editie 40 | jaargang 4 | februari 2013 | www.latin-Emagazine.com

Februari concertmaand

Onze illustrator Luis geeft het al aan in zijn tekening: er staan volop latin concerten in de planning. In februari kun je o.a. verwachten: Estopa in Rotterdam en Brussel, Charanga Habanera in Antwerpen, en Donaldo Flores ter vervanging van Adalberto Alvarez, ook in Antwerpen. Ook in de maanden daarna valt er nog genoeg te beleven, met onder meer Arcángel, Grupo Niche en Susana Baca.

UNITY: The Latin Tribute to Michael Jackson

Een bijzonder project van Tony Succar, dat heeft geleid tot een prachtig “latin eerbetoon” aan Michael Jackson, zijn muziek en zijn boodschap. Tal van grote internationale artiesten hebben hun medewerking verleend en het resultaat mag er zijn. Lees en bekijk de uitgebreide reportage met veel foto’s en enkele trailers.

Interviews en reportages

In januari viel er veel te beleven. Er was dus werk aan de winkel voor onze reporters. De flamencoliefhebbers kunnen hun hart ophalen. We hebben een terugblik op de Flamenco Biënnale en een uitgebreid interview met Patricio Wang door Ginette. Michele bezocht het Benefiet voor de slachtoffers Sandy. Bijzondere optredens met een prachtige opbrengst van maar liefst 6800 euro. Een mooi resultaat, dat de komende weken nog kan oplopen, want tot 1 april kun je nog steeds doneren. Ook in deze editie: een interview met zanger José Luis “El Gato” Morán en “médico rumbero” Rafa Guardiola.

Latin evenementen

Steve The Orga heeft weer iets leuks bedacht, namelijk een Festival Cruise van Rotterdam naar Antwerpen. Wie hoopt onderweg een zeemeermin te spotten, komt waarschijnlijk bedrogen uit, maar SalsaSirena 2013 komt eraan! Na een succesvolle editie in 2012 kunnen de dames zich weer inschrijven voor zo’n heerlijke (dans)verwendag. Op dezelfde dag (dezelfde locatie) wordt overigens ook de NK Salsa voor paren en teams gehouden.

En verder…

Natuurlijk ontbreken de vaste rubrieken niet: films, theaters, Radio Latin Life, Comida Latina en cd’s, met dit keer een recensie van Gaylord Pieters. En tot slot geven we jullie een korte impressie van een bijzondere tentoonstelling in Brussel: “Huichol Art on Wheels. We wensen jullie weer veel kijk- en leesplezier!

PAGE 02

PAGE 03

© Luis Filella ilustracion

PAGE 04

INHOUD deze editie o.a.: 02 03 05 06 12 14 16 17 18 22 31 32 34 39 40 41 42 46 48 50 56 58 60 64 65 66 67 68 70 72 75 76 80

Voorwoord Illustratie Luis Filella SalsaSirena, verwendag voor vrouwen Interview met José Luis Moran, el Gato Salsero Mexicaanse Volkskunst in de kijker Sins and Miracles Arcángel CD-recensie Los Hacheros – Pilón Reportage Flamenco Biënnale 2013 UNITY: The Latin Tribute to Michael Jackson NK Salsa voor paren en teams Estrella Acosta: Esquina 25 Reportage Benefiet Orkaan Sandy Festival Mundial in de Spoorzone Rumba Catalana: Pistoleros de la Paz North Sea Jazz Club: Susana Baca Interview met Patricio Wang Steve The Orga blijft verrassen: First La Grande Festival Cruise Uit Ecuador: Swing Original Monks Interview met Rafa Guardiola “Olofi Son” Latin Life Radio Salsa Docent Opleiding Live Donaldo Flores y su Orquesta DVD: Seon Stylist, best of footwork vol. 2 Rasa: programma in februari Comida Latina: Tamales Live concert Estopa Dansreizen naar Lagos, Portugal De Roma: programmering in februari Grupo Niche komt naar Nederland Haags podium op Parkpop Film: Post Tenebras Lux Colofon

PAGE 05

José Luis Morán, el Gato Salsero Madrid, 24 januari 2013. - José Luis Morán is “import” in Madrid. Met zijn Venezolaanse salsa-ervaring onder de arm is hij Spanje binnengekomen. Hij heeft wortel geschoten in Madrid en tegen de stroom in succes weten te oogsten met zijn Madridcaibo band, niet alleen in de Spaanse hoofdstad, maar ook ver daarbuiten. Vanavond neemt hij deel aan een informeel ‘tribute’ concert voor de onlangs overleden Alejandro Ávila, maar eerst hebben we nog een uitgebreid gesprek met hem.

Hij is langer dan we hadden verwacht. Frappant, want veel artiesten blijken op ‘begane grond’ meestal kleiner te zijn dan ze op het podium lijken. Voorzichtig laat hij zich op de bank zakken. Een gebroken meniscus en gescheurde kruisband maken hem tijdelijk wat minder beweeglijk, maar dat komt na de operatie weer helemaal goed, verzekert hij ons.

De basis Hoewel er altijd muziek klonk in huize Morán, telde de familie geen professionele muzikanten. De kleine José Luis was echter niet te houden. Toen hij zes jaar oud was, maakte hij kennis met de cuatro (een Venezolaans snaarinstrument) en vervolgens stortte hij zich op de gitaar. Zijn eerste optreden herinnert hij zich nog goed: “Ik was 10 jaar, toen ik voor het eerst op het podium stond. We speelden folkloristische muziek, maar ik luisterde thuis al naar salsa. In die tijd was het nog niet zo simpel als nu, om je favoriete nummers bij elkaar te sprokkelen. Nu download je even een mp3’tje, maar toen had je maar te luisteren naar wat er op de radio te horen was, met je cassetterecordertje in de aanslag. Mijn vader had een keer een cursus Engels gekocht, met allemaal cassettebandjes erbij. En in mijn enthousiasme heb ik daaroverheen allemaal salsamuziek opgenomen. Wat heb ik daarvoor op mijn donder gehad! Maar de muziek op die bandjes was het pak slaag meer dan waard. Die muziek heeft mij deels gevormd.” En zo ging José Luis als minderjarige al meespelen en zingen in salsabands. Soms in locaties waar je onder de achttien niet eens naar binnen mocht, maar dankzij zijn lengte kwam hij er meestal probleemloos in.

“Sinds die tijd heb ik altijd een sterke band gehad met de muziek, met het spektakel. Ik vond dat het mooiste wat er was. Toch heb ik heel lang mijn baan gecombineerd met de muziek. Ik heb een universitaire studie in bedrijfsadministratie afgerond en heb een heel goede baan gehad bij een grote oliemaatschappij. Mijn ouders hebben me nooit tegengewerkt op muzikaal gebied, maar impliciet gold het adagio dat muziek een leuke hobby was, maar geen carrière. Daarnaast had ik ook slechte ervaringen met de manier waarop veel dingen in de muziek geregeld, of juist niet geregeld waren. Dus ik begreep mijn vader wel. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik studeerde, werkte en zong. Want ik heb de muziek nooit kunnen opgeven. En op een dag zat ik op kantoor en vroeg me af waar ik mee bezig was. Want mijn ding, dat was de muziek. En uiteindelijk heb ik het allemaal opgegeven. Veel mensen in mijn omgeving snapten er niets van, want het was een goedbetaalde baan, maar de drang om muziek te maken was sterker.

PAGE 06

En ik geloof dat bijna iedereen in zijn leven wel een bepaald moment heeft, dat hij zijn levensdoel nastreeft of uit het oog verliest. En zo gaat 90 procent van de wereldbevolking uiteindelijk werk doen dat hen geen voldoening schenkt, stress geeft ,enzovoorts. En wij, die overige 10 procent, zijn bevoorrecht, dat we onze energie kunnen steken in onze passie. Dat we kunnen doen wat we graag willen en dat we er nog voor betaald krijgen ook.”

Van Salsero Venezolano tot Gato Salsero De overstap naar de muziek bleek een goede beslissing. José Luis bracht een succesvol eerste album uit en stapte vervolgens met zijn materiaal naar een aantal platenmaatschappijen. “Die waren wel geïnteresseerd, maar ik kon me niet vinden in hun voorstellen. Voor mijn gevoel had ik een plafond bereikt, waar ik niet meer doorheen kwam.

Ik had vrienden in Spanje wonen, die al vaak tegen me hadden gezegd: “Kom hierheen. Er zijn te weinig goede salsazangers hier.” De combinatie van dat ondoordringbare plafond en mijn behoefte om mijn horizon te verbreden, heeft uiteindelijk geleid tot mijn besluit om naar Madrid te vertrekken. En daar heb ik geen spijt van.” In 2003 kwam de zanger aan in Madrid, waar hij als immigrant weer op “nul” moest beginnen. Meer dan enkele maanden had hij echter niet nodig om zichzelf op de kaart te zetten. Tijdens het ‘Forum Universal de las Culturas’ in Barcelona (2004) nodigde Eduardo Vals hem uit voor een optreden als gastzanger bij zijn band Kanabayén. “Daar stond ik opeens weer op het podium te zingen voor 10.000 man publiek, met een goed orkest achter me. Dat gaf met weer een flinke stoot energie om door te gaan. Bovendien heeft dat optreden vele deuren voor me geopend. Enkele weken later kwamen Grupo Niche en Guayacán naar Europa en ze kwamen een zanger te kort, dus ze vroegen mij om de tour met hen te doen. Zo heb ik verscheidene keren met hen samen opgetreden en daarna ben ik met mijn eigen project gestart. Want uiteindelijk wil je toch je eigen ding doen. Ik ben aan de slag gegaan met mijn eigen opnames, wat uiteindelijk geresulteerd heeft in het album El Gato Salsero, dat genomineerd is voor een Latin Grammy. En in de loop van al die jaren ben ik samen met grote artiesten, zoals Oscar d’León en Larry Harlow blijven optreden.

Larry Harlow vindt het fantastisch wat we hier in Spanje hebben gedaan voor de promotie van de salsa en, onder ons gezegd, denk ik dat hij mijn aandeel daarin wat overschat. Maar als jouw salsamuziek wordt opgenomen in de soundtrack van twee Spaanse films (La Vergüenza van regisseur David Planell en La mujer sin piano van Javier Rebollo), die ook nog eens in de prijzen vallen op de grote filmfestivals van Malaga en San Sebastián, dan is dat wel belangrijk. Als je onderscheidingen krijgt omdat je naar plaatsen gaat waar nooit eerder live salsa is gespeeld, dan wil dat wel iets zeggen.”

PAGE 07

Nieuwe horizons Het eerste concert van El Gato en zijn band in Azemmour (Marokko) was een belevenis die hij koestert. “Het was indrukwekkend. Zo’n enthousiast publiek, en dat terwijl ze me niet kenden en ik zong in een taal waar ze niets van verstonden. Toen ik voor het laatste nummer ook nog in een djellaba opkwam, braken ze de tent bijna af. En na afloop gebeurde er iets bijzonders. Het hele publiek, 150.000 man begon te zingen. Het was een vers uit de koran, dat zeven keer herhaald werd en waarmee ze me bedankten voor de muziek.

Natuurlijk verstond ik het niet, maar er ging zo’n intensiteit, zoveel energie van uit, dat ik voelde wat ze wilden zeggen. Na afloop stond de organisator in de coulissen te jubelen. “Dit gebeurt maar heel zelden”, zei hij, “Dit vers wordt alleen gebruikt voor heel belangrijke, ingrijpende gebeurtenissen in iemands leven, bijvoorbeeld als er iemand in het huwelijk treedt. Deze mensen zullen je nooit meer vergeten”. Dat was echter wederzijds. Dat optreden en dat publiek zal ik ook nooit meer vergeten. Ook Omán was heel indrukwekkend. Dit was een privé feest met 1500 personen, met welgeteld één paar dat salsa danste. Maar dat wil niet zeggen dat de rest stil bleef staan. Er werd uitbundig bewogen en gedanst, zonder dat er ook maar één salsafiguur aan te pas kwam. Ik denk dat dit tekenend is voor de universaliteit van de salsa. Wellicht dat in dit geval ook de oorsprong, de link met Afrika hierin een rol speelt. Maar ik herinner me ook dat ik in 2003, vlak na mijn komst naar Europa, in Frankfurt bij toeval op een straatfestival stuitte. Ik hoorde salsamuziek, dus ging een kijkje nemen. Er waren mensen aan het dansen en anderen die gewoon van de live muziek stonden te genieten, maar ik was verbaasd om zover in noorden zo’n groot publiek aan te treffen. Salsa is grensoverschrijdend. Landen als Marokko en Omán lijken geen voor de hand liggende markt voor salsamuziek, maar ook daar slaat het aan. Er zijn nog maar heel weinig plaatsen waar er nog nooit salsa te horen is geweest.”

PAGE 08

Eigen repertoire El Gato Salsero schrijft en componeert zelf zijn repertoire bij elkaar. Gevraagd naar zijn aanpak, vertelt hij: “Mijn connectie met de muze is via de melodie. Er kan in de bus, in de metro of zomaar op straat een melodie in me opkomen. Die speel ik na op mijn gitaar en aan de hand daarvan komt de tekst. Ik schrijf graag over alledaagse dingen, over wat ik werkelijk voel. Ik schrijf over de liefde, verlies, maar dan vooral autobiografisch. Ik ben nog niet zover dat ik de ervaring van een ander op muziek kan zetten en kan ver-woorden. Maar ik hoop nog wel ooit zover te komen. Veel ervaringen zijn echter universeel, dus ook nu identificeren veel mensen zich met mijn teksten.”

Genres “Naast de salsa houd ik erg van de bolero, met name de bolero feeling, zoals de Cubanen dat noemen, en de trova. Een mooie trova, begeleid op gitaar, is een goede manier om het hart van een vrouw of van wie dan ook te raken. Ik houd van de emotionele teksten en de enorme muzikaliteit van dit genre. En als je ziet dat je luisteraars er door geraakt worden, dat is zo mooi! Vandaar mijn voorliefde voor dit genre.”

PAGE 09

De toekomst van de salsa Hoe ziet onze Venezolaanse singer-songwriter de toekomst van de salsa? “Ik weet niet zo goed of ik optimistisch of realistisch moet zijn. Hier in Europa bestaat het salsapubliek voornamelijk uit de mensen die salsa dansen. Het is geweldig om te zien hoe goed de Europeanen hebben leren bewegen op salsamuziek. Maar op veel plekken is het danseffect doorgeschoten en heeft de dans een zo grote rol gekregen, dat niemand meer beseft waar de muziek vandaan komt, wie de muziek maakt. Uiteindelijk wordt er dus geen waarde meer gehecht aan het live optreden van een orkest, terwijl dat de hele beleving juist compleet maakt. Hier ligt volgens mij een taak voor de dansleraren. En als zij die uitdaging aangaan, dan zie ik mogelijkheden. Want deze muziek heeft nog zoveel potentieel! Misschien is het wel tijd om het vloerkleed eens goed uit te kloppen en weer recht neer te leggen. Nu iedereen kan dansen, is het tijd om te begrijpen en te waarderen wat de meerwaarde van een live band is. Het zou ook mooi zijn als mensen gaan beseffen wat er bij de oprichting en instandhouding van een band komt kijken: muzikanten zoeken, instrumenten, repetitieruimtes, de vele uren repeteren, de arrangementen. Maar nu vraag ik misschien te veel ineens.”

Luisteren! Tot slot wil de Gato Salsero nog graag een oproep doen. “We hebben geluk dat er zoiets moois als muziek bestaat en ik wil iedereen graag aansporen om naar muziek te luisteren. Niet alleen salsa, maar ook bijvoorbeeld klassieke muziek, want ook die oude componisten laten aan de hand van hun composities als het ware hun kijk op het leven zien. Als iedereen zich daarvoor openstelt, zul je zien dat er meer begrip ontstaat. Want elk muziekgenre, hoe vreemd het ook mag klinken, heeft iets moois. Dus ik wil iedereen meegeven dat het de moeite waard is om naar muziek te luisteren, ongeacht het genre. Het is een manier om als persoon te groeien en te leren genieten.”

PAGE 10

Wij brengen dat advies meteen in de praktijk en gaan mee naar een informeel concert ter ere van de onlangs overleden arrangeur Alejandro Ávila. Het is een initiatief van La Orquesta del Solar. Deze band begeleidt artiesten als Cheo Feliciano, Adalberto Santiago, Jimmy Bosch en Ray de La Paz, wanneer deze in Europa optreden. Er staat dus louter kwaliteit op het podium. De zaal is klein, maar het geluid is verrassend goed. Veel muzikanten in het publiek en op het podium schuift de ene gastspeler/-zanger na de andere aan, waarbij we ook El Gato Salsero nog even in actie zien. Alejandro Ávila zelf zou er vast van genoten hebben. De arrangeur is meestal een onzichtbare factor, en op deze avond staan zowel de muzikanten op het podium als de mensen in het publiek volop te genieten van de door hem gearrangeerde stukken. Er heerst een mooie, collegiale sfeer en het plezier spat van het podium. We volgen het advies van José Luis op en luisteren… en genieten…

Tekst: Caroline Bergwerf Special thanks to Marcos Szczurek http://produccioneselgato7.wordpress.com/category/el-gato-jose-luis-moransalsa-singer

Nieuwsgierig geworden naar La Orquesta del Solar? Neem eens een kijkje op hun YouTubekanaal

PAGE 11

BOZAR presenteert Vochol: een Volkswagen Kever rijkelijk gedecoreerd met traditionele Mexicaanse motieven. Meer dan 2 miljoen glaskralen werden aangebracht volgens de oude inheemse Huichol-traditie.

