Het enige opvoedblad voor 4-16 jaar, www.jmouders.nl

WAAROM DE BESTE ADVIEZEN VAN JE VRIENDINNEN KOMEN

16e jaargang - nummer 5 - mei 2012 - losse nummers € 4,50

voor ouders

Koffi e & opvoedtips

SmartphonesNIET ALTIJD SLIM

17TIPS

DUH, BOEIT NIET

ZO VOER JE EEN (ECHT) GOED GESPREK

TEKENINGENVERTELLEN ALLES OVER JE KIND

FAALANGST-TRUCSZE HELPEN ÉCHT

J-M_Mei_2012_05.indd 1 03-04-12 09:44

jm5 omslag.indd 1 04-04-12 11:01

3J/M MEI 2012

Evert de Vos

is hoofdredacteur van J/M. Hij woont samen met zijn

vriendin, hun zoonvan 16 en dochter

van 14

CAPPUCCINO-MOEDERS

EDITORIAL EVERT DE VOS FOTOGRAFIE DUCO DE VRIES

We zijn in ons gezin al een fl ink aantal weken aan het

onderhandelen. Dochterlief wil namelijk een

smartphone voor haar verjaardag. Nu wordt ze 14 en

veel vriendinnen hebben er al eentje, maar toch

staan we niet te juichen. Die krengen zijn duur, de

abonnementskosten kunnen erg uit de hand lopen

en voor je het weet is het elektronische speeltje gejat

of kwijtgeraakt.

‘Deze is toch ook leuk,’ wees ik onlangs naar een

advertentie voor een supergoedkope Nokia

waarmee je niet alleen kunt bellen, maar ook naar de

radio kunt luisteren. Een welgemikte sidekick tegen

mijn schouder was het antwoord. Het heeft niet

alleen voordelen als je kind al een paar jaar op karate

zit, voelde ik.

De oplossing komt in zicht nu we ons realiseren dat

pubers een mobiel niet gebruiken om te bellen. Nee,

natuurlijk niet. Het gaat om pingen, sms’en,

Facebook checken, foto’s maken en sturen,

WhatsApp’en en leuke fi lmpjes op YouTube bekijken.

Het lezen van het artikel over kinderen en telefonie

(pagina 26 ) werkte zeer verhelderend.

Dit is trouwens nog maar een klein voorbeeld van de

taakverzwaring van ouders. Hadden onze ouders

vaak nog de strakke richtlijnen van kerk en maat-

schappij, wij moeten zelf uitdokteren wat we moeten

doen met de lol en gevaren van internet, de

Cito-scores, de Banga-lijsten, de dure kinderopvang

en de prestatiedruk op school, om maar een paar

actuele onderwerpen aan te snijden.

Gelukkig zoeken ouders steun bij elkaar. Niet in

offi ciële praatgroepen, maar gewoon nadat ze hun

kinderen naar school hebben gebracht. Even een

cappuccino drinken of een décafé latte macchiato,

en dan gelijk de kinderwereld even doornemen. De

sfeer in de klas bespreken bijvoorbeeld, een

leerkracht die niet functioneert, of heel praktisch: de

opvang regelen tijdens de zoveelste studiedag op

school. Deze nieuwe moedermacht zou nog wel eens

tot interessante ouderactie kunnen leiden, blijkt uit

het artikel van redacteur Anne Elzinga op pagina 14.

Ik blijf alleen met één vraag zitten: waar kunnen

vaders hun opvoedperikelen bespreken?

