Photography: Bart Henseler

JULI

2012

Latin E-magazine | editie 33| jaargang 3 | juli 2012 | www.latin-emagazine.nl

Live, live en nog eens live muziek. Het leven is mooi! Of het weer nu meezit of niet, deze zomer kan niet meer stuk! Festivals in binnen- en buitenland programmeren bekende en verrassende nieuwe bands, concertzalen zetten grote namen neer en er zijn ook kleinschalige initiatieven om gelukkig van te worden. In deze editie rapportages van de grote junifestivals: Mundial, Afrique-Carib en last but not least Afro-Latino. Daar in Bree ontvingen we ook een aantal artiesten in onze ministudio voor een kort interview (achter in deze editie en natuurlijk op de website). Lezen! Al was het alleen maar om straks de prijsvragen goed te kunnen beantwoorden, want de meeste artiesten hebben een (gesigneerd) album beschikbaar gesteld. En de koek is nog lang niet op! Er komen nog een aantal prachtige festivals aan. In België staat de 30e editie van de Antilliaanse Feesten op het programma. Deze klassieker heeft zijn sporen al ruimschoots verdiend, maar blijft aan de weg timmeren. En ook elders in België verrijzen er podia, bijvoorbeeld bij Esperanzah in Abbaye de Floreffe, Beleuvenissen in Leuven, Pole Pole Gent & The Beach, om er maar enkele te noemen.

In Frankrijk kan niemand om het gerenommeerde Tempo Latino in Vic-Fezensac heen en in Spanje pakt het vorig jaar gestarte Salsa & Latin Jazz Festival uit met grote namen als Gilberto Santa Rosa, Eddie Palmieri, Larry Harlow, Rubén Blades, Calle 13. In deze editie besteden we graag aandacht aan deze zomerfestivals. Niet alleen vanwege die geweldige sfeer, maar ook omdat onze favoriete nummers een gezicht krijgen als ze live worden gespeeld; omdat ze een extra dimensie krijgen die je op een plat cd’tje nu eenmaal mist, al draai je het nog zo graag. En je hoeft er niet eens ver voor te reizen. Naast België, zet ook Nederland de nodige live optredens neer. Al jarenlang programmeert het Hennes Latin Stage in Nijmegen tijdens de vierdaagse een Cubaanse band. Dit jaar niemand minder dan Elio Revé. Het Big Rivers Festival in Dordrecht pakt uit met een zeer gevarieerd programma, waarin ook de lief-hebbers van latin iets van hun gading zullen vinden (bijv. CaboCuba Jazz en Los de Abajo). En laten we voor de salseros ook het Salsa Muziek Festival in Zandvoort en het Salsanement in Breda niet vergeten. Keuze genoeg dus. Amsterdammers zitten trouwens helemaal gebeiteld. De Melkweg programmeert optredens van Celso Piña, Gente de Zona (tijdens het Amsterdam Roots Festival), Sergio Mendes en Chico Trujillo. En wie zich puur op het dansen wil richten, kan begin augustus terecht op het SalsaGala in Amsterdam: workshops, shows en volop gelegenheid om lekker te dansen. En wist je dat Zoukdansschool DançAlegria dit jaar deelneemt aan het Rotterdamse Zomercarnaval? De komende maand hoeft niemand zich te vervelen.

PAGE 02

Latin E-magazine | editie 33| jaargang 3 | juli 2012 | www.latin-emagazine.nl

Live, live en nog eens live muziek. Het leven is mooi! Of het weer nu meezit of niet, deze zomer kan niet meer stuk! Festivals in binnen- en buitenland programmeren bekende en verrassende nieuwe bands, concertzalen zetten grote namen neer en er zijn ook kleinschalige initiatieven om gelukkig van te worden. In deze editie rapportages van de grote junifestivals: Mundial, Afrique-Carib en last but not least Afro-Latino. Daar in Bree ontvingen we ook een aantal artiesten in onze ministudio voor een kort interview (achter in deze editie en natuurlijk op de website). Lezen! Al was het alleen maar om straks de prijsvragen goed te kunnen beantwoorden, want de meeste artiesten hebben een (gesigneerd) album beschikbaar gesteld. En de koek is nog lang niet op! Er komen nog een aantal prachtige festivals aan. In België staat de 30e editie van de Antilliaanse Feesten op het programma. Deze klassieker heeft zijn sporen al ruimschoots verdiend, maar blijft aan de weg timmeren. En ook elders in België verrijzen er podia, bijvoorbeeld bij Esperanzah in Abbaye de Floreffe, Beleuvenissen in Leuven, Pole Pole Gent & The Beach, om er maar enkele te noemen.

In Frankrijk kan niemand om het gerenommeerde Tempo Latino in Vic-Fezensac heen en in Spanje pakt het vorig jaar gestarte Salsa & Latin Jazz Festival uit met grote namen als Gilberto Santa Rosa, Eddie Palmieri, Larry Harlow, Rubén Blades, Calle 13. In deze editie besteden we graag aandacht aan deze zomerfestivals. Niet alleen vanwege die geweldige sfeer, maar ook omdat onze favoriete nummers een gezicht krijgen als ze live worden gespeeld; omdat ze een extra dimensie krijgen die je op een plat cd’tje nu eenmaal mist, al draai je het nog zo graag. En je hoeft er niet eens ver voor te reizen. Naast België, zet ook Nederland de nodige live optredens neer. Al jarenlang programmeert het Hennes Latin Stage in Nijmegen tijdens de vierdaagse een Cubaanse band. Dit jaar niemand minder dan Elio Revé. Het Big Rivers Festival in Dordrecht pakt uit met een zeer gevarieerd programma, waarin ook de lief-hebbers van latin iets van hun gading zullen vinden (bijv. CaboCuba Jazz en Los de Abajo). En laten we voor de salseros ook het Salsa Muziek Festival in Zandvoort en het Salsanement in Breda niet vergeten. Keuze genoeg dus. Amsterdammers zitten trouwens helemaal gebeiteld. De Melkweg programmeert optredens van Celso Piña, Gente de Zona (tijdens het Amsterdam Roots Festival), Sergio Mendes en Chico Trujillo. En wie zich puur op het dansen wil richten, kan begin augustus terecht op het SalsaGala in Amsterdam: workshops, shows en volop gelegenheid om lekker te dansen. En wist je dat Zoukdansschool DançAlegria dit jaar deelneemt aan het Rotterdamse Zomercarnaval? De komende maand hoeft niemand zich te vervelen.

In deze editie o.a.

04 Verslag Afro Latino Festival

08 ¡Vivan las antipodas!

10 Festival Tempo Latino Frankrijk

12 Caribische sferen in de Melkweg

13 Hennes Latin Stage, Nijmegen

14 De story of lover’s rock

15 Sergio Mendes in de Melkweg

16 Album: De Chow (Venezuela)

17 Verslag Festival Mundial

22 Nieuwe single van Pakumbia

23 SalsaGala Amsterdam

24 DVD: Bases de rumba cubana

25 Zomercarnaval 2012

26 Zouk in Mokum

27 14e Film by the Sea

28 Salsa & Latin Jazz Festival Barcelona

30 Dans- en singlereizen naar Lagos

31 The Exclusive Last Minute

32 Bachata Beach Festival, Zandvoort

34 Polé Polé

36 Comida Latina

37 Culturele zondagen Erasmuspark

38 Bimhuis: Marc Ribot y los Cubanos Postizos

39 7 days in Havana

40 Antilliaanse Feesten, Hoogstraten

44 CD + DVD: N’Klave

45 Verslag Festival Afrique-Carib

50 La Pegatina wint UFI

51 Big Rivers Festival

52 Kennismaking met DançAlegria

54 tropicalidad.be

55 Latin Life Radio

57 Salsa Muziekfestival, Zandvoort

59 Oscar d’Leon komt naar Nederland en België

61 Open Air Salsa Club Weert

62 Interview Kassav’

66 Interview Che Sudaka

70 Interview Croma Latina

72 Interview La Excelencia

76 Interview Sabor de Gràcia

78 Interview Jaojoby

80 Interview Elio Revé y su Charangón

82 Interview SMOD

84 Beleuvenissen Tropical

86 Esperanzah

87 Poster Días Latinos 2012

Photography: Bart Henseler

PAGE 03

Verslag Afro-Latino 2012 Bree (Opitter) België Weer beter voorbereid dan vorig jaar vertrokken we vrijdagmiddag al vroeg in de middag naar onze slaapplaats in België en spoedden ons rond een uur of 5 naar het festivalterrein. De cameramensen Hans en Berthy waren al gearriveerd, zodat we genoeg tijd hadden om onze unit om te bouwen tot een kleine filmstudio. Ook Mike van reggae.be en Laila van World-A-Reggae meldden zich. Zij zouden deze dagen de reggaeartiesten voor hun rekening nemen. Voor de eerste avond hadden we Kassav’, Shaggy, Che Sudaka en Jahcoustix op ons verlanglijstje staan…

Waarschijnlijk kwam het door de last minute wisseling in de programmering, maar in het begin was het nog wat rustig tijdens het optreden van Kassav’. Maar de aanstekelijke zouk uit Martinique werkte als een magneet en al snel stroomde het nodige volk toe. De bandleden beleven zoveel plezier aan hun optredens, dat het publiek daarin als vanzelf wordt meegezogen. Super! Vervolgens werd de warme sfeer op het andere podium enthousiast op peil gehouden en zelfs nog een beetje opgevoerd door het energieke Che Sudaka. Het groepje immigranten met hun mix van cumbia, ska en mestizo haalde alles uit de kast, zodat de toeschouwers niet konden achterblijven. En dan nog het klapstuk van de avond: Shaggy. De grote tent voor de mainstage had wel 4 keer gevuld kunnen worden, zoveel mensen waren er op afgekomen. Een geslaagde opening van het Afro-Latino Festival.

Photography: Bart Henseler

Hans

Anja

Wil

Annetje Marjon Caroline

André

PAGE 04

Zaterdag startte met een lekker zonnetje en de temperatuur zou deze dag erg aangenaam blijven. Ook de twijfelaars kwamen alsnog opdagen om het optreden van Juan Luis Guerra vooral niet te missen. Maar voor de liefhebbers van salsa, merengue en bachata stond er nog meer lekkers op het menu. De Italiaanse band Croma Latina liet horen en zien dat salsa en bachata ook in Italië “hot” zijn. De toon was gezet en het was aftellen tot hét optreden van de avond van superster Juan Luis Guerra. Hij verscheen een half uurtje later dan gepland, maar dat deerde het publiek niet. Net als de vorige avond was de grote tent weer tjokvol en zelfs op de weide probeerden de mensen een glimp op te vangen van de Dominicaanse zanger. Gelukkig was het optreden via grote schermen ook buiten de podiumtent te volgen, zodat niemand iets hoefde te missen. Backstage hoorden we vlak voor het optreden van een van de bandleden, dat Juan Luis Guerra niet echt topfit was. Ons geplande interview met hem ging dan ook uiteindelijk niet door. Jammer, maar gelukkig hadden we hem vorig jaar al even gesproken. Het uiteindelijke optreden werd toch weer een groot succes. Het publiek zong vrolijk mee en dan zie je ook wat een kanjer deze Juan Luis Guerra is.

Gewoon doorgaan en er staan voor je fans! En nog was de koek niet op. La Excelencia stond in de startblokken voor een spetterend optreden, dat op verzoek van de vele fans zou worden vastgelegd op dvd. De fans zullen tevreden zijn. Opzwepende salsa dura van de bovenste plank, zoals altijd vol overtuiging en overgave gebracht door deze enthousiaste mannen uit New York. Hekkensluiter Krosfyah had dus een goed warmgedraaid publiek tegenover zich. En daar wist de socaband uit Barbados wel raad mee. Zij zorgden voor een waardige afsluiting van de zaterdagavond.

Photography: Bart Henseler

De winnaars van het felbegeerde VIP duoticket 2012!

Foto: Michèle Demeyer

PAGE 05

De zondagochtend begon troosteloos. De voorspelde regen kwam met bakken uit de lucht. Wij dachten met medelijden aan de bewakingsmensen, die zaterdag nog in het zonnetje stonden. Gelukkig bleken een paar slimmeriken ook voor hen een overdekt plekje te hebben gecreëerd. Ook hoorden we dat diverse vrijwilligers al heel vroeg in de ochtend een zonnedans ten uitvoer hadden gebracht. Het effect liet echter nog even op zich wachten... Toen de poorten eenmaal opengingen, druppelden de met paraplu’s gewapende bezoekers naar binnen. Jammer dat deze stroom pas wat later echt op gang kwam. Daardoor trok Zule Max, een strakke salsaband uit België, aanvankelijk minder toeschouwers dan wanneer het zonnig geweest zou zijn. Gelukkig vulde de Pampero-hal zich gaandeweg het optreden met toeschouwers, die de warme Caribische klanken niet konden weerstaan. De toon was gezet, de regen stopte en ook deze dag zou weer veel, gevarieerd muzikaal geweld opleveren. Op het Pampero-podium wisten de mannen van het Malinese SMOD precies hoe ze het publiek moesten bespelen. Ze zijn indertijd door Manu Chao ontdekt, en dat is nog steeds te horen. Vervolgens zette aan de overkant Sabor de Gracia, naast hun Catalaanse rumba’s, ook nog wat salsanummers neer. Barcelonese bands doen het goed, zowel in eigen land als daarbuiten.

Photography: Bart Henseler

PAGE 06

Dat is niet zo verwonderlijk, want de verschillende varianten van de Catalaanse rumba leveren erg aanstekelijke muziek op, die overal warm wordt ontvangen. Deze ‘Barcelona sound’ is uitstekend geschikt voor wie een feestje wil bouwen. We hadden het zaterdag al gehoord: de band Pupy y Los Que Son Son zou moeten worden vervangen vanwege visumproblemen. Gelukkig was Elio Revé al in Europa, zodat de organisatie een waardige vervanger kon neerzetten. Hun stevige, opzwepende timba sloeg goed aan en “uyuyuy!” ze trokken een drietal zeer beweeglijke dames het podium op. Wie daarna nog op zijn benen kon staan, deed er goed aan om naar de overkant te wandelen om te genieten van de salégy-muziek van Jaojoby en zijn familie. Heerlijke, traditionele muziek met moderne instrumenten. Een hartverwarmend optreden op blote voeten van deze band uit Madagaskar. En als afsluiter van deze editie stond Alpha Blondy geprogrammeerd. Daar waren veel mensen erg blij mee en terecht. Hij bleek een waardige afsluiter van dit festival. We feliciteren de organisatie graag met deze geweldige programmering. Er was werkelijk voor elk wat wils. Een gewaardeerde toevoeging was trouwens dit jaar El Palacio de la Salsa, een prachtige spiegeltent waar de fanatieke salseros zich konden uitleven. Met de dj’s Pepe, Cisko en Ricardo da Forza aan de knoppen konden de dansers hun lol niet op. Het zal een hele kluif worden om volgend jaar weer zoiets moois neer te zetten, maar we laten ons ook in 2013 graag weer verrassen.

Graag tot dan!

In dit verslag zijn we niet al te diep gegaan op de optredens van de reggaeartiesten. Daarvoor kun je terecht bij onze collega’s van: tropicalidad.be en Reggae.be. De gefilmde interviews met reggae-artiesten zullen worden gepubliceerd op Reggae.be en Worldareggae.com. Voor de overige interviews kun je uiteraard bij ons terecht op www.latin-emagazine.nl

Photography: Bart Henseler

PAGE 07

¡Vivan las Antipodas!

is een genot voor de zintuigen; een fascinerende caleidoscoop van onze planeet.

PAGE 08

Wat is de kortste route tussen Entre Ríos in Argentinië en de Chinese metropool Shanghai? Een rechte lijn door de aardbol. De twee plaatsen zijn namelijk antipoden: elkaars geografische tegenpolen. In ¡Vivan las Antipodas! neemt Victor Kossakovsky ons mee op een unieke reis rond de wereld en toont vier paar antipoden die ons wereldbeeld letterlijk op zijn kop zetten. Een prachtige zonsondergang in Entre Ríos wordt getoond tegenover de hectische straten in het regenachtige Shanghai. Bewoners van onbebouwd land tegenover bewoners van vulkanische grond. En rustgevende landschappen tegenover drukke steden. Maar de antipoden lijken ondanks hun verschillen op een mythische manier aan elkaar verbonden.

Vanaf 16 augustus in de bioscoop

PAGE 09

Festival Tempo Latino 26 t/m 29 juli 2012 | Vic-Fezensac, Frankrijk Als Tempo Latino eenmaal op gang komt, is er geen houden meer aan. Deze editie staat in het teken van het ritme. Wie dus geen maat wil missen, is donderdagavond al van de partij. Het programma is dit jaar wat breder dan anders. Laat je dus meenemen op deze ontdekkingsreis, die zich niet veel aantrekt van de gevestigde orde en verschillende invloeden bij elkaar brengt. Cuba, Chili, Colombia, Puerto Rico en de VS worden aangedaan, maar ook Congo, waar de Afrikaanse wortels van de latin muziek liggen. Van de partij zijn onder meer de grote pianist César “ Pupy” Pedroso met stevige Cubaanse salsa, het opstandige, talentvolle Calle 13, dat de wereld wil veranderen, Toto La Momposina, met haar grote, harmonieuze stem, en de straatmuzikanten van Staff Benda Bilili, die al heel lang op het verlanglijstje van de organisatie stonden. Het volledige programma vind je op:

www.tempolatino.com

Dat wordt weer 4 avonden genieten in de arena van Vic-Fezensac.

PAGE 10

Sergeant Garcia: Opent het festival met nummers van zijn meest recente album Una y otra vez. Pupy y los que son son: Timba van de bovenste plank voor de liefhebbers van Cubaanse muziek.

Bio Ritmo: Een spannende combinatie van rock-’n-roll attitude en salsaritmes. La Excelencia: Salsa dura met een geweten uit New York.

Toto la Momposina: De koningin van de cumbia! Staff Benda Bilili: Muziek die de rumba een ‘groove’ geeft.

Chico Trujillo: Pittige klanken uit Chili van zeven superenergieke muzikanten. Calle 13: Gelauwerde latin hiphop met indringende teksten.

Festival Tempo Latino 26-29 juli 2012 Vic-Fezensac, Frankrijk Meer informatie op:

www.tempo-latino.com

PAGE 11

Caribische sferen in de Melkweg tijdens Amsterdam Roots Festival

GENTE DE ZONA & CELSO PIÑA AMSTERDAM ROOTS FESTIVAL meer info Zaterdag 7 juli, Melkweg, Amsterdam (The Max) aanvang: 20.30 uur tickets à € 30 + lidm. verkrijgbaar via: www.melkweg.nl, www.ticketservice.nl en de bekende voorverkoopadressen. www.amsterdamroots.nl Ook deze maand in de Melkweg: 17 juli:Sergio Mendes meer info 18 juli: Chico Trujillo meer info

PAGE 12

Foto: Hans Gorissen

Locatie: Het Bloemenwapen aan de Voerweg te Nijmegen Periode: 14 juli t/m 20 juli zomer- en vierdaagsefeesten 2012 | Zie ook: www.henneslatinstage.nl

Stilte voor de storm! Want storm wordt het dit jaar. Als een ware orkaan zullen bands als Orquesta Salsabor, Los GuaSoneros de Guantánamo, Lariba en Rey Cabrera y sus Amigos over de Voerweg razen, met als hoogtepunt ELIO REVE Y SU CHARANGON (zie foto)

PAGE 13

Na de Nederlandse première op Yard Vibes in het MC Theater eerder deze maand, presenteert Caribbean Creativity nu de officiële DVD release van THE STORY OF LOVER’S ROCK. Caribbean Creativity is de eerste, en tot nu toe de enige, Nederlandse distributeur van deze succesvolle Britse documentaire. THE STORY OF LOVER’S ROCK is een documentaire van regisseur-producent Menelik Shabazz (BURNING AN ILLUSION) over de opkomst van Lover’s Rock in Engeland aan het eind van de jaren zeventig tegen een achtergrond van racisme, rellen en sound systems. Lover’s Rock, ook wel romantic reggae genoemd, bood jonge zwarte mensen de mogelijkheid om tijdelijk te ontsnappen aan de harde Britse realiteit. Ze ervoeren intimiteit en healing door te dansen – of scrubben – op feesten en in clubs. Lover’s Rock begon als een kleine, lokale scene, maar groeide uit tot een invloedrijk muziekgenre dat vele Britse bands inspireerde, waaronder The Police, Culture Club en UB40. Met haar combinatie van archiefbeelden, optredens, sketches en interviews geeft THE STORY OF LOVER’S ROCK een gedetailleerde en fascinerende kijk op dit veelal vergeten reggaegenre. Bijdrages worden geleverd door UB40, Maxi Priest, Levi Roots, Linton Kwesi Johnson; komedianten Angie Le Mar, Robbie G and Eddie Nestor, en nieuwe artiesten als Ava Leigh en Lovella Ellis.

