheden:

1. De tumor heeft niet/nauwelijks gerea-

geerd (slechte of geen respons): er is

nog veel tumorweefsel. In dit geval zal

de patiënt geadviseerd worden alsnog

de standaardoperatie te ondergaan

waarbij de endeldarm wordt verwijderd.

2. De tumor heeft goed gereageerd

(matig-goede of complete respons):

er is nog een klein deel van de tumor

aanwezig of de tumor is niet meer

zichtbaar. In dit geval zal 4 tot 6 weken

later opnieuw een beoordeling plaats-

vinden met behulp van de endoscopie.

Er zijn dan opnieuw twee mogelijkheden:

a. De tumor heeft goed gereageerd

(matig-goede respons), maar er is

nog een klein deel van de tumor

aanwezig. Het resterende deel van

de tumor zal dan onder narcose

worden weggehaald voor patho-

logisch onderzoek. Dit wordt een

lokale excisie genoemd. Als blijkt

dat in het weefsel toch nog te veel

tumorweefsel aanwezig is, wordt

de endeldarm alsnog verwijderd in

een tweede operatie. Is het gehele

tumorweefsel door de behandeling

verwijderd dan kan de endeldarm en

de kringspier gespaard blijven.

b. De tumor heeft volledig gereageerd

(complete respons), er is geen tumor

meer zichtbaar. In dit geval zal de

patiënt niet geopereerd worden

maar zal via regelmatige controles

in de gaten gehouden worden of

de tumor niet terug komt.

Coördinatie: Radboudumc Patiënten met endeldarmkanker kunnen

nu al in zeven centra in Nederland terecht

voor dit onderzoek. In totaal zullen twaalf

Nederlands ziekenhuizen deelnemen.

Ook in Denemarken en in Engeland

wordt het onderzoek uitgevoerd.

Drs. Anouk Rombouts, arts-onderzoeker

in het Radboudumc, coördineert de studie

onder leiding van professor Hans de Wilt,

chirurg oncoloog: “De STARTREC studie

moet antwoord geven op de vraag of

deze endeldarmsparende behande-

lingen veilig zijn ten opzichte van de

standaardoperatie. Daarnaast willen we

erachter komen welke van deze twee

behandelingen de beste resultaten geeft

op de korte en lange termijn.”

Als in de komende 2 jaar voldoende

patiënten deelnemen aan deze studie

kan de studie worden uitgebreid zodat

informatie verkregen kan worden over

wat de beste behandeling is. Verder

willen de onderzoekers nagaan hoe vaak

de endeldarm sparende behandeling

succesvol is en welke bijwerkingen er na

bestraling en eventueel chemotherapie

optreden. Met behulp van vragenlijsten

worden de gevolgen van de behande-

lingen op de dagelijkse bezigheden en

op het functioneren in het algemeen

onderzocht.

Tekst: Hans de Wilt

J.H.W. de Wilt, MD, PhD

Professor of Surgical Oncology,

Radboud UMC Nijmegen

Noot van de redactie:

In september 2017 plaatsten we een

artikel van J. Tuynman, over COLOR III

en TESAR studie. Deze studie is voor

een andere groep patiënten, met een

ander stadium van endeldarmkanker.

Orgaansparende operatie bij beperkte endeldarmtumor

STAR-TREC studie mogelijk gemaakt door SPKS

Onderzoekers van het Radboudumc zijn een internationaal onderzoek gestart om na te gaan of een endeldarmsparende behandeling veilig is bij patiënten met een beperkte endeldarmtumor: de STAR-TREC studie. Ook worden de gevolgen van deze orgaansparende behandeling op het dagelijks functioneren van de patiënt onderzocht. Patiënten met endeldarmkanker kunnen nu al in zeven centra in Nederland terecht voor dit onderzoek. In totaal zullen twaalf ziekenhuizen deelnemen.

O p dit moment worden patiënten

met een beperkt kwaadaardig

gezwel in de endeldarm

geopereerd, waarbij de endeldarm wordt

verwijderd en vaak een (tijdelijk) stoma

moet worden aangelegd. Dit is een grote

operatie en leidt bij een deel van de

patiënten tot langdurige klachten met de

ontlasting, problemen met urineren of

verslechtering van de seksuele functies.

Uit onderzoek is gebleken, dat het voor

sommige patiënten mogelijk is om de

endeldarm te behouden.