Evert de Vos

Evert.de.vos@jmouders.nl

twitter.com/evertdev

twitter.com/jmvoorouders

‘Onze ouders hadden nog strakke

richtlijnen. Wij moeten alles zelf uitdokteren’

JM05_Editorial.indd 3 02-04-12 10:57

5J/M MEI 2012

InhoudMEI 2012

66 14 20 38

8226 34 54

14 Koffi e & opvoedtipsWAAROM DE BESTE ADVIEZEN VAN JE VRIENDINNEN KOMEN

8 ADHD BESTAAT

MAAR MINDER DAN WIJ DENKEN

26 SMARTPHONES

NIET ALTIJD SLIM

34 ‘IK BEN EEN PERFECTIONIST, OOK

ALS MOEDER’

BETTINE VRIESEKOOP OVER DE

OPVOEDING VAN TYMO

38 TEKENINGEN

VERTELLEN ALLES OVER JE KIND

48 FAALANGST-TRUCS

ZE HELPEN ÉCHT

54 ‘ONZE ZOON WORDT

NOOIT MEER BETER’

TIJS (5) HEEFT DUCHENNE

SPIERDYSTROFIE

76 ‘DUH, BOEIT NIET’

17 TIPS VOOR

EEN (ECHT)

GOED GESPREK

Nieuws voor ouders 6

De kamer vanWiene 12

Wereldouders Alessandra uit Italië 20

StraatvraagHeeft jouw kind een

mobiel? 33Columns

Rocco Mooij 25Fleur Jurgens 45Rob van Vuure 75

Zappen 59Nr. 15 in Katwijk 82

Mijn puber en ik

Vanessa en Lois 87 Geintje 89Volgende

maand / colofon 90

Inhoud14

JM05_Inhoud.indd 5 03-04-12 11:54

14 J/M MEI 2012

JM05 perfecte ouder nieuw.indd 14 02-04-12 12:30

15J/M MEI 2012

Ons Soort Ouders voedt

samen op

DE COFFEE COMPANY CLUB

TEKST ANNE ELZINGA ILLUSTRATIES GROOTZUS

IT TAKES A VILLAGE TO RAISE A CHILD IS EEN GEVLEUGELDE UITSPRAAK. MAAR WAAR VINDEN OUDERS DIE

BROODNODIGE ONDERSTEUNING VAN DE GEMEENSCHAP NOG? IN ELK GEVAL NIET BIJ DE OVERHEID, DIE STEEDS VAKER

MET EEN VERWIJTENDE VINGER NAAR DE ‘FALENDE OUDERS’ WIJST. DUS CREËREN WE ONS EIGEN OPVOEDCLUBJE.

DE OPKOMST VAN DE CAPPUCCINOMOEDER.

Van schrik bestelt ze een grote latte macchiato met een

extra shot koffi e. Terwijl ze normaal om deze tijd altijd een

middelgrote cappuccino drinkt. Maar vandaag is ze fi naal

van slag. Dat zien de andere cappuccinodrinksters direct.

‘Daantje blijft zitten!’ briest ze voor ze neerploft in één van

de robuuste bruinlederen stoelen. En daarmee trapt Karin

deze sessie van de cappuccinodames in de Coffee

Company af. Elke woensdagochtend na school verzamelt

zich daar een wisselend aantal moeders - en een enkele

vader. De meesten kennen elkaar van school; hun kinderen

zitten in dezelfde klas. Vroeger bleven de ouders na

negenen vaak hangen op het schoolplein. Tot ergernis van

de leerkrachten die last hadden van dat gekwek naast hun

lokaal. Ze kregen nog net geen pleinverbod, maar het leek

ze toch beter hun samenzweringen te verplaatsen. De komst

van een Coffee Company op een paar honderd meter

afstand kwam als geroepen.

Kwekken doen ze niet, zeggen ze verontwaardigd. Waar ze

het over hebben? Nou, over Daantje bijvoorbeeld. Hoe

Karin het hem moet vertellen. Of ze boos moet worden op

de juf die het haar vlak voor de les terloops meedeelde. Na

een uur is Karin genoeg gekalmeerd om weer gewoon op

de cappuccino over te gaan. ‘Als ik jullie toch niet had!’

ONS SOORT OUDERS

Cappuccinomoeders heten soms park & prosecco-moeders,

soms zandbak- of speeltuinmoeders en soms ontmoeten ze

elkaar nog heel ouderwets gewoon op het schoolplein.

