Jeruzalemmer Courant nr 20

5
DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 4e Jaargang No. 0020 prijs: een warm hart voor Jeruzalem redactie: Miranda Winter [email protected] mobiel: 0644538947 redactiehuis: Beemsterstraat 8 fotografie en opmaak: Dhinand Kleine [email protected] check dagelijks de website www.jeruzalemmercourant.nl De Jeruzalemmer Courant is gefinancierd en mede mogelijk gemaakt door Hoera, de wijkzuster is terug! Als een spin in het web, speelt ze perfect in op alle vragen van buurtbewoners als het gaat om welzijn, wonen en zorg. De nieuwe wijkzuster van Jeruzalem: Nicole Kleine-Wilke. Door: Miranda Winter De wijkzuster? Dat was toch vroeger? Ja zeker, en lange tijd was de wijkzuster dan ook uit het straatbeeld verdwenen. Te- genwoordig zitten medewerkers bij zorg- en welzijnsorganisaties vaak vast aan regels en strakke tijdschema's. Een tijd voor een praatje is er niet altijd. Dat is de kruisvereniging een doorn in het oog. De kruisvereniging wil dat de vraag van de buurt- bewoner over wonen, zorg en welzijn centraal staat. De start van het project ‘de wijkzuster terug' is daarvan een voorbeeld. Een wijkzuster was immers dè aangewezen persoon om echt in contact te komen met hulpbe- hoevende. Ze bood niet alleen snel snel snel de toegewezen hulp, maar kon de tijd nemen voor mensen. Ze was vaak in de wijk aanwezig en kende ieder- een. Daarom begon de kruis- vereniging samen met zorgaan- bieder Surplus de Zorgverlener, een proeftraject: de wijkzuster terug in de wijk. In Jeruzalem is dat Nicole Kleine – Wilke. Een enthousiast en ge- dreven persoon, met een passie voor hulpverlenen. Ze vindt het belangrijk te luisteren en te kij- ken naar wat hulpbehoevende wijkbewoners werkelijk willen. Welke zorg is er al? Bevalt dat? Werken de zorgaanbieders sa- men? Wat wil de wijkbewoner wel, maar wat ook niet. Wat kan iemand nog zelf? Zodat ze zelf de regie nog hebben over hun eigen zorg en welzijn. Natuurlijk verricht Nicole ook verpleegkundige handelingen, maar een vertrouwd gezicht zijn voor mensen vindt ze wel- licht van nog groter belang. Niet telkens een andere hulp- verlener over die vloer die maar even komt, snel weer weg is en geen tijd heeft, maar iemand die vooral vaker bij iemand in huis komt. Nicole: “De juiste zorg voor mensen regelen” is het motto. “Niet te weinig maar zeker ook niet teveel. Soms worden mensen overstelpt met hulpverleners, en dat werkt niet. Bovendien lukt het hulpbieden- de instanties niet altijd om goed samen te werken, waardoor er eerder langs elkaar heen wordt gewerkt dan samen gewerkt. Dat willen we graag verande- ren”. De wijkzuster is de spin in het web. Ze neemt de tijd en pikt alle signalen op. Hoort veel, weet veel, kijkt verder dan de geïndiceerde zorg en koppelt vooral zorg aan elkaar. Samen- werken. Daar wordt de buurtbe- woner alleen maar eerder beter van. Wil je contact met de nieuwe wijk- zuster? Dat kan! Ze heeft nog geen vaste stek in Jeruzalem maar je kunt nu al bij haar terecht voor allerlei hulpvragen (zowel licha- melijk als emotioneel, sociaal of huishoudelijk). De wijkzuster is gratis. Je kunt bellen voor een afspraak naar de kruisvereniging Midden Brabant 013-5821154 of mailen naar info@ surplusdezorgverlener.nl Een mooi nieuw naambord siert sinds kort speeltuin de Apenboom. Zagen, schuren, verven timmeren en lakken zorgde voor speelse letters in vrolijke kleuren! De makers? De kinderen van de donderdagclub. Na weken hard werken werd het nieuwe bord donderdag 1 september opgehangen en feestelijk met serpentines geopend. Nieuw bord siert speeltuin de Apenboom Jip en Janneke. Hippie en Pippie. Bert en Ernie. Tja, over wie zou dit gaan? Over Mike en Bert. Sommige zegt deze namen en bijnamen iets, andere niets. Maar veel Jeruzalemmers zullen ze toch wel ken- nen. Vier jaar lang waren zij in Jeruzalem werkzaam. Als schilders van schilders- bedrijf van der Looij uit Veldhoven. Op hun tandem fietste ze de hele wijk door. Altijd vrolijk en altijd in voor een grapje. Zelf voelde zij zich bijna inwoners van de wijk. Zolang waren ze hier immers al aan de slag. Ze kennen dan ook heel veel mensen in de wijk en gin- gen iedere werkdag bij Dion op West- landstraat 2 op de koffie. Mike. “We hebben een veel leukere tijd gehad in Jeruzalem dan we in eerste instantie gedacht hadden. De wijk was bij aan- vang (4 jaar geleden) zo'n puinhoop. Met zijn allen is het nu een frisse wijk geworden waar het bulkt van de inte- ressante mensen.” Zaterdag 16 juli schilderden zij de laatste huizen van de renovatie. Het einde van hun werk hier in Jeruzalem. Bert ontplooit nu zijn kwaliteiten als kunstenaar in zijn atelier in Eindhoven en Mike doet momenteel wat klein kluswerk en verbouwingen tot hij “het licht weer ergens ziet” waar hij “op af kan springen”. Nu dit markante duo uit ons straat- beeld is verdwenen, nog éénmaal hun foto (met tandem!) op de achterzijde van deze Jeruzalemmer Courant. Markant duo verdwenen Tuinfeest in Het Beloofde Land voor alle buurtbe- woners In de kindertuin in de Betu- westraat wordt op zondag 18 september van 2 tot 4 uur ’s middags een tuinfeestje ge- geven. Voor alle buurtbewo- ners en kinderen die houden van de tuin, lekker hapjes en gezelligheid. Er is een tuin- speurtocht voor de kinderen waarbij de drie winnaars een vaartochtje met de Tilia in de haven en het kanaal kunnen winnen. Maar zij kunnen ook zelf courgette- chips bakken en friet maken van echte aardappelen uit de kindertuin. Voor de gro- teren zijn er rondleidingen in de tuin over de planten en waarom ze daar staan. Voor de fijnproevers is er een kopje groentesoep en sneetje kruidenboter, sma- ken uit eigen tuin! Iedereen is welkom maar speciaal de mensen uit de wijk die iets willen betekenen voor de tuin, want het zou voor de kinderen en de planten fijn zijn als er meer gewerkt kan worden. Kom eens kijken of het iets voor je is of gewoon voor de gezelligheid, tot 18 september! PRIJSVRAAG Wat zie je op deze foto? Weet je het juiste antwoord, doe dan een briefje in de bus bij het redactiehuis op Beemsterstraat 8 of stuur een e-mailtje naar Miranda: [email protected] Onder de juiste inzendingen wordt een leuk prijzenpakket verloot! De herfst staat voor de deur, dus dan weet je nooit waar je aan toe bent. Het kan gaan regen, stormen, erg zonnig zijn of gewoon saai en grijs bewolkt. De natuur zal in ieder geval weer mooie kleuren tevoorschijn toveren Dus: pluk de dag, haal de oogst binnen en laat je lekker verrassen door het weer. Ga je op pad? Vergeet dan niet je noodponcho èn je zonnebril. Jeruzalems weerbericht Bewoner van Toen: John La Haye Nu woont hij, zoals hij het zelf zo mooi noemt, aan het randje van Jeruzalem. In de Piushaven. Maar John La Haye startte zijn leven in Jeruzalem. Door: Miranda Winter Op 27 maart 1952 zag John La Haye het levenslicht. Het gezin La Haye woonde op Twentestraat 171 in Je- ruzalem. Vader La Haye en moeder Wennekes hadden 4 zonen waarvan John de jongste was. Het was de tijd dat er veel grote vracht- schepen langs Jeruzalem de haven binnen voeren. Je hoorde de motoren bonken. Het was ook de tijd dat de te- levisie zijn eerste intrede deed. Niet iedereen kon zich een toestel veroor- loven, maar als er ergens een was dan verzamelde alle kinderen uit de buurt zich daar voor de buis. De Caspar Houbenstraat bestond nog uit winkeltjes, zoals bakker de Beer (pand staat er nog steeds) en kruide- nier Geurts. Daar kreeg je bij aankoop van een pak OMO waspoeder een miniatuur zeescheepje cadeau. Dat sprak John wel aan! Maar ondanks dat de anilinefabriek wel eens voor blauwe vlekken op de was zorgde, kocht de fa- milie La Haye nooit zoveel waspoeder dat John alle scheepjes kon bemach- tigen. Echter Kruidenier Geurts hielp een handje en zo was John al snel in het bezit van zijn eerste schepen. Ja- ren later zouden grotere formaten vol- gen. John herinnert zijn kinderjaren in Je- ruzalem als een mooie tijd. Hij zat op het kleuterschooltje aan de Haven- dijk (waar nu het pand van voormalig Amarant staat). Bij juffrouw Guus en juffrouw Riet. Samen met zijn broers speelde hij veel met vrienden uit de buurt. Zeepkisten maken bijvoorbeeld, waarbij John vaak de stuntman was. Er werd veel georganiseerd en er waren veel activiteiten. Kinderen speelden volop op straat of op het grote plein (waar nu de Gaasterlandstraat is). Als het flink had geregend stond het hele plein vol water, en kleine John zag het met zijn rijke fantasie als een grote binnenzee waar hij zijn scheepjes kon laten varen. Een passie die heel zijn Lees verder op pagina 3 >>