Patiënten worden dan bestraald, waarna

de reactie op de tumor wordt bekeken

om te bepalen of verwijdering van de

endeldarm nog nodig is. Bij meer dan 50%

van de patiënten wordt de tumor namelijk

kleiner na bestraling, of verdwijnt zelfs

helemaal. Deze behandeling wordt al

toegepast bij patiënten met uitgebreidere

tumoren in de endeldarm, maar wordt

niet standaard gebruikt bij patiënten met

beperkte endeldarmkanker.

Tot nu toe is een aantal studies gedaan,

zowel in het buitenland als in Nederland

(de CARTS studie), die endeldarm-

sparende behandelingen bij beperkte

endeldarmkanker onderzocht hebben.

Deze studies tonen aan dat bij ongeveer

de helft van de patiënten de endeldarm

gespaard kan worden.

Omdat deze studies nog maar kort

geleden zijn verricht, weten we niet of de

uitstekende lange termijn resultaten die

nu bereikt worden met de standaard-

operatie, ook bereikt kunnen worden

met deze orgaansparende techniek.

Daarnaast heeft behandeling met

bestraling en eventuele chemotherapie

ook nadelen, zoals de korte en lange

termijn bijwerkingen van de bestraling.

Deze bijwerkingen zijn onder meer

stoornissen in de wondgenezing, irritatie

en roodheid van de huid rondom de

anus en irritatie van het slijmvlies in de

endeldarm. Ook is het belangrijk om te

onderzoeken met welke behandelings-

techniek de beste resultaten worden

bereikt.

Vergelijkend onderzoek Onderzoekers van het Radboudumc en

het LUMC zijn nu een internationaal

onderzoek gestart (STAR-TREC) waarin

de standaardoperatie wordt vergeleken

met twee endeldarmsparende behande-

lingen. De ene behandeling is een korte

periode van bestraling gedurende

1 week, de andere behandeling een

langere periode van bestraling met

chemotherapie gedurende 5 weken. Bij

de endeldarmsparende behandelingen

wordt geprobeerd de standaard operatie

te voorkomen, zodat mogelijk minder

patiënten een blijvend stoma nodig hebben

of bijwerkingen van de behandeling

ervaren. 11-13 Weken na de start van de

arts-onderzoeker

Anouk Rombouts

“Standaard-operatie

voorkómen”

“Sommige patiënten kunnen

endeldarm behouden”

Page 12: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Algemeen Algemeen

22 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 23

Dit geldt net zo goed voor je ervaringen,

de meningen die anderen over je hebben

en ga zo maar door. In deze context

wordt vaak de metafoor van lucht en

wolken gebruikt. Jij bent de blauwe lucht

en daarin komen wolken voorbij, zo nu

en dan een regenbui, soms een heftige

storm en dan schijnt de zon weer.

Het weer (je omgeving, gedachten,

gevoelens, lijf enz.) is altijd in beweging

en veranderlijk, maar de blauwe lucht (jij)

blijft onveranderlijk.

Leren kiezen in moeilijkesituaties Zeker in situaties met heftige emoties,

zoals angst en depressie, je overweldigd

voelen, of het gevoel je hoofd niet ‘uit’ te

kunnen zetten en maar blijven piekeren,

kan het heel waardevol zijn om te

observeren en hiervan afstand te kunnen

nemen. Dit wil niet zeggen dat we negeren

of wegstoppen, integendeel. We geven

gevoelens en gedachten de ruimte om

er te zijn, ze te erkennen en doorvoelen,

maar zonder dat we ons laten meesleuren.

Op elk gegeven moment kun je observatie

toepassen. In het begin is dit moeilijk,

maar net als alles in het leven zal dit

makkelijker worden naarmate je meer je

oefent. Je kunt letterlijk afstand nemen

van een situatie en een rustige plek

opzoeken om je naar binnen te keren, of

in het moment focussen op je ademhaling

en wat je op dat moment ervaart in je

lichaam. Waar voel je de emotie in je

lijf? Wat voor sensatie is het? Wat voor

gedachten passeren er? Kijk ernaar

alsof je naar een � lm kijkt met nieuws-

gierigheid, zonder oordeel. Alles is oké,

niets is verkeerd. Weersta de impuls om

te reageren en laat alles voorbij gaan,

laat de energie door je heen bewegen.