Na de succesvolle release van THE STORY OF LOVER’S ROCK in the Britse bioscopen eind vorig jaar, vond op 2 juni jongstleden de Nederlandse première van de documentaire plaats tijdens Yard Vibes, het populaire Caribische film- en muziekevenement dat elke drie maanden in het MC Theater in het Amsterdamse Westerpark wordt georganiseerd door Caribbean Creativity. De DVD van Shabazz’s gevierde documentaire is nu in beperkte voorraad verkrijgbaar voor €12,99 via de online shop van Caribbean Creativity. Nederlandse klanten kunnen betalen met iDEAL en PayPal. De kosten voor het versturen van de DVD zijn zeer laag en verzending geschiedt altijd binnen drie dagen. THE STORY OF LOVER’S ROCK | DVD | 2011 | Engels gesproken | 96 minuten | Regio 2 (UK PAL)

CD Don Omar MTO2: New Generation

Verkrijgbaar bij: www.mostwanted-online.nl

CD La Excelencia Ecos del Barrio

CD Juan Magan Bailando Por El Mundo

PAGE 14

Legendarische Braziliaanse artiest Sergio Mendes naar de Melkweg

SERGIO MENDES meer info Dinsdag 17 juli Melkweg, Amsterdam (The Max) aanvang: 21.00 uur tickets à € 35 + lidm. verkrijgbaar via: www.melkweg.nl, www.ticketservice.nl en de bekende voorverkoopadressen.

DJ Rodrigo presenta: Condorito Sound Machine Chico Trujillo, betekent letterlijk "Kleine Gangster", maar deze ‘gang’ van 7 muzikanten vult wel grote stadions in Chili. Chico Trujillo mixt de Colombiaanse cumbia met hun Chileense cultuur en hun grote liefde voor de ska-muziek.

Chico Trujillo meer info Woensdag 18 juli Melkweg, Amsterdam (The Max) aanvang: 21.00 uur tickets à € 16 + lidm. verkrijgbaar via: www.melkweg.nl, www.ticketservice.nl en de bekende voorverkoopadressen.

Melkweg, Lijnbaansgracht 234a, Amsterdam

www.melkweg.nl

PAGE 15

De 11 nummers van hun nieuwe album De Chow zijn immers gratis te downloaden vanaf hun website. Maar wie valt voor de mix van reggae, ska en rock van deze sympathieke band uit Caracas, wil natuurlijk een origineel schijfje. Lebronch is eind 2008 opgericht. Tegen het vallen van de avond besloten Christopher Urbina en Eduardo Navarro de zonsondergang op te luisteren met wat gitaarmuziek. Al improviserend ontstond het idee voor een eerste album. En 6 maanden later was het zover: Todos los Topinos de Lebronch kwam uit in 2009. Hun muziek sloeg aan, de recensies waren goed, en het prettige tijdverdrijf zonder pretenties nam serieuzere vormen aan. Ze gingen touren, doorkruisten het hele land en beklommen steeds grotere podia. Maar altijd zonder pretenties en met veel plezier en humor. En nu, 3 jaar later is het tweede album van Lebronch een feit. Nieuwsgierig naar dit vrolijke stel muzikanten? Neem een kijkje op hun vrolijke website:

www.lebronch.com

De Chow De Venezolaanse band Lebronch maakt piraterij overbodig.

PAGE 16

PAGE 17

Festival Mundial 2012 | Verslag: Romy Donk | Fotografie: Estee Donk Tilburg is weer klaar voor een nieuwe editie van festival Mundial. Duizenden mensen genieten in de zon van geweldige muziek of lopen rond en verkennen het terrein. Er zijn tientallen optredens op verschillende podia om uit te kiezen, van latin tot soulvolle funk. Velen hebben een kleedje of zeil op het grote grasveld gelegd en stallen daar hun eten en drinken op uit voor een picknick, ondertussen luisterend naar een optreden van bijvoorbeeld AfroCubism of La Pegatina. Het was druk en ontzettend sfeervol op het jaarlijkse festival Mundial in Tilburg op 16 en 17 juni. Het Leijpark was voor de 25ste keer omgetoverd tot een uitbundig festivalterrein. Het grootste podium is natuurlijk het ‘World Stage’, met aan de zijkanten van het grasveld talloze eet- en drinktentjes. En er is niet alleen ongezond eten, je kunt er ook de Indonesische keuken bezoeken of de Thaise, naast de gewone hamburger- en friettenten. De medewerkers waren helemaal uitgedost in mooie kleren uit de desbetreffende cultuur, waardoor je ervaring compleet werd. Aan de achterzijde van het veld is een kleine markt opgezet. Links en rechts staan kraampjes met de leukste en soms gekste dingen. Er zijn kleren te koop, meestal handgemaakt en erg geschikt voor een festival. Denk dan aan topjes zonder mouwen met een kleurrijke print en veel lange jurken met wijde onderrokken. Maar er worden ook waterpijpen aangeboden, sieraden, zonnebrillen en hoeden. In het midden van de markt is er gelegenheid om te rusten op een van de banken. Daar zit een groepje mannen te genieten van hun biertje en een vrouw is gezellig aan het picknicken met haar twee dochtertjes. Omdat het een speciale editie van vanwege het 25-jarig bestaan van Mundial, werden er wat extra’s georganiseerd. “We hebben de vrijdag voor het festival een fanfare-battle gehouden. Dat was hartstikke leuk, vooral omdat er zoveel verschillende fanfares meededen”, aldus directeur Jan Drissen. “We hebben voor de bezoekers ook Tilburgse taartjes uitgedeeld bij de entree, als extraatje.” Drissen hoopt dit jaar op zijn minst evenveel bezoekers aan te trekken als vorig jaar, 40.000 mensen. “We zijn er nog niet, maar ik hoop op mooi weer zodat de mensen morgen ook nog komen.”

Festival Mundial 2012 ‘Ons doel is met onze muziek iedereen aan het feesten te krijgen’ > Axel Magnani, La Pegatina

En die bezoekers komen wel. Het prachtige weer staat iedereen toe blote armen en benen te laten zien en de zonnebrillen op te zetten. De mensen kunnen ook genieten van een spectaculair optreden van AfroCubism, een dertienkoppige band bestaan-de uit Cubaanse en Malinese muzikanten. Vrolijke, ritmische muziek schalt over het grasveld van het World Stage, helemaal tot aan de andere kant van het veld. Ze spelen een mix van salsa en Afrikaanse muziek, met een snel ritme waar goed op te dansen is. Dat is ook precies wat velen doen. Vooraan bij het podium staan de mensen mee te dansen, voor zover dat mogelijk is. Het is namelijk ontzettend druk en het veld staat volgepakt. De Malinezen uit de band dragen prachtig gekleurde gewaden die tot aan de grond vallen en de Cubanen zijn te herkennen aan hun rode blouses. In het Frans en Spaans proberen ze met het publiek te communiceren, maar dat gaat moeilijk. Met een gebrekkig woordje Engels gaat het al een stuk beter en begrijpen de toeschouwers dat ze mee moeten dansen en klappen.

“Het publiek verdient altijd meer dan wij kunnen geven. Dus wij doen ons best om het publiek tevreden te stellen. En een gelukkig publiek, dat is de mooiste trofee die wij met ons mee terug kunnen nemen naar Cuba”, vertelt zanger en gitarist Eliades Ochoa, te herkennen aan zijn cowboyhoed. Hij is al bekend met Nederland. Samen met de Nederlandse band BlØf maakte Ochoa namelijk het nummer ‘Hemingway’. Dat bleek voor hem een waardevolle samenwerking. “Ik houd erg van samenwerking met andere artiesten, want dat helpt beide deel-nemende culturen om elkaar te leren kennen. Ik denk dat elke muzikant die een beetje verder kijkt dan zijn neus lang is, dat zou moeten doen”, aldus Ochoa. Hoe dat Ochoa met BlØf gecommuniceerd heeft, is een groot vraagteken. Zijn Engels is naar eigen zeggen “no good” en hij spreekt verder alleen Spaans. Dat is in deze Cubaans-Malinese band geen probleem, vindt Ochoa. “Wij communiceren met elkaar via een universele taal. Muziek heeft geen grenzen.”

PAGE 18

En die bezoekers komen wel. Het prachtige weer staat iedereen toe blote armen en benen te laten zien en de zonnebrillen op te zetten. De mensen kunnen ook genieten van een spectaculair optreden van AfroCubism, een dertienkoppige band bestaan-de uit Cubaanse en Malinese muzikanten. Vrolijke, ritmische muziek schalt over het grasveld van het World Stage, helemaal tot aan de andere kant van het veld. Ze spelen een mix van salsa en Afrikaanse muziek, met een snel ritme waar goed op te dansen is. Dat is ook precies wat velen doen. Vooraan bij het podium staan de mensen mee te dansen, voor zover dat mogelijk is. Het is namelijk ontzettend druk en het veld staat volgepakt. De Malinezen uit de band dragen prachtig gekleurde gewaden die tot aan de grond vallen en de Cubanen zijn te herkennen aan hun rode blouses. In het Frans en Spaans proberen ze met het publiek te communiceren, maar dat gaat moeilijk. Met een gebrekkig woordje Engels gaat het al een stuk beter en begrijpen de toeschouwers dat ze mee moeten dansen en klappen.

Universeel. Zo lijkt het festival Mundial ook te zijn ingedeeld. Het is voor iedereen uit elke cultuur en van jong tot oud bedoeld. Er staat voor de kinderen een groot springkussen en daarachter kan de jeugd dansen op hiphopmuziek. Van kleine podia tot grote velden, er is overal iets muzikaals te beleven. Maar bij een universeel festival horen natuurlijk ook Goede Doelen. En die zijn ook vertegenwoordigd op Mundial. Suzanne van der Berg hoort bij de kraam ‘Human Rights’. Daar gebeurt iets interessants. Mensen worden gratis getatoeëerd. Ze mogen zelf kiezen op welk lichaamsdeel, maar mogen niet kiezen wat ze willen laten tatoeëren. Dat staat namelijk al vast. “We tatoeëren per persoon een letter van de Human Rights verklaring. We zijn op dit moment bezig met de letter ‘i’ en moeten er nog heel veel.” Zo probeert de organisatie bekendheid te werven voor de verklaring.

PAGE 19

Naast de stand begint het optreden van La Pegatina, een band bestaande uit zes zogezegd ‘hyperactieve’ Spanjaarden uit Barcelona. Dat was in ieder geval wat het foldertje van Mundial vertelde, en tijdens het optreden wordt duidelijk dat dit absoluut klopt. Springend en dansend staan ze op het podium een feestje te bouwen. Er komt confetti uit de hemel vallen en er ontploft vuurwerk op het podium. Het is echt Spaanse feestmuziek en het publiek feest mee. Vooral de accordeon geeft een vrolijk accent. Het ‘Fontys Stage’ staat vol en ook buiten dansen mensen mee.

“Deze muziek brengt zomer op regenachtige dagen”, vindt Joke Eikenaar. Ze staat met een vriendin naar het optreden te kijken. “Ik kende La Pegatina al via filmpjes op Youtube, ze brengen echt een geweldige sfeer.” Daar is de band het zelf ook mee eens. Axel Magnani is trompettist van La Pegatina en is hartstikke tevreden over hun optreden. Met een grote glimlach op zijn gezicht vertelt hij erover. “Twee jaar geleden waren we hier ook. Het publiek was enthousiast, energiek en iedereen was aan het dansen. Dat is precies wat we willen. Onze muziek vertegenwoordigt Barcelona; zonnig en druk. We willen iedereen aan het feesten krijgen.”

PAGE 20

Naast de stand begint het optreden van La Pegatina, een band bestaande uit zes zogezegd ‘hyperactieve’ Spanjaarden uit Barcelona. Dat was in ieder geval wat het foldertje van Mundial vertelde, en tijdens het optreden wordt duidelijk dat dit absoluut klopt. Springend en dansend staan ze op het podium een feestje te bouwen. Er komt confetti uit de hemel vallen en er ontploft vuurwerk op het podium. Het is echt Spaanse feestmuziek en het publiek feest mee. Vooral de accordeon geeft een vrolijk accent. Het ‘Fontys Stage’ staat vol en ook buiten dansen mensen mee.

Ook ’s avonds staat er nog een feestje op het programma: Pitbull treedt op. Het is ondertussen al donker geworden en het is afgekoeld nadat de zon verdween, maar toch staan een paar honderd mensen vol verwachting naar Pitbull uit te kijken. Dat is ook niet gek, want in Amerika is hij een van grootste latin artiesten die er zijn. In zwart pak en met glanzende schoenen komt hij op en begint hij meteen te dansen. Hij performt wat nummers van zichzelf maar ook veel bekende covers.

Aan het einde van elk nummer draait hij zich op de laatste noot om en eindigt in een spotlight, om zich vervolgens weer om te draaien en met een nieuw nummer te beginnen. Pitbull heeft al samengewerkt met een Nederlandse dj, Afrojack, maar daar eindigt het voor hem niet. “Afrojack is geweldig in wat hij doet en hij is een goede vriend. Ik zou verder ook graag met de Nederlandse dj Sidney Samson willen samenwerken.” Hij denkt niet dat er een geheim is waardoor hij zo succesvol is geworden. “Er is een formule voor succes, geen geheim. En dat is namelijk doen waar je van houdt. Er is niks dat ik niet leuk vind aan muziek maken.” Het was weer een weekend vol grote artiesten, met geweldige muziek, mooi weer en genietende mensen. Nu hopen dat het volgend jaar weer zo leuk wordt. Verslag: Romy Donk | Fotografie: Estee Donk

PAGE 21

Nieuwe single van Pakumbia Hun muziek is een mix van cumbia, ranchera, techno, country, bachata, merengue, funk, blues, rock en reggae. Dat is nogal een lange omschrijving, dus ze hebben het maar afgekort tot Pakumbia en dat is ook de naam van de band. Ze hebben al wat nationale hits gescoord (vooral Chocolate heeft het goed gedaan) en voor hun nieuwe single kiest het Venezolaanse viertal meteen voor een dubbele aanpak. Van het nummer Poquito a poquito (beetje bij beetje) zijn er twee verschillende versies gemaakt. De romantici kunnen de ballad opzetten, maar wie behoefte heeft aan wat meer pit kan terecht bij de ‘pakumbia-versie’. De video-opnames waren gepland in juni, dus de clip zou binnenkort beschikbaar moeten komen. Een clip met een boodschap: “NO al Secuestro”, als protest tegen het toenemende aantal ontvoeringen in Caracas. Laten we hopen dat het helpt! In afwachting van de nieuwe clip, alvast de vorige van het nummer Chocolate:

Het festival vindt plaats in het park ’t Paelsteenveld op 100

meter van het strand en programmeert toffe wereldmuziek.

De ingang is gratis. Zo heb je nog budget om te proeven van

de hapjes uit de wereldkeuken of om te genieten van een

heerlijke, exotische cocktail.

Meer info op: www.afrocaribbean.be

Afro Caribbean Festival 10 & 11 aug 2012

PAGE 22

04.08.2012 SALSAGALA AMSTERDAM – Kick off Dans en uitgaan met plezier in overweldigende sfeer!

Uitgaan in stijl, dansen in een inspirerende omgeving vol leuke mensen in een adembenemende ambiance! Hiervoor hadden we in Amsterdam een toplocatie nodig zonder parkeer-problemen, goede dj’s en een aantrekkelijk programma. Het is gelukt en de eerste editie belooft nogal wat. Deze heeft tevens een internationaal karakter, want we bevorderen graag het plezier maken met liefhebbers uit het buitenland. SalsaGala Amsterdam wordt een regelmatig terugkerend evenement, maar voor nu concentreren we ons op de allereerste editie op 4 augustus. We wensen je alvast een onvergetelijke avond toe.

Palet Congress Centre, Jan van Galenstraat 315a Amsterdam (aan de ring A10) | www.mambocity.nl

TICKETS VVK

Zaterdag 4 augustus: Workshops: Tijd: 20.00-22.00 uur Party: Tijd: 22.00-04.00 uur Entree: Gala Party € 12 Gala Party + 1 ws € 20 Gala Party + 2 ws € 25 Muziek: Area 1: Salsa Area 2: Bachata mix Area 3: Lounge DJ’s: Djamel/Alex Gee/Cisko/Jurgen Shows: Femke & Manoah Fuerza Pro Team Pura Salsa Estilo dancers Geno & Steffie

PAGE 23

Ergens halverwege de dvd geeft Alberto een demonstratie waarin al zijn talent naar voren komt. Dit is een echte demo, dus geen uitsloverij of moeilijke bewegingen; alleen de behandelde lesstof komt aan bod. Maar alle schoonheid van de rumba komt tot bloei in de elegantie en precisie die hij in deze enkele minuten laat zien. De kers op de taart is het format van de dvd. De uitleg wordt afwisselend gegeven door Alberto alleen en in zijn lesgroep: dus eigenlijk heb je zo privé- en groepslessen op één dvd. Bij de groepslessen kun je de inhoud van de dvd oefenen door zowel Alberto en zijn leerlingen te volgen, maar krijg je ook extra tips wanneer Alberto elke student attendeert op belangrijke details en kleine fouten corrigeert. Dat is slim bedacht. Het enige nadeel: de dvd is in het Spaans. Maar wel eenvoudig, duidelijk uitgesproken Spaans, dus je hoeft het niet vloeiend te spreken om het te begrijpen. Als je helemaal geen Spaans spreekt, zullen bepaalde details je ontgaan, maar aan de hand van de beelden zul je de instructies en de groepslessen wel kunnen volgen en Alberto’s danskunst kunnen bewonderen.

Recensie door Fabio (SalsaIsGood) - DVD verkrijgbaar via www.salsa-dvds.com

Alberto Valdes: Bases de Rumba Cubana Dit is waarschijnlijk een van de allerbeste rumba-dvd’s die ik ooit heb gezien. Vooral goed vanwege de uitstekende instructies van Alberto als leraar, het talent van Alberto als danser en het slimme formaat van de dvd. Ik neem het een voor een even door. Alberto verdeelt de basisbewegingen van de rumba onder in voetenwerk, houding en de bewegingen van de verschillende lichaamsdelen (armen, bovenlichaam, schouders, heupen en benen). De instructies zijn nauwkeurig en origineel. Alberto lijkt in staat te zijn om zich te concentreren op een specifiek deel van het lichaam, en laat zien wat elk lichaamsdeel moet doen, maar dan wel met aandacht voor de relatie met de rest van het lichaam. Hij zoomt als het ware in en uit op het lichaamsdeel dat hij beschrijft. Zo is de beschrijving van de armbewegingen bijvoorbeeld een juweeltje: eerst richt hij zich op de elegantie van de beweging zelf en dan laat hij het verband zien tussen armen, schouders en houding. Hij doet dat op een manier die ik nooit eerder heb gezien. Ik word vaak gevraagd om een goede dvd met styling voor mannen, en voor de Cubaanse stijl is deze dvd zeker een goede keus.

PAGE 24

wyzphoto

Zomercarnaval 2012 | Queen Election | Battle of Drums | Straatparade & Live On Stage

Junior Battle Brassmuziek is populair onder kinderen en er ontstaan steeds meer kinderbrassbands. De Battle of Drums, het enige grootschalige brassevenement in ons land, spreekt tot de verbeelding van veel kinderen. Zomercarnaval biedt tijdens de Battle of Drums ruimte op het podium voor de meest getalenteerde kinderbrassband van dit moment: de winnaar van de eerste Junior Battle. De grote finale vindt plaats in GROUNDS op 8 juli en heeft de volgende finalisten: Zuider Park Brassband, MC Brassband IWMO, Brass Tac-Tics, Millinx Giga Stars en The Rhythm Allstars Junior. De winnaar opent de Battle of Drums tijdens Zomercarnaval op 27 juli.

Queen Election – 21 juli 2012 Zomercarnaval is sinds deze week officieel op zoek naar de nieuwe Queen 2012. Wie rijdt er zaterdag 28 juli voorop in de Straatparade en is een jaar lang het boegbeeld van het grootschalige tropische evenement in Rotterdam? Dit jaar dingen acht kandidates vanuit het hele land mee naar de felbegeerde titel en de kroon. Op zaterdag 21 juli vindt de grote finale plaats compleet met carnavalskostuums en dansshows. RTV Rijnmond en Zomercarnaval zijn sinds 26 juni met de grote zoektocht gestart naar de geschikte kandidate in de 5-delige serie Queens Summer Camp, waarbij ook de mening van het publiek wordt gevraagd. Kijkers kunnen stemmen via www.kiesjequeen.nl op hun favoriete kandidate.