description

editie nummer 20 van de JC

Transcript of Jeruzalemmer Courant nr 20

DE JERUZALEMMER

COURANT

augustus-september 2011 4e Jaargang No. 0020prijs: een warm hart voor Jeruzalem

redactie: Miranda [email protected]: 0644538947redactiehuis: Beemsterstraat 8fotografie en opmaak: Dhinand [email protected]

check dagelijks de websitewww.jeruzalemmercourant.nl

De Jeruzalemmer Courant is gefinancierd en mede mogelijk gemaakt door

Hoera, de wijkzuster is terug!Als een spin in het web, speelt ze perfect in op alle vragen van buurtbewoners als het gaat om welzijn, wonen en zorg. De nieuwe wijkzuster van Jeruzalem: Nicole Kleine-Wilke.

Door: Miranda WinterDe wijkzuster? Dat was toch vroeger? Ja zeker, en lange tijd was de wijkzuster dan ook uit het straatbeeld verdwenen. Te-genwoordig zitten medewerkers bij zorg- en welzijnsorganisaties vaak vast aan regels en strakke tijdschema's. Een tijd voor een praatje is er niet altijd. Dat is de kruisvereniging een doorn in het oog. De kruisvereniging wil dat de vraag van de buurt-bewoner over wonen, zorg en welzijn centraal staat. De start van het project ‘de wijkzuster terug' is daarvan een voorbeeld. Een wijkzuster was immers dè aangewezen persoon om echt in contact te komen met hulpbe-hoevende. Ze bood niet alleen snel snel snel de toegewezen hulp, maar kon de tijd nemen voor mensen. Ze was vaak in de wijk aanwezig en kende ieder-een. Daarom begon de kruis-vereniging samen met zorgaan-bieder Surplus de Zorgverlener, een proeftraject: de wijkzuster terug in de wijk.

In Jeruzalem is dat Nicole Kleine – Wilke. Een enthousiast en ge-dreven persoon, met een passie voor hulpverlenen. Ze vindt het belangrijk te luisteren en te kij-ken naar wat hulpbehoevende wijkbewoners werkelijk willen. Welke zorg is er al? Bevalt dat? Werken de zorgaanbieders sa-men? Wat wil de wijkbewoner wel, maar wat ook niet. Wat kan iemand nog zelf? Zodat ze zelf de regie nog hebben over hun eigen zorg en welzijn.

Natuurlijk verricht Nicole ook verpleegkundige handelingen,

maar een vertrouwd gezicht zijn voor mensen vindt ze wel-licht van nog groter belang. Niet telkens een andere hulp-verlener over die vloer die maar even komt, snel weer weg is en geen tijd heeft, maar iemand die vooral vaker bij iemand in huis komt. Nicole: “De juiste zorg voor mensen regelen” is het motto. “Niet te weinig maar zeker ook niet teveel. Soms worden mensen overstelpt met hulpverleners, en dat werkt niet. Bovendien lukt het hulpbieden-de instanties niet altijd om goed samen te werken, waardoor er eerder langs elkaar heen wordt gewerkt dan samen gewerkt. Dat willen we graag verande-ren”. De wijkzuster is de spin in het web. Ze neemt de tijd en

pikt alle signalen op. Hoort veel, weet veel, kijkt verder dan de geïndiceerde zorg en koppelt vooral zorg aan elkaar. Samen-werken. Daar wordt de buurtbe-woner alleen maar eerder beter van.

Wil je contact met de nieuwe wijk-zuster? Dat kan! Ze heeft nog geen vaste stek in Jeruzalem maar je kunt nu al bij haar terecht voor allerlei hulpvragen (zowel licha-melijk als emotioneel, sociaal of huishoudelijk).