Door te observeren en toe te laten

zonder te oordelen en gelijk te reageren,

kunnen we vervolgens kijken naar wat

de juiste volgende actie is. Stel je elke

mogelijke optie voor en doorvoel wat de

verschillende acties voor gevolg zouden

hebben. Voelt een actie als licht, ruimte,

opluchting en een stap vooruit? ➔

Lisanne van Sonsbeek ‘op herhaling’

Beweeg je leven vanuit je hart...

Adem… Voordat je verder leest, stop even en haal een paar keer diep adem. Magisch, is het niet? Dat je adem er altijd is, nooit hetzelfde, hij komt en gaat en is altijd in beweging. Net als alles in het leven. Eigenlijk is altijd alles in beweging, in verandering, geen moment is als het vorige. Hoe graag we ook controle zouden willen hebben, hoe graag we ook alles zouden willen begrijpen en weten. Niet op alles wat er gebeurt of waarmee we in aanraking komen hebben we grip. Wat we echter wél kunnen controleren, is onze respons hierop. Hoe we kiezen om te reageren, of we wel of niet iets doen, zeggen en zelfs denken.

I n tijden van onzekerheid over ziekte,

de toekomst én het gevoel hebben

de grip op je leven kwijt te zijn is het

van belang dat we in onze kracht (leren)

staan. Dat we sterk in onszelf staan

en bewuste keuzes kunnen maken en

ons niet laten meeslepen door factoren

van buitenaf. Zodat we kunnen leven

zoals we dat diep in ons hart willen

en nodig hebben. Want elke

minuut die ons is gegund, is een

waardevol cadeau dat je ten

volste mag leven vanuit jouw

hart.

Om vol te kunnen leven, zul je

moeten weten en moet je onder-

zoeken wat er binnen in je leeft en

daar vervolgens naar handelen.

Luisteren naar je intuïtie, dat onderbuik-

gevoel en naar wat je hart je ingeeft.

Want hoewel er duizenden goed bedoelde

adviezen van buitenaf komen, van familie

en vrienden tot aan media en artsen...

JIJ bent de expert van je eigen lichaam

en leven. Alleen jij kan weten wat het

allerbeste is voor jou op elk gegeven

moment. Maar hoe?

Observeren - afstand nemen Om erachter te komen wat dat is en

te oefenen in het luisteren hiernaar,

kun je onder meer gebruik maken van

mindfulness en meditatie. Dit zijn twee

termen die vaak door elkaar heen ge-

bruikt worden en er zijn ook nog eens

verscheidene methodes van meditatie.

In dit artikel kijken we naar observatie.

Het observeren van het nu-moment, je

gedachten, gevoelens en lichaam om zo

bewustwording te creëren en vervolgens

de regie te nemen over je leven.

Het is namelijk moeilijk om het grote

geheel met alle mogelijke keuzes te zien

als je je midden in het doolhof bevindt.

Maar als je er boven zweeft, dan worden

dingen vaak een stuk duidelijker. Zo is

het ook met je gedachten en gevoelens.

Hiervan afstand leren nemen, is heel waar-

devol en verlicht de lading. We zeggen

bijvoorbeeld vaak ‘ik ben angstig’, maar

als je jezelf van binnen zou bekijken zul je

geen ‘angst’ vinden. De angst is niet wie

jij bent, je ervaart angst. Je gevoelens en

gedachten passeren je nu-moment, maar

je bent ze niet.

Honderd man sterk hingen aan haar lippen, we bewogen, we omhelsden elkaar en voelden ons vrij. ‘Life coach’ Lisanne van

Sonsbeek hield ons even vast tijdens onze landelijke dag op 21 oktober bij kasteel Haarzuilen.

Op verzoek van de redactie schreef zij onderstaand artikel. Zo bereikt zij toch ook de toen afwezigen.

“Onderzoek wat In je leeft “

“Vertrouw dat je hart het juiste

ingeeft”

Page 13: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Algemeen Algemeen

24 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 25

➔ Of beklemmend, geforceerd en

donker? Luister en handel dan naar het

antwoord,vertrouw dat je hart het juiste

ingeeft. Een krachtige vraag die je hierbij

kan stellen is: ‘wat zou liefde nu doen?’.