Battle of Drums (27 juli) De voorrondes van het swingende opwarmertje van Zomercarnaval hebben inmiddels plaatsgevonden. Tijdens het Dunya Festival (27 mei) plaatsten drie brassbands zich voor de grote finale: de Battle of Drums 2012. Wie mag zich na deze avond een jaar lang de Beste Brassband van Nederland noemen?

De drie finalisten Original Music Brass (Rotterdam), The Legendairs (Den Haag) en Unicum Brass (Rotterdam) gaan vrijdag 27 juli vanaf 19.00 uur de muzikale strijd met elkaar aan. De avond wordt geopend door de winnaar van de Junior Battle. Radio FunX is er deze avond live bij en volgt de brassbands op de voet vanuit de mobiele radiostudio op de Coolsingel.

Straatparade en Live On Stage (28 juli) Jaarlijks reizen een kleine miljoen bezoekers af naar de havenstad om het tropische feest van Zomercarnaval mee te vieren. De Straatparade is traditiegetrouw het kleurrijke hoogtepunt van het evenement; de 2,5 km lange optocht van praalwagens en carnavalsgroepen trekt jaarlijks de meeste bezoekers. Dit jaar rijden er 26 carnavalsgroepen mee in de Straatparade. Data Zomercarnaval 2012: 8 juli - Finale Junior Battle of Drums (WMDC) 21 juli - Queen Election 27 juli - Battle of Drums, Coolsingel Rotterdam 28 juli - Straatparade, Live on Stage

Meer informatie op www.zomercarnaval.com

PAGE 25

PAGE 26

14th INTERNATIONAL FILM FESTIVAL FILM BY THE SEA Prijswinnende debuutfilm BEASTS OF THE SOUTHERN WILD van Benh Zeitlin

Onder voorzitterschap van Rinus Ferdinandusse zal een jury bestaande uit Jessica Durlacher, Liz Snoijink, Abdelkader Benali, Jacques van Heijningen, Jan van Mersbergen en Michiel Romeyn uit twaalf literatuur verfilmingen de Dioraphte Film- en Literatuuraward toekennen. Deze films worden eveneens beoordeeld door een 25-koppige jongerenjury en ook kan het publiek er over stemmen voor de CPNB Publieksprijs. De foto van de poster van Film by the Sea 2012 is gemaakt door Fjodor C. Buis, een fotograaf die o.a. portretten maakt van (internationale) schrijvers en acteurs. Het model op de foto is actrice Lisa Smit (TBS 2008, Shocking Blue 2010). International Film Festival Film by the Sea vindt dit jaar voor de 14e keer plaats in zowel Vlissingen (14 t/m 23 september) als in Terneuzen (19 t/m 23 september). Het festival groeide van 10.000 bezoekers in 1999 naar 46.000 in 2011. Het hoofd-thema van Film by the Sea is film en literatuur. De films uit de competitie betreffen boekverfilmingen. Een speciaal thema dit jaar is Film en Recht, met o.a. in het Film en Recht-filmprogramma filmvertoningen op het gebied van recht en rechtspraak, films over (schendingen van) mensenrechten en symposia. Het festival staat bekend om zijn ongedwongen sfeer en unieke locatie aan zee.

www.filmbythesea.nl

14th INTERNATIONAL FILM FESTIVAL FILM BY THE SEA vrijdag 14 t/m zondag 23 september 2012 in Vlissingen

woensdag 19 t/m zondag 23 september 2012 in Terneuzen

Openingsfilm 2012 Vrijdagavond 14 september vindt met de galapremière van 'Beasts of the Southern Wild' in CineCity Vlissingen de feestelijke opening van Film by the Sea 2012 plaats. Op 14 september ligt de rode loper weer uit voor het openingsgala van Film by the Sea. In CineCity Vlissingen beleeft u een exclusieve avond met galaontvangst met bubbels. De openingsfilm van Film by the Sea is Beasts Of The Southern Wild van Benh Zeitlin.

Beasts of the Southern Wild (2012) is de schitterende debuutfilm van regisseur Benh Zeitlin. Het verhaal speelt zich af in een moerasgebied aan de kust ten zuiden van Louisiana dat bekend staat als ‘de Badkuip’. Hier woont de zesjarige Hushpuppy (Quvenzhané Wallis) samen met haar alcoholistische vader Wink (Dwight Henry). In dit vergeten gebied leven de inwoners in de wetenschap dat zij slechts één storm verwijderd zijn van hun ondergang. Benh Zeitlin presenteert met Beasts of the Southern Wild een unieke film met een verfrissende cast waarin professionele acteurs ontbreken. De film is ontroerend en heeft een meeslepend verhaal, maar is ook visueel gezien een pareltje. Het publiek wordt meegenomen op een reis waarin fantasie en werkelijkheid op schitterende wijze afgewisseld worden.

PAGE 27

Er waren eens… een paar ondernemende latin muzikanten die vonden dat het hoog tijd werd voor een serieus festival met hun favoriete muziekgenres. Ze gingen aan de slag en zetten in 2011 een fantastisch festival neer. Een tweede editie was dus meer dan gerechtvaardigd. Maar dan wel meteen een maatje groter. Of eigenlijk wel een paar maten groter. Het aantal concerten is toegenomen en niet alleen verdeeld over meerdere dagen, maar ook meerdere steden. Daarnaast is er in Barcelona overdag plaats ingeruimd voor de Spaanse kampioenschappen salsadansen (Salsa Open), open kampioenschappen voor salsadansgroepen (Salsa King) en een aantal workshops. Een overvloed aan aantrekkelijke activiteiten, dus we zetten ze voor jullie even op een rijtje:

Barcelona - Muziek Warming up Dit jaar wordt de warming up verzorgd door niemand minder dan Gilberto Santa Rosa, “el caballero de la salsa”. Hij is te zien en horen in de populaire club Up&Down voor de vriendelijke prijs van € 15.

Zondag 15 juli * Gilberto Santa Rosa (Puerto Rico)

Weekendprogramma Het bekende Poble Espanyol vormt weer een sfeervol decor voor twee concertavonden met een line-up om je vingers bij af te likken:

Vrijdag 20 juli * Larry Harlow (New York) met Alfredo de la Fe (Cuba) en Frankie Vázquez (New York) * Havana D’ Primera (Cuba) * La Excelencia (New York) Voorverkoop: € 33, kassa: € 37

Zaterdag 21 juli * Eddie Palmieri (New York) * Gilberto Santa Rosa (Puerto Rico) * La Sucursal, S.A. (Barcelona) Voorverkoop: € 33, kassa: € 37

Salsa & Latin Jazz Festival 2012

PAGE 28

Toegift En alsof het dan nog niet genoeg is geweest, kun je vrijdag nog terecht in La Farga de L’Hospitalet de Llobregat (een buitenwijk van Barcelona) voor een superconcert van Rubén Blades en Calle 13!

Viernes 27 juli * Rubén Blades (Panamá) * Calle 13 (Puerto Rico) Voorverkoop: € 33, kassa: € 40

Extra concert in Madrid Voor de hoofdstad wordt zelfs nog een extra grootheid uit de hoge hoed getoverd. In de Madrid Arena wordt een driedubbelconcert neergezet!

Donderdag 26 juli: * Calle 13 (Puerto Rico) * Rubén Blades (Panamá) * Totó La Momposina (Colombia) Voorverkoop: € 35, kassa: € 40

Barcelona – Dans Zaterdag 21 juli: Workshops: 11.00 uur Salsa Open, Semifinales: 16.00 – 18.00 uur

Zondag 22 juli: Workshops: 15.00 uur Salsa Open, Finales: 19.00 – 21.00 uur Salsa King: 19.00 Voor uitgebreide informatie over het programma, achtergronden, artiesten en de dansactiviteiten kun je terecht op de website van het festival zelf. Ben je echter al overtuigd en wil je direct een kaartje bestellen, dan kan dat ook rechtstreeks op:

www.latin-emagazine.nl Klik daarvoor op de banner links van het inschrijfformulier.

PAGE 29

Boek voor 15 juli 2012 en je krijgt € 100.- vroegboekkorting op de dansreis; mannen krijgen nog een extra korting van 10 % 15 – 22 september; Salsa (60 %), Bachata en Kizomba 13 - 20 oktober; Bachata en Kizomba Hou je van dansen , gezelligheid, zon, zee, strand en lekker eten ? Dan is dit dé vakantie voor jou in het fantastische Lagos in Portugal. De lessen vinden plaats in de ochtend en namiddag, zodat er overdag nog voldoende tijd overblijft om te genieten van het strand, een boottochtje te maken of te wandelen langs te kliffen. Iedere avond hebben we op een andere lokatie in Lagos een dansparty met surpriseworkshops en waar we voluit kunnen dansen. De laatste avond sluiten we af met een fadoavond. De lessen worden gegeven door professionele docenten. Aktieve singlevakantie 22 september - 29 september 20 oktober - 27 oktober Deze vakantie geeft je een prachtig beeld van de Algarve en Portugal. Een perfecte kombinatie van rust, ontspannen, inspannen en een portie ervaringen die niet op foto zijn vast te leggen. Het programma bestaat o.a. uit wijnproeven, een wandeling met gids door de Monchique, een BBQ cruise op een fantastisch zeilschip en we sluiten de week af met een Fadoavond. Iedere dag is er een gezamenlijke aktiviteit waar je wel of niet aan kunt meedoen. Niets moet en genieten staat voorop! Het aanbod bestaat verder ook uit individuele dansreizen en groepsreizen op maat. Rosita kent als geen ander de ”places to be and to do“ om een fantastische vakantie te garanderen. Het programma is gevarieerd en iedereen kan eraan deelnemen; je geniet van de prachtige natuur, de rijke cultuur en de culinaire keuken van Portugal. Voor info Rosita Solá 00351 916718513 of email; info@vialarosa.nl

www.vialarosa.nl

PAGE 30

PAGE 31

PAGE 32

Polé Polé Beach 2012 | Strand Zeebrugge | Zuiderse & zwoele Fiesta! van 3 t/m 5 augustus Vaak geïmiteerd, maar nooit geëvenaard. Na 14 edities is Polé Polé beach nog steeds dé beachparty van het jaar. Meer dan 40.000 bezoekers komen voor de mix van zand, zee en summer vibes. Smeer je in met de fameuze Polé Polé crème, een machtig festivaldorp op het strand van Zeebrugge met 2 podia, clubs, cocktailbars à la Polé Polé, tropical village, een openluchtdansvloer, … Polé Polé means Summer Fiesta!

www.polepole.be

Belinda: jong geleerd… De carrière van deze half Franse, half Spaanse schone verloopt meer dan voorspoedig. Toen ze 6 jaar was, verhuisde ze naar Mexico, en niet veel later kwam haar passie voor muziek en film bovendrijven. Ze begon op jonge leeftijd al met zingen en acteren, en schreef en regisseerde haar eigen filmpjes, die ze met een huis-tuin-en-keukencameraatje opnam.

“EN EL AOR HAY QUE PERDONAR”

Als 10-jarige speelde ze voor het eerst mee in een televisieserie (Amigos por siempre), die een internationaal succes werd, net als de bijbehorende soundtrack. Ook de volgende series én bijbehorende albums werden grote internationale successen; een kindsterretje was geboren. Na elke tv-serie volgde een concerttournee, dus toen Belinda als 14-jarige haar eerste album uitbracht, had ze al de nodige podiumervaring opgedaan. Die ervaring kwam goed van pas, want de zalen werden steeds voller en de tournees steeds langer. Inmiddels staat de schoorsteen thuis vol met prijzen en kan er gemakkelijk een muur worden behangen met haar gouden en platinum platen. En ze is nog niet met ons klaar, want ze heeft nog heel wat nummers in de pen zitten. Haar meest recente album heet En el amor hay que perdonar, en de videoclip is te bekijken en beluisteren op YouTube

PAGE 33

PAGE 34

Polé Polé Gent 2012 Polé Polé op de Gentse Feesten van 14 t/m 23 juli Polé Polé - Famous for Passion. Tussen 14 en 23 juli doet Polé Polé het weer! Een waanzinnig live-concept in de historische Gentse binnenstad. Een drijvend festivaldorp, 40 live bands, het publiek op het water. Het beste uit pop, latin en world in een uitzinnig decor... En natuurlijk, de legendarische afterparty´s ...

Polé Polé Gent is een gratis festival !

www.polepole.be

PAGE 35

Nederlanders zijn dól op koken, maarre…. liefst géén Nederlandse gerechten! Wat je van ver haalt is lekker! Latin E-Magazine helpt je op weg met elke maand een nieuw Latijns-Amerikaans recept door correspondente Zuca de la Casa. Van traditioneel tot modern, van simpel tot exotisch, probeer ze thuis, en laat ons weten wat je ervan vindt!

Doe het vlees terug in de pan, samen met eventueel vocht dat eruit is gekomen, voeg ook de tomaten en kippenbouillon toe. (Het vlees moet net onder staan, eventueel wat water toevoegen). Doe het sap van een halve limoen erbij en 2 tl zout. Draai het vuur hoog en breng aan de kook. Dan vuur laag draaien en met deksel op de pan langzaam laten stoven, ongeveer 1 uur. Vervolgens het deksel van de pan halen, en alles verder laten sudderen tot het vlees heel zacht is en de saus is Ingedikt (30-60 minuten). Even proeven en daarna het sap van nog een halve limoen en zout naar smaak toevoegen. Voor het opdienen de tortilla’s in oven of droge pan verwarmen, avocado’s pellen en in grove stukken snijden, en de overgebleven limoen in parten snijden. Vul elke tortilla met wat vlees, ingelegde uien (zie hieronder), avocado, koriander en, als je dat lekker vindt, zure room. Serveer met de limoenpartjes om erover uit te knijpen. Ingelegde uien 1 flinke rode ui 1 el zout 2 el suiker ¼ rode biet, geschild handje koriander ciderazijn Snij de ui in dunne ringen en doe in een bakje dat in de magnetron kan. Voeg het zout, de suiker, de biet en de koriander toe. Bedek met 1 deel water op 2 delen azijn. 1 minuut in de magnetron, even roeren en dan nog 1 minuut. Laat de uien afkoelen, dek ze af en laat ze een nacht in de koelkast staan.

Tortilla’s met langzaam gegaard varkensvlees 2 tl komijnzaadjes 1 tl korianderzaadjes 2 tl chilipoeder mild 1 tl chilipoeder scherp ½ tl gedroogde oregano 1 kg schouderkarbonade (zonder bot), in blokken gesneden zout plantaardige olie 1 ui, fijn gesnipperd 1 Turkse paprika (gesnipperd) 1 rode peper (zaadloos, gesnipperd) 2 teentjes knoflook, gesnipperd 1 blik tomaten blokjes met sap 375 cl kippenbouillon (van blokje of zelfgemaakt) 2 limoenen kleine tortilla’s 2 avocado’s ingelegde uien (recept volgt) korianderblad (gewassen en gedroogd) zure room, indien gewenst Doe de komijn en de koriander in een klein pannetje op half hoog vuur. Rooster ze een minuut of 2, schud de pan af en toe tot ze lekker ruiken (voorzichtig, niet laten aanbranden!). Wrijf ze fijn in een vijzel. Doe in een bakje samen met de chili poeders en de oregano. Verhit een el olie in een zware pan op half hoog tot hoog vuur. Wrijf het vlees in met zout en doe ongeveer de helft van het vlees in de pan. Mooi rondom bruin laten worden, ongeveer 4 minuten, haal uit de pan, laat het vet achter. Voeg een beetje olie toe en bruin de rest van het vlees op dezelfde manier. Temper het vuur, doe nog een el olie in de pan. Voeg toe: de ui, de peper, de paprika en zout. Bak tot het zacht is, ongeveer 5 minuten (regelmatig roeren). Voeg de knoflook toe, laat een minuut meebakken, dan het kruidenmengsel, laat ook een minuut meebakken.

PAGE 36

Podium Mozaïek organiseert samen met Stadsdeel West en buurtbewoners

WESTwaARTS Acht culturele zondagen in het Erasmuspark

Acht zondagen in de zomer is het Erasmuspark dé culturele hotspot van Amsterdam West. Podium Mozaïek organiseert in samenwerking met het stadsdeel en bewoners een uitgebreid programma met zang, dans, theater, muziek en… ploink.

Grote, maar vooral ook kleine bezoekers worden acht zondagen in de watten gelegd in het Erasmuspark. Om maar een paar dingen te noemen: verhalen van Mister Anansi, jongleeracts van Circus Elleboog, een ontdekkingsreis van ZID Thea-ter, kinderkunstworkshops en kinderyoga en een heus eigen WESTwaARTS Kids op de vier laatste zondagen. “Er is dit jaar nóg meer te beleven voor kinderen,” bevestigt Podium Mozaiek-directeur Zafer Yurdakul. “De eerste vier zondagen in juli zijn voor de hele familie; jong en ouder. Vanaf de laatste zondag in juli en alle zondagen in augustus zoomen we met ons knutsel- en theaterprogramma speciaal in op al die kinderen die dan niet met vakantie zijn. Hun vakantie is deze zomer ín het Erasmuspark!”

WESTwaARTS 1.8.15.22 juli / WESTwaARTS Kids 29 juli & 5.12.19 augustus Culturele zondagen in Erasmuspark

WESTwaARTS is terug in het park. Na de eerste editie in de zomer van 2011 dit jaar nóg meer zondagen, nóg meer cultuur, nóg meer vermaak. En lekker eten. Want het Erasmuspark heeft haar eigen culinaire centrum: Terrasmus. Astrid en Tim streken er in 2011 neer met hun inmiddels westelijk beroemde tosti’s en sapjes en duiken dit jaar weer met liefde in het evenementengewoel van het zomerfestival in juli en augustus. Iedere festivalzondag trappen zij om 13 uur de WESTwaARTSdag af met een buurtbrunch. Aan lange tafels, in het gras, met Turks brood, huisgemaakte soepen en verse sappen. “Het festi-val is voor de hele familie. Bij ons aan tafel kan de buurt zich als een familie gaan voelen,” aldus de Terrasmus-eigenaren.

Dit jaar werd de buurt nog meer betrokken bij de samenstelling van de vrolijke zondagen. Een nog grotere raad van gastprogrammeurs werd samengesteld en boog zich maandenlang over de zondaagse agenda. Onder hen Marieke van der Heyden. “Ik wil ook meedoen!” dacht deze buurtbewoonster toen zij vanuit haar huis – aan het Erasmuspark – WESTwaARTS vorig jaar ontwaarde. Van der Heyden, muzikant van beroep, dacht mee én doet mee. Het park inspireerde haar en mede-celliste Tjakina Oosting, waarmee zij het duo DeuXcel vormt. Met hun tekstloze muziektheatervoorstelling voor kinderen laten ze twee bosnimfen de bezoekers meevoeren van woesh naar skiek en langs PLOINK. Van der Heyden: “Het is luisteren, kijken en meedoen in een voorstelling waarin niet wordt gesproken. Heel spannend!”

PAGE 37

14 juli 2012: MARC RIBOT y Los Cubanos Postizos

Marc Ribot (Newark, 1954) mag bij een breed publiek vooral bekend zijn als gitarist bij Tom Waits en Elvis Costello, maar zijn ruim dertigjarige carrière voerde hem van no wave tot free jazz, en langs werken van componist John Cage en de Haïtiaanse gitarist Frantz Casseus tot de filmmuziek van Walk the Line (2005). Los Cubanos Postizos brengen Cubaanse dance-songs op onnavolgbare wijze tot leven, met dampende ritmes, warmbloedig toetsenspel en Ribot’s kenmerkende gruizige licks. Marc Ribot gitaar/zang, Anthony Coleman keyboard, Brad Jones bas/zang, EJ Rodriguez percussie/zang, Horacio ‘El Negro’ Hernandez drums

Bimhuis Piet Heinkade 3, Amsterdam www.bimhuis.nl

PAGE 38

7 Days in Havana vertelt in zeven hoofdstukken over de ziel van de stad Havana, haar omgeving, atmosfeer, mensen en cultuur worden op mooie wijze in beeld gebracht. Zeven topregisseurs (waaronder Benicio Del Toro en Julio Medem) hebben elk een ander hoofdstuk gemaakt dat een bepaalde dag uit de week weergeeft. Het doel van de makers was om op verschillende manieren de warmte en intensiteit van de stad Havana weer te geven door middel van diverse verhaallijnen en karakters.

