lerse avonturenToen ik bijna tien jaar geleden het JvO verliet,had ik niet kunnen bedenken dat ik nu, tienjaar later, een baan heb b'rj een softwarebedr'rjf als verkoper. En toch werk ik op ditmoment bijOracle in Dublin in deze functie.Hoe ben ik hier uiteindelijk terecht gekomen?

lk ben waarschijnlijk één van de weinigeleden of misschien wel het enige lid van dezealumni vereniging dat geen eindexamen heeftgedaan aan het JvO. Tot mijn grote spijtmoest ik de school verlaten aan het einde vanhet vijfde jaar (zomer van '9'1). Dit omdat mijnvader een baan had gekregen in ltaliê en ik,na veel twijfelen, had besloten om toch meete gaan met de rest van het gezin. lk hebuiteindelijk een Europees Baccalaureaatgehaald aan de Europese Schoolin Varese,Noord-ltaliê. Op de terugweg van de Rome-reis had ik de plaatsnaam nog zien staan opde borden langs de snelweg. Uiteindetijk hebik er twee jaar gewoond.En om trouw te blijven aan het gymnasiumheb ik eindexamen gedaan in Latijn, als enigeNederlandse leerling op de school. Dat wasbehoorl'rjk zwaar omdat ik Latijn had tatenvallen op het JvO en voor Grieks hadgekozen. Maarom de een ofanderebureaucratische reden mocht ik geen Grieksdoen, terwijl de Nederlandse docent natuurlijkopgeleid was om beiden te onderuijzen.

EnÍin, na êen zeer leuke tijd in ltalie waar ikuiteindelijk ook nog wat ltaliaans hadopgestoken, ben ik weer gewoon teruggegaan naar Nederland om in GroningenEconomie te gaan studeren. In Groningenkwam ik weer een aantal mensen tegen vanhet JvO wat erg leuk was. Gedurende mijnstudententijd heb ik nog een half jaartje inNieuw-Zeeland gestudeerd. Echt een helemooie manier om een land aan de anderekant van de wereld eens goed te lerenkennen. lk had een aantal'Kiwi's in ltaliêleren kennen die mijerg nieuwsgierig naarhun land hadden gemaakt. Gelukkig heeft deUniversiteit van Groningen als enigeuniversiteit in Nederland (althans toentertijd)een uitwisselingsprogramma met eenuniversiteit in Nieuw-Zeeland. Dit omdat AbelTasman een Groninger, de eerste westerlingwas die Nieuw-Zeeland ontdekt heeft.

Na deze twee ervaringen in het buitenland enmede ook door mijn studie AlgemeneEconomie, begon ik er meer en meer aan tedenken om aan de slag te gaan bij hetMinisterie van Buítenlandse Zaken. Daar hebik toen ook stage gelopen en uiteindelijk mijnscriptie geschreven. Ondertussen was ik ook

4

door Sonja yan Slee{rwen (1992)

begonnen met de studie Filosofie. Een vakwaarin ik al sinds het lezen van de teksten biiGrieks geïnteresseerd was geraakt.Tijdens één van de colleges vroeg een aantalvrienden van mij om een aanbeveling aan dedecaan van de faculteit. De aanbevelinqhadden ze nodig voor een posfdoctora-leopleiding Japanse business en taal. Omdat ikgraag bij het Ministerie witde werken, heb ik invijf minuten besloten dat deze opleiding welheel nuttig kon zijn om er nog meer uit tespnngen bij de sollicitaties.

Na een lange selectie ronde werd ikuiteindelijk uitgekozen samen met nog 19 pasafgestudeerden uit heel Nederland. Tot onzeverbazing waren er uiteindelijk 5 mensen uitGroningen geselecteerd, waaronder mijnbeide vrienden en ook een meisje van mijnjaar van het JvO! Eén van de selectierondesbestond uit een test om te zien of wij de gavehadden om snel Japans te leren. lk vond detest erg gemakkelijk omdat alleontledingstechnieken geleerd tijdens delessen Grieks en Latijn zeer goed van paskwamen.

Uiteindelijk heb ik drie maanden lang, vijfdagen per week, acht uur per dag, Japansmoeten leren aan de Universiteit van Leiden.lk vond het echt verschrikkeiijk, want ik houhelemaal niet van talen leren. Op het JvO hadik b'rjvoorbeeld in de vijfde klas aileen nogEngels als vreemde taal. Na de drie maandenin Leiden werden we voor zeven maandennaar Japan gestuurd. Alwaar we allemaalstage gelopen hebben bij een Japans bedrijfof organisatie. lkzelf heb een onderzoekgedaan naar de Japanse politiek aan hetMatsushita Institute of Govemment andManagement.