Vochol: Huichol Art on Wheels

De “vochol” is een Volkswagen kever, een icoon uit de populaire Mexicaanse cultuur, die volledig (buiten- en binnenkant!) gedecoreerd is met glaskralen volgens de oude traditie van de Huichol-cultuur in Mexico. De naam is een samentrekking van “vocho”, a populaire benaming voor de kever in Mexico, en “Huichol”, een inheemse cultuur die zich uitstrekt over de staten Jalisco, Nayarit, Durango en Zacatecas en zo’n 26.000 inwoners omvat. De Huichol-gemeenschap is diep spiritueel en de artistieke realisaties zijn een uiting van hun geloof. Kralenwerk is een traditioneel Huichol-ambacht en werd aanvankelijk enkel gebruikt ter versiering van stierenhorens, kalebassen en maskers met symbolische motieven zoals arenden, hagedissen en offers. Oorspronkelijk werden de versieringen gerealiseerd met zaden, maar vandaag worden kleurrijke plastic en glazen kralen gebruikt. Het ambacht is nog steeds in ontwikkeling en intussen worden allerhande voorwerpen in verschillende materialen als glas, steen, metaal, met dit kralenwerk gedecoreerd. Acht ambachtslui uit 2 Huichol-families hebben 7 maanden lang gewerkt aan het versieren van de kever met 2 277 000 glaskralen.

De “vochol” is een project op initiatief van het Museo de Arte Popular, en werd in december 2010 ingehuldigd tijdens de 8ste editie van Zona MACO, de Mexicaanse beurs voor hedendaagse kunst. Na tentoongesteld te zijn geweest in het Museo de Arte Popular in Mexico-stad, is de “vochol” dit jaar (2012) aan een internationale tour begonnen in het San Diego Museum of Art en het National Museum of the American Indian in Washington DC. De “vochol” reisde deze herfst door naar Quai Branly in Paris, en zal na tussenstops in Wolfsburg en Frankfurt, vanaf 31 januari 2013 te zien zijn in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel.

Foto: Alejandro Piedra Buena

PAGE 12

Midden 2013 zal de “vochol” geveild worden in Houston. De opbrengst zal volledig geïnvesteerd worden in de promotie van Mexicaanse volkskunst. De echte fans kunnen ook terecht in de BOZAR SHOP voor een “vocholito”, een mini-versie van de “vochol”. Twintig unieke handgemaakte exemplaren worden te koop aangeboden. Het “vochol” project brengt de artistieke vindingrijkheid van een van de vele inheemse culturen van Mexico onder de aandacht. Vochol: Huichol Art on Wheels toont dat volkskunst in de 21ste eeuw nog tot de actualiteit behoort!

Openingsuren

Van dinsdag tot zondag, 10:00 > 18:00 Donderdag, 10:00 > 21:00 Gesloten op maandag. Tickets: Vrije toegang

Vochol: Huichol Art on Wheels: 31.01 > 03.03.2013 Paleis voor Schone Kunsten | Ravensteinstraat 23 | 1000 Brussel | www.bozar.be Coproductie: BOZAR EXPO, Museo de arte popular (Mexico City), Museo Nacional de Arte (Mexico City) Steun: INBA Instituto Nacional de Bellas Artes, Conaculta Consejo Nacional de Cultura y de Bellas Artes, Embassy of Mexico in Brussels

Foto: Alejandro Piedra Buena

PAGE 13

Sins and Miracles

De tentoonstelling brengt een unieke selectie hedendaagse en historische votiefschilderijen (ook ex-voto’s genaamd) samen uit Mexicaanse publieke en privéverzamelingen, daterend uit het midden van de 19e eeuw tot heden.

Openingstijden Van dinsdag tot zondag, 10:00 - 18:00 Donderdag, 10:00 - 21:00 | Gesloten op maandag. Tickets: Vrije toegang De kleine votiefschilderijen, meestal gemaakt op kleine metalen plaatjes, werden gemaakt als offer en dankbetuiging aan een heilige, de Maagd of God voor hun wonderbaarlijke tussenkomst. Het zijn volkse werkjes die allerlei persoonlijke verhalen en mirakels voorstellen; mensen die genezen zijn na ziekte, een auto-ongeval of een natuurramp overleefd hebben, hulp vragen na zondig gedrag of overtredingen… Vertrekpunt van deze tentoonstelling vormde de cd van de bekende Mexicaanse zangeres Lila Downs, namelijk Pecados y Milagros (Sins and Miracles). De titel en het concept van haar album zijn geïnspireerd door thema’s van traditionele ex-voto schilderijen.

Ter voorbereiding van het album, nodigden zangeres Lila Downs en muzikant Paul Cohen vijftien internationaal gerenommeerde hedendaagse Mexicaanse kunstenaars uit om een ‘hedendaags’ ex-voto schilderij te maken op basis van een tekst, die ook de inspiratie zou vormen van hun liederen. De geselecteerde kunstenaars zijn Betsabeé Romero, Dr. Lakra, Demián Flores, Germán Venegas, Dulce Pinzón, Daniel Guzmán, Cisco Jiménez, Marcos Castro, José Luis Sanchez Rull, Patricia Soriano, Daniel Lezama, Marco Arce, CHemaSkandal! en twee traditionele ex-voto schilders, Enrique Ávila en Alfredo Vilchis. De 15 hedendaagse votiefschilderijen zullen in de tentoonstelling worden begeleid door de bijhorende liederen van Lila Downs via hoofdtelefoons. Deze eigentijdse interpretaties zullen worden tentoongesteld worden in dialoog met een selectie van een 30-tal historische ex-voto’s, afkomstig uit particuliere en openbare collecties. De tentoonstelling wordt georganiseerd in samenwerking met het Museo Nacional de Arte (MUNAL) van Mexico-stad. Naar aanleiding van de tentoonstelling in MUNAL in Mexico-stad in de lente van 2012 is er een Spaanstalige catalogus uitgegeven.

Sins and Miracles: 31.01 - 24.03.2013 | Vernissage: 30.01 vanaf 18:30 Paleis voor Schone Kunsten | Ravensteinstraat 23 | 1000 Brussel | www.bozar.be

Het Museo de Arte Popular is gewijd aan de promotie en conservatie van Mexicaans handwerk en volkskunst. In 2010 presenteerde BOZAR in de centrale Hortahal een selectie Alebrijes uit hun verzameling. Deze kleurrijke fabelachtige figuren gemaakt uit papier-maché of hout, kenden een groot succes. De hoofdtentoonstelling van het festival in 2010, Imágenes del mexicano, werd georganiseerd samen met MUNAL.

De tentoonstelling bracht de Mexicaanse zoektocht naar een eigen identiteit in beeld, van de precolumbiaanse periode over kolonialisme en onafhankelijkheid naar het moderne Mexico. Omgekeerd organiseerde BOZAR samen met het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen in het MUNAL in het voorjaar van 2012 de tentoonstelling Arte flamenco del siglo XVII, over de invloed van de Zuid-Nederlandse schilderkunst uit de 16de en 17de eeuw op het Nieuwe Spanje (het toenmalige Mexico).

Mexico en BOZAR Mexico vierde in 2010 tegelijk tweehonderd jaar onafhankelijkheid en honderd jaar revolutie. Het Paleis voor Schone Kunsten organiseerde hieromheen toen in Brussel een grootschalig multidisciplinair Mexico-festival. Dit festival vormde de aanzet tot een reeks samenwerkingen met enkele Mexicaanse instellingen zoals het Museo Nacional de Arte (MUNAL) en Museo de Arte Popular, beide in Mexico-stad.

PAGE 14

La Nouba Flamenca

Sergio Gómez is een onvervalste vernieuwer, die de flamencotraditie verbindt met jazz, tango, klassiek en zelfs pop. Hier vermengt hij de cante jondo - de authentieke zigeunerzang - van zijn groep Coloraíto met de Arabisch-Andaluzische nouba van het Ensemble Andalou de Grenade van Abderrahim Abdelmoumen. Met zijn melodieuze tenorstem geldt die laatste als een van de beste vertolkers van de islamitische recitatie en de samâ’ of rituele soefizang. Het resultaat van hun ontmoeting is een subtiele alchemie van de Spaanse en de Moorse cultuur. Abderrahim Abdelmoumen zang Sergio Gómez “El Coloraíto” zang Niño Carmelo gitaar Antonio Gómez cajón l'Ensemble Andalou de Grenade

Vrijdag 1 maart 2013 | Tijd: 20.00 uur | Zaal M

Paleis voor Schone Kunsten | Ravensteinstraat 23 | 1000 Brussel | www.bozar.be

Ana Moura

Vrijdag 10 mei 2013

Foto: Paulo Segadaes

PAGE 15

ARCÁNGEL

Recital de Cante Flamenco

Paleis voor Schone Kunsten Donderdag 9 mei 2013

Foto: Celia de Coca

PAGE 16

Los Hacheros - Pilón Dit album maakt mij blij. Het album Pilón van de nieuwe formatie uit New York/Puerto Rico, Los Hacheros met als leider de sonero, conguero en componist Hector “Papote” Jimenez. Toen ik hem in 2006 op het Festival Tempo Latino in Vic-Fezensac sprak, was hij nog leadzanger van de bomba- en plenagroep Zon Del Barrio van Aurora Flores.

De cd begint met een swingende versie van Disco Azúcar van César Pedroso (ex Los Van Van). In 1992 heeft de dansschool van Ben Bron nog een mooie choreografie op dit nummer gemaakt. De liefhebbers van de Rueda Casino kunnen lekker oefenen op dit nummer. Ik geniet van de elektrische tresgitaar van Jacob Plasse, die de dansbasis van dit nummer vormt. Het volgende nummer is Desastre, een mooie, slepende bolero, die gevolgd wordt door de song Chano, een guaguancó callejero geschreven door Benny Moré als eerbetoon aan de oude rumberos uit Cuba: Chano Pozo, Miguelito Cuní, Felix Chappottín en Malanga. Ik geniet van het vraag- en antwoordspel van de pregón van Papote en de coro. Track 4 is Papote’s Guajira, een son montuno die langzaam tot een rumba kristalliseert met pregones en lucumí uit de nasale stem van Papote.

Luister naar de trombonesolo van Eddie Venegas en de fluitsolo van Itai Kriss. De originele versie van dit nummer is Choco’s Guajira van de trompettist Alfredo “Chocolate” Armenteros (zie de cd Concepts of Unity van Grupo Folklorico y Experimental Nuevayorquino). Aguaa! Kippenvel krijg ik van het volgende nummer: Convergencia. Een prachtige versie van de boleroklassieker van Miguelito Cuní (te vinden op diens album Sones de Ayer en op YouTube in duet met Pablo Milanés). Na de fluitsolo volgt een nóg mooiere vioolsolo van Eddie Venegas. Nu mijn favoriete nummer: Toma tu pilón. Weer een rumba callejero op een tres- basistoon. Al dansend bereid ik intussen mijn avondmaal. Opnieuw een samenspel van pregón en coro. “Toma tu pilón para que pueda’ gozarlo.” Even bijkomen. Nu meert de Tintorera aan: “Tintorera ya llegó”. Een son montuno van de legendarishe Arsenio Rodríguez, die begint met een mooie combinatie van fluit en viool, gevolgd door het tresgitaarspel van Jacob Plasse. Het volgende nummer is Mami me gusto. Ook een son montuno van Arsenio Rodríguez, die zich vervormt tot de guaracha El Paso De Encarnación. De laatste track is de instrumentale danzón Cha-Cha Herzlia met fluit- en vioolsolo’s.Deze cd klinkt warm, vooral de tres-, conga- en bongoklanken. DJ’s graag oppikken en niet naar de vergetelheid zenden zoals de cd van Don Adolfo uit het jaar 2000. Wepaaaa!

Recensie door: Gaylord Pieters

1. Azúcar (4:52) 2. Desastre (4:19) 3. Chano (3:44) 4. Papote's Guajira (6:56) 5. Convergencia (3:53) 6. Toma Tu Pilón (4:05) 7. Tintorera (3:24) 8. Mami Me Gusto (6:05) 9. Cha-Cha Herzlia (4:04)

The Trials of Life: Capturing Behaviour geheimen van de natuur wist te ontsluiten. Met luchtopnamen leerden we de strategie van jagende honden kennen. Door timelapse-fotografie kennen we het verborgen leven van planten. Met micro insectenleven. In Life on Earth: The Secrets of Evolution nadat hij zijn eerste natuurdocumentaire maakte, werd DNA ontdekt. Voor Attenborough het begin van een nieuw tijdperk. Het veranderde voor altijd ons begrip van evolutie. The Living Planet: Our Fragile World staat in het teken van onze bedreigde die hij eerder bezocht voor zijn documentaires en toont aan hoe de natuur daar is aangetast. Maar hij laat ook zien hoe het bewustzijn van mensen bijdraagt aan het beschermen van de natuur. Regie: Alastair Fothergill (Frozen Planet) | Releasedatum: 5 februari 2013

BBC Earth - Attenborough: 60 Years in the Wild Een van de belangrijkste natuurfilmers aller tijden vertelt zijn mooiste verhalen en deelt zijn grootste geheimen. In drie documentaires toont Sir David Attenborough hoe veranderingen op het gebied van filmtechniek, wetenschap en natuurbescherming onze kijk op planten en dieren hebben veranderd.

PAGE 17

Nederlandse Flamenco Biënnale 2013: Grenzen verleggen Tekst: Ginette Lavell - http://nl.linkedin.com/in/ginettelavell “We proberen de grenzen van de flamenco op te zoeken en te kijken hoe we die steeds even verder kunnen rekken.” Ernestina van de Noort is artistiek directeur van de Nederlandse Flamenco Biënnale, die tussen 16 januari en 3 februari zijn vierde editie beleefde op locaties in heel Nederland. 'Grenzen' was het thema van dit festival. Verschillende cross-overs vonden elkaar zonder de eigen roots te verliezen. Een persoonlijke impressie van een aantal voorstellingen.

'Lo Real | Le Réel | The Real' - Is dit flamenco? Israel Galván cs., Stadsschouwburg Amsterdam “Ik weet nog niet wat me is overkomen. Dit moet nog even bezinken.” De Amsterdamse Stadschouwburg loopt leeg na de voorstelling Lo Real van danser Israel Galván. Met knikkende knieën loop ik de pluchen trappen af. Mijn gezelschap van vanavond is duidelijk ook onder de indruk. Het moet even bezinken, wat we vanavond hebben gezien en gehoord. Maar wát was dat eigenlijk? Ik heb de spookachtige klanken van een theremin* gehoord. Ik heb een vermaarde flamencodanseres in wanhoop zien dansen, met een hoofddoekje om en op houten klompen. Een stevige zigeunermoeder zong een tekst die klonk als een reclamespot voor wasmiddel. Een man met ontbloot bovenlichaam ging een gevecht aan met een oude piano. IJzeren balken werden over het podium gesleept; balken die aan spoorrails deden denken en hun sleepgeluid door de zaal deden zingen. Is dit flamenco? Voor een korte indruk:

Geen zwierige stippeljurken Toen de voorstelling Lo Real | Le Réel | The Real een maand eerder in Madrid in première ging, liep het publiek weg uit de zaal. Israel Galván, de maker van de voorstelling, is dit wel gewend. Deze controversiële flamencodanser staat bekend om zijn experimenten. En inderdaad, deze voorstelling is niks voor wie vrolijk geklap en zwierende stippeljurken wil beleven. Galván snijdt in deze voorstelling het loodzware thema van de zigeunervervolging door de nazi's aan. Hoe is het mogelijk dat er met zoveel voortvarendheid zigeuners vernietigd werden, terwijl er tegelijkertijd een romantisch beeld van het zigeunerleven gekoesterd werd door diezelfde nazi's? Een schrijnend voorbeeld: de speelfilm Tiefland van Leni Riefenstahl, waarin zijzelf een flamencodanseres speelt. De figuranten waren zigeuners, die na de opnames werden teruggestuurd naar de concentratiekampen waar ze gevangen zaten. Nogmaals: een loodzwaar thema. Toch weet Galván een voorstelling neer te zetten die ook mooie en lichtere momenten oplevert. De cast is ook niet niks: grote namen als de zangers Tomás de Perrate en David Lagos, Bobote (palmas), Caracáfe (gitaar) en de wereldsterren van de flamencodans: Belén Maya en Isabel Bayón.

Lo Real - Foto: Marijn Alders

Lo Real - Foto: Marijn Alders

PAGE 18

Muziek door beweging Het mooie aan de voorstelling is dat het publiek geen moraal, verhaal of gevoel opgedrongen krijgt. Ja, je wordt een richting op gestuurd in je associaties, doordat je weet wat het thema is. De spoorrails, de arme vrouw op klompen en in hoofddoek: het past allemaal bij beelden die iedere volwassen Europeaan wel kent over de verschrikkingen van de holocaust. Maar Galván gaat niet preken. Hij blijft bij zijn stiel: muziek maken door beweging. Ieder decorstuk wordt onderzocht op klank en ritme. Soms duurt dat wat lang om aangenaam te blijven, maar de voorstelling is afwisselend genoeg. De experimentele scènes worden afgewisseld met 'gewone' flamenco: gitaar en zang. Omdat de interpretatie van wat er op het podium gebeurt aan het publiek zelf wordt overgelaten, is de impact des te groter.