De wijkzuster is gratis. Je kunt bellen voor een afspraak naar de kruisvereniging Midden Brabant 013-5821154 of mailen naar [email protected]

Een mooi nieuw naambord siert sinds kort speeltuin de Apenboom. Zagen, schuren, verven timmeren en lakken

zorgde voor speelse letters in vrolijke kleuren! De makers? De kinderen van de donderdagclub.

Na weken hard werken werd het nieuwe bord donderdag 1 september opgehangen

en feestelijk met serpentines geopend.

Nieuw bord siert speeltuin de Apenboom

Jip en Janneke. Hippie en Pippie. Bert en Ernie. Tja, over wie zou dit gaan? Over Mike en Bert. Sommige zegt deze namen en bijnamen iets, andere niets. Maar veel Jeruzalemmers zullen ze toch wel ken-nen.

Vier jaar lang waren zij in Jeruzalem werkzaam. Als schilders van schilders-bedrijf van der Looij uit Veldhoven. Op hun tandem fietste ze de hele wijk door. Altijd vrolijk en altijd in voor een grapje.

Zelf voelde zij zich bijna inwoners van de wijk. Zolang waren ze hier immers al aan de slag. Ze kennen dan ook heel veel mensen in de wijk en gin-gen iedere werkdag bij Dion op West-landstraat 2 op de koffie. Mike. “We hebben een veel leukere tijd gehad in

Jeruzalem dan we in eerste instantie gedacht hadden. De wijk was bij aan-vang (4 jaar geleden) zo'n puinhoop. Met zijn allen is het nu een frisse wijk geworden waar het bulkt van de inte-ressante mensen.”

Zaterdag 16 juli schilderden zij de laatste huizen van de renovatie. Het einde van hun werk hier in Jeruzalem. Bert ontplooit nu zijn kwaliteiten als kunstenaar in zijn atelier in Eindhoven en Mike doet momenteel wat klein kluswerk en verbouwingen tot hij “het licht weer ergens ziet” waar hij “op af kan springen”.

Nu dit markante duo uit ons straat-beeld is verdwenen, nog éénmaal hun foto (met tandem!) op de achterzijde van deze Jeruzalemmer Courant.

Markant duo verdwenen

Tuinfeest in Het Beloofde Land voor alle buurtbe-wonersIn de kindertuin in de Betu-westraat wordt op zondag 18 september van 2 tot 4 uur ’s middags een tuinfeestje ge-geven. Voor alle buurtbewo-ners en kinderen die houden van de tuin, lekker hapjes en gezelligheid. Er is een tuin-speurtocht voor de kinderen waarbij de drie winnaars een vaartochtje met de Tilia in de haven en het kanaal kunnen winnen. Maar zij kunnen ook zelf courgette-chips bakken en friet maken van echte aardappelen uit de kindertuin. Voor de gro-teren zijn er rondleidingen in de tuin over de planten en waarom ze daar staan. Voor de fijnproevers is er een kopje groentesoep en sneetje kruidenboter, sma-ken uit eigen tuin! Iedereen is welkom maar speciaal de mensen uit de wijk die iets willen betekenen voor de tuin, want het zou voor de kinderen en de planten fijn zijn als er meer gewerkt kan worden. Kom eens kijken of het iets voor je is of gewoon voor de gezelligheid, tot 18 september!

PRIJSVRAAGWat zie je op deze foto?Weet je het juiste antwoord, doe dan een briefje in de bus bij het redactiehuis op Beemsterstraat 8 of stuur een e-mailtje naar Miranda: [email protected]

Onder de juiste inzendingen wordt een leuk prijzenpakket verloot!

De herfst staat voor de deur, dus dan weet je nooit waar je aan toe bent. Het kan gaan regen, stormen, erg zonnig zijn of gewoon saai en grijs bewolkt. De natuur zal in ieder geval weer mooie kleuren tevoorschijn toveren Dus: pluk de dag, haal de oogst binnen en laat je lekker verrassen door het weer. Ga je op pad? Vergeet dan niet je noodponcho èn je zonnebril.

Jeruzalems weerbericht

Bewoner van Toen: John La Haye

Nu woont hij, zoals hij het zelf zo mooi noemt, aan het randje van Jeruzalem. In de Piushaven. Maar John La Haye startte zijn leven in Jeruzalem.

Door: Miranda WinterOp 27 maart 1952 zag John La Haye het levenslicht. Het gezin La Haye woonde op Twentestraat 171 in Je-ruzalem. Vader La Haye en moeder Wennekes hadden 4 zonen waarvan John de jongste was.

Het was de tijd dat er veel grote vracht-schepen langs Jeruzalem de haven binnen voeren. Je hoorde de motoren bonken. Het was ook de tijd dat de te-levisie zijn eerste intrede deed. Niet iedereen kon zich een toestel veroor-

loven, maar als er ergens een was dan verzamelde alle kinderen uit de buurt zich daar voor de buis.

De Caspar Houbenstraat bestond nog uit winkeltjes, zoals bakker de Beer (pand staat er nog steeds) en kruide-nier Geurts. Daar kreeg je bij aankoop van een pak OMO waspoeder een miniatuur zeescheepje cadeau. Dat sprak John wel aan! Maar ondanks dat de anilinefabriek wel eens voor blauwe vlekken op de was zorgde, kocht de fa-milie La Haye nooit zoveel waspoeder dat John alle scheepjes kon bemach-tigen. Echter Kruidenier Geurts hielp een handje en zo was John al snel in het bezit van zijn eerste schepen. Ja-ren later zouden grotere formaten vol-gen.

John herinnert zijn kinderjaren in Je-ruzalem als een mooie tijd. Hij zat op het kleuterschooltje aan de Haven-dijk (waar nu het pand van voormalig Amarant staat). Bij juffrouw Guus en juffrouw Riet. Samen met zijn broers speelde hij veel met vrienden uit de buurt. Zeepkisten maken bijvoorbeeld, waarbij John vaak de stuntman was. Er werd veel georganiseerd en er waren veel activiteiten. Kinderen speelden volop op straat of op het grote plein (waar nu de Gaasterlandstraat is). Als het flink had geregend stond het hele plein vol water, en kleine John zag het met zijn rijke fantasie als een grote binnenzee waar hij zijn scheepjes kon laten varen. Een passie die heel zijn

Lees verder op pagina 3 >>

DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 2 DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 3

Op de fiets door Jeruzalem.

Op donderdag 4 augustus, op zijn 50e verjaardag, toog René Scher-penisse naar Jeruzalem voor een interview. Op de fiets. Zoals ie al jaren lang op de fiets regelmatig door Jeruzalem rijdt.