In Tokyo heb ik mijn lerse vriend lerenkennen. Na terugkeer in Nederland heb ikbesloten om een gok te wagen en mij tevestigen hier in Dublin.Al sinds een flink aantaljaren heeft de lerseoverheid de economie gestimuleerd door hetvoor intemationale lT bedrijven zeer voordeligte maken om zich hier te vestigen.Deze bedrijven zijn vooral op zoek naarmensen met talenkennis. Ik vond daarombinnen een week een baan bij Compaq. Daarheb ik zes maanden gewerkt, daarna ben ikovergestapt naar mijn huidige functie bijOracle. lk verkoop nu software aan deNederlandse overheid. Op die manier ben iktoch een beetje bezig met de sector waar ikhet meest in geïnteresseerd ben.

(lees verder op pagina 5)

Wisseling van de wacht

Joap de Kimpe is als penningmeester vqn de Stichtírtg í'rienden vmr heí Johan van OldenbmneveltGymnasium te Antersfoort al 8 jaar lang de dt"ijvende kracht achíer de reiinistent,erenigtng. Hij bett, hijschrijft, hii e+nailt. Hij adminisfreert professioneel en is actief betrokken bij alle activiíeiten. Htj zorglt oor iníormaÍie neqr de acl?terbqn en is naast de rector de qctieye spin in hef web van dereiinistenvereniging. Met veel succes ! ITet reíinistenbestund telt ínmiddels I j00 oudJeerlingen.Regelmatig worden er op school enlhousiaste reiinies georganiseerd. Het is een bijzonder gebew.en omelkaar na jaren weer tentg te zien en te spreken. Tegelrjkertrjd wordt ook de binding tussen de scltool ende oud-leerlingen daardoor geacíiveerd en dot is belangrijk in tijden van verandering. Met zi.jn allenhebben wij -en passaní- de afgelopen jaren een prachtige vleugel aan de school geschonken en deschoolleiding in staat gesteld in nijpende geval,len nqsr individuele leerlingen financieel bij te springen.Met de relatief bescheiden individuele bijdragen kunnen wij tezamen substqntiële dingen doen vaor deschool. In ot erleg met de schoolleiding dienen zich de kontende jaren niemwe doelen aan, die zonder eenbijzonder potje qls het onze niet voor veru,ezenlijking in aanmerking komen.

Als ie er even bij stilstast, is het duidelijk dat Joop in zijn eentje ongelofetijk veel werk voor de oud-Ieerlingen tereniging heeft verricht. Zoals wij dat van hem gewend zijn heefi hij alles punctueel opgezeten biigehouden. Dqqntoor zijn wij hem buitengetvoon veel dank verschuldigd. Tegehjkertijd is er heelveel begrip dat Joop zich no ol die tijd wij wil maken voor andere bezigheden.

Dat betekent datwY nietnue mensen zoeken. Wellicht dat de adntinisÍrqtie van de vereniging in detoekomst overgenomen wordt door de school, mqar daarvan is met alle hectischeondenuiisveranderingen voorlopig nog geen sprake. Wij zoeken niet één persoon die qlles overneemt. Dqtis weinig reëel en ook te kwetsbaar als hem of haar iets overkomt. l'erdeling van de werkzaamheden overeen paar n?ensen die goedmet elkaar sqmenwerken is leuker en nteer haalbqar.

. Voor de Nieuwsbrief hebben Mechelien Adam (1985) en Narda Vriesinga-Uitzinger (1966)inmiddels taken vqn Joop de Kimpe oyergenomen.

llij zoeken nu nog mensen yoor de volgende functies:o Pemdngmeestere Contactpersoon voor de leden en acquisitie van nietnve leden. Kennis van eeÍ?

con?putetprogl"amma dsl voldoende mogelijkheden biedt om definanciën bij te houden, omenveloppen/etiketten/acceptgtro's in serie afte drukken, enz., is daarvoor noodzakelijk.t Organisator van de rei.inies

Bovengenoemde personen zullen wqar nodig nauw sqmenwerken met de schoolleiding. Het zou rtoor decontacten onderling en met de school wakkelijk zijn indien zij in het midden vqn het land'wonen. Via e-mqil en telefoon is eehter ook veel te regelen indien de afsÍandwat groter is. Laqt u om die reden dus nieíweerhouden om te reageren!

Meer informatie gevenwij u g'aag. Bel dsonmor met Joop de Kimpe (03i-494 29 56) of metondergetekende (035-602 95 90).Wij hopen wat van u te horen-

Jaap htienuenhuyzen, voorzitíer Stichting Ilrienden van het Johan vqn Oldenbarueveltgtmnasium

(vervolg van pagina 4)

lk heb altijd gezegd dat ik een ding zeker wist en dat was dat ik niet geschikt was voor de baan vanverkoper. Dat blijkt uiteindelijk niet waar tê zijn. lk zie het nu als een goede opstap naar iets wat memeer interesseert, zoals een baan in de politiek. Maar dan zal ik waarschijnlijk toch eerst weer inNederland moeten gaan wonen. En wanneer dat weer gebeurt, kan ik nu niet vooaien. Net zoals ikde aÍgelopen tien jaar zoals ik die hier beschreven heb, op mijn studie na, niet had kunnen voozien.