Mij valt het op dat er steeds een gebaar gemaakt wordt, dat begint als een ‘Sieg Heil’-arm, verder gaat als een beweging langs hoofd en oog, en eindigt in een kus die het publiek ingeblazen wordt. De voorstelling eindigt ook zo. Belén Maya maakt dit gebaar een aantal maal en wijst naar het publiek. Ondanks dat er niet gepreekt wordt, voel ik me aangesproken. Dat we de ogen open moeten houden. Scherp moeten blijven. Als het doek van de voorstelling dan echt valt, voel ik me diep geroerd en getroost tegelijkertijd. Is dit flamenco? Ja, voor mij is dát flamenco. —————- * Een theremin is een elektronisch muziekinstrument dat bespeeld wordt door de afstand tussen de handen en twee antennes te variëren. (ref. Wikipedia.nl). Voorbeeldje zien en horen?

Lo Real - Foto: Marijn Alders

Lo Real - Foto: Marijn Alders

PAGE 19

'Bratimene' - Broeders in muziek Theodosii Spassov en Arcángel, Bimhuis Flamenco en balkanmuziek: gaat dat samen? Ja, zo bleek al een jaar geleden tijdens een Flamenco Biënnale 'intermezzo' waarin dansgrootheid Joaquín Grilo samen met Theodosii Spassov een swingende voorstelling gaven.

De duivelse ritmes van Grilo's voetenwerk gingen een goed huwelijk aan met de bijzondere klanken van de kaval van Spassov. Een kaval is een houten blaasinstrument uit de Balkan waarmee melodieuze liedjes gespeeld kunnen worden, maar waar ook diepe donkere klanken uit kunnen komen. Tijdens deze Biënnale betreedt Spassov het podium met flamencozanger Arcángel. De heldere stem van Arcángel en het rauwe geluid van de kaval vullen elkaar goed aan. Met name de tweeklankige zang van hen samen, die overgaat in de pure flamenco van Arcángel met begeleiding van Spassov, is betoverend. Maar het swingt ook: het concert eindigt met een balkandans en de begeleidende gitaristen gaan met elkaar een virtuoze, jazzy jam aan. Voor een korte indruk:

Flamenco goes Baroque – Stemmen als snaren Accademia del Piacere en Arcángel, Muziekgebouw aan het IJ Arcángels stem is een van de weinige flamencostemmen die ook op een zachte toon nog kunnen boeien, alsof het zelf een gevoelig snaarinstrument is. De combinatie van zijn geluid met dat van de viola da gamba (voorloper van de cello) is dan ook aangenaam om naar te luisteren. Dat maakt het project Flamenco goes Baroque heel geslaagd: je wordt meegenomen naar de Spaanse koloniale tijd waarin invloeden en ritmes van onder meer Cuba hun weg vonden naar Spanje. Tijdens het concert worden we getrakteerd op het viola da gamba-spel van Fahmi Alqhai, van barokgezelschap Accademia del Piacere. Stevige percussie en flamencogitaar (van de vooraanstaande Miguel Angel Cortés) maken dat het ook 'echt flamenco' blijft. Tijdens de inleiding van flamencoloog Faustino Núñez hebben we trouwens kunnen horen dat de combinatie

Arcángel - Foto: Annemiek Rooymans

Las Idas y Las Vueltas - Patricia Guerrero

barokmuziek en flamenco beslist geen nieuwerwetse cross-over is. Het spelen met akkoorden, zo kenmerkend voor flamenco, begon met de barokmuziek. Als de jonge danseres Patricia Guerrero dan ook nog haar opwachting maakt, is het feest compleet. Deze voorstelling, met in de zaal duidelijk een mengeling van flamencoliefhebbers en klassiek muziekpubliek, bood iedereen een prachtige avond. Voor een korte indruk:

PAGE 20

Historias de Viento – Toeters en diva's Carmen Linares en het Nederlands Blazers Ensemble, Muziekgebouw aan het IJ Voor een korte indruk: Carmen Linares geldt als een van de grote flamencodiva's. In dit project werd ze gekoppeld aan het Nederlands Blazers Ensemble, een muziekgezelschap dat bekend staat om de bijzondere samenwerkingen. Het concert was opgebouwd rond teksten van onder meer Federico García Lorca, de schrijver en dichter die samen met componist De Falla de drijvende kracht was achter het Concurso de Cante Jondo. Dit 'concurso', begonnen in de jaren 20, was erop gericht om de flamencokunst te bevorderen. Lorca's teksten werden (in het Nederlands vertaald) groot geprojecteerd op de achtergrond achter de muzikanten. Het is aardig om nu eens precies te weten wat er gezongen wordt. En de teksten van Lorca zijn prachtig, ook als ze vertaald zijn. Helaas viel de stem van Linares een beetje weg bij het imponerende ensemble. En ook de flamencogitaar was moeilijk te horen. Toen het repertoire aan het einde van de voorstelling wat meer upbeat werd, was de combinatie beter geslaagd. Maar het leukste aan het optreden was nog wel de 'after'. Toen Linares zich in de hal van het Muziekgebouw bij een aantal van de muzikanten voegde en de avond tot een swingend einde kwam. In 2015 is er weer een Nederlandse Flamenco Biënnale: Www.flamencoBiënnale.nl

Tekst: Ginette Lavell - http://nl.linkedin.com/in/ginettelavell

Bekijk hier meer mooie flamencofoto's: http://www.oypo.nl/annemiek

Carmen Linares en het Nederlands Blazers Ensemble - Foto: Annemiek Rooymans

PAGE 21

TRAILER

Tony Succar

PAGE 22

Michael zelf had het vast geweldig gevonden: Unity! Zijn belangrijkste boodschap ondergebracht in een project, gebaseerd op passie en bewondering. Meer dan 90 muzikanten en 9 internationaal bekende zangers brengen een “latin eerbetoon” aan Michael Jackson, zijn muziek en zijn boodschap. Nu zijn er al heel wat odes aan deze grote artiest gebracht, maar dit is wel een heel gedurfde. Tony Succar (onthoud die naam!) heeft een veertiental nummers van nieuwe arrangementen voorzien. De oorspronkelijke basis en opening heeft hij behouden, zodat elke luisteraar de beat snel herkent. Maar dan komen er, afhankelijk van het nummer, elementen uit de Cubaanse, Puerto Ricaanse, Peruaanse en Colombiaanse muziek bij, die de melodie ondersteunen. Het resultaat is een fusie die de naam van het project eer aandoet: Unity. Geen bekende nummers met een salsadeuntje eronder geplakt, maar nieuwe, originele arrangementen. Arrangementen die recht doen aan het origineel zonder de pretentie dit te vervangen.

PAGE 23

De motor

De initiator en drijvende kracht van dit project is Tony Succar. Tony is geboren in Peru (1986), maar opgegroeid in Miami. Muziek zit hem in het DNA gebeiteld. De familiestamboom is dik bezaaid met muzikaal talent, met zijn ouders voorop. Met een zangeres als moeder en pianist als vader was het haast onvermijdelijk dat de kleine Antonio ook mee wilde doen. Terwijl pappa en mamma repeteerden met de band, probeerde hij geluid uit het drumstel te krijgen. Meestal werd hij echter snel uit de oefenruimte gezet, om te voorkomen dat hij gehoorbeschadiging opliep.

PAGE 24

Op zijn dertiende mocht hij echter een keertje meedoen met een optreden van de band tijdens een bruiloft. Hij kwam amper boven het drumstel uit, maar had de smaak van het optreden meteen te pakken. Tony leerde in eerste instantie pianospelen, maar kwam uiteindelijk toch in de percussie terecht. Hij haalde zijn Bachelorsgraad in Jazz Performance aan de internationale universiteit van Florida (FIU) in 2008, en in 2010 zijn Mastersgraad. In datzelfde jaar werd Tony de jongste Artist-in-Residence die de FIU ooit had gehad.

PAGE 25

De aanleiding Het idee voor het Unity Project ontstond tijdens de voorbereidingen voor een Halloween-optreden. De klant verzocht Tony om te eindigen met het nummer Thriller van de toen al overleden Michael Jackson. Een grote uitdaging, maar hij nam hem met beide handen aan. Het optreden werd een enorm succes en dat was voor Tony aanleiding om ook andere nummers van de King of Pop onder handen te nemen.

PAGE 26

Hij begon met componeren en herarrangeren en schakelde andere muzikanten en medestudenten van de FIU in om het resultaat uit te voeren. Het resultaat was een album met nieuwe composities, waarin de essentie en de basis van de oorspronkelijke nummers behouden was gebleven. Het enige dat ontbrak, waren salsazangers met genoeg lef om hun stem te lenen aan een album ter ere van Michael Jackson.

PAGE 27

Stemmen werven Tony wist wel wie hij daarvoor wilde benaderen: Tito Nieves “el Pavarotti van de salsa” stond bovenaan zijn verlanglijstje. Maar dat was nog niet zo simpel. Want hoe trek je de aandacht van een wereldberoemde zanger, die ook nog eens druk bezig is met een eigen album? Het wilde niet erg lukken, totdat een vriend van een vriend de grote zanger wist te overtuigen om eens een track van het album te beluisteren. Meer was er niet nodig, Tito was meteen om en wilde kennismaken met de maker van het album.

Als er 1 schaap… Het project kwam in een stroomversnelling. Met Tito Nieves aan boord, was het niet meer zo moeilijk om andere grote artiesten te interesseren in het project.

PAGE 28

Zo heeft Tony al stad en land afgereisd voor opnames met La India, Obie Bermúdez, Jennifer Peña, Kevin Ceballo, Jan en Michael Stuart. En afgelopen december heeft ook singer-songwriter Jon Secada zich bij het illustere gezelschap gevoegd. Volgens de planning zou het definitieve album in het voorjaar van 2013 moeten uitkomen, maar om het publiek alvast op te warmen zijn er inmiddels al 2 singles uitgebracht:

I want you back met Tito Nieves

Será que no me amas (Blame it on the Boogie) met Michael Stuart

PAGE 29

Kortom Het UNITY project is een eerbetoon aan het erfgoed van Michael Jackson, King of Pop, dat trouw wil blijven aan zijn artistieke essentie en zijn muziek. Het is bedoeld om mensen, talenten, volken en culturen te verenigen en zo de denkbeeldige grenzen tussen volkeren en landen te laten vervagen, totdat we allemaal in harmonie samenleven, zoals Michael Jackson voor ogen had. Maar Tony Succar legt dat zelf nog veel treffender uit in deze video, met twee geweldige optredens van the UNITY band + Jan Rodríguez en Kevin Ceballo ter illustratie.

Meer informatie: www.unitylatintribute.com

PAGE 30

NK Salsa voor paren én teams (alle dansen als zouk, kizomba, bachata, pachanga, etc.) Op zaterdag avond 23 maart aanstaande, worden de eerste internationaal officieel erkende Nederlandse Kampioenschappen Salsa in Nederland georganiseerd in Hoofddorp, in Dance & Partycentre Marcella van Altena.

De regels vind je online bij www.ido-holland.com Locatie: Dance & Partycenter Marcella van Altena Prins Bernhardstraat 1, Hoofddorp Aanvang: 18.00 uur

Entree: € 8,00 voor deelnemers en toeschouwers. Hiermee heb je ook toegang tot de Super Salsa Party met DJ’s Tinta en Sigi, die tot 02.00 uur doorgaat! Je kunt hier gratis parkeren Op dezelfde dag wordt ook SalsaSirena, Power&Passion (zie www.salsasirena.nl) georganiseerd, een dans- en verwendag voor Ladies. De beste, sterkste Salsavrouwen van Nederland komen hier workshops verzorgen (o.a. Mechteld, Janneke, Cyldra, Aronnette). Wil je aan de wedstrijd én SalsaSirena meedoen, dan geldt er een korting van maar liefst 33 euro en krijg je de Full Pass + je entree voor wedstrijd en Party voor maar € 50. Na inschrijving voor de wedstrijd kan het bedrag per bank voldaan worden, onder vermelding van de namen van de deelnemers.

Durf je de uitdaging aan met je partner, met je team of allebei, of ben je nieuwsgierig geworden en wil je nadere informatie, neem dan even contact op met Annetje, annetje@ido-holland.com of bel 06-4161 3334

Dit is een grote stap vooruit voor de Nederlandse salsa community, omdat nu salsa (en ook bachata en andere ‘aanverwante’ dansen in de categorie Teams) voor het eerst een wedstrijdplatform krijgen binnen de wereldwijde IDO. Hierdoor bestaat er voor de hoogst geplaatste paren en teams uiteindelijk ook de mogelijkheid om naar het buitenland te worden uitgezonden en daar deel te nemen aan internationale wedstrijden. Behalve Salsa vallen onder de ‘Special Couple Dances’ binnen de IDO ook dansen als zouk, rueda de casino, Argentijnse tango, bachata, jitterbug en hustle. Bovendien overziet en organiseert de IDO de wedstrijden van o.a. Performing Arts en hiphop. De wedstrijd op 23 maart staat open voor teams (minimaal 2 paren/4 personen) in salsa on1 en on2, bachata, zouk, rueda, pachanga en kizomba. De NK Salsa staat open voor paren in de categorieën salsa on1 en on2. De IDO kent in de parenklasse een onderscheid tussen ‘Prechamps’ (mensen die nog nooit aan een wedstrijd hebben meegedaan) en ‘Masters’. Er is dus geen verschil tussen amateurs en Professionals: “may the best dancers win”! Verscheidene Nederlandse teams hebben al belangstelling getoond en de inschrijvingen komen al binnen. Natuurlijk zorgt de IDO voor een (op dit gebied) uiterst deskundige jury.

PAGE 31

Estrella Acosta De momenteel in Europa woonachtige Cubaanse zangeres Estrella Acosta heeft zich op diverse continenten doen gelden als een van de meest veelzijdige zangeressen van de latin muziek. Terwijl ze het zingen van de volksmuziek van haar moederland nooit heeft losgelaten, is ze evenzeer thuis in Braziliaanse en jazzstijlen. Met haar ontspannen frasering en haar warme, aardse stem geeft zij de Cubaanse muziek een geheel eigen benadering. Na voltooiing van haar studie culturele antropologie aan de Universiteit van Texas in Austin volgde ze een studie stem-techniek en richtte ze haar eerste band op, die een mix speelde van jazz, Braziliaanse en Cubaanse muziek. Ze woonde in Mexico City, New York en Rio de Janeiro, en vestigde zich uiteindelijk in Amsterdam, waar zij nu woont. Daar leidde zij een aantal jaren de groep 'Estrellas de Ahora', waarvan onder meer Lucas van Merwijk en Eric Calmes deel uitmaakten.

Estrella heeft verder opgetreden met vele groten van de Latijns-Amerikaanse muziek, waaronder Toninho Horta, Claudio Roditi, Craig Handy, Jovino Santos Neto, Eddy Martínez en Ramón Valle. In 1996 bracht zij haar eerste cd uit, Navegando de La Habana a Rio, (eStar cd 131), met haar eigen teksten op muziek gezet door de aan het project medewerkende Braziliaanse pianist Luizão Paiva en de Uruguese gitarist Leonardo Amuedo. Dit album werd enthousiast ontvangen in de Nederlandse en internationale pers. Op haar tweede, voor een Edison genomineerde cd, Alma Guajira (eStar cd 132), neemt Estrella u mee op een reis langs het Cubaanse platteland met haar frisse opvatting van het traditionele repertoire, gespeeld met alle "sabor" en spontaniteit die zo typerend is voor deze muziek, de música guajira.

Het album is een eerbetoon aan haar moederland en aan haar familie uit San José de los Ramos in de provincie Matanzas, waar zij het grootste deel van haar jeugd doorbracht. Samen met haar team van de beste Cubaanse musici van Europa presenteert Estrella een geheel nieuwe opvatting van de música guajira. Haar festivaloptredens omvatten het Brusselse Viva Brasil Festival, het Curaçao Jazz Festival, het Heineken Jazz Festival, het multiculturele Dunya Festival en het North Sea Jazz Festival. Ze treedt ook op in befaamde clubs als het Bimhuis (Amsterdam), SOB's (New York City), Ronnie Scott's (Londen) en alle belangrijke zalen van Nederland. In 2007 trad Estrella tijdens het VPRO televisieprogramma Vrije Geluiden op met haar volledige band en in duet met de Cubaanse gitarist/tresspeler Carlos Irarragorri. Later dat jaar maakte Estrella's Guajira band een tournee door de Verenigde Staten en Canada, waar zij optrad tijdens befaamde festivals, zoals het Madison World Music Festival, World Music Chicago 2007 en het Small World Music Festival te Toronto.

PAGE 32

In 2008 was Estrella een van de gastsolisten tijdens het project Memorias de Cuba van bandoneonist Carel Kraayenhof. Dit project bestond uit een cd-opname (Universal Records), en live concerten in het prestigieuze Amsterdamse Concertgebouw en het Eindhovense Muziekcentrum Frits Philips, met het Metropole Orkest gedirigeerd door Jurre Haanstra. Eind 2008 maakte zij een tournee door de Verenigde Staten (Alaska, Washington en Texas), en van 2009 -2012 werkte zij aan diverse projecten in Verenigde Staten en Nederland o.a "Canto de Cuba" en Estrella's Guajira. Momenteel is zij bezig met een nieuwe cd en een tournee met Esquina 25.

