Italië, Toscane 2012

Toscane, Italië 201228 april - 13 mei

Toscane, de heenrijsOm 05:00 rijden we weg uit Eindhoven. De straatverlichting is nog aan de jongens zijn wakker. Met koptelefoon op hun hoofd en de iPhone vol met luisterboeken gaan we beginnen aan een mooie reis naar Toscane. Het eerste deel van de reis, 1000 km gaat richting Milaan. Via Duitsland en later Zwitserland komen we de mooiste landschappen tegen, vooral als we Zwitserland binnen rijden. Dunja neemt na zo'n 6 uur rijden het stuur even over en ziet de prachtigeste bergen met witte toppen en fraaie watervallen terwijl ik probeer om even mijn ogen te sluiten. Maar na 30 minuten en diverse ooohhhs en ahhs pak ik toch mijn camera en film en fotografeer bergen en besneeuwde watervallen. Sem zet zelfs z'n iPhone uit en gaat "genieten" zoals hij dat zo mooi kan zeggen. We liggen op schema en zullen om 16:00 uur Milaan binnen rijden, maar helaas staat er voor de Gothart tunnel een aanzienlijke file... we staan bijna twee en een half uur stil voordat we dmv een stoplicht door de tweebaans tunnel heen mogen. uiteindelijk komen we pas om 18:00 bij het Novotel in Milaan aan. We parkeren onder het hotel en checken in. Een prima kamer, met

een extra bank bed voor de kids. Royale moderne badkamer en een tv. Even de huisbroeken uit en een spijkerbroek aan zodat we fris de stad in kunnen. Bij de receptie kopen we voor 1,50 een tram kaartje enkele reis naar het centrum, een ritje van 10 minuten. De tram is leuker dan de metro want zo zien we nog iets van de stad. Tijdens het ritje krijgen we allemaal een dip en blijkt onze batterij op te zijn, we zijn moe en willen nog even kijken bij een mooi kasteel en eten bij de fontein een heerlijke pizza magarita en een pizza tonijn. Nog een paar foto's van het kasteel en ook Sem maakt een mooie foto met het kleine toestellletje, Sem had het toestel los gemaakt van het nekkoort en ja hoor, hij laat m vallen op de stenen, kapot! dat was een slecht einde van de mooie reis dag... dan ook maar geen ijsje eten want het sfeertje is even weg. Op weg terug met de tram is Sem ook boos omdat wij zeuren over het koortje dat niet vast zat vandaag! Lekker slapen in het hotel, 's morgens een warme douche en om 8 uur zitten we met een kopje koffie en een krentenbol weer in de auto voor de laatste 400 Km naar Bibbona.

Bibbona

Een kort ritje over een mega tolweg waar we uiteindelijk 29 euro voor moeten bestalen. Puntje van ergernis is de rijstijl van de Italiaan, drie rijbanen en iedereen rijdt in het midden! rechts rijdt bijna niemand en als ik dus automatisch rechts ga rijden maar dan haal je iedereen rechts in, en dat mag niet, dus moet je helemaal naar links en dan weer helemaal naar rechts, daar kon ik maar niet aan wennen maar het blijft erbij te horen en daar wind ik maar niet meer over op, wel zo relaxed! Om 12:00 rijden we Camping Le Capanne op en na het inchecken rijden naar ons plekkie aan Via Rossa alwaar de Familie Roozen ons opwacht met de videocamera en onze blije

snoetjes op de film zet. Na een warme omhelzing krijgen we van Frank de sleutel en staat er een fles wijn op de keukentafel, wat een leuke ontvangst!

We drinken gezamelijk een bakje koffie en thee bij de Roosjes en daarna pakt Dunja alle tassen uit, maakt de bedden op, richt de kasten in terwijl ik ontspan naar Frank op het terras van hun stacaravan met een tweede kopje koffie. s' middag nog even boodschappen gedaan in het dorp en met een gevulde koelkast mochten we aanschuiven aan tafel met een grote pan maccaronie en salade, top!

De kids genieten van het samen spelen en verkennen direct de hele camping. Toen het donker werd kregen Sem en Jip een hoofdlampje zoals mijnwerkers die dragen. Extra leuk om nu op slakkenjacht te gaan in het donker en toen we de kids gingen zoeken om een uur of 21:00 zagen we dat Jip de grootste lol had om slakken op te eten (alsof) en de speurtocht was ten einde, iedereen naar bed en de grote mensen dronken het welkomst flesje rode wijn op in de hut van de Koenemannen. Om 23:30 ging bij iedereen het lichtje uit en waren we zo vertrokken naar dromenland.

Casala Marittimo

Ons eerste dorpje dat we gaan bezoeken is Casala Marittimo. Het ligt om de hoek na 20 minuutjes rijden staan we aan de voet van dit dorpje en lopen we de kleine straatjes in. We slenteren omhoog en omlaag door de kleine straatjes en zien het dagelijks leven van dit doprje, man haalt brood bij de bakker,

mensen kletsen op straat en bij de slager lopen de mensen tevreen naar buiten. Als er eenpaar druppels vallen bezoeken we een klein kerkje waar alle kids een kaarsje aan steken. Frank en ik zijn opeens iedereen kwijt en na een halfuurtje zien we iedereen weer terug bij de auto.