Ongemerkt zijn we bijna allemaal wel lid van zulke informele

ouderclubjes. Of ze nou hecht of los zijn, groot of klein, de

formule is overal hetzelfde: tussen de verhalen over

driedagendiëten en Groupon-acties door komen de

kinderen aan de orde. Niet dat we elkaar openlijk om

pedagogisch advies vragen. Dat eigenlijk nooit. Maar we

tasten wel degelijk af wat de ander vindt van bepaald

JM05 perfecte ouder nieuw.indd 15 02-04-12 12:30

26 J/M MEI 2012

JM5 mobieltjes nieuw.indd 26 03-04-12 11:50

27J/M MEI 2012

BELBUNDEL OP: PA EN

MA LAPPEN WEL?

MOBIELTJES

JE KIND MOET VEEL MEER BELLEN EN SMS’EN. TENMINSTE, DAT VINDEN DE

AMUSEMENTSINDUSTRIE EN VEEL TELECOMDIENSTEN. GELUKKIG ZIJN ER

OOK SPECIALE ABONNEMENTEN VOOR KINDEREN EN PUBERS. EN KIES

TOCH MAAR NIET TE SNEL VOOR EEN SMARTPHONE.

TEKST ROB VOORWINDEN FOTOGRAFIE DUCO DE VRIES

‘Mijn kinderen gaan, zonder dat ze het doorhebben,

over de limiet van hun abonnement heen. Dan bellen

ze buiten hun ‘bundel’ en dat kost veel geld. En wie

moet dat lappen?’ Tja, vader Maarten dus, die

hierover zijn beklag doet op de site van J/M.

Maarten is de enige niet: meer ouders voeren een

constant gevecht tegen de oplopende telefoonreke-

ningen van hun kinderen. De tegenstander is dan

ook geducht: de puber die via de mobiele telefoon

zijn of haar hele sociale leven vormgeeft. En die ook

nog eens door amusements- en telecombedrijven

wordt opgestookt om zoveel mogelijk te bellen en

sms’en. Wat kun je daar als ouder tegen doen?

LET OP SMS

Mocht je als ouder denken dat je kind zijn of haar

mobieltje vooral gebruikt om te bellen: think again.

Uit onderzoek blijkt dat jongeren meer sms’en dan

bellen. Er is inmiddels dan ook een hele industrie

ontstaan die draait op de inkomsten uit sms’jes van

JM5 mobieltjes nieuw.indd 27 03-04-12 11:50

Bettine Vriesekoop (1961)werd als jongste van negen kinderen geboren in Hazerswoude. Haar vader overleed toen ze 9 was. Vriesekoop bleek een tafeltennistalent, maar werd door coach en trainer Gerard Bakker op spartaanse wijze gekneed. In 1988, na de Olympische Spelen van Seoul, volgde een frontale botsing met Bakker. Vriesekoop begon aan een tweede carrière: schrijven. Toen ze drie maanden zwanger was van haar zoon Tymo (12), overleed onverwacht haar levenspartner journalist Hans van Wissen. In 2006 vertrok Vriesekoop voor drie jaar naar Peking als correspondente van NRC Handelsblad. Over die periode schreef ze het boek 1000 Dagen in China.

JM05_Opvoedregels.indd 34 02-04-12 12:47

35J/M MEI 2012

TEKST ROSE-MARY DE BOER FOTOGRAFIE GOVERT DE ROOS

DE OPVOEDREGELS VAN BETTINE VRIESEKOOP

‘Ik ben een perfectionist, ook

als moeder’OF JE DOET HET GOED, ÓF JE DOET HET NIET. DAT GELDT VOOR HET OUDERSCHAP NET ZO HARD ALS VOOR TOPSPORT OF

SCHRIJVEN, VINDT BETTINE VRIESEKOOP, JOURNALIST EN OUD-PROF TAFELTENNISSTER. DIE HOUDING VERWACHT ZE OOK VAN

ZOON TYMO (12). ‘IK MOET MEZELF REGELMATIG AFREMMEN, DAT IK NIET TE STRENG BEN.’