Meer info: www.7daysinhavana.com PRIJSVRAAG: Voor deze film verloten wij: 5x2 duotickets 5 dvd-pakketten (met daarin de films, Lucia y el Sexo, Hable con Ella en Yo También)

PAGE 39

LINE-UP VRIJDAG: Henry Santos Destra Garcia Carimi Morgan Heritage Celso Piña Locomondo Bella Mondo Havana D’Primera KLC Clave Cubana Staff des Leaders Ferre Gola

Meer info:

www.antilliaansefeesten.be

LINE-UP ZATERDAG: Luis Enrique Konata Destra Garcia Locomondo Tony Dize Kola Loka Angeles Bendecidos Martin Elias Naks Kaseko Loco Recruitz Soca Band Xamanek Punky Donch

PAGE 40

30ste editie Antilliaanse Feesten op vrijdag 10 en zaterdag 11 augustus 2012 Elk jaar wordt Hoogstraten een weekend lang de hoofdstad van de Caraïben, want in het tweede weekend van augustus halen de Antilliaanse Feesten steevast de 'crème de la crème' van de Caribische muziek naar Europa. Gevestigde waarden en nieuw talent gaan hier traditioneel hand in hand, zo passeerden de afgelopen decennia klappers als Wyclef Jean, Celia Cruz, Willy Chirino, Juanes, Carlos Vives, Don Omar en Pitbull de revue. Dit jaar zijn ze in Hoogstraten aan de 30e editie toe. Of ze dat gaan vieren? "Bij ons is het elk jaar feest," aldus organisator Lode Verschueren, "dus net zoals elk jaar halen we met z'n allen weer het onderste uit de kan om er de best mogelijke editie van de maken!" Dat de Antilliaanse Feesten een ijzersterke reputatie in de Caribische muziekscene hebben, bewees Wyclef Jean in 2010 door in volle Haïtiaanse presidentsverkiezingen naar Hoogstraten af te zakken voor een exclusief Europees concert. Dit jaar nemen onder anderen “El Principe de la Salsa” Luis Enrique (salsa), Henry Santos (bachata) en Destra (soca) de honneurs waar. Luis Enrique werd geboren in Nicaragua, maar emigreerde naar de USA in 1978. Hij maakte naam in de jaren 1990 als pionier van de romantische “salsa sensual” en plaveide zo de weg voor zangers als Victor Manuel en Marc Anthony. Zijn allergrootste succes kende hij een decennium later: zijn single "Yo No Se Mañana" werd een grote hit in heel Latijns Amerika. Henry Santos was een van de zangers van het New Yorkse Aventura, dat begin jaren 2000 met de wereldwijde hit "Obsesión" op eigen houtje van bachata een mainstream muziekgenre maakte. Na enkele turbulente jaren gingen de bandleden in 2009 elk hun eigen weg. Acht jaar na de wervelende passage van Aventura op de Antilliaanse Feesten (2004) komt Henry Santos terug naar Hoogstraten. Zijn vele vrouwelijke fans raken nu reeds in extase... onze oordopjes liggen klaar!

Destra Garcia is de onbetwiste “Queen of Soca”. Haar eerste stappen zetten ze in het orkest van Roy Cape, waarna ze sterzangeres werd bij de groep Atlantic en zo ook haar solocarrière lanceerde. Geen zangeres ter wereld die haar publiek zo in haar macht heeft en op de knieën dwingt: Madonna eat your hart out... Naast de toppers vallen er uiteraard ook heel wat pareltjes te ontdekken op de Antilliaanse Feesten. Zo is er Havana D'Primera (timba), de groep van trompettist Alexander Abreu, die algemeen als hét Cubaanse top-orkest van dit moment wordt beschouwd. Of wat dacht je van reggae en ska uit Athene? Het Griekse Locomondo is hét perfecte tegengif voor het beeld dat we in de pers van Griekenland krijgen voorgeschoteld. Zanger Markos Koumaris heeft het helemaal: charisma, een stem, heerlijke songs, een gitaar én een bouzouki... en uiteraard dreadlocks! Organisator Lode Verschueren ontdekte de band in Griekenland: "Locomondo is het buitenbeentje op ons podium, maar ik wed dat ze straks ook dé verrassing van het festival worden. Als je weet dat de Antilliaanse Feesten er kwamen als opvolger voor een Grieks feest, begrijp je mijn enthousiasme: na 30 jaar is de cirkel rond!" Zoals steeds verwachten de Antilliaanse Feesten weer vele tienduizenden bezoekers voor een weekend vol opzwepende muziek in een fabelachtig festivaldecor. Naast de drie live podia (MAINstage, JOKERstage en CAHIER clubtent) is er ook nog de Palacio de la Salsa: hier geven internationale top-dj’s de ganse nacht van katoen! Breng dus zeker ook je dansschoenen mee naar Hoogstraten. Krijg je maar niet genoeg van de Antilliaanse Feesten? Koop dan de festival-cd ‘Caribbean Beat’ volume 14, een verzameling van maar liefst 18 nummers van artiesten die dit jaar in Hoogstraten op het podium staan. De cd is enkel te koop in de cd-shop en aan de infobalie op het festivalterrein.

Antilliaanse Feesten 2012 30ste editie op vrijdag 10 en zaterdag 11 augustus 2012 deuren: 19.00 uur, live muziek vanaf 20.00-05.00 uur 11 groepen per avond

Festivalterrein: Blauwbossen - 2322 Hoogstraten - België

PAGE 41

08.07.2012 SEXY on the BEACH – Deluxe Edition We are back, one more time… Ja ja ja, we zijn te lang weggeweest. Om een lang verhaal kort te maken, jullie lieve berichtjes, smeekbedes, slipjes, flessen drank, e-mailtjes, socialmedia feeds hebben geholpen om Sexy Events te doen besluiten om nog een keer terug te komen on the Beach. Uiteindelijk heeft Anyday events ons overgehaald om samen een dikke editie van Sexy on the Beach te organiseren. Wij kunnen weer heel uitgebreid gaan schrijven over hoe vet Sexy on the Beach wel niet is, wij al 3 jaar de #1 party zijn van Bloemendaal, dat wij altijd leukste dj’s hebben draaien of dat wij het leukste publiek hebben. Maar dat doen we lekker niet. Kom zelf maar kijken…. 8 juli kun je het allemaal zien in de nummer 1 Beachclub van Nederland; Beachclub Vroeger. De grootste Beachclub van Europa staat bekend om de altijd goede sfeer! TICKETS: Kaarten zijn in de voorverkoop te koop voor 15,00 via www.www.sexyevents.nl, www.anydayevents.nl en bij alle Free Record Shops in Nederland.

Jamsessies, Zouk, Slagwerk, Zumb & Street Latin @ Bantopa Party 2012

Na de altijd gezellige Braderie en Bospop is het daarna tijd voor de echte zomerse partytime met natuurlijk, Bantopa Party! Op zondag 15 juli 2012 vindt haar negende editie op de Nieuwe Markt te Weert plaats, voor de huidige organisatie de één na laatste editie. Het programma staat weer vol met acts, workshops en demonstraties. De vrijwilligersorganisatie streeft naar diversiteit en voor ieder wat wils. Met haar motto “Laat elkaar ontmoeten” komen de culturen bijeen.

Meer info op: www.bantopaparty.com

PAGE 42

Nieuwsflash Venezuela Ze is sinds kort actief op de Venezolaanse markt, maar zou wel eens ver kunnen komen. De aantrekkelijke Rhyna was 13 toen ze in 1998 voor het eerst de planken op stapte. Ze vormde toen het trio Do Séptima met haar broertjes. In 2009 besloten ze echter gedrieën om Rhyna als soliste naar voren te schuiven en dat is misschien wel een slimme zet geweest. Het drietal werkt nog steeds samen. Alle composities en arrangementen zijn van eigen hand. De teksten voor het eerste album Aquí estoy yo worden geleverd door talentvolle vrienden. En in haar nieuwste video Debes sobrevivir is ook een rol weggelegd voor haar broer Randy. Wie de Venezolaanse popscene in de gaten wil houden, kan niet meer om haar heen.

Website: www.rhyna.com

PAGE 43

CD+DVD N'Klabe - La Salsa Vive (2012) N'Klabe met hun ode aan de groten van de salsa. Op de cd staan 12 in de studio opgenomen versies, en op de dvd 14 live versies van o.a. A Puro Dolor van Son By Four, Persona Ideal van Adolescent's, Lluvia van Eddie Santiago, He Tratado, Ven Devórame Otra Vez en La Banda van Victor Manuelle. In de begeleidingsband Our Latin Thing o.a. zwaargewichten als Luisito Quintero, Daniel Antonetti en musical director Jóse "Jacob" Ortiz. Op 18 december 2011 hebben N'Klabe en Our Latin Thing een live dvd opgenomen in Santo Domingo (Dominicaanse Republiek). De filmopnamen zijn gemaakt in het district Zona Colonial, voor de ruïnes van het Monasterio de San Francisco. Dit historische Dominicaanse klooster is gebouwd in 1508 en is een van de belangrijkste bouwwerken in de stad.

Voor 10.000 fans van alle leeftijden, die kwamen vieren dat salsa verschillende generaties samenbrengt, gaven N'Klabe en Our Latin Thing samen met speciale gasten een optreden, waarmee ze lieten zien dat salsa leeft en, net als de ruïnes van San Francisco, de tand des tijds kan weerstaan. Een cd met een selectie van studio-opnamen maakt deel uit van dit pakket. Hiermee laat de groep zien dat ze volwassen zijn geworden en in staat zijn generaties tot elkaar te brengen.

Verkrijgbaar bij: www.mostwanted-online.nl

PAGE 44

Festival Afrique-Carib | door Cherry Taylor Zondag 24 juni. Met een bloedend hart naar Almere: regen, regen en nog eens regen. Zal het wel de moeite waard zijn om, gezien het weer, helemaal naar Almere te rijden om de 8e editie van dit festival mee te maken? Aangekomen bloedt mijn hart nog meer: nog meer regen, koude wind, een handje vol mensen die weer en wind trotseren en het begin van het festival dat uitloopt. Komt dit wel goed?

Een uur later dan gepland, betreedt Kidum als eerste het hoofdpodium en de stemming zit er gelijk goed in. Afrikaanse zouk / soukous dansen onder een paraplu, of dansen totdat je tot op het bot nat bent; het heeft wel wat. Vooral als de muziek strak en afwisselend is, vooral als Kidum de tijd neemt om het Afrikaanse publiek in zijn moedertaal toe te spreken en vooral als hij dames op het podium uitnodigt om te dansen en vervolgens 1 van de dames uitroept tot “Beyonce”.

Deze man heeft humor en hart voor zijn publiek. Jean Pierre Nimbona a.k.a Kidum, drummer, gitarist, arrangeur en zanger, is op 28 oktober 1974 geboren in het stadje Bujumbura in Burundi. Hij is getrouwd met Francine en vader van 5 kinderen. Op 10-jarige leeftijd begon hij met drummen en slechts 2 jaar later werd hij lid van de Imvumero Band, waarvan hij tot 1992 deel zou uitmaken. In 1992-1993 speelde hij in de Imboneze Band, die toen in handen was van de regerende partij Uprona. In 1994 richtte hij zijn eigen band Electric Power op, maar deze heeft maar kort bestaan. Vanwege de oorlog die in Burundi uitbrak, vluchtte Kidum in 1995 naar Kenia. Daar speelde hij tot 2003 in de Hot Rod Band, en in 2004 richtte hij eindelijk weer zijn eigen band op onder de naam Boda Boda Band.

Kidum zingt voornamelijk in zijn moedertaal Kirundi en in Kiswahili. In 1999 heeft hij voor het eerst een nummer opgenomen. Dat was Yaramenje. Hoewel hij ondertussen een genaturaliseerde Keniaan is, is hij een held in Burundi. In 2001 en 2002 is hij nog in Burundi geweest voor respectievelijk een “Peace Concert” en een “Piece Rally”.

Kidum is voor het eerst in Nederland. De avond ervoor had hij in Bree (België) een optreden verzorgd en hij is zeer onder de indruk van de

verschillende rassen die hij ziet rondlopen (om zijn woorden te gebruiken “people of all different colours”). Hij ervaart Nederland als “schoon” en “open”. “Alles is goed geregeld” in tegenstelling tot Afrika. Jammer genoeg was hij niet in de gelegenheid om zijn volledige band mee te nemen (zijn band bestaat uit 3 vrouwen en, met hem inbegrepen, 5 mannen; 1 vrouw is percussioniste en de andere 2 zangeressen). De muzikanten die hij tot zijn beschikking had voor zijn optreden in Bree en Almere, zijn goede muzikanten, maar ze hadden slechts 1 dag om te repeteren. Dat maakte het lastig om tijdens het optreden te variëren buiten datgene wat ze hadden gerepeteerd. Toch was hij tevreden over het optreden en hij was de muzikanten dankbaar.

PAGE 45

Hij hoopt dat hij voor een eventueel volgend optreden in Nederland wel zijn volledige band mee kan nemen. Zijn bewondering voor Nederland is ook gestoeld op de relatie van de Nederlanders met water (ik citeer): “In the Netherlands, people create land in the sea. The Netherlands is a country in water.” Op mijn vraag wat voor boodschap hij heeft voor de lezers van het E-Magazine, is zijn antwoord: “Leaders should inspire leaders all over the world, Holland should inspire African countries and teach them how to provide for themselves. Democracy is good. In Congo, women and children are raped, women and children should be protected”. Ik was even stil en besefte dat hij, ondanks zijn grote successen in Afrika, de misstanden in Afrika voor ogen heeft en de oorlog die hijzelf in Burundi heeft meegemaakt niet is vergeten.

Zijn lievelingslied is de love-song Mapensi, geschreven met een gebroken hart en opgenomen aan zee. Het is mij duidelijk geworden dat deze man iets heeft met water. Albums: 1e album YARAMENJE (2000) 2e album SHAMBA (2003) 3e album ISHANO (2005) 4e album HATURDI NYUMA (2009)

Awards: In 2010 is Kidum uitgeroepen tot “Best African Artist” tijdens de jaarlijkse Kilimanjaro Awards in Tanzania. Momenteel werkt hij aan zijn 5e album waarmee hij hoopt nog meer internationale bekendheid te verwerven.

Naks Kaseko Loco

Het is nog steeds niet droog als Naks Kaseko Loco het hoofdpodium beklimt voor het tweede live optreden van deze middag. Originele kawina- en kaseko-muziek, rechtstreeks uit Suriname. Kawina (dansmuziek) is ontstaan na de afschaffing van de slavernij in 1863 en is sterk beïnvloed door Afrikaanse ritmes. De zang is vraag en antwoord (1 stem vraagt en de anderen antwoorden in koor) en de teksten zijn veelal maatschappijkritisch of gaan over de relaties tussen man en vrouw. De kaseko is om en nabij 1900 weer ontstaan uit de kawina. In de kaseko zijn er ook andere invloeden merkbaar, zoals de calypso en Latijns-Amerikaanse ritmes. Een grote groep muzikanten, pratende drums en zang die harmonieus van het ene nummer in het andere vloeit. Kippenvelmomenten afgewisseld met drums die je tot dansen dwingen. Wat wil je nog meer?

Op zoek naar iets te eten, ga ik langs de kramen en zie dat er eten uit verschillende windstreken te verkrijgen is. Mijn ‘up the islands’ (Engelstalige eilanden in het Caribisch gebied) hart is blij als ik zie dat er onder meer ‘johnny cake met saltfish’ en patties’ (uit Jamaica) verkrijgbaar zijn. Lekker, ik blijf eten.

PAGE 46

De spanning stijgt, het terrein is ondertussen vol gelopen met fans van Krosfyah. De dj’s brengen het publiek alvast in de stemming met socamuziek. Het is bijna tijd. Zulile Blinker, onze MC voor vandaag, betreedt het podium en vraagt aan het publiek: “Did you take care of your backside?” (Zijn je heupen en bilpartij er klaar voor?) Act nummer 3, Edwin Yearwood en zijn mannen, gaan los. Meer hoef ik niet te zeggen!

Shaggy, ‘Mr. Boombastic’, ‘Mr. Lover, Lover’. Need I say more? Ik denk het niet. De toon is al gezet als hij vraagt: “Almere are you ready to party?”

En warempel begint halverwege het optreden de zon te schijnen. Achter elkaar lopen we van links naar rechts en van rechts naar links, al zingend: “The road is mine, the road is mine”. Edwin je hebt gelijk: “The road is yours!”

Na al dat kawina-, soca- en dancehall-geweld is het tijd voor salsa uit Cuba van Maikel Blanco y su Salsa Mayor. Jammer genoeg was het publiek gehalveerd toen hij aan zijn optreden begon. De energie spatte van het podium af. Uptem-po van begin tot eind, coole moves, goedogende jongelui, een genot. Kortom: de mensen die eerder weg zijn gegaan, weten niet wat ze hebben gemist.

PAGE 47

Voor zijn optreden, sprak ik Maikel Blanco, laat op de middag. Na een rit van 15 uur vanuit Frankrijk oogt hij moe, maar hij staat me toch te woord. Maikel Blanco Cueva a.k.a Maikel Blanco is geboren in Havana op 21 januari 1981. Op jonge leeftijd luisterde hij al naar de radio en deed mee met culturele activiteiten op school en in de buurt. Hij zong, danste en imiteerde artiesten en sloeg op alles wat geluid produceerde. Op 12-jarige leeftijd begon hij met de avondopleiding percussie bij Geraldo Guanche. Later volgde het conservatorium van Amadeo Roldán.

Op 15-jarige leeftijd vormde hij zijn eigen groep en genoot daarmee enorme bekendheid onder de amateursgezelschappen. Omdat hij echter niet tevreden was over de arrangementen die anderen maakten, leerde hij zichzelf keyboard spelen. Toen hij 18 was, richtte hij zijn eerste orkest ‘Suprema Ley’ op, verbonden met het ‘Centro Provincial de la Música Rafael’ in de provincie Matanzas. Met dit orkest produceerde hij in 2003 het album Ya llegaron los Cubanos met het Spaanse platenlabel Envidia.

Bij dit platenlabel groeide hij uit tot een van de belangrijkste muziekproducenten. Hij nam zelf 10 cd’s op en was percussionist op meer dan 40 cd’s. In 2005 vormde hij samen met Javier Sotomayor het orkest ‘Salsa Mayor’, dat uit 14 muzikanten van verschillende muziekscholen bestaat. Doordat hij vooral op zoek was naar jonge mensen (tussen de 20 en 35 jaar) waarmee hij goed kon samenwerken, veranderde de samenstelling van de groep wel eens, maar sinds anderhalf jaar is het orkest stabiel. Hij speelt nu met een groep jongelui die hem en zijn muziek goed begrijpen en zijn gevoel voor muziek delen. Voor hem is het heel erg belangrijk dat de jongelui waarmee hij samenwerkt kenners zijn van de Cubaanse muziek, dat ze gedisciplineerd zijn en dat de zangers ook goede dansers zijn. Ze moeten het publiek namelijk ook kunnen entertainen. Op de vraag “Tot welke categorie behoort je muziek?” antwoordt hij “Salsa is de commerciële benaming voor de son (de oorspronkelijke muziek van Cuba). Ik speel ook son, maar de moderne versie van de son. Tegenwoordig noemt men de (moderne) Cubaanse muziek ook ‘timba’”. Met Salsa Mayor is Maikel Blanco veelvuldig genomineerd voor allerlei awards, en in 2005 ontving hij van Lucas (promotor van Cubaanse muziekvideo’s) een award voor ‘The Best Art Direction’. Sinds 2007 touren Maikel Blanco en zijn orkest veelvuldig door Europa. In Italië ontving hij de award voor “The Best Group of Cuban Popular Music 2006-2007”. Enkele bekende nummers van hem zijn: Recoge y vete en Esto está. Tegenwoordig is hij lid van de UNEAC (Nationale Unie van Schrijvers en Artiesten van Cuba). Zijn boodschap voor de lezers van het E-Magazine is: “Jullie krijgen van mij, Maikel Blanco, de hartelijke groeten en ik hoop dat jullie de Cubaanse muziek een warm hart blijven toedragen.”