Estrella Acosta - Esquina 25 In het Bimhuis in Amsterdam presenteert Estrella Acosta haar nieuwe album Esquina op 25 op vrijdag 29 maart en in De Doelen, Rotterdam, op vrijdag 22 maart. Met Esquina 25 presenteert deze Cubaanse zangeres een muzikaal programma waarin ze Caribische en Zuid-Amerikaanse ritmes mixt met avontuurlijke improvisaties. Verrassende arrangementen van Afro-Cubaanse klassiekers worden afgewisseld met eigen producten die op deze tradities en jazz geïnspireerd zijn. Esquina 25 ontleent zijn naam aan een straathoek in Havana, een plek waar vroeger veel kunstenaars woonden, elkaar ontmoetten en inspireerden - ook de cd is als het ware een ontmoetingsplaats: tussen musici uit verschillende culturen, tussen Latin en jazz, tussen tradities en nieuwe inventiviteit. Als gasten spelen verder op de cd gitarist Leonardo Amuedo, violiste Claudia Valenzuela, Carlos Irarragorri op tres, de bassisten Pedro Luis Pardo en Arjen Gorter. Muzikanten: Marc Bischoff (piano), Efraim Trujillo (saxen en fluit), Reno Steba (bas), Armando Vidal (drums en percussie) Gerardo Rosales (percussie) en Estrella Acosta (zang).

Meer info op: www.estar.nl

PAGE 33

Benefiet voor Cubaanse slachtoffers orkaan Sandy Mirror Centre Amsterdam, 26 januari 2013 - Een onvergetelijke dag, georganiseerd door de Lemmer Stichting Cuba Care, met de steun van vele musici, dansers, dj’s, vrijwilligers en sponsors.

Een van de deelnemende muzikanten komt oorspronkelijk uit Santiago de Cuba. Hij vertelt over de impact van de orkaan Sandy van 26 oktober 2012 op het leven van vele Cubanen. Zo raakte zijn eigen moeder ernstig gewond en verloor ze haar huis in Santiago. In totaal vielen er 12 doden en 160 gewonden, en werden er 1600 woningen volledig verwoest. Een ramp met grote impact voor de veelal arme Cubaanse bevolking.

Voor tres- en banjospeler Pedro Luis Pardo Cosme, en vele anderen met hem, was dit de drijfveer om een bijdrage te leveren aan dit benefietconcert. Dankzij al deze musici, dj’s, dansleraren, vrijwilligers en vele sponsors, heeft de organisatie in het Mirror Centre een uitgebreid programma kunnen neerzetten. In 6 zalen waren er ruim 6 live optredens, vele dans- en kindervoorstellingen en 10 dj’s, dus voor elk wat wils. Voor drank, Cubaanse cocktails, lekker eten was ook rijkelijk gezorgd, dus het benefiet kon van start. Rond 17.00 uur heerste er al een gezellige drukte aan de kassa. Veel muzikanten waren al aanwezig voor de soundcheck of om elkaar te ontmoeten.

Zo ook Gerardo Rosales, die met zijn kwartet de spits zou afbijten in het middagprogramma. Op dus naar een energiek optreden. Naast de vaste bezetting zouden ook enkele gastmusici bijvallen. Zo speelde naast Maite Neri (Spanje) ook de fameuze Orlando 'Maraca' Valle (Cuba) mee, beiden op dwarsfluit. De piano werd bespeeld door de mooie Amaia Izarzugaza Barrena (Spanje) bekend om haar Braziliaanse jazzstijl. Zij zou later ook nog de vleugel delen met Ramón Valle. De beroemde tresgitarist Pedro Luis Pardo (Cuba) las voor uit eigen werk; hij had 1,5 meter muziek voor zich uitgespreid om als gast lekker mee te kunnen. Onder de soepele leiding van Gerardo was er ook volop ritmische percussie, soms in combinatie met zang door Don Geraldo en Armando Sánchez (Cuba).

De extravert gespeelde latin jazz- en salsanummers volgden elkaar veelal zonder onderbreking op. Na ruim 70 minuten werd dit enerverende optreden afgesloten met het schitterende slotstuk Camagüeyanos y habaneros. Zo kwam er onder enthousiast gejuich van de kijkers-luisteraars en dansers helaas een einde aan dit feestje.

Gerardo Rosales

Orlando Valle & Maite Neri

Pedro Luis Pardo Cosme Gerardo Rosales Quartet

Gerardo Rosales, José Alberto Avila, Ivan Rodriguez

PAGE 34

Ramón Valle nam het stokje over en zette zich samen met zijn vriend Gustavo Corrales (Cuba) aan de vleugel voor een ‘quatre mains’. De vier handen bewogen gebroederlijk over de toetsen, af en toe drummend op de vleugel. De pianisten bleken aan elkaar gewaagd. Zo viel hun klassieke achtergrond naast natuurlijk hun krachtige Latijns–Amerikaanse jazzstijl op. Tijdens Flashes from Holland ontstond er vervolgens een geweldig samenspel tussen de pianoritmes van Ramón Valle , de klanken van de jonge gitarist Reinier Baas en de subtiele uithalen van drummer Jamie Peet.

De mooie basklanken van Leslie López vormden een heerlijke ondersteuning. Bij het stuk Kleine prins stapte dwarsfluitist Orlando ‘Maraca’ Valle (neef van Ramón) het podium op om Ramón flink uit te gaan dagen. Met zijn dwarsfluit laat hij horen hoe zacht en vooral ook hoe explosief hij kan gaan. Bij het nummer El guanajo relleno sloeg percussionist Marcos Betancourt spontaan aan het zingen en het publiek deed even ongedwongen mee. Het slotstuk Adentros had een schitterende, steeds terugkerende melodie, waarbij iedereen volop ruimte kreeg voor improvisatie. Het accent lag in dit stuk op de Cubaanse roots, de Afrikaanse ritmes. Er ontstond een bijna hypnotiserende, ritmische extase tussen drummer Jamie Peet en percussionist Marcos Betancourt. We kwamen ogen en oren tekort en het was echt genieten geblazen. Naast muzikale professionaliteit, ritmiek en samenspel waren we getuige van vriendschap, plezier en verbroedering. Een Cubaans latin-jazzconcert van grote hoogte, met lange, melodische stukken vol genot en plezier, dat ik voor geen goud had willen missen.

Gustavo Corrales & Ramón Valle Ramón Valle & Michele van den Heuvel

Jamie Peet

Reinier Baas

Marcos Betancourt

Leslie López

PAGE 35

Ondertussen speelde in de andere (spiegel)zaal Ritmo Continuo. Een band onder leiding van de Venezolaanse multipercussionist José Cerezo. De veelal jonge muzikanten regen hun nummers aaneen en ook hier ontstond een spontaan feestje. Er werd veel gedanst op de ritmische salsa met timba-invloeden.

Tijd om te eten was er niet en evenmin om alle workshops en shows te zien, of de kinderpret in de kelder bij ballonnenkoning Gerard en de workshop percussie onder leiding van Marcos Betancourt. Mijn concentratie lag bij de live muziek dus snel naar de (grote) zaal waar het Coro Cantoro was begonnen. Een groot podium met in het wit geklede zangers, die een vocaal concert neerzetten onder de bezielende leiding en begeleiding van Jorge Martínez op piano.

Een moment van verstilling, gevolgd door de pure salsa dura van Conjunto Amsterdam en Marco Toro. Hierbij lag het accent duidelijk op de percussieritmes. In de eerste plaats door Toro op slagwerk, met naast hem Juan Carlos Viloria ‘Bulu’ op conga’s en bandleider Daniel Patriasz. Er werd stevig gespeeld in een inmiddels zeer gevulde zaal met dansers. Naast al deze percussie kon pianist Cajan Witmer het niet laten even stevig uit zijn dak te gaan met een latin groove. Pardo speelde ook hier mee, ditmaal geen tres maar bas. Om het publiek tegemoet te komen werden er naast eigen bewerkingen onder meer hits als Suavemente gespeeld. De sfeer zat er goed in.

Coro Cantoro Ballonnenkoning Gerard

Conjunto Amsterdam

Marco Toro Ritmo Continuo

PAGE 36

Het avondprogramma begon met ons eigen Nederlandse Septeto Trio Los Dos, bekend om hun Cubaanse sonmuziek met een eigen geluid. Zanger en leider Juan ‘Wancho’ Alberto en zijn leden hadden er zin in. Ze hadden ook wel een zeer toepasselijk nummer in het repertoire met Somos hermanos. Tot slot kwamen Divan Rodríguez en José Ávila van Septeto Nabori de band ook nog versterken met zang en koebel.

Deze sonmuzikanten zouden elkaar deze avond nog vaker weten te vinden. Rond 22.00 uur pakt de 12-koppige band Axioma uit met stevige klassieke salsa uit Cuba en Puerto Rico. Met zangers Díaz en Alfonso uit Cuba en Maaike van Zetten uit Nederland, drie percussionisten en drie blazers, slagen ze er met gemak in een energiek salsaoptreden neer te zetten. Het bleek een goede beslissing om Septeto Nabori als laatste in te plannen. Zoals altijd zetten ze een zeer energiek concert neer, met hun liefdevol uitgedragen, traditionele Cubaanse sonmuziek. De trompet torent weer overal bovenuit, met daarnaast de meer rustgevende tres en gitaar, de opzwepende ritmes van de percussie en de prachtige stemmen van Iván Rodríguez en Yoelis Torres.

Deze band is inmiddels zeer populair in ons land en dat komt vooral door hun eigen sound, eigen composities en hun niet te stuiten enthousiasme. Vanuit het behaaglijke Rome, waar velen van hen wonen, trotseerden ze sneeuw en koude om het grootste deel van de dag in het Mirror Centre te komen verbroederen. Ook deze avond zetten ze de zaal op zijn kop. Ze speelden, zongen en dansten onafgebroken door tot bijna 0.30 uur. Daarna volgde nog een fantastische ‘descarga’, samen met de leden van Septeto Trio Los Dos en Leslie López met zijn typische (Puerto Ricaanse) cuatro. De 15 muzikanten maakten er een waar feest van op het podium en brachten daarmee een mooie ode aan hun geliefde Cuba.

Juan & Rodney Septeto Trio Los Dos & Ivan Rodriguez

Axioma

Nabori & Michele van den Heuvel

PAGE 37

Rond middernacht hadden de dj’s nog een aantal uren te gaan en konden de ‘die hards’ nog enkele uren door met dansen en feesten. Voor mij was het tijd om even rust te nemen! De organisatie kan met trots terugkijken op een geslaagd benefiet. Graag wil ik hierbij Isabelle de klerk, Laura Spoelder, Esmeralda Holman en Minou Spits bedanken, evenals de sponsors en het Mirror Centre. De organisatie heeft op deze avond ruim 6800 EURO opgehaald. Wie alsnog een donatie wil doen voor dit goede doel, kan deze tot 1 april storten op rekening 29.39.13.978 van de Stichting Cuba Care, o.v.v. slachtoffers Sandy. Kijk voor meer informatie op de website: www.slachtofferssandy.nl.

Verslag en fotografie: Michele van den Heuvel Foto onder: Jacco van Rossum

Marret Valle (organisatie) Minou Spits (organisatie)

Foto: Jacco van Rossum

PAGE 38

Intiem en toegankelijk; een bruisend stadshart Festival Mundial gooit na 25 jaar festival in het Leijpark het roer om. De bigger, faster, stronger trend waar Festival Mundial de afgelopen jaren in meedeinde, wordt met de verhuizing naar de Spoorzone stopgezet. Mundial keert terug naar een intieme en toegankelijke editie vol veelbelovend talent van over de hele wereld.

Na een kwart eeuw Festival Mundial in het prachtige Leijpark is het tijd voor vernieuwing. Door het wegvallen van verschillende subsidiënten en sponsoren en door stijgende productie- en programmeringskosten kwam de druk voor een groot deel op de portemonnee van de bezoeker te liggen. Het laagdrempelige en open karakter van Festival Mundial dreigde verloren te gaan. Ook het programmeren van internationale grote namen zoals Moby, N.E.R.D. en Pitbull kon niet voor het gewenste effect zorgen. Festival Mundial dreigde verder verwijderd te raken van haar bezoekers en haar eigen artistieke en idealistische visie. Door de verhuizing naar de Spoorzone keert Festival Mundial terug naar een intiem en toegankelijk festival met een meer experimentele programmering. Veelbelovende talenten - muziek, (straat)theater, dans en circus - uit alle windstreken worden verwelkomd op de verschillende podia van Festival Mundial. In de Spoorzone ziet de organisatie een bruisende stadswijk midden in het centrum van Tilburg. Een plek waar niet-westerse artiesten in aanraking komen met gevestigde genres. Traditie wordt herontdekt door een jonge garde artiesten. Gevestigde genres worden in een grootstedelijke context doorontwikkeld. Alsof je je waant in een stadswijk van wereldsteden zoals Bangkok, Istanbul of Parijs. De oude NS-loodsen worden omgetoverd tot concertzalen. Van het buitenterrein wordt een relaxed stadspark met picknickweide gemaakt. Een bruisend stadsfeest, dat is wat Festival Mundial zal zijn en waarmee het evenement zich onderscheidt van de rest van het culturele landschap. De prijs voor een weekend Festival Mundial gaat drastisch omlaag. Het merendeel van de infrastructuur (stroom, water, omheining, overdekking etc.) voor een festival is reeds aanwezig in de Spoorzone.

Zo kan Festival Mundial de productiekosten flink drukken. Een ticket voor Festival Mundial kost de bezoeker 27,50 euro voor het hele weekend en 17,50 euro voor één dag. Voor de nieuwsgierige maar afwachtende bezoeker maakt de organisatie de eerste editie van Festival Mundial toegankelijk door voor 7,50 euro openlucht-tickets beschikbaar te stellen. Hiermee kan de bezoeker meegenieten van de feel good sfeer en het programma in de buitenlucht. De toegangsprijzen voor Festival Mundial zijn inclusief btw en servicekosten. Intimiteit brengt Festival Mundial door het terugbrengen van de bezoekersaantallen en het creëren van meerdere areas met ieder een unieke en intieme sfeer. Variërend van groot naar klein en van overdekt naar openlucht vind je tijdens Festival Mundial verschillende podia. Liggen in de picknickweide en nippen aan een drankje. Genieten van muziek van wereldwijd talent. Slenteren over de bazar en de nachtmarkt. Verrast worden door straattheater en opgaan in mooie dansvoorstellingen en spannende circusacts. Dat kan allemaal op Festival Mundial in de Spoorzone. Aan de programmering van Festival Mundial wordt op dit moment door de programmacommissie hard gewerkt. “Het wordt een spannende line-up” verklapt programmeur Erwin Schellekens alvast. Medio februari wordt het programma bekend gemaakt.

Kijk voor meer informatie op www.festivalmundial.nl

PAGE 39

Rumba Catalana, een mix van flamenco-pop, salsa en andere tropische invloeden Al gehoord van Pistoleros de la Paz? Dat zou goed kunnen, want deze vredelievende, muzikale scherpschutters hebben in korte tijd al flink wat mensen in het hart geraakt met hun zonnige melodieën en opzwepende, exotische ritmes. Zelfs Manu Chao is fan en klaagt dat hij het schijfje niet uit zijn cd-speler krijgt!

PISTOLEROS DE LA PAZ is een Nederlandse/Spaanse groep, bezeten van de rumba catalana uit de straten van Barcelona. Afgelopen zomer heeft de band het enthousiast onthaalde debuutalbum Tanto Calor uitgebracht, waarmee ze de laatste maanden door Spanje hebben getoerd.

Nu heeft de band zich weer in thuishaven Amsterdam gevestigd om de plaat in Nederland onder de aandacht te brengen. Dit jaar zal de band haar tweede single/videoclip lanceren en voor de rest van 2013 staan tournees door het Caribisch gebied, Europa en Zuid-Amerika op het programma. Laat Pistoleros de la Paz je besmetten met hun vrolijke sound en muzikale glimlach, een culturele mix die explodeert met ritmo latino!

Optredens: 9 februari 2013: Supermarkt, Den Haag 10 maart 2013: Grounds, Rotterdam

Tirado Music Management-Bookings Isabel Elena Tirado Contact: +31 6 1903 7803

PAGE 40

Dinerconcert De Peruaanse zangeres Susana Baca is tweevoudig Latin Grammy winnares, voormalig minister van Cultuur in Peru en voorloopster in de opkomst van Afro-Peruaanse muziek. In haar geboorteplaats Chorillos werden haar muzikale talenten ontdekt, en al snel zat ze in een groep die poëzie combineerde met liedjes. Hun invalshoek was het oude zwarte cultuurgoed vanaf de eerste slaven in Peru voor het voetlicht brengen. Met haar muziek wil ze meebouwen aan de trotsheid van de zwarte Peruvianen op hun aandeel in de geschiedenis van hun land. In de North Sea Jazz Club komt zij haar laatste plaat ‘Afrodiaspora’ ten gehore brengen. Een album dat alle invloeden reflecteert die Baca opdeed tijdens haar jarenlange omzwervingen op de verschillende werelddelen waar zij leefde en speelde.

Voor meer info en tickets www.northseajazzclub.com Westergasfabriek, Amsterdam

PAGE 41

De muziek van Patricio Wang Tekst: Ginette Lavell - http://nl.linkedin.com/in/ginettelavell “Ik hou van muziek die reist. Als muzikant maak ik ook zelf een reis, maar dan met muzieknoten.” De Chileense multi-instrumentalist Patricio Wang weet van verplaatsen: geografisch, muzikaal én ritmisch. Als componist is hij altijd op zoek naar nieuwe combinaties. In het nieuwste project waar hij aan werkt, reist hij ook in de tijd – naar de Gouden Eeuw en de Sefardische (Joods-Spaanse) muziek. Een interview met deze veelzijdige muziekmaker.