Door: Miranda WinterEen zeer betrokken persoon die graag van bewoners wil we-ten hoe ze het wonen in hun wijk ervaren neemt plaats aan de tafel in het redactiehuis. In die paar maanden dat René nu directeur van Tiwos is bezocht hij al een paar maal Jeruza-lem. Zoals bij de opening van de speeltuin. En bij het overleg over de beukenhagen op 11 juli (zie artikel hiernaast)

Terug kijkend op dat overleg zegt René enthousiast dat hij het een leuke avond vond. “Als mensen zelf initiatieven nemen, vind ik het altijd leuk om te ho-ren wat dat is en om te kijken hoe we dat als Tiwos kunnen ondersteunen. Bij Tiwos vin-den we dat de wijk in principe van de bewoners is. Dan moet je deze initiatieven ook seri-eus nemen en er mee aan de slag gaan. Het mooie van zo’n avond is dat mensen er ook zelf achter komen dat het best inge-wikkeld is zo’n traject. Er moet draagvlak zijn, goed gekeken worden naar alternatieven. Als mensen daar zelf actief in zijn wordt het ook meer iets van de bewoners. Het punt nu rondom die heggen is, kunnen we inderdaad gezamenlijk een goed alternatief vinden waar de meerderheid van de buurt ach-ter staat? Als dat zo is, moeten we als Tiwos kijken of we dat kunnen realiseren en mensen kunnen ondersteunen.”

Tiwos als ondersteunende fac-tor is voor René belangrijk. Op verzoek van de minister is René met een onderzoekscommissie alle Vogelaarwijken langs ge-weest. “Wat ondertussen veel voorkomt” zegt René “is dat als er in een wijk problemen zijn er daar wel 30 of 40 instellingen rondlopen. Dat werkt voor geen meter. We zouden als professi-onals meer dienstbaar moeten zijn in plaats van met een heel “leger”aan instellingen zo’n wijk in te trekken. Veel men-sen kunnen meer dan ze ver-moeden of laten zien. En daar waar het wel echt nodig is om te helpen kun je beter werken met één breder team dat als een spin in een web werkt. Ook voor onze Tiwos-wijken zou dat prima werken. Veel meer bij bewoners zelf neerleggen, niet overnemen of voor de be-woners gaan doen. Zoals bij de initiatieven voor de picknickta-fel en de kinderspeeldag in Je-ruzalem. Prima initiatieven die bewoners zelf hebben opgezet. Voor Tiwos is het de uitdaging om vanuit onze ervaring te kij-ken hoe we als corporatie be-woners kunnen ondersteunen, zonder de subsidiefunctie van de gemeente over te nemen.”

Het ontwikkelen van nieuwe ideeën, bijvoorbeeld om men-sen te ondersteunen, doet René al zijn hele werkzame leven. Hij begon ooit als op-bouwwerker maar was onder meer ook directeur bij het SEV, de Stuurgroep Experimentele Volkshuisvesting. Daar haalde hij het Deense concept van de Skaeve Huse naar Nederland. Ook bedacht René het politie-keurmerk “Veilig wonen” wat

ondertussen standaard is bij Ti-wos. Nu hij bij Tiwos werkt kan René veel van zijn ervaringen kwijt. Hoe staat hij tegenover duurzaamheid? “Dat heeft bij Tiwos altijd al op de agenda gestaan. Het staat ook in het beleid ‘07 – ’11 van Tiwos. We doen al veel dingen zoals ener-giezuinige woningen bouwen. De uitdaging is nu om alle be-staande woningen energiezui-niger te maken. Veel huizen hebben een te laag energiela-bel. Komende jaren wil Tiwos alle woningen op een beter energiepeil brengen. In Jeru-zalem is dat bij de renovatie al gedaan. Energiezuinige wonin-gen brengen ook de woonlas-ten omlaag. Dat is belangrijk omdat er veel kwetsbare huis-houdens in Tilburg zijn. Maar energiezuinige woningen zor-gen uiteraard ook voor een be-ter milieu.”

Bij de nieuwbouw straks in Je-ruzalem zijn er al hele strenge milieu eisen waar aan voldaan moet worden. Wat betreft het ontwikkelen van nieuwe tech-nieken neemt Tiwos soms het voortouw. Bij bestaande wonin-gen lopen ze niet altijd graag voorop. “We werken dan liever met technieken waarvan we weten dat ze goed werken en milieuvriendelijk zijn. Als je gaat experimenteren loop je veel ri-sico’s en het kan een hoop ge-doe voor de bewoners opleve-ren. Die zitten daar niet op te wachten. Bij nieuwe woningen kijken we wel wat we kunnen doen, bijvoorbeeld met zonne-panelen.”

In Jeruzalem gaat er komende jaren ook veel nieuws gebouwd

worden. De laatste plannen van Triborgh zijn nog maar studies. Daarin is wel minder hoogbouw en meer laagbouw opgeno-men. René: “dat past ook beter bij een wijk als Jeruzalem. Je-ruzalem is een dorp in de stad. Prachtige locatie. Veel groen. Een bijna dorpse omgeving. Mensen leven veel op straat. Kennen elkaar. Veel kinderen en heel gemengd. Nu de wijk verder ontwikkeld wordt en nog beter gemaakt wordt is het wel van belang dat het karakter van de wijk behouden blijft. Samen met Triborgh kijken we goed hoe we de sloop-nieuwbouw van de flats en de Twentestraat en de nieuwbouw aan het ka-naal als één plan en één geheel kunnen maken. Het mag best meer gemengd worden in koop en huur, en ook verschillende inkomensniveaus, dat is alleen maar prima voor een wijk. Maar het is belangrijk dat Jeruzalem één wijk blijft. We houden het beeld van Jeruzalem als “dorp in de stad” goed voor ogen.”

De sloop van de flats is al volop in aantocht. De sloopbeslui-ten zijn genomen en er zijn al mensen aan het verhuizen. Een markant beeld van Jeru-zalem zal dadelijk met de sloop verdwijnen. Slopen maakt ook veel emoties los bij men-sen, René beseft zich dat heel goed. “Mensen zitten soms wel met duizend “touwtjes” aan hun huis vast. Dat is allemaal heel emotioneel. Er is soms van al-les gebeurd. Er hangen diep-gaande herinneringen in. Als corporatie moet je je dat goed realiseren.”

Helaas heeft het tijdens de open dag (tijdens festival Koningsha-ven) de hele tijd erg geregend en was het daardoor minder ge-slaagd dan we gehoopt hadden. Vooral voor de buitenactiviteiten was dit erg jammer omdat deze niet door konden gaan. De acti-viteiten binnen de Parel konden wel gewoon doorgaan en waren erg geslaagd vonden de vrouwen. De bedoeling van de open dag was om meer nieuwe bezoeksters aan te trekken, maar door het slechte weer is dat helaas niet gelukt en waren er vooral bekende gezichten.

Bij deze willen wij van Moedercentrum de Parel alsnog alle vrou-wen uit de wijk van harte welkom heten op het Moedercentrum!