Snapshots by Dunja

Dana is jarig en dat vieren we samen in de ochtend. Daarna gaan we allemaal naar Pisa.

PisaVandaag is Dana jarig, 10 jaar wordt ze. Na het ontbijt gaan we een kopje koffie drinken bij de Roosjes en zingen we voor Dana.Gisteren nog een cadeautje gekocht in de lokale supermarkt, nagellak, dingetjes voor het haar en een vrolijk tasje om alles in te doen. Op het terras eten we een klein gebakje en er komen nog een paar vakantiegangers op de koffie. De kids fietsen de camping weer over als we besluiten vandaag toch naar Pisa te gaan. Het weer is niet al te best en met regen rijden we richting Pisa langs de kust, niet over de tolweg. Helaas is het weer zo slecht dat de zee en de lucht niet van elkaar zijn te onderscheiden. We hopen op goed weer... maar als we onze auto's parkeren in Pisa valt het met bakken uit de lucht. Op de parkeerplaats worden ons door heel veel donkere gasten paraplus aangeboden. In onze auto liggen genoeg paraplu's voor ons allemaal en we lopen naar de auto van de Roosjes, ze zitten allemaal braaf in de auto en hebben tot onze verbazing helemaal geen paraplu of regenkleding bij, ze willen niet uitstappen en wij hebben eigenlijk ook geen zin om met dit noodweer door Pisa te gaan lopen. We besluiten daarom om maar

terug te rijden en misschien nog even met de auto langs de toren te gaan... Als we de toren op een goede afstand naderen klaart de lucht op en is het droog. We besluiten toch de auto te parkeren en naar de toren te gaan. Als we uitstappen regent het weer maar lopen positief door. De regen is niet meer gestopt die middag! gewapend met diverse paraplu's en goede zin zijn we langs de toren gelopen die inmiddels 5,4 meter uit het lood staat. Hij is niet zo klein als men doet geloven en hij ziet er ook super fris uit, alsof deze toren uit 1300 net gebouwd is. Als we naar de Campo dei Miracolli lopen en ons verbazen over de Facade met prachtige getailleerde beeldhouwwerken van marmer gaat de regen ons toch parten spelen en besluiten we Pisa te verlaten. We eten nog een lauwe prefab pizza bij een kiosk en lopen door de plassen terug naar de auto. Over de tolweg rijden we terug naar de camping en de kids verven in de zithoek hun gevonden stenen in alle prachtige kleuren. s' Avond eten we een gezonde maaltijd van aardappeltjes, visticks en groente en deelt Dana ijsjes uit, een lekkere afsluiting van een regenachtige dag in Toscane.

De Toren van Pisa is de vrijstaande klokkentoren (een campanile) bij de kathedraal van Pisa (Duomo di Pisa). De toren is een van de onderdelen van de Piazza dei Miracoli. Bouwmeesters waren Gugilmo en Buonanno. Kort na het begin van de bouw in 1173 begon de toren al over te hellen. Doordat men loodrecht verder bouwde, is de toren niet alleen scheef maar ook krom. De toren is 55,85 meter hoog en het gewicht wordt geschat op 14 453 ton. De huidige helling is ongeveer 10%. De toren heeft 297 treden.

ElbaElba een groot eiland aan de west kust van Toscane. We rijden 30 minuten naar Piombino en nemen de veerboot naar Portoferraio, de haven van Elba. Als Frank en ik een ticket kopen voor de overtocht schrikken we van de prijs, 152 Euro moet ik afrekenen voor 1 auto en 4 personen! erg prijzig voor een overtocht van een uurtje. Ook moeten we meteen de retourtijd afspreken en we kiezen de voor de laatste boot, die van 20 uur. We kunnen aan boord om 10:30 uur en eenmaal op het dek zijn de kids door het dolle heen, ze rennen van voor naar achter en inderdaad van links naar rechts. De zon schijnt warm aan de strak blauwe lucht en we genieten van de rustige overtocht naar Elba.

Als we aan wal gaan om 11:30 rijden we meteen de route die in onze reisgids staat. Een rondje om het eiland, steile wegen, haarspeld bochten en super veel indrukwekkende natuur. Sem en Jip hebben de raampjes open en hangen als jonge honden in de wind. Sem roept dat hij echt geniet van wat hij ziet en Jip roept spontaan "het is verblind mooi". Als we hoog in de bergen rijden zien we onder ons prachtig azuur blauw water van de zee en groene heuvels. We stoppen vaak langs de weg om kiekjes te maken en even goed te kijken, onze eerste echte stop is in Marciana Alta, waar ook een kabelbaan naar de 1 km hoge berg top gaat. De prijs per persoon is echter 18 euro en dat vinden wij met z'n tienen wel erg fors geprijsd en we besluiten lekker een

boterhammetje en een warme panni terwijl de kids stenen van de berg rollen en op avontuur gaan in de bossen. Rijdend langs de kust zien we grote cactussen en zelfs grote zandstranden. Rio Marina wordt omschreven als een fraai mijnstadje, maar bij het binnenrijden zijn we niet echt onder de indruk en stappen niet eens uit, we besluiten een strandje op te zoeken want het is la 15 uur en de kids en ook wij willen even ontspannen na al dat avontuurlijk auto rijden. Frank rijdt voorop en vindt per toeval een "prive" kiezel strandje, perfect! De kinderen zijn meteen los en zitten al snel in het koude water terwijl wij even ontspannen en genieten van de zon.