Eigenlijk hadden we in een restaurant afgesproken, ergens in

Amsterdam-Noord. Maar pal voor het gesprek besluit Bettine

Vriesekoop het interview toch bij haar thuis te houden. Een fi jne

keuze: het weer zit mee en de beeldschone tuin lokt. We

nestelen ons onder de mintgroene parasol. Nadat hond Niu Niu

liefdevol in het Chinees is toegesproken, praten we over haar

carrière. Grenzen verleggen, de beste willen zijn; dat lijkt de

rode draad te zijn in het leven van Bettine Vriesekoop. Als

topsporter sleepte ze immers tal van prijzen in de wacht, maar

stond ook kotsend achter de tafel met het bloed in haar

schoenen en liet zich volledig afbeulen door haar coach.

Haar werk als correspondent in China was evenmin gemakkelijk.

De taal, de corruptie, de cultuurverschillen, de luchtvervuiling en

de enorme werkdruk vergen veel van iemand. Zeker als je een

alleenstaande moeder bent. In haar boek 1000 Dagen in China

schreef ze: ‘Hoop en wanhoop wisselden elkaar constant af.’

WAAR KOMT DIE INTENSE BEZIELING, DIE GRENZELOZE

AMBITIE VANDAAN?

‘Dat is wel heel Nederlands om zo te denken. Want ik heb in

China ook veel alleenstaande moeders ontmoet, die het net zo

deden als ik. China is natuurlijk erg op buitenlanders gericht. Het

harde werken in combinatie met een kind is daar veel makkelij-

ker dan hier. Tymo zat op een internationale school, waar

structuur en discipline hoog in het vaandel staan. Daarnaast had

ik een geweldige oppas thuis. Tymo had een hele goede band

met haar. Vaak zei hij: ‘Mam, ga maar hoor, wij redden ons wel.’

Als ik dan thuiskwam, trof ik hem niet zelden op de bank voor de

tv aan met een fl esje Fanta. Maar wel zielsgelukkig. Ach, het is

gewoon een heerlijk kind!’

IK BEDOEL EIGENLIJK MEER: WAT BEWEEGT JOU OM MET

DIE ENORME GEDREVENHEID IN HET LEVEN TE STAAN?

‘Ik heb gewoon een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Als ik

iets aanneem, dan ga ik ervoor. Ik ben een perfectionist, dat geef

ik toe. Het is hetzelfde als met topsport. Of je doet het goed óf

niet. En dat geldt ook voor schrijven, voor het moederschap,

voor alles. Natuurlijk was er in China vaak sprake van gevaar,

gedoe of afzien. Maar dat is part of the deal.’

WAAR PUT JIJ KRACHT UIT?

‘Ik wil altijd vooruit. En iedere keer merk ik dat als ik ergens

doorheen ga, ik daar uiteindelijk gelukkiger van word. Ik hou er

van om nieuwe wegen in te slaan. Het heeft niets met geld te

maken. Maar met inzicht, met ruimte in m’n hoofd. Ik ben een

rasoptimist. Door te reizen en de nodige ontberingen heb ik een

ruimere blik op de wereld gekregen. Ik heb tot m’n 28ste toch

min of meer in een soort kast gevangen gezeten. Ik was een heel

avontuurlijk meisje, maar dat heb ik allemaal moeten weg-

stoppen. Want het avontuur bleef steken in het verkennen van

mijn fysieke en geestelijke kracht in die sport. Voor veel mensen

zou het goed zijn te reizen. De wereld zou er dan heel anders

uitzien. Ook voor kinderen is reizen geweldig. Het maakt ze

fl exibeler. Gisteren stond ik met mijn auto tien centimeter op

een fi etspad, onmiddellijk kwam er een fi etser schreeuwend naar

me toe. Mijn eerste gedachte was: ‘Joh, ben je wel eens over de

grens geweest?’

JM05_Opvoedregels.indd 35 02-04-12 12:47

38 J/M MEI 2012

VAN KRAS TOT KUNSTWERK

WAT KINDER-TEKENINGEN JE

VERTELLENTEKST MANJA GRUSON

OF ZE NU IN KATWIJK WONEN OF IN CALCUTTA, ALLE 3-JARIGEN TEKENEN ‘KOPVOETERS’, 5-JARIGEN LATEN LACHENDE ZONNETJES ZIEN EN

MEISJES VAN 8 TEKENEN VERWOED ELFJES EN PRINSESSEN. DAT IS GEEN TOEVAL. DE TEKENONTWIKKELING LOOPT NAMELIJK SYNCHROON

AAN HUN PSYCHISCHE GROEI.