Progressie in plaats van perfectie Dit alles is soms makkelijker

gezegd dan gedaan. En toch,

blijf het constant proberen. Blijf

oefenen en je zult zien dat het

elke keer een stukje makkelijker

wordt. Maar ook dat het elke keer

weer anders is, sommige dagen

makkelijk, sommige dagen kom je

gewoon niet uit je hoofd en dat is alle-

maal oké. Net als dat je de spieren in je

Lisanne van Sonsbeek is life

coach en personal trainer. Ze

heeft zich nadat haar vader

overleed aan slokdarmkanker

gespecialiseerd in het

ondersteunen van mensen na

kanker. Met MyHeartMoves

coacht ze mensen om hun pijn

om te zetten in hun kracht.

Om hun beste leven te leven,

vanuit het hart en vol liefde en

voldoening. Dit gaat stap voor

stap, op holistische wijze (gericht

op de gehele mens) en ze richt

zich volledig op jou als persoon.

Deze intensieve begeleiding biedt

ze online (in groepsverband en 1

op 1) en persoonlijk in Rotterdam.

Daarnaast heeft ze een online

community op Facebook waar

op positieve wijze ondersteuning

wordt geboden vanuit alle

hoeken van de wereld. Kijk op

www.myheartmoves.com voor

meer informatie.

lichaam traint, is ook je mind een ‘spier’

die je kan trainen.

Elke keer wordt het makkelijker om

afstand te nemen van je gedachten, te

observeren, je focus te verleggen van

angst naar liefde. Belangrijk is jezelf te

blijven herinneren dat niemand perfect

is en in plaats van te streven naar perfectie

alleen te streven naar progressie. Want

het gaat er niet om hoe hard je gaat of

waar je uitkomt, het gaat erom dat je in

beweging bent. Al zijn het ministapjes,

langzaam aan zal je momentum creëren

en kom je steeds dichter bij datgene

wat op je hart ligt.

Tekst: Lisanne van Sonsbeek

‘Kanker: niets om bij stil te staan’ Martijn Stuiver lector bij Hogeschool van Amsterdam

“Bewegen is belangrijk en dat geldt ook bij kanker.” Aldus dr. Martijn Stuiver in zijn aanvaardingsrede als lector Functioneel herstel bij kanker aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij wijst er onder meer op dat KWF op haar website meldde dat jaarlijks 2.100 mensen kanker krijgen als gevolg van te weinig bewegen. Omdat vanaf het begin van deze eeuw steeds meer artikelen in de wetenschapsliteratuur verschijnen over de rol van lichaamsbeweging bij kanker is volgens Stuiver kanker inderdaad niets om bij stil te staan. Lijkt dubbelzinnig, maar het is een glasheldere stelling.

S tuiver werkte dit ruimschoots

uit in zijn rede op 14 november

van het vorige jaar. “Naar

schatting heeft een kwart van de

mensen behoefte aan een meer

intensieve vorm van ondersteunende

zorg, bij voorbeeld in de vorm van

professionele psychosociale hulp

of een beweegprogramma

onder begeleiding van een

fysiotherapeut.” Hij benadrukt

dat bij 5 procent sprake is van

een gezondheidsprobleem

dat dermate complex

is dat multidisciplinaire

revalidatiegeneeskundige

zorg noodzakelijk is. De vraag

naar deze vorm van hulp en

ondersteuning zal volgens hem alleen

nog maar verder toenemen.

GezondheidDe lector refereert aan het door

Huber e.a. geformuleerd concept van

gezondheid: ‘Het vermogen zich aan te

passen en eigen regie te voeren, in het

licht van fysieke, emotionele en sociale

uitdagingen van het leven’. Binnen

het idee van positieve gezondheid

worden zes dimensies onderscheiden.

Stuiver wil zich binnen zijn lectoraat in

het bijzonder richten op vier daarvan:

de lichaamsfuncties, dagelijks

functioneren, sociaal-maatschappelijke

participatie en kwaliteit van leven.

“Na de diagnose, voorafgaand aan de

behandeling, moet inactiviteit vermeden

worden. Fitte en actieve patiënten

lijken minder complicaties te hebben

en sneller te herstellen na chirurgie.

Vlak na een chirurgische ingreep, dus

al in de klinische fase, is voldoende

bewegen van belang om het functioneel

herstel te bevorderen,” stelt Stuiver,

refererend aan diverse onderzoeken.