Tijd voor pizzaOm een uurtje of 5 rijden we naar terug naar haven opzoek naar een plek om een hapje te eten voordat we weer de boot op moeten rijden. Helaas is er niks te vinden langs het water of de boulevard. In diverse restaurantjes vraag ik naar de mogelijkheid om te eten maar een sandwich is al wat de pot schaft. Als ik een kleine pizzaria inloop ruik ik dat de oven al aan staat en de pizzabakker knikt blij als we binnenkomen. We zijn de enige gasten en na de bestelling kijken we met z'n alle mee hoe hij de pizza's gaat bereiden. De kinderen krijgen

een handje vol kaas om op te eten en ook de salami mogen ze allemaal proeven, wat een super pizzabakker is die man, leuk hoe hij de kids een kijkje in z'n keuken geeft. Alle pizza's gaan op en we betalen graag de rekening, ze waren echt heerlijk! Nu naar de haven waar we om 19:30 de boot in rijden en na een rustige overtocht met ondergaande zon in Piombino aankomen. Een hele mooie dag met zon, natuur, blije kids en super vrienden!

De pizza (spreek uit als ’pietsa, en niet als ’piedza of ’piesa) is een Italiaans gerecht. Het bestaat uit een bodem van deeg, de pizzabodem, waarop voedingsmiddelen als kaas of analoogkaas, tomaten, olijven, champignons, groenten en vlees gedaan worden, die doorgaans wordt gebakken in een oven.

Terug naar

Piombino

Snapshots by Dunja

Zwemdagje

Cipres is de Nederlandstalige naam voor een boom, of voor een houtsoort. Op welke boom of houtsoort de naam betrekking heeft zal wisselen met de context waarin de naam gebruikt wordt. De klassieke cipres is de Italiaanse cipres (Cupressus sempervirens), uit het Middellandse Zeegebied, maar veel bomen die er enigszins op lijken worden ook aangeduid als cipres.

Cipres

Arrivedeci

Het is vrijdag en de Familie Roozen gaat ons verlaten, hun vakantie zit erop!Om een uurtje of 9 staan we allemaal buiten in het zonnetje en we zien hoe de laatste tassen in de Mazda MPV worden gezet. We drinken samen nog een kopje koffie op ons terras en maken op de valreep nog een groepsfoto. Nu zwaaien we de volgepakte auto uit en zit de vakantie "samen" erop.

Bolgheri

We trekken er meteen op uit, op naar Bolgheri, een dorpje op 10 minuten rijden vanaf de camping. Vooral de lange rechte weg er naar toe is prachtig, er staan honderden cipressen netjes op een rij een prachtig gezicht om hier doorheen te rijden met de zon en een strak blauwe hemel. Het dorpje zelf lopen we in door onder een grote poort door te lopen. Het is oud en rustig binnen de stadsmuren. Diverse kleine winkeltjes en mooi uitzicht over het prachtige groene dal.

QuercetoHet volgende stadje op onze route is Querceto, op aanraden van de Roosjes. Een lange slingerende bergweg omhoog leid ons naar de ingang van deze vestingsstad. We komen gelukkig maar een tegenligger tegen want het lijkt wel een eenbaansweg die we berijden. Ook in dit dorpje is het rustig en oud, er is wel net een wielerploeg gearriveerd en de complete lokale horeca is bevolkt door deze gespierde kuiten. Helaas kunnen we dus niet onze lunch hier krijgen en slenteren we nog even door de kleine straatjes. Het stadje ligt hoog in de bergen en het dal is erg indrukwekkend groot.

Volterra

Nu rijden we door naar Volterra. Deze oude etruskische stad ligt op een nog hoger plateau als de eerdere stadjes, we slingeren de ene na de andere haarspeld bocht in om tot dit stadje te komen. In een diepe parkeergarage parkeren we onze auto en lopen direct het oude centrum in op zoek naar een lekkere lunch. Het is nog stil maar langzaam gaan de winkeltjes weer open en komt er leven in de stad. We zien een bakkertje en de kids willen een simpele croissant terwijl wij een lekkere pannini ham en tonijn kopen. Op een groot plein in de zon genieten we onze lunch. In de diverse winkeltjes kun je veel bewerkte stenen kopen en Jip bedenkt dat hij van het wisselgeld van de camping bakker iets leuks wil kopen voor mama. Hij koopt een marmeren hartje in de kleur blauw, want dat lijkt Jip de mooiste kleur voor mama. Met z'n twee euro loopt hij

stoer naar de kassa en na het afrekenen roept hij zonder enige schaamte " chiau". Trots als een pauw stopt hij het cadeau in z'n broekzak en fluisterde mij in m'n oor, dat is voor moederdag papa, weet je wel! In veel andere winkeltjes zien de boys zwaarden, kruisbogen, kattapulten en meer ridder gerei, helaas zijn pa en ma niet zo gul om dit "speelgoed" te kopen en tellen ze steeds hun centjes of het net kan, maar met ieder nog geen twee euro op zak is elke toy te duur voor ze. Jip vraagt ineens aan me waar het cadeautje is gebleven... ik weet van niks en het is dus kwijt! z'n hartje voor mama is weg, verloren in de stad, met dikke tranen loopt Jip verloren door de straten en denk goed na waar het kan zijn. We hebben het niet meer gevonden en verlaten na een het eten van een heerlijk ijsje deze mooie oude stad.