Nueva Canción Chilena Patricio Wang wordt geboren in Santiago de Chili in een tijd dat er alleen Amerikaanse hits op de radio te horen zijn. Er is weinig aandacht voor de muziek van het eigen land in de populaire cultuur. Daar komt langzaam verandering in wanneer de groepen Quilapayún (opgericht in 1965), Inti Illimani en een aantal solisten een nieuwe beweging beginnen. Traditionele muziek en traditionele instrumenten uit de Andes, zoals de panfluit en de charango (een kleine gitaar), krijgen een breder podium. De bekende protestzanger Victor Jara sluit zich aan bij de groep en de muziekbeweging krijgt een grote aanhang.

De vertolkte liederen zijn vaak links politiek getint, zoals de strijdliederen uit de Spaanse burgeroorlog en de Cubaanse revolutie. Violeta Parra speelt ook een grote rol in de impuls van deze muziekvernieuwing. Patricio Wang: “In Chili was bijna geen nationale muziek. Alles was Amerikaans, of hooguit werden Amerikaanse hits in het Spaans gezongen. Latijns-Amerika, zo rijk aan muzikale tradities, werd ook wel gezien als de achtertuin van de Verenigde Staten”, zegt Wang. “En toen kwam Violeta Parra. Zij introduceerde allerlei traditionele Latijns-Amerikaanse instrumenten in de muziek. Hierdoor werd het een spannende, vernieuwende tijd, waarin veel elementen uit de muziek van Chili en de rest van Latijns-Amerika werden gebruikt. Deze traditionele muziek werd opnieuw ontdekt, doorgegeven aan een groter publiek en gecombineerd met elementen van de moderne, gecomponeerde muziek. Deze beweging werd ook wel de Nueva Canción Chilena genoemd.” Onder President Allende werd er een speciaal platenlabel opgericht, dat de ontwikkeling en verspreiding van de Nueva Canción Chilena moest bevorderen.

Amankay - Foto: Yolanda Kempers

Patricio Wang - Foto: Yolanda Kempers

PAGE 42

“Instrumenten werden als gevaarlijk gezien” Na de staatsgreep in 1973, waarbij Augusto Pinochet aan het bewind komt en President Allende sterft, wordt de muzikale beweging aan banden gelegd. Muziekencyclopedie.nl zegt over die tijd: “Het regime beschouwt de charango en de panfluit als symbolen van de ongewenste politieke ideeën zoals die in de liedteksten letterlijk te horen zijn. De muzikanten nemen hun toevlucht tot het in kerken spelen van westerse barokmuziek op Chileense instrumenten. De junta kan daar nauwelijks bezwaar tegen maken, maar de verwijzing naar de revolutionaire liederen die voorheen met dezelfde instrumenten werden begeleid, is voor de bezoekers, die in grote aantallen komen luisteren, zonneklaar.” Wang: “Na de staatsgreep werden volksinstrumenten gezien als gevaarlijke dingen. Tot de staatsgreep studeerde ik aan het Conservatorium van de Universidad de Chili en had ik niets met volksinstrumenten te maken. Ik werd in oktober 1973, als lid van de studentenraad, voorgeleid in een groteske rechtszaak op de Universiteit en werd weggestuurd. Mij werd zelfs de toegang tot het gebouw ontzegd.

Het regime had het gemunt op vooruitstrevende studenten. Ik ben niet gestopt met muziek maken, integendeel. Ik richtte datzelfde jaar, samen met Renato Freyggang en anderen, de groep Barroco Andino (Barok uit de Andes -red) op. Maar ik wilde verder studeren en daarom heb ik in 1976 besloten naar Nederland te komen, waar ik aangenomen was op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.” Wang komt in 1976 als student en banneling in Nederland. Volgens De Muziekencyclopedie kiest hij voor het Haagse Conservatorium “vanwege de internationale reputatie op het gebied van componeren en het uitvoeren van nieuwe muziek, waar de Chileense conservatoria nauwelijks aandacht aan schenken.” In Den Haag studeert hij klassiek gitaar bij Antonio Pereira-Arias, instrumentatie bij Louis Andriessen en compositie bij Gilius van Bergeijk. “Andriessen speelde met De Volharding Chileense revolutionaire liederen op straat. Later heeft hij het Hoketus ensemble opgericht waarin we, ook met Renato Freyggang, bijna 10 jaar samen hebben gespeeld. Het was een bijzondere periode: in Nederland kwamen politiek en muziek echt bij elkaar.”

Renato Freyggang - Foto: Yolanda Kempers

Winanda van Vliet - Foto: Yolanda Kempers

PAGE 43

Amankay - Foto: Yolanda Kempers

Amankay Wang ontwikkelt zich tot een zeer veelzijdig muzikant en componist: “Ik heb veel verschillende genres meegemaakt, maar ik ben geen volksmuzikant. Het mooie van de Nueva Canción beweging was dat het een beweging was van de traditie van de volkszangers gecombineerd met de mensen uit het conservatorium. Daardoor krijg je een eigen draai aan melodie en ritme.” 1976 is een jaar vol verandering voor Wang: behalve de komst naar Nederland en het Haagse Conservatorium, richt hij samen met een keur aan muzikanten in dat jaar ook Amankay op. De groep bestaat naast Wang uit percussionist en fluitist Renato Freyggang, zangeres Winanda van Vliet ('Winanda del Sur'), flamencogitarist Ricardo Mendeville en danser-acteur Daniël Smit. De groep krijgt grote bekendheid en is tot 1981 te zien op vele manifestaties tegen de dictatuur van Pinochet. Na 1981 reist Wang door heel Europa om muziek te maken met verschillende gezelschappen. Tijdens en na zijn studie gaat Wang, naast film, solisten en ensembles, dans en theater, ook steeds meer werken voor muziektheaterprojecten.

Verhalen vertellen in muziek Wang: “Ik hou ervan een verhaal te vertellen in muziek. Dat vind ik ook zo mooi aan muziektheater: in alle elementen zit een verhaal. En het is een groot collectief avontuur, waarbij alles samen moet komen, kostuums, toneelspel, muziek, zang, decors.” Het project waar hij op dit moment mee op tournee is (samen met Amankay 'kernleden' Freyggang, Van Vliet en Smit), is ook zo'n stuk. In Maria Núñez, asielzoekster in onze Gouden Eeuw, heeft Wang als componist de eeuwenoude Sefardische liederen genomen en daar zijn eigen artistieke klank aan gegeven. Het muziektheaterstuk (of 'musical') gaat over de jonge Maria Núñez, die de Portugese onderdrukking van de Sefardische Joden ontvlucht en na een avontuurlijke reis uiteindelijk in het Amsterdam van de Gouden Eeuw terecht komt. Het concept sprak Wang direct aan, toen hij werd benaderd. “Ik was al lang geïnteresseerd in de geschiedenis van de Marranen (de gedwongen tot Christendom bekeerde Joden in Spanje en Portugal -red.). Er zijn veel Marraanse roots te vinden in de Latijns-Amerikaanse cultuur. Columbus reisde al met Marranen naar het nieuwe land, zeggen ze, en sindsdien zijn ze in het hele continent te vinden.”

Sefardische melodieën In de productie Maria Núñez heeft Wang onder andere eeuwenoude Sefardische melodieën opnieuw muzikaal vormgegeven. Wang: “Ik vind arrangeren heel erg leuk. Iedere melodie heeft een eigen geschiedenis en daar kan je eigen dingen mee doen. Die confrontatie opzoeken is heel spannend. Ik maak er mijn eigen muzikale verhaal van. Het bijzondere van dit stuk is ook dat de rollen worden gespeeld door musici, niet door acteurs. Muziek is dus ook een belangrijke verteller.” Wang heeft voor het stuk de melodieën en ritmes verwerkt van verschillende traditionele dansen en muzieksoorten zoals de Huayno (uit Peru), de Chacarera (uit Argentinië) en de Cueca (uit Chili). Wang: “Maar het is geen volksdansmuziek. Ik suggereer deze ritmes en melodieën en gebruik ze in mijn compositie. Ik maak ook gebruik van de Batida de Coco, een Braziliaans ritme. Dat was een suggestie van Augusto Valença, de tenor in het stuk. Hij komt uit Brazilië. En dat is zo mooi aan muziek maken: al die elementen die bij elkaar komen.” Er komen dit jaar ook twee cd's uit van Patricio Wang: - Wang Songbook. Songs by Patricio Wang sung by Winanda van Vliet (www.myspace.com/patriciowang) - Absolutamente Quilapayún (www.quilapayun.info)

PAGE 44

Beleef de bijzondere muziekmix van Patricio Wang in 'María Núñez' http://www.marianunez.nl/kaartverkoop.html Amsterdam - Zat 16 februari Compagnietheater, 20.30 uur (voorpremière). http://www.compagnietheater.nl/kaartverkoop.html - Don 21 februari Synagoge Liberaal Joodse Gem., 20.30 uur (première). Bilthoven - vrij 1 maart Werkplaatstheater Kees Boeke, 20.00 uur. Amersfoort - zat 16 maart Veerensmederij, 20.00 uur. Arnhem - vrij 22 maart Schouwburg, 20.15 uur. Groningen - vrij 5 april Stadschouwburg, 20.15 uur. Baarn - zat 6 april De Speeldoos, 20.15 uur. Amstelveen - zon 14 april Schouwburg, 15.00 uur.

Website: www.marianunez.nl

PAGE 45

Steve The Orga blijft verrassen... Deze keer met iets geheel nieuws: drie dagen “On Tour”, op het water! Van vrijdag 29 tot en met zondag 31 maart 2013 (Paasweekend) vaart The First Exclusive La Grande Festival Cruise je drie fantastische dagen lang comfortabel van Rotterdam naar Antwerpen en terug. Onderweg geniet je van de tocht en van het dansen op heerlijke muziek! Captain Steve The Orga en zijn enthousiaste bemanning staan voor je klaar om je te verwennen met een ongelooflijk avontuur boordevol entertainment. De workshops worden verzorgd door diverse docenten uit Nederland en België, waarbij kwaliteit, inspiratie en enthousiasme hoog in het vaandel staan.

Wat bieden we je? • 3-daagse exclusieve cruisetocht • 3 feesten aan boord • 4 workshops • Party food tijdens het feest op zaterdag • 2 overnachtingen in een tweepersoonskamer met TV, douche, toilet, airco en verwarming • 1 welkomst-prosecco • 2 keer ontbijt • 1 diner • 2 consumpties tijdens het diner • 1 transfertrip naar het centrum van Antwerpen (optioneel)

Dansen op het water, aan boord van een gezellig riviercruiseschip! • 2 dance area’s: Salsa / LatinMix en Bachata / Kizomba • 1 live band (Salsa / Bachata) • 5 geweldige DJ's: • DJ Carlos (Gorinchem) • DJ Cisko (Antwerpen) • DJ Jarzino (Amsterdam) • DJ Johnson Philippe (Brussel) • The ultimate Bachata DJ: DJ Latin Mania (Roermond) Muziek: Exotic Bachata, Hot Kizomba, Smooth Salsa en Spicy LatinMix. Maar ook R&B, Disco, Old skool, Classic en Latin House – voor ieder wat wils! Workshops: Salsa / Bachata / Kizomba / Caribbean Shows: uit Nederland en België Bazaar: Massage, kleding, accessoires, snacks, warm eten, dansschoenen en meer…

PAGE 46

Feest zaterdag 30 maart 2013 Vaar je niet mee, maar heb je wel zin in een geweldig feest? Zaterdag 30 maart 2013 is er, zoals jullie van ons gewend zijn, een fantastisch feest waar jij voor € 15,-- bij kunt zijn. En voor maar € 3,50 extra doe je ook mee aan de workshops! Ieder-een is welkom om er samen een onvergetelijke avond van te maken. Party food (fingerfood, snacks, broodjes warme kip) is inbegrepen in de prijs van het feest.

Programma The First Exclusive La Grande Festival Cruise Vrijdag 29 maart 2013: Inschepen tussen 20:30 - 21:30 uur Het schip gaat van wal om 22:15 uur Het feest begint om 22:00 uur en duurt tot 3:30 uur Aankomst Antwerpen tussen 5:00 – 6:00 uur

Zaterdag 30 maart 2013: Ontbijt in buffetvorm tussen 8:45 – 11:00 uur Middagprogramma, keuze tussen:

deelname workshops (tussen 13:00 – 17:00 uur) avontuur op eigen gelegenheid in de gezellige haven-

stad Antwerpen (transfer vanaf de boot vertrekt rond 11:15 uur, terug aan boord rond 18:00 uur)

Diner in buffetvorm tussen 18:30 – 21:15 uur Het feest begint om 22:00 uur tot 5:00 (!) uur Shows beginnen om 1:00 uur

Zondag 31 maart 2013: Vertrek tussen 8:00 – 9:00 uur Ontbijt in buffetvorm tussen 8:45 – 11:00 uur Natuurlijk dansen we tijdens de terugtocht gewoon door

op de lekkerste muziek! Het feest begint om 13:00 uur en duurt tot 16:30 uur

Aankomst Rotterdam tussen 16:00 – 17:15 uur

Waar is het? Inschepen: Cruiseship Horizon, Maashaven, 3072 AE Rotterdam. In de buurt kan je gratis parkeren. Feest zaterdag 30 maart 2013: ligplaats Kattendijkedok (vlakbij het Vlaams Ballettheater), Antwerpen, België. In de buurt kan je gratis parkeren.

Wat kost dit feestweekend op het water? Zet koers met ons naar Antwerpen! De prijs van deze fantastische cruise bedraagt € 230,-- p.p. bij verblijf met twee personen in een tweepersoonskamer, bij boeking én betaling voor 28 februari 2013. Na 28 februari 2013 boek je dit geweldige avontuur voor € 261,-- p.p. bij verblijf met twee personen in een tweepersoonskamer. Heb je liever je eigen kamer? Dat kan natuurlijk ook. Verblijf van één persoon op een tweepersoonskamer bij boeking én betaling voor 28 februari 2013 bedraagt € 356,-- p.p. Na 28 februari 2013 boek je je eigen kamer voor deze heerlijke cruise voor € 375,-- p.p. Er is een beperkt aantal kamers beschikbaar, dus wees er snel bij… Deze boot wil je niet missen!

Heb je nog vragen? We horen het graag! Mail ons via the-orga@live.nl of bel Steve The Orga (+31 6 43 53 96 56) of één van zijn crewmembers Angelique (+31 6 10 71 23 48), Bianca (+31 6 50 56 05 55), Marijke (+31 6 25 16 72 42) en Ruud (+31 6 57 88 24 52). We kijken er naar uit je te mogen verwelkomen aan boord van The First Exclusive La Grande Festival Cruise! Enjoy life – just like we do!

Meer info & tickets op:

www.stevetheorga.com

PAGE 47

Ze komen uit Latijns-Amerika, Europa en de Verenigde Staten, maar ze hebben elkaar gevonden in Ecuador. Daar zijn ze met zijn allen enthousiast in een enorme smeltkroes gesprongen, samen met al hun muzikale en culturele bagage. Het resultaat: Swing Original Monks. Ze laten zich niet in een bepaald genre onderbrengen. Elektronisch en akoestisch gaan bij hen prima samen en hun optredens zijn een ware explosie van energie. Dynamisch, theatraal en allesbehalve voorspelbaar, maar ook gewoon erg lekkere muziek. Dit jaar staat hun eerste Europese tour op het programma, dus wie weet kun je dit jaar zo’n spetterend optreden bij jou in de buurt meemaken! Voor een voorproefje kun je terecht op:

www.swingoriginalmonks.com

PAGE 48

PAGE 49

Rafa Guardiola “Olofi Son” De een kent hem als de arts, die hem in het ziekenhuis weer oplapte, de ander kent hem als die enthousiaste dansleraar en showdanser. Zelf ziet hij zich in de eerste plaats als arts met een grote passie voor het dansen, die hij graag met zoveel mensen wil delen. Want delen zit hem in het bloed. Deze beweeglijke Cubaan lijkt over te lopen van de energie en die heeft hij nodig ook. Maar voor ons gesprek gaat hij even rustig zitten. Je was arts in Cuba, en nu ben je arts in Madrid, met een eigen dansschool/uitgaansgelegenheid en een graag geziene docent en showdanser op allerlei danscongressen. Hoe is het zo gekomen? Ik was 26 jaar toen ik uit Cuba vertrok. Dat was in 1994. Aangezien je Cuba zomaar niet uit kwam, ben ik de zee opgegaan. Inmiddels is er een wet aangenomen, die mensen wel het recht geeft om te reizen. Was dat toen maar zo geweest. Dan was ik niet op een geïmproviseerd vlot vertrokken, want dat is erg gevaarlijk.