In dit verband wijst hij er op dat ook

tijdens de aanvullende behandeling met

chemotherapie bewegen, ondersteund

door een fysiotherapeut of gecoacht

door een verpleegkundige, kan helpen

de negatieve impact van de behandeling

te beperken.

Met patiënt samenwerken “Goede zorg betekent,” aldus Stuiver,

“in samenspraak met de patiënt een

goed beeld verkrijgen van wat voor

de gezondheidsbeleving van de

patiënt belangrijk is, wat de gewenste

uitkomsten van een behandeling zijn,

welke offers daarvoor acceptabel zijn

en welke niet. Dat is voor geen enkele

patiënt hetzelfde.” Hij stelt de vraag

of de resultaten uit het beschikbare

onderzoek naar beweeginterventies bij

kanker geldig zijn voor alle vormen van

kanker. Dat is dus niet het geval. ➔

“Van bovenaf worden dingen vaak duidelijker”

“Goede zorg in samenspraak met

patiënt”

Page 14: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Algemeen Algemeen

26 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 27

Martijn Stuiver:

Ervaring naar het werkveld uitdragen Fysiotherapeut Martijn Stuiver,

medewerker van het Antoni van

Leeuwenhoek en onderzoeker op

het gebied van ondersteunende

zorg en revalidatie bij kanker,

is voor de komende vijf jaar

aangesteld als bijzonder

lector aan de Hogeschool van

Amsterdam. Hij gaat in deeltijd

aan de slag met het lectoraat

‘Functioneel herstel bij kanker’.

Stuiver heeft tussen 2003 en

2006 de eerste Nederlandse op-

leiding voor oncologie fysiothe-

rapeuten opgezet. Daarna is hij

zich gaan toeleggen op weten-

schappelijk onderzoek. In 2014

promoveerde hij op onderzoek

naar verschillende aspecten van

morbiditeit na het verwijderen van

lymfeklieren bij kankerpatiënten.

Via het lectoraat is een centrum

geopend: Centrum voor Kwa-

liteit van Leven. In dit centrum

komt nog meer nadruk te liggen

op het onderzoek naar onder-

steunende zorg en revalidatie.

Stuiver: “Het is een deel van de

missie van ons nieuwe centrum

om de expertise die we hier

straks opdoen uit te dragen

naar het werkveld, Het lectoraat

biedt de kans om die expertise

niet alleen in te bedden in na-

scholing, maar ook in de initiële

scholing van onder meer fysio-

en ergotherapeuten.

➔ “Sommige vormen van kanker

hebben bovendien heel speci� eke

gevolgen voor de bij het bewegen

betrokken orgaansystemen, waarmee

bij de interventies rekening moet

worden gehouden. Ook voor de

verschillende medische behandelingen

geldt dat de ene de andere niet is.

Sommige behandelingen hebben zoveel

bijwerkingen dat bewegen bepaald niet

het eerste is dat bij mensen opkomt.”

In beweging houden Ook werpt hij de vraag op hoe je

mensen in beweging krijgt en houdt.

“Dat blijkt over het algemeen best

moeilijk” (…..) ”Als mensen als gevolg

van de ziekte of de behandeling

daarvan hun dagelijkse activiteiten niet

meer kunnen uitvoeren zoals voorheen,

kunnen ze daardoor ook minder actief

worden.” Eenzelfde probleem doet zich

voor bij de zogenoemde prehabilitatie:

het voorafgaand aan een chirurgische

ingreep (voorbeeld: colorectale kanker)

fysieke trainen en het optimaliseren

van de voedingstoestand

stimuleren.

In het kader van een

uitgebreide studie onder

een aantal borst- en

darmkankerpatiënten werkten

diverse ziekenhuizen, het

Nederlands Kankerinstituut

(NKI), het Integraal

Kankercentrum Nederland (IKNL)

en een groep fysiotherapeuten

samen. In deze PACES studie werd

de effectiviteit van fysieke activiteit

tijdens aanvullende chemotherapie

bestudeerd (Physical excercise during

Adjuvant Chemotherapy Effectiveness

Study). Hierbij was ook Martijn

Stuiver betrokken. De deelnemende

fysiotherapeuten vormden samen het

Onconet. Deze ‘zorgzoeker’ telt

inmiddels meer dan 400 aangesloten

fysiotherapeuten (www.onconet.nl).