BloemetjesIn een mooi parkje plukken we veel bloemetjes en mama maakt er een mooie armband van.

Op de terugweg van Volterra rijden we langs grote circels. We stoppen spontaan langs de weg en de kids klimmen al snel in de grote circel.

Snapshots by Dunja

Baretti

De eerste dag zonder de Roosjes. Even uitslapen, brood halen met Jip bij de campingbakker en dan een plan maken... Het is een beetje bewolkt en fris buiten, een zwembad dagje was ons idee maar we gaan toch maar een standje opzoeken met de auto.Onze buurvrouw Thecla had een leuk standje getipt en daar gaan we vandaag naar toe: Baretti.Het is een half uurtje rijden en we mijden de snelweg, da's wel zo mooi. We slingeren van langs de snelweg en door de klaproos lanen en hoge cipressen. Bij het standje is het erg rustig en fris, we lopen toch stoer door en betalen tot 13:30 parkeergeld. Al snel zijn de wolken weg en wordt het warm in het zonnetje. Ook komen er steeds meer mensen op het kleine standje maar echt druk wordt het niet. Sem is gisteren heftig gevallen met z'n fietstje. Een kindje

liep hem omver in het donker en Sem viel lelijk op het grindpad. Huilend kwam hij terug bij de caravan met een behoorlijk bloedende knie. Zwemmen wil Sem dus vandaag niet maar rennen over het strand met de vlieger gaat hem goed af. Jip loopt als een echte strandjutter langs de branding en komt met stokken en stenen terug. We spelen een potje H2O UNO en eten een broodje knakworst op het strand. Nadat ik nog wat geld had bijgegooid verlaten we het strand om een uur of drie. Nog een mooie route terug langs een klein dorpje maar als we er doorheen rijden is het weer siësta en slaapt alles en iedereen, dan maar geen ijsje op de boulevard en richting de camping. Nog een paar boodschappen in de supermarkt en om een uurtje of 6 zitten we heerlijk te bbq-en op onze veranda.

De tot 1 meter lange planten vormen dichte bossen op zandbodems op een diepte van 2-25 meter. Deze zeegrasvelden vormen een belangrijk ecosysteem, en een kweekplaats voor allerlei organismen, zoals zee-egels, zeeslakken (zoals Chromodoris krohnii) en plantenetende vissen (zoals de gestreepte bokvis, Sarpa salpa). Zij blijken ook een belangrijke rol te vervullen in de zuurstofvoorziening van het milieu. Voortplanting geschiedt vooral door steelvorming. Hierbij onderscheidt men stolonen (bovengrondse uitlopers) en rizomen (ondergrondse uitlopers of wortelstokken). Vooral de sterke rizomen geven steun aan de zeebodem. De afgestorven bladen van Posidonia vormen een fijn soort gruis dat zich door de wind en stroming op bepaalde stranden verzamelt als grote verzamelingen van bruine, harige balletjes.

Posidonia

Aquarium in LivornoHelaas wil het zonnetje vandaag niet echt schijnen en eten we ons ontbijt voor het eest binnen. In de stad Livorno aan de kust is een nieuwe aquarium gebouwd, net 1 jaar open, daar gaan we vandaag maar eens kijken. Livorno is een soort Venetie zegt men, veel water, kanalen en een drukke container haven, de op een na grootste van Italie. Na 45 minuten rijden staan we in het centrum van Livorno en lopen per toeval de plaatselijke toeristen informatie binnen. We krijgen een fraaie plattegrond en kopen voor 3 euro een Livornocard met kortingen op bijvoorbeeld het museum met een walvisskelet en het Aquarium. We lopen naar het aquarium toe maar het is toch net iets verder dan we dachten en na 20 minuten lopen staan we voor de deur, het is bijzonder rustig voor een zondag. Entree 12 euro voor volwassenen en 6 euro voor de kids tot 12 jaar. We krijgen in totaal 6

euro korting met de pas dus die is weer terug verdient. We zijn helemaal alleen in de gangen van het aquarium, zeepaardjes, inktvissen, krabben, garnalen alle kleine lieve diertjes zwemmen in de eerste gangen. Om de hoek komt het grotere werk, een mega grote schildpad komt op ons afgezwommen, wat een geweldig dier. Ook roggen, kwallen en vliegtuig vissen dee laatste vissen hebben pootjes en stijgen steeds op en dalen weer een soort vissen vliegveld aldus Sem en Jip. We steken nog even onze kop door de bek van een haai en lopen dezelfde route nog een keer om alle favorieten voor een tweede keer te bewonderen. We missen de haaien en dolfijnen die wel op de posters staan, maar het is een mooie wandeling en de kids zijn super enthousiast wat hebben we genoten van de onderwaterwereld.