Albums: 2010: Soy Lo que te hala 2008: Me olvidé de quién era 2007: Live. Desde La Casa de la Música (Maikel Blanco y su Salsa Mayor) (Envidia) 2006: Recoge y vete (Envidia) 2006: Si quieres. Quiéreme (maquette) (Envidia) 2003: Ya llegaron los Cubanos (Maikel Blanco y Suprema Ley met zang van Tirso Duarte) (Envidia)

Samenvattend kan ik zeggen: *Het is boven verwachting goed gekomen. *Het is de moeite waard geweest dat ik naar Almere ben gereden. *Het is de moeite waard geweest dat ik tot het einde ben gebleven. *Het zou zonde zijn als dit festival verloren zou gaan. *Ik hoop dat de organisatie in staat is, financieel gezien, om volgend jaar weer zo’n schitterend programma in elkaar te zetten Ylanga, Zulile en de HELE crew bedankt! Verslag & foto’s: Cherry Taylor

PAGE 48

Voz A Voz komt buurten Het bachata-trio uit de Dominicaanse Republiek steekt eind augus-tus de Atlantische Oceaan over. Vanuit New York natuurlijk, want dat is hun huidige thuisbasis. Boekingen in Italië, België en Frankrijk rechtvaardigen de grote oversteek en natuurlijk hoopt de band nog op wat aanvullende optredens. Een nominatie voor een Latin Grammy hebben ze al op zak, en voor de Billboard Awards hebben ze er zelfs twee. Dus nu zijn Ronny, Jaden en Gio klaar voor Europa.

www.grupovozavoz.net

PAGE 49

La Pegatina wint een UFI! UFI is de Unión Fonográfica Independiente, de Spaanse unie voor zelfstandige platenlabels, die zo belangrijk zijn voor vernieuwing in de muziekwereld. Jaarlijks worden er prijzen uitgereikt in verschillende categorieën. Een jury verzorgt de voorselectie van 5 deelnemers per categorie en vervolgens geeft de stem van het publiek de doorslag. Wie La Pegatina al eens aan het werk heeft gezien (zoals op de laatste editie van Festival Mundial), zal begrijpen waarom ze die laatste ronde glansrijk hebben gewonnen. De populaire band mocht de prijs voor het beste wereldmuziekalbum in ontvangst nemen voor Xapomelön. En het nummer Maricarmen over een dame met een erg ondeugende zoon is uitgegroeid tot een landelijke hit. In de downloadsectie van hun website kun je hun nummers zelfs gratis downloaden (voor eigen gebruik). Maar de website is op zichzelf ook al een bezoekje waard. Website: www.lapegatina.com YouTube Maricarmen:

Foto: Estee Donk

Voor meer party’s in BE surf naar: www.salsa.be

PAGE 50

Dordrecht: 13 t/m 15 juli 2012 | Big Rivers Festival | 65-jarig bestaan Jazzpodium DJS

Tijdens de komende editie van het Big Rivers Festival op 13, 14 en 15 juli 2012 zal Jazzpodium DJS haar 65 jarig bestaan vieren door het hele weekend de programmering te verzorgen van het podium op het Stadshuisplein. Daarbij is gekozen voor een themaopzet waarbij diverse stijlen, die doorgaans op het Jazzpodium te horen zijn, nu ook tijdens Big Rivers ten gehore zullen worden gebracht. Toegang is gratis.

13 juli: Friday Night Soul | Aanvang 20.00 uur Vrijdag de 13e juli krijgt als thema ‘Friday Soul Night’ waarbij de Dordtse bands Ashtraynutz en The Soul Snatchers te horen en te zien zullen zijn. 14 juli: Young Talent Jazzlab Aanvang 14.00 uur 14 juli: Werelds! Aanvang 20.00 uur tot 00.00 uur Vanaf komend seizoen zal er een nieuwe serie van start gaan op Jazzpodium DJS onder te naam ‘Werelds!’. Tijdens Big Rivers wordt hiervoor het startschot gegeven. Topformaties uit de Europese Wereldmuziekscene zullen het publiek trakteren op uiteenlopende stijlen. Van Afrobeat tot Latin en van Morna (Kaapverdiaanse blues) tot Cubaanse rumba en salsa, alles komt voorbij zodra de bands CaboCubaJazz en Sinas het podium zullen betreden. (DJ pauzes: Mr. Blow a.k.a. Ben Korzelius). 15 juli: Jazz & Beyond 14.00 uur tot 21.00 uur De volledige programmering kun je vinden op: www.jazzandbeyond.nl www.bigrivers.nl

PAGE 51

DançAlegria is opgericht in 2008 door Willem Engel vanuit zijn passie en ervaring met de Braziliaanse zouk. ‘Dança Alegria’ staat voor het plezier in dansen en dan in het bijzonder de Braziliaanse partnerdans. Sinds de oprichting is er een team van gespecialiseerde professionals opgeleid. Hun doel is om je te leren dansen op een manier die prettig is voor jou en je danspartner, maar ook voor de rest van de mensen op de dansvloer. Tegenwoordig organiseert DançAlegria danslessen, bootcamps, workshops, festivals, dansvakanties en feesten en is daarmee de grootste en meest allround zouk- en sambaschool van Nederland. En altijd staan de kwaliteit van de lessen en het plezier in het dansen voorop.

Bootcamps in juli en augustus Deze zomer organiseert DançAlegria samen met haar partners Johnny´s Mambo (Katwijk), Dos Bailadores (Leiden), Salsamotion (Haarlem), Typical Tropical (Rotterdam) en GlobalDanceLab (Amsterdam) een zomer vol exotische danservaringen. Op 6 juli start het programma met een bootcamp Angolese tango, de zogenaamde kizomba. Deze bootcamps worden gegeven door Marvin en Nidia van KizombaMani en hebben een vervolg op 13 en 20 juli. Kizomba is een van de meest populaire dans- en muziekgenres uit Angola en Haïti, en is rechtstreeks afgeleid van zouk, meestal gezongen in het Portugees. Kizombamuziek heeft een romantische stroming vermengd met Afrikaans ritme. De dansstijl kizomba staat bekend als zeer sensueel. Natuurlijk is er ook weer veel aandacht voor zouk, deze sensuele dans met Braziliaanse dans en Caribische muziek, die door velen als het summum van partnerdans wordt ervaren. Vergelijkbaar met contactimprovisatie uit de moderne dans, biedt deze dansvorm enorme mogelijkheden voor creativiteit en expressie. Gedurende de hele zomer zijn er op verschillende locaties bootcamps op alle niveaus. Voor deze bootcamps komen weer een paar internationale toppers naar NL om beginners en gevorderden op een hoger niveau te brengen in deze vloeiende dans. Zo komen Sharivan (Suriname), Olaya (Barcelona) en Gert (Boston) speciaal hiervoor over. Naast deze toppers zullen ook de docenten van DançAlegria zorgen voor bootcamps van hoge kwaliteit.

PAGE 52

Tango Bootcamps

Van Brazilië naar Argentinië. Voor alle tangoliefhebbers zijn er op 15, 17 en 21 juli tango bootcamps, die worden verzorgd door Carlos (Sao Paolo, Brazilië) en Mirella (Nederland). De Argentijnse tango is een sensuele improvisatiedans uit Argentinië met een niet heel strikt ritme. De dans kan simpel zijn, van eenvoudig lopen tot totale verstilling, maar ook expressief, speels of gepassioneerd. Kenmerkend voor de Argentijnse tango is de vaak gesloten omarming en de verleidelijke bewegingen van benen of voeten van de danspartners die zich om de partner heen bewegen of strelend raken. Tango is in feite lopen met een partner op muziek. De dansers houden hun voeten dicht bij de grond als zij lopen, en de knieën en enkels bewegen vlak langs elkaar als het ene been het andere passeert bij het lopen. De tango dans je met lijf en leden en met hart en ziel.

Natuurlijk kan ook bachata niet ontbreken. Deze dans uit de Dominicaanse Republiek is aan een indrukwekkende opmars bezig. Bachata werd vroeger in de Dominicaanse Republiek vooral door de armen gedanst, maar is nu over de hele wereld in de mode. Het speelse karakter en de intimiteit van de dans samen met de eenvoud van de stapjes vormen een ideale mix voor iedereen die direct wil bewegen op de muziek en vooral plezier wil hebben, zonder eerst jaren ingewikkelde technieken te leren. Verder komt Vassili, geboren in Griekenland maar woonachtig in Seattle, voor het eerst in Nederland zijn eigen mysterieuze mix “oaxia” doceren. Niet zien, maar voelen is het motto, want deze dans speelt zich af in het donker. De samba de gafieira, ook wel de Brazili-aanse tango genoemd, mag natuurlijk niet ontbreken. In de maand augustus zijn er verschillende bootcamps in deze prachtige dans.

Wist je trouwens al dat DançAlegria op 28 juli 2012 deelneemt aan het zomercarnaval in Rotterdam? Met praalwagens worden de dansen van de close embrace aan het grote publiek voorgesteld, dit jaar met speciale aandacht voor de zouk en samba.

Nadere informatie over het volledige bootcampprogramma en alle overige activiteiten vind je op:

www.dancalegria.nl

PAGE 53

tropicalidad.be is een weblog waar wereldmuziekliefhebbers hun kijk geven op concerten, festivals, cd's en alles wat er beweegt in de wereldmuziekscene. De naam "tropicalidad" [trɔ·pi·kαli·dα] is een samentrekking van "tropical" en "calidad". De uitdrukking wordt te pas en te onpas gebruikt op de amateuristische covers van piraat-cd's die met hopen Latijns-Amerika overspoelen. Iedereen heeft zo zijn eigen definitie van de term "wereldmuziek" en daar zijn wij geen uitzondering op: wij verdiepen ons het liefst in Afrikaanse, Latijns-Amerikaanse, Caraïbische en Balkan-genres.

Het is ondertussen alweer vier jaar ge­le­den dat we de spreekwoordelijke tropicali­dad.be tenten opsloegen in het Limburgse Opitter (Bree). Jaar na jaar slaagt het Afro-Latino festival erin een net iets straffere affiche dan het jaar ervoor bijeen te sprok­ke­len en daar is dit jaar geen uitzondering op. Drie volwaardige festivaldagen, al moesten we noodgedwongen passen voor vrijdag en lieten bijgevolg acts als Batida, Che Sudaka, Kassav' en Shaggy aan onze neus voorbij gaan — gelukkig hadden die bands ons frontstage pad al eerder gekruist. Aldus zetten we met veel plezier onze tanden in de line-up van de twee finale festival­dagen en laten u graag meegenieten van wat we op ons concert­spoor zijn tegengekomen. Lees verder...

Op zaterdag kon enkel een frisse bries het zomer­weer wat verstoren, maar op de finale dag van het Afro-Latino festival plensde de regen de eventuele kater van de voorgaande avond eruit. Kletsnatte, verlaten spring­kastelen dus maar is er meer nodig dan een hardnekkige bui om onze wereld­muziek­appetijt te laten verwateren. Ondanks het kwakkelende weer — de koffiestand deed overigens gouden zaken — ging het er opnieuw behoorlijk feestelijk aan toe in het Limburgse Bree. Méér zelfs dan op zaterdag en we durven zowaar gewag maken van één van de strafste Afro-Latino festivaldagen ooit. Waarom u er ook bij had moeten zijn doen we met veel plezier (en evenveel foto's) uit de doeken. Lees verder...

Chicha Libre - Canibalismo

Iquitos, het hart van de Peruaanse jungle, ligt op zo'n 2,5 uur vliegen van de hoofdstad Lima. Over land geraak je er niet — de langste weg uit Iquitos verdwijnt na zo'n honderd kilometer — maar gewapend met veel geduld en een motorboot overbrug je nog wel het Andesgebergte en het eindeloze moerassige regenwoud dat de stad scheidt van de bewoonde wereld. Het is zo'n plaats waar je, drijfnat nog voor je de vliegtuigdeur goed en wel door bent, verwacht ondergedompeld te worden in Bernie Krauses soundscapes. Lees verder...

PAGE 54

Latin Life is een unieke radio- en internetshow in Nederland voor liefhebbers van de latin en Caribbean lifestyle. In deze show hoor je de lekkerste muziek, het laatste nieuws, uitgaanstips én er worden veel vrijkaarten weggegeven voor feesten, congressen en concerten. De show wordt wekelijks live uitgezonden vanuit het hart van de Randstad met - dankzij internet - een landelijke dekking. Latin Life is een non-profit initiatief en wordt gedreven door vrijwilligers. Ook in 2012 is Latin Life elke donderdag van 20:00 tot 22:00 uur te beluisteren via de website www.latinliferadio.nl

PAGE 55

Vrijdag 13 juli | Live Reggae | LENNY KEYLARD 20:30 uur | € 10,- Lenny Keylard was een opvallende verschijning in het programma The Voice Of Holland. Getooid met zijn dreadlocks en vastbesloten ‘zijn’ reggae op de kaart te zetten bij een jongere doelgroep, gooide hij hoge ogen bij het publiek en de coaches. Donderdag 19 juli | Live Reggae | HJÁLMAR (ICL) + support. 21:00 uur | € 9,- Er zijn weinig overeenkomsten tussen Jamaica en IJsland, behalve dat het twee eilanden zijn. Hjálmar brengt hier verandering in als razend populaire IJslandse reggaeband. Ze maken old-school reggae… Vrijdag 27 juli | Live Latin Rock | CONCIERTO MACUMBA: MOLOTOV (MEX) + TENTEMPIÉS 20:30 uur | € 15,- Een explosieve cocktail van Mexicaanse rock en hiphop. Smijt daarbij nog wat politiek getinte lyrics vergezeld van zware baslijnen en gitaarrifs en je hebt het recept van Molotov. De band ontstond in 1995 in underground Mexico City en groeide na enkele jaren ploeteren uit tot een groot succes, zowel binnen als buiten Mexico. FIESTA MACUMBA – 4 JAAR! | 23:30 uur | € 6,- Dans na de shows van Molotov (MEX) en TenTemPiés tot in de vroege uurtjes op het beste wat Latijns-Amerika aan muziek te bieden heeft.

Winston Kingdom, Warmoesstraat 131, Amsterdam www.winston.nl

PAGE 56

Zandvoort aan Zee | Salsa Muziekfestival Midzomer muziekfestival georganiseerd door de horeca in het dorp Zandvoort aan Zee. Op diverse podia treden op: Gerardo Rosales y la Crisis uit Venezuela, Aché Cubana uit Cuba, Son Candela uit Amsterdam en Septeto Trio Los Dos. Vooral de laatste band is regelmatig te vinden op Cuba waar zij spelen op de grootste muziekfestivals aldaar. Aanvang: 19.00 uur. Entree Gratis! 4 podia: Dorpsplein, Kerkplein, Haltestraat (2x) 19.00 - 19.30 - Gerardo Rosales (Midden Haltestraat) 19.30 - 20.00 - Son Candela Kerkplein 20.00 - 20.45 - Septeto Trio Los Dos Dorpsplein 20.45 - 21.30 - Ache Cubana Kop Haltestraat 21.30 - 22.15 - Gerardo Rosales y la Crisis Midden Haltestraat 22.15 - 23.00 - Son Candela Kerkplein 23.00 - 23.45 - Aché Cubana Kop Haltestraat 23.30 - 00.15 - Septeto Trio Los Dos Dorpsplein Tijdens het festival zijn er gratis workshops en optredens van het showteam van de dansschool Salsamotion

Rubén Blades

Op 12 juli staat de koning van de salsamuziek, Rubén Blades, in Paradiso. Het is zijn enige concert in de Benelux. De 63-jarige Panamese zanger is op tournee met het twaalfkoppige Robert Delgado Orchestra, met als speciale gast de bekende trombonist Jimmy Bosch uit New Jersey. Tijdens deze tournee, die de titel ‘Cantos & Cuentos Urbanos’ meekreeg, neemt Rubén Blades zijn publiek mee op een persoonlijke reis door Amerika. Eind mei verschijnt zijn nieuwste album Eba Say Aja met Cheo Feliciano.

12 juli: Paradiso | Weteringschans 6-8 1017 SG Amsterdam Kaartverkoop: klik hier

PAGE 57

Juanes unplugged Eind mei verscheen zijn akoestische album MTV Unplugged. Het werd geproduceerd door Juan Luis Guerra en daar is de Colombiaanse superster erg trots op. De twee artiesten werkten al eerder samen voor het nummer En la calle op het album “A Son de Guerra” van JLG. Op het unplugged album staan bekende hits als La Señal, en Me Enamora, maar ook nieuwe nummers en bijdragen van Paula Fernandes en de Spaanse singer-songwriter Joaquín Sabina. Op de internationale persconferentie in Buenos Aires, vertelde hij dat het opnemen van dit unplugged album een bijzondere ervaring was. “Het was heel mooi, want als je een nummer al heel vaak hebt gespeeld, wordt er plotseling een nieuw element ingebracht en dat is heel verfrissend. Daar heb ik echt van genoten.”

Ook even genieten?

Salsa Breeze @ The Beach bestaat uit 4 verschillende area’s: de Urban Breeze Area, de Salsa Breeze Area, de Zouk Breeze Area & last but not least de Bachata Breeze Area. Op 8 juli zullen in elke area onze Resident dj’s en Guest dj’s als DJ Herb, DJ Geraldo, DJ Jack, Medito, DJ Freddy, en MC Kal El ons verwennen met het beste van het beste in hun genres; R&B, dancehall, latin, house, reggaeton, salsa, merengue, bachata en zouk. NALI Y DUANSITO con su live bachataband zullen de Bachata Breeze Area letterlijk op zijn kop zetten. Natuurlijk verwennen we jullie ook met wat vitamientjes voor de ogen met een wervelende dansshow en de opzwepende dansacts van de danseressen van Latinize Entertainment. Wil je eerst even op warmen voor dat het feest echt los barst of wil je graag met een bepaalde dans kennismaken, dan kun je meedoen met 1 van de workshops aan het begin van de avond. Kortom: Trek je stoutste schoenen aan en dans, flirt en geniet de avond door @ Salsa Breeze!

Datum: 8 juli 2012 | Locatie: Sunrise Beachclub, Aquabest | Adres: Ekkersweijer 3, Best Tijdstip: 18:00 – 00:00 uur | VVK: 12,50 Euro, Deur: 15,- Euro

www.salsabreeze.nl / www.salsasensation.nl

Salsa Breeze with the best Urban, Latin & Caribbean Music! The best of the world in one party: Salsa Breeze @ Sunrise Beachclub te Aquabest. Ook deze zomer gaan Salsa Sensation & Sunrise Beachclub de Latinliefhebbers weer extra verwennen met Salsa Breeze @ The Beach edities. Iedereen wordt letterlijk in het zonnetje gezet, omringd door heerlijke latin sounds, entertainment en live muziek. De kick-off van ‘Salsa Breeze @ the beach’ vindt plaats op zondag 8 juli @ Sunrise Beachclub te Eindhoven. SALSA BREEZE @ THE BEACH Salsa Breeze @ The Beach is een uniek partyconcept in het zuiden van Nederland. Met de combinatie van een stijlvolle beachclub als locatie, 4 area’s met verschillende muziekstijlen en een multicultureel publiek smelt het partyconcept samen tot één ‘salsabreeze’ van feestgenieters! Beleven en doen zijn de kernwoorden voor de edities van Salsa Breeze @ The Beach! Zo hebben we voor zondag 8 juli een programmering met een top live band, swingende dansworkshops, opzwepende shows, danseressen en de beste dj’s. ‘Salsa Breeze @ The Beach the Kick-off’ bij Sunrise Beachclub te Aquabest, van 18.00 tot 00.00 uur.

PAGE 58

Live in concert Oscar D’Leon in Nederland & België In oktober en november 2012

PAGE 59

Foto: Luc Cheffert

BEDANKT! Ruim 76.000 bezoekers ontdekten de voorbije 3 dagen een vernieuwd festivalterrein en genoten van meer dan 50 concerten, met opgemerkte passages van Jessie J die een meisje uit het publiek Price Tag liet meezingen, Stephen Marley met zijn zoon Stephen Junior en Ben l'Oncle Soul die de Belgische Milla Brune (Camille) had uitgenodigd. Alle artiesten op de 5 podia slaagden er telkens in no time in het publiek te begeesteren. Zowel vrijdag als zaterdag waren volledig uitverkocht.

Foto: Nathalie Nezette

PAGE 60

In het hart van de Weerter binnenstad organiseert Salsa Club Weert (S.C.W.) dit jaar voor de tiende keer het Open Air Salsafeest. Dit wervelende Caribische dansfeest is gratis toegankelijk en vindt plaats op donderdagavond 2 augustus van 18.00 tot 24.00 uur op de Oude Markt, aan de voet van de monumentale Martinuskerk. Deze populaire salsa-avond heeft zich al een vaste plaats verworven in de agenda’s van zowel salsaliefhebbers als niet-dansers. De grote dansvloer biedt volop gelegenheid tot dansen en wie liever kijkt en geniet van de vrolijke latin sfeer kan lekker een terrasje pakken met uitzicht op de dansvloer. De Oude Markt met de Martinustoren vormt een prachtig decor voor dit altijd gezellige, intieme salsafeest in de open lucht. Net als andere jaren heeft S.C.W. enkele demonstraties en gratis workshops voor jong en oud op het programma staan. Zo kunnen belangstellenden om 19.30 uur deelnemen aan een workshop ‘salsadansen voor beginners’, waaraan uit enthousiasme altijd ook veel ervaren salsadansers meedoen. Tijdens het Open Air Salsafeest tekenen deejays Robin en Meg-D voor afwisselende en zeer dansbare salsa, bachata, merengue en zoukklanken. Meer informatie over ‘Salsa Club Weert Open Air’, danslessen, feesten, workshops en andere activiteiten is te vinden op

www.salsaclubweert.nl

Open Air Salsa Club Weert 2012 donderdag 2 augustus | Oude Markt, Weert

Comeback Celinés De Porto Ricaanse Celinés draait al heel wat jaartjes mee. Ze is begonnen in de merengueband Las Nenas de Ringo y Jossie, maar is vooral bekend geworden met haar eigen groep Mayra & Celinés. In 1996 besloot ze als soliste verder te gaan bij het inmiddels verdwenen label RMM, en dat bleek een goede beslissing. Binnen een jaar stond ze op Madison Square Garden in New York tijdens het “Festival de Los Enamorados”. Daarna ging het snel. Er volgde een album met ballads, maar de liefde voor de merengue overwon en dat is het genre waarmee ze de meeste bekendheid verwierf. En nu, na enkele jaren stilte, bereidt ze haar comeback voor.