JM05 kindertekeningen.indd 38 02-04-12 12:34

39J/M MEI 2012

Heb je je 8-jarige zoon ooit voorgesteld dat hij misschien eens

iets gezelligers kon tekenen dan altijd maar die gevechten met

monsters en ridders? Moet je vooral niet doen, zegt creatief

therapeute Theresa Foks. Ze schreef het boek Kinderen geven

tekens en geeft al jaren cursussen aan leerkrachten en

therapeuten over de betekenis van kinder-tekeningen.

Als kinderen vrij mogen tekenen, zonder opdrachten of

commentaar, tekenen ze onbewust wat hen bezighoudt. Met

een beetje kennis van de universele symboliek in kinder-

tekeningen kun je via zijn creaties veel te weten komen over je

kind.

4-6 JAAR

Met 4 jaar tekenen de meeste kinderen poppetjes met een lijf,

benen, armen en een hoofd. Daarvóór tekenen ze de bekende

koppoters: een cirkel met ogen en een mond en direct

VAN KRAS TOT KUNSTWERK

daaronder twee benen. Die fi guurtjes tekenen ze vanaf 2-3

jaar, wanneer ze ontdekken dat ze een zelfstandig persoon

zijn, los van mama en de wereld om hen heen. Deze bewust-

wording van een zelf drukken ze uit in de vorm van een cirkel;

die staat voor eenheid en een afgrenzing van ‘de anderen’.

Moet je je zorgen maken als je kind op zijn 4e nog steeds

koppoters tekent? Nee hoor, zeggen ontwikkelings-

psychologen en speltherapeuten, het ene kind is nu eenmaal

wat verder in zijn ontwikkeling dan het andere. Het kan ook

best dat je kind nog een tijdje koppoters blijft tekenen, terwijl

hij ook al complete mensfi guurtjes tevoorschijn tovert. Dat

zie je waarschijnlijk terug in zijn gedrag; dan is hij bijvoor-

beeld afwisselend wijs of kinderlijk. Als je 5-jarige ineens weer

gaat krassen op papier, laat hem dan vooral lekker zijn gang

gaan. Misschien verwerkt hij nu iets wat hij op 2-jarige leeftijd

Veldslag (door Ole, 7)Theresa Foks: ‘Een 7-jarige gelooft nog in Sinterklaas. Hij denkt wel na, maar overziet nog geen consequenties. Tegenwoordig zijn er allerlei digitale spelletjes waarin kinderen insecten of vreemdsoortige wezentjes elimineren. Daar lijkt deze tekening een beetje op geïnspireerd te zijn. In zo’n spel laat je iets verdwijnen of ontploffen. Je kunt dit interpreteren als een manier om een machtsverschil uit te spelen. Immers, een kind van 6, 7 jaar is het ene moment machtig (het krijgt zijn zin) en het andere moment niet. Het spel van 7-jarigen gaat vaak over (de angst voor) monsters, griezels en sterke wezens. Erover tekenen kan helpen om er controle over te houden.’

JM05 kindertekeningen.indd 39 02-04-12 12:34

48 J/M MEI 2012

‘In mijn carrière, en ik loop nu zo’n 25 jaar mee, heb ik

zelden een kind zo zien trillen.’ Mijn hart krimpt ineen.

‘Ze is heel ijverig, wil het graag goed doen, maar lijkt te

blokkeren: faalangst.’ De vrouw die de uitkomst van

mijn dochters dyslexie-onderzoek met mij doorneemt,

kijkt me medelijdend aan. Julia (7) zit in groep 4, maar

leest en schrijft als een derdegroeper, zo blijkt. ‘Om

vast te kunnen stellen of het echt om dyslexie gaat,

moet er extra aandacht aan Julia worden besteed,’ gaat

ze verder. De IB’er (Intern Begeleider) die ook bij het

gesprek zit, reageert geërgerd en zegt dat daar echt

geen tijd voor is.