Ik kan het niemand aanraden. Meer dan 20.000 Cubanen zijn zo verdronken. Ik had toen echter geen keuze. Het was de enige manier om het land te verlaten. Ik had medicijnen gestudeerd en twee jaar in de Cubaanse gezondheidszorg gewerkt. Ik vertrok op zoek naar een beetje vrijheid, naar nieuwe mogelijkheden om mijn beroep uit te oefenen, om iets met het dansen te doen. Feitelijk had ik geen idee waar ik aan begon, want in Cuba hadden we geen idee van hoe het er in het buitenland aan toe ging (en andersom ook). Het was dus echt een sprong in het diepe. Voor mij is het goed afgelopen. Ik werd opgepikt door de Amerikaanse kustwacht en heb een tijd in de basis op Guantánamo gezeten. Vervolgens eiste Spanje 150 bootvluchtelingen op en daar zat ik bij. In Spanje duurde het een tijdje voordat mijn medische bevoegdheid werd erkend. Ik moest toch de kost verdienen en ik kon dansen, dus ik ging dansles geven. Zo wilde ik de periode overbruggen totdat ik weer als arts aan de slag kon. Maar toen het zover was, had ik al leerlingen die ik niet zomaar in de steek kon laten. Bovendien vond ik het erg mooi om te zien dat de Spanjaarden zo geïnteresseerd waren in mijn cultuur, in het dansen. Uiteindelijk besloot ik om te kijken of ik beide loopbanen zou kunnen combineren. En tot nu toe lukt dat prima. Ik geef les op mijn eigen dansschool en werk als arts op de Eerste hulp van de afdeling Traumatologie in een ziekenhuis. Daarnaast reis ik de hele wereld over voor danscongressen en optredens, want net als een aantal andere Cubanen, ben ik een soort ambassadeur geworden voor de Cubaanse cultuur.

Nederland ken ik trouwens ook. Ik ben in Amsterdam geweest voor Cúbamemucho, waarvan ik een van de oprichters ben, samen met Alberto Valdés (dankzij Raffael Sonnenschein, die ons bij elkaar heeft gebracht). Dat was een mooi project, dat enkele jaren heeft geduurd. En nu komen leerlingen uit heel Europa hier naar Madrid om les te krijgen, voor bootcamps van 1 dag, of een hele week. Ze komen uit Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, en andere delen van Spanje. Ook Nederlanders zijn natuurlijk van harte welkom in Habana 8. Ik heb het altijd over ‘mi casa’” in plaats van over een discotheek. We zijn één grote familie. Iedereen danst hier, van het meisje in de garderobe tot de jongen achter de bar, de portier, de dj, iedereen. En elk weekend bouwen we een feestje met iedereen die maar wil komen. En dat is precies wat ik voor ogen had. In de discotheken waar ik vroeger werkte, hadden ze niet alles wat ik wilde. En Habana 8 is mijn ‘bohío’, mijn hutje waar iedereen zich thuis kan voelen.Voor de naam hebben we gekozen vanwege Habana, hoofdstad van Cuba, en 8 is het Chinese geluksgetal, het getal van Obatalá (mijn vader), vanwege de Calle 8 in Miami, ik ben op de 8e jarig, en mijn zoontje ook. Mijn vrouw heeft trouwens zorg gedragen voor de volledige inrichting.

PAGE 50

PAGE 51

Trouwens, er is een zeker verband tussen mijn twee banen. Dansen is goed voor mensen die psychologische problemen of veel stress hebben, en ook bij sommige fysieke aandoeningen kan het heel heilzaam zijn. Ik adviseer mijn patiënten dan ook vaak om te gaan dansen. Ook wie verlegen of erg op zichzelf is, kan er baat bij hebben. Ik heb leerlingen die pas gescheiden zijn en die hier even alles achter zich kunnen laten en een nieuw sociaal leven kunnen opbouwen. Er zijn stellen ontstaan, waarvan er sommigen zelfs met elkaar zijn getrouwd en de eerste Habana 8-baby is op komst. Je werkt in het ziekenhuis, geeft dansles, treedt op in het buitenland en je hebt ook nog een gezin. Hoe combineer je het allemaal?

Toen ik Habana 8 nog niet had, was het lastiger, omdat ik op veel verschillende plaatsen lesgaf. Maar nu heb ik een vaste stek, met goede vervangers, en als ik merk dat het te veel wordt, of als ik weer eens naar het buitenland moet, kan ik met een gerust hart een weekend wegblijven. Op deze dansschool leiden we namelijk ook dansleraren op. Vaak blijven ze hier lesgeven, maar sommigen zwermen uit naar andere locaties of dansscholen. Habana 8 fungeert dus eigenlijk als een soort springplank. Als arts werk ik halve dagen, van 2 tot 8 uur, en ik heb geen oproepdiensten. Ik heb erg geboft met dit ziekenhuis, want als ik naar het buitenland moet (dat is meestal in het weekend) kan ik altijd wel een vakantiedag opnemen of krijg ik een dag onbetaald verlof. Het is dus allemaal goed te doen. Daarnaast heb ik ook nog 3 kinderen en sinds we Habana 8 hebben, zie ik die gelukkig ook weer veel meer. Ik heb het dus nog steeds wel erg druk, maar het is allemaal veel beter verdeeld.

PAGE 52

En de kinderen dansen ook al? Ja, alle drie! Rafa is 12 jaar en doet hier al mee met de animaties en demo’s. Alicia is 7 jaar en heeft al bij Shakira op het podium gedanst in het stadion van Atlético Madrid. Zij doet moderne dans, ballet, en natuurlijk danst ze ook salsa. Ze is gek op dansen. Rafa vindt dansen ook leuk, maar voetbal gaat bij hem toch wel voor. En de kleine Carolina is 14 maanden oud, maar ook zij huppelt al graag rond op muziek. Mijn vrouw is een oud-leerlinge van mij. We hebben elkaar op de dansvloer leren kennen. Dit had je niet kunnen dromen toen je uit Cuba vertrok, nietwaar? Nee, natuurlijk had ik dit niet kunnen dromen. Maar toen mijn moeder werd ingewijd, toen ze Yemayá werd, is er wel iets bijzonders gebeurd. Je moet dan een week lang binnenblijven en op woensdag voorspellen ze je dan jouw toekomst en die van je kinderen, dus het hele gezin moet erbij zijn. En de Babalawo zei toen tegen mij: “Jij wordt beroemd. Ik zie heel veel papierwerk bij jou, jij gaat de hele wereld over reizen.” Dat was in Cuba, toen ik twintig jaar oud was. En kijk nu eens wat er allemaal is gebeurd. Wie had dat ooit verwacht? Het lijkt erop dat je alles al bereikt heb. Heb je nog meer ambities? Nou, ik zou graag een eeuw willen leven en dan als honderdjarige overlijden. En ik zou graag heel veel geld willen verdienen. Niet voor mezelf, maar om het te kunnen verdelen onder mensen die het hard nodig hebben. Kijk, we zitten midden in een crisis, maar ach ik ben Cubaan. Ik ben opgevoed in crisis. Het maakt mij niet uit om eenvoudig te leven, maar ik zou graag mensen willen helpen die het veel slechter hebben dan wij.

Wat is je meest bijzondere ervaring geweest tot nu toe? Toen ik werd opgepikt door een Amerikaanse boot. Want toen ik vertrok, wist ik heel goed dat er 75% kans was dat ik het niet zou overleven. Ik had al een paar dagen geroeid en op zee gedobberd, toen er een helikopter overvloog. Vlak daarna weren we opgepikt door een patrouilleboot en een van de bemanningsleden was Latino en die zei: “Jullie zijn vrij”. Toen ze ons eenmaal hadden opgelapt, liet ik een kopie van mijn artsendiploma zien, en toen hebben ze me op de boot aan het werk gezet. Zo hebben we 15 dagen lang andere bootvluchtelingen opgepikt en verzorgd. Er zaten 3000 vluchtelingen op die boot. Ik kreeg zelfs het aanbod om rechtstreeks naar de Verenigde Staten te gaan, dus ik hoefde niet naar Guantánamo. Maar ik ging liever toch naar Guantánamo om de Cubanen daar te helpen. Want ik wist dat ik als arts bepaalde privileges zou hebben. Zo kon ik aan sigaretten komen, en ik haalde zakken ijs voor de zwangere vrouwen, want Guantánamo was net een concentratiekamp. Als arts kon ik er af en toe uit, dus ik smokkelde naar binnen wat ik maar kon bemachtigen. Totdat ik uiteindelijk in Spanje belandde.

PAGE 53

Wat was je danservaring in Cuba geweest? In Cuba wordt er veel waarde aan gehecht dat je naast je gewone studie aan culturele vorming en sport doet. Dat telt allemaal mee om later een goede positie te krijgen. En die heb ik ook gekregen, want ik haalde hoge cijfers, maakte deel uit van het karateteam van het ziekenhuis, en was solodanser van het Conjunto Folclórico de Ciencias Médicas de La Habana. Welke dansstijl dans je het liefst? Ik houd van salsa cubana en rumba. Ze noemen bij de ‘médico de la rumba’. In Cuba danste ik veel rumba op straat, maar ook veel rueda. Dat zijn eigenlijk mijn favoriete genres: salsa cubana, rumba en rueda cubana.

PAGE 54

Heb je een favoriete Cubaanse band? Niet echt, maar ik ben gek op Cubaanse muziek. En daar heb ik me ook altijd voor ingezet. De salsa in Europa heeft zich sterk ontwikkeld en er wordt tegenwoordig ook veel op 1 lijn gedanst, in LA-stijl en New York-stijl. Maar toen ik in 1994 in Spanje aankwam, was er maar heel weinig salsa en wat er was, was Cubaanse salsa. Rond 2000 deden er nieuwe ritmes hun intrede. Veel Cubanen gingen daarin mee en speelden in op de marktvraag. Ik heb echter vastgehouden aan de Cubaanse stijlen. In die zin is het wel grappig dat ik regelmatig optreed bij concerten van José Luis Moran, want hij is natuurlijk Venezolaan. Maar Venezuela heeft altijd nauwe banden met Cuba onderhouden, ook op muzikaal gebied. Toen ik met Lien Ramos (mijn toenmalige danspartner) voor het eerst bij hem moest dansen, had ik zo mijn twijfels. Wij hadden vlak daarvoor bij Oscar d’León gedanst en zo had José Luis ons leren kennen. We kenden zijn muziek nog niet, en vroegen ons af of onze manier van dansen er wel bij zou passen. Maar toen we de eerste maten hadden gehoord, zeiden we tegen elkaar: “Dit is helemaal ons ding. Dat komt wel goed”. Maar om terug te komen op de vraag: Revé, Los Van Van, Paulito FG, Alexander Abreu, Maikel Blanco, ik vind ze allemaal goed. En het is heerlijke muziek om helemaal op los te gaan. Want wij gebruiken de “gestileerde” dansvormen voor een optreden op het podium, maar in de discotheek laten we dat allemaal los. Dan strekken we de armen niet meer netjes uit, maar dan gaan we lekker feesten, ongedwongen bewegen op de muziek, en daar is de Cubaanse salsa uitstekend geschikt voor.

Jullie hebben ook een showgroep? Jazeker. De samenstelling wisselt regelmatig, want zoals ik al gezegd heb: dit is een soort springplank voor talent. Af en toe krijgen onze dansers andere aanbiedingen. Zo staat een van onze dansers nu in de musical De Leeuwenkoning, en een andere danser, Michel Regueira, doet momenteel mee aan een musical in Nederland. Daarvoor hebben ze hier de choreografie gemaakt en die wordt nu in Nederland opgevoerd. Ik ben de naam even kwijt, maar het is een musical. Intussen zijn er hier weer drie nieuwe dansers bijgekomen, waarmee we volgende week weer een nieuwe show gaan geven. Wil je nog iets kwijt aan onze lezers? Laat iedereen vooral blijven dansen, en laten we als dansscholen en dansleraren elkaar niet te veel als concurrenten zien. Er zijn nog heel veel mensen die moeten leren salsadansen, dus laten we ons daarop richten en zo het danspubliek laten groeien. Daar wordt uiteindelijk iedereen beter van.

Tekst: Caroline Bergwerf Special thanks to Marcos Szczurek Web: http://produccioneselgato7.wordpress.com

PAGE 55

Latin Life is een radioprogramma op Radio West voor liefhebbers van de latin & caribbean lifestyle. In deze show hoor je de lekkerste muziek, het laatste nieuws, interessante gasten, de beste uitgaanstips én er worden veel vrijkaarten weggegeven voor leuke evenementen. De show wordt wekelijks live uitgezonden vanuit de Hofstad met een landelijke dekking, dankzij internet en digitale radio. Latin Life Radio is een non-profit initiatief en wordt gedreven door vrijwilligers. Latin Life is elke donderdag van 20:00 tot 22:00 uur landelijk te beluisteren.

www.latinliferadio.nl

Als je interesse hebt in de beschikbare vrijkaarten, kun je tijdens de uitzending een mailbericht sturen naar info@latinliferadio.nl o.v.v. voor- en achternaam en telefoonnummer waarop je te bereiken bent. Je kunt ook tijdens de uitzending bellen naar 070-390 54 54. De spelregels rondom de vrijkaarten zijn veranderd: de gehele uitzending kun je bellen of mailen en aan het eind van de show kiezen we de winnaar. Dus voor iedereen meer kans!

Regelmatig verstrekt Latin Life vrijkaarten van leuke evenementen aan luisteraars. Het aantal beschikbare vrijkaarten staat op de website www.latinliferadio.nl tussen haakjes vermeld.

Programmering februari 2013

07 feb: Soeshil Sharma van Masalsa 14 feb: Jacques en Anita van Centro Tango 21 feb: William Araujo: nieuwe album “Stereo life” 28 feb: Yumarya Grijt & Jan Blom van Salsa es la Vida

PAGE 56

Johnny Cruz Pays Tribute To The Chairman Of The Board: Adalberto Santiago Family man, business owner and musician (timbalero), Johnny Cruz, pays tribute to The Godfather Of Salsa with his album titled, Tribute to the Chairman Of The Board: Adalberto Santiago. Dit NY Salsa album met 11 tracks features vocalists Bobby Cruz, Nino Segarra, Frankie Vasquez, Herman Oliveira, Ray Bayona, Ng2, Ray Sepulveda, Yolanda Rivera en is een ode aan sonero/zanger Adalberto Santiago, die kan bogen op een imposante zangcarrière bij o.a. Ray Barretto, Tipica 73, Los Kimbos en talloze Fania (All Stars) projecten. Op deze CD elf van z'n nummers, nu door anderen gezongen. Johnny Cruz kennen we nog van z'n top NY Salsa album (CLICK) "Back To The Classics uit 2006, waarop Adalberto Santiago 2 sterke covers zong.

1. Intro 2. Si Tu No, La Otra 3. Alma Con Alma 4. Borinque Me Llama 5. Vive Y Vacila 6. Margie 7. Quitate La Mascara 8. Nadie Se Salva De La Rumba 9. Arrepientete 10. Ay Caray 11. Asi No Se Quiere A Nadie (2013)

Verkrijgbaar bij: www.mostwanted-online.nl

Naast het wekelijkse radioprogramma organiseert Latin Life ook elke maand een gratis toegankelijk en gezellig dansfeest bij Wet 'n Wild Social Club in Alphen aan den Rijn. Surf naar de website voor de planning en aanvullende informatie.

PAGE 57

Salsa Docent Opleiding van Stichting SON: onafhankelijk en erkend! Begin maart 2013 start weer een nieuwe cursus Basisvaardigheden Salsadocent van de Stichting SON.

Ben je gepassioneerd salsadanser en zou je jouw dansbeleving graag willen doorgeven aan meer mensen, ze laten ervaren wat jij zelf ervaart op de dansvloer? Wil je meer weten over ritme, timing en de muziek in het algemeen? Wil je weten hoe je een uitgebalanceerd lesprogramma samenstelt én hoe je dit didactisch effectief doorgeeft aan anderen? Ben je benieuwd naar je eigen presentatie, hoe je communiceert met je met cursisten, waar jouw vaardigheden liggen en hoe je die kunt verbeteren?

Deze cursus Basisvaardigheden is ontwikkeld in opdracht van de Stichting SON (Salsa Opleiding Nederland) en wordt erkend door de Stichting DEN (Dans Educatie Nederland). De Stichting DEN verzorgt internationaal erkende opleidingen tot Dansdocent Partnerdansen (IDTA) en gerichte cursussen voor dansdocenten, zoals Swingkids en Streetdance. Vanzelfsprekend is het belangrijk dat een opleiding tot salsadocent wordt gegeven door een onafhankelijke organisatie. Stichting SON onderhoudt contacten met vele gerenommeerde salsadansscholen en -docenten binnen en buiten Nederland, en veel van deze scholen en docenten leveren een waardevolle bijdrage aan de door Stichting SON aangeboden opleidingen, maar SON is volledig onafhankelijk van (dans)scholen en organisaties.

Het deelnemen aan een opleiding van de Stichting SON biedt je een gedegen basis als je als salsadocent aan de slag wilt. De cursus Basisvaardigheden geeft je inzicht in verschillende stijlen salsa én een schat aan onontbeerlijke kennis op het gebied van muziek, didactiek, salsageschiedenis, danstechniek, lesopbouw, -voorbereiding en meer. Lessen worden gegeven door onder andere salsakenner Annetje Riel, terwijl een aantal specialistische onderdelen door experts op hun gebied worden ingevuld, zoals meesterpercussionist Soeshiel Sharma, van Masalsa, die het onderdeel Muziek, Ritme en Timing’ voor zijn rekening neemt, en Sanne en Liroy van der Starre, van Mixta, die cursisten op weg helpen op het gebied van didactiek (het lesgeven), lesopbouw en rolverdeling. Bij het onderdeel (Salsa) Danstechniek wordt gebruik gemaakt van de syllabus van ProDVIDA, geschreven door Jami Josephson uit New York, vertelt Jacco van Rossum over Cubaans en nemen Sergio & Daphne (E-Stilo) het Dansen On2 voor hun rekening.