We zijn benieuwd.

PAGE 61

Welkom terug in België. Ik heb begrepen dat jullie een strakke planning hebben en vanavond al terug naar huis gaan? - Ja, dat klopt. We gaan vanavond met de bus naar Evry, even buiten Parijs. Dan kunnen we nog een beetje uitrusten, want morgen hebben we daar een optreden. En de ochtend daarna vliegen we naar Guadeloupe, waar we ’s avonds ook weer iets hebben. Het is dus inderdaad een strak schema. We moeten dus onze rust pakken wanneer we maar kunnen. Bedankt dat je hier wilt zijn! Jullie spelen al meer dan 30 jaar met elkaar; dat is niks. Hoeveel van de oorspronkelijke leden van Kassav' spelen nu nog in de band? - Wat we Kassav’ noemen, het hart van de band, dat zijn de zangers plus Georges Decimus, de bassist, Jacob Devarieux en Jean-Philippe Marthély, Jean-Claude Naimro en ikzelf. Wij zijn nog steeds bij elkaar. Alleen de muzikanten wisselen af en toe.

Een van de belangrijkste leden van Kassav’ is 2 jaar geleden gestorven. Dat was Patrick St. Eloi. Hij had de band toen al verlaten omdat hij ervaring wilde opdoen als solozanger. We begrepen echter later dat hij toen al ziek was en meer tijd met zijn gezin wilde doorbrengen. Wat is jullie geheim? Want er zijn niet veel groepen die zo lang bij elkaar blijven. Het geheim is waarschijnlijk dat we niet zoveel verdienen. We verdelen alle inkomsten onder elkaar. We delen de populariteit, we delen de muziek, we delen alles met elkaar. We weten ook waarom we bij elkaar zijn: omdat we deze muziekstijl wilden creëren. Het plezier is wat ons bindt. Wat er verder gebeurt, doet er niet toe. We zijn allemaal volwassenen en kunnen met elkaar praten. We kennen elkaar door en door en weten dat niemand perfect is. We hebben geleerd om met elkaar om te gaan, ondanks elkaars eigenaardigheden. Omdat we weten dat de anderen ook moeten leven met die van ons.

Photography: Bart Henseler

Kassav’ vrijdag 22 juni 2012

PAGE 62

Ik heb je ooit eens in een interview horen zeggen dat het een goed idee zou zijn om een boek over Kassav’ te schrijven. Ja, dat zou inderdaad een goed idee zijn. Je weet immers maar nooit wat er kan gebeuren. We wonen in het Caribisch gebied, en je hebt gezien wat er in Haïti is gebeurd. Iemand van onze band moet gewoon een keer onze hele geschiedenis opschrijven, want mensen kunnen verhalen om je heen verzinnen zonder enige kennis van zaken. En dan lees je later dingen over jezelf, waarvan je denkt: “O ja? Dat wist ik niet.” Dus ik denk dat we het zelf moeten doen. In feite ben ik er zelf al mee begonnen. Maar het zal nog wel even duren voordat het af is. Ik schrijf in het Frans. En ik hoop natuurlijk dat het zal worden vertaald in heel veel talen, zoals Spaans, Portugees en Engels. En wellicht in het Nederlands? Wat is tot nu toe voor jou het hoogtepunt voor Kassav’ geweest? Ach, dat zijn er eigenlijk heel veel, maar voornamelijk podiummomenten, de momenten met veel energie. Wanneer mensen je massaal laten weten dat ze van je houden, dan word je als het ware opgetild. Daar word je heel blij van. Dat zijn de waardevolle momenten.

Wat zijn de plannen voor de toekomst voor jou en Kassav’? We zijn druk bezig met het maken van de liedjes voor onze nieuwe cd. En als we een nieuwe cd hebben gemaakt, geven we meestal een groot concert in Zenith in Parijs. Dat is een belangrijk moment voor ons. Het laatste optreden in Parijs was in het Stade de France. Dat was voor onze 30e verjaardag en daar hadden we een publiek van 60.000 à 70.000 mensen. Daarna gin-gen we weer terug naar kleinere zalen met 6000 à 7000 mensen, met enkele optredens per week. Maar nu zijn we voornamelijk bezig met de voorbereidingen voor de nieuwe cd en het grote optreden. Dus de volgende keer dat we hier terugkomen, hebben we een heel nieuw repertoire voor jullie.

Photography: Bart Henseler

Wil je nog iets zeggen tegen onze lezers? Ik ben elke keer weer blij verrast als we voor dit soort festivals worden uitgenodigd. De mensen zijn erg aardig en we worden heel goed ontvangen. We komen altijd heel graag naar België. Dus misschien komt er een dag dat jullie meer over onze muziek weten en we naast rock & roll worden geprogrammeerd. Misschien komt er een dag dat niet meer elke muzieksoort in een ander laatje wordt gestopt. Ik ben zelf opgevoed met allerlei soorten muziek en ik houd van allemaal. En ik denk dat iedereen slim genoeg is om allerlei verschillende muzieksoorten te waarderen. Interview door: Caroline Bergwerf

PAGE 63

Batida vrijdag 22 juni 2012

PAGE 64

Ganga Giri vrijdag 22 juni 2012

Photography: Bart Henseler

PAGE 65

Che Sudaka vrijdag 22 juni 2012

Gefeliciteerd met jullie verjaardag! Dank je wel. Was jullie 10-jarig bestaan reden voor een terugblik? Leo: Jazeker! We wilden eens zien of we het punt hadden bereikt dat we wilden bereiken, toen we begonnen. En dat is zo. We zijn zelfs al verder gekomen dan we hadden gedacht. We hebben gespeeld in 26 landen, 1000 concerten. Het was fantastisch om terug te kijken en te zien dat we nog genoeg energie om nog heel lang door te gaan. We zijn dus meer dan tevreden en doen wat we leuk vinden. Want het begin was wel heel anders, nietwaar? Cacha: Ach, elk begin is moeilijk. Zo zit het leven in elkaar. Je wordt geboren als baby, zonder haar, je hebt niets, je kunt niet praten, lopen, niets. En dit is hetzelfde. Als je met een project begint, is het alsof je een baby krijgt. Je moet ervoor zorgen, dingen leren, zorgen dat het zich geen pijn doet, dus dat is vergelijkbaar. Che Sudaka is ons kindje. En daar moet je dagelijks voor zorgen. En nu het groter wordt, zorgt Che Sudaka ook voor ons. Want het vraagt ook veel van ons. Als bandlid van Che Sudaka is het vrijwel onmogelijk om overeind te blijven met drugs, alcohol, enz. Want onze energie is natuurlijk, sportief, en komt recht uit het hart. Dus het kind is groot geworden en leert ons nu ook dingen.

Jullie hebben de band opgericht. Hoe hebben jullie de andere bandleden gevonden? Leo: Dat komt eigenlijk door Barcelona. In Barcelona zitten veel immigranten. En veel mensen zoals wij, die ervan dromen om van de muziek te kunnen leven. Dus er kwamen Colombianen bij, en als je Argentijnen met Colombianen kruist, krijg je een soort van punk-cumbia. Na verloop van tijd zijn er meer mensen bijgekomen, zoals onze drummer, Daniel uit Cataluña, en onze tour manager uit Portugal, onze manager uit Berlijn. Allemaal immigranten, mensen die je nooit zou zijn tegengekomen als je thuis was blijven zitten.

Photography: Bart Henseler

PAGE 66

Photography: Bart Henseler

Hoe was het om in 2007 terug te gaan naar Argentinië om daar te spelen? Cacha: Het was heel mooi, maar ook zwaar, want het was veel kilometers maken. Argentinië is een groot land. Heel anders dan hier, waar je in een week in 7 verschillende landen kunt spelen en maar 4 à 5 uur per dag reizen. Maar het was mooi om veel mensen weer terug te zien. Voor mij was dat ook wel vreemd, want Leo kenden ze al als muzikant. Mij niet, want alles wat ik van muziek weet, heb ik in Barcelona geleerd. Daar keken ze dus een beetje vreemd tegenaan. Ook hebben we in plaatsen gespeeld, prachtige plekken, waar we nog nooit waren geweest.

Ook heimwee? Leo: Nee. Wel zin om door te gaan. Maar vorige week heb ik 4 dagen vrij gehad, en ben ik even naar Argentinië geweest. Ik ging van Duitsland naar Argentinië en vandaar naar Frankrijk om weer te spelen. De tijd vliegt. We hebben geen tijd om stil te staan bij wat er geweest is. We moeten vooruit kijken. Vandaag spelen we in België, morgen in Duitsland en overmorgen in Nederland. We hebben dus geen tijd om te denken aan wat er niet is, maar moeten kijken naar waar we nu zijn. Dat is de basis. Als je zwemt, heb je geen tijd om eraan te denken dat je moet ademhalen. Dat moet automatisch gaan. Het enige waaraan je kunt denken is dat je niet moet zinken. Onze enige ambitie is om gezond te blijven en te blijven doen wat we doen. En genoeg energie te houden. En dat lukt gelukkig vrijwel altijd.

Jullie zingen in veel talen. Ook in het Baskisch. Wat is jullie connectie met Baskenland? Cacha: De eerste connectie was 20 jaar geleden in Argentinië. Met een band die Negu Gorriak heette. Dat was de band van de mythische Fermin Muguruza. De zanger van de mythische ska-punk band Kortatu, een klassieker. Dus het eerste wat wij leerden kennen, was Fermin Muguruza met de band Negu Gorriak. Wij vonden dat heel origineel, want alles wat van buitenaf Argentinië inkwam, was in het Engels. Wij waren op zoek naar originele muziek uit andere delen van de wereld en vonden deze band. En vonden dat geweldig. Later in Barcelona maakten we ook kennis met veel culturen. Er wonen mensen uit Japan, Baskenland, België, Duitsland, Engeland, veel latino’s, Afrikanen, dus dan begin je met: “Hoe zeg je dit in jouw taal? >>> z.o.z.

PAGE 67

Dus zo konden we een lied in het Baskisch schrijven, met de hulp van Baskische vrienden. Gelukkig is de uitspraak van alle letters in het Baskisch vrijwel gelijk aan die van het Spaans, bijna fonetisch. De A wordt uitgesproken als een A. Dus dat lied hebben we opgenomen op ons album Alerta Bihotza, dat in het Spaans “Alerta corazón” zou hebben geheten. “Bihotza” is het Baskische woord voor “Hart”. En dat album hebben we uiteindelijk opgenomen met Fermin Muguruza. Dat was in 2005. Dat was ons 2e album. Dus dat is de connectie met Baskenland. Prachtig land, met fijne mensen. Echte vechters ook. Hebben jullie een favoriet nummer? Cacha. Niet echt. Als het nummer in de playlist staat, dan is het omdat we dat graag spelen. Als je dat gevoel niet hebt, moet je het gewoon niet spelen. Leo: Voor mij persoonlijk is het mooiste moment als we “La Risa Bonita” spelen. Want in de 20 jaar dat ik op het podium sta, heb ik heel lang gedacht dat je op een rockconcert altijd volle kracht vooruit moest. En alles uptempo moest zijn. En “La Risa Bonita” heeft me geleerd dat je moet lachen op het podium, en de mensen moet laten lachen. En als je mensen met een glimlach kunt laten dansen, nog beter. En dit nummer, komt het verst in die richting. Dat is mijn lievelingslied. En ik heb het niet eens zelf geschreven, maar mijn broer hier heeft dat meesterwerk geschreven. Voor mij is “La Risa Bonita” het meest spectaculaire nummer dat we hebben. Wat zijn jullie plannen en ambities voor de toekomst? Cacha: Eigenlijk is het niet goed om plannen te maken. Altijd als wij plannen maken, gebeurt er iets, en moeten we alles weer veranderen. Dus we kun-nen maar het beste van dag tot dag leven. Leven in het heden, want dat is het enige dat we hebben. We kunnen leuk plannen maken, maar soms vermoed ik dat we als mensen niet zelf in de hand hebben wat er gebeurt.

Dat komt ergens anders vandaan. Waarvandaan weet ik niet. Want ik ben ook niet religieus. Maar wat doen jullie morgen? Cacha: Morgen geven we een concert. Dus morgen, nou ja, je weet het nooit. Maar er is een optreden afgesproken. We zullen zien. Wij gaan proberen er te komen en dan hopen we dat de andere partij hetzelfde doet. Ik heb geen vragen meer, maar is er nog iets dat jullie kwijt willen? Leo: We zijn de mensen van dit festival erg dankbaar, want we hebben begrepen dat het grotendeels vrijwilligers zijn. Dat is bijna iets van een andere planeet. Dat er nog mensen iets doen, omdat ze dat graag willen doen en dat iedereen met elkaar samenwerkt. Dat is een felicitatie waard. We hebben genoten en de mensen hier hebben ons enkele mooie momenten laten beleven, en jullie kunnen op ons rekenen. We komen graag nog eens terug. Cacha: En ik wil ook nog zeggen dat dit een manier is om te laten zien dat het mogelijk is om als vrijwilliger iets professioneels van niveau te organiseren. Maar daarvoor moet je wel de handen uit de mouwen steken. We zijn hier op een mooie plek beland, met mensen die professioneel werk leveren. Dus van mijn kant ook mijn felicitaties daarvoor. Dank jullie wel. Leo & Cacha: Graag gedaan. “ARRIBA LA VAINA HASTA K CHOKE CHINA KON AFRIKA!” (vrij vertaald: “Volle kracht vooruit, totdat China op Afrika botst.”) Interview: Caroline Bergwerf Photography: Bart Henseler

PAGE 68

Jahcoustix vrijdag 22 juni 2012

Shaggy vrijdag 22 juni 2012

PAGE 69

Croma Latina zaterdag 23 juni 2012

Rita: Ik ben Rita, zangeres van Croma Latina Maximo: Ik ben Maximo, zanger Rita: de beste zanger van Croma Latina Jullie zijn een van de favorieten van de salsa- en bachatadansers geworden. Houden jullie zelf ook van dansen? Rita: Ja, natuurlijk! Ik dans heel graag. Ik dans heel veel met mijn man (thuis), want ik houd erg van dansen. Vooral op salsa romantica. Maximo: Voor mij is muziek het leven. Ik vind het geweldig om ambassadeur van onze muziek te zijn, om de latin muziek naar Europa te halen en te delen met de mensen hier. Is het publiek hier anders dan in Italië? Rita: Als mensen zin hebben om te dansen en zingen, dan reageren ze overal ter wereld hetzelfde. Hier ook, het was een heel warme sfeer, er werd gezongen, gedanst. We vonden het heel fijn. De mensen zijn overal ter wereld hetzelfde. Kunnen jullie ons een kleine samenvatting geven van hoe alles is be-gonnen voor Croma Latina?

Photography: Bart Henseler

Maximo: Croma Latina is begonnen op initiatief van Fausto en Rita. Rita: Want ik ben de oudste. Maximo: Dat gebeurde toen ze naar Latijns-Amerika gingen. Want in Latijns-Amerika beseften ze dat muziek meer is dan alleen een paar danspassen; het zit de mensen in het bloed. En Fausto en Rita werden aangestoken door het ritme, de passie, de harmonie, die mooie eigenschap van de Latijns-Amerikanen. Toen ze in Italië terugkwamen, zeiden ze: “Wij moeten de mensen hier aansteken, zoals de mensen in Latijns-Amerika ons hebben aangestoken.” En zo is die passie ontstaan. Zo is Croma Latina ontstaan. Met Europese melodieën en het ritme, de “sabor” en de warmte van Latijns-Amerika. Rita: In het begin was dat wel moeilijk, want de mensen dachten dat een Italiaanse groep geen Latijns-Amerikaanse muziek kon maken. Maar later kwam Maximo erbij, en maakte het geheel compleet.

PAGE 70

Hadden jullie gedacht dat jullie zo succesvol zouden worden? Rita: Ik had het niet gedacht, maar wel gehoopt. Want ik houd echt van deze muziek. Ik houd van zingen, dansen, onder de mensen zijn. Dus dit is een droom die uitkomt. Maximo: We doen altijd ons best om iets te maken dat bij het Europese publiek in de smaak valt. We weten nooit op voorhand of onze muziek wel in de smaak zal vallen bij het publiek. Maar het publiek hier heeft ons als het ware opgeladen en ons heel veel positieve energie gegeven. Rita: Mag ik alle Italianen overal ter wereld even groeten? Dat mag natuurlijk! Maximo: Dan wil ik graag even alle Spaanstaligen groeten, en bedanken dat ze gekomen zijn. We kennen jullie in eerste instantie als salsaband, maar inmiddels zijn jullie heel geliefd geworden bij de bachataliefhebbers. Hoe is de liefde voor bachata bij jullie ontstaan? Maximo: Dat hebben we in de eerste plaats te danken aan de Dominicaanse bachateros, die ons de passie voor de bachata hebben doorgegeven. De bachata was vroeger echte straatmuziek,

maar heeft inmiddels de wereld veroverd. Omdat het zulke dansbare muziek is, die je best naast disco of techno kunt draaien. Daarnaast is het heel romantische muziek, en aangezien wij ook nogal romantisch zijn ingesteld, zijn wij er ook voor gevallen. Rita: Maximo is ook de auteur van vrijwel alle liedteksten van Croma Latina en hij is heel romantisch. Maximo: Laten we zeggen dat we met de bachata heel goed uitdrukking kunnen geven aan onze gevoelens. Hebben jullie een lievelingsnummer? Rita: Er is een nummer dat heel populair is bij het publiek, en dat ik zelf ook heel graag zing. Dat is een salsa met de titel “En el aire”. Maximo: Ik houd van alle nummers van Croma Latina. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik een voorkeur had. Ze zijn allemaal gemaakt met gevoel, met bloed, zweet en tranen. Ze zijn allemaal goed. Wat zijn jullie ambities voor de toekomst? Maximo: Het is ons doel om de mensen in het hart te raken, deze muziek nog bekender te maken en er nog meer mensen mee te bereiken. Rita: Op dit punt in mijn leven voel ik me heel gelukkig en tevreden.

Wat we tot nu toe met Croma Latina hebben bereikt, is als een droom die is uitgekomen. Ik zou niet weten wat ik nog meer zou moeten wensen. Ik ben zo heel gelukkig. Verder heb ik niet veel toe te voegen. We zijn heel blij hier op dit festival te zijn. De mensen hier waren fantastisch en ik ga heel tevreden terug naar Italië. Maximo: Bedankt België voor de ontvangst en voor de manier waarop jullie onze muziek beleven; net zoals wij dat doen. Bedankt voor alles! Interview: Caroline Bergwerf Photography: Bart Henseler

PAGE 71

La Excelencia zaterdag 23 juni 2012

Photography: Bart Henseler

Welkom terug in België. Jullie zullen je hier onderhand wel een beetje thuis voelen. Hoe blij zijn jullie om hier weer te zijn? Julián: Heel blij. Zoals je al aangaf, is dit een van de eerste festivals in Europa waar we hebben gespeeld. En het is een beetje alsof we thuiskomen. Het is heerlijk om hier voor ons publiek op te treden. Wat gaan jullie doen? Edwin: Vanavond gaan we die live dvd/cd op te nemen! Hoe is het album “Ecos del Barrio” tot nu toe ontvangen? José: Dat is wereldwijd goed ontvangen. Er was wel een aanloopje nodig in het begin om het overal verspreid te krijgen, maar nu het album in elk hoekje van de wereld te vinden is, krijgen we ook reacties, en die zijn geweldig. Natuurlijk was België een van de eerste plaatsen waar we het album hebben gepresenteerd, en ze hebben het hier zelfs op een landelijke radiozender gekregen. Dat heeft ook meteen veel positieve reacties opgeleverd. Maar we hebben vooral voor België gekozen omdat het is, zoals Julián al zei: Dit is voor ons een thuishaven geworden. Als we in België aankomen, komen we een beetje thuis. En daarom hebben België gekozen als opnamelocatie voor de dvd. En daarom hadden we ook voor België gekozen als eerste land om “Ecos del Barrio” op de radio te laten horen.