Het is 14:30 en we eten op een zonnig terrasje een lekkere pasta en de kids een frietje, papa drinkt een lokaal biertje en Jip krijgt een knal groene appelsap, erg lekker maar Jip schrikt van de kleur en ruilt het met de ice tea van mama. Nu op naar het museum, weer een wandeling van 20 minuten door de achterbuurt van Livorno. Het museum is zo rustig dat een mevrouw voor ons uitloopt om de deur open te maken van de diverse dependances. De eerste ruimte is de meest indrukwekkende met een echt walvissenskelet en diverse kleinere skeletten. In een andere ruimte staat de evolutie uitgestald, dinosaurussen, vogels, vissen, apen, holbewoners ook fossielen en zelfs vlinders en vogels een mooie verzameling met indrukwekkende beesten. Helaas heb ik maar tot 17:00 uur parkeergeld betaald dus moeten we terug naar de auto, weer een wandeling van 20 minuten door de stad met druppels op ons hoofd van de regen. Met de Livornocard mag je ook gratis met de bus maar helaas rijd deze om het half uur en hebben we hem net gemist. Eenmaal bij de auto besluiten we toch niet door de oude stad te lopen omdat het weer te slecht is en we wel genoeg gelopen hebben vandaag. Geen ijsje geen mooie burcht en geen oude kerkjes.

Vlinders en hagedissen

Na een nacht met heftige regen breken vanaf nu de zonnige dagen aan, zo zegt de iPhone ons. Na een vers ontbijt aan de keukentafel gaan we langzaam opstarten. Jip en ik gaan eens een kijkje nemen in de kidsclub en zijn een van de weinige die daar binnenlopen. Als de dames horen dat Jip uit Nederland komt schrikken ze en zeggen voorzichtig dat ze geen Nederlands spreken en of Jip misschien Engels kan spreken, ahum, no he does not speak English! If he want to color or watch a movie, dat laatste wil Jip wel en we ploffen neer op een paar zitzakken en ik kies de film Sproet uit, in het Duits maar we kennen de film al dus dat komt wel goed. Als de film bijna is afgelopen moeten we 10 minuten voor tijd stoppen met kijken want de kidsclub gaat sluiten, siesta! Jip en ik pakken nog een heerlijk schepijsje en genieten op een bankje in de zon van het chocolade ijsje. Op naar de stacaravan en we zien daar Sem, mama, Bas en Lex Ski-bo spelen, Bas en Lex zijn gisteren aangekomen en hebben gevraagd of ze even mee mogen kijken met het spelletje. De zon is warm en lucht is blauw dus even lekker niks doen bij het zwembad. We zijn de enigste mensen bij het prachtige zwemparadijs. Sem ligt al snel in het water met onze nieuwe "opblaaszak" en Jip gaat vlinders vangen met z'n nieuwe netje. Ik help

even mee en we hebben al snel onze eerste witte vlinder gevangen, snel in een potje en opzoek naar meer vlinders. Bij een laantje met veel olijfbomen zien we al meer vlinders maar wat nog leuker is, hagedissen! Ook Sem heeft z'n netje gehaald en we werken als een team om de hagedis op te jagen en dan aan de andere kant te vangen, wat zijn ze snel zeg! maar na een tijdje lukt het om er een in ons netje te hebben en proberen hem in het potje te doen. Eerst laat Jip de vier vlinders vrij die erin zitten en dan is opeens de hagedis weg, supersnel. Even later heeft Sem weer een hagedis maar ook deze ontglipt het net, helaas is het ons niet gelukt er een echt te vangen. Als we allemaal een duik in het water nemen en mama ons op de foto zet zit er ineens een hagedis bij het zwembad en mama legt hem vast op de foto, dan gaat de hagedis er van door en plonst in het zwembad, hij kan zwemmen en komt weer aan de kant, Jip wil hem pakken maar hij glipt de bosjes in. Een heerlijk avontuurlijke middag aan het zwembad. Thuis een verse pasta met groente en tonijn en na het eten spelen we voor het eerst Ski-bo met z'n alle. Sem heeft het vanmorgen van mama geleerd en Jip leert het nu van papa. Leuk om met een koekje en een kopje thee voor iedereen dit samen te spelen, onze jongen worden groot!

San Gimignano

Dinsdag en vandaag gaan we twee mooie stadjes bezoeken. Om 10 uur zitten we in de auto en rijden richting San Gimignano. Een van de best bewaarde middeleeuwse stadjes in Toscane. Van de 76 torens zijn er nu nog 14 over. De torens symboliseerde de rijkdom van de eigenaar en men bouwde steeds hogere torens. Als we het stadje naderen zien we het al van ver liggen op de heuvel, wat een prachtige skyline! Eenmaal in het oude centrum is er al veel leven en gezelligheid, prachtige oude winkeltje die zo uit de middeleeuwen komen, slagers, wijnhandelaren en veel ijs, pizza en souvenirs. De souvenir winkeltjes zijn deze vakantie erg in trek bij Sem en Jip, zwaarden

en messen maar ook lieve dingetjes en ze gaan weer opzoek naar iets liefs voor mama en Sem gaat iets liefs kopen voor Sophia, z'n liefje op school. Na het slenteren door de straatjes en het eten van een heerlijk ijsje gaan we de hoogste toren beklimmen van het stadje, 54 meter hoog en 284 trap treden. Eerst lopen door diverse zalen heen met kunst, fresco's en wapens uit de 13e eeuw en dan beklimmen we de toren. Boven zien we een prachtige 360 graden view van de omgeving, blauwe lucht, zon en een wijds glooiend Toscaans landschap, adembenemend mooi. Beneden lopen we naar de auto en zetten de reis voort richting Siena een halfuurtje verder.