Op het Moedercentrum kunnen alle vrouwen deelnemen aan de volgende activiteiten. Elke dinsdag van 9.30 uur tot 11.30 uur vrije inloop en Nederlandse praatles. Op donderdag van 9.30 uur tot 11.30 uur hebben we ook vrije inloop en daarnaast naailes. Er is altijd kinderopvang aanwezig!

Contactpersoon: Malika Abosalama-Abed en Erica Vrolijks.Adres: Beemsterstraat 2 5018 AM TilburgTelefoonnummer: 013-8892896

Open dag bij Moedercentrum de Parel

Heerlijke straatspeeldag voor kinderen

Een stormbaan, een springkussen, wielrenfietsen, een levensgroot vier-op-een-rij, springtouwen, hoepels, een tol en klei: genoeg ingrediënten voor een geslaagde kinderspeeldag in de Veluwestraat. Doe daar nog eens 100 suiker-spinnen, 14 liter ranja, 20 zakken chips,14 zakken popcorn, 5 kilo snoep, 100 ijsjes, 45 snoepzakken en 60 euro friet bij en het feest is helemaal compleet!

Door: Miranda WinterAl voor de vierde maal regel-

de de organisatie uit de Velu-westraat op zaterdag 6 augus-tus een kinderspeeldag in de Veluwestraat.

Op vrijdag stond de “Goud van de Straat” keet van Tiwos al klaar. En zaterdags werd er vroeg ‘gestoeid’ met het opzet-ten van de partytent. Vele han-den maken licht werk en met het prima inzicht van Gerard ston-den er even later twee mooie tenten. Een heerlijk terras. Later op de ochtend kwamen ook het

springkussen, de stormbaan en alle andere spelmaterialen van Brabant Sport en Spel Verhuur (BSSV) uit Goirle. De straten werden afgezet en om 12.00 uur kon het feest beginnen.

Alleen in de Veluwestraat wa-ren de mooie brieven van Bi-anca over deze kinderspeeldag verspreidt, maar al snel waren er kinderen uit heel de wijk. Ui-teraard waren ook zij van harte welkom om mee te komen spe-len en te genieten van al het

lekkers. En genoten werd er! Gerard en Quincy bleven maar suikerspinnen draaien. En bij de olifant vol ranja, waar kinderen zelf ranja konden pakken, werd continu drinken “getapt”. Ook de popcorn, chips, snoep en al het andere lekkers dat Thea en Corinna aanvulde werd gretig naar binnen gewerkt. Ondertus-sen werd er gesprongen en ge-speeld.

Onder de partytent had Loes een kleitafel gemaakt. De hele

middag heeft zij hier samen met kinderen de meest prachtige kleiwerkstukken gemaakt.Rond kwart over drie klonk er een luid zangkoor vanuit de het springkussen. De kinderen wa-ren alle leden van de organisatie aan het bedanken. Ze werden allemaal genoemd en toegezon-gen. Oma Geesje waagde zich zelfs even op het springkussen tussen alle kids.

Het feest werd afgesloten met een grote tafel vol friet, mayo en

ketchup. Om 19.00 kwam BSSV alle spullen ophalen. Tijd om in te pakken. Springkussen plat, waar de kinderen ook graag bij hielpen, en alles inladen. Zo ook de spullen uit de “Goud van de Straat” keet. De partytent als laatste. En dat was maar goed ook. Want donkere wolken pak-te zich samen boven de Velu-westraat en alle harde werkers konden zo nog mooi schuilen voor de enorme plensbui die los barstte en de straat weer schoon spoelde!

Activiteiten in Jeruzalem!

15 septemberSuikerfeest voor vrouwen in buurthuis Jeruzalem. 12.30 – 15.00 uur

18 septemberTuinfeest in de kindertuin 14.00 – 16.00 uur

25 septemberBurendag. Feest bij speeltuin de Apenboom, het voetbalveld en picknickveld bij de Betu-westraat.

Iedere 3e donder-dag van de maand: wijkontbijt in buurthuis Jeruza-lem 9.00 – 10.00 uurOpgeven uiterlijk de 3e DINS-DAG van de maand.

Aan het huis van Kees Bakker, Gaasterlandstraat 6, hangt een AED toestel.

Een AED (Automatische Exter-ne Defibrillator) is een draag-baar toestel dat wordt gebruikt bij een persoon met een hart-stilstand. Er wordt een elektri-sche schok toegediend om het hart weer in een normaal ritme te brengen.Het AED toestel kan gebruikt worden als eerste acute hulp totdat de ambulance komt.

Wat moet je doen als iemand een hartstilstand krijgt?1. Bel 1122. start met reanimeren3. zet evt. een AED toestel in(Gaasterlandstraat 6).

Als je 1-1-2 belt stuurt de GGD een ambulance. Maar de GGD neemt ook contact op met mensen in Je-ruzalem (of in de buurt) die kunnen reanimeren.

Snel reageren redt levens!

AED toestel(defibrillator) in Gaasterlandstraat

Weg met die heg!?

De beukenhagen in de tuinen van de gerenoveerde laagbouw… Voor de een ‘n genot om naar te kijken, voor de ander ’n doorn in het oog.

Door: Miranda WinterVoor Erica van den Dries was de beukenhaag een doorn in het oog. De haag sloeg niet aan in haar tuin en datgene wat wel aansloeg was een groot deel van het jaar bruin. Van meer be-woners hoorde ze klachten over deze hagen. Daarop besloot ze René Scherpenisse, directeur van Tiwos te bellen om te kijken of er overlegt kon worden over de hagen. Dat kon. Erica startte een handtekeningenactie. Ze belde bij alle gerenoveerde wo-ningen aan en vroeg of mensen wel of niet tevreden waren met hun beukenhaag. Een groot deel van de bewoners bleek ook niet tevreden over de haag.

Op maandag 11 juli was er een vergadering in buurthuis Jeru-zalem. Ruim 20 personen wa-ren op de uitnodiging voor de vergadering afgekomen. Ook René Scherpenisse en Peter Cival waren aanwezig. De cen-trale klachten over de beuken-hagen waren snel duidelijk: op veel plaatsen slaan ze niet aan of groeien niet dicht (vooral bij de bomen niet), ze zijn maar 4 maanden per jaar groen (de vo-rige heggen die overal stonden waren dat het hele jaar), de ove-rige 8 maanden zitten er alleen maar takjes aan, ze zitten vol bladluis en veroorzaken jeuk. Ook waren er klachten over het onderhoud en het niet vervan-gen van slechte exemplaren.Tiwos stond open voor verande-ring, mits er draagvlak is onder

Wie woont er eigenlijk tijdelijk in het re-dactiehuis van de Jeruzalemmer Cou-rant? Dát is nu Paul van Est.