Salsadocent, iets voor jou? De cursus Basisvaardigheden Salsadocent biedt je de kans je te leren wat je leuk vindt. De deelnemers aan deze cursus komen uit zeer verschillende richtingen, niet alleen salsadansers en docenten van alle stijlen, maar ook streetdance-, stijldans- en zumbadocenten, mensen die graag iets met gehandicapten willen doen, mensen uit de yoga, ze variëren bovendien in leeftijd van 16 jaar tot dik in de 60.

Met 3 contactcursusdagen, ondersteunende documentatie, zelfstudie, online opdrachten en begeleiding bouw je een gedegen basiskennis op van salsa in verschillende vormen. Ook een aantal dansen van dezelfde ‘familie’ komen aan bod (denk aan merengue, bachata en rueda) én je krijgt inzicht in het lesgeven (didactiek), lesopbouw, het werken met een groep, geschiedenis van de salsa, danstechniek van de basisfiguren, de muziek en het ritme. De stijl waarin je lesgeeft, hangt af van je persoonlijke voorkeur. De meest bekende stijlen zijn Salsa on1 (LA Style), Salsa on2 (NY Style) en Cubaans. Meer weten over de cursus? Kijk op www.salsaopleiding.nl of mail of bel Annetje info@salsaopleiding.nl , 06-4161 3334.

Foto’s: Jacco van Rossum

PAGE 58

Foto: Bert Muijen

Nieuwe ideeën om Dias Latinos te behouden

Onder het motto “een oude traditie hersteld om een andere traditie te behouden” heeft het bestuur van de Stichting Dias Latinos woensdagavond 9 januari 2013 in de Observant in Amersfoort een zestigtal vrienden en supporters (waaronder veel ondernemers), van Dias Latinos op haar Nieuwjaarsbijeenkomst ontvangen. Onder het genot van het voor velen van vroeger bekende Franse kaas-en kapucijnerdiner, heeft het bestuur de (financiële) stand van zaken rond het festival gepresenteerd, mogelijke plannen gelanceerd en vele nieuwe ideeën mogen aanhoren. Zo wordt er gedacht aan het uitgeven van aandelen, de verkoop van buttons en het uitschrijven van een loterij. Het bestuur is in gesprek met een potentiële hoofdsponsor. De avond heeft geleerd, hoe het festival Dias Latinos bij zeer velen leeft en hoe men wil meedenken en helpen Dias Latinos ook zonder de financiële steun van de zijde van het gemeentebestuur voor de stad te behouden. Een van de gasten vertelde over de aandacht die Dias Latinos in de media in onze overzeese gebiedsdelen kreeg en wees op het grote belang van de culturele uitwisseling ervan. In dit verband riep hij de gemeente, die vertegenwoordigd was door wethouder Hans Buijtelaar, op nog eens over “het financiële hart te strijken.” Aan het eind van de avond heeft het bestuur van Dias Latinos de Trophy “Partner van Dias Latinos 2013” onthuld. Het betreft een wisselprijs, die is toegekend aan Vincent de Vries, die zich als voorzitter Horeca Nederland, afdeling Amersfoort, in het bijzonder heeft ingezet de Amersfoortse horecaondernemers van de binnenstad met het festival te verbinden. Indien het festival Dias Latinos 2013 financieel haalbaar zal blijken te zijn, zal het plaatsvinden van 16 tot en met 18 augustus 2013.

PAGE 59

PAGE 60

Dit concert vervangt het eerder aangekondigde concert van Adalberto Alvarez. Kwaliteit is niet altijd een garantie voor internationale bekendheid. Een tekenend voorbeeld is de Cubaanse zanger Donaldo Flores. Hij werd geboren op 17 februari 1966 in Amarillas (provincie Matanzas, Cuba) en kan al bogen op een mooie staat van dienst. Zo zong hij van 1998 tot 2000 bij Maraca y Otra Vision, en van 2000 tot 2002 bij Adalberto Alvarez y su Son. In 2003 verhuisde hij naar Bordeaux waar hij zijn eerste soloalbum El solitario opnam. Vervolgens verscheen in 2005 het goed ontvangen album ¡Abran Paso!, Que Me Voy… Daarnaast zong hij bij La Orquesta Gali van Jorge Gali en bij het succesvolle Londense project Ska Cubano. Adalberto Alvarez kan op 23 februari helaas niet komen, maar geluk bij een ongeluk: als vervanging staan Donaldo Flores y su Orquesta op het podium. Een mooie kans om zelf kennis te maken met deze dynamische son-band.

PAGE 61

Kizomba leren?

Een workshop of bootcamp is een leuk als kennismaking, maar voor een zorgvuldig opgebouwd lesprogramma met aandacht voor de individuele cursist kun je terecht bij Salsa Club Weert. Hier leer je van het ultieme instructiekoppel Utty & Ellen kizomba dansen, zoals je bijvoorbeeld ook salsa hebt leren dansen.

Utty en Ellen zijn al jaren een begrip onder zouk- en kizombadansers. Niet alleen in Nederland, maar ook in België. Kizomba is een sensuele dans die overeenkomsten vertoont met de Argentijnse tango, merengue en bachata. Het wordt ook wel de Afrikaanse tango genoemd. De muziek- en dansvorm komt oorspronkelijk uit Angola en betekent 'feest' in de Angolese taal. Kizomba bestaat al meer dan twaalf jaar en wordt behalve op kizomba- ook op zoukmuziek gedanst. In veel Europese landen is het genre al zeer populair, en ook in Nederland is het helemaal ‘in’. Kizomba is afgeleid van de 'semba', een snellere muziek- en dansstijl. De passen van de semba worden gebruikt in de kizomba.

Ondanks hun verschillende oorsprong, vertonen zouk- en kizombamuziek een sterke gelijkenis. Kun je al merengue, bachata of zouk dansen? Op kizombamuziek kun je, naast kizomba, ook zouk, een romantische merengue of bachata dansen.

Meer info: www.salsaclubweert.nl

PREMIÈREFEEST ‘BOB MARLEY: THE MAKING OF A LEGEND’ BOB MARLEY’S BIRTHDAY BASH IN KRITERION Op vrijdag 8 februari, twee dagen na Bob Marley’s geboortedag, huisvest Kriterion in samenwerking met Rootical Vibrations het premièrefeest van Esther Anderson’s langverwachte documentaire Bob Marley: The Making of a Legend. Kom ook eten, drinken, relaxen, dansen en dominoën in Jamaicaanse stijl – en natuurlijk film kijken. De voorstelling van Bob Marley: The Making of a Legend begint om 21.30 uur. Vanaf 18.30 uur kun je al genieten van Rose’s Jamaican soulfood (als diner of snack). En uiteraard gaan we na de film tot in de late uurtjes door met een reggae afterparty inclusief live optreden van Ladiesjam en vinyl tunes van DJ Rastology!

Kriterion, Roeterstraat 170, Amsterdam Meer info op: www.caribbeancreativity.nl

CD Gilberto Santa Rosa - En Vivo/Desde Carnegie Hall Eindelijk opnieuw (2012) uitgebracht: deze legendarisch live opname uit 1995 van de uit Puerto Rico afkomstige sonero Gilberto Santa Rosa in de prestigieuze Carnegie Hall in New York. Met een fantastisch groot orkest, smeuïge blazers, smaakvolle arrangementen, en de ultieme 8.20 minuten durende live-versie van misschien wel zijn mooiste nummer Perdóname, waarin Gilberto Santa Rosa’s sonero-/improvisatietalent volledig tot zijn recht komt. Deze prachtige, sfeervolle live opname klinkt zeer helder en heeft gelukkig geen ingeblikt, hinderlijk applaus, maar een echt live gevoel. Eerder leverbaar als dubbel-cd, nu op één cd met 1 nummer minder.

Musical director: Angel "Cucco" Peña. 1. Obertura (4:07) 2. Represento (3:23) 3. Amor Mío No Te Vayas (7:31) 4. Vivir Sin Ella (8:32) 5. Quien Lo Diria (7:38) 6. Sin Voluntad (6:20) 7. Dime Porque (5:06) 8. Conciencia (6:50) 9. Perdóname (8:20) 10. Amanecer Borincano (7:16) 11. Plenas (Medley) (4:42) (1995-2012)

Verkrijgbaar bij: www.mostwanted-online.nl

PAGE 62

PAGE 63

Seon Stylist: Best of Footwork vol. II Deze dvd bevat 7 shines, ontworpen door Seaon en Amanda. Seaon zorgt voor de uitleg en de meeste shines worden door beiden gedemonstreerd. Het materiaal is vrij uitgebreid. Elke shine duurt ruim 8 muziekmaten en de bewegingen zijn geïnspireerd op uiteenlopende stijlen, zoals de klassieke mambo, rumba, jazz en zelfs flamenco. Alles is, zoals te verwachten, even flamboyant als Seaon zelf. Zowel Seaon als Amanda zijn in hun element als ze body moves en heupbewegingen laten zien, die misschien te gedurfd zijn voor de ietwat verlegen danser. Maar natuurlijk kun je die aanpassen aan je eigen persoonlijkheid, zoals Seaon zelf ook af en toe laat zien. De uitleg is goed. Zoals we van Seaon gewend zijn, besteedt hij aandacht aan elk onderdeel (voeten, body, handen) en net als op andere dvd’s laat hij elke beweging meerdere keren zowel van voren als van achteren zien, zodat je hem tijdens het afspelen van de dvd kunt nadoen. Na de uitleg danst Seaon alleen of samen met Amanda de shine op muziek. Zo komt de shine tot leven en kun je zien dat zelfs simpele bewegingen in de juiste handen (of voeten) er heel bijzonder kunnen uitzien. Als je de andere producties van Seaon goed vindt, zul je deze ook kunnen waarderen. Recensie door Fabio (SalsaIsGood)

Dvd verkrijgbaar via www.salsa-dvds.com

PAGE 64

Programma februari 2013 Rasa, Utrecht

De Chileens-Franse bandoneonist Lysandre Donoso, de Spaanse violist Daniel Hurtado Jimenez en de Armeens-Belgische pianiste Anahid Khatcheressian vormen samen met de Utrechtse bassist Alexander Vocking het tangokwartet 'Cuarteto el Compás'. El Compás werd in 2011 opgericht in de afdeling Wereldmuziek van Codarts te Rotterdam. Dit jonge tango-ensemble benadert het tangorepertoire als kamermuziek.

Zaterdag 09 februari 2013 | 20.30 uur

Cuarteto el Compás

Jong tango-kwartet

Vrijdag 22 februari 2013 | 21.00 uur

Baloji Magische mix van rap en urban uit Congo De Franstalige rapper, die vanaf zijn 4e jaar in België woont, heeft zich bewezen in het Starflam hiphop collectief. Maar als pan-afrikaan uit de sloppen van Lumumba wordt het tijd om terug te gaan, terug naar de toekomst! Geïnspireerd op “I am going home” van Marvin Gaye geeft Baloji antwoord op zijn solo-album Hotel Impala. Alleen ontbreken de lokale kleuren nog. Met computers en geluidskaarten vertrekt hij met zijn mini-crew naar Congo waar hij samen met artiesten als Konono nr. 1 werkt aan Kinshasa Succursale. Het resultaat is een retro-futuristische mix van rumba, mutuashi, sébéné, soukous, ska, roots, reggae en afrofunk met als middelpunt de elektromagnetische stem van de boomlange magiër. Deze avond te zien met

Orchestra La Katuba.

Zaterdag 23 februari 2013 | 21.00 uur

El Juntacadáveres

El Juntacadáveres vindt stilaan zijn ware vorm: de perfecte mix van de traditionele stijl van de tango-orkesten en de opstandigheid van de muziek van de hedendaagse scene. Opgestart door de Argentijnse muzikant Enrique Noviello en vervolledigd door muzikanten uit verschillende landen en muziekstromingen, brengen ze een dampende mix van tango, rock en electro. Deze jonge groep werd in 2011 winnaar van de Mano Mundo Muziekwedstrijd en opende dan ook het festival op het Mano Mundo Hoofdpodium. In de zomer van 2011 speelden ze in het Openluchttheater in Deurne in het voorprogramma van het wereldberoemde Gotan Project. Ondertussen bestaat de groep uit zeven muzikanten met een internationale carrière, die o.a. samenwerkten met ‘El Maestro’ Alfredo Marcucci en deel uitmaakten van de fijnste orkesten van Buenos Aires.

Rasa, Pauwstraat 13a, 3512 TG Utrecht | www.rasa.nl

PAGE 65

PAGE 66

Vulling:

Lekker is het varkensvlees van het Latin-Emagazine recept Tortillas met gegaard varkensvlees, maar bonen of ander stoofvlees kan ook. Verder: Gedroogde maïsschillen, die kun je in sommige Toko’s krijgen. Stoompan Voor dit recept heb je 2 of 3 van de verpakte bundels nodig. Week ze 15-20 minuten in heet water. Scheid de losse vellen van elkaar. Leg een van de maïsschillen plat op een schone handdoek. Neem ongeveer 2 el van het masa-mengsel en schep dit midden op de schil. Verspreid het deeg met je vingers of een lepel. Laat ongeveer 1 ½ cm aan de boven- en onderkant van de maïsschil onbedekt, en laat ongeveer ½ cm vrij vanaf de zijkanten. Neem een flinke eetlepel vulling, en spreid deze over het midden van het deeg. Vouw nu de zijkanten van de maisschil voorzichtig over elkaar, totdat de randjes zonder deeg elkaar overlappen. Pak de vulling goed in met de masa die nog overblijft. Rol het geheel op. Neem de losse eindjes aan de boven- en onderkant, en vouw ze naar beneden over de naad. Leg deze tamale in de stomer, met de naad naar beneden, en ga verder met de rest. Stoom alles eerst ongeveer een uur en kijk af en toe even of het goed gaat. Ze zijn klaar wanneer de schil netjes weg trekt van het deeg. Indien nodig langer stomen.

Tamales Het maken van tamales is veel werk, maar zeer de moeite waard. Leuk voor een regenachtige, koude dag! 250g masa-bloem (maïsmeel) (toko) 2 el dierlijk vet. Traditioneel werd er reuzel gebruikt. 2 el boter 1 theelepel zout 1 theelepel bakpoeder 250 ml warm water of beter nog, (kippen)bouillon Meng de masa-bloem, zout, en bakpoeder met de reuzel en boter goed door elkaar. Voeg warm water toe en klop door tot het geheel luchtig wordt: het moet ongeveer de consistentie krijgen van dik taartglazuur.

PAGE 67

De vele fans hebben geen nadere uitleg meer nodig bij deze naam. Maar voor wie nog nooit van deze Spaanse band heeft gehoord, geven we een korte introductie. Estopa is opgericht in 1999 door twee muzikale broers uit Cornellà de Llobregat, een voorstad van Barcelona. David en José Manuel Muñoz brachten een combinatie van Spaanse popmuziek, rumba, flamenco en rock, maar wisten daar een heel eigen geluid aan te geven. Hun indrukwekkende discografie bevat louter succesvolle albums. Het album Estopa X Anniversarivm, opgenomen ter gelegenheid van hun 10-jarig bestaan, spant daarbij de kroon. Het was in 2010 het meest verkochte iTunes album in Spanje.

Website: www.estopa.com

Zat 09 feb 2013: Rotterdam Zat 23 feb 2013: Brussel

PAGE 68

De winter is al begonnen, maar het is heerlijk om je alvast op het voorjaar te verheugen en je vakantie te plannen. Tot 2 maanden voor de vertrekdatum krijg je ook nog eens € 100.- vroegboekkorting!

Salsa, bachata, kizomba dansvakantie in Lagos Hou je van dansen, gezelligheid, zon, zee, strand en lekker eten? Dan is dit dé vakantie voor jou in het fantastische Lagos in Portugal! Deze reis is voor alle nivo’s, dus ook voor beginners. 13 april - 20 april 2013 18 mei - 25 mei 2013

Kizomba / bachata dansvakantie, midweek in Lagos Kizomba houdt Europa in de greep, lekker een midweek om deze dans echt onder de knie te krijgen. Deze reis is voor alle nivo’s. 3 juni - 7 juni 2013

Cultuur / natuur singlevakantie Lagos Wandelen, wijnproeven, zeilen, genieten van de zon, zee en strand. 27 april - 4 mei 2013 8 juni - 15 juni 2013

NIEUW! Braziliaanse percussievakantie

Ontdek de ritmes van Brazilië en de energie van de Braziliaanse samba. Deze Braziliaanse percussie vakantie o.l.v. Edson Gomes, is geschikt voor iedereen; oud, jong, beginner of gevorderd. Het is een fantastische kennismaking (of verdieping ) met Braziliaanse ritmes en biedt de mogelijkheid om lekker muziek te maken en ook nog vakantie te hebben in de prachtige Algarve. 4 mei - 11 mei 2013

Waarom boeken bij ViaLaRosa? De activiteiten zijn bij de reissom inbegrepen. De activiteiten zijn voor iedereen toegankelijk (er wordt rekening gehouden met je dans- of muzikale nivo). Een goede mix van activiteiten, cultuur snuiven en ontspanning. Professionele begeleiding.