Multidisciplinaire zorg Het Zorginstituut Nederland (ZIN) heeft

inmiddels vastgesteld dat ondersteunende

zorg, gericht op volhouden en herstellen

van de behandeling, onderdeel dient te

zijn van goede oncologische zorg. Stuiver

stemt hiermee van harte in en hij pleit dan

ook voor goede onderlinge afstemming

en samenwerking tussen de diverse

disciplines.

Martijn Stuiver noemde tenslotte in

een vooruitblik een drietal uitdagingen

waarvoor hij zich in zijn lectoraat de

komende jaren ziet gesteld:

• Het verstevigen van het

wetenschappelijk fundament van de

beroepsbeoefening van paramedici

en verpleegkundigen bij de zorg voor

mensen met kanker.

• Het versnellen van de vertaling van

wetenschappelijke inzichten naar de

beroepspraktijk.

• Het voorbereiden van de toekomstige

beroepsbeoefenaren in de zorg op

de toegenomen zorgvraag als gevolg

van kanker. Voor hen is kanker wel

degelijk iets om bij stil te staan.

Tekst: Peter Craghs

“Mensen in beweging brengen

en houden”

Page 15: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Darm Darm

28 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 29

Samenwerking SPKS en IKNL op gebied van informatie patiënten

Deelname onderzoeken en behandelingen

De SPKS-Werkgroep Inbreng Wetenschappelijk Onderzoek (WIWO) en IKNL (Integraal Kankercentrum Nederland) zijn een samenwerking begonnen om patiënten te informeren over deelname aan actuele wetenschappelijk onderzoeken (trials) voor darmkanker.

W IWO (in dit geval ‘afdeling’

Darm) heeft als doel om

een bijdrage te leveren

aan wetenschappelijk onderzoek

voor darmkanker door middel van

patiëntenparticipatie. De leden van WIWO

doen dit door vanuit een patiënten-

perspectief onderzoeksvoorstellen te

becommentariëren en te bespreken

met onderzoekers. Daarnaast

participeren leden van de WIWO

in lopende onderzoeken. De

WIWO stelt zich ook als

doel om patiënten inzicht

te geven in mogelijke

behandelingen en actuele

klinische onderzoeken. Door

de samenwerking met IKNL is

dit nu ook mogelijk.

IKNL verzorgt op Kanker.

nl de informatie over deelname

aan wetenschappelijk onderzoek

(trials) bij kanker en biedt een zoveel

mogelijk up to date en compleet

overzicht van trials in de Nederlandse

ziekenhuizen (http://www.kanker.nl/

kankeronderzoek). Patiënten wordt op

deze wijze trial informatie aangeboden

in patiëntvriendelijke taal op het gebied

van bij voorbeeld darmkanker. Doordat

patiënten goed zijn geïnformeerd en op

het juiste tijdstip, zijn zij beter toegerust

om een keuze te maken over het wel

of niet deelnemen aan een trial. Op

Kanker.nl zijn Kim Hoeijmakers en Trudy

Kolman (werkzaam bij IKNL vanuit de

redactie kanker.nl/kankeronderzoek)

beschikbaar voor vragen over deelname

aan wetenschappelijk onderzoek bij

kanker.

De WIWO en IKNL informeren elkaar

tijdig als er een nieuwe trial op het

gebied van darmkanker geopend

gaat worden. SPKS zal de informatie

aangedragen door IKNL, gebruiken om

darmkankerpatiënten transparant te

informeren over studies die geopend zijn

voor deelname door dit te publiceren

in het tijdsschrift Doorgang, en of de

online nieuwsbrief en de SPKS website

inclusief een link naar kanker.nl/

kankeronderzoek voor de volledige trial

informatie. De WIWO zal patiënten ook

informeren over de uitkomst van trials

zodra de resultaten bekend zijn.

Onderzoek gericht op betere behandeling van darmkanker

Prospectief Landelijk CRC cohort:

Darmkanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker. Met de start van het bevolkingsonderzoek wordt de ziekte bij steeds meer mensen in een vroeg stadium gediagnosticeerd. Er overlijden echter nog steeds relatief veel patiënten aan darmkanker. Om dit aantal omlaag te brengen en de uitkomsten van de behandeling te verbeteren is wetenschappelijk onderzoek nodig. Dit onderzoek kan ef� ciënter uitgevoerd worden door zorg en wetenschap dichter bij elkaar te brengen. Dit is het streven van het Prospectief Landelijk CRC cohort.

en het afnemen van extra bloed tijdens

een gewone bloedafname. Ook wordt er

toestemming gevraagd om vragenlijsten

over kwaliteit van leven in te vullen. Daar-

naast wordt patiënten de mogelijkheid

geboden om benaderd te worden voor

nieuwe experimentele behandelingen.