Hij heeft 2 jaar geleden meegeholpen met het aanleggen van de kindertuin “Het Beloofde Land”. Toen ging het al heel goed. Vorig jaar had de tuin even-tjes pauze. Paul is net terug van een stukske fiet-sen: www.paulopdefiets.waarbenjij.nu. Hij fietste in 5 maanden van Zuid-Frankrijk naar Kirgizië, dat ligt net voor China. Het duurde precies 10.000 kilo-meter en hij moest nogal wat bergen over om er te komen. Nu rust hij daar-van 3 maandjes uit.

Toen hij de nieuwe kindertuin zag, viel hij bijna van verbazing van zijn fiets. Deze is erg mooi geworden en dat moet zo blijven. Paul zal dan ook een oogje in het zeil houden. In de volgende Jeruzalemmer Courant een uitgebreid interview met deze “wereld-zwerver”.

Wie woont daar?

Lees verder op pagina 6 >>

leven zou blijven.

Pa La Haye ging vaak vissen met zijn zoons. Lekker aan de waterkant. Of met het hele gezin op pad, inclusief de kat die voor de gelegenheid aan een lijntje zat. Buiten in de natuur muziek maken en zingen.

Zijn voorliefde voor schepen heeft John dus al van jongs af aan. Zijn va-der had een vlet, de “Gipsygirl”. En Opa La Haye had een van de eerste gemotoriseerde Canadese kano’s. Op vrijdag de 13e juni 1980 verliet John zijn ouderlijk huis en liet zijn eer-ste eigen schip te water: de “Zinkvis”. Een feestelijke gebeurtenis onder be-geleiding van de fanfare van het con-servatorium. Een schip van 10.000 gulden, 14.65 meter bij 3.81 meter groot en verzinkt door de firma Vis. John was ondertussen afgestudeerd aan het conservatorium op klassiek gitaar en docent muziek. In de “Zink-vis” was een muziekschool. Samen met de “Zinkvis” woonde hij op het Wilhelminakanaal ter hoogte van de Bosscheweg, bij houthandel Kei. Na de “Zinkvis” verkocht John zijn hart aan het schip “Hoop op Welvaart”. Zijn ligplaats werd toen de Piushaven, op de ligplaats van Joop Diepenhorst, de havenmeester met de klipper “Kontiki”. John voer 14 jaar lang als charterschip voor iemand uit Los Angeles.

Op maandag 27 mei 1991 om 3 minu-ten voor half zeven liep Caroline Doc-ters van Leeuwen langs zijn boot en vroeg hem hoe het leven op een boot was. Het begin van een mooie rela-tie ontstond. Caroline kocht het schip de “Drie Gebroeders”. Een duurzaam gebouwd oud historisch binnenvaart vrachtschip uit 1924. In 1994 beslo-ten ze om samen verder te gaan. De “Hoop op Welvaart” werd verkocht aan een Fransman en John trok in op de “Drie Gebroeders”. Nu 20 jaar later varen John en Caroline nog steeds samen op de “Drie Gebroeders”. Vaak liggen ze thuis in de Piushaven aan-gemeerd, maar als het even kan va-ren ze graag een aantal weken uit. Bijvoorbeeld naar evenementen zoals de Snikkeweek in Musselkanaal waar

de “Drie Gebroeders” als historisch schip aanwezig is (hij past ook maar net door het sluisje).

In 1991 waren er plannen om de Ring-baan Oost “omlaag” te brengen en de Havendijkroute aan te leggen, een twee baanssnelweg ’richting de V&D’. De haven zou daarmee afgesloten worden, en wellicht worden gedempt. Dit baarde John en omwonende grote zorgen. Stichting Thuishaven Tilburg werd opgezet en men kwam succesvol op voor de Piushaven. Tot op de dag van vandaag blijft de Stichting Thuis-haven Tilburg zich met hart en ziel in-zetten voor allerlei zaken rondom de Piushaven. Zowel voor behoud als voor hergebruik. Ze voert gesprekken met gemeente, stimuleert de recreatie (in de ruimste zin van het woord) rond-om de haven, heeft oa het boekje “Pi-ushaven levende have” uitgegeven en er voor gezorgd dat museumschepen zich in Tilburg gingen vestigen.

De muzieklessen van John zijn verle-den tijd. De cursussen klein-vaarbe-wijs, de haven en het schip (het wordt momenteel van binnen volledig duur-zaam ingericht!) vragen nu al zijn aan-dacht. Maar ook zijn groenteschuit de Tilia waarmee hij al menig “rondvaart” heeft verzorgt en de stichting “Tilburg te water”. Met hun eigen bedrijf “Wa-teridee” verricht John tot slot ook nog klusjes aan de waterkant waarbij hij alternatieve technieken toepast en ad-vies geeft. Een druk bezet man dus. Maar allemaal zaken waar John vol liefde zijn energie in steekt en enthou-siast over verteld.

De binding met Jeruzalem is voor John minder geworden. Hoewel hij zelf sinds 1980 toch altijd in de buurt van Jeruzalem heeft gewoond, is zijn familie allemaal verhuisd. Hij vaart na-tuurlijk veelvuldig langs de wijk. Alle tu-mult en negativiteit in de vorige eeuw zijn hem dan ook niet ontgaan. Maar ook de zeer positieve veranderingen van het afgelopen decennium niet! Hij vindt het mooie ontwikkelingen die nu gaande zijn. De wijk is opgeknapt en er ontplooien zich goede initiatieven. Het is een energieke wijk. Een wijk om trots op te zijn.

vervolg van pag. 1 >>

DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 4 DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 5

In ruil voor vrijwilligerswerk mo-gen vier studenten gratis in de Beemsterstraat wonen. Tjolina is een van die studenten. Ze heeft veel ideeën over de wereld en hoe ze haar leven het beste kan leiden. Het project sluit goed bij haar aan. Waarom? Tjolina vertelt….

Door: Grietje SmitWat is voor Tjolina belangrijk in het leven? Ze moet even naden-ken. Maar niet lang, ze heeft er vele ideeën over. Het eerste wat in haar opkomt is het doorma-ken van een ontwikkeling. Het is belangrijk om een goed mens te worden. Een goed mens zijn, heeft in de ogen van Tjolina veel te maken met integer zijn. Daar-mee bedoelt ze dat wat ze zegt en doet, ook echt meent. Dat ze achter haar daden staat. Het gaat verder dan je alleen maar aan je woord houden. Ze stelt duidelijke grenzen voor zichzelf, maar ook aan haar omgeving. Zo vindt ze het bijvoorbeeld erg belangrijk om rekening te houden met het milieu, ze stelt hierin een grens door niet met het vliegtuig op vakantie te gaan samen met haar vriendinnen. Verder scheidt Tiolina haar afval erg nauwkeurig, rijdt ze geen auto en is ze vegetariër.