Jullie teksten kunnen vrij donker zijn, maar de meeste bevatten ook wel een vleugje optimisme. Is dat een weergave van jullie visie op de hedendaagse maatschappij? Julián: Eigenlijk is dat gewoon hoe wij het zien. We schrijven alles rechtstreeks op, zoals wij het zien, waarnemen, of zelf meemaken. We gaan niet echt zitten denken: “Vandaag ga ik eens een mooi verhaal schrijven over dit onderwerp.” Het is eerder: “Dit is wat ik wil zeggen, dus dit schrijf ik op”. En zo schrijven we een liedtekst. Zonder er bij stil te staan het somber of vrolijk zal zijn. Het is een zuivere expressie van wat we voelen. Het is ook nogal lastig om alles van de sombere kant te bekijken als je er salsa bij zet. Dus het is eigenlijk een mooi contrast tussen de tekst die het ene zegt, en de muziek die wat anders aangeeft. Een goede mix.

We hebben er absoluut niets op tegen om met een andere artiest samen te werken van het kaliber van Juan Luis, of Calle 13. Dat zijn feitelijk zo’n beetje de bands waar wij in muzikaal opzicht tegenop kijken. Zij hebben ons geïnspireerd met hun teksten en hun muziek. Dat is voor ons de belangrijkste reden om te zeggen: “Ja, met die artiest willen we samenwerken”. Zij hebben ons persoonlijk geïnspireerd. We zullen nooit een nummer met een andere artiest maken, uitsluitend omdat we daardoor misschien meer platen zouden verkopen of dat het ons meer geld of meer exposure zou opleveren. Maar gewoon omdat het een eer zou zijn om het podium te delen met een van deze artiesten.

PAGE 72

We hebben veel beroemde artiesten met andere beroemdheden zien samenwerken aan een speciaal project, of voor een bepaald nummer. Zouden jullie dat ook willen doen, en zo ja, staat er dan een bepaald iemand op jullie verlanglijstje? Edwin: Nou als Juan Luis “ja” zegt…, of Calle 13 “ja” zegt, dan zou ik die twee namen wel willen voorstellen aan deze twee mannen. Julián: Ja. Een van de dingen waar we heel trots op zijn, is dat de laatste 3 albums en alles wat we hebben gedaan, volledig ons eigen werk is. We hebben overal ons eigen bloed, zweet en tranen in gestopt.

Welk nummer uit jullie huidige repertoire is jullie persoonlijke favoriet? José: Van “Ecos del Barrio”? Dat is heel moeilijk, want ik voel me betrokken bij elk nummer op het album, ook al heb ik het misschien niet geschreven, of speel ik er geen grote rol in. Ze voelen aan als mijn kindjes. Elk nummer heeft voor mij iets unieks. Edwin: Zo voel ik het ook. In alle nummers zit een stukje van mij. Ik heb ze allemaal omarmd, toen ik ze voor het eerst hoorde en de studio binnen ging, dus ik vind het moeilijk te beschrijven. Maar als ik twee nummers zou moeten kiezen, zou ik gaan voor de diepe maatschappelijke betekenis van “Guerrero”, en de swing en de uitgelaten liefde en het gemis van “Nueva York sin ti”. Julián: Ik vind het ook heel moeilijk, maar als ik moet kiezen, zijn er 2 nummers van het album die mij heel veel zeggen. “Guerrero” is een nummer dat ik zelf heb geschreven en de reden is, dat dit voor mij van heel diep komt. Het gaat over verkeerd begrepen worden door mensen. Het zegt: “Wat je over mij hoort is niet waar” en ik leg de bal bij de luisteraar en zeg: “Jij bent de strijder. Jij kunt dingen veranderen. Je hoeft niet af te wachten tot iemand het initiatief neemt. Je kunt ook zelf de leider zijn.” Dus daarom kies ik voor dat nummer. En in muzikaal opzicht: “María” van hetzelfde album. Dat is mijn favoriet.

We hebben er absoluut niets op tegen om met een andere artiest samen te werken van het kaliber van Juan Luis, of Calle 13. Dat zijn feitelijk zo’n beetje de bands waar wij in muzikaal opzicht tegenop kijken. Zij hebben ons geïnspireerd met hun teksten en hun muziek. Dat is voor ons de belangrijkste reden om te zeggen: “Ja, met die artiest willen we samenwerken”. Zij hebben ons persoonlijk geïnspireerd. We zullen nooit een nummer met een andere artiest maken, uitsluitend omdat we daardoor misschien meer platen zouden verkopen of dat het ons meer geld of meer exposure zou opleveren. Maar gewoon omdat het een eer zou zijn om het podium te delen met een van deze artiesten.

Voor mij is dat, van alle muziek en alle arrangementen die ik heb geschreven voor alle 3 de albums, een nummer waarnaar ik kan luisteren en kan denken: “Niet te geloven dat ik dat echt heb geschreven. “ Want op het muzikale vlak zit er veel beweging in en Kajiwara, onze trombonist, die het gedeelte voor de strijkers heeft geschreven, heeft fantastisch werk geleverd. Dus muzikaal gezien, vind ik dat erg mooi. Maar als je zou vragen welk nummer we het liefst op het podium brengen, zou er weer iets heel anders uitkomen. Als deze tour achter de rug is, wat zijn dan de plannen voor La Excelencia, nu dat jullie een dvd hebben? José: Ik zou zeggen dat dit een van de dingen was die we graag wilden doen. En als ik naar ons vorige album kijk, kan ik je zeggen dat die tournee drie jaar heeft geduurd. Dus we hopen dat dat voor dit album ook geldt. En we hopen dat die live cd/dvd, waar de fans al heel lang om vragen, ook een boost zal geven. Maar wij werken altijd continu aan nieuwe nummers. Deze mannen hier zijn voortdurend aan het schrijven en uiteindelijk leggen we alles bij elkaar en dan zullen we weer een nieuw album met allemaal originele nummers hebben. José: Nogmaals, we vinden het heel fijn om dit hier in België te doen. Edwin: En vergeet niet: dit is onze cd “Ecos del Barrio”, overal verkrijgbaar. Interview door Annetje Riel

Photography: Bart Henseler

PAGE 73

Juan Luis Guerra y 4.40 zaterdag 23 juni 2012

PAGE 74

Krosfyah zaterdag 23 juni 2012

Conjunto Angola 70 zaterdag 23 juni 2012

Irie Révoltés zaterdag 23 juni 2012

Photography: Bart Henseler

PAGE 75

Sabor de Gràcia zondag 24 juni 2012

¿Kunt u uitleggen wat uw rol is in Sabor de Gràcia? Ik ben de bandleider, de oprichter en zanger van Sabor de Gràcia. Daarnaast schrijf ik nummers en arrangementen. Ik ben zo’n beetje de vader van Sabor de Gràcia. En waarom hebt u besloten om in 1994 deze band op te richten? Ik zat al sinds 1992 in een andere band, maar op een gegeven moment gingen zij een andere kant op met een meer losgeslagen soort rumba, en daar kon ik me niet zo goed in vinden. Ik wilde een rumba met zigeunerwortels, dus meer fusie met de flamenco, en vooral met de salsa en andere muziekgenres. En het begon eigenlijk zoals elke band begint. Je komt met een groep vrienden bij elkaar, het is gezellig en voor je het weet, zit je samen te spelen. En op een gegeven moment wordt het groter, je wordt professioneler en belandt op het podium. Sommigen stappen eruit, en anderen voegen zich later bij de band. Sabor de Gràcia is een familie. We hebben Catalaanse zigeuners, we hebben een Venezolaan, Cubanen, Catalanen, enkele zigeuners. En het is niet zo dat we door al die verschillende culturen allemaal onze eigen kant op gaan. Nee, we zijn versmolten tot een hecht geheel, een echte familie. We zijn vrienden. We werken niet alleen samen, maar als er iemand een probleem heeft, staan we voor elkaar klaar. Photography: Bart Henseler

Wat is tot nu toe het hoogtepunt geweest voor de band? Dat zijn er een heleboel. Kort geleden hebben we een concert gegeven in het Palau Sant Jordi. Dat is het grootste podium dat je momenteel in Barcelona kunt hebben, met een capaciteit van 16.000 personen. Dat was om fondsen te werven voor de strijd tegen AIDS. Maar er zijn nog veel meer hoogtepunten. Het is moeilijk om er één uit te lichten. Bijvoorbeeld: we zijn naar Puerto Rico geweest en daar hebben we gespeeld met Giovanni Hidalgo, Luis Perico Ortiz, met Dave Valentín, Pablo Mejías, Jerry Medina. Ik ben al heel lang, vanaf mijn 7e levensjaar liefhebber van salsamuziek en nu ben ik bijna 38. En dan sta je opeens naast je idolen op het podium te spelen! Dan denk je: “Ik zal toch wel iets goed hebben gedaan.” Voor mij was dat wel een van de hoogtepunten. Als al die grote salseros met ons samen willen spelen, dan doen we het goed.

PAGE 76

¿Kunt u uitleggen wat uw rol is in Sabor de Gràcia? Ik ben de bandleider, de oprichter en zanger van Sabor de Gràcia. Daarnaast schrijf ik nummers en arrangementen. Ik ben zo’n beetje de vader van Sabor de Gràcia. En waarom hebt u besloten om in 1994 deze band op te richten? Ik zat al sinds 1992 in een andere band, maar op een gegeven moment gingen zij een andere kant op met een meer losgeslagen soort rumba, en daar kon ik me niet zo goed in vinden. Ik wilde een rumba met zigeunerwortels, dus meer fusie met de flamenco, en vooral met de salsa en andere muziekgenres. En het begon eigenlijk zoals elke band begint. Je komt met een groep vrienden bij elkaar, het is gezellig en voor je het weet, zit je samen te spelen. En op een gegeven moment wordt het groter, je wordt professioneler en belandt op het podium. Sommigen stappen eruit, en anderen voegen zich later bij de band. Sabor de Gràcia is een familie. We hebben Catalaanse zigeuners, we hebben een Venezolaan, Cubanen, Catalanen, enkele zigeuners. En het is niet zo dat we door al die verschillende culturen allemaal onze eigen kant op gaan. Nee, we zijn versmolten tot een hecht geheel, een echte familie. We zijn vrienden. We werken niet alleen samen, maar als er iemand een probleem heeft, staan we voor elkaar klaar.

Wat maakt Sabor de Gràcia zo speciaal? Wat wij doen, is een mengvorm van Catalaanse rumba. Wij zigeuners leren als klein kind al spelen en zingen, voordat we kunnen lopen. Dus de “ventilador”, die gitaar-beweging in combinatie met het handenklappen (palmas), en onze manier van zingen, dat is de rumba catalana. Voor mij is de rumba catalana: de salsa die de Catalaanse zigeuners spelen. En die mengen we met flamenco, met salsa, met funk. We doen ook wel eens iets met pop of rock, dus eigenlijk maken we combinaties met alle muziekgenres, want de rumba is een vierkwartsmaat, dus is met alles te combineren. En verder zijn we een groep professionele muzikanten. En met de rumba catalana als kanaal, kunnen we zowel in tekst als muziek ons verhaal vertellen. En verder hebben we Lorenzo Barriendos op de bas, die bassist van Willie Colón is geweest. Op saxofoon hebben we Jimmy Jenks, die tot voor kort bij de Buena Vista Social Club speelde, dus we hebben de ingrediënten en er is natuurlijk de zigeunerfactor. Daarin is deze formatie geworteld, en die wortels plus fantastisch latin muzikanten resulteren in deze fusie. Wat zijn jullie toekomstplannen? Een nieuw album opnemen. We werken aan twee projecten. We hebben een project om een album in het Catalaans op te nemen. We worden in Cataluña door veel Catalanen gevolgd en die vragen altijd om een album in het Catalaans. En dan is er nog een project voor een album dat half in Barcelona en half in San Juan de Puerto Rico wordt opgenomen. Met bijdragen van Andy Montañez, Gilberto Santa Rosa, want daar hebben we banden mee. Zij kennen ons, we kennen elkaar. Verder zou er sprake kunnen zijn van bijdragen van Oscar d’Leon, maar… stapje voor stapje. Het project staat klaar, we hebben allemaal interesse, maar zoals altijd is de financiering nog niet rond. Zoals het er nu voor staat, zal het misschien niet het eerstvolgend album worden, maar misschien een paar albums later. Laten we dan maar hopen dat dit project snel van de grond komt. Wij hopen het ook. Ik zeg altijd tegen de bandleden, dat ik niet zal sterven zonder dit project te hebben uitgevoerd. Interview door Caroline Bergwerf Photography: Bart Henseler

PAGE 77

Kunt u vertellen hoe uw muzikale carrière is begonnen? Ik heb van kindsbeen af erg van zingen gehouden. Dat was in de katholieke parochie van mijn geboortedorp, Anboahangibe. Dat ligt in het noordoosten van Madagaskar, in het land van de orchideeën. Dus ik hield van zingen; in de kerk en in het dorp. ’s Nachts zongen we als jongeren onder elkaar in het maanlicht de liederen van onze ouderen. En als je die liederen begeleidt met moderne instrumenten, dan krijg je wat men “Salégy” noemt. Dat is de muziek die mijn band speelt. Ik zing al 42 jaar met een microfoon. En ik heb mijn naam aan mijn band gegeven: Jaojoby. U bent “le roi du Salégy” (de koning van de Salégy). Oh ja, er zijn journalisten die dat zeggen, maar ik ben niet de beste, hoor! Er zijn andere zangers en zangeressen die misschien onbekend zijn, omdat ze op het platteland zijn gebleven. Maar die zingen beter dan ik. Ik heb het geluk gehad dat ik in de stad woonde. Ik heb journalisten zoals u ontmoet en die hebben mij “le roi du Salégy” genoemd. Maar ik ben niet de beste.

Waar gaan uw liederen over? Zoals veel artiesten zing ik graag over de liefde, want de liefde vermaakt, en maakt mensen blij. Er zijn ook onderwerpen die mensen kwaad maken, maar ik zing liever over de liefde. En als burger, patriot en bewuste aardbewoner, zet ik me ook in voor de bescherming van natuur en milieu. Ik heb meer dan tien nummers geschreven over de noodzaak van bescherming voor bos en dieren. Ook heb ik drie nummers geschreven over armoedebestrijding, de strijd tegen SOA, AIDS, en twee nummers over levenswaarden: over de liefde in het algemeen, de liefde die van God komt, over respect, tolerantie, solidariteit, kortom, de belangrijke levenswaarden.

Jaojoby zondag 24 juni 2012

Photography: Bart Henseler

“Joajoby, bent u vrij? Kom bij ons spelen.”

PAGE 78

Kunt u ons wat vertellen over uw laatste album? Mijn nieuwste album bedoelt u. Het is al verschenen? Ja. Het is uitgekomen in maart, in Parijs. Het is uitgegeven door CRC Edition. Dat is de maatschappij die indertijd ook Manu Dibango heeft uitgegeven. De titel is “Mila Anao” (ik heb je nodig), en daarmee bevestig ik wat ik al gezegd heb: Ik heb je nodig, dat gaat over de liefde. Maar op dat album staan ook 3 nummers over milieubescherming. Er is zelfs een nummer met de titel “Président”. Als ik president ben, zal ik de soldaten laten strijden tegen de vijand. Want veediefstal is niet de echte vijand van de Malagassiërs, maar slechts een overgang van eigendom. De vijand van de Malagassiërs is de ontbossing, de bosbranden, de droogte. Vooral de westkust van mijn land is in een woestijn aan het veranderen. Als je er met het vliegtuig overheen vliegt, word je bedroefd als je omlaag kijkt. Er staan geen bomen meer aan de westkust. En aan de oostkust, waar nog wel veel bomen staan, wordt alles gekapt. Onze kostbare houtsoorten, palissander, ebbenhout, rozenhout worden gekapt en geëxporteerd naar China, Amerika en Europa. Maar die eeuwenoude bomen hielden het water vast, en in mijn land begint er nu watergebrek te ontstaan. Dus voor mij zijn ontbossing, bosbranden en droogte de echte vijanden van de Malagassiërs. Dus als ik president word, stuur ik de soldaten ten strijde tegen die vijand. Dus op dat nieuwste album staat het nummer “president”. Maar er staan nog meer nummers op over de bescherming van de aarde. Maar ook veel over de liefde. U hebt een zeer muzikaal gezin, nietwaar? Ja, mijn hele gezin zit in de muziek. Mijn vrouw zingt in mijn band, de bassist is mijn tweede zoon, de sologitarist is mijn derde zoon, mijn oudste zoon zingt ook, maar die is niet meegekomen op deze tournee. Mijn oudste dochter zingt ook; al mijn dochters zitten in de muziek. Ik zeg maar zo: “Als je het afkunt met je familie, is dat het beste.” Daarbij moet ik ook bekennen dat het onze broodwinning is.

Hebt u specifieke toekomstplannen? Ach, het is een beetje routine. Zoals ik al heb gezegd, sta ik al 42 jaar achter de microfoon. Ik heb 40 jaar in nachtclubs opgetreden; voor mij is het routine. Het is mijn leven. Ik schrijf nieuwe nummers. Ik denk nu al aan het volgende album, dat waarschijnlijk in 2014 zal verschijnen. In principe breng ik elke twee jaar een album uit. En als ik het over “routine” heb, dan doel ik op de tournee. In principe organiseer ik niet zo veel, want ik heb geen manager. Ik “manage” mijn band zelf, en dat is niet mijn sterke punt. Ik wacht totdat ik word gevraagd, tot men mij opbelt met de vraag: “Joajoby, bent u vrij? Kom bij ons spelen.” Dus het plan is om de routine vast te houden. Blijven zingen, wachten totdat we worden gebeld en gevraagd om weer te gaan touren. En ondertussen ga ik weer nieuwe nummers schrijven. Maar als we weer op Madagaskar zijn, gaan we ook concerten geven en verder strijden om ons vaderland te beschermen, om onze aarde, onze planeet te beschermen. Excuseer mijn onbescheidenheid. Ik ben niet de enige, die zich hiervoor inzet. Gelukkig zijn veel mensen zich bewust van wat er speelt. Dan wens ik u veel succes toe, voor uzelf, voor Madagaskar en de rest van de wereld. Dank u wel, mevrouw. Interview door Caroline Bergwerf Photography: Bart Henseler

PAGE 79

Hoe is het om de zoon te zijn van een beroemde vader zoals Elio Revé en hetzelfde beroep te hebben? In de eerste plaats kom ik uit een familie van muzikanten. Ik begon al heel vroeg met pianolessen en wij hadden altijd veel artiesten over de vloer. Mijn vader was bevriend met Benny Moré, en ook met een van de grootste zangeressen uit de Cubaanse geschiedenis, de grote zangeres Celia Cruz. Ik was dus altijd omringd door musici en zo begon ik al heel jong met muzieklessen. Wat Orquesta Revé betreft, daar zijn heel wat grote namen aan verbonden geweest: Juan Formell, Chucho Valdés, Ibrahim Ferrer … veel beroemde artiesten. Ook César Pedroso (Pupy) heeft er deel van uitgemaakt. En ik ben van kleins af aan met het orkest meegegaan naar alle optredens, aan de hand van mijn pappa die artistieke wereld in. Wat ik bedoelde is dat het een voordeel kan zijn om in de voetsporen van zo'n beroemde vader te treden, maar dat het ook een last kan zijn. Ja, inderdaad. Dat kan een zware last zijn. Want soms begin je als kind met muziek, maar op een gegeven moment besef je wat een muzikaal oeuvre je vader in de loop der jaren heeft neergezet. En het is zoals u zegt, dat is een last die op mijn schouders ligt, maar och zo is het nu eenmaal.

Orquesta Revé is een van de populairste timbaorkesten in Cuba, maar ook daarbuiten. Waardoor onderscheidt het zich van de andere orkesten? In de eerste plaats doordat wij “changüí” spelen. Dat is een muziekgenre uit de oostelijke provincies van Cuba. Ik ben overigens voorzitter van het Festival de Changüí in Cuba, dat een maand geleden heeft plaatsgevonden. Ik heb daarvoor Los Van Van van Juan Formell uitgenodigd, die op het festival hebben gespeeld. Changüí is een genre dat oorspronkelijk uit Guantánamo komt. Het heeft andere ritmes, wordt anders gedanst, gezongen. Mijn vader heeft dat genre 40 jaar geleden vanuit Guantánamo naar de hoofdstad, La Havana, gehaald. Dat heeft geleid tot de oprichting van het changüí-orkest Siboney, dat de changüí groot heeft gemaakt.