SienaWe rijden door naar Siena. Een klein half uurtje later stappen we uit in een parkeergarage dus we hebben tijd zat voor de stad. We zien de "Duomo" al liggen vanaf de weg maar hij ligt wel erg hoog op de heuvel, dat wordt een flinke klim. Dan zien we bordjes met een roltrap erop, zou het echt waar zijn? Iderdaad er gaan wel zeven roltrappen omhoog, telkens een nieuwe totdat we helemaal boven op de heuvel zijn en als we een straatje per toeval uitlopen staan we recht voor de Duomo (1136-1382), wat is die kerk groot wauw! Even een paar kaartjes kopen en we kunnen in de kerk gaan kijken. Het is gelukkig erg rustig en we zijn snel binnen. We kijken onze ogen uit, dit is een van meest spectaculaire kerken van italie. Het

meest opvallende zijn de zwart witte pilaren en de honderden hoofden die ons aankijken vanaf de bovenkant, een soort sinterklazen zegt Sem. De kids willen graag een kaarsje aansteken en in deze kerk is dat zeker de moeite waard. Sem staat na het aansteken van een kaarsje als een heilig boontje met z'n handen gevouwen naar de kaarsjes te kijken en doe een wens, mooi om te zien. We lopen verder en zien mooie beelden en zelfs een echte schat van goud in de kelder. Eenmaal buiten knuffelen we nog even in de zon die op de prachtige voorkant van de kerk staat, zo zien we hoe veel beelden en details er in de façade zitten adembenemend mooi.

Duomo

De Duomo di Siena of Cattedrale di Santa Maria Assunta (Nederlands: Dom van Siena of Kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming) is de kathedraal van Siena in Italië, waarvan de façade in 1380 werd voltooid.De bouw van de kathedraal werd in de 12e eeuw aangevangen. Het is een van de grote voorbeelden van Italiaanse gotische architectuur. De Duomo heeft een rijk versierde façade. Naast de dom staat een 77 meter hoge campanile.

DuifjesEen paar straatjes verder lopen we ineens het prachtige Piazza del Campo op. Een groot plein dat is verdeeld in negen sectoren die de raad van negen symboliseren, het bestuur van de stad in de middeleeuwen. Aan het plein staat het imposante stadhuis van de stad met een toren van 102 meter, de op een na hoogste middeleeuwse toren van Italië. Je kan deze beklimmen maar we hebben er even geen zin en de kids hebben meer oog voor de duiven op het plein ze rennen er achteraan en als Jip een hand vol chips krijgt van een Japanse toerist kan hij z'n lol op en eten de duiven uit z'n hand.

Jing JangSem en Jip komen aangerend, ze hebben iets moois gezien bij een van de talrijke souvenir winkeltjes, een jingjang ketting! We gaan kijken en hij kost 4 euro, duur vinden wij en we lopen verder met teleurgestelde mannekes. Bij een ander kraampje zit mama een zelfde hanger maar deze hingjang kan uit elkaar, hij kan letterlijk gebroken worden en dan heb je ieder een deel van jing en jang en ieder een ketting. De kids zijn meteen enthousiast over dit idee maar toch vinden we 5 euro duur en lopen door. Na het eten van een pizzapunt op het plein in de avond zon denken we er nog over na want dat willen Sem en Jip graag. Na het eten vraag ik of ze beide hun centjes op mijn tas willen leggen en ze beide leggen ze 40 cent neer, ik ga ze leren tellen met geld en leg er steeds geld bij en zo tellen ze steeds verder, wat uiteindelijk best moeilijk is. Als er vijf euro ligt zeg ik, pak deze centjes maar en ga jullie ketting maar kopen, ze grissen de centjes weg en rennen samen dol blij naar het

kraampjes op het plein. Het breken gaat moeilijk maar als hij gebroken is hebben ze allebei een ketting, Jip de zwarte en Sem de witte halve circel. Dit geeft ons energie en vrede verzinnen ze zelf. Ze pakken ieder hun halve circel en passen hem weer in elkaar, gevolgd door een omhelzing en een echte kus op de mond. Wat een super gaaf gevoel deze ketting. De weg terug naar auto zijn het de dikste vrienden en kunnen ze hele wereld aan. Er zit een ziel in, en als papa dood gaat komt zijn ziel ook in deze jingjang en ben je altijd bij ons papa. Want papa, zegt Jip, jij gaat het eerste dood, dan mama, dan Sem en dan ik pas.

Als we de parkeergarage uitrijden roept Sem plots, m'n tand! En eindelijk is z'n tweede voortand eruit die al weken erg los zat. Dat komt door de ketting roept Sem meteen! Geweldige ketting en een geweldige dag in Siena!