Integer zijn is een grote uitda-ging, volgens Tiolina. Al denkt ze dat ze op het juiste pad is om een goed mens te worden. ‘Ik geloof dat er een bepaalde levensweg is die mijn ziel moet volgen. Ik denk dat de ziel een doel heeft, dit kan verdeeld zijn over meerdere levens. Ik geloof

ook in reïncarnatie.’ Tjolina zegt dat een mens ook slechte din-gen moet doen, om zo een beter mens te worden. Zelf heeft ze in haar jeugd ook wel slechte din-gen gedaan, zoals stelen uit de supermarkt en dingen vernielen, maar daar heeft ze ook van ge-leerd.

Als je eenmaal op het pad bent een goed mens te worden, dan komen de dingen waar je be-hoefte aan hebt vanzelf op je af. ‘Sommige dingen komen op z’n tijd: belangrijke keuzes en be-langrijke veranderingen, zoals studie en nieuwe mensen leren kennen. Deze beslissingen wor-den in mijn leven toegereikt als ik er rijp voor ben, dat maakt dat ik geloof in het lot’.

Toch is ze er naar eigen zeggen nog lang niet. Ze noemt zich-zelf nog zoekende. Er zijn veel dingen waar ze nog niet zoveel vanaf weet en wat ze graag ver-der wil ontdekken. Graag zou ze andere plekken op de wereld willen zien. Zo zou het haar bij-zonder lijken om naar Indonesië te gaan, daar komt de familie van haar vader vandaan.

Dat ze op de goede weg is, merkt ze doordat ze een rust in zichzelf heeft gevonden. Zo lukt het haar om in deze maatschap-pij een draai te vinden. Al zal ze niet alle regels zomaar volgen. Ze vindt het belangrijk, en er-gens ook leuk, om er zo nu en dan tegenaan te botsen. ‘Het is een uitdaging om je eigen visie te volgen in deze maatschap-

pij. Er zijn veel cultuurbepaalde verwachtingen, zoals dat je een huis moet kopen en een auto moet rijden. (...) Mensen verge-ten te dromen omdat ze te veel naar de verwachtingen van de maatschappij leven.’ Kortom, het is belangrijk naar je dro-men en passies te leven. Tiolina denkt dat het vrijwilligerswerk wat ze mag gaan doen, hele-maal aansluit bij haar passie. Ze heeft er dan ook enorm veel zin in. Wat is die passie dan wel?

Haar passie is om samen met mensen te creëren en mensen elkaar te laten ontmoeten. Ze gaat graag in discussie met an-deren. Op die manier hoopt ze dat mensen hun beeld verbre-den. ‘Ik laat andere visies zien of zeg gekke dingen, soms ben ik het er zelfs niet mee-eens. Gewoon om mensen aan het denken te zetten. Ze denken dan bijvoorbeeld; dit is hoe ik moet leven, om zo mijn hypo-theek te betalen en voor mijn kinderen te zorgen, maar eigen-lijk willen ze iets anders. Het is wel belangrijk je verantwoorde-lijkheid te nemen, maar je kan altijd kijken naar de mogelijk-heden. Je moet je passies niet onderdrukken. Mensen kunnen zichzelf verantwoordelijkheden opleggen, die er niet echt zijn.’ Een wijze levensles,vergeet niet te dromen.

Een meisje met inhoud dus, die Tjolina. Hopelijk gaat ze nog veel creëren in Jeruzalem!

“Vergeet niet te dromen” Koningshavenfestivalfotoimpressie

“voor een uitgebreid verslag zie wijkkrant Koningshaven”

Heel even, een blik in …TJOLINA’S leven!

Het stond al weken vast: woensdag 22 juni zou de Vrouwenraad het seizoen afsluiten met een gezellige picknick in het Leijpark. Maar het was spannend: kon de picknick doorgaan of niet? De weergoden lieten het immers aardig af weten.

Door:Miranda WinterOm half twee zou de picknick starten, om een uur regende het nog... Wat te doen?? Zowel vanuit de Spil als vanuit buurt-huis Jeruzalem zouden er groe-pen naar het Leijpark gaan. In Jeruzalem overheerste even het idee om de picknick binnen in het buurthuis te gaan houden. Bij de Spil waar ze toen echter al vertrokken... Dus togen ook de Jeruzalemse vrouwen en kinderen naar het Leijpark.

Daar werd een prima plaats gevonden onder een grote eik. Iedereen had kleden meege-nomen wat tezamen één goot picknickkleed vormde. Zo zat ie-dereen lekker droog en gezellig bij elkaar.

De kinderen speelde al snel midden op het grasveld. Zaklo-pen, ballen werpen, hoepelen en touwtje springen. Maar ook menig volwassene waagde zich aan het badmintonnen en vol-leyballen.

Na het spelen tijd voor het eten. Iedereen had haar best gedaan om iets lekkers te maken en dat resulteerde in een complete maaltijd. Gerechten uit allerlei landen en windstreken versche-

nen op het grote picknickkleed. Afghaans, Marokaans, Turks, Irakees, Grieks, Somalisch en Nederlands. En voor ieder wat wils: hartig, zoet, koud of warm. Smullen maar!

Toen het na het eten weer droog was ontstond er spontaan een touwtrekwedstrijd (zie kinder-krant voor de foto). Eerst alleen de kinderen, maar al snel voor jong en oud! Er werd heel wat afgelachen!

Om 16.00 was het tijd om naar huis te gaan. Alle spullen wer-den weer ingepakt en het over-gebleven eten werd verdeeld. Tot slot nog een groepsfoto: een leuk aandenken aan een zeer geslaagde middag!

Lekker eten onder een mooie boom!

Werk in de wijk: snoeiwerk met groot materiaal

In een vorige editie van de Jeruzalemmer Courant hebben we al bericht over het eenmalig onderhoud van de flattuinen aan de Twentestraat. De houthakkers waren nog niet helemaal klaar want de grote bomen moesten blijkbaar ook nog gesnoeid worden. Maar dat doe je niet zomaar met een ladder, daar moest een grote kraan aan te pas komen.

Dromend langs Jeruzalem

Liggend op je rug in een bootje ’s avonds een tocht maken over de Piushaven. Alleen maar omhoog hoeven kijken en alles wat er ge-beurt over je heen laten komen. Als in een droom. Dat alles kon. In de Droomvaartocht die Nina Hovers zaterdag 3 september or-ganiseerde.

Door: Miranda WinterEen hele kluwen bootjes lag klaar langs de trappen bij de middenpier van de Piushaven. Aan elkaar geknoopt met tou-wen en latten. Instappen maar. Soms via twee andere bootjes of over de latten. Maar daarna kon je je lekker nestelen in een met kussens bekleedt bootje. Klaar voor de tocht.

De hele stoet bootjes werd voortgetrokken door de Tilia, die tevens plaats bood aan gasten. Om 21.30 uur kon de bijzondere slinger vertrekken, onder be-langstelling van veel nieuwsgie-rige toeschouwers. Spannend. Wat zou er gebeuren? De eerste

performance kwam halverwege de havenmond. Hoog boven het water hing Leila Kockberger in een lang stuk plastic. In en aan dat plastic zorgde zij voor een hele acrobatische act terwijl de bootjes onder haar door voeren. Adembenemend!