Moedeloos sluit ik mijn ogen. Daar gaan we weer. Ook

bij mijn zoon vermoedde men in groep 4 dat hij

dyslectisch was. Het duurde tot in groep 7 voordat hij

de intensieve begeleiding had gekregen die hij nodig

had om in aanmerking te komen voor een echt

dyslexieonderzoek. Nu begint het hele drama dus

opnieuw.

‘Is het met zo’n achterstand niet beter dat Julia blijft

zitten?’ vraagt de IB’er. De onderzoeksdame kijkt mij

FAALANGST

Een trucje helpt

TEKST ROOS WOUTERS FOTOGRAFIE GETTY IMAGES

WAT DOE JE ALS JE KIND DYSLECTISCH IS ÉN BANG OM FOUTEN TE MAKEN? PUBLICISTE

ROOS WOUTERS KENT HET PROLEEM - EN DE OPLOSSING - UIT EIGEN ERVARING.

OVER DE MAGISCHE EFFECTEN VAN GEDACHTEN, EEN RING EN EEN PEN.

‘Dyslexie mag

NOOIT, maar dan

ook NOOIT een reden

zijn om een kind te laten zitten’

JM05 Faalangst.indd 48 04-04-12 11:11

49J/M MEI 2012

JM05 Faalangst.indd 49 04-04-12 11:11

54 J/M MEI 2012

FRANCY (36) EN ROY (41) ZIJN OUDERS VAN JOP (9), MAX (7) EN TIJS (5). SINDS ANDERHALF JAAR WETEN ZE DAT HUN JONGSTE

ZOON AAN DE ZELDZAME ZIEKTE DUCHENNE SPIERDYSTROFIE LIJDT. ‘ONZE WERELD IS EEN STUK GRIJZER GEWORDEN.’

DUCHENNE SPIERDYSTROFIE

‘ Tijs heeft levenslang. Maar we houden hoop’

TEKST LYDIA VAN DER WEIDE FOTOGRAFIE DUCO DE VRIES

JM05 Duchenne.indd 54 02-04-12 12:32

55J/M MEI 2012

Francy: ‘Op een zondagavond zat ik met mijn man Roy

op de bank. Het was een drukke dag geweest met onze

drie kinderen en we keken nog even televisie voordat we

naar bed zouden gaan. Hart van Nederland stond aan. Er

werd een reportage uitgezonden over een jongen met

Duchenne spierdystrofie. We volgden hoe hij zich had

ontwikkeld, bewoog, opstond en liep. We luisterden

naar het verhaal van zijn ouders. Over hun lange

zoektocht voordat de diagnose werd gesteld. Roy en ik

zaten als versteend te kijken. Na afloop bleven we stil

zitten, staarden elkaar alleen maar aan. Dít was het. Dit

Roy en Francy met hun zonen Jop (links), Max en Tijs (op schoot).

JM05 Duchenne.indd 55 02-04-12 12:32

76 J/M MEI 2012

JM05 pubergesprek.indd 76 02-04-12 13:00

77J/M MEI 2012

‘Sinds hij naar de middelbare school gaat, moet ik ieder

woord eruit trekken.’ ‘Mijn dochter zet direct haar stekels

op, als ik iets vraag.’ Hoe vaak opvoedcoach Tea Adema

dit soort verzuchtingen niet hoort. Toch klopt het

volgens haar niet dat pubers niet met hun ouders willen

praten. ‘Het is eerder zo dat ze haarfijn aanvoelen

wanneer je niet eerlijk bent. Of iets anders zegt dan je

bedoelt. Dan krijg je éénlettergrepige antwoorden.’

In haar Praktijk voor Kindercoaching, gevestigd in

Friesland, gebruikt Adema communicatieregels die

ontleend zijn aan de methode van geweldloze com-

municatie. Die methode, ontwikkeld door de

Amerikaanse psycholoog Marshall B. Rosenberg, maakt

duidelijk dat de manier waarop we communiceren met

onze kinderen vaak gewelddadiger is dan we beseffen.