Beter voorspellenMet al deze gegevens en materiaal uit de

dagelijkse zorg kan bijvoorbeeld onder-

zoek gedaan worden naar factoren die

kunnen voorspellen bij wie de ziekte

terugkomt of bij wie bijwerkingen op zullen

treden, maar ook naar de kwaliteit van

leven bij de verschillende behandelingen.

In tegenstelling tot de meeste studies

naar darmkanker kan elke patiënt

deelnemen, onafhankelijk van leeftijd,

andere aandoeningen of uitgebreidheid

van de ziekte (wel of geen uitzaaiingen).

Hierdoor hopen we ook veel beter zicht

te krijgen op de verschillen tussen de

verschillende patiëntengroepen.

DeelnameInmiddels doen er 36 ziekenhuizen mee

aan deze studie en dit aantal breidt

in snel tempo uit. Nu al hebben 2500

patiënten toestemming gegeven om deel

te nemen aan het onderzoek. Ongeveer

15 kleine en grote onderzoeken maken

nu gebruik van de PLCRC database en

ook dit aantal breidt steeds verder uit

nu PLCRC steeds groter wordt en meer

bekendheid krijgt. Meer informatie over

PLCRC en de deelnemende ziekenhuizen

is te vinden op www.plcrc.nl

H et Prospectief Landelijk CRC

cohort (PLCRC) is een initiatief

gericht op het verzamelen van

gegevens en lichaamsmateriaal van

zoveel mogelijk patiënten voor weten-

schappelijk onderzoek. Met al deze

gegevens en het materiaal kunnen veel

vragen beantwoord worden waarmee

we de effectiviteit van de behandeling

en de kwaliteit van leven van patiënten

willen verbeteren. Voor deelname aan

het cohort wordt aan elke patiënt toe-

stemming gevraagd.

ToestemmingEr zijn verschillende onderdelen waar

toestemming voor gegeven kan worden.

Bij elk onderdeel heeft u als patiënt de

keuze om wel of geen toestemming te

geven. Uw toestemming voor het mogen

opvragen van medische gegevens uit

het behandeldossier is verplicht, omdat

zonder deze gegevens het overige mate-

riaal en gegevens weinig waarde hebben.

Naar keuze zijn het verzamelen van een

stukje tumorweefsel ten tijde van operatie

“De WIWO zal patiënten ook

informeren over de uitkomst van trials”

Page 16: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

Algemeen Algemeen

30 | Doorgang 62 Doorgang 62 | 31

maar: samen ben je meer waard dan de

som der delen.”

Meer weten over Thomas Sharp en zijn

onderzoek?

Zie www.electronmicroscopy.lumc.nl

Thomas Sharp is niet de enige Leidse

onderzoeker die een ERC Starting

Grant kreeg. Lees meer over de drie

andere laureaten op de website van de

Universiteit Leiden.

Biochemicus Sharp ‘ontwerpt’ minuscule bouwwerken om immuunsysteem uit te lokken

Europese subsidie om zijn werk te vervolmaken

Biochemicus Thom Sharp combineert het liefst verschillende onderzoeksvelden. De komende vijf jaar krijgt hij daar volop de kans toe, want het afgelopen najaar werd of� cieel bekend dat hij 1,5 miljoen euro subsidie krijgt van de European Research Council (ERC). Sharp wil met het geldbedrag meer te weten komen over een essentieel onderdeel van het immuunsysteem.

"Ik was ontzettend blij toen ik in de mail

las dat ik de subsidie had gekregen.

Ik wist dat ik een heel goed idee had,

maar het was de eerste keer dat ik een

voorstel schreef voor zo’n grote beurs,”

vertelt Sharp. Dat heel goede idee draait

om wat hij ‘DNA nanotemplates’ noemt:

driedimensionale bouwwerken

van stukjes DNA, waarop hij

heel precies een constructie

van eiwitten kan maken.

Zijn uiteindelijke doel: het

afweersysteem heel gericht

in actie laten komen om

bijvoorbeeld kankercellen te

vernietigen. “Ik gebruik DNA

omdat ik daarvan precies kan

voorspellen hoe de combinatie van

de stukjes er driedimensionaal uitziet.

