www.qtmagazine.eu162 I QT

XXX XXX

www.qtmagazine.eu QT I 163

PEOPLE

J an De Cock legt zich niet toe op één

kunstdiscipline, maar tast constant de

grenzen af tussen beeldende kunst, architec-

tuur en fotografie. Zijn projecten zijn telkens

reeksen van figuren waarvan sommige ook

terugkeren in latere werken. Zijn installaties

wekken de indruk onvoltooid te zijn en doen

nog het meeste denken aan maquettes. Als kij-

ker word je gedwongen om te gaan zitten, om-

VOLGEND JAAR KRIJGT BRUSSELAAR JAN DE COCK (31) ALS EERSTE BEL-GISCHE KUNSTENAAR EEN SOLOTEN-TOONSTELLING IN HET MUSEUM OF MODERN ART (MOMA) IN NEW YORK.

trekkende bewegingen te maken of vanop een

verhoging de modules te bekijken. Centraal in

het werk van De Cock staat de interactie tussen

de ruimte, zijn werk en de toeschouwer. Hoe-

wel hij school liep aan de Academie in Gent,

beschouwt De Cock zichzelf toch als een auto-

didact. Hij wist al vrij vroeg welke richting hij

uit wilde en ging in de leer bij een schrijnwer-

ker en werkte als student in de bouw om zich

de technieken eigen te maken die hij nu in zijn

kunst gebruikt.

Denkmal 11, Museum of Modern Art, 11 West 53

Street, New York, 2008 zoals zijn tentoonstelling

in het MoMA zal gaan heten, is voor de kun-

stenaar de start van een ‘Ronde van Amerika’.

Die rondreis zal hem op plaatsen als Falling-

water (Frank Lloyd Wright) in Pennsylvania en

het atelier van action painter Jackson Pollock

brengen. Over deze ‘The American Odyssey’ wil

hij na afloop een vierde boek publiceren. De

laatste jaren verwierf De Cock al internationale

bekendheid dankzij zijn monumentale ingre-

pen aan belangrijke gebouwen zoals het Tate

Modern in Londen, waar hij na Luc Tuymans

als tweede Belg solo tentoonstelde. De directeur

van het Tate Modern had toevallig gezien wat

De Cock had gepresteerd in de Boekentoren

in Gent en ging later ook nog naar zijn werk

kijken tijdens Manifesta 5 in San Sebastián in

©Stephan Vanfleteren

DE COCK

[LEENTJE DE LEEUW] GOES

JAN

www.qtmagazine.eu164 I QT www.qtmagazine.eu QT I 165

Baskenland. Kort daarna contacteerde de di-

recteur de kunstenaar en kon De Cock aan de

slag. Dat doet hij trouwens pas wanneer hij zijn

atelier naar locatie in kwestie heeft verhuisd.

Zo kan hij zich concentreren op de details en

concreet inspelen op de omgeving. Met Denk-

mal 53, Tate Modern, Bankside 53, London SE1

9TG, 2005 bouwde hij als het ware zijn eigen

museum over de hele site van het Tate Modern.

In tegenstelling tot wat sommige critici hadden

verwacht, was er sprake van een symbiose tus-

sen kunstenaar en museum. De strakke archi-

tectonische constructies in vezelplaat speelden

perfect in op het bestaande gebouw van Sir Giles

Gilbert Scott, één van de belangrijkste architec-

ten van de twintigste eeuw. De sculpturen van

De Cock waren labyrinten, soms tot zeventien

meter lang, en creëerden een imaginaire ruimte

dankzij een ingenieus spel van doorkijkjes en

blinde wanden.

KUNST, POLITIEK EN BOEKEN In het boek Denkmal isbn 9080842427 (2006)

komt De Cock uitgebreid terug op zijn veelbe-

sproken tentoonstelling in Londen. Het boek

zelf is een verslag van twee jaar hard werken

met verder ook foto’s en tekeningen van in-

stallaties in de Schirnhalle in Frankfurt en de

winkel van Comme des Garçons in Tokyo.

Daarnaast vind je in het 632 pagina’s tellende

boek ook een massa beelden en teksten die hem

daarbij inspireerden. Kunstliefhebbers krijgen

dankzij het kunstenaarsboek de mogelijkheid

om het ontstaan van De Cock’s kunst te volgen.