Collodi, Pinocchio

vandaag gaan we lekker naar zee. Na een heerlijk ontbijt met vers brood wil de zon niet echt doorbreken en maken we nieuwe plannen. We gaan toch naar Lucca een dik uur rijden maar misschien is het toch de moeite waard. Op weg naar Lucca leest Dunja wat er in de omgeving nog meer te doen is en ze leest het verhaal van Collodi, een plaatsje iets boven Lucca waar de schrijver van het verhaal van Pinocchio vaak logeerde. In dit dorpje is het Pinochio park dus daar willen een kijkje gaan nemen vandaag. Het Pinochio park ligt midden in het dorp en op de parkeerplaats staat een reusachtig grote Pinochio pop van hout dus hier moeten we zijn! Entree 11 euro en 8 euro voor de kids. Pittig prijsje voor een klein park. Eenmaal binnen zien we mooie oude attracties uit 1900 / 1950 maar hiervoor moet

je per ritje 1 euro betalen, toemaar! We lopen door en zoeken het labirinth een fraai aangelegd stuk natuur met veel kunst objecten uit het verhaal, grote beelden van metaal en zelfs een gebouw in de vorm van een walvis. De kids ontdekken een heus piratenschip en een grot waar een schat achter de hekken ligt. Sem kruipt onoder het hek door en steeld een echte piraten oorbel uit de kist. De spannig stijgt en ze lopen snel terug naar het schip waar het anker los gaat en we snel wegvaren. Gelukkig hebben de kids erveen mooie verhaal van gemaakt en het park dus leuk gemaakt. Wij vonden de prijs veel te hoog voor een fraai aangelgde beeldentuin want dat is wat het eigenlijk is. Geen aanrader om hier 38 euro voor te betalen en dan ook nog onbeschoft en snauwnd personeel te ontmoeten, weg hier, op naar Lucca!

Lucca

In Lucca parkeren we de auto binnen de stadsmuren en een winkelstraatje. We lopen al snel tussen de mooie gebouwen en drukke winkelstraten. Op het Piazza del Mercato is het rustig maar gezellig. Dit is een rond plein dat een overblijfsel is van een amfitheater. Ee is niks meer over van dit theater, alle stenen zijn gestolen en gebruikt om huizen te bouwen rond om dit theater, daarom is dit plein rond en zie je dus duidelijk de oude vrom van het theater terug. Dunja vindt op dit plein nog een portemonee van

haar dromen met de perfecte indeling in een erg mooi portemonee winkeltje. Ook lopen we nog een oude kerk binnen maar de kids zijn mverwend en vinden hem niet zo mooi. Hij mheeft een houten plafond en dat is wel uitzonderlijk om te zien. Op de terug weg naar de auto eten we nog een heerlijk ijsje. Het was een bliksembezoek omdat ik maar 2 euro had voor de parkeermeter had, maar nu hebben we nog wat tijd over voor onze volgende stop.

Marina di Pisa

We rijden naar Marina di Pisa, de haven van Pisa dus. In onze reisgids staat een verhaal van kamelen die je in die omgeving kan zien en dat lijkt ons wel leuk. De weg er naartoe laat ons echter geen kamelen ontmoeten en we rijden al snel richting de zee. Als we langs de zee rijden over de enorm lange boulevard zien we witte stranden, niet van zand maar bedekt met witte kiezels! We parkeren de auto op tien stappen van het strand en lopen naar het water. Het lijkt wel een maanlandschap, zo wit is het strand en vreemd is dit om te zien. De stormbrekers zijn van blokken marmer die soms wel 3 x 3 meter groot zijn heel imposant. De kids zijn al snel op onderzoek uit tussen de grote marmer blokken en zien krabben,

zeesterren en zeeegels. Sem en jip doen een uitzending na van de dodelijkste 60. Ze vertellen spannend voor de camera wat ze ontdekt hebben en maken het verhaal nog spannender door verwondingen te laten zien en sluiten zelf de uitzending af op dezelfde manier zoals presentator Steve dat doet op tv. Nu nog even steentje gooien naar een stuk aangespoeld hout in zee met mama en dan gaat ons maagje knorren tijd voor een pizza in Pisa. We bestellen twee pizza's op de boulevard en eten deze op met uitzicht op zee. We zitten op de grote rotsblokken en zien letterlijk de zon in zee zakken wat een prachtige avond met een adembenemend uitzicht.

Terug naar Bibbona

De terugreis duurt 45 minuten en als we nog 12 minuten moeten rijden sluiten ze ineens de snelweg af, werkzaamheden! Als we op een rotonde komen met 5 afslagen rijden we spontaan een andere snelweg op omdat de tomtom na deze afsluiting ingegeven te hebben ons deze richting opstuurt, nu rijden we verkeerd en zien de tomtom een reistijd van 45 minuten opgeven. Het is inmiddels al donker en we hebben er goed de pee in dat een tolweg dus blijkbaar erg weinig afslagen heeft. We programeren een route in zonder snelwegen en komen na 40 minuten op precies dezelfde rotonde uit als eerder en de tomtom zegt dat we echt die snelweg moeten hebben en andere niet thuis komen. We puzzelen een route uit van dorpje naar dorpje en komen nog regelmatig afgesloten wegen tegen. Na een goede puzzel die door dunja wordt uitgevoerd rijden we met een omweg van bijna 2 uur om 22:55 de camping op. Gelukkig net op tijd want de camping slagboom gaat dicht om 23:00 uur. Voldaan van een prachtige dag duiken we allemaal ons bedje in. De kids waren net een kwartiertje eerder in slaap gevallen.