Als ik daar vervolgens mijn eiwitten

bovenop bouw, weet ik ook precies hoe

die constructie er in de ruimte uitziet.”

Immuunsysteem activeren Die voorspelbaarheid van zijn bouwsel

is cruciaal, want Sharp denkt dat daar

de essentie ligt van zijn onderzoek. Hij

gebruikt zijn minuscule driedimensionale

bouwwerken van DNA en eiwitten

om een essentieel deel van het

immuunsysteem te activeren: het

zogenoemde complementsysteem. “We

weten dat de eiwitten in verschillende

opstellingen dit systeem activeren, maar

we weten niet waarom de ene opstelling

beter werkt dan de andere,” zegt hij.

Door verschillende opstellingen te testen

hoopt hij erachter te komen welke

ruimtelijke samenstelling van eiwitten

het complementsysteem het beste

activeert. Dat testen doet hij onder de

microscoop. Maar omdat alles wat Sharp

bestudeert zo vreselijk klein is, gebruikt

hij een speciale microscoop. Met deze

elektronenmicroscoop kan hij zo ver

inzoomen dat hij precies kan zien wat er

gebeurt tussen zijn 3D-structuur en de

onderdelen van het immuunsysteem.

Kankercellen kapot maken Dit is nog vrij fundamentele kennis,

maar Sharp ziet al toepassingen voor

de patiënt. “Als we weten hoe we

het complementsysteem maximaal

kunnen activeren, kunnen we die kennis

gebruiken om die activatie heel gericht

te laten gebeuren.” Zo kan dit deel van

het immuunsysteem erop uit gestuurd

worden om bijvoorbeeld kankercellen

kapot te maken. Het is die combinatie

van fundamenteel onderzoek waarin

scheikunde, natuurkunde, biologie en

geneeskunde samenkomen, waar Sharp

zo enthousiast van wordt. “Ik zeg altijd

"Dat heel goede idee draait om wat hij ‘DNA

nanotemplates’”

Page 17: Magazine voor patiënten Maart 2018 | Nr. 62 - SPKS...Het begon allemaal in 2009, toen Marga last kreeg van obstipatie, haar buik dikker werd en afvallen maar niet hielp. De huisarts

WAAROM EASY-TO-EAT?Easy-to-Eat is speciaal ontwikkeld voor mensen die extra kracht en energie nodig hebben maar alleen dikvloeibare of fi jngemalen voeding kunnen eten. Het is een tussendoortje en gebaksdessert op basis van frisse zuivel met geconcentreerd wei-eiwit. Easy-to-Eat is zacht en smelt in de mond en kan daarom probleemloos worden gegeten door mensen met een slikstoornis.

BOMVOL EIWITEasy-to-Eat is een bron van hoogwaardige melkeiwitten. Iemand die ziek of ondervoed is heeft namelij k veel meer eiwitten nodig. De met energie- en eiwit verrij kte Easy-to-Eat biedt dan uitkomst.

Één portie Easy-to-Eat levert 140 kcal en 8 gram hoogwaardig eiwit.

Easy-to-Eat draagt bij aan het herstel en behoud van de conditie, helpt het de weerstand te ondersteunen. Easy-to-Eat kan meerdere keren per dag gegeten worden, bij voorbeeld als lekkernij tussendoor of als nagerecht. Mensen die nog fi jngemalen voeding kunnen eten raden wij aan Easy-to-Eat af te wisselen met de Bouwsteentjes. Na het ontdooien is Easy-to-Eat nog 4 dagen in de koelkast te bewaren.

Easy-to-Eat is verkrij gbaar in de smaken framboos en tropical. Easy-to-Eat is puur natuurlij k bevat weinig suiker, is vrij van gluten en bevat geen gelatine.

MEER INFORMATIE? GRATIS MONSTERS?www.bouwsteentjes.nl Kantoor 035 588 23 [email protected] Dhr. van Leeuwen 06 22916 395

Easy-to-Eat is verkrij gbaar bij diverse supermarkten, voor informatie zie onze website www.bouwsteentjes.nlwww.bouwsteentjes.nl

Easy-to-Eat - In 2 smaken- Gastvrij en Gezellig - 20% hoogwaardig eiwit- Kracht en Energie