Kijk op de site voor de uitgebreide informatie van dag tot dag.

www.vialarosa.nl

PAGE 69

De Roma | Turnhoutsebaan 286 | B-2140 Borgerhout (BE) | www.deroma.be

De Roma & Antiliaanse Feesten presenteren: La Charanga Habanera (Cuba) Zaterdag 16 februari 2013

La Charanga Habanera is de absolute top uit Havana, Cuba! David Calzado en zijn band waren de wegbereiders van de timba, de moderne popmuziek in Cuba van de jaren 1990. Samen met Los Van Van en NG La Banda vormen zij de top-3 van het genre. Met hun spectaculaire shows bouwde La Charanga een wereldreputatie op, met talloze tournees als gevolg. Live kan je een explosief concert verwachten,met vijf zangers in de frontlinie en sublieme muzikanten zoals ze alleen in Cuba worden gevormd! De band was te bewonderen op de Antilliaanse Feesten in 1996 en 2007!

Ticketbalie De Roma + 32 3 292 9740

La Piel Que Habito (film) Donderdag 14 februari 2013 Pedro Almodóvar voegt nog maar eens een parel toe aan zijn indrukwekkende cataloog van flamboyante genrefilms met dit discreet perverse, subliem geconstrueerde, maar voor zijn doen ook opvallend koele huiverdrama.

Daarin mag Antonio Banderas een plastisch chirurg incarneren die in zijn privékliniek een sexy vrouw gevangen houdt op wie hij de meest ingrijpende experimenten uitvoert. Waarom hij haar aan allerlei plastische ingrepen onderwerpt, wordt slechts langzaam duidelijk doorheen verschillende ingenieus ingelaste flashbacks die uiteindelijk uitmonden in een bewust groteske en duisterkomische climax. REGIE: PEDRO ALMODOVAR; GENRE: DRAMA, THRILLER; MET: ANTONIO BANDERAS, ELENA ANAYA, MARISA PAREDES; 2011; SPANJE; 117 MIN; SPAANS GESPR. NED. ONDERTIT.

PAGE 70

Fernando Lameirinhas, Mafalda Arnauth & Eric Vloeimans: Pessoa De Roma: Donderdag 28 februari 2013 Met ‘Pessoa’ gaat voor Fernando Lameirinhas een langgekoesterde wens in vervulling. Een concert gewijd aan de belangrijkste dichter in de Portugese literatuur: Fernando António Nogueira Pessoa (1888-1935). Door de gevarieerde keuze van zijn muzikanten - onder andere Eric Vloeimans (jazz), Mafalda Arnauth (fado), Juan Pablo Dobal (tango) en Michael Vatcher (jazz) - ontstaat een mengeling van stijlen waarmee Fernando zich lichtvoetig in de wereld van Pessoa inleeft. Poëzie vol melancholie, verdriet en heimwee, waarvan de kracht nu in de muziek doorklinkt. FERNANDO LAMEIRINHAS (ZANG, GITAAR); ERIC VLOEIMANS (TROMPET); MAFALDA ARNAUTH (ZANG); ANTONIO LAMEIRINHAS (ZANG, BAS); JUAN PABLO DOBAL (PIANO); MICHEL VATCHER (DRUMS)

PAGE 71

Het verhaal van Grupo Niche is eerst en vooral het verhaal van Jairo Varela. Oprichter en tot voor kort het kloppend hart van deze legendarische band. Jairo Varela Martínez wordt geboren op 9 december 1949 in Quibdó, Colombia. Zijn vader is winkelier, zijn moeder een schrijfster met een pittige persoonlijkheid. Helaas houdt het huwelijk geen stand en Jairo groeit grotendeels op bij zijn moeder. Hij heeft een sterke band met zijn grootvader, van wie hij veel leert (onder meer mechanica, meubels maken en gitaarspelen). Op achtjarige leeftijd wordt Jairo voor het eerst actief op muzikaal gebied, als hij in het buurtbandje “La Timba” gaat spelen. Het is een bescheiden groepje met niet veel meer dan een schalmei, bongó, maracas en güiro, maar… ze maken muziek.

Zijn moeder, Teresa Martínez de Varela, stimuleert Jairo van jongs af aan in zijn muzikale ambities. Als hij acht jaar oud is, geeft ze hem een gitaar cadeau van haar moeizaam verdiende centjes. In 1980 richt Jairo Varela in Bogotá Grupo Niche op, met een handjevol jonge muzikanten uit het departement Chocó. De voornaamste bandleden: Nicolás Cristancho - piano, Francisco García - bas, Alí “Tarry” Garcés – saxofoon & fluit, Alexis Lozano – trombone en arrangementen, Jorge Bassan en Héctor Viveros – zang en Luis Pacheco – conga’s. Het wordt een nieuw salsa-alternatief, want op dat moment is het muziekaanbod in Colombia niet bepaald breed te noemen. Varela profiteert hiervan om een nieuwe stijl te introduceren, die internationaal blijkt aan te slaan en nog steeds geliefd is onder de salseros. Maar hij breekt niet alleen met de muzikale structuur. Ook de onderwerpen die hij in zijn teksten behandelt, wijken af van het gangbare stramien. Hij schrijft over de problemen waarmee negers worden geconfronteerd en alle sociale en etnische implicaties daarvan.

Maar ook over zijn land en Chocó, de streek waar hij vandaan komt, met al zijn problemen en de armoede. De band bouwt zich een stevige reputatie op binnen Colombia, die een goede basis vormt voor het latere succes in het buitenland.

Albums In 1980 komt het eerste album van Grupo Niche uit. De elpee Al Pasito wordt uitgebracht door Discos Daro, de eerste platenmaatschappij die geloofde in het talent van Varela en zijn jongens. Als Varela een jaar daarna echter een nieuwe elpee wil uitbrengen, kiest de platenmaatschappij echter voor een single met Las Flores también se mueren en Primero y Qué. Die single doet het goed op de radio en langzaam begint de naam Niche op landelijk niveau door te dringen. De directie van Discos Daro en Jairo Varela blijken echter niet meer op dezelfde golflengte te zitten en de band stapt over naar Codiscos de Medellín.

PAGE 72

De grootste uitdaging moet dan nog komen. In 1995 wordt Jairo Varela veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf wegens onrechtmatige verrijking. Hij zou zich hebben laten betalen met geld afkomstig uit de drugssmokkel. Velen beschouwen de beschuldiging als onterecht. Er worden honderdduizend handtekeningen verzameld voor een verzoek tot invrijheidsstelling, maar het mag niet baten. Het bloed kruipt echter, waar het niet gaan kan. Ook in de gevangenis blijft Varela schrijven, met als resultaat nummers als Solo tú sabes en La cárcel. Intussen weet Grupo Niche overeind te blijven en in 1999 pakt Jairo de draad weer op. Er volgen nog heel wat gouden en platina albums, en nationale en internationale onderscheidingen. In 2012 wordt een hartinfarct Jairo Varela fataal. Maar ondanks dit grote verlies is Grupo Niche is nog steeds springlevend en vastbesloten zijn reputatie eer aan te doen. De grote meester leeft nog volop voort in zijn geesteskind, dat laat zien ook op eigen benen te kunnen staan. Meer info op de officiële website van Grupo Niche:

http://gruponiche.com/home3 Zondag 31 maart 2013 De Melkweg, Amsterdam

Eerste successen In 1986 staat Grupo Niche als eerste Colombiaanse band op het podium van Madison Square Garden. Het was hun grote doorbraak. In maart 1989 weten ze meer dan een miljoen toeschouwers op de been te brengen in Peru. En in september van datzelfde jaar starten ze hun eerste tournee naar Europa.

Problemen Jairo Varela krijgt de nodige uitdagingen voor zijn kiezen. Op de Feria de Cali van 1987 vraagt het merendeel van de bandleden om een buitensporige salarisverhoging. Varela geeft niet toe en de band valt uiteen. Het grote publiek denkt dat dit het einde van Grupo Niche zal zijn. Maar Jairo gaat niet bij de pakken neerzitten. Hij richt een nieuwe band op en komt met een nieuw album Tapando el Hueco. Daarmee gooit hij het roer volledig om qua stijl en thema’s. Vanaf dan voert de liefde in al haar facetten de boventoon. Het album oogst wereldwijd succes. Maar de volgende uitdaging ligt alweer op de loer. Eind 1990 besluit Tito Gómez, de Puerto Ricaanse zanger van Grupo Niche, de band te verlaten. Weer is er twijfel over het voortbestaan van de band, maar Jairo trekt direct een nieuw, vrij onbekend talent voor het voetlicht. Carlos Alberto (Charly) Cardona blijkt een goede keus; hij weet ook de sceptici snel voor zich te winnen.

PAGE 73

Verkrijgbaar bij: www.mostwanted-online.nl

PAGE 74

Haags podium op Parkpop Het Haagse popfestival Parkpop presenteert zich op 30 juni 2013 met een derde podium in het Zuiderpark. Naast de twee grote muziekpodia Staedion Stage en Jupiler Stage wordt het Haagse muziekaanbod dit jaar extra in de schijnwerpers gezet op dit nieuwe podium. Het Haagse podium is een samenwerking tussen het Haags Pop Centrum, Musicon en Parkpop: de drie partijen slaan de handen ineen ter versterking van de Haagse popinfrastructuur. De samenwerking biedt hiermee Music City The Hague een belangrijke primeur: een eigen podium op een groot festival waar alles draait om Haagse acts.

Samenwerking Parkpop kent een rijke geschiedenis als het gaat om het derde podium, waar het veelal draait om jong talent. In het verleden brak het festival al een lans voor onder meer jonge rockbands, urban muziek en de laatste paar jaar voor een diverse culturele programmering op het derde podium van NewHorizons. Dit jaar staat het derde podium helemaal in het teken van Haagse acts. Daarmee komt een gezamenlijke wens van het Haags Pop Centrum, Musicon en Parkpop uit. Het Haagse podium is te vinden op het terrein van New Horizons, waar naast het Haagse podium diverse activiteiten plaatsvinden op het gebied van duurzaamheid, interactieve presentaties en optredens. De samenwerking tussen het Haags Pop Centrum, Musicon en Parkpop gaat verder dan alleen het Haagse podium. Ook ten aanzien van de komst van het internationale gerenommeerde talententraject Global Battle of the Bands gaan de drie partijen samenwerken. De legendarische bandcontest, waar de Best Band of The World gekozen wordt, beleeft in 2013 een Nederlandse editie.

Daarmee maakt Global Battle of the Bands (GBOB) na jaren van afwezigheid z’n rentree op Nederlandse bodem in navolging van meer dan 37 deelnemende landen. Onder meer Parkpop zelf, de PopHotSpot (Grote Markt) en het Bevrijdingsfestival Den Haag fungeren als gastheren van deze talentenjacht der talentenjachten. Musicon en het Haags Pop Centrum vervullen een grote rol in de selectie van de deelnemers aan de Nederlandse voorrondes van GBOB Nederland en zetten daarbij hun uitgebreide netwerken in. De drie partners: “Door met elkaar een collectief te vormen, kunnen we als Haagse popsector de mogelijkheden beter benutten en versterken we gezamenlijk de Haagse popinfrastructuur op lokaal en internationaal niveau”. De halve finale vindt plaats op het Bevrijdingsfestival Den Haag. De uiteindelijke Nederlandse winnaar van GBOB treedt op tijdens Parkpop op een van de twee hoofdpodia en gaat door naar de grote internationale finale in Thailand eind 2013. De werving van GBOB start in februari.

Parkpop wordt georganiseerd door DUCOS Productions. De programmering komt tot stand in samenwerking met Rock in Waterland. Het Haagse podium is een samenwerking tussen DUCOS Productions, Haags Pop Centrum en Musicon

PAGE 75

PAGE 76

Post Tenebras Lux

Post Tenebras Lux is een impressionistisch portret van een familie die de stad inruilt voor het platteland van Mexico. De zoektocht naar geluk resulteert echter in een achtervolging van geweld en demonen. Een film over herinneringen, dromen, hoop en angsten uit het leven van de regisseur.

Meer info:

www.posttenebraslux.mx

Vanaf 28 februari in de bioscoop | regiseur Carlos Reygadas | drama | 120 minuten | Wild Bunch Distribution

PAGE 77

PAGE 78

Foto: Peter Buitelaar

Ibérica Mágica (Spanje)

Het dansgezelschap Ibérica de Danza weet als geen ander het traditionele Spaanse cultuurgoed te gebruiken voor hun moderne dansen. Ibérica staat bekend om hun sterk beeldende danstaal die ontstaat door een unieke vermenging van klassiek Spaans ballet, flamenco, folk en modern ballet. Met succes, want wie Ibérica ziet, sluit de groep in het hart. De allernieuwste productie Ibérica Mágicais is wederom een reis naar vele uiteenlopende dansculturen van het Iberisch Schiereiland. In het eerste deel van de voorstelling gebeurt dit op muziek van Spanje’s grote klassieke componist Albéniz. De muziek van de in Spanje waanzinnig populaire groep Radio Tarifa vormt met zijn etnische invloeden de inspiratiebron van de kleurrijke choreografieën in het tweede deel. Ibérica Mágica is een levendige en unieke dansvoorstelling waarbij schitterende projecties een indrukwekkende dimensie toevoegen aan het toneelbeeld en daardoor de magie compleet maken.

Vanaf maart 2013 te zien in de theaters Meer info op: www.wereldtheater.com

Erg handig! De Salsa App van Latinnet Vanaf nu ben je altijd en overal op de hoogte van de leukste feesten bij jou in de buurt met de Salsa App. Deze gratis app voor iPhone en Android is verkrijgbaar in de App Store en Google Play Store. Leuker en interactiever dan een mobiele website Met deze app heb je de agenda van Latinnet altijd bij de hand via je smartphone of iPad. Ook ander latin lifestyle nieuws wordt gepresenteerd in een prettig leesbaar formaat.

En er is nog meer: de Salsa App is handiger, leuker en interactiever dan een mobiele website. De app beschikt over een automatische locatiebepaling en kan je daardoor een compleet overzicht van Salsa, Bachata, Zouk en andere latin events bij jou in de buurt laten zien. Bij elk evenement in de agenda vind je een Routeknop om in je routeplanner automatisch de route naar het feest in te stellen. Met de Salsa App kun je events zoeken op plaats of postcode. Daarbij bepaal je zelf hoe ver je wilt reizen om er te komen door in de app een maximale afstand in te stellen. Naast een 4 wekelijks overzicht kun je ook per dag bladeren door de agenda.

Favoriete feesten kun je delen met je vrienden via Facebook, Twitter of e-mail. Ook kun je ze opslaan onder je eigen agenda-favorieten. En ben je geïnteresseerd in de nieuwsbrief van Latinnet, dan kun je deze via de app aanvragen.

Voordelen voor organisatoren Feesten die voor de agenda van Latinnet worden aangemeld, worden automatisch ook in de Salsa App geplaatst. Wil je als organisator een feest aanmelden dan kun je dit gratis doen via http://salsa.latinnet.nl/meldagenda.php. Aanmeldingen worden doorgaans binnen 24 uur verwerkt en zijn daarna zowel op de agenda van Latinnet.nl als in de Salsa App te vinden. Uiteraard zijn er mogelijkheden om je feesten extra onder de aandacht te brengen. Neem hiervoor contact op via latinnet@gmail.com. Leuk voordeel voor organisatoren: wanneer je een feest aanmeldt via de website, kun je gratis de bijbehorende flyers uploaden.

Nieuwsgierig? Ga naar http://www.salsa-app.nl, download de gratis Salsa App via de App Store of Google Play Store en ontdek welke interessante mogelijkheden deze handige app je nog meer te bieden heeft!

PAGE 79

Disclaimer: Raadpleeg voor uitgebreide informatie t.a.v. aansprakelijkheid, copyright, merken en informatie van derden de volledige disclaimer op onze website.

AGENDAPARTNERS

Salsa Info

www.salsainfo.nl

Latin Music

www.latinmusic.be

Salsa.be

www.salsa.be

Salsagids

www.salsagids.info

Salsa Suprema

www.salsasuprema.nl

Cuban Salsa

www.cubansalsa.be

LATIN E-MAG FRIENDS Salsa Supply

www.salsasupply.nl

Salsa Club Weert

www.salsaclubweert.nl

SalsArte

www.salsarte.com

Salsa Socialclub Cubaten

www.cubaten.nl

Salsa-dvd’s

www.salsa-dvds.com

La Grande Salsa

www.stevetheorga.com

MEDIAPARTNERS Latin Life radio

www.latinliferadio.nl

FESTIVALPARTNERS Afro-Latino Festival

www.afro-latino.be

Antilliaanse Feesten

www.antilliaansefeesten.be

Festival Mundial

www.festivalmundial.nl

Haarlem Festival

www.salsafestival.nl

THEATERPARTNERS RASA Utrecht

www.rasa.nl

Paleis voor Schone Kunsten, Brussel

www.bozar.be

Zaal De Roma, Borgerhout

www.deroma.be

Zuiderpershuis, Antwerpen

www.zuiderpershuis.be

PAGE 80

WWW.LATIN-EMAGAZINE.COM

COLOFON

Hoofdredactie: André Lambeck (NL)

Luc Cooman (BE)

PR & Communicatie Annetje Riel

Eindredactie:

Caroline Bergwerf

Illustratie: Luis Filella

Fotografie & film

Bart Henseler Annelies Himpens

Kati van Helden Jacco van Rossum

Hans Gorissen Keith Dasiman

Michèle Demeyer

Redactionele bijdragen van Javier Arenas

Annetje Riel Stéphanie Van Vlimmeren

Cherry Taylor Gustavo Rademaker

Michele van den Heuvel Romy Donk

Ginette Lavell Otto van Helden

Zuca de la Casa Gaylord Pieters

PAGE 81