Het boek heeft zelfs weg van een encyclopedie:

het bevat het materiaal waarmee de kunstenaar

zelf aan de slag ging om tot zijn eindresultaat te

komen. Je wordt als lezer geconfronteerd met

een veelheid van gegevens: citaten, tijdsaandui-

PEOPLE

DENKMAL

Het Duitse woord ‘Denkmal’ betekent let-

terlijk ‘Monument’. In het Nederlands kan

je het woord splitsen in ‘denk’ en ‘mal’

(holle gietvorm, gebruikt in o.a. de beeld-

houwkunst), een erg dubbelzinnige beteke-

nis dus, steeds weerkerend in de titels van de

werken van Jan De Cock.

DENKMAL 11 MUSEUM OF MODERN ART,

11 WEST 53 STREET, NEW YORK, 2008

Denkmal 11 zal, zoals we het van de kun-

stenaar gewend zijn, een reactie zijn op de

omgeving van het MoMA zelf, op de archi-

tectuur en de objecten die er aanwezig zijn.

De Cock zal gebruik maken van zwart-wit

en kleurfoto’s en constructies in vezelplaat.

Vooraf nam hij al foto’s van de site en de

aanwezige kunstwerken, op verschillende

tijdstippen en vanuit verschillende invals-

hoeken. De derde verdieping van het MoMA

zal van onder tot boven worden ingenomen

door de kunst van Jan De Cock.

Denkmal 11 Museum of Modern Art, 11 West

53 Street, New York, 2008, van 23 januari tot

21 april 2008. The Museum of Modern Art,

11 West 53 Street, New York

www.moma.org

DENKMAL ISBN 9080842427, 2006

Het boek werd uitgegeven door Atelier Jan

De Cock en kost 89 euro.

www.jandecock.net of atelier@jandecock.net

tel.: +32 (0)2 520 89 75

©St

epha

n Va

nflet

eren

dingen, opsommingen van boeken en kunst-

werken, ontwerptekeningen en foto’s van De

Cock’s werken en hun omgeving. Naast beel-

dende kunst en architectuur krijgen immers

ook films en politieke denkbeelden een plaats

in het lijvige werk.

Eind 2006 pakte De Cock het Casa di Fascio,

het voormalige partijgebouw van de fascisten

in Como, aan. Ontwerper Giuseppe Terragni,

evident om de toelating te krijgen een kunst-

werk te integreren in het gebouw. Mede dank-

zij brieven die minister Anciaux eigenhandig

schreef, lukte het uiteindelijk toch. Denkmal 4

Casa del Fascio, Piazza del Popolo 4, Como, 2006

is ontsproten uit de samenwerking tussen De

Cock en Frans kunstenaar Daniel Buren. De

reeks sculpturen in spaanderplaat en met la-

minaat beklede boxen brachten onvermoede

1. Denkmal 53, Tate Modern, Bankside 53, London SE1 9TG 2005, Fig. 5

2. Denkmal 53, Tate Modern, Bankside 53, London SE1 9TG 2005, Fig. 6

3. Denkmal 4, Casa del Fascio, Piazza del Popolo 4, Como 2006, Fig. M001

1

2

3

een prominent architect van de fascisten, staat

in feite erg dicht bij wat De Cock zelf doet. Hij

werkte ook met een beperkte reeks basisvormen

zoals de balk, de rechthoek en het vierkant. Ui-

teraard was De Cock ook gefascineerd door het

tijdperk waaruit het Casa del Fascio dateert: het

Italië van Mussolini. Het partijgebouw moest

een symbool zijn van de transparantie van het

fascistische bestuur van toen, iedereen kon de

functionarissen aan het werk zien. Vandaag is

het gebouw kantoor van de Guardia di Finanza,

de Italiaanse financiële politie, die de handen

vol heeft met ondermeer maffiageld en wit-

waspraktijken. Hierdoor was het allesbehalve

mogelijkheden aan het licht in het gebouw. Bu-

ren plaatste zijn bekende motief van verticale

groene strepen, met het groen verwijzend naar

vroegere werken van De Cock. De kunstenaars

integreerden hun werken ook nog in twee gale-

ries in Milaan en Brescia, ze werkten er ander-

half jaar aan. Voor beide kunstenaars was het

een onvergetelijke ervaring.

Jan De Cock is dus niet zomaar in één zin, arti-

kel of zelfs één lijvig boek, te vatten. Op 31-ja-

rige leeftijd heeft hij nu al zijn stempel gedrukt

op de multidisciplinaire kunst. Veelbelovend

voor de toekomst! ❚

Het kunstenaars-boek als encyclo-pedie: 632 pagi-na’s vol beelden, cijfers en infor-matie brengen je een stapje dichter bij Jan De Cock.

©Jan De Cock

©Jan De Cock

©Jan De Cock

DENKMAL