60 134/2015 60

Op zondag 16 november hield de Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging haar jaarlijkse clubdag in ‘de Rijper Eilanden’ in het Noord-Hollandse De Rijp. Een rijke verzameling van Klassieke Japanse racemotoren met veel beken-de coureurs uit het, bij de heren, nog verse ver-leden in een schitterende en ruime accommo-datie. Een keur aan Honda’s, Suzuki’s, Kawa’s en Yamaha’s en hun berijders; onder andere Theo Bult, Marcel Ankoné, Cees Schermer, Jos Schurgers en… Jan Huberts. Deze laatste hield ook een lezing over zijn roemruchte en lange carrière als motorcoureur, zakenman en mana-ger. Het verhaal: in 1957 begon Jan op een NSU Sportmax zijn loopbaan op ’t vermaarde circuit van Zandvoort. Er kwam vervolgens een 125 cc tweetakt Eysink en in ’59 mocht Jan al als ‘senior’ starten. Er verscheen een Norton Manx 350 ten tonele…. Dan komt Hans Moerkerk van het Motorpaleis Jan eens polsen of hij een Honda 125 tweecilinder en een 250 viercilin-der(!) wil proberen. Jan wordt prompt zevende in de kwartliter klasse tijdens de Asser TT. Een fabriekscontract werd hem aangeboden, maar

helaas houdt een stevig ‘verband’ met de ma-rine zulks nog tegen. Dan komt in ’61 Kreidler het leven van Jan binnenrollen en blijkt hij heel goed met de twaalfversnellingsracer te kunnen omgaan. Een fabriekscontract is nu wel mo-gelijk en hij weet in het eerste jaar van het 50 cc wereldkampioenschap (1962) twee GP’s te winnen. Het ‘lastige’ van de Kreidler twaalfbak school in de combinatie van een drie-(hand) en een vier-(voet)bak. Jan draaide er zijn hand

niet voor om.. (eh…). Voordeel van de constructie is dat je bij het terugschakelen makkelijk versnellingen kunt overslaan. Het gebeurde bij Jan automatisch en op gevoel.., goed! Tijdens de TT wordt hij tweede en pakt zelfs de derde plaats in de WK eindstand dat jaar. De nummer één van Kreidler is de Duitser Anscheidt en die had een half peekaatje meer. Jan wist hem echter dikwijls af te troeven en dat kwam de onderlinge verhouding niet ten goede. Na Kreidler ging Jan naar Derbi, maar het Spaanse ‘brommertje’ was toen nog niet echt betrouwbaar. Daarna volgt een periode bij MZ. Vervolgens, begin ja-ren ‘70, toch weer terug naar Kreidler, met teamgenoten Jan de Vries en Aalt Toersen en de bekende ‘kleun’ richting Nieto die Jan de Vries wat on-

heus bejegende, net in ‘t vizier van Huberts… (’72). Hoewel Jan feitelijk een carrière in de zwaardere klassen ambieerde is hij toch juist door het rijden in de kleinste race cate-gorie bekend en beroemd geworden. In 1981 is er ook nog het wereldsnel-heidsrecord 50 cc met een gemiddelde snelheid van ruim 224,5 km/h, op een

Kreidler-aangedreven sigaar van Piet Plom-pen! Uiteindelijk duurt de loopbaan van Jan Huberts liefst 26 jaar. Daarna volgt een periode als zakenman in de motorbranche en manager van diverse raceteams, met wisselende suc-cessen. Hoewel Jan het laatste decennium wat met de gezondheid sukkelt heeft dat nog geen invloed op zijn drang tot vertellen! Hij weet ook deze middag de luisteraars te boeien en zijn verhaal te doorspekken met tal van anek-dotes… Prachtig!Tekst & foto’s: Ernst Hagen

Jan Huberts vertelt over zijn lange en veelzijdige carrière in de motorwereld. Op de achtergrond enkele van de klassieke Japanse racemachines die de clubdag opluisterden.

Jan Huberts duwt zijn Honda 250 cc viercilinder fabrieksracer aan, waarmee hij in 1960 in Assen zevende werd.

Jan Huberts liet een paar jaar geleden zien dat hij het racen op en Honda vierpitter (en replica van zijn oude fabrieksmachine) nog niet verleerd was. Nostalgie!