Vlinders

Na de lange dag gisteren in Lucca en Pisa gaan we vandaag lekker niksen aan het zwembad. Rustig ontbijten, spelen met de buurkinderen bas en lex en dan lopen we eens rustig naar ons zwembad. Het is weer erg rustig en de badmeester kan ons dus goed in de gaten houden heeft hij tenminste ook iets te doen de arme jongen. Jip is weer aan de wandel met het vlindernetje en we hebben al snel een vlinder gevangen een

mooie blauwe en jip pakt ook nog een rups uit de boom die hij met de vlinder in een bakje stopt. Tijdens het vlindervangen zien ook weer veel hagedissen en als ik er een bijna vang laat hij z'n staart los en deze kwispelt wild rond in het netje. Ik heb meteen spijt van mijn actie en heb medelij met hagedis die als natuurlijke reactie z'n staart kan los laten om de aandacht af te leiden van de aanvaller.

Zwembad

Het kan niet op, weer een strak bluawe hemel tijdens het wakker worden, dat wordt een dagje strand! Eerst gaan we al een beetje inpakken en schoonmaken want morgen willen we vroeg vertrekken naar Oostenrijk. Tijdens het opruimen krijgen we een mooie strand tip van de moeder van Bas, Vada een wit zandstrand met blauw water vlakbij de zoutfabriek van Vada. We hebben er meteen zin in want dat klinkt wel erg mooi. De kinderen zijn ondertussen leuk aan het spelen met Bas, Lex en de nieuwe kindjes Sophia, Emma en Sam uit, jawel, Eindhoven. Ze zijn soep aan het maken met besjes, blaadjes, sop, water en zand, heerlijk! De beide families gaan vanmiddag naar het zwembad en Sem komt even iets overleggen met ons. Papa, al mijn vriendjes gaan naar het zwembad, nu kan ik nog bepalen wat we gaan

doen vandaag. Ja Sem dat klopt vandaag mag jij zeggen wat je graag wil. Wat waren Sem en Jip blij dat ze de plannen konden veranderen en nadat we boodschappen hadden gedaan lagen we een uurtje later aan het zwembad en niet aan een wit zandstrand.

Alle kinderen hebben de hele middag samen gespeeld. Duiken, rennen, ballen, dieren nadoen en samen picknicken met een zak chips. Uren lang in het water en wij gingen ze af en toe eens opzoeken om af te koelen in het heerlijke water. Een perfecte laatste middag in het water. Nu nog een heerlijke pizza in het restaurant van de camping en dan naar bed en morgen vroeg op voor de reis naar Oostenrijk via Verona.

VeronaNadat we gisteren het meeste al ingepakt hadden waren we vanmorgen al snel klaar. Dunja had nog twee tassen en de auto was klaar. Nog een korte inspectie van Roan en we kregen onze 100 euro borg terug.

Om 8 uur zitten de kindjes klaar in de auto en kan de terugreis beginnen. We rijden maar 3 uurtjes tot onze eerst stop in Verona. De temperatuur loopt al snel op tot 31 graden en als we de auto geparkeerd hebben en we eenmaal buiten zijn brand het zonnetje goed. Als we het hoekje omlopen zien we meteen de Arena er is veel volk en gezelligheid op het plein voor de arena. In de winkelstraten is er gelukkig schaduw en vinden we heerlijke ijsjes winkel. We kunnen niet kiezen uit al het lekkers. Sem kies een cocosnootijsje en mama kiest straciatela, ik tiramisu en Jip natuurlijk weer chocoladeijs het was weer heerlijk! Als we verder lopen zien we plots de ingang van het pleintje van Romeo en Julia. Het is erg druk maar opeens loopt iedereen weg en hebben even het rijk alleen. Een groot hek vol met duizenden sloten trekt onze aandacht. Sem en Jip gingen de hartjes sloten tellen, het waren er precies 27! Op de muur schrijven we allemaal onze naam met een balpen op, hopelijk komen we hier dus nog eens terug. Nog even een broodje een op en ander mooi plein en dan lopen we bezweet terug naar de auto, snel de airco aan!

Oostenrijk

Op weg naar Oostenrijk daalt de temperatuur al snel van 31 naar 11 graden, en gaat het ook nog regenen. De wolken liggen bijna op de weg en de bergen zijn verstopt achter een dikke witte wolk jammer want even later horen we dat het gisteren ook hier 30 graden was.

Toscane (Italiaans Toscana), is een regio in centraal Italië, die in het noorden aan Ligurië en Emilia-Romagna, in het oosten aan Umbrië, in het zuiden aan Latium en in het westen aan de Tyrreense Zee grenst. De oppervlakte van de regio Toscane neemt ongeveer een dertiende van het nationaal grondgebied in beslag, oftewel 7,6%. Wat betreft grootte staat de regio op de vijfde plaats, na Sicilië, Piemonte, Sardinië en Lombardije. Toscane omvat 6,1% van de nationale bevolking van Italië.

Toscane

Onzelokaties

Italië, Toscane 2012

Documents

Transcript of Italië, Toscane 2012