Gearriveerd bij de draaibrug stonden er op de open gedraai-de brug twee dames met bloem-blaadjes te strooien. Onder het viaduct van de Ringbaan Oost dreven lichtgevende bollen en was (op het ‘plafond’) een schil-derij te zien van een slapend vrouw. Verzorgd door Sophie Tooten en Nina Hovers. Ook werd je getrakteerd op bijzon-dere muziek en geluiden.

De tocht ging verder. Nu langs Jeruzalem! Daar was de oever mooi verlicht met blauwe lam-pen. De wilde begroeiing kreeg daardoor iets geheimzinnigs maar ook sprookjesachtig. Voor-bij de bocht bij de Twentestraat wachtte een volgende verras-

sing: een levend theater schil-derij van Door Heyne. Volledig gehuld in gekleurd licht bracht ze live (!!) een mooi en gevoelig operalied ten gehore. Prachtig!De Droomvaart eindigde met een fascinerende filmvoorstel-ling van Wiersma en Smeets. Geprojecteerd op de onderkant van de Meierijbaan. Minuten-lang kwamen lichtvormen en mensfiguren voorbij en over je heen, begeleidt door muziek en geluiden. Het gevoel alsof je in en droom zat was compleet.

Tijd om te ontwaken. De boot, met alle kleine bootjes erach-ter, werd gekeerd en voer terug. Alle mooie acts van de heenweg waren er niet meer (nog wel de mooie verlichting langs Jeruza-lem) en de haven was weer ge-woon de haven. Welkom terug in de realiteit.

Verwacht wordt dat in het voor-jaar 2012 weer een Droomvaart gehouden wordt. Voor meer in-formatie: www.ninix-projecten.nl

Waar stonden ze naar te kijken?

Het was de prijsvraag uit de vorige Jeruzalemmer Courant: waar keken Frank, Huubke en Peter naar? Ze keken naar een hijskraan met silo. Die bracht strooizand voor de nieuwe speeltuin.Sandra de Wit was een van degene die dit juiste antword wist. Ze was echter zeer verbaasd en blij verrast toen de redactie van de Jeruzalemmer Courant voor de deur stond met bloemen en een cadeaupakket. Proficiat Sandra!

Wil je ook zo’n leuke prijs winnen? Kijk dan op pagina 1 voor de nieuwe prijsvraag!

Succes ermee.

LET OP! TALENTEN GEZOCHT !!Op dit moment worden er voor de volgende activiteiten vrijwilli-gers gezocht:

• kookproject met kinderen uit Jeruzalem en Armhoef• taalles voor vrouwen in buurthuis Jeruzalem• seniorenactiviteiten in buurthuis de Spil• kidzklup in buurthuis de Spil• incidentele activiteiten in de buurt voor kinderen• leden voor de Vrouwenraad

Voor meer informatie kun je contact opnemen met:

Marianne van Zutphen, sociaal-cultureel werker de TwernBuurthuis de Spil, Heikestraat 54 Tel. nr: 013 – 5425729 E-mail: [email protected]

Natuurlijk kun je ook jouw naam en telefoonnummer doorgeven bij buurthuis Jeruzalem en dan neem ik contact met je op!Ben je geïnteresseerd in vrijwilligerswerk in je wijk , maar niet in deze vacatures? Dan kun je dat ook laten weten!

Burendag JeruzalemKom buurten op 25 september

Van 14:00 tot 17:00 bij speeltuin de Apenboom!

Er zijn verschillende ac-tiviteiten, workshops en een voetbaltoernooi.

Voor het voetbal toernooi zie de inschrijvingslijs-ten in het buurthuis.

DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 6 DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 7

desbetreffende bewoners (70% moet het er mee eens zijn). Met dit draagvlak kan Tiwos het beleid rondom de nieuwe heggen handhaven. Er leven ook wensen in de wijk voor meer diversiteit in de heggen. Ook diversiteit kan een mooi beeld geven en zorgt voor meer biodiversiteit zoals bijvoorbeeld meer vo-gels. Tiwos kiest echter voor eenheid in de wijk. Ook in de hoogte van de heggen. Jeru-zalem heeft een mooi beeld nu en dat wil men graag zo houden. Wel kan er gespro-ken worden over een tweede-ling en zo dus twee verschil-lende soorten heggen. Aan bewoners van koopwoningen in de wijk wordt gevraagd of ze ook bereidt zijn om een andere heg te plaatsen.

Begin september komt een kleinere groep bewoners weer bij elkaar om met Tiwos verder te praten en samen te werken aan een goede op-lossing. Het plan is voorlopig om een brochure op te stel-len met goede alternatieven voor de huidige beukenha-gen. Bij het plaatsen van de evt. nieuwe heggen wil Tiwos ook kijken of er gehandhaafd kan worden op het bijhouden van voortuinen.

Tot slot gaf Peter Cival aan dat hij het onderhoud aan de bomen (eens in de 3 jaar) weer bij de gemeente onder de aandacht zal brengen en verzoekt iedereen dringend om niet zelf in de bomen te gaan zagen.

vervolg van pag. 3 >>

Wie klimt daar op het trapje naar het bruggetje? En wat doet zij daar? Het is Miranda Poel. Op 15 juli hield zij de try out van haar draaibrug sleep inn.

Tijdens de sleep inn steken een dertigtal mensen met een bootje de haven over om in de openlucht te gaan slapen op het opengedraaide brug-getje op de Piushaven. Het is dan echter nog geen bedtijd. De nodige entertainment, zo-wel op de wal als op de brug, zorgt nog voor een avond-vullend programma. Ook de Dromenbank zal aanwezig zijn. En voor de hoge nood is er een Dixie op de palen langs de brug. Organisatie is in handen van Miranda Poel en de Dromenbank.

De echte sleep inn is nu 9 september. Hopelijk is het weer dan net zo prima als in juli en kunnen de gasten ge-nieten van een droge en ge-zellige nacht. Meer over de sleep inn, en de persoonlijke ervaring van een van de re-dactieleden van de Jeruza-lemmer Courant, in de vol-gende editie. Wordt vervolgd dus.

Miranda gespot

spelen in het park tijdens de vrouwenraad picknick.foto’s door: Perwer

logo voor de Jeruzalemmer Courant gemaakt door Lusayka en Quincy

Tekening gemaakt door Davy

Serwer en Perwer op de kermis

Vakantie-uitje in de Efteling

Eljas

Van hun vakantie en de kinderspeeldag hebben Mohamed en Jamal deze mooie foto’s gemaakt

DE JERUZALEMMER COURANT augustus-september 2011 8

Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!!!!!!!