Elio Revé y su Charangon zondag 24 juni 2012

Photography: Bart Henseler

Wat zijn uw ambities? Momenteel is mijn orkest erg populair in Cuba. Vorig jaar heb ik een prijs gewonnen voor het beste album met “música popular bailable” (dansmuziek) op Cubadisco en ook de “Gran premio”. Dat is de belangrijkste prijs voor het beste album in mijn land. Die heb ik vorig jaar gewonnen. We zijn de hele wereld al rond geweest. Maar we hebben nog wel ambitie. Ten eerste: muziek blijven maken, voor Cuba en de rest van de wereld. Hopelijk geeft God me gezondheid. Ik ben een gelovig mens. Je moet in de eerste plaats gezond zijn om dingen te kunnen doen. En wat ik nog heel graag zou willen is: een Grammy winnen. Verder hebben we niet veel te wensen. Het orkest is heel populair, we zijn de hele wereld over gereisd, dit jaar bestaan we 56 jaar en we zijn een muzikale legende in mijn land. Maar het allerbelangrijkste is gezond blijven en muziek blijven maken. En het plan is nu door Europa te toeren? Nu toeren we door Europa. We eindigen in Finland, op het Pori Jazz festival. Daar zijn we dan 20 en 21 juli, daarna gaan we terug naar Cuba. Daarna hebben we even rust en vervolgens gaan we naar de Verenigde Staten, naar Peru en we zijn bezig met de voorbereidingen voor het volgende album, dat “La Aplanadora de Cuba” gaat heten. Met 24 nummers. We zijn al aan het schrijven, maar het belangrijkste is muziek blijven maken, dansen. De muziek is de meest universele taal die er is op de wereld. Muziek is iets groots. Ik ben in Japan geweest, en daar verstaan ze niets van onze teksten, maar ze interpreteren de muziek, de ritmes. De muziek is ons door God gegeven en is iets groots, een universele taal, die volkeren en continenten verenigt. Wilt u nog iets speciaals zeggen? Nee hoor. Ik vind het heel fijn om op dit festival te zijn, en zoals ik altijd zeg: “¿De qué estamos hablando? (titel van het meest recente album) ¿Uyuyuy que veo? Dat is een uitdrukking van mij.” Interview door: Caroline Bergwerf

PAGE 80

Wat is uw inspiratiebron? Ik haal mijn inspiratie uit het dagelijks leven in mijn land. Daar haal ik de teksten voor mijn liedjes uit, want in de populaire dansmuziek in Cuba gaan de teksten over wat we meemaken, waar we over praten in het dagelijks leven.

Ziet u verschil in de muziekbeleving van het Europese en het Cubaanse publiek? Jawel, volgens mij zijn er drie muzikale grootmachten: de Verenigde Staten, Brazilië, en mijn land. Dus Cuba is een muzikale grootmacht. En de Cubanen dansen vanaf hun geboorte. Kinderen die in Cuba worden geboren dansen van kleins af aan, zoals Europese kinderen van jongs af aan voetballen. Je hebt hier kindjes die op zevenjarige leeftijd al voetballen, in Duitsland, in Finland, Zwitserland… In Cuba geldt dat voor dans en muziek. Dus mijn volk is gek op dansen. In Cuba heb je feesten van dinsdag tot en met zondag. Je hebt de Casa de la Música. In andere landen heb je vrijdag, zaterdag en zondag feesten. In Cuba is het altijd feest en zijn de mensen erg danslustig. Maar ik heb altijd veel waardering gehad voor het publiek in andere delen van de wereld, in Duitsland en hier. Er zijn hier veel dansscholen, veel salsadansgelegen-heden, en de mensen dansen op mijn muziek en die van andere artiesten.

Wat zijn uw ambities? Momenteel is mijn orkest erg populair in Cuba. Vorig jaar heb ik een prijs gewonnen voor het beste album met “música popular bailable” (dansmuziek) op Cubadisco en ook de “Gran premio”. Dat is de belangrijkste prijs voor het beste album in mijn land. Die heb ik vorig jaar gewonnen. We zijn de hele wereld al rond geweest. Maar we hebben nog wel ambitie. Ten eerste: muziek blijven maken, voor Cuba en de rest van de wereld. Hopelijk geeft God me gezondheid. Ik ben een gelovig mens. Je moet in de eerste plaats gezond zijn om dingen te kunnen doen. En wat ik nog heel graag zou willen is: een Grammy winnen. Verder hebben we niet veel te wensen. Het orkest is heel populair, we zijn de hele wereld over gereisd, dit jaar bestaan we 56 jaar en we zijn een muzikale legende in mijn land. Maar het allerbelangrijkste is gezond blijven en muziek blijven maken. En het plan is nu door Europa te toeren? Nu toeren we door Europa. We eindigen in Finland, op het Pori Jazz festival. Daar zijn we dan 20 en 21 juli, daarna gaan we terug naar Cuba. Daarna hebben we even rust en vervolgens gaan we naar de Verenigde Staten, naar Peru en we zijn bezig met de voorbereidingen voor het volgende album, dat “La Aplanadora de Cuba” gaat heten. Met 24 nummers. We zijn al aan het schrijven, maar het belangrijkste is muziek blijven maken, dansen. De muziek is de meest universele taal die er is op de wereld. Muziek is iets groots. Ik ben in Japan geweest, en daar verstaan ze niets van onze teksten, maar ze interpreteren de muziek, de ritmes. De muziek is ons door God gegeven en is iets groots, een universele taal, die volkeren en continenten verenigt. Wilt u nog iets speciaals zeggen? Nee hoor. Ik vind het heel fijn om op dit festival te zijn, en zoals ik altijd zeg: “¿De qué estamos hablando? (titel van het meest recente album) ¿Uyuyuy que veo? Dat is een uitdrukking van mij.” Interview door: Caroline Bergwerf

Photography: Bart Henseler

PAGE 81

Welkom! Willen jullie jezelf even voorstellen? Donsky: Ik ben Donsky. Ik maak deel uit van de groep SMOD. Sam: Ik heet Sam, ook van SMOD. Ousco: En ik ben Ousco, van de groep SMOD. Dank jullie wel. Jullie zijn al een paar dagen in België, nietwaar? Donsky: Ja, daar zijn we heel blij mee, want we vinden dat het Belgische publiek heel ontvankelijk is. Ze staan meteen mee te dansen, en het is gemakkelijk om met ze te communiceren. We vinden dit een fijn land. Hoelang bestaat SMOD al? Sam: SMOD bestaat al een jaar of tien. Donsky en ik hebben elkaar al op de middelbare school leren kennen; we zaten bij elkaar in de klas. Ousco woonde in dezelfde buurt en is later ook op dezelfde school gekomen en toen zijn we met zijn drieën verder gegaan. Dus eigenlijk zijn we al samen sinds we een jaar of 20 waren. En sinds jullie oprichting hebben jullie vrij snel carrière gemaakt, nietwaar? Ousco: Je kunt niet echt zeggen dat het snel is gegaan. Een carrière heeft zo zijn eigen verloop. We zijn begonnen in Mali, en hebben van verschillende kanten een zetje in de rug gekregen. In 2002 hebben we ons eerste album gemaakt, dat door het Malinese publiek goed is ontvangen. In 2004 hebben we een tweede album afgeleverd en dat heeft het erg goed gedaan. Dat heeft onze carrière een flinke boost gegeven en ons zelfs enige bekendheid in Europa opgeleverd. Daarna hebben we ruim zes jaar door heel Mali getourd, voordat we echt bekend werden. Sinds 4 jaar touren we ook door Europa en we beginnen met de Verenigde Staten, dus die carrière verloopt wel goed.

Hebben jullie een bepaald doel voor ogen? Donsky: Jazeker wel. Als artiest richt je je op de muziek vanuit een roeping, en wat wij willen bereiken is dat Afrika zijn lot in eigen hand kan nemen. Dat de jonge Afrikanen eens ophouden altijd de schuld bij de Europeanen te leggen. Daar is het thema van onze nummers. Beschuldig niet alleen anderen, maar zoek de schuld eens bij jezelf. Sta op, kom in beweging, verman je, ga aan het werk! Maak jezelf niet wijs dat Europa het paradijs is, of het Eldorado. Afrika heeft potentieel genoeg, er moet werk verricht worden. Onze droom is dat Afrika ooit een grote mogendheid wordt. Dat het ooit niet meer wordt gezien als een land waar alleen maar ziekte, oorlog en armoede heerst. En dat wij ook ons zegje kunnen doen. Jullie spelen ook in Mali. Zit er veel verschil in de manier waarop het publiek reageert? Ousco: In Europa? Jazeker. Het publiek is overal anders. Er zit verschil tussen het Belgische en het Franse publiek. Ook tussen de continenten. De Malinezen richten zich op de muziek en op de teksten. In Europa is dat niet het geval. Daar richten ze zich meer op de muziek. Dus daarin is het publiek verschillend. Sam: Maar ze beleven er in Europa en Afrika evenveel plezier aan en de sfeer is net zo vrolijk. Ousco: Daar zijn wij ook weer blij mee. En we krijgen veel felicitaties binnen via Facebook en MySpace in de trant van “wat een goed concert gisteren!” Is er nog iets speciaals dat jullie aan het publiek kwijt willen? Ousco: Kijk wat er nu in Mali gebeurt (het is nu 24 juni 2012). Mali heeft een politiek probleem; er is een staatsgreep geweest. We zijn trots op de moed van de bevolking, die niet massaal deelneemt aan de manifestaties om te voorkomen dat die uitlopen op een slachting. We zijn er trots op dat dit nog niet gebeurd is, want in veel landen in Afrika is het heel anders gelopen. Zodra er in Afrika wat gebeurt, gaan de mensen de straat op om te plunderen. Dus wij sporen de Malinezen aan om zichzelf te blijven en elkaar de hand te reiken, want juist nu er over een verenigd Afrika wordt gepraat, is dit is niet het moment voor het Malinese volk om verdeeld te raken. Het mooiste zou zijn als heel Afrika één land zou worden, zoals de Verenigde Staten. Dus dat is wat ons drijft. Dat zou ik graag willen zeggen tegen de Malinese bevolking en iedereen die Mali een warm hart toedraagt. Dan rest mij jullie te bedanken en veel succes te wensen, en vrede in Mali. Donsky: Dank je wel voor de ontvangst, en we hopen hier volgend jaar weer terug te komen. Interview door Caroline Bergwerf

SMOD zondag 24 juni 2012

Photography: Bart Henseler

PAGE 82

Welkom! Willen jullie jezelf even voorstellen? Donsky: Ik ben Donsky. Ik maak deel uit van de groep SMOD. Sam: Ik heet Sam, ook van SMOD. Ousco: En ik ben Ousco, van de groep SMOD. Dank jullie wel. Jullie zijn al een paar dagen in België, nietwaar? Donsky: Ja, daar zijn we heel blij mee, want we vinden dat het Belgische publiek heel ontvankelijk is. Ze staan meteen mee te dansen, en het is gemakkelijk om met ze te communiceren. We vinden dit een fijn land. Hoelang bestaat SMOD al? Sam: SMOD bestaat al een jaar of tien. Donsky en ik hebben elkaar al op de middelbare school leren kennen; we zaten bij elkaar in de klas. Ousco woonde in dezelfde buurt en is later ook op dezelfde school gekomen en toen zijn we met zijn drieën verder gegaan. Dus eigenlijk zijn we al samen sinds we een jaar of 20 waren. En sinds jullie oprichting hebben jullie vrij snel carrière gemaakt, nietwaar? Ousco: Je kunt niet echt zeggen dat het snel is gegaan. Een carrière heeft zo zijn eigen verloop. We zijn begonnen in Mali, en hebben van verschillende kanten een zetje in de rug gekregen. In 2002 hebben we ons eerste album gemaakt, dat door het Malinese publiek goed is ontvangen. In 2004 hebben we een tweede album afgeleverd en dat heeft het erg goed gedaan. Dat heeft onze carrière een flinke boost gegeven en ons zelfs enige bekendheid in Europa opgeleverd. Daarna hebben we ruim zes jaar door heel Mali getourd, voordat we echt bekend werden. Sinds 4 jaar touren we ook door Europa en we beginnen met de Verenigde Staten, dus die carrière verloopt wel goed.

Hebben jullie een bepaald doel voor ogen? Donsky: Jazeker wel. Als artiest richt je je op de muziek vanuit een roeping, en wat wij willen bereiken is dat Afrika zijn lot in eigen hand kan nemen. Dat de jonge Afrikanen eens ophouden altijd de schuld bij de Europeanen te leggen. Daar is het thema van onze nummers. Beschuldig niet alleen anderen, maar zoek de schuld eens bij jezelf. Sta op, kom in beweging, verman je, ga aan het werk! Maak jezelf niet wijs dat Europa het paradijs is, of het Eldorado. Afrika heeft potentieel genoeg, er moet werk verricht worden. Onze droom is dat Afrika ooit een grote mogendheid wordt. Dat het ooit niet meer wordt gezien als een land waar alleen maar ziekte, oorlog en armoede heerst. En dat wij ook ons zegje kunnen doen. Jullie spelen ook in Mali. Zit er veel verschil in de manier waarop het publiek reageert? Ousco: In Europa? Jazeker. Het publiek is overal anders. Er zit verschil tussen het Belgische en het Franse publiek. Ook tussen de continenten. De Malinezen richten zich op de muziek en op de teksten. In Europa is dat niet het geval. Daar richten ze zich meer op de muziek. Dus daarin is het publiek verschillend. Sam: Maar ze beleven er in Europa en Afrika evenveel plezier aan en de sfeer is net zo vrolijk. Ousco: Daar zijn wij ook weer blij mee. En we krijgen veel felicitaties binnen via Facebook en MySpace in de trant van “wat een goed concert gisteren!” Is er nog iets speciaals dat jullie aan het publiek kwijt willen? Ousco: Kijk wat er nu in Mali gebeurt (het is nu 24 juni 2012). Mali heeft een politiek probleem; er is een staatsgreep geweest. We zijn trots op de moed van de bevolking, die niet massaal deelneemt aan de manifestaties om te voorkomen dat die uitlopen op een slachting. We zijn er trots op dat dit nog niet gebeurd is, want in veel landen in Afrika is het heel anders gelopen. Zodra er in Afrika wat gebeurt, gaan de mensen de straat op om te plunderen. Dus wij sporen de Malinezen aan om zichzelf te blijven en elkaar de hand te reiken, want juist nu er over een verenigd Afrika wordt gepraat, is dit is niet het moment voor het Malinese volk om verdeeld te raken. Het mooiste zou zijn als heel Afrika één land zou worden, zoals de Verenigde Staten. Dus dat is wat ons drijft. Dat zou ik graag willen zeggen tegen de Malinese bevolking en iedereen die Mali een warm hart toedraagt. Dan rest mij jullie te bedanken en veel succes te wensen, en vrede in Mali. Donsky: Dank je wel voor de ontvangst, en we hopen hier volgend jaar weer terug te komen. Interview door Caroline Bergwerf

Alpha Blondy zondag 24 juni 2012

Photography: Bart Henseler

PAGE 83

PAGE 84

PAGE 85

PAGE 86

Ontwerp Marnix de Vries gekozen als poster Dias Latinos 2012 Tijdens een feestelijke bijeenkomst in Kunsthal KAdE is afgelopen woensdag het ontwerp van Marnix de Vries gekozen als basis voor de poster voor festival Días Latinos 2012. De jury, bestaande uit:Cees Kamerbeek (vz) , Bert van der Horst van BFC Graphics en kunstenaar Gert van Reenen, noemde het ontwerp energiek, authentiek en gemaakt met een originele techniek. De poster van het festival wordt ieder jaar door een andere kunstenaar vervaardigd en is inmiddels uitgegroeid tot een collectors item. Zo zijn er posters ontworpen door Corneille, Marthe Röling, maar ook door plaatselijke schilders als de gebroeders Schrijvers en vele anderen. Dit is het derde jaar dat de poster door middel van een competitie gekozen wordt. Dit jaar waren er maar liefst 89 ontwerpen ingezonden. Op de website van festival Días Latinos brachten de afgelopen weken ruim 900 bezoekers hun stem uit. Het festival Días Latinos is een voor Nederland uniek muziek- en dansfestival, waarbij de nadruk ligt op de Zuid-Amerikaanse en Caribische muziek en dans. Sinds 1996 zet het festival Amersfoort niet alleen lokaal en regionaal, maar ook nationaal op de kaart! Dit jaar vindt het festival plaats van vrijdag 17 tot en met zondag 19 augustus. Met zo’n zeventig optredens verdeeld over vele podia verandert het festival de Amersfoortse binnenstad in een groot, swingend, exotisch latinfeest . Tevens maken theater, beeldende kunst en educatieve workshops een belangrijk onderdeel uit van het programma. Het festival biedt gerenommeerde musici uit binnen- en buitenland een podium.

www.diaslatinos.nl

"A LA CARTE "- FORMULE: we hebben ook iets voor uw smaak! Kent u onze formule ‘À la carte’? Als het antwoord ‘nee’ is, dan is het de hoogste tijd om dit gat in uw BOZAR MUSIC-cultuur te dichten. Kies vanaf dinsdag 29 mei minstens vier concerten uit van het nieuwe seizoen en geniet van 20% korting… Met andere woorden: u krijgt carte blanche om uw abonnement op maat samen te stellen!

Abonnementen

PAGE 87

LATIN E-MAGAZINE PARTNERS WORD GRATIS LID! COLOFON

AGENDAPARTNERS Salsa Info

www.salsainfo.nl

Sabor Tropical

www.sabortropical.be

Latin Music

www.latinmusic.be

Salsa.be

www.salsa.be

Salsagids

www.salsagids.info

Salsa Suprema

www.salsasuprema.nl

Salsa Nieuwsbrief

www.salsanieuwsbrief.nl

Cuban Salsa

www.cubansalsa.be

LATIN E-MAG FRIENDS

FESTIVALPARTNERS

THEATERPARTNERS

MEDIAPARTNERS

Salsa Supply

www.salsasupply.nl

Salsa Club Weert

www.salsaclubweert.nl

SalsArte

www.salsarte.com

Salsa Socialclub Cubaten

www.cubaten.nl

Salsa DVDS

www.salsa-dvds.com

La Grande Salsa

www.stevetheorga.com

tropicalidad.be

www.tropicalidad.be

Afro-Latino Festival

www.afro-latino.be

Antilliaanse Feesten

www.antilliaansefeesten.be

Festival Mundial

www.festivalmundial.nl

Haarlem Festival

www.salsafestival.nl

RASA Utrecht

www.rasa.nl

Tropentheater Amsterdam

www.tropentheater.nl

Paleis voor Schone Kunsten, Brussel

www.bozar.be

Zaal De Roma, Borgerhout

www.deroma.be

Zuiderpershuis, Antwerpen

www.zuiderpershuis.be

Bimhuis, Amsterdam

www.bimhuis.nl

Latin Life radio

www.latinliferadio.nl

PAGE 88

LATIN E-MAGAZINE PARTNERS WORD GRATIS LID! COLOFON Hoofdredactie:

André Lambeck (NL) Luc Cooman (BE) PR & Communicatie Annetje Riel Eindredactie: Caroline Bergwerf Fotografie & film: Bart Henseler Annelies Himpens Stéphanie Van Vlimmeren Jacco van Rossum Joey Timmermans Belén Hernández Estee Donk Hans Gorissen Redactionele bijdragen tropicalidad.be Javier Arenas Annetje Riel Cherry Taylor Gustavo Rademaker Michele van den Heuvel Zuca de la Casa William Nazareno Romy Donk Website: www.latin-emagazine.nl Contact redactie: info@latin-emagazine.nl Advertenties: info@latin-emagazine.nl

Prijsvragen & twitter Vorig jaar kwam je als vaste lezer automatisch in aanmerking voor leuke prijzen. Ook dit jaar bieden we weer regelmatig aantrekkelijke prijzen aan, maar je moet er wel wat voor doen: het juiste antwoord op de prijsvraag doorgeven. De prijsvragen worden geplaatst op de website. Volg ons via: twitter

Disclaimer: Raadpleeg voor uitgebreide informatie t.a.v. aansprakelijkheid, copyright, merken en informatie van derden de volledige disclaimer op onze website.

Schrijf je dan in. Je hoeft alleen je mailadres in te vullen op de website. Inschrijving is gratis, en je mailadres wordt niet doorgegeven aan andere partijen. Je maakt dan kans op leuke prijzen. Het abonnement is gratis en kan elk gewenst moment opgezegd worden.

PAGE 89