Bijvoorbeeld omdat we uitdrukkingen gebruiken die

agressief of verwijtend zijn: ‘Je doet wat ik zeg, en

daarmee uit.’ Of: ‘Jij denkt altijd alleen maar aan je eigen

17TIPS VOOR EEN (ECHT) GOED

GESPREK

PRATEN MET PUBERS

TEKST DITTY EIMERS ILLUSTRATIES SUE DOEKSEN

HET VALT VAAK NIET MEE OM MEER TEKST UIT JE PUBER TE KRIJGEN DAN ‘JA’, NEE’, ‘DUH’ EN ‘BOEIT ME NIET!’ HOE KOM JE TOT EEN FIJN

- WEDERZIJDS - GESPREK? DEZE TIPS HELPEN GEGARANDEERD.

pleziertjes.’ ‘Dat is praten tégen je puber in plaats van

mét je puber,’ zegt Adema. ‘Praten is contact maken, en

niet je zin proberen te krijgen. Als je echt contact maakt,

komt zelfs de meest zwijgzame puber uit zijn schulp.’

1. TOON OPRECHTE BELANGSTELLING

‘Mijn ouders luisteren nooit naar me,’ zeggen pubers

vaak. Soms bedoelen ze dat ze hun zin niet krijgen. Maar

meestal hebben ze gelijk. De hoofden van ouders zitten

vol met boodschappen lijstjes, waardoor ze niet

onbevangen kunnen luisteren. Als je een goed gesprek

wilt, moet je van tevoren zorgen dat je hoofd leeg is. Je

moet de intentie hebben om echt te willen weten wat je

kind wil zeggen, zonder oordelen en vooroordelen. Dat

is niet eenvoudig. Ga ervan uit dat je puber het meest

deskundig is over zichzelf. En niet jij als ouder. Houd je

eigen mening voor je en geef hem de tijd zijn verhaal te

doen, zonder dat je steeds inbreekt.

JM05 pubergesprek.indd 77 02-04-12 13:00

J/M MEI 2012 81

De workshop is gebaseerd op het succesvolle boek Puberbrein binnenstebuiten. Het boek is geschreven door Yvonne van Sark en Huub Nelis, directieleden van jongeren-communicatie-bureau YoungWorks.

EXCLUSIEVE J/M WORKSHOP

PUBERBREIN

BINNENSTEBUITEN

J/M WORKSHOPWANNEER: zaterdag 2 juni 2012 van 14 -17 uur WAAR: YoungWorks, Prinsengracht 437, AmsterdamVOOR WIE: ouders van pubersDOOR WIE: Yvonne van SarkPRIJS: J/M abonnees betalen € 39,95. Inclusief boek (t.w.v. € 24,95) is het € 59,95. Niet abonnees betalen € 44,95, (inclusief boek € 64,95)

‘Waarom moet ik alles tien keer herhalen?’ ‘Ben ik te streng of juist te soft?’ ‘Moet ik die mobiel

afpakken of gaat dat te ver?’ Dit zijn zomaar wat vragen die je als ouder kunnen bezighouden.

Want toen je even niet oplette, veranderde je kind van een open boek in een gesloten puber.

‘Wie is dit kind?’ vragen ouders zich soms wanhopig af. Contact met je kind houden is belangrijk,

maar hoe doe je dat?

ANTWOORDEN EN TIPS

In de workshop ‘Puberbrein binnenstebuiten’ wordt stilgestaan bij dit soort vragen en dilemma’s.

Je krijgt inzicht in het puberbrein. De hersenen van jongeren vertellen ons namelijk veel over hun

gedrag. De workshop geeft antwoord op een aantal raadsels over je opgroeiende kind. En

natuurlijk ga je naar huis met praktische tips die je helpen om het opvoeden van je puber leuk te

maken en houden.

INTERESSE?Informatie en aanmelden via www.jmouders.nl/actie

JM05 Werf puberbrein.indd 81 04-04-12 11:24